ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

Τελευταία Νέα του "Αντιαιρετικός"

Ευχαριστούμε όλες και όλους εσάς που επισκέπτεστε το ιστολόγιο μας ... Διαβάστε την καινούργια σελίδα μας "Απάνθισμα Πατερικών Κειμένων" ...ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

22 Μαΐ 2011

Ο ΑΘΕΡΑΠΕΥΤΟΣ «ΕΡΩΤΑΣ» ΕΝΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ


Η Μονή της Αγίας Λαύρας


Όταν ήρθε στα χέρια μας μία ακόμη κατάθεση ψυχής από ένα πρώην Μάρτυρα του Ιεχωβά τον Αλέξανδρο Μοναστηριώτη σκεφτήκαμε όπως συνηθίζεται σ’ αυτές τις περιπτώσεις να κάνουμε ένα πρόλογο. Κάτι όμως που στην συνέχεια αποδείχτηκε αχρείαστο αφού καλύτερος πρόλογος από αυτόν ενός άλλου πρώην Μάρτυρα του Ιεχωβά του Ονήσιμου Ελευθεριάδη νομίζουμε πως δεν υπάρχει. Και αυτός ο πρόλογος δεν είναι τίποτα άλλο από ένα απλό ιμέηλ που μας το έστειλε όταν διάβασε την κατάθεση ψυχής του Αλέξανδρου Μοναστηριώτη. Απολαύστε τον:

«Ω! Αγία Τριάδα, σε ευχαριστώ, εγώ, ο ανάξιος αμαρτωλός.
Χρήστο, αυτή την στιγμή κλαίω, και με δάκρυα που τρέχουν από τα μάτια μου, προσπαθώ να διακρίνω τα γράμματα από το πληκτρολόγιο, για να σου γράψω δυο λόγια, δοξάζοντας την Αγία Τριάδα.
Θέλω να ανεβάσω αυτό το άρθρο, αυτό το γράμμα, κατάθεση ψυχής, του πονεμένου αδερφού μου.
Του πονεμένου αδερφού μου, που πόνεσε και υπέφερε τόσο πολύ, στον ιστό αυτής της αιμοδιψούς ταραντούλας, αυτής της ανίερης σέκτας του Σατανά, που μέσα σε αυτή, υπέφερα, και ακόμη καταδιώκει και πολεμά, την ταπεινότητά μου.
Μεγάλη χαρά γίνεται στους ουρανούς, καθώς ο αδερφός αυτός, κλαίει μέσα στην στοργική αγκαλιά Του Κυρίου, μέσα στους κόλπους της Ορθοδόξου Του Χριστού Εκκλησίας.
Θα ήθελα όλα τα στοιχεία, του ευλογημένου εν Χριστώ αδερφού μας, και τον προσκαλούμε με χαρά και ευφροσύνη στην ομάδα του Αντιαιρετικού.
Χρήστο, όσα λέγει, είναι 100% αληθινά, και είναι βέβαιον πως ο άνθρωπος αυτός, αγαπάει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ Τον Κύριο, και η Αγία Τριάς, επιτέλεσε και δημιούργησε έναν άλλον άνθρωπο, κάνοντας αυτό το ζωντανό θαύμα, για να σωθούν με το παράδειγμά του, πολλές αγνές ψυχές, που μέχρι τώρα υπομένουν την Διαβολική επιρροή της σέκτας. 
Τελειώνοντας, σε ενημερώνω, πως, είσαι ένα σκεύος εκλεκτό στο έργο Του Κυρίου, και για αυτό, η Αγία Τριάς σε ευλογεί και σε επανδρώνει με τόσα ευλογητά και αξιόμαχα αδέλφια, γνήσιους υπερασπιστές της Του Χριστού Αγίας Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Η Αγία Τριάς, ας σε ευλογεί, και ας σε σκεπάζει, πάντοτε.
Ο εν Χριστώ αδελφός, και εγκάρδιος φίλος σου,

Ονήσιμος»


Ακολουθεί η μαρτυρία του πρώην Μάρτυρα του Ιεχωβά Αλέξανδρου Μοναστηριώτη:

