Του Σωτήρη Ι. Στυλιανού
Την Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2022 η εκκλησία μας θα μας θυμίσει ξανά με τον λόγο του ευαγγελιστή Λουκά την περικοπή του πλούσιου νέου που ρώτησε τον Κύριό μας με ποιόν τρόπο θα γίνει τέλειος ώστε να κερδίσει τον Παράδεισο. Είναι η τρίτη κατά σειρά Κυριακή που η εκκλησία μας ασχολείται με την σωστή διαχείριση των υλικών αγαθών. Γιατί άραγε το κάνει;
Translated
from the original by Costas Balomenos
«And (Jesus) spoke
to them for many things in parables. He was saying to them, “Again the kingdom of heaven is like a
merchant who is
looking for good pearls. And when, find a precious pearl, he goes and sells all that he
has and buys it”» Matthew 13: 3.45 - 46.
Such a pearl, like that described by the Lord in the parable above, we have in our hands the Orthodox Christians, which unfortunately we do not appreciate duly. And it is none other than the Divine Liturgy, because the Orthodox Church is eminently worshipful Church. Doctrine and Worship keep pace...
Αν κανείς προσέξει τους τίτλους μόνο των διαλέξεων της Μαρίας Ευθυμίου, της δημοφιλέστερης Ελληνίδας καθηγήτριας Ιστορίας, θα δει ότι αν και άθρησκη, χρησιμοποιεί τη θρησκεία ως το βασικό κλειδί για να παρουσιάσει έναν πολιτισμό. Ως εκ τούτου, θεωρώ ότι ο καθένας οφείλει να γνωρίζει τα βασικά, έστω της θρησκείας του χώρου του...
Translated from the original by Costas Balomenos
Several times the Gospel recounts us Jesus to heal people who were under the possession of evil spirits. Christ imparted this privilege and this ability to his disciples when he sent them two by two to preach. Of course, apart from the daemonical there were and others with various mental illnesses, but that was something foreign to the Jews and also to all ancient peoples. For this reason, moreover, they believed that they too belonged to the category of those who were possessed by evil spirits...
του
Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ Θ.
Ιεροκήρυκος Ι. Μ. Κασσανδρείας
Η Μεγάλη Δεσποτική Εορτή της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος είναι μια τις σημαντικότερες, τόσο στην θεολογία της Εκκλησίας μας όσο και στην ζωή των χριστιανών.
Η εορτή αυτή μας υπενθυμίζει ότι η μεταμόρφωση του Χριστού πρέπει να αγκαλιάσει και την δική μας ζωή, και εμπειρία. Δεν απευθύνεται μόνο στους μοναχούς και κληρικούς, ούτε πρόκειται για μια απλή θεολογική ή δογματική συζήτηση…
Το Κοράνι που αποκαλείται και Βιβλίο, συγγραφέας του οποίου είναι ο Μωάμεθ, χωρίζεται σε 114 κεφάλαια (σούρατ ή σούρα), που με τη σειρά τους χωρίζονται σε εδάφια (αγιάτ). Η κάθε σούρατ φέρει και τίτλο όπως Η Αγελάδα, Τα Κοπάδια, Η Μέλισσα, ο Ύψιστος κ.λ.π. Πολλά από αυτά τα κεφάλαια αναφέρονται στο Σατανά και στο φθοροποιό έργο του. Πριν αναφερθούμε σε αυτά, προς υποβοήθηση των αναγνωστών θα θέλαμε να διευκρινίσουμε πως οι αριθμοί που παραθέτουμε και είναι βέβαια από το Κοράνι, αντιστοιχούν ο πρώτος στο κεφάλαιο και ο δεύτερος στο εδάφιο...
