Τεχνητή Νοημοσύνη και Ελευθερία Βούλησης

Του Νικολάου Ποθητού

Στην εποχή της σύγχυσης που ζούμε, κάθε φορά που βρισκόμαστε μπροστά σε κάποιο νέο τεχνολογικό επίτευγμα, αντιδρούμε σπασμωδικά: πολλοί από εμάς φοβόμαστε τους νεοτερισμούς που απειλούν τις παραδόσεις μας, ενώ κάποιοι άλλοι από εμάς τρέχουμε να αγοράσουμε όποια καινούργια μικροσυσκευή λανσαριστεί στην αγορά.

Γενικά, αυτό που τελικά συμβαίνει είναι ότι τα ίδια γεγονότα μάς προσπερνούν, αφού η αφομοίωση ή η απόρριψη από την κοινωνία μίας δυνατότητας που μας προσφέρει η τεχνολογία είναι κάτι που γίνεται σχεδόν ανεξέλεγκτα. Κάτι τέτοιο αναμένεται να συμβεί και με την Τεχνητή Νοημοσύνη [1], για την οποία θα μιλήσουμε σε αυτό το άρθρο.

ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Ένα από τα πιο προσφιλή θέματα που αρέσκονται να συζητούν με τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, οι Μάρτυρες του Ιεχωβά γιατί πιστεύουν πως θα τους φέρουν σε δύσκολη θέση είναι και το θέμα του νηπιοβαπτισμού.

«Γιατί βαπτίζετε τα παιδιά σας σε νηπιακή ή παιδική ηλικία, λένε, αφού το παιδί είναι ανίκανο να καταλάβει για ποιο λόγο βαπτίζεται. Δεν το εξαναγκάζετε έτσι να γίνει με το ζόρι Ορθόδοξος Χριστιανός και του στερείτε την ελεύθερη βούληση; Γιατί εν τέλει δεν του δίνετε το δικαίωμα, μόνο του να αποφασίσει όταν μεγαλώσει και αφού έχει γνωρίσει ΕΛΕΥΘΕΡΑ τις διδασκαλίες για τον Χριστιανισμό ΝΑ ΕΠΙΛΕΞΕΙ ΝΑ ΒΑΠΤΙΣΘΕΙ ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ;»

Πριν προχωρήσουμε, καλό είναι πρώτα να διευκρινίσουμε τι σημαίνει το βάπτισμα για έναν Ορθόδοξο Χριστιανό και τι για ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά, επειδή είναι τελείως διαφορετικά πράγματα....

ΑΠΟΚΑΛΥΨΙΣ ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΗ

Του Ευθύμιου Αχείλα

Το βιβλίο της «Αποκάλυψις του Ιωάννη» είναι το τελευταίο βιβλίο του κανόνα της Καινής Διαθήκης. Ανήκει στην Ιουδαϊκή και Χριστιανική αποκαλυπτική γραμματεία ένα φιλολογικό είδος που διαμορφώθηκε τον Β΄ π.Χ.  αιώνα μέχρι τον Β΄ μ.Χ.  αιώνα και περιέχει τις κρυφές αποκαλύψεις που γίνονται κρυφά σε ιερά πρόσωπα από το Θεό και αναφέρονται στο τέλος των αιώνων. Έτσι έχουμε την Αποκάλυψη του Ενώχ, του Βαρούχ, την Ανάληψη του Μωϋσή κ.λ.π.
Λόγω ακριβώς του ιδιαίτερου αυτού ύφος του, γνώρισε αρκετή αμφισβήτηση ως προς την γνησιότητά του στους πρώτους Χριστιανικούς αιώνες ώσπου να γίνει τελικά αποδεκτό προς τα τέλη του Δ΄ μ.Χ.  αιώνα από την Εκκλησία ως γνήσιο βιβλίο της Αγίας Γραφής...

Ορθόδοξη Εκκλησία και Φυσικό Περιβάλλον

Του Ιωάννη Γ. Ζαχαράκη, Μ.Δ.Ε. Θεολογίας

Το φυσικό περιβάλλον ή οικοσύστημα μέσα στο οποίο ζει και κινείται ο άνθρωπος και όλες οι ζωντανές υπάρξεις του πλανήτη μας, περνάει ως γνωστόν τις τελευταίες μεταπολεμικές δεκαετίες μια πρωτοφανή κρίση.  Πώς, όμως, αντιλαμβάνεται την οικολογική κρίση η Ορθόδοξη Χριστιανική Εκκλησία; Ποιους θεωρεί (συν)υπεύθυνους για την κακομεταχείριση και την καταδυνάστευση της κτίσης; Ποιος είναι ο θεολογικός της λόγος έναντι της υλικής δημιουργίας και ιδιαίτερα έναντι του φυσικού περιβάλλοντος; Πρόκειται για μερικά από τα καίρια ερωτήματα, τα οποία θα επιχειρήσουμε να προσεγγίσουμε, επιδιώκοντας κυρίως να καταθέσουμε μια άλλη μαρτυρία, μια χριστιανική μαρτυρία και πρόταση. Και αυτό γιατί ακόμα και εμείς οι Ορθόδοξοι Χριστιανοί, ενώ  δικαιολογημένα, πολλές φορές, καυχιόμαστε ότι νοιαζόμαστε για τη σωτηρία του περιβάλλοντος, ωστόσο στην πράξη αγνοούμε ή αδιαφορούμε για τις συνέπειες των λανθασμένων επιλογών μας. Το «κλάμα», όμως, της κτίσης είναι τόσο εκκωφαντικό, ώστε ο κάθε άνθρωπος και ιδιαίτερα ο χριστιανός, να μην μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν τον «ξυπνάει», όπου και αν κατοικεί, ακόμα και στις πιο απόμερες γωνιές της γης...