Η ΣΦΑΓΗ ΤΩΝ ΝΗΠΙΩΝ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ

Όπως η Θεά Κάλι του Ινδουϊσμού διψάει για αίμα και ανθρωποθυσίες, παρόμοια και η Οργάνωση "Σκοπιά" περιμένει κάτι ανάλογο από τον Ιεχωβά

Μετά τις τραυματικές εμπειρίες που έζησε στα δίχτυα της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Σκοπιά» και τις οποίες έχει περιγράψει στα άρθρα του «Κατάθεση ψυχής από πρώην Μάρτυρα του Ιεχωβά», «Τα Πέτρινα παιδικά χρόνια ενός πρώην Μάρτυρα του Ιεχωβά» και «Η σκληρή εφηβεία ενός πρώην Μάρτυρα του Ιεχωβά, στο ανελεύθερο και καταπιεστικό περιβάλλον της «Σκοπιάς» ο Ονήσιμος Ελευθεριάδης συνεχίζει την εξιστόρηση της αυτοβιογραφίας του με μία ακόμα τραυματική μα συνάμα και φρικιαστική εμπειρία που τον στοιχειώνει ακόμη και σήμερα. ΤΟΝ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΟ ΕΚΒΙΑΣΜΟ που υφίστατο σαν παιδί από τον πατέρα του αλλά και το περιβάλλον της «Σκοπιάς», να μην εγκαταλείψει την Οργάνωση για να μην σφαχτεί και καεί από τον Γιαχβέ όπως θα συνέβαινε με τα παιδιά που δεν ανήκαν στους Μάρτυρες του Ιεχωβά!

Ακολουθεί η παράθεση της τραυματικής εμπειρίας του πρώην Μάρτυρα της «Σκοπιάς» Ονήσιμου Ελευθεριάδη:..

Όταν προσπαθείς να θυμηθείς κάτι που θέλεις να πεις ίσως χρειαστούν λίγα λεπτά,

όταν όμως προσπαθείς να ξεθάψεις κάτι που προσπάθησες  να θάψεις βαθιά στο σκοτεινό τούνελ των εφιαλτικών σου αναμνήσεων, τότε πιθανόν να  χρειαστείς χρόνια.

Με σεβασμό στον αναγνώστη του «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ», συνεχίζω την εξιστόρηση μου σχετικά με την πάλη και τον άνισο αγώνα μου, να ξεφύγω από τα νύχια της αδίστακτης σέκτας ,κάτι σχεδόν ακατόρθωτο για τον άνθρωπο, που βασίζεται αποκλειστικά στις δικές του δυνάμεις, και δεν βάζει Τον Κύριο, ως στερεό θεμέλιο του.

Στο προηγούμενο άρθρο μου:
06 Απρ 2010:

Η ΣΚΛΗΡΗ ΕΦΗΒΕΙΑ ΕΝΟΣ ΠΡΩΗΝ ΜΑΡΤΥΡΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ, ΣΤΟ ΑΝΕΛΕΥΘΕΡΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΙΕΣΤΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΤΗΣ «ΣΚΟΠΙΑΣ»

Είχα σταματήσει, στο σημείο, που πήγα στο Γυμνάσιο.

Συνεχίζω...

Καθώς είναι μαθηματικώς υπολογισμένη η κάθε ενέργεια και τακτική της σέκτας, είναι αδύνατον για ένα παιδάκι δεκατριών ετών, να ξεφύγει και να σκεφτεί, αυτόνομα και λογικά.

Κάτι τέτοιο μπορεί να γίνει, μόνο με την θαυμαστή επίδραση Του Αγίου Πνεύματος, που μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει.

Στο Γυμνάσιο, έγινε γνωστό ότι είμαι γιαχωβάς σχεδόν αμέσως, από την στιγμή που άρχισε η σχολική περίοδος.

Στο μάθημα των Θρησκευτικών, αν και το αγαπούσα πάρα πολύ, απαγορεύονταν να παραμείνω στην τάξη.

Μερικές φορές που παρέμεινα με φόβο και προσωπικό ρίσκο, ο καθηγητής μου, αν και ιερέας, με χειρίστηκε με σεβασμό και αγάπη, αλλά και με προσοχή.

Εγώ βέβαια, ήμουν επιθετικός, γιατί μεγάλωσα με το άσβεστο και λυσσαλέο μίσος, ειδικά προς τους Ορθόδοξους ιερείς, τους παπάδες.

