Πιστεύουν στην Παναγία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

Της Αλεξίας Κρηνίτη

Η Παναγία στην Ορθόδοξη Αγιογραφία και στα έντυπα των ΜτΙ

Είναι περιττό να ειπωθεί πόσο ιδιαίτερα τιμά η Εκκλησία μας το πρόσωπο της Παναγίας για το ρόλο της στη σωτηρία του ανθρώπου. Ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος αποδίδει τιμές και την αγαπάει ξεχωριστά. Τα εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, επίθετα που αναφέρονται στο πρόσωπό της, τα εξαιρετικά έργα τέχνης, ναοί, ύμνοι, εικόνες και αγάλματα, πίνακες ζωγραφικής, αποδεικνύουν την τιμή και την αγάπη.

Η Σκοπιά διαχωρίζει τη θέση της από τους άλλους χριστιανούς και για τη Θεοτόκο. Μπορεί οι θέσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά για την Παναγία να είναι γνωστές ως ένα βαθμό. Στο παρόν άρθρο θα τις συνοψίσουμε και θα τις παρουσιάσουμε μέσα από τα έντυπά τους...

Η Παναγία δεν είναι «Μήτηρ Θεού», δηλαδή μητέρα του Θεού.

Στο περιοδικό Ξύπνα!, 8/9/2005, σελ. 26-27, άρθρο «Η Άποψη της Αγίας Γραφής: Πρέπει να Προσεύχεστε στην Παρθένο Μαρία;» διαβάζουμε: «Η άποψη ότι η Μαρία είναι η μητέρα του Θεού βασίζεται στην αντιγραφική δοξασία της Τριάδας, η οποία λέει ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός».

Η Παναγία στην Ορθόδοξη Αγιογραφία και σε γεροντική ηλικία στα έντυπα των ΜτΙ

Η Παναγία είναι απλώς ακόμη μία από τις διάφορες πιστές γυναίκες, που αναφέρονται στην Παλαιά και την Καινή Διαθήκη.

Η Σκοπιά δεν της αποδίδει καμιά ιδιαίτερη τιμή. Στις εκδόσεις της, όταν αναφέρεται στην Παναγία, διευκρινίζει ότι πρόκειται για τη Μαρία, τη μητέρα του Χριστού, για να μην την μπερδέψουν οι ΜτΙ με τις άλλες Μαρίες της Βίβλου. Π.χ., στα περιεχόμενα του βιβλίου «Συζητάτε λογικά από τις Γραφές», διαβάζουμε: «Μαρία (Η Μητέρα του Ιησού)». Κάποιες φορές την αποκαλεί και «η ταπεινή Μαρία» και «η παρθένος Μαρία». Στο Ξύπνα! 8/9/2005, σελ. 26-27, άρθρο «Η Άποψη της Αγίας Γραφής: Πρέπει να Προσεύχεστε στην Παρθένο Μαρία;» διαβάζουμε: «Η Μαρία, όμως, δεν είναι η μοναδική γυναίκα την οποία οι Γραφές αποκαλούν ευλογημένη. Χάρη στις ενέργειες της Ιαήλ προς όφελος του αρχαίου έθνους του Ισραήλ, λέχθηκε και για εκείνη ότι ήταν «πάρα πολύ ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες. (Κριτές 5:24) Πιστές γυναίκες όπως η Ιαήλ, η Μαρία και πολλές άλλες θεοφοβούμενες γυναίκες που αναφέρονται στη Γραφή αξίζουν πραγματικά να τις μιμούμαστε—αλλά όχι να τις λατρεύουμε.» Στο υμνολόγιο των ΜτΙ, δεν υπάρχει ούτε ένας ύμνος αφιερωμένος αποκλειστικά στην Παναγία. Μόνο ο ύμνος 86 «Πιστές Γυναίκες, Χριστιανές Αδελφές» αναφέρει το όνομα Μαρία: «Σάρρα, Εσθήρ, Μαρία, Ρουθ και άλλες-». Όμως, δεν διευκρινίζει καν εάν πρόκειται για την Υπεραγία Θεοτόκο.

Ο Ευαγγελισμός στην Ορθόδοξη Αγιογραφία και στα έντυπα των ΜτΙ

Οι Χριστιανοί δεν πρέπει να προσεύχονται στην Παναγία.

