Η «Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων» ή «Κουάκερων»

Του Θεμιστοκλή Παπαϊωάννου

Όταν ξεκινούσαμε τον «Αντιαιρετικό» βασικός σκοπός μας ήταν αποκλειστικά και μόνο η υπηρεσία της αλήθειας και η υπεράσπιση της Ορθόδοξης Πίστης. Και πιστεύουμε πως τα πετύχαμε και τα δύο αυτά. Γιατί υπηρετήσαμε την αλήθεια δίνοντας την δυνατότητα στους διαφωνούντες θρησκευτικά να εκφράζονται ελεύθερα και να υπερασπίζουν αυτό που πιστεύουν και υπερασπίσαμε την Ορθόδοξη Πίστη χωρίς ακρότητες και φανατισμούς. Επειδή αυτό που για κάποια Ορθόδοξα ιστολόγια θα φαίνονταν προκλητικό και σκανδαλώδες για μας φαίνεται απολύτως φυσιολογικό γιατί η Ορθοδοξία δεν έχει να φοβάται τίποτε και κανέναν.Έτσι βρισκόμαστε στην ευχάριστη θέση να φιλοξενούμε από την σελίδα του «Αντιαιρετικού» το άρθρο του κ. Θεμιστοκλή Παπαϊωάννου με τον οποίο διαφέρουμε δογματικά αφού ανήκει στην «Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων» γνωστοί βέβαια στο ευρύ κοινό ως «Κουάκεροι». Η ονομασία "Κουάκεροι" (που στα Αγγλικά σημαίνει "αυτοί που τρέμουν", έχει την ίδια ρίζα με τον "σεισμό" Αγγλικά: earthquake) δόθηκε κοροϊδευτικά στους Φίλους για δύο λόγους.
Σε μια δίκη που πήγανε τον Γεώργιο Φοξ – τον ιδρυτή τους – διότι ήταν "αιρετικός" σε μια "φάση" ο Φοξ είπε στον δικαστή "Τρέμε το Λόγο του Θεού". Σε αυτό ο Δικαστής του απάντησε ειρωνικά, "Πες μας λοιπόν εσύ ο Τρέμον (Quaker)". Σύμφωνα όμως με τον Ροβέρτο Μπάρκλαιη το παρατσούκλι κόλλησε και για έναν δεύτερο λόγο. Μερικές φορές από μεγάλη ευλάβεια οι "Φίλοι" τρέμανε κατά την ώρα της Λατρείας τους. Αργότερα οι ίδιοι οι "Φίλοι" δέχθηκαν την ονομασία αυτή και θύμιζαν στους "εχθρούς" τους το Ησαΐα 66 :2... Όμως για τους Φίλους το "τρέμουλο" δεν έχει τόσο σημασία να γίνεται εξωτερικά (σήμερα πολύ σπάνια να βρεις Κουάκερο να τρέμει κυριολεκτικά) αλλά εσωτερικά.Πιστεύουν ότι στην Λατρεία γίνεται εσωτερικός σεισμός και ο Κύριος ξεχωρίζει το καλό από το κακό μέσα τους δίνοντάς τους δύναμη να κάνουν το καλό.
Οι "Φίλοι ή Κουάκεροι" είναι από τις μικρές σε αριθμό μελών Χριστιανικές Ομολογίες στον κόσμο. Ο αριθμός τους σε παγκόσμια κλίμακα όλων των δογμάτων – γιατί δεν απέφυγαν και αυτοί την «κατάρα» της διάσπασης – ανέρχεται σε 358.923 άτομα.
Και μία αξιοπρόσεκτη πρόταση από μέρους μας. Ο αναγνώστης του άρθρου πρέπει να διαβάσει οπωσδήποτε τις υποσημειώσεις οι οποίες «κρύβουν πολύ ζουμί».