Κατά την σχολική περίοδο του Γυμνασίου, άλλαξα τρεις ιερείς καθηγητές θεολόγους. Οι λογομαχίες και το πρόβλημα μαζί τους, ήταν κάτι το αναμενόμένο, καθώς μετά το μάθημα, ήμουν στο γραφείο του Γυμνασιάρχη μαζί με τον καθηγητή, και αντιμετώπιζα την ποινή της αποβολής.

Ο Γυμνασιάρχης, πολλές φορές, στην πρωινή προσευχή,  έλεγε διάφορα πράγματα στα συγκεντρωμένα παιδιά, και στο τέλος, από μικροφώνου, με έδειχνε με το δάχτυλο, και έλεγε με δυνατή φωνή:

«Προσέξτε με ποιόν κάνετε παρέα, γιατί έχουμε έναν γιαχωβά στο σχολείο μας.»

Όλα τα παιδιά, γύριζαν τα κεφάλια και με κοίταζαν, και ένα βουητό ακούγονταν, για μερικά λεπτά της ώρας. Στο διάλειμμα κανένας δεν μου μιλούσε και όλοι με απέφευγαν σαν λεπρό.

Αυτό αύξησε την ένταση και το ψυχολογικό στρες, καθώς ήμουν μόλις δεκατριών, δηλαδή ένα παιδάκι.

Παράλληλα με το Γυμνάσιο, δούλευα σε κάθε ευκαιρία, και όπου  έβρισκα δουλειά, για να βγάζω τα απαραίτητα για τα ρούχα και τα παπούτσια, επειδή ο πατέρας μου δεν μου έδινε τίποτα, γιατί με αυτόν τον τρόπο, με διαπαιδαγωγούσε για την αμαρτία που έκανα, να πάω στο Γυμνάσιο, και να παραβιάσω την θέληση του.

Οι μάρτυρες της Σκοπιάς, τα χρόνια εκείνα, δεν έστελναν τα παιδιά τους στο σχολείο, γιατί πίστευαν, ότι σε λίγο, σε ελάχιστο χρόνο, θα έρθει ο Ιεχωβά και θα κάψει όλο τον κόσμο, εκτός από τους μάρτυρες της Σκοπιάς, οι οποίοι θα ζούσαν για πάντα, αφού θάψουν πρώτα, τα πτώματα των νεκρών ανθρώπων του Αρμαγεδδώνα. 

Επίσης υπήρχαν και τα ''θεοκρατικά σχολεία'' τα οποία λειτουργούσαν με δασκάλους, μάρτυρες της Σκοπιάς, σε περίπτωση που τα κρατικά σχολεία, διώξουν τα παιδιά των μαρτύρων.

Όλα αυτά υπάρχουν και σήμερα, λέω την λέξη ''υπήρχαν'' γιατί μιλώ, για τότε που ήμουν παιδί.

Για πολλά χρόνια, είχα εφιάλτες από τις φωτογραφίες που έβλεπα στα έντυπα της οργάνωσης, με τις σφαγές και τους μαρτυρικούς θανάτους, των Ορθόδοξων χριστιανών και όλων των άλλων ανθρώπων, από τα χέρια του αληθινού Θεού Ιεχωβά.

Τέτοιες φωτογραφίες, υπάρχουν στο βιβλίο της Σκοπιάς: «Από τον απολεσθέντα παράδεισο στον αποκαταστημένο παράδεισο», σελίδες 208 - 209.

Και το φοβερό είναι, ότι οι φωτογραφίες αυτές, απεικονίζουν τον διαμελισμό, την καύση και την θανάτωση, μικρών ανήλικων παιδιών!!!

Οι γονείς μου με δίδαξαν, ότι ο Ιεχωβά, θα κάψει, όλα τα παιδάκια, που οι γονείς τους είναι Ορθόδοξοι και δεν είναι μάρτυρες της Σκοπιάς, και μου έδειχναν αυτές τις φωτογραφίες, για να είμαι καλό παιδί, και να μη με κάψει και εμένα ο Ιεχωβά.

Όλα αυτά, θα έπρεπε να τα αναλύσει, ένας παιδοψυχίατρος ή παιδοψυχολόγος, και να αποφανθεί, σχετικά με την ζημιά που παθαίνουν αυτά τα παιδιά, και την ζημιά που ίσως να έπαθα και εγώ.

Αυτός είναι ο λόγος, που λέω συνέχεια, ότι ο Χριστός, έκανε θαύμα, και με ελευθέρωσε από την σέκτα.

