Εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού

 “αν όμως ο Θεός ντύνει έτσι το αγριόχορτο, που σήμερα υπάρχει κι αύριο θα το ρίξουν στη φωτιά, δε θα φροντίσει πολύ περισσότερο για σας ολιγόπιστοι;” Ματθαίος 6:30

Της Μαρίας Σκαμπαρδώνη

 

Η ανθρώπινη ζωή και η ανθρωπότητα η ίδια, πάντοτε βιώνει δύσκολες καταστάσεις. Ας μην ξεχνάμε πως το κλάμα είναι η πρώτη μας αντίδραση όταν ερχόμαστε στον κόσμο αυτό· στη νηπιακή μας κατάσταση προσπαθούμε να αποκωδικοποιήσουμε το μυστήριο που βλέπουμε να ξετυλίγεται γύρω μας, χρησιμοποιώντας τις αισθήσεις μας.

Η ζωή του ανθρώπου, ως επί το πλείστον, είναι γεμάτη δοκιμασίες. Ασθένειες, προσωπικές και κοινωνικές αναταραχές, υπαρξιακό άγχος που σχετίζεται με το φόβο του θανάτου. Οι δυσκολίες είναι ένας μόνιμος συνοδοιπόρος της ζωής, ο θάνατος μία καθημερινή επίσκεψη, ενώ τα δεινά και οι ακραίες ανθρώπινες συμπεριφορές συμβαίνουν πλέον καθημερινά...

Πάντοτε σε ένα δυσάρεστο γεγονός, όπως στη σύγχρονη πανδημία που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα, υπάρχουν φωνές που υποστηρίζουν πως τέτοια δυσάρεστα φαινόμενα αποδεικνύουν πως ο Θεός δεν υπάρχει. Όπως και κάθε φορά που διαβάζουμε για εγκληματικότητα, φτώχεια, κοινωνικές εντάσεις, ασθένειες, έχουμε μέσα μας αυτή την απορία: πού είναι ο Θεός;

Οι άνθρωποι πολλές φορές στηριζόμαστε αποκλειστικά και μόνο σε αυτά που βλέπουν τα υλικά μας μάτια και κρίνουμε τα πάντα με βάση τη σωματική ζωή ή το πόσο ορθά γίνονται όλα γύρω μας. Δεν  έχουμε αντιληφθεί πως το κριτήριο του Θεού δεν έχει σχέση μόνο με τη διατήρηση της σωματικής ζωής, η οποία έτσι και αλλιώς είναι πρόσκαιρη και κάποια στιγμή θα τελειώσει. Το κριτήριο του Θεού έχει σχέση ΠΑΝΤΟΤΕ και ΑΡΧΙΚΑ με τη σωτηρία της ίδιας μας της ψυχής και με ποιο τρόπο μπορούμε να κατακτήσουμε τη ζωή κοντά Του.

Ο Θεός ποτέ δεν υποσχέθηκε απουσία δυσκολιών ή δοκιμασιών στη ζωή αυτή. Ίσα – ίσα που έχει προειδοποιήσει τους πιστούς που θέλουν να Τον ακολουθήσουν για πολλές δυσκολίες στη διάρκεια της σωματικής τους ζωής με σκοπό την τελειοποίησή τους και τη μεγαλύτερη ευλογία της ψυχής τους. Και για τον άνθρωπο που πιστεύει, προτεραιότητα είναι η κατάκτηση της αιώνιας ζωής και όχι της πρόσκαιρης.

Αυτό που για τα δικά μας μάτια και κρίση είναι κακό, για το Θεό μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος κατάκτησης της αιώνιας ζωής. Ο λόγος που έχουμε απιστία στο Θεό, είναι επειδή θέλουμε να γίνεται το δικό μας θέλημα και όποτε το θελήσουμε, όπως και το γεγονός πως κρίνουμε τα γεγονότα μόνο με την προοπτική της πρόσκαιρης ζωής.

Όταν ο Θεός αποφασίσει και επιλέξει κάτι, είναι γιατί Εκείνος γνωρίζει ΤΑ ΠΑΝΤΑ. Εμείς όχι. Εμπιστευόμενοι την κρίση Του, ας δεχθούμε το θέλημά Του, γνωρίζοντας πως ακόμα και αν μας φαίνεται η κρίση Του σκληρή και άδικη σε αυτή τη ζωή, στο τέλος θα διαπιστώσουμε πως ήταν και αυτό για καλό.

Εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού λοιπόν, διότι εμείς μπορούμε να δούμε μέχρι αυτή τη ζωή, ενώ Εκείνος μπορεί να δει και μετά …

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.