Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 9ο): «Ψυχή»

Του Αγωνιστή

Έντυπο των ΜτΙ «Μπορούν να ξαναζήσουν οι Νεκροί;»

Σε προηγούμενο άρθρο έχουμε δει την άποψη της εταιρίας «Σκοπιά» ότι κάποιοι άνθρωποι δεν θα αναστηθούν, καθώς κατά την εταιρία «δεν το αξίζουν». Πιθανώς αυτό να παραξενεύει πολλούς Ορθοδόξους, καθώς γνωρίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι, έχοντας αθάνατη ψυχή, θα αναστηθούν είτε για αιώνια ζωή είτε για αιώνια κόλαση. Η εταιρία, όμως, έχει τη δική της άποψη, και αυτή είναι ότι η ψυχή είναι θνητή και εκμηδενίζεται κατά το θάνατο. Και επειδή κάτι τέτοιο δημιουργεί πολλά ερωτήματα, ας δούμε τι λέει η «Σκοπιά» σχετικά με το θέμα:

1921 «Κιθάρα του Θεού» σελ. 30: «Η λέξις ψυχή σημαίνει ύπαρξιν, ζων και αναπνέων δημιούργημα ή κτίσμα»...

1926 «Απελευθέρωσις» σελ. 17: «Αι λέξεις ψυχή, κτίσμα και άνθρωπος είναι ταυτόσημοι».

1950 «Έστω ο Θεός Αληθής…» σελ. 68: «Η Γραφική αλήθεια είναι ότι τα κτήνη όσο και οι άνθρωποι είναι ψυχές δείχνεται και στο Αριθμοί ΛΑ’ 28. Βλέπομεν λοιπόν ότι ο ισχυρισμός των θρησκευομένων ότι ο άνθρωπος έχει ψυχή αθάνατη, και επομένως διαφέρει από το κτήνος δεν είναι Γραφικός. Η Γραφή δείχνει ότι και ο άνθρωπος και το κτήνος είναι ψυχές και ότι η υπεροχή του ανθρώπου οφείλεται στο γεγονός ότι αυτός είναι ένας δεύτερος τύπος πλάσματος και του είχε δοθεί αρχικά η κυριαρχία πάνω στις κατώτερες ζωϊκές μορφές».

Η «Σκοπιά», ακολουθώντας τις γνωστές τακτικές της, επιλέγει συγκεκριμένα εδάφια για να βγάλει ένα νόημα που στη συνέχεια θα εφαρμόσει σε όλη την Αγία Γραφή. Διαλέγοντας μόνο τα σημεία όπου η λέξη ψυχή ερμηνεύεται ως βιολογική ύπαρξη, συμπεραίνει ότι αυτή είναι και η μόνη δυνατή ερμηνεία. Δεν παραλείπει, μάλιστα, να προσθέσει και επιπλέον συμπεράσματα, τα οποία δεν τεκμηριώνει πουθενά. Βέβαια, όπως θα δούμε παρακάτω, υπάρχουν πολλά εδάφια στα οποία η λέξη ψυχή έχει άλλη σημασία, αλλά αυτό δεν απασχολεί την εταιρία.

1965 «Πράγματα εις τα οποία είναι αδύνατον να ψευσθή ο Θεός» σελ. 148: «Η ανθρώπινη ψυχή είναι το ίδιο το άτομο το ορατό».

Ως άνω σελ. 150: «Ώστε λοιπόν κάτω από τις παρούσες συνθήκες σεις ως μία θνητή ψυχή αντιμετωπίζετε θάνατο. Η μόνη ελπίδα σας για ένα μέλλον ύστερα απ’ αυτό εξαρτάται όχι από κάποια φανταστική αθανασία της ψυχής σας αλλά από τις προμήθειες του Θεού να σας ‘’δημιουργήση’’ εκ νέου διότι η ‘’ψυχή’’ σας είναι ο εαυτός σας».

Τα πράγματα αρχίζουν να ξεκαθαρίζουν. Γίνεται φανερό ότι η επιμονή της εταιρίας στη διδασκαλία της περί θνητής ψυχής γίνεται με σκοπό την τρομοκράτηση των οπαδών της. Εφόσον δεν έχουν αθάνατη ψυχή, η μόνη τους ελπίδα είναι να τους ξαναδημιουργήσει ο Ιεχωβά, κάτι που φυσικά θα γίνει μόνο εάν είναι υπάκουοι στη «Σκοπιά».