Ακολουθεί το άρθρο του κ. Θεμιστοκλή Παπαϊωάννου του οποίου ο πλήρης τίτλος είναι «Τι είναι η“Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων” ή “Κουάκεροι” (Συντηρητική) και ποιες οι διαφορές με την Ορθόδοξη και Καθολική Εκκλησία και τις Προτεσταντικές Ομολογίες»:



Αν και ανήκω στην "Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων (Συντηρητική)" θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν αντικειμενικός δηλαδή θα χρησιμοποιήσω μόνο τις πρωτογενείς πηγές και θα αναφέρω και τις επικρίσεις των αντιθέτων είτε είναι Ορθόδοξοι, Καθολικοί ή Προτεστάντες. Ζητώ συγγνώμη για τυχόν λάθη σε θέσεις άλλων αλλά αφού το κείμενο αυτό είναι σε Φόρουμ δημοσίου διαλόγου μπορεί ο καθένας στα σχόλια να διορθώσει τα λάθη αυτά. Οι όποιες διορθώσεις θα αναφερθούν αν ποτέ ξαναγράψω το παρόν.

Η "Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων" [1] (Αγγλ. Religious Society of Friends) ιδρύθηκε στην Αγγλία το 17ο αιώνα με πρωτεργάτη τον Άγγλο περιπλανώμενο ιεροκήρυκα Γεώργιο Φοξ (George Fox, Ιούλιος 1624 – Ιανουάριος 1691).

Ο Φοξ καταγόταν από βαθιά θρησκευόμενη οικογένεια που ανήκε στο χώρο του Πουριτανισμού (Puritanism). Από μικρός ενδιαφερόταν για τα πράγματα του Θεού και σε ηλικία 19 ετών άρχισε να ταξιδεύει στην Αγγλία και συζητούσε με ιερείς, Θεολόγους, ιεροκήρυκες (Καθολικούς, Αγγλικανούς και Προτεστάντες[2]). Οι περισσότεροι από αυτούς τον λύπησαν διότι όχι μόνο δεν απαντούσαν στις απορίες του αλλά αντίθετα του δίνανε συμβουλές όπως να πάει να παντρευτεί, να πιει λίγο κρασί, κλπ. - αλλά το σημαντικότερο για τον νεαρό Φοξ ήταν πως δεν ζούσαν αυτά που δίδασκαν - γι’ αυτό και τους ονόμασε “παρηγορητές για λύπηση” (miserable comforters).

Σύμφωνα με το Ημερολόγιο του Φοξ (Journal of George Fox), ο Φοξ είχε πολλά "ανοίγματα" [3]από τον Κύριο. Ένιωσε ότι ο Θεός του αποκάλυψε ότι οι θρησκευτικές σπουδές δεν ήταν αρκετό για να είναι κάποιος ικανός και άγιος εργάτης του Χριστού. Έγραψε, "Όταν όλες μου οι ελπίδες σ' αυτούς” εννοεί τους Θρησκευόμενους στους οποίους είχε καταφύγει για βοήθεια, “ και σε όλους τους ανθρώπους είχαν χαθεί, έτσι ώστε εξωτερικά δεν είχα τίποτα να με βοηθήσει ούτε ήξερα τι να κάνω, τότε, ω, τότε άκουσα μια φωνή που μου είπε: "Υπάρχει ένας μόνον, ο Ιησούς Χριστός, που μπορεί να μιλήσει στην κατάστασή σου", και όταν το άκουσα αυτό, η καρδιά μου σκίρτησε από χαρά".....Κατάλαβα πως ο Χριστός πέθανε για όλους τους ανθρώπους, ήταν ο εξιλασμός για όλους[4], φώτισε όλους τους άντρες και τις γυναίκες με τη Θεϊκή και Σωτήρια ζωή Του. Κατάλαβα πως κανείς δε θα μπορούσε να είναι αληθινός πιστός παρά μόνο όποιος πίστευε... Αυτά τα πράγματα δεν τα κατάλαβα με ανθρώπινη βοήθεια ή από την Γραφή, αν και είναι γραμμένα στη Γραφή, αλλά τα είδα στο φως του Κυρίου Ιησού Χριστού, με το άμεσο Πνεύμα Του και τη δύναμή Του, όπως έγινε στους άγιους ανθρώπους του Θεού από τους οποίους γράφτηκαν οι Άγιες Γραφές. Όμως δεν είχα μικρή εκτίμηση για τις Άγιες Γραφές, αλλά ήταν ιδιαιτέρως πολύτιμες, γιατί βρισκόμουν μέσα στο ίδιο Πνεύμα με το οποίο αυτά διακηρύχτηκαν στη Γραφή. Αυτά που ο Κύριος άνοιξε μέσα μου, βρήκα αργότερα ότι συμφωνούσαν μ' αυτήν[5].”

