Μάρτυρες του Ιεχωβά σε απόπειρα προσηλυτισμού. Με έναν αντίστοιχο ομόπιστό τους διαλεγόμαστε στο παρόν άρθρο
Όταν ξεκινούσαμε το blogspot «Αντιαιρετικός», πρόθεσή μας ήταν όχι μόνο η ενημέρωση για ζητήματα αιρέσεων και θέσεις για την Ορθόδοξη Εκκλησία, αλλά να γίνει ο ιστοχώρος μας και πεδίο διαλόγου. Γι’ αυτό χαρήκαμε ιδιαίτερα όταν έγιναν κάποια σχόλια στα διάφορα κείμενά μας. Έτσι το παρόν άρθρο είναι η απάντηση σε κάποια από αυτά....
ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ «ΙΕΧΩΒΑ, ΕΝΑ ΤΕΧΝΗΤΟ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ»
Θα ξεκινήσουμε λοιπόν με το σχόλιο που έγινε από κάποιο Μάρτυρα του Ιεχωβά στο άρθρο μας ΙΕΧΩΒΑ: ΕΝΑ ΤΕΧΝΗΤΟ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ Για λόγους οικονομίας χώρου δεν το δημοσιεύουμε όλο – άλλωστε όποιος επιθυμεί μπορεί να το διαβάσει στον αντίστοιχο χώρο – αλλά θα δανειστούμε κάποιες προτάσεις τις οποίες θα σχολιάσουμε.
Γράφει λοιπόν ο Μάρτυρας του Ιεχωβά σχολιάζοντας το άρθρο μας: « Οι Μάρτυρες τονίζουν όχι την προσκόλληση σε μια συγκεκριμένη προφορά του Θεϊκού Ονόματος (κάτι το οποίο εξάλλου δεν μπορεί να τεκμηριωθεί) αλλά τη χρήση του, η οποία βοηθά τους λάτρεις να αντιλαμβάνονται ευκολότερα τον Θεό ως πρόσωπο, και στη σημασία που έχει στο βιβλικό κείμενο ως εγγύηση των υποσχέσεών του.»Είναι προφανές ότι ο συγκεκριμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά εμποτισμένος από τη διδασκαλία της Οργάνωσής του δεν καταλαβαίνει το παράλογο του επιχειρήματός του. Γιατί πως είναι δυνατόν να αντιληφθείς σαν πρόσωπο το Θεό όταν τον επικαλείσαι χρησιμοποιώντας ένα άγνωστο και ψεύτικο όνομα; Εκτός αυτού ας μας επιτρέψει να διαφωνήσουμε, επειδή η Οργάνωσή του, στο βιβλίο «Από τον απολεσθέντα παράδεισο», σελίδα 209, μας τα λέει τελείως διαφορετικά. Γιατί αυτή δεν λέει, πως η χρήση του ονόματος Ιεχωβά διευκολύνει τον πιστό να καταλάβει ευκολότερα το Θεό, αλλά όποιος δεν χρησιμοποιεί αυτό το όνομα θα καταστραφεί!!
Βιβλίο "Από τον απολεσθέντα παράδεισο", σελ. 209: Όποιος δεν αναγνωρίζει το όνομα Ιεχωβά θα καταστραφεί!
ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΠΑΤΕΡΑΣ
Εμείς βέβαια ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν έχουμε διάθεση να εφεύρουμε ανύπαρκτα ονόματα για το Θεό, για να τον νοιώσουμε κοντά μας. Ακολουθούμε αυτό που μας δίδαξε ο Χριστός μέσα από τις σελίδες της Καινής Διαθήκης, όταν μας φανέρωσε για το Θεό ένα από τα γλυκύτερα ονόματα που υπάρχουν στον κόσμο. Το όνομα του Πατέρα. Έτσι μας είπε να προσευχόμαστε: «Πατέρα που είσαι στους ουρανούς, ας είναι άγιο το όνομά σου…» Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 6, στίχοι 9 – 13. Αν ήταν θα έλεγε «Ιεχωβά που είσαι στους ουρανούς κ.λ.π.». Και όταν έστειλε τους μαθητές του να κηρύξουν τους είπε: «Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε όλα τα έθνη μαθητές μου βαπτίζοντες αυτούς στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος …» Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 28,στίχοι 16 – 20. Ούτε λοιπόν είπε στους μαθητές του «…βαπτίστε αυτούς στο όνομα του Ιεχωβά…»
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Στη συνέχεια γράφει ο Μάρτυρας του Ιεχωβά: « Η σπουδαιότητα της χρήσης του θεϊκού ονόματος καταδεικνύεται από τις 7000 φορές που απαντά στο βιβλικό κείμενο.»Και εμείς τον ρωτάμε. Σε ποιο κείμενο; Σ’ αυτό που έφτιαξε η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά; Για τους μη γνωρίζοντες αξίζει να σημειώσουμε, πως Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, έφτιαξε μια δικιά της μετάφραση της Αγίας Γραφής που την ονομάζει Μετάφραση Νέου Κόσμου (ΜΝΚ), στην οποία κακοποιεί κυριολεκτικά την αληθινή Αγία Γραφή. Σ’ αυτή λοιπόν, αυθαίρετα έβαλε 7000 φορές το όνομα Ιεχωβά. Είναι άξιο προσοχής επίσης, ότι όταν έβαλε το όνομα Ιεχωβά στην Καινή Διαθήκη, στηρίχτηκε όπως αναφέρει στο παράρτημα της εν λόγω μετάφρασης σελίδα 413, σε μια θεωρία !! – την οποία όμως αυτή εκλαμβάνει ως γεγονός! –κάποιου καθηγητή Τζορτζ Χάουαρντ, από τη Γεωργία των ΗΠΑ. Αυτός λοιπόν υποστηρίζει – αναπόδεικτα – πως το όνομα Ιεχωβά υπήρχε στην αρχή στο κείμενο της Καινής Διαθήκης αλλά με το πέρασμα των χρόνων αντικαταστάθηκε από το όνομα Κύριος!! Μιλάμε και για πολύ επιστημονική και υπεύθυνη αντιμετώπιση από μέρους της για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα!! Και μετά μας κατηγορούν, πως ακολουθούμε τις διδασκαλίες ενός Ιγνάτιου Αντιοχείας, Πολύκαρπου Σμύρνης, Ιωάννη Χρυσοστόμου, Μάξιμου Ομολογητή και των λοιπών Πατέρων. Ενώ η «θεωρία» του «πασίγνωστου» Τζορτζ Χάουαρντ! Τι να λέμε τώρα!