Η Σκοπιά διδάσκει ότι «το πρώτο πράγμα που μαθαίνουμε, λοιπόν, είναι ότι η προσευχή, δηλαδή τα ευλαβικά λόγια, πρέπει να απευθύνονται στον Πατέρα του Ιησού, ο οποίος είναι ο Ιεχωβά. Πουθενά η Γραφή δεν μας δίνει το ελεύθερο να προσευχόμαστε σε κάποιον άλλον» (βλ. Ξύπνα! 8/9/2005, σελ. 26-27, άρθρο «Η Άποψη της Αγίας Γραφής: Πρέπει να Προσεύχεστε στην Παρθένο Μαρία;»). Στο τέλος του ίδιου άρθρου, διαβάζουμε: «Τίποτα από αυτά (σ.σ. η πίστη της, η προσευχή της και η ελπίδα να βασιλεύσει στον ουρανό με το Χριστό*), όμως, δεν μας δίνει το ελεύθερο να προσευχόμαστε στη Μαρία». Στο ίδιο άρθρο, όπου ξεκάθαρα απαγορεύει στους οπαδούς της να καταφεύγουν με την προσευχή τους στη Θεοτόκο, κάνει ιδιαίτερη μνεία στην προσευχή των Καθολικών με το ροζάριο, ως κατεξοχήν έκφραση τιμής προς την Παναγία, του οποίου φυσικά την χρήση απορρίπτει.

Η Γέννηση του Χριστού στην Ορθόδοξη Αγιογραφία και στα έντυπα των ΜτΙ

Η Παναγία απόκτησε και άλλα παιδιά με τον Ιωσήφ.

Η Σκοπιά δεν δέχεται το αειπάρθενο της Θεοτόκου, αλλά διαστρεβλώνοντας εδάφια και βγάζοντας αυθαίρετα συμπεράσματα, διδάσκει ότι «μετά το θάνατο του Ηρώδη, η οικογένεια επέστρεψε και εγκαταστάθηκε στη Ναζαρέτ όπου, στα μετέπειτα χρόνια, η Μαρία γέννησε και άλλα παιδιά—τουλάχιστον τέσσερις γιους καθώς και κόρες» (Ενόραση, τόμος 2, σελ. 266-267). Βέβαια, «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» έχει να αντιμετωπίσει ένα πρόβλημα για τη συγκεκριμένη διδασκαλία, που «προμηθεύει στα άλλα πρόβατα». Πρόκειται για ένα απλό επιχείρημα, που δεν χρειάζεται καμία γνώση των Γραφών,  για να ρωτήσει κάποιος: αφού η Παναγία είχε τόσα πολλά παιδιά, γιατί ο Χριστός φρόντισε για αυτήν την στιγμή του μαρτυρικού θανάτου Του και ανάθεσε την προστασία της στον μαθητή Του Ιωάννη; Η Σκοπιά προλαμβάνει το ερώτημα με μια ευφάνταστη απάντηση: «Γιατί δεν την εμπιστεύτηκε ο Ιησούς σε έναν από τους ετεροθαλείς αδελφούς του; Δεν αναφέρεται ότι κάποιος από αυτούς ήταν παρών (σ.σ. εννοεί στη Σταύρωση). Επιπλέον, αυτοί δεν είχαν γίνει ακόμη πιστοί, και ο Ιησούς θεωρούσε την πνευματική σχέση σπουδαιότερη από τη σαρκική» (Ενόραση, τόμος 2, σελ. 266-267). Εάν ποτέ συζητήσετε αυτό το θέμα με ΜτΙ και σας απαντήσει με αυτή τη φράση, μη διστάσετε να χρησιμοποιήσετε το αγαπημένο τους ερώτημα: «Πού το λέει αυτό η Γραφή;». Πρόκειται ασφαλώς για ένα αυθαίρετο συμπέρασμα. Η Σκοπιά το χρησιμοποιεί όμως και για έναν άλλο λόγο: για να αποδεχτούν οι οπαδοί της το μήνυμά της ότι δεν πρέπει να συναναστρέφονται με μη Μάρτυρες. Τέλος, για να απορρίψει το αειπάρθενο, η Σκοπιά χρησιμοποιεί επιστημονικά συγγράμματα Καθολικών και Ορθοδόξων συγγραφέων, όπως η «Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια» και η «Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια» (Συζητάτε λογικά, σελ. 291-292). Περιττό να ειπωθεί ότι απομονώνει φράσεις και διαστρεβλώνει τα κείμενα αυτών των έργων. Άλλωστε, οι ΜτΙ αποκλείεται να έχουν πρόσβαση σε αυτά τα έργα, όπως άλλωστε δεν έχουν ο μέσος Ορθόδοξος και ο μέσος Καθολικός. Πόσο μάλλον οι ΜτΙ, που τους απαγορεύεται να διαβάζουν οτιδήποτε εκτός από τα έντυπα της Σκοπιάς. Επιπλέον, πρόκειται για μια παράδοξη τακτική, να χρησιμοποιεί δηλαδή κάποιος τα έργα αυτών των οποίων την πίστη απορρίπτει ως πλάνη!