    Την εποχή που γεννήθηκα εγώ, οι γονείς μου μεταστράφηκαν και έγιναν Μάρτυρες του Ιεχωβά. Έτσι και εγώ μεγάλωσα μέσα στο κλίμα της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά.  Παρόλα αυτά όμως, πάντα μέσα μου είχα ένα κενό μία αμφιβολία, και για αυτό διάβαζα ότι έβρισκα και από άλλες πηγές εκτός της Οργάνωσης.
    Όταν ήμουν 17 ετών μεταναστεύσαμε στην Αμερική. Οι γονείς μου όμως, δεν έμειναν για πολύ καιρό εκεί και μετά από 3 χρόνια περίπου γύρισαν πίσω στην Ελλάδα αφήνοντας με μόνο. Μετά από κάποιο χρονικό διάστημα παντρεύτηκα με μια κοπέλα που ήταν και αυτή Μάρτυρας του Ιεχωβά. Κατά κάποιο ανεξήγητο τρόπο όμως το κενό και η αμφιβολία συνέχιζε. Μου είπαν ότι έπρεπε να διαβάζω περισσότερο και να κάνω πρόοδο στην Οργάνωση για να δυναμώσει η πίστη μου. Τα έκανα όλα αυτά, διάβαζα μέρα νύχτα.
    Σε λίγο άρχισα να παίρνω και διάφορα αξιώματα της Οργάνωσης και έγινα «διακονικός υπηρέτης» και πολύ σύντομα «πρεσβύτερος». Έκανα μάλιστα και ομιλίες σε συνελεύσεις στην Αμερική. Ήμουν μόνο στα 30αντα μου το κενό όμως μεγάλωνε, έγινε χάος.
     Πάντα μας δίδασκαν ότι η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά είναι η μόνη αληθινή και το πνεύμα του Θεού Ιεχωβά είναι επάνω της. Το πρεσβυτέριο όταν παίρνει κάποια απόφαση προσεύχεται και το πνεύμα του Θεού Ιεχωβά τους καθοδηγεί. Όταν παραδείγματος χάρη χειρίζεται δικαστικές υποθέσεις εάν ο αμαρτωλός έχει μετανοήσει πραγματικά δεν αποκόπτεται αλλά συγχωρείτε όπως συγχωρέθηκε ο μετανοημένος Δαβίδ, αν όμως η μετάνοια δεν είναι ειλικρινής αποκόπτεται. Ποιος θα το κρίνει αυτό? Μα φυσικά εμείς οι πρεσβύτεροι. Το πνεύμα του Θεού Ιεχωβά θα μας καθοδηγήσει. Ποτέ όμως δεν το είδα αυτό. Πάντα υπερίσχυε η γνώμη του προεδρεύοντος και αυτών που είχαν τον πιο ισχυρό χαρακτήρα. Οι άλλοι έλεγαν την γνώμη τους και κανένας δεν τους άκουγε. Τώρα λοιπόν που τους έβλεπα εκ των έσω ο μύθος άρχισε να καταρρίπτεται.
     Σύντομα ήρθε ο καιρός να το διαπιστώσω και προσωπικά. Υπέπεσα σε ένα σοβαρό σφάλμα εγώ και η γυναίκα μου. Μετάνιωσα πραγματικά για το σφάλμα. Πέρασα δικαστική επιτροπή από τους ίδιους τους συμπρεσβυτέρους μου. Με δάκρυα στα μάτια, τους έλεγα ότι μετανιώνω για το λάθος μου. Ποτέ δεν είχα υποπέσει σε κάποια άλλη παράβαση. Τους έφερα το παράδειγμα  του Δαβίδ που ενώ είχε διαπράξει φοβερές αμαρτίες ο Θεός τον συγχώρησε, παράδειγμα το οποίο οι ίδιοι επικαλούνται. Μου είπαν ότι δεν είχα μετανιώσει πραγματικά και έπρεπε να αποκοπώ. Δεν τους είπε το άγιο πνεύμα ότι έκαναν λάθος ??
     Έκανα έφεση κατά της αποφάσεως όπως δικαιούμαι. Είπα μήπως αυτοί πάνε αντίθετα στο άγιο πνεύμα και οι επόμενοι θα το διορθώσουν. Ήρθε άλλη επιτροπή να με δικάσει από άλλη εκκλησία που έπρεπε να είναι ανεξάρτητοι ήταν όμως όλοι «τάτσι μίτσι κότσι» όπως λέμε. Στην έφεση η πρώτη επιτροπή μπορεί να παρίσταται δεν μπορεί όμως να επεμβαίνει. Αυτοί όμως δεν με άφηναν να μιλήσω καθόλου. Φυσικά η απόφαση ήταν ίδια με την πρώτη επιτροπή, αποκοπή. Ούτε στην δεύτερη επιτροπή είπε το άγιο πνεύμα ότι είχα μετανιώσει?
     Αποκόπηκα. Ήμουν σίγουρος πλέον ότι δεν είχαν καμία σχέση με τον Θεό. Αποφάσισα να παίξω το παιχνίδι τους μέχρι τέλους, για να διώξω κάθε αμφιβολία. Για ένα χρόνο ήμουν υποδειγματικός. Έκανα ότι πρέπει να κάνει ένας αποκομμένος που θέλει να επιστρέψει. Πήγαινα σε όλες τις συναθροίσεις με τα βιβλία μου και παρακολουθούσα. Για ένα χρόνο δεν μου μίλαγε κανένας. Πάνε οι φίλοι πάνε όλοι. Οι αποκομμένοι είναι μίασμα.
