ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

Τελευταία Νέα του "Αντιαιρετικός"

Ευχαριστούμε όλες και όλους εσάς που επισκέπτεστε το ιστολόγιο μας ... Διαβάστε την καινούργια σελίδα μας "Απάνθισμα Πατερικών Κειμένων" ...ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

24 Αυγ 2009

ΔΙΑΛΟΓΟΣ ΜΕ ΔΩΔΕΚΑΘΕΪΣΤΗ


Ο Άγιος Ιουστίνος ο Φιλόσοφος και Μάρτυρας. Ο Φιλόσοφος που αν και μετεστράφει στον Χριστιανισμό δεν έπαψε να ασχολείται με την Ελληνική Φιλοσοφία

Με το συγκεκριμένο οπαδό του Δωδεκαθεϊσμού ανταλλάχτηκαν συνολικά έξη (6) επιστολές. Όμως το φως της δημοσιότητας είδαν οι πέντε (5) από αυτές. Αρχικά δημοσιεύεται στις 14 – 1 – 2006, στο τοπικό έντυπο της πόλης μας «Λαμιακός Τύπος», το άρθρο του εν λόγω οπαδού του Δωδεκαθεϊσμού, με τον τίτλο «Ηλιούγεννα».
Στο παραπάνω άρθρο του οπαδού του Δωδεκαθεϊσμού απαντάμε στο ίδιο τοπικό έντυπο της πόλης μας στις 4 – 2 – 2006. Το άρθρο μας, έφερε τον τίτλο «Μια απάντηση στον κ. Ευάγγελο – Απολλώνιο Γκόγκο», έχοντας κατά νου, να ξεκινήσει ένας γόνιμος διάλογος που πιστεύαμε ότι θα ωφελούσε το αναγνωστικό κοινό του συγκεκριμένου τοπικού εντύπου.


