Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ ή «ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ»

Του συνεργάτη μας Ιγνατίου Ε. Γ.

Ναός των Μορμόνων στο Freiberg της Γερμανίας - (Πηγή, επίσημη ιστοσελίδα των Μορμόνων )

Στη σημερινή εποχή παρατηρείται μία έξαρση δογμάτων και θρησκειών οι οποίες έχουν παράλληλα να δείξουν ένα πλήθος «αρετών» που βιώνουν τα μέλη τους συνειδητά ή και ασυνείδητα.
Όλες οι Αιρέσεις μοιάζουν μεταξύ τους ως προς το δόγμα αλλά και διαφέρουν συγχρόνως αρκετά. Θα μπορούσε κάποιος να τις κατατάξει σε ΔΥΟ κατηγορίες όπως αυτές διαιρούνται από την Σύγχρονη Έρευνα στην Εποχή των Αποστόλων.
Στους Αποστολικούς χρόνους η πρώτη κατηγορία των Αιρέσεων προέρχονταν από την μίξη διδασκαλιών μεταξύ Χριστιανισμού και Ειδωλολατρίας.
Στη δεύτερη κατηγορία ανήκουν οι Αιρέσεις που προέρχονταν από την μίξη Χριστιανισμού και Ιουδαϊσμού. Υπήρχαν βέβαια και Αιρέσεις που είχαν στοιχεία και από τις δύο ομάδες. Όλες όμως έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή της Εκκλησία γιατί της έδωσαν αφορμή να ξεχωρίσει τις αλήθειες από την πλάνη και να τις κατοχυρώσει.
Σήμερα η παραγωγή αιρέσεων έχει – θα μπορούσαμε να πούμε λαϊκιστί – πολλά πλοκάμια και όχι μόνον δύο. Αυτό όμως είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα και δεν μπορεί να μας απασχολήσει μόνο στις λίγες γραμμές ενός blogspot.
Με το παρόν άρθρο σκοπό μας είναι να εκθέσουμε εν μέρει την διδασκαλία των Μορμόνων. Δεν θέλουμε να θίξουμε την «Εκκλησία» τους αλλά να δείξουμε στους αναγνώστες μας, ότι πολλές θρησκείες έχουν δήθεν ως βάση τον Χριστό αλλά στην ουσία μόνον κατ’ Όνομα τον αναφέρουν Μαρ 7:6 «ο δε είπεν αυτοίς, Καλώς επροφήτευσεν Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως γέγραπται ότι Ούτος ο λαός τοις χείλεσιν με τιμά, η δε καρδία αυτών πόρρω απέχει απ' εμού».Πριν αρχίσουμε την παρουσίαση ορισμένων εκ των «κακοδοξιών» των Μορμόνων θα επιθυμούσαμε μέσα από το άρθρο αυτό, να ευχαριστήσουμε θερμά τον Πανοσιολογιότατο Αρχιμανδρίτη Γρηγόριο Κωνσταντίνου για την πολύτιμη βοήθεια του και την επιμέλεια βασικών σημείων. Άλλωστε το σύνολο σχεδόν των παραθέσεών μας, είναι από την διδακτορική του διατριβή «Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ ή ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ». Επίσης ευχαριστούμε θερμά και τον κ. Χρήστο - Αντιαιρετικό ιδιοκτήτη του blogspot για την φιλοξενία του άρθρου....


Κοσμολογία - Οντολογία - Εσχατολογία – Κτισολογία και Σωτηριολογία των Μορμόνων.
Ο Θεός στην Ορθόδοξη διδασκαλία είναι Αμέθεκτος ως προς την Ουσία του και Μεθεκτός ως προς τις ενέργειες του. Στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία είναι απολύτως υπερβατικός ώστε να μιλάμε για κτιστή χάρη. Αμέθεκτος σημαίνει ότι δεν γνωρίζουμε την ουσία του. Δεν ξέρουμε από τι είναι φτιαγμένος με απλά λόγια. Στους Μορμόνους όμως η Φύση του Θεού δεν είναι άγνωστη. Ισχυρίζονται ότι έχει σώμα και διάφορα άλλα χαρακτηριστικά, μάλιστα φρονούν ότι κάποτε ήταν άνθρωπος!
Οπωσδήποτε το άγνωστο έλκει κάθε ερευνητή και κάθε σκεπτόμενο άνθρωπο. Είναι όμως υπερβολή αυτή η έλξη να αφήνεται αχαλίνωτη και να φτάνει να περιγράψει κάτι τόσο Υπερβατικό όπως ο Θεός. Παρακάτω θα δούμε ότι όχι μόνον περιγράφεται το Είναι του Θεού αλλά και το ότι είναι ψηλαφητός όπως ακριβώς ο Άνθρωπος.