Τους τελευταίους αιώνες και ιδιαίτερα από τον 18ο αιώνα και μετά, βοηθούσης και της μαρξιστικής – σοσιαλιστικής ιδεολογίας, σχηματίστηκε η εσφαλμένη εντύπωση, πως ο χριστιανισμός ήταν ένα κίνημα των απόκληρων και περιφρονημένων της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην περιοχή της Παλαιστίνης, των αποκαλούμενων αμ χαάρετς (εβραϊκά)…
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, ένας αληθινός επίσκοπος
Ο επίσκοπος δεν κάνει προγραμματικές δηλώσεις και δεν κάνει εξαγγελίες έργων. Οι προγραμματικές δηλώσεις και η εξαγγελία έργων είναι καθαρά κοσμική και πιο συγκεκριμένα πολιτικάντικη τακτική, με την οποία οι εξουσιαστές αποκτούν δημοτικότητα, αποκοιμίζουν τον όχλο και στερεώνουν έτσι την εξουσία τους…
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη
Η ραχοκοκαλιά της Χριστιανικής πίστης και διδασκαλίας είναι η έμπρακτη εφαρμογή της αγάπης στον πλησίον.
Δεν υπάρχει ουσιαστική πίστη όταν κλείνεις την πόρτα σε εκείνον που σε έχει ανάγκη, όταν κάνεις εσωτερικούς «διακανονισμούς», στην προσπάθεια να επιλέξεις ποιοι είναι οι άνθρωποι που πληρούν τα κριτήριά σου για να ανοίξουν τη βοήθειά σου...
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη
Ακόμα και αν κάποιος δεν παραδέχεται το Χριστιανισμό ως αληθινή θρησκεία ή δεν τον ασπάζεται ως θρησκευτικό πιστεύω, σίγουρα αναγνωρίζει τα σπουδαία και επαναστατικά κοινωνικά μηνύματα με το οποία προσπάθησε να αναδημιουργήσει την ανθρωπότητα.
Αναμφίβολα, ο Χριστιανισμός περιέχει μηνύματα υψηλού ανθρωπισμού, σπουδαία διδασκαλία περί της ισότητας των ανθρώπων, δικαιοσύνης και αγάπης. Κανένα άλλο πιστεύω, κίνημα ή διδασκαλία δεν είχε διδάξει ποτέ την αγάπη για τους εχθρούς. Πόσο μάλλον, να αγαπάς περισσότερο αυτόν που σε βλάπτει από αυτόν που σε αγαπάει...
Δ΄. Μου γράφετε ότι διαβάζει και διδάσκει μέσα από το Ευαγγέλιο. Ασφαλώς το άγιο Ευαγγέλιο και όλη η Καινή Διαθήκη είναι η πλέον πιστή πηγή, ο πραγματικός οδηγός της χριστιανικής ζωής, ο ασφαλής φάρος της σωστής πορείας προς την σωτηρία. Όσοι σώζονται, από την Καινή Διαθήκη αντλούν την γνώση για το πώς θ’ αγωνισθούν για την σωτηρία τους...
Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη
Οι άνθρωποι, διαχρονικά, εξέφραζαν την επιθυμία τους να γνωρίζουν το μέλλον. Αφενός γιατί αυτό τους βοηθούσε να αισθανθούν περισσότερο προετοιμασμένοι μπροστά στα απρόβλεπτα γεγονότα της ζωής και αφετέρου διότι είχαν ανάγκη να καλύπτουν την ανασφάλειά τους.
Από την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας έχουμε γνωστότερο παράδειγμα το μαντείο των Δελφών, ενώ από στην αρχαία Ρώμη υπήρχε η Σίβυλλα η οποία ήταν οποιαδήποτε γυναίκα με μαντική ικανότητα...
Του Γεωργίου Διαμαντίδη
Αγαπητοί αναγνώστες, στο παρόν άρθρο, θα ασχοληθούμε λίγο για το έτος 1914 και μετέπειτα. Θα παραθέσουμε αποσπάσματα μέσα από τα ίδια βιβλία των "Μαρτύρων του Ιεχωβά".
Τα ντοκουμέντα που θα παρουσιάσουμε είναι πέρα για πέρα αληθινά για να δείτε τι ακριβώς πραγματικά θα συνέβαινε το έτος εκείνο!
