Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΟΥ ΚΕΙΜΕΝΟΥ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

   Πολλοί άνθρωποι πιστοί ή μη, όχι μόνο αρέσκονται στους αναχρονισμούς αλλά επιμένουν μάλιστα – μετά μανίας πολλές φορές – πως έχουν δίκαιο στους  αναχρονισμούς αυτούς. Έτσι πιστεύουν πως το κείμενο της Καινής Διαθήκης είχε πάντα τη σημερινή μορφή, ήταν τυπωμένο πάνω σε χαρτί, ήταν χωρισμένο σε κεφάλαια και στίχους και πολλά άλλα. Τα πράγματα όμως δεν είναι καθόλου έτσι. Η μορφή του κειμένου της Καινής Διαθήκης έχει μεγάλη ιστορία και μάλιστα πολύ ενδιαφέρουσα, την οποία θα παρακολουθήσουμε ευθύς αμέσως. 

       Την ιστορία του κειμένου της Καινής Διαθήκης την διακρίνουμε σε δύο μεγάλες περιόδους. Την εποχή που γράφονταν το κείμενο με το χέρι δηλαδή χειρόγραφα και την εποχή του έντυπου κειμένου με την ανακάλυψη της τυπογραφίας από τον Γουτεμβέργιο τον 15^ο αιώνα μ.Χ. Άλλωστε η Αγία Γραφή ή Βίβλος ήταν το πρώτο βιβλίο που τυπώθηκε...

Η ΜΑΓΕΙΑ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΖΕΤΑΙ

Αρχιμ. Γρηγόριος Κωνσταντίνου

Διδάκτωρ Θεολογίας

Μάγος ή Μάγισσα, Ιερεύς της θρησκείας του Ζωροάστρου στο λαό των Μήδων. Στην κλασική αρχαιότητα, ο όρος αναφερόταν στη μαντική τέχνη των ιερέων του μαζνταϊσμού (ζωροαστρισμός)[1], των λεγόμενων μάγων. Κατά τους ελληνιστικούς χρόνους, οι μάγοι  της Περσίας διασκορπίστηκαν και προσφέρανε τις υπηρεσίες τους στην τότε  ελληνορωμαϊκή κοινωνία. Οι παρεχόμενες υπηρεσίες τους γίνονταν ευνοϊκά αποδεκτές από τα λιγότερο μορφωτικά στρώματα του πληθυσμού, που πολλές φορές κατάφερναν με επιτυχία να διεισδύουν μέχρι και στην Αυλή των Ρωμαίων αυτοκρατόρων. Αυτό όμως δεν σήμαινε ότι γινόταν αποδεκτοί και από τους πνευματικά καλλιεργημένους ανθρώπους, οι οποίοι  επιδεκτικά τους περιφρονούσαν. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, οι άνθρωποι του πνεύματος άρχισαν να χρησιμοποιούν τον όρο μαγεία για να επισημάνουν τη δραστηριότητα των διαφόρων πονηρών, που ανέτως  κινούνταν στο περιθώριο της επίσημης θρησκείας. Με την εμφάνιση του χριστιανισμού, η μαγεία θεωρήθηκε δεισιδαιμονία[2] ή και ακόμη χειρότερα, θανάσιμη αμαρτία, μέσω της οποίας οι μάγοι προσπαθούσαν να παραποιήσουν τις διάφορες θρησκευτικές τελετές, εκμεταλλευόμενοι την εισφορά του διαβόλου[3]. Έτσι λοιπόν σύντομα αναπτύχθηκε μια θεολογική διαμάχη, στην οποία αντιπαρατασσόταν Θεός και  Διάβολος. Συνέπεια αυτής υπήρξε η καταδίωξη των μάγων, τόσο από τις θρησκευτικές όσο και από τις κοσμικές εξουσίες, γεγονός που κατά τον Μεσαίωνα κατέληξε στη σωρεία δικών για μαγεία, όπου οι ένοχοι καταδικάζονταν «στον δια πυράς θάνατο».

ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ «ΣΚΟΠΙΑ»: ΕΤΑΙΡΙΑ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΠΕΤΥΧΗΜΕΝΗ!