Περιγραφή και ορισμός του Θεού
Οι Μορμόνοι θεωρούν τον Ιησού Χριστό ως μέλος της Αγίας Τριάδος αλλά βέβαια η περί Αγίας Τριάδος διδασκαλία τους διαφέρει ριζικά από την Χριστιανική. «Ο Πατήρ έχει σώμα από σάρκα και οστά αισθητά όπως είναι αυτό του ανθρώπου επίσης ο Υιός το ίδιο αλλά το Άγιο Πνεύμα δεν έχει σώμα από σάρκα και οστά. Αν δεν είναι έτσι το Άγιο Πνεύμα δεν θα μπορούσε να κατοικεί μέσα μας» [1].
Εν τούτοις όμως οι Μορμόνοι ισχυρίζονται δια στόματος του Brigham Young προέδρου της «εκκλησίας» των : «η Βίβλος εξηγεί ότι ο Θεός έχει ένα υλικό σώμα από σάρκα και οστά και παρόμοια με το δικό του σώμα δημιούργησε τον Αδάμ. Περιττό είναι να αναφέρουμε ότι στην Αγία Γραφή δεν γίνεται λόγος για κάτι τέτοιο δηλαδή για υλικότητα του Θεού. Βέβαια συναντούμε κάποιες ανθρωπομορφικές εκφράσεις χωρίς όμως να δηλώνουν το πρόσωπο του Θεού» [2].
Η προσπάθεια τους να αποδώσουν ανθρώπινες ιδιότητες στο πρόσωπο του Θεού ξεκίνησε από την επιθυμία τους ιδιαίτερα του Joseph Smith να φέρουν τον Θεό πιο κοντά στον άνθρωπο. Ο William E. Berrett σε μία αυτοπαρουσίαση του βιβλίου του “Η αποκαταστημένη Εκκλησία του Ιησού Χριστού” κάνει λόγο για το εξαιρετικής σημασίας υλικό που είναι κατασκευασμένο το σώμα του Θεού λέγοντας χαρακτηριστικά : «Ο Θεός είναι ένα Ον το οποίο έχει γίνει τέλειο. Κατέχει σάρκα συγκεκριμένης μορφής και αναστήματος και δεν μπορεί επομένως τουλάχιστον σαρκικά να βρίσκεται ταυτόχρονα σε παραπάνω από ένα μέρος» [3].
«Συνεχίζοντας λοιπόν την ενασχόληση τους με τον Θεό αποδίδουν σ’ Αυτόν ανθρώπινες ιδιότητες. Με τον τρόπο αυτό πιστεύουν ότι φέρνουν τον Θεό πιο κοντά στους ανθρώπους. Ο Θεός Πατέρας έχει σώμα από σάρκα και οστά τόσο ψηλαφητό όπως του ανθρώπου» [4]. Μετά από όλα αυτά κατανοούμαι ότι δεν υπάρχει χειρότερη βλασφημία εκ μέρους των Μορμόνων για το πρόσωπο του Θεού.

Ο Χριστός καλείται Ιεχωβά
Θέλοντας οι Ισραηλίτες να μάθουν σε ποιον στηρίζουν τις ελπίδες τους ζήτησαν από τον Μωϋσή το Όνομα του Θεού. Ο Θεός όμως στην ερώτηση του Μωϋσή απάντησε όχι γνωστοποιώντας τη Φύση του άλλα ομολογώντας την Αυθυπαρξία του και την μη αλλοίωση του ως προς το Χρόνο. Είπε στον Μωϋσή ότι είναι Ο ΩΝ. Είπε δηλαδή ότι ήταν είναι και θα είναι. Δεν αποκάλυψε τη Φύση του άλλα μία ιδιότητα της Φύσεως του. Η ιδιότητα αυτή είναι η Αυθυπαρξία και η μη αλλοίωση του από το χρόνο. Αυτή του η απάντηση εκλαμβάνεται από τον άνθρωπο της Παλαιάς Διαθήκης ως εγγύηση, ως στήριγμα σε κάποιον που θα είναι και Αύριο και δεν θα χαθεί δεν θα ελαττωθεί. Η έννοια του Ονόματος ως μετοχή μπορεί να μεταφρασθεί σε όλες τις γλώσσες χωρίς να αλλοιωθεί το Όνομα του Θεού. Οι Μορμόνοι δυστυχώς εξέλαβαν την Ιδιότητα του Θεού ως Απόλυτο προσδιορισμό του Ονόματος του και γι’ αυτό τον αποκαλούν με το όνομα Ιεχωβά.
«Ο Μεγαλύτερος αδελφός ο Ιησούς Χριστός ο οποίος τότε καλείτο Ιεχωβά είπε : «στείλε εμένα»  [5].
Για τη διάκριση του Πατρός από τον Υιό οι Μορμόνοι χρησιμοποιούν αποκλειστικά για τον Πατέρα το όνομα «Ελοχίμ» ενώ ονομάζουν τον Υιό «Ιεχωβά» [6].

Ο διορισμός του Χριστού
Οι Μορμόνοι χρησιμοποιούν την ψευδό-γραφική φράση «διορισμός» όχι τόσο για να τονίσουν ότι ο Χριστός «διορίστηκε» από τον Πατέρα του, αλλά για να καλλιεργήσουν την ιδέα, ότι κατά την Μέλλουσα Παραδείσια εποχή οι Μορμόνοι θα διοριστούν σε εξέχουσες επίγειες θέσεις. Εδώ βλέπουμε να υπάρχουν εκ μέρους των Μορμόνων χιλιαστικές τάσεις. Είναι φανερό ότι διαβάζοντας την φράση διορισμός αναπολούν και περιμένουν τον δικό τους διορισμό και την δική τους επίγεια ανταμοιβή. Αξίζει να σημειωθεί ότι η λέξη Παράδεισος χρησιμοποιείται από πολλά δόγματα αλλά η έννοια της είναι εντελώς διαφορετική στην καθεμία. Εδώ αντί για τον Παράδεισο που αναφέρει ο Χριστός οι Μορμόνοι ισχυρίζονται ότι αναφέρει έναν Παράδεισο συνέχεια την παρούσης γήινης ζωής με όλα τα κομφόρ. Μέσα σε αυτόν τον Παράδεισο λοιπόν ο διορισμός και η εξουσία δεν θα μπορούσαν να λείψουν.
«Αυτή την εκλογή και τον διορισμό του Χριστού ως Σωτήρα τη μνημονεύουν πολλά κείμενα. Καθώς επίσης και ο ίδιος ο Χριστός τη φανέρωσε στον Ιάρεδ που ήταν ένας από τους «προφήτες» των Λαμανιτών από το "Βιβλίο του Μόρμον"» [7].

Προφήτες ή «προφήτες»;
Στην Παλαιά Διαθήκη ο Λόγος του Θεού προς το Λαό του μεταδίδεται δια μέσου των Προφητών. Η ύπαρξη προφητών και η εκπλήρωση των Προφητειών αποτελεί εγγύηση για την Ορθόδοξη Εκκλησία. Ως αντίβαρο αυτού του γεγονότος και οι Νεοεμφανισθείσες «εκκλησίες» επιχειρούν να προτάξουν κάποιον προφήτη ο οποίος μιλάει εξ Ονόματος του Θεού. Βλέπουμε λοιπόν ότι όλοι οι νεοφανείς προφήτες είναι αυτόκλητοι και αυτό φαίνεται από τις διαψεύσεις των προφητειών τους που διακηρύττουν, όπως π. χ. για την Δεύτερα Παρουσία, για θεοφάνειες κ ά. Στην αίρεση των Μορμόνων για την οποία γίνεται λόγος, ο ιδρυτής αυτής Joseph Smith εμφανίζεται ως «προφήτης».
«Οι Μορμόνοι ισχυρίζονται ότι είναι γνώστες του θελήματος του Θεού. Ο ισχυρισμός τους αυτός πηγάζει από το γεγονός ότι ο Θεός επικοινωνεί με την «Εκκλησία» τους και δεν ενεργεί χωρίς προηγούμενη «αποκάλυψη» προς αυτήν μέσω του «προφήτη» τους Joseph Smith και των διαδόχων του» [8].
«Γι’ αυτό το λόγο διόρισε ( ο Χριστός) στη νεοσυσταθείσα αυτή «χριστιανική Εκκλησία» προφήτες. Ο ρόλος αυτών ήταν ο ίδιος με το ρόλο των προφητών της Παλαιάς Διαθήκης δηλαδή είχαν το χάρισμα να δέχονται από τον Κύριο αποκαλύψεις για την καθοδήγηση του λαού Του ανάλογα με τις απαιτούμενες ανάγκες διδάσκουν οι Μορμόνοι. Βεβαίωνε (ο Joseph Smith) με πειστικότητα ότι συνομιλούσε μαζί Του (με το Θεό) καθ’ όλη τη διάρκεια της επίγειας ζωής του» [9].

«Αποστασία» της Εκκλησίας;
Όπως σε όλες τις νεοφανείς αιρέσεις έτσι και εδώ η «Εκκλησία» των Μορμόνων αποστάτησε. Η αποστασία συμφέρει τις Αιρέσεις διότι δημιουργούν ένα υποτιθέμενο κενό το οποίο εξυπηρετεί έναν και μοναδικό σκοπό. Εμφανίζει την Αρχαία Χριστιανική Εκκλησία ως ανάξια να διαχειρισθεί την Αλήθεια που παρέλαβε. Έτσι δήθεν ο Θεός διέκοψε την αναγνώρισή του προς Αυτήν και αυτόματα υπήρξε ένα κενό. Αυτό το κενό καλύφθηκε αργότερα με την εμφάνιση του Joseph Smith και της «Εκκλησίας» του.
Αυτόματα η χριστιανική Εκκλησία των πρώτων Αιώνων υποβαθμίζεται και χαρακτηρίζεται ως υπαίτια και ανάξια ενώπιον του Θεού να διαχειρισθεί την Αλήθεια η οποία σημειωτέον παρεδόθη άπαξ. Η μόνη άξια να φυλάξει την Αλήθεια είναι η κάθε νεοϊδρυθείσα «εκκλησία» όχι διότι είναι όντως άξια αλλά επειδή έτσι Αυτοθεωρεί τον Εαυτό της.
Εδώ πρέπει να τονίσουμε ότι η Εκκλησία που οικοδομήθηκε από τον Ιησού Χριστό, είναι αυτή που λέγει στον απόστολο Πέτρο «καγώ δε σοι λέγω ότι συ ει Πέτρος, και επί ταύτη τη πέτρα οικοδομήσω μου την εκκλησίαν, και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής» Ματθ. 16:18. Δεν θα καταισχυνθεί η Εκκλησία υπό τας πύλας του άδου. Καθίσταται εμφανές λοιπόν ότι δεν υπάρχει καμία περίπτωση να έχει χαθεί η να έχει αποστατήσει η Εκκλησία ή αν θέλετε δεν θα αποστατήσει σε τόσο μεγάλο βαθμό που να χαθεί. Πάνω από όλα υφίσταται και χρωστάει την Ύπαρξή της στον Θεό και δεν είναι ίδρυμα η Σωματείο Ανθρώπων. Γι’ αυτό παρά τις όποιες φουρτούνες άντεξε και αντέχει και θα συνεχίσει να αντέχει.
Τι λέει όμως η αίρεση των Μορμόνων για εκκλησία του Χριστού και ποια θεωρεί ως γνήσια και αυθεντική. Ας δούμε λοιπόν.
«Η αλήθειες των διδασκαλιών που θεσπίσθηκαν τόσο από τον Χριστό όσο και από τους αποστόλους αλλοιώθηκαν στη συνέχεια από τους ανθρώπους. Η αποστασία αυτή έγινε αιτία να διακοπεί η «αποκάλυψη» του Θεού. Εκτός αυτού έπαυσε να υπάρχει και η αληθινή Εκκλησία του Χριστού επί της γης ισχυρίζονται οι Μορμόνοι. Οι άνθρωποι άρχισαν να δημιουργούν διάφορες «Εκκλησίες». Η κάθε «Εκκλησία» που εμφανιζόταν ισχυριζόταν πως είναι η αληθινή διδάσκοντας όμως αντικρουόμενες αληθειες» [10].
«Η χρονική περίοδος κατά την οποία η αληθινή Εκκλησία έπαψε να υπάρχει πάνω στη γη ονομάζεται από τους Μορμόνους «Μεγάλη Αποστασία» [11].
«Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν αναγγείλει ότι ο Θεός απεκάλυψε τον εαυτό Του σ’ αυτούς τους σημερινούς χρόνους και απεκατέστησε την Εκκλησία Του ακριβώς όπως ήταν Εκείνη τον παλαιό καιρό» [12].

Τζότζεφ Σμιθ, ο ιδρυτής των Μορμόνων-(Πηγή, επίσημη ιστοσελίδα των Μορμόνων)

Αποκατάσταση της Εκκλησίας το 1830.
Και φυσικά αποκαταστάθηκε με την εμφάνιση του Joseph Smith για τους Μορμόνους. Κάποιος έπρεπε να αποκαταστήσει την Εκκλησία του Χριστού. Βλέπετε ο Θεός την άφησε έτσι χωρίς αποκατάσταση και δεν ήταν αυτός που την περιποιήθηκε με το ίδιο το Αίμα του, Πράξεις 20:28.Έτσι από τη μία εμφανίζουν ως ανάξιο φύλακα την Ορθόδοξη Εκκλησία και από την άλλη εμφανίζουν την «Εκκλησία» τους ως την Εκλεκτή που ο Θεού τους ανέθεσε την Αποστολή της πρώτης Εκκλησίας. Να σώσει δηλ τον κόσμο.
Καταρχήν οι Μορμόνοι κάνουν λόγο και για μια άλλη Εκλησία που ίδρυσε ο Χριστός στην Αμερική. Τι λένε. «Ο Χριστός, όπως αναφέρει το ιστορικό τους, μετά την Ανάστασή Του εμφανίσθηκε στους εναπομείναντες Νεφίτες στην Αμερική και έδρασε ανάμεσά τους. Όλοι οι κάτοικοι του δυτικού ημισφαιρίου τον είδαν με τα μάτια τους και ψηλάφησαν με τα χέρια τους το αναστημένο σώμα του Χριστού [13]. Στη συνέχεια ο ίδιος ο Χριστός διάλεξε τους δώδεκα μαθητές και ίδρυσε την «Εκκλησία» Του στην Αμερική [14]. Μετά από πολλές ημέρες ανελήφθη στους ουρανούς [15]. Η επίσκεψή Του στην Αμερική έγινε αιτία να σταματήσουν κάθε είδους εχθροπραξίες για αρκετά χρόνια» [16].
«Από την εποχή του Αποστόλου Παύλου και μετά το ιεραποστολικό έργο της Εκκλησίας βρισκόταν σε διακοπή για να ξεκινήσει και πάλι μέσω του «προφήτη» Joseph Smith τη στιγμή που η «Εκκλησία» του Χριστού αποκαταστάθηκε όπως πιστεύουν οι Μορμόνοι. Την υπόσχεση αυτή του κηρύγματος υπενθύμισε ο Κύριος στον Joseph Smith όπως ο ίδιος λέγει μέσω «αποκάλυψης». Ο καιρός άρα, ισχυρίζονται οι Μορμόνοι, έφθασε για να συντελεσθεί το εξαίσιο έργο και το θαύμα περί του οποίου είχε μιλήσει ὁ Κύριος [17]. Το θαύμα αυτό πραγματοποιήθηκε με τον Joseph Smith, ο οποίος ίδρυσε σε συγκεκριμένο χρόνο την «Εκκλησία» του. Ἡ «Εκκλησία» αυτή θα ήταν η αληθινή Εκκλησία του Χριστού, όπως ὁ ίδιος διεκήρυττε. Ισχυρίζονταν ακόμη ότι ορίσθηκε από τον Χριστό να βοηθήσει στην αποκατάσταση του αληθινού Ευαγγελίου. Με την αποκατάσταση του Ευαγγελίου θα πραγματοποιούνταν και η αποκατάσταση της ιεροσύνης. Η αποκατάσταση αυτή θα ολοκληρωνόταν με την παραλαβή των κλειδιών του Βασιλείου του Θεού [18]. Με την αποκατάσταση της ιεροσύνης έχουμε και την επιστροφή της «Εκκλησίας» στην αρχαία κατάσταση των πρώτων χριστιανικών χρόνων κηρύττουν Μορμόνοι [19].
Τον Ιούνιο του 1830 έχουμε την επίσημη ίδρυση της «εκκλησίας» των Μορμόνων. Η «Εκκλησία» του Χριστού μετά την αποκατάσταση της το 1830 αυξάνεται και επεκτείνεται κατά πολύ. Πιστεύοντας λοιπόν οι Μορμόνοι ότι είναι καλεσμένοι από τον Θεό για την Ιεραποστολική δράση ταξιδεύουν πάντα δύο-δύο με δικά τους χρήματα σε όλα τα μέρη του κόσμου μεταφέροντας το χαρμόσυνο μήνυμα του Ευαγγελίου σε αυτούς που το αποδέχονται» [20].

