«ΕΤΟΙΜΑΖΟΥ ΒΗΘΛΕΕΜ, ΗΝΟΙΚΤΑΙ ΠΑΣΙΝ Η ΕΔΕΜ»

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Η ενανθρώπιση του Θεού είναι το κορυφαίο γεγονός της ανθρώπινης ιστορίας. Είναι η δεύτερη επέμβαση του θείου Δημιουργού στην κτιστή δημιουργία. Η σάρκωση του Λόγου έγινε για την αναδημιουργία του κόσμου, την χριστοποίησή του και εν τέλει την θεοποίησή του.

Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο «καλόν λίαν» (Γεν.1,31), με προεξάρχοντα τον άνθρωπο, ως την κορωνίδα και το επιστέγασμα των κτισμάτων Του. Η θεία δημιουργία, σύμφωνα με του Πατέρες της Εκκλησίας μας, δεν είναι αποτέλεσμα ανάγκης από μέρους του απόλυτα απαθούς Θεού, αλλά για να μοιραστεί τη δική Του μακαριότητα με άλλα όντα και κυρίως τις άυλες αγγελικές δυνάμεις και τον άνθρωπο. Ο κτιστός κόσμος είναι η υπέρτατη έκφραση της αγάπης του Θεού. Ιδιαιτέρως ο άνθρωπος είναι ο αποδέκτης της Θείας αγάπης, διότι αυτός μόνος χαρακτηρίζεται ως υιός Του, έχοντας την υιοθεσία Του, και γι’ αυτό υπήρξε καρπός ξεχωριστού τρόπου δημιουργίας, σε σχέση με τα άλλα δημιουργήματα...

ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ: ΥΙΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΣΤΟ ΙΣΡΑΗΛ, ΑΙΤΙΑ ΧΑΡΑΣ ΓΙΓΝΕΤΑΙ!

Σε λίγες μέρες θα γιορτάσουμε την γέννηση του Χριστού. Μια γέννηση που έγινε αιτία να χαρούν οι άνθρωποι, αφού επιτέλους ανοίγεται και πάλι ο δρόμος για την συνάντηση των ανθρώπων με τον Θεό, ο οποίος είχε κλείσει με την αμαρτία του Αδάμ.

Δεν πρέπει όμως να λησμονούμε, πως ο Χριστός για την σωτηρία μας, επέλεξε να γεννηθεί ως άνθρωπος στην χώρα του Ισραήλ. Αξίζει λοιπόν στο σημείο αυτό να αναρωτηθούμε. Τι σήμαινε για τους Ισραηλίτες η γέννηση ενός παιδιού, και ποια ήθη και έθιμα ακολουθούσαν την γέννηση αυτή, τα οποία εφαρμόστηκαν και στον νήπιο Ιησού;

Όταν λοιπόν σε μια εβραϊκή οικογένεια γεννιόταν ένα παιδί ήταν μεγάλη χαρά και για τους γονείς, αλλά και για τους συγγενείς και φίλους της οικογένειας. Το χωριό ή η γειτονιά, μάθαινε αμέσως το χαρούμενο νέο και ήξερε πως σε λίγο, σύμφωνα με το παλιό έθιμο, θα καλούσαν τους συγγενείς, τους φίλους και τους γείτονες να γλεντήσουν...

ΠΩΣ «ΜΠΛΕΧΤΗΚΑ» ΜΕ ΤΟΥΣ «ΓΙΑΧΩΒΑΔΕΣ» (ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ)

Το βιβλίο που έγινε αιτία να ασχοληθώ με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά

Μπαίνοντας στις 19 Δεκεμβρίου 2013 ο «Αντιαιρετικός» στον 7^ο χρόνο λειτουργίας του, είναι ευκαιρία νομίζω να διηγηθώ, πως έτυχε να ασχοληθώ με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά.

Τα γεγονότα έχουν ως εξής. Πριν 18 χρόνια περίπου μου δάνεισε τυχαία ένας ιερέας το βιβλίο του Ελευθέριου Χατζή «Το έγκλημα των αιώνων, η Αγία Γραφή αλλοιωμένη από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά», το οποίο ασχολείται με την κακοποίηση της Καινής Διαθήκης από την Μετάφραση Νέου Κόσμου (ΜΝΚ). Η ΜΝΚ για όσους δεν γνωρίζουν, είναι η προσπάθεια της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Σκοπιά», να προσαρμόσει την Καινή Διαθήκη μέσω μετάφρασης, στη δική της διδασκαλία και στα δικά της πιστεύω, κακοποιώντας και παραφράζοντας τα περισσότερα χωρία (κομμάτια) της. Ας δώσω και ένα παράδειγμα για φανεί η κακοποίηση αυτή...

Η ΔΙΑΛΥΣΗ ΤΩΝ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΩΝ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΒΑΥΑΡΟΥΣ

Η κατάσταση των ιερών μονών και κατά τη διάρκεια της Επανάστασης του 1821 και μετά την απελευθέρωση ήταν  άθλια  από άποψη διοίκησης. Κανείς μα κανείς δεν ενδιαφέρονταν για την αξιοποίηση της περιουσίας τους, παρά μόνο για πονηρό σκοπό δηλαδή την κάρπωση για ίδιο όφελος της περιουσίας αυτών. Ακόμη και αυτές οι κατά τόπου Εφορείες οι οποίες ορίστηκαν μετά την απελευθέρωση για την αξιοποίηση και καταγραφή της περιουσίας κινητής και ακίνητης των ιερών μονών προέβαιναν σε ενέργειες που μόνο νόμιμες και θεμιτές δεν ήσαν, αλλά παράνομες και ιερόσυλες...

ΟΙ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΕΣ ΠΟΥ ΟΡΙΣΑΝ ΟΙ «ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ» ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΧΙΛΙΕΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ

Του Γεωργίου  Διαμαντίδη

Ο υλιστικός χιλιαστικός Παράδεισος, όπως τον πιστεύουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά

Σε αυτό το άρθρο, αγαπητοί, θα  κάνουμε κάποιες αποκαλύψεις με ντοκουμέντα,  όσο αφορά τις ημερομηνίες της Δευτέρας παρουσίας του Χριστού και την  χιλιετή  Βασιλεία που είπαν οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» κατά καιρούς. Τα ντοκουμέντα αυτά είναι παρμένα μέσα από τα έντυπα της ίδιας της Οργάνωσής τους.

Ξεκινάμε με το βιβλίο των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Τετελεσμένον Μυστήριον» έκδοσης 1917, επανέκδοση 1919, σελ. 70, από  το οποίο παρουσιάζουμε ένα πίνακα με διάφορες χρονολογίες. Στον πίνακα λοιπόν αυτό, αναφέρεται,  πως η Δευτέρα παρουσία του Κυρίου έγινε το 1874: