.JPG)
Μέγας Αθανάσιος, ο κατ' εξοχήν διαμορφωτής του Ορθόδοξου δόγματος, ο αποκληθείς και "στύλος της Ορθοδοξίας". Ψηφιδωτό στην Ιερά Μονή Αντίνιτσας Φθιώτιδας. Έργο του Λαμιώτικου ζεύγους καλλιτεχνών, αγιογράφων, φηφιδοτοποιών και συντηρητών Θεόδωρου και Ένζας Μώρη
Είναι γνωστό σε όλους, πως η Ορθόδοξη Εκκλησία πρεσβεύει, ότι διατήρησε αναλλοίωτη την διδασκαλία του Χριστού και των Αποστόλων ανά τους αιώνες, μέσω των αληθειών της που ονομάζει δόγματα.
Αλλά τι είναι δόγμα; Δόγμα είναι η αλήθεια για το Θεό και το Χριστό, που διατυπώθηκε μέσω των Πατέρων της Εκκλησίας αλλά πολύ περισσότερο μέσα από τις Οικουμενικές Συνόδους. Οι αλήθειες όμως αυτές δεν έχουν σκοπό να ερμηνεύσουν τα του Θεού αλλά τα περί τον Θεό. Γιατί ο Θεός είναι πάνω και πέρα από την δημιουργία, οπότε οποιαδήποτε απόπειρα να αποδοθεί το τι ακριβώς είναι, σκοντάφτει κατά πρώτον στην αδυναμία της ανθρώπινης γλώσσας. Έπειτα επειδή η περιγραφή αυτή θα αποδοθεί με όρους της κτιστής πραγματικότητας, δεν είναι δυνατόν να αποδώσουν τα του Θεού, αφού όπως προαναφέραμε, ο Θεός είναι πάνω και πέρα από τη κτιστή πραγματικότητα και τα ανθρώπινα σχήματα.
Τα δόγματα επίσης έβαζαν και ένα όριο ανάμεσα στην Εκκλησία και τις παραχαράξεις της, δηλαδή τις αιρέσεις, οι οποίες υπερτιμώντας τον ανθρώπινο νου, πίστευαν πως μπορούν να εξηγήσουν την φύση του Θεού, δηλαδή το τι είναι Θεός...
Έτσι λοιπόν οι Πατέρες και οι Οικουμενικές Σύνοδοι καλούνταν κάθε εποχή να αντιμετωπίσουν τις διάφορες αιρέσεις που αναφαίνονταν και να διατηρήσουν ανόθευτη και καθαρή την Ορθόδοξη αλήθεια. Το πέτυχαν άραγε αυτό; Δεν υπάρχουν άραγε εκφράσεις στην διδασκαλία παλαιοτέρων Πατέρων που απορρίφτηκαν ως λάθος από τους επόμενους Πατέρες; Και αν ναι πως μπορούμε να μιλάμε για μη αλλοίωση του Ορθόδοξου δόγματος. Για να απαντηθούν αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη ορισμένες παράμετροι. Άλλες αιρέσεις πολεμάνε οι Πατέρες την μία εποχή και άλλες την άλλη. Άλλη η σημασία των λέξεων σε μια εποχή και άλλη στην άλλη.Αν δεν ληφθούν υπόψη αυτά και άλλα πολλά, μπορεί να προέλθουν παρεξηγήσεις και να φανεί πως υπάρχει ασυνέπεια των Πατέρων μεταξύ τους, ενώ αντίθετα αν ληφθούν υπόψη, όχι μόνο δεν θα δούμε ασυνέπεια, αλλά πολύ περισσότερο συμπλήρωση και εκλέπτυνση του Ορθόδοξου δόγματος. Η Εκκλησία είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Και σαν ζωντανός οργανισμός που είναι πρέπει να προσαρμόζεται με τις εκάστοτε συνθήκες κάθε εποχής, γιατί αλλιώς θα καταντήσει ένας νεκρός οργανισμός, ένα απολίθωμα του παρελθόντος που δεν θα έχει τίποτα να προσφέρει.
Το θέμα είναι, πως για να έχει επιτυχία το σωτηριώδη έργο της, οφείλει να χρησιμοποιεί σε κάθε εποχή τους τρόπους εκφοράς της εποχής αυτής, χωρίς όμως να αλλοιώνει την αλήθεια της. Δεν έχει σημασία το σκεύος που χρησιμοποιείται αλλά το περιεχόμενό του. Άλλαξε λοιπόν αυτή η αλήθεια;
ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ;
Ας το δούμε αυτό μέσα από τη διδασκαλία του Ιππολύτου Ρώμης και των Πατέρων της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου.
Υπάρχει η εντύπωση πως άλλα υποστηρίζει ο Ιππόλυτος στα έργα του και άλλα οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου. Αληθεύει άραγε αυτό;
Ας πάρουμε την διδασκαλία του Ιππολύτου για την σχέση Πατέρα και Υιού Λόγου (Χριστού) και ας την συγκρίνουμε με αυτή των Πατέρων της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου.
Ο Ιππόλυτος έχει να αντιμετωπίσει τον αιρετικό Νοητό που ισχυρίζονταν πως ο Πατέρας και ο Υιός είναι το ίδιο πρόσωπο.
Τι απαντάει ο Ιππόλυτος στον Νοητό για να του δείξει το λάθος του; Του λέει πως ο Λόγος είναι κάτι διαφορετικό από τον Πατέρα, αφού γεννάται από το θέλημά του.
Αυτή όμως η έκφραση «γεννάται από το θέλημά του», δείχνει την εν χρόνω γέννηση του Υιού.Η έκφραση όμως αυτή δεν γίνεται δεκτή από τους Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, επειδή λένε πως ο Υιός γεννάται από τη φύση του Πατέρα, άρα παρά την θέλησή του. Τι γίνεται λοιπόν; Έχουμε διχογνωμία των Πατέρων και άλλα υποστηρίζει ο ένας και άλλα ο άλλος.
Πριν να συνεχίσουμε πρέπει να υπενθυμίσουμε αυτό που είπαμε πιο πάνω. Και συνολικά πρέπει να δούμε το έργο του Ιππολύτου, χωρίς να απομονώνουμε μόνο μία φράση, αλλά να δούμε και την εποχή και ποιος αιρετικός πολεμάται.
Η ΛΕΞΗ «ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΩΝ»
Ας πάρουμε όμως ένα παράδειγμα από τη γλώσσα για να μπορέσουμε να γίνουμε κατανοητοί. Και το κάνουμε αυτό γιατί η γλώσσα είναι και αυτή ζωντανός οργανισμός. Καινούργιες λέξεις προστίθενται, άλλες ατονούν και άλλες σε διαφορετική εποχή έχουν τελείως αντίθετη σημασία.
Παράδειγμα. Η λέξη «δεισιδαίμων» στα αρχαία χρόνια σήμαινε τον θεοσεβή, ενώ σήμερα έχει πάρει τελείως διαφορετικό νόημα και σημαίνει αυτόν που πιστεύει στις προλήψεις. Άρα αν τη λέξη αυτή την απομονώσουμε από την πρόταση που βρίσκεται και την εποχή που ελέχθη μας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Υπό την στενή έννοια λοιπόν της λέξης θα πρέπει να την εκλάβουμε ως θεοσέβεια, υπό την ευρεία όμως έννοια της λέξης θα την εκλάβουμε ορθά. Οπότε αν επιμείνουμε στη στενή έννοια της θα οδηγηθούμε σε κωμικά αποτελέσματα.
ΠΟΙΑ ΑΙΡΕΣΗ ΠΟΛΕΜΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ;
Έχοντας λοιπόν αυτά υπόψη, ας δούμε τώρα, αν οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου απέρριψαν την εν χρόνω γέννηση του Υιού. Οφείλουμε όμως να αναρωτηθούμε. Ποιον αιρετικό πολεμάνε οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου; Μα φυσικά τον Άρειο. Τι έλεγε ο Άρειος; Πως ο Πατέρας δημιούργησε με την θέλησή του τον Υιό, δηλαδή εν χρόνω. Γι’ αυτό και οι Πατέρες του απαντούν πως ο Υιός δεν έγινε από τη θέληση του Πατέρα αλλά από τη φύση του, δηλαδή αχρόνως.
Υπό τη στενή έννοια λοιπόν της έκφρασης οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, απορρίπτουν τον Ιππόλυτο.
Υπό την ευρεία έννοια όμως, όχι μόνο δεν τον απορρίπτουν, αλλά δέχονται και την γέννηση του Υιού από το θέλημα του Πατέρα.
Και για όσους αμφιβάλλουν ορίστε και η απόδειξη. Αποσπάσματα από τον Μέγα Αθανάσιο, την ψυχή της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου:
«Ουμενούν, αλλά και θελόμενος εστίν ο Υιός παρά του Πατρός»
« Όχι βέβαια, αλλά και θελητός είναι ο Υιός από τον Πατέρα».
Μ. Αθανασίου, Κατά Αρειανών PG 26,461 C
«Ώσπερ γαρ της ιδίας υποστάσεώς εστί θελητής, ούτω και ο Υιός, ίδιος ων αυτού τηςουσίας, ουκ αθέλητός εστίν αυτώ. Θελέσθω και φιλέσθω τοίνυν ο Υιός παρά του Πατρός»
«Όπως ακριβώς της δικιάς του υπόστασης είναι θελητός (δηλ. ο Πατέρας), έτσι και ο Υιός, που είναι ίδιος της ουσίας του, δεν είναι αθέλητος. Και τον θέλει λοιπόν και τον αγαπά ο Πατέρας τον Υιό.»
Μ. Αθανασίου, Κατά Αρειανών PG 26,461 C
Τι συμβαίνει λοιπόν; Τρελάθηκαν οι Πατέρες και άλλα λένε την μια φορά και άλλα την άλλη;
Όχι βέβαια;
Απλά όλες αυτές οι εκφράσεις βούληση, θέλω, ανάγκη κ.λ.π. αφορούν τα κτιστά όντα. Ο Θεός είναι πάνω και πέρα από τα όντα καθώς και τις ιδιότητες των όντων. Όταν περιγράφουμε κάτι για το Θεό ή του αποδίδουμε κάποιες ιδιότητες, χρησιμοποιούμε ανθρωποπαθείς εκφράσεις και ιδιότητες που όμως δεν μπορούν να αποδοθούν στη φύση του Θεού.Γι’ αυτό πολύ ωραία ο άγιος Επιφάνιος γράφει:
«Ούτε θέλων τοίνυν εγέννησεν, ούτε μη θέλων, αλλ’ υπερβολή φύσεως. Υπερβαίνει γαρ η θεία φύσις βουλήν, και ουχ υποπίπτει χρόνω, ούτε ανάγκη άγεται».
«Ούτε λοιπόν με την θέλησή του τον γέννησε, ούτε χωρίς τη θέλησή του, αλλά πέρα από τα όρια της φύσης. Διότι ξεπερνάει η θεία φύση την θέληση, και δεν υποκύπτει στο χρόνο, ούτε από την ανάγκη οδηγείται.»
Επιφάνιος PG 43, 108 Β
«ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ» ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΥ!!
Και για να μην αφήσουμε καμιά αμφιβολία θα φέρουμε ένα ακόμα παράδειγμα, που πιστεύουμε πως θα σοκάρει τους περισσότερους.
Η λέξη «ομοούσιος» που αποτέλεσε την λέξη – θρίαμβο της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, όσο απίστευτο και να φανεί είναι αιρετικής προέλευσης!!!!
Η λέξη είχε χρησιμοποιηθεί από τον αιρετικό Παύλο Σαμοσατέα (260 μ.Χ.), ο οποίος όπως και ο Νοητός ήταν και αυτός Μοναρχιανός, πίστευε δηλαδή πως ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα ήταν απρόσωπες δυνάμεις του Πατέρα, ο οποίος μόνον αυτός ήταν πρόσωπο. Ο Παύλος Σαμοσατέας και η διδασκαλία του καταδικάστηκαν από σύνοδο στην Αντιόχεια.
Παίρνουν λοιπόν την λέξη αυτή, οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, και της προσδίδουν νέο νόημα, Ορθόδοξο πλέον.Τώρα σημαίνει την ενότητα της ουσίας των δύο προσώπων (Πατέρα – Υιού), ταυτούσιος, και όχι ένα ον και ένα πρόσωπο, αλλά ένα ον και δύο πρόσωπα (υποστάσεις).
Υπό την στενή έννοια λοιπόν της λέξεως «ομοούσιος», οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου είναι αιρετικοί και έρχονται σε σύγκρουση με τη Σύνοδο της Αντιοχείας, υπό την ευρεία έννοια όμως, κάθε άλλο παρά αιρετικοί είναι και δεν υπάρχει ασυμφωνία με την Σύνοδο της Αντιοχείας, γιατί πλέον η λέξη είχε άλλο νόημα, από αυτό που καταδίκασε η Σύνοδος της Αντιοχείας.
Συνοψίζοντας λοιπόν.
Οι Πατέρες όχι μόνο δεν απέρριψαν το ηθελημένο του Ιππόλυτου, αλλά το προχώρησαν και πιο πέρα γιατί υπήρχε η ανάγκη να το προχωρήσουν. Άλλη αίρεση αντιμετώπιζαν, οπότε έπρεπε να βρουν επιπλέον όπλα για να την αντιμετωπίσουν.
Άλλωστε όποιος διαβάσει συνολικά το έργο του Ιππολύτου θα το διαπιστώσει αυτό.
Πουθενά δεν ισχυρίζεται πως υπάρχουν δύο Θεοί – γεγονός που προκύπτει από την εν χρόνω γέννηση του Υιού – αλλά ένας Θεός ομοούσιος, με δύο πρόσωπα. Χρησιμοποιεί και εκφράσεις που αργότερα υιοθετήθηκαν από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο και δεσπόζουν στο σύμβολο της πίστης μας, όπως «φως εκ φωτός» κ.λ.π.
Όποιος επιθυμεί να δει τη θεολογία του Ιππολύτου Ρώμης μπορεί να δει το άρθρο μας, «Η Τριαδολογία και η περί δύο φύσεων του Χριστού διδασκαλία του Ιππολύτου Ρώμης».
Αλλά τι είναι δόγμα; Δόγμα είναι η αλήθεια για το Θεό και το Χριστό, που διατυπώθηκε μέσω των Πατέρων της Εκκλησίας αλλά πολύ περισσότερο μέσα από τις Οικουμενικές Συνόδους. Οι αλήθειες όμως αυτές δεν έχουν σκοπό να ερμηνεύσουν τα του Θεού αλλά τα περί τον Θεό. Γιατί ο Θεός είναι πάνω και πέρα από την δημιουργία, οπότε οποιαδήποτε απόπειρα να αποδοθεί το τι ακριβώς είναι, σκοντάφτει κατά πρώτον στην αδυναμία της ανθρώπινης γλώσσας. Έπειτα επειδή η περιγραφή αυτή θα αποδοθεί με όρους της κτιστής πραγματικότητας, δεν είναι δυνατόν να αποδώσουν τα του Θεού, αφού όπως προαναφέραμε, ο Θεός είναι πάνω και πέρα από τη κτιστή πραγματικότητα και τα ανθρώπινα σχήματα.
Τα δόγματα επίσης έβαζαν και ένα όριο ανάμεσα στην Εκκλησία και τις παραχαράξεις της, δηλαδή τις αιρέσεις, οι οποίες υπερτιμώντας τον ανθρώπινο νου, πίστευαν πως μπορούν να εξηγήσουν την φύση του Θεού, δηλαδή το τι είναι Θεός...
Έτσι λοιπόν οι Πατέρες και οι Οικουμενικές Σύνοδοι καλούνταν κάθε εποχή να αντιμετωπίσουν τις διάφορες αιρέσεις που αναφαίνονταν και να διατηρήσουν ανόθευτη και καθαρή την Ορθόδοξη αλήθεια. Το πέτυχαν άραγε αυτό; Δεν υπάρχουν άραγε εκφράσεις στην διδασκαλία παλαιοτέρων Πατέρων που απορρίφτηκαν ως λάθος από τους επόμενους Πατέρες; Και αν ναι πως μπορούμε να μιλάμε για μη αλλοίωση του Ορθόδοξου δόγματος. Για να απαντηθούν αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη ορισμένες παράμετροι. Άλλες αιρέσεις πολεμάνε οι Πατέρες την μία εποχή και άλλες την άλλη. Άλλη η σημασία των λέξεων σε μια εποχή και άλλη στην άλλη.Αν δεν ληφθούν υπόψη αυτά και άλλα πολλά, μπορεί να προέλθουν παρεξηγήσεις και να φανεί πως υπάρχει ασυνέπεια των Πατέρων μεταξύ τους, ενώ αντίθετα αν ληφθούν υπόψη, όχι μόνο δεν θα δούμε ασυνέπεια, αλλά πολύ περισσότερο συμπλήρωση και εκλέπτυνση του Ορθόδοξου δόγματος. Η Εκκλησία είναι ένας ζωντανός οργανισμός. Και σαν ζωντανός οργανισμός που είναι πρέπει να προσαρμόζεται με τις εκάστοτε συνθήκες κάθε εποχής, γιατί αλλιώς θα καταντήσει ένας νεκρός οργανισμός, ένα απολίθωμα του παρελθόντος που δεν θα έχει τίποτα να προσφέρει.
Το θέμα είναι, πως για να έχει επιτυχία το σωτηριώδη έργο της, οφείλει να χρησιμοποιεί σε κάθε εποχή τους τρόπους εκφοράς της εποχής αυτής, χωρίς όμως να αλλοιώνει την αλήθεια της. Δεν έχει σημασία το σκεύος που χρησιμοποιείται αλλά το περιεχόμενό του. Άλλαξε λοιπόν αυτή η αλήθεια;
ΔΙΑΦΩΝΙΑ ΙΠΠΟΛΥΤΟΥ ΡΩΜΗΣ ΚΑΙ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ;
Ας το δούμε αυτό μέσα από τη διδασκαλία του Ιππολύτου Ρώμης και των Πατέρων της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου.
Υπάρχει η εντύπωση πως άλλα υποστηρίζει ο Ιππόλυτος στα έργα του και άλλα οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου. Αληθεύει άραγε αυτό;
Ας πάρουμε την διδασκαλία του Ιππολύτου για την σχέση Πατέρα και Υιού Λόγου (Χριστού) και ας την συγκρίνουμε με αυτή των Πατέρων της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου.
Ο Ιππόλυτος έχει να αντιμετωπίσει τον αιρετικό Νοητό που ισχυρίζονταν πως ο Πατέρας και ο Υιός είναι το ίδιο πρόσωπο.
Τι απαντάει ο Ιππόλυτος στον Νοητό για να του δείξει το λάθος του; Του λέει πως ο Λόγος είναι κάτι διαφορετικό από τον Πατέρα, αφού γεννάται από το θέλημά του.
Αυτή όμως η έκφραση «γεννάται από το θέλημά του», δείχνει την εν χρόνω γέννηση του Υιού.Η έκφραση όμως αυτή δεν γίνεται δεκτή από τους Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, επειδή λένε πως ο Υιός γεννάται από τη φύση του Πατέρα, άρα παρά την θέλησή του. Τι γίνεται λοιπόν; Έχουμε διχογνωμία των Πατέρων και άλλα υποστηρίζει ο ένας και άλλα ο άλλος.
Πριν να συνεχίσουμε πρέπει να υπενθυμίσουμε αυτό που είπαμε πιο πάνω. Και συνολικά πρέπει να δούμε το έργο του Ιππολύτου, χωρίς να απομονώνουμε μόνο μία φράση, αλλά να δούμε και την εποχή και ποιος αιρετικός πολεμάται.
Η ΛΕΞΗ «ΔΕΙΣΙΔΑΙΜΩΝ»
Ας πάρουμε όμως ένα παράδειγμα από τη γλώσσα για να μπορέσουμε να γίνουμε κατανοητοί. Και το κάνουμε αυτό γιατί η γλώσσα είναι και αυτή ζωντανός οργανισμός. Καινούργιες λέξεις προστίθενται, άλλες ατονούν και άλλες σε διαφορετική εποχή έχουν τελείως αντίθετη σημασία.
Παράδειγμα. Η λέξη «δεισιδαίμων» στα αρχαία χρόνια σήμαινε τον θεοσεβή, ενώ σήμερα έχει πάρει τελείως διαφορετικό νόημα και σημαίνει αυτόν που πιστεύει στις προλήψεις. Άρα αν τη λέξη αυτή την απομονώσουμε από την πρόταση που βρίσκεται και την εποχή που ελέχθη μας οδηγεί σε λάθος συμπεράσματα. Υπό την στενή έννοια λοιπόν της λέξης θα πρέπει να την εκλάβουμε ως θεοσέβεια, υπό την ευρεία όμως έννοια της λέξης θα την εκλάβουμε ορθά. Οπότε αν επιμείνουμε στη στενή έννοια της θα οδηγηθούμε σε κωμικά αποτελέσματα.
ΠΟΙΑ ΑΙΡΕΣΗ ΠΟΛΕΜΗΘΗΚΕ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟ;
Έχοντας λοιπόν αυτά υπόψη, ας δούμε τώρα, αν οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου απέρριψαν την εν χρόνω γέννηση του Υιού. Οφείλουμε όμως να αναρωτηθούμε. Ποιον αιρετικό πολεμάνε οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου; Μα φυσικά τον Άρειο. Τι έλεγε ο Άρειος; Πως ο Πατέρας δημιούργησε με την θέλησή του τον Υιό, δηλαδή εν χρόνω. Γι’ αυτό και οι Πατέρες του απαντούν πως ο Υιός δεν έγινε από τη θέληση του Πατέρα αλλά από τη φύση του, δηλαδή αχρόνως.
Υπό τη στενή έννοια λοιπόν της έκφρασης οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, απορρίπτουν τον Ιππόλυτο.
Υπό την ευρεία έννοια όμως, όχι μόνο δεν τον απορρίπτουν, αλλά δέχονται και την γέννηση του Υιού από το θέλημα του Πατέρα.
Και για όσους αμφιβάλλουν ορίστε και η απόδειξη. Αποσπάσματα από τον Μέγα Αθανάσιο, την ψυχή της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου:
«Ουμενούν, αλλά και θελόμενος εστίν ο Υιός παρά του Πατρός»
« Όχι βέβαια, αλλά και θελητός είναι ο Υιός από τον Πατέρα».
Μ. Αθανασίου, Κατά Αρειανών PG 26,
«Ώσπερ γαρ της ιδίας υποστάσεώς εστί θελητής, ούτω και ο Υιός, ίδιος ων αυτού τηςουσίας, ουκ αθέλητός εστίν αυτώ. Θελέσθω και φιλέσθω τοίνυν ο Υιός παρά του Πατρός»
«Όπως ακριβώς της δικιάς του υπόστασης είναι θελητός (δηλ. ο Πατέρας), έτσι και ο Υιός, που είναι ίδιος της ουσίας του, δεν είναι αθέλητος. Και τον θέλει λοιπόν και τον αγαπά ο Πατέρας τον Υιό.»
Μ. Αθανασίου, Κατά Αρειανών PG 26,
Τι συμβαίνει λοιπόν; Τρελάθηκαν οι Πατέρες και άλλα λένε την μια φορά και άλλα την άλλη;
Όχι βέβαια;
Απλά όλες αυτές οι εκφράσεις βούληση, θέλω, ανάγκη κ.λ.π. αφορούν τα κτιστά όντα. Ο Θεός είναι πάνω και πέρα από τα όντα καθώς και τις ιδιότητες των όντων. Όταν περιγράφουμε κάτι για το Θεό ή του αποδίδουμε κάποιες ιδιότητες, χρησιμοποιούμε ανθρωποπαθείς εκφράσεις και ιδιότητες που όμως δεν μπορούν να αποδοθούν στη φύση του Θεού.Γι’ αυτό πολύ ωραία ο άγιος Επιφάνιος γράφει:
«Ούτε θέλων τοίνυν εγέννησεν, ούτε μη θέλων, αλλ’ υπερβολή φύσεως. Υπερβαίνει γαρ η θεία φύσις βουλήν, και ουχ υποπίπτει χρόνω, ούτε ανάγκη άγεται».
«Ούτε λοιπόν με την θέλησή του τον γέννησε, ούτε χωρίς τη θέλησή του, αλλά πέρα από τα όρια της φύσης. Διότι ξεπερνάει η θεία φύση την θέληση, και δεν υποκύπτει στο χρόνο, ούτε από την ανάγκη οδηγείται.»
Επιφάνιος PG 43, 108 Β
«ΑΙΡΕΤΙΚΟΙ» ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΡΩΤΗΣ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ ΣΥΝΟΔΟΥ!!
Και για να μην αφήσουμε καμιά αμφιβολία θα φέρουμε ένα ακόμα παράδειγμα, που πιστεύουμε πως θα σοκάρει τους περισσότερους.
Η λέξη «ομοούσιος» που αποτέλεσε την λέξη – θρίαμβο της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, όσο απίστευτο και να φανεί είναι αιρετικής προέλευσης!!!!
Η λέξη είχε χρησιμοποιηθεί από τον αιρετικό Παύλο Σαμοσατέα (260 μ.Χ.), ο οποίος όπως και ο Νοητός ήταν και αυτός Μοναρχιανός, πίστευε δηλαδή πως ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα ήταν απρόσωπες δυνάμεις του Πατέρα, ο οποίος μόνον αυτός ήταν πρόσωπο. Ο Παύλος Σαμοσατέας και η διδασκαλία του καταδικάστηκαν από σύνοδο στην Αντιόχεια.
Παίρνουν λοιπόν την λέξη αυτή, οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου, και της προσδίδουν νέο νόημα, Ορθόδοξο πλέον.Τώρα σημαίνει την ενότητα της ουσίας των δύο προσώπων (Πατέρα – Υιού), ταυτούσιος, και όχι ένα ον και ένα πρόσωπο, αλλά ένα ον και δύο πρόσωπα (υποστάσεις).
Υπό την στενή έννοια λοιπόν της λέξεως «ομοούσιος», οι Πατέρες της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου είναι αιρετικοί και έρχονται σε σύγκρουση με τη Σύνοδο της Αντιοχείας, υπό την ευρεία έννοια όμως, κάθε άλλο παρά αιρετικοί είναι και δεν υπάρχει ασυμφωνία με την Σύνοδο της Αντιοχείας, γιατί πλέον η λέξη είχε άλλο νόημα, από αυτό που καταδίκασε η Σύνοδος της Αντιοχείας.
Συνοψίζοντας λοιπόν.
Οι Πατέρες όχι μόνο δεν απέρριψαν το ηθελημένο του Ιππόλυτου, αλλά το προχώρησαν και πιο πέρα γιατί υπήρχε η ανάγκη να το προχωρήσουν. Άλλη αίρεση αντιμετώπιζαν, οπότε έπρεπε να βρουν επιπλέον όπλα για να την αντιμετωπίσουν.
Άλλωστε όποιος διαβάσει συνολικά το έργο του Ιππολύτου θα το διαπιστώσει αυτό.
Πουθενά δεν ισχυρίζεται πως υπάρχουν δύο Θεοί – γεγονός που προκύπτει από την εν χρόνω γέννηση του Υιού – αλλά ένας Θεός ομοούσιος, με δύο πρόσωπα. Χρησιμοποιεί και εκφράσεις που αργότερα υιοθετήθηκαν από την Πρώτη Οικουμενική Σύνοδο και δεσπόζουν στο σύμβολο της πίστης μας, όπως «φως εκ φωτός» κ.λ.π.
Όποιος επιθυμεί να δει τη θεολογία του Ιππολύτου Ρώμης μπορεί να δει το άρθρο μας, «Η Τριαδολογία και η περί δύο φύσεων του Χριστού διδασκαλία του Ιππολύτου Ρώμης».
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή
κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι
υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.
304 σχόλια:
«Παλαιότερο ‹Παλαιότερο 201 – 304 από 304Αγαπητέ Ανώνυμε ΜτΙ, δεν μου απαντάτε επί της ουσίας και πηγαίνετε αλλού το θέμα.
Επιτρέψτε μου, για να γίνω απολύτως κατανοητός και σε σας αλλά και στους τυχόν αναγνώστες να αντικαταστήσω το ούτος με τον Χριστό και τον αληθινό που υποστηρίζετε εσείς και να δούμε σε ποιο από τα δύο θα βγει νόημα.
Ας δούμε ξανά πως έχει το χωρίο.
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Ας το δούμε λοιπόν το ούτος με την λέξη Χριστός.
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Ας δούμε τώρα, έτσι που το εννοείτε εσείς.
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Εσείς τι λέτε; Ποιο από τα δύο βγάζει νόημα;
Ο «Άλλος»
Ανώνυμος:
"Επίσης δεν στέκει αυτό που λέτε πως επειδή ο Ιησούς Χριστός αποκαλείται Υιός του Αληθινού Θεού, δεν είναι αληθινός Θεός.
