ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ - Μέρος ΣΤ΄: «Πλανών έλεγχος» ή... Πλανεμένος έλεγχος;;;

Του Παναγιώτη

Σε κάποιο site υπάρχει ένα άρθρο με τίτλο :

“ΠΛΑΝΩΝ  ΕΛΕΓΧΟΣ

ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΕΣ  ΠΑΡΑΝΟΗΣΕΙΣ ΣΧΕΤΙΚΑ  ΜΕ ΤΟ ΒΑΠΤΙΣΜΑ”

Το 6^ο αυτό μέρος, είναι και το τελευταίο της εκτενέστατης απάντησης που δόθηκε στους προτεστάντες, αρνητές του νηπιοβαπτισμού. Τα ζητήματα που θα μας απασχολήσουν στην παρούσα ενότητα, αφορούν:

α) Την ορθόδοξη ερμηνεία του προπατορικού αμαρτήματος.

β) Τη σχέση βαπτίσματος, νηπιοβαπτισμού και προπατορικού αμαρτήματος.

γ) Την ερμηνεία του βαπτίσματος ως σφραγίδα, απαραίτητη για την είσοδο στη Βασιλεία των Ουρανών ενηλίκων και νηπίων.

δ) Ανάλυση της θεολογίας του Γρηγορίου Νύσσης για τα αβάπτιστα νήπια και παρουσίαση μίας σημαντικής μαρτυρίας του υπέρ του νηπιοβαπτισμού.

ΠΟΜΑΚΟΙ: ΠΟΣΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ; ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Αρχιμ. Γρηγόριος Κωνσταντίνου

Διδάκτωρ Θεολογίας

             

ΤΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΣΤΟΥΣ ΠΟΜΑΚΟΥΣ

Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις των Πομάκων φέρονται να εμπεριέχουν χριστιανικά στοιχεία[1] τα οποία, και με συγκαλυμμένη μορφή γίνονταν αντιληπτά στο τελετουργικό της λατρείας τους. Πολλοί   μελετητές υποστηρίζουν, πως οι Πομάκοι δεν είναι Ορθόδοξοι μουσουλμάνοι, αλλά ανήκουν στην αδελφότητα των μπεκτασήδων, γεγονός, που δικαιολογεί και την ονομασία που παρουσιάζονται να φέρουν «αλεβίτες- κιζιλμπάσηδες». Η θέση αυτή έχει τις ρίζες της, στην ερμηνεία ιστορικών γεγονότων σχετικά με τη δράση του τάγματος των μπεκτασήδων στα Βαλκάνια και την ερμηνεία θρησκευτικών τελετουργιών και εθίμων των Πομάκων. Αν και δεν παραλείπεται, να αναφερθεί ότι κατά τον εξισλαμισμό των βαλκανικών πληθυσμών, και η προσχώρηση στον μπεκτασισμό δεν αφορούσε όλους τους κατοίκων της Δυτικής Θράκης αλλά κάποια τμήματά του, ωστόσο όμως υπάρχει η αντίληψη της ολικής ταύτισης των Πομάκων με την αδελφότητα των μπεκτασήδων.

Στους εξισλαμισμένους Πομάκους συναντάμε αρκετά χριστιανικά στοιχεία, που αποδεικνύουν το χριστιανικό τους παρελθόν και που εκδηλώνονται στην προσωπική τους ζωή, όπως το σταύρωμα του βρέφους στην κούνια προτού κοιμηθεί, αλλά και της ζύμης, προκειμένου να φουσκώσει καλά και να ψηθεί κατόπιν, ούτως ώστε να γίνει ένα εύγευστο και χορταστικό καρβέλι. Το ψωμί θεωρείται για τους Πομάκους, η βασικότερη τροφή που στηρίζει τον άνθρωπο στον καθημερινό μόχθο για την επιβίωση...

Ο ΠΙΛΑΤΟΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΑΠΟΚΡΥΦΑ ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΗΣ ΚΑΙΝΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ

     

    Ένα ακόμη αμφιλεγόμενο πρόσωπο, εφάμιλλο του Ιούδα του Ισκαριώτη που πρόδωσε τον Χριστό, στην ιστορία του Χριστιανισμού, είναι αναμφίβολα και αυτό του Ρωμαίου διοικητή που καταδίκασε σε σταύρωση τον Χριστό. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον γνωστό πλέον Πόντιο Πιλάτο. Αλλά, πέρα από τις διηγήσεις των κανονικών τεσσάρων Ευαγγελίων που μας δίνουν κάποιες πληροφορίες γι’ αυτόν, ποιος ήταν τελικά ο Πόντιος Πιλάτος και τι απέγινε μετά τα γεγονότα με τον Χριστό; Τον λόγο πλέον παίρνουν οι διηγήσεις της Ιστορίας καθώς και αυτές των απόκρυφων κειμένων της Καινής Διαθήκης. Ας παρακολουθήσουμε λοιπόν μαζί πρώτα τις διηγήσεις της Ιστορίας και μετά αυτές των απόκρυφων κειμένων...

ΤΟ ΑΙΤΙΟΝ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΤΡΩΣΕΩΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

    Το σταυρικό Πάθος και ο θάνατος του Σωτήρος μας Ιησού Χριστού είναι η πεμπτουσία της απολυτρώσεως του ανθρωπίνου γένους από τη δουλεία της αμαρτίας και τα αιώνια δεσμά του άδη.  Ο φρικτός Γολγοθάς είναι το κύριο σημείο αναφοράς, πάνω στον οποίο συνήφθη η νέα διαθήκη μεταξύ του Θεού και του ανθρώπου με το τίμιο Αίμα του «εσφαγμένου Αρνίου» (Αποκ.12,11), του μόνου «αμώμου ιερείου» (Α΄Πετρ.1,19), του Χριστού. «Διαθήκης καινής μεσίτης εστιν, όπως, θανάτου γενομένου εις απολύτρωσιν των επί τη πρώτη διαθήκη παραβάσεων, την επαγγελίαν λάβωσιν οι κεκλημένοι της αιωνίου κληρονομίας» (Εβρ.9,15-17). Η ορθόδοξη διδασκαλία της Εκκλησίας μας, στηριζόμενη στην Αγία Γραφή, διδάσκει απερίφραστα πως «ουδενί άλλω εστι η σωτηρία», παρά δια του «υπέρ της του κόσμου ζωής» θυσιασθέντος Κυρίου μας Ιησού Χριστού...

ΠΟΜΑΚΟΙ: ΠΟΣΟ ΕΛΛΗΝΕΣ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ;ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Αρχιμ. Γρηγόριος Κωνσταντίνου

Διδάκτωρ Θεολογίας

Η δυτική Θράκη είναι ένας χώρος στον οποίο συναντά κανείς  χριστιανούς και μουσουλμάνους[1]. Οι δεύτεροι προέρχονται από Τούρκους αλλά και εξισλαμισμένους λαούς της περιοχής. Μια τέτοια ξεχωριστή ομάδα που κατοικεί στη Ροδόπη είναι οι Πομάκοι[2].

Μετά τον καθορισμό των συνόρων ανάμεσα στην Ελλάδα, την Βουλγαρία και την Τουρκία, οι Πομάκοι μοιράστηκαν στις δύο πρώτες χώρες. Από την άποψη της εθνικής συνείδησης, έγιναν αντικείμενο διεκδίκησης και των τριών κρατών. Η κάθε μία χώρα, άλλη λιγότερο και άλλη περισσότερο, προσπαθεί να αποδείξει τη συγγένειά της με τους Πομάκους.

Η επιστημονική έρευνα των Πομάκων και η έλλειψη επαρκών ιστορικών δεδομένων γι’ αυτούς καθιστούν εξαιρετικά δύσκολο τον προσδιορισμό της προέλευσής τους. Κάποια από τα ιδιαίτερα στοιχεία τους, ομοιάζουν με αντίστοιχα ελληνικά[3]...