ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

Τελευταία Νέα του "Αντιαιρετικός"

Ευχαριστούμε όλες και όλους εσάς που επισκέπτεστε το ιστολόγιο μας ... Διαβάστε την καινούργια σελίδα μας "Απάνθισμα Πατερικών Κειμένων" ...ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

10 Φεβ 2013

ΟΙ ΕΡΙΔΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ


   Ο Ρωμαίος ηγεμόνας Ιούλιος Καίσαρας ήταν αυτός που σκέφτηκε να μεταρρυθμίσει το ημερολόγιο που ίσχυε έως τότε στην αχανή Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Για το λόγο αυτό το 46 π.Χ.  κάλεσε στην Ρώμη τον Έλληνα αστρονόμο Σωσιγένη για να μελετήσει τη μεταρρύθμιση, του τότε ισχύοντος ημερολογίου. Ο Σωσιγένης ο Αλεξανδρεύς ήταν Έλληνας αστρονόμος, μαθηματικός και φιλόσοφος (1ος αι. π.Χ.) από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ο Σωσιγένης βασίστηκε στη διάρκεια του αστρονομικού έτους, την οποία οι Αιγύπτιοι αστρονόμοι είχαν προσδιορίσει σε 365 ημέρες και 6 ώρες και σύστησε την παραδοχή ενός πολιτικού έτους 365 ημερών, αντί του σεληνιακού των 355 ημερών, που ήταν σε χρήση έως τότε, αφού ο κάθε σεληνιακός μήνας (μήνας: από τη λέξη μήνη = σελήνη) είχε 29 με 30 ημέρες. Για να ρυθμίσει την διαφορά των έξι ωρών υπέδειξε ανά τρία συνεχή κανονικά έτη των 365 ημερών να ακολουθεί ένα έτος 366  ημερών. Η επιπλέον αυτή ημέρα που προστίθετο μετά την 24η Φεβρουαρίου, η οποία λέγονταν έκτη, πριν από τις καλένδες του Μαρτίου, ονομάστηκε δίσεκτη ή λατινικά βισσέκτι και το έτος δίσεκτο, επειδή είχε δύο έξι (bis-sextus = δυο φορές το έξι). Η μεταρρύθμιση που πρότεινε ο Σωσιγένης με τη συνεργασία του Φλαβίου Μάξιμου έγινε αποδεκτή και το μεταρρυθμισθέν ημερολόγιο ονομάστηκε έκτοτε προς τιμή του Ιούλιου Καίσαρα «Ιουλιανό». Μάλιστα για να γίνει δεκτή αυτή η διόρθωση το έτος εκείνο δηλαδή το 46 π.Χ. διήρκησε 445 ημέρες!

       Όμως το αστρονομικό έτος για την ακρίβεια δεν έχει 365 ημέρες και 6 ώρες, αλλά 365 ημέρες 5 ώρες και 49 λεπτά, υπάρχει δηλαδή διαφορά με το ημερολογιακό έτος που είναι σε χρήση από τους ανθρώπους 11 λεπτών. Η διαφορά των 11 αυτών λεπτών που πιθανόν φαντάζει αμελητέα, κάθε άλλο παρά τέτοια είναι, διότι δημιουργεί διάφορα προβλήματα που κάποια από αυτά έχουν τον χαρακτήρα του κωμικοτραγικού. Έτσι σε 128 χρόνια τα 11 λεπτά δίνουν σχεδόν μια επιπλέον ημέρα και στα 400 χρόνια 3 επιπλέον ημέρες. Το 1582 μ.Χ. διαπιστώθηκε πως η εαρινή ισημερία, από την οποία ως γνωστόν καθορίζεται και η ημερομηνία του εορτασμού του Πάσχα, έπεφτε στις  11 Μαρτίου αντί του ορθού 21 Μαρτίου (25 Μαρτίου κατά το «Ιουλιανό»), διαφορά δηλαδή 10 ημερών. Λόγω λοιπόν αυτής της ημερολογιακής ανωμαλίας αποφασίστηκε στη Δύση να γίνει μεταρρύθμιση του «Ιουλιανού» ημερολογίου για να αρθεί η ανωμαλία αυτή. Αξίζει βέβαια να σημειώσουμε στο σημείο αυτό πως την επιτάχυνση του ημερολογίου και της ισημερίας – η οποία με την πάροδο των ετών θα οδηγούσε σε εορτή του Πάσχα το καλοκαίρι! – είχε γίνει αντιληπτή και στην Ανατολή. Ο Νικηφόρος Γρηγοράς (1295 – 1360 μ.Χ.) ιστορικός συγγραφέας, λόγιος, θεολόγος, ρήτορας, μαθηματικός και αστρονόμος πρότεινε το 1326 μ.Χ. σε μια διατριβή του που υπάρχει ακόμα, στον Βυζαντινό αυτοκράτορα Ανδρόνικο Β΄Παλαιολόγο (1259 – 1332 μ.Χ.) μεταρρύθμιση του ημερολογίου, κάτι που ο Ανδρόνικος αρνήθηκε εξαιτίας του φόβου των λαϊκών αντιδράσεων. Άλλωστε ήταν μια εποχή που το Βυζάντιο συνταράσσονταν από εμφύλιους πολέμους και μεγάλες θεολογικές διαμάχες, οπότε δεν χρειάζονταν ένα επιπλέον πρόβλημα.
       Οι αλλαγές όμως του Νικηφόρου Γρηγορά επρόκειτο να υιοθετηθούν σχεδόν απαράλλαχτες μετά από 200 χρόνια περίπου από τον πάπα Γρηγόριο ΙΓ΄(1502 – 1585 μ.Χ.). Σε συνεργασία με τον αστρονόμο Λίλλιο, ο Γρηγόριος ΙΓ΄ διόρθωσε το ημερολόγιο και αποφάσισε η 5η Οκτωβρίου 1582 να γίνει 15 Οκτωβρίου. Το διορθωμένο αυτό ημερολόγιο ονομάστηκε «Γρηγοριανό» προς τιμή του και μπήκε σε ισχύ στην Δύση, προκαλώντας όμως και εκεί αρκετές αντιδράσεις. Βέβαια από άποψη αστρονομική και τα δύο ημερολόγια είναι ατελή, απλώς το «Γρηγοριανό» είναι πιο ακριβές. Διότι το «Ιουλιανό» χάνει 1 ημέρα κάθε 128 χρόνια, ενώ το «Γρηγοριανό» 1 ημέρα κάθε 3320 χρόνια. Επί πλέον: Με το «Γρηγοριανό» έχουμε 97 δίσεκτα έτη κάθε 400 χρόνια, ενώ με το «Ιουλιανό» έχουμε 100 δίσεκτα έτη κάθε 400 χρόνια.
       Και ενώ όλα αυτά συνέβαιναν στην Δύση τον 16ο αιώνα, στην Ανατολή εξακολουθούσε να ισχύει το «Ιουλιανό». Δεν πρέπει άλλωστε να λησμονούμε πως η Ελλάδα ήταν υπό Τουρκική κατοχή όλα αυτά τα χρόνια. Μπαίνοντας όμως ο 20ος αιώνας, στην Ανατολή αφού ήδη είχαν περάσει άλλα 400 χρόνια περίπου, είχαν προστεθεί κατ’ ανάγκη άλλες 3 ημέρες, ανεβάζοντας τις ημέρες της διαφοράς σε 13. Έτσι λοιπόν άρχισαν επί πατριάρχου Ιωακείμ Γ΄ συζητήσεις  για την αλλαγή του ημερολογίου και στις Εκκλησίες της Ανατολής. Η αλλαγή αυτή κρίθηκε και ως αναγκαία στην Εκκλησία της Ελλάδας, γιατί ήδη είχε αρχίσει και προκαλείτο σύγχυση στους πιστούς, επειδή η Ελληνική Πολιτεία είχε εισάγει το νέο ημερολόγιο το 1923 και η Ρωσική το 1917. Παρά τις συνεννοήσεις δεν κατέστη δυνατόν να υπάρξει συμφωνία μεταξύ όλων των αυτοκέφαλων Εκκλησιών και την μεταβολή πραγματοποίησαν αρχικά μεν λίγες, έπειτα δε οι περισσότερες με την εξής σειρά: Οι Εκκλησίες Κύπρου στις 23 Μαρτίου 1924, Πολωνίας 24 Ιουνίου 1924, Ρουμανίας 14 Οκτωβρίου 1924, Γεωργίας 4 Οκτωβρίου 1927, Αλεξανδρείας 14 Οκτωβρίου 1929, Βουλγαρίας 20 Δεκεμβρίου 1968. Σήμερα ακολουθούν το παλαιό ημερολόγιο («Ιουλιανό»), η Εκκλησία της Ρωσίας, Σερβίας, Τσεχοσλοβακίας, το Πατριαρχείο των Ιεροσολύμων, καθώς επίσης και οι μονές του Αγίου Όρους και του Θεοβάδιστου Όρους Σινά.
       Το 1923 με πρωτοβουλία του Οικουμενικού Πατριαρχείου άρχισε να συζητείται η προσαρμογή του εκκλησιαστικού ημερολογίου («Ιουλιανό») με το νέο ημερολόγιο («Γρηγοριανό»). Η προσαρμογή αυτή με το πολιτικό θα αφορούσε μόνο τις εορτές που έχουν ακίνητη ημερομηνία (π.χ. Χριστούγεννα, Ευαγγελισμός της Θεοτόκου κ.λ.π.) και όχι τις εορτές που έχουν κινητή ημερομηνία π.χ. το Πάσχα. Στην ουσία δηλαδή επρόκειτο για ένα διορθωμένο «Ιουλιανό» ημερολόγιο αφού δεν εθίγετο ο Πασχάλιος κύκλος. Γι’ αυτό άλλωστε το Πάσχα, δεν γιορτάζεται την ίδια ημερομηνία στην Ανατολή και την Δύση, εκτός αν συμπέσει κάποια φορά.  Αξίζει όμως να σημειωθεί πως η ιδέα της αλλαγής του εκκλησιαστικού ημερολογίου δεν είχε ωριμάσει πλήρως, πολύ δε περισσότερο δεν καταβλήθηκε και καμία αξιόλογη φροντίδα για την διαφώτιση των πιστών γύρω από το ζήτημα αυτό, ώστε να προληφθούν τυχόν αντιδράσεις και άλλες δυσάρεστες καταστάσεις.
       Την 1η Μαρτίου 1923 καθιερώνεται πολιτικά δια Βασιλικού Διατάγματος το Γρηγοριανό ημερολόγιο στην Ελλάδα, ενώ η Εκκλησία της Ελλάδας εμμένει εορτολογικά στο Ιουλιανό. Όμως, όταν επιχειρήθηκε στην πράξη ο διαχωρισμός της εθνικής εορτής για την Επανάσταση του 1821 από την εορτή του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου προκλήθηκε μεγάλη σύγχυση στο λαό, αφού και τα δύο αυτά σπουδαία γεγονότα εορτάζονταν ταυτόχρονα την ίδια ημερομηνία μέχρι τότε, και τώρα έπρεπε να εορταστούν σε ξεχωριστή ημερομηνία. Έγινε λοιπόν φανερό πως ήταν αδύνατον στην Ελλάδα να συνυπάρχουν δύο ημερολόγια ένα θρησκευτικό και ένα πολιτικό. 
       Έτσι την 16η Φεβρουαρίου 1924 εισάγεται στην Εκκλησία της Ελλάδας το νέο ημερολόγιο  με την εγκύκλιο 430 και η ημερομηνία αυτή μετατρέπεται σε 1η Μαρτίου, αφού θεωρείται πως δεν υπάρχει κανένα δογματικό κώλυμα. Ήδη είχαν λάβει χώρα πολλές συσκέψεις με αρμόδιες επιτροπές και Πανεπιστημιακούς καθηγητές για την ύπαρξη ή μη δογματικού κωλύματος, οι οποίες δείχνουν με πόση περίσκεψη αντιμετωπίστηκε το ζήτημα αυτό. Περισσότερα για το ζήτημα αυτό υπάρχουν στη διδακτορική διατριβή του μακαριστού αρχιεπισκόπου Χριστόδουλου Παρασκευαΐδη «Ιστορική και Κανονική Θεώρησις του Παλαιοημερολογητικού ζητήματος κατά τε τήν γένεσιν και την εξέλιξιν αυτού εν Ελλάδι, Αθήναι, 1982». Η απόφαση της Ιεραρχίας για την αλλαγή του εκκλησιαστικού ημερολογίου ήταν ομόφωνη. Εν τω μεταξύ στις 10 Μαρτίου 1924 το Οικουμενικό Πατριαρχείο προσαρμόζει και αυτό το ημερολόγιό του και το επιβάλει στις εκκλησιαστικές περιοχές της Ελλάδας που καλούνται «Νέες Χώρες» και υπάγονται εκκλησιαστικά σ’ αυτό, όπως π.χ. τα Ιωάννινα, η Κρήτη, Γρεβενά κ.λ.π. 
       Με την εισαγωγή του νέου ημερολογίου έλαβαν χώρα δυστυχώς κάποια θλιβερά γεγονότα. Επειδή το νέο ημερολόγιο εισήχθη από την Δύση, και επειδή ο εισηγητής του ήταν πάπας μετά το σχίσμα Ανατολής – Δύσης, κάποιοι θεώρησαν πως προδίδονται τα όσια και ιερά της πίστης των πατέρων μας και υποτασσόμαστε στον πάπα. Έτσι κάποιοι φανατικοί μοναχοί ορμώμενοι από το Άγιο Όρος ξεσήκωναν τον κόσμο με αποτέλεσμα να φανατιστεί εκείνος ο λαός που είχε έλλειψη μόρφωσης. Ιδιαίτερη ήταν η συμβολή του Ρουμάνου Αγιορείτου μοναχού και ησυχαστή Αρσενίου Cottea, ο οποίος μετέφρασε από τα ρουμανικά μελέτη του που διακρίνονταν για τις συντηρικές αντιλήψεις του και στρέφονταν κατά της Διορθόδοξου συσκέψεως του 1923. Μάλιστα θεωρήθηκε και ηθικός αυτουργός της απόπειρας διαπομπεύσεως του τότε αρχιεπισκόπου Αθηνών Χρυσοστόμου. Ενώ πήγαινε να ιερουργήσει ο Χρυσόστομος, του επιτέθηκαν και κάποιος πιστός ονόματι Κ. Καραγιαννίδης με μια ψαλίδα που κούρευαν τα πρόβατα στην προσπάθεια του να του κόψει τα γένια τον τραυματίζει (εφημερίδα «Σκριπ» 24 – 5 – 1927). Και πιθανόν τα πράγματα να γίνονταν χειρότερα για τον αρχιεπίσκοπο, αν δεν επενέβαινε ο Θεόκλητος Σφήνας Μητροπολίτης Γρεβενών, ο οποίος ήταν γιγαντόσωμος και μπόρεσε να διασώσει τον αρχιεπίσκοπο.
       Το κίνημα του παλαιού ημερολογίου αυξάνονταν και ήδη επιθυμούσε δική του εκκλησία που θα ακολουθούσε το παλιό «πάτριο» ημερολόγιο. Μάλιστα είχαν στο πλευρό τους και την νέα εφημερίδα «Ο κήρυξ των Ορθοδόξων» (1926). Υπήρχε όμως ένα αξεπέραστο πρόβλημα. Δεν υπήρχε Έλληνας επίσκοπος που θα δέχονταν να τους ακολουθήσει και να τεθεί επικεφαλής. Πρόβλημα το οποίο έμελλε να ξεπεραστεί μετά από 11 ολόκληρα χρόνια. Την Κυριακή 26 Μαΐου 1935 τρεις Μητροπολίτες, οι πρώην Φλωρίνης Χρυσόστομος, Δημητριάδος Γερμανός, Ζακύνθου Χρυσόστομος λειτούργησαν στον παλαιό ναό της Κοιμήσεως της Θεοτόκου διακηρύσσοντας πως αναλαμβάνουν την αρχηγία του αγώνα για την επαναφορά του παλαιού ημερολογίου. Επόμενη κίνησή τους ήταν να χειροτονήσουν τέσσερις Επισκόπους. Έτσι την 5η Ιουνίου 1935 χειροτόνησαν τον Γερμανό επίσκοπο Κυκλάδων, την 6η Ιουνίου 1935 τον Χριστόφορο επίσκοπο Μεγαρίδος, την 7η Ιουνίου 1935 τον Ματθαίο επίσκοπο Βρεσθένης και την 8η Ιουνίου 1935 τον Πολύκαρπο επίσκοπο Διαυλείας και συγκρότησαν την επταμελή σύνοδο του Παλαιού ημερολογίου. Το σχίσμα στην Ελλαδική Εκκλησία ήταν πλέον γεγονός. Οι αποσχισθέντες επίσκοποι και πιστοί απετέλεσαν την εκκλησία του Παλαιού ημερολογίου ή των «Γνησίων Ορθοδόξων Χριστιανών» (Γ.Ο.Χ.), όπως αρέσκονται να αποκαλούνται.
       Η  Ελλαδική Εκκλησία αντιδρώντας, προχώρησε στην καθαίρεση των τριών Μητροπολιτών που πρωτοστάτησαν στην δημιουργία του σχίσματος καθώς επίσης και των τεσσάρων επισκόπων που είχαν χειροτονήσει. Αργότερα ο Μητροπολίτης Ζακύνθου Χρυσόστομος μετάνιωσε και επέστρεψε στην Ελλαδική Ορθόδοξη Εκκλησία. Ακυρώθηκε η καθαίρεσή του και του επιβλήθηκε εξάμηνη αργία. Επίσης δύο από τους νεοχειροτονηθέντες επισκόπους οι Μεγαρίδος Χριστόφορος Χατζής και Διαυλείας Πολύκαρπος Λιώσης μετά από έφεση γίνονται δεκτοί ως πρεσβύτεροι στην Εκκλησία.
       Δυστυχώς τις έριδες για το ημερολόγιο, τις όξινε και η στάση της Πολιτείας η οποία με τους διωγμούς που επιχείρησε κατά των οπαδών του Ιουλιανού ημερολογίου, μεγιστοποίησε το χάσμα ανάμεσα στις δύο πλευρές αντί να το γεφυρώσει. Έτσι κατά την τέλεση του μεγάλου Αγιασμού των Φώτων στον Άγιο Γεώργιο Ξηροταγάρου του Παλαιού Φαλήρου, από τον ιερέα Ιωάννη Φλώρο, στις 19 Ιανουαρίου 1925, δύναμις στρατού και της αστυνομίας με εντολή της κυβέρνησης Γονατά επενέβη και διέλυσε βίαια την συγκέντρωση, συλλαμβάνοντας 29 άτομα. Το 1932 σημειώνονται νέοι διωγμοί και επιχειρείται η κατεδάφιση ναών και μονών όπως της μονής Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου που ευρίσκεται στη Λυκόβρυση Αττικής, καθώς και εξορία Αγιορειτών μοναχών. Θλιβερά γεγονότα με διωγμούς, συλλήψεις και δίκες επισυμβαίνουν και το 1950. Αλλά και οι Θεολογικές Σχολές το 1950 αποβάλουν τους παλαιοημερολογίτες φοιτητές. Ευτυχώς τα τελευταία χρόνια, τα πνεύματα έχουν ηρεμήσει και δεν έχουμε πλέον ιδιαίτερα θλιβερά γεγονότα που να τραυματίζουν τις σχέσεις ανάμεσα στους πιστούς του νέου και παλαιού ημερολογίου.
       Στους κόλπους του παλαιοημερολογήτικου σχίσματος αναπτύχθηκαν πολλές τάσεις με αποτέλεσμα την πολυδιάσπασή του. Σήμερα οι παρατάξεις του Παλαιού ημερολογίου έχουν πολλαπλασιαστεί αφού προηγήθηκαν αλλεπάλληλες διασπάσεις οι οποίες συντηρούν παράλληλες Ιεραρχίες του Παλαιού ημερολογίου. Κατά καιρούς έχουν καταβληθεί προσπάθειες για άρση του σχίσματος και επαναφορά των πιστών του Παλαιού ημερολογίου στους κόλπους της Εκκλησίας, κάτι που δεν κατέστη δυνατόν. Μακάρι κάποτε με την βοήθεια του Θεού να μπορέσει να επιτευχθεί.                               

