ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΘΑΝΑΤΟΣ. ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ

Του Ιωάννη Πλεξίδα

Το βιβλίο του Ιωάννη Πλεξίδα, Άνθρωπος και θάνατος. Απόπειρα χριστιανικής ανθρωπολογίας, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις λογείον, αποτελεί την πιο πρόσφατη  συγγραφική δουλειά του θεολόγου και φιλοσόφου συγγραφέα, οποίος έχει ένα πολυπληθές συγγραφικό έργο στο χώρο της ορθόδοξης θεολογίας και ειδικότερα σε ό,τι αφορά στη σχέση της φιλοσοφίας με τη θεολογία. Στο παρόν βιβλίο ο Ιωάννης Πλεξίδας παρουσιάζει τη χριστιανική ανθρωπολογική σκέψη με αφορμή το μυστήριο του θανάτου...

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΕΟΡΤΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗΣ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑΣ;

Του Ευστάθιου Μπαρνασά

Ημερομηνία ορόσημο για τον Χριστιανικό κόσμο, είναι η μεγάλη ετήσια Χριστιανική εορτή των Χριστουγέννων, η ημέρα της γεννήσεως του Ιησού Χριστού και εορτάζεται την 25η Δεκεμβρίου.

Τις τελευταίες δε 3-4 δεκαετίες, τα Χριστούγεννα εκτός από τους Χριστιανούς εορτάζονται από όλο σχεδόν τον κόσμο, λόγω των οικονομικών συμφερόντων και των τεραστίων κερδών που αποφέρουν οι εορταστικές αυτές ημέρες των Χριστουγέννων.

Όμως τι πράγματι εορτάζεται την ημέρα των Χριστουγέννων και γιατί;

Ήταν πάντα έτσι;

Θέσπισε ο Ιησούς Χριστός και οι Απόστολοι του την ημέρα των γενεθλίων του Ιησού Χριστού και κατ' επέκταση την εμπορευματοποίηση της;...

Ο ΙΟΥΛΙΑΝΟΣ Ο «ΠΑΡΑΒΑΤΗΣ» ΔΟΛΟΦΟΝΗΘΗΚΕ ΑΠΟ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟ; ΤΙ ΛΕΝΕ ΟΙ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΠΗΓΕΣ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΥ;

Ο Ιουλιανός σε χρυσό νόμισμα (σόλιδος)

Στις 26 Ιουνίου του 363 μ.Χ. ο Ιουλιανός πολεμώντας εναντίον των Περσών στη πρώτη γραμμή, τραυματίζεται θανάσιμα και μετά από κάποιες ώρες πεθαίνει.

Τον θάνατό του πολλοί τον απέδωσαν σε Χριστιανικό χέρι, επειδή ο Ιουλιανός είχε επαναφέρει την Εθνική (ειδωλολατρική) θρησκεία αντί του Χριστιανισμού, γι’ αυτό και αποκαλείται από τους Χριστιανούς και «Παραβάτης». Πριν όμως δούμε, ποιος εισήγαγε πρώτος την ιδέα αυτή περί δολοφονίας του Ιουλιανού από Χριστιανό, ας δούμε κατ’ αρχάς πως περιγράφει τον θανάσιμο τραυματισμό του και τον μετέπειτα θάνατό του ο προσωπικός βιογράφος και κορυφαίος κατά πολλούς για την αντικειμενικότητά του ιστορικός Αμμιανός Μαρκελίνος, ο οποίος συμμετείχε και ο ίδιος στην εκστρατεία κατά των Περσών και ήταν παρών σε όλα τα γεγονότα που αφηγείται:

«ΧΧV.3: Όπου ο αυτοκράτορας χωρίς να φορά τον θώρακά του όρμησε στην μάχη για να απωθήσει τους Πέρσες που μας πίεζαν από όλες τις μεριές, τραυματίστηκε από λόγχη και μεταφέρθηκε στη σκηνή του. Εκεί απευθύνεται στους γύρω του και αφού πίνει ένα ποτήρι δροσερό νερό, πεθαίνει...

ΕΙΠΑΝ ΠΟΤΕ, ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ, ΟΤΙ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΚΗΡΥΞΕ ΜΕΤΑΝΟΙΑ ΣΕ ΔΑΙΜΟΝΕΣ;

Του Γεωργίου Διαμαντίδη

«Μήπως ό Σατανάς ή Διάβολος έμεινε μόνος στην παρακοή του στον ουρανό; Όχι, διότι κι’ άλλοι άγγελοι εμιμήθησαν το παράδειγμα της παρακοής του και κατέστησαν αόρατο μέρος του σπέρματος του Όφεως.

«Ο Θεός δεν εφείσθη αγγέλους αμαρτήσαντας.» (Β’ Πέτρ. β’4).

Πότε αμάρτησαν αυτοί; Χωρίς να λαμβάνωμε τίποτε ως αυταπόδεικτο, αλλά συμβουλευόμενοι τον αποκαλυμμένο λόγο, πληροφορούμεθα ότι αυτό συνέβη στην εποχή του Νώε το αργότερο. Σχετικά με τον Ιησού Χριστό σε πνευματική μορφή είναι γραμμένο: «Δια του οποίου πορευθείς εκήρυξε και προς τα πνεύματα τα εν τη φυλακή, τα οποία ηπείθησαν ποτέ, εν ταις ημέραις του Νώε, ενώ  κατασκευάζετο η κιβωτός, εις ην ολίγαι (τουτέστιν οκτώ) ψυχαί διεσώθησαν δι’ ύδατος.» (Α’ Πέτρ. γ’ 18-20)

Η αφήγησις περί των ημερών του Νώε δεν μας αφήνει σε  αμφιβολία ως προς τη μορφή που προσέλαβε η παρακοή των»...

