ΟΙ... «ΚΟΛΛΙΤΣΙΔΕΣ» ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Ποιο εύκολα μπορείς να απαλλαγείς από τις κολλιτσίδες παρά από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά

       Δεν νομίζουμε πως θα πρωτοτυπήσουμε ούτε θα «κομίσουμε γλαύκας ες Αθήνας» μιλώντας για την γνωστή εις όλους επιμονή των Μαρτύρων του Ιεχωβά για προσηλυτισμό και την παγίδευση αθώων θυμάτων ως αμισθί πλασιέ εφ’ όρου ζωής των εντύπων της εκδοτικής Αμερικανικής Εταιρείας «Σκοπιά». Επιμονή και φορτικότητα που πολλές φορές ξεπερνάει τα όρια της ευπρέπειας και αγγίζει τα όρια της παράνοιας, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που τους καθιστά πραγματικές «κολλιτσίδες» [1] από τις οποίες είναι πάρα πολύ δύσκολο να απαλλαγεί κανείς....

       Και πριν βιαστεί κάποιος να μας κατηγορήσει, καλό θα είναι να αναγνώσει την παρακάτω επιστολή που μας έστειλε η αναγνώστριά μας Δήμητρα, η οποία είχε την ατυχία να συγκατοικεί στην ίδια πολυκατοικία με Μάρτυρες του Ιεχωβά, ζητώντας μας οδηγίες, τρόπους και συμβουλές ώστε να απαλλαγεί από τις ενοχλητικές αυτές «κολλιτσίδες». Πιστεύουμε πάντως πως η περίπτωση της Δήμητρας δεν είναι μοναδική. Πολλοί από τους αναγνώστες θα έχουν να διηγηθούν ανάλογες και ίσως χειρότερες εμπειρίες. Άξιον προσοχής από την επιστολή της Δήμητρας, δεν είναι μόνο η φορτικότητα των Μαρτύρων του Ιεχωβά αλλά και το ξεσκέπασμα της υποκρισίας τους και του δήθεν καθωσπρεπισμού τους.

Ακολουθεί η επιστολή της Δήμητρας:

      «Καταρχήν να σας ενημερώσω ότι ονομάζομαι Δήμητρα και ζω στην Αθήνα με την οικογένειά μου. Οι γονείς μου αν και χριστιανοί δεν πήγαιναν στην εκκλησία ειδικά ο πατέρας μου δεν πίστευε καθόλου, πίστευε μονάχα στην επιστήμη. Οπότε και εγώ τα πολύ λίγα που ξέρω για τον Χριστιανισμό τα έμαθα από μόνη μου.

       Βλέπετε έχω ένα θέμα με την εσωτερική αναζήτηση και πέρασα ατελείωτες ώρες διαβάζοντας βιβλία του Πάολο Κοέλο. Δεν θα με χαρακτήριζα ποτέ ούτε φανατικό χριστιανό ούτε τίποτα, γιατί η αλήθεια είναι πως δεν γνωρίζω ....την Τύφλα Μου! Είναι αλήθεια πάντως πως προσπαθώ, και ίσως μπορώ να καταλάβω την διαφορά μεταξύ σωστού – λάθους,  καλού και κακού.

       Έψαχνα να βρω κάποιες πληροφορίες εδώ και πολύ καιρό για τους Μάρτυρες του Ιεχωβά γιατί πριν από λίγους μήνες νοικιάσαμε ένα διαμέρισμα και στην συνέχεια μάθαμε ότι οι ιδιοκτήτες είναι Μάρτυρες του Ιεχωβά, αλλά μη δίνοντας καμιά σημασία δεν ασχοληθήκαμε καθόλου με το θέμα αυτό.

       Από την αρχή της γνωριμίας μας, μας έλεγαν να πάμε μαζί τους να παρακολουθήσουμε μία συνάθροιση τους στην Αίθουσα Βασιλείας, όπως ονομάζουν το κτίριο που μαζεύονται. Αρνηθήκαμε ευγενικά πολλές φορές. Όμως αυτοί επέμεναν!  Μετά από πολλές προσπάθειες που έκαναν να πάμε σε μία συνάθροιση ο σύζυγός μου τους έδωσε να καταλάβουν ότι δεν θέλουμε.

       Προσπάθησαν αρκετά ώστε να μας "γνωρίσουν" αλλά και εκεί παρατήρησα πολύ παράξενες συμπεριφορές στα πλαίσια της ειλικρινείας που μας έλεγαν ότι τους διακρίνει. Διαρκώς μας έκαναν πολλές και αδιάκριτες ερωτήσεις σε σημείο που αισθανόμασταν άβολα και αποφεύγαμε όσο μπορούσαμε τις επαφές.

