Σύμφωνα με την Ορθόδοξη πίστη, το περιεχόμενο της φυσικής αποκάλυψης είναι το σύμπαν και ο άνθρωπος, προικισμένος με λογικό, με συνείδηση και ελευθερία. Ο άνθρωπος είναι όχι μόνο αντικείμενο που πρέπει να γνωρισθεί, αλλά και υποκείμενο που ενεργεί για τη γνώση της αποκάλυψης. Τόσο ο άνθρωπος όσο και το σύμπαν είναι παράγωγα υπερφυσικής δημιουργικής ενέργειας του Θεού και διατηρούνται στην ύπαρξη με μια συντηρητική πράξη του Θεού, που έχει κι αυτή υπερφυσικό χαρακτήρα...
Μετά την διάδοση του Χριστιανισμού σε τόπους στους οποίους η ελληνική γλώσσα δεν ομιλούνταν πλέον ή ομιλούνταν μεν, αλλά όχι από τα λαϊκά στρώματα, προέκυψε η ανάγκη όπως μεταφραστεί η Παλαιά Διαθήκη από την ελληνική στις κατά τόπους ομιλούμενες γλώσσες. Στην αρχή βέβαια σε κάθε τόπο εμφανίστηκαν πολλές μεταφράσεις, τελικά όμως απαρτίστηκε ένα βασικό κείμενο, το οποίο και έγινε δεκτό από τις κατά τόπους Εκκλησίες. Εκτός αυτού πρέπει να έχουμε πάντοτε κατά νού ότι, όταν αναφερόμαστε στις Μεταφράσεις τού Ελληνικού Κειμένου δηλαδή την “μετάφραση των Εβδομήκοντα (Ο΄)”, αυτό σημαίνει πως θα αναφερθούμε σ’ εκείνες τις μεταφράσεις, οι οποίες έχουν ως βάση “ελληνικές μεταφράσεις”...
Ο υποκριτικός τρόπος ζωής είναι και αυτός μια πλαδαρή και στάσιμη μορφή ζωής, απλώς συγγενική προς το δαιμονισμό που καταστρέφει τα πάντα. Η υποκρισία, όπως και η ειδωλολατρία, δεν αναπτύσσει δηλαδή έντονες τάσεις μιας δαιμονικής αυτοκαταστροφής, αλλά προστατεύει την οργανωμένη ανθρώπινη ζωή πίσω από μια παγερή κρούστα παγιωμένης ωραιότητας...