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
1.Αθανάσιος Γερομιχαλός: «Εκκλησιαστική Ιστορία της Ελλάδος» Τόμος Α΄
2.Αρχιμανδρίτης Βασίλειος Μπακογιάννης: «Ο Χριστός ήταν Ορθόδοξος»
3.Έκδοση ΠΑ.Χ.Ο.Κ.: Παλαιό και Νέο ημερολόγιο 
4.Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια: Θρησκείες 
5. Θ.Η.Ε., λήμματα ΑΘΗΝΑΙ (τόμος 1) και Ημερολόγιο (τόμος 6)
6. Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος Παρασκευαΐδης: «Ιστορική και Κανονική Θεώρησις του Παλαιοημερολογητικού ζητήματος κατά τε τήν γένεσιν και την εξέλιξιν αυτού εν Ελλάδι, Αθήναι, 1982»
 
 
 
 
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.

62 σχόλια:

Νικόλαος είπε...

Επιτέλους ένα μεστό και κατανοητό άρθρο για το θέμα! Σας ευχαριστούμε, κ. Χρήστο, που καλύψατε (και) αυτό το κενό!

Ανώνυμος είπε...

Πολύ ωραίο άρθρο.
Αυτό που απομένει τώρα είναι να πλακώσουν εδώ οι ζηλωτές.

TAKΗΣ

Unknown είπε...

Ένα άρθρο σύντομο, με λιτό και πυκνό λόγο. Κατανοητό, εμπεριστατωμένο και με σαφείς προσδιορισμούς. Επίσης παρατηρείται η έλλειψη επιθετικού χαρακτήρα και διακρίνεται ένα σχήμα αντικειμενικό.

Πραγματικά, χάρηκα που το διάβασα και δεν "κουράζει" καθόλου.

Καλημέρα σε όλους τους αναγνώστες και καλή δύναμη, εύχομαι.

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ:


Φοβερό όραμα τού Γέροντος Ιωσήφ του Σπηλαιώτη...



Όταν άλλαξε το ημερολόγιον και η Εκκλησία ακολούθησε το νέον ημερολόγιον, το Άγιον Όρος, ένεκα της παραδόσεως διετήρησε την χρήσιν του παλαιού ημερολογίου, χωρίς όμως να διακόψη καί την επικοινωνίαν και εξάρτησίν του από το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως.

Μερικοί αγιορείτες μοναχοί, αυτοτιτλοφορούμενοι ''ζηλωτές'', εξ αιτίας της αλλαγής του ημερολογίου διέκοψαν την πνευματικήν επικοινωνίαν τους με το Πατριαρχείον και το υπόλοιπο Άγιο Όρος. Δεν συμμετείχον εις τα Λειτουργίας, τας πανηγύρεις, ούτε και επικοινωνούσαν με τους υπόλοιπους πατέρας.

Ο Γέροντας Ιωσήφ ελυπείτο πολύ δι’ αυτήν την κατάστασιν.
Με πολύ πόνον έκρουε την θύραν του θείου ελέους και ο Πανάγαθος Θεός δεν παρέβλεψε την ταπεινήν δέησίν του.

Εις την έντονην αυτήν προσευχήν, διηγείται ο μακάριος Γέροντας Ιωσήφ, με επήρε ο ύπνος.

"Τότε βρέθηκα ξαφνικά μόνος μου, επάνω εις ένα μικρό κομμάτι βράχου του Αγίου Όρους, μέσα εις την θάλασσαν, που ταλαντευόταν από στιγμή σε στιγμή να βυθισθεί καί νά μέ πνίξει...

Τρόμαξα και σκέφτηκα, ότι αφού αυτό αποκόπηκε από το σύνολον και ταλαντεύεται, σε λίγο θα βυθισθή και εγώ θα χαθώ.

Τότε με ένα δυνατόν πήδημα βρέθηκα εις το σταθερόν μέρος του βουνού.

Πράγματι, το μικρόν κομμάτι του βράχου που ευρισκόμουν, το κατέπιε η θάλασσα και εγώ εδόξασα τον Άγιον Θεόν, που με έσωσεν από τον όλεθρον!

Αμέσως συνέδεσα το όνειρον με το θέμα που με απασχολούσε και παρακαλούσα Τον Κύριον, ώστε να μη με αφήσει να πλανηθώ εις την κρίσιν μου''.

Τότε, άκουσα μία Θεία φωνή να μού λέγει:

''Η Εκκλησία ευρίσκεται εις το Οικουμενικόν Πατριαρχείον Κωνσταντινουπόλεως''.

Αυτό συνετέλεσε στήν επιστροφή τού Γέροντος Ιωσήφ μαζί μέ τους άλλους Αγιορείτες Πατέρες, αφήνοντας τούς ακραίους ζηλωτές...

Αλλά καί ό γνωστός Αγιορείτης πνευματικός παπα Εφραίμ ο Κατουνακιώτης διηγείτο, ότι έβλεπε πάντοτε την θείαν Χάριν εις την Θείαν Λειτουργίαν να καθαγιάζει τα Τίμια Δώρα, σε Σώμα και Αίμα του Χριστού.

Όμως, όσον διάστημα ήταν με τους ζηλωτές έβλεπε κάτι σάν κάλυμμα μπροστά του, το οποίον τον εμπόδιζε να βλέπει ευκρινώς την θείαν Χάριν. Το κάλυμμα αυτό έφυγε, όταν ό ίδιος επανήλθεν εις την ζώσαν Εκκλησίαν τού Αγιορείτικου Παλαιού Ημερολογίου, απομακρυνόμενος οριστικά από τούς ζηλωτές....


(Πνευματικαί εμπειρίαι Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστού – ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΚΑΡΑΚΑΛΛΟΥ ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ)
Έκδοσις ''ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ'' 2005. (σελ. 200).


π. Γεώργιος

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Κύριε Χρήστο συγχωρέστε με αλλά διαφωνώ με τις απόψεις που εκφράζονται στο άρθρο. Από επιστημονικής απόψεως πράγματι ότι γράφετε είναι σωστό, από εκκλησιολογικής όμως η αλλαγή του ημερολογίου ήταν απαράδεκτη. Σύμφωνη με την παραπάνω άποψη μου είναι όλοι οι σύγχρονοι πατέρες (βλ. Αυγουστίνος Καντιώτης, Φιλόθεος Ζερβάκος, Νικόλαος Πλανάς, Ιωάννης Ρωμανίδης) ακόμα και πατέρες που θα χαρακτηρίζονταν ως κατεξοχήν αντί-παλαιοημερολογίτες (βλ. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, Γερβάσιος Παρασκευόπουλος, Θεόκλητος Διονυσιάτης).
Ας δούμε όμως για ποιον λόγο το ημερολογιακό δεν είναι απλά ένα ζήτημα 13 ημερών.

Πατριαρχική εγκύκλιος του 1904:
Το δε υπερπηδήσαι 13 ημέρας το Ιουλιανόν ημερολόγιον και το εορτολόγιον ημών, ο παραφυλάσσομεν αμετακίνητον, υπ'ουδενός επιβάλλεται λόγου, ούτε Εκκλησιαστικού, ούτε επιστημονικού.
Συνεπώς, σύμφωνα με την εγκύκλιο 20 χρόνια πριν την αλλαγή του ημερολογίου, δεν υπήρχε ούτε εκκλησιαστικός, αλλά ούτε και επιστημονικός λόγος αυτό να συμβεί. Ήταν συνεπώς μια άσκοπη κίνηση, το τι συμφέροντα εξυπηρετούσε μπορούμε να το καταλάβουμε από την πατριαρχική εγκύκλιο του 1920 επί πατριαρχίας του 33ου βαθμού μασώνου Μελέτιου Μεταξάκη (σύμφωνα με τον όσιο γέροντα Φιλόθεο Ζερβάκο), όπου ήταν γραμμένο:
Δύναται δε η φιλία αύτη (μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών) και αγαθόφρων πρός αλλήλους διάθεσις εκφαίνεσθαι και τεκμηριούσθαι ειδικώτερον, κατά την γνώμην ημών, ως εξής:

α) δια της παραδοχής ενιαίου ημερολογίου προς ταυτόχρονον εορτασμόν των μεγάλων χριστιανκών εορτών υπό πασών των Εκκλησιών,

Η υλοποίησις της αιρετικης 'Εγκυκλίου του 1920 έχει κινηθει γύρω από πέντε βασικούς άξονας. Πρωτον, τήν επιβολήν του νέου εορτολογίου , παρά τό γεγονός ότι αυτή ανεμένετο νά προκαλέση σχίσμα. Τουτο προκύπτει από πολλάς πηγάς, όπως από τό άρθρον μέ τίτλον «'Η Μεταρρύθμισις του 'Ημερολογίου», τό οποιον εδημοσιεύθη τό 1895 εις τό όργανον του Οικ. Πατρ/χείου. Εις τό εν λόγω άρθρον αποτυπουται η πρόβλεψις ότι τό αποτέλεσμα της επιβολης ν.ε. θά ητο η «αναστάτωσις της κοινωνίας», επειδή η μεγίστη πλειοψηφία των 'Ορθοδόξων εθεώρει τό ζήτημα «καθαρως θρησκευτικόν» καί συνεπως θά ηρμήνευε τήν επιβολήν ν.ε. ως «απόπειραν τροποποιήσεως της πίστεως των Πατέρων του, πρός αυτόχρημα εκφραγκισμόν»!
Η επιβολή ν.ε., τονίζεται εις τό άρθρον, «θά ετάραττε τάς συνειδήσεις καί θά υπεβοήθει τό έργον των πολεμίων της 'Ορθοδοξίας», «χωρίς κανένα αποχρωντα επείγοντα λόγον, μόνον καί μόνον όπως προπαρασκευάσωμεν τό έδαφος εις τάς ξένας προσηλυτιστικάς ενεργείας».
Τό ότι η επιβολή ν.η. ανεμένετο νά προκαλέση σχίσμα προκύπτει καί από τίς αρνητικές απαντήσεις των κατά τόπους 'Ορθ. 'Εκκλησιων πρός τόν Πατρ/χη 'Ιωακείμ Γ', όταν ο τελευταιος ανεκίνησε τό ζήτημα τό 1902. Προκύπτει επίσης από τά Πρακτικά του λεγομένου «Πανορθοδόξου» Συνεδρίου του 1923.

Συνεχίζετε

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Συνέχεια

Επίσης με την αλλαγή του ημερολογίου, διασπάστηκε η πολυπόθητη ενότητα των Εκκλησιών την οποίαν επέτυχαν οι πατέρες μετά πολλών δακρύων και αγώνων. Αγώνες αιώνων καταστράφηκαν σε μια στιγμή για χάρη των αιρετικών, με τούτο το αίσχος παραβιάστηκαν οι κανόνες της Α Οικουμενικής Συνόδου. Η Α' Οικουμενική σύνοδος θέσπισε κοινό ημερολόγιο για να εορτάζονται όλες οι εορτές από όλους τους Ορθοδόξους ταυτόχρονα, αλλά και για να μην συνεορτάζουν οι Χριστιανοί μετά των ασεβών Ιουδαίων. Το νέο ημερολόγιο θεσπίστηκε για να συνεορτάζουν οι Ορθόδοξοι μετά των ασεβών αιρετικών, σπάζοντας ταυτοχρόνως την Εκκλησιαστική ενότητα των Ορθοδόξων. Εάν δεν είναι αυτό παραβίαση και αθέτηση των κανόνων της Α οικουμενικής συνόδου τότε τι είναι;
Επίσης, το κοινό ημερολόγιο θεσπίστηκε από οικουμενική σύνοδο, συνεπώς για αυτό θα έπρεπε οποιαδήποτε αλλαγή αφορά αυτό να γίνει από οικουμενική σύνοδο. Για αυτό η Ελλαδική Εκκλησία με αυτήν την παράνομη αλλαγή κατέστη δυνάμει σχισματική (όχι ενεργεία αλλά δυνάμει, ενεργεία θα είναι μετά από συνοδική καταδίκη).
Επίσης, όσον αφορά την ισημερία οι πατέρες της Α' οικουμενικής συνόδου καθώς λέγετε στο Πηδάλιο εγνώριζαν τας αστρονομικάς ελλείψεις της ισημερίας κατά το Ιουλιανόν ημερολόγιον. Παρόλα αυτά οι πατέρες καθόλου δεν νοιάστηκαν για αυτές.

Γράφει συγκεκριμένα ο Αγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: Ας ηξεύρουν γαρ ότι και αι Οικουμενικαί Σύνοδοι, οπού μετά την Πρώτην έγιναν, και οι λοιποί πατέρες, έβλεπαν ναί και αυτοί, ως σοφοί που ήσαν, πως κατέβη πολύ η Ισημερία, αλλ'όμως δεν ηθέλησαν να την μεταθέσουν από την ΚΑ Μαρτίου οπού την ηύρεν η Α οικουμενική σύνοδος, προτιμώντες περισσότερον την συμφωνία της Εκκλησίας και ένωσιν, από την ακρίβειαν της Ισημερίας, ήτις δεν προξενεί, ούτε εις της εύρεσιν του εδικού μας Πάσχα καμμίαν σύγχυσιν, ούτε βλάβην εις την ευσέβειαν. (Πηδάλιο σελ. 9 υποσημείωση).
Αυτά θεωρώ αρκετά για να πάρει κάποιος μια γεύση, του κατά πόσο μεγάλη παρανομία συνέβη εκείνη την χρονιά του 1924.

Νικόλαος είπε...

Αγαπητέ Παναγιώτη, μια παρατήρηση μόνο, επειδή σας αρέσει η ακρίβεια. Αφού αναφέρεστε σε οικουμενικές συνόδους, δεν υπάρχει νομίζω κάποια οικουμενική σύνοδος που να αναφέρει τους καθολικούς ως αιρετικούς, πόσω μάλλον ως ασεβείς, όπως τους κατονομάζετε.

Δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο· με καλύπτει ο κ. Χρήστος.

Το μόνο που έχω να πω είναι ότι ξέρω ότι όπου υπάρχει φανατισμός εκεί δεν υπάρχει ο Χριστός. (Παράβαλε και άγιο Πορφύριο, για να κάνω και εγώ μία αναφορά σε γέροντα.)


Υ.Γ.: Δεν έχω χρόνο και κυρίως τη διάθεση να κάνω διάλογο για τέτοια ζητήματα, όπως το ημερολόγιο, ενώ ο Κύριος θα μας κρίνει σίγουρα για πολύ σημαντικότερα. Και κυρίως για τον τρόπο και τον λόγο που κάνουμε κάτι, όχι για το αν το κάνουμε ή δεν το κάνουμε.

Ούτε διαφωνώ απαραίτητα μαζί σας. Αλλά βλέπω ότι όλοι μας, διυλίζομε τον κώνωπα (ημερολογιακό βάσει αποφάσεων οικουμενικών συνόδων βεβαίως) και καταπίνουμε την κάμηλο (εντολή του Χριστού για κατάκριση), χωρίς στήριξη από καμία οικουμενική σύνοδο, εκτός αν τις χρησιμοποιούμε κατά το δοκούν.

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Αγαπητέ μου Νικόλαε,δεν πρόκειται περί διυλίσεως του κώνωπα, ούτε περί εφαρμογής ακρίβειας η οικονομίας. Το ημερολόγιο δεν είναι απλός ένα θέμα 13 ημερών αυτό πρέπει να καταλάβουμε. Μη νομίζετε ότι ο Κύριος δεν θα μας κρίνει για αυτά τα ζητήματα, παρακαταθήκη παραλάβαμε και ο Κύριος στην δευτέρα Αυτού παρουσία θα μας ζητήσει λόγο για το αν την φυλάξαμε.

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη γράφεις:
“Ήταν συνεπώς μια άσκοπη κίνηση, το τι συμφέροντα εξυπηρετούσε μπορούμε να το καταλάβουμε από την πατριαρχική εγκύκλιο του 1920 επί πατριαρχίας του 33ου βαθμού μασώνου Μελέτιου Μεταξάκη”

Αυτό που λες κάθε άλλο παρά ισχύει. Ο καθηγητής της Εκκλησιαστικής Ιστορίας Βλάσης Φειδάς γράφει στην «Εκπαιδευτική Εγκυκλοπαίδεια» της Εκδοτικής Αθηνών, τόμος 6, σελίδα 124. στο λήμμα «Μελέτιος Μεταξάκης»:
«Κατηγορήθηκε άδικα, ως όργανο της Μασονίας, κατηγορία που σκίασε το πρόσωπό του στη μνήμη της Εκκλησίας, ενώ θα μπορούσε να αποδειχτεί πως υπήρξε πολέμιός της».

Αφού ήταν Μασόνος, όπως ισχυρίζεσαι θα έπρεπε και να καθαιρεθεί από το αξίωμά του και να αφοριστεί. Θέλω λοιπόν να με παραπέμψεις σε πηγές όπου η Εκκλησία έχει καθαιρέσει και έχει αφορίσει τον Μελέτιο λόγω μασονίας. Ειδάλως όλα αυτά ανήκουν στην σφαίρα της φαντασίας και στο «μας ψεκάζουν»!

Χρήστος – αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Κύριε Χρήστο το ότι δεν καθαιρέθηκε ο Μελέτιος Μεταξάκης δεν σημαίνει ότι δεν ήταν και Μασόνος. Υπάρχουν στοιχεία τα οποία αποδεικνύουν την Μασονική του ιδιότητα. Ὅπως ἔγραψε τὸ ἐπίσημον ὄργανον τῶν μασώνων «Πυθαγόρας - Γνώμων», οὗτος ἔγινε μασῶνος εἰς τὴν στοὰν «Ἁρμονία» Κωνσταντινουπόλεως τὴν 15 Μαρτίου 1910˙ εἶχε δὲ τὸν ὕψιστον βαθμὸν ἐν τῆ μασωνία.
Η σύνοδοι πολλές φορές στην Εκκλησιαστική ιστορία έπεσαν σε σφάλμα και άλλες φορές καθήρεσαν άτομα που δεν έπρεπε και άλλες φορές δεν καθήρεσαν άλλους που θα έπρεπε.

Αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε εδώ http://thriskeftika.blogspot.gr/2014/01/blog-post_6873.html

Δεν σας στέλνω ζηλωτικές σελίδες επειδή θα θεωρηθούν ακραίες και προπαγανδιστικές. Αν θέλετε ο διαχειριστής του αντιαιρετικού εγκόλπιου μπορεί να σας δώσει περαιτέρω πληροφορίες για το θέμα αυτό. Ομοίως, και οι πατέρας Γεώργιος Μενταλληνός, π Θεόδωρος Ζήσης, π Σαραντής Σαράντος και ο Μητροπολίτης Πειραιώς.

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Επίσης αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε και παρακάτω:
http://www.egolpion.net/masonia_patriarxes.print.el.aspx

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη, ο Φειδάς με καλύπτει και τα λέει όλα.
Όσο για τον αν ήταν Μασόνος ο Μεταξάκης, οι Μασόνοι για προπαγανδιστικούς λόγους έχουν βγάλει Μασόνους τους πιο επιφανείς Έλληνες (Καποδίστρια, Κολοκοτρώνη, Βενιζέλο κ.λ.π.).
Όσο για το επιχείρημά σου πως οι σύνοδοι δεν καταδικάζουν είναι έωλο και προσπαθείς να δικαιολογήσεις τα αδικαιολόγητα. Δεν μπορεί κάποιος να είναι μασόνος - αποδεδειγμένα όπως υποστηρίζεις - και χριστιανός και η σύνοδος να μην τον καταδικάσει.

Στην επίσημη σελίδα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, που είναι αφιερωμένη στον Μεταξάκη κάθε άλλο παρά γίνεται νύξη γι' αυτά που υποστηρίζεις. Ίσα - ίσα αναφέρεται από τους πιο πετυχημένους πατριάρχες.

Συνεπώς άσε τις θεωρίες συνωμοσίας, και απόδειξέ μου πως ο Μεταξάκης ήταν μασόνος.

Χρήστος - αντιαιρετικός



Παναγιώτης Μακρής είπε...

κ Χρήστο το άρθρο του κ Τσιμπιρίδη για ο αν ήταν μασόνος ο Ρώσσελ το έχετε διαβάσει; Θυμάστε τι έλεγε ότι η μασονική ιδιότητα γίνεται γνωστή μετά θάνατον. Συνεπώς μπορεί η σύνοδος να μην το ήξερε κιόλας. Σχετικά με το έωλο επιχείρημα ναι κ Χρήστο η σύνοδος δυστυχώς δεν κάνει ότι πρέπει.
Ο κ Φειδάς είναι αξιόλογο πρόσωπο όμως έχει κάνει και αυτός λάθη χαρακτηριστικό η εξήγηση σχετικά με τους κανόνες που αφορούν τις συμπροσευχές. Εν το στόματι δύο και τριών μαρτύρων σταθήσετε παν ρήμα. Μόνος ο κ Φειδάς δεν με καλύπτει ούτε είναι επιχείρημα το ότι το Πατριαρχείο έχει το Μεταξάκη σαν τους πιο πετυχημένους. Βεβαίως ο Μεταξάκης ήταν Οικουμενιστής για αυτό και οι Οικουμενιστές Βαρθολομαίος και οι συν αυτόν τον θαυμάζουν και τον έχουνε στους πετυχημένους Πατριάρχες.