Ακολουθεί η παράθεση του άρθρου μας: ...
Πριν από λίγες ημέρες διάβασα στο «Λαμιακό Τύπο» το άρθρο του γνωστού μου και αγαπητού φίλου, κ. Ευαγγέλου – Απολλώνιου Γκόγκου, με το τίτλο "Ηλιούγεννα". Στο άρθρο αυτό ο συγγραφέας μεταξύ άλλων υποστηρίζει το «κλέψιμο» της αρχαίας ειδωλολατρικής γιορτής «Τριέσπερον» – προς τιμή του Θεού Ήλιου – από τον Χριστιανισμό, και τη θέσπιση στη θέση της, της γιορτής των Χριστουγέννων.
Σε όλο το άρθρο διαφαίνεται μια προσπάθεια υποτίμησης του Χριστιανισμού έναντι της Αρχαίας Ειδωλολατρικής Θρησκείας και μια υπολανθάνουσα μομφή για την κλοπή από τον Χριστιανισμό των ηθών και εθίμων του αρχαίου ειδωλολατρικού κόσμου.
Δυσκολευόμαστε πράγματι να παρακολουθήσουμε την συλλογιστική του αγαπητού Ευαγγέλου – Απολλώνιου Γκόγκου, διότι ποτέ ο Χριστιανισμός δεν έκρυψε – από τα πρώτα βήματά του άλλωστε – το σεβασμό όχι μόνο στα ήθη και στα έθιμα των ανθρώπων αλλά και σε κάθε τι ανθρώπινο από την στιγμή που δεν αλλοιώνεται ο χαρακτήρας του και η βαθύτερη ουσία του.
Ο Χριστός δεν ήταν αυτός, που από τα πρώτα νηπιακά του βήματα μάλιστα, τήρησε τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής του και της εποχής του, δεχόμενος σε ηλικία μόλις οχτώ ημερών το εβραϊκό έθιμο της περιτομής; (βλ. κατά Λουκά ευαγγέλιο, κεφάλαιο 2, στίχος 21). Και σε ηλικία τριάντα ετών δεν είναι, που συμμεριζόμενος την θέση των ανθρώπων ταπεινώνεται και βαπτίζεται – ενώ ως αναμάρτητος δεν έχει καμιά ανάγκη – από τον Ιωάννη τον Πρόδρομο; (βλ. κατά Ματθαίον ευαγγέλιο, κεφάλαιο 3, στίχοι 14 – 16). Σελίδες ολόκληρες θα μπορούσαμε να γράψουμε για το ζήτημα αυτό, που όμως θα κούραζαν τον αναγνώστη. Απλά και μόνο θυμίζουμε την ρήση της Εκκλησίας μας, ότι ο Χριστός προσέλαβε τα πάντα από την ανθρώπινη φύση, εκτός βέβαια από την αμαρτία.Αξίζει βέβαια να θυμίσουμε στο σημείο αυτό, πως ο Χριστιανισμός ως μεταγενέστερος του Ελληνισμού και του Ιουδαϊσμού, δεν πήρε στοιχεία μόνο από τον Ελληνισμό αλλά και από τον Ιουδαϊσμό. Ξεχνάει μήπως ο αγαπητός Ευάγγελος – Απολλώνιος, ότι η μεγαλύτερη γιορτή του Χριστιανισμού, το Πάσχα, είναι κατ’ ουσία ιουδαϊκή γιορτή την οποίαν προσέλαβε η Εκκλησία μας και της έδωσε Χριστιανικό νόημα;
Στην ανθρωπότητα και στον πλανήτη Γη δεν ήρθε ο Χριστός, οι Απόστολοι και η Εκκλησία; Τις υπάρχουσες γλώσσες, έννοιες, παραδόσεις κ. λ. π. των ανθρώπων δεν χρησιμοποίησαν όλοι αυτοί, για να μεταδώσουν το Χριστιανικό κήρυγμα. Πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά; Αν γνωρίζει κάποιον άλλο τρόπο ο αγαπητός Ευάγγελος – Απολλώνιος ευχαρίστως να τον ακούσουμε.