       Η κυρία αυτή μου ζητάει πυκνά συχνά να παίξουν τα παιδιά μας μαζί και βρίσκω κάθε φορά μία δικαιολογία πράγμα που με κούρασε πολύ σαν μητέρα και από αυτά που βλέπω αν θέλετε και από ένστικτο τα καρφωμένα χαμόγελά τους και η πολύ "αγάπη" και τα κουστουμάκια στην τρίχα, με κάνουν να πιστεύω ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά από αυτά που περιγράφουν και δείχνουν και διαβάζοντας αρκετά από τα άρθρα σας, η εικόνα είναι πιο καθαρή.

       Εγώ από τα λίγα που μπόρεσα να καταλάβω είναι ότι είναι ένα ζευγάρι δυστυχώς με χαμηλή μόρφωση αν και νεαρό, μία γυναίκα καταπιεσμένη αφόρητα με σοβαρά προβλήματα. Δυστυχώς το παιδάκι που έχουν ζει μέσα σε γυάλα, δεν το αφήνουν να παρακολουθήσει ούτε κινούμενα σχέδια γιατί υποστηρίζουν πως λένε βρωμόλογα.

       Όταν το άκουσα πραγματικά δεν πίστευα στα αυτιά μου και θέλω όσο πραγματικά μπορώ να αποφεύγω κάθε επαφή, αν και πιστεύω ότι πλέον το έχουν καταλάβει, γιατί θεωρώ όλο το περιβάλλον αρρωστημένο και το πιο θλιβερό είναι ότι γρήγορα καταλάβαμε ότι άλλα παρουσιάζουν και άλλα κάνουν. Τους ακούμε πολύ συχνά σχεδόν καθημερινά να φωνάζουν μεταξύ τους και στο παιδάκι, αλλά παρουσιάζονται ως "αγαπημένο" ζευγάρι.

Άλλο στην επιφάνεια και άλλο στην ουσία.

       Το διάστημα που είμαστε εδώ, δεν έχω σχηματίσει καθόλου καλή γνώμη για τους ανθρώπους αυτούς δυστυχώς. Προσπαθήσαμε και εμείς να τους γνωρίσουμε γιατί δεν μας αρέσει να βάζουμε ταμπέλες στον κόσμο και σεβόμαστε πραγματικά τα πιστεύω του καθενός αρκεί να μην παραβιάζει τα δικά μας πιστεύω.

       Μας έφεραν πάρα πολλές φορές σε πολύ δύσκολη θέση με ερωτήσεις προσωπικές στα πλαίσια πάντα της ειλικρινείας όπως μας λένε ξανά και ξανά. Πραγματικά βαρεθήκαμε να το ακούμε.

       Το πρόβλημα βέβαια είναι ότι ακριβώς επειδή είμαστε μία "πόρτα" έρχονται πυκνά συχνά για διάφορα πράγματα, κάποια χάρη, μία βοήθεια σε σχέση με το Internet γιατί δεν γνωρίζουν από υπολογιστές και διαδίκτυο κ.τ.λ.. Η Κυρία αυτή με πρόφαση τα παραπάνω ή απλά για να δει αν είμαι καλά μπαίνει στο σπίτι μου!

       Πολλές φορές νιώθω ότι είναι κάτι παραπάνω από καταπιεσμένη και μελαγχολική και πάντα μου ζητάει αλκοόλ. Μιλάει αδιάκοπα, και παραπονιέται για τον άνδρα της και κάθε φορά με φέρνει σε δύσκολη θέση. Το μορφωτικό της επίπεδο όπως είπα και πιο πάνω είναι πολύ χαμηλό και τα πράγματα

που μου λέει συνήθως αγγίζουν τα όρια της χαζομάρας.

Αυτό που τελικά βλέπω είναι ότι φάσκουν και αντιφάσκουν και πολύ συχνά μας κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μας (τους έχουμε πιάσει σε πολλά ψέματα).

       Με τον σύζυγό μου σκεφτόμαστε πολύ σοβαρά να φύγουμε από το σπίτι αυτό γιατί μέσα σε όλοι αυτή την πίεση υπάρχουν και μία σειρά από πράγματα που δεν μας καλύπτουν. Δεν έχουμε συμβόλαιο, είναι μαύρα τα χρήματα, δεν δίνουν αποδείξεις για τίποτα και είμαστε ξεκρέμαστοι στην ουσία, όλα δηλαδή προς το συμφέρον τους.

       Η αλήθεια είναι ότι είχα διάφορες υποψίες και διαβάζοντας το blog σας μαγκώθηκα σε ότι αφορά τους παιδεραστές που υποθάλπουν και από την αρχή δεν ήθελα να αφήνω τον γιο μου να παίζει στο σπίτι τους, αλλά και πόσες δικαιολογίες να βρει κανείς να λέει συνέχεια όχι?