Γονείς της Παναγίας ήταν ο Ηλί και η Άννα.

Όλοι οι Χριστιανοί ξέρουμε από την Ιερά παράδοση ότι γονείς της Θεοτόκου ήταν ο Ιωακείμ και η Άννα. Για τους ΜτΙ όμως, η Παναγία «ήταν κόρη του Ηλί,… Αν η παράδοση είναι σωστή**, σύζυγος του Ηλί και μητέρα της Μαρίας ήταν η Άννα…» (Ενόραση, τόμος 2, σελ. 265). Η Σκοπιά πιστεύει ότι η πληροφορία που δίνει ο Λουκάς στο 3:23, ότι ο Ιωσήφ ήταν γιος του Ηλί, δεν αναφέρεται στον Ιωσήφ αλλά στην Παναγία. Την άποψή της αυτή στηρίζει σε ένα βιβλίο του 1881,την Εγκυκλοπαίδεια (Cyclopædia) των Μακ Κλίντοκ και Στρονγκ. Σύμφωνα με αυτούς, στα οικογενειακά δέντρα των Ιουδαίων παραλείπονταν πληροφορίες για τις γυναίκες και αν υπήρχε παιδί, τότε ο σύζυγος της κοπέλας θεωρούνταν γιος του πατέρα της και ως γιος αναφερόταν.

Η Παναγία στην Σταύρωση στην Ορθόδοξη Αγιογραφία και στα έντυπα των ΜτΙ

Ο Χριστός όχι μόνο δεν απέδωσε καμία τιμή στη μητέρα Του, αλλά αποθάρρυνε και άλλους να της αποδίδουν.

Σε αυτή τη διδασκαλία των ΜτΙ, θα μείνουμε λίγο περισσότερο. Διαβάζουμε στην Ενόραση, τόμος 2, σελ. 265 «μετά το βάφτισμά του, ο Ιησούς δεν ευνοούσε με ιδιαίτερο τρόπο τη Μαρία—δεν την αποκαλούσε “μητέρα”, αλλά απλώς “γυναίκα”». Άλλο γεγονός που επικαλείται η Σκοπιά για να στηρίξει αυτή τη θέση της είναι το θαύμα στο γάμο της Κανά. Ο  «πιστός και φρόνιμος δούλος» τονίζει την αρχική άρνηση του Χριστού να βοηθήσει το νιόγαμπρο ζευγάρι ύστερα από την παράκληση της μητέρας Του. Λέει μάλιστα η Σκοπιά ότι «εκείνη ταπεινά δέχτηκε τη διόρθωση». Το γεγονός ότι τελικά ο Χριστός άκουσε την επιθυμία της μητέρας Του και έκανε το πρώτο Του θαύμα αποσιωπάται (βλ. Ενόραση, τόμος 2, σελ. 265 και Συζητάτε λογικά, σελ. 295-296).

