ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΡΓΟ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ ΚΑΙ Η ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Υπό του Γεωργίου Δημ. Αποστόλου θεολόγου, Δ/ντή Γεν. Λυκείου Αταλάντης

     «…Τους τρεις μέγιστους φωστήρας της τρισηλίου Θεότητος...συνελθόντες ύμνοις τιμήσωμεν…» (Απολυτίκιο).

       Ο κοινός εορτασμός τους (εκτενέ­στατα μας μιλά το Συναξάρι της εορτής) καθιερώθηκε σε ολόκληρο την Ορθόδοξο Χριστιανοσύνη τον 11ο αιώνα, από τον αυτοκράτορα του Βυζαντίου Αλέξιο Κομνηνό, γιατί ήταν παραδείγματα και άξια πρότυπα προς μίμηση για όλους.

       Σήμερα, δεν θα αναφερθούμε στη ζωή και το συγγραφικό έργο των  Άγιων που είναι γνωστά, αλλά ούτε και στην πολύπλευρη δραστηριότητα τους γιατί το έργο τους όχι μόνο το θεολογικό, αλλά και το ανθρωπιστικό ήταν τόσο ευρύ και πολύμορφο από άποψη εκκλησιαστική, ηθική, πολιτιστική, παιδαγωγική και κοινωνική, ώστε να γράφονται πολλοί τόμοι γι’ αυτούς, αποδεικνύοντας τη διαχρονικότητά τους. Άλλωστε, αδυνατούμε στον περιορισμένο χρόνο μας να μιλήσουμε για πολλά και διάφορα θέματα.

 Θα αναφερθούμε όμως με λίγα λόγια: «Στο κοινω­νικό έργο της Εκκλησίας κατά τους Τρεις Ιεράρχες, και στη σημερινή οικονομική κρίση»...

ΝΗΠΙΟΒΑΠΤΙΣΜΟΣ - ΜΕΡΟΣ Ε΄: «Πλανών έλεγχος» ή... Πλανεμένος έλεγχος;

Χριστιανοί , Eθνικοί και Εβραίοι μέσα από τους Νόμους της Πολιτείας και τους Κανόνες της Εκκλησίας περί του Νηπιοβαπτισμού και του βαπτίσματος των Ενηλίκων.

Του «Ερευνητή»

ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΣ: Η ΔΑΙΜΟΝΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ «ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ»

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου  – Καθηγητού

       Απογοητεύτηκαν οικτρά όσοι πίστευαν πως η ανθρωπότητα βαδίζει μια οριζόντια πορεία προόδου. Τα τελευταία δραματικά γεγονότα της πρωτόγνωρης παγκόσμιας οικονομικής κρίσεως φανέρωσαν την ανείπωτη φρίκη, η οποία καλυπτόταν ως τώρα κάτω από επίπλαστη λαμπρή καλύπτρα. Αναδύθηκε στο προσκήνιο το αληθινό φρικτό πρόσωπο της ανθρωπότητας, αυτό που σμίλεψε η αμαρτία χιλιάδες χρόνια τώρα, ως τεκμήριο ότι ο «άρχων του κόσμου τούτου» (Ιωάν.16,11) έχει ακόμη μεγάλη δύναμη και εξουσία στην δύσμοιρο πλανήτη μας, την οποία αντλεί από την εμμονή μας να τον αναγνωρίζει «ως θεό» η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της υφηλίου...

ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΣ ΕΝΑΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ

Του Ονήσιμου Ελευθεριάδη

      Η θρησκευτική ελευθερία είναι ένα από τα πολυτιμότερα, αν όχι το πολυτιμότερο αγαθό, και κατάκτηση του ανθρώπου. Ιδρυτής της θρησκευτικής ελευθερίας είναι ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός. Άλλωστε όπως είναι γνωστό, ο Κύριος είπε, πως όποιος θέλει να τον ακολουθήσει, δεν ανάγκασε κανέναν, ούτε απέκρυψε κάτι, ή παραπλάνησε κάποιον. Οπότε λοιπόν είναι αυτονόητο ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι αποδεκτή η ένταξη, παραμονή και αποδοχή μιας οποιασδήποτε θρησκευτικής ή πολιτικής σέκτας. 

       Με τον όρο σέκτα, ή σέχτα, προερχόμενο από την λατινική λέξη secta (εκ του ρήματος sequor "ακολουθώ") περιγράφεται γενικά μια μικρή οργανωμένη ομάδα προσώπων με ίδιες πεποιθήσεις που ακολουθούν κάποιον, με την έννοια του δασκάλου ή αρχηγού, και που διαφοροποιείται από κάποια άλλη γενικότερη ομάδα...

ΤΙ ΗΤΑΝ ΤΟ ΑΣΤΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ; ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΤΟΥ ΦΑΙΝΟΜΕΝΟΥ

Τόνοι μελανιού έχουν χυθεί εδώ και χιλιάδες χρόνια, για ένα θαυμαστό γεγονός που συνέβη την περίοδο της Γέννησης του Χριστού. Και αναφερόμαστε στο άστρο των Χριστουγέννων που οδήγησε τους Μάγους στο μέρος  που βρίσκονταν ο νεογέννητος Χριστός για να τον προσκυνήσουν ως το νέο βασιλιά και να του δώσουν τα δώρα τους. Η ερμηνεία όλα αυτά τα χρόνια το τι πραγματικά ήταν το άστρο ποικίλει από το φυσικό ως το υπερφυσικό ή ακόμα και την σύνθεση φυσικού και υπερφυσικού, ιδιαίτερα από τον 17^ο αιώνα και μετά. Πολλοί λοιπόν ερευνητές είπαν πως το άστρο ήταν ένας «καινοφανής αστέρας», ο γνωστός στην επιστήμη της Αστρονομίας ως nova (νόβα), λόγω της ασυνήθιστης λαμπρότητάς του με αποτέλεσμα να διακρίνεται και την ημέρα. Άλλοι είπαν πως ήταν ο κομήτης του Haley (Χάλεϊ) ή βροχή διαττόντων αστέρων ή κάποιος πλανήτης όπως ο Κρόνος. Βέβαια η πιο αποδεκτή θεωρία μέχρι στιγμής είναι αυτή που διατύπωσε ο Γερμανός Kepler (Κέπλερ) το 1604, η λεγόμενη «σύνοδος των πλανητών» , υποστηρίζοντας πως τρεις πλανήτες ο Άρης, ο Δίας και ο Κρόνος τρόπον τινά ευθυγραμμίστηκαν με αποτέλεσμα να φαίνεται ένα λαμπρό άστρο, αφού «έπαιρνε» το φως των τριών πλανητών. Επειδή όμως η φυσική εξήγηση χωλαίνει, αφού το άστρο είχε παράξενη και αυτόνομη πορεία και κινούνταν στα κατώτερα σημεία της ατμόσφαιρας, κάποιοι προσπάθησαν να αναμίξουν το φυσικό με το υπερφυσικό. Όπως λόγου χάρη, ο προαναφερθείς Κέπλερ, ο οποίος δέχτηκε μεν πως το άστρο ήταν «καινούργιο» αλλά είχε όμως υπερφυσική δύναμη για να κινείται μ’ αυτό τον τρόπο...