Σας παρακαλώ όλους να προσπαθείτε όσο μπορείτε να επαναφέρετε στην ορθή πίστη τους αιρετικούς, συζητώντας μαζί τους με ευγένεια και επιείκεια, όπως ακριβώς θα συζητούσατε μ’ εκείνους που είναι τρελοί και κάνουν ανοησίες. Και πράγματι, η αιρετική τους διδασκαλία είναι αποτέλεσμα ανόητης ενέργειας, και ο εγωισμός τους πολύ μεγάλος.
Όμως τα τραύματα εκείνα που προκαλούν φλεγμονή, δε δέχονται ν’ ακουμπήσει χέρι πάνω τους ούτε υποφέρουν άγγιγμα πιο σκληρό. Για αυτό το λόγο αρκετοί γιατροί καθαρίζουν ελαφρά τις πληγές αυτές με κάποιο μαλακό σφουγγάρι...
Επειδή λοιπόν και μέσα στη ψυχή των αιρετικών υπάρχει φλεγμονή, αφού τους καταβρέξουμε με όλα όσα έχουμε είπει, παίρνοντας κατά κάποιο τρόπο με μαλακό σφουγγάρι γλυκό και πόσιμο νερό, ας προσπαθούμε να περιορίζουμε το ψυχικό τους πρήξιμο και ολόκληρο το εξόγκωμα του εγωισμού τους. Και αν υβρίζουν και αν κλοτσούν και αν φτύνουν και κάνουν οτιδήποτε, να μην εγκαταλείπεις, αγαπητέ, το έργο της θεραπείας. Όσοι βέβαια θεραπεύουν άνθρωπο παράφρονα, θα υπομένουν οπωσδήποτε πολλά τέτοια· ωστόσο όμως δεν πρέπει να εγκαταλείπουν την προσπάθεια, αλλά γι’ αυτά τα ίδια ακριβώς τα πράγματα πρέπει να συμπονούν πάρα πολύ και να δακρύζουν για τους ανθρώπους αυτούς, επειδή τέτοιο είναι το είδος της αρρώστιας τους.
Αυτά όμως τα λέγω στους πιο δυνατούς στην πίστη, για τους οποίους δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος να επηρεαστούν και να βλαφτούν από τη συναναστροφή με τους αιρετικούς. Επομένως, αν κανείς δεν έχει δυνατή πίστη, να αποφεύγει τις συναναστροφές μαζί τους και να απομακρύνεται από τις συνελεύσεις τους, ώστε να μη γίνει η φροντίδα για την επιστροφή των αιρετικών στην ορθή πίστη αφορμή να χάσει ο ίδιος την πίστη του. Αυτό ακριβώς κάνει και ο Παύλος· ο ίδιος δηλαδή συναναστρέφεται τους κακούς και τους αιρετικούς, γι’ αυτό και λέγει: «έγινα στους Ιουδαίους σαν Ιουδαίος, σ’ αυτούς που δεν είχαν λάβει το νόμο της αποκαλύψεως, σαν εθνικός χωρίς νόμο»· τους μαθητές του όμως και εκείνους που έχουν ασθενέστερη πίστη, τους απομακρύνει από τους κακούς και τους αιρετικούς, συμβουλεύοντάς τους και διδάσκοντάς τους με αυτά τα λόγια: «οι κακές συναναστροφές διαφθείρουν τα καλά ήθη» και πάλι: «βγείτε μέσα απ’ αυτούς και ξεχωριστείτε, λέγει ο Κύριος» … Για να μη βλάψουμε λοιπόν πάρα πολύ τους εαυτούς μας, ας αποφεύγουμε να συναναστρεφόμαστε τους αιρετικούς· να προσευχόμαστε μόνο και να παρακαλούμε το φιλάνθρωπο Θεό, που θέλει όλοι οι άνθρωποι να σωθούν και να γνωρίσουν τέλεια την αλήθεια, να τους απαλλάξει από την πλάνη και την παγίδα του διαβόλου και να τους επαναφέρει στο φως της γνώσεως.
Το παρόν άρθρο είναι από το σχολικό βιβλίο του Ευάγγελου Θεοδώρου «Ανθολόγιο Πατερικών Κειμένων, Γ΄Γυμνασίου», Εκδόσεις ΟΕΔΒ, ΑΘΗΝΑΙ, 1984
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου