ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ … ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΜΕ ΤΟΥΣ ΧΙΛΙΑΣΤΕΣ

Χιλιαστής σε διάλογο με φόντο την Ακρόπολη. Επιζητήσαμε και εμείς ανάλογο δημόσιο διάλογο με τους Χιλιαστές, αλλά προτίμησαν την .... "σιωπή των αμνών!!"

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Το παρακάτω άρθρο δημοσιεύτηκε στο τοπικό έντυπο της πόλης μας, «Λαμιακός Τύπος» στις 9 – 9 – 2005. Αν και έκτοτε έχουν περάσει πέντε (5) χρόνια, απάντηση δεν λάβαμε ποτέ.

ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΣΤΩΝ

Αφορμή για τη συγγραφή του συγκεκριμένου άρθρου στάθηκε ένα θλιβερό επεισόδιο που έλαβε χώρα μεταξύ του συγγράφοντα και ενός οπαδού του Χιλιασμού (Μάρτυρα του Ιεχωβά) πριν λίγες μέρες, καθώς επίσης η συγγραφή αυτή επιθυμεί να συμβάλλει και στην απομυθοποίηση συμπεριφορών και πρακτικών των οπαδών της Οργάνωσης αυτής.

Τον εν λόγω οπαδό του Χιλιασμού τον γνώριζα εξ όψεως, χωρίς να έχω κάποιες ιδιαίτερες σχέσεις μαζί του, εδώ και πολλά χρόνια για δύο λόγους. Πρώτον γιατί διατηρεί κατάστημα στο κέντρο της Λαμίας όπου βρίσκεται και η κατοικία μου και δεύτερον συχνάζαμε στο ίδιο καφενείο, μέρος το οποίο έτυχε να αποτελέσει και την αιτία της στενότερης γνωριμίας μας..

Αφορμή στάθηκε το γεγονός ότι μιλώντας σ’ ένα κοινό γνωστό μας, ο οποίος τυχαίνει να είναι και συγγενής του, προσπάθησε να κάνει προπαγάνδα υπέρ της διδασκαλίας του Χιλιασμού, κατηγορώντας ένα από τα πιο ιερά σύμβολα της πίστης μας δηλ. το Σταυρό, επειδή ερχόμενοι προς το καφενείο, έτυχε ο συγγενής του να κάνει το σταυρό του όταν συνάντησαν κάποια Εκκλησία.

Τότε επενέβηκα εγώ, για να του υπενθυμίσω ότι αυτό που κατηγορεί σήμερα αυτός και η Οργάνωσή του στάθηκε και γι αυτούς ιερό σύμβολο για πάνω από 50 χρόνια (1874-1931). Όταν δήλωσε άγνοια γι’ αυτό το γεγονός, του προσκόμισα την επομένη, τα έντυπα της Οργάνωσης του, όπου πιστοποιούσαν την αλήθεια των λόγων μου. Συγκεκριμένα από το βιβλίο της Οργάνωσης «Διαγγελείς της Βασιλείας», του έδειξα τη σελίδα 200 στην οποία είναι γραμμένο ότι οι Χιλιαστές φορούσαν σαν σήμα αναγνώρισης στο πέτο τους μια καρφίτσα με ένα σταυρό και ένα στέμμα. Επίσης το ίδιο σύμβολο εμφανιζόταν από το 1891 μέχρι το 1931 στο εξώφυλλο του πιο σπουδαίου περιοδικού τους που κυκλοφορεί και σήμερα τη «Σκοπιά».

«Διαγγελείς της Βασιλείας», σελ. 200. Επί χρόνια οι Χιλιαστές, σέβονταν το Σταυρό.