ΙΕΧΩΒΑ ΑΝΤΙ ΧΡΙΣΤΟΣ
Και επειδή πολλοί μπορεί να μας πούνε, πως κατηγορούμε την Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ότι κακοποίησε την Αγία Γραφή, θα επικαλεστούμε ένα παράδειγμα. Το παράδειγμα αυτό είναι ένα χωρίο (κομμάτι) από την Πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου, κεφάλαιο 10, στίχος 9. Και για να είμαστε αντικειμενικοί το πήραμε από τη μετάφραση του Νεόφυτου Βάμβα, την οποία επί δεκάδες χρόνια χρησιμοποιούσε η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά πριν την αντικαταστήσει από την Μετάφραση Νέου Κόσμου:
Απόσπασμα από τη Καινή Διαθήκη του Νεόφυτου Βάμβα Εμείς βέβαια ως Ορθόδοξοι Χριστιανοί δεν έχουμε διάθεση να εφεύρουμε ανύπαρκτα ονόματα για το Θεό, για να τον νοιώσουμε κοντά μας. Ακολουθούμε αυτό που μας δίδαξε ο Χριστός μέσα από τις σελίδες της Καινής Διαθήκης, όταν μας φανέρωσε για το Θεό ένα από τα γλυκύτερα ονόματα που υπάρχουν στον κόσμο. Το όνομα του Πατέρα. Έτσι μας είπε να προσευχόμαστε: «Πατέρα που είσαι στους ουρανούς, ας είναι άγιο το όνομά σου…» Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 6, στίχοι 9 – 13. Αν ήταν θα έλεγε «Ιεχωβά που είσαι στους ουρανούς κ.λ.π.». Και όταν έστειλε τους μαθητές του να κηρύξουν τους είπε: «Πηγαίνετε λοιπόν και κάνετε όλα τα έθνη μαθητές μου βαπτίζοντες αυτούς στο όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος …» Κατά Ματθαίο Ευαγγέλιο, κεφάλαιο 28,στίχοι 16 – 20. Ούτε λοιπόν είπε στους μαθητές του «…βαπτίστε αυτούς στο όνομα του Ιεχωβά…»
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Στη συνέχεια γράφει ο Μάρτυρας του Ιεχωβά: « Η σπουδαιότητα της χρήσης του θεϊκού ονόματος καταδεικνύεται από τις 7000 φορές που απαντά στο βιβλικό κείμενο.»Και εμείς τον ρωτάμε. Σε ποιο κείμενο; Σ’ αυτό που έφτιαξε η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά; Για τους μη γνωρίζοντες αξίζει να σημειώσουμε, πως Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, έφτιαξε μια δικιά της μετάφραση της Αγίας Γραφής που την ονομάζει Μετάφραση Νέου Κόσμου (ΜΝΚ), στην οποία κακοποιεί κυριολεκτικά την αληθινή Αγία Γραφή. Σ’ αυτή λοιπόν, αυθαίρετα έβαλε 7000 φορές το όνομα Ιεχωβά. Είναι άξιο προσοχής επίσης, ότι όταν έβαλε το όνομα Ιεχωβά στην Καινή Διαθήκη, στηρίχτηκε όπως αναφέρει στο παράρτημα της εν λόγω μετάφρασης σελίδα 413, σε μια θεωρία !! – την οποία όμως αυτή εκλαμβάνει ως γεγονός! –κάποιου καθηγητή Τζορτζ Χάουαρντ, από τη Γεωργία των ΗΠΑ. Αυτός λοιπόν υποστηρίζει – αναπόδεικτα – πως το όνομα Ιεχωβά υπήρχε στην αρχή στο κείμενο της Καινής Διαθήκης αλλά με το πέρασμα των χρόνων αντικαταστάθηκε από το όνομα Κύριος!! Μιλάμε και για πολύ επιστημονική και υπεύθυνη αντιμετώπιση από μέρους της για ένα τόσο σοβαρό ζήτημα!! Και μετά μας κατηγορούν, πως ακολουθούμε τις διδασκαλίες ενός Ιγνάτιου Αντιοχείας, Πολύκαρπου Σμύρνης, Ιωάννη Χρυσοστόμου, Μάξιμου Ομολογητή και των λοιπών Πατέρων. Ενώ η «θεωρία» του «πασίγνωστου» Τζορτζ Χάουαρντ! Τι να λέμε τώρα!
ΙΕΧΩΒΑ ΑΝΤΙ ΧΡΙΣΤΟΣ
Και επειδή πολλοί μπορεί να μας πούνε, πως κατηγορούμε την Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, ότι κακοποίησε την Αγία Γραφή, θα επικαλεστούμε ένα παράδειγμα. Το παράδειγμα αυτό είναι ένα χωρίο (κομμάτι) από την Πρώτη προς Κορινθίους επιστολή του Αποστόλου Παύλου, κεφάλαιο 10, στίχος 9. Και για να είμαστε αντικειμενικοί το πήραμε από τη μετάφραση του Νεόφυτου Βάμβα, την οποία επί δεκάδες χρόνια χρησιμοποιούσε η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά πριν την αντικαταστήσει από την Μετάφραση Νέου Κόσμου:
Τώρα ας πάρουμε το ίδιο ακριβώς χωρίο (κομμάτι), από την Μετάφραση Νέου Κόσμου:
Όπως βλέπουμε συγκρίνοντας τα δύο κείμενα, χωρίς ντροπή, ούτε φόβο προς τον Θεό, η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αντικατέστησε το όνομα του Χριστού με το όνομα Ιεχωβά. Γι’ αυτό λοιπόν με τέτοιες αλχημείες, όχι 7000 φορές αλλά 107.000 μπορεί να γράφει η Γραφή όποιο όνομα επιθυμεί ο καθένας.
ΒΙΒΛΙΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ «ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ»: Ο ΘΕΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ
Ατυχής επίσης, υπήρξε η παρέμβασή του να αποδώσει στην Ορθόδοξη θεολογία παραχάραξη της βιβλικής θρησκείας, με το να ισχυρίζεται, πως η απουσία ενός συγκεκριμένου ονόματος για τον Θεό δηλ. του Ιεχωβά και η χρήση πολλών ονομάτων οδηγεί σε αφηρημένες έννοιες για το Θεό, και κατ’ ουσία σε ένα απρόσωπο Θεό. Αν διάβαζε όμως τις εκδόσεις της Οργάνωσής του θα διαπίστωνε πως η διδασκαλία περί πολλών ονομάτων για το Θεό είναι και διδασκαλία της Οργάνωσής του. Και για να μην του μείνει καμιά αμφιβολία δημοσιεύουμε το παρακάτω ντοκουμέντο. Είναι από το βιβλίο «Προφητεία» της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά, σελίδα 336, και λέει αυτό που λέμε και εμείς στο άρθρο μας ΙΕΧΩΒΑ: ΕΝΑ ΤΕΧΝΗΤΟ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΟ Πως ο Θεός δεν έχει ένα όνομα το Ιεχωβά, αλλά πολλά ονόματα!