Εξέλιξη – Πόσο λογική είναι?

Της Tatiani Melidoni

Η θεωρία της εξέλιξης του Δαρβίνου αποτελεί κλασσικό επιχείρημα των αθέων κάθε είδους για να στηρίξουν την πίστη τους. Ισχυρίζονται ότι η θεωρία αυτή έχει αποδειχτεί επιστημονικά, και άρα όποιος δεν τη δέχεται το κάνει λόγο φανατισμού... Είναι όμως έτσι?

Για να το απαντήσουμε αυτό θα πρέπει να εξετάσουμε τα επιχειρήματα που δίνουν. Θα προσπαθήσουμε να το κάνουμε και να δούμε αν πρόκειται για λογικά επιχειρήματα ή για μια προσπάθεια να επικαλεστούν οτιδήποτε το παράλογο, αρκεί αυτό να τους δικαιώνει...

ΤΑ ΗΘΗ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΩΝ ΤΟΝ Β΄ ΚΑΙ Γ΄ ΑΙΩΝΑ

Οι χριστιανοί πίστευαν για τους εαυτούς τους πως είναι ο νέος Ισραήλ (= λαός σωτηρίας), ο Ισραήλ του Θεού, που εμφορείται από το πνεύμα και τη χάρη˙ πως δεν είναι πολίτες της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, αλλά αποτελούν ένα νέο έθνος, εντός βέβαια της επικράτειας αυτής, γι’ αυτό το λόγο άλλωστε προσεύχονταν για την σταθερότητα του κράτους και των κυβερνητών. Αυτοί έλεγαν πως είναι πάροικοι και παρεπίδημοι – όπως  τονίζεται πολύ όμορφα στην προς Διόγνητον επιστολή – στον κόσμο αυτό, για τον οποίον πίστευαν πως θα παρέλθει σύντομα, επειδή επρόκειτο να έλθει η Δευτέρα Παρουσία του Κυρίου...

Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 10ο): «Ανάσταση- μέρος 1ο: Πολύς όχλος»

Του Αγωνιστή

Έντυπο ΜτΙ “Τι μας συμβαίνει όταν πεθαίνουμε;”

Έχοντας δει το τι διδάσκει η εταιρία «Σκοπιά» για την ψυχή*, προκύπτει εύλογα το ερώτημα: πώς κάποιος που εξαφανίστηκε εντελώς μπορεί να αναστηθεί; Η απάντηση δεν είναι εύκολη, καθώς η εταιρία διδάσκει όχι μία αλλά δύο αναστάσεις (μία για τους κεχρισμένους και μία για τον πολύ όχλο), καμία εκ των οποίων δεν έχει σχέση με τα όσα η Αγία Γραφή διδάσκει. Θα ξεκινήσουμε με την δεύτερη περίπτωση, αφού όμως, πούμε πρώτα ορισμένα πράγματα:...

ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ

Της Tatiani Melidoni

Τον τελευταίο καιρό ακούμε όλο και πιο συχνά ανθρώπους να λένε: «Δεν πιστεύω σε καμία θρησκεία. Αυτά τα έκαναν οι παλιοί που δεν ήξεραν. Εμείς έχουμε την επιστήμη που μας εξηγεί τις απορίες μας και δεν χρειαζόμαστε ένα φανταστικό Θεό». Μπορεί όμως κάτι τέτοιο να ισχύει;

Για να το απαντήσουμε αυτό, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε τι θα πει πίστη και τι επιστήμη. Κατά τον απόστολο Παύλο, «Έστιν δε πίστις ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ου βλεπομένων». Η πίστη δεν βλέπεται, αλλά βιώνεται. Επίσης προϋποθέτει εμπιστοσύνη σε κάποιον που γνωρίζει καλύτερα από εμάς, ο οποίος θα μας οδηγήσει στο σωστό...

Περιοδικό «Σκοπιά» και Στατιστικά των Μαρτύρων του Ιεχωβά: Δύο γεγονότα ιδιαίτερης σημασίας

Του Ιάκωβου – Ιωάννη Σανταμούρη

Για επιστημονικούς λόγους διαβάζω όλα τα έντυπα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Ιδιαίτερη βαρύτητα στην έρευνά μου έχει το περιοδικό Σκοπιά. Είναι πολύ δύσκολο για όσους δεν ανήκουν σε αυτή την ιουδαΐζουσα αίρεση να αντιληφθούν τη σημασία του περιοδικού για τα μέλη της. Διδάσκονται ότι στα κείμενά του μιλάει ο ίδιος ο Θεός χρησιμοποιώντας ως αγωγό του λόγου Του την Οργάνωση. Στις σελίδες του περιοδικού έχουν διατυπωθεί κατά καιρούς προτροπές προς τους Μάρτυρες του Ιεχωβά να προσεύχονται στα γόνατα πριν διαβάσουν τη Σκοπιά Μελέτης και να φροντίζουν να την αποκτούν ακόμη και με τίμημα τη ζωή τους...

