ΕΙΠΑΝ ΠΟΤΕ, ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ, ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΗΡΥΞΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ;

Του Γεωργίου Διαμαντίδη

«Μήπως ό Σατανάς ή Διάβολος έμεινε μόνος στην παρακοή του στον ουρανό; Όχι, διότι κι’ άλλοι άγγελοι εμιμήθησαν το παράδειγμα της παρακοής του και κατέστησαν αόρατο μέρος του σπέρματος του Όφεως.

«Ο Θεός δεν εφείσθη αγγέλους αμαρτήσαντας.» (Β’ Πέτρ. β’4).

Πότε αμάρτησαν αυτοί; Χωρίς να λαμβάνωμε τίποτε ως αυταπόδεικτο, αλλά συμβουλευόμενοι τον αποκαλυμμένο λόγο, πληροφορούμεθα ότι αυτό συνέβη στην εποχή του Νώε το αργότερο. Σχετικά με τον Ιησού Χριστό σε πνευματική μορφή είναι γραμμένο: «Δια του οποίου πορευθείς εκήρυξε και προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή, τα οποία ηπείθησαν ποτέ, εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ  κατασκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι (τουτέστιν οκτώ) ψυχαί διεσώθησαν δι’ ύδατος.» (Α’ Πέτρ. γ’ 18-20)

Η αφήγησις περί των ημερών του Νώε δεν μας αφήνει σε  αμφιβολία ως προς τη μορφή που προσέλαβε η παρακοή των»...

«Και ότε ήρχισαν οι άνθρωποι οι να πληθύνωνται επί του προσώπου της γης, και θυγατέρες εγεννήθησαν εις αυτούς, ιδόντες οι υιοί του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων, ότι ήσαν ωραίαι, έλαβον εις αυτούς  γυναίκας εκ πασών όσας εξέλεξαν... Κατ’ εκείνας τας ημέρας ήσαν οι γίγαντες επί της γης, και έτι, ύστερον αφού οι υιοί του Θεού εισήλθον εις τας θυγατέρας των ανθρώπων, και αύται ετεκνοποίησαν εις αυτούς · εκείνοι ήσαν οι δυνατοί, οι έκπαλαι άνδρες ονομαστοί.» – Γέν. στ’ 1-4, ΜΝΚ.

«Οι πνευματικοί υιοί του Θεού που έγιναν απειθείς επόθησαν σεξουαλική ένωσι με τις θυγατέρες της ανθρωπίνης οικογενείας. Οι άγγελοι δεν νυμφεύονται μεταξύ των. Ο κατάλληλος τόπος για να κατοικούν είναι οι αόρατοι ουρανοί. Η αρχική και μόνιμη θέσις των είναι σ’ ένα πνευματικό επίπεδο επάνω από το ανθρώπινο γένος, όχι σε ανθρώπινο επίπεδο. Τα απειθή πνεύματα, (εννοούν τους αγγέλους) που αρχικά ήσαν ουράνιοι υιοί του Θεού, δυσηρεστήθησαν και δεν βρήκαν πλήρη ικανοποίησι με τη συντροφιά των αγγέλων μόνον. Η επιθυμία των εβάρυνε προς τη γη και τους οδήγησε σε πειρασμό. Δεν ήθελαν απλώς να κατακυριεύσουν ή καταλάβουν αοράτως τα ανθρώπινα πλάσματα, άνδρες και γυναίκες εξίσου.

Βλέποντας πόσο ωραίες ήσαν οι θυγατέρες των ανθρώπων, ανέπτυξαν επιθυμία προς τη σάρκα των για σεξουαλική ένωσι. Ήθελαν να μιμηθούν τους άνδρες και να νυμφευθούν αυτές τις κατώτερες από αγγέλους γυναίκες  και να εκτελέσουν σ’ αυτές γαμήλια καθήκοντα ως σύζυγοι.

Αυτό εσήμαινε ότι οι υιοί αυτοί του Θεού έπρεπε να υλοποιηθούν λαμβάνοντας σάρκα.... Ο γάμος ανθρωπίνων θυγατέρων με αγγέλους ήταν αφύσικος.» (Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη, 1953-57 σελ. 93,94-95.) (Τα έντονα μαύρα γράμματα και υπογραμμίσεις είναι δικά μου).

