Αλεξία Κρηνίτη
Έχετε σκεφτεί
ποτέ ότι στην ελληνική γλώσσα «τέλος» σημαίνει «σκοπός» και όχι «καταστροφή»;
Στη «Σκοπιά» μελέτης Ιανουαρίου 2012,
διαβάζουμε στη σελίδα 4: «Σκεφτείτε την
πρώτη φορά που είχατε μια ουσιαστική συζήτηση με κάποιον Μάρτυρα του Ιεχωβά. Τι
θυμάστε από αυτήν; Πολλοί θα έλεγαν…Πόσο ενθουσιαστήκαμε που ανακαλύψαμε ποιος
είναι ο σκοπός του Θεού για τη γη…».
Επίσης, μία προτροπή που συχνότατα διαβάζω στα έντυπα και τα βιβλία
των ΜτΙ, φαινομενικά άσχετη με το υπό εξέταση θέμα μας, είναι πως οι Χριστιανοί
πρέπει να αποφεύγουν τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, γιατί εκτίθενται σε
βίαιες σκηνές (π.χ. βλ. το βιβλίο «Κρατήστε τον
εαυτό σας στην αγάπη του Θεού», σελ. 65). Κάθε φορά που διαβάζω αυτή την
προτροπή, αναρωτιέμαι αν οι Χριστιανοί δεν πρέπει να διαβάζουν και την Ιλιάδα
του Ομήρου: δεν είναι βέβαια ταινία (αν και αρκετές φορές έχει μεταφερθεί στο
σινεμά και την τηλεόραση, και πώς ήταν δυνατό να μη μεταφερθεί άλλωστε;), αλλά
η ρεαλιστική περιγραφή των βίαιων μαχών είναι κάτι που σε στοιχειώνει
κυριολεκτικά. Και βέβαια, να μην ξεχνάμε, τις ερωτικές σκηνές που
συμπεριλαμβάνει στα δύο έπη ο μεγάλος ποιητής.
Ας συνοψίσω λοιπόν: συζητώντας με ΜτΙ, χαιρόμαστε γιατί μαθαίνουμε τι μας
επιφυλάσσει ο Θεός και διαβάζοντας τα έντυπά τους, πληροφορούμαστε ότι οι
πιστοί Χριστιανοί αποφεύγουνε τις σκηνές βίας (δεν έχω λύσει την απορία μου αν
αυτή η αποφυγή πρέπει να περιλαμβάνει και αναγνωρισμένα αριστουργήματα της
Τέχνης). Ας ανατρέξω λοιπόν στα περιοδικά τους, όσα κυκλοφόρησαν το 2012,
να μάθω ποιος είναι «ο σκοπός του Θεού
για τη γη» και να αποφύγω και τις αιματοβαμμένες εικόνες, που δεν αρμόζουν σε
Χριστιανούς.
Φυλλομετρώ τη «Σκοπιά» για το κοινό
Φεβρουαρίου 2012: εντυπωσιακότατο το εξώφυλλο, με το τεράστιο πύρινο
«μανιτάρι» της πυρηνικής έκρηξης και τη λέξη «Αρμαγεδδών» τυπωμένη με μεγάλα
γράμματα. Στις εσωτερικές σελίδες, βλέπω πόλεις να φλέγονται και να πλήττονται
από πυραύλους (σελ. 2 και 3). Σε μια άλλη σελίδα, απεικονίζονται τα διάσπαρτα
πτώματα των Χαναναίων (σελ. 6). Στη σελίδα 7,
μια χαμογελαστή και χαρούμενη ομάδα ανθρώπων απομακρύνεται ευτυχισμένα από μια
ολοσχερώς κατεστραμμένη πόλη (αλλοίμονο, υπάρχει μεγαλύτερη ευτυχία από το να
καταστραφεί η πόλη σου;). Ο πλανήτης μας βάλλεται από ριπές φωτιάς (σελ. 25) και το οπισθόφυλλο φλέγεται κυριολεκτικά
από την πυρηνική έκρηξη του εξώφυλλου. Βίαιες εικόνες; Όχι βέβαια, απλά
μελετάμε το σκοπό του Θεού για τον κόσμο μας.
Στη σελίδα 4 πάντα του ίδιου
περιοδικού, διαβάζουμε ότι ο Θεός: «…θα καταστρέψει εκείνους που θα
καταστρέψουν τη Γη» με παραπομπή στην Αποκάλυψη. «Στη διάρκεια του Αρμαγεδδώνα,
θα αφανιστούν μόνο οι πονηροί». Στις σελίδες 5-7,
διαβάζουμε ότι ο Θεός θα προστατέψει τους ειρηνικούς λάτρεις Του, γιατί
διαφορετικά θα διακυβευόταν η υπόληψή Του (σελ. 7).
Για μια τιμή ζούμε στην κοινωνία, γιατί ο Δημιουργός μας να σκέφτεται
διαφορετικά! Λίγο πιο πριν, στη σελίδα 6,
διαβάζουμε ότι εξαιτίας της επίθεσης που θα ξεκινήσουν οι «βασιλιάδες
της γης» εναντίον των λάτρεων του Ιεχωβά Θεού, «θα πεθάνουν εκατομμύρια
άνθρωποι όταν ο Θεός νικήσει τους εισβολείς». Για να είμαι βέβαια ακριβοδίκαιη
και να μην παραποιώ τα όσα διαβάζω, στη σελίδα 7,
η Σκοπιά γράφει ότι εκατομμύρια θα σωθούν και θα συμβάλουν να ξαναγίνει η γη
Παράδεισος.