Μα τότε, σύμφωνα με την δική σας συλλογιστική, ο γιος κάποιου ανθρώπου δεν είναι άνθρωπος επειδή αποκαλείται γιος του ανθρώπου!!!"
Ανώνυμε πρόσεξε τα ακόλουθα στο φώς των ανάλογων γραφικών περικοπών.
Π.χ. αρχίζοντας από την Π.Δ.
1.
Γένεσις 6:2 "ιδοντες δε οι υιοι του θεου τας θυγατερας των ανθρωπων"
Εδώ οι ΓΙΟΙ του Θεού ΔΕΝ σημαίνει ότι είναι ΥΨΙΣΤΟΙ ΘΕΟΙ, όπως ο Θεός.
2.
Και το Ιώβ 1:6 και 2:1 μιλάει για τους ΓΙΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ που πήγαν να παρασταθούν ενώπιον του Θεού.
Αυτοί οι "Γιοί του Θεού" δεν εξομοιώνονται με τον Υψιστο Θεό.
ούτε είναι της ίδιας φύσης με τον Θεό.
Και η Κ.Δ. κάνει πολλές αναφορές σε ΠΟΛΛΟΥΣ ΓΙΟΥΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, ΧΩΡΙΣ να τους εξομοιώνει με τον ΥΨΙΣΤΟ ΘΕΟ.
Πρόσεξε:
1. αναφέρεται στο Ματθαίος 5:9 "μακάριοι οἱ εἰρηνοποιοί, ὅτι αὐτοὶ υἱοὶ θεοῦ κληθήσονται"
Οι ειρηνοποιοί που θα αποκληθούν Γιοί του Θεού δεν είναι εξομοιωμένοι με τον ΥΨΙΣΤΟ ΘΕΟ, παρά την κλήση τους αυτή.
2.
Ματθαίος 5:45 "ὅπως γένησθε υἱοὶ τοῦ πατρὸς ὑμῶν τοῦ ἐν οὐρανοῖς"
Εδώ ως Γιοί του Θεού πολλοί άνθρωποι ΔΕΝ γίνονται ΥΨΙΣΤΟΙ θεοί επειδή αναφέρεται ότι θα γίνουν Γιοί του Θεού.
3.
Λουκάς 6:35
"ἀγαπᾶτε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν... καὶ ἔσται ὁ μισθὸς ὑμῶν πολύς, καὶ ἔσεσθε υἱοὶ ὑψίστου"
Το "θα γίνετε Γιοί του Υψίστου"
δεν σημαίνει ότι εξομοιώνονται ως Γιοί του Υψιστου Θεού με τον Υψιστο Θεό.
4.
Λουκάς 20:36
"ἰσάγγελοι γάρ εἰσιν καὶ υἱοί εἰσιν θεοῦ τῆς ἀναστάσεως υἱοὶ ὄντες"
Οι αναφερόμενοι Γιοί του Θεού και Γιοί της ανάστασης δεν εξομοιώνονται με τον Θεό ούτε με την ανάσταση, επειδή χαρακτηρίζονται έτσι.
[Ως Γιοί της ανάστασης σημαίνει ότι προορίζονται για ανάσταση]
Ούτε βέβαια το 'ισάγγελοι' σημαίνει ότι εξομοιώνονται με τον Θεό τον Υψιστο.
5.
Ρωμαίους 8:14
"ὅσοι γὰρ πνεύματι θεοῦ ἄγονται, οὗτοι υἱοὶ θεοῦ εἰσιν"
ΟΥΤΕ όσοι οδηγούνται από το πνεύμα του Θεού και χαρακτηρίζονται 'ΥΙΟΙ ΘΕΟΥ' είναι και οι ίδιοι ταυτόσημοι με τον Υψιστο Θεό.
Έτσι ενώ οι Γιοί των ανθρώπων είναι και αυτοί άνθρωποι στη φύση τους, οι ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ ΘΕΟΎ Δ_Ε_Ν ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΌΙ ΥΨΙΣΤΟΙ ΘΕΟΙ.
6.
Γαλάτας 3:26 "Πάντες γὰρ υἱοὶ θεοῦ ἐστε διὰ τῆς πίστεως ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ"
ΟΥΤΕ οι Γαλάτες Χριστιανοί εξομοιώνονται με τον Υψιστο Θεό επειδή αναφέρεται ότι ΟΛΟΙ τους είναι Γιοί του Θεού.
7.
Όσους δέχεται ο Θεός ως ΓΙΟΥΣ του δεν σημαίνει ότι τους εξισώνει ή τους εξομοιώνει μαζί του αλλά ότι τους 'ΜΕΤΑΧΕΙΡΙΖΕΤΑΙ ως Γιούς του και τους εκπαιδεύει ως Γιούς, σύμφωνα με το Εβραίους 12:7
"εἰς παιδείαν ὑπομένετε, ὡς υἱοῖς ὑμῖν προσφέρεται ὁ θεός. τίς γὰρ υἱὸς ὃν οὐ παιδεύει πατήρ;"
Γίνεται κατανοητό λοιπόν με βάση την Αγία Γραφή ότι οι πολλοί Γιοί του Θεού ΔΕΝ εξομοιώνονται με τον ΥΨΙΣΤΟ ΘΕΟ, επειδή απλώς αναφέρονται ως Γιοί του.
ΕΤΣΙ ΔΕΝ ΕΞΙΣΏΝΕΤΑΙ ο Χριστός με τον Υψιστο Θεό τον Πατέρα του, επειδή αναφέρεται ως Γιός του, όπως φυσικά δεν εξομοιώνονται ούτε οι αγγελικοί Γιοί του Θεού μαζί του ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΟΤΑΤΑ ΟΥΤΕ οι ανθρώπινοι Γιοί Του.
Επίσης όταν ο Θεός είπε:
"οὗτός ἐστιν ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός ἐν ᾧ εὐδόκησα" με το "οὗτός ἐστιν", 'ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ' δεν εννοούσε κάποιο κομμάτι του ΥΨΙΣΤΟΥ εαυτού του.
Ο Θεός έλεγε όταν μιλούσε με τον Γιό του Ε_Σ_Υ, διαχωρίζοντάς τον ως ξεχωριστή υπαρξιακή οντότητα.
Μάρκος 1:11 "σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός"
ΥΠΆΡΧΕΙ ΔΙΑΦΟΡΆ ΕΠΊΣΗΣ στο ζήτημα γνώστης του μέλλοντος.
Αν δεν αποκαλύψει κάτι ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ο Ύψιστος Θεός και Πατέρας στον Γιό του τον Χριστό, ο Γιός δεν το γνωρίζει.
Ματθαίος 24:36
"Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης καὶ ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι τῶν οὐρανῶν οὐδὲ ὁ υἱός, εἰ μὴ ὁ πατὴρ μόνος"
Έτσι ΔΕΝ υπάρχει καμιά τριάδα ΟΥΤΕ ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΟΥΤΕ ΑΧΩΡΙΣΤΟΣ, επειδή υπάρχει "ΕΙΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ Ο_Λ_Ω_Ν".
Δεν υπάρχει ΆΛΛΟΣ "ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ". ΜΟΝΟ ΕΝΑΣ ΥΨΙΣΤΟΣ ΘΕΟΣ υπάρχει, ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΟΛΩΝ.
(Εφεσίους 4:6)
Γιώργος
Αγαπητέ κ. Γιώργο, πρώτον και κύριον δεν είμαι ανώνυμος, αφού υπογράφω ως "Άλλος".
Και δεν χρειάζεται να γράψω ολόκληρα κατεβατά όπως εσείς. Απλώς μια ερώτηση έχω να σας κάνω αφού εξομοιώνετε τον Υιό και Λόγο του Θεού, με άλλα πρόσωπα της Γραφής που ονομάζονται υιοί Θεού ή τέκνα Θεού.
Η ερώτησή μου είναι η εξής:
Ποια λοιπόν από αυτά τα πρόσωπα δημιούργησαν τον κόσμο και το χρόνο, όπως ο Υιός και Λόγος του Θεού και σε ποια από αυτά τα πρόσωπα έπεσαν οι άγγελοι στα γόνατα να τα λατρέψουν προσκυνώντας τα - κατόπιν εντολής του Θεού - όπως συνέβη με τον Υιό και Λόγο του Θεού.
Ο "Άλλος"
ο «Άλλος» έγραψε:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
"Άλλε" θα στο εξηγήσω το εδάφιο αναλυτικά, σημείο προς σημείο, για να το καταλάβεις.
Πάμε στο πρώτο τμήμα του εδαφίου:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ.
Αυτονόητο συμπέρασμα - το λέι μόνο του το εδάφιο.
Τι λέει;
Ότι ο Υιός του Θεού ήλθε... για να γνωρίσουμε τον ΑΛΗΘΙΝΟΝ.
Φυσικά δεν εννοεί τον εαυτό του αλλά τον πατέρα του ως τον ΜΟΝΟ αληθινό Θεό.
Αυτό συμφωνεί με το Ιωάννης 17:3 "αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή ἵνα γινώσκωσιν σὲ τὸν μόνον ἀληθινὸν [ΜΟΝΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΕΟΝ] θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν"
Νομίζω συμφωνείς μέχρι εδώ.
Πάμε παρακάτω:
"Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ"
Και εδώ εννοεί αυτονόητα τον ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ με τον οποίο αναγνωρίζει ο Ιωάννης ενότητα, εφόσον γράφει
"είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ"
Και πως έφτασε ο Ιωάννης [και όσοι αναφέρονται στο 'είμεθα'] να είναι "εν τω αληθινώ";
Το εξήγησε ο Ιωάννης ππροηγουμένως, λέγοντας:
"Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ"
Έτσι ο Υιός του Θεού έδωσε νόηση για να γνωρίσουν τον αόρατο Θεό, ως τον ΜΟΝΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ.
Έτσι αυτό που γράφει ο Ιωάννης περαιτέρω είναι επανάληψη της προηγούμενης αναφοράς του, λέγοντας:
"εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ"
Συνεπώς μέσω του Ιησού Χριστού ο Ιωάννης ήλθε σε γνώση και κατανόηση του ΜΟΝΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ.
Έτσι, "ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ"
και ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ,
αυτός δηλαδή τον οποίο φανέρωσε και γνωστοποίησε ο Ιησούς Χριστός που δήλωσε: "γνωστοποίησα το όνομά ΣΟΥ".
Δηλαδή χωρίς τον Ιησού Χριστό, ως απεσταλμένο του ΜΟΝΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ, αναγνωρίζει ο Ιωάννης ότι δεν θα είχε γνώση ούτε κατανόηση για τον ΑΛΗΘΙΝΟ.
Ως εκ τούτου σωστά αναφέρει ο Ιωάννης για το ρόλο του Χριστού να μεταδώσει γνώση και κατανόηση για τον ΑΛΗΘΙΝΟ.
"Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ".
Και φυσικά αυτή η γνώση για τον ΑΛΗΘΙΝΟ είναι ζωοσωτήριος, επειδή συμπληρώνει ότι "ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος "
Έτσι η γνώση για τον Πατέρα ως τον ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ και για τον απεσταλμένο Γιό ως μέσο σωτηρίας οδηγεί στην αιώνιο ζωή.
Συνοψίζω για κατανόηση:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ.
[δηλαδή ήλθε και έδωσε κατανόηση εφόσον εξήγησε για τον ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ, τον Πατέρα του]
Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ,
[είμαστε δηλαδή σε ενότητα γνώσης και πίστης με τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ αληθινό ΘΕΟ]
εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ
[μέσω του Χριστού ο οποίος έκανε γνωστό τον ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ, ΤΟΝ ΠΑΤΈΡΑ ΤΟΥ].
ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, [αυτός τον οποίο γνωστοποίησε Ο ΑΠΕΣΤΑΛΜΈΝΟΣ Γιός του ΜΟΝΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ]
και η ζωή η αιώνιος [ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, ως πηγή της αιώνιας ζωής ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ]».
Πιστεύω ότι το έκανα κατανοητό το εδάφιο.
Αν σε παραξενεύει η σύνταξη, καλώς χρησιμοποίησε ένα παράδειγμα ο ανώνυμος, το οποίο χρησιμοποίησα στο παρελθόν και το ξαναχρησιμοποιώ για συντακτική κατανόηση.
Πάλι ο Ιωάννης το αναφέρει με παρόμοια σύνταξη όπως αυτό που σου ανέλυσα:
(2 Ιωάννη 7)
"Διότι πολλοί απατεώνες έχουν βγει στον κόσμο,
άνθρωποι που δεν ομολογούν τον Ιησού Χριστό ως ερχόμενο με σάρκα.
Αυτός είναι ο απατεώνας και ο αντίχριστος"
Κάνε και εδώ μια ανάλυση για να το καταλάβεις, αν και δεν το αμφισβητείς.
"απατεώνας και Αντίχριστος" δεν είναι ο Χριστός μόνο και μόνο επειδή ΑΠΛΩΣ αναφέρεται ακριβώς προηγουμένως ΩΣ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΠΡΟΣΩΠΟ πριν τον χαρακτηρισμό "απατεώνας και αντίχριστος".
Οι "πολλοί απατεώνες" που αναφέρονται ΠΡΙΝ τον ΧΡΙΣΤΟ, αυτοί αναφέρονται μετά την αναφορά για τον Χριστό ως "απατεώνας και αντίχριστος"
Έτσι το "ούτος εστί ο απατεώνας..." ΔΕΝ αναφέρεται στον Ιησού Χριστό μόνο και μόνο επειδή απλώς προαναφέρεται.
Παρόμοια είναι και η εξήγηση στο εδάφιο που ανέλυσα.
Γιώργος
ο 'Άλλος' γράφει:
"Και δεν χρειάζεται να γράψω ολόκληρα κατεβατά όπως εσείς. Απλώς μια ερώτηση έχω να σας κάνω αφού εξομοιώνετε τον Υιό και Λόγο του Θεού, με άλλα πρόσωπα της Γραφής που ονομάζονται υιοί Θεού ή τέκνα Θεού."
Αγαπητέ 'Άλλε' δεν εξομοιώνω τους γιούς του Θεού μεταξύ τους όπως δεν εξομοιώνω τους ανθρώπινους γιούς του Θεού με τους αγγελικούς.
Η αναφορά "Γιός του Θεού" δεν εξομοιώνει τον έναν "Γιό" με τον άλλον.
Οι Γιοί του Θεού δεν σημαίνει ότι είναι ως Γιοί της ίδιας φύσης μεταξύ τους, όπως και φυσικά ΔΕΝ είναι της ίδιας φύσης με το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΟ, τον Πατέρα ΟΛΩΝ.
Αγαπητέ κ. Γιώργο, νομίζω πως δεν λάβατε υπόψη την γραμματική και συντακτική ανάλυση που έκανα στον ανώνυμο ΜτΙ, οπότε χρειάζεται να κάνω κάτι ανάλογο και σε σας.
Ας δούμε λοιπόν το χωρίο:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Με την λέξη αληθινός που είναι επίθετο κ. Γιώργο, ποιον εννοεί ο Ιωάννης; Τον πατέρα δεν εννοεί; Και βέβαια τον πατέρα. Τον αναφέρει σαν πατέρα όμως; Όχι βέβαια; Πως τον αναφέρει, όλη την ώρα στο χωρίο; Ως αληθινό δεν τον αναφέρει; Ναι ή όχι;
Πάμε τώρα να δούμε αναλυτικά το χωρίο.
1. Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ δηλ. τον Πατέρα
2. Και είμαστε στον αληθινό δηλ. τον Πατέρα δια του Ιησού Χριστού.
Πάμε τώρα να δούμε που αναφέρεται το ούτος.
Εγώ θα δεχτώ αυτό που λέτε εσείς. Πως δηλ. αναφέρεται στον Πατέρα. Πως τον ονομάζει όλη την ώρα ο Ιωάννης τον Πατέρα. Αληθινό δεν τον ονομάζει.
Πάμε τώρα να αντικαταστήσουμε το ούτος με τον αληθινό δηλ. τον Πατέρα.
Ορίστε λοιπόν τι βγαίνει:
Ο αληθινός είναι ο αληθινός Θεός και η ζωή η αιώνιος.
Αν σας αρέσει εσάς αυτή η σύνταξη, με γεια σας με χαρά σας. Πέστε μου μόνο που τα διδάσκουν αυτά τα Ελληνικά να πάω να τα μάθω και εγώ.
Επίσης γράφετε:
«Οι Γιοί του Θεού δεν σημαίνει ότι είναι ως Γιοί της ίδιας φύσης μεταξύ τους, όπως και φυσικά ΔΕΝ είναι της ίδιας φύσης με το ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΘΕΟ, τον Πατέρα ΟΛΩΝ»
Άρα αφού δεν είναι όλοι ίδιοι τι γράφατε όλα εκείνα τα κατεβατά για να μας πείσετε πως είναι της ίδιας ουσίας οι λοιποί γιοι του Θεού με τον Υιό και Λόγο του Θεού.
Και επιπλέον ποιον από όλους αυτούς καλεί ο Θεός μονογενή του; Τον Υιό και Λόγο του, δεν καλεί; Άρα αφού τον καλεί γέννημά του, δεν είναι της ουσίας του; Τίνος είναι; Της ουσίας του γείτονα;
Ο «Άλλος»
ο 'Άλλος'
"Ποια λοιπόν από αυτά τα πρόσωπα δημιούργησαν τον κόσμο και το χρόνο, όπως ο Υιός και Λόγος του Θεού και σε ποια από αυτά τα πρόσωπα έπεσαν οι άγγελοι στα γόνατα να τα λατρέψουν προσκυνώντας τα - κατόπιν εντολής του Θεού - όπως συνέβη με τον Υιό και Λόγο του Θεού."
Είχα ετοιμάσει πολλά και τα ξαναέσβησα πριν τα αποθηκεύσω στο ιστολόγιο.
Αν γίνεις πιο συγκεκριμένος θα διευκολύνεις πιο σύντομες και επί του σημείου απαντήσεις.
Μάλλον δεν το πάς στην έναρξη του χωροχρόνου.
Μήπως το πάς στη συμμετοχή του Λόγου στη υλική Δημιουργία πριν 13-16 δις χρόνια ή στην προετοιμασία της γης πριν 4,5 δις χρόνια ή στην δημιουργία του ανθρώπου επειδή για πρώτη φορά ο Θεός είπε στον Γιό του "Ας κάνουμε άνθρωπο...";
Η Γένεση αρχίζει με τα λόγια:
Η Α.Γ. αρχίζει με τα λόγια στο Γένεση Α' 1
"Στην αρχή ο Θεός δημιούργησε τους ουρανούς και τη γη"
Κατόπιν στο Γένεση Α' 3-6-9-11-14-20 και 24 λέει τα λόγια "Και είπε ο Θεός...και έκανε ο Θεός..." ΕΠΤΑ ΦΟΡΕΣ.
Κατόπιν για πρώτη φορά στο εδάφιο 26 απεθύνεται ο Θεός σε άλλο πρόσωπο:
(Γένεση 1:26)
"Και είπε ο Θεός: «Ας κάνουμε άνθρωπο κατά την εικόνα μας, σύμφωνα με την ομοίωσή μας..."
Και πάλι η πρωτοβουλία της Δημιουργίας του ανθρώπου ανήκει στον Θεό και όχι στον 'Λόγο':
27 "Και άρχισε ο Θεός να δημιουργεί τον άνθρωπο κατά την εικόνα του..."
και μετά έδωσε οδηγίες.
Εσύ μάλλον δεν θα αναφέρεσαι πριν την μετατροπή της ενέργειας σε ύλη ώστε να δημιουργηθεί το υλικό σύμπαν, επειδή τότε δεν θα είχε νόημα καμιά αγγελική αναγνώριση του Δημιουργικού έργου του Θεού.
Τοποθετήσου 'Άλλε' στο σημείο του χωροχρόνου που θές, για να έχουμε κοινή βάση και να 'εκπέμπουμε' στα ίδια κύμματα.
Θα ήταν επίσης καλό να αναφέρεις και τα εδάφια που εννοείς για 'συντονισμό' της συζήτησης.
Φιλικότατα
Γιώργος
Υ.Γ. προς το παρόν καλή σου νύχτα
Και επιπλέον ποιον από όλους αυτούς καλεί ο Θεός μονογενή του; Τον Υιό και Λόγο του, δεν καλεί; Άρα αφού τον καλεί γέννημά του, δεν είναι της ουσίας του; Τίνος είναι; Της ουσίας του γείτονα;
Ο «Άλλος»
Μην παρεξηγείς το γέννημα με την ουσία.
Ο ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΕΔΩΣΕ ΣΤΟΝ ΓΙΟ ΤΟΥ ΤΙΣ ΙΔΙΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ ΗΘΕΛΕ και το ίδιο έκανε για άλλα αγγελικά πλάσματα.
Και πάλι δεν είναι φυσικά της ίδιας ουσίας όπως και οι άλλοι άγγελοι δεν είναι της ίδιας ουσίας με τον ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ.
Αυτό σημαίνει ότι ΟΥΤΕ Ο Χριστός είναι παντογνώστης ούτε οι άγγελοι άρα ούτε και ΠΑΝΣΟΦΟΙ, επειδή πάντα μαθαίνουν και διευρύνουν την κατανόησή τους.
Σημαίνει επίσης ότι ΟΥΤΕ Ο Χριστός είναι παντοδύναμος ούτε οι άγγελοι.
Άρα ο ΥΨΙΣΤΟΣ ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ Μ_Ο_Ν_Α_Δ_Ι_Κ_Ο_Σ στην ουσία του.
Κανένας δεν είναι όπως ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ.
Δεν υπάρχει τίποτα και κανένας στο Σύμπαν/Υπερσύμπαν/πνευματικό 'Βασίλειο' που να είναι της ίδιας ουσίας με τον Δημιουργό του.
Δεν υπάρχουν ούτε δύο ούτε 22 ΥΨΙΣΤΟΙ ΘΕΟΙ, παρά μόνο ο ΕΝΑΣ, ο ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΣ, γι αυτό ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ως ο Μ_Ο_Ν_Ο_Σ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ.
φιλικότατα
Γιώργος
Πάμε τώρα να αντικαταστήσουμε το ούτος με τον αληθινό δηλ. τον Πατέρα.
Ορίστε λοιπόν τι βγαίνει:
Ο αληθινός είναι ο αληθινός Θεός και η ζωή η αιώνιος.
ο 'Αλλος'
Αυτό το ούτος που γράφεις δεν χωράει νοηματική αντικατάσταση.
Είναι σαν να δείχνεις κάποιον και να λές "Ούτος είναι ο Γιώργος"
και να αντικαθιστάς το ούτος με το Γιώργος και να λες ¨ο Γιώργος είναι ο Γιώργος"
Αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι τέτοιο δεν έχει νόημα.
Αγαπητέ κ. Γιώργο. Να ξεκαθαρίζουμε ένα – ένα τα θέματα και μετά να περνάμε στο άλλο.
Ας ξεκαθαρίσουμε πρώτα το ζήτημα με τον αληθινό Θεό.
Ή δεν καταλαβαίνετε αυτά που σας γράφω ή κάνετε πως δεν καταλαβαίνετε. Γιατί αν ακολουθήσουμε την λογική πως το ούτος αναφέρεται στον Πατέρα είτε δεν βγαίνει νόημα είτε οδηγούμαστε στο πλεονασμό.
Παρόλα αυτά εγώ θα πάρω το δικό σας παράδειγμα πάλι.
Γράφετε: «Αυτό το ούτος που γράφεις δεν χωράει νοηματική αντικατάσταση.
Είναι σαν να δείχνεις κάποιον και να λές "Ούτος είναι ο Γιώργος"»
Στην περίπτωση αυτή έχουμε πλεονασμό.
Ας πάρουμε λοιπόν το Γιώργος στο χωρίο του 1 Ιωάννη.
Ας το ξαναγράψουμε πάλι:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Τι λέει λοιπόν το παραπάνω χωρίο;
Πως ήρθε ο Υιός του Θεού και μας σύστησε (γνώρισε) τον Γιώργο. Και εμείς είμαστε με τον Γιώργο δια του Υιού του Θεού. Αυτός είναι ο Γιώργος και η ζωή η αιώνιος.
Καταλάβατε λοιπόν πως είναι πλεονασμός. Μας λέει δηλαδή ο Ιωάννης πώς αυτός είναι ο Γιώργος, τον οποίο σας έχω συστήσει και ζείτε μ’ αυτόν; Μας ξαναορίζει και μας ξανασυστήνει δηλαδή αυτόν που μας όρισε και μας σύστησε προηγουμένως; !!!!!
Μην ξεχάσουμε τα Ελληνικά μας λοιπόν!
Κάντε τον κόπο και ρωτήστε κανένα φιλόλογο για να σας τα διευκρινίσει επιτέλους!
Ο «Άλλος»
'Άλλε'
πάλι ξεχνάς κάτι με αυτά περί πλεονασμού στο παράδειγμα που γράφεις:
"Τι λέει λοιπόν το παραπάνω χωρίο; Πως ήρθε ο Υιός του Θεού και μας σύστησε (γνώρισε) τον Γιώργο. Και εμείς είμαστε με τον Γιώργο δια του Υιού του Θεού. Αυτός είναι ο Γιώργος και η ζωή η αιώνιος."
Να στο εξηγήσω λοιπόν.
Δεν γίνεται αντικατάσταση ενός ΕΠΙΘΕΤΟΥ όπως το ΑΛΗΘΙΝΟΣ που προσδίζει μια ιδιότητα σε αυτόν που αναφέρεται ή προσδιορίζεται έτσι, με ένα ουσιαστικό ή κύριο όνομα όπως το Γιώργος.
(Αν αντικαταστήσεις το ΑΛΗΘΙΝΟΣ με το Γιώργος, αφαιρείς και την ιδιότητα ΑΛΗΘΙΝΟΣ, όπως αν αφαιρέσεις το ΨΗΛΟΣ από μια πρόταση, χάνεται και αυτή η ιδιότητα που προσδιορίζει κάποιον και χάνεται το νόημα της πρότασης που ίσως θέλει να δημιουργήσει κάποια σύγκριση ή αντίθεση π.χ. με έναν ‘κοντό’)
Στο εδάφιο που συζητούμε η έννοια «Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ» είναι τόσο ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΗ, προσδίδει μια ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΙΔΙΟΤΗΤΑ στον ΘΕΟ, ΩΣ ΤΟΝ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ, όχι κάποιον δυαδικό ή τετραδικό, γι αυτό και αναφέρεται πολλαπλώς.
Το ΑΛΗΘΙΝΟΣ δημιουργεί και μια ΑΝΤΙΘΕΣΗ, υπονοώντας ότι ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ 'αληθινοί Θεοί' επειδή ΕΝΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ και δεν υπάρχει ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΛΛΟΣ Ε_Κ_Τ_Ο_Σ τον ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΑΛΗΘΙΝΟ.
Το 'Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ' είναι αυτόματα και ΣΥΓΚΡΙΤΙΚΟ.
Πρόσεξε επίσης το ΑΡΘΡΟ που έχει μπροστά από το ΑΛΗΘΙΝΟΣ, κάθε φορά.
1. Τ_Ο_Ν ΑΛΗΘΙΝΟ.
2. Τ_Ω ΑΛΗΘΙΝΩ.
3. _Ο_ ΑΛΗΘΙΝΟΣ [ΘΕΟΣ].
Δεν λέει απλώς 'ΑΛΗΘΙΝΟΣ', επειδή τότε δεν θα απέκλειε και άλλοι να είναι ΑΛΗΘΙΝΟΙ.
ΤΩΡΑ ΟΜΩΣ ΑΠΟΚΛΕΙΕΤΑΙ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ 'Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ'.
Φανερώνει λοιπόν ότι Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ είναι ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΚΑΙ Α_Ν_Ε_Π_Α_Ν_Α_Λ_Η_Π_Τ_Ο_Σ και Α_Σ_Υ_Γ_Κ_Ρ_Ι_Τ_Ο_Σ, επειδή αναφέρεται στο Ιωάννης 17:3 αναμφισβήτητα ως "Ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ" και ΟΧΙ δυαδικός ή τριαδικός.
Γι' αυτό και ο απόστολος Παύλος δηλώνοντας την ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ και ΤΟ ΑΝΕΠΑΝΑΛΗΠΤΟΝ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ λέει απερίφραστα:
Ε__Ι__Σ___ _Θ__Ε__Ο__Σ__ _Ο__ _Π__Α__Τ__Η__Ρ_. (Α’ Κορινθίους 8:6)
Ο Ιησούς είναι ο ΓΙΟΣ του μοναδικού αληθινού Θεού.
Β’ Ιωάννη 3: «εἰρήνη παρὰ θεοῦ πατρὸς καὶ παρὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ υἱοῦ τοῦ πατρὸς»
Πιό Ξεκάθαρος ο διαχωρισμός ανάμεσα σε 'Πατέρα' και 'Γιό' δεν θα μπορούσε να είναι.