Βιβλίο "Προφητεία", σελ.336: Ο Θεός έχει πολλά ονόματα
ΟΧΙ ΑΠΡΟΣΩΠΟΣ ΘΕΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ
Επιπλέον η πρόταξη της ουσίας του Θεού και κατά συνέπεια η απροσωποίησή του, είναι διδασκαλία της Δυτικής Εκκλησίας, με κορυφαίο εισηγητή της διδασκαλίας αυτής τον περίφημο Θωμά Ακινάτη (1225 – 1275 μ.Χ). Αντίθετα στην Ορθόδοξη Θεολογία το πρόσωπο προηγείται της ουσίας. Ας μας επιτραπεί να παραθέσουμε στο σημείο αυτό, ένα κομμάτι από ένα μεγάλο σύγχρονο Ρώσο Θεολόγο, τον Βλαντιμίρ Λόσκυ (1903 – 1958 μ.Χ.). Το κομμάτι αυτό είναι από το βιβλίο του «Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας», σελίδες 63 – 64:
«Στην παράδοση της ανατολικής Εκκλησίας δεν υπάρχει περιθώριο για μια θεολογία και, πολύ λιγότερο, για ένα μυστικισμό της θείας ουσίας… Για την ανατολική Εκκλησία , όταν μιλάει κανείς για το Θεό, πρόκειται πάντοτε για το συγκεκριμένο: “ Ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, ο Θεός του Ιησού Χριστού”, πρόκειται πάντοτε για την Τριάδα (των προσώπων) – Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα …. Αντίθετα, στο πλαίσιο των θεωρητικών προϋποθέσεων της Δύσης, κάθε θεωρία καθαρά θεοκεντρική θα κινδύνευε να θέσει την ουσία πριν από τα πρόσωπα, να γίνει ένας μυστικισμός της “θείας αβύσσου”, ένας απρόσωπος αποφατισμός της θεότητας – μηδέν που θα προηγείτο της Τριάδας. Έτσι διαγράφοντας ένα παράδοξο κύκλο, επανέρχεται κανείς, μέσα από τον Χριστιανισμό, στον νεοπλατωνικό μυστικισμό».Και ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους μας ο Γρηγόριος Παλαμάς (1296 – 1359μ.Χ.), στο βιβλίο του «Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων», 3, 2 – 12, σχολιάζοντας την συνάντηση Θεού και Μωϋσή που περιγράφεται στο βιβλίο της Αγίας Γραφής Έξοδος, κεφάλαιο 3, στίχος 14, γράφει: «Και στον Μωϋσή όταν εμφανίστηκε ο Θεός δεν είπε εγώ είμαι η ουσία, αλλά εγώ είμαι ο Ων (αυτός που υπάρχει)».Υποστηρίζει ακόμα ο συγκεκριμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά ότι παρερμηνεύουμε τη βιβλική φιλολογία, επειδή χρησιμοποιούμε για το Θεό το όνομα «Ων». Θα θέλαμε σ’ αυτό το σημείο να τον ρωτήσουμε κάτι. Το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι μέρος της βιβλικής φιλολογίας ή όχι; Στην Αποκάλυψη λοιπόν και στο κεφάλαιο 1, στίχο 4, μήπως γνωρίζει πως προσδιορίζει ο Θεός τον εαυτό του; Αν δεν το γνωρίζει ευχαρίστως να του το γνωρίσουμε εμείς: Ο Ων και ο ην και ο ερχόμενος. Νομίζουμε πως κάθε επιπλέον σχόλιο περισσεύει.
Τελειώνοντας θα θέλαμε να κλείσουμε με αυτό που είπαν οι Απόστολοι στο Ιουδαϊκό συνέδριο: «Ο Ιησούς αυτός είναι ο λίθος ο οποίος περιφρονήθηκε από εσάς τους οικοδόμους, και ο οποίος έγινε ακρογωνιαίος λίθος. Δεν υπάρχει από κανένα άλλον σωτηρία, ούτε υπάρχει άλλο όνομα κάτω από τον ουρανό, δοσμένο στους ανθρώπους, με το οποίο πρέπει να σωθούμε». Πράξεις των Αποστόλων, κεφάλαιο 4, στίχοι 11 – 12.Αν λοιπόν είχαν άδικο οι Απόστολοι που δεν γνώριζαν άλλο όνομα που να φέρνει σωτηρία, εκτός του Χριστού, τότε έχουμε άδικο και εμείς.
ΟΧΙ ΑΠΡΟΣΩΠΟΣ ΘΕΟΣ ΣΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΑΛΛΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΣ
Επιπλέον η πρόταξη της ουσίας του Θεού και κατά συνέπεια η απροσωποίησή του, είναι διδασκαλία της Δυτικής Εκκλησίας, με κορυφαίο εισηγητή της διδασκαλίας αυτής τον περίφημο Θωμά Ακινάτη (1225 – 1275 μ.Χ). Αντίθετα στην Ορθόδοξη Θεολογία το πρόσωπο προηγείται της ουσίας. Ας μας επιτραπεί να παραθέσουμε στο σημείο αυτό, ένα κομμάτι από ένα μεγάλο σύγχρονο Ρώσο Θεολόγο, τον Βλαντιμίρ Λόσκυ (1903 – 1958 μ.Χ.). Το κομμάτι αυτό είναι από το βιβλίο του «Η Μυστική Θεολογία της Ανατολικής Εκκλησίας», σελίδες 63 – 64:
«Στην παράδοση της ανατολικής Εκκλησίας δεν υπάρχει περιθώριο για μια θεολογία και, πολύ λιγότερο, για ένα μυστικισμό της θείας ουσίας… Για την ανατολική Εκκλησία , όταν μιλάει κανείς για το Θεό, πρόκειται πάντοτε για το συγκεκριμένο: “ Ο Θεός του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, ο Θεός του Ιησού Χριστού”, πρόκειται πάντοτε για την Τριάδα (των προσώπων) – Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα …. Αντίθετα, στο πλαίσιο των θεωρητικών προϋποθέσεων της Δύσης, κάθε θεωρία καθαρά θεοκεντρική θα κινδύνευε να θέσει την ουσία πριν από τα πρόσωπα, να γίνει ένας μυστικισμός της “θείας αβύσσου”, ένας απρόσωπος αποφατισμός της θεότητας – μηδέν που θα προηγείτο της Τριάδας. Έτσι διαγράφοντας ένα παράδοξο κύκλο, επανέρχεται κανείς, μέσα από τον Χριστιανισμό, στον νεοπλατωνικό μυστικισμό».Και ένας από τους μεγαλύτερους θεολόγους μας ο Γρηγόριος Παλαμάς (1296 – 1359μ.Χ.), στο βιβλίο του «Υπέρ των ιερώς ησυχαζόντων», 3, 2 – 12, σχολιάζοντας την συνάντηση Θεού και Μωϋσή που περιγράφεται στο βιβλίο της Αγίας Γραφής Έξοδος, κεφάλαιο 3, στίχος 14, γράφει: «Και στον Μωϋσή όταν εμφανίστηκε ο Θεός δεν είπε εγώ είμαι η ουσία, αλλά εγώ είμαι ο Ων (αυτός που υπάρχει)».Υποστηρίζει ακόμα ο συγκεκριμένος Μάρτυρας του Ιεχωβά ότι παρερμηνεύουμε τη βιβλική φιλολογία, επειδή χρησιμοποιούμε για το Θεό το όνομα «Ων». Θα θέλαμε σ’ αυτό το σημείο να τον ρωτήσουμε κάτι. Το βιβλίο της Αποκάλυψης είναι μέρος της βιβλικής φιλολογίας ή όχι; Στην Αποκάλυψη λοιπόν και στο κεφάλαιο 1, στίχο 4, μήπως γνωρίζει πως προσδιορίζει ο Θεός τον εαυτό του; Αν δεν το γνωρίζει ευχαρίστως να του το γνωρίσουμε εμείς: Ο Ων και ο ην και ο ερχόμενος. Νομίζουμε πως κάθε επιπλέον σχόλιο περισσεύει.
Τελειώνοντας θα θέλαμε να κλείσουμε με αυτό που είπαν οι Απόστολοι στο Ιουδαϊκό συνέδριο: «Ο Ιησούς αυτός είναι ο λίθος ο οποίος περιφρονήθηκε από εσάς τους οικοδόμους, και ο οποίος έγινε ακρογωνιαίος λίθος. Δεν υπάρχει από κανένα άλλον σωτηρία, ούτε υπάρχει άλλο όνομα κάτω από τον ουρανό, δοσμένο στους ανθρώπους, με το οποίο πρέπει να σωθούμε». Πράξεις των Αποστόλων, κεφάλαιο 4, στίχοι 11 – 12.Αν λοιπόν είχαν άδικο οι Απόστολοι που δεν γνώριζαν άλλο όνομα που να φέρνει σωτηρία, εκτός του Χριστού, τότε έχουμε άδικο και εμείς.
