«Ο ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΣΜΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ ΤΩΝ ΡΩΜΑΙΩΝ»!

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

(Ανασκευή μιας ακόμη αντιχριστιανικής τερατολογίας)

 Άλλη μια «ρουκέτα» ρίχτηκε αυτές τις ημέρες από τους δαιμονικά μαινόμενους χριστιανομάχους. Όσο βλέπουν ότι τα βρώμικα χτυπήματά τους κατά της Εκκλησίας του Χριστού δεν φέρνουν τα επιθυμητά αποτελέσματα, λυσσομανούν και προσπαθούν να εφεύρουν άλλα, πιο «αποτελεσματικά». Κάποιος, λοιπόν, Αμερικανός «επιστήμονας» ονόματι Joseph Atwill, εξέδωσε αυτές τις ημέρες μια βαρύγδουπη ανακοίνωση, ότι δήθεν ανακάλυψε τη γένεση του Χριστιανισμού! Ότι δήθεν, οι διδασκαλίες  της Εκκλησίας είναι «παραμύθια» και πως θα οδηγήσει τους ολιγόπιστους στην απιστία!...

ΓΙΑ ΟΣΟΥΣ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΘΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΓΙΑ

Του Γεωργίου Διαμαντίδη

Το παρόν άρθρο, είναι αφιερωμένο στους αδελφούς μας που έχουν εμπλακεί στα δίχτυα της μαγείας. Σε όλους εκείνους που κατέφυγαν στις μαγικές δυνάμεις, αλλά και σε αυτούς που έπεσαν θύματα μαγικών επιρροών.

Kατανοούμε τη τραγική τους κατάσταση. Συμμεριζόμαστε τη δοκιμασία τους. Γνωρίζουμε, ότι υποφέρουν. Θέλουν να ελευθερωθούν, μα δεν μπορούν. Έχει  αδυνατίσει η θέλησή τους. Έχει συσκοτισθεί η σκέψη τους με αποτέλεσμα τη σύγχυση του νου. Έχει «δεθεί» η προσωπικότητά τους. Μέσα τους υπάρχει κάποια δύναμη που δεν τους αφήνει να προχωρήσουν. Αναμφίβολα η δύναμη αυτή είναι του σατανά. Εκείνος, ο αρχέκακος εχθρός, έχει καταλάβει την προσωπικότητα τους και έχει κυριαρχήσει στο νου, στα συναισθήματα και στις επιθυμίες τους...

Ο ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΜΟΝΑΧΙΣΜΟΣ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

Στα μέσα του 3^ου μ. Χ. αιώνα εμφανίστηκε στην Εκκλησία μας μια νέα μορφή ζωής, ο μοναχισμός. Βεβαίως η έννοια του μονήρη βίου δεν ήταν άγνωστη στην αρχαία Εκκλησία. Οι περισσότεροι από τους αποστόλους ήταν και παρέμειναν άγαμοι, αφιερωμένοι στην ιεραποστολή της Εκκλησίας. Το ίδιο και ο απόστολος Παύλος, ο οποίος παροτρύνει τους πιστούς, όσοι επιθυμούν, να τον μιμηθούν, ώστε να αφιερωθούν απερίσπαστοι στην διακονία της Εκκλησίας (Α΄Κορ.7,7). Πολλοί πιστοί παρέμειναν «εν παρθενία» μέσα στον κόσμο, στις χριστιανικές κοινότητες. Ζούσαν βίο αυστηρό με εγκράτεια, νηστεία και προσευχή και υπηρετούσαν τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους τους. Ο απολογητής της αρχαίας Εκκλησίας Αθηναγόρας (2^ος αιών), έγραψε στην περίφημη απολογία του, πως «θα συναντήσεις στις χριστιανικές κοινότητες και άνδρες και γυναίκες οι οποίοι έχουν περάσει τη ζωή τους στην αγαμία, ελπίζοντας πως έτσι καλλίτερα θα ενωθούν με το Θεό». Πολλοί Πατέρες και διδάσκαλοι της αρχαίας Εκκλησίας ήταν επίσης άγαμοι, όπως ο άγιος Ιγνάτιος ο Θεοφόρος, ο άγιος Πολύκαρπος Σμύρνης, ο Ωριγένης, και άλλοι...

ΜΙΛΑΕΙ Η ΑΓΙΑ ΓΡΑΦΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΡΕΣΒΕΙΕΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΓΙΑ ΕΜΑΣ; ΤI ΛΕΝΕ EΠ’ ΑΥΤΟΥ ΟΙ «ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ»;

Του Γεωργίου Διαμαντίδη

Eμείς,  πιστεύουμε  βάσει της  Αγίας  Γραφής ότι  οι Άγιοι  επί  της γης ή  εν  ουρανώ «πρεσβεύουν ή ικετεύουν»  δια   τους  επί της γης  ανθρώπους. Γι’ αυτό  και η  Εκκλησία  καταφεύγει στην  μεσιτεία  των Αγίων.

                            Ιδού τι λέει η Αγία Γραφή: 

Ο Αβραάμ, θα προσευχηθεί  υπέρ του βασιλέως Αβιμέλεχ για να ζήσει:

«Τώρα  λοιπόν δώσε  πίσω την γυναίκα αυτού  του ανθρώπου, γιατί  είναι προφήτης θα προσευχηθεί  για  σένα και θα ζήσεις» (Γεν. 20:7).

Ο Μωυσής προσεύχεται στον Κύριο να γλυτώσει ο Φαραώ…

(Έξοδ. 8:8,26).

Ο Μωυσής,  ικετεύει   υπέρ  του  λαού  αυτού στον Θεό: