Σελίδες

17 Νοε 2013

H Νέα Αποστολική Μεταρρύθμιση (NAR)

του
Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου
Διδάκτορος Θεολογίας


Η προέλευση της ονομασίας
Νέοι ασκοί – Νέα Αποστολική Μεταρρύθμιση (The New Apostolic Reformation) είναι ένα κίνημα που προέρχεται από τον προτεσταντικό κόσμο, το οποίο σε μεγάλο βαθμό συνδέεται με την Εκκλησία της Πεντηκοστής και την Χαρισματική Κίνηση. Θεμελιώδης θέση της αποτελεί το γεγονός ότι ο Θεός αποκαθιστά στις ημέρες μας την απολυμένη ιεροσύνη, δηλαδή το θεσμό του προφήτη και του Αποστόλου...
Η Νέα Αποστολική μεταρρύθμιση με τον συνταξιούχο Καθηγητή Peter Wagner[1] επινόησε την νέα ονομασία για να περιγράψει μια τάση που λαμβάνει χώρα μεταξύ ορισμένων ανεξάρτητων Εκκλησιών, την Κίνηση της Κατ’ οίκον Εκκλησίας της Κίνας, καθώς και μερικές Εκκλησίες της Πεντηκοστής στην Λατινική Αμερική. Βασικό θεολογικό επιχείρημα είναι  οι «νέοι ασκοί». Όπως ο Χριστός, ισχυρίζεται ο P. Wagner για να οικοδομήσει την Εκκλησία, έδωσε νέους ασκούς, αφήνοντας τους παλιούς, έτσι και τώρα οι νέοι ασκοί θα αποκαταστήσουν την Εκκλησία του Χριστού. O Donald Miller ένας συνάδελφος του Wagner αποκαλεί αυτό το κίνημα «Το Νέο Παράδειγμα των Εκκλησιών»[2]
Η Ονομασία «Νέα Μεταρρύθμιση» παρουσιάζεται ως κάτι νέο. Ο Wagner περιγράφοντας την ονομασία αυτή δίνει τα εξής στοιχεία: «νέο όνομα», «νέα
ανάπλαση», «νέα δομή», «νέου τύπου λατρεία», «νέα προσευχή» κ. τ λ. Το 1994 καθιερώνοντας τον όρο Νέα Αποστολική Μεταρρύθμιση ήθελε για να ξεχωρίζει από τις άλλες προτεσταντικές ομολογίες. Στη συνέχεια αναλύουμε τη σημασία των τριών λέξεων, «Μεταρρύθμιση» σημαίνει επειδή η κίνηση προέρχεται από την Προτεσταντική Μεταρρύθμιση. «Αποστολική» επειδή πραγματοποιεί όλες τις αλλαγές, ριζοσπαστικές μάλιστα στην αποστολική εξουσία. «Νέα» επειδή πολλές άλλες εκκλησίες έχουν τον τίτλο «Αποστολική». Βέβαια η κίνηση έχει και άλλες ονομασίες όπως: «νεοπεντηκοστή’’, «νεοχαρισματική», «μη ομολογιακή» … κ.λ.π.
Η Πίστη και οι ριζικές αλλαγές
Δέχεται το Αποστολικό Σύμβολο και όλες τις κλασσικές δηλώσεις του χριστιανικού δόγματος στο πλαίσιο του Προτεσταντισμού. Η αποδοχή της σωτηρίας, τα θαύματα, το χάρισμα των γλωσσών, κύρια γνωρίσματα των προτεσταντικών χαρισματικών κινήσεων, δημιούργησε μια διαμάχη μεταξύ των προτεσταντών που πίστευαν ότι τα δώρα αυτά σταμάτησαν μετά τον θάνατο τον Αποστόλων[3]. Σύμφωνα  με τον  Peter Wagner η δεύτερη αποστολική εποχή άρχισε το έτος 2001, όταν η απώλεια του υπουργήματος του Προφήτη και του αποστόλου αποκαταστάθηκαν[4].
Με βάση την προέλευση της ως πεντηκοστιανή και χαρισματική παραφυάδα με τις γνωστές θέσεις, κυριότερο ως το «σωσμένο σώμα» των πιστών, κύρια
διδασκαλία των Ευαγγελικών Προτεσταντών, διαφέρει εντούτοις σε ένα βασικό σημείο. Κατά την άποψη της Νέας Αποστολικής Μεταρρύθμισης η φύση του υπουργήματος  (ιεροσύνης) διέρχεται μέσα από πέντε βασικά σημεία έχοντας ως βάση το χωρίο της Εφεσ. 4,11 «κα ατς δωκε τος μν ποστλους, τος δ προφτας, τος δ εαγγελιστς, τος δ ποιμνας κα διδασκλους, πρς τν καταρτισμν τν γων ες ργον διακονας, ες οκοδομν το σματος το Χριστο». Το επίκεντρο αυτής της νέας αποστολικής αναμόρφωσης είναι η ανάδειξη νέων αποστόλων και προφητών,  όπως υποστηρίζουν. Η αποκατάσταση στην σύγχρονη κοινωνία των Αποστόλων και των προφητών εξηγείται στο βιβλίο «Το δώρο του Αποστόλου» από τον David Cannistraci.
Έτσι οι ριζικές τους αλλαγές περιλαμβάνουν:
Την Αποστολική Εξουσία. Κάποια από τα μέλη της ΝΠΜ αποτελούν τους Αποστόλους με την ίδια έννοια που είχαν οι  Απόστολοι του Χριστού. Όπως αναφέραμε και πριν, αυτή είναι ίσως η πιο ριζική αλλαγή. Παίρνουν κυριολεκτικά τα λόγια του Αποστόλου Παύλου, ότι ο Ιησούς, στην ανάληψή Του στον ουρανό είχε πει, «Κα ος μν θετο Θες ν τ κκλησίᾳ πρτον ποστλους, δετερον προφτας, τρτον διδασκλους, πειτα δυνμεις, ετα χαρσματα αμτων, ντιλψεις, κυβερνσεις, γνη γλωσσν» (Α´ Κορθ.12, 28.). Αυτή λοιπόν την έλλειψη των Απόστολων και των Προφητών από την Χριστιανισμό προσπαθεί να καλύψει η αιρετική αυτή Κίνηση.