Μου έκανε όμως αμέσως εντύπωση και μου δημιούργησε απορία ότι απέφευγε να κοιτάξει και το συγκεκριμένο έντυπο και τα άλλα που είχα προσκομίσει. Απορία που έτυχε να μου λυθεί μετά από λίγο καιρό όταν διαπίστωσα πως μπέρδευε χρονολογίες, πρόσωπα και πράγματα. Τότε κατάλαβα ότι ο εν λόγω Χιλιαστής είχε μεγάλο πρόβλημα στη γραφή και στην ανάγνωση, γεγονός που παρατηρείται στο σύνολο σχεδόν των Χιλιαστών, όχι βέβαια σε τόσο μεγάλο βαθμό(σημείωση: αναφερόμαστε στο χαμηλό μορφωτικό επίπεδο των Χιλιαστών για λόγους καθαρά κατανόησης του κειμένου και όχι από ρατσιστική ή υποτιμητική διάθεση).

Παρά τις εγγενείς αδυναμίες του, στις εκάστοτε συναντήσεις μας που ήταν πλέον πιο συχνές, προσπαθούσε να περάσει τις θέσεις της Οργάνωσης παρόλο που γνώριζε την ιδιότητά μας. Στην αρχή βέβαια του απαντούσα αλλά μετά από κάποιο διάστημα παραιτήθηκα γιατί διαπίστωσα την παντελή άγνοια του ακόμα και σε θέματα διδασκαλίας της Οργάνωσής του. Από λεπτότητα μόνο για να μην τον προσβάλλω του έλεγα ότι αυτά τα πράγματα δεν συζητούνται στο μαγαζί ή στο καφενείο, αλλά σε κάποιο σπίτι όπου θα μπορεί να γίνεται η διασταύρωση των λεγομένων είτε από τη Γραφή είτε από κάποια Εγκυκλοπαίδεια. Και όλο αφήναμε την συνάντηση αυτή για το μέλλον, ιδιαίτερα δε όταν μου είπε ότι θα μπορούσαμε να συζητήσουμε Γραφικά θέματα όταν θα ερχόταν ο γιος του που σπούδαζε στα ΤΕΙ. Δυστυχώς την διακριτικότητά μου αυτή, την εξέλαβε ως αδυναμία και συνέχιζε να με καλεί στο μαγαζί του για να μου κάνει επίδειξη πνεύματος και γνώσεων ειδικά σε μένα που τύχαινε να είμαι και καθηγητής Θρησκευτικών.

Πριν δύο βδομάδες περίπου ευρισκόμενος και πάλι στο μαγαζί του ξεκίνησε πάλι να μου λέει για πράγματα της Οργάνωσης και πιο συγκεκριμένα για το όνομα Ιεχωβά πως τάχα το περιέχει η Γραφή. Του υπενθύμισα βέβαια ότι αυτό είναι λάθος και μάλιστα του επισήμανα ότι του είχα δώσει και αντίστοιχη φωτοτυπία για το ζήτημα αυτό. Στην οξεία διαφωνία του που ακολούθησε, του υποσχέθηκα ότι θα του ξαναδώσω τη φωτοτυπία. Την επομένη περνώντας από το μαγαζί του μου είπε, ότι ο γιος του που βρίσκονταν λόγω διακοπών στη Λαμία και είχε ενημερωθεί απ’ αυτόν για την κουβέντα που είχε λάβει χώρα μεταξύ μας, του είπε για μένα, ότι δεν έχω διαβάσει τη Γραφή και να πάω να τη διαβάσω. Μια τέτοια πρόκληση βέβαια δεν μπορούσα να την αφήσω να περάσει έτσι, γι αυτό και αποφάσισα να απαντήσω με τον τρόπο που απαντώ πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις. Γραπτώς και με την παράθεση των αντίστοιχων ντοκουμέντων.