1) ντοκουμέντο:

Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» μας λένε, ότι δεν είναι μόνος ο Σατανάς που έκανε παρακοή στον ουρανό, αλλά κι’  άλλοι άγγελοι.  Οι οποίοι αμάρτησαν στην εποχή του Νώε το αργότερο.  Και παραπέμπουν στη Γραφή (Α’ Πέτρ. γ’ 18-20) (το εδάφιο αυτό θα εξετάσουμε μετά).

Επίσης γράφουν, ότι «οι υιοί του Θεού (εννοούν τους «αγγέλους») εισήλθον  εις  τας θυγατέρας  των ανθρώπων και αύται  ετεκνοποίησαν εις αυτούς.» «Έπρεπε να υλοποιηθούν  λαμβάνοντας σάρκα  και να ζήσουν με τις ανθρώπινες συζύγους…» Κύριε ελέησον! Τι να πει κανείς!

«Μόνο με το να δίδη προσοχή στον αγωγό που ο Κύριος ευαρεστείτε να χρησιμοποιή για να καταστήση γνωστούς τους αποκαλυπτομένους σκοπούς Του και την εκπλήρωσι των προφητειών Του, δηλαδή στα δημοσιεύματα της Εταιρίας Σκοπιά.» (ΘΕΟΚΡΑΤΙΚΟ ΒΟΗΘΗΜΑ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΙΑΓΓΕΛΕΙΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ, 1945-50, σελ. 322.) (Οι υπογραμμίσεις δικές μου).

2) ντοκουμέντο:

Ο Κύριος  ευαρεστείτε  στον «αγωγό» δηλαδή στην «Σκοπιά»! Που ο Κύριος την   χρησιμοποιεί για να καταστήσει γνωστούς τους αποκαλυπτομένους σκοπούς Του και την εκπλήρωση των προφητειών Του, δηλαδή στα δημοσιεύματα της Εταιρίας Σκοπιάς!   

Η «Σκοπιά» αυτά που γράφει έχει πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό της!

Συνεχίζουμε! 

«Οι συμβολικοί ουρανοί του διεφθαρμένου εκείνου κόσμου, οι Νεφιλείμ επνίγησαν, οι δε πατέρες των, οι απειθείς πνευματικοί υιοί του Θεού,  δεν μπορούσαν να ζουν σαν ψάρια με τα ανθρώπινα σώματά των  στα βάθη του κατακλυσμού.

Οι γάμοι των διελύθησαν  με το θάνατο των συζύγων των, και αυτοί αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν την υλοποιημένη τους κατάστασι και να επιστρέψουν  στον κατάλληλο τόπο της κατοικίας των, αλλ’ όχι και  στην αρχική τους θέσι. Γιατί όχι;

Επειδή αυτοί αμάρτησαν και μετεπήδησαν προς το μέρος του Διαβόλου, έπαυσαν να είναι υιοί του Θεού. Έγιναν δαίμονες, διάβολοι...»

 (Νέοι Ουρανοί και Νέα Γη, 1953-57 σελ.  101.) (Τα έντονα μαύρα γράμματα είναι δικά μου).

3) ντοκουμέντο:

Ας αφήσουμε τώρα  να μας  απαντήσει, αντί εμού ο αείμνηστος Καθηγητής Παναγιώτης Ν. Τρεμπέλας, ο οποίος τα γνώριζε αυτά που αναφέραμε πριν το 1950.

