ΤΟ ΔΕΛΦΙΚΟ «ΙΕΡΟ» ΚΑΙ Η ΕΙΔΕΧΘΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΙΣΩΠΟΥ

ΛΑΜΠΡΟΥ Κ. ΣΚΟΝΤΖΟΥ Θεολόγου – Καθηγητού

         Όταν λέμε  ότι η αρχαιοελληνική παγανιστική θρησκεία ήταν αταίριαστη και ανάξια θρησκεία για τους λαμπρούς προγόνους μας και πως η αρχαιοελληνική κοινωνία δεινοπαθούσε και συνθλίβονταν από τις συμπληγάδες της, μπορούμε να το αποδείξουμε ανά πάσα στιγμή από τα απειράριθμα εγκλήματά της κατά των Ελλήνων. Το πολυποίκιλο αυτό θρησκευτικό μόρφωμα, ήταν η θανατηφόρα νόσος στο σώμα του Ελληνισμού, η οποία τον σκότωνε αργά και σταθερά από το απώτερο παρελθόν, ως την εκπνοή του αρχαίου κόσμου. Δεν είναι τυχαίο ότι ο αρχαίος Ελληνισμός ξεψυχούσε στους ύστερους χρόνους, μαζί με τη μοιραία θρησκεία του. Είναι ολοφάνερο πως η αρχαία θρησκεία συμπαρέσυρε στον τάφο της και τον Ελληνισμό, μαζί με τον πολιτισμό του και την ιστορία του! Είναι επίσης αποδεδειγμένο περίτρανα πως ο ημιθανής Ελληνισμός διασώθηκε από τον Χριστιανισμό, νεκραναστήθηκε στην κυριολεξία, ενώ η αρχαία θρησκεία εξέπνευσε οριστικά στα πρωτοχριστιανικά χρόνια, κάτω από το βάρος του πρωτογονισμού και των εγκλημάτων της!...

ΑΒΕΒΑΙΗ Η ΣΩΤΗΡΙΑ ΟΣΩΝ ΠΑΡΟΥΝ ΕΚΟΥΣΙΑ ΤΟ ΧΑΡΑΓΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Αρχ. Σεραφείμ Ζαφείρης

Με βάση το (Β΄ Θεσ. β΄ 1-12) & το  (Αποκ. ιγ΄ 1-18).

Α] Αλήθεια, πως χαρακτηρίζεται ο Αντίχριστος από την Αγία Γραφή;

Ο Αντίχριστος ονομάζεται από τον Απόστολο Παύλο ως «ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος επί πάντα λεγόμενον θεόν ή σέβασμα, άνομος». Η αποκάλυψη τον ονομάζει «θηρίον» (Αποκ. ιγ΄ 18).

Ο αντίχριστος πέραν πάσης αμφιβολίας θα είναι άνθρωπος. Θα έχει μέσα του «πάσαν την ενέργειαν του σατανά» (Β΄ Θεσ. β΄ 9) και θα ενεργεί με τη δύναμή του τέρατα και σημεία ψεύδους με κάθε αδικία και απάτη (Β΄ Θεσ. β΄ 11). Θα είναι οπωσδήποτε άνθρωπος, γεμάτος όμως από εωσφορική αλαζονεία, ικανότητα, πονηρία και κακία και για ένα άλλο λόγο: προτύπωσή του έχει τον Ναβουχοδονόσορα, που κι αυτός χαρακτηριζόταν από τον ίδιο εγωϊσμό, και θα προσπαθήσει να μιμηθεί τον Χριστό, στην επί γης διαδρομή του. Για το σκοπό αυτό «έδωκεν αυτώ ο δράκων την δύναμιν αυτού και τον θρόνον αυτού και εξουσίαν μεγάλην» (Αποκ. ιγ΄ 2 και Β΄ Θεσ. β΄ 9)...

Η Σύνοδος Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-9) - Ήταν ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος «Ουνίτης» (ενωτικός);!

του Παναγιώτη

Περιεχόμενα

1.      Πρόλογος.