Αλήθεια συμπληρωματική
Η Αλήθεια για την Ορθόδοξη Εκκλησία παρεδόθη «άπαξ» ως προς το δόγμα. Αυτό όμως δεν αρκεί για την «Εκκλησία» των Μορμόνων η οποία συνεχίζει να λαμβάνει Αλήθειες με δόσεις… Το γεγονός ότι αξιώνουν να λαμβάνουν αλήθειες με δόσεις συμφέρει τις «Εκκλησίες» αυτές, διότι έτσι πείθουν τους ολιγογράμματους και επιπλέον επιβεβαιώνει πως οι «Εκκλησίες» αυτές, είναι όντως εκ του Θεού.
«Η «Εκκλησία» των Μορμόνων την εποχή του «προφήτη» μεγάλωσε κατά πολύ περισσότερο από την εποχή του Χριστού όπως οι ίδιοι πιστεύουν. Καθώς η «Εκκλησία» μεγάλωνε ο Κύριος έστελνε στον «προφήτη» συμπληρωματικές αλήθειες. Αυτές οι αλήθειες σκοπό είχαν να βοηθήσουν στην καλύτερη οργάνωση και διοίκηση της «Εκκλησίας» για να μην παρεκκλίνει της αποστολής της. Στην πορεία όμως τα πράγματα άλλαξαν οι πρόεδροι της ακολούθησαν εντελώς αντιευαγγελικές δογματικές διδασκαλίες και πρακτικές» [21].
«Πηγή της διδασκαλίας των Μορμόνων είναι όχι η Αγία Γραφή ή τουλάχιστον όχι η Αγία Γραφή μόνο όσο κυρίως και κατ’ εξοχήν το "Βιβλίο του Μόρμον". Πιστεύουν ότι το βιβλίο αυτό αποτελεί συμπληρωματική Αποκάλυψη της Αγίας Γραφής ενώ στην πράξη αντικαθιστά την Αγία Γραφή. Αυτό αποτελεί τη βάση των κακοδοξιών τους και όλων των τελετών τους. Είναι ένα ογκώδες έργο με 239 κεφάλαια, 54 για πολέμους, 21 για ιστορίες, 55 για προφητείες, 71 για δόγματα, 17 για ιεραποστόλους και 21 για την αποστολή του Μεσσία» [22].
«Ο Σμιθ δήλωσε ότι οι Νέγροι ήταν καταραμένοι από το Θεό και γι’ αυτό δεν μπορούν να συμμετέχουν πλήρως στη θρησκεία τους. Νέα όμως αποκάλυψη του Θεού στις 9 Ιουνίου 1978 στον πρώην πρόεδρο Σπένσερ Κίμπαλ (Spencer Kimball) λέγει ότι ο νέγρος μπορεί να γίνει μέλος της «εκκλησίας» με όλα τα δικαιώματα ακόμα και της ιεροσύνης» [23].

"Το Βιβλίο του Μόρμον", είναι ισάξιο με την Αγία Γραφή σύμφωνα με τους Μορμόνους

Διάδοση του δικού τους «Ευαγγελίου του Μόρμον» και όχι της Χριστιανικής Εκκλησίας
«Ιερά βιβλία των Μορμόνων είναι : Η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη, "το βιβλίο του Μόρμον", "το βιβλίο των Διδασκαλιών και Επιταγών" και το "Πολύτιμο Μαργαριτάρι". Ο Βίος των Μορμόνων είναι λιτός. Απέχουν της κρεοφαγίας και από τα οινοπνευματώδη ποτά» [24].
«Συγχρόνως με όλα αυτά παρατηρούμε ότι οι Μορμόνοι δείχνουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη διάδοση του Ευαγγελίου ωστόσο εξαιρετική βαρύτητα δίνουν όχι στο Ευαγγέλιο του Χριστού αλλά στο δικό τους «ευαγγέλιο» το «Βιβλίο του Μόρμον» που το έχουν  μεταφράσει σε παρά πολλές γλώσσες» [25].

Ο Χριστός είπε στον Joseph Smith την ημερομηνία της 2ας Παρουσίας Του
Ο Χριστός κατά την επίγεια παραμονή του είπε ότι θα έλθει ως κλέπτης εν νυκτί. Το πότε δεν μας το είπε. Το γεγονός αυτό έλκει τους «Προφήτες» κάθε Αιρέσεως συναρπάζοντας τους οπαδούς τους. Μάλιστα δέχονται ανεπιφύλακτα κάθε ημερομηνία ως γνωστοποίηση από τον Χριστό στον «Προφήτη» τους. Και εδώ λοιπόν ο Προφήτης των Μορμόνων Joseph Smith πληροφορήθηκε την ώρα της Δευτέρας Παρουσίας του Χριστού από τον Ίδιο τον Χριστό.
«Η αίσθηση ότι ο ίδιος ο Χριστός θα επιστρέψει και πάλι σύντομα στη γη είναι πολύ διαδεδομένη στους Μορμόνους. Την απόφαση αυτή γνωστοποίησε ο ίδιος ο Σωτήρας Χριστός στον Joseph Smith. Ανέφερε λοιπόν σ’ αυτόν και σε όλα τα μέλη της «Εκκλησίας» του ότι πριν τη Δευτέρα Παρουσία αποκαλείται από τους Μορμόνους ως «η μεγάλη και φοβερά ημέρα του Κυρίου». Οι προφήτες έχουν προειδοποιήσει όλους τους πιστούς της γης ότι πριν από τη Δευτέρα Παρουσία θα προηγηθεί μεγάλη ταραχή τέτοια που δεν έχει γνωρίσει ποτέ η γη» [26].

Τα σημεία του έσχατου Καιρού γίνονται αντιληπτά από όσους είναι πιστοί στην «Εκκλησία» των Μορμόνων
Ο Χριστός μας είπε ότι αν ακούσουμε σημεία και τέρατα να μην πανικοβληθούμε. Μας είπε επίσης ότι πολλοί θα έλθουν τότε στο Όνομα του και θα μας πουν: «να εδώ είναι ο Χριστός, εκεί είναι ο Χριστός». Μας διαβεβαίωσε ρητά να μην κοιτάξουμε καθόλου ότι ήλθε και να μην πιστέψουμε σε ότι κι αν μας πούνε. Στους Μορμόνους όμως δεν συμβαίνει το ίδιο, διότι τα σημεία του έσχατου Καιρού αυτοί τα καταλαβαίνουν.
«Απαιτεί επίσης από αυτά να έχουν αρίστη πνευματική κατάσταση για να υποδεχθούν τον Κύριο «ερχόμενον εν δόξη». Για την εφαρμογή της εντολής αυτής πρόσφερε σ’ αυτά δια μέσου των Αγίων Γραφών διάφορα σημεία που θα φανερώνουν ότι η ημέρα εκείνη εγγίζει. Τα σημεία αυτά όπως θα αναφερθούν στη συνέχεια αποκαλύφθηκαν από τον Θεό στους προφήτες της Παλαιάς Διαθήκης και από τον Ιησού Χριστό στο Ευαγγέλιό Του. Είπε λοιπόν ο Κύριος ότι όσοι είναι πιστοί χριστιανοί θα γνωρίζουν τα σημεία αυτά και θα τα περιμένουν. Για να τα γνωρίζουν όμως θα πρέπει όλοι οι οπαδοί της «Εκκλησίας» τους να μελετούν το λόγο του Θεού επισημαίνουν οι Μορμόνοι» [27].

Ο σημερινός Πρόεδρος των Μορμόνων, Γκόρντον Χίνκλυ - (Πηγή, επίσημη ιστοσελίδα των Μορμόνων)

Χιλιετής Βασιλεία
Βασικό μειονέκτημα των Αιρέσεων είναι η εντελώς Αλληγορική ερμηνεία σε πολλά χωρία, αλλά και η εντελώς κατά γράμμα σε μερικά. Εδώ στους Μορμόνους έχουμε την Χιλιετή κατά γράμμα Βασίλεια του Θεού. Η εσχατολογία γίνεται εντελώς υλιστική και η Μακαριότητα μετατρέπεται σε υλική ευδαιμονία και η Βασίλεια του Θεού υποβιβάζεται σε μία Κυβέρνηση Επίγεια με Κυβερνήτη τον Χριστό. Συγκυβερνήτες σε περίοπτες θέσεις κατά την Χιλιετή Βασιλεία οι Μορμόνοι με προνόμια και ποίκιλλες απολαύσεις όπως αναφέρουν στα βιβλία τους.
«Στην εμφάνιση αυτή του Ιησού όλοι οι άνομοι θα καταστραφούν όλα τα διεφθαρμένα θα καούν και η γη ολόκληρη θα καθαρισθεί δια μέσου της Φωτιάς. Ο Ιησούς θα έλθει εκ νέου για να διευθύνει την Χιλιετηρίδα. Η χιλιετηρίδα είναι μία περίοδος γαλήνης χιλίων ετών κατά την οποία περίοδο θα βασιλεύσει ο ίδιος ο Ιησούς επί της γης. Ο πρόεδρος της «Εκκλησίας» των Μορμόνων διεκήρυξε ότι οι οπαδοί του θα έχουν πολλά προνόμια και ευλογίες κατά τη χιλιετή περίοδο της βασιλείας του Χριστού. Ο Σωτήρας Χριστός θα λάβει τη νόμιμη και κανονική του θέση ως μόνος βασιλιάς του ουρανού και της γης. Επίσης την ημέρα εκείνη λένε οι Μορμόνοι θα ιδρύσει και θα εγκαταστήσει την κυβέρνησή του επάνω στη γη. Ο ίδιος θα διοικήσει όλο τον πλανήτη με ειρήνη για χίλια χρόνια. Οι Μορμόνοι έχουν την πεποίθηση ότι με την εμφάνιση της Δευτέρας Παρουσίας του Ιησού Χριστού θα αρχίσουν συγχρόνως τα χίλια έτη ειρήνης , αγάπης, και χαράς επί της γης. Κατόπιν τα πάντα θα εισέλθουν σε μία ατμόσφαιρα πνευματικής κατάστασης» [28].
«Οι Μορμόνοι συνεχώς μιλούν για τη χιλιετή βασιλεία του Ιησού επί της γης και την άποψη τους αυτή την επισημοποιούν με το δέκατο άρθρο της πίστεως τους «Πιστεύουμε στην πραγματική συναθροίση του Ισραήλ και στην αποκατάσταση των Δέκα Φυλών ότι η Σιών (η Νέα Ιερουσαλήμ) θα κτισθεί επάνω στην αμερικανική ήπειρο και ότι ο Χριστός θα βασιλεύσει αυτοπροσώπως επάνω στη γη και ότι η γη θα ανανεωθεί και θα λάβει την παραδεισιακή της δόξα» [29].
«Αυτός λοιπόν (ο Ιησούς) κατά τη χιλιετηρίδα θα διευθύνει την «Εκκλησία» και θα έχει ευθύνη γι’ αυτήν και για την πολιτική κυβέρνηση. Οι θνητοί είτε είναι μέλη της «Εκκλησίας» των Μορμόνων είτε όχι θα κατέχουν κυβερνητικές θέσεις στην κυβέρνηση που θα ιδρύσει ο Ιησούς Χριστός. Την εποχή της χιλιετηρίδας θα υπάρχουν δύο πρωτεύουσες στον πλανήτη γη η μία στα Ιεροσόλυμα και η άλλη στην Αμερική» [30].
«Ο Ιωσήφ Σμιθ διδάσκει ότι ο Ιησούς εμφανίστηκε ξανά σε διάφορα μέρη της βορείου και νοτίου Αμερικής. Ίδρυσε κυβέρνηση της ισότητας και της ειρήνης στην Αμερικανική Ήπειρο». Τελειώνοντας την αποστολή του στην Αμερική έφυγε με την υπόσχεση ότι θα ξαναρθεί. Έτσι πιστεύουν πως ο Χριστός θα επιστρέψει στη γη θα εγκατασταθεί στις ΗΠΑ και θα βασιλεύσει για χίλια χρόνια έχοντας πρωτεύουσα στο Independence Misouri των ΗΠΑ» [31].