۞
ΣΧΟΛΙΟ ΓΙΑ «ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ: ΟΙ ΠΛΑΣΙΕ ΤΟΥ ΘΕΟΥ»
Η επόμενη απάντησή μας αφορά το σχόλιο που έγινε στο άρθρο μας Οι Πλασιέ του Θεού
από κάποιον άλλον Μάρτυρα του Ιεχωβά.
από κάποιον άλλον Μάρτυρα του Ιεχωβά.
Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΨΥΧΗΣ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟ ΔΙΑΒΟΛΟ!
Καταρχάς αξίζει να πούμε, πως ο εν λόγω Μάρτυρας, αποφεύγει με το σχόλιό του να απαντήσει επί της ουσίας του άρθρου μας. Αντ’ αυτού αναλώνεται στην προσπάθεια να παρουσιάσει την διδασκαλία της Οργάνωσής του που έχει σχέση με την αθανασία της ψυχής, και με την οποία κάθε άλλο παρά ασχολούμαστε στο συγκεκριμένο άρθρο μας. Για τους μη γνωρίζοντες αναφέρουμε, πως η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά διδάσκει πως η πίστη στην αθανασία της ψυχής είναι διδασκαλία του διαβόλου. Άρα όποιος πιστεύει στην αθανασία της ψυχής είναι με το μέρος του διαβόλου.
Βέβαια ο εν λόγω Μάρτυρας έχει πληροφορηθεί λάθος, γιατί εμείς δεν πιστεύουμε στην αθανασία της ψυχής. Επειδή, αν η ψυχή ήταν αθάνατη θα ήταν και αυτοδημιούργητη δηλ. θεός. Πιστεύουμε όμως, πως επειδή ήμαστε δημιουργήματα του Θεού, ο Θεός δεν μας άφησε έτσι, αλλά φρόντισε να υπάρχουμε και μετά τον θάνατό μας, σε μια κατάσταση που ονομάζουμε «μέση κατάσταση», περιμένοντας την Δευτέρα Παρουσία, όπου ο καθένας θα κριθεί τελειωτικά, σύμφωνα με τα έργα του.
ΧΩΡΙΑ (ΚΟΜΜΑΤΙΑ) ΤΗΣ ΓΡΑΦΗΣ ΠΟΥ ΜΙΛΟΥΝ ΓΙΑ ΥΠΑΡΞΗ ΜΕΤΑ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
Σαν Μάρτυρας του Ιεχωβά που είναι, δυστυχώς αγνοεί τα δεκάδες χωρία (κομμάτια) της Γραφής που αναφέρονται στην συνέχιση της ύπαρξης του ανθρώπου μετά το θάνατό του. Από τα δεκάδες αυτά χωρία ενδεικτικά αναφέρομαι τρία: Το πρώτο είναι από το βιβλίο του προφήτη Ιεζεκιήλ, και περιγράφει την συνάντηση του σκοτωμένου Φαραώ με τους άλλους σκοτωμένους ειδωλολάτρες βασιλιάδες στον Άδη: «Εκεί (δηλ. στον Άδη) είναι ο Εδώμ, οι βασιλείς αυτού … οι σκοτωμένοι με μαχαίρι … εκεί είναι οι ηγεμόνες του βορρά … μεταξύ των σκοτωμένων με μαχαίρι … ο Φαραώ ΘΑ ΤΟΥΣ ΔΕΙ όλους αυτούς και θα παρηγορηθεί για όλο το πλήθος του, ο Φαραώ και όλο το στράτευμά του, οι σκοτωμένοι με μαχαίρι, λέγει Κύριος ο Θεός». Ιεζεκιήλ, κεφάλαιο 32, στίχοι 29-31 Το δεύτερο είναι από το βιβλίο 1 Σαμουήλ ή 1 Βασιλειών, κεφάλαιο 28, στίχοι 3-20 και περιγράφει την συνάντηση του βασιλιά Σαούλ με τον νεκρό προφήτη Σαμουήλ, όταν πήγε ο βασιλιάς Σαούλ σε ένα μέντιουμ για να μάθει μέσω αυτού, την έκβαση της μάχης που θα έδινε την άλλη μέρα . Το ότι ο Σαούλ συνάντησε πράγματι τον νεκρό προφήτη Σαμουήλ και όχι ένα πονηρό πνεύμα φαίνεται και από το χωρίο (κομμάτι) του βιβλίου1 Παραλειπομένων κεφάλαιο 10, στίχος13 κατά τους Ο΄ (μετάφραση των εβδομήκοντα), που σαφέστατα βεβαιώνει «ότι ρώτησε ο Σαούλ την εγγαστρίμυθο για να μάθει, και του αποκρίθηκε ο Σαμουήλ ο Προφήτης». Το τρίτο είναι από το κατά Ιωάννη Ευαγγέλιο κεφάλαιο 8, στίχος 56 και αναφέρει τα λόγια του Χριστού προς τους Ιουδαίους: «ο Αβραάμ ο πατέρας σας είχε αγαλλίαση να δει την δικιά μου μέρα. Και την είδε και χάρηκε». Αν όπως υποστηρίζει η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά «Σκοπιά» δεν υπάρχει ζωή μετά θάνατο, πως τότε ο Αβραάμ πεθαμένος εδώ και χιλιάδες χρόνια είδε την ημέρα του Κυρίου (την επίγεια δηλ. δράση του).
Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΣΙΩΝΙΣΜΟ» ΕΙΝΑΙ ΔΑΙΜΟΝΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ
Όσο για το ποιος κηρύττει δαιμονικές διδασκαλίες ας κάνει τον κόπο ο εν λόγω Μάρτυρας του Ιεχωβά, να ρωτήσει τους προέδρους της Εταιρίας «Σκοπιά» (Ρώσσελ, Ρόδερφοντ, Νορ κ.λ.π.) που «αλληλοκαρφώνονταν» μεταξύ τους για κάτι ανάλογο (π.χ. Σιωνισμός, πυραμίδα της Γκίζας, σταυρός κ.λ.π.) ή όταν έρχεται το «καινούργιο φως» πως απορρίπτονται ως δαιμονικές και ακάθαρτες, προηγούμενες διδασκαλίες της «Σκοπιάς».
Και για να μην του μείνει καμιά αμφιβολία το παρακάτω ντοκουμέντο που δημοσιεύουμε, αποδεικνύει περίτρανα ποιος διδάσκει δαιμονικές διδασκαλίες.Είναι από το περιοδικό «Σκοπιά» της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά και ασχολείται με το Σιωνισμό. Για τους μη γνωρίζοντες ο Σιωνισμός – η αποκατάσταση δηλ. των Ιουδαίων σε μια φυσική πατρίδα – ήταν μία από τις πιο κύριες διδασκαλίες των Μαρτύρων του Ιεχωβά επί πολλά χρόνια. Πολλοί δε από τους παλαιότερους Μάρτυρες του Ιεχωβά την είχαν υπερασπιστεί με τέτοιο πάθος που δεν δίστασαν να δώσουν ακόμα και την ζωή τους. Έρχεται λοιπόν η «Σκοπιά» την 1η Οκτωβρίου 1955, σελίδα 305 και τους αφήνει όλους σύξυλους. Η διδασκαλία του Σιωνισμού λέει δεν προέρχεται από τον Θεό – Ιεχωβά αλλά από τον Σατανά! Δηλαδή όλα αυτά τα χρόνια οι Μάρτυρες του Ιεχωβά – σύμφωνα με τη «Σκοπιά» – δίδασκαν …δαιμονικές διδασκαλίες!!