2.      Η Σύνοδος Φερράρας-Φλωρεντίας (1438-1439) δεν ήταν Οικουμενική και δεν επικύρωσε καμία ένωση των Εκκλησιών.

3.      Διασάφηση των όρων «Ενωτικός» - «Ανθενωτικός» - Η ευθύνη των παπικών για το ανθενωτικό κίνημα.

4.      Αποδείξεις ότι ο Κωνσταντίνος ΙΑ΄ Παλαιολόγος, ο τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας, ήταν και παρέμεινε Ορθόδοξος έως το τέλος.

·  Η μαρτυρία του Γεωργίου Σχολαρίου.

·  Η καθαίρεση του λατινόφρονα Πατριάρχη Γρηγορίου.

·  Η μαρτυρία-ομολογία από την επιστολή του Πάπα Νικολάου Ε΄.

·  Η μαρτυρία του Γεωργίου Σφραντζή.

·  Η μαρτυρία της Παράδοσης.

5.      Επίλογος.

Πρόλογος

Αφορμή για το άρθρο αυτό αποτέλεσε ερώτηση φίλου, ο οποίος σε blog ακραίου αντιχριστιανισμού, διάβασε ότι ο τελευταίος βυζαντινός αυτοκράτορας, ο Κων/νος ΙΑ΄ ο Παλαιολόγος - Δραγάσης (ή Δραγάτσης ή Δράγαζης), «ήταν Ενωτικός (Ουνίτης) πιστός στην τελευταία οικουμενική Σύνοδο του 1439», ενώ παρακάτω, στα σχόλια, αναφέρθηκε και το εξής από τους ιδιοκτήτες του blog:

«… ο Παλαιολόγος … αναγνώριζε τον πάπα ως αρχηγό της Εκκλησίας, υποστήριζε τις αποφάσεις της Συνόδου της Φερράρας-Φλωρεντίας και είχε όλα τα χαρακτηριστικά αυτού που αργότερα ονομάστηκε Ουνίτης»!

«Ο ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗ ΓΗ» ΟΠΩΣ ΤΟΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Η ΣΚΟΠΙΑ

Αλεξία Κρηνίτη

Έχετε σκεφτεί ποτέ ότι στην ελληνική γλώσσα «τέλος» σημαίνει «σκοπός» και όχι «καταστροφή»;

Στη «Σκοπιά» μελέτης Ιανουαρίου 2012, διαβάζουμε στη σελίδα 4: «Σκεφτείτε την πρώτη φορά που είχατε μια ουσιαστική συζήτηση με κάποιον Μάρτυρα του Ιεχωβά. Τι θυμάστε από αυτήν; Πολλοί θα έλεγαν…Πόσο ενθουσιαστήκαμε που ανακαλύψαμε ποιος είναι ο σκοπός του Θεού για τη γη…».

Επίσης, μία προτροπή που συχνότατα διαβάζω στα έντυπα και τα βιβλία των ΜτΙ, φαινομενικά άσχετη με το υπό εξέταση θέμα μας, είναι πως οι Χριστιανοί πρέπει να αποφεύγουν τον κινηματογράφο ή την τηλεόραση, γιατί εκτίθενται σε βίαιες σκηνές (π.χ. βλ. το βιβλίο «Κρατήστε τον εαυτό σας στην αγάπη του Θεού», σελ. 65). Κάθε φορά που διαβάζω αυτή την προτροπή, αναρωτιέμαι αν οι Χριστιανοί δεν πρέπει να διαβάζουν και την Ιλιάδα του Ομήρου: δεν είναι βέβαια ταινία (αν και αρκετές φορές έχει μεταφερθεί στο σινεμά και την τηλεόραση, και πώς ήταν δυνατό να μη μεταφερθεί άλλωστε;), αλλά η ρεαλιστική περιγραφή των βίαιων μαχών είναι κάτι που σε στοιχειώνει κυριολεκτικά. Και βέβαια, να μην ξεχνάμε, τις ερωτικές σκηνές που συμπεριλαμβάνει στα δύο έπη ο μεγάλος ποιητής.