Αρχιμανδρίτου Θεοφίλου Λεμοντζή
Δρ. Θ.
Μετά την Ανάσταση και την Ανάληψη του Ιησού Χριστού, οι
μαθητές του Ιησού ήσαν «προσκαρτερούντες
ομοθυμαδόν τη προσευχή και τη δεήσει συν γυναιξί και Μαρία τη μητρί του
Ιησού και συν τοις αδελφοίς αυτού» (Πραξ. 1,14), στο υπερώον της
Ιερουσαλήμ, υπακούοντας στην εντολή του διδασκάλου τους «από Ιεροσολύμων μη χωρίζεσθαι, αλλά περιμένειν
τήν επαγγελίαν του Πατρός»
(Πραξ.1, 4). Ο Λουκάς ξαφνιάζει με τη διήγησή του διότι μας λέγει ότι
ξαφνικά ακούστηκε μία δυνατή βροντή στον ουρανό και όλοι είδαν γλώσσες «ωσεί πυρός» οι οποίες εκάθισαν «εφ’ ένα
έκαστον αυτών»
και «επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος
Αγίου, και ήρξαντο λαλείν ετέραις γλώσσαις
καθώς το Πνεύμα εδίδου αυτοίς αποφθέγγεσθαι» (Πραξ. 2, 1 - 4)...