ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΣΗ ΣΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ, ΣΩΣΤΟ Ή ΛΑΘΟΣ;

Επιμέλεια: "ΑΝΤΙΧΙΛΙΑΣΤΙΚΟΣ"

Πολλές από τις αιρέσεις παραδέχονται την ύπαρξη των Αγίων.

Κάποιες δέχονται την αγία και ενάρετη ζωή τους όσο αυτοί βρίσκονταν ανάμεσά μας, αλλά μέχρις εκεί.

«Μετά το θάνατό τους» μας λένε,

«δεν υπάρχουν πουθενά στον ουρανό ή οπουδήποτε αλλού».

Κάποιες άλλες, δέχονται ότι και μετά το θάνατό τους όντως κάπου υπάρχουν, όμως δεν μπορούν να δεχτούν ότι οι Άγιοι πρέπει να τιμώνται...

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία του Θεού, εκείνους που ο Θεός Τίμησε και Αγίασε, το πλήρωμα της Εκκλησίας του, τους Αγιάζει και τους Τιμά.

Οι αιρετικοί, που δεν γνωρίζουν καλά την Ορθοδοξία και τα δόγματά της, παρόλο που καυχιόνται ότι είναι πολύ καλοί γνώστες της Αγίας Γραφής, εν τέλει αποδεικνύεται ότι την διαβάζουν πολύ επιφανειακά και εξαιρέτως επιλεκτικά.

Την Αγία Γραφή όμως, πρέπει να την διαβάζουμε ολόκληρη, και ολόκληρη να την δεχόμαστε.

Η Ορθοδοξία ως γνωστόν, εκτός από την Αγία Γραφή, ως φωτεινό αστέρα των αληθειών που διδάσκει, έχει και την Ιερή Παράδοση.

Επειδή όμως οι αιρετικοί δεν μπορούν να δεχτούν ούτε και αυτήν, την Ιερή Παράδοση δηλαδή, θα τους κάνουμε τη χάρη, θα περιοριστούμε και θα αποδείξουμε το λάθος στο οποίο έχουν υποπέσει μόνο μέσα από την Αγία Γραφή.

Σε μια συζήτηση που είχαμε πρόσφατα με έναν κύριο, ο οποίος προφανώς ανήκει στην αίρεση της Εκκλησίας της Πεντηκοστής – αν και ο ίδιος απέφυγε να μας το αποκαλύψει – όταν του είπαμε ότι με βάση την Αγία Γραφή η Ορθοδοξία τιμά τους Αγίους, μας ρώτησε το εξής:

«Είστε σίγουροι ότι διαβάζετε το σωστό Ευαγγέλιο;»

Με αφορμή αυτό λοιπόν, σκεφτήκαμε να αρθρογραφήσουμε επί του θέματος, με σκοπό να μάθουμε ίσως κι εμείς, ποιοι είναι εκείνοι που διαβάζουν το σωστό και ποιοι το λάθος Ευαγγέλιο. (???)

ΜΕΣΙΤΕΙΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

ΟΣΟ ΑΥΤΟΙ ΖΟΥΝ ΑΝΑΜΕΣΑ ΜΑΣ

Ένας είναι ο Μεσίτης μεταξύ ανθρώπου και Θεού, ο Ιησούς Χριστός, διαβάζουμε στην Αγία Γραφή, διότι Αυτός μόνον έδωσε τη ζωή του για σένα και για μένα.

Αυτό ως προς την σωτηρία της ψυχής, είναι πέρα για πέρα σωστό.

Ως προς τις πρεσβείες και την συμπροσευχή όμως, ζωντανοί και νεκροί είμαστε του Θεού, και ένα Εκκλησίασμα αποτελούμε.

Μια προσευχή γίνεται ισχυρότερη όταν αυτή εισακούεται από δύο ή τρείς και παραπάνω…

Ο γέροντας Παΐσιος μιλούσε για «πολυβολείο».

Έτσι ο αδύναμος και αμαρτωλός άνθρωπος, χρησιμοποιεί όλα τα «μέσα» που διαθέτει.

Χαριτολογώντας θα λέγαμε, βάζει λυτούς και δεμένους προκειμένου να επιτευχθεί ο ιερός του σκοπός που δε είναι άλλος από τη σωτηρία της ψυχής του.

Πρώτος σταθμός.

