Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 3ο): «Το Επίμαχο Ζήτημα»

Του Αγωνιστή

Βασική διδασκαλία της εταιρίας «Σκοπιά» αποτελεί το λεγόμενο «Επίμαχο Ζήτημα». Τι είναι αυτό; Βασικά πρόκειται για το λόγο ύπαρξής της εταιρίας, ο οποίος είναι η δικαίωση του Ιεχωβά. Αλλά ας δούμε το θέμα αναλυτικά:

1916 «Πλούτη» σελ. 173-174: «Ο σατανάς προκάλεσε τον Θεό ότι ήτο δυνατόν να κάνει τους ανθρώπους να απομακρυνθούν από το Θεό και ο Θεός επέτρεψε στο σατανά να αποδείξει την αλαζόνα του πρόκληση… Εάν ο Θεός εθανάτωνε τον σατανά θα υπήρχε αμφιβολία εις τον νουν μερικών πλασμάτων περί του αν ο σατανάς έλεγε αλήθεια, γι’ αυτό ο Θεός εδέχθη την πρόκληση του σατανά και του έδωσε μια περίοδο χρόνου… και στο τέλος ο Θεός θα τον καταστρέψει»...

1953-1957 «Νέοι ουρανοί και Νέα Γη» σελ. 151: «Ο Σατανάς ισχυρίσθη ότι κανένας δίκαιος άνθρωπος δεν θα μπορούσε να κρατήσει ακεραιότητα στο Θεό κάτω από δοκιμασία. Αυτό έθεσε σε αμφιβολία την πιστότητα της θεοκρατικής οργανώσεως του Ιεχωβά* στην παγκόσμια κυριαρχία του… ήταν μια πρόκληση στον Ιεχωβά να θέσει το επίμαχο ζήτημα».

1968 «Η αλήθεια που οδηγεί στην αιώνιο ζωή» σελ. 66: «Τρία υπό αμφισβήτηση ζητήματα που ήγειρε ο Σατανάς: α) την φιλαλήθεια του Θεού, β) την εξάρτηση του ανθρώπου από τον Δημιουργό του, γ) το δικαίωμα του Θεού να κυβερνά ».

1968 «Παγκόσμια ασφάλεια κάτω από τον Άρχοντα Ειρήνης» σελ. 159: «Έτσι ο Ιεχωβά των στρατευμάτων μέσω του στρατάρχη του, του Ιησού, θα κερδίσει ατελεύτητη δόξα για τον εαυτό του. Τότε θα έχει επιτελεστεί το μεγαλύτερο γεγονός στην παγκόσμια ιστορία – η διεκδίκηση της παγκόσμιας κυριαρχίας του Ιεχωβά και ο αγιασμός του ονόματός του».

Έχουμε, λοιπόν, τον διάβολο να προκαλεί τον Ιεχωβά και τον Ιεχωβά, φοβούμενο μήπως αμφισβητηθεί η κυριαρχία του, να αφήνει το διάβολο ελεύθερο να κάνει ότι θέλει μέχρι τον Αρμαγεδδώνα, όπου και θα τον καταστρέψει**, ούτως ώστε να «αγιαστεί το όνομά του». Παρατηρούμε ότι σε όλη τη διαδικασία αυτή ο άνθρωπος είναι τελείως απών, καθώς κατά την εταιρία η σωτηρία του ανθρώπου δεν έχει αξία για τον Ιεχωβά μπροστά στη δική του σωτηρία από την αμφισβήτηση.

1982 «Μπορείτε να ζείτε…» σελ. 20: «Ο ισχυρισμός του Διαβόλου ήταν ότι οι άνθρωποι μπορούν να τα καταφέρουν χωρίς το Θεό. Υποστήριξε ότι οι άνθρωποι μπορούν να αυτοκυβερνηθούν με επιτυχία χωρίς το Θεό. Ότι μπορούσε να απομακρύνει από το Θεό όλους τους απογόνους του Αδάμ και της Εύας. Φυσικά ο Θεός μπορούσε να καταστρέψει το Σατανά αμέσως. Αλλά αυτό δεν θα έδινε απάντηση στα ερωτήματα που είχε εγείρει ο Σατανάς, ερωτήματα που θα μπορούσαν να μείνουν στις διάνοιες των αγγέλων που βρίσκονταν γύρω. Γι’ αυτό ο Θεός έδωσε χρόνο στο Σατανά να προσπαθήσει να αποδείξει τους ισχυρισμούς του».