     Στο εξάμηνο κάνω αίτηση επανένταξης, μου λένε πας πολύ καλά συνέχισε όμως λίγο ακόμα. Τέλεια ! Στον χρόνο ξανακάνω αίτηση, και το πρεσβυτέριο μου απαντά ότι πράγματι τώρα έχω μετανιώσει και το έχω αποδείξει με τα έργα μου όλο αυτόν τον χρόνο. Δεν τους είπε το άγιο πνεύμα ότι τώρα τους δούλευα?????  
      Στην επόμενη συνάθροιση έγινε η ανακοίνωση επανένταξης. Όλοι στο τέλος ήρθαν με αγκαλιές και φιλιά να μου πουν πόσο τους έλειψα. Που ήταν όμως για ένα χρόνο ? Τέτοιους φίλους δεν τους θέλω. Ήταν η τελευταία συνάθροιση που παρακολούθησα. Τους είπα να μην με ξαναενοχλήσουν, δεν τους γνωρίζω πλέον. Ένα μεγάλο βάρος έφυγε. Δυστυχώς όμως χώρισα με την γυναίκα μου. Ήταν πλέον ο καιρός να κάνω την μεγάλη αλλαγή. Είχα ψάξει όλες τις θρησκείες στην Αμερική, ακόμα και τους δωδεκαθεϊστές μελέτησα, γιατί αγαπούσα πολύ την Ελλάδα που έχτιζε Παρθενώνες.
   Τίποτε όμως δεν με γέμιζε ολοκληρωτικά. Πάντα μέσα μου είχα σπόρους από την Ορθοδοξία, με μάγευε το μυστήριο, η κατάνυξη, τα μοναστήρια. Όποτε ερχόμουν στην Ελλάδα πήγαινα να επισκεφτώ μοναστήρια, εκεί ηρεμούσα έβλεπα ζωντανή ιστορία.
     Έτσι έκανα το μεγάλο άλμα. Πριν 4 περίπου χρόνια μετά από 18 χρόνια στην Αμερική επέστρεψα στην Ελλάδα. Με την πρώτη ευκαιρία πήγα στο μοναστήρι της Αγίας Λαύρας που ήταν όνειρό μου. Λέω στον μοναχό που ήταν στην πόρτα...θέλω να βαφτιστώ Ορθόδοξος...και από εκεί ξεκίνησε το πιο συναρπαστικό ταξίδι της ζωής μου, με αυτούς τους άγιους ανθρώπους που γνώρισα και που με αγκάλιασαν λες και γνωριζόμασταν χρόνια. Βαπτίστηκα σε ένα βαρέλι που βάζουν τον μούστο, το γεμίσαμε κουβαλώντας κουβάδες με νερό. Ήταν ένα υπέροχο βράδυ στις 12-12-2009. Δύο εβδομάδες πριν την γέννηση του Χριστού γεννήθηκα εγώ.  Η συγκίνηση φοβερή η κατάνυξη μεγάλη . Οι μοναχοί να ψέλνουν εγώ να μην μπορώ να συγκρατήσω τα δάκρυά μου. Το βράδυ έμεινα στο μοναστήρι και την άλλη μέρα το πρωί κοινώνησα. Το κενό που ένοιωθα όλη μου την ζωή επιτέλους έκλεισε. Η πληγή γιατρεύτηκε. Ίσως ο Θεός επέτρεψε να περάσει τόσος καιρός να τα ζήσω όλα, για να εκτιμήσω το καλύτερο.
     Πέρυσι τον Μάιο παντρεύτηκα με μία υπέροχη κοπέλα ο γάμος στην Αγία Λαύρα φυσικά. Πριν εξήμισι μήνες αποκτήσαμε ένα υπέροχο κοριτσάκι που το βαφτίσαμε, στην Αγία Λαύρα φυσικά. Κάθε Κυριακή πηγαίνουμε για την θεία λειτουργία . Κάθε Κυριακή στην θεία λειτουργία με πιάνουν  τα κλάματα. Κλείνω τα μάτια ακούω τους μοναχούς που ψέλνουν και πετάω. Ταξιδεύω στον χρόνο....νομίζω πως βρίσκομαι στο Βυζάντιο είναι μαγικά...δεν ψάχνω πλέον να βρω το άγιο πνεύμα. Το βλέπω!!!  Όσοι φίλοι μου με βλέπουν μου λένε τα μάτια σου λάμπουν, δεν σε έχουμε ξαναδεί έτσι. Η γυναίκα μου, μου λέει πως όταν φεύγουμε από το μοναστήρι με το που περνάμε την πόρτα  αυτή η λάμψη φεύγει από τα μάτια μου. Δεν μπορείς να είσαι έτσι και στο σπίτι μου λέει ? Όχι γιατί εκεί είμαι στον ουρανό δεν πατάω στη γη. Αυτά τα αισθήματα δεν τα είχα νιώσει  ποτέ πριν. Εύχομαι στον καθένα να ζήσει αυτό που ζω, είναι μαγικό.
...Εις μίαν Αγίαν Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν...





ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.

13 σχόλια:

Παναγιώτης είπε...

Πήγαινα σε όλες τις συναθροίσεις με τα βιβλία μου και παρακολουθούσα. Για ένα χρόνο δεν μου μίλαγε κανένας.
Πάνε οι φίλοι πάνε όλοι.
Οι αποκομμένοι είναι μίασμα.

Αυτό το ερώτημα πάντα το είχα.

Εάν πεις σε ένα Μάρτυρα του Ιεχωβά να πιάσει όπλο, θα σου πει ''είμαστε όλοι αδέρφια και δεν επιτρέπεται να σκοτώνουμε τα αδέρφια μας''.

Πώς γίνεται ποτέ δεν το κατάλαβα να αποκαλεί τον εχθρό του αδερφό, και τον αδερφό του που μέχρι χθες μοίραζε μαζί του περιοδικά να τον αποκαλεί εχθρό του και να του γυρίζει την πλάτη και να μην του μιλά κ.ο.κ

Αγαπητέ φίλε Αλέξανδρε Μοναστηριώτη, σας ευχαριστούμε που ανοίξατε την καρδιά σας και μέσα από τα λεγόμενά σας πολλοί φίλοι αναγνώστες θα ωφεληθούν σίγουρα.

Ο Θεός να σας ευλογεί και μακάρι να ζείτε και να αισθάνεστε πάντα έτσι όπως μας το περιγράψατε.

Με εκτίμηση, Παναγιώτης

Νικόλαος είπε...

Ευχαριστούμε, κ. Αλέξανδρε, που μοιραστήκατε μαζί μας την τόσο επίπονη στην αρχή και γλυκιά στο τέλος εμπειρία σας. Μακάρι να ήμασταν έτσι και όσοι γεννηθήκαμε ορθόδοξοι.

Συγχαρητήρια και σε σένα, Παναγιώτη, για το σχόλιο που έκανες παραπάνω. Πολύ εύστοχο, τα λες όλα.

χριστακης είπε...