Δεν προβαίνω σε απλά
λογικά ερωτήματα, όπως γιατί ο παντοδύναμος Ιεχωβά Θεός έχει ανάγκη τη βοήθεια
του δημιουργήματός Του για να αποκαταστήσει τη γη, οφείλω όμως να ομολογήσω το
εξής: «Ο σκοπός του Θεού για τη γη» δε μου προκαλεί κανένα ενθουσιασμό, σε συνδυασμό
μάλιστα με τις απεικονίσεις του περιοδικού: γιατί να νιώσω ενθουσιασμό, αν ξέρω
ότι θα δω την πόλη μου και τους αγαπημένους μου να σκοτώνονται, επειδή δεν
άκουσαν τις προειδοποιήσεις του Θεού (σελ. 7),
έτσι όπως τις παρουσιάζει η Σκοπιά; Είναι δυνατό να εγκαταλείπω καταχαρούμενη
μια φλεγόμενη Αθήνα, όπως οι άνθρωποι της σελίδας 7,
αδιαφορώντας για τους γείτονες, τους φίλους και τους συγγενείς μου που χάνονται
μαρτυρικά; Αυτό αποτελεί έκφραση χριστιανικού φρονήματος; Και σαν να μην
έφταναν τα όσα ευχάριστα είδα, στις πρώτες σελίδες του περιοδικού, στη σελίδα 8 διαβάζω ότι «τα πάντα είναι πλέον έτοιμα
για τον πόλεμο του Αρμαγεδδώνα». Είναι θέμα χρόνου λοιπόν να δω τον κόσμο μας
να καίγεται. Πώς αυτή η προοπτική δίνει ελπίδα σε ορισμένους συνανθρώπους μας; Επειδή
θεωρούν ότι οι ίδιοι θα επιζήσουν, έστω και αν κάποια αγαπητά τους πρόσωπα
χαθούν στον όλεθρο;
Και η Σκοπιά που
αναγγέλλει τη βασιλεία του Ιεχωβά επανέρχεται στον αφανισμό του κόσμου, στο
τεύχος Μαρτίου 2012, σελ 19: «Ο Ιεχωβά
σκοπεύει να εξαλείψει την αιτία των οδυνηρών αναμνήσεων. Πώς; Αφανίζοντας
αυτόν τον πονηρό κόσμο με όλα τα δεινά του και αντικαθιστώντας τον με έναν
απείρως καλύτερο» (η υπογράμμιση δική μου). Σε αυτό το σημείο, θα πρέπει ίσως
να σημειωθεί πως όταν ξεκίνησε η συγγραφή του άρθρου, σκόπευα να αναφερθώ
διεξοδικά σε κάθε περιοδικό του 2012, που αναφέρει τι επιφυλάσσει ο Θεός στον
κόσμο μας. Στην πράξη όμως, αυτό στάθηκε πολύ δύσκολο και το σχέδιο άλλαξε. Ο
λόγος είναι απλός: δεν υπάρχει κανένα έντυπο των ΜτΙ, που να μην αναφέρει την
καταστροφή του κόσμου, των πονηρών ανθρώπων και της ψεύτικης θρησκείας και τον
ασφαλή βίο των πιστών Χριστιανών (εξυπακούεται ότι αυτοί είναι μόνο οι ΜτΙ) και
που να μην υποβάλλει στους ΜτΙ «το αίσθημα του επείγοντος», για να εντείνουν
την προσπάθειά τους στο «έργο» (στο κήρυγμα από πόρτα σε πόρτα). Απλά, κάποια
περιοδικά είναι εξολοκλήρου αφιερωμένα στο τέλος του κόσμου, όπως η Σκοπιά
κοινού Φεβρουαρίου που παρουσιάσαμε παραπάνω, κάποια άλλα αφιερώνουν ολόκληρα
άρθρα και σε κάποιες περιπτώσεις το τέλος του κόσμου αναφέρεται εμβόλιμα στο
κύριο θέμα του άρθρου. Για του
λόγου το αληθές, σταχυολογώ και παραπέμπω ενδεικτικά:
«Σκοπιά» μελέτης Μαρτίου, σελ 11,
«Γιατί είναι ζωτική η διακονία μας», «Σκοπιά»
μελέτης Απριλίου, σελ. 22, «Ο Ιεχωβά ξέρει να απελευθερώνει το λαό του»,
«Ξύπνα!» Μαΐου, σελ. 8, «Αληθινή
Δικαιοσύνη». Το «Ξύπνα!» Ιουλίου βρίθει
από βίαιες και καταθλιπτικές εικόνες (σαν αυτές που οι Χριστιανοί δεν πρέπει να
βλέπουν στο σινεμά) και δίνει την υπόσχεση ότι ο Θεός θα αλλάξει τον κόσμο,
χωρίς να λέει το πώς (βλ. π.χ. σελ. 9 και σελ. 26).
Ας σταθούμε λίγο παραπάνω
στη «Σκοπιά» μελέτης Ιουνίου: σχεδόν ολόκληρο το περιοδικό είναι αφιερωμένο
στην ερμηνεία προφητειών, που “μας γνωστοποιούν σημαντικές λεπτομέρειες για το
μέλλον” (βλ. «Σκοπιά» μελέτης Ιουνίου,
σελ. 2, «Άρθρα μελέτης 1-2, 7-18»).
Οι προφητείες που αναλύονται και ερμηνεύονται είναι η προφητεία του Δανιήλ από
το 2ο κεφάλαιο το βιβλίου του (2,31 – 2,36) και τα κεφάλαια 13 και
17 της Αποκάλυψης.
Η ερμηνεία της προφητείας
του Δανιήλ είναι ένα θέμα που το έχω συναντήσει πολύ συχνά στα βιβλία, τα άρθρα
και τα περιοδικά της Σκοπιάς. Για τους φίλους που πιθανόν δεν την γνωρίζουν, η
προφητεία σχετίζεται με ένα όνειρο του Ναβουχοδονόσορα, που ερμήνευσε ο
προφήτης. Συγκεκριμένα, ο Βαβυλώνιος αυτοκράτορας ονειρεύτηκε πώς κοίταζε ένα
τεράστιο άγαλμα, που κάθε μέρος του σώματος του ήταν από διαφορετικό υλικό: Το
κεφάλι ήταν χρυσό, τα χέρια, το στήθος και οι βραχίονες ήταν από ασήμι, η
κοιλιά και οι μηροί ήταν χάλκινοι, οι κνήμες του ήταν από σίδερο και τα πόδια
ήταν σε κάποια σημεία από σίδερο και σε κάποια από πηλό. Ενώ λοιπόν ο
Ναβουχοδονόσωρ κοίταζε αυτό το τεράστιο άγαλμα, ένας τεράστιος λίθος κόπηκε από
ένα βουνό, χτύπησε το άγαλμα στις κνήμες, το κονιορτοποίησε και στη συνέχεια, ο
βράχος μετατράπηκε σε τεράστιο όρος και γέμισε όλη τη γη. Σύμφωνα με την
ερμηνεία της «Σκοπιάς,» κάθε τμήμα του αγάλματος αντιστοιχεί σε μια
αυτοκρατορία (βλ. ενδεικτικά «Σκοπιά» μελέτης
Ιουνίου, σελ. 12): το κεφάλι στην αυτοκρατορία της Βαβυλώνας, το
ασημένιο τμήμα στη Μηδοπερσία, η κοιλιά και οι μηροί στην ελληνική αυτοκρατορία
(προφανώς εννοούν την αυτοκρατορία του Μ. Αλεξάνδρου), οι σιδερένιες κνήμες
συμβολίζουν τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία και τα πόδια, που είναι από ανάμεικτο υλικό
(πηλός και σίδερο), αντιστοιχούν στη σύγχρονη αυτοκρατορία Η.Π.Α.-Βρετανία. Η
πέτρα που χτυπάει το άγαλμα είναι «η Βασιλεία του Θεού» (ο.π. σελ. 16).