Δύο στοιχεία της ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑΣ του ΜΟΝΑΔΙΚΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ αναφέρω:
1.
Ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ και διδάσκει ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ (και τον Χριστό):
Ιωάννης 8:28 «καθὼς ἐδίδαξέν με ὁ πατὴρ ταῦτα λαλῶ»
Μάρκος 13:32 "Περὶ δὲ τῆς ἡμέρας ἐκείνης ἢ τῆς ὥρας οὐδεὶς οἶδεν, οὐδὲ οἱ ἄγγελοι ἐν οὐρανῷ οὐδὲ ὁ υἱός εἰ μὴ ὁ πατήρ"
2.
Ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΟΥ ΤΑ ΕΧΕΙ ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΚΑΤΟΧΗ ΤΟΥ ΩΣΤΕ ΝΑ ΠΑΡΑΔΩΣΕΙ Ο,ΤΙ ΘΕΛΕΙ και ΣΕ ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΙ (και διορίζει όποιους θέλει και σε όποια υπηρεσία θέλει):
Ε_Δ_Ω_Σ_Ε στον Χριστό, ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ο Χριστός προηγουμένως
1.
Ιωάννης 5:36 «τὰ γὰρ ἔργα ἃ δέδωκέν μοι ὁ πατὴρ ἵνα τελειώσω αὐτά, ... ὁ πατήρ με ἀπέσταλκεν»
Λουκάς 10:22 "πάντα μοι παρεδόθη ὑπὸ τοῦ πατρός μου"
Ιωάννης 3:35 «ο πατὴρ ἀγαπᾷ τὸν υἱόν καὶ πάντα δέδωκεν ἐν τῇ χειρὶ αὐτοῦ»
Ιωάννης 18:11 «τὸ ποτήριον ὃ δέδωκέν μοι ὁ πατὴρ οὐ μὴ πίω αὐτό;»
Ματθαίος 28:18 «ἐδόθη μοι πᾶσα ἐξουσία ἐν οὐρανῷ καὶ ἐπὶ γῆς.»
2. Και ο Χριστός ΕΛΑΒΕ άγιο πνεύμα από τον πατέρα του όπως και πολλοί άλλοι:
Λουκάς 11:13 "ὁ πατὴρ ὁ ἐξ οὐρανοῦ δώσει πνεῦμα ἅγιον" [Έδωσε και στον Ιησού άγιο πνεύμα]
Φιλικά
Γιώργος
Υ.Γ. Αν ‘Άλλε’ ( ή και κάποιος άλλος αναγνώστης) δεν καταλαβαίνεις καλά τις παραπομπές από το Ελληνικό κείμενο που κάνω, μπορείς να μου πείς να χρησιμοποιώ παράλληλα ή μόνο μια μετάφραση.
Όσον αφορά το ίδιο το εδάφιο,
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
η τελευταία του πρόταση είναι ΟΧΙ ΑΠΛΗ συμπερασματική επανάληψη αυτών που έγραψε ακριβώς στην προηγούμενη πρόταση αλλά και ΕΠΕΚΤΑΣΗ περιλαμβάνοντας το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ζήτημα της Αιώνιας ζωής.
(Άρα η ανακεφαλαίωση / επανάληψη έχει και την αναγκαία 'ΠΡΟΕΚΤΑΣΗ', ώστε να μη θεωρείται απλώς πλεονασμός)
Παρόμοια δεν θεωρείται πλεονασμός η επιβεβαίωση του Ιωάννη στην Β' 7
"Διότι πολλοί απατεώνες έχουν βγει στον κόσμο,
άνθρωποι που δεν ομολογούν τον Ιησού Χριστό ως ερχόμενο με σάρκα.
Αυτός είναι ο απατεώνας και ο αντίχριστος"
και στο κείμενο:
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ· οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. "
Και εδώ η ΒΑΣΙΚΗ πρόταση είναι
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ"
Μήπως η επόμενη πρόταση είναι πλεονασμός, επειδή αναφέρεται στον 'πλάνο', έστω και στον ενικό αριθμό;
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. "
Και αυτή η δεύτερη πρόταση που αρχίζει (ΠΑΛΙ όπως και η συζητήσιμη)
με το "οὗτος"
είναι συμπερασματική, ανακεφαλαιωτική αλλά και ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΤΑΙ χαρακτηρίζοντας τον "πλάνο" ταυτόχρονα και "αντίχριστο", ώστε να μην είναι μια απλή επανάληψη της προηγούμενης αναφοράς.
Αν λοιπόν αντιδράς 'Αλλε' τόσο πολύ στο εδάφιο που συζητούμε, θεωρώντας πλεονασμό την τελική αναφορά ως συμπέρασμα, θα έπρεπε με τον ίδιο τρόπο να αντιδράς και στο Β Ιωάννη 7 και όπως επιμένεις εκεί αν επέμενες και εδώ, ΤΟΤΕ ΘΑ ΘΕΩΡΟΥΣΕΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ και ΠΛΑΝΟ τον ίδιο τον Χριστό.
Ξαναδές το εδάφιο:
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ· οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. "
Το "ούτος" δεν αναφέρεται στον Ιησού Χριστό, αν και ο 'Ιησούς Χριστός' είναι ο τελευταίος που αναφέρεται μόλις πριν το 'ούτος'.
Γιατί εδώ δεν διαφωνείς;
Γιώργος
Αγαπητέ κ. Γιώργο, Ο ΠΡΩΤΟΣ ΠΟΥ ΑΝΤΙΚΑΤΕΣΤΗΣΕ ΤΟ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΗΣΑΣΤΑΝ ΕΣΕΙΣ. ΤΟ ΞΕΧΑΣΑΤΕ ΚΙΟΛΑΣ. ΓΙΑ ΝΑ ΣΑΣ ΤΟ ΘΥΜΙΣΩ:
«Είναι σαν να δείχνεις κάποιον και να λές "Ούτος είναι ο Γιώργος"
Άρα όλα αυτά που γράφετε αγαπητέ κ. Γιώργο, να τα πείτε στον εαυτό σας.
Απλώς εγώ σας απέδειξα πως και με την δική σας λογική δεν έχω πρόβλημα να σας αποδείξω, πως υπάρχει πλεονασμός αν με το ούτος εννοούμε τον Αληθινό (δηλ. Πατέρα).
Ώσπου να τα ξεμπλέξετε λοιπόν, ρωτήστε και ένα φιλόλογο επ’ αυτού να δείτε πόσο δίκαιο έχω, είμαι εδώ και σας περιμένω.
Λοιπόν δεν μ’ αρέσει να μακρηγορώ. Ρωτήστε τον φιλόλογο πέστε μου τι σας είπε και συνεχίζουμε, αφού δεν μπορείτε να καταλάβετε αυτό το πολύ απλό πράγμα που σας γράφω εδώ και δυο μέρες.
Κάνω μία τελευταία απέλπιδα προσπάθεια μήπως και καταλάβετε.
Στο χωρίο του Ιωάννη, υπάρχουν δύο πρόσωπα. Ο Υιός του Θεού και ο αληθινός (δηλ. ο Πατέρας).
Μετά ακολουθεί το ούτος, το οποίο είτε θα αναφέρεται στον Υιό είτε στον Αληθινό (Πατέρα). Σας εξήγησα ποικιλοτρόπως πως δεν είναι δυνατόν να αναφέρεται στον Πατέρα γιατί έχουμε πλεονασμό και ταυτοποίηση.
Άρα αναφέρεται στον Υιό οπότε και υπάρχει λογική δομή του κειμένου.
Ξεμπλέξτε τα λοιπόν πρώτα με ένα φιλόλογο και ελάτε να συνεχίσουμε.
Ο «Άλλος»
Κ. Γιώργο δεν έχω καταλάβει γιατί με παραπέμπετε συνέχεια στο Β 7. Έγραψα εγώ πουθενά πως επειδή ο Υιός του Θεού αναφέρεται τελευταίος, το ούτος που ακολουθεί εννοεί αυτόν. Που το είδατε γραμμένο αυτό από μένα. Για δείξτε μου λοιπόν.
Το γιατί είναι πλεονασμός, αν το ούτος αναφέρεται στον Πατέρα το εξήγησα ουκ ολίγες φορές. Ρωτήστε τον φιλόλογο που σας λέω και τα ξαναλέμε. Εδώ είμαι σας λέω. Δεν φεύγω.
Μετά τι το γράψατε αυτό ως επιχείρημα: «η τελευταία του πρόταση είναι ΟΧΙ ΑΠΛΗ συμπερασματική επανάληψη αυτών που έγραψε ακριβώς στην προηγούμενη πρόταση αλλά και ΕΠΕΚΤΑΣΗ περιλαμβάνοντας το ΣΗΜΑΝΤΙΚΟΤΑΤΟ ζήτημα της Αιώνιας ζωής.
Μα αυτό γυρίζει μπούμερανγκ εναντίον σας. Γιατί άπειρα χωρία της Γραφής δεικνύουν πως ο Χριστός είναι η αιώνια ζωή. Σταχυολογώ μερικά:
«Εν αυτώ ζωή ην, και ζωή ην το φως των ανθρώπων» Ιω. 1,4
«έχει ζωή εν εαυτώ» Ιω. 5,26
«πνεύμα εστί και ζωή εστί» Ιω. 6, 63
«ρήματα ζωής αιωνίου» Ιω. 6, 68
«αυτός είναι η οδός η αλήθεια και η ζωή» Ιω. 14, 6
Ο «Άλλος»
Και ένα τελευταίο αγαπητέ κ. Γιώργο, περί του πλεονασμού ή όχι στην Β Ιω. 7.
Γράφετε: «Παρόμοια δεν θεωρείται πλεονασμός η επιβεβαίωση του Ιωάννη στην Β' 7
"Διότι πολλοί απατεώνες έχουν βγει στον κόσμο,
άνθρωποι που δεν ομολογούν τον Ιησού Χριστό ως ερχόμενο με σάρκα.
Αυτός είναι ο απατεώνας και ο αντίχριστος"
και στο κείμενο:
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ• οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. "
Και εδώ η ΒΑΣΙΚΗ πρόταση είναι
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ"
Μήπως η επόμενη πρόταση είναι πλεονασμός, επειδή αναφέρεται στον 'πλάνο', έστω και στον ενικό αριθμό;
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. "
Επ’ αυτού δεν θα σας απαντήσω εγώ, αλλά ο ανώνυμος ΜτΙ που έγραψε και αυτός σχόλια μαζί με εσάς:
«Εν προκειμένω, πριν από το "ούτος εστί" αναφέρεται το Ιησούς Χριστός. Αλλά φυσικά ο Ιωάννης δεν λέγει εδώ ότι ο Ιησούς είναι ο απατεώνας και ο αντίχριστος. Το "ούτος" αναφέρεται στο πρόσωπο για το οποίο γίνεται λόγος γενικά εις την περικοπή.
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 1 Αύγουστος 2009 2:50 μμ»
Εντάξει κ. Γιώργο. Ικανοποιημένος τώρα αφού πήρατε την απάντηση από έναν ομόθρησκό σας, αν υπάρχει πλεονασμός ή όχι στην Β Ιω. 7.
Ο «Άλλος»
Όλη η συζήτηση έγινε για το εδάφιο:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Σας το εξήγησα το εδάφιο αναλυτικά:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ.
[ο Χριστός ήλθε και έδωσε κατανόηση εφόσον εξήγησε για τον ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ, τον Πατέρα του]
Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ,
[είμαστε δηλαδή σε ενότητα γνώσης και πίστης με τον ΜΟΝΑΔΙΚΟ αληθινό ΘΕΟ]
εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ
[μέσω του Χριστού ο οποίος έκανε γνωστό τον ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ, ΤΟΝ ΠΑΤΈΡΑ ΤΟΥ].
ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, [αυτός τον οποίο γνωστοποίησε Ο ΑΠΕΣΤΑΛΜΈΝΟΣ Γιός του ΜΟΝΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ]
και η ζωή η αιώνιος [ο ΜΟΝΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, ως πηγή της αιώνιας ζωής ΚΑΙ ΤΟΥ ΓΙΟΥ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ]».
Διαμαρτυρηθήκατε για πλεονασμό λόγω της τελευταίας πρότασης και απέδειξα ότι πρόκειται για συμπερασματική πρόταση με ΕΠΕΚΤΑΣΗ, άρα δεν αποτελεί πλεονασμό.
Σας έδειξα ότι παρόμοιας σύνταξης εδάφιο είναι το:
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ· οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. "
Σας έγραψα (και επεκτείνω λίγο) για να σκεφτείτε λίγο για τη σημασία του εδαφίου τα ακόλουθα:
"Αν λοιπόν αντιδράς 'Αλλε' τόσο πολύ στο εδάφιο που συζητούμε, θεωρώντας πλεονασμό την τελική ΠΡΟΤΑΣΗ που περιλαμβάνει την ΣΥΜΠΛΗΡΩΜΑΤΙΚΗ αναφορά περί αιώνιας ζωής,
θα έπρεπε με τον ίδιο τρόπο να αντιδράς και στο Β Ιωάννη 7
και όπως επιμένεις εκεί αν επέμενες και εδώ,
ΤΟΤΕ ΘΑ ΘΕΩΡΟΥΣΕΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟ και ΠΛΑΝΟ τον ίδιο τον Χριστό.
Ξαναδές το εδάφιο:
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ· οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος. "
Το "ούτος" δεν αναφέρεται στον Ιησού Χριστό, αν και ο 'Ιησούς Χριστός' είναι ο τελευταίος που αναφέρεται μόλις πριν το 'ούτος'.
Γιατί εδώ δεν διαφωνείς;
Σ' ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΔΩΣΕΣ ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ.
Είπες όμως ότι ο Χριστός είναι αιώνια ζωή.
Συμπληρώνω ΟΤΙ ΝΑΙ ο Χριστός είναι αιώνια ζωή, καθώς ο ΘΕΟΣ ΤΟΝ ΑΠΕΣΤΕΙΛΕ με σκοπό ΜΕΣΩ αυτού να κερδηθεί αιώνια ζωή.
Συμπληρώνω όμως ότι η ΠΗΓΗ και η ΒΑΣΗ και η ΑΙΤΙΑ της αιώνιας ζωής και της ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ του Χριστού -ΑΦΟΥ ΠΡΩΤΑ ΠΕΘΑΝΕ - είναι ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΥ ΔΕΝ ΠΕΘΑΝΕ ΠΟΤΕ.
Άλλωστε το εδάφιο το λέει:
"ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ"
Έτσι ΟΥΤΕ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ, τον ΠΑΤΕΡΑ του Χριστού έχουμε αιώνια ζωή, σύμφωνα με το Ιωάννης 17:3
"αὕτη δὲ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωὴ ἵνα γινώσκωσιν σε τὸν μόνον ἀληθινὸν θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν."
ΧΩΡΙΣ την γνώση ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ,
1. για τον ΜΟΝΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ και
2. για τον απεσταλμένο του Θεού Ιησού Χριστό
ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΙΩΝΙΑ ΖΩΗ.
Συνεπώς για απόκτηση ελπίδας αιώνιας ζωής είναι απαραίτητη η γνώση ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΔΥΟ.
Γιώργος
Και πάλι επιστρέφω στα δύο εδάφια όμοιας σύνταξης για επιπρόσθετη ανάλυση:
1.
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ.
Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ.
ΟΥΤΟΣ
ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
2.
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον,
οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ·
οὗτος
ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος"
ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΥΟ ΕΔΑΦΙΑ της Αντωνυμίας "ΟΥΤΟΣ" προηγείται ο Ιησούς Χριστός
Τι ΕΠΕΤΑΙ όμως;
Στο 1ο εδάφιο "ο αληθινός Θεός" και
στο 2ο εδάφιο "ο πλάνος και ο Αντίχριστος"
Αν λοιπόν δεχτεί κάποιος ότι:
η αντωνυμία "ούτος" εφαρμόζεται στον Χριστό στο 1ο εδάφιο
αναγκαστικά πρέπει να δεχτεί το ίδιο και στο 2ο εδάφιο.
Τότε ο Χριστός θα χαρακτηριζόταν "αληθινός Θεός" στο 1ο και "Αντίχριστος" στο 2ο.
ΟΥΤΕ το πρώτο ευσταθεί ούτε και το δεύτερο.
Δεν χαρακτηρίζεται ο Χριστός ούτε "ο αληθινός Θεός" ούτε "ο Αντίχριστος"
Θα εξηγήσω το γιατί:
Στο πρώτο εδάφιο περιλαμβάνονται κατά σειρά ΔΥΟ ΠΡΟΣΩΠΑ:
1. ο Υιός του Θεού και
2. ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ
Τον Ιησού Χριστό τον αποκαλεί το εδάφιο
1. Υιός του Θεού
2. εν τω Υιόν αυτού Ιησού Χριστώ
Άρα στο εδάφιο ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ αναφέρεται ο Ιησούς Χριστός ως ο Γιός του Θεού,
και ως Υιός ΑΥΤΟΥ (του ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ δηλαδή) με τα λόγια:
"εν τω Υιώ Α_Υ_Τ_Ο_Υ (του ΑΛΗΘΙΝΟΥ δηλαδή)
Ο 'ΑΛΗΘΙΝΟΣ' αναφέρεται Τέσσερεις φορές:
1. ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ
2. εν τω ΑΛΗΘΙΝΩ
3. εν τω Υιώ Α_Υ_Τ_Ο_Υ [του ΑΛΗΘΙΝΟΥ]
4. Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ
Έτσι ως "Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ" ΘΕΟΣ αναφέρεται στο εδάφιο ΜΟΝΟ ο ΠΑΤΕΡΑΣ του Χριστού, επειδή ο ίδιος ο Ιησούς αναφέρεται ως Ο ΥΙΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ και Υιός ΑΥΤΟΥ (του Αληθινού).
Γιατί ανέφερα και το εδάφιο:
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ· οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος";
Εδώ αναφέρονται
1. οι πλάνοι και
2. ο Ιησούς Χριστός
για να προσδιοριστούν οι "πλάνοι" ως "ο πλάνος και ο Αντίχριστος".
Επειδή ξεκαθαρίζει ανάμεσα στους 'πλάνους' αναφέροντάς τους επιπρόσθετα και ως 'ο πλάνος και ο Αντίχριστος'
ΔΕΝ ΜΠΕΡΔΕΥΕΤΑΙ κάποιος από την ΔΗΘΕΝ ΠΑΡΑΞΕΝΗ ΣΥΝΤΑΞΗ ώστε να αναφέρει ΑΛΛΟΠΡΟΣΑΛΛΑ τον Χριστό ως τον "Αντίχριστο" λόγω της λέξης "ούτος εστί... ο αντίχριστος" που επακολουθεί της αναφοράς για τον Χριστό.
Γιώργος
Αγαπητέ κ. Γιώργο, απ’ ότι κατάλαβα παραιτηθήκατε από την περαιτέρω έρευνα για την εξακρίβωση της ορθότητας της απόδοσης του ούτος και αναμασάτε τα ίδια πράγματα.
Όσο για το Ιω. Β 7, απάντησα αλλά δεν το προσέξατε πιθανώς. Και απάντησα μέσω του ομόθρησκού σας ανώνυμου ΜτΙ, που κάνοντας χτες σχόλιο για το Ιω. Β 7, λέει πως δεν είναι πλεονασμός και εξηγεί το λόγο.
Περισσότερα δέστε στο σχόλιό μου, που το έκανα στις 6 και 59.
Όταν λοιπόν ένας ομόθρησκό σας, σας διαψεύδει τι παραπάνω χρειάζεται να πω εγώ.
Μετά ανακατεύετε τον θάνατο του Χριστού ως ανθρώπου για να πειτε πως ο Πατέρας δεν πέθανε. Λογικό είναι. Αφού δεν ήρθε σαν άνθρωπος, πώς να πεθάνει. Τελικά βγάζετε και ψεύτη τον Ιωάννη, που ταυτίζει τον Χριστό με την αιώνια ζωή, επειδή πέθανε σαν άνθρωπος!!
Όλα τα είχα δει και τα είχα ακούσει στην ζωή μου, αυτό όμως που γράψατε ήταν το κάτι άλλο.
Ο «Άλλος»
δες στις 9:25 τα όσα αναφέρω
γιατί μάλλον δεν τα πρόσεξες
Κ. Γιώργο τα πρόσεξα και τα παραπρόσεξα. Πέστε τα όμως στον ομόθρησκό σας να δούμε τι θα σας πει επ’ αυτού και τα ξαναλέμε.
Στο μεταξύ καταλήξτε κάπου. Την μια στιγμή ο αληθινός Θεός είναι ουσιαστικό, την άλλη δεν είναι, την μια στιγμή η αιώνιος ζωή αναφέρεται στον Πατέρα, την άλλη επειδή αναφέρεται και στον Χριστό τον …. πεθαίνετε, βγάζοντας ψεύτη μάλιστα και τον Ιωάννη τον Ευαγγελιστή και πάει λέγοντας.
Επιπροσθέτως σας έχω προτείνει και το εξής απλό. Ρωτήστε ένα φιλόλογο να σας τα διευκρινίσει παντελώς. Τόσο δύσκολο είναι;
Ο «Άλλος»
Άλλος: "Ιωάννη, ταυτίζει τον Χριστό με την αιώνια ζωή, επειδή πέθανε σαν άνθρωπος!!"
Διάβασε 'Άλλε' το εδάφιο Ιωάννης ιζ' 3 να δείς από τι εξαρτάται ΑΚΟΜΑ η αιώνια ζωή, εκτός την πίστη στον Χριστό:
"αὕτη δὲ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωὴ ἵνα γινώσκωσιν σε τὸν μόνον ἀληθινὸν θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας Ἰησοῦν Χριστόν. "
Άρα η αιώνια ζωή εξαρτάται από τη γνώση
1. για τον ΜΟΝΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΕΟΝ και
2. αυτόν που απέστειλε ο Θεός, τον Ιησού Χριστό.
Νομίζω ότι συμφωνείς σε αυτό.
Έτσι ο μόνος αληθινός Θεός είναι ο Πατέρας του Χριστού που είναι και Ο ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ.
Ιωάννης 20:17
"ἀναβαίνω πρὸς τὸν πατέρα μου καὶ πατέρα ὑμῶν καὶ θεόν μου καὶ θεὸν ὑμῶν"
Έτσι ο Ιησούς Χριστός αναγνώριζε τον ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ ΩΣ ΤΟΝ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΘΕΟ.
Εσύ αναγνωρίζεις αυτό που αναγνώριζε ο Χριστός (τον Πατέρα του ως Θεό του);
Και ο Χριστός τον Πατέρα του και ΘΕΟ ΤΟΥ μπορούσε να παρακαλέσει, όχι κάποιον δεύτερό του εαυτό:
Ματθαίος 26:53
"ἢ δοκεῖς ὅτι οὐ δύναμαι παρακαλέσαι τὸν πατέρα μου, καὶ παραστήσει μοι ἄρτι πλείω δώδεκα λεγιῶνας ἀγγέλων;"
Εσύ πιστεύεις αυτό που πίστευε ο Χριστός, ότι μπορούσε να παρακαλέσει τον Πατέρα του και Θεό του για να του στείλει πάνω από 72.000 αγγέλους;
Ο δε Χριστός δεν ήλθε στη γη ως θεάνθρωπος ή ανθρωπόθεος δύο φύσεων ούτε ως ΣΑΡΚΟΠΝΕΥΜΑ.
Ήλθε ως άνθρωπος, ως σάρκα, δεν έλαβε σάρκα, "ΕΓΙΝΕ ΣΑΡΚΑ":
Αποδείξεις:
1.
Α Ιωάννου 4:2
"πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα ἐκ τοῦ θεοῦ ἐστιν"
2.
Β Ιωάννου 7
"οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκί· οὗτός ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος"
3.
Ιωάννης Α' 14
"ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο "
Ο Χριστός δεν χαρακτηρίζεται ΠΟΤΕ θεάνθρωπος/ανθρωπόθεος/σαρκόπνευμα στην Κ.Δ., δεν ήταν ΠΟΤΕ δύο υποστάσεων ταυτόχρονα.
Όταν ήταν στον ουρανό πριν έλθει στη γη χαρακτηρίζεται 'ισχυρός θεός' δίπλα στον Υψιστο Θεό, τον παντοδύναμο Θεό, τον Πατέρα του.
Οταν κατέβηκε στη γη γεννήθηκε και ήταν ανθρώπινης φύσης, ήταν τέλειος άνθρωπος.
Όταν αναστήθηκε,
αναστήθηκε ως πνευματικό πρόσωπο άρα ως ισχυρό πνευματικό πρόσωπο, ως 'ισχυρός θεός' που πήγε στα δεξιά του Παντοδύναμου Πατέρα του, του ΘΕΟΥ ΤΟΥ.
Έτσι δεν υπάρχει καμιά τριάδα ομοούσια και αχώριστη.
Γιώργος
Άλλος:
"την μια στιγμή η αιώνιος ζωή αναφέρεται στον Πατέρα, την άλλη επειδή αναφέρεται και στον Χριστό τον …. πεθαίνετε"
Το Ιωάννης ΙΖ 3 το ανέφερα και συμφωνώ με αυτό.
Εσύ δεν συμφωνείς;
Και που λέει η Α.Γ. κάτι διαφορετικό από το ότι πέθανε ο Χριστός παραδίδοντας τη ψυχή του στο θάνατο;
Εγραψα_
"ΕΞΟΔ.17,2 ΚΑΙ ΕΛΟΙΔΟΡΕΙ Ο ΛΑΟΣ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ ΛΕΓΟΝΤΕΣ ΔΟΣ ΕΙΣ ΗΜΑΣ ΥΔΩΡ ΔΙΑ ΝΑ ΠΙΩΜΕΝ ΚΑΙ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ Ο ΜΩΥΣΗΣ ΔΙΑ ΤΙ ΛΟΙΔΟΡΕΙΤΕ ΚΑΤ ΕΜΟΥ ΔΙΑ ΤΙ ΠΕΙΡΑΖΕΤΕ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟΝ.Ομοιως στην Κ.Δ Α΄Κορινθ 10,9 μηδε εκπειράζωμεν τον Χριστόν, καθώς τινες αυτων επείρασαν, και υπο των οφεων απώλλυντο.Εδω βλεπουμε καθαρα οτι ο Γιαχβε της Π.Δ ηταν ο Χριστος.
Ανοιγοντας στο ιδιο χωριο του Αποστ.Παυλου στην Α.Γραφη της Σκοπιας διαβαζουμε
<< Ουτε να υποβαλλουμε σε δοκιμη τον Ιεχωβα,οπως (τον) υπεβαλαν σε δοκιμη μερικοι απ' αυτους,απλως και μονο για να αφανιστουν απο τα φιδια (Α΄ Κορ.10.9)>>.
Γιατι σβησατε την λεξη Χριστος και βαλατε τη λεξη Ιεχωβα?.
Απαντηση που ελαβα από ανωνυμο ν2 πιο πανω.
[Το ερώτημα το θέτετε, κ. Ανώνυμε, είναι λογικό. Υπάρχουν λιγοστά εδάφια που φαίνεται να δείχνουν ότι ο Γιαχβέ της Παλαιάς Διαθήκης είναι ο Χριστός της Καινής.]
ο κ Γιωργος απαντησε
Η ΜΝΚ ΣΩΣΤΟΤΑΤΑ το μεταφράζει το εδάφιο Α Κορινθίους 10,9 με βάση το
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Westcott & Hort
Αυτόν που ονομάζει το κείμενο "κύριον" είναι ο ίδιος με τον "ολοθρευτή" (εξολοθρευτή), που λέει παρακάτω, δηλαδή τον Ιεχωβά/Γιαχβέ. Τον Ιεχωβά/Γιαχβέ πείραξαν, ο Ιεχωβά/Γιαχβέ έστειλε τα φίδια και χάθηκαν,
ο Ιεχωβά όταν γόγγυξαν τους κατέστρεψε.
Ο ανωνυμος ΑΠΑΝΤΑ .
Τοσα χρονια που χρησιμοποιουσατε την Κ.Δ του Βαμβα πριν φτιαξετε την δικη σας εσφαλμενα κυρρησατε Χριστον ως ΙΕΧΩΒΑ?
Όταν γυρνουσατε από πορτα σε πορτα με την Κ.Δ του Βαμβα που γραφει Χριστον αντι Ιεχωβα ΠΟΤΕ ΛΕΓΑΤΕ ΨΕΜΜΑΤΑ ΤΟΤΕ Η ΤΩΡΑ.
Κ.Δ βαμβα Α΄ Κορ.10.9 ΜΗΔΕ ΑΣ ΠΕΙΡΑΖΩΜΕΝ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟΝ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΙΝΕΣ ΑΥΤΩΝ ΕΠΕΙΡΑΣΑΝ ΚΑΙ ΑΠΩΛΕΣΘΗΣΑΝ ΥΠΟ ΤΩΝ ΟΦΕΩΝ .