1988 «Αποκάλυψη» σελ. 9: «Το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι αυτό που μας λέει για το δραματικό αποκορύφωμα του μεγαλειώδους σκοπού που έχει ο Ιεχωβά να αγιάσει το όνομά του ενώπιον όλης της δημιουργίας».

1992 «Σκοπιά 1-3-1992» σελ. 19: «Η άμεμπτη ακεραιότητα του Ιησού ακόμη και ως το σημείο του οδυνηρού θανάτου, δικαιώνει τον Ιεχωβά ενάντια στον ονειδισμό του Σατανά ο οποίος είπε ότι η ανθρώπινη δημιουργία Του είναι ελαττωματική και θα αποτύχει κάτω από δοκιμασία».

1995 «Σκοπιά 15-5-1995», σελ. 20: «Με τον καιρό, εκλάμψεις φωτός αποκάλυψαν ότι ο πρώτιστος σκοπός του Ιεχωβά δεν ήταν η σωτηρία των πλασμάτων, αλλά η δικαίωση της κυριαρχίας του. Κατανοήθηκε ότι το πιο σημαντικό θέμα της Αγίας Γραφής δεν ήταν το λύτρο, αλλά η Βασιλεία, διότι εκείνη θα δικαιώσει την κυριαρχία του Ιεχωβά».

Η εταιρία επιβεβαιώνει τα όσα έχει διδάξει, δίνοντας μερικές επιπλέον λεπτομέρειες: Ο Ιεχωβά είναι εκτεθειμένος στους αγγέλους του, οι οποίοι έχουν αμφιβολίες ως προς το δικαίωμα της κυριαρχίας του επάνω στην κτίση, και χρειάζεται ανθρώπους να αποδείξουν ότι μπορούν να μείνουν πιστοί σε αυτόν. Κατ’ αυτόν τον τρόπο οι άνθρωποι γίνονται σωτήρες του Θεού, αφού με τη στάση τους αποδεικνύουν το διάβολο ψεύτη. Σκοπός του Ιεχωβά δεν είναι στην πραγματικότητα η σωτηρία του ανθρώπου (άσχετα με το τι ισχυρίζονται οι οπαδοί της εταιρίας) αλλά η δική του σωτηρία και δικαίωση, την οποία εξασφαλίζει μέσω της «Σκοπιάς», η οποία μάλιστα θεωρεί ότι η ύπαρξή της είναι το βασικότερο θέμα της Αγίας Γραφής.

Ποιο, όμως, είναι το αποτέλεσμα όλης αυτής της διαδικασίας; Η απάντηση που δίνει η «Σκοπιά» είναι ξεκάθαρη: η ολοκληρωτική εξόντωση όλων όσων είναι αντίθετοι κατά τον Αρμαγεδδώνα, κατά τη διάρκεια της Χιλιετούς Βασιλείας και τελικά στο τέλος της, όπου θα τεθούν σε δοκιμασία οι τελειοποιημένοι άνθρωποι και ακόμα και τότε θα πλανηθούν. Τουλάχιστον, θα πει κανείς, αυτό έλυσε τις απορίες των αγγέλων; Και όμως όχι! Το μόνο που πέτυχε ο Ιεχωβά με το να βασανίζει τους ανθρώπους επί τόσα χρόνια (και τελικά να σφάξει και τους περισσότερους) είναι να υπάρχει πλέον ένα «νομικό προηγούμενο» που θα χρησιμοποιηθεί σε περίπτωση που θα προκύψει κάποιος καινούργιος αμφισβητίας: 