Για το ποιος λέει ψέματα, ας κάνει τον κόπο να δει το άρθρο μας στο παρόν blogspot που έχει τον τίτλο Αρνούνται πράγματι τα όπλα και τον πόλεμο οι Μάρτυρες του Ιεχωβά
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή
κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι
υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.
12 σχόλια:
Χρήστο, λες ότι χάρηκες για τα σχόλια που έγιναν στο blog σου, αλλά οι αντιδράσεις σου δεν το πιστοποιούν αυτό. Η ειρωνεία και ο χλευασμός αποτελεί το πιο εξέχον στοιχείο του ύφους των λεγομένων σου, γεγονός που δείχνει την αδυναμία κατάθεσης ουσιαστικών επιχειρημάτων. Όπως θα ξέρεις, όποιος έχει επιχειρήματα δεν χρειάζεται να φωνάζει ή να στολίζει τον λόγο του με χαρακτηρισμούς. Ομοίως, σοβαρή ένδειξη επιχειρηματολογικής αδυναμίας αποτελεί το γεγονός ότι δεν απαντάς, στην ουσία, επί των σχολίων αλλά στρέφεις την κουβέντα σε άλλα θέματα, ίσως με την ελπίδα ο αναγνώστης να ξεχάσει τα δυνατά σημεία των σχολίων, τα οποία, αν είσαι όντως θεολόγος, ξέρεις ότι έχουν πανίσχυρη τεκμηρίωση και αποτελούν κοινό τόπο στις ανά τον κόσμο θεολογικές σχολές.
Ειλικρινά μου προκάλεσε μεγάλη εντύπωση το ότι αρνήθηκες την επί 7.000 φορές καταγραφή του Θεϊκού Ονόματος στις Γραφές. Αυτό είναι τόσο πασίγνωστο γεγονός, ώστε αμφιβάλλω πολύ αν είσαι καν θεολόγος, όπως ισχυρίζεσαι. Μάλιστα, η μεγάλη θεολογική σπουδαιότητα και η δυναμική παρουσία του απαράμιλλου Θεϊκού Ονόματος στις Γραφές υποκίνησε τον επίκουρο καθηγητή θεολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Αθανάσιο Γ. Παπαρνάκη να συγγράψει το βιβλίο Η επίκληση του Ονόματος του Θεού στην Παλαιά Διαθήκη (Εκδόσεις Πουρνάρα, 2006) και το σύγγραμμα τούτο αποτελεί ύλη μελέτης για τους φοιτητές της θεολογικής σχολής. Στο σύγγραμμα αυτό επιβεβαιώνονται αυτά που αμφισβήτησες, δηλ. τη σπουδαιότητα της χρήσης του μοναδικού θεϊκού ονόματος προκειμένου ο Θεός να είναι αντιληπτός ως πρόσωπο και οι υποσχέσεις του να θεωρούνται έγκυρες. Μερικά δείγματα του βιβλίου: «Η επίκληση του Θεού αποτελούσε μία πολύ σημαντική εκδήλωση της θρησκευτικής ζωής των μελών [του Ισραήλ]. Ήταν συνδεδεμένη με το Όνομα του Θεού και ασκούνταν ευρέως στην καθημερινή ζωή [σελ. 13]». «Όπως έχει παρατηρηθεί στη σύγχρονη βιβλική έρευνα, το Όνομα του Θεού αποτελεί σημαντικό μέρος της αποκαλύψεως του Θεού στον Ισραήλ [σελ. 15]». «“Έχω όνομα” σημαίνει “υπάρχω”… Όταν απειλούνταν η ζωή κάποιου, η φυσική του εξόντωση εκφραζόταν με αναφορά στην εξαφάνιση του ονόματός του [σελ. 38]». «Αποτελεί κοινή διαπίστωση και παραδοχή σήμερα στη βιβλική επιστήμη ότι το προσωπικό όνομα του Θεού του Ισραήλ… ήταν το γνωστό τετραγράμματο יחוח (YHWH, Γιαχβέ) [σελ. 41, 42]». «Όπως ορθώς επισημαίνει ο Μ. Noth και επαναλαμβάνουν οι περισσότεροι ερευνητές, [η σημασία του ονόματος του Θεού] δεν είχε για τον Ισραήλ χαρακτήρα φιλοσοφικής ενασχόλησης περί της υπάρξεως του Θεού καθ’ αυτήν ως καθαρού όντος (pure being), όπως θα το κατανοούσε κάποιος με ελληνική παιδεία, αλλά ως “ενεργούσα ύπαρξη” (active being)… Οι πράξεις αυτές αναφέρονται σε μια σειρά νέων και μεγαλύτερων αποκαλύψεων του Θεού προς τον λαό του, οι οποίες θα εμπλουτίζουν συνεχώς το όνομά του με καινούργιο κάθε φορά περιεχόμενο, αποδεικνύοντας την αξιοπιστία των υποσχέσεών του [σελ. 45]». «Ο Τ. Lin πολύ εύστοχα χαρακτηρίζει το Όνομα του Θεού… ως “ανοιχτή επιταγή”, που δόθηκε σαν εγγύηση στον λαό του Ισραήλ για να τη χρησιμοποιήσει όπου χρειασθεί [σελ. 47]». «Με το όνομα Γιαχβέ ο Θεός διαβεβαίωσε τον εκλεκτό του λαό ότι θα βρίσκεται πλέον πάντοτε κοντά του και σε όλες τις φάσεις της ιστορίας του [σελ. 48]». «Ο W. Eichrodt ορθώς επισημαίνει το γεγονός ότι ο Θεός, επιλέγοντας για τον εαυτό του ένα όνομα διά του οποίου να θεμελιώνεται προσωπική σχέση μεταξύ του ιδίου και του ανθρώπου, και ειδικά του λαού του, φανερώνει τη θέλησή του να κατανοείται ως “δυνάμενος να προσδιοριστεί, να διακριθεί, να εξατομικευθεί”. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να καλλιεργηθεί στον Ισραήλ η πίστη σε έναν έντονα προσωπικό Θεό, η οποία τον προφύλαξε από την ανάπτυξη μιας μυστικιστικής πίστης σε μία γενική και απροσδιόριστη ύπαρξη. Στη διαμόρφωση της συνείδησης ότι ο Θεός μπορεί να προσεγγίζεται και να κατανοείται ως πρόσωπο, συνέβαλε ιδιαίτερα το γεγονός ότι καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας του ο Ισραήλ διατήρησε ένα και μόνο όνομα για να ομολογεί τον Θεό του. Σε αντίθεση με αυτή την πρακτική οι πολυθεϊστικοί λαοί αρέσκονταν στην απόδοση πολλών ονομάτων στους θεούς τους [σελ. 54, 55]». Αυτά τα παραθέτω όχι επειδή χρειαζόμουν έναν Ορθόδοξο πανεπιστημιακό καθηγητή θεολογίας ώστε να γνωρίσω τη σπουδαιότητα του ονόματος του Θεού στη Γραφή, αλλά για να καταδείξω τη μεγάλη διαφορά των όσων ισχυρίζεται ο αντιαιρετικός με όσα λέγονται και γράφονται στις θεολογικές σχολές. Διότι εν έτει 2008 είναι αδύνατον να κρυφτούν τα μέγιστα θεολογικά σφάλματα των παραδοσιακών δοξασιών, που είναι εμποτισμένες με ιδέες ξένες προς τις βιβλικές, δηλ. με ιδέες της ελληνικής φιλοσοφίας.