Ο γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος που υποστήριζε ότι ήταν μασόνος 33ου βαθμού(προτιμώ να εμπιστευθώ τον όσιο γέροντα από τον κ καθηγητή), αναφέρει ότι ο Μεταξάκης στο τέλος της ζωής του έλεγε: Βασανίζομαι διότι εσχισα την Εκκλησία. Για εμένα αυτό είναι παραπάνω από αρκετό για να κατατάξω τον Μεταξάκη στους αποτυχημένους παταγωδώς Πατριάρχες.

Τώρα εσείς δεν εμπιστεύεστε ούτε το γέροντα Φιλόθεο, ούτε τους Ζήση, Μενταλληνό, το αντιαιρετικό εγκόλπιο και τους υπόλοιπους και βασίζεστε μόνο στο κ Φειδά, τι αποδείξεις έχει ο κ Φείδας για όσα υποστηρίζει σχετικά με τον Μεταξάκη, σκεφτήκατε ποτέ ότι μπορεί να προσπαθεί αν τον καλύψει;
Εγώ όμως επειδή δεν μου αρέσει να μιλάω χωρίς αποδείξεις σας δείχνω μερικές από εκεί και πέρα αποφασίζετε τι θα πιστεύετε πλέον.

ΕΝ ΕΤΕΙ 1967 ἡ «Συντακτικὴ ᾿Επιτροπὴ τοῦ Τεκτονικοῦ Δελτίου
ἀνέθεσεν» εἰς τὸν Μασῶνον ᾿Αλεξ. ᾿Ι. Ζερβουδάκην νὰ συντάξῃ
μίαν μελέτην «ποὺ νὰ σκιαγραφῆ ἕνα ἀκόμη φωτεινὸ ἄστρο, ποὺ
ἐλάμπρυνε καὶ κατηύγασε τὸν οὐρανὸ τῆς ῾῾᾿Ορθοδόξου ῾Ελληνικῆς
᾿Εκκλησίας᾿᾿»
Ο ᾿Α. ᾿Ι. Ζερβουδάκης πράγματι συνέγραψε μίαν λίαν ἐκτενῆ καὶ
ἀξιόλογον ἐξ ἀπόψεως ἱστορικῆς βιογραφίαν τοῦ πατριάρχου Μ. Μ.,
ἀνερχομένην εἰς εἰκοσιπέντε σελίδας, ἐξ᾿ ἧς ἀναδημοσιεύομεν ἕνα
μικρὸν τμῆμα, τὸ ὁποῖον βεβαίως ὁμιλεῖ ἀφ᾿ ἑαυτοῦ καὶ δὲν χρήζει
σχολίων ἡμετέρων.
Πάντως ἀξίζει νὰ σημειωθῇ εἰσαγωγικῶς, ὅτι ὅσα γράφει ὁ ᾿Α. ᾿Ι.
Ζ. εἶναι πέρα πάσης ἀμφισβητήσεως καὶ δι᾿ ἄλλους λόγους, ἀλλὰ
καὶ διότι - τὸ πλέον σοβαρὸν - εἶχε προσωπικὴν πεῖραν τῆς μασω-
νικῆς ἰδιότητος τοῦ Μ. Μ.

Παναγιώτης Μακρής είπε...

ΕΝ ΕΤΕΙ 1929 ὁ Μητροπολίτης Κασσανδρείας Εἰρηναῖος ὑπέβα-
λε βαρυσήμαντον ῾Υπόμνημα εἰς τὴν «῾Ιερὰν Σύνοδον τῆς ῾Ιε-
ραρχίας τῆς ῾Ελλάδος, συγκληθεῖσαν τῇ 14.6.1929» εἰς τὸ ὁποῖον,
μεταξὺ πολλῶν ἄλλων θεμάτων, ἀναφέρεται καὶ εἰς τὸν Μελέτιον
Μεταξάκη μὲ ἐκπλήσσουσαν δριμύτητα.
Τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Κασσανδρείας Εἰρηναίου τὰ λε-
γόμενα εἶναι ἀδύνατον νὰ ἀμφισβητηθοῦν, καθ᾿ ὅσον ἐπιβεβαιοῦν-
ται καὶ ἐκ πλήθους ἄλλων μαρτυριῶν.
Αἱ παράγραφοι Δʹ καὶ Εʹ τοῦ ἱστορικοῦ ῾Υπομνήματος ἀποτελοῦν
ἀληθῶς καταπέλτην κατὰ τοῦ ὄντως «μοιραίου Πατριάρχου Μελε-
τίου Μεταξάκι».
᾿Αλλ᾿ ἄς ἴδωμεν ἀποσπάσματά τινα τοῦ ἀρχιερατικοῦ αὐτοῦ ῾Υπο-
μνήματος, τὰ ὁποῖα εἶναι πράγματι ἀποκαλυπτικά.
«Τὸ πνεῦμα τῶν νεωτερισμῶν καὶ τῆς ἀνταρσίας κατὰ
τοῦ εὖ τε καὶ καλῶς ἐν παντὶ ἔχοντι κανονικοῦ καθεστῶ-
τος τῆς ᾿Ανατολικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας ἐνεσαρκώθη
ἐν τῷ προσώπῳ τοῦ μοιραίου Πατριάρχου Μελετίου Με-
ταξάκι, ὅστις υἱοθετῶν τὰ σποραδικῶς κατὰ τὸ ἀρέσκον
ἑκάστῳ διακηρυσσόμενα ἐν περιοδικοῖς καὶ τῷ ἡμερη-
σίῳ Τύπῳ καὶ πλατυστόμως εὐκαίρως καὶ ἀκαίρως διαδι-
δόμενα, καὶ ἱκανοποιῶν ἁμαρτωλὰς θελήσεις καὶ ἰδιοτε-
λεῖς ἐπιθυμίας ἀλλοδόξων ᾿Εκκλησιῶν καὶ μυστικῶν ἑται-
ρειῶν
εἰς τὰς ὁποίας ὁ φιλοδοξίᾳ τυφλούμενος καὶ εἰς
τὴν διαφήμισιν τοῦ ἐγώ του θυσιάζων τὰ πάντα ὤφειλε
τὴν διαδοχικὴν εἰς τὰ ὕπατα τῶν ἐπὶ μέρους ᾿Ορθοδό-
ξων ᾿Εκκλησιῶν ἀξιώματα ἄνοδον αὐτοῦσυνεκάλεσε
τὸ ἀσυνήθει τίτλῳ καὶ ἐκκλησιαστικῇ φρασεολογίᾳ τιτλο-
φορούμενον Πανορθόδοξον Συνέδριον, κατ᾿ ἀλήθειαν δὲ
ἀντορθόδοξον τοιοῦτον, κατὰ Μάϊον τοῦ 1923 εἰς Κων-
σταντινούπολιν, ἔνθα... καὶ τὸ ᾿Εκκλησιαστικὸν ᾿Ιουλια-
νὸν ἡμερολόγιον παρὰ πᾶσαν σχετικὴν ἀπαγόρευσιν διὰ
τοῦ Γρηγοριανοῦ ἀντικατέστησε· καὶ τὴν ἀντικατάστασιντοῦ ἀποφάσει τῆς Αʹ Οἰκουμενικῆς Συνόδου συνταχθέν-
τος αἰωνίου διὰ τὴν ᾿Ορθόδοξον ᾿Εκκλησίαν Πασχαλίου
ἀπεφάσισε καὶ εἰς τὰ ᾿Αστεροσκοπεῖα Βουκουρεστίου, Βε-
λιγραδίου καὶ ᾿Αθηνῶν, ἀνέθηκε τὸν καταρτισμὸν ἀστρο-
νομικῶς τελειοτέρου τοιούτου· καὶ τὴν κουρὰν τῆς κό-
μης καὶ τὴν ἀντικατάστασιν τῆς σεμνῆς κληρικῆς ἐνδυ-
μασίας διὰ τῆς τῶν ῎Αγγλων Παστόρων ἐπέτρεψε καὶ τὸν
γάμον ἱερωμένων καὶ τὴν δευτερογαμίαν αὐτῶν ἀντικα-
νονικῶς εἰσήγαγε· καὶ τὸν καθορισμὸν τῶν ἡμερῶν τῆς
νηστείας καὶ τὸν τρόπον τῆς τηρήσεως αὐτῶν εἰς τὴν
κρίσιν τῶν ἐπὶ μέρους ᾿Εκκλησιῶν ἐνεπιστεύθη, καταστρέφων οὕτω τὴν ὁμοιομορφίαν καὶ εὐταξίαν τὴν ἐπικρατοῦσαν ἐν ταῖς ἐπὶ μέρους Αὐτοκεφάλοις ᾿Ορθοδό-
ξοις ᾿Εκκλησίαις τῆς ᾿Ανατολῆς Συνεχίζεται

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Συνέχεια

Οὕτω δὲ ἐνεργῶν, διάπλατα ἤνοιξε τὰς πύλας πρὸς
πάντα νεωτερισμόν, καταργῶν οὕτω τὸ διακριτικὸν γνώ-
ρισμα τῆς ᾿Ανατολικῆς ᾿Ορθοδόξου ᾿Εκκλησίας, καθ᾿ ὅ
Αὕτη διετήρει ἀπαραχαράκτως καὶ ἀκαινοτομήτως πᾶν
ὅ,τι παρέλαβε παρὰ τοῦ Κυρίου, τῶν ᾿Αποστόλων, τῶν
Πατέρων, τῶν Οἰκουμενικῶν καὶ Τοπικῶν Συνόδων...
Ποῖον δικαίωμα εἶχεν ὁ ἔπηλυς ούτος ἄνευ τῆς γνώ-
μης τῶν ἐπὶ μέρους Μητροπολιτῶν τοῦ Οἰκουμενικοῦ
Θρόνου νὰ συγκαλέσῃ Πανορθόδοξον Συνέδριον; Καὶ κατὰ
ποῖον νόμον ἤ κανόνα ὁ ἀρχηγὸς μιᾶς ἐπιμέρους ᾿Εκκλη-
σίας ἀπεφάσισε τὴν ἀκύρωσιν ἀποφάσεως ὅλων τῶν Πα-
τριαρχῶν τῆς ᾿Ανατολῆς, γενομένης ἐν τῇ ὑπὸ τῶν ἐξε-
χόντων μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Κων/πόλεως ᾿Εκκλησιαστι-
κῇ ῾Ιστορίᾳ Πατριαρχῶν, ῾Ιερεμίου τοῦ Βʹ Κων/πόλεως,
τοῦ ᾿Αλεξανδρείας Μελετίου τοῦ Πηγᾶ, τοῦ ᾿Αντιοχείας
᾿Ιωακεὶμ καὶ ῾Ιεροσολύμων Σωφρονίου, ἐπὶ τοῦ ζητήματος
τοῦ ἡμερολογίου καὶ Πασχαλίου Επιτρέπεται ἡ ἀκύρω-
σις ἀποφάσεως μείζονος Δικαστηρίου ἐν τοῖς πολιτικοῖς
ὑπὸ ἐλάσσονος; Δικαιοῦται τὸ Πρωτοδικεῖον λόγου χάριν
νὰ ἀνατρέψῃ ἀπόφασιν ᾿Εφετείου; Τοὺς ἀσεβοῦντας ἀ-
πέναντι τοῦ καθεστῶτος τῆς ἰδίας ᾿Εκκλησίας ἐπισκό-
πους δὲν σέβονται οὔτε οἱ ἄρχοντες οὔτε ὁ λαός. Τοὺς
ἐκλαϊκεύοντας τοὺς ἱερεῖς τοῦ ῾Υψίστου καὶ διὰ διαφό-
ρων καινοτομιῶν ἐκτροχιάζοντας τὴν ᾿Εκκλησίαν ἀπὸ τῆς
ἱερᾶς καὶ ἁγίας βασιλικῆς ὁδοῦ, ἢν διεχάραξαν αὐτῇ
Πατέρες Θεόφρονες καὶ Σύνοδοι Θεοσύλλεκτοι, ἐξευτε-
λίζει καὶ περιφρονεῖ ὁ λαός.
Αἱ καινοτομίαι τοῦ κ.Μελετίου Μεταξάκι οὐ μόνον τὰ
ἐν ἁπλότητι καρδίας ᾿Ορθοδόξως πιστεύοντα, καὶ μὴ ἐ-
πιδεκτικὸν προσθηκῶν ἤ καινοτομιῶν τὸ ἐκκλησιαστικὸν
καθεστὼς θεωροῦντα, πιστὰ τῆς ᾿Ορθοδοξίας τέκνα ἀπε-
μάκρυναν τῶν ῾Ιερῶν Ναῶν καὶ ἐπέφερον τὴν ἐρήμωσιν
τοιούτων τῆς ὑπαίθρου..., ἀλλὰ καὶ τὰς τέως ἐν ἐπιζήλῳ
ἀδελφικῇ ἀγάπῃ, συμπνοίᾳ, ἑνότητι πίστεως καὶ ταυτο-χρόνου λατρείας καὶ δοξολογίας τοῦ ῾Αγίου Θεοῦ διαφη-
μιζομένας πρεσβυγενεῖς καὶ θυγατέρας Αὐτοκεφάλους
᾿Ορθοδόξους ᾿Ανατολικὰς ᾿Εκκλησίας, λυπηρὸν εἰπεῖν, διή-
ρεσαν εἰς τρία· εἰς δύο μὲν ὁμάδας κατὰ τὸ ἡμερολόγιον, εἰς τρίτην δὲ κατὰ τὸ Πασχάλιον. Καὶ ἐγενόμεθα μάρτυρες θλιβεροῦ γεγονότος, καθ᾿ ὅ
ἡ ᾿Ορθόδοξος Ρουμανικὴ ᾿Εκκλησία πέντε Κυριακὰς ἐνω-
ρίτερον τῶν λοιπῶν ᾿Ορθοδόξων ᾿Εκκλησιῶν ἑώρτασε κα-
τὰ τὸ ἔτος τοῦτο τὸ ῞Αγιον Πάσχα ἐπὶ προφανεῖ κατα-
πατήσει καὶ ὕβρει τῶν ἀποφάσεων καὶ εὐχῶν τῆς Αʹ
῾Αγίας Οἰκουμενικῆς Συνόδου...
Τὴν καταπάτησιν ταύτην τῆς ἑνότητος τοῦ πανηγυρι-
σμοῦ τῆς Λαμπροφόρου ᾿Αναστάσεως τοῦ Κυρίου, ὡς
γνωστὸν ἡ Ρουμανικὴ ᾿Εκκλησία ἐπλήρωσε διὰ τῆς ἀπο-
σχίσεως τῶν ᾿Ορθοδόξων τῆς Βεσσαραβίας καὶ ἄλλων
᾿Ορθοδόξων Ρουμάνων, περὶ τὰ 8 ἐν ὅλῳ ἑκατομμύρια,
συμπανηγυρισάντων τὸ ἅγιον Πάσχα μετὰ τῶν τηρησάν-
των τὸ ἀρχαῖον καθεστὼς τῆς ᾿Ανατολικῆς ᾿Ορθοδόξου
᾿Εκκλησίας.
Οὐδεὶς εὔχεται νὰ γίνῃ μάντις κακῶν».

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη νομίζω, πως δεν μπορούμε να συνεννοηθούμε, επειδή το σχόλιό σου αφορά συνομοσιολογίες. Οικουμενιστής ο ένας, οικουμενιστής ο άλλος, άρα γράφουν ψέματα για να καλύψουν τον Μεταξάκη.
Σε ρωτώ το εξής απλό. Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ξέρει ή δεν ξέρει εδώ και πολλές δεκαετίες την μομφή που αποδίδεται για τον Μεταξάκη ή όχι;
Αφού το ξέρει γιατί δεν τον αφορίζει; Είναι δυνατόν να έχει στα Πατριαρχικά δίπτυχα ένα μασόνο;

Και κάτι ακόμα. Είναι αμαρτία κατά σε η Εκκλησία να αλλάζει την ημερομηνία μιας γιορτής και να την γιορτάζει όποτε αυτή κρίνει; Λόγου χάρη, αν γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα στις 27 Δεκεμβρίου τρέχει τίποτα και θα δώσουμε λόγο στο Θεό γι' αυτό;

Χρήστος - αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Ο Μελέτιος Μεταξάκης ήταν αποδεδειγμένα ένας αποτυχημένος Πατριάρχης. Στην Κω/πόλη όμως τον έχουνε για πετυχημένο. Εφόσον προσπαθούν να κρύψουν τις αποτυχίες που έκανε ποιος μου εγγυάται ότι δεν προσπαθούν να κρύψουν και τη Μασονική ιδιότητα του.

Ο προαναφερθεὶς Μασῶνος ᾿Αλεξ. ᾿Ι. Ζερβουδάκης ἔγραφε διὰ τὸν «μοι-
ραῖον Πατριάρχην»:
«῾Η ἀγωνία, ποὺ εἶχε νὰ κατανικήση τὶς ἀντιδράσεις, ποὺ εὕρισκε διαρκῶς
στὴν προσπάθειά του νὰ ἐπιβάλη καινοτομίες ριζοσπαστικές, ἀλλὰ σωτήριες,
ἔφεραν ξαφνικὰ ἕνα γκρέμισμα ἀπροσδόκητο», δηλ. τὸν θάνατό του τὴν 27-
28.7.1935.
(Βλ. «Τεκτονικὸν Δελτίον», ἔνθ᾿ ἀνωτ., σελ. 48, ὑπογραμ. ἡμέτ.,)

῾Ο Μητροπολίτης Νουβίας Νικόλαος, διάδοχος τοῦ Μελετίου Μεταξάκη
εἰς τὴν ᾿Αλεξάνδρειαν, ἔλεγε περὶ αὐτοῦ:
«῾Η αἰσιοδοξία τὸν ὤθει πολλάκις εἰς σχέδια τολμηρὰ καὶ ἐπικίνδυνα, ἀπὸ τὰ
ὁποῖα μετὰ βίας συνεκρατεῖτο ὑπὸ τῆς ῾Ιερᾶς Συνόδου».
(Βλ. «Τεκτονικὸν Δελτίον», ἔνθ᾿ ἀνωτ., σελ. 48, ὑπογραμ. ἡμέτ.,).