Κάθε φορά που διαβάζω σε
έντυπα των ΜτΙ την ερμηνεία αυτής της προφητείας, αναρωτιέμαι γιατί πραγματοποιείται ένα τεράστιο χρονικό άλμα και
από τη ρωμαϊκή αυτοκρατορία φτάνουμε στις σύγχρονες ΗΠΑ και Αγγλία. Γιατί
προσπερνούμε τόσες και τόσες αυτοκρατορίες στο διάβα των αιώνων και φτάνουμε
στο σήμερα; Η «Σκοπιά» μελέτης Ιουνίου επιχειρεί να
αιτιολογήσει την ερμηνεία της τόσο στη σελίδα 16
όσο και στη σελίδα 19. Οι συλλογισμοί όμως
είναι αυθαίρετοι. Για παράδειγμα γράφουν, προσπαθώντας να στηρίξουν τη θέση
τους, ότι η Βρετανία «πρώην τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, άρχισε να
αποκτάει εξοχότητα από τα μέσα του 18ου αιώνα». Μα και η Γερμανία
αποτελούσε τμήμα της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ξεκίνησε 2 Παγκόσμιους Πολέμους,
κατεδίωξε πολύ πιο άγρια «το λαό του Θεού», όπως αυτοαποκαλούνται οι ΜτΙ και
παραμένει μια από τις πιο ισχυρές δυνάμεις της εποχής μας. Και μάλιστα, μέχρι
πρόσφατα ήταν διαιρεμένη στην Ανατολική και Δυτική Γερμανία. Γιατί λοιπόν να μη
συμβολίζεται η Γερμανία από τα πόδια του αγάλματος;
Επιπλέον, εξακολουθώ και αναζητώ εξήγηση γιατί
παραβλέπονται οι προηγούμενες αυτοκρατορίες (π.χ. Βυζαντινή Αυτοκρατορία,
Οθωμανική Αυτοκρατορία, κλπ). Αυτό πρέπει να σχετίζεται με την ερμηνεία της
Σκοπιάς, πως η τελευταία αυτοκρατορία δε θα αντικατασταθεί από κάποια άλλη
δύναμη, αλλά θα καταστραφεί. Θα επανέλθουμε όμως σε αυτό το ερώτημα.
Συνοψίζοντας, οι πιστοί ΜτΙ διαβάζουν δύο εκτενή άρθρα, που
ερμηνεύουν αποκαλυπτικές προφητείες για το πώς θα τελειώσει ο κόσμος μας.
Στα
περιοδικά του Αυγούστου, δε δίνονται πληροφορίες για το πώς θα εκπληρώσει ο
Ιεχωβά την υπόσχεσή του και οι δίκαιοι θα κληρονομήσουν τη γη. Υπάρχει βέβαια
εκτενής αναφορά και επιχειρηματολογία ότι ζούμε «τις τελευταίες μέρες», κυρίως
στο άρθρο της «Σκοπιάς» μελέτης, «Εγώ είμαι
μαζί σας», σελ. 3 κ.εξ. Επίσης, στο «Ξύπνα!» Αυγούστου υπάρχει άρθρο που μας εξηγεί
πόσο βίαιος και σκοτεινός είναι ο κόσμος μας, ότι πρέπει να μένουμε μακριά από
τηλεόραση, σινεμά και μουσική. Το εξώφυλλο κοσμεί μια τρομοκρατημένη γυναίκα,
πεσμένη στο δρόμο, ενώ ένας «τσαντάκιας» απομακρύνεται με το όπλο στο χέρι.
Αναρωτιέμαι: είναι δυνατόν η συζήτηση και η μελέτη για το Θεό της Αγάπης να
προξενεί φόβο, αγωνία και αποστροφή; Γιατί τα έντυπα «του πιστού και φρόνιμου
δούλου» επιχειρούν να με τρομάξουν, προκειμένου να αφυπνίσουν το θρησκευτικό
μου συναίσθημα;
Και
αισίως, αρχίζω να διαβάζω τη «Σκοπιά» μελέτης
Σεπτεμβρίου ή μάλλον όχι και τόσο αισίως. Οι τίτλοι των άρθρων στο
εξώφυλλο με προϊδεάζουν: «Πώς θα φτάσει αυτός ο κόσμος στο τέλος του», «Ειρήνη
για χίλια χρόνια - και για πάντα!», «Δε γνωρίζετε ούτε την ημέρα ούτε την ώρα».
Στη σελίδα 3 λοιπόν, μια φωτογραφία δείχνει
μια οικογένεια να κοιτάει ανήσυχα κάπου στο άπειρο με φόντο ένα φλεγόμενο
ουρανό. Και αρχίζω και διαβάζω για το τι θα συμβεί λίγο πριν το τέλος, για την
«ημέρα του Ιεχωβά», που όπου να ναι καταφτάνει και που ξεκινάει «με την
καταστροφή της ψεύτικης θρησκείας και θα κορυφωθεί με τον πόλεμο του
Αρμαγεδώννα» (σελ. 4).
Το
άρθρο παραπέμπει στην Α’ προς Θεσσαλονικείς επιστολή του Παύλου, για να
στηρίξει τα όσα γράφει. Ανέτρεξα κι εγώ στην επιστολή και διάβασα τι είχε
γράψει ο Απόστολος. Για να είμαι ειλικρινής, κατάλαβα κάτι εντελώς διαφορετικό
από όσα υποστηρίζει η Σκοπιά, αλλά το θέμα μας στο παρόν κείμενο δεν είναι τι
καταλαβαίνω διαβάζοντας τις επιστολές του Παύλου, αλλά τι κατανοώ διαβάζοντας
τα περιοδικά των ΜτΙ. Έτσι λοιπόν συνέχισα την ανάγνωση του ενδιαφέροντος
άρθρου. Και πώς να μην είναι ενδιαφέρον κάτι που μου αποκαλύπτει τι θα γίνει
στο άμεσο μέλλον; Πραγματικά, όσο διάβαζα τόσο πιο έντονη αίσθηση είχα πως όπου
να ναι εκπληρώνονται όλες οι προφητείες. Ιδιαίτερα ενδιαφέρον βρήκα το γεγονός
ότι η «Σκοπιά» χαρακτηρίζει τις θρησκείες,
συλλήβδην την «ψεύτικη θρησκεία» όπως γράφει, ως την «πόρνη» της Αποκάλυψης (σελ. 4). Αυτό θα πει σεβασμός στις θρησκευτικές
πεποιθήσεις δισεκατομμυρίων ανθρώπων σε όλο τον κόσμο! Επίσης, ωραίες
φωτογραφίες κοσμούν το κείμενο: πάνοπλοι στρατιώτες, πόλεις παραδομένες στη βία
και φωτιά που πέφτει από τον ουρανό και καίει πολιτείες.
