Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 11ο): «Ανάσταση- μέρος 2ο: Κεχρισμένοι»

Του Αγωνιστή

Έντυπο των ΜτΙ «Να Ακούτε τον Θεό», σελ. 19: Ο Χριστός θα είναι μαζί με τους 144.000 που ανασταίνονται από τη γη για να ζήσουν στον ουρανό

Στο προηγούμενο άρθρο αναλύσαμε τον τρόπο με τον οποίο ανασταίνεται ο πολύς όχλος. Συνεχίζοντας την μελέτη μας θα δούμε τον τρόπο με τον οποίο ανασταίνεται το δεύτερο «είδος» ανθρώπων, οι κεχρισμένοι:

1890 «Γραφικές Μελέτες τόμος Γ’» σελ. 348: «Η ανάσταση έγινε το θέρος του έτους 1878».

1917 «Τετελεσμένον μυστήριον» σελ. 420: «Ο πρώτος των αγίων που θα αναστηθεί εκ του θανάτου εις τελειότητα θα είναι το μικρόν ποίμνιον, η επόμενη ταξη αγίων η μεγάλη ομάς, κατόπιν θα εξέλθουν οι αρχαίοι αριστείς και τέλος τα εκατομμύρια του γένους και τελευταίος ο Αδάμ»...

Τα παραπάνω κείμενα είναι από την εποχή που η «Σκοπιά» ακόμα κήρυττε μία ανάσταση για όλους τους οπαδούς της. Αυτό βέβαια άλλαξε αργότερα, όπως και οι περισσότερες διδασκαλίες της. Πάντως βλέπουμε ήδη την προσπάθεια αλλαγών: ενώ πριν έλεγαν ότι η ανάσταση έγινε, τώρα την παρουσιάζουν σαν κάτι το μελλοντικό.

1953-55 «Πάντα δοκιμάζετε…» σελ. 40: «Σύμφωνα με το θέλημα του Θεού για το πλάσμα σε μια ανάσταση, το πλάσμα αποκαθίσταται ή αναδημιουργείται είτε σε ανθρώπινο είτε σε πνευματικό σώμα και όμως διατηρεί την προσωπική του ταυτότητα με το να τίθεται σε λειτουργία πάλι ο ξεχωριστός τρόπος ζωής του ατόμου αυτού».

Εμφανής η προσπάθεια της εταιρίας να παρουσιάσει ως ταυτόσημες τις έννοιες αποκατάσταση και αναδημιουργία. Με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί αργότερα να μιλήσει για ανάσταση ατόμων που, κατά τη διδασκαλία της, έχουν εκμηδενιστεί*.

Επίσης βλέπουμε ότι η «Σκοπιά» κάνει λόγο για πνευματικά σώματα, τα οποία διαφέρουν από τα υλικά σώματα του πολύ όχλου. Εύλογα προκύπτει το ερώτημα: γιατί να υπάρχει αυτή η διαφορά; Τι παραπάνω έχουν οι κεχρισμένοι ώστε να δικαιούνται πνευματικό σώμα ενώ ο πολύς όχλος όχι;

1958-60 «Από τον απολεσθέντα παράδεισον…» σελ. 192: «Το 1918 ανεστήθησαν οι κεκοιμημένοι εν Κυρίω και έκτοτε ένας-ένας που πεθαίνει ανίσταται σε πνευματική ζωή στον ουρανό».

Ως άνω, σελ. 214: «Εκείνοι από την ομάδα (144.000) που πέθαναν έως το 1918 ανεστήθησαν μετά τον καθαρισμό του ναού**. Μερικοί από αυτούς όμως είναι ακόμα ζώντες στη γη σήμερα. Είναι ένα υπόλοιπο από την πνευματική όμάδα. Τα μέλη του πνευματικού έθνους που πέθαναν πριν το 1918 εκοιμήθησαν στο θάνατο ώσπου ανεστήθησαν σε ουράνια ζωή το έτος εκείνο. Αλλά εκείνοι που περάτωσαν την επίγεια υπηρεσία των από το έτος 1918 και έπειτα δεν κοιμώνται στο θάνατο, όταν τελειώνει η επίγεια ζωή των. Τώρα μεταλλάσσονται δια μιάς σε ουράνια πνευματική ζωή».

Ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι από το 1918 και ύστερα οι κεχρισμένοι δεν πεθαίνουν, αλλά «μεταλλάσσονται». Γιατί όμως, θα ρωτήσει κάποιος, να υπάρχει αυτή η διαφορά; Γιατί η ανάσταση γινόταν αλλιώς πριν και αλλιώς μετά; Η απάντηση είναι ότι το 1914 έγινε «η βασιλεία στους ουρανούς», άρα πλέον οι κεχρισμένοι έχουν που να πάνε.