Προφήτης. Πολλά μέλη της ΝΠΜ εκπροσωπούν τους σημερινούς  προφήτες. Προφήτες τόσο στην Παλαιά Διαθήκη όσο και στην Καινή Διαθήκη είναι οι βλέποντες. Όπως είδαμε στο χωρίο που αναφέραμε, πρώτοι είναι οι Απόστολοι και δεύτεροι  οι προφήτες. Κάθε Απόστολος χρειάζεται την βοήθεια του Προφήτου και κάθε Προφήτης χρειάζεται την βοήθεια του Αποστόλου.  Ένας από τους λόγους για τους οποίους και οι δύο κατηγορίες θα πρέπει να είναι ενεργή στις εκκλησίες σήμερα είναι η χρήση των χωρίων: «διτι ο μ ποισ Κριος Θες πργμα, ἐὰν μ ποικαλψ παιδεαν ατο πρς τος δολους ατο τος προφτας» (Αμώς 3, 7). Βέβαια χρησιμοποιεί τα χωρία αυτά η αιρετική αυτή κίνηση για να στηρίξει τις λάθος θέσεις της.
Dominionism. Η επί γης παρουσία του Ιησού, έφερε την Βασιλεία του Θεού, μας λένε. Οι πιστοί λαμβάνουν τα απαραίτητα μέτρα απώθησης της βασιλείας του Σατανά. Το αίτημα στην Κυριακή Προσευχή «ελθέτω η Βασιλεία σου» αποτελεί το κίνητρο. Όπως δηλαδή στον ουρανό δεν υπάρχει αδικία, ασθένεια κ.λ.π. το ίδιο να γίνει και στην γη. Αυτό ερμηνεύεται ως κυριαρχία που προέρχεται από την κατανόηση του χωρίου της Γένεσης (1,28): «κα ελγησεν ατος Θες, λγων· αξνεσθε κα πληθνεσθε κα πληρσατε τν γν κα κατακυριεσατε ατς κα ρχετε τν χθων τς θαλσσης κα τν πετεινν το ορανο κα πντων τν κτηνν κα πσης τς γς κα πντων τν ρπετν τν ρπντων π τς γς». Ο άνθρωπος, ο Αδάμ και η Εύα είχαν εντολή να αναλάβουν την κυριαρχία πάνω στην δημιουργία. Ο Σατανάς όμως κατάφερε και σφετερίστηκε την εξουσία του Αδάμ για αυτό και ο Χριστός τον αποκαλεί «Άρχοντα του κόσμου» (Ιωάν. 14, 30). Αυτήν την προσπάθεια επίτευξης του επί γης έργου, δηλαδή να έλθει η εξουσία της  βασιλείας, την  ονομάζουν ως Dominionism.
Θεοκρατία. Ο τρόπος για να επιτευχθεί η εξουσία της Βασιλείας οφείλεται στην ύπαρξη ατόμων σε κάθε ένα από τα επτά βουνά: την Θρησκεία, την οικογένεια, την Κυβέρνηση, τα Μέσα Ενημέρωσης, διάφορες δουλείες, πράξεις. Η σύνηθες έννοια της θεοκρατίας, ότι ένα έθνος διοικείται από εξουσιοδοτημένους εκπροσώπους της Εκκλησίας αφορά την κίνηση αυτή. Είναι απαραίτητα να αναφέρουμε ότι η έννοια της θεοκρατίας στην αίρεση αυτή αναφέρεται όχι σε πράξεις βίας ή συγκροτήσεις ομάδων, αλλά στην ύπαρξη των εξουσιοδοτημένων ανθρώπων σε κάθε τομέα της κοινωνίας, για να μπορούν να χρησιμοποιούν την επιρροή τους, και να τους οδηγούν όπου αυτοί θέλουν.
Μια νέα βιβλική αποκάλυψη. Υπάρχει σημερινή αποκάλυψη. Με βασικό κριτήριο ότι κάθε νέα αποκάλυψη δεν πρέπει να έρχεται σε αντίθεση  με ότι έχει γραφτεί στη Βίβλο. Ο νέος αυτός βιβλικός τρόπος είναι η απευθείας επικοινωνία του θεού με τους ανθρώπους. Μπορούμε να ακούσουμε τη φωνή του Θεού. Με ποιο τρόπο θα επιτευχθεί αυτή η επικοινωνία των ανθρώπων με τον Θεό δεν μας το λέγουν. Πιστεύουν πως ο Θεός αποκαλύπτει, νέα πράγματα στους προφήτες της Κίνησης αυτής.
Δύο βασικά προβλήματα
Η διδασκαλία με τους νέους ασκούς της Νέας Αποστολικής Μεταρρύθμισης μπορεί να αναφέρεται στις δυτικές κοινωνίες και του Δυτικού Χριστιανισμού, αλλά δεν μπορεί να περιλαμβάνει και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Στην εκκλησιαστική ιστορία των ομολογιών όντως οι παλαιοί και οι νέοι ασκοί υπήρξαν. Η αλλαγή δηλαδή διδασκάλων και διδασκαλιών και η δημιουργία ομολογιών. Η Ορθόδοξη Εκκλησία όμως διατήρησε πιστά την Αποστολική πίστη και παράδοση. Διατηρεί την Αποστολική διαδοχή και όπως είναι φυσικό δεν μπορεί να αποδεχθεί νέους Αποστόλους και νέους Προφήτες. Ο κατάλογος με τους Επισκόπους σε κάθε Μητρόπολη αποδεικνύει την ιστορική και πνευματική συνέχεια της πίστεως και της διδασκαλία των Αποστόλων του Χριστού.