Συνεχίζοντας
πάντα στο τόσο παραστατικό κείμενο, φτάνω σε μια υποενότητα, που μόλις λίγους
μήνες πριν είχα ξαναδιαβάσει: την προφητεία του Δανιήλ με το τεράστιο άγαλμα!
Θυμίζω ότι είχε αναλυθεί διεξοδικά στο τεύχος Ιουνίου. Τώρα, η «Σκοπιά» και πάλι καταπιάνεται με αυτό το θέμα
(που πρέπει να είναι από τα αγαπημένα της). Αφού εξηγεί ξανά τι συμβολίζει το
άγαλμα που ονειρεύτηκε ο Βαβυλώνιος Αυτοκράτορας Ναβουχοδονόσωρ και ποια είναι
η σύγχρονη αυτοκρατορία, που μάλιστα δε θα δει άλλη δύναμη να την διαδέχεται,
γιατί ο κόσμος μας θα καταστραφεί, κλείνει με τη φράση: «Πόσο
συναρπαστικό θα είναι να δούμε με τα μάτια μας την πλήρη εκπλήρωση αυτής της
προφητείας!» (σελ. 7). Αυτό το σχόλιο, λύνει
σε ικανοποιητικό βαθμό την απορία που είχα διατυπώσει παραπάνω: γιατί
παραβλέπονται οι μεσαιωνικές και νεότερες αυτοκρατορίες και φτάνουμε στο
σήμερα, κατά την ερμηνεία αυτής της προφητείας; Διότι εντείνεται η προσδοκία
και «το αίσθημα του επείγοντος» στους πιστούς ΜτΙ ότι σύντομα ο κόσμος μας θα
αφανιστεί και εκείνοι θα κληρονομήσουν τον υπεσχημένο παράδεισο. Στο ίδιο
τεύχος, υπάρχουν επίσης και άλλα άρθρα που σχετίζονται με «το τέλος του
πονηρού συστήματος πραγμάτων» και εξηγούν πώς ωφελούμαστε από την άγνοια της
ώρας και της ημέρας του τέλους (περίεργο που γράφει κάτι τέτοιο η Σκοπιά, αλλά
μάλλον πρόκειται για «νέο φως»), γιατί πρέπει να καλλιεργούμε την υπομονή
περιμένοντας το τέλος και για την ειρήνη που θα διαρκέσει 1.000 χρόνια. Όποτε
άκουγα για τη χιλιετή ειρήνη στον επίγειο παράδεισο, πάντοτε αναρωτιόμουν τι θα
συμβεί, αφού ολοκληρωθεί αυτή η περίοδος των χιλίων ετών. Είναι σίγουρα ένα
πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά κάποια στιγμή θα συμπληρωθούν τα χίλια έτη.
Βρήκα απάντηση και σε αυτό το ερώτημα, αλλά θα ξεφύγουμε από το θέμα μας, αν το
παρουσιάσω.
Και
αν νομίζετε ότι οι εκτενείς αναφορές στον όλεθρο του κόσμου μας από μια
θρησκευτική οργάνωση, που συμβουλεύει τα μέλη της να μη βλέπουν κινηματογράφο,
διότι προάγει τη βία, σταματούν κάπου εδώ, απατάστε. Δε θα το αρνηθώ: το άρθρο
είναι πλέον εκτενές και θα ήθελα να το ολοκληρώσω. Ίσως κάποιοι από εσάς να
εγκαταλείψατε πλέον την ανάγνωση. Και άλλωστε, είναι φανερό ότι η «Σκοπιά» σταθερά φροντίζει να θυμίζει στους ΜτΙ
πως ζούμε «τις τελευταίες μέρες» (ή μήπως να τους «βομβαρδίζει» με αυτό το
μήνυμα;). Ας αναφερθώ λοιπόν επιγραμματικά,
στο «Ξύπνα!» Σεπτεμβρίου που και αυτό
αναφέρεται στη συντέλεια του κόσμου! Δύο τεύχη του ίδιου μήνα, αφιερωμένα
σχεδόν εξολοκλήρου στο τέλος του κόσμου. Το εξώφυλλο του περιοδικού δείχνει μια
καταστραμμένη πόλη: έχουν πέσει κτήρια, μια γέφυρα έχει κοπεί στη μέση, ένα
τρένο αιωρείται κομμένο στα δύο, αυτοκίνητα έχουν διαλυθεί. Το περιοδικό
υπόσχεται να αποσαφηνίσει τους μύθους και τις αλήθειες γύρω από αυτό το τόσο
σημαντικό, για τους ΜτΙ, θέμα. Στις σελίδες ακολουθεί το γνωστό μοτίβο:
ιπτάμενοι δίσκοι απαγάγουν ανθρώπους, τσουνάμι αφαιρεί τις ζωές μας, οι
επιστήμονες ντυμένοι με άσπρες στολές είναι απειλητικοί, ιοί, νεκρές μέλισσες,
ένας αστεροειδής χτυπάει τον πλανήτη μας, πυρηνικές εκρήξεις, πύραυλοι,
ηφαίστεια. Το περιοδικό αναλύει εν συντομία σενάρια, που θα μπορούσαν να
επιφέρουν τον αφανισμό της ανθρωπότητας (σελ. 2-7).
Αμέσως μετά, μας δείχνει τις γνωστές απεικονίσεις του κατά τη «Σκοπιά» παραδείσου με τα φρούτα, τα δέντρα, τα
γάργαρα νερά και τους επιζώντες να είναι ξαπλωμένοι ανέμελα και να
απολαμβάνουν. «Σύμφωνα με τη Γραφή είναι σίγουρο ότι επίκειται μια ριζική
αλλαγή. Αλλά η επιβίωση είναι εγγυημένη για όλους όσους κάνουν το θέλημα του
Θεού» (σελ. 8). Και βέβαια, στο «Ξύπνα!» Οκτωβρίου, στη σελίδα
26, ακόμη ένα άρθρο αφιερωμένο στις «τελευταίες ημέρες» (σελ. 26).