Παλαιά Διαθήκη Βιβλίο Γένεση, Κεφ. 20, Στίχοι 1 – 17..

«Και ο Θεός είπε σ' αυτόν σε όνειρο: Κι εγώ γνώρισα ότι με ευθύτητα της καρδιάς σου το έπραξες· γι' αυτό κι εγώ σε εμπόδισα από το να αμαρτήσεις σε μένα·

γι' αυτό, δεν σε άφησα να την αγγίξεις· τώρα, λοιπόν, απόδωσε τη γυναίκα στον άνθρωπο, επειδή είναι προφήτης· και θα προσευχηθεί για σένα, (ο προφήτης δηλαδή)

και θα ζήσεις· αλλά, αν δεν την αποδώσεις, να ξέρεις ότι εξάπαντος θα πεθάνεις, εσύ, και όλα όσα έχεις».

(Τα χωρία 6 και 7 που εμείς παραθέτουμε είναι επιλεκτικά, ο αναγνώστης καλείται να διαβάζει ολόκληρο το κεφάλαιο ώστε η έρευνά του να είναι πιο σαφής.)

Εδώ λοιπόν βλέπουμε, ότι ο Θεός εισακούει τις προσευχές των αγίων του, οι οποίοι πρεσβεύουν για εμάς.

Πράγματι εν συνεχεία, στο χωρίο 17, βλέπουμε να

λέει:

«Και ο Αβραάμ προσευχήθηκε στον Θεό·

και ο Θεός θεράπευσε τον Αβιμέλεχ, και τη γυναίκα του, και τις θεράπαινές του, και τεκνοποίησαν.»

Σταθμός δεύτερος.

Ποιος είναι εκείνος που δε γνωρίζει την ιστορία με το χρυσό Μοσχάρι, που κατασκεύασαν οι Ισραηλίτες με σκοπό να λατρεύουν για Θεό τους;

Προκάλεσαν τον θυμό και την οργή του Θεού, ο οποίος αποφάσισε να τους εξολοθρεύσει.

Ας το δούμε όμως μέσα από την Αγία Γραφή.

Παλαιά Διαθήκη Βιβλίο Έξοδος, Κεφάλαιο 32 στίχοι 7 – 14..

«Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή: Πήγαινε, κατέβα· επειδή, ο λαός σου, που έβγαλες από τη γη τής Αιγύπτου, ανόμησε· εκτράπηκαν γρήγορα από τον δρόμο, που πρόσταξα σ' αυτούς· έκαναν για τον εαυτό τους ένα μοσχάρι χωνευτό, και το προσκύνησαν, και θυσίασαν σ' αυτό, και είπαν:

Αυτοί είναι οι θεοί σου, Ισραήλ, που σε ανέβασαν από τη γη τής Αιγύπτου.

Και ο Κύριος είπε στον Μωυσή:

Είδα αυτόν τον λαό, και δες, είναι λαός σκληροτράχηλος· τώρα, λοιπόν, άφησέ με, και θα εξαφθεί η οργή μου εναντίον τους, και θα τους εξολοθρεύσω· και θα σε καταστήσω ένα μεγάλο έθνος».

«Και ο Μωυσής ικέτευσε τον Κύριο τον Θεό του, και είπε:

Γιατί, Κύριε, εξάπτεται η οργή σου ενάντια στον λαό σου, τον οποίο έβγαλες από τη γη τής Αιγύπτου, με μεγάλη δύναμη, και με κραταιό χέρι;

Γιατί να πουν οι Αιγύπτιοι, λέγοντας:

Με πονηρία τούς έβγαλε, για να τους θανατώσει στα βουνά, και να τους εξολοθρεύσει από το πρόσωπο της γης;

Επίστρεψε από την έξαψη της οργής σου, και μεταμελήσου για το κακό αυτό προς τον λαό σου· θυμήσου τον Αβραάμ, τον Ισαάκ, και τον Ισραήλ, τους δούλους σου, προς τους οποίους ορκίστηκες στον εαυτό σου, και τους είπες:

Θα πληθύνω το σπέρμα σας σαν τα αστέρια τού ουρανού· και όλη αυτή τη γη, για την οποία μίλησα, θα τη δώσω στο σπέρμα σας, και θα την κληρονομήσουν παντοτινά.

Και ο Κύριος μεταμελήθηκε για το κακό, που είπε να κάνει ενάντια στον λαό του.»