πραγματικα αυτη η σεκτα σκοτωνεια ανθρωπους.πρεπει να κανουμε κατι.οι νομοι δεν τους πιανουν αυτους τους δολοφονους της ψυχης?

Ανώνυμος είπε...

Αδελφέ μου Αλέξανδρε, η Αγία Τριάδα, έκανε το θαύμα Της, μέσα στην ζωή σου, όπως το έκανε και στην δική μου ζωή, αλλά και στις ζωές όλων των αδελφών μας, που ελευθερώθηκαν από την κόλαση της ανίερης σέκτας του Μπρούκλιν.

Γνωρίζω ακριβώς πως αισθάνεσαι, το έχω βιώσει και εγώ, παρά το ότι δεν το άξιζα.

Αυτό που ζούμε, αποτελεί θαύμα, και Θεία χάρη, δεν ήταν κάτι που να το αξίζαμε.

Η αγκαλιά Της Εκκλησίας Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, ανοίγει, και υποδέχεται με στοργή, όλους όσους ταπεινωθούν, και υποταχθούν, στο Άγιο Πνεύμα, που οδηγεί στο μονοπάτι του ουρανού.

Τα προφητικά λόγια της Αγίας Γραφής, λαμβάνουν σάρκα και οστά, μέσα στις ζωές, όσων έλαβαν την Θεία χάρη:

{και εισηνεγκατε παντα τα εκφορια εις τους θησαυρους και εν τω οικω αυτου εσται η διαρπαγη αυτου επισκεψασθε δη εν τουτω λεγει κυριος παντοκρατωρ εαν μη ανοιξω υμιν τους καταρρακτας του ουρανου και εκχεω υμιν την ευλογιαν μου εως του ικανωθηναι}.
Μαλαχίας 3:10.


Οι αδελφοί μας, κληρικοί και λαϊκοί, μας αγκάλιασαν, μας στήριξαν, και μας στηρίζουν, όμως, δεν θα καταλάβουν ποτέ, εις το ακέραιο, το πως αισθανόμαστε, και το τι έχουμε βιώσει, μέσα στην ανίερη σέκτα.

Αν δεν ζήσεις, και αν δεν δεχθείς στους ώμους σου, τον αβάσταχτο ζυγό της σέκτας, όσο καλές προθέσεις και να έχεις, και όση κατανόηση, δεν θα αντιληφθείς ποτέ πλήρως, την αίσθηση της ελευθερίας, που απολαμβάνει ο αετός που πετάει στα σύννεφα του γαλανού ουρανού, της Ορθοδοξίας, της Αγίας Εκκλησίας, που Ο Χριστός αγόρασε με το ίδιο Του το Άγιο αίμα.

Αδελφέ μου Αλέξανδρε, ο Χρήστος και η ταπεινότητά μου, καθώς και όλοι οι αδελφοί του Αντιαιρετικού, προσευχόμασταν όλο αυτόν τον καιρό, για να δούμε έναν ακόμα ελεύθερο αετό, να πετάει περήφανος και αγέρωχος, μακριά από τα μαύρα σύννεφα της σκλαβιάς, στην ελευθερία των υιών του Φωτός, και Του Πατρός της δόξης.

Ας ευλογήσει η Αγία Τριάς, να αφιερώσεις και εσύ την ζωή σου, εις το Θεάρεστο έργο, ομολογίας της πίστεως, και ας ενώσουμε τις δυνάμεις μας, κάτω από τον κραταιό βραχίονα, Του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού.

Με εγκάρδια και άδολη, αδελφική αγάπη, ο αδελφός σου εν Χριστώ,

Ονήσιμος Ελευθεριάδης.

The Most Dangerous Internetic Shark είπε...

Συγκλονιστική ιστορία!
Άραγε θα βοηθήσει τους πλανεμένους αδελφούς μας που συζητάνε στο άρθρο για τα Άζυμα να έρθουν εις εαυτόν;;;

Ανώνυμος είπε...

Σας ευχαριστώ όλους για τα σχόλια σας. Ήταν πράγματι μια κατάθεση ψυχής και μακάρι ο θεός να βοηθήσει και άλλα άτομα να βγουν από αυτήν την επικίνδυνη σέκτα

Ανώνυμος είπε...