Αρχαιο Κειμενο Α΄ Κορ.10.9 μηδε εκπειράζωμεν τον Χριστόν, καθώς τινες αυτων επείρασαν, και υπο των οφεων απώλλυντο
Μην μου αραδιαζεις λοιπον εμενα μπουρδες διοτι εσεις χρησημοποιουσατε τον Βαμβα που λεει Χριστον τοτε ενώ τωρα το αλλαξατε κατά το κειμενο Westcott Hort που λεει Κυριον για να μην φαινεται ότι ο Γιαχβε της Παλαιας είναι ο Ιησους της Κ.Δ
Οσο γιαυτα που γραφεις παρακατω κ Γιωργο
-Αυτόν που ονομάζει το κείμενο "κύριον" είναι ο ίδιος με τον "ολοθρευτή" (εξολοθρευτή), που λέει παρακάτω, δηλαδή τον Ιεχωβά/Γιαχβέ.
Τον Ιεχωβά/Γιαχβέ πείραξαν, ο Ιεχωβά/Γιαχβέ έστειλε τα φίδια και χάθηκαν,
ο Ιεχωβά όταν γόγγυξαν τους κατέστρεψε -
δικαιολογεις μονος σου πληρως την αποψη ότι ο Χριστος στην προς Κορινθιους είναι ο Γιαχβε της Παλαιας στην περιπτωση της Κ.Δ του Βαμβα που χρηιμοποιουσατε.
Υ.Γ. Μην απαντατε με κατεβατα της Σκοπιας απλως για να απαντατε διοτι τα σχολια καταγραφονται και ΜΕΝΟΥΝ εις τον αιωνα.
Αποφασιστε ποτε κηρυσσατε λανθασμενα ,πριν με τον Βαμβα που λεγατε τον Χριστο Γιαχβε η τωρα που λετε μονον τον Πατερα Γιαχβε.
Μην νομιζετε ότι θα σας απαντησω ότι κι αν πειτε διοτι ετσι μειωνω τον εαυτο μου και τον κανω βλακωτερο των βλακων.
ΔΕΝ ΧΑΝΩ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΜΟΥ ΜΕ ΑΣΤΕΙΟΥΣ ΣΥΝΟΜΗΛΙΤΕΣ
Θα εισασταν σωστοι αν δεν χρηιμοποιουσατε καθολου την Κ.Δ του Βαμβα.
Χαιρετισματα στη Σκοπια που αλλαζει τους Ιεχωβα με την ΩΡΑ[AKOMH KAI OTAN ΚΑΛΕΙ ΙΕΧΩΒΑ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΒΑΜΒΑ]και σε οσους την Πιστευουν.
Σκεφτειτε λιγο τον Αινσταιν που ειπε ότι δυο πραγματα δεν εχουν ορια,το συμπαν και η βλακεια.
Επιτρεψτε μου να προσθεσω κι ένα ακομα,Η ΑΜΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ.
Καληνυχτα και Ονειρα Προφητικα κ Γιωργο με πολύ νέο ΦΩΣ.
Συγγνωμη ζηταω απο τους Ορθοδοξους που παραφερθηκα εδω το blog.
Άλλος:
"Επιπροσθέτως σας έχω προτείνει και το εξής απλό. Ρωτήστε ένα φιλόλογο να σας τα διευκρινίσει παντελώς. Τόσο δύσκολο είναι;
Ο «Άλλος»
Ρωτάω κάποια φιλόλογο που με επιβεβαιώνει. Είναι Μάρτυς του Ιεχωβά.
Κάποιοι άλλοι φιλόλογοι ορθόδοξοι δεν ασχολούνται με θεολογικά θέματα.
Όταν ρώτησα κάποιους που διδάσκουν σε Ελληνικό Γυμνάσιο/Λύκειο κάποια φορά, απλώς απέφυγαν να απαντήσουν, δηλώνοντας άγνοια περί αυτών.
Αλλά σου προτείνω το εξής:
Αν έχεις κάποιον/α γνωστό/ή φιλόλογο, δώσε μου το τηλέφωνό του/της για να κάνω διασταύρωση απόψεων.
Αν δεν θέλεις, τότε σε αντιπροτείνω να πας εσύ σε φιλόλογο και μετά τα λέμε συζητώντας τις απόψεις φιλολόγων.
Δύσκολο σου είναι;
'αλλος:
Υ.Γ. Μην απαντατε με κατεβατα της Σκοπιας απλως για να απαντατε διοτι τα σχολια καταγραφονται και ΜΕΝΟΥΝ εις τον αιωνα.
Θα σε παρακαλέσω 'Άλλε' να μη βλέπεις όνειρα θερινής νυχτός και τα παρουσιάζεις εδώ...
Τόση ΤΡΟΜΑΡΑ έχεις πάθει από τη ΣΚΟΠΙΑ;
Αυτά μένουν όπως λες, αλλά ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ στον αιώνα.
Ισως μείνουν το πολύ μέχρι τον Αρμαγεδδώνα.
Μετά θα εξαφανιστούν ... στον αιώνα...
Εγώ έγραψα τα εξης για να εξηγήσω ότι ο χρισμένος Χριστός δεν είναι ο ΜΗ χρισμένος Ιεχωβά:
Η ΜΝΚ ΣΩΣΤΟΤΑΤΑ το μεταφράζει το εδάφιο Α Κορινθίους 10,9 με βάση το
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΕΙΜΕΝΟ Westcott & Hort
9 "μηδὲ ἐκπειράζωμεν τὸν κύριον, καθώς τινες αὐτῶν ἐπείρασαν καὶ ὑπὸ τῶν ὄφεων ἀπώλλυντο.
10 μηδὲ γογγύζετε, καθάπερ τινες αὐτῶν ἐγόγγυσαν καὶ ἀπώλοντο ὑπὸ τοῦ ὀλοθρευτοῦ. "
Αυτόν που ονομάζει το κείμενο "κύριον" είναι ο ίδιος με τον "ολοθρευτή" (εξολοθρευτή), που λέει παρακάτω, δηλαδή τον Ιεχωβά/Γιαχβέ.
Τον Ιεχωβά/Γιαχβέ πείραξαν,
ο Ιεχωβά/Γιαχβέ έστειλε τα φίδια και χάθηκαν,
ο Ιεχωβά όταν γόγγυξαν τους κατέστρεψε.
Συνεπώς ο απόστ. Παύλος δεν έγραψε σε καμιά περίπτωση ΕΔΩ "χριστόν".
Ούτως ή άλλως ο θεόπνευστος απόστ. Παύλος ήταν γνώστης των Εβραϊκών Γραφών από τις οποίες έκανε την παραπομπή.
Ο απόστ. Παύλος παραθέτει από το έδάφιο Δευτερονόμιο 6:16 "Δεν πρέπει να υποβάλλετε τον Ιεχωβά/Γιαχβέ τον Θεό σας σε δοκιμή"
Το εβραϊκό κείμενο αναφέρει το εβραϊκό ΓΧΒΧ, יהוה συνεπώς Ιεχωβά/Γιαχβέ.
Τον יהוה (Ιεχωβά) είχαν υποβάλει σε δοκιμή οι Ισραηλίτες.
Εξάλλου για τον Ιεχωβά Θεό πρόκειται στα εδάφια από το Δευτερονόμιο 6:13-17
"13 יהוה (Ιεχωβά) τον Θεόν σου θέλεις φοβείσθαι και αυτόν θέλεις λατρεύει και εις το όνομα αυτού θέλεις ομνύει.
14 Δεν θέλετε υπάγει κατόπιν άλλων θεών, εκ των θεών των εθνών των περικυκλούντων υμάς,
15 διότι יהוה (Ιεχωβά) ο Θεός σου είναι Θεός ζηλότυπος εν μέσω σου, διά να μη εξαφή ο θυμός יהוה (Ιεχωβά) του Θεού σου εναντίον σου και σε εξολοθρεύση από προσώπου της γης.
16 Δεν θέλετε πειράσει יהוה (Ιεχωβά) τον Θεόν σας, καθώς επειράσατε εν Μασσά.
17 Θέλετε φυλάττει επιμελώς τας εντολάς יהוה (Ιεχωβά) του Θεού υμών και τα μαρτύρια αυτού και τα διατάγματα αυτού, τα οποία προσέταξεν εις σε."
Ο απόστολος Παύλος συνεπώς παραθέτει από το εδάφιο 16 όπου γίνεται λόγος για τον ΙΕΧΩΒΑ / ΓΙΑΧΒΕ που μιλαει για τις ΕΝΤΟΛΕΣ ΤΟΥ στους Ισραηλίτες, όχι για τον Χριστό που έγινε άνθρωπος σχεδόν 1500 χρόνια μετά.
Ο Ιησούς χρίστηκε ως ΧΡΙΣΤΟΣ εδώ στη γη, προηγουμένως επι ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ χρόνια ήταν γνωστός ως ο ΛΟΓΟΣ και μετά την αμαρτία των πρωτοπλάστων ως ΜΙΧΑΗΛ,
στη γη ονομάστηκε Ιησούς και Χριστός,
ΣΤΗΝ ΑΠΟΚΆΛΥΨΗ γίνεται λόγος και για ΝΕΟ ΟΝΟΜΑ για τον Λόγο/Μιχαήλ/Ιησού/Χριστό.
Ώστε στο εδάφιο Α Κορινθίους 10:9 δεν γίνεται ΚΑΜΙΑ αναφορά στον 'Χριστό' επειδή χρίστηκε ΕΔΩ στη γη και ονομάστηκε Χριστός.
Γιώργος
30 Ιούλιος 2009 7:52 μμ
Έτσι δεν με ενδιαφέρει τι γράφει επ' αυτού κάποιος άλλος άγνωστος-ανώνυμος που προφανώς ΔΕΝ είναι ενημερωμένος.
Και εσείς κ.Αλλε γιατί κατηγοράτε κάποιον μηχανικό αυτοκινήτου που σας έλυσε το πρόβλημα του αυτοκινήτου σας, επειδή κάποιος άλλος μηχανικός δεν σας το έλυσε και σας έδωσε λάθος γνώμη;
Έτσι σας παρακαλώ μη συγκρίνετε εμένα με άλλους, όταν σας παρουσιάζω τη σωστή άποψη και μη γυρίζετε στο παρελθόν, όταν η αληθινή γνώση ήταν λιγώτερη.
Και ο προφήτης Δανιήλ πιστοποιεί την αύξηση γνώσης στο 12ο κεφάλαιο.
Όταν και η Επιστήμη σας λέει κάτι σήμερα μήπως την κατηγορείτε επειδή στο παρελθόν δεν έλεγε τα ίδια και τυφλώνεστε όσον αφορά τη σχετική πρόοδό της;
Σε εμάς το ΦΩΣ γίνετε ΜΟΝΟ λαμπρότερο.
Πάμε ΠΑΝΤΑ μπροστά στη γνώση, ώστε τελικά να βρίσκουμε τη σωστή γνώση, έστω και μεμονωμένα στο παρελθόν με εναλλακτική σύγκριση μεταξύ δύο απόψεων.
Αν κάποτε πριν πολλά χρόνια η αληθινή γνώση σε εμάς ήταν 90% για να καταλήξει περίπου στο 99,99% - 99,999%,
τα ποσοστά των άλλων είναι και παραμένουν παγιωμένα στο 30% - μεμονωμένα 80%, ήτοι στίς 100 σκέψεις οι 70 και κατ' εξαίρεση οι 20 είναι λάθος, ιδιαίτερα λόγω των πολλών παραδόσεων και φιλοσοφιών που ακυρώνουν σε άλλες θρησκείες το λόγο του Θεού και βρίθουν από θρησκευτικές ανακρίβειες που απαρτίζουν ένα τέλειο και μη αντιστρέψιμο πνευματικό σκοτάδι.
Γιώργος
Αγαπητέ κ. Γιώργο, δεν ήξερα πως θα σας στοιχίσει τόσο πολύ, το θέμα με τον αληθινό Θεό, με αποτέλεσμα όχι μόνο να φάσκετε και να αντιφάσκετε όλη την ώρα, αλλά να βλέπετε και φαντάσματα εκεί που δεν υπάρχουν!
Και ας γίνω πιο συγκεκριμένος.
Γράφετε: «Ο/Η Γιώργος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
'αλλος:
Υ.Γ. Μην απαντατε με κατεβατα της Σκοπιας απλως για να απαντατε διοτι τα σχολια καταγραφονται και ΜΕΝΟΥΝ εις τον αιωνα.
Θα σε παρακαλέσω 'Άλλε' να μη βλέπεις όνειρα θερινής νυχτός και τα παρουσιάζεις εδώ...
Τόση ΤΡΟΜΑΡΑ έχεις πάθει από τη ΣΚΟΠΙΑ;
Αυτά μένουν όπως λες, αλλά ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ στον αιώνα.
Ισως μείνουν το πολύ μέχρι τον Αρμαγεδδώνα.
Μετά θα εξαφανιστούν ... στον αιώνα...
Ανάρτηση από τον/τη Γιώργος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 2 Αύγουστος 2009 11:37 μμ
Τόσο πολύ λοιπόν, σας στοίχισε η κατάρριψη εκ μέρους μου των σαθρών επιχειρημάτων σας, ώστε να με βλέπετε ακόμα και εκεί που δεν υπάρχω! Με εγκαλείτε για ένα σχόλιο που δεν έκανα ποτέ!
Κάντε τον κόπο να ξαναδιαβάσετε ποιος έχει γράψει το σχόλιο και ηρεμήστε σας παρακαλώ!
Και με ποια Σκοπιά να πάθω τρομάρα. Με αυτή που γράφει το παλιό φως ή με αυτή που γράφει το καινούργιο!!
Ο «Άλλος»
Έτσι συνέχισα την απόδειξη ότι ΑΛΛΟΣ είναι ο Ιεχωβά και Γιός του ο Ιησούς Χριστός:
Αλλωστε ο απόστολος Παύλος αναφέρεται στους ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ ως προειδοποιητικό παράδειγμα:
Α Κορ. 10: 6-11
"6 Ταύτα δε έγειναν παραδείγματα ημών, διά να μη ήμεθα ημείς επιθυμηταί κακών, καθώς και εκείνοι [οι Ισραηλίτες] επεθύμησαν.
7 Μηδέ γίνεσθε ειδωλολάτραι, καθώς τινές εξ αυτών, ως είναι γεγραμμένον• Εκάθησεν ο λαός διά να φάγη και να πίη, και εσηκώθησαν να παίζωσι[οι Ισραηλίτες].
8 Μηδέ ας πορνεύωμεν, καθώς τινές αυτών επόρνευσαν και έπεσον εν μιά ημέρα εικοσιτρείς χιλιάδες. [Ισραηλίτες]
9 Μηδέ ας πειράζωμεν τον יהוה (Ιεχωβά), καθώς και τινές αυτών επείρασαν και απωλέσθησαν υπό των όφεων. [οι Ισραηλίτες]
10 Μηδέ γογγύζετε, καθώς και τινές αυτών εγόγγυσαν, και απωλέσθησαν υπό του εξολοθρευτού. [οι Ισραηλίτες]
11 Ταύτα δε πάντα εγίνοντο εις εκείνους [στους Ισραηλίτες] παραδείγματα, και εγράφησαν προς νουθεσίαν ημών
Συνεπώς ΞΕΚΑΘΑΡΑ για τον Ιεχωβά/Γιαχβέ ως εξολοθρευτή γίνεται λόγος στο ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΜΕΝΟ εδάφιο - επειδή Αυτόν 'πείρασαν' και τους θανάτωσαν (τους Ισραηλίτες) τα φίδια που έστειλε ο Ιεχωβά/Γιαχβέ - και δεν γίνεται λόγος για τον Χριστό.
Έτσι ο Ιεχωβά/Γιαχβέ που αναφέρεται στην Π.Δ. και με πολλαπλές αναφορές και παραπομπές στην Κ.Δ. είναι ο Θεός, ο Πατέρας του Ιησού Χριστού που έχει ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑ.
Δεν υπάρχει λοιπόν καμιά ταύτιση Γιαχβέ/Χριστού ως την ίδια οντότητα.
Δεν ονομάζει κανένας Χριστιανός συγγραφέας της Κ.Δ. τον Χριστό ούτε Γιαχβέ ούτε Ιεχωβά ούτε τον ταυτίζει με Αυτόν αλλά τον διαχωρίζει καθαρά ως ΓΙΟ του ΥΨΙΣΤΟΥ ΘΕΟΥ.
Ο Ιεχωβά/Γιαχβέ ως ΠΑΤΕΡΑΣ ΟΛΩΝ δεν είναι Γιός ΚΑΝΕΝΟΣ,
ο Χριστός όμως είναι Γιός του Θεού Ιεχωβά/Γιαχβέ.
Επιπρόσθετα υπάρχει ΕΙΣ ΘΕΟΣ Ο ΠΑΤΗΡ (Α Κορινθίους 6:8)
Αυτός Ο ΕΙΣ ΘΕΟΣ Ο ΠΑΤΗΡ είναι και ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ - ΠΑΤΕΡΑΣ _Ο_Λ_Ω_Ν
(Εφεσίους 4:6)
ΑΡΑ Ο ΠΑΤΗΡ _ Ο_Λ_Ω_Ν διαχωρίζει τον ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ από ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ.
ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ κανέναν.
Είναι ο ΜΟΝΟΣ ΥΨΙΣΤΟΣ.
Ο Ιησούς είναι ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΥΨΙΣΤΟΥ.
Αυτός ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΟΛΩΝ έχει το ΔΙΚΟ ΤΟΥ ξεχωριστό ΟΝΟΜΑ:
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ 3:12 "ὁ νικῶν ποιήσω αὐτὸν στῦλον ἐν τῷ ναῷ τοῦ θεοῦ μου καὶ ἔξω οὐ μὴ ἐξέλθῃ ἔτι καὶ γράψω ἐπ' αὐτὸν τὸ ὄνομα τοῦ θεοῦ μου καὶ τὸ ὄνομα τῆς πόλεως τοῦ θεοῦ μου, τῆς καινῆς Ἰερουσαλήμ ἡ καταβαίνουσα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἀπὸ τοῦ θεοῦ μου, καὶ τὸ ὄνομά μου τὸ καινόν."
"Όστις νικά, ... θέλω γράψει επ' αυτόν
1.
το όνομα του Θεού μου και
2.
το όνομα της πόλεως του Θεού μου, της νέας Ιερουσαλήμ, ήτις καταβαίνει εκ του ουρανού από του Θεού μου, και
3.
το όνομά μου το νέον.
Έτσι άλλο το ΟΝΟΜΑ του ΘΕΟΥ, άλλο το όνομα της Νέας Ιερουσαλήμ και άλλο το όνομα το ΝΕΟ του Ιησού.
Συνεπώς Ιεχωβά / Γιαχβέ λέγεται ΜΟΝΟ ο Θεός, εφόσον είναι το ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.
ΠΟΤΕ κανένας θεόπνευστος Χριστιανός συγγραφέας δεν αποκάλεσε τον Χριστό Ιεχωβά.
Ο Ιεχωβά είναι ο Πατέρας του Ιησού Χριστού.
Χριστός ονομάζεται ΜΟΝΟ ο Ιησούς.
Μόνο ο Ιησούς χρίστηκε με άγιο πνεύμα από τον Πατέρα.
Ο Ιεχωβά δεν χρίστηκε ποτέ από κάποιον ώστε να ονομαστεί Χριστός.
Συνεπώς ο ΙΕΧΩΒΑ δεν ονομάζεται Χριστός ούτε Ιησούς.
Άλλος είναι ο Πατέρας και άλλος ο Γιός.
Γιώργος
30 Ιούλιος 2009 7:54 μμ
Φαίνεται 'Άλλε'
ότι μπήκε 'σφήνα' στη συζήτησή μας "άλλος" ανώνυμος με καταγραφή [2 Αύγουστος 2009 11:27 μμ ]
των παρατηρήσεων του ο οποίος στη βιασύνη του 'ξέχασε' να βάλει κάποιο 'όνομα' και θεώρησα ότι απλώς εσύ ξέχασες να γράψεις το 'Άλλος' που κάνεις συνήθως.
Όταν τόσοι ανώνυμοι δεν βάζουν τίποτα που να τους ξεχωρίζει από κάποιον άλλον, τότε μπερδεύονται τα πράγματα.
Έγραψα:
Θα σε παρακαλέσω 'Άλλε' να μη βλέπεις όνειρα θερινής νυχτός και τα παρουσιάζεις εδώ...
Τόση ΤΡΟΜΑΡΑ έχεις πάθει από τη ΣΚΟΠΙΑ;
Αυτά μένουν όπως λες, αλλά ΟΧΙ ΒΕΒΑΙΑ στον αιώνα.
Ισως μείνουν το πολύ μέχρι τον Αρμαγεδδώνα.
Μετά θα εξαφανιστούν ... στον αιώνα...
Ανάρτηση από τον/τη Γιώργος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 2 Αύγουστος 2009 11:37 μμ
για να απαντήσει ο 'Άλλος'
Τόσο πολύ λοιπόν, σας στοίχισε η κατάρριψη εκ μέρους μου των σαθρών επιχειρημάτων σας, ώστε να με βλέπετε ακόμα και εκεί που δεν υπάρχω! Με εγκαλείτε για ένα σχόλιο που δεν έκανα ποτέ!
'Άλλε' εφόσον 'Άλλος' εκτός από εσένα απάντησε, μπερδευτήκαν οι 'Άλλοι'
Μη φοβάσε 'Άλλε', τα επιχειρήματά μου - και αυτό το λέω τώρα δικαίως και σε εσένα, ΔΕΝ πέφτουν από όνειρα θερινής νυχτός, ούτε με τη φαντασία κάποιου.
Γιώργος
Αγαπητέ κ. Γιώργο, δεχόμενος την πρόσκλησή σας, ανεζήτησα και βρήκα φιλόλογο, ο οποίος μου έκανε την συντακτική ανάλυση του επίμαχου χωρίου. Πριν την καταθέσω, θα ήθελα να σας ενημερώσω πως ευχαρίστως θα δεχτώ προς συζήτηση την τυχόν διαφορετική συντακτική ανάλυση, από τον δικό σας φιλόλογο ΜτΙ, τον οποίο επικαλεστήκατε.
Και επειδή διαπίστωσα πως σας αρέσει ο Γουέστκοτ και Χορτ, και για να είμαι απολύτως αντικειμενικός παραθέτω το χωρίο από αυτούς:
20 οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ. οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος.
Ακολουθεί η συντακτική ανάλυση:
[οίδαμεν =ρήμα ,δε, Υποκ =ημείς.]=Κύρια πρόταση.
[ότι ο υιός του θεού ήκει, ότι = σύνδεσμος, ο Υιός = υποκείμενο, του Θεού =γενική της καταγωγής, ήκει = ρήμα] =2ουσα ειδική.
[και δέδωκεν =ρήμα, ημίν =1 αντικείμενο, διάνοιαν = 2 αντικείμενο, Υποκ =ο υιός = ούτος] =2ουσα ειδική.
[ ίνα = σύνδεσμος, γινώσκομεν = ρήμα, τον αληθινόν = αντικείμενο, Υποκ=ημείς] 2ουσα τελική πρόταση.
[και εσμέν = ρήμα, εν τω αληθινώ = τόπος μεταφορικά, εν τω υιώ =επεξήγηση στο αληθινώ, αυτού = γενική καταγωγής, Ιησού Χριστώ = επεξήγηση στο Υιώ, ημείς = υποκείμενο ] κυρία πρόταση.
[ούτος =δεικτική αντωνυμία, Υποκείμενο =Αυτός δηλ ο Χριστός , εστίν = είναι, ο αληθινός = επιθετικός προσδιορισμός στο Θεός, θεός = κατηγορούμενο στο Ούτος και = σύνδεσμος, ζωή =κατηγορούμενο στο Ούτος, αιώνιος = επιθετικός προσδιορισμός στη ζωή] κυρία πρόταση.
Ας πάμε τώρα στην επίμαχη φράση που περιέχει την επίμαχη λέξη ούτος.
Το ούτος σύμφωνα με αυτά που γράφει πιο πάνω ο Ιωάννης θα είναι ένα από τα δύο πρόσωπα, τα οποία έχει προσδιορίσει. Και αυτά είναι ο Υιός του Θεού που τον ονομάζει και Ιησού Χριστό και κάποιο άλλο πρόσωπο – ο Πατέρας – που τον προσδιορίζει συνεχώς με την λέξη αληθινός.
Μία έκφραση που θα μας βοηθούσε να δούμε ποιος πραγματικά είναι αυτός ο «ούτος» είναι η αιώνια ζωή. Δυστυχώς όμως, όπως φαίνεται μέσα από τα Ευαγγέλια και τα δύο πρόσωπα ορίζονται ως αιώνια ζωή.
Ας αντικαταστήσουμε τώρα το υποκείμενο «ούτος» και με τα δύο πρόσωπα εναλλάξ για να δούμε τι θα προκύψει.
Ας ξεκινήσουμε με τον αληθινό.
Ο αληθινός είναι ο αληθινός Θεός και η ζωὴ η αἰώνιος.
Ας πάμε τώρα με τον Χριστό.
Ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός και η ζωὴ η αἰώνιος.
Όπως βλέπουμε στο πρώτο υπάρχει πλεονασμός και ταυτοποίηση αφού το αληθινός αναφέρεται δύο φορές.
Ενώ αντίθετα με το Χριστό ο λόγος ρέει αβίαστα και είναι απολύτως κατανοητό.
Ο πλεονασμός λοιπόν, που υποστηρίζω εδώ και μέρες δεν έχει να κάνει αν αναφέρεται ο αληθινός στην προηγούμενη πρόταση, αλλά στην ίδια πρόταση.
Συνεχίζω το σχόλιό μου με το 2 Ιω 7
Ο «Άλλος»
Αγαπητέ κ. Γιώργο,
Παρότι για το 2 Ιω 7 σας απάντησε ωραιότατα ο ομόθρησκός σας ανώνυμος ΜτΙ, δεν έχω κανένα πρόβλημα να σας απαντήσω και εγώ και να σας αποδείξω πως δεν υπάρχει κανένας πλεονασμός.
Ας γράψουμε το χωρίο από τον Γουέστκοτ και Χορτ και πάλι:
7 ὅτι πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ• οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος.
Στο παραπάνω χωρίο υπάρχει πάλι η περίφημη λέξη «ούτος». Οπότε πρέπει να προσδιορίσουμε ποιος εννοείται με τη λέξη αυτή.
Στην προηγούμενη ακριβώς πρόταση έχουμε πάλι δύο πρόσωπα. Το πρώτο πρόσωπο είναι ολοφάνερο και είναι ο Χριστός.
Το δεύτερο πρόσωπο είναι κάποιοι οι οποίοι ονομάζονται «πολλοί» και οι οποίοι πλανούν τον κόσμο.
Ας δούμε τώρα ποιος είναι το υποκείμενο «ούτος».
Ο Χριστός όπως λέτε και εσείς δεν είναι.
Άρα θα είναι κάποιος άλλος.
Όπως γράφετε και εσείς δεν πρέπει να μας μπερδεύει ο πληθυντικός. Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας. Γιατί ο Ιωάννης πιθανόν με το ούτος να αναφέρει ένα όμιλο ανθρώπων, οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα.
Πάμε λοιπόν να δούμε την επίμαχη φράση.
Ούτος δηλ. οι πολλοί (ο όμιλος που λέγαμε) είναι ο πλάνος και ο αντίχριστος.
Που είδατε λοιπόν τον πλεονασμό εσείς;
Ο «Άλλος»
Κύριε Γιώργο, καλησπέρα σας και καλώς ήλθατε και πάλι.
Ανειλημμένες υποχρεώσεις με αποσχολούν, ούτως ώστε να μην έχω την δυνατότητα να απαντήσω στα σχόλιά σας.
Θέλω απλώς να σας κάνω μία ερώτηση για να μου λύσετε μια απορία.
Παλιότερα εκτός από τους Γουέστκοτ και Χόρτ, είχατε επικαλεστεί και την εγκυρότητα των Νεστλέ – Άλαντ, νομίζω στη συζήτηση με το Παναγιώτη. Ξέρετε άλλωστε πως μπορώ να το βρω αφού κρατάω αρχείο.
Οι Νεστλέ – Άλαντ λοιπόν χρησιμοποιούν την λέξη Χριστός ή Κύριος στο 1 Κορ. 9;
Αν λέω, χρησιμοποιούν την λέξη Χριστός, έχουν άδικο ή παύουν να είναι έγκυροι;
Μετά τιμής Χρήστος – αντιαιρετικός
κ.Χρήστο καλησπέρα.