Το ίδιο έπραξα και στη συγκεκριμένη περίπτωση. Παρέδωσα σε φάκελο τα ντοκουμέντα που προερχόταν από τα έντυπα της ίδιας της Οργάνωσης όπου αποδεικνυόταν περίτρανα ότι το όνομα Ιεχωβά που αναφέρεται στο Θεό είναι ένα «φτιαχτό» όνομα από τους Μασορίτες(= λόγιοι Εβραίοι 600-1000μ.Χ. που έβαλαν φωνήεντα στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα, επειδή αυτή παλιά γραφόταν μόνο με σύμφωνα). Στο έγγραφο βέβαια που συνόδευε τα ντοκουμέντα επεσήμανα την ανάγκη να τύχω ανάλογης απάντησης, γραπτής δηλαδή, όχι βέβαια από το πατέρα αλλά από το γιο. Δυστυχώς, όπως το ανέμενα δεν έτυχα γραπτής απαντήσεως, με τη δικαιολογία ότι τα ντοκουμέντα αυτά ανήκαν στην Οργάνωση και δεν γινόταν παραπομπή στη Γραφή. Παρόλα αυτά, κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία επανήλθα με καινούργια γραπτά, που αφορούσαν τη Θεότητα του Χριστού μιας και τέθηκε το θέμα αυτό από τον εν λόγω Χιλιαστή, τα οποία περιείχαν μόνο γραφικές παραπομπές όπως ήθελε.

Όταν πέρασα την επομένη το απόγευμα από το μαγαζί του αποκάλυψε πλέον το πραγματικό του πρόσωπο. Με υποδέχτηκε με ακατονόμαστες βρισιές γιατί δήθεν ανακάτεψα το γιο του, λησμονώντας φαίνεται ότι αυτός τον είχε ανακατέψει πρώτος, όταν χρησιμοποίησε μειωτικές εκφράσεις για το πρόσωπό μου. Και οι βρισιές αυτές έγιναν ακατάσχετος οχετός όταν χαριτολογώντας του είπα, ότι από δω και πέρα θα με βλέπει και θα φεύγει, επειδή κατέβηκε στο υπόγειο του μαγαζιού του για να βάλει τα ρούχα της δουλειάς του.

Σε πολλούς μπορεί να φανεί μύθευμα η στάση του εν λόγω Χιλιαστή και ίσως να πιστέψουν ότι πρόκειται για προσωπική εμπάθεια. Άλλωστε οι Χιλιαστές έχουν τη φήμη των άκακων ατόμων που εμφορούνται από Χριστιανική αγάπη ακόμα και όταν διώκονται.

Αντί άλλης απαντήσεως παραπέμπω στα έντυπα της Οργάνωσης με τα οποία εκπαιδεύονται οι Χιλιαστές και στα οποία οφείλουν να υπακούουν τυφλά και βγάλετε τα ανάλογα συμπεράσματα περί Χριστιανικής αγάπης των Χιλιαστών.

Έτσι στο κεντρικό έντυπο της Οργάνωσης που ονομάζεται «Σκοπιά», της 1/3/1965, σελ. 148 διαβάζουμε, ότι όσοι σταθούν εμπόδιο στους Χιλιαστές (που λέγονται «κήρυκες της Βασιλείας» στο κείμενο), θα ξεσχιστούν σε κομμάτια!

 «Σκοπιά» 1 –3– 1965, σελ. 148: Όσοι αντιστέκονται στους Χιλιαστές θα ξεσκιστούν σε κομμάτια!

Και στο πόλεμο του Αρμαγεδώνα (είναι τοποθεσία του Ισραήλ όπου θα γίνει συμβολικά πριν τη Δευτέρα Παρουσία η μάχη μεταξύ καλού και κακού, την οποία όμως οι Χιλιαστές την εκλαμβάνουν κυριολεκτικά και όχι συμβολικά), άλλοι από τους οπαδούς της Οργάνωσης θα γλείψουν το χυμένο αίμα μας και άλλοι θα πλύνουν τα πόδια τους σ’ αυτό! (βλέπε «Σκοπιά» 1/2/1968, σελ. 83)

«Σκοπιά» 1 –2– 1968, σελ. 83: Οι Μ. του Ιεχωβά θα πιουν το χυμένο αίμα μας!