Για να υποστηρίξει την άποψή της ότι ο Χριστός δεν άφηνε τους άλλους να τιμήσουν την Παναγία, επικαλείται το περιστατικό που περιγράφεται στο Κατά Λουκά, 11: 27-28. Σύμφωνα με τη Μετάφραση Νέου Κόσμου***: «Καθώς τα έλεγε αυτά, κάποια γυναίκα μέσα από το πλήθος ύψωσε τη φωνή της και του είπε: “Ευτυχισμένη είναι η κοιλιά που σε βάσταξε και τα στήθη που θήλασες!” 28 Αλλά αυτός είπε: “Όχι· απεναντίας, ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που ακούν το λόγο του Θεού και τον τηρούν!”» (σ.σ. το κόκκινο χρώμα είναι δική μας υπογράμμιση). Σύμφωνα με τη Σκοπιά, αν ο Χριστός ήθελε οι άνθρωποι να τιμούν τη μητέρα Του, δεν θα αρνιόταν το μακαρισμό της γυναίκας προς τη Θεοτόκο και ίσως ο συλλογισμός αυτός να μην είναι λάθος. Όμως, αν ανατρέξουμε στην πρωτότυπη αγία Γραφή, θα δούμε ότι ο Χριστός δεν είπε «όχι», αλλά: «μενούνγε μακάριοι οι ακούοντες τον λόγον του Θεού και φυλάσσοντες αυτόν»…Το μενούνγε (μεν+ούν+γε) σημαίνει «ναι, βέβαια»! Δηλαδή ο Χριστός όχι μόνο δεν αρνήθηκε, αλλά δέχτηκε και ενίσχυσε την τιμή προς την Παναγία μητέρα Του! Ο «πιστός και φρόνιμος δούλος» μετατρέπει το μενούνγε σε όχι και προσθέτει και το «απεναντίας», για να επιβάλει τη δική του διδασκαλία. Επιπλέον, η Σκοπιά επιμένει να κλείνει τα μάτια και να παραβλέπει τη μεγάλη δόξα με την οποία περιέβαλε ο Χριστός την Παναγία μετά την κοίμησή της και που μπορούν οι ΜτΙ να την διαβάσουν μέσα στην αγία Γραφή. Για παράδειγμα, στο βιβλίο της Αποκάλυψης, ο Ιωάννης βλέπει την Παναγία όχι ως το ταπεινό και πάμφτωχο κορίτσι της Ναζαρέτ, αλλά μια υπέρλαμπρη γυναίκα, που τον κάνει να απορεί και να θαυμάζει: «Και σημείον μέγα ώφθη εν τω ουρανώ, γυνή περιβεβλημένη τον ήλιον, και η σελήνη υποκάτω των ποδών αυτής, και επί της κεφαλής αυτής στέφανος αστέρων δώδεκα,…». Ο Ιωάννης δεν δυσκολεύτηκε να αναγνωρίσει την Παναγία ενδεδυμένη το Χριστό και στα δώδεκα αστέρια, τους Αποστόλους! Το όραμα έχει εμπνεύσει εκατοντάδες απεικονίσεις της Παναγίας μας, ενώ ένας θρύλος θέλει και τη σημαία της Ε.Ε. να είναι εμπνευσμένη από αυτό. Η Σκοπιά όμως επιμένει με διάφορες σοφιστίες και στρεβλώσεις να διδάσκει τους ΜτΙ ότι ο Χριστός δεν τίμησε τη μητέρα Του!

Η Παναγία πήγαινε τακτικά το Χριστό ως παιδί στις συναθροίσεις της Συναγωγής, γνώρισε πίκρες επειδή ζούσε «σε θρησκευτικά διαιρεμένο σπιτικό», καθώς τα αδέρφια του Χριστού «δεν ασκούσαν πίστη σε αυτόν» και δεν δίστασε να αρνηθεί την πίστη των προγόνων της, όταν σχηματίστηκε η χριστιανική εκκλησία, διότι ήξερε ότι εκεί βρισκόταν η αλήθεια.

Αυτές τις διδασκαλίες μπορούμε να τις διαβάσουμε σε διάφορα άρθρα, όπως: Τι Μπορεί να μας Διδάξει το Παράδειγμα της Μαρίας, Η Σκοπιά 01/01/2009, σελ. 3-9, Επέζησε από το Σπαθί της Θλίψης, Σκοπιά 1/5/2014, σελ. 12-15, Ενόραση, τόμος 2, σελ. 265, Συζητάτε λογικά, σελ. 289-290. Δεν θα σταθούμε ιδιαίτερα εδώ. Απλώς θα σχολιάσουμε ότι οι θέσεις αυτές είναι αυθαίρετες διδασκαλίες της Σκοπιάς, για να στηρίξει τον τρόπο ζωής που έχει επιβάλει στους οπαδούς της.

Το σώμα της Παναγίας αποσυντέθηκε μετά το θάνατό της, όπως όλων των ανθρώπων.

Δεν μετέστη στους ουρανούς μετά την Κοίμησή της, ούτε μεταφέρθηκε ζωντανή στους ουρανούς χωρίς να γνωρίσει το θάνατο (σύμφωνα με το δόγμα των Καθολικών). Η Σκοπιά απορρίπτει την ένσαρκη παρουσία της Παναγίας δίπλα στον Γιο Της εξαιτίας της εμμονής της να υποστηρίζει ότι ο Χριστός δεν απόκτησε το ανθρώπινο σώμα Του μετά την Ανάστασή Του, αλλά ένα πνευματικό. Διδάσκει μάλιστα ότι το ανθρώπινο σώμα χρειάζεται οπωσδήποτε τη γη, για να επιβιώσει! «Με βάση ποιο Γραφικό εδάφιο μπορεί κανείς να πει ότι είναι δυνατόν να αποκτήσει κάποιος ουράνια ζωή με ένα σώμα που χρειάζεται το φυσικό περιβάλλον της γης για να συντηρηθεί;» (Συζητάτε λογικά, σελ. 293-294). Επιπλέον, για να στηρίξει τη θέση της αυτή, καταφεύγει και πάλι στην παράξενη μέθοδο παραχάραξης των επιστημονικών συγγραμμάτων «Νέα Καθολική Εγκυκλοπαίδεια» και «Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια».

