ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ: ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο … ΑΣΤΕΓΟΣ ΘΕΟΣ

Ούτε μια τέτοια καλύβα δεν διέθετε ο ... Θεός για να μείνει, πριν να φτιάξει τον ... ουρανό, σύμφωνα με τη "Σκοπιά"!!!!

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΦΑΤΙΣΜΟΣ
πό πολύ νωρίς ο Χριστιανισμός θέλοντας να προφυλάξει την θεϊκότητα του Θεού από τις ειδωλολατρικές και ανθρωπομορφικές αντιλήψεις, εισήγαγε στην θεολογία του, την έννοια του αποφατισμού. Ήδη τα πρώτα σπέρματά του τα ανιχνεύουμε στην Καινή Διαθήκη. Γράφει λοιπόν ο Παύλος στην προς Ρωμαίους επιστολή του αναφερόμενος στην δικαιοσύνη του Θεού απέναντι στους ασεβείς ανθρώπους: «Μήπως είναι άδικος ο Θεός, όταν επιφέρει την οργή; Κατά ανθρώπινο τρόπο μιλώ» επιστολή προς Ρωμαίους κεφάλαιο3, στίχος 5.Ο αποφατισμός (από το ρήμα αποφάσκω = αρνούμαι) όταν αναφέρεται στον Θεό χρησιμοποιεί ταυτόχρονα με τις θετικές κατηγορίες των λέξεων και αρνητικές. Π.χ. «υπερούσιος ουσία», «ανώνυμο όνομα» κ.λ.π. Με αυτό τον τρόπο θέλει να δείξει πως ο Θεός είναι μία ύπαρξη, πέρα και πάνω από την δημιουργία και τα όντα, και δεν μπορεί να ταυτιστεί ή να συγκριθεί με κανένα με αυτά....
 Έτσι η ουσία του Θεού παραμένει άγνωστη για το πεπερασμένο μυαλό του ανθρώπου. Γράφει πολύ όμορφα ο εκκλησιαστικός πατέρας Ιωάννης Δαμασκηνός (7ος – 8ος αιώνας μ.Χ.): « άπειρος και ακατανόητος ο Θεός, και το μόνο κατανοητό η απειρία και ακατανοησία αυτού».
Παρόλα αυτά όμως, δεν πρέπει να νομιστεί, πως για τον αποφατισμό ο Θεός είναι μια απρόσωπη ουσία που δεν μπορεί να επικοινωνήσει ο άνθρωπος μαζί του. Όπως τονίζει ο άγιος Γρηγόριος Παλαμάς (1296 – 1359 αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης), μπορεί ο Θεός να είναι απρόσιτος ως προς την ουσία του, επικοινωνεί όμως με τον άνθρωπο και την δημιουργία μέσω των ακτίστων ενεργειών του. Και όχι μόνο επικοινωνεί με τον άνθρωπο, αλλά τον καλεί να μετέχει «ψυχή τε και σώματι» με τις ενέργειες αυτές.
Πράγμα που μπορεί να επιτύχει ο άνθρωπος με την νέκρωση των αισθήσεων, την συγκέντρωση του νου με την επανάληψη της γνωστής σύντομης προσευχής «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού ελέησόν με» και άλλες πρακτικές ενέργειες. Καθαρισμένος πλέον ο άνθρωπος απολαμβάνει την θέα του Θεού – παρόλο που αυτή παραμένει ασαφής – και την απέραντη αγάπη του. Προσοχή όμως! Σύμφωνα με την Ορθόδοξη μυστική θεολογία όλα αυτά δεν είναι κατορθώματα του ανθρώπου αλλά χαρίσματα του Θεού.

Ο ΑΣΤΕΓΟΣ ΘΕΟΣΣε αντίθεση με την Ορθόδοξη θεολογία , η Οργάνωση των Μαρτύρων του Ιεχωβά “Σκοπιά”, τα πνευματικά πράγματα τα αντιμετωπίζει με ένα πολύ υλιστικό τρόπο. Ούτε ο ίδιος ο Θεός δεν της ξεφεύγει.
Στηριζόμενη στην 1η επιστολή του αποστόλου Παύλου προς Κορινθίους κεφάλαιο15, στίχος 44 που μιλάει για την ανάσταση του ανθρωπίνου σώματος σε κατάσταση αφθαρσίας και αθανασίας κατά την Δευτέρα Παρουσία του Χριστού (βλέπε στίχους 35-54 για του λόγου το αληθές), υποστηρίζει πως ο Θεός έχει σώμα και εγκέφαλο! πνευματικό. Και αφού έχει σώμα λέει, κάπου πρέπει να μένει!! Και όπως γράφει στο βιβλίο της «Μπορείτε να ζείτε» σελίδα 36, θεωρεί ως τόπο κατοικίας του τον ουρανό.

Βιβλίο Μαρτύρων του Ιεχωβά "Μπορείτε να ζείτε", σελίδα 36: Ο Θεός έχει πνευματικό σώμα και μυαλό!