Η ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Είναι διαπιστωμένο πως η ανθρωπότητα βιώνει σήμερα μια πρωτόγνωρη πνευματική σύγχυση. Οι κοσμογονικές αλλαγές, που συνέβηκαν στα τέλη του περασμένου αιώνα, σήμαναν την παταγώδη χρεοκοπία και κατάρρευση των κυρίαρχων ιδεολογιών, μαρξισμού, μηδενισμού και αθέου υπαρξισμού. Αναμφίβολα, η κατάρρευση και η χρεωκοπία αυτών των αθεϊστικών και υλιστικών συστημάτων, είχε ως άμεση συνέπεια τη στροφή του σημερινού ανθρώπου προς τη θρησκεία. Σε χώρες, όπου κυριαρχούσε ο αθεϊσμός και μάλιστα ο καταναγκαστικός αθεϊσμός, διαπιστώνουμε μια απρόσμενη άνθιση της θρησκευτικότητας. Πρώην άθεοι, κυρίως μαρξιστές, μένοντας «ιδεολογικά άστεγοι», στράφηκαν προς τη θρησκευτικότητα. Μόνο που αυτή η θρησκευτικότητα δεν είναι, σε μεγάλο βαθμό, υγιής, αλλά νοσηρή ψυχική και πνευματική κατάσταση, η οποία εμφορείται από πρωτοφανή  μυστικισμό και  αποκρυφισμό. Κι’ αυτό διότι οι άνθρωποι αυτοί, εμποτισμένοι με τα δόγματα του αθεϊσμού και του ευδαιμονισμού για δεκαετίες, ήταν δύσκολο να προσεγγίσουν την υγιή θρησκευτικότητα, πολλώ δε μάλλον να ασπασθούν την χριστιανική πίστη, η οποία προϋποθέτει όρους και περιορισμούς...

Πιστεύουν στην Παναγία οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;

Της Αλεξίας Κρηνίτη

Η Παναγία στην Ορθόδοξη Αγιογραφία και στα έντυπα των ΜτΙ

Είναι περιττό να ειπωθεί πόσο ιδιαίτερα τιμά η Εκκλησία μας το πρόσωπο της Παναγίας για το ρόλο της στη σωτηρία του ανθρώπου. Ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος αποδίδει τιμές και την αγαπάει ξεχωριστά. Τα εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, επίθετα που αναφέρονται στο πρόσωπό της, τα εξαιρετικά έργα τέχνης, ναοί, ύμνοι, εικόνες και αγάλματα, πίνακες ζωγραφικής, αποδεικνύουν την τιμή και την αγάπη.

Η Σκοπιά διαχωρίζει τη θέση της από τους άλλους χριστιανούς και για τη Θεοτόκο. Μπορεί οι θέσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά για την Παναγία να είναι γνωστές ως ένα βαθμό. Στο παρόν άρθρο θα τις συνοψίσουμε και θα τις παρουσιάσουμε μέσα από τα έντυπά τους...

«Πάντα δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε»

Της Tatiani Melidoni

Από καταβολής κόσμου, οι άνθρωποι αναζητούσαν την Αλήθεια. Σήμερα, λόγω της ιδιαίτερης ευκολίας με την οποία μπορούμε να βρίσκουμε πληροφορίες για το κάθε πράγμα, η έρευνα αυτή θα έπρεπε να είναι πιο εύκολη από ποτέ. Και όμως όχι. Αντίθετα, πολλοί άνθρωποι παρασύρονται στην πλάνη, και μάλιστα είναι βέβαιοι ότι βρήκαν «την αλήθεια που η Εκκλησία τους έκρυβε».

Γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο; Ο βασικός λόγος είναι ότι οι άνθρωποι, αν και μπορούν να σκέφτονται, δεν έχουν μάθει πώς να σκέφτονται σωστά και να κάνουν σωστή έρευνα. Αυτό το θέμα θα προσπαθήσω να αναλύσω...

Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 9ο): «Ψυχή»

Του Αγωνιστή

Έντυπο των ΜτΙ «Μπορούν να ξαναζήσουν οι Νεκροί;»

Σε προηγούμενο άρθρο έχουμε δει την άποψη της εταιρίας «Σκοπιά» ότι κάποιοι άνθρωποι δεν θα αναστηθούν, καθώς κατά την εταιρία «δεν το αξίζουν». Πιθανώς αυτό να παραξενεύει πολλούς Ορθοδόξους, καθώς γνωρίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι, έχοντας αθάνατη ψυχή, θα αναστηθούν είτε για αιώνια ζωή είτε για αιώνια κόλαση. Η εταιρία, όμως, έχει τη δική της άποψη, και αυτή είναι ότι η ψυχή είναι θνητή και εκμηδενίζεται κατά το θάνατο. Και επειδή κάτι τέτοιο δημιουργεί πολλά ερωτήματα, ας δούμε τι λέει η «Σκοπιά» σχετικά με το θέμα:

1921 «Κιθάρα του Θεού» σελ. 30: «Η λέξις ψυχή σημαίνει ύπαρξιν, ζων και αναπνέων δημιούργημα ή κτίσμα»...

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΤΩΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΩΝ ΚΑΙ Η ΦΡΙΚΙΑΣΤΙΚΗ ΚΟΛΑΣΗ ΤΩΝ ΜΟΥΣΟΥΛΜΑΝΩΝ, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΚΟΡΑΝΙ

Όταν ήμασταν μαθητές στο εξατάξιο τότε Γυμνάσιο και στο μάθημα των Θρησκευτικών μαθαίναμε, ότι οι Μουσουλμάνοι πιστεύουν, πως άμα πεθάνουν και πάνε στον Παράδεισο, θα απολαμβάνουν βουνά από πιλάφια και ποτάμια από μέλι, είναι αλήθεια πως δεν τα πολυπιστεύαμε.

- Ε, λέγαμε από μέσα μας, Χριστιανοί είμαστε, άμα δεν παινέψουμε το δικό μας σπίτι σε βάρος των άλλων θρησκειών θα πέσει να μας πλακώσει!...

