«Όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελάει»

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

Η λαϊκή ρήση έχει μέσα της μια αλήθεια που πρέπει να καταλάβουμε.

Πολλές φορές αισθάνεσαι πως δε σε αγαπάει κανείς, πως περνάς απαρατήρητος από τον κόσμο. Και όμως, αν τα μάτια του κόσμου δε σε βλέπουν, σε βλέπει ο Θεός. Και Εκείνος έχει το σχέδιό Του πάντοτε για εσένα…

Δεν υπάρχει τύχη, τίποτα στη ζωή αυτή δεν είναι τυχαίο γεγονός. Κανένα γεγονός, καμία γνωριμία με έναν άνθρωπο, τίποτα δεν είναι απλώς «κάτι που συνέβη». Πίσω από τη δική σου αίσθηση τυχαιότητας, υπάρχει η ασταμάτητη αγάπη του Θεού που με την Πανσοφία Του επιτρέπει καταστάσεις και περιστατικά με σκοπό να σε γυμνάσει πνευματικά. Όπως ο γλύπτης σμιλεύει το γλυπτό, έτσι και ο Θεός σε φέρνει σε καταστάσεις, άλλοτε θετικές και άλλοτε όχι και τόσο, με σκοπό να σε τελειοποιήσει. Διότι «είναι καλό στον άνθρωπο να βαστάζει ζυγό στη νιότη του» (Θρήνοι Ιερεμίου 3:27).

Ο Θεός έχει το δικό Του ξεχωριστό σχέδιο για κάθε άνθρωπο. Μπορεί εγώ να θέλω, π.χ. να παντρευτώ, αλλά ο Θεός να μην κρίνει αυτό ως τον κατάλληλο δρόμο για εμένα. Για αυτό και κάθε φορά που θα επιχειρώ να το πράξω αυτό το βήμα, κάτι θα συμβαίνει και θα ακυρώνεται το σχέδιό μου. Γιατί αυτό δεν είναι και το σχέδιο του Θεού για εμένα. Μπορεί εγώ να θέλω να κάνω καριέρα στο επάγγελμά μου, αλλά ο Θεός να φέρει έτσι τις καταστάσεις, ώστε να καταπιαστώ με ένα άλλο αντικείμενο. Εγώ το βλέπω ως μία φυσική συνέπεια των καταστάσεων της ζωής μου, ο Θεός όμως βλέπει την εφαρμογή του Θείου σχεδίου του για εμένα με το δρόμο που Εκείνος κρίνει καταλληλότερο.

Πάντοτε να θεωρούμε πως ο Θεός έχει και το σχέδιό Του για εμάς, να μην αισθανόμαστε εμείς οι ίδιοι ανίκανοι επειδή κάτι δεν ήρθε όπως το σχεδιάζαμε. Ο Θεός γνωρίζει αυτό που είμαστε μέχρι τον βαθύτερο πυρήνα της Ύπαρξής μας, για αυτό γνωρίζει ποιος δρόμος είναι για εμάς ο καλύτερος.

Καλό είναι να ρωτάμε πάντοτε και να λέμε: «Μήπως ο Θεός δε μου  δίνει αυτό που θέλω επειδή γνωρίζει πως αυτό τελικά, θα μου κάνει περισσότερο κακό;»

Το πρόβλημα είναι η δική μας έλλειψη εμπιστοσύνης στο Θείο σχέδιο, ο δικός μας εγωισμός ότι εμείς ευθυνόμαστε για την πορεία και τον επιτυχημένο μας δρόμο, η εγωιστική μας άρνηση να αποδεχθούμε πως ο Θεός είτε κρίνει πως μας αξίζει καλύτερο, είτε σκοπεύει να δώσει αυτό που θέλουμε αλλά όταν το κρίνει Εκείνος.

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.