1993 «Μπορείτε να ζείτε για πάντα…» σελ. 173: «Αλλά υπάρχουν Χριστιανοί που ζουν τώρα στη διάρκεια της αόρατης παρουσίας του Χριστού οι οποίοι έχουν την ίδια αυτή ελπίδα να κυβερνήσουν στον ουρανό μαζί με τον Χριστό. Είναι αυτοί που απομένουν, ένα υπόλοιπο των 144.000. Πότε ανασταίνονται αυτοί; Αυτοί δεν χρειάζεται να κοιμηθούν τον ύπνο του θανάτου, αλλά εγείρονται αμέσως μόλις πεθάνουν».

Ιδιαίτερη σημασία για τη «Σκοπιά» έχει το πότε πρόκειται να γίνει η ανάσταση του τελευταίου κεχρισμένου, καθώς αυτό θα σηματοδοτήσει την αρχή του τέλους του κόσμου. Αυτός είναι και ο λόγος που το λεγόμενο υπόλοιπο (αυτοί που παίρνουν από τα εμβλήματα στην ανάμνηση) πρέπει να μειώνεται, ώστε όταν πεθάνει και ο τελευταίος χρισμένος να έρθει ο Αρμαγεδδώνας. Αν και η εταιρία στήριζε για πολλά χρόνια τη διδασκαλία της αυτή, σχολιάζοντας ότι το υπόλοιπο μειώνεται, λόγω των πρόσφατων μεγάλων αυξήσεων (περίπου 5.500 άτομα αύξηση μέσα σε 10 χρόνια) προσπαθεί πλέον να παρουσιάσει το θέμα του υπόλοιπου σαν θέμα μικρής αξίας, φοβούμενη ότι οι οπαδοί της δεν θα δείξουν το ίδιο ενδιαφέρον στο «έργο» εάν το τέλος δεν είναι τόσο άμεσο.

1993 «Ενωμένοι στη λατρεία» σελ. 74: «Πότε θα λάβαιναν αυτή την ανάσταση οι πιστοί χρισμένοι Χριστιανοί; Αυτή έχει ήδη αρχίσει. Ο απόστολος Παύλος εξηγεί ότι αυτοί θα εγείρονταν ‘στη διάρκεια της παρουσίας του Χριστού,’ η οποία άρχισε το 1914 Κ.Χ. (1 Κορ. 15:23) Τώρα, όταν αυτοί τελειώνουν την επίγεια πορεία τους, δεν χρειάζεται να περιμένουν στο θάνατο για την επάνοδο του Κυρίου τους. Μόλις πεθάνουν εγείρονται ως πνεύματα, ‘μεταβάλλονται, σε μια στιγμή, εν ριπή οφθαλμού’».

2006 «Αποκάλυψη» σελ. 103: «Ο απόστολος Παύλος, αφού τεκμηρίωσε την πίστη των αρχαίων τηρητών ακεραιότητας, είπε: ‘’Και εντούτοις όλοι αυτοί, μολονότι δόθηκε μαρτυρία σχετικά με αυτούς διαμέσου της πίστης τους, δεν έλαβαν την εκπλήρωση της υπόσχεσης, επειδή ο Θεός προείδε κάτι καλύτερο για εμάς, ώστε αυτοί να μην τελειοποιηθούν χωρίς εμάς’’. (Εβραίους 11:39, 40) Τι είναι αυτό το ‘’κάτι καλύτερο’’ που προσδοκούν ο Παύλος και οι άλλοι χρισμένοι Χριστιανοί; Ο Ιωάννης το βλέπει εδώ σε όραμα: ‘’Και δόθηκε στον καθένα τους μια λευκή στολή· και τους ειπώθηκε να αναπαυτούν λίγο ακόμη, μέχρι να συμπληρωθεί και ο αριθμός των συνδούλων τους και των αδελφών τους οι οποίοι επρόκειτο να θανατωθούν όπως και αυτοί’’. (Αποκάλυψη 6:11) Το ότι λαβαίνουν ‘’λευκή στολή’’ σχετίζεται με το ότι θα αναστηθούν ως αθάνατα πνευματικά πλάσματα. Δεν κείτονται πια ως σφαγμένες ψυχές κάτω από το θυσιαστήριο, αλλά ανασταίνονται για να αποτελέσουν μέρος της ομάδας των 24 πρεσβυτέρων που αποδίδουν λατρεία ενώπιον του ουράνιου θρόνου του Θεού. Εκεί, σε αυτούς τους ίδιους δίνονται θρόνοι, πράγμα που δείχνει ότι έχουν λάβει βασιλικά προνόμια. Επίσης, είναι «ντυμένοι με λευκά εξωτερικά ενδύματα», που σημαίνει ότι έχουν κριθεί δίκαιοι, άξιοι να λάβουν μια τιμημένη θέση ενώπιον του Ιεχωβά σε εκείνο το ουράνιο δικαστήριο. Αυτό αποτελεί επίσης εκπλήρωση της υπόσχεσης του Ιησού προς τους πιστούς χρισμένους Χριστιανούς της εκκλησίας των Σάρδεων: ‘’Αυτός που νικάει θα είναι έτσι στολισμένος, με λευκά εξωτερικά ενδύματα’’.—Αποκάλυψη 3:5· 4:4· 1 Πέτρου 1:4. Όλες οι αποδείξεις δείχνουν ότι αυτή η ουράνια ανάσταση άρχισε το 1918, μετά την ενθρόνιση του Ιησού το 1914 και την έφιππη προέλασή του για να αρχίσει τη βασιλική του νίκη καθαρίζοντας τους ουρανούς από τον Σατανά και τους δαίμονές του. Εντούτοις, σε αυτούς τους αναστημένους χρισμένους λέγεται ότι πρέπει ‘’να αναπαυτούν λίγο ακόμη, μέχρι να συμπληρωθεί και ο αριθμός των συνδούλων τους’’. Τα άτομα της τάξης του Ιωάννη που βρίσκονται ακόμη στη γη πρέπει να αποδείξουν την ακεραιότητά τους κάτω από δοκιμασίες και διωγμό, και ορισμένοι από αυτούς μπορεί μάλιστα να θανατωθούν. Τελικά, όμως, πρόκειται να παρθεί εκδίκηση για όλο το δίκαιο αίμα που έχει χυθεί από τη Βαβυλώνα τη Μεγάλη και τους πολιτικούς εραστές της. Στο μεταξύ, οι αναστημένοι είναι χωρίς αμφιβολία απασχολημένοι με ουράνια καθήκοντα. Αναπαύονται, όχι με το να χαλαρώνουν και να βυθίζονται μακαρίως στην αδράνεια, αλλά με την έννοια ότι περιμένουν υπομονετικά την ημέρα εκδίκησης του Ιεχωβά. (Ησαΐας 34:8· Ρωμαίους 12:19) Η ανάπαυσή τους θα τερματιστεί όταν παραστούν μάρτυρες της καταστροφής της ψεύτικης θρησκείας και, ως ‘’καλεσμένοι και εκλεγμένοι και πιστοί’’, συνοδεύσουν τον Κύριο Ιησού Χριστό στην εκτέλεση κρίσης πάνω σε όλα τα υπόλοιπα μέρη του πονηρού σπέρματος που έχει ο Σατανάς εδώ στη γη.—Αποκάλυψη 2:26, 27· 17:14· Ρωμαίους 16:20.».

Αθλιότατες προσπάθειες της «Σκοπιάς» να παρουσιάσει τους αρχηγούς της ως μάρτυρες, που θανατώθηκαν για την πίστη τους. Καπηλευόμενη τους μάρτυρες των πρώτων χριστιανικών χρόνων, θεωρεί ότι οι κεχρισμένοι αποτελούν συνέχειά τους. Βέβαια αν κανείς ψάξει την ιστορία της θα διαπιστώσει ότι οι μόνοι που υπέφεραν και θανατώθηκαν ήταν οι απλοί οπαδοί, τους οποίους η ηγεσία της εταιρίας υποχρέωσε να προτιμήσουν να πεθάνουν παρά να την αρνηθούν. Αυτοί γιατί δεν θεωρούνται άξιοι ανάλογης αμοιβής;

Πολλά τα ερωτήματα, με πρώτο και βασικό το τι είναι αυτό που χωρίζει τους ανθρώπους σε δύο ομάδες, με διαφορετική ελπίδα και διαφορετική ανάσταση. Αυτά όμως είναι ψιλά γράμματα για την εταιρία. Γι’ αυτήν δεν έχει σημασία η Αγία Γραφή, που μιλάει για «μία ελπίδα» για όλους τους ανθρώπους. Σημασία έχει μόνο να θυμούνται οι οπαδοί τη θέση τους, ώστε να συνεχίζουν αγόγγυστα την υπηρεσία τους.

*Βλέπε προηγούμενα άρθρα «Ψυχή» και «Ανάσταση – Πολύς όχλος».

**Κατά τη «Σκοπιά», ο «καθαρισμός του ναού» είναι η περίοδος κατά την οποία ο Ιεχωβά τους απάλλαξε από τις αιρετικές διδασκαλίες που κήρυτταν μέχρι τότε, δηλαδή τις διδασκαλίες του Ρώσσελ (τον οποίο, παρ’ όλα αυτά δέχονται ως άγιο). Στην ουσία πρόκειται για την περίοδο που ο Ρόδερφορδ έδιωξε τους συνεργάτες του Ρώσσελ και πήρε τον έλεγχο της εταιρίας (βλέπε και μελλοντικό άρθρο). 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.