2012 «Ξύπνα 12-2012» σελ. 11: «Αυτές οι κατηγορίες του Σατανά απαιτούσαν απαντήσεις οι οποίες δεν μπορούσαν να δοθούν απλώς με μια επίδειξη δύναμης. Στην ουσία, τυχόν εκτέλεση του Διαβόλου στον κήπο της Εδέμ ίσως θα δημιουργούσε σε μερικούς την υπόνοια ότι ο Διάβολος είχε δίκιο. Γι’ αυτό ο Θεός, έχοντας απόλυτη εξουσία, κίνησε τις νομικές διαδικασίες για να τακτοποιηθούν αυτά τα ζητήματα στη διάνοια όλων των παρατηρητών… Αναμφίβολα, «ο Θεός κάθε παρηγοριάς» δεν θα επιτρέψει στον Διάβολο να ζήσει περισσότερο από όσο είναι απαραίτητο, ούτε θα επιτρέψει να παραμείνουν οι συνέπειες της επιρροής του. Από την άλλη πλευρά, ο Θεός δεν θα εξαλείψει τον Διάβολο πρόωρα, προτού λήξει οριστικά η παγκόσμια δικαστική υπόθεση. Όταν επιτέλους τακτοποιηθούν τα ζητήματα, το δικαίωμα του Ιεχωβά να κυβερνάει θα έχει δικαιωθεί πλήρως. Η νομική υπόθεση εναντίον του Σατανά θα αποτελεί λυδία λίθο σε όλη την αιωνιότητα. Αν ποτέ εγερθεί ξανά παρόμοια πρόκληση, θα μπορεί να υποδειχθεί το παράδειγμα του Σατανά ως προηγούμενο που δεν χρειάζεται να επαναληφθεί».

Είναι πολλά τα ερωτήματα που προκύπτουν, και γι’ αυτό σε επόμενο άρθρο θα ασχοληθούμε εκτενέστερα με τον Ιεχωβά, ο οποίος αποδεικνύεται τελικά να υστερεί σημαντικά σε όλα τα χαρακτηριστικά που θα περίμενε κανείς να έχει ο Θεός. Προς το παρόν, ας κρατήσουμε σαν συμπέρασμα το εξής: Ο Ιεχωβά είναι ανίκανος να σώσει τον εαυτό του και έχει ανάγκη τη «Σκοπιά» για να καθαρίσει τη μομφή που ο διάβολος έχει συσσωρεύσει στο όνομά του.

Ποια λοιπόν σχέση μπορεί να έχει ο Ιεχωβά με το Θεό της Αγίας Γραφής, που η κάθε πράξη Του είναι μια ακόμα ένδειξη αγάπης προς τα πλάσματά του; Πώς μπορεί κανείς να ονομάζει Θεό αγάπης κάποιον που δεν διστάζει μπροστά σε τίποτα μπροστά στο να δικαιωθεί, φτάνοντας μάλιστα σε σημείο να θυσιάζει αθώους προκειμένου να αποδείξει ότι έμειναν πιστοί σε αυτόν; Πώς μπορεί ο Θεός να εκτίθεται μπροστά στη δημιουργία του;

Γίνεται φανερό ότι η εταιρία «Σκοπιά» δεν μπορεί να δεχτεί έναν Θεό που θα είναι σε θέση να σώσει τους ανθρώπους, διότι τότε η ίδια δεν θα είχε κανένα λόγο ύπαρξης. Καταλήγει, λοιπόν, να κατασκευάσει ένα Θεό που να την έχει ανάγκη, στήνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο το θρόνο της υπεράνω του θρόνου του Θεού. Ας προβληματιστούν οι οπαδοί της για το ποιους ακολουθούν, γιατί υπάρχει ο κίνδυνος να χάσουν την ψυχή τους αν διαλέξουν λάθος πνευματικούς οδηγούς.

*Βλέπε μέρος 1^ο: «Η Γυναίκα του Θεού».

** Βλέπε μέρος 2^ο: «Διάβολος».

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.