Άλλοι πρωτεργάτες της Κοινωνίας ήταν ο Γουλιέλμος Πενν (William Penn) - δικηγόρος και ιδρυτής της Πενσιλβανίας στην Αμερική, ο Ροβέρτος Μπάρκλαιη (Robert Barclay) – Θεολόγος, σπούδασε Θεολογία σε Καθολικούς και Προτεστάντες και ήταν άριστος γνώστης της Αρχαίας Ελληνικής και Λατινικής γλώσσας. Το έργο του “Απολογία” [6] το έγραψε αρχικά στην Λατινική, ο Ισαάκ Πένιγκτον (Isaac Pennington), ο Φράνσις Χάουγκιλ (Frances Howgil) πρώην ιεροκήρυκας των “Αναζητητών” (Seekers) κ.ά.

Οι Αγγλικανοί, κλπ. καταδίωξαν τους Κουάκερους, τους δήμευσαν τις περιουσίες, τους φυλάκισαν, τους κρέμασαν (πχ. στην Αμερική) και απαγόρευσαν σε Κουάκερους να σπουδάσουν σε Πανεπιστήμια. Έτσι οι Φίλοι (το επίσημο όνομά τους από το Ευαγγέλιο του Ιωάννη κεφ.15 εδ.14-15) αναγκάστηκαν να ακολουθήσουν άλλα επαγγέλματα[7] . Παρά τους διωγμούς όμως αυξήθηκαν όχι μόνο στο Ηνωμένο Βασίλειο αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες και στην Αμερική.

Το 19ο αιώνα έγινε σχίσμα στην Αμερική μεταξύ των οπαδών του Ηλία Χικς (Elias Hicks) και των Ορθόδοξων Φίλων. Αργότερα λόγω της επιρροής της Ευαγγελικής Αναζωπύρωσης των Αμερικανών Μεθοδιστών έγινε δεύτερος χωρισμός μεταξύ αυτών που ήθελαν να ενταχθούν στον Ευαγγελικαλισμό (Evangelicals) και αυτών που θέλανε να κρατήσουν την αρχική τους πίστη. Έτσι “γεννήθηκε” η Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων (Συντηρητική) δηλαδή αυτών που “συντηρούσαν” την αρχική πίστη[8] . Η Θρησκευτική Κοινωνία Φίλων (Συντηρητική) σε αντίθεση με διάφορες Εκκλησίες Ευαγγελικών Φίλων (Friends Church) δεν δέχονται ότι είναι Προτεστάντες αντίθετα υποστηρίζουν όπως και οι πρώτοι Κουάκεροι (Quakers) ότι το κίνημά τους αποτελεί την αναστήλωση του Αρχέγονου Χριστιανισμού (Primitive Christianity Revived).

Τι πιστεύει όμως η Θρησκευτική Κοινωνία των Φίλων και σε τι διαφέρει από τους άλλους Χριστιανούς; [9]