Το άλλο ζήτημα είναι η πνευματική μέθη των πιστών της Κίνησης αυτής. Πολλοί οπαδοί της Νέας Αποστολικής Μεταρρύθμισης έχουν πολλές λανθασμένες πνευματικές εμπειρίες και τύπους λατρείας. Οι εμπειρίες αυτές διαποτίζονται υπό την επήρεια των δαιμόνων. Με όλα αυτά βγαίνει το συμπέρασμα. Εάν κάποιος δεν έχει αυτήν την εμπειρία, τι γίνεται τότε; Απλά δεν μπορεί να είναι μέλος. Η απουσία τη πνευματικής ανόρθωσης, της θεραπείας των παθών και εν γένει η εν Χριστώ ζωή δείχνουν ακριβώς το αντίθετο. Αυτές οι εμπειρίες είναι επικίνδυνες πνευματικά και είναι απορριπτέες. Η ορθόδοξη πνευματική ζωή είναι μια μέθη που προκαλεί  νηφαλιότητα, διαύγεια ηρεμία και γαλήνη στην ψυχή του ανθρώπου. Αντίθετα, η Νέα Αποστολική Μεταρρύθμιση έχει νόθες διδασκαλίες και αλλοιώνει την αποστολική παρακαταθήκη και όχι μόνο.




[1] Wilder, Forrest, "As Texas Gov. Rick Perry Enters GOP Race, New Exposé Reveals His Close Ties to Radical Evangelicals" August 12, 2011.|accessdate= requires |url= (help)
[2] Donald E. Miller, New Paradigm Churches in the Twentieth Century (Pasadena CA: Ministry Advantage, Vol. 6, No. 4, July/Aug 1996.
[3] C Peter Wagner, The New Apostolic Churches (Ventura CA; Regal, 1998), p. 18
[4] Wagner, Peter (24 Aug 2011). "The New Apostolic Reformation Is Not a Cult". Charisma News. Retrieved 2013-02-20.






ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.

4 σχόλια:

  1. ΣΥΓΧΑΡΗΤΉΡΙΑ ΣΤΟΝ π. ΓΡΗΓΌΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΠΟΛΎ ΕΝΔΙΑΦΈΡΟΝ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΌ ΤΟΥ ΆΡΘΡΟ.ΤΑ ΆΡΘΡΑ ΤΟΥ π, ΓΡΗΓΟΡΊΟΥ ΕΊΝΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΆ, ΓΙ' ΑΥΤΌ ΚΑΙ ΔΙΑΤΗΡΟΎΝΤΑΙ ΠΆΝΤΑ ΣΤΗΝ ΕΠΙΚΕΡΟΤΗΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραίο το άρθρο. θα ήθελα να ξέρω εαν υπάρχουν στη Ελλάδα μέλη απο αυτήν την αιρετική κίνηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Η συμβολή του π. Γρηγορίου είναι όχι μόνο μια σημαντικη επιστημονική προσέγγιση αλλά και ποιμαντική. Κατανοητό το άρθρο μέσα από την ζωή της ίδιας της αίρεσης. ευχαριστούμε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΜΠΡΑΒΟ ΣΤΟΝ Π.ΓΡΗΓΟΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟ ΤΟΣΟ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ ΑΡΘΡΟ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΕ Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΤΟΥ ΔΙΝΕΙ ΔΥΝΑΜΗ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΡΙΣΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.