Τὸ ἐν ᾿Αθήναις περιοδικὸν «Ζωή», τῆς ὁμωνύμου γνωστῆς ᾿Αδελφότητος,
ἔγραφε μεταξὺ τῶν ἄλλων, ἐπὶ τῷ θανατάτῳ τοῦ Μ.Μ.
«...διεμορφώθη εἰς ἰδιάζουσαν ἐν τῇ ᾿Εκκλησίᾳ φυσιογνωμίαν. ᾿Εν αὐτῇ ἡ
πολιτικὴ προσωπικότης ἀπερρόφα καὶ ὑποκαθίστα τὴν ἐκκλησιαστικὴν τοιαύτην.
᾿Ενοχλούμενος ἀπὸ τὴν συντηρητικότητα, ἐξεδήλωνεν ἐλευθερίους τάσεις, αἵτι-
νες πολλάκις ἐνεφανίζοντο ἀσυγκράτητοι, μολονότι - διὰ νὰ χρησιμοποιήσωμεν
ἰδικήν του φράσιν - ῾῾τὰ πολλὰ σκοντάματα τὸν ἠνάγκαζον νὰ μετριάζῃ᾿᾿ ταύτας.
᾿Εν τούτοις καὶ πάλιν δὲν ἐδυσκολεύετο νὰ προσαρμόζῃ ἤ τουλάχιστον ν᾿
ἀποπειρᾶται τὴν προσαρμογὴν ᾿Εκκλησίας καὶ ἐκκλησιαστικῶν πραγμάτων εἰς
τὴν σκοπιμότητα, νὰ θεωρῇ δὲ ἀκόμη καὶ τοὺς ἐκκλησιαστικοὺς θεσμοὺς εὐ-
προσαρμόστους εἰς τὴν σκοπιμότητα καὶ τὰς ἀπαιτήσεις τῆς ἐποχῆς... ἔστρεφε
τὴν ὁρμήν του, ὁσάκις δὲν εἶχεν ἄλλο πεδίον ἐργώδους δράσεως, πρὸς τοὺς
ἐκκλησιαστικοὺς θεσμούς, ἐπιζητῶν νὰ δίδῃ διέξοδον εἰς τὴν ἀνήσυχον πρωτο-
βουλίαν του διὰ μεταβολῶν ἐν τῇ ἐξωτερικῇ ζωῇ τῆς ᾿Εκκλησίας, προτοῦ γίνῃ
ἡ δέουσα ἐργασία διὰ τὴν ἐσωτερικὴν ἀνακαίνισιν αὐτῆς».
(Βλ. περιοδ. «Ζωή», ἀριθ. 1195/10.8.1935, σελ. 248)

Τι στοιχεία θέλετε κ Χρήστο για να πειστείτε περί της μασονικής ιδιότητας του Μεταξάκι;

Πολύ κατέτρεξε τον Άγιο Νεκτάριο και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Μελέτιος Μεταξάκης. Αυτός διετέλεσε και Οικουμενικός Πατριάρχης και Πατριάρχης Αλεξανδρείας. Αυτός ο δυστυχής ήτανε μασώνος μοντέρνος, νεωτεριστής και έκαμε πολύ κακό στην Εκκλησία. Αυτός ήταν και κατά του μοναχισμού. Όταν ο Άγιος αγωνιζόταν με τόσες δυσκολίες να κτίση το Μοναστήρι, επήγε και τον απέτρεπε ...;

- Τί κάνεις εδώ; Μοναστήρι κτίζεις τώρα; Δεν βλέπεις ότι τόσα εξωκκλήσια γύρω εδώ ερήμωσαν; Δεν είναι για Μοναστήρια στη σημερινή εποχή.
Ο Πενταπόλεως όμως εξηκολούθησε και έγινε το Μοναστήρι και άλλα πολλά κατόπιν, ώστε η Αίγινα σήμερον να έχη τα περισσότερα Μοναστήρια. Το προείπεν ο Άγιος: «Θα γίνη, είπεν, η Αίγινα το Άγιον Όρος των Μοναζουσών». Και ήδη έχει εννέα Μοναστήρια γυναικών.
Αλλά και ποία διαφορά στο τέλος των δύο Ιεραρχών.
Ο Μεταξάκης, που έκαμε τόσε εις βάρος της Ορθοδοξίας, είχεν οικτρόν τέλος. Τον βρήκαν ένα πρωί κάτω από το κρεββάτι του νεκρόν και με την γλώσσαν του έξω. Αυτήν ακριβώς την γλώσσαν, που έλεγε αυτά στον Άγιο και τόσα εις βάρος της Ιεράς Παραδόσεως και της Ορθοδόξου Εκκλησίας!

Εξ αντιθέτου, ο Πενταπόλεως, που έμεινε πιστός εις την Ι. Παράδοσιν και υπέμεινε τους πειρασμούς και διώξεις, είχεν άγιον τέλος και σήμερον τιμάται, όχι μόνον από το Πανελλήνιον, αλλά και από όλην την Υδρόγειον.

Από το βιβλίο του μακαριστού αρχιμανδρίτου Χαραλάμπους Δ. Βασιλόπουλου «Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ» (εκδ. «Ορθόδοξου Τύπου», Κάνιγγος 10, Αθήναι 2001)

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Όπως ἀνέγραφε τὸ ἐπίσημον ὄργανον τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΗΘΕΙΑ»:

«Ἡ ἀναγγελία τῆς ἐκλογῆς ὡς Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου τοῦ Μητροπολίτου Ἀθηνῶν Μελετίου προὐκάλεσε τὴν ἔκρηξιν θυέλλης ἐν Ἀθήναις… Οἱ Ἑπτὰ ὡς πλειοψηφία τῆς Συνόδου ἐτηλεγράφησαν πρὸς τὸν Σεβασμιώτατον Μητροπολίτην Μελέτιον παρακαλοῦντες νὰ μὴ άποδεχθῆ τὴν ἐκλογὴν καὶ ἔλθη εἰς Κωνσταντινούπολιν χάριν τῆς εἰρήνης τῆς Ἐκκλησίας».

Ὁ δὲ Χρῆστος Ἀνδροῦτσος ἔγραφεν ὅτι «πάντες οἱ ἐν Κωνσταντινουπόλει εἰσὶν ὠνητοὶ» καὶ διὰ πραγματείας ἀπεδείκνυεν ἀντικανονικὴν καὶ παράνομον τὴν ἐπίβασιν τοῦ Μεταξάκη εἰς τὸν οἰκουμενικὸν θρόνον.

Ἐνῶ οὕτως ἐδέχθησαν τὴν «ἐκλογήν» του οἱ Ὀρθόδοξοι, οἱ δυσσεβεῖς προτεστάνται καὶ ὅπου γῆς οἰκουμενισταὶ ἐπανηγύρισαν ἐνθουσιωδῶς καὶ ἔπλεξαν διθυράμβους διὰ τὴν ἐκλογήν του, γνωρίζοντες ἀπὸ πολλοῦ τὸν ἄνδρα ἐκ τῶν μετ’ αὐτῶν θεομισήτων ἀντορθοδόξων ἐπαφῶν καὶ προδοσιῶν του καὶ βλέποντες ἐν τῶ προσώπω του τὸν ἐκτελεστὴν τῶν κατὰ τῆς Ὀρθοδοξίας σχεδίων των.

Οἱ CHURCH TIMES τοῦ Λονδίνου ἔγραφον:

«Πρέπει νὰ εἴμεθα εὐχαριστημένοι καὶ ὑπερήφανοι διότι ὁ Θεὸς ἔδωκε τοιοῦτον ποιμενάρχην εἰς τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν κατὰ τὰς ἡμέρας ταύτας…».
«Ὑπὸ τῆς ἐνταῦθα (Ν. Ὑόρκη) Μεγάλης Ἐπισκοπιανῆς Θεολογικῆς Ἀκαδημίας ἐγένετο ἡ ἀπονομὴ τοῦ Διπλώματος τῆς Θεολογίας πρὸς τὴν Α.Θ. Παναγιότητα τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην Μελέτιον Δ΄ … Ὁ Σεβ. Ἐπίσκοπος Νέας Ὑόρκης WILLIAM T. MANNING… στρέφων τὸν λόγον περὶ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου Μελετίου Δ΄, «τοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ ποιμένος» ὡς τὸν ὠνόμασεν, ἔπλεξε τὸ ἐγκώμιον αὐτοῦ ὡς ἱεράρχου ἐμφορουμένου ὑπὸ φλογερᾶς πίστεως καὶ γνησίως χριστιανικῶν ἰδεωδῶν. Διὰ τοῦτο τιμᾶται ὑφ’ ὁλοκλήρου τοῦ κόσμου. Τοιοῦτον ὑπέροχον ἱεράρχην τιμῶμεν σήμερον. Ἡ ἀπονεμομένη αὕτη τιμὴ πρὸς τὸν Οἰκουμενικὸν Πατριάρχην τὸν πεπνυμένον τοῦτον ἱεράρχην, τὸν γνωστὸν διὰ τὰ φιλάδελφα αὐτοῦ αἰσθήματα πρὸς τὴν ἀδελφὴν Ἐπισκοπιανὴν Ἐκκλησίαν, δικαίως μᾶς κάμνει νὰ χαίρωμεν καὶ νὰ αἰσθανώμεθα ὑπερηφάνειαν διότι εἶναι τιμὴ ἀντανακλῶσα πρὸς ὅλην τὴν Ὀρθόδοξον Ἐκκλησίαν…». Ὁ αὐτὸς «ἐπίσκοπος», καλέσας τὸν Μεταξάκην, «νὰ εὐλογήση τὸ πλήρωμα τῆς Ἐκκλησίας αὐτοῦ, προητοίμασε μεγαλειώδη δεξίωσιν ἐν τῶ καθεδρικῶ ναῶ τοῦ ἁγίου Ἰωάννου…».

Αυτά είναι μόνο λίγα άμα δεν σας πείθουν πάω πάσο και δεν επιμένω.

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Κύριε Χρήστο σχετικά με το ημερολόγιο απάντησα στα πρώτα 2 σχόλια μου αν θέλετε μπορείτε να ανατρέψετε τα επιχειρήματα που έχω εκεί. Τώρα για τον Μεταξάκη κ Χρήστο ότι επιχείρημα υπάρχει το απορρίπτεται γιατί σας κάνουν για συνομοσιολογίες. Βεβαίως και δεν είμαι υπέρ των συνομοσιολογιών αλλά δεν είμαι και του άλλους άκρου να απορρίπτω τα πάντα δήθεν επειδή είναι συνομοσιολογίες.

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη, συγγνώμη, αλλά γράφεις σχόλια άσχετα μ' αυτό που σε ρωτάω εγώ.
Τι Νεκτάριο Αιγίνης, ανακάτεψες τώρα, κ.λ.π., κ.λ.π.
Εγώ σε ρωτάω το εξής απλό και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω.
Το Οικουμενικό Πατριαρχείο ξέρει ή δεν ξέρει εδώ και πολλές δεκαετίες την μομφή που αποδίδεται για τον Μεταξάκη ή όχι;
Αφού το ξέρει γιατί δεν τον αφορίζει; Είναι δυνατόν να έχει στα Πατριαρχικά δίπτυχα ένα μασόνο;


Χρήστος αντιαιρετικός

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Ακριβώς, Παναγιώτη, επειδή δεν έχω πολυκαταλάβει από τα σχόλιά σου τι πρεσβεύεις για την αλλαγή του ημερολογίου, γι' αυτό σε ρωτάω.

Είναι αμαρτία κατά σε η Εκκλησία να αλλάζει την ημερομηνία μιας γιορτής και να την γιορτάζει όποτε αυτή κρίνει; Λόγου χάρη, αν γιορτάσουμε τα Χριστούγεννα στις 27 Δεκεμβρίου τρέχει τίποτα και θα δώσουμε λόγο στο Θεό γι' αυτό;

Χρήστος - αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Μα κ Χρήστο αυτό προσπαθώ να σας εξηγήσω ο Μεταξάκης ήταν Οικουμενιστής αποδεδειγμένα, ο Βαρθολομαίος είναι Οικουμενιστής αποδεδειγμένα, σιγά μην τον διαγράψει από τα δίπτυχα. Ποιόν περιμένετε να τον διαγράψει τους πρώην Αθηναγόρα, Δημήτριο ή τον Βαρθολομαίο; Όλοι τους ήταν και είναι Οικουμενιστές.

Σχετικά με το ημερολόγιο πρεσβεύω ότι ο γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος.
Κακώς έγινε η αλλαγή αυτό όμως δεν σημαίνει ότι έπεσε η Εκκλησία σε αίρεση και εξέπεσε της Θείας Χάρις όπως λένε κάποιοι ακραίοι ζηλωτές.
Εδώ για περισσότερες πληροφορίες
http://syghorisis.blogspot.gr/2013/02/blog-post_15.html
Η άποψη του αρχηγού των Γοχ με καλύπτει πλήρως, η Ελλαδική Εκκλησία είναι δυνάμει σχισματική όχι ενεργεία. Σημαίνει ότι είναι υπόδικη να δώσει λόγο στο ανώτατο Εκκλησιαστικό Όργανο (Οικουμενική Σύνοδο) το οποίο θα επιβάλλει και την ανάλογη ποινή. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι στερείτε Θείας Χάρις και δεν αγιάζουν όσοι ακολουθούν το νέο ημερολόγιο αφού υπάρχουν σημαντικότερα για τα οποία θα μας κρίνει ο Θεός.

Τώρα το θέμα που με ρωτάτε σας αναφέρω ότι το βλέπετε καθαρά ημερολογιακά το θέμα και όχι Εκκλησιολογικά. Το θέμα είναι να μη διασπάται η εξωτερική ενότητα κάτι το οποίο έγινε με το ημερολόγιο.

Όσον αφορά την εορτή ναι κ Χρήστο το βρίσκω λάθος. Την αίρεση των τετραδιτών την ξέρετε; Ήταν αυτοί που μετά την Α' Οικουμενική σύνοδο επέμεναν να εορτάζουν το Πάσχα στις 14 του μήνα Νισσάν, αυτοί αποκόπηκαν από την Εκκλησία και γίνονταν δεκτή πίσω με λίβελο. Το μόνο στο οποίο διαφοροποιούνταν από τους Ορθοδόξους ήταν η ημέρα εορτής του Πάσχα.
Ούτως η άλλος οι Κανόνες ορίζουν ότι δεν επιτρέπετε καμία άσκοπη αλλαγή των παραδόσεων. Γιατί κάποιος να το κάνει στις 27 και όχι στις 25 που έχει οριστεί από την Εκκλησία, δηλαδή κάνει ανυπακοή στην Εκκλησία.
Αφήστε με να σας το φέρω αλλιώς το ερώτημα, αν κάνει Χριστούγεννα στις 28 Ιουλίου είναι αμαρτία και θα δώσει λόγο ναι ή όχι;

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Όπως καταλαβαίνεις Παναγιώτη, σοβαρός διάλογος, δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει μαζί σου, γιατί στις συνωμολογίες σου, πρόσθεσες και μία ακόμα. Όλο το Πατριαρχείο Κων/λης έχει καταληφθεί εδώ και δεκάδες χρόνια από Οικουμενιστές και Μασόνους!! Μας ψεκάζουν, μας ψεκάζουν Παναγιώτη μου, και δεν το έχω αντιληφτεί ο καημένος! Ας σταματήσω λοιπόν αυτό το θέμα εδώ, και όποτε αποφασίσεις να μιλήσεις γι' αυτό το θέμα σοβαρά, εδώ είμαστε να το συνεχίσουμε.

Πάμε τώρα στο άλλο θέμα. Αφού λες πως δεν μπορεί να γίνει αλλαγή ημερομηνίας γιορτής και είναι αμαρτία αυτό, για πες μου το εξής.
Τα Χριστούγεννα γιορταζόταν πάντα 25 Δεκεμβρίου από τους Χριστιανούς και την Εκκλησία;

Χρήστος - αντιαιρετικός

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Και κάτι ακόμα Παναγιώτη μου. Στο ιστολόγιο http://syghorisis.blogspot.gr που με παρέπεμψες, έχει άρθρο για τον Μεταξάκη. Όπως θα δεις και ο ίδιος ο αρθρογράφος υποστηρίζει πως ο Μεταξάκης έστειλε επιστολή στον Βενιζέλο, που εφιστά την προσοχή του στη Μασονία ως επικίνδυνη! Δηλαδή λέει ότι και ο Φειδάς. Θα το βρείς εδώ το άρθρο http://syghorisis.blogspot.gr/2013/11/blog-post_17.html
Δεν είναι λοιπόν τα πράγματα έτσι απλά, όπως τα νομίζεις εσύ. Χαρακτηρίζουμε κάποιον Οικουμενιστή ή Μασόνο και πάει τελειώσαμε, φορτώνοντας ότι μας συμφέρει εμάς.
Θα σου πω και κάτι ακόμα. Εγώ για την οικονομία του λόγου θα δεχτώ πως ο Οικουμενικός Θρόνος, έχει αλωθεί εδώ και δεκάδες χρόνια από οικουμενιστές και μασόνους, γι’ αυτό και δεν αφορίζουν τον Μεταξάκη.
Στην Εκκλησία της Ελλάδας όμως τι γίνεται; Δεν υπήρξε ο Μεταξάκης αρχιεπίσκοπος της Ελλαδικής Εκκλησίας; Δεν έμαθαν πως κατηγορείται για μασόνος οι επόμενοι αρχιεπίσκοποι; Ο μακαριστός Σεραφείμ, ο μακαριστός Χριστόδουλος και ο νυν Ιερώνυμος είναι όλοι οικουμενιστές και μασόνοι; Γιατί δεν αφόρισαν τον Μεταξάκη; Πως δέχονταν να τον μνημονεύουν στα δίπτυχα, έναν Μασόνο. Τι λέει η απόφαση της Ιεράς Συνόδου το 1972; Πως είναι ασυμβίβαστη η ιδιότητα του Μασόνου με αυτή του Χριστιανού. Δεν τα ήξεραν αυτά οι αρχιεπίσκοποι και μνημόνευαν και μνημονεύουν ακόμα τον Μεταξάκη;

Χρήστος - αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Καλησπέρα και πάλι κ Χρήστο.

1)Αρχικά για τον Μεταξάκη, όπως είπα η Μασονική ιδιότητα κάποιου γίνεται γνωστή μετά θάνατον.
2)Μου αναφέρατε σε άλλο παλαιότερο σχόλιο ότι οι Μασόνοι έχουνε ονομάσει και άλλους ιεράρχες Μασόνους. Διαφωνώ ως προς το εξής, όταν οι Μασόνοι προ 1-2 ετών είχανε ισχυριστεί ότι υπάρχουν Μασόνοι ιεράρχες σε ιντερνετική σελίδα τους. Ο Μητροπολίτης Πειραιώς τους απείλησε με μήνυση, οι Μασόνοι τότε βγήκαν και δικαιολογήθηκαν για λανθασμένη ανάρτηση. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι έγραφαν ψέματα για αυτό και απέσυραν τα όσα είχανε γραφτεί. Για τον Μεταξάκη όμως δεν έχουνε αποσύρει τίποτα.
3) Σχετικά με τους ιεράρχες που έχουνε κατηγορηθεί για Μασονισμό, διαβάζουμε στο βιβλίο Μασονία του Παναγιώτης Τρεμπέλα ότι όσες φορές αυτό έγινε ήτανε κατηγορία από τρίτους εναντίον των ιεραρχών αυτών. Δεν ήταν οι Μασόνοι αυτοί που τους κατηγόρησαν για Μασονισμό αλλά τρίτοι εκτός Μασονίας που τα είχανε μαζί τους. Η σύνοδος καλούσε τους ιεράρχες και διευκρίνιζε αν οι κατηγορίες ευσταθούσαν.
4)Η Μασονία στην Ελλάδα καταδικάστηκε το 1933, τότε όμως η σύνοδος είχε στείλει γράμμα στους καθηγητές Θεολογίας του Απθ (απ'όσο θυμάμαι) και τους είχε ζητήσει τη γνώμη τους για την Μασονία, η πλειοψηφία έγραψε στο γράμμα προς τη σύνοδο ότι η Μασονία δεν είναι κακή και πως μπορεί να συμβαδίζει με την Ορθοδοξία (αυτές ήταν οι απόψεις ορισμένων εκείνη την περίοδο, γιατί όχι και του Μεταξάκη;).
5) Ο Μεταξάκης είχε τελείως αλλοιωμένο φρόνημα, κυκλοφορούσε χωρίς ράσα πολλές φορές (υπάρχουν φωτογραφίες), ήταν εναντίον του μοναχισμού (για αυτό και ταλαιπωρούσε πολύ τον Άγιο Νεκτάριο όπως σας έδειξα σε άλλο σχόλιο), είχε Οικουμενιστικές τάσεις, μπορούμε να θεωρήσουμε εύκολα ότι ένας τέτοιος άνθρωπος θα ασπαζόταν τη Μασονία, καθώς και πως στην περαιτέρω αλλοίωση του φρονήματος του μπορεί να βοήθησε και πως ήτανε Μασόνος.
Τα παραπάνω εύκολα εμένα με πείθουν ότι θα μπορούσε να ήτανε Μασόνος λαμβάνοντας υπόψη την αγάπη των Μασόνων για αυτόν.
Μου είπατε περί επιστολής του Μεταξάκη προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο, προσέξτε ότι ο αδελφός στην συγχώρηση λέει ότι έψαξε την επιστολή και δεν τη βρήκε στο διαδίκτυο αν πράγματι υπήρχε δεν θα είχε γίνει γνωστή;
Επίσης, ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος ήταν ο Αρχιεπίσκοπος που έβαλε την υπογραφή του για την καταδίκη της Μασονίας, παρόλα αυτά υπάρχουν πολλές φωτογραφίες που τον δείχνουν να είναι μαζί με Μασόνους (έχει κατηγορηθεί επίσης για Μασονία αλλά δεν το πιστεύω για αυτόν, πάντα όμως υπάρχει και η περίπτωση ότι γίνεται να γίνεται για τα μάτια του κόσμου).
Σχετικά με τους ιεράρχες βεβαίως και πιστεύω ότι κάποιοι δεν ήξεραν, καθώς και πως κάποιοι ξέρουν αλλά δεν θέλουν αν το πιστέψουν.
Αφήστε να σας κάνω μια παρόμοια ερώτηση, συμφωνείτε ότι η Μασονική ιδιότητα είναι αντίθετη με την Ορθόδοξη Χριστιανική, πιστεύω όμως ότι θα συμφωνείτε και εσείς ότι και η Οικουμενιστική ιδιότητα είναι ασυμβίβαστοι με την Ορθόδοξη Χριστσιανικοί. Γιατί τότε μνημονεύεται ως Πατριάρχης ο Αθηναγόρας και δεν τον έχουνε διαγράψει από τα δίπτυχα και ο Βαρθολομαίος τον λιβανίζει ως έναν σπουδαίο και από τους πιο πετυχημένους Πατριάρχη, τη στιγμή που 3 Μητροπολίτες είχανε διακόψει το μνημόσυνο του μαζί με όλο το Άγιον όρος. Τη στιγμή που όλοι οι σύγχρονοι πατέρες (γέροντας Παίσιος, Φιλόθεος Ζερβάκος, Επιφάνιος Θεωδορόπουλος, Ιωάννης Ρωμανίδης, Θεόκλητος Διονυσιάτης, Αυγουστίνος Καντιώτης και άλλοι) τον χαρακτηρίζουν ως αιρετικό.
Σχετικά με τον Οικουμενισμό σήμερα σας στέλνω ένα σύνδεσμο με ένα άρθρο που έστειλα προς δημοσίευση σε ένα αδελφό να το μελετήσετε http://krufo-sxoleio.blogspot.gr/2014/09/blog-post_28.html
Αυτά τα οποία έχω γράψει στο άρθρο είναι απλά και μόνο ένα δείγμα των προδοσιών που έχουνε γίνει (δεν ανέφερα για τις προδοτικές υπογραφές που έχουνε πέσει όπως στο Μπάλαμαντ και στο Πουσάν).