Ένα ελάχιστο μόνο μέρος των κτιρίων που διαθέτει η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Σκοπιά», η αυτοαποκαλούμενη και ως Εταιρία

       Θύελλα διαμαρτυριών και ενστάσεων εγείρονται από μέρους των Μαρτύρων του Ιεχωβά, όταν τους επισημαίνεται, πως η Οργάνωση «Σκοπιά» στην οποία ανήκουν, δεν έχει καμιά σχέση με το Θεό και το Χριστό, αφού πρόκειται για μια βορειαμερικανική εκδοτική εταιρία η οποία με κάλυμμα θρησκευτικό, αποκομίζει κάθε χρόνο τεράστια κέρδη. Κέρδη τα οποία εξασφαλίζονται από το σχεδόν μηδενικό κόστος παραγωγής των προϊόντων της, το οποίο επιτυγχάνεται, αφού όσοι εργάζονται για την έκδοση των προϊόντων αυτών ζουν σε συνθήκες σύγχρονης «σκλαβιάς» με αμοιβές κατώτερες πολλές φορές των αντίστοιχων τριτοκοσμικών και η προώθηση τους έχει ανατεθεί στους ισόβια αμισθί πλασιέ οπαδούς της. Το οικονομίστικο πνεύμα της «Μέκκας του Καπιταλισμού» Αμερικής έχει διαπεράσει παντελώς την Οργάνωση «Σκοπιά» και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα και στην διδασκαλία της αλλά και στις οδηγίες που στέλνονται για τον τρόπο συμπεριφοράς των οπαδών της. Όλα αυτά θα τα δούμε μέσα από τα ίδια τα έντυπα της Οργάνωσης που μας τα προμηθεύουν οι ίδιοι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά...

ΕΡΧΕΤΑΙ Ο ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝΑΣ;

Αρχ. Σεραφείμ Ζαφείρης

Τον τελευταίο καιρό οι αιρετικοί χιλιαστές και οι πολυποίκιλες  παραφυάδες των επίσης αιρετικών Προτεσταντών (Πεντηκοστιανοί, Ευαγγελικοί, τα εναπομείναντα σταγονίδια της ΧΟΕ, ΑΘΑΖΩ, κ. α.) ομιλούν συχνά για τον επικείμενο Αρμαγεδδώνα και την Αρπαγή της Εκκλησίας. Το λένε μάλιστα με καύχηση, ότι «εμείς ετοιμαζόμαστε για τον Αρμαγεδδώνα» και «όπου νάναι θα γίνει η Αρπαγή της Εκκλησίας», θα πάρει δηλαδή ο Χριστός για εφτά χρόνια τους δικούς Του, εννοείται αυτούς τους ίδιους, τους αιρετικούς, και θα τους βγάλει εκτός γης, προκειμένου να μη περάσουν τη Μεγάλη Θλίψη και την τελική αναμέτρηση του μεγάλου πολέμου του Αρμαγεδδώνα, όπου θα συντρίψει ο Θεός με τα στρατεύματά Του το κράτος του Σατανά και τους οπαδούς του...

Η ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΟΙ «ΝΕΚΡΑΝΑΣΤΑΣΕΙΣ» ΤΩΝ ΠΑΓΑΝΙΣΤΙΚΩΝ «ΘΕΟΤΗΤΩΝ»

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

         Η ανάσταση του Κυρίου μας Ιησού Χριστού αποτελεί για όλους τους πιστούς Του το πιο χαρμόσυνο και ελπιδοφόρο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας, διότι είναι η μεγαλύτερη νίκη όλων των εποχών κατά του εχθίστου εχθρού του ανθρώπου, του τυραννικού Άδη και του πικρού θανάτου. Ο δικός Του θάνατος έγινε ο θάνατος του θανάτου μας! Αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση μας κάνει να σκιρτούμε από άρρητη αγαλλίαση και να πανηγυρίζουμε λαμπρά την «βασιλίδα και κυρία» εορτή, κατά τον ιερό και θεσπέσιο υμνογράφο του Πάσχα...