Οι “ΜτΙ”, σε πολλά νεότερα βιβλία τους, όπως και σε περιοδικά, ασχολήθηκαν παρά πολύ για το έτος του 1914. Όμως στα γραπτά τους είπαν την μισή αλήθεια και όχι όλη την αλήθεια!
Του Γεωργίου Κυριαζόπουλου
Η Παναγία, το πραγματικό της όνομα είναι Μαρία (Αραμαϊκά, Εβραϊκά: מרים, Μαριάμ) αλλά αναφέρεται και ως Παρθένος Μαρία και Θεοτόκος. Η Παναγία καταγόταν από τη Ναζαρέτ της Γαλιλαίας και σύμφωνα με την Καινή Διαθήκη είναι η μητέρα του Ιησού Χριστού. Οι αναφορές στο πρόσωπο της Παναγίας από την Καινή Διαθήκη ξεκινούν με τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, δηλαδή την εμφάνιση του Αρχαγγέλου Γαβριήλ και την μεταφορά της χαρμόσυνης είδησης ότι είναι η εκλεκτή για να φέρει στον κόσμο τον Υιό του Θεού, τον Ιησού Χριστό...
Του Γεωργίου Διαμαντίδη
Η ΜΝΚ των Μαρτύρων του Ιεχωβά
Το θέμα το οποίο θα ασχοληθούμε σήμερα στο παρόν άρθρο είναι: οι αλλοιώσεις και οι παραχαράξεις σε βασικά σημεία της Καινής Διαθήκης από τους ΜτΙ!
Φυσικά με ένα άρθρο δεν τελειώνουν οι παρερμηνείες τους εις βάρος της Αγία Γραφής.
Θα παραθέσουμε κάποια αγιογραφικά χωρία, πρώτα από το Θεόπνευστο Αρχαίο Κείμενο της Αγίας Γραφής και μετά από την αγγλική Μετάφραση Νέου Κόσμου των ΜτΙ (στο εξής θα γράφετε ΜΝΚ) από την αναθεώρηση 1984 και από την ελληνική μετάφραση, έκδοση του 1993 (η οποία θα γράφετε ΕΜΝΚ)...
Translated from the original by Chris Tsilikas
Saint_Irenaeus
As we have already pointed out in other posts, our goal is not limited to facing heresies and exhibiting the Orthodox Faith, but we are also interested in giving information on various issues, so that the faithful have a global and clear picture of what they worship.
Therefore, we dealt with heresies in our post “Heresies in the years of the Apostles” and with the apocryphal books of the Old Testament in our post “Angels and Demons in the apocryphal book of Enoch”.
In our current article we are going to deal with the heresies that existed after the years of the Apostles, spanning the 1st to the middle of the 3rd centuries AD...
Το κεφάλαιο Σχέσεις Εκκλησίας – Πολιτείας παραμένει ανοικτό από την εποχή των κατακομβών, παρότι έπρεπε να είχε παραμείνει τετελεσμένα κλειστό από καταβολής της Εκκλησίας, βάσει, βέβαια, της σαφούς και απερίφραστης δήλωσης του Θεανθρώπου ιδρυτή της (Ματθ. 22,21· Μάρκ. 12,17 και Λουκ. 20,25)*. Στο πνεύμα της δήλωσης αυτής ενυπάρχει η απαίτηση της ολοκληρωτικής ρήξης ανάμεσα στην πολιτειακή εξουσία και όσα αυτή εκπροσωπεί, και στην Εκκλησία που αλλού στοχεύει και ολότελα αλλιώς μεθοδεύει την πραγματοποίηση του έργου της για άπλωμα τής αμπέλου του χαρμόσυνου μηνύματος της καταλλαγής και της σωτηρίας έως εσχάτου της γης.