Ευσέβεια - Θρησκοληψία - Φανατισμός

Της Tatiani Melidoni

Το συγκεκριμένο θέμα είναι αρκετά πολύπλοκο, καθώς οι τρεις αυτές περιπτώσεις φαίνονται όμοιες σε όσους δεν έχουν εμπειρία της εκκλησιαστικής ζωής. Θα προσπαθήσουμε να τις αναλύσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα.

1) Ευσέβεια

Η ευσέβεια είναι απαραίτητο στοιχείο της ορθής (υγιούς) θρησκευτικότητας. Ουσιαστικά πρόκειται για την εκδήλωση σεβασμού του πιστού προς τον Θεό. Μπορεί να ακούγεται απλό, αλλά δεν είναι, καθώς στον σεβασμό εμπεριέχεται και η ορθή κατανόηση και προσπάθεια ακριβούς τηρήσεως των εντολών του Θεού. Ο σεβασμός αυτός εμπνέεται από την βέβαιη και ακλόνητη πίστη στην ύπαρξη του Θεού, ως και την ισχυρή και εγκάρδια αγάπη στο Πρόσωπό Του και εκδηλώνεται με την ολόκαρδη διάθεση υποταγής στο θέλημα του Θεού και εφαρμογής των θείων εντολών Του...

Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 8ο): «Πολύς Όχλος»

Του Αγωνιστή

Έντυπο ΜτΙ «Αποκάλυψη»: Ο Πολύς Όχλος

Στο προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στο διαχωρισμό που κάνει η εταιρία «Σκοπιά» στους οπαδούς της σε κεχρισμένους και πολύ όχλο. Έχοντας δει τα όσα διδάσκει για τους κεχρισμένους, περνάμε στον πολύ όχλο, στον οποίο ανήκει το σύνολο των απλών οπαδών:

1916 «Σκοπιά 1916» σελ. 140: «Ο πολύς όχλος είναι ουράνια τάξις»...

"Σκεπτόμενος άθεος"... μπορεί πράγματι να υπάρξει;

Της Tatiani Melidoni

Ένα ενδιαφέρον είδος ανθρώπου, που έχει κάνει την εμφάνισή του στο internet τα τελευταία χρόνια είναι αυτό που κατέληξα να ονομάζω "σκεπτόμενος άθεος". Εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με την περίπτωση του απλά αντιεκκλησιαστικού, που ενώ δηλώνει άθεος δεν έχει κανένα πρόβλημα να ασπαστεί οποιαδήποτε θεωρία αρκεί αυτή να είναι κατά της Εκκλησίας. Πρόκειται για πρόσωπα που δηλώνουν "άθεοι" αλλά συχνά έχουν σωστές και καλά τεκμηριωμένες θέσεις σε θέματα που δεν άπτονται της πίστης, ενώ ταυτόχρονα είναι εξίσου απορριπτικοί προς κάθε μορφή πίστης.

Αυτά τα πρόσωπα συνήθως παρουσιάζουν μια ιδιαίτερη έπαρση όταν αναλύουν τις θέσεις τους, φερόμενοι σαν να έχουν το αλάθητο. Για να είμαστε δίκαιοι, πολλοί το κάνουν απλώς για πλάκα χωρίς να το πιστεύουν. Το πρόβλημα είναι όταν κάποια στιγμή αρχίζουν να το πιστεύουν σοβαρά…

Αφορμή για το άρθρο αυτό μου έδωσε η ιστοσελίδα «greek skeptic», στην οποία μπήκα τυχαία ψάχνοντας άρθρα κατά της ομοιοπαθητικής. Τα άρθρα που βρήκα στη συγκεκριμένη σελίδα είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς τεκμηρίωναν επιστημονικά τους λόγους , γιατί η ομοιοπαθητική δεν μπορεί να ονομάζεται επιστήμη. Θέλοντας να μάθω περισσότερα για τον αρθογράφο, αποφάσισα να ψάξω και τα υπόλοιπα άρθρα του, όπως επίσης και τα όσα γράφει για τον εαυτό του.

Εδώ ήταν που άρχισα να απογοητεύομαι. Ο αρθογράφος επέμενε ξανά και ξανά ότι δέχεται οτιδήποτε, αρκεί αυτό να αποδεικνύεται, αλλά ήταν φανερό ότι οι αποδείξεις θα έπρεπε να ταιριάζουν στην άποψή του αλλιώς θεωρούνταν λανθασμένες. Προφανώς δεν υπήρχε περίπτωση να μην γνώριζε ή να μην μπορούσε να αντιληφθεί κάτι.

Φυσικά μια τέτοια οπτική δεν δημιουργούσε κανένα πρόβλημα όταν το θέμα ήταν ως επί το πλείστον επιστημονικά αποδεδειγμένο, καθώς οι αποδείξεις τον δικαίωναν. Όταν όμως άρχισε να επεκτείνει τη δράση του σε θεολογικά θέματα, έγινε πλέον ξεκάθαρο ότι υπήρχε πρόβλημα.

