ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

Τελευταία Νέα του "Αντιαιρετικός"

Ευχαριστούμε όλες και όλους εσάς που επισκέπτεστε το ιστολόγιο μας ... Διαβάστε την καινούργια σελίδα μας "Απάνθισμα Πατερικών Κειμένων" ...ΤΑ ΑΝΩΝΥΜΑ, ΥΒΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΣΧΕΤΑ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ ΣΧΟΛΙΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΟΝΤΑΙ

30 Μαρ 2008

ΙΕΧΩΒΑ: ΕΝΑ ΤΕΧΝΗΤΟ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ


ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ
       Κατ’ αρχάς πρέπει να διευκρινίσουμε πως όνομα που να προσδιορίζει το Θεό είναι αδύνατο να υπάρξει. Γιατί όχι μόνο η ανθρώπινη γλώσσα είναι αδύνατο να βρει –λόγω του πεπερασμένου της φύσης της– λέξη που να προσδιορίζει και να εξαντλεί τελείως την έννοια Θεός, αλλά και γιατί αν ο Θεός κλειστεί μέσα στα στενά όρια του ονόματος παύει να είναι Θεός. Για να γίνουμε πιο κατανοητοί, στο τι εννοούμε πως κλείνουμε σε όρια όταν ονομάσουμε κάτι, ας φέρουμε ένα παράδειγμα. Λόγου χάρη λέμε τη λέξη τραπέζι. Με το να ονομάσουμε λοιπόν το συγκεκριμένο αντικείμενο τραπέζι, αμέσως το προσδιορίσαμε, το κλείσαμε δηλαδή σε όρια. Το τραπέζι ως εκ τούτου δεν μπορεί παρά να είναι τραπέζι...

       Για το Θεό όμως, δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι ανάλογο γιατί όπως είπαμε και πιο πάνω, πως αν Θεός προσδιοριστεί, παύει να είναι Θεός. Και σαν απόδειξη των όσων υποστηρίζουμε πιο πάνω θα φέρουμε τον πιο αξιόπιστο μάρτυρα που υπάρχει, την Αγία Γραφή, η οποία είναι γεμάτη από «ονόματα» του Θεού, τα οποία κάθε φορά που αναφέρονται προσδιορίζουν μια ορισμένη ιδιότητα Του, ανάλογα μ’ αυτό που τονίζεται σε κάθε περίπτωση. Έτσι:
1. Εγώ είμαι ο ΩΝ (εβραϊκά Εχγιέ), Έξοδος, κεφάλαιο 3, στίχος 13 και 14, λέει ο Θεός στον Μωυσή.
2. Δεν θέλεις προσκυνήσεις άλλο Θεό, επειδή ο Κύριος, του οποίου το όνομα είναι Ζηλότυπος (εβραϊκά Κανά). Έξοδος, κεφάλαιο 34, στίχος 14.
3. Διότι έτσι λέει ο Ύψιστος και ο Υπέρτατος, ο κατοικών την αιωνιότητα, του οποίου το όνομα είναι ο Άγιος (εβραϊκά Καδός). Ησαΐας, κεφάλαιο 57, στίχος 15.
4. Συ, Κύριε, είσαι ο πατέρας μας, Λυτρωτής (εβραϊκά Γκοέλ) μας είναι το όνομά σου. Ησαΐας, κεφάλαιο 63, στίχος 16.
       Αυτό λοιπόν, που λέει η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Σκοπιά», πως ο Θεός έχει μόνο ένα όνομα, το Ιεχωβά, όπως βλέπουμε είναι λάθος. Όπως λάθος είναι και αυτό που υποστηρίζουν πως ο Θεός πρέπει να έχει ένα όνομα για να ξεχωρίζει από τους άλλους Θεούς. Μα οι άλλοι Θεοί είναι ανύπαρκτοι Θεοί, «ου Θεοί», όπως λέει και ο Παύλος στις Πράξεις των Αποστόλων.
ΠΩΣ ΣΧΗΜΑΤΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΤΕΧΝΗΤΟ ΟΝΟΜΑ ΙΕΧΩΒΑ
       Είναι καιρός όμως να δούμε γιατί υποστηρίζουμε, πως το όνομα Ιεχωβά που αποδίδεται στον Θεό είναι ένα ΤΕΧΝΗΤΟ όνομα. Αλλά για να γίνουμε κατανοητοί ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Οι λέξεις στην αρχαία εβραϊκή γλώσσα γραφόταν χωρίς φωνήεντα, μόνο με σύμφωνα. Ας χρησιμοποιήσουμε ένα παράδειγμα από την Ελληνική γλώσσα για να δείξουμε τι εννοούμε. Π.χ. θέλουμε να γράψουμε τη λέξη κεράσι σύμφωνα με τον αρχαίο εβραϊκό τρόπο. Θα τη γράψουμε ως εξής:κρσ, δηλ. μόνο με σύμφωνα. Τα δε φωνήεντα ε,α,ι θα εννοούνται, γι’ αυτό και θα παραλειφθούν και δεν θα γραφούν.
       Το ίδιο συνέβη και σε μια λέξη της αρχαίας εβραϊκής γλώσσας που αναφερόταν σε ένα όνομα του Θεού και η οποία γραφόταν με τέσσερα γράμματα, τα ΓΧΒΧ(γι’ αυτό και η λέξη αυτή ονομάζεται τετραγράμματο).
       Δυστυχώς λόγω της δεισιδαιμονίας των Εβραίων και της αυστηρής κατά γράμμα τήρησης της εντολής του Μωσαϊκού Νόμου, να μην προφέρεται το όνομα του Θεού χωρίς λόγο, οι Εβραίοι δεν πρόφεραν πλέον το όνομα που το απέδιδαν με το τετραγράμματο ΓΧΒΧ και έτσι με το πέρασμα του χρόνου ξεχάστηκε η προφορά του ονόματος του Θεού που αντιπροσώπευαν τα τέσσερα αυτά γράμματα.
       Τον έκτο με δέκατο αιώνα μ.Χ. λόγιοι σοφοί Εβραίοι αποφάσισαν να βάλουν φωνήεντα στο αρχαίο εβραϊκό κείμενο της Παλαιάς Διαθήκης, επειδή όπως είπαμε αυτό παλιά γραφόταν μόνο με σύμφωνα. Οι λόγιοι αυτοί ονομάζονταν Μασορίτες και προς τιμή τους το καινούργιο κείμενο που προέκυψε ονομάστηκε Μασοριτικό. Οι Μασορίτες λοιπόν, δεν είχαν κανένα πρόβλημα να φωνηεντήσουν όλες τις λέξεις της αρχαίας Εβραϊκής γλώσσας, επειδή γνώριζαν την προφορά τους, εκτός από μία. Και αυτή ήταν το τετραγράμματο ΓΧΒΧ.
       Τότε έκαναν το εξής. Πήραν τα φωνήεντα από ένα άλλο όνομα του Θεού και συγκεκριμένα τη λέξη Αδωνάϊ και τα συνεδίασαν με το τετραγράμματο ΓΧΒΧ. Έπειτα χρησιμοποιώντας διάφορους κανόνες της εβραϊκής γραμματικής σχημάτισαν τη λέξη Γιαχβέ ή Ιεχωβά. Δηλαδή το «όνομα» αυτό, δεν υπάρχει πουθενά στην Παλαιά Διαθήκη, γιατί είναι δημιούργημα των Μασοριτών τον δέκατο αιώνα μ.Χ. Καταχρηστικά και χάριν κατανόησης χρησιμοποιείται από τον αιώνα αυτό και μετά, πολλές φορές δε, και από διάφορους Χριστιανούς συγγραφείς και θεολόγους όπως π.χ. από τον Άγιο Νεκτάριο Αιγίνης, χωρίς να του δίνεται ιδιαίτερα βαρύτητα, μιας και όπως σημειώσαμε παραπάνω δεν του αξίζει.
       Και για να αποδειχτεί η αλήθεια των όσων υποστηρίξαμε παραπάνω, το ότι δηλαδή το όνομα Ιεχωβά είναι ένα ΤΕΧΝΗΤΟ όνομα, παραπέμπουμε στην εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα», τόμος 17, σελίδα 264. Η παραπομπή μας σ’ αυτή την εγκυκλοπαίδεια, γίνεται και για ένα επιπλέον λόγο. Ότι, όχι μόνο η «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα», είναι γνωστή παγκοσμίως για την εγκυρότητά της, αλλά είναι και η πηγή, την οποία έχει χρησιμοποιήσει στα έντυπά της αρκετές φορές και η ίδια Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά “Σκοπιά”, άρα κατ’ ουσία δέχεται και αυτή την εγκυρότητά της. Π.χ. στη Σκοπιά της 15/5/1997 σελ. 3, στη Σκοπιά της 1/5/1999 σελ. 15, κ.λ.π.


"Σκοπιά" 15 -5-1997, σελίδα 3: Επίκληση από την Οργάνωση της "Πάπυρους Λαρούς Μπριτάννικα"

       Η «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα» λοιπόν , στον τόμο 17, σελίδα 264 λέει τα εξής για το όνομα Ιεχωβά:


"Πάπυρους Λαρούς Μπριτάννικα": Δημιουργία του τεχνητού ονόματος Ιεχωβά

       Άλλωστε και η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά “Σκοπιά”, συμφωνεί με τα παραπάνω εκτεθέντα που αφορούν το ΤΕΧΝΗΤΟ όνομα Ιεχωβά.
Και αυτό το λέμε, επειδή στο έντυπο της Οργάνωσης «Σκοπιά» του 1960 σελ. 502, η ίδια η Οργάνωση αναλύει διεξοδικά και επακριβώς όλα όσα έχουμε υποστηρίξει και εμείς μέχρι τώρα και έχουν σχέση με το «όνομα» του Θεού Ιεχωβά. Αυτό δηλ. που έκαναν οι Μασορίτες να πάρουν τα φωνήεντα από τη λέξη Αδονάϊ και να τα βάλουν στα σύμφωνα ΓΧΒΧ και έτσι να σχηματιστεί το «όνομα» του Θεού Ιεχωβά.
Επιπλέον, λίγο πιο κάτω, στην ίδια σελίδα 502, η Οργάνωση Σκοπιά γράφει κάτι που δεν αφήνει καμία αμφιβολία για τη προέλευση του τεχνητού ονόματος Ιεχωβά.
Συγκεκριμένα υποστηρίζει, ότι χρησιμοποιεί στα έντυπά της το όνομα Ιεχωβά, όχι γιατί είναι πιο σωστό, αλλά γιατί έχουν εξοικειωθεί οι άνθρωποι μαζί του, από τον 14ο αιώνα.


"Σκοπιά" 1960, σελίδα 502: Χρησιμοποίηση του ονόματος Ιεχωβά λόγω εξοικείωσης

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΟΝΟΜΑΣΤΗΚΑΝ ΕΤΣΙ
       Πάμε τώρα να δούμε γιατί οι Μάρτυρες του Ιεχωβά ονομάστηκαν έτσι. Μέχρι το 1931 ήταν γνωστοί σαν «Σπουδαστές των Γραφών» ή «Ρωσσελίτες» (από το όνομα του ιδρυτή τους Κάρολου Ρώσσελ). Πως έφτασαν τότε στην υιοθέτηση του σημερινού ονόματος; Τα γεγονότα έχουν ως εξής:
       Πριν το 1925 ο τότε πρόεδρος της Εταιρίας, Ιωσήφ Ράδερφορντ, κυκλοφορεί ένα βιβλιαράκι με τον τίτλο «Εκατομμύρια που ήδη ζουν ουδέποτε θα πεθάνουν». Εκεί ο Ράδερφορντ ορίζει το 1925 σαν έτος αναστάσεως των αρχαίων Πατριαρχών (Αβραάμ, Ισαάκ, Νώε κ.λ.π.) και έτος συντέλειας του κόσμου (περισσότερα γι’ αυτό το θέμα βλέπε το άρθρο μας στο παρόν blogspot με τίτλο "Ευτράπελες στιγμές από την αίρεση των Μαρτύρων του Ιεχωβά"). Όταν όμως ήρθε και πέρασε το 1925 χωρίς να συμβεί τίποτε από τα παραπάνω, ένας αρκετά ικανός αριθμός οπαδών –άλλωστε οι Μ. του Ιεχωβά δεν ξεπερνούσαν τότε τις 56.000– επαναστατεί και αποχωρεί. Επειδή γινόταν σύγχυση αφού και οι δυο παρατάξεις πλέον χρησιμοποιούσαν το ίδιο όνομα, ο Ράδερφορντ σκέφτεται κάτι το σατανικό. Ν’ αλλάξει την ονομασία των οπαδών του, κόβοντας έτσι κάθε επαφή με τους διαφωνούντες, αλλά και βγάζοντας από πάνω του και από τους οπαδούς του, τη “ρετσινιά” της αποτυχημένης πρόβλεψης. Έτσι τον Σεπτέμβριο του 1931, σε μια συνέλευση στο Κολόμπους του Οχάϊο, κατόπιν εισήγησης του, υιοθετείται το σημερινό όνομα των Μαρτύρων του Ιεχωβά. Και από τότε εξαπολύονται τα πλήθη των Μαρτύρων του Ιεχωβά ανά τον κόσμο να πείσουν τους ανθρώπους το πόσο πολύτιμο είναι για τη σωτηρία τους ένα ΤΕΧΝΗΤΟ όνομα του Θεού. Βέβαια όπως ο δολοφόνος ξαναγυρίζει στον τόπο του εγκλήματος, έτσι και η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, συχνά πυκνά στα διάφορα έντυπά της ασχολείται με το όνομα αυτό γιατί καταλαβαίνει και ή ίδια πόσο λάθος είναι. Από τις συχνές αναφορές της γύρω από αυτό το θέμα, θα επικαλεστούμε εδώ ένα άρθρο της, που δημοσιεύτηκε στο επίσημο περιοδικό της «Σκοπιά», την 1 Φεβρουαρίου 1999, σελίδες 30 -31, με τίτλο Ιεχωβά ή Γιαχβέ. Αφού λέει τις απόψεις των διαφόρων ειδικών επιστημόνων γύρω από τα δύο αυτά ονόματα σημειώνει προς το τέλος : «Άρα, δεν υπάρχει αδιαμφισβήτητος τρόπος με τον οποίο να μπορεί να αποδειχτεί ποια φωνήεντα συνόδευαν τα σύμφωνα ΓΧΒΧ».


"Σκοπιά" 1-2-1999, σελίδα 31: Δεν γνωρίζουμε αδιαμφισβήτητα ποια φωνήεντα συνόδευαν τα σύμφωνα ΓΧΒΧ
  
              Και όμως παρ’ όλα αυτά επιμένει και αυτή και οι οπαδοί της να μας πείσουν, πόσο σπουδαίο είναι για τη σωτηρία μας ένα όνομα που δεν ξέρουμε πως προφέρεται! Η πνευματική τύφλωση που κάνει λόγο η Αγία Γραφή σε όλο της το μεγαλείο!



ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.

51 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Για άλλη μια φορά, Χρήστο, ενώ ο λόγος σου είναι επιθετικός και χλευαστικός, σε βαθμό που ίσως ξενερώνεις ανθρώπους φιλειρηνικούς και φιλάγαθους, έχεις αποτύχει να κάνεις εμβριθή έρευνα σε αυτά που ισχυρίζεσαι. Οι Μάρτυρες τονίζουν όχι την προσκόλληση σε μια συγκεκριμένη προφορά του Θεϊκού Ονόματος (κάτι το οποίο εξάλλου δεν μπορεί να τεκμηριωθεί) αλλά τη χρήση του, η οποία βοηθά τους λάτρεις να αντιλαμβάνονται ευκολότερα τον Θεό ως πρόσωπο, και στη σημασία που έχει στο βιβλικό κείμενο ως εγγύηση των υποσχέσεών του. Η σπουδαιότητα της χρήσης του θεϊκού ονόματος καταδεικνύεται από τις 7000 φορές που απαντά στο βιβλικό κείμενο. Από την άλλη μεριά, η ανωνυμία του Θεού στη χριστιανική δογματική είναι προϊόν της επιρροής της πλατωνικής φιλοσοφίας, η οποία μέσω του Φίλωνος κυριάρχησε μετά τα μέσα του 2ου αιώνα. Οι πλατωνίζουσες απόψεις περί Θεού θεωρούσαν ακατάλληλο ανθρωπομορφισμό το να έχει όνομα. Ναι, η πλατωνίζουσα υπερβατικότητα του Θεού και η αποφατική θεολογία περί του ακατάληπτου του Θεού ήταν ασύμβατη με την ύπαρξη ονόματος. Δηλαδή μιλάμε για τελεία απομάκρυνση από τη βιβλική θρησκεία! Επιπλέον, η απόδοση "Ο Ων" των Εβδομήκοντα θεωρήθηκε από τον Φίλωνα και τους φιλοσόφους Πατέρες της Εκκλησίας ότι επιβεβαιώνει το πλατωνικό "είναι" για τον Θεό και το αριστοτελικό "όντως ον". Αυτή η θεώρηση είναι μια από τις μεγαλύτερες παρερμηνείες στην ιστορία της βιβλικής φιλολογίας, καθότι το εβραϊκό ρήμα χαγιάχ στο πρωτότυπο κείμενο του εδαφίου Έξοδος 3:14 αντί να δηλώνει τη στατικότητα του Θεού, όπως εσφαλμένα νόμιζαν οι ελληνότροποι θεολόγοι, δηλώνει τον δυναμικό χαρακτήρα του, την ενεργή παρέμβασή του στον ρου της ιστορίας. Όποιο λεξικό της βιβλικής εβραϊκής και ν' ανοίξεις, θα το δεις αυτό. Θα αλλάξεις όμως άποψη τότε;

Ανώνυμος είπε...

Αν η αποστολή του Χριστού ήταν να μας γνωστοποιήσει ένα όνομα για τον Θεό θα το είχε κάνει.
Υπάρχει εδάφιο που λέγει ο Χριστός, «εγώ Πατέρα έκανα γνωστό στους ανθρώπους το όνομά σου» δεν υπάρχει όμως ΟΥΤΕ ΕΝΑ εδάφιο που να μας λέει ποιο ήταν αυτό το όνομα.
Τι σύμπτωση ε; ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΕΔΑΦΙΟ.
Και καλά ο Χριστός, μα ούτε αυτοί οι απόστολοι;
Ο απόστολος Παύλος, όταν κήρυττε δεν αναφέρθηκε ούτε μία φορά σε αυτό το ψευδώνυμο «Ιεχωβά».
Μάλλον εσείς έχετε αποτύχει και όχι εμείς. Και αν σας ενδιαφέρουν τόσο πολύ το τι λένε οι εβραϊκές Γραφές και τα εβραϊκά λεξικά, δεν έχετε παρά να γίνετε κι εσείς εβραίος. Εμείς πήραμε το ευαγγέλιο από ΜΑΘΗΤΗ του Χριστού, το Ματθαίο, ΣΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ.
Αν αυτό σας χαλάει. Πρόβλημά σας. Φιλοεβραίε – ανθέλληνα.

Στέλιος

Ανώνυμος είπε...

Λογικο αφου η γραφη σου οπου υπαρχει το ονομα του θεου το εχει αντικατεστημενο με το Κυριος...μονο που Κυριος μπορει να είναι ο καθένας, και εσυ ακόμη εισαι ενας Κυριος.Ανοιξε την γραφη στο Ματθαιος 22:37 και διαβασε το σωστα ομως, βαζοντας αντι για Κυριος το ονομα του θεου και θα δεις οτι στη σημαντικοτερη εντολη για εμας τους χριστιανους ο θεος αποκαλει τον θεο με το ονομα του...υπαρχουν και αλλα πολλα εδαφια αλλωστε.Πιστευεις λοιπον οτι υπηρχε περιπτωση ο θεος που ειναι αγιος στον υπερτατο βαθμο να διαλεγε για δικο του προσωπικο ονομα εναν τιτλο ο οποιος αποδιδεται σε ατελεις ανθρωπους?Ρητορικο το ερωτημα.Χωρις υφος αντιπαλοτητας η εριστικοτητας σου δινω μια συμβουλη και αν θες την τηρεις ψαξτο λιγο περισσοτερο βγαλε τις παρωπιδες και θα φτασεις και εσυ στο λογικο συμπερασμα πως αυτος ο πανσοφος δημιουργος που εχει δωσει και στο πιο μικρο δημιουργημα του ενα ονομα εχει και ο ιδιος και θελει οι λατρεις του να τον αποκαλουν με αυτο!!!

Ανώνυμος είπε...

ΓΙΑ ΑΝΩΝΥΜΟ Μ. ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ

Εγώ το έψαξα και απόδειξα πως όλα αυτά είναι παραμύθια της Σκοπιάς. Για δες πως τόβαλαν στα πόδια σαν λαγοί, όσοι Μ. του Ιεχωβά αντιπαρατέθηκαν μαζί μου. Για μπες στα σχόλια του άρθρο μου «Απάντηση σε σχόλια Μ. του Ιεχωβά από αντιαιρετικός, μέρος 2ο», να δεις πως περιμένω απάντηση εδώ και τρείς μήνες από κάποιον Μ. του Ιεχωβά, με το όνομα Αντι – Αντιαιρετικός και πως έχει εξαφανιστεί. Και μετά μπες και στα σχόλια του «Αποφατισμός και ο Άστεγος θεός» να δεις τι ρεζίλεμα έχει πάθει από μένα ένας Μ. του Ιεχωβά Γιώργος, που όταν αντιπαρατίθεται μαζί μου μετά παθαίνει «αλτσχάιμερ» και «ξεχνάει» να μου απαντήσει, και αν έχεις το κουράγιο ξαναέλα να τα ξαναπούμε.

Μετά τιμής Χρήστος - αντιαιρετικός

Ανώνυμος είπε...

Προς αγαπητό ανώνυμο μάρτυρα του Ιεχωβά,
που μας συμβουλεύει να φορέσουμε τις δικές του παρωπίδες για να πάψουμε να βλέπουμε την αλήθεια του ευαγγελίου όπως εκείνος.

Ο αγαπητός κύριος Στέλιος ο οποίος δίνει ρεσιτάλ στο άρθρο «Αποφατισμός…» με τη θεολογία του, σας είπε κάτι που σκοπίμως παρατήρησα αποφύγατε να απαντήσετε. Και είναι λογικό άλλωστε.
Ο κύριος Στέλιος σας είπε λοιπόν και τώρα κι εγώ σας το λέω.

«Αν η αποστολή του Χριστού ήταν να μας γνωστοποιήσει ένα όνομα για τον Θεό θα το είχε κάνει.»
«δεν υπάρχει όμως ΟΥΤΕ ΕΝΑ εδάφιο που να μας λέει ποιο ήταν αυτό το όνομα.»

Και τι απαντήσατε επ’ αυτού κύριε σπουδαστή των Γραφών;
«Ανοιξε την γραφη στο Ματθαιος 22:37 και διαβασε το σωστα ομως, βαζοντας αντι για Κυριος το ονομα του θεου..»

Ποιος σας είπε, πως το «σωστά διάβασμα» είναι όταν αλλάζει κανείς τις λέξεις;
Αν μελετάτε εσείς κατά αυτό τον τρόπο τη Γραφή, αυτό είναι δικό σας σκοτάδι και χάρισμά σας, άλλωστε παιδί του Ρώσσελ δεν είστε; Λογικό είναι να θέλετε να διαβάζετε τη Γραφή με αλλαγμένο το κείμενο. Σας έχει περάσει η διαστρέβλωση στο DNA σας πια.
Και ποιος σας είπε πως θα αλλάξω τα κείμενα σύμφωνα με τα δικά σας γούστα;
Ποιος είμαι εγώ ο Ρώσσελ;

Και τρις μικρές ερωτησούλες έχω για εσάς αν δε το βάλατε στα πόδια ήδη.
Είπατε, «Λογικο αφου η γραφη σου οπου υπαρχει το ονομα του θεου το εχει αντικατεστημενο με το Κυριος»

Ερώτηση πρώτη.
Μπορείτε να μας πείτε ποιος αντικατέστησε το όνομα του Θεού με τη λέξη Κύριος;
Επώνυμα, ποιος; Όχι αερολογίες κάποιος κάπου κάποτε όπως κάνει η Σκοπιά.

Ερώτηση δεύτερη
Μπορείτε να μου βρείτε στη ΜΝΚ το εδάφιο Ματθαίος 18.11 και το Ματθαίος 17.21 και να μου γράψετε τι ακριβώς λένε τα εδάφια αυτά;

Ερώτηση τρίτη τελευταία και φαρμακερή.
Ο Ιησούς Χριστός είπε. Να βαπτίζεστε στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος.
Κατά τη Σκοπιά το σημείο αυτό αποδεικνύει ότι ο Θεός έχει όνομα. Θέλω λοιπόν να το δεχτώ κι εγώ αυτό, κάτι όμως δε βγαίνει, ας το δούμε μαζί.

Όνομα Πατρός;-------- Ιεχωβά!!!
Όνομα Υιού; -----------Ιησούς Χριστός!!!
Όνομα Αγίου Πνεύματος; ------- ;;;;;;;;;;;;;

Τι γίνεται τώρα εδώ; Ο Χριστός μας είπε ψέματα; Ποιο είναι αγαπητέ σπουδαστή των γραφών το όνομα του Αγίου Πνεύματος;

Ιωάθαμ! «Περιμένω τις απαντήσεις σας».

' εν ονόματι του νόμου ' είπε...

Ιωάθαμ:
Όνομα Πατρός;--- Ιεχωβά!!!
Όνομα Υιού; ----Ιησούς Χριστός!!!
Όνομα Αγίου Πνεύματος; ------- ;;;;;;;;;;;;;
Τι γίνεται τώρα εδώ; Ο Χριστός μας είπε ψέματα; Ποιο είναι αγαπητέ σπουδαστή των γραφών το όνομα του Αγίου Πνεύματος;
Ιωάθαμ! «Περιμένω τις απαντήσεις σας».

Πάλι τα μπερδεύετε Ιωάθαμ.
Αν πει ο αστυνομικός Σε συλλαμβάνω εν ονόματι του Βασιλιά, ο Βασιλιάς έχει όνομα.
Ανξ πει όμως σε συλλαμβάνω 'εν ονόματι του νόμου', ποιό είναι το όνομα του 'νόμου' (εκ του τρίτη και φαρμακερή) φαρμακοιωάθαμ;

Αντιλαμβάνεσαι τη σημασία του ονόματος σε κάθε περίπτωση!!!

Ιωάννης

Νικόλαος είπε...

Αγαπητέ κ. Χρήστο, πολλά συγχαρητήρια για το άρθρο σας!

Εγώ απλά θα ήθελα να προσθέσω, αν μου επιτρέπετε, ένα ακόμα απόσπασμα από τη Σκοπιά του 1960 ―το οποίο προφανώς δεν έχει μπει και αυτό στο άρθρο για να μην βγει πολύ μεγάλο― για να μη μείνει καμία αμφιβολία στον αναγνώστη ότι και η Σκοπιά υποστηρίζει ότι το όνομα «Ιεχωβά» είναι τεχνητό.


Σκοπιά 1960, σελ. 502: "Η μορφή του ονόματος Ιεχωβά ανεφάνη όταν οι πρώτοι μεταφρασταί έλαβαν τα φωνήεντα της λέξεως «Αδονάϊ» και τα παρενέβαλαν μεταξύ των συμφώνων ΓΧΒΧ, και τότε μετέβαλαν το αρχικό «α» σε «ε» για να υποβοηθήσουν την προφορά του ονόματος. Πρόσφατες ανακαλύψεις παρουσιάζουν αυτή τη μορφή του ονόματος ως χρονολογουμένην από το έτος 1270 μ. Χ. στο βιβλίο «Πύτζιο Φίντεϊ» του Ραϋμόνδου Μαρτίνι. Έτσι, η μορφή του ονόματος Ιεχωβά είναι μακράς χρήσεως."


«Μαθηματικά» θα μπορούσαμε να διατυπώσουμε αυτά που λέει η Σκοπιά ως εξής:

Ιεχωβά = ΓΧΒΧ + φωνήεντα_της_λέξης(Αδoνάι).

Αδoνάι στα εβραϊκά σημαίνει Κύριος. Επομένως ―σύμφωνα και με τα γραφόμενα της Σκοπιάς― ο Κύριος μας Ιησούς Χριστός δεν μπορεί παρά να είναι και αυτός Θεός, όπως και ο Πατήρ! Πράγμα που δεν δέχεται η Σκοπιά!

Ιωάννης είπε...

k.Νικόλαε, τι είναι αυτά που γράφετε στο τέλος; Είναι σαν να λέτε ότι ο κάθε 'κύριος' είναι και θεός όπως ο Πατέρας του Χριστού, ο ΕΙΣ ΘΕΟΣ (Ο ΠΑΤΗΡ)

Ιωάννης (μετά πολύ καιρό)

Νικόλαος είπε...

Καλώς ήρθατε πάλι, κ. Γιώργο/Ιωάννη!