Όπως βλέπουμε, αποδεικνύεται ότι η μεσολάβηση των αγίων είναι καταλυτική.

Ο Θεός που είχε αποφασίσει να εξολοθρεύσει τους Ισραηλίτες, για χάρη του αγίου του,

(Προφήτη Μωϋσή δηλαδή),

μεταμελήθηκε και τελικώς δεν επέφερε στο λαό του την καταστροφή.

Μην το προσπερνάτε έτσι απλά αυτό που λέμε.

Σκεφτείτε ότι ο Πανάγιος Αθάνατος και Δίκαιος Κύριος, μεταμελήθηκε στην απόφασή του για χάρη του θνητού και ταπεινού του αγίου.

Μεταμελήθηκε πάνω στην αδικία που του «έστησε» ο λαός του, προσκυνώντας το χρυσό Μοσχάρι.

Στην Καινή Διαθήκη Επιστολή Ιακώβου,

Κεφάλαιο 5, στίχος 16..

Βλέπουμε να λέει τα εξής:

«προσεύχεστε ο ένας για τον άλλον για να γιατρευτείτε.

Πολύ ισχύει η δέηση του δικαίου που γίνεται ένθερμα.»

Επίσης στην,

Καινή Διαθήκη Επιστολή Προς Φιλιππησίους, Κεφάλαιο 1, Στίχοι 3 - 4..

Διαβάζουμε:

«Ευχαριστώ τον Θεό μου κάθε φορά που σας θυμάμαι, πάντοτε, σε κάθε προσευχή μου, καθώς δέομαι για όλους σας με χαρά…»

Ο Απόστολος (άγιος) Παύλος, προσευχόταν για όλους τους Φιλιππησίους.

Αλλά όχι μόνο αυτό, ζητούσε και τις προσευχές των Φιλιππησίων για τον εαυτό του.

Συμπεραίνουμε λοιπόν από αυτά, ότι οι πιστοί προσεύχονται για τους άλλους και εισακούονται.

Πολύ περισσότερο όμως, εισακούονται οι προσευχές των αγίων ανθρώπων, όπως του Αβραάμ, του Μωϋσή, του Αποστόλου Παύλου και τόσων άλλων.

ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ

ΚΑΙ ΕΙΣΑΚΟΥΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

Κ. Διαθήκη, Αποκάλυψη του Ιωάννη,

Κεφάλαιο 7, Στίχοι 9 – 17..

«Και ένας από τους πρεσβύτερους αποκρίθηκε, λέγοντας σε μένα:

Αυτοί οι ντυμένοι με τις λευκές στολές, ποιοι είναι, και από πού ήρθαν;

Και του είπα: Κύριε, εσύ ξέρεις.

Και μου είπε: Αυτοί είναι εκείνοι που έρχονται από τη μεγάλη θλίψη·

και έπλυναν τις στολές τους, και τις λεύκαναν στο αίμα τού Αρνίου.

Γι' αυτό είναι μπροστά στον θρόνο τού Θεού, και τον λατρεύουν ημέρα και νύχτα μέσα στον ναό του· και εκείνος που κάθεται επάνω στον θρόνο θα κατασκηνώσει επάνω τους.

Δεν θα πεινάσουν πλέον ούτε θα διψάσουν πλέον ούτε θα πέσει επάνω τους ο ήλιος ούτε κανένα καύμα· επειδή, το Αρνίο, που είναι ανάμεσα στον θρόνο, θα τους ποιμάνει, και θα τους οδηγήσει σε

ζωντανές πηγές νερών· και ο Θεός θα εξαλείψει κάθε δάκρυ από τα μάτια τους.»

(Τα χωρία 13 έως 17 που εμείς παραθέτουμε είναι επιλεκτικά, ο αναγνώστης καλείται να διαβάζει ολόκληρο το κεφάλαιο ώστε η έρευνά του να είναι πιο σαφής.)

Αυτοί με τις λευκές στολές είναι οι Άγιοι, οι οποίοι βρίσκονται «ζωντανοί» μπροστά στον θρόνο του Θεού και χαίρονται της προστασίας Του, λατρεύοντάς Τον ημέρα και νύχτα.

ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΠΕΜΠΤΗΣ ΣΦΡΑΓΙΔΑΣ ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ «ΣΦΡΑΓΙΖΕΙ» ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟ ΑΛΗΘΕΣ

Αποκάλυψη του Ιωάννη Κεφάλαιο 6, Στίχοι 9 – 10..

