Λιλή Ζωγράφου, «Αντιγνώση»: Απομυθοποίηση του Χριστιανισμού ή ένας ακόμη εμπαθής μύθος;

Η Λιλή Ζωγράφου υπήρξε μία από τις πιο πετυχημένες Ελληνίδες συγγραφείς. Τα βιβλία της έγιναν αγαπητά στο αναγνωστικό κοινό, γνωρίζοντας αλλεπάλληλες εκδόσεις.
Εκτός από τα λογοτεχνικά έργα που έγραψε, ασχολήθηκε και με δοκίμια όπου διακρίθηκε για την κριτική της ματιά και την οξύνοια του πνεύματός της.
Ένα από τα δοκίμιά της είναι και το «Αντιγνώση, τα δεκανίκια του Καπιταλισμού», όπου ασχολείται με την κριτική του Χριστιανισμού, στοχεύοντας όπως ή ίδια δηλώνει στην απομυθοποίησή του.
Η «Αντιγνώση» γνώρισε και αυτή μεγάλη επιτυχία, ήδη κυκλοφορεί η 18η έκδοση της.
Με την κριτική της «Αντιγνώσης» θα ασχοληθούμε στο παρόν άρθρο, για να αποδείξουμε για μία ακόμη φορά, την εμπάθεια, το μένος και το ψεύδος που κατέχει ένα ακόμη εχθρό του Χριστιανισμού.
Και θα το αποδείξουμε, όχι αερολογώντας ή συκοφαντώντας την συγγραφέα, αλλά με στοιχεία, που μπορεί ο οιοσδήποτε αναγνώστης να τα διασταυρώσει για να διαπιστώσει του λόγου το αληθές..

ΟΙ «ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ» ΤΗΣ «ΣΚΟΠΙΑΣ» ΔΙΨΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ!!

ΟΙ «ΒΡΙΚΟΛΑΚΕΣ» ΤΗΣ «ΣΚΟΠΙΑΣ» ΔΙΨΟΥΝ ΓΙΑ ΤΟ ΑΙΜΑ ΜΑΣ!!

Είναι γεγονός, ότι σε γενικές γραμμές οι Μ. του Ιεχωβά δίνουν την εντύπωση καλοσυνάτων ανθρώπων που είναι γεμάτοι από αγάπη και στοργικό ενδιαφέρον για τον πλησίον τους και δεν σκέπτονται ποτέ το κακό του, ακόμα και όταν διώκονται απ’ αυτόν. Άλλωστε κάτι ανάλογο υποστηρίζουν και οι ίδιοι, παρομοιάζοντας τον εαυτό τους με άκακα πρόβατα που τα διακρίνει παντελής έλλειψη μίσους και έχθρας.

Είναι όμως πράγματι έτσι;...

Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ

Μέγας Αθανάσιος, ο κατ' εξοχήν διαμορφωτής του Ορθόδοξου δόγματος, ο αποκληθείς και "στύλος της Ορθοδοξίας". Ψηφιδωτό στην Ιερά Μονή Αντίνιτσας Φθιώτιδας. Έργο του Λαμιώτικου ζεύγους καλλιτεχνών, αγιογράφων, φηφιδοτοποιών και συντηρητών Θεόδωρου και Ένζας Μώρη

Είναι γνωστό σε όλους, πως η Ορθόδοξη Εκκλησία πρεσβεύει, ότι διατήρησε αναλλοίωτη την διδασκαλία του Χριστού και των Αποστόλων ανά τους αιώνες, μέσω των αληθειών της που ονομάζει δόγματα.
Αλλά τι είναι δόγμα; Δόγμα είναι η αλήθεια για το Θεό και το Χριστό, που διατυπώθηκε μέσω των Πατέρων της Εκκλησίας αλλά πολύ περισσότερο μέσα από τις Οικουμενικές Συνόδους. Οι αλήθειες όμως αυτές δεν έχουν σκοπό να ερμηνεύσουν τα του Θεού αλλά τα περί τον Θεό. Γιατί ο Θεός είναι πάνω και πέρα από την δημιουργία, οπότε οποιαδήποτε απόπειρα να αποδοθεί το τι ακριβώς είναι, σκοντάφτει κατά πρώτον στην αδυναμία της ανθρώπινης γλώσσας. Έπειτα επειδή η περιγραφή αυτή θα αποδοθεί με όρους της κτιστής πραγματικότητας, δεν είναι δυνατόν να αποδώσουν τα του Θεού, αφού όπως προαναφέραμε, ο Θεός είναι πάνω και πέρα από τη κτιστή πραγματικότητα και τα ανθρώπινα σχήματα.
Τα δόγματα επίσης έβαζαν και ένα όριο ανάμεσα στην Εκκλησία και τις παραχαράξεις της, δηλαδή τις αιρέσεις, οι οποίες υπερτιμώντας τον ανθρώπινο νου, πίστευαν πως μπορούν να εξηγήσουν την φύση του Θεού, δηλαδή το τι είναι Θεός...