Κ. Γιώργο/Ιωάννη, δεν τα λέω εγώ ότι η λέξη Κύριος (και φυσικά αναφέρομαι στον Χριστό και όχι σε σας που επίσης σας αποκαλώ κύριο, αλλά για λόγους ευγενείας) ταυτίζεται με τη λέξη Ιεχωβά· το λέει η Σκοπιά του 1960, σελ. 502:

Ιεχωβά = ΓΧΒΧ + φωνήεντα_της_λέξης(Αδωνάι),

δηλαδή

Θεός_της_Σκοπιάς = ΓΧΒΧ + φωνήεντα_της_λέξης(Κύριος),

δηλαδή

Θεός_της_Σκοπιάς = ΓΧΒΧ + Κύριος.

Κάνω λάθος;


Επίσης μαζί μας συμφωνεί και η Επιτροπή Μετάφρασης Νέου Κόσμου, που στην πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου μεταφράζει τον Χριστό σαν Ιεχωβά!

Πρωτότυπο κείμενο: μηδέ εκπειράζωμεν τον Χριστόν, καθώς καί τινες αυτών επείρασαν και υπό των όφεων απώλοντο. (Α' Κορ. ι' 10)

Μετάφραση Νέου Κόσμου: «Ούτε να υποβάλλυμε σε δοκιμή τον Ιεχωβά όπως [τον] υπέβαλαν σε δοκιμή μερικοί από αυτούς, απλώς και μόνο για να αφανιστούν από τα φίδια.» (βλ. και παράγραφο «ΙΕΧΩΒΑ ΑΝΤΙ ΧΡΙΣΤΟΣ» του σχετικού άρθρου του κ. Χρήστου).

Ανώνυμος είπε...

Εγραψα
ΩςΑνωνυμος_
"ΕΞΟΔ.17,2 ΚΑΙ ΕΛΟΙΔΟΡΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΔΟΣ ΕΙΣ ΗΜΑΣ ΥΔΩΡ ΔΙΑ ΝΑ ΠΙΩΜΕΝ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΜΩΥΣΗΣ ΔΙΑ ΤΙ ΛΟΙΔΟΡΕΙΤΕ ΚΑΤ ΕΜΟΥ ΔΙΑ ΤΙ ΠΕΙΡΑΖΕΤΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ.Ομοιως στην Κ.Δ Α΄Κορινθ 10,9 μηδε εκπειράζωμεν τον Χριστόν, καθώς τινες αυτων επείρασαν, και υπο των οφεων απώλλυντο.Εδω βλεπουμε καθαρα οτι ο Γιαχβε της Π.Δ ηταν ο Χριστος.
Ανοιγοντας στο ιδιο χωριο του Αποστ.Παυλου στην Α.Γραφη της Σκοπιας διαβαζουμε << Ουτε να υποβαλλουμε σε δοκιμη τον Ιεχωβα,οπως (τον) υπεβαλαν σε δοκιμη μερικοι απ' αυτους,απλως και μονο για να αφανιστουν απο τα φιδια (Α΄ Κορ.10.9)>>.Γιατι σβησατε την λεξη Χριστος και βαλατε τη λεξη Ιεχωβα?.

Απαντηση που ελαβα από ανωνυμο ν2 ΜΤΙ.
[Το ερώτημα το θέτετε, κ. Ανώνυμε, είναι λογικό. Υπάρχουν λιγοστά εδάφια που φαίνεται να δείχνουν ότι ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο Χριστός της Καινής.]


ο κ Γιωργος απαντησε

Η ΜΝΚ ΣΩΣΤΟΤΑΤΑ το μεταφράζει το εδάφιο Α Κορινθίους 10,9 με βάση το
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Westcott & Hort
Αυτόν που ονομάζει το κείμενο "κύριον" είναι ο ίδιος με τον "ολοθρευτή" (εξολοθρευτή), που λέει παρακάτω, δηλαδή τον Ιεχωβά/Γιαχβέ. Τον Ιεχωβά/Γιαχβέ πείραξαν, ο Ιεχωβά/Γιαχβέ έστειλε τα φίδια και χάθηκαν,
ο Ιεχωβά όταν γόγγυξαν τους κατέστρεψε.


Ο ανωνυμος ΑΠΑΝΤΑ .

Τοσα χρονια που χρησιμοποιουσατε την Κ.Δ του Βαμβα πριν φτιαξετε την δικη σας εσφαλμενα κυρρησατε Χριστον ως ΙΕΧΩΒΑ? Όταν γυρνουσατε από πορτα σε πορτα με την Κ.Δ του Βαμβα που γραφει Χριστον αντι Ιεχωβα ΠΟΤΕ ΛΕΓΑΤΕ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΟΤΕ Η ΤΩΡΑ.

Κ.Δ βαμβα,9 ΜΗΔΕ ΑΣ ΠΕΙΡΑΖΩΜΕΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΙΝΕΣ ΑΥΤΩΝ ΕΠΕΙΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΣΘΗΣΑΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΟΦΕΩΝ .

Αρχαιο Κειμενο 9 μηδε εκπειράζωμεν τον Χριστόν, καθώς τινες αυτων επείρασαν, και υπο των οφεων απώλλυντο

Μην μου αραδιαζεις λοιπον εμενα μπουρδες διοτι εσεις χρησημοποιουσατε τον Βαμβα που λεει Χριστον τοτε ενώ τωρα το αλλαξατε κατά το κειμενο Westcott Hort που λεει Κυριον για να μην φαινεται ότι ο Γιαχβε της Παλαιας είναι ο Ιησους της Κ.Δ
Οσο γιαυτα που γραφεις παρακατω κ Γιωργο
-Αυτόν που ονομάζει το κείμενο "κύριον" είναι ο ίδιος με τον "ολοθρευτή" (εξολοθρευτή), που λέει παρακάτω, δηλαδή τον Ιεχωβά/Γιαχβέ.
Τον Ιεχωβά/Γιαχβέ πείραξαν, ο Ιεχωβά/Γιαχβέ έστειλε τα φίδια και χάθηκαν,
ο Ιεχωβά όταν γόγγυξαν τους κατέστρεψε.-δικαιολογεις μονος σου πληρως την αποψη ότι ο Χριστος στην προς Κορινθιους είναι ο Γιαχβε της Παλαιας στην περιπτωση της Κ.Δ του Βαμβα που χρηιμοποιουσατε.
Υ.Γ. Μην απαντατε με κατεβατα της Σκοπιας απλως για να απαντατε διοτι τα σχολια καταγραφονται και ΜΕΝΟΥΝ εις τον αιωνα.
Αποφασιστε ποτε κηρυσσατε λανθασμενα ,πριν με τον Βαμβα που λεγατε τον Χριστο Γιαχβε η τωρα που λετε μονον τον Πατερα Γιαχβε.
Μην νομιζετε ότι θα σας απαντησω ότι κι αν πειτε διοτι ετσι μειωνω τον εαυτο μου και τον κανω βλακωτερο των βλακων. ΔΕΝ ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΜΕ ΑΣΤΕΙΟΥΣ ΣΥΝΟΜΗΛΙΤΕΣ
Θα εισασταν σωστοι αν δεν χρηιμοποιουσατε καθολου την Κ.Δ του Βαμβα.
Χαιρετισματα στη Σκοπια που αλλαζει τους Ιεχωβα με την ΩΡΑ και σε οσους την Πιστευουν Σκεφτειτε λιγο τον Αινσταιν που ειπε ότι δυο πραγματα δεν εχουν ορια,το συμπαν και η βλακεια.Επιτρεψτε μου να προσθεσω κι ένα ακομα,Η ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ.
Καληνυχτα και Ονειρα Προφητικα κ Γιωργο με πολύ νέο ΦΩΣ

Βασίλης είπε...

...όντως το όνομα Ιεχωβά(ΓιεΧωΒάΧ) είναι τεχνητό, όμως σε θρησκευτικά του 1924 της 4ης Δημοτικού αναφέρεται ώς το όνομα του Θεού(!), ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΟ...
...το ΓιάΧΒεΧ είναι επίσης τεχνητό...
...τα δύο αυτά ονόματα υπάρχουν στην Σολομονική(!!!) και είναι ονόματα του Σατανά(!!!), παράδειγμα: ''ΓιάΧ από την αρχαία εβρα'ι'κή προσφώνηση Αλλελού-ΓιάΧ(ΑΛΛΗΛΟΎ'Ι'Α), Βέ απ'το όνομα Βεελζεβούλ(!!!) και Χ απ'το ΧαΒάΧ(γίνομαι) ΔΗΛΑΔΗ ''ο Βεελζεβούλ ο πατήρ του ψεύδους που κάνει να γίνεται(!!!)''...
...αυτά...

Γιώργος είπε...

Λέτε να είναι τεχνητό και το όνομα "ΕΛΛΗΝΑΣ";
Η μήπως το "ΓΚΡΑΙΚΟΣ";
Τι να πούμε το "Ρωμιός";
Ποια είναι η 'Ρωμιοσύνη' που τραγουδάει ο Νταλάρας;
Οταν οι Γερμανοί λένε 'Γκρίχεν' για τους Ελληνες και άλλοι 'Γκρέκο' ή ακόμα και 'Χελλένεν', γιατί δεν τους διορθώνετε και αφήνετε τις λανθασμένες προφορές ενώ για το όνομα του Θεού καίγεστε αν αυτό προφέρεται Ιεχωβά ή Γιαχβέ;

Γιώργος

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Γιώργο,

Θα ήθελα να μου εξηγήσεις την άποψη της εταιρίας, όπως αυτή διατυπώνεται στη "Σκοπιά" 1/2/1999, σελ. 30-31:

"«ΚΙΒΔΗΛΗ», «υβριδική», «τερατώδης». Τι θα μπορούσε να υποκινήσει κάποιους λογίους της Βιβλικής εβραϊκής να χρησιμοποιήσουν τόσο σκληρούς χαρακτηρισμούς; Το αμφιλεγόμενο ζήτημα είναι κατά πόσον ο τύπος «Ιεχωβά» αποτελεί κατάλληλη προφορά του ονόματος του Θεού. Αυτή η διαμάχη μαίνεται επί εκατό και πλέον χρόνια. Σήμερα, οι περισσότεροι λόγιοι φαίνεται ότι κλίνουν προς το δισύλλαβο τύπο «Γιαχβέ». Αλλά είναι πράγματι η προφορά «Ιεχωβά» τόσο «τερατώδης»;"

Και αφού αναφέρει παραδείγματα μελετητών που ουσιαστικά λένε ότι δεν μπορεί να πει κανείς σίγουρα ποια είναι η σωστή προφορά, παρότι παραδέχονται ότι ο τύπος "Γιαχβέ" είναι ο πιο καθιερωμένος, καταλήγει:

"Γι’ αυτόν το λόγο, τουλάχιστον ορισμένοι λόγιοι συμφωνούν ότι η προφορά «Ιεχωβά» δεν είναι τελικά και τόσο «τερατώδης»."

Άρα συζητάμε όχι για το ποιά είναι η σωστή προφορά, αλλά για το αν η συγκεκριμένη προφορά είναι πολύ ή λίγο "τερατώδης", και μάλιστα για το αν συμφωνούν γι' αυτό άτομα που δεν ανήκουν στη "Σκοπιά" και άρα δεν "καθοδηγούνται από τον Ιεχωβά".

Μόνο που σε παλιότερα έντυπά της ("Από τον Απολεσθέντα Παράδεισο..." του 1960) έλεγε άλλα:

"Θα καταφαγωθούν οι σάρκες εκείνων που δεν ήθελαν να μάθουν ότι ο ζών και Αληθινός Θεός λέγεται Ιεχωβά. Θα διαλυθούν ενώ θα στέκουν στα πόδια των".

Άρα αποδεχόταν σαν ορθή την συγκεκριμένη προφορά, απειλώντας μάλιστα όσους δεν τη δέχονται.

Μπορεί σοβαρά κάποιος από τη μία να απειλεί με τέτοιες τιμωρίες όσους δεν δέχονται ως σωστό το "Ιεχωβά", και από την άλλη να συζητάει αν η συγκεκριμένη προφορά "δεν είναι τελικά και τόσο «τερατώδης»";

Μήπως πρέπει η εταιρία "Σκοπιά" να αποφασίσει τι ισχύει τελικά; Είναι η προφορά σημαντική ή όχι;

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Ανώνυμος είπε...

@ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΥΠΑΡΞΕΙ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ
Κατ’ αρχάς πρέπει να διευκρινίσουμε πως όνομα που να προσδιορίζει το Θεό είναι αδύνατο να υπάρξει. Γιατί όχι μόνο η ανθρώπινη γλώσσα είναι αδύνατο να βρει -λόγω του πεπερασμένου της φύσης της- λέξη που να προσδιορίζει και να εξαντλεί τελείως την έννοια Θεός, αλλά και γιατί αν ο Θεός κλειστεί μέσα στα στενά όρια του ονόματος παύει να είναι Θεός.@

Η πρώτη παράγραφος του άρθρου, εξηγεί με απλά λόγια αυτό που στη συνέχεια ειπώθηκε στο πρώτο σχόλιο:

«Οι πλατωνίζουσες απόψεις περί Θεού θεωρούσαν ακατάλληλο ανθρωπομορφισμό το να έχει όνομα. Ναι, η πλατωνίζουσα υπερβατικότητα του Θεού και η αποφατική θεολογία περί του ακατάληπτου του Θεού ήταν ασύμβατη με την ύπαρξη ονόματος.»

Αφού είναι αδύνατο να υπάρξει όνομα για τον Θεό, γιατί στην Π.Δ. ο Θεός έχει όνομα και μάλιστα απαγορεύεται η λήψη του επί ματαίω;

«ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω» [Έξ. 20:7 και Δευτ. 5:11]

«ουκ ομείσθε τω ονόματί μου επ’ αδίκω και ου βεβηλώσετε το όνομα το άγιον του Θεού υμών». [Λευ. 19:12].


@Δυστυχώς λόγω της δεισιδαιμονίας των Εβραίων και της αυστηρής κατά γράμμα τήρησης της εντολής του Μωσαϊκού Νόμου, να μην προφέρεται το όνομα του Θεού χωρίς λόγο, οι Εβραίοι δεν πρόφεραν πλέον το όνομα που το απέδιδαν με το τετραγράμματο ΓΧΒΧ και έτσι με το πέρασμα του χρόνου ξεχάστηκε η προφορά του ονόματος του Θεού@

Η προφορά του ονόματος του Θεού σταμάτησε, όχι λόγω της δεισιδαιμονίας των Εβραίων, ούτε λόγω της αυστηρής κατά γράμμα τήρησης της εντολής του Μωσαϊκού Νόμου. Αλήθεια, οι πιστοί θα μπορούσαν να εφαρμόζουν και “χαλαρά” το Νόμο; Η χαλαρότητα στην τήρηση του Νόμου ήταν κάτι επιτρεπτό και θεάρεστο; Και εκτός από την εντολή περί του ονόματος του Θεού, ποιες άλλες εντολές θα μπορούσαν να έχουν ...χαλαρή τήρηση και όχι αυστηρή;

H προφορά του ονόματος σταμάτησε επειδή αυτό έλεγε ο Νόμος:

«ονομάζων δε το όνομα Κυρίου, θανάτω θανατούσθω, λίθοις λιθοβολείτω αυτόν πάσα η συναγωγή Ισραήλ, εάν τε προσήλυτος, εάν τε αυτόχθων, εν τω ονομάσαι αυτόν το όνομα Κυρίου, τελευτάτω.» [Λευ. 24:16].