Ας
τελειώσουμε όμως κάπου εδώ το άρθρο μας,
διότι ο κόσμος μας θα φτάσει στο τέλος του, στο σκοπό του, σύμφωνα
με το σχέδιο του Κυρίου μας, αλλά ακόμη και τότε, αμφιβάλλω αν η «Σκοπιά» σταματήσει να γράφει για «το τέλος του
πονηρού συστήματος πραγμάτων».
Παρατήρηση: Οι
παραπομπές σε όλες τις εκδόσεις της Σκοπιάς είναι στις ηλεκτρονικές εκδόσεις,
από τον επίσημο ιστότοπο των ΜτΙ.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή
κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι
υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.
9 σχόλια:
Τα άρθρα αυτά και τα εξώφυλλα είναι πανομοιότυπα με αυτά που σερβίρει στους δυστυχείς οπαδούς της η Σκοπιά, με σκοπό να τους κάνει να τρέχουν πόρτα- πόρτα.
Ξέρει καλά τη ψυχολογία τους και συνεχίζει να τους τρομοκρατεί με παρόμοια άρθρα. Δεκαετίες έχουν μάθει να τρώνε το ίδιο "κουτόχορτο" περί τέλους που πλησιάζει και Αρμαγεδώνα και δεν ξυπνάνε!
Άρα, γιατί να μη συνεχίσει την ίδια πρακτική ; Δεν είναι αποδοτική ; Πως θα τους πείσει να κάνουν χιλιόμετρα μοιράζοντας την ίδια τροφή, με μεταχρονολογημένες υποσχέσεις. Πάει η γενιά του 1914, πάει ο αριθμός των "αγίων" που αυξανει, αντί να μειώνεται κλπ...
Εξαιρετικό άρθρο και πολύ καλογραμμένο. Μακάρι να μπορούσαν να το διαβάσουν όλοι οι ΜΤΙ, αν και φοβάμαι ότι η πλύση εγκεφάλου είναι μη αναστρέψιμη με αυτούς. Κατά τη γνώμη μου, το καλύτερο σημείο του άρθρου είναι η παρατήρηση ότι οι ΜΤΙ μετά τον Αρμαγεδώνα, φεύγουν ευτυχισμένοι από μια πόλη όπου οι συγγενείς, οι φίλοι τους, τα μνημεία, οι τοποθεσίες, τα αξιοθέατα είναι πια παρανάλωμα της φωτιάς. Αυτό σε κάνει να αναρωτιέσαι τι είδους άνθρωποι είναι τελικά αυτοί οι ΜΤΙ. Για εμένα, είναι ψυχολογικά διαταραγμένοι, με τάσεις αποκοπής από την κοινωνία. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί αυτή η ταύτιση με τον κακό και τιμωρό Θεό;
Ίσως είναι λίγο ασυνήθιστο ο αρθρογράφος να επιστρέφει με σχόλιο στο άρθρο του. Δεν μπόρεσα να αντισταθώ όμως, όταν διαπίστωσα ότι το τεύχος της Σκοπιάς για τον Ιανουάριο 2013 είναι και πάλι εξολοκλήρου αφιερωμένο στο τέλος του κόσμου! Ενδιαφέρον μου φαίνεται το γεγονός ότι "ο πιστός και φρόνιμος δούλος" ανοιχτά παραδέχεται τις λανθασμένες προβλέψεις του στις χρονολογίες του τέλους. Φαίνεται η εξάπλωση του διαδικτύου και η εύκολη πρόσβαση στην πληροφόρηση δεν αφήνουν πολλά περιθώρια πια. Βέβαια, η παραδοχή αυτή γίνεται με πολύ κομψό τρόπο: "Οι ΜτΙ είχαν κάποιες εσφαλμένες προσδοκίες σχετικά με το πότε θα ερχόταν το τέλος...Όπως οι μαθητές του Ιησού τον πρώτο αιώνα.."(Σκοπιά κοινού, Ιανουάριος 2013, σελ. 8) συγχέοντας για ακομη μια φορά άσχετα γεγονότα .
Η Επί της γής Βασιλεία Του Χριστού
Ας σταματήσουμε λίγο για να κρίνουμε σύμφωνα με την διδασκαλία της Αγίας Γραφής,αλλά και με τους κανόνες της στοιχειώδους λογικής, όσα οι Χιλιαστές διδάσκουν δια την επίγειον Βασιλείαν του Χριστού την προ της μάχης του Αρμαγεδδώνος και μετά τη μάχην.
Εκείνο το οποίο ευκολότατα διαπιστώνει κανείς είναι το υλιστικό πνεύμα,το οποίο επικρατεί απ'αρχής μέχρι τέλους.
Βεβαίως η Καινή Διαθήκη κάνει λόγο και περί ''Βασιλείας Του Θεού'', και ''Βασιλείας των Ουρανών'' ως επίγειου, περί Βασιλείας δηλαδή του Θεού, η οποία θα εγκαθιδρύετο εις την γην κατά τις ημέρες της επιγείου ζωής του Κυρίου.
Ο Πρόδρομος και Βαπτιστής του Κυρίου,ως βασικό περιεχόμενο του κηρύγματός του προς τους ανθρώπους της εποχής εκείνης είχε και τη Βασιλεία του Θεού,η οποία στις ημέρες εκείνες επλησίαζε.
''μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν''. (Ματθ. 3,2).
Είναι φανερό όμως ότι με τη λέξη ''Βασιλείαν των ουρανών επί της γης'' εννοούσε την προσεχή εμφάνιση του Χριστού εν μέσω των ανθρώπων ως Θεανθρώπου Λυτρωτού την σωτηρίαν την οποία θα παρείχε,την νέαν κοινωνίαν την οποίαν με την Θείαν Διδασκαλίαν Του θα εμόρφωνε,την Εκκλησίαν Του, την οποίαν διά του αίματος Του θα ίδρυεν είς την γήν.
Το νόημα λοιπόν των λόγων αυτών του Βαπτιστού ήτο: ''Μετανοείτε,αλλάξατε αποφασιστικά σκέψεις,και νοήματα και ζωήν,διότι πλησιάζει η νέα Ουράνιος ζωή, με την οποία ο αναμενόμενος Μεσσίας θα φέρει τη Βασιλεία των Ουρανών στη γη''.
Και επομένως η επίγειος βασιλεία του Χριστού,όπως φαίνεται από τα πρώτα λόγια της Καινής διαθήκης,δε θα ήταν όπως τη φανταζόταν οι Εβραίοι,και όπως την παραδέχονται οι Χιλιαστές, ανάσταση νεκρών, πολυτελείς κατοικίες, πλούσια προϊόντα της γης, κ.τ.λ.