Χωρίς κανένα σεβασμό για τα πιστεύω των άλλων, ο "σκεπτόμενος" φίλος μας απεφάνθη ότι αφού η επιστήμη δεν αποδεικνύει την ύπαρξη του Θεού, οι πιστοί οφείλουν είτε να αποδείξουν (φυσικά μέσα στο δικό του πλαίσιο αντίληψης) ότι υπάρχει, είτε να παραδεχτούν ότι έχει δίκιο και ότι η πίστη είναι ένα ψέμα. Φυσικά ξέχασε τους κανόνες που ο ίδιος έθεσε για το πώς γίνεται ένας σωστός διάλογος, όπως οι δηλώσεις του: "Αυτός που κάνει τον ισχυρισμό προσφέρει και θετικές ενδείξεις ή μόνο αρνητικές; Προσφέρει αποδείξεις για το δικό του ισχυρισμό, τη δική του θεωρία, ή απλώς αρνείται αποδείξεις των άλλων θεωριών; Οι αποδείξεις που προσφέρει ο οποιοσδήποτε πρέπει να είναι θετικές και όχι αρνητικές" ή η άλλη δήλωση: "Μήπως τα προσωπικά πιστεύω του ατόμου επηρεάζουν τους ισχυρισμούς του; Αν γίνεται κάτι τέτοιο, τότε έχουμε πρόβλημα" και περιορίστηκε σε επιθέσεις του τύπου "εγώ προσωπικά δεν το καταλαβαίνω άρα είναι λάθος" και αναμάσημα επιχειρημάτων όπως το "η Βίβλος με καταπιέζει άρα την απορρίπτω" ή "βρίσκω πράγματα που κατά τη γνώμη μου δεν ταιριάζουν, άρα είναι λάθος". Το γεγονός ότι υπάρχει πλουσιότατη βιβλιογραφία σχετικά με τη διδασκαλία της Εκκλησίας δεν έδειξε να τον αγγίζει στο ελάχιστο.

Ακόμα περισσότερο, ξεκίνησε μια επίθεση κατά της Εκκλησίας με ειρωνείες και προσβλητικές δημοσιεύσεις. Παράδειγμα αποτελεί το άρθρο του "Ο Όσιος Μάρκος ο Αθηναίος", στο οποίο αναφέρεται στον άγιο με τη φράση: "Είναι εξαιρετικά πιθανό ο Όσιος Μάρκος να είναι η πηγή του μύθου για τον Μεγαλοπόδαρο". Φυσικά αυτό αποτελεί, υποθέτω, πολύ σοβαρό επιχείρημα κατά της Εκκλησίας γιατί…; Μάλλον γιατί το λέει ο αλάνθαστος "σκεπτόμενος". Το ίδιο δε το άρθρο δεν έχει κανένα λόγο ύπαρξης, καθώς εκτός από το βίο του αγίου περιέχει μόνο προσβολές και ειρωνείες και καμία επιστημονική τεκμηρίωση ή σοβαρή σκέψη για οποιοδήποτε θέμα.

Γίνεται λοιπόν ξεκάθαρο ότι η σκέψη του "σκεπτόμενου" περιορίζεται μόνο στις περιπτώσεις εκείνες που νιώθει σίγουρος ότι μπορεί να βρει στοιχεία υπέρ του. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις η πίστη του στη μη ύπαρξη Θεού (και ναι, είτε του αρέσει είτε όχι είναι πίστη, αφού δεν μπορεί να αποδείξει τη θέση του) υπερισχύει.

Να επαναλάβω εδώ ότι η συγκεκριμένη περίπτωση αποτελεί ένα μόνο παράδειγμα τέτοιων προσώπων. Σε καμία περίπτωση δεν έχω κάτι εναντίον του συγκεκριμένου, αφού άλλωστε παραδέχομαι ότι τα άρθρα στα οποία κάνει σωστή μελέτη είναι αξιόλογα. Είναι όμως ενδεικτικό παράδειγμα του τρόπου σκέψης των "σκεπτόμενων άθεων".

Τα πρόσωπα αυτά, μην νιώθοντας σιγουριά στη ζωή τους αφού απέρριψαν το Θεό, έχουν την τάση να ψάχνουν σε μεγάλο βάθος το κάθε θέμα, φοβούμενα μην τελικά πιστέψουν κάτι το λανθασμένο. Σαν αποτέλεσμα, έχουν εντρυφήσει σε βάθος σε ποικίλα επιστημονικά θέματα και τους είναι εύκολο να αναιρέσουν ισχυρισμούς διαφόρων αιρέσεων ότι οι πρακτικές τους είναι επιστημονικές.

Μέχρι εκεί τα πράγματα πάνε καλά. Εάν όμως θέλουν να είναι τίμιοι στα όσα ισχυρίζονται – καθώς  σχεδόν όλοι ισχυρίζονται ότι είναι ανοιχτοί σε κάθε θέση που μπορεί να αποδειχθεί επιστημονικά, αλλά αρνούνται να δεχτούν κάτι ως πίστη χωρίς αποδείξεις – θα έπρεπε να αφήσουν το θέμα "πίστη" έξω από το πεδίο μελέτης τους, καθώς όσο μπορεί ένας πιστός να αποδείξει επιστημονικά την ύπαρξη Θεού άλλο τόσο μπορούν αυτοί να αποδείξουν επιστημονικά τη μη ύπαρξή Του.

Ο συνήθης ισχυρισμός τους είναι ότι αφού οι ίδιοι δεν πιστεύουν τότε δεν χρειάζεται και να αποδείξουν κάτι. Αυτό όμως είναι λάθος, καθώς η άρνηση περί της ύπαρξης Θεού δημιουργεί μια πληθώρα υπαρξιακών ερωτημάτων (από πού ερχόμαστε, γιατί υπάρχουμε, ποιος είναι ο προορισμός μας, κ.λπ.) για τα οποία δεν έχουν απάντηση. Εάν δεν μπορούν να τα απαντήσουν επιστημονικά, τότε έχουμε και πάλι θέμα πίστης – απλά  όχι στο Θεό –, άρα πρόκειται για πρόσωπα που κάνουν ακριβώς αυτό που κατηγορούν: προσπαθούν να πείσουν χωρίς επιχειρήματα.