1. Θεολογία: Οι Χριστιανοί Φίλοι ή Κουάκεροι πιστεύουν σε Έναν Θεό – Πατέρα, Υιό και Πνεύμα Άγιο. Δέχονται το μυστήριο του Τριαδικού Θεού αλλά αποφεύγουν να χρησιμοποιούν όρους για την Θεότητα που δεν βρίσκονται κατά λέξη μέσα στην Αγία Γραφή. Αυτό το κάνουν από έντονη ευλάβεια διότι δεν πιστεύουν ότι πρέπει με το μυαλό μας να αναλύουμε ένα τόσο μεγάλο μυστήριο. Για τους Κουάκερους το Α' Ιω.5:7 είναι Θεόπνευστο ακόμη και αν δεν το έγραψε ο ίδιος ο Ιωάννης. Το γεγονός ότι ο Θεός το άφησε για αιώνες στο βιβλίο Του δείχνει ότι το αποδέχεται. Άρα τα όσα γράφονται σε αναιρετικά βιβλία ότι οι Κουάκεροι δήθεν δεν έχουν εκφρασμένη Θεολογία είναι ανακρίβειες[10]. (Βλ. Quaker Faith, by Robert Barclay, p.72 / Testimony to the Truth of God as held by the people called Quakers, by William Penn, p. 67).2. Χριστολογία: Οι Κουάκεροι δέχονται και πιστεύουν όλα όσα αναφέρει η Αγία Γραφή σχετικά τον Ιησού Χριστό. Πιστεύουν ότι είναι ο Λόγος που έγινε σάρκα. Ότι είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος (δεν είναι Κενωτικοί), πιστεύουν στα θαύματα Του, στην Ανάσταση Του και ότι είναι τώρα παρών πνευματικά και οδηγεί με το Άγιο Πνεύμα την Εκκλησία Του. Ότι σταυρώθηκε για τις αμαρτίες μας. Ότι είναι το αληθινό Φως που φωτίζει κάθε άνθρωπο στη γη (Βλ. Quaker Faith, by Robert Barclay, p.72-75).
3. Εσωτερικός Φωτισμός: Οι Κουάκεροι πιστεύουν ότι ο Χριστός το Φως το αληθινό φωτίζει κάθε άνθρωπο που έρχεται στον κόσμο (σύμφωνα με το Ιωάν.1:9). Ότι κάθε άνθρωπος μπορεί να οδηγηθεί κατευθείαν από τον Θεό και να έχει μια ζώσα σχέση μαζί Του. Η πίστη αυτή τους έκανε να αρνηθούν το Καλβινικό δόγμα περί Απόλυτου Προορισμού και το δόγμα του Προπατορικού Αμαρτήματος όπως αυτό διδάσκεται στην Δυτική Εκκλησία (έχει σημασία αυτό που λέω, γιατί ορισμένοι Ορθόδοξοι Θεολόγοι το παρεξήγησαν και έγραψαν ότι αρνούνται το Προπατορικό Αμάρτημα ολοκληρωτικά). Οι Φίλοι γενικά δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην προσωπική εμπειρία από ότι δίδουν σχεδόν όλοι οι υπόλοιποι Χριστιανοί (Βλ. Quaker Faith, by Robert Barclay, p. 76-78)
4. Αγία Γραφή: Οι Φίλοι διαφοροποιούνται από τους Προτεστάντες στην κατανόηση της Θεοπνευστίας της Αγίας Γραφής. Η Αγία Γραφή είναι συνολικά εμπνευσμένη από τον Θεό αλλά όχι κατά λέξη. Δηλαδή δεν πιστεύουν στο δόγμα ότι ο Θεός μιλούσε και οι άγιοι έγραφαν. Οι άγιοι συγγραφείς της Βίβλου γράφανε με βάση την γνώση τους και ο Θεός δεν κατάργησε την ελευθερία τους στην έκφραση κλπ. Έτσι για τους Κουάκερους τυχόν επουσιώδη λάθη ή “αντιφάσεις” δεν έχουν σημασία, σημασία έχει η διδαχή σε κάθε θέμα και το συνολικό νόημα που είναι καθόλα Θεόπνευστο και αληθινό. Στο σημείο αυτό καλό είναι να με ρωτήσετε αν έχετε απορίες και να μην βγάλετε εύκολα συμπεράσματα. Οι Φίλοι δέχονται όλα τα βιβλία της Γραφής (και τα Δεύτερο-κανονικά της Π.Δ.). Λέγεται ότι η Γραφή που χρησιμοποίησε ο ίδιος ο Φοξ περιείχε τα βιβλία αυτά στα οποία αναφέρθηκε και ορισμένες φορές όπως και στην υπόλοιπη Γραφή. Για τους Κουάκερους η ονομασία “Λόγος του Θεού” ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον Ιησού Χριστό (Βλ. Quaker Faith, by Robert Barclay, p. 73).[11]