«Τι λέτε άνθρωποι; Δεν ενθημείσθε, τι είπεν ο Χριστός εις τους Σαδδουκαίους; «Εν γάρ τη αναστάσει ούτε γαμούσιν ούτε εκγαμίζονται, αλλ’ ως άγγελοι του Θεού εν ουρανώ εισι» (Ματθ. κβ’30). Δηλαδή, όταν θα αναστηθούν οι άνθρωποι, ούτε νυμφεύονται ούτε υπανδρεύονται, αλλ’ είναι ως άγγελοι του Θεού εν τω ουρανώ. Με άλλας λέξεις και οι άγγελοι ούτε νυμφεύονται ούτε υπανδρεύονται. Η επιθυμία του γάμου είναι καθαρώς σαρκική και δεν ημπορεί να γεννηθή εις τους αγγέλους, οι οποίοι δεν έχουν σάρκα, αλλ’ είναι ασώματοι. Τι τερατολόγημα είναι αυτό! Οι ασώματοι άγγελοι να επιθυμήσουν την σάρκα των γυναικών! Μη χειρότερα. Και έπειτα αυτό δεν συμβιβάζεται με εκείνα που λέγει ο απόστολος Πέτρος (Α’ Πέτρ. γ’ 18). Εις τα πνεύματα αυτά, δια τα οποία ομιλεί ο απόστολος, μακροθυμεί ο Θεός και τα περιμένει ο Θεός.  Τα περιμένει τότε εις τας ημέρας του Νώε. Τα καλεί και τώρα ο Κύριος δια του κηρύγματός του. Είναι λοιπόν δυνατόν τα πνεύματα αυτά να είναι οι δαίμονες, άγγελοι που υπέπεσαν εις ένα τόσον τρομερόν αμάρτημα, που φαντάζονται οι Χιλιασταί;   Πολύ μικράν ιδέαν έχουν δια την αμαρτίαν οι άνθρωποι αυτοί! Και πολύ μικράν ιδέαν εσχημάτισαν δια την δικαιοσύνην του Θεού! Ο Χριστός επήγε να κηρύξη εις τους δαίμονας! Επήγε να καλέση εις μετάνοιαν τους δαίμονας! Και αγγέλους που έγιναν σάρκες και από άγιοι και φωτεινοί έγιναν δαίμονες σκοτεινοί, ο Θεός εξακολουθεί να τους περιμένη και να μακροθυμή εις αυτούς και να στέλλη τον Υιόν του εις αυτούς δια να τους κηρύξη! Ελέησέ μας, Κύριε, δια τας βλασφημίας αυτάς που λέγονται και ακούονται εις βάρος σου! 

4) ντοκουμέντο:

Τι ωραία μας τα είπε ο Καθηγητής!

Μα οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά», δεν είπαν ότι εκτός από τον  Σατανά «κι’ άλλοι άγγελοι εμιμήθησαν  το παράδειγμα της παρακοής του  και κατέστησαν το αόρατο μέρος του σπέρματος του Όφεως; (Βλέπε 1 ντοκουμέντο, σελ. 93). Δηλαδή οι «άγγελοι» με την παρακοή   τους  γίνανε σπέρματα του Όφεως (Διαβόλου), συντάχθηκαν με τον Διάβολο.

Και εφόσον οι «άγγελοι» κατέστησαν το αόρατο μέρος του Διαβόλου, σε αυτά τα «πνεύματα»  πήγε και κήρυξε ο Ιησούς Χριστός στον Άδη!

Το πιστεύουν αυτό που γράφουν! Το λένε οι ίδιοι: «Η αφήγησις περί των ημερών του Νώε δεν μας αφήνει σε αμφιβολία ως προς τη μορφή που προσέλαβε η παρακοή των.» (Ιδε και πάλι 1 ντοκουμέντο σελ. 94).

Και στο (2) ντοκουμέντο στην σελ. 101,  το λένε ξεκάθαρα οι «ΜτΙ», ότι

«επειδή αυτοί αμάρτησαν και μετεπήδησαν προς το μέρος του Διαβόλου, έπαυσαν να είναι υιοί του Θεού. Έγιναν δαίμονες, διάβολοι».

Απλά είναι  τα πράγματα, ο Χριστός πήγε και κήρυξε στο Άδη, στα  «πνεύματα», τα οποία «πνεύματα» ήταν οι πρώην «άγγελοι = δαίμονες, διάβολοι»! Τι Κρίμα! Λυπάμαι! Πώς είναι δυνατόν η «Σκοπιά» να λέει ότι είναι ο «αγωγός του Κυρίου»; Με τέτοια «βλάσφημα» που γράφει στα βιβλία της! Ο λόγος της Αγίας Γραφής λέει, «Φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος». 