Τεκνοποίηση στην Χιλιετή Βασιλεία
Δεν θα μπορούσε φυσικά να λείπει από την Χιλιετή Βασίλεια η τεκνοποίηση. Ένας ομολογουμένως ευφυέστατος τρόπος προσέλκυσης ακλήρων ζευγαριών. Μπρος στο όνειρο λοιπόν και την ελπίδα της τεκνοποίησης στη Μέλλουσα Περίοδο ο κάθε πιστός οποιασδήποτε Αιρέσεως που τάζει παιδιά στον Παράδεισο ονειροπολεί και περιμένει. Περιμένει την αρχή του τέλους του Παρόντος κόσμου και εργάζεται σώμα και ψύχη στην Αίρεση για να καταταγεί στους Εκλεκτούς οπαδούς της που θα Κληρονομήσουν τον Παράδεισο.
«Όλα αυτά τα χίλια έτη οι θνητοί θα συνεχίσουν να ζουν στη γη και θα έχουν τη δυνατότητα να αποκτούν ακόμη παιδιά» [32].
«Εκεί θα συνεχίζονται οι γήινες απολαύσεις όπως η εργασία τα πλούτη το σεξ και όλες οι ανθρώπινες δυνατότητες. Εκεί περιμένει να δει στον παράδεισο την οικογένειά του και τους φίλους του» [33].

Πολυγαμία και αιμομιξία στους Μορμόνους
Στη διδασκαλία τους οι Μορμόνοι δεν κάνουν καμιά αναφορά για την αγαμία. Ἡ πολυγαμία πού είχαν εφαρμόσει στα αρχικά στάδια της «εκκλησίας» τους, καταργήθηκε αργότερα, με απόφαση του Αμερικάνικου Κογκρέσου, το 1890. Το ανώτατο δικαστήριο ψήφισε ειδικό νόμο κατάργησής της και έτσι σήμερα αυτή αποτελεί για τούς περισσοτέρους παρελθόν [34]. Επίσης, μια επίσημη διακήρυξη πού έγινε από έναν πρόεδρο της «εκκλησίας» τους, στις 24.09.1890, βάζει τέλος στην πολυγαμία [35]. Αυτό βέβαια ισχύει φαινομενικά, μυστικά συνεχίζουν την εφαρμογή της μέχρι και σήμερα [36]. Είναι πολύ συνταραχτική η δημοσίευση του βιβλίου ενός πρώην Μορμόνου, του Jon Krakauer, ο οποίος αποκαλύπτει σε αυτό τις αιμομιξίες των Μορμόνων. Αναφέρει την περίπτωση της Μαίρης Αν μιας νεαρής κοπέλας δεκαέξι ετών από τη Γιούτα, που αναγκάστηκε από τον πατέρα της Τζον Ντάνιελ Κίνγστον να γίνει η δέκατη πέμπτη σύζυγος του Ντέιβιντ Ορτελ Κίνγστον, τριάντα δύο ετών, που ήταν αδελφός του πατέρα της. Η Μαίρη Αν πέρασε μια δύσκολη περίοδο παντρεμένη με το θείο της. Μετά από δύο προσπάθειες απόδρασης την τρίτη τα κατάφερε και έφθασε ως την αστυνομία. Ο θείος καταδικάσθηκε σε δεκαετή κάθειρξη για αιμομιξία και παράνομη σεξουαλική επαφή. Λόγω όμως καλής συμπεριφοράς του στα φυλακή αφέθηκε ελεύθερος τον τέταρτο χρόνο [37]. Παρόμοιες περιπτώσεις υπάρχουν κι άλλες πολλές, τις οποίες δεν μπορούμε να αναφέρουμε γιατί ο χρόνος δε μας το επιτρέπει. Εκείνο όμως πού θα θέλαμε να επισημάνουμε είναι ότι για όλες αυτές τις παρανομίες τους δεν αισθάνονται καμιά ενοχή γιατί πιστεύουν, ότι με την πράξη τους αυτή επιτελούν έργο θεού.
Τα σχόλια εδώ περιττεύουν.


Βιβλιογραφία κατ’ επιλογή
1]Αντωνίου Παπαδόπουλου ‘’ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ ΚΙΝΗΜΑΤΑ
2]Αρχιμανδρίτη Γρηγορίου Κωνσταντίνου‘’ Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΩΝ ΜΟΡΜΟΝΩΝ ή ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΩΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΩΝ ΗΜΕΡΩΝ διδακτορική διατριβή.
3]Θρησκευτική Ηθική Εγκυκλοπαίδεια.
4]Ιωάννου Αναστασίου Εκκλησιαστική Ιστορία
5]Patrologia Greaca
6] Παναγιώτη Χρήστου «Ελληνική Πατρολογία»