5. Σωτηριολογία: Οι Κουάκεροι πιστεύουν ότι όλοι οι άνθρωποι μπορούν να σωθούν αρκεί να υπακούν στο Φως που έχουν λάβει. Το Φως αυτό οδηγεί στον Χριστό αφού ο Χριστός είναι το Φως. Η σωτηρία είναι καρπός πίστης και έργων. Η αγάπη έχει τεράστια σημασία για τους Κουάκερους. Οι Φίλοι δεν κρίνουν κανέναν σχετικά με την σωτηρία. Δεν γνωρίζουμε την καρδιά του καθενός ή την σχέση του με τον Θεό. Σαν Χριστιανοί απλά δείχνουμε το Φως τον Χριστό, στέλνουμε τους ανθρώπους στον Χριστό και τους αφήνουμε στον Χριστό. Σε αντίθεση με άλλους Χριστιανούς οι Φίλοι δεν κατακρίνουν τους ετερόδοξους και αλλόδοξους απλά προσεύχονται υπέρ όλων. Πιστεύουν ότι ένας άνθρωπος μπορεί να φθάσει στην τελείωση στη ζωή αυτή (παρόμοιο δόγμα με την Θέωση στην Ορθοδοξία). Δεν πιστεύουν ότι η “σωτηρία δεν χάνεται”. Διδάσκουν ότι η ζωή του Χριστιανού δεν είναι εύκολη αλλά απαιτεί αγώνα και θυσίες. Δεν δέχονται την “εύκολη σωτηρία” ορισμένων νέο-Προτεσταντικών Κινήσεων και Εκκλησιών. Η αναγέννηση ξεκινά με την πίστη αλλά ολοκληρώνεται με τον αγιασμό.
6. Μυστήρια: Εδώ ίσως να διαφέρουν οι Κουάκεροι ριζικά με την πλειονότητα των άλλων Χριστιανών (πλην του Στρατού της Σωτηρίας). Για τους Κουάκερους όλη η ζωή μας πρέπει να είναι ένα μυστήριο. Οι Φίλοι δέχονται το Βάπτισμα και την Κοινωνία σαν πνευματικές πραγματικότητες και δεν χρησιμοποιούν τα στοιχεία του νερού, άρτου και οίνου. Αυτό δεν πηγάζει από Γνωστικές επιδράσεις όπως εσφαλμένα έγραψαν ορισμένοι αλλά από την πίστη ότι ο Ιησούς Χριστός ποτέ δεν εννοούσε να δημιουργηθούν τελετές. Οι φίλοι δεν είναι κατά της ύλης αλλά βλέπουν την λατρεία αποκλειστικά πνευματικά [12]. Παρόλα αυτά σήμερα ορισμένοι Κουάκεροι που ανήκουν στο χώρο του λεγόμενου Ευαγγελικού Κουακερισμού (Evangelical Quakerism) δέχονται προαιρετικά τις τελετές με τα υλικά στοιχεία. Δείτε και την υποσημείωση 12 του παρόντος.
7. Λατρεία και Μαρτυρίες: Η λατρεία της Θρησκευτικής Κοινωνίας των Φίλων (Συντηρητική) είναι ελεύθερη [13]. Οι Φίλοι έχουν ορισμένες “Μαρτυρίες” (Αγγλ. Testimonies) που βγαίνουν από την Λατρεία τους. Οι “Μαρτυρίες” αυτές είναι μεταξύ άλλων ότι ο Χριστιανός δεν πρέπει να ορκίζεται διότι πρέπει να λέει πάντα την αλήθεια (ο όρκος υπονοεί ότι αν δεν ορκιστώ μπορεί να πω ψέματα), ότι οι Χριστιανοί πρέπει να είναι ειρηνιστές και ειρηνοποιοί, να αγωνίζονται για την ειρήνη και να μην μάχονται με σαρκικά όπλα, ότι όλοι οι άνθρωποι ανεξαρτήτως φυλής, φίλου, θρησκεύματος, ηλικίας, κλπ είναι ίσοι, κλπ.
8. Εκκλησιολογία: Οι Φίλοι πιστεύουν (φυσικά) ότι είναι η ορατή Εκκλησία του Χριστού στη γη αλλά επίσης ότι υπάρχουν παιδιά του Θεού σε κάθε άλλη Θρησκεία ή Δόγμα. Δέχονται δηλαδή την ορατή και την “αόρατη” Εκκλησία.
9. Εσχατολογία: Οι Φίλοι πιστεύουν ότι η Βασιλεία του Χριστού είναι πνευματική και παρούσα. Είναι η Εκκλησία του Χριστού. Έτσι δεν είναι Χιλιαστές. Αναμένουν την δευτέρα ορατή παρουσία του Χριστού και την τελική Ανάσταση και Κρίση. Οι Φίλοι διαφέρουν εσχατολογικά από τους Ορθοδόξους και Καθολικούς στο ότι δεν αναμένουν έναν παγκόσμιο δικτάτορα (αντίχριστος είναι η ψεύτικη Θρησκεία που αγνοεί τον εσωτερικό φωτισμό) και με τους Πεντηκοστιανούς στο σημείο της αρπαγής (πιστεύουν εδώ τα ίδια με τους Ορθόδοξους) και της λεγόμενης χιλιετούς βασιλείας.

