Τάδε έφη Ρωμανίδης

Ποιος θα κάνη σωστή εφαρμογή της διδασκαλίας της Παλαιάς και Καινής Διαθήκης περί φωτισμού και θεώσεως; Εκείνος που δεν έχει ιδέα περί φωτισμού και θεώσεως ή εκείνος που βρίσκεται σε κατάσταση φωτισμού και τι είναι αυτός ο φωτισμός;

Αυτό σημαίνει ότι, για τους Πατέρες της Εκκλησίας, η Αγία Γραφή είναι ακριβώς ό,τι είναι ένα εγχειρίδιο χειρουργικής για τον χειρουργό, βιολογίας για τον βιολόγο κ.ο.κ. Δεν είναι η Αγία Γραφή ένα βιβλίο που απλώς θα το πάρη κανείς και θα φαντάζεται ότι έρχεται το Πνεύμα το Άγιον να τον φωτίση να το διαβάση, σωστά δηλαδή...

Η σχέση μεταξύ επιστήμονος, βιβλίου, ζωντανής διδασκαλίας και μαθητού υπάρχει και στην πατερική αντίληψη περί Αγίας Γραφής. Βέβαια, στην πατερική θεολογία υπάρχει η αντίληψη ότι η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη, έχει γραφή από θεόπνευστους ανθρώπους, αλλά εκείνο που δεν προσέχουν οι σημερινοί Ορθόδοξοι είναι ότι, και ο αναγνώστης που διαβάζει την Αγία Γραφή, και αυτός πρέπει να είναι θεόπνευστος, για να καταλάβη σωστά. Δεν είναι μόνον ο συγγραφεύς, αλλά και ο αναγνώστης πρέπει είναι θεόπνευστος, για να γίνη σωστή ανάγνωση. Και αν δεν υπάρχη αυτή η κατάσταση της θεοπνευστίας, τότε δεν γίνεται κατανοητή η Αγία Γραφή ως βιβλίο. Τότε ο καθένας μπορεί να το πάρη, να το διαβάζη, να το ερμηνεύη όπως θέλει, χωρίς να είμαστε ποτέ βέβαιοι ότι γίνεται σωστή ερμηνεία.

Εκείνο που έχει γίνει στον Χριστιανισμό, στην σημερινή Ορθοδοξία, είναι ότι τα βιβλία της Αγίας Γραφής έχουν αποκοπεί από την πρακτική της θεοπνευστίας και εξ επόψεως του συγγραφέως και του αναγνώστου και όποιος έχει κάποια σχετική μόρφωση, νομίζει ότι μπορεί να πάρη την Αγία Γραφή, να την διαβάζη όπως κάνει με οποιαδήποτε άλλη ενασχόλησή του και να την κατανοήση.

Δεν είναι η Παλαιά Διαθήκη ως βιβλίο θεόπνευστη; Ως βιβλίο δεν είναι θεόπνευστη. Πότε γίνεται η Παλαιά Διαθήκη και η Καινή θεόπνευστη; Όταν διαβάζεται από έναν θεόπνευστο. Όταν ο θεόπνευστος διαβάζει ένα βιβλίο, το βιβλίο γίνεται θεόπνευστο. Δηλαδή, ένα βιβλίο περί χειρουργικής αν το διαβάσω εγώ και προσπαθήσω να το εφαρμόσω, όχι κομπογιαννίτης θα γίνω, αλλά κάτι πολύ χειρότερο από κομπογιαννίτης. Θα γίνω αυτομάτως χασάπης σκέτος. Άλλο αν είμαι χειρουργός και διαβάσω ως χειρουργός το βιβλίο περί χειρουργικής και, εφ’ όσον ο συγγραφέας έχει την τελευταία μέθοδο της χειρουργικής, και εγώ που ξέρω τις τελευταίες μεθόδους θα βρω αυτό το βιβλίο θεόπνευστο, δηλαδή χειρουργικόπνευστο, γιατί και εγώ που το διαβάζω είμαι χειρουργικόπνευστος.

Γι’ αυτό η Αγία Γραφή γίνεται θεόπνευστο βιβλίο μόνον για τους θεουμένους, κατ’ αρχήν, και για τους φωτισμένους, κατά δεύτερον λόγον. Διότι ο θεούμενος έχει την ίδια εμπειρία που είχε ο Μωϋσής, οι Απόστολοι στην Πεντηκοστή κ.ο.κ. Και εφ’ όσον έχει την ίδια εμπειρία, αυτός καταλαβαίνει την Αγία Γραφή.

Γι’ αυτόν τον λόγο επέμεινα πολλά χρόνια στο Πανεπιστήμιο σε αυτό, ότι η θεολογική μέθοδος της Ορθοδόξου Εκκλησίας, της πατερικής παραδόσεως, είναι εμπειρική. Διότι εδώ στην Ελλάδα, τουλάχιστον, η θεολογία είναι ένα παράρτημα της φιλοσοφίας. Νομίζουν ότι πρέπει να σπουδάσουν φιλοσοφία για να καταλάβουν την Ορθοδόξη θεολογία.

Στην εμπειρία της θεώσεως καταργείται η Παλαιά και η Καινή Διαθήκη. Καταργείται η θεολογία. Καταργούνται οι θεολόγοι. Διότι ο θεολόγος γίνεται θεούμενος. Και έχει εμπειρία της πραγματικότητος που λέγεται Θεός, που υπερβαίνει την λογική και τα πάντα, διότι δεν υπάρχει καμμιά ομοιότητα μεταξύ Θεού και κόσμου.

Όταν, όμως, κανείς επανέρχεται από την εμπειρία της θεώσεως, έχει θεόπνευστα ρήματα, που σημαίνει ότι εμπνέεται από την εμπειρία του, κατά τέτοιο τρόπο, που με τα νοήματα τα εμπνεόμενα από την εμπειρία – γι’ αυτό λέγονται θεόπνευστα – με αυτά καθοδηγεί τους άλλους ανθρώπους. Αλλά, δεν δίνει στους άλλους ανθρώπους νοήματα, για να κατανοήσουν τα νοήματα. Τους δίνει τα νοήματα, για να χρησιμεύσουν ως μέσα, με τα οποία θα φθάση ο άνθρωπος δια της καθάρσεως στον φωτισμό και στην θέωση. Αυτός είναι ο σκοπός των νοημάτων.         

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΝΑΥΠΑΚΤΟΥ ΚΑΙ ΑΓΙΟΥ ΒΛΑΣΙΟΥ, ΙΕΡΟΘΕΟΣ ΒΛΑΧΟΣ: «ΕΜΠΕΙΡΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ», ΕΚΔΟΣΕΙΣ «ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΤΟΥ ΓΕΝΕΘΛΙΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ», 2010

 

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.