Αν μπορούσαμε να κατηγορήσουμε για κάτι τους Ισραηλίτες αυτό δεν θα ήταν η αφοσίωσή τους στην τήρηση της εντολής αλλά η επιπολαιότητά τους και η αδυναμία τους να αποφύγουν τη λήθη του ονόματος. Παρά την απαγόρευση προφοράς του ονόματος, θα μπορούσαν να είχαν βρει έναν τρόπο να το διασώσουν.

Με δεδομένη λοιπόν την ύπαρξη ονόματος του Θεού, ο χριστιανισμός ούτε λίγο ούτε πολύ μας λέει πως ο Θεός, ενώ είχε ένα συγκεκριμένο όνομα και είχε δώσει σαφείς και αυστηρές εντολές σχετικά με το όνομα αυτό, ξαφνικά συνειδητοποιεί ότι έχει κάνει λάθος. Αφού Είμαι άναρχος, ακατάληπτος, άρρητος, απερινόητος, αχώρητος, δεν γίνεται να έχω όνομα. Ξεχάστε το!
Έτσι εξηγείται και η αδυναμία των Εβραίων να διασώσουν το όνομα. Τους έκανε ο Θεός να το ξεχάσουν και να μην γνωρίζει κανείς ποιο ήταν αυτό.

Εξακολουθεί πάντως να είναι αξιοπερίεργο το γεγονός ότι αδυνατούν να επαναφέρουν το όνομα. Διότι περί ενός ονόματος πρόκειται. Αν γνωρίζεις τέσσερα σύμφωνα από ένα όνομα π.χ. ΒΣΛΣ πόσα ονόματα μπορεί να υπάρχουν με αυτά τα σύμφωνα; Bασίλης; Βασίλειος; Βασάλιος;

Το βέβαιο είναι ότι το όνομα αυτό σύμφωνα με την Αγία Γραφή («Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου») δεν έπαψε να υπάρχει. Ο Θεός μάλιστα θέλει να το δει και πάλι γραμμένο:

«Ο νικών, ποιήσω αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και έξω ου μη εξέλθη έτι, και γράψω επ’ αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της καινής Ιερουσαλήμ, η καταβαίνει εκ του ουρανού απο του Θεού μου, και το όνομα μου το καινόν.» [Απ. 3:12].

Filos.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Filos,

Ο Θεός έχει όνομα, και μάλιστα όχι ένα αλλά πολλά. Με τη διαφορά, όμως, ότι τα ονόματα αυτά αναφέρονται το καθένα σε κάποιο συγκεκριμένο χαρακτηριστικό Του, το οποίο και εκδήλωνε τη συγκεκριμένη στιγμή.

Δεν μπορούμε, όμως, να πούμε ότι ο Θεός έχει προσωπικό όνομα, καθώς κάτι τέτοιο θα σήμαινε ότι μπορούμε να κατανοήσουμε και να περιγράψουμε την ουσία του Θεού, πράγμα αδύνατο για τον άνθρωπο.

Το τετραγράμματο (ΓΧΒΧ) μεταφράζεται ως "ο Ών", δηλαδή αυτός που υπάρχει, σε αντίθεση με τους θεούς των εθνών που δεν είναι αληθινοί. Πρόκειται, λοιπόν, για ένα από τα χαρακτηριστικά του Θεού, και άρα η επιμονή της "Σκοπιάς" ότι το συγκεκριμένο όνομα έχει μεγαλύτερη βαρύτητα από τα υπόλοιπα είναι λανθασμένη.

Οι περιπτώσεις που η Αγία Γραφή μιλάει για "το όνομα του Θεού" δεν αναφέρονται σε κάποιο συγκεκριμένο όνομα, αλλά στο ότι δεν πρέπει κανείς να επικαλείται το Θεό χωρίς σεβασμό (άσχετα με το όνομα που θα χρησιμοποιήσει).

Ο Χριστός δεν φανέρωσε στους ανθρώπους κάποιο ξεχασμένο όνομα του Θεού Πατρός, καθώς δεν χρησιμοποίησε ποτέ κάποιο τέτοιο όνομα. Αντίθετα το όνομα που φανέρωσε ήταν το Πατέρας, δηλαδή την πατρική σχέση του Θεού με τους ανθρώπους η οποία δεν ήταν τελείως ξεκάθαρη στην Παλαιά Διαθήκη.

Άλλωστε αν δεχτούμε ότι ο Θεός έχει κάποιο προσωπικό όνομα, γιατί δεν θα χρησιμοποιούσε πάντα αυτό, αντί να αλλάζει ονόματα;

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Ανώνυμος είπε...

Αγωνιστή, αν προσφωνήσω κάποιον Λεβέντη, Μερακλή, Θεριακλή, Κιμπάρη, Τσίφτη, Μόρτη, Μορφονιό, Χουβαρντά, Τσαμπουκά, Παλικαρά, Παιχταρά, όλα αυτά δεν είναι ονόματά του.
Κύριος, Θεός, Ύψιστος, Παντοκράτωρ, Πατέρας, Δεσπότης, Βασιλεύς, Δίκαιος, Αιώνιος, Αγαθός, Ελεήμων, Οικτίρμων, Ζηλότυπος, Ζηλωτής, δεν είναι ονόματα. Κανένα από αυτά δεν είναι το όνομα του Θεού.

Το ότι το τετραγράμματο μεταφράστηκε σε κάτι, δεν σημαίνει ότι δεν ήταν το όνομά του Θεού αλλά ένα ακόμα χαρακτηριστικό του. Το ότι Αλέξανδρος είναι αυτός που αποκρούει τους άνδρες, Ανδρόνικος αυτός που νικά τους άνδρες, Τηλέμαχος αυτός που μάχεται από μακρυά, δεν σημαίνει ότι αυτά δεν είναι ονόματα αλλά απλώς χαρακτηριστικά.

Η Γραφή είναι σαφής, αναφέρεται σε συγκεκριμένο όνομα «ονομάζων δε το όνομα Κυρίου, θανάτω θανατούσθω» και όχι σε επίκλιση ασχέτως ονόματος.

Τελικά, ποιο όνομα έχετε κατά νου όταν προσεύχεστε «Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου» και ποιο είναι το όνομα του Θεού για το οποίο μιλά ο Ιησούς στην Αποκάλυψη του Ιωάννη; «Ο νικών, ποιήσω αυτόν στύλον εν τω ναώ του Θεού μου, και έξω ου μη εξέλθη έτι, και γράψω επ’ αυτόν το όνομα του Θεού μου και το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της καινής Ιερουσαλήμ, η καταβαίνει εκ του ουρανού απο του Θεού μου, και το όνομα μου το καινόν.» [Απ. 3:12].

Filos.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Filos,

Άρα, λοιπόν, το όνομα "ο Ών" περικλείει την ουσία του Θεού; Διότι αυτό το συμπέρασμα προκύπτει αν θεωρήσουμε ότι από όλα τα ονόματα αυτό είναι ΤΟ όνομα.

Προφανώς, όμως, κάτι τέτοιο δεν συμβαίνει, αφού δεν εκφράζει καμία από τις υπόλοιπες ιδιότητες που ο Θεός έχει φανερώσει έχοντας χρησιμοποιήσει άλλα ονόματα.

Το ποιο όνομα έχει κανείς κατα νου στην Κυριακή Προσευχή νομίζω ότι δεν χρήζει σοβαρής συζήτησης, αφού η ίδια η προσευχή απαντά στην ερώτησή σου: "Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου". Αυτό άλλωστε είναι και το όνομα που ο Κύριος φανέρωσε.

Εάν πραγματικά υπήρχε κάποιο όνομα στο οποίο έπρεπε να δωθεί μεγαλύτερη βαρύτητα, δεν νομίζεις ότι ο Θεός θα φρόντιζε να το διασαφηνίσει, τη στιγμή μάλιστα που ήξερε ότι θα υπάρξουν πολλά ονόματα;

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Ανώνυμος είπε...

@Το ποιο όνομα έχει κανείς κατα νου στην Κυριακή Προσευχή νομίζω ότι δεν χρήζει σοβαρής συζήτησης, αφού η ίδια η προσευχή απαντά στην ερώτησή σου: "Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομα σου". Αυτό άλλωστε είναι και το όνομα που ο Κύριος φανέρωσε.@

Μα είναι όνομα το «Πατήρ ημών»; Θα έλεγες ποτέ ότι «Υιός» είναι το όνομα του Ιησού;

Έπειτα ο Θεός ως «Πατέρας» δεν ήταν άγνωστος μέχρι την εποχή του Χριστού, ώστε να το φανέρωσε ο Ιησούς. Εννοείται βέβαια ως Πατέρας όλων των ανθρώπων:

«Κύριε, πάτερ και δέσποτα ζωής μου, μη εγκαταλίπης με εν βουλή αυτών» [Σ. Σειράχ 23:1]

«Κύριε, πάτερ και Θεέ ζωής μου, μετεωρισμόν οφθαλμών μη δως μοι» [Σ. Σειράχ 23:4]

«η δε ση, πάτερ, διακυβερνά πρόνοια, ότι έδωκας και εν θαλάσση οδόν και εν κύμασι τρίβον ασφαλή» [Σ. Σολ. 14:3]


@Άρα, λοιπόν, το όνομα "ο Ών" περικλείει την ουσία του Θεού; Διότι αυτό το συμπέρασμα προκύπτει αν θεωρήσουμε ότι από όλα τα ονόματα αυτό είναι ΤΟ όνομα.@

«Ο Ων» δεν είναι το όνομα. Είναι η μετάφραση, η “απόδοση”, η ερμηνεία του ονόματος.

Λες πως αν έπρεπε να δωθεί μεγαλύτερη βαρύτητα σε κάποιο όνομα, ο Θεός θα φρόντιζε να το διασαφηνίσει, τη στιγμή μάλιστα που ήξερε ότι θα υπάρξουν πολλά ονόματα. Μα δεν πρόκειται για πολλά ονόματα αλλά για ένα. Όταν ο Θεός λέει στον Μωυσή «τούτο μου εστίν όνομα αιώνιον και μνημόσυνον γενεών γενεαίς» εννοεί κάποιο συγκεκριμένο όνομα, αλλιώς θα έλεγε “ονόματα” και όχι “όνομα”.
Κανένα άλλο δεν είναι όνομα και ούτε οι πατέρες τα δέχονται ως ονόματα. Δες τι λέει ο Άγιος Επιφάνιος, ο οποίος βέβαια δεν δέχεται κανένα όνομα:

«οι ανόητοι, νομίζοντες όνομα είναι του Θεού τινές τον Σαβαώθ, ως ήδη και εν ταις πρότερον αιρέσεσι διά πλάτους ημίν πεπραγμάτευται περί ερμηνείας του Σαβαώθ και άλλων ονομασιών, του τε Ηλί και του Εωλί, του τε Ισραήλ, και του Σαδαΐ, του τε Ελλιών, του τε Ραββωνί, του Ιά, του τε Αδωναΐ, του τε Ιάβε. Ως ονομασίαι εισί δοξολογιών άπασαι ερμηνευόμεναι και ουκ ονόματα εστί θετά, ως ειπείν, τη Θεότητι. Άτινα και ενταυθοί σπουδασθήσονται, ερμηνευθέντα κείσθαι, το Ισραήλ Θεός, το Ελωείμ Θεός αεί, το Ηλί Θεός μου, το Σαδδαΐ ο Ικανός, το Ραββωνί ο Κύριος, το Ιά Κύριος, το Αδωναΐ ο ων Κύριος, το Ιάβε ος ην και έστι και αεί ων, ως ερμηνεύει τω Μωυσή.»
[Άγιος Επιφάνιος Κύπρου, Κατά αιρέσεων ογδοήκοντα, βιβλίο1, τόμος 3, Κατά Αρχοντικών].

Η Π.Δ. λέει «άγιον και φοβερόν το όνομα αυτού» και «ου βεβηλώσετε το όνομα το άγιον του Θεού υμών». Ποιο όνομα εννοεί;

Filos.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Filos,

Προφανώς και θεωρώ ότι το "Υιός" είναι ένα όνομα του Ιησού, καθώς δείχνει ένα από τα χαρακτηριστικά Του. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι το μοναδικό όνομά Του, αφού δεν περιλαμβάνει άλλες ιδιότητές Του.

Αυτό που ο Χριστός φανέρωσε στους ανθρώπους δεν ήταν το ότι ο Θεός είναι Πατέρας όλων των ανθρώπων, καθώς όπως λές αυτό ήταν ήδη γνωστό. Φανέρωσε, όμως, τη δυνατότητα του ανθρώπου να γίνει κυριολεκτικά υιός Θεού κατά χάρη, κάτι που δεν υπήρχε μέχρι τότε σαν δεδομένο.

Εάν το τετραγράμματο είναι κατά τη γνώμη σου το μόνο όνομα του Θεού, θα πρέπει να εξηγήσεις τα έξής:

1) Τι είναι τα υπόλοιπα ονόματα που έδωσε ο Θεός στον εαυτό Του, τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη;

2) Ποιά είναι, με βάση αυτό το ιδιαίτερο όνομα, η ουσία του Θεού;

Ο Άγιος Επιφάνιος περιγράφει ακριβώς αυτό που σου λέω: κανένα από τα ονόματα του Θεού δεν περιγράφει πλήρως το Θεό, αλλά ορισμένα από τα χαρακτηριστικά Του. Άρα δεν υπάρχει κάποιο όνομα που να είναι υπεράνω των άλλων. Αυτό, αν το διαβάσεις προσεκτικά, απαντά και στην ερώτησή σου για το τι εννοούσε ο Θεός όταν μιλούσε στο Μωυσή: παρουσίαζε το χαρακτηριστικό Του που ταίριαζε καλύτερα στη συγκεκριμένη περίπτωση.

Το ίδιο ισχύει και στις υπόλοιπες αναφορές της Αγίας Γραφής στο όνομα του Θεού. Τη στιγμή που δεν υπάρχει κάποιο όνομα διαφορετικό από τα υπόλοιπα δεν υπάρχει λόγος να γίνει ειδική μνεία. Όποιο όνομα από αυτά και να επιλέξει κανείς είναι όνομα του Θεού, και για όλα ισχύουν οι ίδιοι κανόνες.

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Ανώνυμος είπε...