Φυσικά ήταν αδύνατο να αναφερθώ σε όλα τα δόγματα και στις διαφορές στο κείμενο αυτό αλλά ευχαρίστως θα απαντήσω όσο το δυνατόν μπορώ σε απορίες...Για περισσότερη μελέτη:
· The Works of George Fox, 8 Volumes, NFP 1990
· Robert Barclay, Apology of the True Christian Divinity, QHP 2002
· Robert Barclay, Quaker Faith, Reprinted by Geoffrey Gilmore.· William Penn, Testimony. Of the Truth of God as held by the People called Quakers, Reprinted by Geoffrey Gilmore.
· Douglas Gwyn, Apocalypse of the Word, FUP 1984
Frank S. Mead Revised by Samuel S. Hill, Handbook of Denominations in the United States, Abingdon PressΕπικριτικά στους Κουάκερους.http://www.egolpion.com/D3123887.el.aspx
Παντελεήμονος Κ. Καρανικόλα, Οι Αιρετικοί Προτεστάντες, Γ΄ Έκδοση, Αστήρ 1991.[1] Η σωστή μετάφραση στην Ελληνική είναι Κοινωνία και όχι Εταιρεία. Αναφέρεται στην Εκκλησία σαν νέα Κοινωνία των ανθρώπων του Θεού και όχι σε εταιρεία.[2] Από ότι ξέρουμε ο Φοξ δεν γνώρισε ποτέ Ορθόδοξους ιερείς ή Θεολόγους.[3] “Openings” ο Κουακερικός όρος για τις αποκαλύψεις του Θεού στην καρδιά κάποιου.[4] Οι Πουριτανοί Καλβινιστές της εποχής του Φοξ πίστευαν ότι ο Χριστός σταυρώθηκε μόνο για τους “εκλεκτούς”. Το δόγμα του Απόλυτου Προορισμού ήταν μια σημαντική διαφορά μεταξύ Καλβινιστών και Κουακέρων.[5] Οι πρώτοι Κουάκεροι δέχονταν την Αγία Γραφή ως Θεόπνευστη όμως η κατανόησή τους περί Θεοπνευστίας έμοιαζε περισσότερο με την Ανατολική Ορθόδοξη παρά με την Προτεσταντική. Έτσι παρεξηγήθηκαν πολλάκις από τους Προτεστάντες.[6] The Apology of the True Christian Divinity.[7] Όπως την σοκολατούχο-βιομηχανία (πχ. Cadbury Chocolates).[8] Να μην συγχέεται με τον όρο “συντηρητικός” στην πολιτική.[9] Αναφερόμαστε πάντα στην Θρησκευτική Κοινωνία Φίλων (Συντηρητική).[10] Οι Ευαγγελικοί Φίλοι (Evangelical Friends) χρησιμοποιούν τους όρους : Πρόσωπα, Τριάδα, κλπ.[11] Πρόσφατα οι Φιλελεύθεροι Φίλοι (Liberal Friends) εξέδωσαν την Βίβλο με τα Δεύτερο-κανονικά της Π.Δ.[12] Βασική διδασκαλεία των Χριστιανών Φίλων είναι ο «εσωτερικός φωτισμός», ότι δηλαδή ο Θεός φωτίζει κάθε άνθρωπο που γεννιέται στον κόσμο. Το Φως αυτό δεν ανήκει στον ίδιο τον άνθρωπο (δεν είναι η συνείδησή του) αλλά προέρχεται ολοκληρωτικά από τον Θεό, είναι ο Χριστός που αν Τον ακούσουν οι άνθρωποι θα αλλάξει την ζωή τους και θα τους οδηγήσει στην ολοκληρωτική σωτηρία από την αμαρτία και τον πνευματικό θάνατο. Έτσι όλο το διάστημα της ζωής του ανθρώπου πρέπει να είναι σε όλα ένα μυστηριακό βίωμα . Ότι ο Θεός φωτίζει τους ανθρώπους νομίζω ότι το δέχεται εν μέρη και η Ορθόδοξη Εκκλησία αλλά προσθέτει ότι για την σωτηρία του ανθρώπου χρειάζονται και τα μυστήρια που τελεί η Ορθόδοξη Εκκλησία (π.