Θα πει όμως κανείς: γιατί τότε δεν αφήνουν το συγκεκριμένο θέμα ήσυχο; Η απάντηση είναι απλή: δεν το αφήνουν γιατί δεν μπορούν. Η ύπαρξη ανθρώπων που πιστεύουν, τους είναι τόσο ενοχλητική επειδή ακριβώς θα ήθελαν και οι ίδιοι να πιστέψουν, αλλά φοβούνται. Το άγνωστο τους τρομάζει γιατί δεν είναι σε θέση να το κατανοήσουν. Έτσι, αδυνατώντας να κάνουν αντικειμενική έρευνα – καθώς κάτι τέτοιο θα τους έφερνε αργά ή γρήγορα προ των ευθυνών τους –καταλήγουν να επιτίθενται ενάντια σε αυτό που τους χαλάει το βόλεμα που έχουν δημιουργήσει.

Το αποτέλεσμα είναι πρόσωπα με εξαιρετική κριτική ικανότητα και αντίληψη να χαραμίζονται σε μια προσπάθεια εξ’ αρχής καταδικασμένη σε αποτυχία. Ο πραγματικός πιστός δεν έχει ανάγκη την επιστήμη να του αποδείξει κάτι. Έχει επαρκείς "αποδείξεις" για την παρουσία του Θεού στη ζωή του και αυτές του αρκούν. Αντίθετα ο "σκεπτόμενος άθεος" είναι παγιδευμένος σε ένα συνεχές κυνήγι αποδείξεων, που όμως δεν είναι ποτέ αρκετές, αφού πάντα θα υπάρχει κάτι ακόμα που δεν θα μπορεί να εξηγήσει λογικά. Άρα, σαν απάντηση στην ερώτηση του τίτλου, "σκεπτόμενος άθεος", δεν μπορεί να υπάρξει. Το κοντινότερο που υπάρχει είναι μια προσπάθεια εσωτερικής επιβεβαίωσης με επιστημονικό επικάλυμμα.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεων: ο λόγος που δεν βάζω links για τη σελίδα που αναφέρω είναι γιατί δεν θέλω να τη διαφημίσω περισσότερο από όσο είναι απαραίτητο για τις ανάγκες του άρθρου. Εξάλλου, υπάρχουν αρκετά στοιχεία ώστε εάν κάποιος θέλει να ψάξει περαιτέρω να μπορεί να το κάνει μόνος. Θα πρότεινα πάντως να μην γίνει κάτι τέτοιο, καθώς τα όποια σωστά στοιχεία αναφέρονται μπορεί να τα βρει κανείς εύκολα και σε άλλες ιστοσελίδες.

 

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.

Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 7ο): «Κεχρισμένοι»

Του Αγωνιστή

Έντυπο ΜτΙ «Αποκάλυψη»: Ο Χριστός με τους 144.000 χρισμένους

Μετά την ανάλυση του θεού της εταιρίας «Σκοπιά» περνάμε στο θέμα των κεχρισμένων. Πρόκειται ουσιαστικά για μια ηγετική ομάδα μέσα στους κόλπους της εταιρίας, αποτελούμενη από ανθρώπους ειδικών προδιαγραφών, τις οποίες και θα αναλύσουμε:

1921 «Η Κιθάρα του Θεού» σελ. 224: «Ο αναγεννηθής εγεννήθη υπό του πνεύματος του Θεού του αγίου Πνεύματος. Ο τοιούτος είναι επίσης κεχρισμένος. Η χρίσις ή το χρίσμα αυτολαμβάνεται λόγω της προσελεύσεως αυτού εν τω σώματι του Χριστού. Διότι βαπτίζεται εις τον θάνατον του Χριστού, συνεπώς βαπτίζεται εις το σώμα του Χριστού».

Ως άνω σελ. 340: «Οι τοιούτοι (κεχρισμένοι) έχουσι υπόσχεσιν ότι θέλουν γίνει κοινωνοί θείας φύσεως και τοιουτοτρώπως θα έχωσιν εξουσίαν να μεταδίδωσι ζωήν εις άλλους»...

ΕΝΑ ΠΛΑΔΑΡΟ ΚΗΡΥΓΜΑ Ή ΕΝΑ ΔΥΝΑΜΙΚΟ ΚΗΡΥΓΜΑ;

«Τότε επέστρεψαν οι υπηρέτες προς τους αρχιερείς και τους Φαρισαίους, οι οποίοι τους είπαν, “Γιατί δεν τον φέρατε;”. Αποκρίθηκαν οι υπηρέτες, “Κανείς άνθρωπος δεν μίλησε ποτέ όπως μιλάει αυτός ο άνθρωπος”» Ιωάννης 7:46 – 47.

«Όταν άκουσαν αυτά, συγκινήθηκαν βαθειά και είπαν στον Πέτρο και τους άλλους αποστόλους, “Τι πρέπει να κάνουμε, άνδρες αδελφοί;”. Ο δε Πέτρος τους είπε, “Μετανοήστε και ο καθένας από σας ας βαπτιστεί στο όνομα του Ιησού Χριστού για την συγχώρεση των αμαρτιών σας και θα λάβετε το χάρισμα του Αγίου Πνεύματος …”. Τότε εκείνοι που δέχτηκαν τον λόγο του με χαρά, βαπτίστηκαν, και προστέθηκαν την ημέρα εκείνη περίπου τρεις χιλιάδες ψυχές» Πράξεις των Αποστόλων 2:37 – 38...