@Τι είναι τα υπόλοιπα ονόματα που έδωσε ο Θεός στον εαυτό Του, τόσο στην Παλαιά όσο και στην Καινή Διαθήκη;@

Τα υπόλοιπα, είναι αυτό ακριβώς που λέει ο Επιφάνιος «ονομασίαι εισί δοξολογιών άπασαι ερμηνευόμεναι και ουκ ονόματα».


@Ποιά είναι, με βάση αυτό το ιδιαίτερο όνομα, η ουσία του Θεού@

Για κάποιο λόγο (σίγουρα οι επιδράσεις από τον νεοπλατωνισμό έπαιξαν ρόλο), εντελώς αυθαίρετα και αξιωματικά θέλετε να συσχετίσετε το όνομα με την ουσία. Από πού κι ως πού; Δηλαδή κάτι του οποίου η ουσία είναι ακατάληπτη, απαγορεύεται να έχει όνομα;

Κι όμως, στην Π.Δ. υπάρχουν αναφορές σ’ αυτό το όνομα, «ου βεβηλώσουσι το όνομα το άγιόν μου» λέει και όχι “ονόματα” άρα αναφέρεται σε ένα συγκεκριμένο όνομα. Και αλλού ...«εμεγάλυνας επί παν το όνομα το άγιόν σου». Ποιο ήταν το όνομα το άγιο;
«Γνωστός εν τη Ιουδαία ο Θεός, εν τω Ισραήλ μέγα το όνομα αυτού».
Μέγα το όνομα αυτού, λέει. Ποιο όνομα;


@Προφανώς και θεωρώ ότι το "Υιός" είναι ένα όνομα του Ιησού, καθώς δείχνει ένα από τα χαρακτηριστικά Του.@

Ιησούς ήταν το όνομα. Ιησούς ο Ναζωραίος ή Γιεσονά Νοζορή όπως το προφέρει ο Άγιος Νικόδημος. Χριστός, Υιός, Διδάσκαλος, Δάσκαλος, Ραββουνί, Ραββί ήταν ιδιότητες και χαρακτηριστικά του όπως λες.
Το “Ιησούς” ήταν όνομα και μάλιστα συνηθισμένο στην Ιουδαία. Προφανώς για κάποιον που τον φώναζαν Ιησού και ήταν ψαράς, το “Ιησούς” δεν ήταν άλλο ένα χαρακτηριστικό του όπως το “ψαράς” αλλά το όνομά του φίλτατε Αγωνιστή.


@Αυτό, αν το διαβάσεις προσεκτικά, απαντά και στην ερώτησή σου για το τι εννοούσε ο Θεός όταν μιλούσε στο Μωυσή: παρουσίαζε το χαρακτηριστικό Του που ταίριαζε καλύτερα στη συγκεκριμένη περίπτωση.@

Ναι, εντάξει αυτά τα έλεγε πολύ πιο πριν ο Φίλων ο Αλεξανδρεύς ο Πλάτωνας των Ιουδαίων, που θεωρούσε ότι ο Θεός είναι αδύνατον να έχει όνομα και ότι η απάντηση του Θεού στην ερώτηση του Μωυσή «ερωτήσουσί με τι όνομα αυτώ; τι ερώ προς αυτούς;» αποτελούσε γι αυτόν υπεκφυγή που αποσκοπούσε να αντιληφθούν οι άνθρωποι ότι είναι αδύνατον να κατανοήσουν τη φύση του.
Κι ακόμη σαφέστερα το λέει ο Ιουστίνος: «Ο μεν γαρ Μωυσής ο Ων έφη, ο δε Πλάτων το Ον. Εκάτερον δε των ειρημένων τω αεί όντι Θεώ προσήκειν φαίνεται, αυτός γαρ εστί μόνος ο αεί ων, γένεσιν δε μη έχων.»

Όμως, στην Π.Δ. μαθαίνουμε ότι ... «εκ γης μακρόθεν σφόδρα ήκασιν οι παίδες σου εν ονόματι Κυρίου του Θεού σου, ακηκόαμεν γαρ το όνομα αυτού και όσα εποίησεν εν Αιγύπτω και όσα εποίησε τοις βασιλεύσι των Αμορραίων» [Ιησ. 9:9-10]

Οι κάτοικοι της Γαβαών, ποιο όνομα του Θεού των Ισραηλιτών είχαν ακούσει;

Όταν στην Π.Δ. διαβάζουμε ...«Αινείτε, παίδες, Κύριον, αινείτε το όνομα Κυρίου», ποιο όνομα ζητά να υμνούν;

Filos.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Filos,

Εάν τα υπόλοιπα ονόματα είναι απλά "ονομασίαι δοξολογιών", τι είναι αυτό που ξεχωρίζει το συγκεκριμένο όνομα; Όπως είπες και εσύ, ο Άγιος Επιφάνιος δεν δέχεται κανένα όνομα.

Το όνομα έχει έναν σκοπό: να περιγράψει κάτι. Εάν δεν είμαστε σε θέση να περιγράψουμε πλήρως κάτι, τότε δεν μπορούμε να του δώσουμε και όνομα. Μπορούμε να περιγράψουμε μόνο ότι κατανοούμε, γι' αυτό και περιγράφουμε ορισμένα χαρακτηριστικά του Θεού, αλλά όχι το Θεό.

Αν θες να μπούμε σε λεπτομέρειες, το όνομα του Χριστού στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο αναφέρεται τόσο ως Ιησούς όσο και Εμμανουήλ στην ίδια παράγραφο (Ματθ. Α'23-25), γεγονός που αποδεικνύει ότι τα ονόματα αυτά είχαν μόνο ένα σκοπό: να χαρακτηρίσουν το πρόσωπο. Το ίδιο ισχύει και για τα υπόλοιπα ονόματα των προσώπων της Αγίας Τριάδας.

Όσο για το "ποιο όνομα" που με ρωτάς, ρωτάω και εγώ με τη σειρά μου: γιατί το τετραγράμματο και όχι κάποιο άλλο από τα ονόματα που κατά καιρούς έχει δώσει ο Θεός; Τι είναι αυτό που, κατά τη γνώμη σου, ξεχωρίζει το τετραγράμματο από τα άλλα ονόματα;

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Tatiani Melidoni είπε...

Filos,
Είναι μερικά ασαφή σημεία, που δείχνουν άλλα να παρουσιάζεις για τον εαυτό σου κι άλλα να βγαίνουν τελικά...
1) Ενώ δηλώνεις άθεος, δεν έχεις πρόβλημα να ανακατευτείς σε μια συζήτηση, που -όντας άθεος- δεν θα έπρεπε λογικά να σε ενδιαφέρει και μάλιστα εκφράζοντας διδασκαλίες της εταιρίας "Σκοπιά" των "Μαρτύρων του Ιεχωβά" περί προσωπικού ονόματος του Θεού, που δήθεν αντιστοιχεί στο τετραγράμματο ΓΧΒΧ.
2) Προσπαθείς να παρουσιάσεις -χωρίς να το θέτεις άμεσα- την άποψη της "Σκοπιάς" ότι τα υπόλοιπα ονόματα του Θεού -εκτός από το ΓΧΒΧ- είναι απλά τίτλοι, ενώ το τετραγράμματο έχει μεγαλύτερη αξία από αυτά.
3) Επικαλείσαι τον Άγιο Επιφάνιο σαν πηγή υπέρ της άποψης ότι τα ονόματα είναι τίτλοι, αλλά, ενώ παραδέχεσαι ότι ο Άγιος Επιφάνιος δεν δέχεται κανένα όνομα και ενώ στο κείμενο που παραθέτεις γίνεται μνεία και στο τετραγράμματο -το οποίο τοποθετείται στην ίδια κατηγορία με τα υπόλοιπα ονόματα-, επιμένεις ότι υπάρχει κάποιο ιδιαίτερο όνομα με μεγαλύτερη αξία από τα άλλα.
4) Είσαι τελικά Μάρτυρας του Ιεχωβά και προσπαθείς να περάσεις για ουδέτερος ώστε να πείσεις πιο εύκολα...? -υπάρχουν και τέτοιες περιπτώσεις- ή είσαι αντιεκκλησιαστικός με ιδιαίτερη εμπάθεια, ώστε να μην έχεις πρόβλημα να ενστερνιστείς οποιαδήποτε θεωρία, αρκεί αυτή να συγκρούεται με τη διδασκαλία της Εκκλησίας?
Filos, αποφάσισε τελικά ποιος είσαι... ο διχασμός προσωπικότητας... οδηγεί τελικά στην παράνοια...

Ανώνυμος είπε...

@Το όνομα έχει έναν σκοπό: να περιγράψει κάτι. Εάν δεν είμαστε σε θέση να περιγράψουμε πλήρως κάτι, τότε δεν μπορούμε να του δώσουμε και όνομα.@

Το δικό σου όνομα, σε περιγράφει πλήρως; Τι μπορεί να περιγράψει ένα όνομα π.χ. Νικόλαος, όταν χιλιάδες άνθρωποι εδώ και αιώνες έφεραν αυτό το όνομα;
Το όνομά σου, κάποιος μπορεί να το έχει δώσει στο γάτο του, στο σκύλο του, στο χρυσόψαρό του, στον λούτρινο αρκούδο του παιδιού του.

Δεν είναι μόνο τα άρρητα και τα ακατάληπτα που δεν μπορούν να έχουν όνομα. Με το δικό σου σκεπτικό, τίποτα δεν μπορεί να έχει όνομα γιατί είναι αδύνατο μία λέξη να περιγράψει πλήρως, ακόμη και τα πιο απλά αντικείμενα.

Ο θεός του μονοθεϊστή Ακενατόν είχε όνομα. Ο θεός του Μωυσή είχε όνομα. Ακολούθησαν όμως ο Πλάτωνας και ο Φίλωνας και στη συνέχεια οι χριστιανοί που τους ήταν αδιανόητο ο Θεός να έχει όνομα:
«όνομα γαρ τω αρρήτω θεώ ουδείς έχει ειπείν, ει δε τις τολμήσειεν είναι λέγειν, μέμηνε την άσωτον μανίαν.»

Το “Εμμανουήλ” αναφέρεται μία μόνο φορά σε ολόκληρη την Κ.Δ. Μάλλον μόνο ο Ματθαίος ήθελε να ταυτίσει τον Ιησού με τον Εμμανουήλ του Ησαΐα.
«Και εκλήθη το όνομα αυτού Ιησούς, το κληθέν υπό του αγγέλου προ του συλληφθήναι αυτόν εν τη κοιλία.»
Εκλήθη το όνομα αυτού Ιησούς, ούτε Υιός, ούτε Αμνός, ούτε Άμπελος, ούτε Ναζωραίος, ούτε Ναζαρηνός.

@γιατί το τετραγράμματο και όχι κάποιο άλλο από τα ονόματα που κατά καιρούς έχει δώσει ο Θεός; Τι είναι αυτό που, κατά τη γνώμη σου, ξεχωρίζει το τετραγράμματο από τα άλλα ονόματα;@

Γιατί είναι το μόνο που είναι ...όνομα. Είναι αυτό για το οποίο ο Ιερεμίας είπε:
«ου μη ονομάσω το όνομα Κυρίου και ου μη λαλήσω έτι επί τω ονόματι αυτού.» [Ιερ. 20:9].
Γιατί είναι το μόνο όνομά του για το οποίο ο Θεός λέει: «τούτο μου εστίν όνομα αιώνιον και μνημόσυνον γενεών γενεαίς».

Δεν μπορεί να μην είχε όνομα ο Θεός, όταν η ίδια η Π.Δ. αποκαλύπτει ότι είχε μία εμμονή με τα ονόματα. Άλλαξε το όνομα του Αβράμ σε Αβραάμ (με δύο άλφα) και της Σάρας σε Σάρρα (με δύο ρο) και το όνομα του Ιακώβ σε Ισραήλ.

«σίγα, ένεκα του μη ονομάσαι το όνομα Κυρίου.» [Αμώς 6:11]

Filos.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Filos,

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε κάτι: εάν επιμένεις ότι ο Θεός έχει κάποιο ειδικό όνομα που ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα, θα πρέπει να μας πεις γιατί θεωρείς ότι είναι ξεχωριστό. Τι είναι αυτό που κάνει το όνομα "ο Ών" πιο σημαντικό από τα υπόλοιπα;

Το "γιατί μόνο αυτό είναι όνομα" δεν αποτελεί σοβαρή απάντηση. Το ίδιο και το "γιατί έτσι λέει ο Θεός", τη στιγμή που ο Θεός χρησιμοποιεί τη φράση "το όνομά Μου" σε κάθε όνομα που δίνει στον εαυτό Του. Από τη στιγμή που το τετραγράμματο δεν περιγράφει πλήρως το Θεό, αλλά μόνο μια ιδιότητά Του, δεν μπορεί να θεωρηθεί καλύτερο από τα υπόλοιπα ονόματά Του που κάνουν ακριβώς το ίδιο.

Άλλωστε, αν πραγματικά το τετραγράμματο είχε κάποια ιδιαίτερη αξία, γιατί ο Θεός το άφησε να ξεχαστεί; Δεν σου φαίνεται παράλογο κάτι τέτοιο;

Όσο για το Εμμανουήλ, το πόσες φορές αναφέρεται στην Αγία Γραφή δεν αλλάζει το γεγονός ότι πρόκειται για όνομα του Χριστού, αφού ο ευαγγελιστής το δηλώνει ξεκάθαρα: "και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ".

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Ανώνυμος είπε...

@Τι είναι αυτό που κάνει το όνομα "ο Ών" πιο σημαντικό από τα υπόλοιπα;@

Αυτό που το κάνει ξεχωριστό και σημαντικό, είναι αυτό που είπε αμέσως μετά ο Θεός:
«τούτο μου εστίν όνομα αιώνιον και μνημόσυνον γενεών γενεαίς».
Για κανένα από τα υπόλοιπα “ονόματα” δεν είπε ποτέ κάτι τέτοιο.

«Φοβείσθαι το όνομα το έντιμον το θαυμαστόν τούτο, Κύριον τον Θεόν σου» [Δευτ. 28:58].
Σύμφωνα με το παραπάνω, θα νόμιζε κανείς ότι το όνομα το θαυμαστό είναι “Κύριος ο Θεός”. Προφανώς εδώ, όπως και σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις, οι Ο' αντικατέστησαν το όνομα με το “Κύριος ο Θεός”.

