"Το Μέλλον σε ... εντατική παρακολούθηση"

Του Ευστάθιου  Μπαρνασά

Τώρα που φτάνουμε σιγά – σιγά στο τέλος αυτών των μεταλλαγμένων ημερών θα πρέπει να αρχίσουμε να προετοιμαζόμαστε για την επόμενη μέρα.

Ας κάνουμε όμως μια αναδρομή σε αυτά που είχαμε ως κεκτημένα για να τα αντιπαραβάλλουμε με αυτά που θα υποχρεωθούμε να δεχτούμε ως νέα πραγματικότητα.

Από τον μεσαίωνα η πίεση στις μάζες ήταν πολύ μεγάλη αλλά άρχισε να ελαττώνεται σταδιακά πριν καταλήξει σε ολέθρια αποτελέσματα  για όλους.

Ο κόσμος έπρεπε ν’ αλλάξει να γυρίσει σελίδα από τον θρησκευτικό και μοναρχικό ολοκληρωτισμό σ’ ένα ελεύθερο αλλά χειραφετημένο νέο κόσμο...

Οι θεμελιώδεις αρχές που επικράτησαν ήταν ελευθερία, δικαιοσύνη, ανεξιθρησκεία, επιστήμη, πολιτισμός, μόρφωση, δημοκρατία, ισότητα. Ήταν η εποχή που οι επιταγές τής θρησκείας – εκκλησίας μαζί με την Αριστοτέλειο λογική ήρθαν σε αντίφαση με τις επιστημονικές  τεκμηριώσεις και παρατηρήσεις οι οποίες θα κρατούσαν πλέον απόσταση και από την θρησκεία – εκκλησία αλλά και από την λογική  του Αριστοτέλη. Η διάδοση της πραγματικής γνώσης έγινε το μέσο της απελευθέρωσης του ανθρώπου.

Με την διαδικασία της διάδοσης της πληροφορίας διαχρονικά, για διάφορους λόγους και συμφέροντα, η πληροφορία μεταλλάχτηκε σε καλή και σε κακή, σε μια διπλή σταθερή έννοια χωρίς ανίχνευση. Καθιερώθηκαν κανόνες διεθνούς δικαίου, θεμελιώθηκαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, χωρίς βέβαια σταθερές έννοιες υπεράσπισης, στην ουσία βιτρίνες νοθείας με μικρά γράμματα και παραθυράκια. Δυστυχώς οι φανταστικές αλήθειες  φθείρονται πιο δύσκολα, υπάρχει βέβαια και το δόγμα ... Μας αρέσουν τα κατά συνθήκη ψεύδη. Μπορεί και να βολεύουν. Δύσκολο ν’ απαγκιστρωθείς από το ανούσιο που έχει μεταμορφωθεί  σε ουσιώδες.

Δεν υπάρχει αφύπνιση όταν εκούσια δεν την αποδέχεσαι και όταν δεν λειτουργεί το αυτονόητο, τότε την σκυτάλη την αναλαμβάνει άλλος. Η  συγκατοίκηση στον πλανήτη άντεξε ως ουτοπία, όπου ο ένας  κορόιδευε τον άλλο, χωρίς αμφότεροι να ξεσκεπάζονται, μέχρι την στιγμή που αποκαλύφθηκε ότι όλοι ήταν και είναι διπλωμάτες, κατά την κοινή ορολογία ψεύτες, μηδενός εξαιρουμένου.

Κάποιοι την είδαν βασιλιάδες, κάποιοι προνομιούχοι και κάποιοι άλλοι αδικημένοι και ξαφνικά άνοιξαν οι οφθαλμοί όλων και κατάλαβαν ότι δεν τους χωράει όλους το ίδιο οικόπεδο. Χρειάστηκε μια κρίση για ν’ αναγνωρίσουν τον πραγματικό τους εαυτό. Μια κρίση για ν’ αναγνωρίσουν ως άγνωστο συγκάτοικο τον σύζυγο, την σύζυγο και να τον απορρίψουν.

Μπρός γκρεμός και πίσω ρέμα, ποιο είναι το καλύτερο, ποιο είναι το χειρότερο;

Ποιός θα μας διδάξει να γίνουμε καλύτεροι άνθρωποι;

Μήπως το τερματίσαμε και αρρωστήσαμε για να το αποδείξουμε;

Εδώ αστειεύομαι! Αλλά ποτέ δεν ξέρεις.

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία και εάν μάχεσαι για να κερδίσεις μην σκέφτεσαι την ήττα. Πάντως, μην πιάνεσαι από τα μαλλιά σου.

Αυτή η δοκιμασία ας μας βάλει να σκεφτούμε και να περπατήσουμε σε μονοπάτια για άλλες απαντήσεις, ν’ ακούσουμε τις λέξεις πριν αυτές πεθάνουν.