Εν τάχει θα απαντήσω και σε αυτά που λες. Το βιβλίο Παράδεισος που επικαλείσαι δεν αναφέρεται στη συγκεκριμένη μορφή του ονόματος, αλλά στο όνομα αυτό καθ’ αυτό, όπως κάνει και η ίδια η Γραφή. Διότι η φρασεολογία που παραθέτεις αποτελεί παράφραση βιβλικού χωρίου, κάτι που δυστυχώς δεν το αναφέρεις. Και προφανώς δεν το αναφέρεις διότι δεν κατέχεις το ίδιο το βιβλίο, αλλά προφανώς έκανες copy paste από κάποιον άλλον που μας κατηγορούσε. Στα συγγράμματά μας χρησιμοποιείται και η μορφή Γιαχβέ, αλλά όχι συχνά. Στα Ορθόδοξα συγγράμματα, καθώς και στην πλειονότητα των ακαδημαϊκών συγγραμμάτων απαντά συχνότερα η μορφή Γιαχβέ. Αμφότερες οι μορφές είναι τεχνητές. Καμία μορφή δεν μπορεί να αποδειχθεί με τα υπάρχοντα στοιχεία ως αυτή που άκουσε και χρησιμοποιούσε ο Μωυσής. Το ζήτημα του τεχνητού ονόματος που θίγετε εσείς οι του αντιαιρετικού είναι αστείο, διότι είναι σαφώς καλύτερο να χρησιμοποιείς ένα τεχνητό όνομα ως προς τα φωνήεντα, παρά να ισχυρίζεσαι ότι ο Θεός είναι ανώνυμος, όπως έκαναν μερικοί Πατέρες της Εκκλησίας επηρεασμένοι από τον πλατωνισμό.
Σε σχέση με την Καινή Διαθήκη, οι περισσότεροι πιστεύουν ότι δεν εμφανιζόταν το όνομα του Θεού λόγω της επίδρασης της Ιουδαϊκής Παράδοσης στους πρώτους χριστιανούς, καθότι, ως γνωστόν, κατά την ελληνιστική εποχή, περιορίστηκε πολύ η χρήση του Ονόματος μεταξύ των Ισραηλιτών. Εμείς δεν δεχόμαστε ότι μια αντιβιβλική παράδοση υιοθετήθηκε από τον Χριστό και τους Χριστιανούς. Το δε παράδειγμα που δείχνεις από το εδάφιο 1 Κορινθίους 10:9 είναι παντελώς άστοχο, διότι οι Ισραηλίτες δεν επείραζαν τον Χριστό στην έρημο αλλά τον Θεό του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, δηλ. τον Ιεχωβά.
Περί της πολυωνυμίας του Θεού, το βιβλίο Προφητεία χρησιμοποιεί μια γλώσσα που έχει εγκαταλειφθεί από τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, ιδίως με τα στοιχεία που έφερε στο φως η εκπόνηση της Μετάφρασης Νέου Κόσμου. Ωστόσο, Εξαρχής ήταν κατανοητό ότι το κατεξοχήν όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά, ή αν προτιμάς Γιαχβέ.
Θα μπω στον πειρασμό να απαντήσω και σε αυτό που απευθύνεις στον άλλον σχολιαστή. Εμείς οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είμαστε περήφανοι όχι για τα λάθη μας αλλά για το θάρρος μας να τα διορθώσουμε και να κάνουμε πρόοδο. Δεν είμαστε προσκολλημένοι σε καμία παράδοση αλλά στην Αγία Γραφή. Ως εκ τούτου, δεν διστάσαμε να καταργήσουμε θέσεις, όπως αυτή περί της επιστροφής των Ιουδαίων στην Παλαιστίνη, όταν αντιληφθήκαμε πως δεν είχαν επαρκή βιβλική τεκμηρίωση. Αντιθέτως, εσείς έχετε την παράλογη αξίωση ότι οι Οικουμενικές σας Σύνοδοι είναι αλάθητες και γι’ αυτό καταχωνιάζετε όλα εκείνα τα στοιχεία που φανερώνουν την ανάγκη να κάνετε αναθεωρήσεις. Επίτρεψέ μου επίσης να σε ενημερώσω πως αυτή τη θέση που άφησαν πίσω οι Μάρτυρες του Ιεχωβά πριν από 70 χρόνια τη διακρατούν μέχρι σήμερα μερικοί Ορθόδοξοι. Ναι, ο εκλιπών αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, στο βιβλίο του Η Δευτέρα Παρουσία αναφέρει την επιστροφή των Εβραίων στη χώρα τους ως ένα από τα σημεία των εσχάτων ημερών. Κρυφοσιωνιστής ήταν; Δώσε εσύ την απάντηση.
Αγαπητέ Αντι- Αντιαιρετικέ, επειδή έχω προγραμματίσει ν' ανεβάσω άλλα θέματα στο blogspot μου, για να μην έχει μονομέρεια, θα καθυστερήσω κάπως να σου απαντήσω. Έχω όμως μια απορία. Τον ... κρυφωσιωνισμό του μακαριστού Χριστόδουλου που τον βρήκες. Γιατί ενώ δεν τσιγκουνεύτηκες παραπομπών στο βιβλίο του Παπαρνάκη, τσιγκουνεύτηκες σ' αυτό του Χριστόδουλου. Επειδή τυχαίνει να το έχω, μήπως μπορείς να μου γράψεις την σελίδα ή το κομμάτι που φαίνεται ο ... κρυφωσιωνισμός του. Μήπως μπορείς επίσης να μου εξηγήσεις τι σημαίνει σιωνισμός;
Μετά τιμής Αντιαιρετικός
Χρήστο, ιδού το απόσπασμα: "Ορισμένοι αναλυτές της σύγχρονης κατάστασης οι οποίοι γνωρίζουν αυτά που αναγράφονται στην προς Ρωμαίους Επιστολήν [σ.σ. δηλ. περί σωτηρίας του Ισραήλ, βλ. 8ο κεφ.], έχουν διατυπώσει ορισμένες απόψεις σύμφωνα με τις οποίες το σχέδιο αυτό του Θεού αρχίζει σιγά σιγά να πραγματοποιείται. Και λέγουν ότι η ίδρυση του κράτους του Ισραήλ το 1948, μετά το τέλος δηλαδή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, σηματοδοτεί μια αφετηρία η οποία είναι πολύ σημαντική και μπορεί να θεωρηθεί ως μία αφετηρία για την πραγματοποίηση εν συνεχεία όλων των άλλων επαγγελιών που έχουν σχέση με το θέμα με το οποίο ασχολούμαστε [δηλ. τα σημεία των καιρών προ της Δευτέρας Παρουσίας]".—Χριστόδουλος, Η Δευτέρα Παρουσία, Χρυσοπηγή, Αθήνα 2004, σελ. 73.
Το συμπέρασμα είναι ότι, αν επισκεφτεί κανείς το βιβλιοπωλείο της Αποστολικής Διακονίας, στο ένα ράφι ο Αλεβιζόπουλος χλευάζει τον Ρώσσελ που πίστευε ότι η επιστροφή των Εβραίων στην Παλαιστίνη είναι προφητευμένη ως σημείο των εσχάτων ημερών και στο απέναντι ράφι ο Χριστόδουλος υποστηρίζει ακριβώς αυτό το πράγμα. Πώς σου φαίνεται εσένα αυτό;
Να σου θυμίσω επίσης ότι ο Χριστόδουλος έκανε κάτι που δεν έκανε ο Ρώσσελ. Ο Χριστόδουλος είχε σχέσεις με τον Βαβύλη, και ο Βαβύλης αγόραζε όπλα από τους Ισραηλινούς (http://www.iospress.gr/mikro2005/mikro20050212.htm και http://tovima.dolnet.gr/print_article.php?e=B&f=14390&m=A08&aa=1 και πολλά άλλα).