Στο σημείο αυτό αξίζει να παραθέσουμε τα λόγια από ένα πρώιμο χριστιανικό κείμενο (2ος αιώνας μ. Χ. ), την Επιστολή προς Διόγνητο, στην οποία περιγράφεται χαρακτηριστικά αυτά που υποστηρίζουμε παραπάνω. Ότι δηλ. οι Χριστιανοί ζούσαν όπως όλοι οι άνθρωποι, έχοντας τις ίδιες συνήθειες και ασχολίες: « Οι χριστιανοί δεν ξεχωρίζουν από τους άλλους ανθρώπους ούτε στο τόπο κατοικίας, ούτε στην ομιλία, ούτε στα έθιμα. Γιατί ούτε σε ιδιαίτερες πόλεις κατοικούν, ούτε καμιά ξεχωριστή διάλεκτο χρησιμοποιούν, ούτε ιδιόρρυθμα ζουν ….».
Πρέπει επίσης αγαπητέ Ευάγγελε – Απολλώνιε να λάβεις υπ’ όψιν σου, ότι ακολουθώντας τη δική σου συλλογιστική – όταν δηλ. μία μεταγενέστερη θρησκεία, φιλοσοφία κ. λ. π. δανείζεται στοιχεία από μία προγενέστερη – ως ένδειξη αδυναμίας, κατωτερότητας ή πνευματικής κλοπής, τότε δεν θα έπρεπε τον Αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό να τον ονομάζουμε έτσι. Γιατί όπως γνωρίζεις η βάση κάθε πολιτισμού είναι η γραφή. Και την γραφή μέσω της οποίας μεγαλούργησε ο Αρχαίος Ελληνικός πολιτισμός, την έχουμε δανειστεί από τους Φοίνικες. Άρα πρέπει να νοιώθουμε μειονεκτικά απέναντι στους Φοίνικες και να ονομάζουμε τον πολιτισμό μας Φοινικικό αντί Ελληνικό, όπως ονομάζεις εσύ τα Χριστούγεννα, Ηλιούγεννα;
Στα γραπτά σου ακόμα διέκρινα, όπως σημείωσα και πιο πάνω, μια τάση για υπεροχή της Αρχαίας Ελληνικής Ειδωλολατρικής Θρησκείας απέναντι στον Χριστιανισμό. Άλλωστε και το δεύτερο συνθετικό του ονόματός σου (Απολλώνιος), που παλιότερα δεν είχες, με προδιαθέτει να πιστέψω ότι μάλλον πρέπει να είσαι οπαδός του νέου θρησκευτικού ρεύματος που διαμορφώθηκε τα τελευταία χρόνια στη χώρα μας δηλ. του νεοπαγανισμού (νεοειδωλατρία). Αν όντως συμβαίνει αυτό, και πιστεύεις στην υπεροχή της Αρχαίας Ελληνικής Ειδωλολατρικής Θρησκείας έναντι του Χριστιανισμού, θα χαιρόμουν ιδιαίτερα να ξεκινούσαμε διάλογο, ώστε από το διάλογο αυτό και εμείς να ωφεληθούμε, αλλά και οι αναγνώστες.
Βέβαια επειδή η Αρχαία Ελληνική Ειδωλολατρική Θρησκεία γνώρισε στη διαδρομή της πολλά θρησκευτικά ρεύματα που πολλές φορές συγκρούονται μεταξύ τους, θα ήθελα – αν βέβαια πιστεύεις σε κάποιο από αυτά – να μου εκθέσεις ποιο είναι αυτό. Και για να σε βοηθήσω τα παραθέτω με την σειρά που εμφανίστηκαν:
¨ Το Δωδεκάθεο του Ολύμπου
¨ Το «Είναι» των Φιλοσόφων (Ηράκλειτος, Αναξαγόρας, Πλάτωνας κ. λ. π.)
¨ Ο Θρησκευτικός συγκρητισμός των Ελληνιστικών και Ρωμαϊκών χρόνων
¨ Οι Μυστηριακές Θρησκείες (Ελευσίνια, Ορφικά κ. λ. π.)
¨ Η Ειδωλολατρική Θρησκεία του Βυζαντινού αυτοκράτορα Ιουλιανού (361 – 363), του επονομαζόμενου από εμάς «Παραβάτη».