Αλλά, αλλά θα ήταν νέα τάξη πραγμάτων,θα ήταν νέα,άγνωστη εως τότε στη γη πνευματική και ενάρετος ζωή, θα ήταν Αγία Κοινωνία,την οποίαν θα αποτελούσαν όλα τα άτομα και τα Έθνη, που θα ομολογούσαν πίστη και υπακοή στο Χριστό.
Η Επί της γής Βασιλεία Του Χριστού
Ας σταματήσουμε λίγο για να κρίνουμε σύμφωνα με την διδασκαλία της Αγίας Γραφής,αλλά και με τους κανόνες της στοιχειώδους λογικής, όσα οι Χιλιαστές διδάσκουν δια την επίγειον Βασιλείαν του Χριστού την προ της μάχης του Αρμαγεδδώνος και μετά τη μάχην.
Εκείνο το οποίο ευκολότατα διαπιστώνει κανείς είναι το υλιστικό πνεύμα,το οποίο επικρατεί απ'αρχής μέχρι τέλους.
Βεβαίως η Καινή Διαθήκη κάνει λόγο και περί ''Βασιλείας Του Θεού'', και ''Βασιλείας των Ουρανών'' ως επίγειου, περί Βασιλείας δηλαδή του Θεού, η οποία θα εγκαθιδρύετο εις την γην κατά τις ημέρες της επιγείου ζωής του Κυρίου.
Ο Πρόδρομος και Βαπτιστής του Κυρίου,ως βασικό περιεχόμενο του κηρύγματός του προς τους ανθρώπους της εποχής εκείνης είχε και τη Βασιλεία του Θεού,η οποία στις ημέρες εκείνες επλησίαζε.
''μετανοεῖτε· ἤγγικε γὰρ ἡ βασιλεία τῶν οὐρανῶν''. (Ματθ. 3,2).
Είναι φανερό όμως ότι με τη λέξη ''Βασιλείαν των ουρανών επί της γης'' εννοούσε την προσεχή εμφάνιση του Χριστού εν μέσω των ανθρώπων ως Θεανθρώπου Λυτρωτού την σωτηρίαν την οποία θα παρείχε,την νέαν κοινωνίαν την οποίαν με την Θείαν Διδασκαλίαν Του θα εμόρφωνε,την Εκκλησίαν Του, την οποίαν διά του αίματος Του θα ίδρυεν είς την γήν.
Το νόημα λοιπόν των λόγων αυτών του Βαπτιστού ήτο: ''Μετανοείτε,αλλάξατε αποφασιστικά σκέψεις,και νοήματα και ζωήν,διότι πλησιάζει η νέα Ουράνιος ζωή, με την οποία ο αναμενόμενος Μεσσίας θα φέρει τη Βασιλεία των Ουρανών στη γη''.
Και επομένως η επίγειος βασιλεία του Χριστού,όπως φαίνεται από τα πρώτα λόγια της Καινής διαθήκης,δε θα ήταν όπως τη φανταζόταν οι Εβραίοι,και όπως την παραδέχονται οι Χιλιαστές, ανάσταση νεκρών, πολυτελείς κατοικίες, πλούσια προϊόντα της γης, κ.τ.λ.
Αλλά, αλλά θα ήταν νέα τάξη πραγμάτων,θα ήταν νέα,άγνωστη εως τότε στη γη πνευματική και ενάρετος ζωή, θα ήταν Αγία Κοινωνία,την οποίαν θα αποτελούσαν όλα τα άτομα και τα Έθνη, που θα ομολογούσαν πίστη και υπακοή στο Χριστό.
Ορθότατα παρατηρεί ένας εκκλησιαστικός συγγραφέας, ο Ιερός Θεοφύλακτος,
''όταν επί γής βαδίζοντες ως έν ουρανώ πολιτευόμεθα,μή εμπαθώς ζώντες,Βασιλείαν έχομεν Ουρανών''.
Δηλαδή όταν ζούμε στη γη αυτή όπως οι άγγελοι του ουρανού, απαλλαγμένοι από τα πάθη, τότε έχουμε,τότε αποτελούμε την βασιλεία των ουρανών στη γή.
Αλλά,και ο ίδιος ο Κύριος σε πολλές περιστάσεις μίλησε γι αυτή την πνευματική Βασιλεία, η οποία θα εγκαθίστατο επί των ημερών του στη γη.
Όταν κάποτε τον ρώτησαν οι Φαρισαίοι: ''ποτέ έρχεται η Βασιλεία του Θεού''; Εκείνος απάντησε: ''ουκ έρχεται η Βασιλεία του Θεού μετά παρατηρήσεως, ώστε να προκαλή την προσοχήν και παρατήρησιν των ανθρώπων.
Ούτε όταν έλθη θα είπουν οι άνθρωποι· Ιδού εδώ είναι η ιδού εκεί είναι. Διότι εις την πραγματικότητα η βασιλεία του Θεού ευρίσκεται μεταξύ σας, εφ' όσον εγώ, ο Μεσσίας και αρχηγός της βασιλείας του Θεού, ευρίσκομαι ενώπιόν σας.(Λουκ. 17,20-21).
Νομίζει κανείς ότι τα λόγια αυτά ο ελέχθησαν ως αποστομωτική απάντηση εναντίον του χιλιαστών η οποίοι ορίζουν τόπον δια την Βασιλείαν του Θεού και πομπήν μεγάλην δια την εμφάνισην της.
Και οι Φαρισαίοι,περίεργοι και υλόφρονες, όπως η σημερινοί χιλιαστές, ήθελαν να μάθουν πότε θα εγκαθίστατο στη γη η κοσμική Βασιλεία του Μεσσίου και των Εβραίων.
Νόμιζαν ότι θα προηγούνταν από αυτή και θα την συνόδευαν μεγάλα και συνταρακτικά γεγονότα ανάλογα με αυτά που φαντάζονται οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Και λοιπόν,ρώτησαν τον Κύριο ''πότε έρχεται η Βασιλεία του Θεού εδώ στη γη οπως την περιμένουμε'';
Και ο Κύριος τους έδωσε τη μόνη απάντηση που έπρεπε να δοθή εις τους φαντασιοκόπους κι είπε, ''δεν έρχεται με πομπή και εξωτερική λαμπρότητα ώστε να προσελκύσει την παρατήρηση όλων και η έλευσις της να γίνεται αντιληπτή από τις εξωτερικές από τις σωματικές αισθήσεις των ανθρώπων''.
Δεν έχει η επί γής Βασιλεία του Θεού εξωτερικές επιδείξεις και εμφανίσεις,επαναστάσεις και πολέμους,όπως έχουν οι άλλες κοσμικές Βασιλείες.