Η ολοκλήρωση της συγκέντρωσης των 27 βιβλίων της Καινής Διαθήκης και η αναγνώριση αυτών από την Εκκλησία ως γνησίων, με άλλα λόγια του «κανόνα» (=καταλόγου) της Καινής Διαθήκης, λαμβάνει χώρα στα τέλη του 4ου αιώνα. Εξαιτίας όμως αυτού του γεγονότος, πρέπει εμείς τώρα να απαντήσουμε στο ερώτημα, ποια ήταν η Γραφή της πρώτης Εκκλησίας που χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι χριστιανοί, αφού όπως τονίζουμε ανωτέρω αυτή ολοκληρώνεται στα τέλη του 4ου αιώνα;
Του Γεωργίου Διαμαντίδη
Αγαπητοί αναγνώστες, στο παρόν άρθρο, θα ασχοληθούμε λίγο με τον Ισαπόστολο Άγιο Μέγα Κωνσταντίνο.
Οι "Μάρτυρες του Ιεχωβά", πολλές φορές παρουσιάζουν στα έντυπά τους διάφορες ιστορικές προσωπικότητες και γεγονότα, σε πλαίσια καθαρά προπαγανδιστικά. Αυτό ισχύει και για την προσωπικότητα του Μεγάλου Κωνσταντίνου.
Και τι δεν λένε οι ΜτΙ στα έντυπα τους για το Μ. Κωνσταντίνο!
Τον κατηγορούν ως "διεφθαρμένο"! (Ξύπνα 8-10-1972, σελ.12).
"Αιμοδιψή"! (Αποκάλυψη Το μεγαλειώδες Αποκορύφωμά της Πλησιάζει! σελ. 276).
Η εκδίωξη των εμπόρων από το ναό του Θεού
Το δεύτερο χαρακτηριστικό στην κλήση του σαλού είναι η επιθυμία να διατηρήσει την ταπείνωση, την εθελούσια αποδοχή της ταπείνωσης. Ο Συμεών, επιστρέφοντας από την έρημο στην κοινωνία, και καταλαβαίνοντας τις τιμές που θα απολάμβανε ως ασκητής, προσευχήθηκε στα Ιεροσόλυμα ζητώντας «να μείνει του έργο του κρυφό»...
Η διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στην ορθόδοξη και την προτεσταντική λατρεία είναι μεγάλη. Παρόλα αυτά, ο προτεστάντης αναγνώστης μπορεί να σκεφτεί ότι όσο μεγαλειώδης και συγκινητική κι αν είναι η Θεία Λειτουργία, εφόσον είναι η ίδια κάθε βδομάδα, δεν είναι δυνατόν να συντελεί στην πνευματική πρόοδο του πιστού…
Translated from the original by Costas Balomenos
Contrary to Antiochus IV Epiphanes, who with the help of Jewish apostates has tried in 167 BC to introduce the Greek pagan religion, by placing the statue of Zeus in the temple of Jerusalem and to force the Jews to the observance of Greek customs, leading to the outbreak of the revolution of Maccabees, the Romans - when captured Judea - not only respected the unique monotheistic religion of the ancient world, but also the rules of everyday life of the Jews, arising from this...
Πολλά έχουν ειπωθεί και έχουν γραφτεί για τον πόλεμο μεταξύ χριστιανισμού και ειδωλολατρίας. Καταρχάς αξίζει να ειπωθεί κάτι το οποίο παραβλέπεται από τους περισσότερους. Ξεκίνησε άραγε αυτός ο πόλεμος από τον χριστιανισμό; Ήταν δηλαδή δεδομένος αυτός ο πόλεμος από την πλευρά του χριστιανισμού; Με άλλα λόγια υπάρχει εδάφιο στα Ευαγγέλια ή στην διδασκαλία των Αποστόλων που να προαναγγέλλει πόλεμο του χριστιανισμού εναντίον άλλης θρησκείας της εποχής εκείνης, αλλά και κάθε εποχής;
Φίλων ο Αλεξανδρεύς, ο πρώτος που χρησιμοποίησε την αλληγορική μέθοδο ερμηνείας της Βίβλου σε μεγάλη έκταση
Ο όρος αλληγορία δηλώνει πως άλλα λέμε και άλλα εννοούμε. Διαφέρει από τη μεταφορά και στην έκταση αλλά και στο σκοπό. Η αλληγορία είναι αρχαιότατο είδος λόγου και η πρώτη της μορφή είναι η προφορική. Πολλές από τις λαϊκές παροιμίες που χρησιμοποιούμε είναι μικρές αλληγορίες, όπως π.χ. «κοντός ψαλμός αλληλούια». Η αλληγορία δεν βρίσκεται μόνο στη δημώδη λογοτεχνία αλλά και στην έντεχνη. Οι αρχαίοι συγγραφείς μας έδωσαν δείγματα αλληγορίας (Αριστοφάνης, Ξενοφών, Πλάτων). Οι σοφιστές μάλιστα έδιναν αλληγορική έννοια στα ποιήματα του Ομήρου...