Για να επιστρέψω στον "σιωνισμό" του Ρώσσελ, ο Ρώσσελ δεν πίστευε ότι κάποιο επίγειο, κοσμικό κράτος του Ισραήλ θα σώσει τον κόσμο. Ο Ρώσσελ πίστευε ότι τον κόσμο θα τον σώσει η Βασιλεία του Θεού με αρχηγό τον αναληφθέντα στους ουρανούς Ιησού Χριστό. Ο Ρώσσελ θεωρούσε όλες τις επίγειες κυβερνήσεις μέρος του κόσμου του Σατανά οι οποίες πρέπει να αντικατασταθούν από τη Βασιλεία του Θεού. Ο Ρώσσελ δεν έκανε ουσιαστικά κάποιο πολιτικό κήρυγμα, αλλά έλεγε ότι ο νέος άρχοντας της Γης είναι ο Ιησούς Χριστός.
Αυτό έχει χαοτική διαφορά από τις σύγχρονες προτεσταντικές ομάδες που υποστηρίζουν πολιτικά το κράτος του Ισραήλ και λένε ότι οι σύγχρονοι πόλεμοι του Ισραήλ είναι από τον Θεό. Αυτό θα πρέπει να το προσέχετε πιο πολύ εσείς που συνεργάζεστε με διάφορες προτεσταντικές ομάδες είτε στη χώρα μας (π.χ. Βιβλική Εταιρία) είτε σε παγκόσμια κλίμακα (π.χ. Παγκόσμιο Συμβούλιο των Εκκλησιών). Για παράδειγμα, το επίσημο έντυπο της Ελληνικής Ευαγγελικής Εκκλησίας, με την οποία εσείς συνεργάζεστε, λέγει ότι οι εχθροί του σύγχρονου κατά σάρκα Ισραήλ θα εξοντωθούν από τον Θεό (http://www.gec.gr/astir/sept99.htm). Παρόμοια, και άλλα πιο πιπεράτα λένε οι αμερικανοί προτεστάντες.
Ε λοιπόν, χαιρόμαστε που εμείς, ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, έχουμε πάρει ασφαλείς αποστάσεις από όλα αυτά.
Κλείνοντας θέλω να απαντήσω σε ένα σημείο που μου διέφυγε στο προηγούμενο μήνυμά μου. Είπες ότι η ερμηνεία του ονόματος του Θεού ως "ο Ων" επιβεβαιώνεται από τον Ιωάννη στην Αποκάλυψη. Επίτρεψέ μου να πω ότι κάνεις λάθος σε αυτό. Ο Ιωάννης έγραψε κάτι που διορθώνει και συμπληρώνει αυτό που έγραψαν οι Εβδομήκοντα (Εγώ ειμί ο Ων) αποδίδοντας το εχγέχ ασέρ εχγέχ: "Ο Ων και ο ην και ο ερχόμενος". Αυτή η δήλωση δεν έχει καμία σχέση με την πλατωνίζουσα άποψη του Φίλωνος περί "αιωνίου παρόντος" του άτρεπτου, άχρονου και στατικού Θεού, την οποία άποψη υιοθέτησαν οι Αλεξανδρινοί θεολόγοι και έτσι εισήχθη στην επίσημη θεολογία σας. Η ιωάννεια δήλωση παρουσιάζει τον Θεό όχι ως ένα στατικό και άχρονο Ον αλλά ως ενεργό, με δυναμική παρουσία στην ανθρώπινη ιστορία. Η μετοχή "ερχόμενος" τονίζει την ανάληψη δράσης του Θεού και βρίσκεται σε συμφωνία με τη γνήσια σημασία της εβραϊκής φράσης, στην οποία χρησιμοποιείται το δυναμικό ρήμα εχγέχ (από το χαγιάχ, που σημαίνει "γίνομαι, συμβαίνω, είμαι ενεργά παρών").
Αυτά για την ώρα.
Προς αντι – αντιαιρετικό
Ώστε αυτός είναι ο … κρυφοσιωνισμός του Χριστόδουλου. Η αναφορά κάποιων αναλυτών για την ίδρυση του κράτους του Ισραήλ ως πιθανό σημείο προφητικών εκπληρώσεων! Πάντως μην ανησυχείς και στην απάντησή μου θα δούμε αν πράγματι στο συγκεκριμένο κεφάλαιο ο Χριστόδουλος ασχολείται με τον Σιωνισμό ή με την επιστροφή των Ιουδαίων στο Χριστό δύο τελείως αντίθετα πράγματα. Όσο για το Σιωνισμό του Ρώσσελ (το … αντίτυπο του Ιεζεκιήλ!) θα δούμε με ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ αν ήταν μόνο για επίγεια βασιλεία του αναληφθέντος Χριστού ή την ίδρυση παγκόσμιας εβραϊκής κυριαρχίας! Λίγη υπομονή να έχεις και θα λάβεις απάντηση και σ’ αυτό και στα άλλα θέματα που θίγεις.
Μετά τιμής «Αντιαιρετικός»
Αδημονώ να δω τα ντοκουμέντα, και ύστερα να συζητήσουμε μερικά πράγματα για το τι σημαίνει να ανακατεύεσαι στην πολιτική και στην κυριαρχία του κόσμου τούτου. Βέβαια, θα χαιρόμουν να έχω και την άποψή σου για τα ντοκουμένα που εγώ παρουσίασα επί του ονόματος του Θεού και των όσων αναφέρει παραπάνω ο καθηγητής θεολογίας.
E, όχι να κατηγορούν την Ορθοδοξία για κρυφοσιωνισμό!
ΠΟΙΟΙ, οι ΜΤΙ!! Τόση αφέλεια και άγνοια συμπυκνωμένη, πρώτη φορά συναντώ...
Μήπως ξέρετε τον αρχικό τίτλο της "Σκοπιά"?
Πώς είπατε? Τί?
Χαίρομαι ἀγαπητὲ Ἰεχωβίτη ποὺ μᾶς παραπέμπεις στο βιβλίο τοῦ Καθηγητῆ Α.Π.Θ Ἀθ.Παπαρνακη.
Ὄντως ὅσα ἐγραψες ἐμπεριέχονται στο βιβλίο του.Σοῦ ἀρέσει ἡ ἔρευνα συγχαρητήρια .
Κοίτα νὰ δεῖς μέσα στὸ βιβλίο του γιατί δίνει μετοχὴ ὁ Θεὸς ὡς ὄνομα καὶ γιατί δὲν δίνει οὐσιαστικὸ…κ.α
Κοίτα ὅμως τί λέει ὁ Καθηγητὴς στὴν σελίδα 237 στὴν ἑνότητα
4]Ἡ ἐπίκληση τοῦ Ὀνόματος τοῦ Θεοῦ στὴν Ἐκκλησία
α)Τὸ Ὄνομα τοῦ Θεοῦ στὴν Καινὴ Διαθήκη ὁ Ἰησοῦς-Γιαχβε.