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Όσον αφορά το ημερολόγιο-εορτολόγιο, βεβαίως κ Χρήστο γνωρίζω και για τα Χριστούγεννα και για τις άλλες γιορτές αλλά οι Χριστιανοί ήτανε έτσι προ της Α' Οικουμενικής Συνόδου. Προτού δηλαδή καθιερωθεί επίσημα από όλοι την Εκκλησία το ημερολόγιο-εορτολόγιο, έως τότε ναι ήτανε διαφορετικά η Εκκλησία όμως, με οικουμενική απόφαση καθιέρωσε πως θα γίνονται οι εορτές και πότε. Επομένως εάν κάποιος κάνει κάτι διαφορετικό κάνει παρακοή στην οικουμενική σύνοδο είναι έτσι η όχι;

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη, γράφεις, γράφεις αποφεύγοντας να μου απαντήσεις σ' αυτά που σε ρωτάω. Συγχέεις τον οικουμενισμό με τον μασονισμό. Ο Μασονισμός έχει καταδικαστεί επίσημα από την Εκκλησία, ο Οικουμενισμός καταδικάστηκε μήπως και δεν τον ξέρω; Για πες μου πότε καταδικάστηκε επίσημα από την Εκκλησία για να το μάθω και εγώ.
Συνεπώς σε ξαναρωτάω. Γιατί μνημονεύεται ακόμα ο Μεταξάκης. Μετά τι δικαιολογία είναι αυτή που είπες πως δήθεν οι Ιεράρχες δεν ξέραν για τον Μεταξάκη. Δεν τους ενημέρωσε κανένας γι' αυτό; Μιλάς σοβαρά; Ξέρεις ποια είναι η διδακτορική διατριβή του Χριστόδουλου; Για το παλιό και νέο ημερολόγιο σε πληροφορώ. Ασχολήθηκε λοιπόν μ' αυτά ο Χριστόδουλος και δεν ... έμαθε πως κατηγορούσαν τον Μεταξάκη σαν μασόνο; Σοβαρολογείς για να ξέρω. Περιμένω λοιπόν να μου πεις γιατί μνημονεύεται ακόμα ο Μεταξάκης.

Χρήστος - αντιαιρετικός

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη εγώ δεν σε ρώτησα αν ξέρεις για το εορτολόγιο ή όχι. Εγώ σε ρώτησα αν τα Χριστούγεννα γιορταζόταν πάντα στις 25 Δεκεμβρίου. Και επειδή ανακάτεψες την Α΄ Οικουμενική Σύνοδο που δεν έχει καμιά σχέση με τα Χριστούγεννα, συμπληρώνω την ερώτησή μου. Η γιορτή της Υπαπαντής γιορτάζονταν πάντα 2 Φεβρουαρίου; Αν δεν ξέρεις τις απαντήσεις πες μου να στα διευκρινίσω εγώ.

Χρήστος - αντιαιρετικός

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Και κάτι ακόμα Παναγιώτη μου. Γράφεις:
«η Εκκλησία όμως, με οικουμενική απόφαση καθιέρωσε πως θα γίνονται οι εορτές και πότε.»

Για πες μου, επειδή εγώ ειλικρινά δεν γνωρίζω, ποια οικουμενική σύνοδος και με ποιον κανόνα καθιέρωσε πως θα γίνονται οι εορτές και πότε;
Λόγου χάρη, μιας και αναφερόμαστε στα Χριστούγεννα, ποια οικουμενική σύνοδος και με ποιον κανόνα καθιέρωσε πως θα γίνεται η συγκεκριμένη εορτή και πότε;

Χρήστος – αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Αρχικά για τον Οικουμενισμό που με ρωτήσατε έχει καταδικασθεί ως αίρεση από την Εκκλησία εδώ και αιώνες.
ο αιρετικός Απελλής κατά τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους δίδασκε: «Εκαστος ως πεπίστευκεν σωθήσεται, μόνον εάν εν έργοις αγαθοίς ευρίσκεται». Ότι ακριβώς ισχυρίζονται οι Οικουμενιστές.

Σας έκανα και εγώ μια ερώτηση καθώς και σας διευκρίνισα και κάποια πράγματα. Για ποιο λόγο οι μασόνοι έχουνε τέτοια αγάπη για τον Μεταξάκη και δεν φοβούνται να τον αποκαλέσουν και μασόνο; επίσης για πιο λόγο ενώ ο Αθηναγόρας ήταν αιρετικός μνημονεύετε ακόμα στα δίπτυχα και ο Βαρθολομαίος τον εκθειάζει ως έναν από τους μεγαλύτερους Πατριάρχες, δεν ξέρει άραγε ότι ήτανε αιρετικός;

Σχετικά με τις εορτές ναι κ Χρήστο ξέρω πολλές γιορτές γιορτάζονταν διαφορετικά από ότι σήμερα (πχ Χριστούγεννα, Υπαπαντή και άλλες).
Τα Χριστούγεννα καθιερώθηκα μετά 75 έτη από της εορτής του Πάσχα και μετά από πολύ κόπο που κατέβαλλαν οι πατέρες, δια της κοινής συμφωνίας των 5 Πατριαρχικών θρόνων μεταξύ των ετών 399-402. Δεν μπορεί επομένως αυθαιρέτως και μονομερώς χωρίς κάποιον σπουδαίο λόγο μια Εκκλησία να αλλάξει τα Χριστούγεννα, τη στιγμή που η εορτή αυτή καθιερώθηκε με απόφαση και των 5 πατριαρχικών θρόνων.

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη γράφεις
«Αρχικά για τον Οικουμενισμό που με ρωτήσατε έχει καταδικασθεί ως αίρεση από την Εκκλησία εδώ και αιώνες. ο αιρετικός Απελλής κατά τους πρωτοχριστιανικούς χρόνους δίδασκε: «Εκαστος ως πεπίστευκεν σωθήσεται, μόνον εάν εν έργοις αγαθοίς ευρίσκεται». Ότι ακριβώς ισχυρίζονται οι Οικουμενιστές.»

Πολύ ωραία Παναγιώτη μου. Τότε σύμφωνα μ’ αυτά που λες και ο Αθηναγόρας και ο Βαρθολομαίος, αφού ακολουθούν την αίρεση του Απελλή θα έχουν καταδικαστεί ως αιρετικοί από σύνοδο και θα έχουν καθαιρεθεί. Πες μου λοιπόν ποια σύνοδος και πότε κατεδίκασε και καθαίρεσε τον Αθηναγόρα και τον Βαρθολομαίο. Θέλω να μου πεις και το όνομα του καινούργιου Πατριάρχη Κων/λης, αφού ο Βαρθολομαίος έχει προφανώς καταδικαστεί από την σύνοδο αυτή και έχει καθαιρεθεί.

Παναγιώτη γράφεις:
«Σας έκανα και εγώ μια ερώτηση καθώς και σας διευκρίνισα και κάποια πράγματα. Για ποιο λόγο οι μασόνοι έχουνε τέτοια αγάπη για τον Μεταξάκη και δεν φοβούνται να τον αποκαλέσουν και μασόνο; επίσης για πιο λόγο ενώ ο Αθηναγόρας ήταν αιρετικός μνημονεύετε ακόμα στα δίπτυχα και ο Βαρθολομαίος τον εκθειάζει ως έναν από τους μεγαλύτερους Πατριάρχες, δεν ξέρει άραγε ότι ήτανε αιρετικός;»

Γιατί δεν είναι ζωντανός να υπερασπιστεί το εαυτό του. Άλλωστε το ότι δεν είναι μασόνος το αποδεικνύουν και τα γεγονότα, αφού δεν έχει καθαιρεθεί και μνημονεύεται και στην Εκκλησία της Αθήνας, της Κων/λης και της Αλεξάνδρειας. Έγινα σαφής; Όσο για τον Αθηναγόρα, όπως γράφω και πιο πάνω μαζί με τον Βαρθολομαίο έχουν καταδικαστεί και καθαιρεθεί από σύνοδο ως αιρετικοί του Οικουμενισμού. Απλώς επειδή δεν θυμάμαι καλά, περιμένω από σένα να μου πεις πότε και από ποια σύνοδο έγινε αυτό.

Χρήστος – αντιαιρετικός.

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη γράφεις:
«Σχετικά με τις εορτές ναι κ Χρήστο ξέρω πολλές γιορτές γιορτάζονταν διαφορετικά από ότι σήμερα (πχ Χριστούγεννα, Υπαπαντή και άλλες).
Τα Χριστούγεννα καθιερώθηκα μετά 75 έτη από της εορτής του Πάσχα και μετά από πολύ κόπο που κατέβαλλαν οι πατέρες, δια της κοινής συμφωνίας των 5 Πατριαρχικών θρόνων μεταξύ των ετών 399-402. Δεν μπορεί επομένως αυθαιρέτως και μονομερώς χωρίς κάποιον σπουδαίο λόγο μια Εκκλησία να αλλάξει τα Χριστούγεννα, τη στιγμή που η εορτή αυτή καθιερώθηκε με απόφαση και των 5 πατριαρχικών θρόνων.»


Που το γράφει αυτό πως τα Χριστούγεννα καθιερώθηκαν μετά από κοινή συμφωνία των 5 Πατριαρχείων να πάω να το διαβάσω και εγώ;
Σε πληροφορώ Παναγιώτη ούτε 5 Πατριαρχεία συμφώνησαν ούτε 105. Γιατί η Εκκλησία των Ιεροσολύμων γιόρταζε τα Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου, μέχρι την εποχή του Ιουστινιανού του Α΄ (527 - 565).

Επειδή όλο αποφεύγεις να μου απαντήσεις σ’ αυτό που σε ρωτάω, γιατί ξέρεις πως όλα αυτά που υποστηρίζεις θα τιναχτούν στον αέρα, επειδή στο σχόλιό σου στις 28/9/2014 ώρα 7:28 μ.μ. υποστήριζες πως η αλλαγή της ημερομηνίας μιας γιορτής είναι λάθος και αμαρτία, άσε να στα κάνω λιανά αφού πρώτα δημοσιεύσω το σχόλιό σου:
«Όσον αφορά την εορτή ναι κ Χρήστο το βρίσκω λάθος… Ούτως η άλλος οι Κανόνες ορίζουν ότι δεν επιτρέπετε καμία άσκοπη αλλαγή των παραδόσεων. Γιατί κάποιος να το κάνει στις 27 και όχι στις 25 που έχει οριστεί από την Εκκλησία, δηλαδή κάνει ανυπακοή στην Εκκλησία.
Αφήστε με να σας το φέρω αλλιώς το ερώτημα, αν κάνει Χριστούγεννα στις 28 Ιουλίου είναι αμαρτία και θα δώσει λόγο ναι ή όχι;»


Λοιπόν έχουμε και λέμε. Μέχρι τον πάπα Ιούλιο τον Α΄ τα Χριστούγεννα γιορτάζονταν στις 6 Ιανουαρίου. Αυτός τα άλλαξε και τα πήγε 25 Δεκεμβρίου το 336 με 337. Το 376 μ.Χ. πέρασε και στην Ανατολή αυτή η γιορτή και μάλιστα το 386 μ.Χ. ο Χρυσόστομος σε ομιλία του παρότρυνε τους Αντιοχείς να συμφωνήσουν σ’ αυτή την ημερομηνία . Η μόνη που δεν άλλαξε ημερομηνία ήταν η Αρμενική Εκκλησία που τα γιορτάζει μέχρι σήμερα 6 Ιανουαρίου.

Άρα σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, όλοι αυτοί (Χρυσόστομος, Αντιοχείς, Πάπας Ιούλιος, Ανατολική και Δυτική Εκκλησία) δείξαν ανυπακοή στην εκκλησία, προκάλεσαν αίρεση και θα δώσουν λόγο στο Θεό. Μήπως κάνω κάπου λάθος και δεν το καταλαβαίνω;

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Η γιορτή της Υπαπαντής γιορτάζονταν στις 14 Φεβρουαρίου, μέχρι που ο Ιουστινιανός της άλλαξε ημερομηνία και την πήγε στις 2 Φεβρουαρίου.
Έχουμε λοιπόν έναν πάπα και ένα αυτοκράτορα (αυτό και αν είναι τρελλό) ν’ αλλάζουν με το έτσι θέλω τις ημερομηνίες των γιορτών χωρίς σύνοδο. Τους κατηγόρησαν σαν αιρετικούς, τους είπαν πως δεν σέβονταν τον Χριστό, την Εκκλησία, τις παραδόσεις; Τίποτα από όλα αυτά δεν συνέβη Παναγιώτη μου!!

Συμπέρασμα τελικό. Αφού η Εκκλησία με τον ένα ή άλλο τρόπο αλλάζει τις ημερομηνίες των γιορτών όταν αυτή κρίνει, γιατί να μην μπορούμε και εμείς σαν Εκκλησία να μην μπορούμε ν’ αλλάξουμε το ημερολόγιο;

Στο σχόλιο που σου έκανα το πρωί δεν μου απάντησες. Μήπως δεν το είδες Παναγιώτη μου (μην το εκλάβεις ως ειρωνεία). Το ξαναβάζω και περιμένω την απάντησή σου:
«Και κάτι ακόμα Παναγιώτη μου. Γράφεις:
«η Εκκλησία όμως, με οικουμενική απόφαση καθιέρωσε πως θα γίνονται οι εορτές και πότε.»

Για πες μου, επειδή εγώ ειλικρινά δεν γνωρίζω, ποια οικουμενική σύνοδος και με ποιον κανόνα καθιέρωσε πως θα γίνονται οι εορτές και πότε;
Λόγου χάρη, μιας και αναφερόμαστε στα Χριστούγεννα, ποια οικουμενική σύνοδος και με ποιον κανόνα καθιέρωσε πως θα γίνεται η συγκεκριμένη εορτή και πότε;

Χρήστος – αντιαιρετικός»

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη, αφού μου απαντήσεις σε όλα τα παραπάνω θέλω να μου απαντήσεις και στο εξής. Χαρακτήρισες τον Απελλή ως οικουμενιστή. Στην Πατρολογία όμως του Στυλιανού Παπαδόπουλου, δεν είδα να χαρακτηρίζεται ως οικουμενιστής, αλλά ως αρχηγέτης του Γνωστικισμού και μαθητής του Μαρκίωνα. Γράφεις επίσης πως ο Οικουμενισμός έχει καταδικαστεί εδώ και αιώνες. Μπορείς να μου πεις από ποια σύνοδο και πότε.

Χρήστος - αντιαιρετικός

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Μετά Παναγιώτη μου, ότι βρεις στο διαδίκτυο το κοπανάς χωρίς περαιτέρω έρευνα; Λες ότι ο Απελλής λέει το παρακάτω:

«Εκαστος ως πεπίστευκεν σωθήσεται, μόνον εάν εν έργοις αγαθοίς ευρίσκεται»

Δηλαδή, «καθένας θα σωθεί, οπουδήποτε κι αν πιστεύει, αρκεί να κάνει καλά έργα».

Είσαι βέβαιος πως ο Απελλής λέει τέτοιο πράγμα; Σε πληροφορώ πως τα σάιτ που υποτίθεται πως αναπαράγουν τα ακριβή λόγια του Απελλή ψεύδονται και τα διαστρεβλώνουν.

Κοίταξε πως τα ερμηνεύουν τα σάιτ της «Αποτείχισης» και του «Φλαμιάτου» τα λόγια του Απελλή:

«Δηλαδή, καθένας θα σωθεί, οπουδήποτε κι αν πιστεύει (αφού μια αρχή κι ένας Θεός υπάρχει), αρκεί να κάνει καλά έργα (όπως η θρησκεία του τα διδάσκει).»

Θα πέσεις από τα σύννεφα, όταν δεις τα πραγματικά ακριβή λόγια του Απελλή, κάτι που πρέπει να σε προβληματίσει.

Προς το παρόν περιμένω να μου πεις που λέει ο Απελλής τα ακριβή παραπάνω λόγια, να πάω να τα βρω και εγώ, για να δω μήπως είναι αλήθεια και εγώ παρεξήγησα.

Χρήστος - αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Αρχικά ναι κ Χρήστο έκανα λάθος για τα Χριστούγεννα και την απόφαση Οικουμενικής συνόδου, το περί 5 Πατριαρχείων το διάβασα σε βιβλίο Αγιορείτου μοναχού.

Να πιάσουμε ένα ένα τα θέματα. Αρχικά δεν μου απαντάτε σε όσα έγραψα για τον Μεταξάκη, απλά μου λέτε ότι επειδή δεν έχει καθαιρεθεί από σύνοδο είναι απόδειξη ότι δεν είναι μασόνος. Για εμένα αυτό δεν είναι απόδειξη, δείχνετε υπερβάλλουσα εμπιστοσύνη στην σύνοδο. Σας έφερα κάποια στοιχεία τα οποία όμως δεν τα λαμβάνετε υπόψιν, χωρίς βεβαίως να κάνετε τον κόπο να τα ανατρέψατε.

Αναφέρω σχετικά με τους Πατριάρχες και την Μασονία: Σύμφωνα με το τεκτονικό περιοδικό "Εταιρεία Φιλικών" (αρ. 12, Μάρτιος 1973):
"Εις την αιωνίαν Ανατολήν κατά το παρελθόν έτος 1972 καί τας αρχάς του τρέχοντος, μετέστησαν μία πλειάς εξεχόντων ανδρών, άτινες είχον θητεύσει εις τον τεκτονισμόν... Αθηναγόρας ο Α΄, Οικουμενικός Πατριάρχης της Ορθοδόξου Ανατολικής Εκκλησίας εν Κωνσταντινουπόλει. Κατήχε τον ανώτατον(33ον) βαθμόν του Αρχαίου και αποδεδειγμένου σκωτικού τύπου του Τεκτονισμού".
Τεκτονικές σελίδες φιλοξενούν αφιερώματα στον Αθηναγόρα, η δε φωτογραφία του κατέχει περίοπτη θέση στις μασονικές στοές κατά τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.

Για δε τον Μεταξάκη επίσης σας έδωσα στοιχεία από τους ίδιους τους μασόνους τα οποία δεν κάνατε ούτε καν τον κόπο να σχολιάσετε. Απλά και μόνο επειδή η σύνοδος δεν τους καθαίρεσε μου λέτε είναι καθαροί.
Απαντώ η Σύνοδος έκανε 150 χρόνια να αναθεματίσει τον πατέρα του Νεστοριανισμού Θεόδωρο Μουψουεστίας, ξέρετε αν σε 150 χρόνια γίνει το ίδιο με τους προλεγόμενους Πατριάρχες;
Επίσης, ισχυρίζεστε ότι η σύνοδος δεν καθαιρεί τον Αθηναγόρα επειδή δεν είναι ζωντανός, τότε πως αναθεμάτισε τον Θεόδωρο Μουψουεστίας αφού δεν ήταν ζωντανός;

Σχετικά με τον Οικουμενισμό η βασική ιδέα του Οικουμενισμού την οποία κήρυττε ο Απέλλης καταδικάστηκε:
Μικρές αναφορές παραθέτουμε για τον αιρετικό Απελλή και εκείνους οι οποίοι υιοθετούν την αίρεση που αυτός εκήρυξε:
● «…Απελλής μεν, μίαν αρχήν ομολογεί ...όθεν και έφασκεν μη δειν όλως εξετάζειν τον λόγον, αλλ᾿ έκαστον, ως πεπίστευκεν, διαμένειν...» http://users.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/history/eysebios_ecclesia_historia.htm

Το άθεον τούτο δόγμα, κατά τον Πατριάρχη Ιεροσολύμων Δοσίθεο, δίδαξεν και ο Αβερρόης, λέγων ότι και Ιουδαίοι, και Χριστιανοί και Εθνικοί, όλοι «κατά το ίδιον σέβας αγαθοποιούντες σώζωνται».
Δεν συνεχίζω είναι αρκετά αυτά.