Γράφετε:"Παλιότερα εκτός από τους Γουέστκοτ και Χόρτ, είχατε επικαλεστεί και την εγκυρότητα των Νεστλέ – Άλαντ... Οι Νεστλέ – Άλαντ λοιπόν χρησιμοποιούν την λέξη Χριστός ή Κύριος στο 1 Κορ. 9;
Αν λέω, χρησιμοποιούν την λέξη Χριστός, έχουν άδικο ή παύουν να είναι έγκυροι; "
κ.Χρήστο έχω διαπιστώσει κάποιες μικροδιαφορές ανάμεσα στα αναφερόμενα κείμενα.
Σε αυτές περιλαμβάνεται και το εδάφιο που αναφέρατε, γι αυτό και επικαλέστηκα μόνο τους Γουέστκοτ κ. Χόρτ ως προς αυτό.
Η αναφορά τους είναι οφθαλμοφανής ότι είναι σωστή ως 'κύριος' άρα Ιεχωβά και όχι Αδωνάϊ, εφόσον 'Χριστός' δεν υπήρχε στα χρόνια 'ΠΡΟ Χριστού' [υπήρχε ο 'Λόγος' (Ιωάννης Α' 1) τότε, στον οποίον όμως δεν αναφέρεται ο απόστολος Παύλος], εφόσον αναφέρεται στους Ισραηλίτες τον 16ο/15ο ΠΡΟ Χριστού αιώνα.
Δείξτε κατανόηση που κάνω αυτή τη μικρή παρένθεση για να ασχοληθώ με τον 'ο Άλλος'.
Αν θέλετε αργότερα συνεχίζουμε επ' αυτού.
Ευχαριστώ
κ Γιωργο.
Γελαω πολύ μαζι σας. Σας ευχαριστω για την ψυχαγωγια.Το γελιο είναι υγεια.
Γραψατε πριν
1] Σε εμας το ΦΩΣ γινεται μονο ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟ.
Η λεξη Λαμπροτερο είναι ουδετερο επιθετο συγκριτικου βαθμου . Λαμπρο είναι στον θετικο βαθμο. Για να εχει σωστη εφαρμογη η λεξη εδώ θα πρεπει το Νέο Φως που πηρατε να είναι πιο Φωτεινο πιο Λαμπρο αν θελετε σε σχεση με το ΠΑΛΑΙΟ και να ΜΗΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ουτως ώστε να δικαιολογει τον 2ο Βαθμο ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟ.
Αυτό όμως δεν συμβαινει με εσας διοτι το Παλαιο Φως είναι διαφορο η αντιθετο με το Νέο[όπως στην περιπτωση των εξουσιων σχετικα με το αν είναι εκ Θεου η εκ του Διαβολου ].
Σε αυτή την Περιπτωση όπως και σε πολλες άλλες διδασκαλιες σας δεν είναι σωστη η χρηση του 2ου βαθμου των επιθετων επειδη η Παλαια [διδαχη,θεση]διαφερει από την Νεα και δεν την συμπληρωνει. Εδω σωστο είναι να χρησιμοποιηθει το ομαλο επιθετο ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ προς το ομαλο ουσιαστικο Φως.
Αρα η λεξη ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟ εδώ είναι ατοπη και η χρηση της από σας δηλωνει ότι ειστε ημιαγραμματος αν όχι αγραμματος. Μαθετε λοιπον να γραφετε ουτως ώστε να υποστηριζεται καλλιτερα τις αποψεις σας απεναντι στον οποιον κ ΄΄Άλλο΄΄ μικρο και μεγαλο. Οσον αφορα την ερωτηση σας προς Ιεχωβιτη φιλολογο είναι κι αυτό για γελια.Τι περιμενετε να σας πει ότι μιλαει για τον Χριστο… και να οδηγηθει στην αποκοπη μονος του.
2]Παμε ΠΑΝΤΑ μπροστα στη γνωση,ώστε τελικα να βρισκουμε τη σωστη γνωση κλπ…
Δεν πατε μονον προς μια κατευθυνση αλλα πατε ΠΙΣΩ ΜΠΡΟΣ.
Το Φως που σας στελνει ο Πιστος και φρονιμος δουλος δηλ η Σκοπια από πού προερχεται εκ Θεου η εκ της Σκοπιας. Επειδη όμως δεν θελω διαλογο μαζι σας διοτι θα καταστω βλακωτερος των βλακων όπως προεγραψα θα μπω στον κοπο να παραθεσω 2 πιθανοτητες αφηνοντας τα σχολια στους αναγνωστες .
1] Αν είναι εκ του Ιεχωβα τοτε ο Ιεχωβα ειπε ψεμματα το 1886 που σας ειπε ότι οι εξουσιες του κοσμου ταχθηκαν από τον Θεο διοτι το 1929 σας ειπε ότι είναι εκ του διαβολου για να σας ξαναπει παλι το 1963 ότι είναι εκ Θεου.Δεν νομιζω όμως ο Ιεχωβα να λεει ψεμματα η να αντιφασκει.
2]Αν είναι εκ της Σκοπιας τοτε αυτοι αντιφασκουν και σας κοροιδευουν συνεπως μονον Πιστος και Φρονιμος Δουλος δεν πρεπει να λεγεται.
Δυο Ονομασιες μονον ταιριαζουν στη Σκοπια… Φυλλαδικη Εταιρεια η Απιστος και Παραφρων Δουλος.Εσεις κ Γιωργο [αφετε αυτούς. τυφλοί εισιν οδηγοί τυφλων. τυφλος δε τυφλον εαν οδηγη, αμφότεροι εις βόθυνον πεσουνται. Ματθ 15,14]
Υ.Γ Το κειμενο είναι ατονο διοτι εγραφη κοινως στο ποδι λογω εργασιας. Σαφως και δεν επιθυμω διαλογο για τον λογο που προανεφερα.
Ειδα μια φωτογραφια καποιου κ Γιωργου και νομιζω ότι είναι η δικη σας.
Αν είναι τοτε λυπαμαι που το λεω αλλα πατε χαμενος. Μια χαρα κυριος ευπαρουσιαστος και καθεστε και εκτειθεστε για χαρη της Σκοπιας.
Δεν αγαπατε καθολου τον ΕΥΑΤΟ ΣΑΣ
Εκτος κι αν το κανετε για επαγγελματικους λογους….
'Άλλε' ευχαριστώ για τη συντακτική ανάλυση από φιλόλογο.
Εδώ πρέπει να επισημάνω, γενικότερα μιλώ, ότι ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ αναλύεται μια ΠΡΟΤΑΣΗ με όλες τις συμμετέχουσες δευτερεύουσες προτάσεις που συνδέονται μεταξύ τους. Η νοηματική σημασία δεν είναι απλώς θέμα σύνταξης.
Θα το εξηγήσω.
Στο εδάφιο
"οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ. οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος."
υπάρχουν ΔΥΟ ξεχωριστές κύριες προτάσεις.
ΔΕΝ αφορά τους κανόνες της Σύνταξης η ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ.
Εδώ πρόκειται καθαρά για κατανόηση του κειμένου, το οποίο ΛΕΠΤΟΜΕΡΩΣ και εξήγησα.
Όμως εγώ αν πήγαινα να ρωτήσω κάποιον φιλόλογο θα άρχιζα με το άλλο εδάφιο.
Το:
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ• οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος."
Γιατί εδώ τα πράγματα μπερδεύονται λίγο περισσότερο συντακτικά.
Το λέω αυτό επειδή το 'ούτος' της επόμενης - μετά την άνω τελεία - πρότασης είναι στον ΕΝΙΚΟ αριθμό και φυσιολογικά ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ θα έπρεπε να αναφέρεται σε ΑΥΤΟΝ που προηγείται δηλαδή στον Χριστό.
Δεν θα μπορούσε το ΟΥΤΟΣ – ενικός - να αναφέρεται στους "ΠΟΛΛΟΥΣ ΠΛΑΝΟΥΣ" λόγω πληθυντικού.
Έτσι αν κάποιος το έβλεπε ΤΥΦΛΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ, θα θεωρούσε ότι το ΟΥΤΟΣ αναφέρεται στον Χριστό, επειδή δεν υπάρχει ΑΛΛΟΣ 'ΟΥΤΟΣ' (στον ενικό - οι δε πλάνοι αναφέρονται στον πληθυντικό) που να αναφέρεται προηγουμένως.
Επίσης αν το εδάφιο έλεγε:
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ• οὗτος ἐστιν ὁ σωστός καὶ ὁ αγαπητός"
αυτόματα το ΟΥΤΟΣ θα το ταυτίζαμε με τον Χριστό, ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΘΑ ΥΠΗΡΧΕ ΚΑΜΙΑ ΝΟΗΜΑΤΙΚΗ ΣΥΝΔΕΣΗ με τους πλάνους (που άλλωστε αναφέρονται στον πληθυντικό και δεν καλύπτονται ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ από το 'ΟΥΤΟΣ')
Στο εδάφιο όμως συνδέουμε το ΟΥΤΟΣ με τους πλάνους επειδή μετά το ΟΥΤΟΣ υπάρχει η λέξη 'ΠΛΑΝΟΣ' που ΣΥΝΔΕΕΤΑΙ ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΑ με τους 'ΠΛΑΝΟΥΣ' που αναφέρονται αρχικά.
Ετσι στο συνδυασμό:
πλάνοι - Χριστός - ούτος - πλάνος,
αποδίδουμε το ούτος όχι στον Χριστό αλλά στους 'πλάνους' λόγω της σύνδεσης με το 'πλάνος' μετά.
Τι ίδιο συμβαίνει και με το υπό συζήτηση αρχικό εδάφιο.
"οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ. οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς καὶ ζωὴ αἰώνιος."
Έχουμε στη σειρά:
Υιός Θεού - αληθινόν - αληθινώ - υιώ αυτού - ούτος - αληθινός.
Επειδή μετά το ούτος υπάρχει το 'αληθινός', υπάρχει ΕΝΝΟΙΟΛΟΓΙΚΗ σύνδεση με το 'αληθινόν' και το 'αληθινώ' που αναφέρεται προηγουμένως.
Έτσι το ΟΥΤΟΣ αναφέρεται στον αληθινό επειδή και προηγείται ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ και έπεται στην πρόταση με το ΟΥΤΟΣ.
Επειδή προηγουμένως ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ πρόταση:
δεν ταυτίζεται ο Υιός με τον αληθινόν, ΕΠΕΙΔΗ ήλθε για να κάνει κατανοητό τον αληθινό και όχι τον εαυτό του που τον προσδιορίζει ως τον Γιό του Θεού ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ
γίνεται η αναφορά:
"...τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ ".
Το "εσμέν εν τω αληθινώ εν τω Υιώ Α_Υ_Τ_Ο_Υ" (του αληθινού δηλαδή)
προσδιορίζει τον Χριστό (που αναφέρεται προηγουμένως ως 'Γιός του Θεού') ως 'Γιό του αληθινού'.
Άρα εφόσον ο Χριστός αναφέρεται:
1. ως Γιός του Θεού και
2. ως Γιός αυτού [του αληθινού],
άρα ο Χριστός είναι ο Γιός του αληθινού Θεού.
Αυτός δηλαδή τον οποίο έκανε ο Γιός κατανοητό, αυτός είναι ο αληθινός Θεός.
Έτσι στην εξεταζόμενη πρόταση
ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ο Γιός:
ούτε ως "ο αληθινός"
ούτε ως "ο Θεός",
επειδή προσδιορίζεται ως
"ο Γιός του Θεού" και ως
"ο Γιός Αυτού" (του Αληθινού)
Άρα ξεχωρίζουν τα ΔΥΟ ευδιάκριτα πρόσωπα:
Ο εμφανιζόμενος
1. «Υιός του αληθινού Θεού» που κάνει κατανοητό τον μη εμφανιζόμενο
2. «αληθινό Θεό».
Γιώργος
ΔΕΝ αφορά τους κανόνες της Σύνταξης η ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ
Μπουρδες!!!
Παραπανω ακολουθει συντακτικη αναλυση απο αγραμματο που ενω την ζητησε
-Αλλά σου προτείνω το εξής:
Αν έχεις κάποιον/α γνωστό/ή φιλόλογο, δώσε μου το τηλέφωνό του/της για να κάνω διασταύρωση απόψεων-
δεν την αποδεχεται τωρα.
Ουτε καν την λαμβανει υποψιν
Μπουρδες!!!
κ Γιωργο.
Γελαω πολύ μαζι σας. Σας ευχαριστω για την ψυχαγωγια.Το γελιο είναι υγεια.
Γραψατε πριν
1] Σε εμας το ΦΩΣ γινεται μονο ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟ.
Η λεξη Λαμπροτερο είναι ουδετερο επιθετο συγκριτικου βαθμου . Λαμπρο είναι στον θετικο βαθμο. Για να εχει σωστη εφαρμογη η λεξη εδώ θα πρεπει το Νέο Φως που πηρατε να είναι πιο Φωτεινο πιο Λαμπρο αν θελετε σε σχεση με το ΠΑΛΑΙΟ και να ΜΗΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ουτως ώστε να δικαιολογει τον 2ο Βαθμο ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟ..."
Σειρά μου να γελάω και εγώ με τα αστεία Ελληνικά σου.
Το γέλιο εξάλλου 'βγήκε από τον παράδεισο'
Δεν νομίζω να μη έμαθες ότι
Η λέξη Λαμπρότερο σημαίνει πιό λαμπρό ή περισσότερο λαμπρό.
Ρώτα και μια δασκάλα του Δημοτικού, ακόμα και του Νηπιαγωγείου να στο μάθει.
Είτε πείς ότι αυτό το αυτοκίνητο είναι γρηγορότερο είτε πιό γρήγορο από το άλλο δεν έχει καμια διαφορά.
Ρώτα τη δασκάλα σου αν δεν το ξέρεις.!!!
Αρχίζω να γελάω πιό πολύ.
Πιό πολύ = περισσότερο.!!!!!!!
(συγκριτικός βαθμός -για τα παιδάκια του ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ και για όσους έμειναν 'παιδάκια')
Μετά βγαίνεις και ανώνυμος.
Κρυφτούλι παίζεις;
Γράφεις: "πιο Λαμπρο αν θελετε σε σχεση με το ΠΑΛΑΙΟ και να ΜΗΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ ουτως ώστε να δικαιολογει τον 2ο Βαθμο ΛΑΜΠΡΟΤΕΡΟ".
Άντε παλι ένα παράδειγμα για να το καταλάβεις τι θα πεί "να ΜΗΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ..."
Όταν έχεις δυό αντικείμενα (π.χ. δυό καδένες) και τα συγκρίνεις μπορεί να διαπιστώσεις ότι το ένα είναι πιό λαμπρό από το άλλο.
Φοράς λοιπόν το πιό λαμπρό.
Καλά μέχρι εδώ;
Μπράβο σου....!!!
Επειδή όμως τη γυναίκα σου την 'κόβει' λίγο παραπάνω (συγκριτικός βαθμός!!!) από εσένα, εξετάζει την άλλη καδένα και διαπιστώνει την αξία της. Πάει λοιπόν σε κάποιον ειδικό και την κάνει ΠΙΟ ΛΑΜΠΡΗ, και αστράφτει πιό πολύ (πάλι συγκριτικός).
Έρχεσαι εσύ στο σπίτι και διαπιστώνεις ότι τώρα η άλλη καδένα είναι πιό λαμπρή.
Φοράς λοιπόν την πιό λαμπρή.
Διαπιστώνεις δε ότι η 2η καδένα είναι και πιο πολύτιμη (πάλι συγκριτικός)
Καταλαβαίνεις τώρα ότι αυτό που γράφεις και το 'σπρώχνεις'
[και sorry αν έβοσκε ο πατέρας σου και τίποτα πρόβατα και γίδες σε κανένα βουνό της Ηπείρου: το 'ζουγκλάς', όπως το λένε κάποιοι συμπατριώτες σου Ηπειρώτες - το γράφω πρώτη φορά ειδικά για εσένα]
ως αυθαίρετο προσωπικό κανόνα
"να ΜΗΝ ΕΡΧΕΤΑΙ ΣΕ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΑΥΤΟ..." δεν ισχύει;
Ξέρεις ότι κάποιοι πούλησαν κάποιο αντικείμενο χωρίς να υπολογίσουν σωστά την αξία του και μετά τη διαπίστωση το αγόρασαν ξανά στην διπλάσιο τιμή;
Η δεν σου έτυχε ποτέ να λύσεις κάποια εξίσωση
(ξέρεις τι είναι αυτό το πράγμα ή σου ζητάω πολλά;)
και με μια γρήγορη επαλήθευση να καταλήξεις σε διόρθωση για να ξαναεπιστρέψεις στην πρώτη λύση μετά από επισταμένη παρατήρηση ή μετά από συζήτηση με κάποιον που σε έβαλε σε σκέψεις για την ορθότητα της δεύτερης εκδοχής;
Άντε ακόμα ένα παράδειγμα.
Συζητάς με κάποιον για ένα θέμα και βρίσκεις σωστές τις απόψεις του και τις υιοθετείς.
Μετά όμως από κάποιο διάστημα ακούς και κάποιες άλλες απόψεις που σου φαινονται και αυτές λογικές. Υιοθετείς τις δεύτερες.
Περνούν όμως μερικά χρόνια και διαπιστώνεις ότι όντως οι πρώτες απόψεις αποδείχτηκαν με το πέρασμα του χρόνου πιό σωστές.
Γιατί λοιπόν να μη ξαναυιοθετήσεις τις προηγούμενες;
Γιατί να επιμένεις στις δεύτερες στις ξεπερασμένες;
Το ίδιο έχει συμβεί και σε κοινωνικά ζητήματα.
Κάποτε απαγόρευαν οι γονείς πολλά πράγματα από τα παιδιά τους.
Αυτά δυσαρεστημένα καθώς ήταν, όταν μεγάλωσαν πήραν το άλλο άκρο: έδωσαν στα δικά τους παιδιά πλήρη ελευθερία για να διαπιστώσουν ότι τέτοια ελευθερία οδηγεί σε ασυδοσία και ξαναεπέστρεψαν σε μεγαλύτερη αυστηρότητα.
Εισαι έξυπνος; Καταλαβαίνεις που το πάω; ΜΠΡΑΒΟΟΟΟΟ!!!
Φιλικά
Γιώργος
Υ.Γ. Θα συνεχίσω με τα υπόλοιπά σου.
Ανώνυμος είπε...
ΔΕΝ αφορά τους κανόνες της Σύνταξης η ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ Μπουρδες!!!
Η Σύνταξη βοηθάει στον καθορισμό ρημάτων / μετοχών/ υποκειμένων/ αντικειμένων και ένα σωρό προσδιορισμών μέσα σε προτάσεις.
Μπορεί κάποιος να εντοπίσει εύκολα ένα ρήμα σε μια πρόταση, αλλά αν δεν ξέρει τι σημαίνει, δεν οφελεί.
Επίσης η σύνταξη παραμένει στα πλαίσια προτάσεων και δεν σχετίζεται με την κατανόηση ενός ολόκληρου κειμένου.
Φυσικά μέσα σε μια πρόταση, το αν μια μετοχή είναι χρονική ή τροπική επηρεάζει τη μετάφραση αλλά η κατανόηση ενός κειμένου δεν εξαρτάται από μια πρόταση.
Εξαρτάται από το σύνολο αναφοράς σε ένα ζήτημα.
Ένας ποδοσφαιριστής δεν κρίνεται από μια φάση αλλά από το σύνολο του παιχνιδιού του.
Ούτε ένα δέντρο κρίνεται από ένα κομματάκι ενός φύλλου.
...δεν ωφελεί. [διόρθωση]
ανώνυμος:
Αν έχεις κάποιον/α γνωστό/ή φιλόλογο, δώσε μου το τηλέφωνό του/της για να κάνω διασταύρωση απόψεων-
δεν την αποδεχεται τωρα.
Τηλέφωνο και τηλέφωνα πάντως δέχομαι
και συζητάω με τον κάθε φιλόλογο.
Δεν αποδέχομαι στα τυφλά απόψεις άλλων αλλά τις συζητάω με κάθε λεπτομέρεια και με κάθε σύγκριση και στο καθετί.
Ανώνυμος:
το Παλαιο Φως είναι διαφορο η αντιθετο με το Νέο[όπως στην περιπτωση των εξουσιων σχετικα με το αν είναι εκ Θεου η εκ του Διαβολου ].
Στο θέμα των εξουσιών στις οποίες πρέπει να υπακούει ένας Χριστιανός:
Αυτές δεν είναι και πολλές:
1. του Θεού
2. των ανθρώπων.
Όταν ο διάβολος πρόσφερε τα βασίλεια του κόσμου στον Χριστό για μια 'προσκύνηση', άρα αναγνώριση της εξουσίας του πάνω στον Χριστό και συνεπώς πράξη υπακοής και υποταγής στον διάβολο και συνεπώς λατρείας,
δεν ανήκαν αυτά στον διάβολο δια ανοχής του Θεού μέχρι κάποιου προσδιορισμένου καιρού;
Φυσικά η ανοχή του Θεού δεν είναι 'ποσοτικά' ούτε 'ποιοτικά' ούτε χρονικά απεριόριστη.
Δεν μπορεί δηλαδή ο διάβολος να κάνει απεριόριστα ο,τι θέλει, όσο θέλει, όπως το θέλει και για όσο διάστημα θέλει, χωρίς κανένα περιορισμό από τον Θεό.
Αλλιώς θα έκανε σε όλους ή σε όποιους θα ήθελε, όπως στον Ιώβ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΟΜΩΣ, ο Θεός δεν του δίνει το κάθε δικαίωμα, περιορίζει τη δράση του.
Έτσι ο διάβολος ενεργεί κατά περιοριστική ανοχή των 'κλειστών' ορίων του Θεού και όχι χωρίς καθόλου έλεγχο.
Γιώργος
...Παμε ΠΑΝΤΑ μπροστα στη γνωση,ώστε τελικα να βρισκουμε τη σωστη γνωση κλπ…
ανώνυμος
"Δεν πατε μονον προς μια κατευθυνση αλλα πατε ΠΙΣΩ ΜΠΡΟΣ"
Αυτό στο παρελθόν και μόνο κατ' εξαίρεση. Οι περισσότερες βελτιώσεις γίνονται προδευτικά, ώστε το τωρινό επίπεδο να είναι πολύ υψηλό, σε σημείο να μας θαυμάζουν πολλοί.
Π.χ. κόπηκε το κάπνισμα,
κόπηκε η εργασία σε καπνοβιομηχανίες,
κόπηκε η εργασία σε βιομηχανίες όπλων και πυρομαχικών,
κόπηκε η συμμετοχή σε πολέμους,
κόπηκε η στρατιωτική θητεία και αντικαταστάθηκε από την κοινωνική υπηρεσία
κ.α. πολλά.
Εξάλλου, το εξήγησα αυτό σε προηγούμενο σχόλιό μου με το παράδειγμα της καδένας αλλά και τα άλλα παραδείγματα.
Ανώνυμος:
"Το Φως που σας στελνει ο Πιστος και φρονιμος δουλος δηλ η Σκοπια από πού προερχεται εκ Θεου η εκ της Σκοπιας."
Το φώς προέρχεται εκ του Θεού προς τον διορισμένο από τον Χριστό "πιστό και φρόνιμο δούλο" που ενεργεί ως συλλογικό σώμα με αυξανόμενη θεϊκή υποστήριξη, κατεύθυνση και επιδοκιμασία αλλά όχι θεϊκή επιβολή.
Έτσι το φως έρχεται αρχικά φαινομενικά έμμεσα με την κατεύθυνση / υποστήριξη του Θεού δια του πνεύματός Του, επειδή τελικά χωρίς Αυτόν δεν θα μπορούσε να υπάρχει προοδευτική κατανόηση του λόγου Του.
Ο Θεός όμως δεν ενεργεί άμεσα θευματουργικά όπως στους θεόπνευστους συγγραφείς της αρχικής Χριστιανικής Εκκλησίας οι οποίοι έγραψαν τα θεόπνευστα συγγράματά τους.
Έτσι ο Θεός δεν διορθώνει το καθετί αυτόματα αλλά όπως θα λέγαμε προοδευτικά ρυθμίζει όλο και περισσότερο για να φτάσουμε στο σημερινό υψηλό επίπεδο γνώσης και κατανόησης του λόγου Του, καθώς ο ίδιος επιδοκιμάζει και οδηγεί σε προοδευτικότητα ευλογώντας αντίστοιχες προσπάθειες.
Το πνευματικό φώς πρέπει κάποιος να το αναγνωρίσει, να το δεχτεί και να ενεργήσει σε αρμονία με αυτό.
[Όπως μια επαναφορτιζόμενη μπαταρία που γεμίζει διαδοχικά και όχι ξαφνικά και απότομα]
Έτσι ο Θεός γνωρίζει πόσο φως να δώσει ώστε να γίνεται σιγά - σιγά δεκτό για να φτάσει στο σημερινό επίπεδο όχι βέβαια πλήρους τελειότητας ["εωσού γίνει πλήρης ημέρα"] αλλά μεγάλης φωτεινότητας και αξιοθαύμαστης λαμπρότητας.
Γιώργος
Ετσι με το προηγούμενο ανώνυμε σου απάντησα και στα δύο σημεία που έθεσες, δηλαδή
1] Αν είναι εκ του Ιεχωβα τοτε ... 2] Αν είναι εκ της Σκοπιας τοτε ...
Εξήγησα στο προηγούμενο σχόλιό μου πόσο φως δίνει ο Θεός και πόσο διορθώνονται οι λήπτες του φωτός του Θεού
και σου ανέφερα το παράδειγμα μιας φορτιζόμενης μπαταρίας:
σιγά και σταθερά, όσο φυσικά επιτρέπει η κατάσταση της μπαταρίας και με όσα ΑΜΠΕΡ σηκώνει.
Δες παρακαλώ το προηγούμενο σχόλιό μου.
Ευχαριστώ
Καληνύχτα
Αγαπητέ κ. Γιώργο, δυστυχώς εξακολουθείτε να αγνοείτε βασικούς κανόνες της Ελληνικής γλώσσας.
Και ο βασικότερος κανόνας στο ζήτημα της μετάφρασης είναι, πως αν δεν γίνει σωστή συντακτική ανάλυση δεν είναι δυνατόν να γίνει και σωστή μετάφραση.
Γι’ αυτό άλλωστε σας παρέπεμψα σε φιλόλογο. Γιατί όταν είδα – επειδή παρακολουθώ εδώ και μήνες την σελίδα του κ. Χρήστου – στην συζήτησή σας με τον κ. Πέτρο ή Κάρολο, δεν θυμάμαι ακριβώς ποιος, να μπερδεύεται τον “υιό” με τον “ιό”, κατάλαβα μέχρι που φτάνουν οι γραμματικές σας γνώσεις.
Έτσι δεν είναι δυνατόν να συμβεί αυτό που επικαλείστε πως δεν πρέπει να λαμβάνετε υπόψη η συντακτική ανάλυση για να βγει η σωστή νοηματική σημασία. Τότε αγαπητέ κ. Γιώργο, ο καθένας θα έβγαζε νοηματική απόδοση κατά το δοκούν δηλ. όπως τον βολεύει.
Εγώ πάντως ρώτησα τον φιλόλογο για το ούτος που είναι σε ενικό αριθμό στο 2 Ιω 7, ενώ προηγείται πληθυντικός, και με κοίταξε παράξενα λέγοντάς μου πως δεν παίζει κανένα ρόλο.
Άλλωστε στο συγκεκριμένο χωρίο και την δική σας προτροπή να ακολουθήσω, «η νοηματική σημασία δεν είναι απλώς θέμα σύνταξης» πάλι δεν έχετε δίκαιο.
Για τον απλούστατο λόγο, η πρόταση που προηγείται μας βοηθάει άμεσα να καταλάβουμε που αναφέρεται το ούτος.
Γιατί είναι φανερό πως ο Χριστός, δεν μπορεί να είναι ο πλάνος και ο αντίχριστος!
Στο συγκεκριμένο χωρίο λοιπόν τα πράγματα είναι ξεκάθαρα και δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι επ’ αυτού.
Αντίθετα στο χωρίο της 1 Ιω. τα πράγματα μπερδεύονται επειδή αναφέρονται δύο πρόσωπα που κάθε άλλο είναι αντίθετα μεταξύ τους και επιπλέον και τα δύο έχουν αιώνια ζωή.
Οπότε χρειάζεται η συντακτική ανάλυση να αναρωτηθούμε ποιος είναι το υποκείμενο ούτος; Είναι ο πατέρας (αληθινός); Ας την κάνουμε πάλι την ανάλυση.
Υποκ.: Ούτος.
Τι είναι ο ούτος; Ο αληθινός Θεός.
Τι βγαίνει άμα αντικαταστήσουμε το ούτος με το αληθινός;
Ο αληθινός είναι ο αληθινός Θεός! Ωραίο νόημα κ. Γιώργο, δεν συμφωνείτε;
Αντίθετα για να βάλουμε το Χριστός, για να δούμε τι νόημα βγαίνει;
Υποκ.: Ούτος.
Τι είναι ο ούτος; Ο αληθινός Θεός.