ΛΑΣΠΟΛΟΓΙΑ ΑΠΟ Μ. ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ»

Γνήσιοι απόγονοι του Χίτλερ κα του Γκαίμπελς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, δεν αντέχουν τον διάλογο και καταφεύγουν στην άγαπημένη τους μέθοδο της λασπολογίας

Το τελευταίο καιρό έχουμε γίνει μάρτυρες θλιβερών γεγονότων, που αν μη τι άλλο, δείχνουν έλλειψη ψυχραιμίας εκ μέρους της Σκοπιάς και των οπαδών της. Και όλα αυτά με αποκλειστικό σκοπό την απόκρυψη της αλήθειας. Έτσι πριν λίγο καιρό, έγινε από τον νομικό εκπρόσωπο της Εταιρίας «Σκοπιά» στην Ελλάδα, η απόπειρα φίμωσης του rwssel.pblogs.gr, το οποίο ξεσκέπαζε τα ψεύδη και τις «βρωμιές» της Σκοπιάς. Μια αλήθεια που πονάει όχι μόνο την ίδια την Σκοπιά, αλλά και τα μέλη της, τους ΜτΙ, που ακριβώς επειδή δεν μπορούν να την αντέξουν, καταφεύγουν στην μέθοδο του «γκαιμπελισμού», δηλαδή στη συκοφάντηση και τη λασπολογία....

Η τριαδολογία και η περί δύο φύσεων διδασκαλία του Ιππολύτου Ρώμης

Ο Ιππόλυτος Ρώμης, Μουσείο Λατερανού, Ρώμη

Ο Ιππόλυτος Ρώμης υπήρξε ένας από τους πρώιμους Εκκλησιαστικούς συγγραφείς (τέλος 2ου – αρχές 3ου αιώνα μ.Χ.) Την δογματική του σκέψη την ανέπτυξε, αντιμετωπίζοντας τους αιρετικούς που είχαν αναφανεί εκείνη την εποχή.

Την σκέψη του λοιπόν αυτή, θα την παρακολουθήσουμε, μέσα από την καταπολέμηση ενός αιρεσιάρχη εκείνης της εποχής και πιο συγκεκριμένα του αιρεσιάρχη Νοητού.

Ο Νοητός κατάγονταν από την Σμύρνη και υποστήριζε πως ο Χριστός δεν είναι ένα από τα πρόσωπα της Αγίας Τριάδας δηλαδή ο Υιός, αλλά είναι ο Πατέρας που γεννήθηκε, έπαθε και απέθανε. Γι’ αυτό άλλωστε αυτός και οι οπαδοί του ονομάζονταν Πατροπασχίτες, ισχυριζόμενοι πως έπαθε ο Πατέρας.

Η αίρεση αυτή είναι γνωστή και ως Μοναρχιανισμός γιατί προσπαθεί να διασώσει την Μοναρχία του Θεού, δηλαδή πως υπάρχει μόνο ένας Θεός.

Όλες αυτές οι αιρέσεις, όπως και οι κατοπινές μεγάλες π.χ. Αρειανισμός, δεν μπορούν να δεχτούν, πως είναι δυνατόν να υπάρχει ένας Θεός, ο οποίος όμως δεν αποτελείται από ένα πρόσωπο, αλλά από τρία πρόσωπα, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιο Πνεύμα...