[1] Αρχ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου, "Η αίρεση των Μορμόνων", Θεσσαλονίκη 2003, σελ. 257.
[2] όπου παραπάνω σελ. 92.
[3] όπ. π. σελ. 92-93.
[4] όπ. π. σελ. 410-411.
[5] όπ. π. σελ. 107.
[6] όπ. π. σελ. 122.
[7] Αρχ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου, όπ. π. σελ. 111.
[8] όπ. π. σελ. 135.
[9] όπ. π. σελ. 139.
[10] όπ. π. σελ. 221.
[11] όπ. π. σελ. 218.
[12] όπ. π. σελ. 223.
[13] Πρβλ. Dr Wilhelm Bartz, όπ. παρ., σ. 39: «Εκεί στην Αμερική ὁ Χριστός επισκέφθηκε τα “άλλα πρόβατα” και τούς κήρυξε το Ευαγγέλιο, διάλεξε τούς μαθητές, τούς βάπτισε και τέλος τούς πρόσφερε την Θεία Κοινωνία. Έτσι λοιπόν ο Χριστός ίδρυσε Εκκλησία και στην Αμερική».
[14] Πρβλ. Mark Petersen, "Christ in America", όπ. παρ., σ. 12: «Στις ημέρες πού ακολούθησαν, ὁ ίδιος ὁ θείος επισκέπτης εισήγαγε την ευλογία τοι άρτου και τοι οίνου ως μυστήριο. Κάλεσε όλους τούς ασθενείς τους, τούς πάσχοντας, τούς κουτσούς, τούς τυφλούς και τούς μουγκούς και τούς θεράπευσε. Έθεσε τα θεμέλια μιας οργανώσεως πού αντικειμενικός της σκοπός θα ήταν ἡ διδασκαλία και το βάπτισμα στο όνομά Του. Έκανε ομιλίες στους ηγέτες της και στα πλήθη σχετικά με την διδασκαλία Του».
[15] Βλ. Β. τ Μ. Γ΄ "Νεφί" 18, 38-39: «Και έγινε ώστε μόλις ὁ Ιησούς τούς είχε αγγίξει όλους, ήλθε ένα σύννεφο και σκέπασε το πλήθος ώστε δεν μπορούσαν να ιδούν τον Ιησού. Και ενώ ήταν έτσι σκεπασμένοι, αναχώρησε από αυτούς και αναλήφθηκε στους ουρανούς. Και οι μαθητές του είδαν και κατέθεσαν μαρτυρία ότι ανέβηκε πάλι στους ουρανούς».
[16] όπ. π. σελ. 120.
[17] Πρβλ. "The Church of Jesu Christi", Salt Lake City, Utah 1977, σ. 4: «Οι Άγιοι των Τελευταίων Ημερών έχουν αναγγείλει ότι ὁ Θεός απεκάλυψε τον Εαυτό Του σε αυτούς τούς σημερινούς χρόνους και απεκατέστησε την Εκκλησία Του ακριβώς όπως ήταν Εκείνη τον παλαιό καιρό».
[18] Πρβλ. π. Α. Ἀλεβιζόπουλου, ὅπ. παρ., σ. 535: «Ο Joseph Smith, με την εξουσία των κλειδιών πού του δόθηκε από τον Θεό, ανασυγκρότησε την Εκκλησία του Ιησού Χριστού στη γη και της έδωσε την οργανωτική δομή της πρώτης Εκκλησίας. Έτσι υπάρχουν σήμερα δυο εκκλησίες: Ἡ μία είναι ἡ Εκκλησία του Αρνίου του Θεού και ἡ άλλη ἡ Εκκλησία του Διαβόλου... όποιοι δεν ανήκουν στην Εκκλησία του Αρνίου του Θεού, ανήκουν στη μητέρα του βδελύγματος και αυτή είναι ἡ πόρνη ολοκλήρου του κόσμου.» (Α΄ Νεφί 14, 10.).
[19] Πρβλ. Mark Petersen, "Which Church is Right?", ὅπ. παρ., σ. 27: «Αυτό λοιπόν σημαίνει ότι στην αληθινή Εκκλησία του Θεού πρέπει να υπάρχει ένας προφήτης, πρέπει να υπάρχει γνήσια Αποκάλυψη, με την οποία να καλούνται οι άνθρωποι στο έργο του ίδιου του Θεού».
[20] όπ. π. σελ. 307-309.
[21] όπ. π. σελ. 225-226.
[22] όπ. π. σελ. 225.
[23] όπ. π. σελ. 259.
[24] όπ. π. σελ. 262.
[25] όπ. π. σελ. 226.
[26] όπ. π. σελ. 353.
[27] όπ. π. σελ. 354.
[28] όπ. π. σελ. 368.
[29] όπ. π. σελ. 374.
[30] όπ. π. σελ. 377.
[31] όπ. π. σελ. 258.
[32] όπ. π. σελ. 373.
[33] όπ. π. σελ. 258.
[34] Πρβλ. Friedrich-Wilhelm Haach, "Mormonen", ὅπ. παρ., σ. 29.
[35] Βλ. Δ. καί Δ., Ἐ­πί­ση­μη δι­α­κή­ρυ­ξη 1, σσ. 270-271. «... Εφόσον εφαρμόσθηκαν από το Κογκρέσο νόμοι πού απαγορεύουν τούς πολυμερείς γάμους, οι οποίοι νόμοι ορίσθηκαν ως συνταγματικοί από το Ανώτατο Δικαστήριο, με την παρούσα μου δηλώνω την πρόθεσή μου να υποταγώ στους νόμους αυτούς, και να χρησιμοποιήσω την επιρροή μου προς τα μέλη της Εκκλησίας της οποίας προεδρεύω για να τούς κάνω να πράξουν κι αυτοί το ίδιο. Δεν υπάρχει τίποτα στις διδαχές μου πού να ενθαρρύνει την πολυγαμία». Εδώ έχουμε να παρατηρήσουμε και είναι άξιο απορίας, πώς είναι δυνατό σε ένα ζήτημα θρησκευτικής συμπεριφοράς, τόσο κεφαλαιώδες για τη σωτηρία του ανθρώπου, όπως ο γάμος, να υπείκουν στους ανθρωπίνους νόμους του Κογκρέσου και να αναιρούν όλες τις προηγούμενες διδασκαλίες τους. Συνεπώς δεν είναι απόδειξη ότι αυτές αντιμετωπίζονται ως ανθρώπινα κατασκευάσματα και όχι θεϊκές επιταγές; ».
[36] Βλ. Εφημερίδα «Αγγελιοφόρος της Κυριακής», 20 Μαΐου 2001, σ. 5: «Ο ΠΟΛΥΓΑΜΟΣ ΜΟΡΜΟΝΟΣ, θα πληρώσει ακριβά για τα χαρέμι του...»
[37] Βλ. Jon Krakauer, "Κάτω απ’ τη σημαία του Ουρανού", Αθήνα 2005, σ. 67-69.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.

---