«Και όταν άνοιξε την πέμπτη σφραγίδα,

είδα από κάτω από το θυσιαστήριο τις ψυχές των σφαγμένων εξαιτίας τού λόγου τού Θεού, και εξαιτίας τής μαρτυρίας που είχαν· και έκραζαν με δυνατή φωνή, λέγοντας: Μέχρι πότε, ω Κυρίαρχε άγιε και αληθινέ, δεν κρίνεις και δεν εκδικείσαι το αίμα μας από εκείνους που κατοικούν επάνω στη γη;»

Το συγκεκριμένο χωρίο, φανερώνει ότι οι Άγιοι Μάρτυρες ζητούν εκδίκηση για το αίμα τους που χύθηκε από τους δημίους των.

Αναρωτιόμαστε κι εμείς λοιπόν.

Εφόσον οι άγιες αυτές ψυχές ζητούν εκδίκηση για τους δημίους τους, δεν θα προσεύχονται για τους δικαίους της γης;

Για μια ακόμη φορά, βλέπουμε ότι οι ψυχές των Αγίων, όχι μόνον δεν αφανίζονται όπως πιστεύουν κάποιες αιρέσεις, αλλά υπάρχουν κοντά στο Θεό και συνομιλούν μαζί του δια της προσευχής των.

Ας δούμε όμως και αυτό.

Αποκάλυψη του Ιωάννη, Κεφάλαιο 5, Στίχος 8..

«Και όταν πήρε το βιβλίο, τα τέσσερα ζώα και οι 24 πρεσβύτεροι έπεσαν μπροστά στο Αρνίο, έχοντας κάθε ένας κιθάρες, και χρυσές φιάλες γεμάτες από θυμιάματα, οι οποίες είναι οι προσευχές των αγίων·»

Διευκρινίζει ότι οι χρυσές φιάλες με τα θυμιάματα είναι οι προσευχές των Αγίων.

Αποκάλυψη του Ιωάννη, Κεφάλαιο 8, Στίχοι 1 – 6..

«Και ήρθε ένας άλλος άγγελος, και στάθηκε μπροστά από

το θυσιαστήριο, κρατώντας ένα χρυσό θυμιατήρι· και του δόθηκαν πολλά θυμιάματα, για να τα προσφέρει μαζί με τις προσευχές όλων των αγίων επάνω στο χρυσό θυσιαστήριο, που είναι μπροστά από τον θρόνο.

Και ο καπνός των θυμιαμάτων, με τις προσευχές όλων των αγίων, ανέβηκε από το χέρι τού αγγέλου μπροστά στον Θεό·..»

Ορθά λοιπόν εμείς οι Ορθόδοξοι επικαλούμαστε τους Αγίους, που η προσευχή τους έχει τόση δύναμη.

Οι Άγιοι ακούνε τις επικλήσεις των πιστών της γης, σαν τους Αγγέλους οι οποίοι μαθαίνουν τη μετάνοια ενός αμαρτωλού και κάνουν χαρά στον ουρανό, όπως μας πληροφορεί το Κατά Λουκά Ευαγγέλιο.

ΚΑΙ ΟΙ ΑΓΓΕΛΟΙ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΣΤΗ ΓΗ

Παλαιά Διαθήκη Βιβλίο Ζαχαρίας,

Κεφάλαιο 1, Στίχοι 12 – 13..

«Και ο άγγελος του Κυρίου αποκρίθηκε, και είπε:

Κύριε των δυνάμεων, μέχρι πότε δεν θα σπλαχνιστείς εσύ την Ιερουσαλήμ, και τις πόλεις τού Ιούδα, ενάντια στις οποίες αγανάκτησες αυτά τα 70 χρόνια;

Και ο Κύριος απάντησε στον άγγελο, που μιλούσε μαζί μου, λόγια καλά, λόγια παρηγορητικά.»

Από αυτό λοιπόν συμπεραίνουμε ότι και οι Άγγελοι παρακαλούν στον ουρανό για τους ανθρώπους.

ΤΑ ΙΕΡΑ ΛΕΙΨΑΝΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ

Όπως είπαμε και στην αρχή του παρόντος άρθρου, οι αιρετικοί δεν δέχονται τις Τιμές στους αγίους και κατ’ επέκταση ούτε την τιμητική προσκύνηση των λειψάνων των αγίων.