χ. εξομολόγηση στον ιερέα, κοινωνία, βάπτισμα στο νερό, κλπ.). Άρα θα λέγαμε ότι στο θέμα των μυστηρίων βρίσκεται μια τεράστια διαφορά μεταξύ των δύο αυτών Χριστιανικών Ομολογιών. Ας δούμε τώρα τι πιστεύει η κάθε Ομολογία για τα μυστήρια.Η Ορθόδοξη Εκκλησία διακρίνει την ειδική ιεροσύνη που διδάσκει ότι έχει πνευματική διαδοχή από τους ίδιους τους Αποστόλους και την γενική που έχει ο κάθε πιστός σαν μέλος του σώματος του Χριστού, της Εκκλησίας. Οι Χριστιανοί Φίλοι δεν έχουν αυτή την διάκριση. Για τους Κουάκερους υπάρχει μόνο μια ιεροσύνη, όλοι οι πιστοί είναι ιερείς σαν μέλη του σώματος του Χριστού και τελούν πνευματικές θυσίες (προσευχές, ύμνους, λατρεία, κλπ.). Βέβαια και οι Χριστιανοί Φίλοι έχουν πρεσβύτερους και διακονίες αλλά αυτά τα δέχονται σαν χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και όχι σαν μορφές ειδικής ιεροσύνης. Δηλαδή οι πρεσβύτεροι των Χριστιανών Φίλων δεν είναι κληρικοί, διότι οι Φίλοι δεν δέχονται την διαφοροποίηση μεταξύ κλήρου και λαού που υπάρχει και σε πολλούς Προτεστάντες. Σχετικά με το βάπτισμα και την κοινωνία η Ορθόδοξη Εκκλησία τα δέχεται σαν μυστήρια που μπορεί να τελέσει μόνο ένας χειροτονημένος ιερέας. Το Ορθόδοξο βάπτισμα γίνεται στο νερό, με τριπλή κατάδυση στο όνομα του Πατέρα, του Υιού και του Αγίου Πνεύματος. Ακολουθεί το χρίσμα όπου επισφραγίζεται το βάπτισμα με το Άγιο Πνεύμα. Η κοινωνία γίνεται κάθε εβδομάδα με ψωμί και κρασί, ο ιερέας με ειδικές προσευχές κατά την διάρκεια της Θείας Λειτουργίας μετατρέπει πνευματικά το ψωμί και το κρασί σε σώμα και αίμα Χριστού. Κάνει αναίμακτη θυσία. Για τους Χριστιανούς Φίλους το βάπτισμα είναι πνευματικό. Όταν ο πιστός βαπτίζεται από τον Χριστό στο Άγιο Πνεύμα γίνεται μέλος της Εκκλησίας. Κατά το βάπτισμα καίγεται η ρίζα της αμαρτίας μέσα του και γίνεται νέο κτίσμα. Αυτά τα δέχονται σαν κυριολεκτικές, πνευματικές αλήθειες όχι σαν συμβολισμούς. Έτσι οι Κουάκεροι δεν βαπτίζουν στο νερό. Για τους Χριστιανούς Φίλους η κοινωνία είναι επίσης πνευματική και γίνεται στην λατρεία όταν τρώνε και πίνουνε πνευματικά το σώμα και το αίμα του Χριστού, όταν ενώνονται μαζί Του και Τον αφήνουν να τους οδηγήσει σαν Εκκλησία. Θα λέγαμε ότι και για τους Φίλους το βάπτισμα και η κοινωνία έχουν μυστηριακό χαρακτήρα αλλά δεν χρησιμοποιούνται εξωτερικά σύμβολα ή στοιχεία.
Στην Ορθόδοξη Εκκλησία οι πιστοί εξομολογούνται μεν στον Χριστό αλλά χρειάζεται να πουν τις αμαρτίες τους και ενώπιον ιερέα στο μυστήριο της εξομολόγησης. Στους Χριστιανούς Φίλους οι πιστοί εξομολογούνται τις αμαρτίες τους μόνο στον Χριστό και αν έχουν κάνει κάτι κακό σε κάποιον προσπαθούν να επανορθώσουν και ζητούν συγχώρεση και από τον συνάνθρωπο που τυχόν αδίκησαν.
[13] Βλ. http://greekquaker.org/index.php?option=com_content&view=article&id=78&Itemid=85=85

---

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.