Ἕνα ἀπόσπασμα μόνο θὰ παραθέσω
«…κατὰ συνεπεία δὲν πρόκειται γιὰ ἕνα συγκεκριμένο ὄνομα ἀλλὰ στὴν οὐσία γιὰ τὴν Ἀποκάλυψη τῆς Τριαδικῆς Φύσεως τοῦ Θεοῦ…».
Διάβασε τὸ ὅλο καὶ δεῖξε το στὴν συναθροίση σας ἂν τολμᾷς καὶ μὴν ἔρχεσαι ἐδῶ καὶ γραφεῖς καὶ παραπέμπεις σὲ ὀρθόδοξα βιβλία.
Γιὰ νὰ δοῦμε θὰ δεχθοῦν ἐκεῖ νὰ τοὺς τὸ μοιράσεις…!!!
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:30 pm said:
Eξοδος,εδάφιο γ,στίχο 14,15 : Τι είναι το όνομα αυτού;Τι θέλω ειπείν προς αυτούς;Είπεν ο Θεός προς τον Μωυσην:Εγώ είμαι ο ΩΝ.Ουτως θέλεις ειπείν:Ο ΩΝ με απέστειλε προς υμάς.Τουτο μου εστίν όνομα α ι ω ν ι ο ν. Ευαγγέλιον Ιωάννου,εδάφιο πρώτο,στίχο 18:Θεόν ουδείς εωρακε πωποτε.Ο μονογενης υιός, ο ΩΝ εις τον κόλπον του πατρός,εκείνος εξηγησατο.εδαφιο γ,στίχο 12:ουδείς ανεβη εις τον ουρανόν,ει μη ο καταβας εκ του ουρανού,ο υιός του ανθρώπου,ο ΩΝ εν τω ουρανώ. Απόστολος Παύλος,επιστολή προς Ρωμαίους,εδάφιο θ,στίχο 5:…. ο Χριστός το κατά σάρκα, ο ΩΝ επί πάντων Θεος ευλογητός εις τους α ι ω ν α ς .
0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:38 pm said:
Δευτερη προς Κορινθιους επιστολη , ογδοο χωριο , ενατο στιχο : γινώσκετε γὰρ τὴν χάριν του Κυρίου ημων Ιησού Χριστου ,οτι δι'υμάς επτώχευσε πλούσιος ΩΝ, ινα υμεις τη εκείνου πτωχεία πλουτήσητε.
0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:44 pm said:
Από την ίδια πάντοτε επιστολή , ενδέκατο χωριό , 31 στίχο : ο Θεὸς καὶ πατὴρ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστου οιδεν, ο ΩΝ ευλογητὸς εις τοὺς α ι ω ν α ς, ….
0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:48 pm said:
Απόστολος Παύλος,επιστολή προς Εφεσίους,εδάφιο β,στίχο 4:Ο δε Θεός πλούσιος ΩΝ εν ελεει,δια την πολλήν αγάπην αυτού ην ηγαπησεν ημάς. Απόστολος Παύλος,επιστολή προς Εβραίους,εδάφιο πρώτο,στίχο 3:ος ΩΝ απαύγασμα της δόξης και χαρακτήρ της υποστάσεως αυτού,….
0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 8:54 pm said:
Τ ι παρατηρούμε ; ΩΝ ονομάζεται ο πατηρ , ΩΝ ονομάζεται ο υιός.
0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 9:06 pm said:
Αποκαλυψις Ιωάννου , πρώτο χωριο , τέταρτο στίχο :Ιωάννης εκκλησίαις ταις εν τη Ασία.χάρις υμίν καὶ ειρήνη απὸ Θεου , ο ΩΝ καὶ ο η ν ( Θεός η ν ο Λόγος ) καὶ ο ε ρ χ ο μ ε ν ο ς καὶ απὸ των επτὰ πνευμάτων, α ενώπιον του θρόνου αυτου
0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 9:13 pm said:Αποκάλυψις Ιωάννου , πρώτο χωριο , όγδοο στίχο :
εγώ ειμι τὸ Α καὶ τὸ Ω, λέγει Κύριος ο Θεός, ο ΩΝ καὶ ο η ν ( Θεός η ν ο Λόγος ) καὶ ο ε ρ χ ο μ ε ν ο ς, ο παντοκράτωρ.
0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Friday 30 March 2018 at 9:19 pm said: Από το τέταρτο χωριο , όγδοο στίχο :
καὶ τὰ τέσσαρα ζωα, ην καθ'εν αυτων εχον ανὰ πτέρυγας εξ, κυκλόθεν καὶ εσωθεν γέμουσιν οφθαλμων, καὶ ανάπαυσιν ουκ εχουσιν ημέρας καὶ νυκτὸς λέγοντες· αγιος, αγιος, αγιος Κύριος ο Θεὸς ο παντοκράτωρ, ο η ν ( Θεός η ν ο Λόγος ) και ο ΩΝ και ο ε ρ χ ο μ ε ν ο ς
0 0 Rate This
Reply
Aνιχνευτης, on Saturday 31 March 2018 at 6:42 am said:
Ο Ησαιας εγραψε : αγιος ,αγιος ,αγιος ,Κύριος Σαβαώθ ,πλήρης ο ουρανός και η γη της δόξης αυτου
Ισχυρίζεται η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά ότι το όνομα του Θεού είναι Ιεχωβά.Στους ψαλμους,στον Ευαγγελιστη Ματθαίο,στις πράξεις των Αποστόλων,στην επιστολή προς Εβρ.,απαντάται το εξής χωριο : είπε ο Κύριος προς τον Κύριο μου : καθου εκ δεξιών μου έως αν θω τους εχθρούς σου .... Ως γνωστόν, η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά α ν τ ι κ α θ ι σ τ α το Κύριος με το Ιεχωβά , διότι αυτό είναι το όνομα του Θεού.Ιδου η σωστή διατύπωση του χωριου ,με το σκεπτικό τους : είπε ο Ιεχωβά προς τον Ιεχωβά μου.Το δέχεται αυτό η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά ;
Απαντω : η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά δ ε δέχεται την ανωτέρω διατύπωση , διότι στη μνκ έγραψαν : είπε ο Ιεχωβά προς τον Κύριον μου. Τιθεται όμως το ερωτημα , με ποιο σκεπτικό α ν τ ι κ α θ ι σ τ α το πρώτο Κύριος με το Ιεχωβά , ε ν ω το δεύτερο Κύριος το κ ρ α τ α ε ι α ν α λ λ ο ι ω τ ο ; Τ ι απαντά σ' αυτο η οργάνωση των μαρτύρων του Ιεχωβά ;
Β Θεσ. 3,5 ο δὲ Κύριος κατευθύναι υμών τὰς καρδίας εις τὴν αγάπην του Θεου καὶ εις τὴν υπομονὴν του Χριστου. Τιθεται το ερώτημα : π ο ι ο ν εννοεί ο Απόστολος των εθνών ; ο Κυριος είναι ο πατήρ ; Ό χ ι , διότι ο πατήρ περιγράφεται χ ω ρ ι σ τ α : του Θεού , ο Κυριος είναι ο υιός ; Ό χ ι , διότι ο υιος περιγράφεται χ ω ρ ι σ τ α : του Χριστού , π ο ι ο ς μ ε ν ε ι ;
Σωστή διατύπωση του χωριου , με το σκεπτικό των μαρτύρων του Ιεχωβά : ο δε Ιεχωβά κατευθυναι υμών .... Το δεχονται αυτό οι ανήκοντες στην οργάνωση ;
Δημοσίευση σχολίου