Δεν πρέπει να αποδίδουμε στην «ταπεινή» Μαρία βαρύγδουπους τίτλους, όπως «Παναγία», «Θεοτόκος» και «Βασίλισσα του Ουρανού».

Σύμφωνα με τη Σκοπιά, ο όρος «Παναγία» δεν απαντάται στην αγία Γραφή και δεν χρησιμοποιούνταν από τους πρώτους χριστιανούς. Επίσης, σύμφωνα πάντα με τον «πιστό και φρόνιμο δούλο», οι υπόλοιποι τίτλοι είναι απόρροια κακοδοξιών, π.χ. ότι ο Χριστός είναι Θεός ή  ειδωλολατρικών καταλοίπων, όπως για παράδειγμα της Μεγάλης Μητέρας ή της Άρτεμης! Ακόμη πιο παράδοξο είναι το γεγονός ότι η Σκοπιά στηρίζει αυτές τις αιρετικές διδασκαλίες της σε Ορθόδοξους και Καθολικούς επιστήμονες, πάντοτε διαστρεβλώνοντας τα έργα τους (βλ. Συζητάτε λογικά, σ. 296-297 και Να Μιμείστε την Πίστη Τους, Κεφάλαιο 17: «Ορίστε η Δούλη του Ιεχωβά!»).

Επιγραμματικά, καθώς δεν αφορά την Εκκλησία μας, να προσθέσουμε ότι η Σκοπιά απορρίπτει την άσπιλη σύλληψη της Παναγίας, το δόγμα δηλαδή των Καθολικών ότι η Παναγία γεννήθηκε απαλλαγμένη από το προπατορικό αμάρτημα (βλ. Συζητάτε λογικά, σ. 292-294).

Συνοψίζοντας, βλέπουμε ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά διδάσκονται από τον «πιστό και φρόνιμο δούλο» ότι η Παναγία είναι μια συνηθισμένη γυναίκα, δεν διαφέρει σε τίποτα από τις υπόλοιπες γυναίκες που αναφέρονται στην αγία Γραφή, ο Υιός της δεν την τίμησε ποτέ και ότι δεν πρέπει να της απευθύνουν προσευχές. Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουμε ότι η ρίζα αυτών των κακοδοξιών και η στέρηση από εκατομμύρια ανθρώπους της παρηγοριάς και της ελπίδας, που προσφέρει η Παναγία μας, οφείλονται στο κατεξοχήν αιρετικό δόγμα της Σκοπιάς: ο Χριστός είναι ένας τέλειος άνθρωπος και όχι ο ενσαρκωμένος Θεός. Αφού υποβιβάζουν σε κτίσμα τον Υιό του Θεού είναι λογικό επακόλουθο να αρνούνται την τιμή στη μητέρα Του.

Υποσημειώσεις

*Προσοχή! Καμία σχέση δεν έχει η βασιλεία της Παναγίας στον ουρανό με το Χριστό για την οποία μιλάει η Σκοπιά, με αυτήν που εννοούμε οι χριστιανοί, όταν την αποκαλούμε Παντάνασσα (Βασίλισσα των Πάντων δηλαδή), Πλατυτέρα, κ.ο.κ. Πρόκειται για την ταξική διδασκαλία της Σκοπιάς, σύμφωνα με την οποία 144.000 Χριστιανοί βασιλεύουν στον ουρανό με το Χριστό, ενώ όλοι οι υπόλοιποι θα παραμείνουν ως υπήκοοι στη Γη. Περισσότερα για το θέμα, βλέπε: Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 7ο): «Κεχρισμένοι»

** Είναι ενδιαφέρον το ότι η Σκοπιά αντλεί πληροφορίες από την παράδοση, καθώς οι ΜτΙ επιμένουν ότι απορρίπτουν την παράδοση και δέχονται μόνο την αγία Γραφή.

*** Η μεταφρασμένη αγία Γραφή που χρησιμοποιούν οι ΜτΙ και περιέχει πολλές διαστρεβλώσεις του πρωτότυπου κειμένου.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.