Έβλεπα τα άλλα παιδάκια στο σχολείο, με μεγάλο φόβο και λύπηση, γιατί πίστευα ότι, από στιγμή σε στιγμή, θα ξεσπάσει ο Αρμαγεδδών και θα καούν από τον Ιεχωβά, μέσα σε αφόρητους πόνους και ουρλιαχτά....

Όλα αυτά, μου δημιούργησαν έντονους νυχτερινούς εφιάλτες και σύνδρομο τρόμου, κάτι που αν και σπάνια, έχω και σήμερα, παρά το ότι πέρασαν κάποια χρόνια από τότε.

Μπορεί να δει, ο αναγνώστης, τέτοιες και χειρότερες εφιαλτικές εικόνες, που τα νοσηρά και διεστραμμένα μυαλά, ζωγράφισαν, κάπου στα άδυτα του Μπρούκλιν – την έδρα της Οργάνωσης – στο  βιβλίο τους: «Αποκάλυψη», σελ: 214, όπου τα άλογα των εκτελεστών του Ιεχωβά, κολυμπούν μέσα στο αίμα των Ορθοδόξων Χριστιανών και όλων όσων, δεν είναι μέλη της Οργάνωσης της Σκοπιάς, και εκτός αυτών, και των μικρών ανήλικων τέκνων τους, που ο Ιεχωβά, θα θανατώσει, με ιδιαίτερα απάνθρωπο τρόπο.

Βιβλίο των Μαρτύρων του Ιεχωβά "Αποκάλυψη" σελίδα 214: Οι εκτελεστές του Ιεχωβά (Άγγελοι) κολυμπούν με τα άλογά τους μέσα στο αίμα των Ορθοδόξων και όσων δεν είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά!!

Σκηνές πόνων, βασάνων, τρόμου και φρίκης, μπορείτε να δείτε, στο ίδιο βιβλίο «Αποκάλυψη», σελ: 233, όπου φωτογραφίζεται παραστατικά ο πόνος και ο τρόμος, στα πρόσωπα των ετοιμοθάνατων άπιστων ανθρώπων, που τόλμησαν να μην γίνουν μέλη, της ορατής οργάνωσης του Θεού στην γη, δηλαδή της εταιρίας Σκοπιά.

Βιβλίο των Μαρτύρων του Ιεχωβά "Αποκάλυψη" σελίδα 233: Η επιθανάτια αγωνία όσων δεν έγιναν οπαδοί της "Σκοπιάς" για να διασωθούν στον Αρμαγεδδώνα! Διακρίνεται και το κεφάλι ενός μικρού παιδιού.

Η Ψυχολογική ένταση και ο πόνος μου είναι μεγάλος, καθώς ξεθάβω από την ταραγμένη παιδική μου ανάμνηση όλα αυτά που μου συνέβησαν και ιδιαίτερα τις λεπτομέρειες εκείνες, που θα κάνουν ξεκάθαρη την αλήθεια – όσον  αφορά τις διδασκαλίες, της εν λόγω σέκτας – στο  ευρύ κοινό.

Πιστεύω πως αξίζει τον κόπο, για να σωθεί έστω και ένα ακόμα άτομο, και να μην περάσει αυτά που πέρασα και περνώ εγώ.

Πολλοί αναγνώστες, μου εξέφρασαν την έκπληξη τους, καθώς μου έλεγαν, ότι τα άρθρα μου, είναι ''ζωντανά''. Μα πως είναι δυνατόν, να μην είναι ζωντανά, την στιγμή που τα έχω ζήσει;

Αυτός είναι και ο λόγος, που είναι ζωντανά τα άρθρα αυτά, γιατί, πολύ απλά, είναι η αλήθεια της πληγωμένης ζωής μου.

Όταν οι καλοί και γελαστοί, καλοσυνάτοι και καλοντυμένοι, κυρίες και κύριοι της Σκοπιάς, χτυπούν τις πόρτες των ανενημέρωτων χριστιανών, καλό είναι, οι χριστιανοί οικοδεσπότες, να γνωρίζουν, έστω και λίγες διδασκαλίες των κηρύκων αυτών, μια από τις οποίες είναι, και η καύση των ανήλικων παιδιών, κατά την διάρκεια του Αρμαγεδδώνα, από το δίκαιο χέρι Του Θεού.

Ευχαριστώ όλους τους αναγνώστες, και ζητώ συγγνώμη, αν κάποια σημεία του άρθρου, είναι πολύ παραστατικά, αλλά, δυστυχώς, αυτή είναι η αλήθεια.

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.