Υπαρχει κανεις εδω μτι που διαβαζει να μου απαντησει σε μια ερωτηση μου; Εχουμε μια κυρια στην πολυκατοκια μας μτι η οποια ανοχλιεται απο το λιβανισμα καποιων ενοικων, γιατι αραγε; και δημιουργει και θεματα και ανακατωσουρες. Καλα εσεις δεν ειστε αυτοι που λετε οτι δεν ενοχλειται τους αλοθρησκους και τους σεβεστε και χτυπιεστε οτι σας ενοχλουν αυτοι; Τι παιζεται με αυτην την κυρια που ο θεος να τη κανει θα μας απαγορεπψει να θυμιαζουμε κιολας; Τι μποχαααρα απο τα τσιγαρα και τα ντουμανια απο τους καπνιστες εκεινα δεν την ενοχλησαν ποτε. Το λεει και η παροιμια ξερουμε πολυ καλα ποιος φοβαται το θυμιαμα χαχαχααχαχαχ

λοιπον σοβαρα τωρα θελω απαντηση απο μτι

σας λενε εκει στις συκγεντρωσεις σασ να πηγαινετε και να χτυπατε τις πορτες τψν αλλων με απαιτηση να σταματησει να λιβανιζει;

ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ είπε...

ΆΧ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕ.. ΜΗΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΑΥΤΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΠΛΩΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΑΠΟΓΟΗΤΕΥΤΗΚΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΔΙΑΠΑΙΔΑΓΩΓΗΣΗ. ΣΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΙΔΙΟ ΘΑ ΕΚΑΝΕΣ. ΕΠΙΣΗΣ ΜΗΝ ΞΕΧΝΑΣ ΠΩΣ Ο ΔΑΒΙΔ ΥΠΕΣΤΗ ΤΙΣ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ ΤΟΥ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΑΠΟΚΟΠΗΚΕΣ. ΕΚΕΙΝΟΣ ΟΜΩΣ ΕΠΕΣΤΡΕΨΕ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΣΤΗΝ ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ. ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΛΑΘΗ. ΑΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ

Ανώνυμος είπε...

O Δαβίδ υπέστη τις συνέπειες των πράξεών του από τον Αληθινό Θεό.

Ο Αλέξανδρος γιατί να κάτσει να υποστεί τις συνέπειες μιάς ΨΕΥΤΟΟΡΓΆΝΩΣΗΣ που καπηλεύεται το Όνομα του Θεού;

Madragoras

Ανώνυμος είπε...

@ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΣΤΗΝ ΓΩΝΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΛΑΘΗ. ΑΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΙΓΟΥΡΟΣ ΠΩΣ ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΘΑ ΗΤΑΝ ΕΚΤΟΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ @.



Αγαπητέ ΛΕΟΝΑΡΔΕ, για εσένα ποια «αληθινή Θρησκεία» είναι;

GEORGIOS O.X.

ΚΟΣΜΑΣ είπε...

ΛΕΟΝΑΡΔΟΣ, εξαπατάς τον κόσμο, εν γνώσει σου λες ψέματα.

Για ποια δικαστική επιτροπή μιλάς; Υπάρχουν τα πρακτικά; Υπάρχει η αιτιολογία της καταδικαστικής αποφάσεως; Μαθαίνει κανείς τι ελέχθη στην δίκη; Μαθαίνει κανείς τον λόγο της αποκοπής; Μαθαίνει κανείς αν ήταν δίκαιη δίκη; Μαθαίνει κανείς αν είχε μάρτυρες υπερασπίσεως ο κατηγορούμενος; Ο κατηγορούμενος έχει το δικαίωμα του δικηγόρου; Δίκη την ονομάζετε αυτή;

Αυτή ΔΕΝ είναι δικαστική επιτροπή, αυτή είναι μια επιτροπή δημίων, όπου ανακρίνεται παρανόμως, το θύμα, και χωρίς να έχει δικαίωμα λόγο, δικαίωμα δικηγόρου, δικαίωμα μαρτύρων, δικαίωμα υπερασπίσεως, με κλειστές πόρτες, χωρίς καν ακροατήριο, βασανίζετε ψυχολογικά μέσω ανακρίσεως φασιστικού τύπου, έναν αθώο άνθρωπο, και στην συνέχεια τον καταδικάζετε εις θάνατον.