Για να το δούμε αλλιώς η βασική ιδέα του Οικουμενισμού έχει καταδικαστεί, όχι ο ίδιος ο Οικουμενισμός. Ακριβώς όπως και η βασική ιδέα του Νεστόριανισμού είχε καταδικαστεί στο πρόσωπο του αρειανισμού, όχι ο ίδιος ο αρειανισμός. Ο Νεστόριος δηλαδή φρονούσε τα του αρείου. Αγίου Κυρίλλου Αλεξανδρείας, Ομιλία δ΄, P.G.77, 996A.
Ομοίως τα του Απέλλη φρονούν οι Οικουμενιστές.

Αγαπητέ κ Χρήστο κάποιος δεν καθίσταται αιρετικός μετά από συνοδική διάγνωση. Αιρετικός είναι ο μη φρονόν ορθώς. Η σύνοδος απλά και μόνο θα καθαιρέση τον αιρετικό δεν θα διαγνώσει απλά και μόνο αν είναι αιρετικός.

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Μου λέτε για τις γιορτές και πως έχουμε το δικαίωμα να τις αλλάζουμε όποτε θέλουμε. Να σας ρωτήσω τότε εγώ κάτι έχει ή δεν έχει αποδεχθεί σύμπασα η Εκκλησία ότι τα Χριστούγεννα πρέπει να εορτάζονται στις 25 Δεκεμβρίου; εννέα μήνες μετά τον ευαγγελισμό της Θεοτόκου; εφόσον είναι αποδεκτό από όλη την Εκκλησία αυτό πως εμείς θα το αλλάξουμε περιμένω απάντηση.

κ Χρήστο συγχωρέστε με αλλά πλανάσθαι πλάνην οικτράν μου λέτε για εορτές που γιορτάζονταν ξεχωριστά, συμφωνώ ότι οι γιορτές γιορτάζονταν ξεχωριστά, κάποια στιγμή όμως όλη η Εκκλησία ξεκίνησε και τις εόρταζε μαζί. Μετά από πολλούς κόπους καθιερώθηκε η εορτολογική ομοιομορφία στην Εκκλησία. Κανένας δεν έχει δικαίωμα να διασπά άνευ ευλόγου αιτίας αυτήν την ομοιομορφία.
Μου φέρνετε επιχειρήματα ειλημμένα προ της ρυθμίσεως της εορτολογικής ενότητος υφ'όλης της Εκκλησίας.
Σφάλλεται επειδή δεν λαμβάνετε εις νουν ότι η Εκκλησία ακόμα δεν είχε αποφασίσει και τελεσίδικος παγιώσει ακόμα εκείνη την περίοδο.
Σχετικά με τα Χριστούγεννα:
στην Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης η ειδική εορτή των Χριστου­γέννων εισήχθη από τον άγιο Γρηγόριον τον Ναζιανζηνό το 379 μ.Χ., στην Εκκλησία της Αλεξάνδρειας περί το 433 μ.Χ. και στα Ιεροσόλυ­μα κατά τα τέλη του έκτου αιώνος.
Τέλος, μετα τα ανωτέρω, θα μπορούσαμε να συμπεράνου­με, ότι, στην ουσία, το 376 μ.Χ. δεν έγινε πραγματική εισαγωγή από τη Δύση στην Ανατολή μιας ά­γνωστης στην Ανατολή εορτής Γέν­νησης του Χριστού, αφού η Ανατολή και πριν την εγνώριζε, μόνον που την συνεώρταζε με τη Βάπτιση. Πρόκει­ται μάλλον για μια εξειδίκευση της εορτής της Γέννησης του Χριστού και για μετάθεσή της από τις 6 Ια­νουαρίου, στις 25 Δεκεμβρίου.

Μου κάνετε λόγο για το μεταβατικό στάδιο, μπορείτε να μου βρείτε μετά τον 6ο αιώνα και αφού καθιερώθηκε η εορτολογική ενότητα στην Εκκλησία, πλήν της περιόδους της εικονομαχίας, περιπτώσεις που μια Εκκλησία αυθαιρέτως και μονομερώς πέρασε σε αλλαγή κάποιας εορτής;

Επίσης, για να σας δείξω το λάθος σας ότι δεν πρέπει να δίνουμε σημασία πότε εορτάζονται οι διάφορες εορτές, θα σας θυμίσω την περίπτωση που αναφέρει ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων περί της λατίνισας και της Ορθόδοξης που τσακώνονταν για το ημερολόγιο και η λατίνα έλεγε στην Ορθόδοξη ότι η εορτή του προφήτου Ηλιού πέρασε (επειδή πήγαινε με το νέο που πάμε και εμείς) ενώ η Ορθόδοξη επέμενε ότι δεν έχει περάσει. Μετά ξέρετε τι έγινε όταν η λατίνα πήγε να ζυμώσι πρόσφορο; έγινε πέτρα, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο το σφάλμα διορθώσεως του ημερολογίου κατά 10 ημέρες υπό των παπικών αυτά αναφέρει ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων, θα αμφισβητήσετε την μαρτυρία του;

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Συμφωνώ Παναγιώτη, να πιάσουμε ένα - ένα τα θέματα. Και πρώτα - πρώτα του ημερολογίου, που αυτό είναι και το θέμα του άρθρου. Από το σχόλιό σου, δεν είδα να διαφωνείς με το συμπέρασμα που έβγαλα γι' αυτό. Άρα συμφωνείς πως η Εκκλησία αφού μπορεί να αλλάξει με τον ένα ή άλλο τρόπο τις ημερομηνίες των γιορτών όταν αυτή κρίνει, συνεπώς μπορεί ν’ αλλάξει και το ημερολόγιο.

Χρήστος - αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Συμφωνώ να πιάσουμε ένα ένα θέμα. Σωστά κρίνετε.

Βασικά δεν είπα ότι η Εκκλησία μπορεί να αλλάζει της εορτές. Επειδή, υπάρχει ένα θέμα αρχικά αναφέρω ότι μου μιλάτε για εορτολόγιο τη στιγμή που έχουμε αλλαγή ημερολογίου.
Αρχικά αναφέρω ότι το ημερολόγιο είναι παράδοσης της Εκκλησίας, η Εκκλησία άνευ ευλόγου αιτίας δεν μπορεί να αλλάζει παραδόσεις. Χρακτηριστικό παράδειγμα οι Άγιοι Κολλυβάδες που σταμάτησαν να λειτουργούνται σε Εκκλησίες που διαβάζονταν τα κόλλυβα τις Κυριακές. Επειδή, με βάση αρχαία παράδοση αυτό απαγορευόταν.
Υπήρχε λόγος να αλλάξει το ημερολόγιο;
Πατριαρχική εγκύκλιος του 1904:
Το δε υπερπηδήσαι 13 ημέρας το Ιουλιανόν ημερολόγιον και το εορτολόγιον ημών, ο παραφυλάσσομεν αμετακίνητον, υπ'ουδενός επιβάλλεται λόγου, ούτε Εκκλησιαστικού, ούτε επιστημονικού.΄
Σύμφωνα με την εγκύκλιο του 1904 θα ήταν απλά και μόνο μια άσκοπη κίνηση.

Λέγει ο νυν απελθών Νεοημερολογίτης Αρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος Ζερβάκος, Ηγούμενος της Ι. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου πάμπολλα ενάντια της θέσεώς σας αυτής εκ των οποίων ενδεικτικώς παραθέτω μόνον ένα σχετικά με το ν.η. : "Αστρονομικώς ίσως είναι ορθότερον το νέον, όχι όμως και ορθόν εκκλησιαστικώς. Είναι εσφαλμένον, αντικανονικόν, παράνομον και πρόξενον μεγίστης βλάβης". (Ανέκδοτες Επιστολές για το Ημερολογιακό Ζήτημα, σ. 51).

Η Ορθόδοξος Εκκλησία απέρριψε την ιδέα αλλαγής και διορθώσεως του εκκλησιαστικού εορτολογίου, επί τη βάσει του αστρονομικού ημερολογίου, αιώνες ολόκληρους πρίν από την μεταρρύθμισι του πάπα Γρηγορίου, καίτοι οι προτάσεις εγένοντο όχι εκ μέρους αιρετικών και δυτικών παπικών, ώστε να την υποψιασθή κάποιος για μισαλοδοξία, αντιδραστικότητα και μεροληψία, αλλά εκ μέρους Βυζαντινών Ορθοδόξων και ανατολικών λογίων και επιστημόνων. Αυτά τα γνωρίζετε και τα εκθέτετε σαφώς και ορθώς σε άλλη σας μελέτη, αλλά επιτρέψτε μου να τα επαναλάβω εν τή ρύμη του λόγου :
- Το 1324, δηλαδή 258 χρόνια πριν την μεταρρύθμισι του πάπα Γρηγορίου η Ορθόδοξος Εκκλησία απέρριψε την πρότασι του Βυζαντινού μαθηματικού και αστρονόμου Νικηφόρου Γρηγορά (1295-1360) περί διορθώσεως και αλλαγής του εορτολογίου.
- Το 1371, δηλαδή 211 χρόνια πριν την μεταρρύθμισι του πάπα Γρηγορίου η Ορθόδοξος Εκκλησία απέρριψε εκ νέου την πρότασι των λογίων Μοναχού Ισαακίου και Ματθαίου του Βλαστάρεως (1280-1350) περί διορθώσεως και αλλαγής του εορτολογίου.
- Το 1425, δηλαδή 161 χρόνια πριν την μεταρρύθυμισι του πάπα Γρηγορίου η Ορθόδοξος Εκκλησία απέρριψε διά τρίτην φοράν την πρότασι του φιλοσόφου Γεωργίου Γεμιστού ή Πλήθωνος (1355-1452) περί διορθώσεως και αλλαγής του εορτολογίου.
εάν η Εκκλησία υιοθετούσε τις υποδείξεις των Βυζαντινών επιστημόνων και λογίων, η Γρηγοριανή μεταρρύθμισις δεν θα είχε κάν λόγον υπάρξεως. Έλα όμως που δεν την υιοθέτησε κρίνασα αυτήν εν επιγνώσει άσκοπον, αιώνας ολοκλήρους προ της ελεύσεως του πάπα Γρηγορίου.
Συνεχίζω

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Αναφέρω επίσης τη έλεγε ο Χρυσόστομος Παπαδόπουλος εισηγητής της καινοτομίας το 1922.

Tο 1922, με πρωτοβουλία της Πολιτείας συγκροτήθηκε Επιτροπή για να μελετήσει την δυνατότητα αποδοχής του Νέου ημερολογίου και από την Εκκλησία της Ελλάδος.
α. Η Επιτροπή αυτή στην οποία μετείχε και ο τότε αρχιμανδρίτης, μετέπειτα Μητροπολίτης Αθηνών, Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι
«..η Εκκλησία της Ελλάδος, ως και αι λοιπαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι, αν και ανεξάρτητοι εσωτερικώς, είναι όμως στενώς συνδεδεμέναι προς αλλήλας και ηνωμέναι δια της αρχής της.....
πνευματικής ενότητος της Εκκλησίας, αποτελούσαι μίαν και μόνην, την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και συνεπώς ουδεμίας τούτων δύναται να χωρισθή των λοιπών και αποδεχθή νέον ημερολόγιον, χωρίς να καταστή σχισματική απέναντι των άλλων» .

Ξεχνάμε επίσης κ Χρήστο τα αρχικά που ανέφερα ότι το ημερολόγιο διέσπασε την Εκκλησιαστική ενότητα της Εκκλησίας, η οποία επιτευχθεί μετά πολλών αγώνων και δακρύων.
Για κοινή ορθόδοξη λατρεία δεν μιλάμε; Δεν διασαφηνίζει και ο Θεοδώρητος Κύρου ότι οι πανηγύρεις της Εκκλησίας δεν είναι θέμα γεωγραφικό και εποχιακό αλλά θέμα λειτουργικής ενότητος;: "Πανταχού γής και θαλάσσης, ηπειρώται και νησιώται, κοινή του Θεού και Σωτήρος επιτελούσιν τας εορτάς και ένθα άν τις αποδημήσαι θελήση, κάν προς ήλιον ανίσχοντα, κάν προς δυόμενον, πανταχού την αυτήν ευρήσει κατά τον αυτόν χρόνον επιτελουμένην πανήγυριν".(«Ἐπιστολὴ ΟΒ' - Ἑρμησιγένει παρέδρῳ» - PG 83:1241).
Είτε εις τον Άγιον Επιφάνιον Κύπρου ανατρέξουμε διαβάζουμε «... ἵνα μία τις γένηται συμφωνία, καὶ μία ὁμολογία, μία ἑορτὴ ἐπιτελουμένη» («Κατὰ Αἱρέσεων» - PG 42:357ΑΒ) είτε εἰς τον ἱερόν Χρυσόστομον συνατοῦμε : «... προετιμήσαμεν τὴν συμφωνίαν τῆς τῶν χρόνων παρατηρήσεως ... οὐδὲ γὰρ ἡ Ἐκκλησία χρόνου ἀκρίβειαν οἶδεν· (PG 48:861-872). Παρατηρούμε λοιπόν ότι η περί την χρονικήν ακρίβειαν προσήλωσίς σας, τυγχάνει πατερικώς αμάρτυρος. Ανησυχείτε για πράγματα, για τα οποία οι Πατέρες δεν ανησυχούν.

Επίσης, σε σχολιό μου κ Χρήστο διευκρίνισα ότι πράγματι η Εκκλησία αρχικά μπορεί να εόρταζε η κάθε περιοχή τις εορτές σε διαφορετικές χρονολογίες αλλά μετά την κοινή καθιέρωση των εορτών σε συγκεκριμένες ημερομηνίες δεν έγινε καμία προσπάθεια αλλαγής από καμία Εκκλησία καθώς το ποθούμενο (εκκλησιαστική ενότητα) επετεύχθη.

Περιμένω την απάντηση σας.

ΛΑΚΗΣ είπε...

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...
Όπως καταλαβαίνεις Παναγιώτη, σοβαρός διάλογος, δυστυχώς δεν μπορεί να γίνει μαζί σου, γιατί στις συνωμολογίες σου, πρόσθεσες και μία ακόμα. Όλο το Πατριαρχείο Κων/λης έχει καταληφθεί εδώ και δεκάδες χρόνια από Οικουμενιστές και Μασόνους!! Μας ψεκάζουν, μας ψεκάζουν..........


ΟΤΙ ΝΑ ΝΑΙ............
ΠΟΥ ΝΑ ΤΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΑΥΤΑ ΚΑΝΑΣ ΤΡΟΜΠΕΤΑΣ...


ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη πάλι τα ίδια θα λέμε; Όταν σε ρώτησα αν μπορούμε να αλλάξουμε την ημερομηνία μιας γιορτής, είπες όχι, διότι είναι ανυπακοή απέναντι στην Εκκλησία, είναι αμαρτία, δεν σεβόμαστε τις παραδόσεις και αυτοί που το κάνουν θα δώσουν λόγο στο Θεό; Τα είπες αυτά ή όχι;
Ορίστε τι έχεις πει, αν δεν τα θυμάσαι:
«Όσον αφορά την εορτή ναι κ Χρήστο το βρίσκω λάθος… Ούτως η άλλος οι Κανόνες ορίζουν ότι δεν επιτρέπετε καμία άσκοπη αλλαγή των παραδόσεων. Γιατί κάποιος να το κάνει στις 27 και όχι στις 25 που έχει οριστεί από την Εκκλησία, δηλαδή κάνει ανυπακοή στην Εκκλησία.
Αφήστε με να σας το φέρω αλλιώς το ερώτημα, αν κάνει Χριστούγεννα στις 28 Ιουλίου είναι αμαρτία και θα δώσει λόγο ναι ή όχι;»

Και στο Νικόλαο κοίτα τι έχεις πει:
Μη νομίζετε ότι ο Κύριος δεν θα μας κρίνει για αυτά τα ζητήματα, παρακαταθήκη παραλάβαμε και ο Κύριος στην δευτέρα Αυτού παρουσία θα μας ζητήσει λόγο για το αν την φυλάξαμε.
Ως εκ τούτου ήταν ή δεν ήταν παράδοση της Εκκλησίας να γιορτάζονται τα Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου;
Συνεπώς ο πάπας Ιούλιος, ο Χρυσόστομος, κ.λ.π., κ.λ.π, δεν είχαν λάβει παρακαταθήκη από τους προηγούμενους να γιορτάζουν τα Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου; Και μιλάμε για τα Χριστούγεννα, όχι μια οποιαδήποτε γιορτή, την οποία ο Χρυσόστομος αποκαλεί «μητέρα των εορτών»
Αυτή λοιπόν την ΜΗΤΕΡΑ ΤΩΝ ΕΟΡΤΩΝ γιατί δεν την σεβάστηκε βασικά ο Ιούλιος και ύστερα οι λοιποί που τον ακολούθησαν; Από ποιον πήραν τον δικαίωμα να περιφρονήσουν τις παραδόσεις και να αλλάξουν την ημερομηνία της γιορτής; Συνεπώς σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, είναι ή δεν είναι αμαρτωλοί, δεν έκαναν ανυπακοή, δεν άλλαξαν τις παραδόσεις και δεν θα δώσουν λόγο στο Θεό;
Δεν είχε λοιπόν διασπαστεί η λειτουργική ενότητα των Εκκλησιών, αφού η Εκκλησία των Ιεροσολύμων και η Αρμενική Εκκλησία που έγινε μονοφυσιτική τον 6ο μ.Χ. αιώνα, γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου; Δηλαδή για πάνω από 200 χρόνια σχεδόν, άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες γιόρταζαν τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου και άλλες στις 6 Ιανουαρίου.
Λάβε υπόψη σου, πως η λειτουργική ενότητα αυτή είχε διασπαστεί και για 50 χρόνια όταν η Εκκλησία της Ρώμης γιόρταζε τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου και οι άλλες στις 6 Ιανουαρίου.
Τι συνέβη λοιπόν; Τους είπαν αιρετικούς, έγινε κανένα σχίσμα; Όχι βέβαια!

ΑΡΑ ΓΙΑ ΠΟΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΣ, ΚΑΙ ΦΕΡΝΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΔΩΡΗΤΟΥ ΚΥΡΟΥ(393 – περ. 457), “πανταχού την αυτήν ευρήσει κατά τον αυτόν χρόνον επιτελουμένην πανήγυριν” ΟΤΑΝ ΤΟ ΧΡΟΝΟ ΠΟΥ ΤΑ ΕΓΡΑΦΕ ΑΥΤΑ, ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΕ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΕΝΟΤΗΤΑ;

Χρήστος – αντιαιρετικός

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη έγραψες:
«Μου λέτε για τις γιορτές και πως έχουμε το δικαίωμα να τις αλλάζουμε όποτε θέλουμε.»

Είπα εγώ τέτοιο πράγμα. Ορίστε τι είπα:
«Συμπέρασμα τελικό. Αφού η Εκκλησία με τον ένα ή άλλο τρόπο αλλάζει τις ημερομηνίες των γιορτών όταν αυτή κρίνει, γιατί να μην μπορούμε και εμείς σαν Εκκλησία να μην μπορούμε ν’ αλλάξουμε το ημερολόγιο;»

Τι λέω εγώ. Πως όταν κρίνει η Εκκλησία πως πρέπει ν’ αλλάξει κάτι. Μην βάζεις λοιπόν λόγια στο στόμα μου που δεν έχω πει εγώ.

Χρήστος – αντιαιρετικός

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη είπες:

«Επίσης, σε σχολιό μου κ Χρήστο διευκρίνισα ότι πράγματι η Εκκλησία αρχικά μπορεί να εόρταζε η κάθε περιοχή τις εορτές σε διαφορετικές χρονολογίες αλλά μετά την κοινή καθιέρωση των εορτών σε συγκεκριμένες ημερομηνίες δεν έγινε καμία προσπάθεια αλλαγής από καμία Εκκλησία καθώς το ποθούμενο (εκκλησιαστική ενότητα) επετεύχθη.»

