ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΣΥΜΒΟΛΑ, ΕΜΒΛΗΜΑΤΑ Ή ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΣΩΜΑ ΚΑΙ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ; ΤΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΘΥΣΙΑΣΤΗΡΙΟ ΤΡΑΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΙΣ ΤΗΣ ΕΝ ΤΗ ΚΑΙΝΗ ΔΙΑΘΗΚΗ ΕΙΔΙΚΗΣ ΙΕΡΩΣΥΝΗΣ. ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΚΩΔΙΚΩΝ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΩΝ ΤΗΣ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΗΣ ΜΕΤΟΧΗΣ «ΚΛΩΜΕΝΟΝ» (Α΄ ΚΟΡ. ΙΑ:24). ΑΝΑΙΡΕΣΙΣ ΠΡΟΤΕΣΤΑΝΤΙΚΩΝ ΚΑΙ ΙΕΧΩΒΙΤΙΚΩΝ ΚΑΚΟΔΟΞΙΩΝ.

ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗ

Εορτή 25ης Μαρτίου 1821: Μια μέρα εθνικής και θρησκευτικής ανάτασης, αλλά προβληματισμού και σκέψης

Του Κάρολου Μεσσηνέζη

Στις 25 Μαρτίου 1821, μια χούφτα Έλληνες ξεσηκώθηκαν για να πολεμήσουν με απαράμιλλο ηρωισμό και αξεπέραστη αυταπάρνηση ενάντια στην τότε κολοσσιαία και πανίσχυρη στρατιωτικά Οθωμανική αυτοκρατορία, διεκδικώντας το ιερό και αδιαπραγμάτευτο δικαίωμά τους για ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία.

Την μέρα λοιπόν αυτή, υψώθηκε στη θρυλική Αγία Λαύρα το ξακουστό λάβαρο της επανάστασης των άξιων και γνήσιων απογόνων των αρχαίων Ελλήνων για την αποτίναξη του ασήκωτου και πολύχρονου τουρκικού ζυγού. Προικισμένοι με τις πολεμικές ικανότητες και αντρεία των αρχαίων προγόνων τους, πρόταξαν τα στήθη τους μπροστά σε μύριους βαρβάρους κι έγραψαν μ’ ανεξίτηλα γράμματα σελίδες δόξας και μεγαλείου στην παγκόσμια ανθρώπινη ιστορία...

ΑΚΡΙΤΟΙ ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ

Του Παναγιώτη Μακρή

Η θέση της Εκκλησίας ως προς τους αιρετικούς ποιμένες.

Το δυνάμει και ενεργεία είναι δύο βασικές έννοιες που αφορούν το Εκκλησιαστικό δίκαιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας. Με το ημερολογιακό σχίσμα του 1924, αναπτύχθηκαν δύο ρεύματα σχετικά με την σχέση των όρων αυτών αναφορικά με τις αιρέσεις και τα σχίσματα. Πριν εξετάσουμε τα ρεύματα αυτά, ας εξετάσουμε τι εννοούμε με τους όρους εν δυνάμει και εν ενεργεία...

Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ

Ως γνωστόν ο «πατέρας» του Κομμουνισμού, Κάρολος Μαρξ, είπε την περίφημη φράση, πως «η θρησκεία είναι το όπιο του λαού», το οποίο χρησιμοποιεί η άρχουσα τάξη για να αποκοιμίζει τις μάζες και να τις κρατά εξαθλιωμένες. Χρέος λοιπόν των Κομμουνιστών είναι, όταν μπορέσουν και καταλάβουν την εξουσία, να εξαλείψουν αυτό το «όπιο» και απελευθερώνοντας με αυτό τον τρόπο τον λαό, θα τον οδηγήσουν στην ευτυχία που θα πραγματοποιηθεί μέσω του Κομμουνισμού.

Έτσι λοιπόν, από τον Οκτώβριο του 1917, όταν οι Μπολσεβίκοι – Κομμουνιστές κατέλαβαν την εξουσία στη Μόσχα μετά από ένα εμφύλιο αιματηρό και πολύνεκρο πόλεμο, μέχρι περίπου το 1988, έτος κατά το οποίο ο Ρωσικός Χριστιανισμός γιόρτασε τα χίλια χρόνια ζωής του, η Ορθόδοξη Εκκλησία στη Σοβιετική Ένωση έζησε σε μια κατάσταση περιορισμού και πολιορκίας...