Σε όλη την Π.Δ. υπάρχουν οι εκφράσεις «Κύριον τον Θεόν των πατέρων αυτών», «Κύριον τον Θεόν υμών», «Κύριον τον Θεόν μου», «Κύριον τον Θεόν σου», «Κύριον τον Θεόν ημών», «Κύριον τον Θεόν Ισραήλ», «Κύριον τον Θεόν του πατρός αυτού», «Κύριον τον Θεόν αυτών», «Κύριον τον Θεόν των θεών».
«Κύριος ο Θεός» όμως δεν είναι όνομα. Δεν θα λέγαμε ποτέ «ο Βασίλης των πατέρων αυτών», «o Βασίλης ο δικός σας», «ο Βασίλης ο δικός τους», «ο Βασίλης του πατρός αυτού», παρά μόνο αν υπήρχαν και άλλοι Βασίληδες και θέλαμε να ξεχωρίσουμε τον δικό μας. Όπως ακριβώς υπήρχαν και άλλοι “Κύριοι” και “Θεοί” των γειτονικών λαών. «Κύριος ο Θεός» των Χαναναίων ήταν ο Βάαλ, «Κύριος ο Θεός» των Ασσυρίων ήταν ο Ασσούρ, «Κύριος ο Θεός» των Βαβυλωνίων ήταν ο Μαρδούκ. Κύριος ο Θεός επομένως δεν είναι όνομα, όπως δεν είναι όνομα ούτε η λέξη “Κύριος” ούτε η λέξη “Θεός”.


@αν πραγματικά το τετραγράμματο είχε κάποια ιδιαίτερη αξία, γιατί ο Θεός το άφησε να ξεχαστεί; Δεν σου φαίνεται παράλογο κάτι τέτοιο;@

Αν η Ορθοδοξία είναι όντως το ορθό δόγμα, αν είναι η Αλήθεια, γιατί ο Θεός άφησε να περιθωριοποιηθεί και να την ασπάζεται μόλις το 5% του πληθυσμού της γης; Δεν σου φαίνεται παράλογο αυτό;
Ο Θεός άφησε να κυριαρχήσουν ο φθόνος, ο θάνατος και η κόλαση. Το ότι επέτρεψε τη λήθη του ονόματός του, αυτό σου φαίνεται παράλογο;

«Oνομάζων δε το όνομα Κυρίου, θανάτω θανατούσθω, λίθοις λιθοβολείτω». Γιατί τόση αυστηρότητα, αν το όνομα δεν είχε ιδιαίτερη σημασία; Γιατί να δωθεί εντολή για το όνομα του Θεού, αφού “δεν είχε όνομα” και αφού επρόκειτο να λησμονηθεί η προφορά του;


@Όσο για το Εμμανουήλ, το πόσες φορές αναφέρεται στην Αγία Γραφή δεν αλλάζει το γεγονός ότι πρόκειται για όνομα του Χριστού, αφού ο ευαγγελιστής το δηλώνει ξεκάθαρα: "και καλέσουσι το όνομα αυτού Εμμανουήλ".»

Κανένας δεν ονόμασε τον Ιησού “Εμμανουήλ”, κανένας δεν τον αποκάλεσε έτσι. Ποιος και πότε στην Κ.Δ. φώναξε τον Ιησού “Εμμανουήλ”; Κανένας και ποτέ.
Απλά, ο Ματθαίος είχε τόσο μεγάλο άγχος να επαληθευτούν στο πρόσωπο του Ιησού όλες μα όλες οι προφητείες για τον Μεσσία ώστε το έβαλε κι αυτό.

Filos.

Tatiani Melidoni είπε...

Filos,
Επιμένεις στις διδασκαλίες της εταιρίας "Σκοπιά".

Παραδέχεσαι (εμμέσως πλην σαφώς) ότι αποδέχεσαι το ΓΧΒΧ ως προσωπικό όνομα του Θεού, και προσθέτεις ότι "είναι το μόνο που είναι... όνομα"...
Ουσιαστικά προσπαθείς να περάσεις καλυμμένα την άποψη της "Σκοπιάς" ότι τα άλλα ονόματα είναι απλά τίτλοι.

Παρουσιάζεσαι και σε άλλα κείμενα να εκφράζεις θέσεις της "Σκοπιάς", ακόμα κι όταν φαίνεσαι να διαφωνείς μαζί της. Το γεγονός, πάντως, ότι σε πολλές περιπτώσεις έχεις "σώσει" Μάρτυρες του Ιεχωβά τραβώντας τη συζήτηση προς άλλες κατευθύνσεις αφήνει πολλά ερωτήματα...

Ανώνυμος είπε...

To Γιαχβέ αποτελεί το προσωπικό όνομα του Θεού των Ισραηλιτών, αυτό το οποίο αποκαλύφθηκε στον Μωυσή (Έξ. 3:14) κατά την ίδρυση των νέων σχέσεων του Θεού με τον Ισραήλ, στη διαθήκη του Σινά, με τη μορφή τεσσάρων εβραϊκών συμφώνων (YHWH) που πήραν την ονομασία Τετραγράμματον.
Στην Εβραϊκή βίβλο, το όνομα αυτό χρησιμοποιείται περίπου 6.823 φορές και είναι το όνομα που χρησιμοποιείται περισσότερο από κάθε άλλο.
Μετά την Βαβυλώνια αιχμαλωσία (6ος αι. π.Χ.), και ειδικότερα από τον 3ο αι. π.Χ. οι Ιουδαίοι έπαψαν να χρησιμοποιούν το όνομα Γιαχβέ, κυρίως επειδή άρχισε προοδευτικά να θεωρείται υπερβολικά ιερό για να προφέρεται. Έτσι, κατά τη χρήση του στη Συναγωγή, αντικαταστάθηκε προφορικά με την εβραϊκή λέξη Αδωνάι (Κύριε μου), που στην ελληνική μετάφραση των Εβδομήκοντα της Παλαιάς Διαθήκης αποδόθηκε με το «Κύριος».

Το παραπάνω είναι διδασκαλία της Σκοπιάς;

Filos.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Filos,

Με τα προφανώς και τα ίσως δεν γίνεται δουλειά. Εάν δεν υπάρχει κάποιος σαφής λόγος γιατί οι Ο' επέλεξαν να κρατήσουν το τετραγράμματο μία μόνο φορά, αυτό σημαίνει ότι δεν θεώρησαν ότι υπήρχε κάποιος λόγος να το επαναλάβουν, άρα δεν του προσέδιδαν περισσότερη σημασία από τα υπόλοιπα ονόματα (που επίσης εμφανίζονται μία φορά, στα σημεία που χρειάζεται να τονιστεί μία από τις ιδιότητες του Θεού). Επιπλέον το απέδοσαν στα Ελληνικά, κάτι που δεν κάνει κανείς όταν μεταφράζει ένα όνομα.

Επίσης, για να καταλάβεις με ποιά έννοια χρησιμοποιείται ο όρος "όνομα" στην Αγία Γραφή, διάβασε το Ησαΐας Θ' 6 και απάντησέ μου στο εξής: πόσα ονόματα βλέπεις στο εδάφιο;

Οι υπεκφυγές στο πόσο είναι το ποσοστό των Ορθοδόξων δεν έχουν θέση σε μια σοβαρή συζήτηση. Αν πάλι θεωρείς ότι η Ορθοδοξία είναι παράλογη, τότε ποιός ο λόγος να επιμένεις να ανοίγεις συζητήσεις περί Ορθοδοξίας τη στιγμή που την απορρίπτεις; Είναι φανερό ότι δεν πρόκειται να δεχτείς να πιστέψεις σε κάτι που δεν καταλαβαίνεις με την πεπερασμένη ανθρώπινη λογική, ενώ τα επιχειρήματά σου πάσχουν ακριβώς στο σημείο ότι απορρίπτεις το Θεό και προσπαθείς με το ζόρι να βρεις λάθη εκεί που δεν υπάρχουν, άρα δεν πρόκειται να πείσσουν ένα συνειδητό Ορθόδοξο.

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Tatiani Melidoni είπε...

Filos,
Το παραπάνω δεν είναι διδασκαλία της "Σκοπιάς"... είναι διδασκαλία του... κυρ Μήτσου, του περιπτερά, απέναντι...

Υ.Γ. Γιατί δεν ψάχνεις στις "Σκοπιές" και στα "Ξύπνα" στη βιβλιοθήκη σου, αλλά μας ταλαιπωρείς Αυγουστιάτικα...?

Ανώνυμος είπε...

Τατιανή, ο κυρ Μήτσος δεν είναι περιπτεράς, είναι συντάκτης της εγκυκλοπαίδειας Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάννικα και της Θρησκευτικής και Ηθικής Εγκυκλοπαίδειας. Στην πρώτη, στο λήμμα “Γιαχβέ” και στη δεύτερη στο λήμμα “Ιαβέ”, αυτό ακριβώς που παρέθεσα γράφει.

Όμως αν ο κυρ Μήτσος των παραπάνω εγκυκλοπαιδειών, σου φαίνεται άνθρωπος της Σκοπιάς, τότε, σε παραπέμπω στη Συνοδική Επιτροπή της Εκκλησίας της Ελλάδος, όπου εκεί ένας άλλος κυρ Μήτσος, πιστοποιημένος ορθόδοξος αυτή τη φορά, γράφει τα ακόλουθα:

«η απόδοση ιδίως του “ακοινώνητου” προσωπικού ονόματος του Θεού Γιαχβέ με το όνομα Κύριος είναι κατά τον J. Ziegler, η σημαντικότερη παράφραση στην ιστορία όλων των μεταφράσεων και μια πράξις μεγαλειώδης, αφού με αυτόν τον τρόπο παρουσιάστηκε ο Θεός του μικρού και παρεξηγημένου για αθεΐα και μισανθρωπία ισραηλιτικού γκέτο της Αλεξάνδρειας, ως ο κυρίαρχος Θεός της Ιστορίας και του Κόσμου. [........] Είναι χαρακτηριστικό ότι τα περισσότερα κύρια ονόματα της Π.Δ. και μάλιστα κατεξοχήν το τετραγράμματο προσωπικό όνομα του Θεού Γιαχβέ, παράγονται από λέξεις που σχετίζονται με χρόνο.»

http://www.ecclesia.gr/greek/holysynod/commitees/worship/metafraseis_latreia.htm

Η αναγνώριση του τετραγράμματου ως προσωπικού ονόματος του Θεού, ως ιδιαίτερου ονόματος σε σχέση με όλα τα υπόλοιπα ονόματά του, γίνεται και από την επίσημη Ορθοδοξία.

Filos.

Ανώνυμος είπε...

Το πρόβλημα που είναι;
Δεν το καταλαβαίνω.
Τι κακό έγινε;

Madragoras

ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ είπε...

Δεν χρειάζεται να πιστοποιήσω πάλι, αυτό που είμαι, ή δεν είμαι, για αυτά που θα πω.

Δεν μπορώ να καταλάβω αυτούς οι οποίοι απορρίπτουν κάτι επειδή το έγραψαν οι Μάρτυρες τους Ιεχωβά ή οποιοσδήποτε άλλος.
Γιατί να μην είναι σωστό κάτι που γράφτηκε στην ΣΚΟΠΙΑ και το ΞΥΠΝΑ;
Η εταιρία ΣΚΟΠΙΑ έχει δίκιο στο θέμα του ονόματος ΙΕΧΩΒΑ.

Άπαντες, γνωρίζουν ότι το αποκλειστικώς προσωπικό, μοναδικό και κύριο ΟΝΟΜΑ, το ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ Του Τριαδικού Θεού, είναι το ΓΙΑΧΒΕ ή ΙΕΧΩΒΑ.

Όποιος προσπαθεί να ισχυρισθεί ότι αυτό είναι λάθος, θέτει τον εαυτό του εκτός πραγματικότητος.

Όσον αφορά τους ορθοδόξους, ο αείμνηστος θεολόγος Νικόλαος Σωτηρόπουλος, στο βιβλίο του με τίτλο: Ο ΙΗΣΟΥΣ ΓΙΑΧΒΕ και στον πρόλογο του βιβλίου του, γράφει ότι: Ο αληθινός Θεός... φέρει το αποκλειστικώς προσωπικόν όνομα ... το τετραγράμματον λεγόμενον όπερ προφέρομεν ΓΙΑΧΒΕ (ΙΕΧΩΒΑ ή Γιεχωβά, ή Γιεχωβί).

Αυτό δέχεται ολόκληρος ο χριστιανικός κόσμος, (ορθόδοξοι, καθολικοί και προστεστάντες).

Υ.Γ: Filos, παλιά μου ανέφερες για κάποια γκλίτσα ενός τσοπάνη.
Τι έγινε με αυτή, την έχασες;

Ανώνυμος είπε...

Επειδή υπάρχουν αναγνώστες που διατυπώνουν απορίες σχετικά με το θέμα του ονόματος του Θεού, να διευκρινήσουμε ορισμένα πράγματα:

Η άποψη ότι υπάρχει κάποιο "προσωπικό" όνομα του Θεού, το οποίο ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα, είναι λανθασμένη. Η θεωρία αυτή διαμορφώθηκε όταν οι Ισραηλίτες, βασιζόμενοι στο Μωσαϊκό Νόμο (και συγκεκριμένα στην εντολή "ου λήψει το όνομα Κυρίου του Θεού σου επί ματαίω"), θεώρησαν ότι το τετραγράμματο έπρεπε να μην προφέρεται. Βέβαια δεν έδειξαν τον ίδιο σεβασμό στα υπόλοιπα ονόματα, καταλήγοντας να αντικαταστήσουν το ΓΧΒΧ με το Αδωνάι. Στη συνέχεια προστέθηκαν και άλλοι παράγοντες (κυρίως αποκρυφιστικοί) με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί μια μεγάλη παραφιλολογία σχετικά με το "προσωπικό" (ή κατά άλλους χώρους "μαγικό") όνομα του Θεου, ενώ τα άλλα ονόματα θεωρήθηκαν απλά τίτλοι. Η άποψη αυτή έχει, δυστυχώς, περάσει εν μέρει και σε ανθρώπους της Εκκλησίας, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούν την έκφραση "το προσωπικό όνομα του Θεού", χωρίς όμως να θεωρούν τα υπόλοιπα ονόματα κατώτερα ή διαφορετικά.

Εάν δεχτεί κανείς ότι ο Θεός έχει όντως προσωπικό όνομα, υπάρχουν τρεις περιπτώσεις: 1) Το όνομα αυτό να περιγράφει πλήρως το Θεό και να είναι κατανοητό από τον άνθρωπο, 2) το όνομα αυτό να μην περιγράφει πλήρως το Θεό αλλά να χρησιμοποιείται απλά για να εκφράσει την ύπαρξή Του, και 3) το όνομα αυτό να περιγράφει πλήρως το Θεό αλλά να μην είναι κατανοητό από τον άνθρωπο (η περίπτωση του "μαγικού" ονόματος).

Η πρώτη περίπτωση δεν μπορεί να ισχύει, καθώς η περιγραφή του Θεού προϋποθέτει τη δυνατότητα κατανόησης της ουσίας Του, πράγμα αδύνατο για τον άνθρωπο. Όσο για την τρίτη περίπτωση, τη στιγμή κατά την οποία το τετραγράμματο μπορεί να μεταφραστεί ("εγώ ειμί ο Ών") προφανώς δεν μιλάμε για όνομα ακατανόητο από τον άνθρωπο, άρα ούτε αυτή ισχύει.

Μένει, λοιπόν, η δεύτερη περίπτωση, δηλαδή το να χρησιμοποιούμε ένα όνομα για το Θεό που δεν Τον περιγράφει πλήρως. Τη στιγμή, όμως, που συμβαίνει κάτι τέτοιο δεν υπάρχει λογική στο να ισχυρίζεται κανείς ότι το συγκεκριμένο όνομα του Θεού είναι ανώτερο από τα υπόλοιπα, καθώς και τα υπόλοιπα τα έχει δώσει ο Θεός στον εαυτό Του.

Το συμπέρασμα είναι ότι "προσωπικό" όνομα του Θεού δεν υπάρχει. Το τετραγράμματο είναι ένα από τα ονόματα του Θεού, και δεν έχει σημασία ποιό θα επικαλεστεί κανείς. Όσο για τις περιπτώσεις που ο Θεός μιλάει για το όνομά Του (στον ενικό), αυτό δεν αφορά κυριολεκτικά το όνομα, αλλά το Θεό ως πρόσωπο.

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Ανώνυμος είπε...

Λοιπόν.

Για Βάλουμε λίγο τα πράγματα στη σειρά.
Το ότι ο Θεός έχει ένα όνομα αυτό ειπώθηκε πολύ πρώιμα από τους πατέρες.
Αναφέρω ενδεικτικά τον Κλήμη Αλεξανδρείας που λέγει :" 'έν όνομα κείται ο ών" (Παιδαγωγός 1,8,PG8,336A)

Ομοίως και ο Ωριγένης σημειώνει : "έν εστίν αεί το οιονεί και επ'αυτού όνομα, το ο ών" (Περί Ευχής,24,492CD).

Ο Μ.Αθανάσιος σημειώνει πως είτε "ο ΩΝ" είτε "εγώ ειμί Κύριος ο Θεός" πούμε ,ενοούμε Αυτόν τον ίδιον ακατάληπτον Θεόν. PG 25,456.

Το ότι αποτελεί προσωπικό όνομα του Θεού , έχει να κάνει με την αντίθεση που δηλώνει .
Οι λαοί λάτρευαν θεούς που δεν υπήρχαν, ήταν δηλαδή οι θεοί τους "μή ων". Με απλά λόγια δεν υπήρχαν πραγματικά. Έτσι ο Θεός διάλεξε ένα όνομα το οποίο ναι μεν δεν θα προσδιορίζει την Ουσία του, όμως θα δήλωνε ότι Αυτός υπάρχει σε αντίθεση με τους άλλους ειδωλολατρικούς Θεούς που δεν υπάρχουν.

Αποτελεί δηλαδή το προσωπικό όνομα του Θεού μία ακόμα ιδιότητά Του, όπως είναι όλες οι άλλες προσωνυμίες.Είναι όμως το όνομα του Θεού του Ισραήλ που τον κάνει να ξεχωρίζει από τα άλλα τριγύρω ειδωλολατρικά έθνη επειδή ο Θεός του Ισραήλ έχει την βασικότερη ιδιότητα , Αυτός ΥΠΑΡΧΕΙ ενώ οι άλλοι ειδωλολατρικοί Θεοί ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ.

Madragoras

Tatiani Melidoni είπε...

Filos,
Η πηγή της Συνοδικής Επιτροπής της Εκκλησίας αποτελεί τρόπο έκφρασης του συγγραφέα του συγκεκριμένου κειμένου, η οποία, αν ερμηνευτεί με τον τρόπο που εσύ την ερμηνεύεις, έρχεται σε σύγκρουση με το κείμενο του Αγίου Επιφανίου που εσύ ο ίδιος παραθέτεις σε προηγούμενο σχόλιό σου ως πηγή. Άρα, είτε δεν διαβάζεις ούτε τις ίδιες σου τις πηγές, είτε απλά προσπαθείς να βρεις λάθη στην Εκκλησία με κάθε τρόπο.

Ακόμα, αν αναλύσουμε τη νέα πηγή που δίνεις λίγο περισσότερο, θα διαπιστώσουμε ότι ο συγγραφέας θεωρεί απόλυτα θεμιτή την αλλαγή του ΓΧΒΧ σε Κύριος. Άρα, αν το "προσωπικό" όνομα του Θεού είναι κάτι τόσο εύκολα μεταβλητό μάλλον δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία, για τη σωτηρία μας, ποιο από όλα είναι.

Ας μην προσπαθείς λοιπόν να ξεγελάσεις τους συνομηλιτές σου, γιατί υπάρχουν και εξυπνότεροι από εσένα.

Ανώνυμος είπε...

Αγαπητέ Madragoras,

Συμφωνώ με τα όσα λες, εκτός από ένα σημείο:

Εάν όντως το ΓΧΒΧ ήταν το προσωπικό όνομα του Θεού (και άρα είχε μεγαλύτερη βαρύτητα από τα άλλα), τότε γιατί να επιτρέψει ο Θεός να ξεχαστεί;

Αν πάλι το όνομα αυτό είχε βαρύτητα μόνο στη συγκεκριμένη περίπτωση, γιατί να το προτιμήσει κανείς από αυτό που ο Χριστός φανέρωσε στους ανθρώπους, δηλαδή το Πατέρας;

Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά η έκφραση "το προσωπικό όνομα του Θεού" μου φαίνεται εσφαλμένη, ειδικά τη στιγμή που ο Θεός έχει δώσει στον εαυτό Του πολλά διαφορετικά ονόματα. Ακόμα και αν κάποιος θέλει να προτιμήσει κάποιο, δεν είναι πιο λογικό να επιλέξει ένα μεταγενέστερο (και διατηρημένο) όνομα, το οποίο μάλιστα περιγράφει και καλύτερα τη σχέση Του με τα πλάσματά Του;

Φιλικά,
Αγωνιστής.

Ανώνυμος είπε...

Αγωνιστή

Το όνομα αυτό δεν έχει βαρύτητα ως προς την Ουσία του Θεού,δεν καθορίζει την Ουσία του, αλλά αποτελεί απλά ένα προσδιορισμό του Θεού που τον διακρίνει από τους άλλους Θεούς.
Αυτόν τον προσδιορισμό τον δίνει ο ίδιος ο Θεός για τον εαυτό του "Εγώ ειμί ο Ων".
Έχει όμως βαρύτητα για τον Ισραηλίτη της εποχής που τον διαβεβαιώνει ότι ο Θεός του υπάρχει.

Για το πως έφτασε το όνομα να ξεχαστεί και για ποιούς λόγους , σου αντιγράφω μία παράγραφο από το βιβλίο :"Η Επίκληση του Ονόματος Του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη".Παπαρνάκης Αθάνασιος.Εκδόσεις Πουρναράς, Θεσσαλονίκη 2006.

"Η ευρύτητα, η αμεσότητα, η ευκολία και η σημασία της χρήσης του στην καθημερινή ζωή ήταν φυσικό να προκαλέσουν το άμεσο ενδιαφέρον των εκπροσώπων του γνήσιου γιαχβισμού, των προφητών και του Ιερατείου, διότι υπήρχαν δυο σημαντικοί κίνδυνοι, που τον μετέβαλλαν από στοιχείο ευσέβειας σε πηγή αμαρτίας.Ο πρώτος κίνδυνος ήταν θρησκευτικός καθώς με τον όρκο συχνά γινόταν επίκληση ξένης θεότητας. Ο δεύτερος ήταν ηθικός καθώς με θρησκευτικώς ορθό όρκο στο όνομα του Γιαχβέ καλύπτονταν άδικες πράξεις."

"Η χρήση του Ονόματος Γιαχβέ αντικαταστάθηκε σταδιακά με άλλα θεία ονόματα (el,elohim, adonay) ή με νέες ονομασίες που περιελάμβαναν ενίοτε τον όρο "όνομα",(memra,shem ha-meforash), ενώ παράλληλα καλλιεργήθηκε η πλήρης απαγόρευση της προφοράς του ονόματος Γιαχβέ. Τελική κατάληξη ήταν η επικράτηση του τίτλου "Ηa-shem" (το όνομα) ο οποίος υποκατέστησε το ίδιο το όνομα Γιαχβέ σε κάθε αναφορά του ισραηλίτη προς τον Θεό".

Στην τελευταία ερώτησή σου θα σου πω πως μπορείς απλά ως Χριστιανός να ακολουθήσεις την Κ.Δ και να πεις :"Πάτερ ημών".

Madragoras

ΕΛΛΗΝΑΣ ΤΗΣ ΟΛΛΑΝΔΙΑΣ είπε...

Αυτό που εντυπωσιάζει είναι ότι, πολλοί προσπαθούν να δώσουν μια άνευ χρείας ερμηνεία για το όνομα Του Θεού.

Όταν αναφέρονται στις τόσες ονομασίες δεν θέλουν να κατανοήσουν ότι όλα αυτά προσδιορίζουν τις ιδιότητες Του Θεού και μόνο αυτές.

Φυσικά και ΕΧΕΙ προσωπικό όνομα ο Θεός.

Είναι απλό και με λίγο ορθολογισμό μπορούν να μάθουν, όσοι δεν ξέρουν, ποια ήταν όχι κατά προσέγγιση αλλά κατά κυριολεξία, η έκφραση του ονόματος Του Θεού.

Ο Ιησούς μεταφράζεται ως ΓΙΕΧΟΣΟΥΑ και ισούται με το: Ο ΓΙΑΧΒΕ ΣΩΖΕΙ.

Ο προφήτης Ηλίας μεταφράζεται: ΕΛΙΓΙΑΧ και ισούται με το: Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ.

Όταν ψάλλεται το ΑΛΛΗΛΟΥΙΑ ή ΑΛΛΕΛΟΥΓΙΑΧ ή ΧΙΛΕΛ - ΟΥ - ΓΙΑΧ ισούται με το: ΑΙΝΕΙΤΑΙ ΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ.

Αυτά τα μεικτής ερμηνείας ονόματα τα λένε οι άνθρωποι συνεχώς, αλλά δεν τους ενδιαφέρει η ξεκάθαρη ερμηνεία του ονόματος Του Θεού, δηλαδή ΓΙΑΧΒΕ - ΙΕΧΩΒΑ.

Αφού διευκρινίζεται λοιπόν από το ίδιο το όνομα του Ιησού, το όνομα Του ΙΕΧΩΒΑ, για ποιο λόγο τόσο ντόρος για την αποδοχή του;

Λένε ότι ο ΓΙΑΧΒΕ της παλαιάς διαθήκης είναι ο Ιησούς της καινής διαθήκης, άραγε ο Ιησούς εμμέσως πλην σαφώς αναφέρει ποιο είναι το όνομα.

Έχω την εντύπωση όμως, ότι η αποφυγή του ονόματος ΙΕΧΩΒΑ ή Γιαχβέ τείνει να απορριφτεί, εάν δεν έχει απορριφτεί, από όλους τους χριστιανούς, επειδή προσδιορίζονται με το όνομα αυτό οι Μάρτυρες του ΙΕΧΩΒΑ.

Ουσιαστικά έχει αντικατασταθεί με το Ιησούς.

Και κάνουν ένα ακόμα μεγάλο λάθος θέλοντας να προσδιορίσουν τους Μάρτυρες του ΙΕΧΩΒΑ, δείχνουν ασέβεια εις το όνομα Του Θεού λέγοντας τους ΙΕΧΩΒΑΔΕΣ, ΙΕΧΩΒΙΤΕΣ, ΓΙΑΧΩΒΑΔΕΣ λες και φταίει ο Θεός για τον οποιονδήποτε κάνει χρήση του ονόματός Του.

Το προσωπικό όνομα Του Θεού ΙΕΧΩΒΑ συνεχίζεται κανονικά ΚΑΙ στην καινή διαθήκη όπως και στην παλαιά διαθήκη, μέσω άλλων εκφράσεων, δεν έχει ξεχαστεί ποτέ.

Ανώνυμος είπε...

«Και πράγματι παρά τοις Εβραίοις, οίτινες μόνοι εξ όλων των λαών μέχρι τέλους ετήρησαν την αληθή περί του Θεού ιδέαν, το έντιμον και θαυμαστόν όνομα του Θεού Γιαχβέ ή το τετραγράμματον Γιάχ όπερ ήτο διά τον Ιουδαίον το φρικωδέστερον των θείων ονομάτων, και το μονόγραμμα της θρησκείας του, το διακριτικόν του από των αλλογενών γνώρισμα, εγράφετο μεν, ουδέποτε όμως εξεφωνείτο, πλην άπαξ του ενιαυτού εις τα Άγια των Αγίων υπό μόνου του Αρχιερέως. Το ανεκφώνητον δε τούτο τετραγράμματον ήτο γεγραμμένον επί του χρυσού πετάλου του Αρχιερέως.»
[ «Ο Δελφικός Τρίπους» Μητροπολίτη Παραμυθίας και Φιλιατών Αθηναγόρα]

«το τετραγράμματον όνομά του μυστικόν, ο περιέκειτο οις μόνοις το άδυτον βάσιμον ην».
[Κλήμεντος Αλεξανδρέως, Στρωματείς, κεφ.6].


Το τετραγράμματο ήταν το όνομα που ακουγόταν μόνο στα άγια των αγίων, μόνο από τον Αρχιερέα. Αυτό το καθιστά “ιδιαίτερο” και “προσωπικό” σε σχέση με κάθε άλλο όνομά του.

Η εκφώνηση του ονόματος λησμονήθηκε αν και ήταν όνομα «αιώνιον και μνημόσυνον γενεών γενεαίς», όπως παρήλθε και η περιτομή αν και ήταν «σημείον της διαθήκης μεταξύ εμού και υμών», σημείο μιας διαθήκης αιώνιας (Γεν. 17:13).

Από τη στιγμή που έγινε θεός των χριστιανών, δεν μπορούσε πλέον να έχει έντιμον, θαυμαστόν και φρικτόν όνομα. Δεν γινόταν να έχει όνομα επειδή, πολύ απλά ... ο Πλάτωνας είχε δίκιο.

“«τον γαρ πατέρα και ποιητήν τούδε του παντός ευρείν τε έργον και ευρόντα εις πάντας εξειπείν, αδύνατον ρητόν γαρ ουδαμώς εστίν, ως τ’ άλλα μαθήματα», ο φιλαλήθης λέγει Πλάτων.”
[Κλήμεντος Αλεξανδρέως, Στρωματείς, κεφ.12].

Filos.