Τι βγαίνει άμα αντικαταστήσουμε το ούτος με το Χριστός;
Ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός! Τι λέτε κ. Γιώργο λοιπόν. Βγαίνει τώρα νόημα ή όχι.
Ο «Άλλος»
Άλλος:
"όταν είδα – επειδή παρακολουθώ εδώ και μήνες την σελίδα του κ. Χρήστου – στην συζήτησή σας με τον κ. Πέτρο ή Κάρολο, δεν θυμάμαι ακριβώς ποιος, να μπερδεύεται τον “υιό” με τον “ιό”, κατάλαβα μέχρι που φτάνουν οι γραμματικές σας γνώσεις."
Επειδή κάνεις ζήτημα τις γραμματικές μου γνώσεις να σου απαντήσω.
Τελείωσα Εξατάξιο Γυμνάσιο το 1978 στη Θεσσαλονίκη.
Ήμουν επί 4 χρόνια ο πρώτος μαθητής στην τάξη μου και επί 3 χρόνια έπαιρνα επαίνους με υπογραφή Βαρβιτσιώτη (τότε υπουργού παιδείας).
Και στη Γραμματική και στο Συντακτικό ήμουν μεταξύ των δύο πρώτων.
Μετά έφυγα στη Γερμανία (λόγω στρατιωτικού) όπου πήγα σε Γερμανικό Πολυτεχνείο και μετά Πανεπιστήμιο.
Συνεχώς είχα ΔΙΑΚΟΠΗ των Ελληνικών επί πολλά χρόνια και επειδή ζω στη Γερμανία, δεν έμεινε ανεπηρέαστη η ορθογραφία της Ελληνικής γλώσσας.
Να σε ρωτήσω όμως εσένα, ποιές είναι οι δικές σου γραμματικές γνώσεις;
Τι τελείωσες;
θεολογική σχολή; Σχολή ιερέων; Είσαι Φοιτητής;
Επαγγέλεσαι παπάς και το κρύβεις;
Η είσαι απλώς διαρκής συνεργάτης του κ.Χρήστου;
Και γιατί το παίζεις 'Άλλος';
Φοβάσαι να γράψεις το όνομά σου;
Φοβάσαι και κρύβεσαι, παίζοντας κρυφτό;
Τι φοβάσαι;
Ποιός ο λόγος να παίζεις κρυφτούλι στο 'σκοτάδι';
Γιώργος
Άλλος:
"Εγώ πάντως ρώτησα τον φιλόλογο για το ούτος που είναι σε ενικό αριθμό στο 2 Ιω 7, ενώ προηγείται πληθυντικός, και με κοίταξε παράξενα λέγοντάς μου πως δεν παίζει κανένα ρόλο."
Για ποιά κυρά Κατίνα της γειτονιάς σου τα γράφεις αυτά;
Αφού σε κοίταξε και παράξενα, μη στενοχωριέσαι, θα έχεις σύντομα απάντηση για το Β Ιωάννη 7 σχετικά με το
πολλοί πλάνοι - Χριστός - ούτος - πλάνος,
για το που εφαρμόζεται ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ το "ούτος",
αφού εσύ δεν έκανες ΠΟΤΕ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ για να το καταλάβεις.
Μήπως αντί για φιλόλογο ρώτησες καμιά γιαγιά της γειτονιάς σου;
Και αν ρώτησες πράγματι δικό σου θεολόγο... εεε... φιλόλογο ήθελα να πω,
μπορείς μήπως να μου δώσεις το τηλέφωνό του να τον κάνω και εγώ μια ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΗ ερωτησούλα;
(Εγώ θα τον τηλεφωνήσω, δεν θα ξοδευτεί. Η ας μου κάνει μια αναπάντητη στο σταθερό τηλέφωνο 0049.231.5586056 και θα πάρω πίσω)
Αγαπητέ κ. Γιώργο, αφού θέλετε τα στοιχεία μου δεν έχω πρόβλημα να σας τα δώσω. Λέγομαι Αναξίμανδρος Προβόπουλος και μένω στην Ελλάδα. Δυστυχώς δεν έχω τις δικές σας γραμματικές γνώσεις. Έβγαλα μόνο το Γυμνάσιο και μετά πήγα στον ΟΑΕΔ. Ασκώ το επάγγελμα του υδραυλικού.
Σωστά το βρήκατε. Είμαι συνεργάτης του κ. Χρήστου. Του φτιάχνω τα υδραυλικά στο σπίτι του όταν χαλάνε.
Και τώρα που συστηθήκαμε, θα είχατε την καλοσύνη να απαντήσετε στο σχόλιό μου;
Επιτρέψτε μου να υπογράφω με το «άλλος» γιατί το έχω συνηθίσει.
Ο «Άλλος»
"Αντίθετα για να βάλουμε το Χριστός, για να δούμε τι νόημα βγαίνει;
Υποκ.: Ούτος. Τι είναι ο ούτος; Ο αληθινός Θεός. Τι βγαίνει άμα αντικαταστήσουμε το ούτος με το Χριστός; Ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός! Τι λέτε κ. Γιώργο λοιπόν. Βγαίνει τώρα νόημα ή όχι. Ο «Άλλος»
4 Αύγουστος 2009 7:40 πμ"
ΜΙΣΑ τα γράφεις, ΔΙΠΛΑ τα μπερδεύεις.
Να σου φέρω ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΕΝΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ με βάση το εδάφιο:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ».
Ως εξής κάνοντας ΕΠΑΚΡΙΒΗ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΑ:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του ΓΙΓΑΝΤΑ ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΥΨΗΛΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΥΨΗΛΩ, εν τω Υιώ αυτού ΘΑΝΑΣΗ.
Ούτος είναι Ο ΥΨΗΛΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ"
Περιληπτικά:
Ο Υιός του ΓΙΓΑΝΤΑ μας έδειξε τον ΥΨΗΛΟ.
Και γνωρίσαμε τον ΥΨΗΛΟ, μέσω του Υιού αυτού ΘΑΝΑΣΗ.
Αυτός είναι ο ΥΨΗΛΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ
[αυτός που μας έδειξε δηλαδή ο Θανάσης (ο Υιός του ΥΨΗΛΟΥ ΓΙΓΑΝΤΑ) - σαν να λέει: "ευτυχώς που ήλθε ο Θανάσης και μας γνώρισε τον ΥΨΗΛΟ ΓΙΓΑΝΤΑ ΚΑΙ ΕΠΙΤΈΛΟΥΣ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΑΜΕ μέσω του Υιού του"
- σαν να λέει: "τον ζητούσαμε τον ΓΙΓΑΝΤΑ και δεν τον βρίσκαμε και ευτυχώς μας που μας τον έδειξε ο Γιός του ο Θανάσης]
Το "αυτός/ούτος" δείχνει ότι δεν πρόκειται για κανέναν άλλο, τον συγκεκριμενοποιεί και τον προσδιορίζει.
Προσδιορίζει αυτόν ΤΟΝ ΕΝΑΝ ως Τ_Ο_Ν ΥΨΗΛΟ ΓΙΓΑΝΤΑ.
Το κατάλαβες τώρα ότι ο Υιός του ΓΙΓΑΝΤΑ δεν είναι ο ΥΨΗΛΟΣ ΓΙΓΑΝΤΑΣ, επειδή ΥΨΗΛΟΣ και ΓΙΓΑΝΤΑΣ χαρακτηρίζεται στην πρόταση ΜΟΝΟ ο πατέρας του;
Το 'ούτος' δεν αναφέρεται στον Υιό του ΓΙΓΑΝΤΑ, επειδή ο Υιός του ΓΙΓΑΝΤΑ δεν χαρακτηρίζεται ΟΥΤΕ ΥΨΗΛΟΣ, ΟΥΤΕ ΓΙΓΑΝΤΑΣ.
Αντίστοιχα, είναι κατανοητό ότι:
ο Υιός του ΘΕΟΥ δεν είναι "ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ", επειδή ΑΛΗΘΙΝΟΣ και ΘΕΟΣ [στην εξεταζόμενη πρόταση] χαρακτηρίζεται ΜΟΝΟ ο πατέρας του.
ΠΆΛΙ περιληπτικά:
Ο Υιός του ΘΕΟΥ μας έδειξε τον ΑΛΗΘΙΝΟ.
Και γνωρίσαμε τον ΑΛΗΘΙΝΟ, μέσω του Υιού αυτού Χριστού.
Αυτός είναι ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ
- αυτός δηλαδή που μας έδειξε ο Χριστός (ο Υιός του ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ) - και επιτέλους εφόσον μας τον έδειξε μπορέσαμε να τον γνωρίσουμε]
Γιατί πάς να βγάλεις ΑΛΛΑ νοήματα που δεν είναι στο εδάφιο που συζητάμε;
Γιώργος
Υ.Γ.
Φέρε και καμιά δεκαριά φιλολόγους να τους πω το παράδειγμα με τον ΥΨΗΛΟ ΓΙΓΑΝΤΑ και τον Υιό του ΓΙΓΑΝΤΑ, και δεν θα χρειαστεί ούτε να τους το εξηγήσω - θα το καταλάβουν και θα το επιβεβαιώσουν όλοι τους.
[επειδή ένα ΟΥΔΕΤΕΡΟ παράδειγμα ΔΕΝ προκαλεί ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ και άλλα συναισθήματα και άλλες σκέψεις]
Ελεος μη γινεστε ρεζ... των σκυλιων.
Λυπηθειτε τον εαυτο σας και την υποληψη σας.Οσα περισσοτερα γραφετε τοσο πιο πολυ ρεζ.. τον εαυτο σας.
Η πολυλογια πιανει στους αγραμματους τουε εξωτερικου μονον.[Λεω εξωτερικου διοτι ειδα μεγαλο αριθμο τηλεφωνου]
Κ. Γιώργο, το ομολογώ. Με συντρίψατε!!!
Μετά το καταπληκτικό παράδειγμα με τους Γίγαντες και τους νάνους δεν έχω να πω απολύτως τίποτα!
Δεν σοβαρεύεστε λίγο λέω εγώ, να απαντήσετε στο σχόλιό μου, αφήνοντας στην άκρη τους Γίγαντες και τους νάνους.
Αρκετά γελοιοποιηθήκατε, νομίζω.
Στο μεταξύ κάτι μου γράψατε:
«Αφού σε κοίταξε και παράξενα, μη στενοχωριέσαι, θα έχεις σύντομα απάντηση για το Β Ιωάννη 7 σχετικά με το
πολλοί πλάνοι - Χριστός - ούτος - πλάνος,
για το που εφαρμόζεται ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ το "ούτος",
αφού εσύ δεν έκανες ΠΟΤΕ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ ΣΕ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ για να το καταλάβεις.»
Επ’ αυτού δεν μου γράψατε τίποτα. Να αναμένω και σε αυτό τίποτα Γίγαντες και νάνους ή μπορεί να μας προκύψει και καμιά Χιονάτη!
Βέβαια τα παραπάνω είναι μία ακόμη αντίφασή σας.
Επικαλείστε τώρα τους κανόνες του συντακτικού για σωστή ερμηνεία του χωρίου, όταν στο χθεσινό σας σχόλιο τους είχατε αποδοκιμάσει. Για να σας θυμίσω λοιπόν τι γράψατε:
1. Η νοηματική σημασία δεν είναι απλώς θέμα σύνταξης.
2. ΔΕΝ αφορά τους κανόνες της Σύνταξης η ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΔΥΟ ΞΕΧΩΡΙΣΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ.
Όταν λοιπόν αποφασίσετε με τα του συντακτικού, ενημερώστε με σας παρακαλώ!
Ο «Άλλος»
Σκοπιά 1η Μαϊου 1997, σελίδα 9
Ο ΙΕΧΩΒΑ ΘΕΟΣ είναι η μεγαλιωδης προσωπικοτητα που προσδιοριζει τους αληθινους αγγελιοφορους του.Τους προσδιοριζει κανοντας να επαληθευονται τα αγγελματα που μεταδιδει μεσω αυτων.Ο Ιεχωβα είναι επισης η μεγαλη προωπικοτητα που εκθετει τους ψευδεις αγγελιοφορους.Πως τους εκθετειϗ
Διαψευδει τα σημεια και τις προβλεψεις τους.Ετσι δειχνει ότι εκεινοι είναι αυτοανακηρυχθεντες προγνωστες των οποιων τα αγγελματα στην πραγματικοτητα πηγαζουν από την ιδια τους την παραπλανητικη σκεψη-ναι από την ανοητη σαρκικη νοοτροπια τους.
Γιαυτο ο Ιεχωβα ειπε στον Ιεζεκιηλ ¨ Αλλοιμονο στους ανοητους προφητες που βαδιζουν ακολουθωντας το δικο τους πνευμα ενώ δεν εχουν δει τιποτα!
Δευτερονόμιο 18/ιη΄ 22: "Όταν τις προφήτης λαλήση εν τω ονόματι τού Κυρίου και ο λόγος δεν γείνη, ουδέ συμβή, ούτος είναι ο λόγος τον οποίον ο Κύριος δεν ελάλησεν. Ελάλησεν αυτόν ο προφήτης εν υπερηφανία. Δεν θέλετε φοβηθή απ' αυτού"
ΜΙΆ ΜΙΚΡΉ ΛΕΠΤΟΜΈΡΕΙΑ:
εγινε σύγκριση των εδαφίων:
1.
(Α Ιωάννη Ε' 20)
"οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ.
οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς..."
2.
(Β Ιωάννη 7)
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ•
οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος..."
ισχυρίστηκες 'Άλλε' ότι στο
"οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς"
αν βγάλουμε το ούτος και βάλουμε αληθινός, τότε δεν βγαίνει νόημα
Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Έτσι ΔΕΝ έχει νόημα ούτε το
1. "ο αληθινός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς"
2. "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
ΛΑΘΟΣ ή ΣΩΣΤΟ και το 1. και το 2.;
Τι λές εσύ; Λάθος;
ΕΓΩ λέω ότι και τα δυό είναι λάθος, επειδή τέτοια αντικατάσταση [δεικτικής αντωνυμίας με ουσιαστικό/επίθετο] ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ.
Πάμε τώρα στην αλλαγή που πρότεινες ΕΣΥ στο 1ο εδάφιο και συνεπώς ισχύει και στο 2ο:
1. "Ο Χριστός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς"
2. "Ο Χριστός είναι ο πλάνος"
ΛΑΘΟΣ ή ΣΩΣΤΟ και το 1. και το 2.;
Τι λές εσύ; Σωστό;
ΕΓΩ λέω ότι και τα δυό είναι λάθος, επειδή σε καμιά περίπτωση το "ούτος" δεν αναφέρεται στον Χριστό.
Σύγκρινε επίσης και τα επόμενα:
1.
(ΠΡΑΞΕΙΣ Δ'10,11):
"ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε, ὃν ὁ θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, ἐν τούτῳ οὗτος παρέστηκεν ἐνώπιον ὑμῶν ὑγιής. 11 οὗτός ἐστιν ὁ λίθος ὁ ἐξουθενηθεὶς"
Σε ποιόν αναφέρεται το 2ο "ΟΥΤΟΣ";
Μήπως στον θεραπευμένο "υγιή" ΕΠΕΙΔΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ πριν το "ούτος";
2.
(Πράξεις 7:18,19)
"ἀνέστη βασιλεὺς ἕτερος ἐπ' Αἴγυπτον ὃς οὐκ ᾔδει τὸν Ἰωσήφ. 19 οὗτος κατασοφισάμενος τὸ γένος ἡμῶν..."
Σε ποιόν αναφέρεται το "ΟΥΤΟΣ";
Μήπως στον Ιωσήφ επειδή αναφέρεται ΑΚΡΙΒΩΣ πριν το "ούτος";
3.
"τίς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος..."
Σε ποιόν αναφέρεται το "ΟΥΤΟΣ";
Στον Χριστό που αναφέρεται ΑΚΡΙΒΩΣ ΠΡΙΝ ή σε άλλον;
ΑΝ ΔΕΝ τα ΚΑΤΑΛΑΒΑΊΝΕΙΣ ΚΑΛΆ ΑΥΤΆ, υπάρχουν και μεταφράσεις.
[Απλώς παρέθεσα από το κείμενο, επειδή σε μια μετάφραση οι λέξεις μπορεί να αλλάξουν θέση μέσα στις προτάσεις, οπότε δεν εντοπίζεις το ζήτημα του ΟΥΤΟΣ σε σχέση με τις αναφορές που γίνονται]
Οι ερωτήσεις που κάνω είναι πολύ απλές, για παιδάκια του Δημοτικού.
[Άντε έχεις και το θεολογο-φιλόλογο να σου τα πεί - έχεις και άλλους στην παρέα... δεν θα σε αφήσουν έτσι...]
Γιώργος
3. (Α' Ιωάννου Β'22)
"τίς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος..."
Σε ποιόν αναφέρεται το "ούτος";
Στον Χριστό που είναι μόλις πριν;
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Όταν λες ότι
"ο νομός Θεσσαλονίκης ανήκει στη Μακεδονία"
δεν μπορείς να ΜΗ ΔΕΧΕΣΑΙ το αυτονόητο, ότι ΚΑΙ
"ο νομός Χαλκιδικής ανήκει στη Μακεδονία".
Αν δέχεσαι το ένα ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, τότε δέχεσαι και το άλλο, είτε το λες είτε όχι.
ΑΛΛΙΩΣ δεν έχεις ιδέα από το:
τι περιλαμβάνει η Μακεδονία.
Και δεν χρειάζεται να το πείς ΕΠΕΙΔΗ το ΕΝΝΟΕΙΣ ότι στην Μακεδονία περιλαμβάνονται και οι άλλοι νομοί ΤΗΣ, ΕΙΤΕ ΤΟ ΛΕΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ.
Όταν λες ότι η Πάτρα είναι στην Πελοπόννησο, τότε, θες δε θες, θα δεχτείς ότι και η Σπάρτη είναι στην Πελοπόννησο. [Επειδή σε αυτή αναφέρεσαι]
Αν αντιδράς αρνούμενος ότι ΚΑΙ Η ΣΠΑΡΤΗ όπως και η Πάτρα ανήκει στην Πελοπόννησο, λέγοντας ότι "Δεν είπα ότι η Σπάρτη βρίσκεται στην Πελοπόννησο" τότε ΑΠΛΩΣ ΦΑΝΕΡΩΝΕΙΣ ΤΗΝ ΑΓΝΟΙΑ ΣΟΥ.
Για τα αναφερόμενα εδάφια:
ΜΗ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ:
Οταν ισχυρίζεσαι κάτι για το ένα εδάφιο ΜΗ ΞΕΦΕΥΓΕΙΣ από το να δεχτείς ότι ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ και για το άλλο.
ΆΡΑ όταν ισχυρίζεσαι κάτι για το ΕΝΑ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ το ισχυρίζεσαι ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΛΛΟ και τα άλλα που παρέθεσα, ΕΙΤΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΕΙΤΕ ΟΧΙ.
Επαναλαμβάνω λοιπόν τα εδάφια ΠΟΥ ΑΝΗΚΟΥΝ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ "ΠΕΡΙΟΧΗ"
Α)
(Α Ιωάννη Ε' 20)
"οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ.
οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς..."
Β)
(Β Ιωάννη 7)
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ•
οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος..."
Όταν λοιπόν λες ότι ΓΙΑ ΣΕΝΑ ισχύει το 1ο εδάφιο, Τότε είτε το παραδέχεσαι είτε ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ να το παραδεχτείς, ΤΟ ΙΔΙΟ ισχυρίζεσαι και για το 2ο.
1. "Ο Χριστός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς"
2. "Ο Χριστός είναι ο πλάνος"
ΕΚΤΟΣ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΙΣΧΥΡΙΖΕΣΑΙ.
ΤΟ ΙΔΙΟ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΠΟΜΕΝΑ ΕΔΑΦΙΑ:
Γ)
(ΠΡΑΞΕΙΣ Δ'10,11):
"ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ὃν ὑμεῖς ἐσταυρώσατε, ὃν ὁ θεὸς ἤγειρεν ἐκ νεκρῶν, ἐν τούτῳ οὗτος παρέστηκεν ἐνώπιον ὑμῶν ὑγιής. οὗτός ἐστιν ὁ λίθος ὁ ἐξουθενηθεὶς"
Δ)
(Πράξεις 7:18,19)
"ἀνέστη βασιλεὺς ἕτερος ἐπ' Αἴγυπτον ὃς οὐκ ᾔδει τὸν Ἰωσήφ. οὗτος κατασοφισάμενος τὸ γένος ἡμῶν..."
Ε)
"τίς ἐστιν ὁ ψεύστης εἰ μὴ ὁ ἀρνούμενος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ὁ Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος..."
Ο ΑΡΧΙΚΟΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΣ ΣΟΥ, είτε το καταλαβαίνεις ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΑ, είτε όχι, οδηγεί στο ίδιο συμπέρασμα.
[Αν πείς ότι το Α ανήκει στην Αλφάβητο, δεν μπορείς να λες ότι το Β δεν ανήκει]
Αν πείς λοιπόν ότι ΛΟΓΩ ΣΥΝΤΑΞΗΣ στο 1ο εδάφιο:
Α
ο Χριστός είναι ο αληθινός Θεός,
[από το "...Χριστῷ. οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς"]
τότε, ΘΕΣ ΔΕΝ ΘΕΣ, [αλλιώς ΜΗ ΜΙΛΑΣ ΓΙΑ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ και ΣΥΝΤΑΞΗ προτάσεων] ΟΜΟΛΟΓΕΙΣ [είτε σε αρέσει είτε όχι] ΚΑΙ ΤΟ
Β
ο Χριστός είναι ο Αντίχριστος
[από το "...Χριστός; οὗτός ἐστιν ὁ ἀντίχριστος..."]
και ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ ομολογείς και το
Γ
ο Χριστός είναι ο πλάνος
[από το "...Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ• οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
και το
Δ
ο θεραπευμένος είναι ο λίθος...
[από το "...ὑγιής. οὗτός ἐστιν ὁ λίθος ὁ ἐξουθενηθεὶς"]
και το
Ε
ο Ιωσήφ ήταν ο 'κατασοφισάμενος..."
[από το "...Ἰωσήφ. οὗτος κατασοφισάμενος τὸ γένος ἡμῶν..."]
Αν λοιπόν ΙΣΧΥΡΙΖΕΣΑΙ ότι ισχύει το
Α
τότε δέχεσαι ταυτόχρονα και το Β...Γ...Δ...Ε
Ο ισχυρισμός σου για το Α οδηγεί αυτόματα παρομοίως ΚΑΙ ΣΤΑ ΑΛΛΑ.
ΌΛΑ ΑΥΤΑ ανήκουν σε μια ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ κατηγορία.
Ό,τι ισχύει για το ένα ισχύει και για το άλλο.
Η λοιπόν τα δέχεσαι [από ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ - επειδή αυτό ισχυρίζεσαι] όλα ή κανένα.
Είναι όπως αν ξεριζωθεί και πέσει ένα δέντρο.
Δεν μπορείς να δεχτείς ότι ΕΝΑ ΚΛΩΝΑΡΙ του δέντρου έπεσε
και δεν δέχεσαι ότι έπεσαν και τα άλλα κλωνάρια αυτού του δέντρου.
ΑΝ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΑΥΤΑ, ερεύνησε.
Αλλιώς δεν φταίω εγώ που προσπαθώ χιλιοτρόπως να σου τα εξηγήσω.
Όταν σου παρουσιάζουν μόνο τη μια πλευρά του νομίσματος,
μην επιμένεις καθώς ακούς και κάτι που δεν σκέφτηκες προηγουμένως και δεν γνωρίζεις.
Ερεύνησέ το.
[Και άφησε όλα τα σχετικά εδάφια να φωτίσουν το ζήτημα από κάθε πλευρά ώστε να είσαι σε θέση να αντιληφθείς τη σημασία τους]
Γιώργος
'Άλλε',
στο κάθε εδάφιο που παρουσίασα,
εννοώ ότι:
όταν δέχεσαι την ΕΡΜΗΝΕΙΑ του ενός εδαφίου με τον τρόπο που τη δέχεσαι,
βασιζόμενος όπως ισχυρίζεσαι στη ΣΥΝΤΑΞΗ της πρότασης,
τότε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ δέχεσαι την παρόμοια ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ και των άλλων αντίστοιχων εδαφίων.
Αναφέρω ένα πολύ απλό παράδειγμα σύνταξης παρόμοιας με τα εδάφια:
"Υπάρχει ανατολικά της κωμόπολης της Σίνδου η παραθαλάσσια πόλη της Θεσσαλονίκης η οποία είναι γειτονική και συνδέεται οδικώς με την Σίνδο. Αυτή είναι η παραθαλάσσια και η όμορφη"
Το "Αυτή" φυσικά δεν αναφέρεται στην Σίνδο αλλά στη Θεσσαλονίκη που προσδιορίζεται προηγουμένως ως παραθαλάσσια.
Έτσι και το εδάφιο:
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Αλλά να σου κάνω μια απλή ερώρηση:
Σε ποιόν αναφέρεται το τμήμα του εδαφίου με τα λόγια:
"δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Εννοεί "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ";
Ναί ή όχι;
Και ποιός εννοείται εδώ;
Ο Χριστός ή ο Πατέρας του;
Να περιμένω απάντηση;
[που είναι πιό απλή απ' ότι το να εξηγεί κάποιος όλο το εδάφιο;]
Γιώργος
Προς κύριο Γιώργο:
Δεν το αφήνεις καλύτερα αδελφέ.. ένα μάτσο κουλουβάχατα τα έκανες. Αν σου είπαν ότι αυτά που λες είναι θεολογία, τότε μάλλον σε περιπαίξανε.
Διακρίνω να έχεις μεγάλο ταλέντο στην διαστρέβλωση. (Διαβολή)
Προσπαθείς με κάθε τρόπο να αποδείξεις το άσπρο μαύρο. Αν αυτό το κάνεις εις γνώσιν σου τότε η απώλεια για εσένα δυστυχώς αναπόφευκτη θα΄ ναι. Αν από άγνοια γράφεις όσα γράφεις, τότε ας ελπίζουμε στην αγάπη του Θεού.
Μήπως είναι καιρός να αρχίσεις ειλικρινή έρευνα της Αγίας Γραφής δίχως να΄χεις «κοράκια» πάνω από το κεφάλι σου που αποβλέπουν να σε καταβροχθίσουν;
Λευτέρης, ο σε «λίγο» ελεύθερος από την οργάνωση!
Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Προφανώς δεν καταλάβατε καλά. Νομίζετε πως είσαστε στην Αίθουσα Βασιλείας και κάνετε κήρυγμα στα «θύματα» που σας ακούν από κάτω.
Εδώ όμως γίνεται διάλογος. Τίθενται ερωτήσεις οι οποίες επιτακτικώς ζητούν απαντήσεις για να προχωρήσει ο διάλογος. Και απαντήσεις στις ερωτήσεις του σχόλιου της 5ης Αυγούστου ώρα 8,38 π.μ., δεν έλαβα. Αντίθετα, μπορείτε εσείς να μου υποδείξετε σε ποια ερώτηση δεν σας απάντησα;
Επιπλέον δεν σας είδα να με παραπέμπετε που ισχυρίστηκα εγώ κάτι, πάνω στο οποίο εσείς βασίσατε την επιχειρηματολογία σας. Και αφού δεν το είδα αυτό, ούτε τότε σας είδα να ανακαλείτε ή να ζητάτε συγγνώμη. Με κάποιον λοιπόν που πάει να εξαπατήσει και εμένα και τους αναγνώστες δεν είναι επιτρεπτό να συνεχίσω το διάλογο αν δεν ανακαλέσει και δεν ζητήσει συγγνώμη.
Όσο γι’ αυτό που γράψατε για να δικαιολογηθείτε για το ατόπημά σας δεν ισχύει με τίποτα. Ας το αναφέρω πρώτα:
«'Άλλε',
στο κάθε εδάφιο που παρουσίασα,
εννοώ ότι:
όταν δέχεσαι την ΕΡΜΗΝΕΙΑ του ενός εδαφίου με τον τρόπο που τη δέχεσαι,
βασιζόμενος όπως ισχυρίζεσαι στη ΣΥΝΤΑΞΗ της πρότασης,
τότε ΑΝΑΓΚΑΣΤΙΚΑ δέχεσαι την παρόμοια ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ και των άλλων αντίστοιχων εδαφίων.»
Γιατί το τι ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ πως δέχομαι εγώ κατ’ εσάς, δεν είναι δικό σας ζήτημα. Ομοίως το τι ΠΙΣΤΕΥΕΤΕ πως ΣΥΜΠΕΡΑΙΝΩ εγώ, πάλι δεν είναι δικό σας ζήτημα.
Δικό σας ζήτημα είναι να κρίνετε αυτά που δέχομαι και συμπεραίνω εγώ, και τα οποία τα έχω διατυπώσει γραπτώς. Διαφορετικά είναι απόπειρα παραπλάνησης και του συνομιλητή και των αναγνωστών.