Βέβαια όπως γνωρίζουμε από τις φυσικές επιστήμες ουρανός δεν υπάρχει, απλώς αυτό που βλέπουμε για ουρανό είναι μια ψευδαίσθηση που δημιουργείται από το ηλιακό φως, όταν περνώντας μέσα από τον ατμοσφαιρικό αέρα διαχέει δηλ. σκορπίζει πιο πολύ απ’ όλα τα χρώματα το γαλάζιο.
Στην δε Αγία Γραφή η λέξη ουρανός έχει πολλές έννοιες. Άλλοτε σημαίνει τη μεγαλοπρέπεια του Θεού, άλλοτε χρησιμοποιείται με την έννοια του στερεώματος απηχώντας τις αντιλήψεις των ανθρώπων εκείνης της εποχής για τον κόσμο και το σύμπαν και άλλοτε σε πληθυντικό αριθμό τους αγγέλους.
Εάν όμως, θελήσουμε να ακολουθήσουμε τη συλλογιστική της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά “Σκοπιά”, πως ο ουρανός είναι κυριολεκτικά η κατοικία του Θεού, μήπως τότε πρέπει να υποθέσουμε, ότι ο Θεός πριν να δημιουργήσει τον ουρανό, όπως γράφει το βιβλίο της Αγίας Γραφής Γένεσις κεφάλαιο 1, στίχος 1 ήταν …. ΑΣΤΕΓΟΣ;

Η ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΤΩΝ ΔΑΙΜΟΝΩΝ!
Και αφού δεν της ξέφυγε της Οργάνωσης των Μαρτύρων του Ιεχωβά ο Θεός και η κατοικία του, βάλθηκε ν’ ανακαλύψει και τη κατοικία των δαιμόνων! Και οποίος θρίαμβος. Όχι μόνο τη βρήκε αλλά ανακάλυψε και τη βάση τους από την οποία εξορμούν εναντίον των ανθρώπων. Και η οποία σύμφωνα με το επίσημο έντυπο της «Σκοπιά» της 1ης Φεβρουαρίου 1968 σελίδα 72, δεν είναι και πολύ μακριά. Στα γειτονικά μέρη της Γης, δίπλα μας δηλαδή, στο φεγγάρι, στον Άρη, στην Αφροδίτη, σε κανένα μετεωρίτη ίσως.


Περιοδικό Μαρτύρων του Ιεχωβά "Σκοπιά" της 1ης Φεβουαρίου 1968, σελίδα 72: Οι δαίμονες κατοικούν στο φεγγάρι!
Γι αυτό και μας φτάνουν εύκολα. Δίνουν ένα πήδο και νάτοι οι διάβολοι ωραίοι και καλοί, προσπαθούν να μας παρασύρουν στον κακό δρόμο. Όμως η “Σκοπιά” μας έχει αφήσει με την απορία και δεν μας εξηγεί, πως μπορούν και τους ξεφεύγουν οι αστροναύτες και δεν τους έχουν πιάσει ακόμα αιχμαλώτους οι δαίμονες, κάθε φορά που επισκέπτονται από τη δεκαετία του ’60 μέχρι και σήμερα απρόσκλητοι το φεγγάρι. Που πας έτσι κύριε στο σπίτι του άλλου; Ρώτα πρώτα αν σε θέλει, χτύπα και καμιά πόρτα.

ΓΡΑΦΙΚΟΤΗΤΕΣ ΚΑΙ ΓΕΛΟΙΟΤΗΤΕΣ ΟΤΑΝ ΑΠΟΥΣΙΑΖΕΙ ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Δυστυχώς πέρα από τη φαιδρότητα του πράγματος, αυτά παθαίνει όποιος δεν έχει το Πνεύμα του Θεού. Καταφεύγει σε γραφικότητες και γελοιότητες. Οι δαίμονες σαν πνευματικά πρόσωπα που είναι, δεν έχουν ανάγκη ούτε από κατοικίες ούτε από άλλου είδους υλικές ανάγκες. Επιπλέον δεν υπόκεινται στους περιορισμούς του χρόνου και του χώρου κάτω από τους οποίους ζούμε εμείς. Δηλ. ο άγγελος ή ο δαίμονας δεν χρειάζεται να πάρει αεροπλάνο ή άλλο μεταφορικό μέσο για να μετακινηθεί από το ένα σημείο στο άλλο της γης ή του σύμπαντος. Άλλωστε λίγο Αγία Γραφή να διάβαζε η “Σκοπιά” δεν θα έλεγε τέτοιες γελοιότητες.Στο θαύμα που διηγείται ο ευαγγελιστής Μάρκος (βλέπε κατά Μάρκον ευαγγέλιο κεφάλαιο 5, στίχοι 1-13), ότι έκανε ο Χριστός στη περιοχή των Γεργεσηνών, όταν θεράπευσε ένα δαιμονισμένο, σημειώνει ότι είχαν μπει μέσα στο δαιμονισμένο μια λεγεώνα! – στρατιωτικό τμήμα του Ρωμαϊκού στρατού, αποτελούμενο από 6000 άντρες – από δαίμονες. Και λίγο παρακάτω στο στίχο 13 λέει, ότι ο Χριστός, κατόπιν παρακλήσεως των δαιμόνων, τους επέτρεψε να μπουν σ’ ένα κοπάδι χοίρων που έβοσκε εκεί γύρω και αποτελούνταν από 2000 ζώα. Γι αυτό τονίσαμε και παραπάνω ότι για τα πνευματικά όντα δεν ισχύουν οι παράμετροι που ισχύουν για μας, αλλά σε ποιον να τα πεις και ποιος να σ’ ακούσει. Στη “Σκοπιά” ή στους δυστυχείς οπαδούς της που πολλοί απ’ αυτούς δεν ξέρουν ούτε να γράφουν και να διαβάζουν και όμως γεμάτοι από εωσφορική αλαζονεία, είναι έτοιμοι ανά πάσα στιγμή να σου κάνουν μάθημα για το Θεό και τη Γραφή, αφού όπως υποστηρίζουν όλα αυτά τα παίζουν στα δάχτυλά τους.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.