Εκτός του ότι δεν αληθεύει αυτό που υποστηρίζεις, αλλά για την οικονομία του λόγου θα το δεχτώ και θα ρωτήσω το εξής:

Δηλαδή η Εκκλησία για 600 και πλέον χρόνια, ήταν σε λειτουργική δυσαρμονία και διάσπαση και συνεπώς είχαμε Εκκλησιαστική παρεκτροπή για 600 και πλέον χρόνια, με αποτέλεσμα όχι την Εκκλησιαστική ενότητα αλλά την Εκκλησιαστική διάσπαση;

Καταλαβαίνεις τι λες Παναγιώτη; Εισάγεις καινά αιρετικά δαιμόνια στην Εκκλησία, αφού ισχυρίζεσαι πως η Εκκλησία δεν είχε ενότητα για 600 και πλέον χρόνια.

Χρήστος – αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Κύριε Χρήστο συγγνώμη αλλά μπερδεύεται τα πράγματα.

Να τα πάρουμε ξανά λίγο από την αρχή.

Το Ιουλιανό ημερολόγιο θεσπίστηκε από την Α'Οικουμενική σύνοδο, ως το ημερολόγιο βάση του οποίου καθιερώθηκε το Εκκλησιαστικό εορτολόγιο (Πάσχα και λοιπές εορτές).
Ερώτημα: Εφόσον το Ιουλιανό ημερολόγιο καθιερώθηκε από Οικουμενική σύνοδο, με ποιο δικαίωμα μια Εκκλησία από μόνη της αυθαίρετα το αλλάζει και το αντικαθιστά με το παπικό γρηγοριανό;
Τα παραπάνω μας τα διευκρινίζει και ο εισηγητής της καινοτομίας Χρυσόστομος Παπαδόπουλος όπως προανέφερα το 1922:
Tο 1922, με πρωτοβουλία της Πολιτείας συγκροτήθηκε Επιτροπή για να μελετήσει την δυνατότητα αποδοχής του Νέου ημερολογίου και από την Εκκλησία της Ελλάδος.
α. Η Επιτροπή αυτή στην οποία μετείχε και ο τότε αρχιμανδρίτης, μετέπειτα Μητροπολίτης Αθηνών, Χρυσόστομος Παπαδόπουλος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι
«..η Εκκλησία της Ελλάδος, ως και αι λοιπαί Ορθόδοξοι Εκκλησίαι, αν και ανεξάρτητοι εσωτερικώς, είναι όμως στενώς συνδεδεμέναι προς αλλήλας και ηνωμέναι δια της αρχής της.....
πνευματικής ενότητος της Εκκλησίας, αποτελούσαι μίαν και μόνην, την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, και συνεπώς ουδεμίας τούτων δύναται να χωρισθή των λοιπών και αποδεχθή νέον ημερολόγιον, χωρίς να καταστή σχισματική απέναντι των άλλων» .

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Το ημερολόγιο ως προείπα είναι παράδοση της Εκκλησίας θεσπισμένη από Οικουμενική σύνοδο. Οι κανονικές διατάξεις ορίζουν: Των γαρ κοινων και Εκκλησιαστικών πραγμάτων, όσα μεν καλώς και προς κοινήν της Εκκλησίας ωφέλειαν και ΕΥΣΤΑΣΘΕΙΑΝ καθεστηκότα τυγχάνουσι, επί τούτων ουδεν τι προσήκει μετακινείν καινοτομούντας, αλλ'εμμένειν εις το ακριβές, απαράβατα φυλάττοντας. (Κανονικαί διατάξεις σελ 346).
Σύμφωνα με τις κανονικές διατάξεις η οποιαδήποτε αλλαγή πρέπει να έχει κάποιον σοβαρό λόγο για να γίνει, αλλιώς απαγορεύεται.
Ερώτηση: Ποιο ήταν το κακό που προερχόταν από το Ιουλιανό ημερολόγιο για το οποίο χρειαζόταν να αλλάξει;
Απάντηση: Δεν υπήρχε λόγος μας το διευκρινίζει και η εγκύκλιος του 1904
Το δε υπερπηδήσαι 13 ημέρας το Ιουλιανόν ημερολόγιον και το εορτολόγιον ημών, ο παραφυλάσσομεν αμετακίνητον, υπ'ουδενός επιβάλλεται λόγου, ούτε Εκκλησιαστικού, ούτε επιστημονικού.
Αντιθέτως ο μοναδικός λόγος είναι αυτός που αναφέρεται στην Οικουμενιστική εγκύκλιο του 1920:
Δύναται δε η φιλία αύτη (μεταξύ Ορθοδόξων και αιρετικών) και αγαθόφρων πρός αλλήλους διάθεσις εκφαίνεσθαι και τεκμηριούσθαι ειδικώτερον, κατά την γνώμην ημών, ως εξής:

α) δια της παραδοχής ενιαίου ημερολογίου προς ταυτόχρονον εορτασμόν των μεγάλων χριστιανκών εορτών υπό πασών των Εκκλησιών,

Η υλοποίησις της αιρετικης 'Εγκυκλίου του 1920 έχει κινηθει γύρω από πέντε βασικούς άξονας. Πρωτον, τήν επιβολήν του νέου εορτολογίου , παρά τό γεγονός ότι αυτή ανεμένετο νά προκαλέση σχίσμα. Τουτο προκύπτει από πολλάς πηγάς, όπως από τό άρθρον μέ τίτλον «'Η Μεταρρύθμισις του 'Ημερολογίου», τό οποιον εδημοσιεύθη τό 1895 εις τό όργανον του Οικ. Πατρ/χείου. Εις τό εν λόγω άρθρον αποτυπουται η πρόβλεψις ότι τό αποτέλεσμα της επιβολης ν.ε. θά ητο η «αναστάτωσις της κοινωνίας», επειδή η μεγίστη πλειοψηφία των 'Ορθοδόξων εθεώρει τό ζήτημα «καθαρως θρησκευτικόν» καί συνεπως θά ηρμήνευε τήν επιβολήν ν.ε. ως «απόπειραν τροποποιήσεως της πίστεως των Πατέρων του, πρός αυτόχρημα εκφραγκισμόν»!
Η επιβολή ν.ε., τονίζεται εις τό άρθρον, «θά ετάραττε τάς συνειδήσεις καί θά υπεβοήθει τό έργον των πολεμίων της 'Ορθοδοξίας», «χωρίς κανένα αποχρωντα επείγοντα λόγον, μόνον καί μόνον όπως προπαρασκευάσωμεν τό έδαφος εις τάς ξένας προσηλυτιστικάς ενεργείας».
Τό ότι η επιβολή ν.η. ανεμένετο νά προκαλέση σχίσμα προκύπτει καί από τίς αρνητικές απαντήσεις των κατά τόπους 'Ορθ. 'Εκκλησιων πρός τόν Πατρ/χη 'Ιωακείμ Γ', όταν ο τελευταιος ανεκίνησε τό ζήτημα τό 1902. Προκύπτει επίσης από τά Πρακτικά του λεγομένου «Πανορθοδόξου» Συνεδρίου του 1923.

Προς ενίσχυση των παραπάνω έφερα ένα παράδειγμα το οποίο δεν σχολιάσατε σχετικά με τους Αγίους Κολλυβάδες.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι Άγιοι Κολλυβάδες που σταμάτησαν να λειτουργούνται σε Εκκλησίες που διαβάζονταν τα κόλλυβα τις Κυριακές. Επειδή, με βάση αρχαία παράδοση αυτό απαγορευόταν.

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Μου γράφετε για τα Χριστούγεννα, πιστεύω ότι έχω απαντήσει αρκετά για αυτό το θέμα.
Πράγματι αρχικώς οι Εκκλησίες εόρταζαν σε διαφορετικές ημερομηνίες την ίδια εορτή.
Σχετικά με τα Χριστούγεννα:
στην Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης η ειδική εορτή των Χριστου­γέννων εισήχθη από τον άγιο Γρηγόριον τον Ναζιανζηνό το 379 μ.Χ., στην Εκκλησία της Αλεξάνδρειας περί το 433 μ.Χ. και στα Ιεροσόλυ­μα κατά τα τέλη του έκτου αιώνος.
Τέλος, μετα τα ανωτέρω, θα μπορούσαμε να συμπεράνου­με, ότι, στην ουσία, το 376 μ.Χ. δεν έγινε πραγματική εισαγωγή από τη Δύση στην Ανατολή μιας ά­γνωστης στην Ανατολή εορτής Γέν­νησης του Χριστού, αφού η Ανατολή και πριν την εγνώριζε, μόνον που την συνεώρταζε με τη Βάπτιση. Πρόκει­ται μάλλον για μια εξειδίκευση της εορτής της Γέννησης του Χριστού και για μετάθεσή της από τις 6 Ια­νουαρίου, στις 25 Δεκεμβρίου.
Τα παραπάνω όμως είναι ειλημμένα προ της ρυθμίσεως της εορτολογικής ενότητος υφ'όλης της Εκκλησίας.
Σφάλλεται κ Χρήστο επειδή δεν λαμβάνετε εις νουν ότι η Εκκλησία ακόμα δεν είχε αποφασίσει και τελεσίδικος παγιώσει ακόμα εκείνη την περίοδο.
Μετά πολλών αγώνων υπό των πατέρων καθιερώθηκε ο κοινός εορτασμός υφ'όλης της Εκκλησίας.
Επετεύχθη αρχικά ο κοινός εορτασμός του Πάσχα από την Α' Οικουμενική σύνοδο, επειδή δεν φάνηκε καλό στους πατέρες να εορτάζεται δύο φορές από την ίδια Εκκλησία αυτή η ίδια εορτή.
Το Πάσχα γιορταζόταν στις παροικίες της Ασίας κατά την 14ην του μήνα Νισάν μετά των Ιουδαίων, στις υπόλοιπες Εκκλησίες γιορταζόταν εν ημέρα Κυριακή.
Η Α' Οικουμενική σύνοδος καθιέρωσε την εορτολογική ομοιομορφία, δηλαδή καθιέρωσε το Πάσχα να εορτάζετε με τον τρόπο που εορτάζεται σήμερα. Ώστε, όλοι οι Χριστιανοί να εορτάζουν μαζί. Σιγά σιγά και οι υπόλοιπες εορτές καθιερώθηκαν να εορτάζονται από όλη την Εκκλησία μια συγκεκριμένη μέρα.
Σας ζητώ να μου δείξετε ποια Εκκλησία ύστερα από την καθιέρωση της Εκκλησιαστικής εορτολογικής ομοιομορφίας, έκανε το σφάλμα να αλλάξει από μόνη της και αυθαιρέτως κάποια εορτή;

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Σχετικά με την εορτολογική ενότητα σας έφερα σαν απόδειξη και τα εξής:
Για κοινή ορθόδοξη λατρεία δεν μιλάμε; Δεν διασαφηνίζει και ο Θεοδώρητος Κύρου ότι οι πανηγύρεις της Εκκλησίας δεν είναι θέμα γεωγραφικό και εποχιακό αλλά θέμα λειτουργικής ενότητος;: "Πανταχού γής και θαλάσσης, ηπειρώται και νησιώται, κοινή του Θεού και Σωτήρος επιτελούσιν τας εορτάς και ένθα άν τις αποδημήσαι θελήση, κάν προς ήλιον ανίσχοντα, κάν προς δυόμενον, πανταχού την αυτήν ευρήσει κατά τον αυτόν χρόνον επιτελουμένην πανήγυριν".(«Ἐπιστολὴ ΟΒ' - Ἑρμησιγένει παρέδρῳ» - PG 83:1241).
Είτε εις τον Άγιον Επιφάνιον Κύπρου ανατρέξουμε διαβάζουμε «... ἵνα μία τις γένηται συμφωνία, καὶ μία ὁμολογία, μία ἑορτὴ ἐπιτελουμένη» («Κατὰ Αἱρέσεων» - PG 42:357ΑΒ) είτε εἰς τον ἱερόν Χρυσόστομον συνατοῦμε : «... προετιμήσαμεν τὴν συμφωνίαν τῆς τῶν χρόνων παρατηρήσεως ... οὐδὲ γὰρ ἡ Ἐκκλησία χρόνου ἀκρίβειαν οἶδεν• (PG 48:861-872). Παρατηρούμε λοιπόν ότι η περί την χρονικήν ακρίβειαν προσήλωσίς σας, τυγχάνει πατερικώς αμάρτυρος. Ανησυχείτε για πράγματα, για τα οποία οι Πατέρες δεν ανησυχούν.
Η Ορθόδοξος Εκκλησία απέρριψε την ιδέα αλλαγής και διορθώσεως του εκκλησιαστικού εορτολογίου, επί τη βάσει του αστρονομικού ημερολογίου, αιώνες ολόκληρους πρίν από την μεταρρύθμισι του πάπα Γρηγορίου, καίτοι οι προτάσεις εγένοντο όχι εκ μέρους αιρετικών και δυτικών παπικών, ώστε να την υποψιασθή κάποιος για μισαλοδοξία, αντιδραστικότητα και μεροληψία, αλλά εκ μέρους Βυζαντινών Ορθοδόξων και ανατολικών λογίων και επιστημόνων. Αυτά τα γνωρίζετε και τα εκθέτετε σαφώς και ορθώς σε άλλη σας μελέτη, αλλά επιτρέψτε μου να τα επαναλάβω εν τή ρύμη του λόγου :
- Το 1324, δηλαδή 258 χρόνια πριν την μεταρρύθμισι του πάπα Γρηγορίου η Ορθόδοξος Εκκλησία απέρριψε την πρότασι του Βυζαντινού μαθηματικού και αστρονόμου Νικηφόρου Γρηγορά (1295-1360) περί διορθώσεως και αλλαγής του εορτολογίου.
- Το 1371, δηλαδή 211 χρόνια πριν την μεταρρύθμισι του πάπα Γρηγορίου η Ορθόδοξος Εκκλησία απέρριψε εκ νέου την πρότασι των λογίων Μοναχού Ισαακίου και Ματθαίου του Βλαστάρεως (1280-1350) περί διορθώσεως και αλλαγής του εορτολογίου.
- Το 1425, δηλαδή 161 χρόνια πριν την μεταρρύθυμισι του πάπα Γρηγορίου η Ορθόδοξος Εκκλησία απέρριψε διά τρίτην φοράν την πρότασι του φιλοσόφου Γεωργίου Γεμιστού ή Πλήθωνος (1355-1452) περί διορθώσεως και αλλαγής του εορτολογίου.
εάν η Εκκλησία υιοθετούσε τις υποδείξεις των Βυζαντινών επιστημόνων και λογίων, η Γρηγοριανή μεταρρύθμισις δεν θα είχε κάν λόγον υπάρξεως. Έλα όμως που δεν την υιοθέτησε κρίνασα αυτήν εν επιγνώσει άσκοπον, αιώνας ολοκλήρους προ της ελεύσεως του πάπα Γρηγορίου.
Εις τα παραπάνω παρακαλώ να μου δώσετε μια απάντηση.

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Δεν μπορούμε τη στιγμή που οι πατέρες κάνουνε λόγο για εορτολογική ομοιομορφία, εσείς να την αγνοείται.

Ο ιερός Χρυσόστομος επίσης ονομάζει σχισματικούς τους λατίνους επειδή καινοτόμησαν στο Πασχάλιο και το Καλανταριό τους (ημερολόγιο τους).
Συγκεκριμένα ένα κομμάτι των λόγων που βρήκα:
Τώρα δεν έχει για μένα καμιά σημασία η τήρηση του καιρού, αφού, όπως αποδείξαμε, δεν έχει ούτε για τον Θεό σημασία. Άλλωστε για το θέμα αυτό αφιέρωσα πολλούς λόγους. Αλλά ένα μόνο πράγμα ζητώ˙ το να κάνουμε τα πάντα με ειρήνη και ομόνοια και όταν εμείς και όλος ο λαός νηστεύουμε και οι ιερείς αναπέμπουν τις κοινές υπέρ της οικουμένης ευχές, συ να μην παραμένεις στο σπίτι μεθυσμένος. (αναφέρεται στην διάσπαση της Εκκλησιαστικής ενότητας, εξ αιτίας της οποίας την ίδια περίοδο κάποιοι νήστευαν ενώ κάποιοι άλλοι γλένταγαν και μεθούσαν. Κάτι το οποίο συμβαίνει και σήμερα λόγο αλλαγής του ημερολογίου υπό των νεοημερολογιτών).

Ούτε η Εκκλησία ανεγνώριζε την υποχρεωτική και ακριβή τήρηση των καιρών. Αλλ’ επειδή από την αρχή φάνηκε καλό στους Πατέρες που ήταν διασκορπισμένοι παντού, να συνέλθουν και να ορίσουν την ημέρα αυτή, η Εκκλησία τιμώντας πάντοτε την συμφωνία και αγαπώντας την ομόνοια, αποδέχθηκε την απόφαση....

Τι εννοεί ο Άγιος Νικόδημος όταν γράφει: (Πηδάλιον - Υποσημείωση στον Ζ΄ Αποστολικό Κανόνα) πως "ευαρεστείτε ο Θεός εις την τάξιν του ιδικού μας πασχαλίου, και απλώς ειπείν, του καλανταρίου του δικού μας, παρά εις την ακρίβειαν του Πασχάλιου και Καλανταρίου των Λατίνων..." εν συνεχεία ο Άγιος Νικόδημο για να στηρίξει αυτήν του τη θέση φέρνει ως απόδειξη το προ αναφερόμενο θαύμα το οποίο ξαναγράφω:
θα σας θυμίσω την περίπτωση που αναφέρει ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων περί της λατίνισας και της Ορθόδοξης που τσακώνονταν για το ημερολόγιο και η λατίνα έλεγε στην Ορθόδοξη ότι η εορτή του προφήτου Ηλιού πέρασε (επειδή πήγαινε με το νέο που πάμε και εμείς) ενώ η Ορθόδοξη επέμενε ότι δεν έχει περάσει (πήγαινε με το παλαιό). Μετά ξέρετε τι έγινε όταν η λατίνα πήγε να ζυμώσι πρόσφορο; έγινε πέτρα, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο το σφάλμα διορθώσεως του ημερολογίου κατά 10 ημέρες υπό των παπικών, αυτά αναφέρει ο Δοσίθεος Ιεροσολύμων, θα αμφισβητήσετε την μαρτυρία του;

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Τα παραπάνω τα θεωρώ υπέρ αρκετά, σας έχω φέρει πατερικές μαρτυρίες, αποφάσεις συνόδων και εγκυκλίους.
Θα παρακαλούσα αν θέλετε να γίνει σωστός διάλογος να απαντήσετε στα επιχειρήματα μου με τις ίδιες πηγές δηλαδή με λόγους πατέρων, αποφάσεις συνόδων, γιατί δεν γίνεται τι στιγμή που κάνω εγώ αυτό εσείς να μου εκφράζεται την προσωπική σας άποψη.

Τέλος σας δίνω έναν σύνδεσμο να διαβάσετε ένα έργο του νεοημερολογίτη σύγχρονου Όσιου Φιλόθεου Ζερβάκου σχετικά με το ημερολόγιο. https://www.scribd.com/doc/103142567/%CE%A4%CE%9F-%CE%9D%CE%95%CE%9F%CE%9D-%CE%A0%CE%91%CE%A0%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D-%CE%97%CE%9C%CE%95%CE%A1%CE%9F%CE%9B%CE%9F%CE%93%CE%99%CE%9F%CE%9D-%CE%9A%CE%91%CE%99-%CE%9F%CE%99-%CE%9A%CE%91%CE%A1%CE%A0%CE%9F%CE%99-%CE%91%CE%A5%CE%A4%CE%9F%CE%A5-%CE%91%CE%A1%CE%A7%CE%99%CE%9C-%CE%A6%CE%99%CE%9B%CE%9F%CE%98%CE%95%CE%9F%CE%A5-%CE%96%CE%95%CE%A1%CE%92%CE%91%CE%9A%CE%9F%CE%A5

Ενώ αναφέρω και την μαρτυρία του όσιου γέροντα ξανά ότι:
Λέγει ο νυν απελθών Νεοημερολογίτης Αρχιμανδρίτης π. Φιλόθεος Ζερβάκος, Ηγούμενος της Ι. Μ. Λογγοβάρδας Πάρου πάμπολλα ενάντια της θέσεώς σας αυτής εκ των οποίων ενδεικτικώς παραθέτω μόνον ένα σχετικά με το ν.η. : "Αστρονομικώς ίσως είναι ορθότερον το νέον, όχι όμως και ορθόν εκκλησιαστικώς. Είναι εσφαλμένον, αντικανονικόν, παράνομον και πρόξενον μεγίστης βλάβης". (Ανέκδοτες Επιστολές για το Ημερολογιακό Ζήτημα, σ. 51).

