Με αφορμή τα γεγονότα του Βατοπαιδίου και τα όσα ακούγονται γύρω από την εκκλησιαστική περιουσία θα θέλαμε να κάνουμε ορισμένες διευκρινίσεις.
Κατά κόρον ακούγεται αυτές τις ημέρες πως ο Χριστός δεν είχε περιουσία άρα γιατί να έχει και η εκκλησία. Δεν υπάρχει ψευδέστερον τούτου γιατί ο Χριστός και οι μαθητές του είχαν περιουσία. Συγκεκριμένα όπως γράφεται στο κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 12, στίχοι 6 – 7 είχαν κοινό ταμείο για να εξυπηρετούν διάφορες ανάγκες τους και ταμίας ήταν ο Ιούδας ο Ισκαριώτης. Και κάτι άλλο που θα σκανδάλιζε πολλούς αν το εγνώριζαν και θα ήταν αιτία ποικίλων και ατέλειωτων σχολίων. Πως τον Χριστό και την πολυπληθή ακολουθία του, συντηρούσαν οι γυναίκες (Μαρία Μαγδαληνή, Ιωάννα του Χουζά, Σουσάννα και άλλες) ξοδεύοντας τις περιουσίες τους! (κατά Λουκά Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 8, στίχοι 2 – 3). Κατά κόρον επίσης ακούγεται γιατί το κράτος να πληρώνει τους παπάδες. Αγνοούν όλοι αυτοί πως όταν το Ελληνικό κράτος πήρε το 1949 την εκκλησιαστική περιουσία, συμφώνησε με την Εκκλησία να πληρώνει τους μισθούς των ιερέων. Δύο ακόμη φορές το κράτος είχε πάρει την εκκλησιαστική περιουσία κινητή και ακίνητη. Το 1833 και το 1919. Μάλιστα το 1919 ενώ το Ελληνικό κράτος δήμευσε την εκκλησιαστική περιουσία ανεξαρτήτων στρεμμάτων, άφηνε στους ιδιώτες αναπαλλοτρίωτα μέχρι χίλια στρέμματα! (για περισσότερα βλέπε Δαμιανού Στρουμπούλη, «Τι έδωσε η Εκκλησία στο Κράτος σε κτήματα από το 1833 ως το 1951», Καθημερινή, Κυριακή – Δευτέρα 12 – 13 Απριλίου 1987, σελίδα 4). Οι υπολογισθέντες τόκοι από την δημευθείσα εκκλησιαστική περιουσία φθάνουν για να θρέψουν γενιές κληρικών...