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Συγγνώμη αλλά συζητάτε για να συζητάτε; Γιαχβέ ή Ιεχωβά είναι ανύπαρκτα ονόματα. Είναι τεχνητά ονόματα. Καταχρηστικά τα χρησιμοποιούμε, όπως χρησιμοποιούμε π.χ. τις λέξεις Αναγέννηση, Βυζάντιο – Βυζαντινός κ.λ.π. που είναι ανύπαρκτες (τεχνητές), αλλά επειδή επικράτησαν λόγω χρήσης, τις χρησιμοποιούμε για να διαλεγόμαστε και να συνεννοούμαστε. Μπορείτε να το καταλάβετε ή όχι; Το μόνο που έχει διασωθεί είναι τα τέσσερα γράμματα ΓΧΒΧ. Ποια φωνήεντα συνόδευαν τα τέσσερα αυτά γράμματα δεν θα το μάθουμε ποτέ. Τώρα αν θέλετε να συζητάτε αντί να κάνετε κανένα μπάνιο να χαρείτε το καλοκαιράκι ουδεμία αντίρρηση. Εμένα πάντως να με συγχωρείτε αν αργώ να σας ανεβάσω κανένα σχόλιο γιατί μ’ αρέσει να κάνω και καμιά βουτιά. Χρόνια Πολλά σε όλους, αλλά ιδιαίτερα σε όσες και όσους γιορτάζουν.

Χρήστος – αντιαιρετικός

Μιχαήλ Άγγελος είπε...

Χρήστο αγαπητέ τα τελευταία σου λόγια " Το μόνο που έχει διασωθεί είναι τα τέσσερα γράμματα ΓΧΒΧ. Ποια φωνήεντα συνόδευαν τα τέσσερα αυτά γράμματα δεν θα το μάθουμε ποτέ" ΜΟΛΙΣ ΑΝΑΙΡΕΘΗΚΑΝ -
21 Ιανουαρίου 2018- ΧΙΛΙΑ ΕΒΡΑΪΚΑ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΑ ΦΩΝΗΕΝΤΑ ΤΟΥ ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟΥ-
ΙΕΧΩΒΑ η ΟΡΘΗ προφορά του ΙΕΡΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΚΑΙ ΛΟΓΙΟΙ ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΕΒΡΑΪΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ
ΕΔΩ-

https://www.youtube.com/watch?v=JG1jR0uW7Zs

ΠΑΡΕ το εν λόγω άρθρο με όποιον το έγραψε εδώ, και πέτα το στα σκουπίδια. Εκεί αξίζει όπως και όλο το ιστολόγιό σου.
Περαστικά ευχόμαστε από καρδιάς!!!!

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Αγόρι μου Μιχαήλ Άγγελε, αν διάβαζες προσεκτικά αυτά που γράφω εγώ και η «Σκοπιά» δεν θα έγραφες αυτές τις μπιπ … μπιπ! Ανακάλυψη χειρογράφων με φωνήεντα σε μια γλώσσα που μέχρι το 600 μ.Χ. γραφόταν χωρίς φωνήεντα, μόνο από τον Ηρακλή Πουαρό ή την Μις Μαρπλ μπορεί να γίνει ή πιθανόν και από τους … εξωγήινους! Αλλά «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι».

Φιλικά Χρήστος Παλάντζας

Υ.Γ. 1 : Δεν ξέρω αν τόμαθες βρέθηκαν αρχαία Ελληνικά χειρόγραφα, που περιέχουν όχι 7 φωνήεντα αλλά 17!
Υ.Γ. 2: Στη «Σκοπιά», έστειλες το αντίστοιχο σχόλιο; Γιατί και αυτή υποστηρίζει ότι και εμεις: «Άρα, δεν υπάρχει αδιαμφισβήτητος τρόπος με τον οποίο να μπορεί να αποδειχτεί ποια φωνήεντα συνόδευαν τα σύμφωνα ΓΧΒΧ» "Σκοπιά" 1-2-1999, σελίδα 31
Υ.Γ. 3: Θα ακολουθήσω και την συμβουλή σου και θα πετάξω το ιστολόγιο στα σκουπίδια. Περιμένω μόνο να περάσει το «σκουπιδιάρικο»!

Στοχαστης είπε...

Ισχυρίζεται η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά.Στους ψαλμους,στον Ευαγγελιστη Ματθαίο,στις πράξεις των Αποστόλων,στην επιστολή προς Εβρ.,απαντάται το εξής χωριο : είπε ο Κύριος προς τον Κύριο μου : καθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου .... Ως γνωστόν, η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά α ν τ ι κ α θ ι σ τ α το Κύριος με το Ιεχωβά , διότι αυτό είναι το όνομα του Θεού.Ιδου η σωστή διατύπωση του χωριου ,με το σκεπτικό τους : είπε ο Ιεχωβά προς τον Ιεχωβά μου.Το δέχεται αυτό η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά ;

Στοχαστης είπε...

Απαντω : η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά δ ε δέχεται την ανωτέρω διατύπωση , διότι στη μνκ έγραψαν : είπε ο Ιεχωβά προς τον Κύριον μου. Τιθεται όμως το ερωτημα , με ποιο σκεπτικό α ν τ ι κ α θ ι σ τ α το πρώτο Κύριος με το Ιεχωβά , ε ν ω το δεύτερο Κύριος το κ ρ α τ α α ν α λ λ ο ι ω τ ο ; Τ ι απαντά σ'αυτο η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά ;

Στοχαστης είπε...

Β Θεσ. 3,5 ο δὲ Κύριος κατευθύναι υμών τὰς καρδίας εις τὴν αγάπην του Θεου καὶ εις τὴν υπομονὴν του Χριστου. Τιθεται το ερώτημα : π ο ι ο ν εννοεί ο Απόστολος των εθνων ; ο Κύριος είναι ο πατήρ ; Ό χ ι , διότι ο πατήρ περιγράφεται χ ω ρ ι σ τ α : του Θεού , ο Κύριος είναι ο υιός ; Ό χ ι , διότι ο υιός περιγράφεται χ ω ρ ι σ τ α : του Χριστού , π ο ι ο ς μ ε ν ε ι ; Σωστή διατύπωση , με το σκεπτικό των μαρτύρων του Ιεχωβά : ο δε Ιεχωβά κατευθυναι υμών .... Το δέχονται αυτό οι ανήκοντες στην οργάνωση των μαρτύρων ;

Στοχαστης είπε...

Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:30 pm said:
Eξοδος,εδάφιο γ,στίχο 14,15 : Τι είναι το όνομα αυτού;Τι θέλω ειπείν προς αυτούς;Είπεν ο Θεός προς τον Μωυσην:Εγώ είμαι ο ΩΝ.Ουτως θέλεις ειπείν:Ο ΩΝ με απέστειλε προς υμάς.Τουτο μου εστίν όνομα α ι ω ν ι ο ν. Ευαγγέλιον Ιωάννου,εδάφιο πρώτο,στίχο 18:Θεόν ουδείς εωρακε πωποτε.Ο μονογενης υιός, ο ΩΝ εις τον κόλπον του πατρός,εκείνος εξηγησατο.εδαφιο γ,στίχο 12:ουδείς ανεβη εις τον ουρανόν,ει μη ο καταβας εκ του ουρανού,ο υιός του ανθρώπου,ο ΩΝ εν τω ουρανώ. Απόστολος Παύλος,επιστολή προς Ρωμαίους,εδάφιο θ,στίχο 5:…. ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ΩΝ επί πάντων Θεος ευλογητός εις τους α ι ω ν α ς .

0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:38 pm said:
Δευτερη προς Κορινθιους επιστολη , ογδοο χωριο , ενατο στιχο : γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν του Κυρίου ημων Ιησού Χριστου ,οτι δι'υμάς επτώχευσε πλούσιος ΩΝ, ινα υμεις τη εκείνου πτωχεία πλουτήσητε.

0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:44 pm said:
Από την ίδια πάντοτε επιστολή , ενδέκατο χωριό , 31 στίχο : ο Θεὸς καὶ πατὴρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστου οιδεν, ο ΩΝ ευλογητὸς εις τοὺς α ι ω ν α ς, ….

0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:48 pm said:
Απόστολος Παύλος,επιστολή προς Εφεσίους,εδάφιο β,στίχο 4:Ο δε Θεός πλούσιος ΩΝ εν ελεει,δια την πολλήν αγάπην αυτού ην ηγαπησεν ημάς. Απόστολος Παύλος,επιστολή προς Εβραίους,εδάφιο πρώτο,στίχο 3:ος ΩΝ απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού,….

0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:54 pm said:
Τ ι παρατηρούμε ; ΩΝ ονομάζεται ο πατηρ , ΩΝ ονομάζεται ο υιός.

0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 9:06 pm said:
Αποκαλυψις Ιωάννου , πρώτο χωριο , τέταρτο στίχο :Ιωάννης εκκλησίαις ταις εν τη Ασία.χάρις υμίν καὶ ειρήνη απὸ Θεου , ο ΩΝ καὶ ο η ν ( Θεός η ν ο Λόγος ) καὶ ο ε ρ χ ο μ ε ν ο ς καὶ απὸ των επτὰ πνευμάτων, α ενώπιον του θρόνου αυτου

0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 9:13 pm said:Αποκάλυψις Ιωάννου , πρώτο χωριο , όγδοο στίχο :
εγώ ειμι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ΩΝ καὶ ο η ν ( Θεός η ν ο Λόγος ) καὶ ο ε ρ χ ο μ ε ν ο ς, ο παντοκράτωρ.

0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 9:19 pm said: Από το τέταρτο χωριο , όγδοο στίχο :
καὶ τὰ τέσσαρα ζωα, ην καθ'εν αυτων εχον ανὰ πτέρυγας εξ, κυκλόθεν καὶ εσωθεν γέμουσιν οφθαλμων, καὶ ανάπαυσιν ουκ εχουσιν ημέρας καὶ νυκτὸς λέγοντες· αγιος, αγιος, αγιος Κύριος ο Θεὸς ο παντοκράτωρ, ο η ν ( Θεός η ν ο Λόγος ) και ο ΩΝ και ο ε ρ χ ο μ ε ν ο ς

0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Saturday 31 March 2018 at 6:42 am said:
Ο Ησαιας εγραψε : αγιος ,αγιος ,αγιος ,Κύριος Σαβαώθ ,πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτου

Ανώνυμος είπε...

Παίδες... Ούτε εβραϊκά ξέρετε ούτε τίποτα... Ένας στο σχόλιο λέει


Αδωνάι σημαίνει κύριος! ΌΧΙ! Αδωνάι σημαίνει Υπέρτατος! Και το όνομα του Θεού είναι όντως Ιεχωβά! Καταρχάς μπείτε στο Βικιπαιδεια και μάθετε δυο τρία πράγματα για το Τετραγραμματο!

Δεύτερον
Το όνομα του Θεού - - - Ιεχωβά
Το όνομα του Γιου - - - Ιησούς Χριστός
Το όνομα του Αγίου Πνεύματος - - - ΔΕΝ ΥΠΆΡΧΕΙ! Το Άγιο πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού σύμφωνα με την παλαιά/καινή διαθήκη! Το ότι το μυαλό σας πάει στην Αγία Τριάδα είναι θέμα που συμβαίνει στην ορθοδοξία, αλλά όχι όμως της Καινής Διαθήκης ή τη Παλαιά Διαθήκη! Αν τώρα μου δείξει κανείς οτι στην Καινή Διαθήκη λέει αυτο και τούτο, ας αποδείξει ο/η ίδιος/α με πιο σκεπτικό το υποστηρίζει οτι το εδάφιο που θα μου δώσει μιλάει ακριβώς για την Αγία Τριάδα.

Τρίτον, λέτε ότι το όνομα του Θεού είναι τεχνιτό...

Τα ονόματα Ιωβα, Ιεωβα, Ιοβα, ΓιεΧωΒαΧ, Ιουβα, Ιιεουαϊ, Ιεχουβαχ κλπ τι διαφορά έχουν?

Τέταρτον, Χαβαχ είναι το εβραϊκό ρήμα "Γίνομαι" από το οποίο προκύπτει το όνομα του Θεού που Προφέρεται ως Ιεχωβαχ ή Ιεχωβά το οποίο σημαίνει "Αυτός που κάνει να γίνεται"! Άλλες μεταφράσεις το καθορίζουν ως "Αυτός που υπάρχει" ή "ο Ων"!

Τέταρτον, γνωρίζετε τη φράση "Πίστευε και μην, έρευνα"? Είμαι σίγουρος πως οι μισοί δεν γνωρίζετε καν τι σημαίνει αυτή η φράση.

Πέμπτον, κάποιος ανέφερε ότι ο Χριστός γνωστοποίησε το όνομα του Θεού. Αν το γνωστοποίησε, το γνωστοποίησε ως "Κύριος"? Η λέξη Κύριος είναι όνομα? Γιατί στη καινή διαθήκη υπάρχει το κύριος και όχι το όνομα του Θεού! Άρα φταίει η ορθοδοξία!

Έκτον, "ου με πείσεις, καν με πείσης", το ρητό που ταιριάζει ακριβώς σε ισχυρογνωμονες που έχουν ένα τυφλό πιστεύω, χωρίς να ερευνούν τα όσα μαθαίνουν!

Παύλος!

Ιωάννης Ε. είπε...

ΓΧΒΧ και πρόσθεσαν περίπου το μεσαίωνα τα σύμφωνα από τη λέξη αδωναϊ που σημαίνει Κύριος. Αν αυτό δεν είναι ένα τεχνητό όνομα, τότε τί είναι;

Ιωάννης Ε. είπε...

Αφού στην συγκεκριμένη γλώσσα τοποθετούσαν τα λογικά φωνήεντα δίπλα από τα σύμφωνα ( όπως το παράδειγμα κρσ), παίρνοντας από μια άλλη λέξη τα φωνήεντα η οποία έχει ερμηνεία, είναι εντελώς λάθος.

Ιωάννης Ε. είπε...

Γιατί στο τετραγράμματο έβαλαν φωνήεντα από άλλη λέξη;

ΧΡΗΣΤΟΣ είπε...

Κύριε Ιωάννη, έβαλαν φωνηέντα από άλλη λέξη για τον εξής απλό λόγο. Ενώ για όλες τις άλλες Εβραϊκές λέξεις οι Μασορίτες γνώριζαν την προφορά αφού αυτές χρησιμοποιούνταν επί αιώνες, για την λέξη ΓΧΒΧ δεν γνώριζαν την προφορά, άρα και ποια φωνήεντα περιείχε. Γι' αυτό και πήραν τα φωνήεντα από την λέξη Αδωνάι που σημαίνει Κύριος δηλαδή Θεός και τα πρόσθεσαν στο ΓΧΒΧ που και αυτό σημαίνει τον Θεό (για την ακρίβεια "είμαι αυτός που είμαι ή υπάρχει").


Χρήστος - αντιαιρετικός

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...