       Και από ότι είδα στο Facebook  ποστάρουν διαρκώς ενάντια στους παιδεραστές και ενάντια σε αυτούς που δεν σέβονται την ανθρώπινη ζωή!!!!

       Δυστυχώς και στο Facebook δεν μας σεβάστηκαν καθόλου σχεδόν με το ζόρι μας ζητούσαν να τους κάνουμε φίλους και εκεί μας έφεραν για άλλη μία φόρα σε δύσκολη θέση....με το να μας βομβαρδίζουν με χαζομάρες μέσα στο profil μας και να αναγκαζόμαστε να διαγράφουμε τα σχόλια τους και να πρέπει να απολογούμαστε διαρκώς.

       Μας κάλεσαν για φαγητό αρκετές φορές δεχτήκαμε μόνο μία. Και έκαναν προσευχές πριν από το φαγητό και μας διόρθωναν διαρκώς. Όχι δεν τσουγκρίζουμε, όχι δεν καπνίζουμε, όχι δεν λέμε στην υγειά σας, οπότε με τόση καταπίεση αποφεύγουμε την κάθε επαφή!!! 

       Αυτό που πραγματικά λυπάμαι σαν μητέρα είναι το παιδάκι τους, το οποίο είναι μόνο του με μία μητέρα που στην πραγματικότητα είναι υστερική και φωνάζει. Και αυτό που μου έκανε ακόμα περισσότερο εντύπωση είναι ότι το παιδί δεν έρχεται σε επαφή με άλλα παιδάκια (είναι 4 ετών). Το είδα να αντιδράει νευρικά και να σηκώνει το χέρι του να χτυπήσει την μητέρα του.

       Ενώ μου έχουν πει ότι είναι εναντίον της βίας...(τίποτα δεν μου κάθεται καλά) για αυτό τον λόγο μου είπε ότι θέλει μόνο το παιδί της να παίζει με τον γιο μου, γιατί είναι ήρεμος και δεν χτυπάει. Και αληθινά η πραγματικότητα είναι αυτή. Μεγαλώσαμε τα παιδιά μας με πολύ κουβέντα και σε ήρεμο περιβάλλον, αλλά δεν μπορώ να την πιστέψω ότι και αυτή κάνει το ίδιο. Το αποτέλεσμα δεν μου δείχνει αυτό, δεν ξέρω αν κάνω λάθος!!!!

       Δυστυχώς για εμάς και αγενείς γίναμε και κακοί με την συμπεριφορά μας απέναντί τους, για να μας αφήσουν ήσυχους επειδή δεν έχουμε άλλο τρόπο για να καταλάβουν ότι δεν επιθυμούμε την συντροφιά τους. Αλλά από ότι είδα σε μία διένεξη που είχαμε με τον σύζυγό της και αυτή, μου έδειξε τα "δόντια" της, απλά δεν της άρεσε τελικά η αλήθεια.

       Εμείς πραγματικά δεν βλέπουμε άλλη λύση το πιο πιθανό είναι απλά να φύγουμε από εδώ!!! Όλα αυτά που λένε «σας βλέπουμε σαν οικογένεια» και «σας αγαπάμε» τα θεωρούμε πολύ ψεύτικα και υποκριτικά.

       Το καλό μέσα από όλα αυτά είναι ότι δεν είχα ποτέ ασχοληθεί με το θέμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά και θα κοιτάξω να αντλήσω πληροφορίες από το blog σας γιατί έχετε πολλές γνώσεις επί του θέματος και ότι γνωρίζουμε μας κάνει καλό.

       Να διευρύνω και εγώ τους ορίζοντές μου...

       Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο που θα διαθέσετε διαβάζοντας το e-mail μου και ελπίζω να μην σας κούρασα!!!

       Σας ευχαριστώ και πάλι .....να είστε καλά!!!!

Φιλικά Δήμητρα»

ΣΗΜΕΙΩΣΗ

[1] Κολλιτσίδα: Μου έγινε κολλιτσίδα, λέμε για κάποιον ο οποίος μας γίνεται φορτικός. Στην πραγματικότητα με τον όρο κολλιτσίδα αναφερόμαστε στους καρπούς ορισμένων φυτών που χάρη στα περίτεχνα αγκάθια τους καταφέρνουν να γαντζώνονται στα ρούχα μας και να μην ξεκολλάνε από εκεί παρά μόνο μετά από αρκετή προσπάθεια και υπομονή.

Το φυτό Arctium Lappa ή κολλιτσίδα

 

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.