Οι γυναίκες της «Σκοπιάς» (The Watchtower Wives)*

Της Αλεξίας Κρηνίτη

Ήταν ένα θέμα που με προβλημάτιζε πολύ καιρό, από τότε που άρχισα να διαβάζω τα κείμενα των ΜτΙ: η διδασκαλία της Σκοπιάς για τη θέση της γυναίκας στην οικογένεια, την κοινωνία, ακόμη και μέσα στην οργάνωση. Η απόφαση να γράψω το συγκεκριμένο άρθρο λίγες μέρες πριν τη μεγάλη γιορτή της Κοίμησης της Θεοτόκου δεν είναι τυχαία. Με τους Χριστιανούς σε ολόκληρο τον κόσμο να προετοιμάζονται για το Πάσχα του καλοκαιριού, με τις κατανυκτικές καθημερινές παρακλήσεις στην Παναγία μας, ένιωσα έντονη την αντίθεση ανάμεσα στην Εκκλησία μας που τιμάει μια γυναίκα για το ρόλο Της στη σωτηρία της ανθρωπότητας και στη Σκοπιά που στερεί τους οπαδούς της από την αγάπη, την παρηγοριά και τη βοήθεια της Παναγίας και υποβιβάζει, όπως θα δούμε, τη γυναίκα σε αντίθεση με τη διδασκαλία του Χριστού...

Ο «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ» … ΣΥΝΤΑΞΙΟΥΧΟΣ!

Η καρτ – ποστάλ που μου αφιέρωσαν οι «φιλολογίνες» του σχολείου μας

Μετά από 33 συνεχή και αδιάλειπτα διδασκαλικά έτη στα «γήπεδα» της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης αποφάσισα να «κρεμάσω» τα «εκπαιδευτικά μου παπούτσια». Έτσι στις 30 Ιουνίου του 2015, σε μια πολύ όμορφη τελετή που έχει καθιερωθεί εδώ και κάποια χρόνια στο 3^ο Γυμνάσιο (Μουστάκειο) Λαμίας να τελείται από τους συναδέλφους σε όσους συνταξιοδοτούνται, εγώ ο Χρήστος Παλάντζας του Γεωργίου πέρασα από την τάξη των ενεργών εκπαιδευτικών σ’ εκείνη των απομάχων. Εκτός από εμένα συνταξιοδοτήθηκε και ο καθηγητής των Καλλιτεχνικών και επιστήθιος φίλος μου κ. Θεόδωρος Μώρης, έργα του οποίου και της συζύγου του Ένζας, κοσμούν κάποια άρθρα του «Αντιαιρετικού». Μετά το πέρας της όμορφης αυτής τελετής, ακολούθησε όπως ήταν φυσικό, ένα γερό «τσιμπούσι», για να παραμείνει «χορταστική» η ανάμνηση και σ’ αυτούς που παρέμειναν αλλά και σ’ αυτούς που αποχώρησαν...

Αγία Γραφή – Σωστός και λάθος τρόπος ερμηνείας

Της Tatiani Melidoni

Ένα πρόβλημα που εμφανίζεται συχνά στο διάλογο με ετεροδόξους είναι το θέμα ερμηνείας της Αγίας Γραφής. Είναι γεγονός ότι πολλές χριστιανικές ομολογίες και ακόμα περισσότερες αιρέσεις ισχυρίζονται ότι στηρίζουν τα δόγματά τους στην Αγία Γραφή, κάτι που με τη σειρά του δημιουργεί ερωτήματα για το κατά πόσον η Αγία Γραφή επαρκεί για να διαπιστώσει κανείς ποια είναι η αλήθεια. Αλλά ας δούμε το θέμα αναλυτικά:...

Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 6ο): «Άγιο Πνεύμα»

Του Αγωνιστή

Έχοντας δει τα όσα η εταιρία «Σκοπιά» γράφει για τον Πατέρα και τον Υιό, προχωρούμε στο τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το Άγιο Πνεύμα. Φυσικά η «Σκοπιά» δεν δέχεται την Αγία Τριάδα, γεγονός που θα αναλύσουμε διεξοδικότερα σε επόμενο άρθρο. Έχοντας υποβιβάσει τον Υιό σε κτίσμα* προσπαθεί να υποβιβάσει και το Άγιο Πνεύμα. Αλλά ας αφήσουμε την εταιρία να παρουσιάσει τις θέσεις της:

1917 «Τετελεσμένον Μυστήριον» σελ. 67: «Αναγνωρίζομεν ότι η προσωπικότης του Αγίου Πνεύματος είναι ο Πατήρ και ο Υιός, ότι το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται εξ αμφοτέρων και εκδηλούται εις πάντας τους λαμβάνοντας την αποκύησην του Αγίου Πνεύματος δια της οποίας γίνονται υιοί Θεού»...

Απολογητικοί – θεολογικοί διάλογοι στο Διαδίκτυο: Περιπτώσεις συνομιλητών

Της Tatiani Melidoni

Παίρνοντας θάρρος από παρόμοιες αφηγήσεις, θα προσπαθήσω να καταθέσω την εμπειρία μου από μια μακρά σειρά θεολογικών διαλόγων σε Ορθόδοξα και μη blogs. Είναι μια απασχόληση που πάντα μου άρεσε, καθώς σου δίνει τη δυνατότητα να ανακαλύψεις πράγματα για την πίστη σου που δεν γνώριζες, όπως επίσης και να βοηθήσεις πλανεμένους αδελφούς να πλησιάσουν την Αλήθεια. Αυτό, βέβαια, υπό την προϋπόθεση ότι ο διάλογος γίνεται με έντιμους όρους...

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΛΟΓΗ Ή ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΕΠΙΒΟΛΗ;

Του Ευστάθιου Μπαρνασά

Υπάρχει στ’ αλήθεια ελεύθερη επιλογή σαν κυρίαρχη έννοια ή είναι σε συνάφεια με κάτι άλλο, είναι κάποιος πραγματικά ελεύθερος ή συνδέεται υποκειμενικά με κάτι πριν από αυτόν. Είναι στ’ αλήθεια η ελεύθερη επιλογή μια  πραγματικότητα  ή  είναι μόνο μια ελπίδα να γίνω ελεύθερος , κάτι που ίσως  ποτέ δεν θα ολοκληρωθεί και θα παραμείνει μια εν κινήσει ελπίδα. Βασικά η ελεύθερη επιλογή δεν πρέπει να ασκείται επηρεαζόμενη από κάποια αιτία, και μόνο τότε είναι ελεύθερη. Δεν μπορείς να θεωρείς ότι ο Παντογνώστης  Θεός που τα ξέρει όλα εκ των προτέρων, δηλαδή για το ποια πορεία θα ακολουθήσει ο κάθε άνθρωπος, να υπονομεύει  την ελεύθερη επιλογή προκαθορίζοντας την. Δεν γίνεται να ισχυριστούμε ότι η ελεύθερη επιλογή είναι μια σειρά από προβλέψιμες αιτίες, οι οποίες όμως καθορίζουν το αποτέλεσμα. Πώς μπορεί όμως να καθορίζει η συνείδηση εκ των υστέρων το αποτέλεσμα της πράξης που επέλεξε να κάνει ο εγκέφαλος χωρίς αυτήν και να της καταλογίζει την ευθύνη; Ο κάθε άνθρωπος ενώ είναι φαινομενικά ίδιος με τους άλλους, εν τούτοις είναι ξεχωριστός και παρόλο που ζει σε οργανωμένες κοινωνίες αποφασίζει μόνος του για τις δικές του ανάγκες. Όμως πόσο ελεύθερη είναι η κάθε του επιλογή και ποια είναι η θέση του στις ερμηνείες της θρησκευτικής πολυπλοκότητας; Ένα είναι σίγουρο, ότι η ελεύθερη επιλογή είναι απόλυτα συνδεδεμένη με την ατομική ευθύνη, τουλάχιστον ως προς το κοσμικό γίγνεσθαι. Στους κοσμικούς κανόνες επιβάλλεται το δίκαιο και η εφαρμογή του, το οποίο προσαρμόζει τον καθένα και τον κατευθύνει με στόχο την σωστή συμμετοχή του και όπου η παραβατικότητα του ναι μεν  τιμωρείται αλλά προβλέπεται και η επανένταξη του. Η μόνη εν ζωή ελεύθερη επιλογή είναι οι μνήμες στο ασυνείδητο του εγκεφάλου μας και η μόνη συνειδητή μη ελεύθερη επιλογή είναι η στιγμή του θανάτου...

«ΤΙ ΕΙΠΑΝ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΓΕΝΙΑ ΤΟΥ 1914 ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΣΧΑΤΟ ΚΑΙΡΟ»

Του Γεωργίου Διαμαντίδη

Στο παρόν άρθρο, θα παρουσιάσουμε μερικά ντοκουμέντα για τη γενιά του 1914. Τι πίστευαν  «οι Μάρτυρες του Ιεχωβά» για τη γενιά αυτή. Τι θα έβλεπαν οι επιζώντες από το έτος 1914 και πότε θα άρχιζε  «ο έσχατος καιρός» σύμφωνα με τους «ΜτΙ»!
Η προσεκτική ανάγνωση θα δώσει άλλη μια φορά στον αγαπητό αναγνώστη μια σαφή εικόνα, τι εστί «Μάρτυρες του Ιεχωβά»!...

ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΡΕΜΕΝΟΣ Ο ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΠΑΥΛΟΣ;

Ενώ η παράδοση της Εκκλησίας μας και η Γραφή είναι σαφέστατη για τον Απόστολο Πέτρο πως ήταν παντρεμένος, αφού στο Μάρκο 1:30 περιγράφεται η θεραπεία της πεθεράς του από τον Ιησού «Όταν βγήκαν από την συναγωγή, ήρθαν στο σπίτι του Σίμωνα και του Ανδρέα μαζί με τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη. Η πεθερά του Σίμωνα ήταν κατάκοιτη από πυρετό και αμέσως του μιλούν γι’ αυτή. Και αφού πλησίασε, την έπιασε από το χέρι και την σήκωσε. Και ο πυρετός την άφησε και τους υπηρετούσε», μυστήριο καλύπτει τον Απόστολο Παύλο...

Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 5ο): «Ιησούς Χριστός»

Του Αγωνιστή

Στο παρόν άρθρο θα αναλύσουμε την άποψη της εταιρίας «Σκοπιά» για το πρόσωπο του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Οι διδασκαλίες της εταιρίας στο συγκεκριμένο θέμα είναι λίγο έως πολύ γνωστές στους περισσότερους: Ο Χριστός δεν είναι ο Θεός, αλλά κτίσμα, και ως εκ τούτου κατώτερος από τον Ιεχωβά. Αλλά ας δούμε τα πράγματα αναλυτικά:

1891 «Γραφικαί Μελέται, τόμος Γ’» σελ. 63: «Μιχαήλ (όπερ σημαίνει όστις ως Θεός ή ο εκπροσωπών τον Θεόν) είναι το αποδιδόμενον ενταύθα όνομα εις τον Μέγαν Λυτρωτήν όστις είναι όντως ο μέγας παρά του Θεού τεταγμένος Άρχων ο μέλλων να εγερθή και να σώση τον λαόν του Δανιήλ τον λαόν του Θεού»...