Η είσοδός της στις καρδιές των ανθρώπων θα είναι ήρεμη,σιωπηλή, ειρηνική.
Θα διαποτίζει και θα αγιάζει τον άνθρωπο και θα τον κάνει Αγιο χωρίς τυμπανοκρουσίες και διαφημίσεις, θα μοιάζει με το φως, που απλώνεται ήρεμο και κάνει τα πάντα φωτεινά για εκείνους, που έχουν υγιείς τούς οφθαλμούς.
Μοιάζει με τη λεπτή αύρα η οποία ζωογονεί τον άνθρωπο και όλη την ζωντανή δημιουργία. Και για να προφυλάξει ο Κύριος τους ανθρώπους από μερικούς ψευδοπροφήτες,που θα όριζαν και τον τόπο όπου θα ιδρύετο η βασιλεία των ουρανών όπως κάνουν σήμερα οι μάρτυρες του Ιεχωβά,είπε: ''και δεν θα είναι κανείς σε θέση να πει ότι εδώ σε τούτο τον τόπο είναι η Βασιλεία των Ουρανών,ή, ότι σε κείνη την πόλη βρίσκεται ο Μεσσίας και η πρωτεύουσα της Βασιλείας Του.
Για τις επίγειες και κοσμικές βασιλείες και τους βασιλείς αυτών μπορεί να ορίζει ο άνθρωπος τον τόπο που βρίσκονται.
Για τη Βασιλεία όμως του Χριστού που είναι καθαρώς πνευματική, δεν μπορεί να ορίζει κανείς τόπους και περιοχές.
Πλημμυρίζει τα πάντα και έρχεται μέσα στις ψυχές των ανθρώπων.
Και προσέθεσε ο Κύριος τα πολύ αξιοπρόσεκτα αυτά λόγια: ''ιδού η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστίν'' κι ήθελε με τα Θεία αυτά λόγια να διδάξει οτι η Βασιλεία του Θεού είχε έλθει κατά τις ημέρες εκείνες στη γη, έστω και αν όλοι οι άνθρωποι δεν την είχαν αντιληφθεί.
Διότι όπου είναι ο Βασιλεύς εκεί είναι και η Βασιλεία του.
Ο Χριστός είναι ο Βασιλεύς και ευρίσκετο μεταξύ των ανθρώπων, άρα η πνευματική Βασιλεία του είχε ήδη εγκατασταθεί στη γη.
Είχε κάνει τις πρώτες κατακτήσεις της στις ψυχές των ανθρώπων.
Η πρώτοι δε, που είχαν δεχτεί τις ευεργετικές δωρεές της βασιλείας του Θεού ήταν οι μαθητές του,οι πιστοί οπαδοί του,οι ευσεβείς γυναίκες που τον ακολουθούσαν,ο καλοπροαίρετος λαός, τον οποίο ο Χριστός ως καλός ποιμένας και Βασιλέας ήλθε να συγκεντρώσει
Η βασιλεία του Θεού είναι η πίστις και η αφοσίωση στο Θεό,είναι η αλήθεια και η Δικαιοσύνη και η αγάπη.Είναι η ειρήνη και η αρμονία μεταξύ των ανθρώπων,είναι χαρά και μακαριότης του Θεού στις καρδιές των πιστών.
Και αυτή η Πνευματική Βασιλεία,έλαβε την αρχή της κατά τους χρόνους που έζησε σαν άνθρωπος ο Υιός του Θεού μεταξύ μας.
Αυτή είναι η επίγειος Βασιλεία,και όχι όπως την παραμόρφωνουν στη φαντασία τους οι μάρτυρες του Ιεχωβά. Αυτά εννοούσε όταν έλεγε στούς τότε ανθρώπους ''η Βασιλεία του Θεού εντός υμών εστί''.
''Εισί τινες τών ώδε εστηκότων''
Αλλά και σε πολλές άλλες περιστάσεις ο Κύριος μίλησε περί της επιγείου Βασιλείας του Θεού,η οποία ελάμβανε αρχή και ίδρυση επί των ημερών του. Όταν δίδασκε τους μαθητές του για την ανυπολόγιστη αξία,που έχει η ψυχή ώστε, ούτε ο κόσμος όλος να μην μπορεί ποτέ να την εξαγοράσει, τους έκανε λόγο και για τη Βασιλεία του Θεού, η οποία από τότε θα εγκαθίστατο εις την γην.
''ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ ἐληλυθυῖαν ἐν δυνάμει''. (Μαρκ. 9,1).
Και ο ιερός Ματθαίος συμπληρώνει: ''ἀμὴν λέγω ὑμῖν, εἰσί τινες τῶν ὧδε ἑστηκότων, οἵτινες οὐ μὴ γεύσωνται θανάτου ἕως ἂν ἴδωσι τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἐρχόμενον ἐν τῇ βασιλείᾳ αὐτοῦ''.(Ματθ. 16,28-Λουκ.9,27).
Τι τάχα θέλει να πεί ο Κύριος με τους λόγους αυτούς;
Πάντως είναι βέβαιο ότι ομιλεί για γεγονότα,τα οποία θα γινόταν κατά τις ημέρες εκείνες, τα οποία θα τα έβλεπαν και θα τα απολάμβαναν άνθρωποι που τον άκουγαν εκείνη την ώρα και θα βρισκόταν στη ζωή.
Η Βασιλεία,λέγει,του Θεού θα έλθει και θα εγκατασταθεί εδώ στη γη με εξουσία και δύναμη μεγάλη.
Και σας διαβεβαιώνω ότι μερικοί από σας, οι οποίοι αυτή την ώρα στέκεστε εδώ και με ακούτε, δε θα αποθάνετε,έως ότου πραγματοποιηθεί το μεγάλο αυτό γεγονός.
Δεν ομιλεί για Βασιλεία, η οποία θα ιδρυόταν έπειτα από αιώνες κι έπειτα απο χιλιετίες και εκατομμύρια ετών. Αλλά,για Βασιλεία,η οποία θα λάμβανε αρχή και υπόσταση σε χρόνο τον οποίον θα ζούσαν οι άνθρωποι της γενιάς εκείνης.
Και φυσικά αυτή δε θα ήταν σαν εκείνη που ονειρεύονται οι μάρτυρες του Ιεχωβά.
Δεν θα ήταν βασιλεία υλικών απολαύσεων και τέρψεων, αλλά πνευματική, ανεκτίμητο δώρο του Θεού προς τους ανθρώπους της γης, ευλογίες πολύτιμες για τις οποίες διψούσε η ανθρώπινη ψυχή.