Ας δούμε μερικές περικοπές που μιλάνε για τα λείψανα των αγίων.

Παλαιά Διαθήκη, Βιβλίο Γένεση, Κεφάλαιο 50, Στίχος 25..

«Και ο Ιωσήφ όρκισε τους γιους Ισραήλ, λέγοντας:

Ο Θεός εξάπαντος θα σας επισκεφθεί, και

θα ανεβάσετε τα κόκαλά μου από εδώ.»

Δηλαδή όρκισε τους Ισραηλίτες να πάρουν μαζί τους τα οστά του όταν θα φύγουν από την Αίγυπτο.

Αυτό δείχνει ότι τα λείψανα των πιστών και μάλιστα των αγίων ανθρώπων όπως ήτανε ο Ιωσήφ, είναι άξια Τιμής.

Γι’ αυτό έπρεπε να πάρουν τα οστά του μαζί τους, στον τόπο όπου θα τους έδειχνε ο Θεός.

Πράγματι στο Βιβλίο Έξοδος, τα οστά του Ιωσήφ φυλάσσονται υπό του Μωϋσέως.

«Και ο Μωυσής πήρε μαζί του τα κόκαλα του Ιωσήφ· επειδή, είχε ορκίσει τους γιους Ισραήλ με όρκο, λέγοντας:

Ο Θεός, βέβαια, θα σας επισκεφθεί· και θα ανεβάσετε τα κόκαλά μου από εδώ μαζί σας.»

Παλαιά Διαθήκη, Βιβλίο Έξοδος, Κεφάλαιο 13, Στίχος 19..

Αυτό φανερώνει, ότι κατά την επίσκεψη του Θεού, έπρεπε να έχουν μαζί τους και τα οστά του Αγίου Ιωσήφ, του πιστού του δούλου.

ΜΑ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΤΑ ΟΣΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΝΑ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΥΝ;

Οι αιρετικοί, δεν πιστεύουν ότι τα οστά των αγίων είναι θαυματουργά.

Οι περισσότεροι θεωρούν πως αυτά είναι πλάνες και ψέματα που βγάζουν από το μυαλό τους και προς τα έξω επίτηδες κάποιοι πονηροί ιερείς με σκοπό το κέρδος.

Η Αγία Γραφή όμως που καυχιόνται πως γνωρίζουν καλά, τους διαψεύδει.

Ας δούμε το παρακάτω περιστατικό.

Παλαιά Διαθήκη, Β΄ Βασιλέων,

Κεφάλαιο 13, Στίχοι 20 – 21..

«Και ο Ελισσαιέ πέθανε, και τον έθαψαν.

Και τον επόμενο χρόνο τάγματα των Μωαβιτών έκαναν εισβολή στη γη.

Κι ενώ έθαβαν κάποιον άνθρωπο, να, είδαν ένα τάγμα· και έρριξαν τον άνθρωπο στον τάφο του Ελισσαιέ· και καθώς ο άνθρωπος πήγε και άγγιξε τα κόκαλα του Ελισσαιέ, ανέζησε, και στάθηκε στα πόδια του.»

Ένας νεκρός λοιπόν, αναστήθηκε μόλις άγγιξε τα οστά

του προφήτη Ελισαίου.

Αφού ο Θεός Τιμάει τα λείψανα των αγίων κάνοντάς τα θαυματουργά, εμείς δεν θα τα τιμούμε;

Μη γένοιτο!

Συνεπώς, ορθά η Ορθόδοξοι τιμούν τους Αγίους, παρακαλούν για τις πρεσβείες τους και σέβονται και προσκυνούν τιμητικά τα άγια λείψανά τους.

Κάποια από τις αιρέσεις που γνωρίζουμε

– δεν λέμε ονόματα –

ονομάζουν τους εαυτούς τους:

«ΣΠΟΥΔΑΣΤΕΣ ΤΩΝ ΓΡΑΦΩΝ».

Τους ρωτάμε λοιπόν.

-Πώς πήραν το «πτυχίο» τους;

-Μέσα στα μαθήματα που έκαναν, δεν συμπεριλαμβανόταν η περίπτωση του Προφήτη Ελισσαιέ;

Ο Κύριος ας ανοίξει τας διανοίας υμών.

Ο Θεός να μας προστατεύει από την πλάνη των αιρέσεων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.