Θα ήθελα επίσης αγαπητέ Ευάγγελε – Απολλώνιε να μου διευκρινίσεις τι εννοείς με τα τέσσερα γράμματα μ. α. χ. χ. που βάζεις μετά από κάθε χρονολογία.
Δεν καταλαβαίνω επίσης τον αυτοχαρακτηρισμό σου στο τέλος του άρθρου σου ως μέλους της Λακωνικής Αγωγής. Υπονοείς δηλαδή ότι είσαι λάτρης του Αρχαίου Σπαρτιατικού τρόπου ζωής; Ζηλεύεις δηλαδή ένα σύστημα που είναι το ιδεατό όλων των ανελεύθερων και δικτατορικών καθεστώτων; Θέλεις δηλαδή η Ελλάδα σήμερα να γίνει όπως η Αρχαία Σπάρτη, ένα απέραντο στρατόπεδο και να γυμναζόμαστε ολημερίς, όλοι μας γυναίκες και άντρες παραμένοντας στρατιώτες για όλη μας την ζωή; Συμφωνείς να μας παίρνει το κράτος τα αγόρια από τα επτά τους χρόνια και μετά, και να τα κλείνει σε στρατόπεδα όπου θα ασκούνται κάτω από άθλιες συνθήκες;
Για άκουσε τι λέει ο Πλούταρχος, αναφερόμενος στο βίο του Σπαρτιάτη νομοθέτη Λυκούργου, πως εκπαιδεύονταν τα αγόρια στη Σπάρτη: « …τα κούρευαν σύρριζα και τα συνήθιζαν να περπατούν ξυπόλητα και να παίζουν συνήθως γυμνά. Όταν γίνονταν δώδεκα χρονών, δεν φορούσαν χιτώνα, αλλά τους έδιναν ένα ιμάτιο το χρόνο. Τα σώματά τους ήταν ακάθαρτα και δεν χρησιμοποιούσαν ούτε λουτρά ούτε αλοιφές. Κοιμούνταν όλα μαζί, χωρισμένα σε ίλες και αγέλες, πάνω σε καλαμένια στρώματα …».
Να περιμένουμε μέχρι τα τριάντα χρόνια μας για να παντρευτούμε;
Η ύπαρξη «ειλώτων»(δούλων) στην αρχαία Σπάρτη σε αφήνει αδιάφορο; Συμφωνείς δηλαδή με το θεσμό της δουλείας; Ομοίως σε αφήνει αδιάφορο η ανυπαρξία τέχνης και γραμμάτων που παρατηρούνταν στη Σπάρτη;
Θεωρείς πρέπον και κοινωνικά αποδεκτό την γυμνή εμφάνιση των γυναικών στις θρησκευτικές τελετές, όπως συνέβαινε στη αρχαία Σπάρτη; Είσαι σύμφωνος με το έθιμο των Σπαρτιατών να πετούν τα ανάπηρα παιδιά από τον Ταΰγετο;
Το ότι η Σπάρτη απαγόρευε στους πολίτες της να ταξιδεύουν σε άλλες πόλεις και δεν επέτρεπε στους ξένους να μένουν στην Σπάρτη και φρόντιζε να τους απομακρύνει (γνωστή και ως «ξενηλασία»), το βρίσκεις επιθυμητό και ωφέλιμο;
Βέβαια ελεύθερος είσαι, μπορείς να πιστεύεις και να επιθυμείς ότι θέλεις, αλλά εμένα επέτρεψέ μου να έχω διαφορετική γνώμη. Γιατί μου φαίνεται παράλογο να είμαι υποχρεωμένος να ζω στα γεωγραφικά πλαίσια ενός κράτους, σαν αιχμάλωτος στρατοπέδου που μάλιστα το έχω δημιουργήσει και μόνος μου! Άλλωστε είμαστε μάρτυρες των αποτελεσμάτων τέτοιων πρακτικών, στις χώρες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού.
Μη θέλοντας να κουράσω άλλο, εσένα αγαπητέ φίλε Ευάγγελε – Απολλώνιε, όπως και τους αναγνώστες, σταματώ εδώ, ελπίζοντας σε απάντησή σου.