Αναμένοντας λοιπόν τις απαντήσεις σας στις ερωτήσεις που σας υπέβαλα καθώς και την επανόρθωση μέσω ανάκλησης ή συγγνώμης για πράγματα που ισχυρίζεστε πως έγραψα - ενώ ποτέ δεν είχα κάνει κάτι τέτοιο – και επειδή η μνήμη σας απ’ ότι φαίνεται είναι πολύ ασθενής, αφού πέφτετε συνεχώς σε αντιφάσεις, σας ξαναθυμίζω το σχόλιο που σας είχα γράψει και στο οποίο δεν πήρα απάντηση.
Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑπως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Και για να μην νομίσετε κ. Γιώργο, πως προσπαθώ να αποφύγω το διάλογο, θα σας αποδείξω εγώ ο Αναξίμανδρος ένας απλός υδραυλικός, που σημειωτέον πήρα και με «μέσο» το «πτυχίο» του ΟΑΕΔ, σε εσάς τον «Πανεπιστήμονα» πόσο άσχετος είστε.
Τι λέει ο «χρυσός κανόνας» των Μαθηματικών κ. Γιώργο. Πως η σύγκριση γίνεται μεταξύ ομοειδών πραγμάτων.
Ας δούμε λοιπόν στο παράδειγμα που γράψατε:
«Όταν λες ότι
"ο νομός Θεσσαλονίκης ανήκει στη Μακεδονία"
δεν μπορείς να ΜΗ ΔΕΧΕΣΑΙ το αυτονόητο, ότι ΚΑΙ
"ο νομός Χαλκιδικής ανήκει στη Μακεδονία".
Αν δέχεσαι το ένα ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, τότε δέχεσαι και το άλλο, είτε το λες είτε όχι.»
Συμφωνεί ο «χρυσός κανόνας» των Μαθηματικών με το παραπάνω παράδειγμα; Και βέβαια συμφωνεί. Γιατί και οι δύο είναι νομοί και οι δύο ανήκουν στην Μακεδονία. Άρα έχουμε ΟΜΟΕΙΔΗ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ αφού και οι δύο είναι νομοί και οι δύο ανήκουν στην Μακεδονία, οπότε μπορεί να γίνει σύγκριση.
Πάμε τώρα να εφαρμόσουμε το «χρυσό κανόνα» στα υπό εξέταση χωρία:
Α Ιωάννη Ε' 20)
"οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ.
οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς..."
Β)
(Β Ιωάννη 7)
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ•
οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος..."
Μπορεί να εφαρμοστεί ο «χρυσός κανόνας» στα παραπάνω χωρία κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο; Και βέβαια όχι. Γιατί;
Για τον απλούστατο λόγο ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ. Με άλλα ασχολείται το ένα χωρίο, με άλλα το άλλο.
Το πρώτο ασχολείται με τον αληθινό Θεό και τη γνώση αυτού και το δεύτερο με κάποιους απατεώνες που δεν δέχονται τον Χριστό πως θα έρθει με σάρκα.
Τι λέτε λοιπόν. Έχουν το ίδιο περιεχόμενο;
Εκτός από φιλόλογο χρειάζεστε και Μαθηματικό τώρα κ. Γιώργο;
ΜΗΝ ΑΥΤΑΠΑΤΑΣΤΕ ΟΜΩΣ. ΑΝ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΤΙΣ ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΝΑΚΑΛΕΣΕΤΕ Η ΔΕΝ ΖΗΤΗΣΕΤΕ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ!
Απλώς έκανα μία «μικρή επίδειξη» προς τους αναγνώστες για να μην νομίσουν πως έχω πρόβλημα να απαντήσω στους γίγαντες και τις Χιονάτες σας και στα άλλα «παραμύθια» σας.
Ο υδραυλικός «Άλλος»
Υ.Γ. Πάντως κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο σας ζηλεύω. Σκέφτομαι πως θα έχετε κρεμάσει – αν και απαγορεύεται νομίζω στους ΜτΙ – τους επαίνους σας στον τοίχο του σπιτιού σας και θα τους θαυμάζετε. Ενώ εγώ ο καημένος υδραυλικός, τι να κρεμάσω; Το «πτυχίο» του ΟΑΕΔ που το πήρα και με «μέσο» κιόλας;
Δεν κατάλαβες καλά Υδραυλικέ.
Στα εδάφια
Α)
(Α Ιωάννη Ε' 20)
"οἴδαμεν δὲ ὅτι ὁ υἱὸς τοῦ θεοῦ ἥκει καὶ δέδωκεν ἡμῖν διάνοιαν ἵνα γινώσκομεν τὸν ἀληθινόν, καὶ ἐσμεν ἐν τῷ ἀληθινῷ ἐν τῷ υἱῷ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστῷ.
οὗτός ἐστιν ὁ ἀληθινὸς θεὸς..."
Β)
(Β Ιωάννη 7)
"πολλοὶ πλάνοι ἐξῆλθον εἰς τὸν κόσμον, οἱ μὴ ὁμολογοῦντες Ἰησοῦν Χριστὸν ἐρχόμενον ἐν σαρκὶ•
οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος..."
Γράφεις υδραυλικέ:
"...ΕΧΟΥΝ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ"
Όταν αναφέρθηκα σε παρόμοιο περιεχόμενο, είναι ΠΡΟΦΑΝΕΣ ότι υπάγονται στην ΙΔΙΑ συντακτική ανάλυση, έχουν το ίδιο ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΟ περιεχόμενο, παρόμοια ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗ Δ_Ο_Μ_Η.
Και τις λέξεις - κλειδιά τις είχα καταγράψει:
Α.
Υιός Θεού - αληθινόν - αληθινώ - υιώ αυτού Χριστώ - ούτος - αληθινός.
Β.
πλάνοι - Χριστός - ούτος - πλάνος,
Όταν δέχεσαι το συνδυασμό
Α. "Χριστώ - ούτος - αληθινός".
τότε δέχεσαι και το συνδυασμό
Β. "Χριστός - ούτος - πλάνος".
Οταν αντικαθιστάς το "ούτος" με το Χριστό στο Α τότε, είτε σε αρέσει είτε όχι, ΛΟΓΩ ΠΑΡΟΜΟΙΑΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗΣ Δ_Ο_Μ_Η_Σ αναγκαστικά κάνεις την ίδια αντικατάσταση και στο Β, ΑΛΛΙΩΣ ΜΗ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΥΤΕ ΣΤΟ Α.
ΑΝ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΕΙΣ ΤΟ Α, τότε χωρίς να το καταλαβαίνεις παρερμηνεύεις και το Β.
Σου το είπα ΟΤΑΝ λες Α, τότε δέχεσαι και το Β.
Αλλά στην απλή ερώτησή μου δεν απαντάς και ξεφεύγεις.
ΓΙΑΤΙ;
Φοβάσαι μήπως παραδεχτείς την ΑΛΗΘΕΙΑ;
Γι αυτό το επαναλαμβάνω:
Στο εδάφιο Α' Ιωάννου Ε' 20
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Θα μου απαντήσεις:
Σε ποιόν αναφέρεται το τμήμα του εδαφίου με τα λόγια:
"δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Εννοεί "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ";
Ναί ή όχι;
Και ποιός εννοείται εδώ με τη λέξη "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Ο Χριστός ή ο Πατέρας του;
Απλή ερώτηση. Γιατί δεν απαντάς;
Γιώργος
Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
Με απατεώνες λοιπόν δεν είναι δυνατόν να γίνει διάλογος. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
φίλε υδραυλικέ αντέχεις την αλήθεια;
Γι' αυτό θέλεις διακοπή και δεν απαντάς στην απλή ερώτηση;
[και παρόλα αυτά το γυρίζεις σε άλλο ζήτημα!]
Εγώ την έβαλα την ερώτηση για να σε διευκολύνω αν θέλεις να διαπιστώσεις την αλήθεια που φανερώνει το εδάφιο.
Γι αυτό, επειδή τα περίπλοκα σε μπερδεύουν, το γύρισα στα ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ.
Γι αυτό σε ρώτησα κάτι ΠΟΛΥ ΑΠΛΟ.
Πρωτα να ξεχωρίσουμε το απλό και μετά θα προχωρήσουμε ΣΙΓΑ-ΣΙΓΑ ΣΕ ΟΛΑ.
Γι αυτό το επαναλαμβάνω:
Στο εδάφιο Α' Ιωάννου Ε' 20
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Θα μου απαντήσεις:
Σε ποιόν αναφέρεται το τμήμα του εδαφίου με τα λόγια:
"δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Εννοεί "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ";
Ναί ή όχι;
Και ποιός εννοείται εδώ με τη λέξη "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Ο Χριστός ή ο Πατέρας του;
Απλή ερώτηση.
Γιατί το λέω;
Επειδή εσύ υποτίθεται καταλαβαίνεις ΟΛΟΚΛΗΡΟ το εδάφιο.
Γιατί λοιπόν δεν καταλαβαίνεις ένα μικρό τμήμα του;
Είναι σαν να μου λες:
"Εγώ διορθώνω Υλ. Υπολογιστές"
και σου λέω "μπράβο"
και σε ρωτάω:
"Τι είναι και τι κάνει η 'κάρτα γραφικών παραστάσεων';"
Οταν εσύ αποφεύγεις ως ΔΗΘΕΝ ειδικός Ηλ. Υπολογιστών να μου απαντήσεις, σημαίνει αυτό ότι ΔΕΝ έχεις ιδέα από Ηλ. Υπολογιστές, παρά τους αντίθετους ισχυρισμούς σου.
Αν το παίζεις λοιπόν 'ειδικός' στην κατανόηση ΟΛΟΚΛΗΡΟΥ του εδαφίου, απάντησέ μου πως καταλαβαίνεις το ΜΙΚΡΟ ΤΜΗΜΑ ΤΟΥ στην ερώτηση που σου κάνω.
Μήπως δεν απαντάς για να ΜΗ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ το αναγνωστικό κοινό;
Γιώργος
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
Με απατεώνες λοιπόν δεν είναι δυνατόν να γίνει διάλογος. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Eδάφιο Α' Ιωάννου Ε' 20
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός του Θεού ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω ΥΙΩ ΑΥΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΩ. ΟΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Θα μου απαντήσεις:
Σε ποιόν αναφέρεται το τμήμα του εδαφίου με τα λόγια:
"δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Εννοεί "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ";
Ναί ή όχι;
Και ποιός εννοείται εδώ με τη λέξη "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Ο Χριστός ή ο Πατέρας του;
Μήπως δεν απαντάς για να ΜΗ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ το αναγνωστικό κοινό;
Αυτός είναι ο λόγος που δεν απαντάς και το γυρίζεις σε παραπλανήσεις, εφόσον εσύ παραπλανάς;
Γιώργος
Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
Με απατεώνες λοιπόν δεν είναι δυνατόν να γίνει διάλογος. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 6 Αύγουστος 2009 5:23 μμ
Έτσι να γράφεις τα ίδια για να παραπλανάς τον κόσμο.
ΑΝ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ δικό σου θέμα.
Όπως φαίνεται Φ_Ο_Β_Α_Σ_Α_Ι την αλήθεια.
Για το θέμα που αναφέρεις σου το εξήγησα πολλές φορές αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ να το καταλάβεις ΕΠΙΤΗΔΕΣ για να αποφύγεις να δώσεις απάντηση.
Όσον αφορά τις λασπολογίες σου, και αυτό πρόβλημά σου.
Δεν ασχολούμε μ' αυτές.
Να στο ξαναπώ; ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΕ ΜΕ ΑΥΤΕΣ.
Εναντίον του εαυτού σου στρέφεσαι.
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
Με απατεώνες λοιπόν δεν είναι δυνατόν να γίνει διάλογος. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Η λασπολογία σου φαίνεται μέσω της ερώτησης για το ΕΔΑΦΙΟ.
ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΑΣ --> είσαι λασπολόγος.
Το ΙΔΙΟ ΤΟ ΕΔΑΦΙΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΕΙ τη λασπολογία σου.
Φοβάσαι ότι μέσω του εδαφίου θα αποκαλυφτείς ως λασπολόγος.
Έτσι αποφεύγεις.
Η δεν απαντάς για να ΜΗ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ το αναγνωστικό κοινό;
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
ΜΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Ούτως ή άλλως παραθέτεις αυτά που έγραψα χωρίς να τα καταλαβαίνεις,
όπως:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Κατάλαβες τι θα πεί:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ..."
Το "ΣΥΝΕΠΩΣ" το ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;
ΣΥΝΕΠΩΣ σημαίνει συμπερασματικά,
ΕΓΩ το γράφω, δεν ισχυρίστηκα ότι εσύ το είπες, γι αυτό γράφω ΣΥΝΕΠΩΣ.
ΩΣ συμπέρασμα το γράφω.
Σου το έδειξα πως:
Όταν λες Α θα πεις και Β
Όταν δεν λες Β το εννοείς.
Σ_Υ_Ν_Ε_Π_Ω_Σ είναι ΣΑΝ ΝΑ ΤΟ ΛΕΣ ΤΟ Β.
10 φορές σου το εξήγησα και ΚΟΛΛΗΣΕΣ και ΚΟΛΛΑΣ ούτε UHU να έβαζες.
ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ;
Πως το έγραψα;
"Όταν λες Α θα πεις και Β
Όταν δεν λες Β το εννοείς."
Το εννοείς ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ.
Α.
Υιός Θεού - αληθινόν - αληθινώ - υιώ αυτού Χριστώ - ούτος - αληθινός.
Β.
πλάνοι - Χριστός - ούτος - πλάνος,
Όταν δέχεσαι το συνδυασμό
Α. "Χριστώ - ούτος - αληθινός".
τότε δέχεσαι και το συνδυασμό
Β. "Χριστός - ούτος - πλάνος".
Οταν αντικαθιστάς το "ούτος" με το Χριστό στο Α τότε, είτε σε αρέσει είτε όχι, ΛΟΓΩ ΠΑΡΟΜΟΙΑΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΗΣ Δ_Ο_Μ_Η_Σ αναγκαστικά κάνεις την ίδια αντικατάσταση και στο Β, ΑΛΛΙΩΣ ΜΗ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙΣ ΟΥΤΕ ΣΤΟ Α.
ΑΝ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΕΙΣ ΤΟ Α, τότε χωρίς να το καταλαβαίνεις παρερμηνεύεις και το Β.
Σου το είπα ΟΤΑΝ λες Α, τότε δέχεσαι και το Β.
Επειδή λοιπόν ΚΟΛΛΗΣΕΣ σε ΑΥΤΑ,
σου έκανα την ΑΠΛΗ ερώτηση στην οποία ΔΕΝ ΘΕΛΕΙΣ να απαντήσεις απλώς επειδή
σε ενδιαφέρει η λασπολογία και όχι η αλήθεια.
Αυτό δείχνεις.
Γιώργος
Υ.Γ. Αλλιώς αναμένω την ΑΠΛΗ σου απάντηση. [Στην ερώτηση που είναι για παιδιά του Δημοτικού]
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
ΜΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Α.
Υιός Θεού - αληθινόν - αληθινώ - υιώ αυτού Χριστώ - ούτος - αληθινός.
Β.
πλάνοι - Χριστός - ούτος - πλάνος,
Όταν δέχεσαι το συνδυασμό
Α. "Χριστώ - ούτος - αληθινός".
τότε δέχεσαι και το συνδυασμό
Β. "Χριστός - ούτος - πλάνος".
Χωρίς σύγκριση τα παρερμηνεύεις όλα.
Γι αυτό αποφεύγεις να δώσεις απάντηση;
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
ΜΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υδραυλικός:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο
Σε ποιό ονειρικό νησί και σε ποιές "μαγεμένες ακρογιαλιές" βρίσκεσαι;
Φαίνεται ο μπαμπάς σου σου έδινε πολλές «σφαλιάρες» όταν ήσουν μικρός και τις θυμάσαι ακόμα στα όνειρά σου. Όλο εφιάλτες βλέπεις.
Φαίνεται το καλακαίρι αυτό δεν σου βγήκε καλό.
θα έχασες κάποια μπάνια στη θάλασσα και έσκασες.
Η μήπως το πήρες κατά γράμμα το τραγουδι του Νταλάρα "καράβια βγήκαν στη στεριά"... και έπιασες τα όρη... και γιόκ ... μπάνιο;
Και άναψες από το θυμό σου και έγινες κατακόκκινος... σαν φανέλα του Ολυμπιακού;
Σου συνιστώ ακόμα μερικά μπανάκια στη θάλασσα.
Λίγη ξεκούραση θα σου κάνει καλό.
Και "δέσε τα όνειρά σου στο μουράγιο" του Π.Γαβαλά
και όπως λέει το τραγούδι του Ν. Ξανθόπουλου "μη κάνεις όνειρα τρελά"
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
ΜΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Eδάφιο Α' Ιωάννου Ε' 20
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός ΤΟΥ ΘΕΟΥ ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω υιώ ΑΥΤΟΥ Ιησού Χριστού. Ούτος είναι Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Σε ποιόν αναφέρεται το τμήμα του εδαφίου: "δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Εννοεί "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ";
Και εννοείται με τη λέξη "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ" ο Χριστός ή ο Πατέρας του;
Μήπως δεν απαντάς υδραυλικέ για να ΜΗ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΙΣ με την ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ το αναγνωστικό κοινό;
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
ΜΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Eδάφιο Α' Ιωάννου Ε' 20
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός ΤΟΥ ΘΕΟΥ ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω υιώ ΑΥΤΟΥ Ιησού Χριστού. Ούτος είναι Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Σε ποιόν αναφέρεται το τμήμα του εδαφίου: "δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Εννοεί "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ";
Και εννοείται με τη λέξη "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ" ο Χριστός ή ο Πατέρας του;
Μήπως δεν απαντάς υδραυλικέ για να ΜΗ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΙΣ με την ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ το αναγνωστικό κοινό;
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
ΜΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Κόλλησε η βελόνα!
Eδάφιο Α' Ιωάννου Ε' 20
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός ΤΟΥ ΘΕΟΥ ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω υιώ ΑΥΤΟΥ Ιησού Χριστού. Ούτος είναι Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Σε ποιόν αναφέρεται το τμήμα του εδαφίου: "δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Εννοεί "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ";
Και εννοείται με τη λέξη "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ" ο Χριστός ή ο Πατέρας του;
Μήπως δεν απαντάς υδραυλικέ για να ΜΗ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΙΣ με την ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ το αναγνωστικό κοινό;
Κύριε "Πανεπιστήμονα" Γιώργο, αφήστε τα παραμύθια της Χαλιμάς. Δεν πρόκειται να σας απαλλάξω από την δεινή θέση που έχετε περιέλθει με τις αντιφάσεις σας, γκάφες σας και απάτες σας. Επί τη ευκαιρία να σας ξαναφρεσκάρω την ασθενη μνήμη σας:
"Κύριε «Πανεπιστήμονα» Γιώργο. Έθεσα κάποιες προϋποθέσεις για να συνεχιστεί ο διάλογος τις οποίες όπως διαπίστωσα δεν τις λάβατε για μία ακόμη φορά υπόψη.
ΜΕ ΑΠΑΤΕΩΝΕΣ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΔΙΑΛΟΓΟΣ. Έως ότου απαντήσετε στις ερωτήσεις μου και ή ανακαλέσετε ή μου ζητήσετε συγγνώμη για την προσπάθεια εξαπάτησης και εμένα προσωπικά αλλά και του αναγνωστικού κοινού, θα δημοσιεύω εσαεί το σχόλιο που σας έχω υποσχεθεί πως θα δημοσιεύω, γιατί διαπίστωσα πως έχετε πολύ ασθενή μνήμη.
Όταν λοιπόν κάνετε όλα τα παραπάνω, δεν έχω κανένα πρόβλημα να συνεχίσω το διάλογο, που όπως ΑΠΕΔΕΙΞΑ δεν είναι και πολύ δύσκολο σε μένα - αν και υδραυλικός – να αντιπαρατεθώ στους γίγαντες, τους νάνους τις σταχτοπούτες και τα άλλα παραμύθια τα οποία επικαλείστε.
Ακολουθεί το σχόλιο:
«Ο/Η Ανώνυμος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "Η ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ ΤΟΥ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΔΟΓΜΑΤΟΣ":
Αγαπητέ κ. «Πανεπιστήμονα» Γιώργο, πριν συγκεντρώσω τις παλινωδίες σας και τις αντιφάσεις σας σε ένα σχόλιο, τις οποίες επιτελέσατε κατά την διάρκεια του διαλόγου μας ώστε να βγάλετε το επιθυμητό για σας αποτέλεσμα, σας καλώ να μου απαντήσετε σε δυο απλές ερωτήσεις, οι οποίες σας έχουν υποβληθεί ξανά και δεν έλαβα απάντηση.
1. Πότε ισχυρίστηκα εγώ, πως το ούτος αναφέρεται στο Χριστό, επειδή η λέξη Χριστός αναφέρεται πριν.
2. Για να γίνει σωστή μετάφραση χρειάζεται η συντακτική ανάλυση ή όχι;
Και άφησα για το τέλος το καλύτερο:
Πιθανόν θα έχετε ζαλιστεί, από τις «σφαλιάρες» που έχετε φάει στο μεταξύ μας διάλογο, γιατί όχι μόνο με εγκαλέσατε σκαιότατα για σχόλια που ποτέ δεν έκανα – δείγμα της ταραχής σας και της «θολούρας» σας – αλλά για μία ακόμα φορά στήνετε ολόκληρη επιχειρηματολογία σε πράγματα που δεν έχω πει και δεν έχω γράψει.
Γράψατε:
«Ισχυρίζεσαι παρόμοια ΣΥΝΕΠΩΣ ότι με τον ίδιο τρόπο και στο Β Ιωάννη 7
"οὗτος ἐστιν ὁ πλάνος"
αν βγαλουμε το "ούτος" και βάλουμε "οι πλάνοι" ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΝΟΗΜΑ, επειδή γίνεται:
"Οι πλάνοι είναι ο πλάνος"
Θέλω λοιπόν την ώρα και την ημέρα που ΙΣΧΥΡΙΣΤΗΚΑ πως "Οι πλάνοι είναι ο πλάνος".
Αν το βρείτε έχει καλώς. Αν δεν το βρείτε σας καλώ να ανακαλέσετε και να ζητήσετε συγγνώμη, διότι αποδείχτηκε, πως χρησιμοποιήσατε λόγια και εκφράσεις μου που ποτέ δεν είπα και ποτέ δεν έγραψα, ΜΕ ΑΠΩΤΕΡΟ ΣΚΟΠΟ ΤΟ ΔΟΛΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ των αναγνωστών .
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Υ.Γ. Ακόμα περιμένω την περίφημη διακηρυχθείσα από εσάς συντακτική ανάλυση του ούτος στο Β Ιωάννη 7. Θα αργήσει πολύ; Εκτός από τους γίγαντες τους νάνους και την Χιονάτη, θα έχει και την Κοκκινοσκουφίτσα;
Ανάρτηση από τον/τη Ανώνυμος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 5 Αύγουστος 2009 8:38 πμ»
Ο «υδραυλικός Άλλος»
Eδάφιο Α' Ιωάννου Ε' 20
«Εξεύρομε δε ότι ο Υιός ΤΟΥ ΘΕΟΥ ήλθε, και έδωκε εις ημάς νόησιν, δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ. Και είμεθα ΕΝ ΤΩ ΑΛΗΘΙΝΩ, εν τω υιώ ΑΥΤΟΥ Ιησού Χριστού. Ούτος είναι Ο ΑΛΗΘΙΝΟΣ ΘΕΟΣ, και η ζωή η αιώνιος».
Σε ποιόν αναφέρεται το τμήμα του εδαφίου: "δια να γνωρίζομεν ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ";
Εννοεί "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟ ΘΕΟ";
Και εννοείται με τη λέξη "ΤΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ" ο Χριστός ή ο Πατέρας του;
Μήπως δεν απαντάς υδραυλικέ για να ΜΗ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΙΣ με την ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΟΥ το αναγνωστικό κοινό;
Υ.Γ.
Τι κάνουμε εδώ:
Πέναλτι παίζουμε μετά την 'παράταση';
A
Παρακολουθωντας τη συλλογιστικη του αγαπητου Γιωργου, ο οποιος προσπαθει να απαντησει στα διαφορα σχολια, θα ηθελα πολυ φιλικα και χωρις να εχω λογο να αντιδικησω μαζι του, να κανω μερικες επισημανσεις που ισως να διαφευγουν της προσοχης του. Αν μεν ειναι συνετος και σοφρων ισως βοηθηθει να δει τα πραγματα με εναν αλλο τροπο και αν ειναι μελετητης της Βιβλου θα λαβει απο μενα μια αφορμη την οποια, κατα το "διδου σοφω αφορμην και σοφοτερος εσται" που λεγει το βιβλιο των Ποαροιμιων (9,9), ισως μπορεσει να την αξιοποιησει θετικα. Ειμαι μαλιστα στη διαθεση του για οποιαδηποτε διευκρινιση και γιατι οχι και δια ζωσης συνομιλια μαζι του αν το κρινει απαραιτητο.
1.Πολλες φορες απο διαφορες ομαδες και κυριως απο τους Μαρτυρες του Ιεχωβα γινεται λογος για την Αγια Γραφη, την Βιβλο, την Κ.Δ. μαλιστα δε η Α.Γ ειναι το αγαπημενο αναγνωσμα των χιλιαστων, ομως θα ηθελα να γνωριζω απο που εχουν οι χιλιαστες την Α.Γ; που την βρηκαν; ποιος τους την εδωσε;
Η Α.Γ. δοθηκε με την μορφη που εχει μεχρι σημερα απο την Εκλησια. Η Εκκλησια ειναι και ανωτερη και αρχαιοτερη της Κ.Δ. σκεφθειτε οτι υπηρχε χρονος που υπηρχε Εκκλησια αλλα δεν υπηρχε Κ.Δ. Λετε αφου δεν υπηρχε Κ.Δ για 70 περιπου χρονια να μην υπηρχε σωτηρια και αγιασμος για τους βαπτισμενους στο ονομα της Αγιας Τριαδος και αυτα να εμφανιστηκαν οταν εμφανιστηκε η Κ.Δ; Ο κανονας των Βιβλιων της Κ.Δ. οπως τον εχουμε σημερα ειναι μεταγενεστερος κατα τον χρονο απο την υπαρξη της Εκκλησιας. Η μονη σωζουσα αληθεια ειναι η Εκκλησια, αφου ειναι "στυλος και εδραιωμα της αληθειας"(Τμ.3,14).
2.Η καταννοηση της Α.Γ. δεν ειναι ευκολη υποθεση. Γινεται με τον φωτισμο του Αγιου Πνευματος, το οποιο μας οδηγει "εις πασαν την αληθειαν". Οταν εμεις δεν εχουμε τον φωτισμο αυτον τοτε ανατρεχουμε σ εκεινους που τον εχουν, τους Αγιους Πατερες, οι οποιοι μαλιστα ειναι εκεινοι που αποφασισαν και για το ποια βιβλια της Α.Γ. ειναι γνησια και ποια οχι, ποια θα συμπεριληφθουν στον Κανονα της Α.Γ. και ποια οχι, και εκει στα συγγραμματα τους να δουμε τις σωστες ερμηνειες στα δυσκολα χωρια(χρησιμοποιω τον ορο "χωρίο" και οχι "εδαφιο", αφου ο δευτερος ειναι προτεσταντικης προελευσεως).
3.Για την ερμηνεια λοιπον της Α.Γ. υπαρχουν καποιες ερμηνευτικες αρχες χωρις τις οποιες δεν μπορει να υπαρξει σωστη και αρτια ερμηνευτικη προσεγγιση των ιερων κειμενων.Μια απο αυτες ειναι και το οτι ενα χωριο της Α.Γ. δεν μπορει να ανατρεπει ή να ερχεται σε αντιθεση με το "πνευμα" και το "γραμμα" της υπολοιπης Α.Γ. ετσι λοιπον σιγουρα στο Β' Ιω.1,7 δεν μπορει να εννοειται ως πλανος και αντιχριστος ο Χριστος διοτι τοτε αυτο το χωριο θα ανετρεπε ολοκληρη την Α.Γ, και δεν θα χρειαζοταν καθολου να ασχοληθουμε αλλα να γινουμε Βουδιστες ή ινδουιστες....
4. Ενα αλλο σημειο ειναι οτι εκεινο συναφες ειναι οτι η Α.Γ. δεν εκλαμβανεται παντοτε κατα γραμμα. Για παραγειγμα ο Χριστος λεει για τους Γραμματεις και τους Φαρισαιους οτι "κατεσθιουσι τας οικιας των χηρων" (Μτ.27,13) αν αυτο το λαβουμε κατα γραμμα σημαινει οτι οι Γραμματεις και οι Φαρισαιοι ετρωγαν τα τουβλα, τις πετρες και τα υπολοιπα υλικα με τα οποια ηταν χτισμενα τα σπιτα των χηρων!!!