Πριν, κάναμε πομπώδεις δηλώσεις ως άφοβοι, άτρωτοι, δυνατοί, ανίκητοι και τώρα ήρθε η στιγμή να δώσουμε ταπεινά, νόημα στην αξία της ζωής μας.

Κανένας, μα κανένας δεν θα νοιώσει ενοχές για τις δικές μας επιλογές και αυτό θα γίνεται αισθητό από την μοναξιά και την απομόνωση, που μας επέβαλε το σύστημα που εμείς επιλέξαμε. Στην μοναξιά νοιώθεις την απουσία του άλλου, που όταν τον είχες δεδομένο τον έδιωχνες και τώρα ανακάλυψες την στέρηση και τον φόβο του στερητικού συνδρόμου για την επόμενη μέρα. Πάντα περίμενε ο καθένας μας να του δώσουν κάτι, να κάνουν κάτι γι’ αυτόν, ν’ αναλάβουν τις ευθύνες οι άλλοι και τώρα καταλάβαμε ότι η ζωή μας είναι ευθύνη του καθενός ξεχωριστά, είναι καθαρά δικό του υπαρξιακό πρόβλημα.

Η επόμενη μέρα θα είναι μια παγκόσμια τεκτονική αλλαγή, τα δημοκρατικά κατοχυρωμένα δικαιώματα θα μπούνε σε καραντίνα, θα ανατραπούν οι βεβαιότητες όπως τις ξέραμε, θα δικαιωθούν οι προβλέψεις. Μετά την καταιγίδα η θλίψη θα αλλάξει το άρρωστο προσωπείο της και θα μας δείξει αυτό του οικονομικού αρμαγεδδώνα. Η ανθρωπότητα δεν φαίνεται διατεθειμένη να δεχτεί, ότι έχασε τον πόλεμο των λανθασμένων επιλογών της, όπως αυτής του GOVID-19, επειδή η έλλειψη συνείδησης είναι πρόβλημα μη αναστρέψιμο.

Τώρα πια, δεν θα είναι οι ίδιοι κανονικοί καιροί όπως ήταν πριν.

Το δημόσιο συμφέρον θα μπορεί να δικαιολογήσει την οποιαδήποτε παρέμβαση, οποιασδήποτε ανθρώπινης δραστηριότητας.

Μέχρι πρότινος, ενδόμυχα πιστεύαμε ότι είμαστε ένα παγκόσμιο χωριό και τα κράτη ήταν γειτονιές, που μπορούσαμε να πάμε όποτε θέλαμε, τώρα θα είμαστε χαρούμενοι ασφαλείς και ελεγμένοι στον κρατικό μας μικρόκοσμο.

Γεννήθηκε ο τρόπος για την ολοκληρωτική παρακολούθηση, αφού ολόκληροι πληθυσμοί συμμορφώνονται με αυτές τις κατευθύνσεις , όπως του πειραματικού LOCK DOWN.

Η τεχνολογία έχει την δυνατότητα να παρακολουθεί τους πολίτες και  οι κυβερνήσεις έχουν την βούληση να τιμωρούν την παραβίαση των κανόνων συμπεριφοράς και δεν θα είναι μια επιφανειακή παρακολούθηση, αλλά μια δραματική εις βάθος παρακολούθηση.

Πλάνο για υποχρεωτικές εφαρμογές στο κινητό, για βιομετρικές ενδείξεις για την προστασία μας και εάν είναι έτσι γιατί όχι, αλλά η αλήθεια είναι άλλη, μέσω των διαδικτυακών επιλογών θα μας αναγνωρίζουν, ως έναν εν δυνάμει εχθρό τους, επειδή κάναμε κλικ  π.χ. την αντιπολίτευση.

Οποιαδήποτε συναισθήματα θα ανιχνεύονται θερμικά μέσω του κλικαρίσματος με το δάκτυλο στο κινητό και θα μας κατατάσσουν  αναλόγως και θα αποδίδεται ποινικό μητρώο.

Η πανδημία θα φύγει καλώς ή κακώς, η επιτήρηση όμως ήρθε τώρα και θα μείνει. Θα μείνει μαζί μας στο σπίτι, εκεί που θα μας ενημερώσουν και για την υπεραξία της αγοράς εργασίας, σε τιμές  επιβίωσης. Το μήνυμα τους, καθοριστικό, υποσυνείδητο, σου λέει, δεν πρέπει να μάθεις να φοβάσαι, απλά πρέπει να φοβάσαι.

Δύσκολο να συναντήσουμε την αρετή στις μέρες μας, εκτός και εάν καταφέρουμε να περάσουμε τις συμπληγάδες, χωρίς τον Ιάσονα και τους Αργοναύτες, εάν μπορούμε και εάν θέλουμε.

Ότι και να συνέβη δεν μιλήσαμε, δεν αντιδράσαμε, προτιμήσαμε την Σιωπή των Αμνών.

Πριν την σφαγή, ελπίδων και προοπτικών.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.