Εδώ, όμως, προκύπτουν κάποια ερωτήματα: Ποιες είναι οι «προμήθειες» του Ιεχωβά, και γιατί χρειάζεται προμήθειες για να φτιάξει κάτι, αφού μπορεί να δημιουργεί από το μηδέν; Πώς κάτι που εξαφανίστηκε ολοσχερώς μπορεί να επανέλθει; Και τι είναι αυτό που συνδέει τον αρχικό άνθρωπο με τον καινούργιο;

1977 «Αγαθά Νέα» σελ. 89: «Η ‘’ψυχή’’ είναι το ίδιο το φυσικό, ζωντανό άτομο, όχι απλώς ένα πνευματικό μέρος του ατόμου».

1993 «Μπορείτε να ζείτε για πάντα…» σελ. 77: «Το ‘πνεύμα’ που κάνει τα ζώα να ζουν είναι το ίδιο με εκείνο που κάνει τους ανθρώπους να ζουν. Όταν αυτό το ‘πνεύμα’, ή αλλιώς η αόρατη δύναμη της ζωής, εξέρχεται, τόσο ο άνθρωπος όσο και το ‘’κτήνος’’ επιστρέφουν στο χώμα από το οποίο πλάστηκαν».

Ως άνω σελ. 89: «Το ότι η ψυχή συνεχίζει να ζει μετά το θάνατο είναι ένα ψέμα που το ξεκίνησε ο Διάβολος».

1985 «ΞΥΠΝΑ 8-3», σελ. 11: «Ανάμεσα στο θάνατο και στην ανάσταση υπάρχει ένα χάσμα· το άτομο το πολύ εξακολουθεί να υπάρχει στη μνήμη του Θεού. Οι σημερινοί Μάρτυρες του Ιεχωβά το διδάσκουν αυτό για πάνω από εκατό χρόνια! Ποτέ δεν κατάπιαν την ειδωλολατρική φιλοσοφία του Πλάτωνα, γιατί ήξεραν πολύ καλά ότι ο Ιησούς είχε διδάξει: ‘’Μη θαυμάζετε τούτο· διότι έρχεται ώρα καθ’ ην πάντες οι εν τοις μνημείοις θέλουσιν ακούσει την φωνήν αυτού, και θέλουσιν εξέλθει οι πράξαντες τα αγαθά εις ανάστασιν ζωής, οι δε πράξαντες τα φαύλα εις ανάστασιν κρίσεως’’. (Ιωάννης 5:28, 29) Η έκφραση ‘’εν τοις μνημείοις’’ δείχνει ότι οι νεκροί αυτοί διατηρούνται στη ‘’μνήμη’’ του Θεού».

Ενδιαφέρουσα η άποψη της εταιρίας: εντελώς αυθαίρετα ταυτίζει τη φράση «εν τοις μνημείοις» με τη «μνήμη του Ιεχωβά», ο οποίος καλείται πλέον να «θυμάται» τους ανθρώπους ώστε να μπορέσει να τους αναστήσει. Φαίνεται, όμως, ότι αυτή η μνήμη έχει κενά, καθώς πολλοί άνθρωποι δεν έχουν ελπίδα ανάστασης.

Φυσικά δεν λείπουν από το κείμενο τα απαξιωτικά σχόλια για την πίστη της Εκκλησίας. Η αθανασία της ψυχής απορρίπτεται ως «πλατωνική διδασκαλία», καθώς, σύμφωνα με τη λογική της «Σκοπιάς», κάτι που είπε κάποιος που δεν γνώριζε την αλήθεια είναι απαραίτητα λάθος, άσχετα εάν το είπαν και άλλοι που τη γνώριζαν. Βέβαια θα μπορούσε κανείς να παρατηρήσει ότι έτσι αποδεικνύονται λανθασμένες σχεδόν όλες οι διδασκαλίες της «Σκοπιάς», αφού αποτελούν δάνεια από τρίτους, αν και κάτι τέτοιο σπάνια απασχόλησε την εταιρία.

1993 «Διαγγελείς της Βασιλείας», σελ. 127: «Τότε λοιπόν, πώς αναπτύχτηκε η δοξασία για την έμφυτη αθανασία των ανθρώπινων ψυχών; Από ποιον προήλθε; Αφού ο αδελφός Ρώσσελ εξέτασε προσεκτικά τόσο τη Βιβλική όσο και τη θρησκευτική ιστορία, έγραψε στη Σκοπιά της 15ης Απριλίου 1894 (στην αγγλική): ‘’Καταφανώς δεν προήλθε από την Αγία Γραφή . . . Η Αγία Γραφή δηλώνει με σαφήνεια ότι ο άνθρωπος είναι θνητός, ότι είναι δυνατόν να επέλθει θάνατος σε αυτόν. . . . Αν εξετάσουμε τις σελίδες της ιστορίας, διαπιστώνουμε πως, μολονότι το δόγμα της αθανασίας του ανθρώπου δεν διδάσκεται από τους θεόπνευστους μάρτυρες του Θεού, αποτελεί το πρωτεύον χαρακτηριστικό όλων των ειδωλολατρικών θρησκειών. . . . Δεν αληθεύει λοιπόν το ότι ο Σωκράτης και ο Πλάτων ήταν οι πρώτοι που δίδαξαν αυτό το δόγμα: το δίδαξε πριν από αυτούς τους δύο κάποιος άλλος δάσκαλος, ο οποίος ήταν μάλιστα ικανότερός τους. . . . Την πρώτη αναφορά αυτής της ψεύτικης διδασκαλίας τη βρίσκουμε στην πιο αρχαία ιστορία που είναι γνωστή στον άνθρωπο—στην Αγία Γραφή. Ο ψευδοδιδάσκαλος ήταν ο Σατανάς’’».