Εκεινο λοιπον που προεχει ειναι το "πνευμα" της Βιβλου.
θα περιοριστω ομως σε αυτα τα λιγα διοτι σκοπος μου δεν ειναι να γραψω θεολογικη πραγματεια, αλλα να δωσω "αφορφη" για προβληματισμο.
Σας χαιρετω
Θεοδωρος.
Υ.Γ
Θα υπογραφω ολα τα σχολια μου με το ονομα Θεοδωρος, το οποιο ελαβα κατα το Βαπτισμα μου.
Θεόδωρε,
το 'παιχνίδι' παίζεται σε άλλο γήπεδο,
εκεί που συνέχισε ο k.Barbie
Μήπως μπέρδεψες το 'γήπεδο';
[Άλλο το γήπεδο Τούμπας και άλλο του Καραϊσκάκη]
Εδώ δεν 'παίζαμε' εμείς.
Η είδες ποτέ σε αγώνα Ολυμπιακού - ΠΑΟΚ να μπαίνει και η ΑΕΚ στο γήπεδο;
Η πας να δείξεις μόνος σου ότι ξέρεις να παίζεις;
Μήπως τελικά 'έχασες' το 'γήπεδό' σου;
Κύριε Γιώργο, δεν σταματάτε λίγο τον βομβαρδισμό των σχολίων σας στα άρθρα μου, να πάτε να κοιμηθείτε λίγο, για να ξεκουραστείτε λίγο και να συνέρθετε, για να μην κάνετε συνεχώς αστοχίες, οι οποίες εκτός των άλλων δείχνουν εμπάθεια και τη γνωστή σας μεγαλομανία, πως τάχα είστε κάποιος.
Σας το έχω ξαναπεί. Δεν είμαστε στην αίθουσα Βασιλείας εδώ, να έχετε τα «ρομποτάκια» της Σκοπιάς να το παίζετε «κάποιος». Δεν είναι λίγες οι φορές που αποχωρήσατε από τον διάλογο, «ξεχάσατε» απαντήσεις και το κυριότερο διαγράψατε σχόλια.
Έτσι και στο άρθρο μου «Η Διαμόρφωση του Ορθόδοξου Δόγματος», εγκαλείτε τον κ. Θεόδωρο, που έβαλε σχόλιό του στο συγκεκριμένο άρθρο και σας αφορά.
Γράφετε συγκεκριμένα:
«Θεόδωρε,
το 'παιχνίδι' παίζεται σε άλλο γήπεδο,
εκεί που συνέχισε ο k.Barbie
Μήπως μπέρδεψες το 'γήπεδο';
[Άλλο το γήπεδο Τούμπας και άλλο του Καραϊσκάκη]
Εδώ δεν 'παίζαμε' εμείς.
Η είδες ποτέ σε αγώνα Ολυμπιακού - ΠΑΟΚ να μπαίνει και η ΑΕΚ στο γήπεδο;
Η πας να δείξεις μόνος σου ότι ξέρεις να παίζεις;
Μήπως τελικά 'έχασες' το 'γήπεδό' σου;
Ανάρτηση από τον/τη Γιώργος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 21 Αύγουστος 2009 4:52 μμ»
Με λίγα λόγια ισχυρίζεστε πως ο κ. Θεόδωρος, σας …. φοβήθηκε από το διάλογο που κάνατε στο άρθρο μου «Μαχόμενη Ορθοδοξία», και το … έβαλε στα πόδια.
Αν προσέχατε όμως λίγο, θα βλέπατε πως ο κ. Θεόδωρος το σχόλιο του στη « Διαμόρφωση του Ορθόδοξου Δόγματος» το έκανε στις … 14 Αυγούστου ενώ τα άλλα σχόλια του στη «Μαχόμενη Ορθοδοξία» τα έκανε στις … 17 Αυγούστου!!!!
Με λίγα λόγια το σχόλιο του στη « Διαμόρφωση του Ορθόδοξου Δόγματος» προηγείται ΧΡΟΝΙΚΑ των σχολίων του στη «Μαχόμενη Ορθοδοξία» και δεν έπεται.
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ!!
Το γνωρίζω αυτό γιατί ΟΛΑ τα σχόλιά σας, μου έρχονται σε μορφή ιμέηλ και έτσι ανά πάσα στιγμή μπορώ να ξέρω που γίνεται σχόλιο και ΠΟΤΕ και από ποιον.
Μετά όπως σας έχω πει τα αρχειοθετώ, οπότε τα ξαναδιαβάζω και δεύτερη φορά.
Που να σας αφήσει όμως η εμπάθειά σας και η μεγαλομανία σας να δείτε τα πράγματα πως είναι.
Σας τόχω πει και παλιότερα κ. Γιώργο, με καλή διάθεση. Μην προσπαθείτε να δείξετε κάτι διαφορετικό από αυτό που είστε. Είναι τόσο δύσκολο σε μας να καταλάβουμε ποιος και τι τελικά είστε, και το μορφωτικό σας επίπεδο από τις συχνές αστοχίες σας;
Και να θυμάστε αυτό που λέει ο λαός:
«Το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται»
Χρήστος – αντιαιρετικός
κ. Χρήστος:
"Με λίγα λόγια ισχυρίζεστε πως ο κ. Θεόδωρος, σας …. φοβήθηκε από το διάλογο που κάνατε στο άρθρο μου «Μαχόμενη Ορθοδοξία», και το … έβαλε στα πόδια. "
Δεν εννοούσα αυτό αλλά το να γίνονται διάφοροι διαλογοι σκορπισμένοι εδώ και εκεί με άτομα που πετάγονται σε ένα blog που η κύρια συζήτηση διεξάγεται με άλλα άτομα ενώ ήδη είναι ανοιχτή συζήτηση σε άλλο blog, τι βγαίνει.
Ας συνεχίσει εκεί που άρχισε.
[Το ίδιο έκανε ο Δημήτρης που άρχισε αλλού και χώθηκε και εδώ - φυσικά δικαίωμά του - αλλά 'παίζουμε' σε πολλά... γήπεδα]
Σε κάθε συζήτηση ακόμα όταν μπαίνει ο καθένας και το γυρίζει σε άλλο θέμα, απλώς χάνουν και οι αναγνώστες που δυσκολεύονται να παρακολουθήσουν.. και ψάχνονται... από κανάλι σε .. κανάλι.
Γιώργος
Υ.Γ. Και τώρα ...αλλάζω... κανάλι... πάω αλλού για απαντήσεις σε ανοιχτή συζήτηση... θα επιστρέψω...
Κύριε Γιώργο, είστε πραγματικά απολαυστικός, όταν σας στριμώχνουν διαλεκτικά και δεν έχετε να απαντήσετε τίποτα επί του θέματος που έχετε ρωτηθεί.
Καταφεύγετε στην προσφιλή σας τακτική, να κάνετε τον «Κινέζο» δηλ. πως δεν καταλαβαίνετε και να γράφετε άλλα αντί άλλων.
Ξεκινάτε πάντα με το κλασσικό «Δεν εννοούσα αυτό» και αρχίζετε μετά να αραδιάζετε τις ασχετοσύνες σας.
Έτσι και στο σημερινό σας σχόλιό σας ξεκινήσατε με το «Δεν εννοούσα αυτό». Σας τόχω ξαναπεί. Δεν μας ενδιαφέρει τι εννοείτε εσείς, αλλά τι ΕΧΕΤΕ ΓΡΑΨΕΙ.
Έτσι σε σχόλιό σας εγκαλέσατε τον κ. Θεόδωρο επειδή τάχα σας …. φοβήθηκε (το άλλο με τον Τοτό το ξέρετε) και εγκατέλειψε το διάλογο μαζί σας στην «Μαχόμενη Ορθοδοξία» και ήρθε και έκανε σχόλιο για σας στη Διαμόρφωση του Ορθόδοξου Δόγματος «για να πάρει το αίμα του πίσω».
Όπως όμως απέδειξα ο κ. Θεόδωρος είχε κάνει ΠΡΩΤΑ σχόλιο στη Διαμόρφωση του Ορθόδοξου Δόγματος και ΜΕΤΑ στην Μαχόμενη Ορθοδοξία.
Και αντί να ζητήσετε συγγνώμη για την γκάφα σας πάτε να βγείτε και τιμητής:
Γράφετε: «Δεν εννοούσα αυτό αλλά το να γίνονται διάφοροι διαλογοι σκορπισμένοι εδώ και εκεί με άτομα που πετάγονται σε ένα blog που η κύρια συζήτηση διεξάγεται με άλλα άτομα ενώ ήδη είναι ανοιχτή συζήτηση σε άλλο blog, τι βγαίνει.
Ας συνεχίσει εκεί που άρχισε.»
Πως κ. Γιώργο να συνεχίσει εκεί που άρχισε δηλ. στη Διαμόρφωση του Ορθόδοξου Δόγματος ΑΦΟΥ ΔΕΝ ΤΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ !!!!!!!
Τον διάλογο τον συνέχισε μαζί σας στην Μαχόμενη Ορθοδοξία όταν αναγκάστηκε να βάλει και εκεί το σχόλιό του που είχε βάλει ΠΡΩΤΑ στη Διαμόρφωση του Ορθόδοξου Δόγματος μήπως το δείτε και του απαντήσετε, γεγονός που συνέβη.
Και σας το ξαναλέω. Η μεγαλομανία σας και η εγωπάθειά σας, σας έχουν οδηγήσει σε συνεχείς αστοχίες και αμετροέπειες τις οποίες τρέχετε μετά άρον άρον να καλύψετε, πολλές φορές καταφεύγοντας και σε ασυνήθιστες πρακτικές, όπως οι διαγραφές των σχολίων σας.
Ότι και να κάνετε όμως οι τακτικοί αναγνώστες των σχολίων του Αντιαιρετικού, έχουν καταλάβει πως «ο βασιλιάς είναι γυμνός»
Χρήστος - αντιαιρετικός
κ.Χρήστο....
σας αφιερώνω το τραγούδι του Κ.Χατζή "Βρε δε βαριέσαι αδελφέ"
Ο κόσμος δεν βουλιάζει.
Πάντως θα σας έκανε και εντύπωση όταν ορθόδοξοι δεν απαντούσαν επί 4 μήνες σε 'κάποιον' για να απαντήσω εγώ, όταν διάβασα το σχόλιό του.
Δεν μιλώ όμως για εσάς αλλά για κάποιον συνεργάτη σας.
Οσον αφορά εσάς, 'πάτε' όσο τραβάει η 'μηχανή'.
Και η 'μηχανή' έχει τα όριά της και κάπου κάπου χάνει και λάδια.
Και όσο περνούν τα χρόνια τόσο λιγότερο τραβάει.
Έτσι δεν ρίχνω το βάρος σε εσάς.
Γιώργος
Μου έκανε μεγάλη εντύπωση το σχόλιο που περιληπτικά παραθέτω:
...Γνωρίζω και γραμματική και τας επιστολάς του Ιωάννου καθώς και την ευρετέρα Ιωάννεια και Βιβλική Γραμματεία. Και σας απάντησα πλήρως. Εάν εσείς δεν αρκείσθε εις τον ευθύ και σαφή Ευαγγελικόν λόγον αλλά προτιμάτε ερμηνείες της πλαγίας οδού και των ντεμέκ υποδηλούμενων και κρυφίως λεγομένων, θα αποδώσητε λογαριασμόν ουχί εις εμέ αλλά εις τον Κύριον Χριστόν, ενώπιον του βήματος του οποίου όλοι θα σταθώμεν.
Δεν θα αποφύγω όμως τον πειρασμόν να φέρω εις την προσοχή σας τα σχόλια του Ωριγένους επί του θέματος. Ο Ωριγένης εις το υπόμνημά του για το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο εξηγεί διατί ο Λόγος αποκαλείται "θεός" χωρίς οριστικό άρθρο και γιατί ο Πατήρ αποκαλείται "ο Θεός" με οριστικό άρθρο. Και το αιτιολογεί αυτό με μια πολύ απλή σκέψι: ο Πατήρ είναι αυτόθεος, δηλαδή θεός από μόνος του, και η πηγή των πάντων. Ο Υιός είναι θεός εξαιτίας του Πατρός, εξαρτώμενος από την ευδοκία του Πατρός του. Γι' αυτό και ο Πατήρ αποκαλείται Θεός θεών.
“Λεκτέον γὰρ αὐτοῖς͵ ὅτι τότε μὲν αὐτόθεος ὁ θεός ἐστι͵ διόπερ καὶ ὁ σωτήρ φησιν ἐν τῇ πρὸς τὸν πατέρα εὐχῇ· Ἵνα γινώσκωσι σὲ τὸν μόνον ἀληθινὸν θεόν· πᾶν δὲ τὸ παρὰ τὸ αὐτόθεος μετοχῇ τῆς ἐκείνου θεότητος θεοποιούμενον οὐχ ὁ θεὸς [δηλ. με οριστικό άρθρο] ἀλλὰ θεὸς [χωρίς άρθρο] κυριώτερον ἂν λέγοιτο͵ οὗ πάντως ὁ πρωτότοκος πάσης κτίσεως͵ ἅτε πρῶτος τῷ πρὸς τὸν θεὸν εἶναι σπάσας τῆς θεότητος εἰς ἑαυτόν͵ ἐστὶ τιμιώτερος͵ τοῖς λοιποῖς παρ΄ αὐτὸν θεοῖς ὧν ὁ θεὸς θεός ἐστι κατὰ τὸ λεγόμενον· Θεὸς θεῶν κύριος ἐλάλησε͵ καὶ ἐκάλεσε τὴν γῆν διακονήσας τὸ γενέσθαι θεοῖς͵ ἀπὸ τοῦ θεοῦ ἀρυσάμενος εἰς τὸ θεοποιηθῆναι αὐτούς͵ ἀφθόνως κἀκεί νοις κατὰ τὴν αὐτοῦ χρηστότητα μεταδιδούς. Ἀληθινὸς οὖν θεὸς ὁ θεός [με άρθρο]͵ οἱ δὲ κατ΄ ἐκεῖνον μορφού μενοι θεοὶ ὡς εἰκόνες πρωτοτύπου· ἀλλὰ πάλιν τῶν πλειόνων εἰκόνων ἡ ἀρχέτυπος εἰκὼν ὁ πρὸς τὸν θεόν ἐστι λόγος͵ ὃς ἐν ἀρχῇ ἦν͵ τῷ εἶναι πρὸς τὸν θεὸν ἀεὶ μένων θεός͵ οὐκ ἂν δ΄ αὐτὸ ἐσχηκὼς εἰ μὴ πρὸς θεὸν ἦν͵ καὶ οὐκ ἂν μείνας θεός͵ εἰ μὴ παρέμενε τῇ ἀδιαλείπτῳ θέᾳ τοῦ πατρικοῦ βάθους”.—Των εις το Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιον Εξηγητικών, τόμος Α΄, 2.2
Και χρησιμοποιώ τα σχόλια του Ωριγένους όχι διότι βασίζομαι εις αυτόν, αλλά επειδή κατενόησε το σημείο που δεν κατανοείτε εσείς.
Ο Πατήρ είναι ο μόνος αληθινός Θεός από την άποψη ότι είναι ο ίδιος πλήρως αυτόνομος και η πηγή των πάντων.
Ο Υιός ό,τι έχει το έχει διά της χάριτος και ευδοκίας του Πατρός του. Τίποτε ο Υιός δεν έχει εξ εαυτού του ιδίου. Αυτά λέγει η Γραφή απ' αρχής μέχρι τέλους.
Ο έχων ώτα ακουέτω 1 Αυγούστου 2009 4:07 μ.μ.
Είναι τόσο γλαφυρά και καλλιτεχνικά παρουσιασμένα τα σημεία που μπορώ να πω ότι θαυμάζω τον συγγραφέα τους.
Γιώργος
Ενώ η συζήτηση έληξε το 2009 με το σχόλιο του Γιώργου
24 Αυγούστου 2009 8:57 μ.μ.
ο ίδιος ο Γιώργος τώρα έρχεται να προσθέσει καινούργια σχόλια στη συζήτηση 3 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ 4 Ιουνίου 2012 2:41 μ.μ και εν αγνοία του συνομιλητή του ώστε να φανεί πως δεν άφησε τη συζήτηση ΤΟΤΕ....
Μιά ακόμη Ιεχωβίτικη Τακτική συγκάλυψης της αποτυχίας!
Ο Τζιτζιφιόγκος
Στο κεντρικό άρθρο αναφέρεται:
"Αποσπάσματα από τον Μέγα Αθανάσιο, την ψυχή της Πρώτης Οικουμενικής Συνόδου: «Ουμενούν, αλλά και θελόμενος εστίν ο Υιός παρά του Πατρός»
« Όχι βέβαια, αλλά και θελητός είναι ο Υιός από τον Πατέρα».
Μ. Αθανασίου, Κατά Αρειανών PG 26, 461 C"
Εδώ βέβαια αξίζει ένα 'μπράβο' στον Μ.Αθανάσιο για τις μεγάλες κουβέντες του. Αναγνωρίζει ο Αθανάσιος ότι ο Γιος είναι θελητός από τον Πατέρα. Μεγάλη υπόθεση βέβαια. Λέτε να γνώριζε ο Αθανάσιος το θέλημα του Πατέρα;
Τουλάχιστο σε ένα βαθμό ναι. Μήπως δεν διάβασε και λίγο τον θεόπνευστο απόστολο Παύλο για να πάρει και κάποια αληθινή ιδέα;
Γιώργος
Συνεχίζει ο θεματογράφος:
"«Ώσπερ γαρ της ιδίας υποστάσεώς εστί θελητής, ούτω και ο Υιός, ίδιος ων αυτού τηςουσίας, ουκ αθέλητός εστίν αυτώ. Θελέσθω και φιλέσθω τοίνυν ο Υιός παρά του Πατρός»
«Όπως ακριβώς της δικιάς του υπόστασης είναι θελητός (δηλ. ο Πατέρας), έτσι και ο Υιός, που είναι ίδιος της ουσίας του, δεν είναι αθέλητος. Και τον θέλει λοιπόν και τον αγαπά ο Πατέρας τον Υιό.» Μ. Αθανασίου, Κατά Αρειανών PG 26, 461 C"
Και εδώ μεγάλες δηλώσεις κάνει ο Μ.Αθανάσιος. Λέει με λίγα λόγια ότι θέληση έχει ο Πατέρας, θέληση έχει και ο Γιός.
Μήπως ο Αθανάσιος δεν είχε θέληση εκ φύσεως ενόσω ζούσε; Με το θάνατό του βέβαια έχασε κάθε θέληση. Και να θέλει να μιλήσει δεν μπορεί. Οι νεκροί είναι στον "τόπο της σιωπής", ανίκανοι για οτιδήποτε καθώς δεν ζουν προτού αναστηθούν για να ξαναμιλήσουν αλλά και να μάθουν όσα δεν γνωρίζουν και όσα γνώριζαν λάθος.
Γιώργος
Συνεχίζει ο Γιώργος να γράφει σχόλια 3 χρόνια μετά αφότου σταμάτησε τη συζήτηση με τον συνομιλητή του.
O συνομιλητής του δεν γνωρίζει για τα επιπρόσθετα σχόλια.
Μήπως του αρέσει του Γιώργου να κάνει "διάλογο" αφότου έχει φύγει ο συνομιλητής του ώστε να έχει πάντα "δίκιο";
Ο Τζιτζιφιόγκος
Συνεχίζει ο θεματογράφος:
"Τι συμβαίνει λοιπόν; Τρελάθηκαν οι Πατέρες και άλλα λένε την μια φορά και άλλα την άλλη;
Όχι βέβαια; Απλά όλες αυτές οι εκφράσεις βούληση, θέλω, ανάγκη κ.λ.π. αφορούν τα κτιστά όντα. Ο Θεός είναι πάνω και πέρα από τα όντα καθώς και τις ιδιότητες των όντων. Όταν περιγράφουμε κάτι για το Θεό ή του αποδίδουμε κάποιες ιδιότητες, χρησιμοποιούμε ανθρωποπαθείς εκφράσεις και ιδιότητες που όμως δεν μπορούν να αποδοθούν στη φύση του Θεού.Γι’ αυτό πολύ ωραία ο άγιος Επιφάνιος γράφει:
«Ούτε θέλων τοίνυν εγέννησεν, ούτε μη θέλων, αλλ’ υπερβολή φύσεως. Υπερβαίνει γαρ η θεία φύσις βουλήν, και ουχ υποπίπτει χρόνω, ούτε ανάγκη άγεται».
«Ούτε λοιπόν με την θέλησή του τον γέννησε, ούτε χωρίς τη θέλησή του, αλλά πέρα από τα όρια της φύσης. Διότι ξεπερνάει η θεία φύση την θέληση, και δεν υποκύπτει στο χρόνο, ούτε από την ανάγκη οδηγείται.» Επιφάνιος PG 43, 108 Β"
Ο θεματογράφος αναφέρει ότι οι εκφράσεις βούληση, θέλω κλπ. αφορούν τα κτιστά όντα.
Θεματογράφε φαίνεται ότι από τα πιο απλά που είναι η "Κυριακή προσευχή", το "Πάτερ ημών... ας γίνει το θέλημά σου..." δεν σου έμεινε η λέξη "θέλημα".
Ο άκτιστος Θεός έχει θέλημα που σημαίνει έχει βούληση.
Πως τα μπερδεύεις λοιπόν θεματογράφε;
Δεν έκανες καλή έρευνα. Πολύ ξεχνάς, ακόμα και τα πιο απλά και εύκολα.
Τόσο σας μπέρδεψε αυτός ο Επιφάνειος που είναι σαν να σας λέει "και πετάει ο γάϊδαρος και δεν πετάει", όταν σας λέει - και μάλλον μενετε με ανοιχτό το στόμα από την μεγάλη έκπληξη - "ούτε θέλων... ούτε μη θέλων".
Είναι ακριβώς όπως τραγουδάει η Ελπίδα "Και θέλω και δεν θέλω" .
Και η φαντασιοπληξία του Επιφάνειου ολοκληρώνεται αντιφατικά με το ότι ξεπερνάει η θεία φύση την θέληση - εύλογα, εφόσον την περιλαμβάνει ως στοιχείο της - (σαν να λέει ότι μια μηχσνή αυτοκινήτου ξεπερνάει τη λειτουργία της σαν να μην είναι κατασκευασμένη με σκοπό να λειτουργεί, αλλά να αποτελεί άχρηστο διακοσμητικό στοιχείο) και τα κάνει θάλασσα ασχετολογώντας άτοπα και άχρονα - εκτός θέματος - ότι η θεία φύση δεν υποκύπτει στο χρόνο (σαν να ήταν θέμα αντιλογίας). Εννοείται οτι ο υπεράνω του χωροχρόνου - άρα Υπερδιάστατος - Θεός έβαλε την αντίληψη του χρόνου με ρυθμιστικό τρόπο αντίστοιχα στη διάνοια των νοήμονων δημιουργημάτων του.
Με λίγα λόγια ο Επιφάνιος αντιφάσκει και μπερδεύει
'θεία φύση',
θέληση (που είναι αποτέλεσμα νοητικής διεργασίας και περιλαμβάνει απόφαση δράσης / ενεργειών με συγκεκριμένο σκοπό υπόψη)
και χρόνο.
Γιώργος
Για να ξεκαθαρίσω το στόπημα και τη φαντασίωση του Επιφάνιου:
Η θέληση έχει σχέση με τη νοημοσύνη και συνεπώς με τη λογική σκέψη και όχι γενικά με 'φύση'.
Όλα τα νοήμονα πλάσματα έχουν τη δυνατότητα απόφασης κατόπιν συλλογισμού / σύσκεψης και αυτή εκφράζει τη θέλησή τους.
Για να το πω κάπως απλά:
Αποφασίζω κάτι επειδή το θέλω.
Και το θέλω επειδή το σκέπτομαι.
Και το σκέπτομαι επειδή έχω νοημοσύνη.
Άρα
η βάση του "Θέλω" είναι η νοημοσύνη,
είτε είναι θεϊκή - απεριόριστη,
είτε αγγελική - περιορισμένη,
είτε ανθρώπινη - περιορισμένη.
Ενοοείται ότι μετά έρχεται το ζήτημα της δυνατότητας, της αξιολόγησης και της 'αξιοποίησης΄του 'Θέλω' / της θέλησης / του θελήματος.
Μπορεί κάποιος να θέλει να γίνει καθηγητής πανεπιστημίου με έδρα στη φυσική, αλλά να μη του επιτρέπει η περιορισμένη νοημοσύνη του ή να μη τον ευνόησαν οι περιστάσεις του, καθώς ασχολήθηκε με άλλα 'θέλω' που υπερίσχυσαν στην απόφασή του και κατέληξε σε κάτι άλλο από αυτό που αργότερα επιθύμησε αλλά δεν του δόθηκε πλέον η δυνατότητα έστω και να δοκιμάσει την πιθανότητα να πραγματοποιήσει το νέο 'θέλω' του.
Εξάλλου - και αυτό ισχύει και για αγγέλους και για νοήμονες ανθρώπους - μερικές φορές είναι ΑΡΓΑ για να επαναξιοποιήσουν μια απόφασή τους - καθώς δεν 'κοντρολάρησαν' το θέλημά τους με βάση τη λογική και 'υπερεκτίμησαν' τις δυνατότητες τους και τους περιορισμούς τους, βρέθηκαν κάτω από συνθήκες που έγιναν 'μπούμερανγκ' σε βάρος τους που μπορεί να ήταν εσφαλμένη.
Π.χ. ο άγγελος που αποφάσισε και έγινε 'Σατανάς' και οι άγγελοι που αποφάσισαν και πήραν το μέρος του και έγιναν 'δαίμονες' και ο Αδάμ με την Εύα που επέλεξαν να δεχτούν ως αληθινές τις προτάσεις του διαβόλου, δεν μπορούν να αντιστρέψουν τα αποτελέσματα της πορείας τους.
Παρόμοια - έστω και με κάποια 'ελαφρυντικά' - ισχύει για όλους που παίρνουν λανθασμένες αποφάσεις και τους 'προδίδει' η θέλησή τους που υπερβαίνει δυνατότητες και πραγματικότητες.
Αυτές πληρώνονται όπως τραγουδάει και ο Μητσιάς στο τραγούδι "Όλα εδώ πληρώνονται".
Γιώργος
Χα - Χα - Χα! Έτσι μ' αρέσεις Γιώργο. Να μην έχεις να απαντήσεις τίποτα σ' αυτά που σε ρωτάω και να γράφεις τις γνωστές άρες - μάρες - κουκουνάρες σου! Ο φόβος σου προς το πρόσωπό μου είναι μοναδικός και έχει γίνει αντιληπτός σ' όλους τους αναγνώστες του "Αντιαιρετικού", με αποτέλεσμα όχι μόνο να γράφεις τις γνωστές σου άρες - μάρες - κουκουνάρες αλλά να περιπλανιέσαι και στα διάφορα άρθρα του "Αντιαιρετικού" που έχουν σχέση με τους Μάρτυρες του Ιεχωβά και να απαντάς στο διάλογο μετά από ΤΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ!!!
Για μια άλλη φορά λοιπόν αποδείχτηκε ποιος κάνει "κουμάντο" εδώ μέσα.
Με τις υγείες σου λοιπόν
Ο φίλος σου ο Θεσσαλονικιός
τυπογραφικό...
Εξάλλου
- και αυτό ισχύει και για αγγέλους και για νοήμονες ανθρώπους -
μερικές φορές είναι ΑΡΓΑ για να επαναξιοποιήσουν μια απόφασή τους
- καθώς δεν 'κοντρολάρησαν' το θέλημά τους με βάση τη λογική και 'υπερεκτίμησαν' τις δυνατότητες τους και τους περιορισμούς τους, βρέθηκαν κάτω από συνθήκες που έγιναν 'μπούμερανγκ' σε βάρος τους -
που μπορεί να ήταν εσφαλμένη.
Θεσσαλονικιέ, φαίνεται δεν έχεις να πεις τίποτα επί του θέματος και προσπαθείς να αποπροσανατολίσεις από τα ουσιαστικά στοιχεία που αφορούν έναν θέμα.
Εχω να πω επιπρόσθετα πως τα λάθη που βρίσκω κάθε φορά καθώς διαβάζω τα διάφορα θέματα είναι ατελείωτα.
Πέρα από αυτά, θα μου επιτρέψεις, πέρα απο το τραγούδι του Μητσιά: "Όλα εδώ πληρώνονται".
να σου αφιερώσω και το τραγούδι του Πάριου - που είναι πιο γνωστό, (αν και ρομαντικό, το ρεφρέν δίνει την τελική σημασία):
"Όλα εδώ πληρώνονται".
φιλικά
Γιώργος
Δημοσίευση σχολίου