Να δούμε τώρα το εδάφιο (Α’ Πέτρ. γ’ 18-20), σύμφωνα πάλι με τον Καθηγητή.

«Ο θείος απόστολος Πέτρος μας ομιλεί περί του κηρύγματος, το οποίον ο Κύριος μετά τον επί του  Σταυρού  Θάνατόν του καταβάς εις τον Άδην έκαμεν εις «τά εν φυλακή πνεύματα». Οι λόγοι αυτοί του θείου Πέτρου έχουν το εξής: «Θανατωθείς μεν (ο Χριστός) σαρκί, ζωοποιηθείς δε  πνεύματι · εν ω και τοις εν φυλακή πνεύμασι πορευθείς εκήρυξεν, απειθήσασί ποτε, ότε απεξεδέχετο η του Θεού μακροθυμία εν ημέραις Νώε».

Το νόημα των λόγων αυτών είναι το εξής: Οι σταυρωταί του Χριστού εθανάτωσαν το σώμα του μόνον. Το πνεύμα του όμως η ψυχή του δηλαδή παρέμεινεν όχι απλώς ζωντανή, αλλά χάρις εις το πάθημα, το οποίον είχεν υποστή ο Κύριος, η ψυχή του είχε τώρα εξουσίαν και δύναμιν μεγάλην, ώστε ημπορούσε να δίδη  και εις τους εν Άδη ζωήν. Το πάθημα και ο Σταυρός έδωκαν εις την ψυχήν του μεγάλου Αρχιερέως νέας δυνάμεις (ζωοποιηθείς). Και με τας δυνάμεις αυτάς η ψυχή του Λυτρωτού μας κατέβη και εκήρυξεν εις τα εν φυλακή πνεύματα, εις τας ψυχάς των πεθαμμένων που ευρίσκοντο εις την φυλακήν του Άδου · εις τα πνεύματα εκείνων, οι οποίοι κάποτε ηπείθησαν εις τον Θεόν. Όταν δηλαδή μίαν φοράν τους επερίμενεν η μακροθυμία του Θεού κατά τας ημέρας του Νώε.

Αυτή είναι έννοια των λόγων αυτών του κορυφαίου Αποστόλου. Και αποδεικνύεται από αυτούς καθαρά, ότι τα πνεύματα, δηλαδή αι ψυχαί μας, χωρισμένοι από τα σώματά των, ζουν και δεν σβύνουν την ώραν, που νεκρώνεται το σώμα. Ζούν και ημπορεί να ακούσουν το κήρυγμα. Δι’ αυτό δε επήγεν ο Χριστός εις τας ψυχάς των αποθαμμένων και εκήρυξεν».

5) ντοκουμέντο:

(Ο ΧΙΛΙΑΣΜΟΣ, ΑΝΑΙΡΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΩΝ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΩΝ ΤΩΝ ΧΙΛΙΑΣΤΩΝ. ΤΟΥ ΠΑΝ. Ν. ΤΡΕΜΠΕΛΑ, έκδοσις τρίτη ΑΘΗΝΑΙ ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ Η ‘ΖΩΗ’ 1947, σελίδες,  52-53. 50-51).

Αγαπητοί αναγνώστες, το μόνο που μπορούμε να πούμε στους «Μάρτυρες του Ιεχωβά», είναι: να διαλέξουν ένα από τα δύο. Ή τα πνεύματα  (1 Πέτρου 3:19), είναι οι ψυχές των πεθαμένων ανθρώπων; Ή  Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΗΡΥΞΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΕ «ΔΑΙΜΟΝΕΣ»!  Ο αρθογράφος θα  ΠΡΟΤΕΙΝΕ να διαλέξουν ΤΟ ΠΡΩΤΟ! Και αν θέλουν οι «ΜτΙ» να κάνουμε διάλογο περί αθανασίας ψυχής ή οτιδήποτε άλλο μέσα στα πλαίσια του άρθρου, με τα χαράς θα τους περιμένουμε!

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.