1997 «Σκοπιά 15-5» σελ. 6: «Η Αγία Γραφή δείχνει ξεκάθαρα ότι τη στιγμή του θανάτου η ψυχή δεν μεταφέρεται σε κάποιο άλλο σώμα, αλλά πεθαίνει. «Η ψυχή η αμαρτήσασα, αυτή θέλει αποθάνει», δηλώνει ρητά η Αγία Γραφή. (Ιεζεκιήλ 18:4, 20· Πράξεις 3:23· Αποκάλυψη 16:3) Έτσι, το δόγμα της αθανασίας της ψυχής—το ίδιο το θεμέλιο της θεωρίας της μετενσάρκωσης—δεν βρίσκει καμία υποστήριξη στις Γραφές. Χωρίς αυτό, η θεωρία καταρρέει. Πώς, λοιπόν, εξηγούνται τα παθήματα που βλέπουμε στον κόσμο».

Χαριτωμένη η προσπάθεια της εταιρίας να ταυτίσει την αθανασία της ψυχής με τη μετενσάρκωση. Φυσικά αποφεύγει να θίξει το γεγονός ότι η αναδημιουργία του ανθρώπου με μόνο συνδετικό στοιχείο τις αναμνήσεις του* πλησιάζει πολύ περισσότερο την έννοια της μετενσάρκωσης από ότι η αθανασία της ψυχής. Επίσης αποφεύγει σκόπιμα να κάνει διαχωρισμό μεταξύ του τι σημαίνει ο όρος ψυχή για την Εκκλησία με το τι σημαίνει ο ίδιος όρος για τις ανατολικές δοξασίες, καθώς κάτι τέτοιο θα κατέστρεφε την επιχειρηματολογία της.

1998 «Σκοπιά 1-7» σελ. 5: «Όταν το άτομο πεθαίνει, πεθαίνει η ψυχή».

1999 «Σκοπιά 15-8» σελ. 12: «Σε αντίθεση με την ελληνική φιλοσοφία, οι Γραφές δείχνουν καθαρά ότι η ψυχή δεν είναι αυτό που έχει το άτομο, αλλά αυτό που είναι. (Γένεση 2:7) Κατά το θάνατο, η ψυχή παύει να υπάρχει».

Η εταιρία διδάσκει ότι η λέξη ψυχή έχει μόνο μία έννοια, αυτή της βιολογικής ύπαρξης. Όμως ψυχή σημαίνει και το φρόνημα του ανθρώπου (Φιλ. Α’ 27), αλλά και το πνευματικό μέρος του ανθρώπου. Με αυτή την έννοια η ψυχή δεν εκμηδενίζεται (Ματθ. Ι’ 28). Μπορεί να απολεσθεί «από προσώπου του Κυρίου», δηλαδή να χωρισθεί αιώνια από το Θεό. Η ψυχή δεν ταυτίζεται με τη βιολογική ύπαρξη του ανθρώπου, αλλά αποτελεί χωριστό και απαραίτητο στοιχείο της ολότητάς του (Α’ Θεσ. Ε’ 23). Το σώμα πεθαίνει και η ψυχή αποδημεί (Β’ Κορ. Ε’ 8, Φιλ. Α’ 23). Ακόμα έχουμε τον Ιησού να κηρύττει στα «εν φυλακή πνεύματα», κάτι που δεν θα μπορούσε να γίνει εάν, όπως ισχυρίζεται η «Σκοπιά», οι νεκροί εξαφανίζονται.  

Βλέπουμε τελικά πως η «Σκοπιά» επιμένει τόσο πολύ στη θνητότητα της ψυχής για ένα και μόνο λόγο: για να ασκεί ακόμα μεγαλύτερο έλεγχο στους οπαδούς της, οι οποίοι, φοβούμενοι ότι θα χάσουν τη μόνη δυνατότητα ανάστασης που έχουν, σπεύδουν να ακολουθήσουν τη διδασκαλία της εταιρίας χωρίς αντίρρηση.

*Βλέπε μελλοντικό άρθρο «Ανάσταση».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.