Καταστρέφεται την ζωή του ανθρώπου αυτού, τον χωρίζετε από την γυναίκα και τα παιδιά του, από όλη την οικογένεια του, από όλους τους φίλους του, από όλους τους πνευματικούς αδελφούς του, και στην συνέχεια τον 'ρίχνετε' στον 'κόσμο', αφού πρώτα έχει εκτεθεί σε όλους τους ανθρώπους ως Μάρτυρας του Ιεχωβά, με αποτέλεσμα να μη τον δέχεται κανείς. Δηλαδή τον καταστρέφεται, και τον αποκλείεται από κάθε κοινωνική, οικογενειακή, ή επαγγελματική δραστηριότητα. Του καταστρέφεται την ίδια του την ζωή, και τον οδηγείτε στην απόγνωση και στην αυτοκτονία.

Αυτό ονομάζεις 'δικαστική επιτροπή' και 'διαπαιδαγώγηση';

Έχεις και το θράσος να βγαίνεις δημοσίως, και αποκρίνεσαι σε έναν άνθρωπο που πέρασε όλα τα στάδια που ανέφερα πιο πάνω;

Ο συγγραφέας του άρθρου είναι ήρωας, άντεξε στάθηκε στα πόδια του, και με την βοήθεια του Θεού έγινε Χριστιανός. Άρα δεν μοιάζει σε κάτι υποκείμενα σαν του λόγου σου.

Αν έγραψα και το παραμικρό ψέμα, σε προκαλώ να με διαψεύσεις. Αν δεν με διαψεύσεις, τότε σημαίνει ότι όλα όσα έγραψα είναι αλήθεια.

Unknown είπε...

Προς Αλέξανδρο Μοναστηριώτη:Τι προσελκύει στην οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά τους ανθρώπους;Όταν βαπτίζονται,δεν αντιλαμβάνονται ότι το βάπτισμα τους είναι άνευ σημασίας,δεδομένου ότι δε βαπτίζονται εις το όνομα ( σ'ενικο αριθμό ) του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνευματος;Όταν εντάσσονται στην οργάνωση,δε παρατηρούν την αβυσσωδη και ειδοποιό διάφορα ανάμεσα στα γραπτά του Βαμβα τον οποίο επικαλούνται και στη μετάφραση του νέου κόσμου;Τι είναι αυτό που δε τους αφήνει ν'αντιληφθουν τη λανθασμένη τους πιστη,ώστε ν'ανανηψουν;Με ποιο τρόπο μπορούμε να τους δώσουμε να καταλάβουν ότι βρίσκονται σε λαθεμενο δρομο;Με ποιο τρόπο μπορούμε να τους πείσουμε ότι ο Ιησούς δεν είναι μόνο άνθρωπος αλλά σαρκωθεις Θεος,ενανθρωπήσας Θεός,όταν τα ίδια τα κείμενα στη Βίβλο:Θεός ην ο Λόγος,ο Λόγος εγένετο σαρξ( Ιωάννου ).Ομολογουμένως μέγα εστί το της ευσέβειας μυστήριο.Θεος εφανερωθη εν σαρκί( Αποστόλου Παύλου πρώτη επιστολή προς Τιμόθεο εδάφιο γ στίχο 16 ) δε τους πείθουν;

Unknown είπε...

Προς Αλέξανδρο Μοναστηριώτη:Πριν απο την ανάσταση του Λαζάρου,ο Χριστός είπε τα εξής λόγια:Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή.Ο πιστεύων εις εμέ, καν αποθανη, ζησεται, και πας ο ζων και πιστεύων εις εμέ, ου μη αποθανη εις τον αιώνα.Σε άλλη ομιλία του είπε:Ο τηρων τον λόγον μου, θάνατον ου μη θεώρηση εις τον αιώνα.Αυτα τα λογια, ποιος άνθρωπος θα μπορούσε να τα πει;Η απάντηση είναι η εξής:Αυτά τα λόγια μόνο Θεός μπορούσε να τα πει.Οι ανήκοντες στην οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβα,με ποιο σκεπτικό θεωρούν ότι αυτά είναι ανάξια λόγου;

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...