Του Χριστάκη Χαραλάμπους
Γεια σας κύριε Παλάντζα,
Πριν από αρκετά
χρόνια δημοσιεύσατε ένα πρόχειρο κείμενο που έγραψα για κάποια βιώματα που
είχα κατά τις μεταμεσονύχτιες ώρες σε σχέση με το διάβολο και το σημείο του
σταυρού που με είχε απελευθερώσει από τα δίχτυα του. Σήμερα στα 32 μου δεν
μπορώ να πω ότι στράφηκα προς την θρησκεία όπως έπρεπε όλοι να έχουμε
κάνει. Δεν βιώνω την κατάνυξη που νιώθουν λίγοι αλλά εκλεκτοί. Δεν έχω την ζωή
που θα έπρεπε να έχω όπως λένε πολλοί γύρω μου, αλλά έχω πολλά
προβλήματα όπως είχαν τότε οι άγιοι της πίστης μας στους οποίους
καταφεύγουμε για βοήθεια όταν πέφτουμε πάνω στα αδιέξοδα της ζωής. Θα σας
διηγηθώ κάτι που νομίζω ήταν θεόσταλτο και μου συνέβηκε πριν λίγες μέρες...