Μέγας Θεοδόσιος
Το 404, όταν ο Θεοδόσιος είχε πια πεθάνει, ο Κλαυδιανός, ποιητής της αυλής αλλά και Εθνικός (= ειδωλολάτρης), τον χαρακτήρισε ως «άριστο των παρελθόντων ηγεμόνων», optimus ille / divorum χρησιμοποιώντας, αντί για την λέξη «νεκρός», τον καθιερωμένο όρο divus [θείος, θεοποιημένος]…
Ο Βαβυλωνιακός Θεός Ναμπού (Πηγή: https://www.mesopotamiangods.com/)
Υπάρχουν θαύματα και «θαύματα»· δηλαδή πράγματα και γεγονότα που συμβαίνουν και δεν εξηγούνται βάσει της λογικής και των φυσικών νόμων και άλλα που είναι προϊόντα απάτης. Λόγου χάρη η διάνοιξη της Ερυθράς θάλασσας – αν όντως συνέβη – και η διάβασή της από τους Ισραηλίτες είναι κάτι που υπερβαίνει τη λογική και τους φυσικούς νόμους. Η αιώρηση όμως στον αέρα του αγάλματος του θεού Ναμπού, ενώ φαίνεται πως ξεπερνάει τη λογική και τους φυσικούς νόμους, δεν είναι παρά μια σκέτη απάτη…
Η μάχη στον ποταμό Φρίγιδο, Πηγή εικόνας: ptisidiastima.com
Το μοιραίο πλήγμα, ωστόσο, καταφέρθηκε στις αρχαίες λατρείες με αφορμή τα νέα πολιτικά προβλήματα που προέκυψαν στη Δύση: Ο Βαλεντιανός Β΄ δεν ήταν παρά ένα ανδρείκελο στα χέρια του στρατιωτικού διοικητή Αρβογάστη, φραγκικής καταγωγής και δεδηλωμένου Εθνικού (κάτι που δεν τον εμπόδιζε να κομπάζει για την οικειότητά του με τον Χριστιανό επίσκοπο Μεδιολάνων Αμβρόσιο). Όταν ο Βαλεντιανός αποφάσισε να ξεφορτωθεί τον ενοχλητικό αρχιστράτηγό του, ο Αρβογάστης έσκισε, μπροστά στα μάτια του αυτοκράτορα, την επιστολή της απόλυσης που είχε μόλις παραλάβει από τον τελευταίο...
Γ΄. Αντιλαμβάνομαι τις αντιδράσεις τόσο τις δικές σας, όσο και των συνακροατών σας: «Μα τι ψέματα κηρύττει; Αυτός την αλήθεια αναγγέλλει, την εν Χριστώ σωτηρία διδάσκει το Ευαγγέλιο ευαγγελίζεται».
Σταθείτε λίγο. Μη βιάζεσθε στις αντιδράσεις σας. Ας βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους: Επιτρέπεται να μιλάμε για τον Ιησού Χριστό θολά και ύπουλα; Επιτρέπεται να διδάσκουμε τον σωτήριο δρόμο και να οδηγούμε τους ακροατές στην καταστροφή; Αυτό δεν έκαναν πάντα οι αιρετικοί; Πόσες και πόσες διδασκαλίες δεν υπήρχαν που διέστρεφαν την αλήθεια και πριν τον αιρεσιάρχη Άρειο, αλλά πολύ περισσότερο και μετά από αυτόν …