Και εφόσον τα λόγια του Κυρίου είναι απολύτως αληθινά, θα πρέπει η Βασιλεία αυτή να έχει έλθει από τότε.
Και τίθεται τώρα το ερώτημα:Ποια είναι; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της γνωρίσματα;
Την απάντηση μας δίνει αυτός ο ίδιος ο λόγος του Θεού.
Βασιλεία του Θεού επί της γης είναι η Ε κ κ λ η σ ί α του Χριστού. Είναι το πνευματικό αυτό κάθίδρυμα,το οποίο θα θεμελίωσε και οικοδόμησε το αίμα Του ο Θεάνθρωπος Λυτρωτής.
Βασιλεύς σε αυτήν είναι ο ίδιος ο Χριστός.Νόμοι της είναι το θέλημα του Θεού. Πολίτες αυτής είναι όλοι άνθρωποι οι οποίοι ελευθέρως και αυτοπροαιρέτως αναγνωρίζουν το Χριστό ως Βασιλέα τους, και ευχαρίστως υποτάσσονται σε Αυτόν και προσπαθούν να ζούν σύμφωνα με τις εντολές του.
Δώρα και πλεονεκτήματα και χαρακτηριστικά γνωρίσματα αυτής της Βασιλείας είναι η Χάρις του Αγίου Πνεύματος,η άφεσι των αμαρτιών και η Λύτρωση,η Αναγέννησις κι ο αγιασμός, ''η ειρήνη του Θεού υπερέχουσα πάντα νούν''
Η επίσημος και πανηγυρική αυτή θεμελίωσις αυτής της Βασιλείας, η ίδρυση δηλαδή της Εκκλησίας του Χριστού έγινε πανηγυρικώς κατά την ημέρα της Πεντηκοστής, οπότε το Πνεύμα το Άγιο, κατείλθεν είς τους μαθητάς, δια να μένει αιωνίως στην Εκκλησία.
Για την επέκταση αυτής της Βασιλείας μεταξύ όλων των ανθρώπων,μας προτρέπει ο Κύριος να προσευχώμεθα στον Ουράνιο Πατέρα.
Γιατί όταν στην Κυριακή προσευχή λέμε προς τον Πατέρα: ''Ελθέτω η Βασιλεία Σου'', δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά να Τον παρακαλούμε, όπως ευδοκήσει και επεκταθεί η Βασιλεία του,δηλαδή η Εκκλησία Του σε όλον τον κόσμο.
Παρακαλούμε να γνωρίσουν όλοι οι άνθρωποι το Θείο του θέλημα,να ζήσουν σύμφωνα με αυτό,να απαλλαγούν από την τυραννία του διαβόλου και της αμαρτίας και στις καρδιές τους να στήσει ο Χριστός τον Θρόνο Του.
Ζητούμε όπως η δύναμις και οι αρχές της κυβερνήσεως του Θεού κατανικήσει την εξουσία και τις αρχές του πονηρού και βασιλεύση η αγαθότης μεταξύ των ανθρώπων.
Ένας εκκλησιαστικός συγγραφέας ερμηνεύων τα λόγια αυτά του Κυρίου γράφει:
''Ελθέτω εφ υμάς η Βασιλεία Σου τουτέστι βασιλευθείημεν υπό Σού,καί μή υπό του Διαβόλου,και Σύ πείσαις και υποτάξαις ημάς τοίς σοίς προστάγμασοι,και μή εκείνος''.
Από αυτά και πολλά πολλά που θα μπορούσαμε να παραθέσουμε,φαίνεται καθαρά αυτή αλήθεια:
Πρώτον, ότι η Βασιλεία του Θεού,η Βασιλεία των ουρανών έλαβε αρχή και υπάρχει επί της γης από της ελεύσεως του Κυρίου.
Δεύτερον,ότι ήρθε χωρίς θορύβους κι επιδείξεις, χωρίς συνταρακτικά γεγονότα και καταστροφές του κόσμου.
Τρίτον,ότι είναι πνευματική και όχι κοσμική και οτι προσφέρει στούς πολίτες της, δηλαδή στούς χριστιανούς, δώρα πνευματικά ανυπολόγιστης αξίας ασυγκρίτω λόγω ανώτερα από τα υλικά αγαθά της γης.
Όταν ο Πιλάτος ρώτησε το Χριστό: ''Σύ εί ο βασιλεύς των Ιουδαίων; Ο Χριστός απάντησε:
''Η Βασιλεία η εμή ούκ εστίν εκ του κόσμου τούτου''.
Και ο Πιλάτος τον ρώτησε πάλι:''οὐκοῦν βασιλεὺς εἶ σύ''; Ο Χριστός απάντησε ότι πράγματι είναι βασιλιάς όπως είπε ο Πιλάτος.
''σὺ λέγεις ὅτι βασιλεύς εἰμι ἐγώ.ἐγὼ εἰς τοῦτο γεγέννημαι καὶ εἰς τοῦτο ἐλήλυθα εἰς τὸν κόσμον, ἵνα μαρτυρήσω τῇ ἀληθείᾳ''. (Ιω. 18,33-37).
Είμαι βασιλεύς όπως και συ λέγεις.Αλλά,η δική μου Βασιλεία,δεν προέρχεται από τον κόσμο τούτο, δεν είναι κοσμική,ούτε στηρίζεται σε κοσμική δύναμιν.
Εγώ γεννήθηκα και ήρθα στον κόσμο γι αυτό ακριβώς το λόγο, να διακηρύξω την αλήθεια και να ιδρύσω δια της αληθείας και πάνω στην αλήθειαν την πνευματικήν μου Βασιλεία.
Αυτή η διακήρυξη του Κυρίου ενώπιον του Πιλάτου είναι η ''καλή ομολογία'' όπως την ονομάζει ο Απόστολος Παύλος ('Α Τιμ 6,13) και διά της οποίας εξηγεί υπό ποίαν έννοια είναι βασιλεύς.
Και κατόπιν όλων αυτών έρχονται οι μάρτυρες του Ιεχωβά να ομιλήσουν για θεοκρατική κυβέρνηση υπό τον Αβραάμ, τον Ισαάκ των Γεδεών,κ.λ.π.
Για διοικητικούς άρχοντες στα διάφορα μέρη του κόσμου, για υλικά αγαθά και χονδροειδείς απολαύσεις,που θα αποτελούν τάχα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα και το σκοπό όχι μόνο της χιλιετούς αλλά και αιωνίου επί της γης Βασιλείας του Χριστού.
(Απο το Βιβλιο ''Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά''-Ιωάννου.Θ. Κολιτσάρα-τευχος Α').
Δημοσίευση σχολίου