Η έπαρση και η εωσφορική αλαζονεία για τη γνώση της Γραφής και την κατοχή της αλήθειας – παρά το χαμηλό μορφωτικό τους επίπεδο – διακρίνει όλους ανεξαιρέτως τους Χιλιαστές. Και πώς να μην συμβαίνει αυτό, αφού φροντίζει να τους το τονίζει η ίδια η Οργάνωση μέσα από τα έντυπά της . Είστε ανώτεροι ακόμα και από τους θεολόγους υποστηρίζει στο «Βιβλίο Έτους 1985», Κυριακή 3 Μαρτίου. Γι’ αυτό και δεν διστάζουν μπροστά σε τίποτα.

«Βιβλίο του Έτους 1985»: Οι Μ. του Ιεχωβά είναι ανώτεροι και από θεολόγους

Κάποιος Χιλιαστής από την περιοχή της Λοκρίδας, με αφορμή το όνομά του (Αθανάσιος), προσπάθησε να μου κάνει και μάθημα Εκκλησιαστικής Ιστορίας, κατηγορώντας ως δολοφόνο και εγκληματία το Μέγα Αθανάσιο. Στην ένστασή μου που το είδε γραμμένο αυτό, μου απάντησε στα Θρησκευτικά σχολικά Βιβλία! Σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με αφορμή αν είχε λάβει κάτι γραπτά που του είχα στείλει, επανερχόμενος στο ζήτημα του Μεγάλου Αθανασίου, του ζήτησα μιας και είχα τα βιβλία αυτά μπροστά μου να μου υποδείξει την αλήθεια των ισχυρισμών του. Και ιδού η απάντησή του: « Τα έχω στο διπλανό δωμάτιο και δεν μπορώ να τα φέρω!». Εν τω μεταξύ ακόμα περιμένω από τον «δάσκαλο» αυτό της Εκκλησιαστικής Ιστορίας απάντηση στα γραπτά μου που του έχουν σταλεί από τις 7/2/2004.

Ένας άλλος Χιλιαστής, Έλληνας από την Κων/πολη, που ζει χρόνια στην Ελλάδα και διατηρεί και αυτός κατάστημα στο κέντρο της Λαμίας, όταν του ζήτησα να μου απαντήσει επιτέλους γραπτώς στα αντίστοιχα ουκ ολίγα δικά μου γραπτά που του είχα δώσει, μου είπε ότι δεν μπορεί να μου απαντήσει στα Ελληνικά αλλά άμα θέλω στα Τουρκικά!

Δυστυχώς στα 10 και παραπάνω χρόνια που έχω επαφή με τους Χιλιαστές ΟΥΤΕ ΕΝΑΣ δεν έχει απαντήσει γραπτώς στα αντίστοιχα δικά μου γραπτά που υποστηρίζουν τις θέσεις της Ορθοδόξου Πίστης μας.

Και ερωτώ τους οπαδούς του Χιλιασμού:Εσείς που σύμφωνα με τη «Σκοπιά», είστε ανώτεροι από Θεολόγους, έχετε μοναδική γνώση της Γραφής, κατέχετε την πραγματική αλήθεια γιατί αρνείστε το γραπτό διάλογο;

Αποδείξτε αυτή την ανωτερότητά σας.

Αποδείξτε τη μοναδική γνώση της Γραφής που έχετε

Αποδείξτε τη πραγματική Αλήθεια που κατέχετε

Εγώ παρόλο που –σύμφωνα με σας– έχω άγνοια της Γραφής τόλμησα και έκανα το πρώτο βήμα. Σε σας εναπόκειται να κάνετε το δεύτερο.

Ιδού η Ρόδος λοιπόν, ιδού και το πήδημα.



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.