ΤΟΥ ΕΥΘΥΜΙΟΥ ΑΧΕΙΛΑ
Κάθε χρόνο όταν τιμάται η μνήμη ενός μεγάλου αγίου και Πατέρα της
Εκκλησίας μας ( Μέγας Αθανάσιος, Τρεις Ιεράρχες, Γρηγόριος Νύσσης, Ιωάννης
Δαμασκηνός, Μάξιμος Ομολογητής, Γρηγόριος Παλαμάς, Νικόλαος Καβάσιλας κ.λ.π.),
ακούγονται πολλά για τη ζωή τους και το τεράστιο πράγματι έργο τους, είτε αυτό
είναι διδασκαλία, φιλανθρωπία, αντιαιρετικός αγώνας.
Εκείνο όμως που
μας διαφεύγει τις περισσότερες φορές είναι, πως οι μεγάλοι αυτοί Πατέρες, δεν
είναι εκθέματα κάποιου Μουσείου που κάθε χρόνο πάμε και θαυμάζουμε, αλλά ότι,
και αυτοί και η διδασκαλία τους μπορούν και σήμερα να δώσουν διέξοδο στα
πολλαπλά πολιτιστικά, εθνικά και κοινωνικά αδιέξοδα από τα οποία πάσχει ή χώρα
μας. Αδιέξοδα τα οποία συσσωρεύτηκαν, επειδή αρνηθήκαμε την μακραίωνη
ελληνορθόδοξη παράδοσή μας, που είχε διαμορφωθεί από αυτούς...