ΕΚΤΡΟΠΕΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΥ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΥ

Ο μοναχισμός γεννήθηκε από την ανάγκη κάποιων Χριστιανών να απομακρυνθούν από την κοινωνική – κοσμική ζωή, για να αφοσιωθούν ολοκληρωτικά στο Θεό. Ειδικά αυτή η ανάγκη έγινε πιο έντονη, όταν άρχισε πλέον και μέσα στις Χριστιανικές κοινότητες να παρατηρείται η υποκρισία του κόσμου. Τον 4^ο αιώνα μ.Χ. στις μεγάλες πόλεις της αυτοκρατορίας υπήρχε μια έκπτωση της πνευματικότητας, επειδή πολλοί ασπάζονταν τον Χριστιανισμό χωρίς να γνωρίζουν καλά τη διδασκαλία του. Από την άλλη πλευρά, αρκετοί Χριστιανοί συμμάχησαν με την κρατική εξουσία και απομακρύνθηκαν από το Χριστιανικό πνεύμα της ανιδιοτέλειας και της προσφοράς στον συνάνθρωπο. Έτσι άρχισαν πολλοί Χριστιανοί να απομακρύνονται από τις πόλεις και τα χωριά για να ζήσουν σε έρημους τόπους και αργότερα στα μοναστήρια όπου εκεί επιδίδονταν στην άσκηση, την μετάνοια και την προσευχή.

Δυστυχώς όπως συμβαίνει πάντα στη ζωή, η ορθή στάση απέναντι στο μοναχικό βίο, δεν τηρήθηκε από όλα τα μοναστικά «ρεύματα» και ιδιαίτερα από εκείνα όπου κυριαρχούσε το ενθουσιαστικό στοιχείο, με αποτέλεσμα να παρατηρηθούν εκτροπές από το γνήσιο μοναχικό βίο...

ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΒΙΑΣ ΟΙ «ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ;»

Ο Ιωσήφ Ρόδερφορντ, ο δεύτερος πρόεδρος της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Διακρίνεται με τους σωματοφύλακές του, που κρατούν ραβδιά στα χέρια τους. Ραβδιά κρατούν και άλλοι Μάρτυρες του Ιεχωβά (Εφημερίδα «The Saturday Evening Post»)

Εύστοχα έχει ειπωθεί από πολλούς και ιδιαίτερα από πρώην Μάρτυρες του Ιεχωβά, πως το Ίντερνετ θα είναι ο «τάφος» της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Σκοπιά». Γιατί πλέον μέσω αυτού ο κόσμος πληροφορείται όχι μόνο για την διδασκαλία της που είναι γεμάτη από ψέματα, λάθη και αντιφάσεις αλλά και για την απομυθοποίηση των συμπεριφορών και πρακτικών των ίδιων των Μαρτύρων του Ιεχωβά, κάτι που παλιά καλύπτονταν από το πέπλο του μυστηρίου και του μύθου.

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα στα αναπτυγμένα κράτη που υπάρχει ευρεία διάδοση του Ίντερνετ να εγκαταλείπουν κάθε χρόνο χιλιάδες Μάρτυρες του Ιεχωβά την Οργάνωση τους, γι’ αυτό άλλωστε και η «λυσσαλέα» επίθεση της Οργάνωσης εναντίον του, με σκοπό να αποτρέψει την περιήγηση σ’ αυτό από τα μέλη της...

«ΝΕΝΙΚΗΝΤΑΙ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΟΙ ΟΡΟΙ»

ΛΑΜΠΡΟΥ ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – καθηγητού

(ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΗΝ ΕΟΡΤΗ ΤΗΣ ΚΟΙΜΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ)

Μέσα στην σωματική και πνευματική νωχέλεια του καλοκαιριού η Εκκλησία μας προβάλει, ως μια δροσερή νοητή όαση και πνευματική ανάταση, τη μεγάλη εορτή της Παναγίας μας. Το δεκαπενταύγουστο, ή όπως το ονομάζουν πολλοί «το Πάσχα του καλοκαιριού», αποτελεί έναν σπουδαίο εορτολογικό σταθμό του εκκλησιαστικού ενιαυτού. Η κορυφαία αυτή εορτή είναι  για ολόκληρη την Ορθοδοξία και ιδιαίτερα για μας του Έλληνες, που ευλαβούμαστε τη Θεοτόκο κατά τρόπο ξεχωριστό, μια ευκαιρία να εκφράσουμε ολόθυμα την τιμή μας προς το ιερό Της πρόσωπο, κι αυτό διότι η προσωπική και εθνική μας ζωή είναι συνυφασμένη με την υψηλή σκέπη και προστασία της Μεγάλης Μάνας, του κόσμου. Μεγάλα προσκυνηματικά κέντρα της χάρης Της (Τήνος, Πάρος, Βέρμιο, κ.α.) θα γίνουν και φέτος πόλοι έλξης χιλιάδων πιστών. Ακόμα πλήθος άλλων ναών αφιερωμένοι στην σεπτή Της Κοίμηση θα πανηγυρίσουν λαμπρά και θα τιμήσουν όπως πρέπει την έξοδό Της από τον κόσμο και την είσοδό Της στην ατέρμονη αιωνιότητα και την περίλαμπρη δόξα...

ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΕΩΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ θεολόγου – Καθηγητού

Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός είναι ο Υιός και Λόγος του Θεού, το «απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού, φέρων τε τα πάντα τω ρήματι της δυνάμεως αυτού» (Εβρ.1,3). Ο αιώνιος και άναρχος Θεός, ο «ήν εν αρχή προς τον Θεόν» και «Πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν» (Ιωάν.1,2-3).

Αυτός χάριν της σωτηρίας του ανθρωπίνου γένους «σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν» (Ιωάν.1,14). Έγινε, συνάμα με τη θεία Του φύση, αληθινός και τέλειος άνθρωπος, δηλαδή Θεάνθρωπος, για να είναι σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας μας, η σωτηρία μας πραγματική και βεβαία. Ταπείνωσε τόσο πολύ το θεανδρικό Του πρόσωπο, ώστε ήρθε στον κόσμο ως ένας άσημος άνθρωπος. Το ίδιο άσημος έζησε σε ολόκληρη την επί γης ζωή Του. Καταδέχτηκε και βίωσε την ανθρώπινη κακοδαιμονία στο έπακρο...