Βιβλιογραφία
Καινή Διαθήκη, έκδοση της Αποστολικής Διακονίας Ελλάδος, Αθήναι 1977
Επιστολή προς Διόγνητο, Β.Ε.Π.Ε.Σ., 2, σελ. 253
Σχολικό εγχειρίδιο Α΄ Τάξης Γυμνασίου, ΟΕΔΒ, Έκδοση ΚΣΤ΄, 2005, σελ. 112 – 113
Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος Β΄, Εκδοτική Αθηνών, 1971, σελ. 462






ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.


2 σχόλια:

Unknown είπε...

Αντιαιρετικός: Ο Χριστός δεν ήταν αυτός, που από τα πρώτα νηπιακά του βήματα μάλιστα, τήρησε τα ήθη και τα έθιμα της περιοχής του και της εποχής του, δεχόμενος σε ηλικία μόλις οχτώ ημερών το εβραϊκό έθιμο της περιτομής;

Εννοείτε πως ο Χριστός σε ηλικία μόλις οκτώ ημερών, είχε πλήρη συνείδηση; Δεν ήταν ένα συνηθισμένο μωρό; Είχε τη νοημοσύνη τού ενήλικα Χριστού ώστε να εγκρίνει ή να απορρίψει ένα έθιμο;
Λέτε πως δέχτηκε το εβραϊκό έθιμο της περιτομής. Πώς το συμπεραίνετε αυτό; Δηλαδή αν δεν το είχε δεχτεί τι θα είχε κάνει αφού ήταν βρέφος μόλις οκτώ ημερών; Θα είχε μπήξει τα κλάματα και θα κλωτσούσε; Ή θα μίλαγε (ένα μωρό οκτώ ημερών), αναλύοντας τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να καταργηθεί η περιτομή;


Αντιαιρετικός: Είσαι σύμφωνος με το έθιμο των Σπαρτιατών να πετούν τα ανάπηρα παιδιά από τον Ταΰγετο;

Η απόρριψη των μη αρτιμελών παιδιών από μια μιλιταριστική κοινωνία που έπρεπε να έχει υπό τον έλεγχό της υποδουλωμένο πληθυσμό πολλαπλάσιο από τον δικό της, όσο κι αν φαντάζει σήμερα απάνθρωπη και βάρβαρη, είναι απολύτως κατανοητή. Αυτό που δεν είναι κατανοητό, είναι για ποιο λόγο και ο Θεός ακολουθούσε περίπου την ίδια τακτική με τους Σπαρτιάτες, απαγορεύοντας στους ανάπηρους να πλησιάσουν στο θυσιαστήριο και να εισέλθουν στη Συναγωγή [Λευϊτικό 21:17-21 και Δευτερονόμιο 23:1].


Αντιαιρετικός: Η ύπαρξη «ειλώτων»(δούλων) στην αρχαία Σπάρτη σε αφήνει αδιάφορο; Συμφωνείς δηλαδή με το θεσμό της δουλείας;

Το βέβαιο είναι ότι συμφωνεί ο Θεός, συμφωνούσε και ο Παύλος, συμφωνούσε και η Εκκλησία τουλάχιστον μέχρι το 340 μ.Χ. όπου στη Σύνοδο της Γάγγρας με κανόνα αναθεμάτιζε οποιονδήποτε δούλο εκφραζόταν εναντίον του θεσμού της δουλείας.


Αντιαιρετικός: Θεωρείς πρέπον και κοινωνικά αποδεκτό την γυμνή εμφάνιση των γυναικών στις θρησκευτικές τελετές, όπως συνέβαινε στη αρχαία Σπάρτη;

Για να εμφανίζονται οι γυναίκες γυμνές, προφανώς θα ήταν πρέπον και κοινωνικά αποδεκτό. Διαφορετικά θα τις έπαιρναν στο κυνήγι. Το «πρέπον» και το «αποδεκτό» είναι πάντα χρονικά, ιστορικά και κοινωνικά προσδιορίσιμο. Κάποτε δεν ήταν πρέπον και κοινωνικά αποδεκτό οι γυναίκες να φορούν παντελόνια ή να έχουν κοντά μαλλιά. Η Εκκλησία μάλιστα τις αφόριζε.
Παρόλα αυτά, ακόμη και σήμερα, αν οι γυναίκες έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα στο να εμφανίζονται γυμνές σε θρησκευτικές τελετές [αρχαία Σπάρτη] και στο να παντρεύονται τον βιαστή τους [όπως ήταν υποχρεωμένες σύμφωνα με το Μωσαϊκό Νόμο του Θεού (Έξοδος 22:16)] τι από τα δύο νομίζετε ότι θα ήταν πρέπον και κοινωνικά αποδεκτό;
Επίσης, θεωρείτε πρέπον και κοινωνικά αποδεκτό να καίγεται ζωντανή η κόρη τού ιερέα όπως διέταζε ο Θεός, αν είχε σεξουαλικές σχέσεις πριν παντρευτεί; (Λευϊτικό 21:9).

Ανώνυμος είπε...

δηλαδη νικο κατα την εσας τα παιδια οχτω ετων δεν εχουν μυαλο?

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...