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη, τι κάθεσαι και κουράζεσαι και γράφεις τόσα πράγματα, τα περισσότερα άλλωστε τα έχεις ξαναγράψει, με σκοπό να αποφύγεις να μου απαντήσεις σ’ αυτά που σε ρωτάω;
Επειδή δεν έχω την όρεξη και τον χρόνο να κάθομαι να ψάχνω στα διάφορα σάιτ αραδιάζοντας όπως εσύ ένα σωρό πράγματα άσχετα τις περισσότερες φορές, θα είμαι ολιγόλογος και λιτός.
Γράφεις:
«Το Ιουλιανό ημερολόγιο θεσπίστηκε από την Α'Οικουμενική σύνοδο, ως το ημερολόγιο βάση του οποίου καθιερώθηκε το Εκκλησιαστικό εορτολόγιο (Πάσχα και λοιπές εορτές).»

Για φέρε μου λοιπόν τον Κανόνα της Α' Οικουμενικής συνόδου που λέει πως το Ιουλιανό ημερολόγιο θα είναι η βάση του Εκκλησιαστικού Εορτολογίου.

Επειδή από όσο εγώ τουλάχιστον γνωρίζω, η Α' Οικουμενική σύνοδος πουθενά δεν εθέσπισε ή καθιέρωσε συγκεκριμένο ημερολόγιο, προς αποκλειστική και μόνιμο χρήση στην Εκκλησία. Απλώς καθόρισε τον χρόνο εορτασμού της μεγάλης του Πάσχα εορτής αφ' ενός μεν εν ημέρα Κυριακή, μετά την πανσέληνον της εαρινής ισημερίας, αφ ετέρου δε μετά το εβραϊκόν Πάσχα.


Που λοιπόν βλέπεις εσύ την καθιέρωση του Ιουλιανού ημερολογίου ως επίσημου ημερολογίου της Εκκλησίας;

Μπορεί όμως να κάνω λάθος και εσύ να ξέρεις τον κανόνα της Α' Οικουμενικής συνόδου που να λέει πως το Ιουλιανό ημερολόγιο είναι το επίσημο ημερολόγιο της Εκκλησίας. Έχω και το Πηδάλιο μπροστά μου, οπότε δεν μου είναι δύσκολο να επιβεβαιώσω τον κανόνα αυτό.

Χρήστος – αντιαιρετικός

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη έγραψες:

«Θα παρακαλούσα αν θέλετε να γίνει σωστός διάλογος να απαντήσετε στα επιχειρήματα μου με τις ίδιες πηγές δηλαδή με λόγους πατέρων, αποφάσεις συνόδων, γιατί δεν γίνεται τι στιγμή που κάνω εγώ αυτό εσείς να μου εκφράζεται την προσωπική σας άποψη.»

Αυτό που γράφεις όχι μόνο είναι άπρεπο και άστοχο, αλλά δείχνει απώλεια και έλλειψη ψυχραιμίας. Δεν είναι δυνατόν να υποδεικνύεις εσύ τον τρόπο που θα διαλέγεται ο καθένας.
Ούτε κανένας κανόνας λέει πως όποιος χρησιμοποιεί τους Πατέρες είναι σωστός και αυτός που δεν τους χρησιμοποιεί λάθος.
Το θέμα είναι αν αυτά που γράφει ο καθένας είναι σωστά ή όχι και οι αναγνώστες θα βγάλουν τα συμπεράσματά τους.
Ελπίζω να έγινα σαφής και να μην συμβεί κάτι ανάλογο στο μέλλον.

Χρήστος – αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Κ Χρήστο ειλικρινά συγγνώμη αλλά την τελική σας απάντηση δυσκολεύομαι να την κατανοήσω.
Στην Ορθοδοξία δίκαιο δεν έχει αυτός που συμφωνεί με την άπαξ παραδοθείσα πίστη, η οποία εκφράζεται μέσω τον πατέρων και των συνόδων;
Αν κάποιος διαφωνεί με τους πατέρες και τις συνόδους πως μπορούμε να λέμε ότι είναι στην Ορθοδοξία, δεν είμαστε προτεστάντες για να πιστεύει ο καθένας ότι θέλει.
Εμείς είμαστε Ορθόδοξοι ακολουθούμε την Εκκλησία και η Εκκλησία είναι εκεί που είναι η αλήθεια. Το που είναι η αλήθεια το βρίσκουμε μέσα από την αγία γραφή,τα συγγράμματα των πατέρων και των συνόδων. Αν κάποιος άλλος έχει διαφορετική άποψη από τα παραπάνω, συγγνώμη αλλά δεν θεωρώ ότι θα μπορούσε να χαρακτηριστεί Ορθόδοξος. Εμείς ούτως ή άλλως δεν είμαστε Θεολόγοι, οι κατ'εξοχήν θεολόγοι είναι οι πατέρες που έχουνε φτάσει στην θέωση. Εμείς συνεπώς όταν θεολογούμε για να γνωρίζουμε ότι θεολογούμε ορθώς πρέπει να θεολογούμε με βάση όσα μας άφησαν οι πατέρες. Εάν κάνω λάθος διορθώστε με αλλά εγώ έτσι γνωρίζω ότι είναι.

Όσον αφορά αν το Ιουλιανό ημερολόγιο θεσπίστηκε από την Α' Οικουμενική σύνοδο.
Το Πάσχα προσαρμόστηκε υπό της Α Οικουμενικής συνόδου στο Ιουλιανό ημερολόγιο, για αυτό και εορτάζεται κανονικά από της 22ας Μαρτίου μέχρι και της 25ης Απριλίου. Εμείς με το νέο πότε το εορτάζουμε φυσικά και όχι αυτές τις ημερομηνίες.
Εμείς έχοντας υιοθετήσει το παπικό ημερολόγιο, εορτάζουμε άλλες ημέρες. Ημερολόγιο και πασχάλιο είναι συνυφασμένα στην Εκκλησία, όλες οι ακίνητες εορτές, και ότι εξαρτάται από το Πάσχα έχει επηρεαστεί λόγο της αλλαγής του ημερολογίου. Καινοτομήσαμε εκεί που οι πατέρες δεν εκαινοτόμησαν.
Επίσης, έχουμε Πανορθόδοξες Συνόδους κατά τα έτη 1583, 1587 και 1589 που καταδικάζουν την υιοθέτηση του παπικού ημερολογίου και πασχάλιου.
Σημείωση: η Εκκλησία της Φιλανδίας έχει υιοθετήσει τόσο το ημερολόγιο όσο και το πασχάλιο των παπικών.

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη συζητάμε τώρα για να συζητάμε;
Φέρε μου τον κανόνα της Α' Οικουμενικής συνόδου που να λέει πως το Ιουλιανό ημερολόγιο είναι το επίσημο ημερολόγιο της Εκκλησίας και βάσει αυτού θα γιορτάζονται οι γιορτές.

Περιμένω.

Χρήστος - αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Κύριε Χρήστο σας έφερα ή όχι όσα αναφέρονται στο Πηδάλιο ότι το Πάσχα είναι ορισμένο να εορτάζεται μεταξύ 22ας και 25ης Απριλίου, ισχύει αυτό ή όχι; Εάν δεν εορτάζουμε τότε το Πάσχα εκαινοτομήσαμεν ή όχι; Εάν εκαινοτομήσαμεν δεν σημαίνει ότι παρανομήσαμε ναι ή όχι;
Γιατί σε όσα ρωτάω και σε όσες αποδείξεις έχω φέρει δεν απαντάτε αλλά απλά και μόνο κάνετε ερωτήματα;

Το Πάσχα σύμφωνα με τους κανόνες εορτάζετε:
1.- πάντοτε μετά την εαρινή ισημερία (που τότε ήταν 21 Μαρτίου με το Ιουλιανό ημερολόγιο),

2.- πάντοτε μετά την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας,

3.- πάντοτε ημέρα Κυριακή, την επόμενη της πανσελήνου και

4.- πάντοτε μετά το πάσχα των Εβραίων

Τέσσερις προϋποθέσεις οι οποίες αν τηρούνται όπως ορίστηκαν από την Α' Οικουμενική σύνοδο θα πρέπει το Πάσχα να πέφτει μεταξύ 22ας Μαρτίου και 25ης Απριλίου. Πέφτει τότε το Πάσχα σε εμάς; Όχι, επειδή αλλάξαμε ημερολόγιο συνεπώς εορτάζουμε το Πάσχα με τον ίδιο τρόπο που το εόρταζαν οι Πατέρες της Α Οικουμενικής συνόδου; Όχι, οι πατέρες το εόρταζαν μεταξύ 22ας Μαρτίου και 25ης Απριλίου εμείς όχι.

έγραψα: Το Ιουλιανό ημερολόγιο θεσπίστηκε από την Α'Οικουμενική σύνοδο, ως το ημερολόγιο βάση του οποίου καθιερώθηκε το Εκκλησιαστικό εορτολόγιο (Πάσχα και λοιπές εορτές).
και μου απαντήσατε:
Για φέρε μου λοιπόν τον Κανόνα της Α' Οικουμενικής συνόδου που λέει πως το Ιουλιανό ημερολόγιο θα είναι η βάση του Εκκλησιαστικού Εορτολογίου.

Σας έφερα ή δεν σας έφερα απόδειξη ότι το Πάσχα παρά των πατέρων βασίστηκε στο Ιουλιανό ημερολόγιο και για αυτό εορτάζεται κανονικά μεταξύ 22ας Μαρτίου και 25ης Απριλίου;
Επάνω σε αυτό που είναι η ένστασή σας;

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Παναγιώτη, καταλαβαίνεις τι σε ρωτάω ή όχι;
Να μου φέρεις Κανόνα της Α΄ Οικουμενικής Συνόδου που να λέει πως το ιουλιανό ημερολόγιο είναι το επίσημο ημερολόγιο της Εκκλησίας και βάσει αυτού θα γιορτάζονται οι γιορτές.

Εσύ τα υποστήριξες αυτά, δεν τα βγάζω από το μυαλό μου.

Με το να ορίζει μέρα την Κυριακή, και την εαρινή ισημερία, δεν σημαίνει πως κάνει το Ιουλιανό ημερολόγιο επίσημο ημερολόγιο της Εκκλησίας. Τόσο δύσκολο ειναι να το καταλάβεις;

Τα ίδια μου έλεγες και για την συμφωνία των 5 Πατριαρχείων για τα Χριστούγεννα και μετά αναγνώρισες το λάθος σου, πως κάτι τέτοιο ήταν ανύπαρκτο.

Φέρε μου λοιπόν αυτό που σου ζητάω να τελειώνουμε!

Μήπως όμως ούτε αυτός υπάρχει;

Χρήστος - αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Μα κ Χρήστο θεσπίστηκε ή δεν θεσπίστηκε το εορτολόγιο και το Πασχάλιο βάση του Ιουλιανού ημερολογίου;
Αν ναι τότε με ποιο δικαίωμα αλλάζουμε το ημερολόγιο και βάζουμε στη θέση του το Γρηγοριανό; Δεν αποτελεί αυτό καινοτομία;
Βεβαίως και η σύνοδος δεν καθόρισε συγκεκριμένο ημερολόγιο, αλλά καθόρισε το Πασχάλιο βάση συγκεκριμένου ημερολογίου, συμφωνείτε ή διαφωνείτε;
Και οι υπόλοιπες εορτές τις Εκκλησίας δεν θεσπίστηκαν βάση του Ιουλιανού ημερολογίου;
Τα Ευαγγελικά και αποστολικά αναγνώσματα δεν είναι καθορισμένα βάση του ίδιου αυτού ημερολογίου;
Άρα, δεν καθόρισε και το ημερολόγιο βάση του οποίου θα εορτάζονται οι εορτές;
Το Ιουλιανό ημερολόγιο είναι ή δεν είναι το Εκκλησιαστικό ημερολόγιο, στο οποίο βασίστηκε το εορτολόγιο της Εκκλησίας; Εάν είναι τότε πως το αλλάζουμε;
Θα ήθελα επίσης να ρωτήσω κάτι τόσο καιρό το θέμα το οποίο συζητάμε ποιο είναι; Που προσπαθούμε να καταλήξουμε; Είναι το θέμα της συζητήσεως μας, αν ήταν σωστή η καινοτομία ή όχι; Γιατί πιστεύω ότι από όσα έχω γράψει προκύπτει ότι η καινοτομία ήταν λανθασμένη.
Αν δεν είναι αυτό το θέμα εξηγήστε μου παρακαλώ ποιο είναι το θέμα για το οποίο συζητάμε, ώστε να ξέρω και εγώ τι πρέπει να προσπαθήσω να αποδείξω.

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Πολύ ωραία το βάζεις το θέμα Παναγιώτη, πως πρέπει επιτέλους να καταλήξουμε κάτι.
Λοιπόν για να βάλουμε τα πράγματα στη θέση τους.
Βασική σου επιχειρηματολογία είναι, πως με την αλλαγή του ημερολογίου έγινε η αλλαγή της ημερομηνίας των εορτών κάτι που είναι εκκλησιαστικά ανεπίτρεπτο, γιατί διασπάται η εξωτερική ενότητα της εκκλησίας. Ορίστε και τα σχόλιά σου:
«Τώρα το θέμα που με ρωτάτε σας αναφέρω ότι το βλέπετε καθαρά ημερολογιακά το θέμα και όχι Εκκλησιολογικά. Το θέμα είναι να μη διασπάται η εξωτερική ενότητα κάτι το οποίο έγινε με το ημερολόγιο.»
«Ξεχνάμε επίσης κ Χρήστο τα αρχικά που ανέφερα ότι το ημερολόγιο διέσπασε την Εκκλησιαστική ενότητα της Εκκλησίας, η οποία επιτευχθεί μετά πολλών αγώνων και δακρύων.»
«Για κοινή ορθόδοξη λατρεία δεν μιλάμε; Δεν διασαφηνίζει και ο Θεοδώρητος Κύρου ότι οι πανηγύρεις της Εκκλησίας δεν είναι θέμα γεωγραφικό και εποχιακό αλλά θέμα λειτουργικής ενότητος;»


Λόγου χάρη φέτος το 2014 οι νεοημερολογίτες των Ορθόδοξων Εκκλησιών τα Χριστούγεννα θα τρώνε και θα πίνουν και οι παλαιοημερολογίτες των Ορθόδοξων Εκκλησιών θα νηστεύουν (σύμφωνα με τον Χρυσόστομο που παρέθεσες).

Συνεπώς πρεσβεύεις το αμετακίνητο των εορτών, θεωρείς ως αμαρτία την αλλαγή τους, περιφρόνηση της παράδοσης, διάσπαση της λειτουργικής ενότητας και θα δώσουμε λόγο στο Θεό για την πράξη μας αυτή.

Τα λέω καλά ή έχω κάνει κάπου λάθος;

Χρήστος – αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Όχι, κ Χρήστο δεν κάνετε κάπου λάθος, έως εδώ.
Πράγματι η εορτολογική ομοιομορφία είναι κάτι το οποίο πρέπει να υπάρχει, όπως υπάρχει η εσωτερική ενότητα της πίστεως, ομοίως πρέπει να υπάρχει και η εξωτερική ενότητα της λατρείας.

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Να συμπληρώσω επειδή το ξέχασα. Δεν θέλω να είμαι τελεσίδικος, δεν θεωρώ ότι η σωτηρία κάποιου εξαρτάται από το ημερολόγιο. Αυτοί οι οποίοι πρεσβεύουν αυτά είναι ακραίες ζηλωτικές ομάδες, οι οποίες συνήθως ακολουθούν προβληματικά άτομα (πχ Ματθαίος Καρπαθάκης, ηγουμένη Μαγδαληνή).
Το πως θα κρίνει ο Θεός τον καθένα ανάλογα με την στάση που τήρησε στο ημερολογιακό δεν μπορώ να το ξέρω ούτε και με αφορά.
Αυτό το οποίο λέω είναι ότι το ημερολόγιο δεν είναι κάτι το οποίο απλά μπορούμε να αγνοούμε, σαν να μην έγινε κάτι σημαντικό με την αλλαγή του.

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Πολύ ωραία Παναγιώτη, αφού συμφωνούμε προχωρώ παρακάτω κρατώντας και αυτό που είπες:
«Πράγματι η εορτολογική ομοιομορφία είναι κάτι το οποίο πρέπει να υπάρχει, όπως υπάρχει η εσωτερική ενότητα της πίστεως, ομοίως πρέπει να υπάρχει και η εξωτερική ενότητα της λατρείας.»

Βρισκόμαστε στο έτος 400 μ.Χ. την περίοδο των Χριστουγέννων. Οι πιστοί των Εκκλησιών της Ρώμης, Κων/λης, Αντιόχειας έχουν μόλις γιορτάσει τα Χριστούγεννα στις 25 Δεκεμβρίου – αφού άλλαξαν την ημερομηνία – τρώνε και πίνουν και οι πιστοί των Εκκλησιών της Αλεξάνδρειας, Αρμενίας και Ιεροσολύμων νηστεύουν, αφού ακολουθώντας την παράδοση θα γιορτάσουν τα Χριστούγεννα στις 6 Ιανουαρίου(σύμφωνα με τον Χρυσόστομο που παρέθεσες).

Συνεπώς ούτε εορτολογική ομοιομορφία υπήρχε, ούτε εσωτερική ενότητα της πίστεως, αφού δεν υπήρχε η εξωτερική ενότητα της λατρείας.

Δηλαδή η Χριστιανική Εκκλησία το 400 μ.Χ. βρισκόταν σε διάσπαση και σε σχίσμα.


Χρήστος - αντιαιρετικός

Παναγιώτης Μακρής είπε...

Αναφέρω συμπληρωματικά, ότι τα όσα είχα γράψει περί της εορτής των Χριστουγέννων τελικά ισχύουν. Πράγματι: Τα Χριστούγεννα καθιερώθηκαν μετά 75 έτη από της εορτής του Πάσχα και μετά από πολύ κόπο που κατέβαλλαν οι πατέρες, δια της κοινής συμφωνίας των 5 Πατριαρχικών θρόνων μεταξύ των ετών 399-402.

«Ἡ μεταβολή τῆς ἡμέρας τῆς ἑορτῆς τῶν Χρι-στουγέννων
(ἀπό τίς 6 Ἰανουαρίου στίς 25 Δεκεμβρίου)
ἐπεκράτησεν ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Ἀντιοχείας καί Κωνσταντινουπόλεως κατά τό τέλος τοῦ δ΄ αἰῶνος, ἀπό τῆς Δύσεως εἰσαχθεῖσα, ἐν τῇ Ἐκκλησίᾳ Ἀλεξανδρείας
κατά τά μέσα τοῦ ε΄ αἰῶνος, ἐν δέ τῇ Ἐκκλησίᾳ Ἱεροσολύμων μόλις κατά τόν στ΄ αἰῶνα, καθ᾿ ὅν ἔληξαν καί αἱ περί τῆς ἑορτῆς τοῦ πάσχα διαφωνίαι» (Χρυσοστόμου Παπαδοπούλου,
Ἔλεγχος παραποιήσεως συνοδικῶν πράξεων καί πατριαρχικῶν ἐγγράφων,
ἐν περιοδικῷ Γρηγόριος Παλαμᾶς, τεῦχος 193, σελ. 66-67.) ἐπειδή αὐτή
«ἠρνεῖτο νά συμμορφωθῇ πρός τήν
ἀπόφασιν τῶν ἄλλων Ἐκκλησιῶν.

Σημειωτέον ότι επί δύο αιώνας (4ον-6ον) η Εκκλησία Ιεροσολύμων ηρνείτο να συμμορφωθή προς την απόφασιν των άλλων Εκκλησιών περί μεταθέσεως της εορτής των Χριστουγέννων από της 6ης Ιανουαρίου εις την 25ην Δεκεμβρίου. Πρβλ. Το ζήτημα των Παλαιοημερολογιτών, εν: «Ανάπλασις» 1932 σ. 299. (Χριστοδούλου Κ. Παρασκευαΐδου, ἔνθ᾿ ἀνωτ. σημείωσις 36, σελ. 7.).


Κύριε Χρήστο δεν είχα δει το τελευταίο σας σχόλιο, αν θέλετε να συνεχίσουμε τον διάλογο για το ημερολόγιο ειδοποιήστε με.

Ευχαριστώ!

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...