Μη μισήσεις ποτέ τον αμαρτωλό

Μη μισήσεις ποτέ τον αμαρτωλό. Γιατί όλοι είμεθα υπεύθυνοι για αμαρτίες. Και αν ακόμα κινείσαι από θείο ζήλο εναντίον του, μάλλον να κλάψεις γι’ αυτόν. Γιατί, ώ άνθρωπε, μισείς τον αμαρτωλό; Τις αμαρτίες του μίσησε και να προσεύχεσαι γι’ αυτόν, για να γίνεις μιμητής τού Χριστού, ο οποίος δεν αγανακτούσε κατά των αμαρτωλών, αλλά προσηύχετο υπέρ αυτών. Δεν βλέπεις πως έκλαυσε για την Ιερουσαλήμ;...

Ή μήπως και εμείς σε πολλά δεν καταγελώμεθα από τον διάβολο; Γιατί λοιπόν να μισούμε αυτόν που καταγελάστηκε όπως εμείς από τον εχθρό; Γιατί μισείς τον αμαρτωλό, ώ άνθρωπε; Μήπως επειδή δεν είναι δίκαιος όπως εσύ; Και που είναι η δικαιοσύνη σου, αφού δεν έχεις αγάπη; Γιατί δεν κλαις μάλλον γι’ αυτόν αλλά τον καταδιώκεις; Υπάρχουν μερικοί, που, κινούμενοι από την ανοησία τους, οργίζονται νομίζοντες ότι είναι διακριτικοί στα έργα των αμαρτωλών.

Φρόντισε να γίνεις εσύ κήρυκας της αγαθότητος του Θεού, διότι σε οδηγεί, παρόλο που είσαι ανάξιος, και δεν σε εκδικείται μολονότι το χρέος σου είναι μεγάλο, και σε ανταμείβει με μεγάλες δωρεές για τα μικρά σου έργα. Μην αποκαλείς τον Θεό δίκαιο, γιατί σε ό,τι αφορά εσένα δεν έχει επιδείξει δικαιοσύνη. Αν ο Δαβίδ τον αποκαλεί “δίκαιο” και “ευθύ”, όμως ο Υιός του μας φανέρωσε ότι είναι μάλλον “αγαθός και χρηστός”. Μας το λέει, είναι αγαθός για τους πονηρούς και τους ασεβείς.

Πως λοιπόν ονομάζεις τον Θεό δίκαιο, όταν συναντάς το κεφάλαιο περί του μισθού των εργατών; “Αδελφέ, δεν σε αδικώ, θέλω όμως να δώσω σ’ αυτόν εδώ τον τελευταίο ό,τι και σε σένα. Αν ο δικός σου οφθαλμός είναι πονηρός, εγώ όμως είμαι αγαθός”. Πως επίσης μπορεί ο άνθρωπος να αποκαλεί τον Θεό δίκαιο, όταν συναντά το κεφάλαιο τού ασώτου υιού, που σκόρπισε τον πλούτο του σε ασωτείες, όμως με την κατάνυξη και μόνο με την οποία έτρεξε μπροστά σε όλους και έπεσε στην αγκαλιά τού πατέρα του, ο πατέρας του τον έκανε κύριο όλης της περιουσίας του;

Και αυτός που μας τα διηγήθηκε δεν είναι ο τυχών, για να μην τον πιστέψουμε, αλλά ο ίδιος ο Υιός του Θεού, ο ίδιος μας δίνει αυτή τη μαρτυρία. Που είναι λοιπόν η δικαιοσύνη του Θεού; Στο ότι ο Χριστός απέθανε χάριν ημών των αμαρτωλών; Αφού λοιπόν μ’ αυτό τον τρόπο μας έδειξε το έλεός Του, να το πιστέψουμε ότι δεν δέχεται αλλοίωση της αλήθειας Του εκ μέρους των ανθρώπων.

Ισαάκ Σύρου, Λόγος «Περί λογισμών πονηρών»

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.