ΠΡΟΣ ΝΕΟΠΑΓΑΝΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΣ: ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΚΡΕΜΑΣΜΕΝΟΥ ΔΕΝ ΜΙΛΑΝΕ ΓΙΑ ΣΚΟΙΝΙ!

Όταν στην δεκαετία του ’80 έπεσε το Κομμουνιστικό καθεστώς της Σοβιετικής Ένωσης συμπαρασύροντας μαζί του και τα ομοειδή καθεστώτα στις άλλες Κομμουνιστικές χώρες που απάρτιζαν το λεγόμενο «Ανατολικό μπλοκ», πολλοί Έλληνες συνοδοιπόροι τους ή συμπαθούντες ιδεολογικά τα καθεστώτα αυτά έπαθαν όχι μόνο ιδεολογικό σοκ αλλά έμειναν και υπαρξιακά μετέωροι αφού πλέον το κυριότερο μέρος της ζωής τους έχασε το νόημά της. Το υπαρξιακό όμως αυτό κενό έπρεπε να καλυφτεί γρήγορα γιατί ως γνωστόν ο άνθρωπος δεν μπορεί να επιβιώσει ζώντας χωρίς νόημα στη ζωή του. Γι’ αυτό άλλοι από αυτούς στράφηκαν προς την Εκκλησία, αφού πλέον στο Κολωνάκι και στον πέριξ καλλιτεχνικό κόσμο είχε γίνει «μόδα» η «Νεορθοδοξία»! και στη θέση του κομματικού καθοδηγητή έβαλαν τον πνευματικό, από τον οποίο περίμεναν να τους πει, μέχρι και τι χρώμα αμάξι να διαλέξουν, και άλλοι – κινούμενοι από αντικληρικό και αντιχριστιανικό πνεύμα – στράφηκαν στο καινούργιο «φρούτο» της εποχής που είχε αρχίσει δειλά – δειλά να εμφανίζεται και δεν ήταν άλλο από την επαναφορά της ειδωλολατρίας και της πίστης στους 12 θεούς του Ολύμπου.[1]...

 Έτσι όχι μόνο κάλυψαν το υπαρξιακό τους κενό αλλά πίστεψαν πως μπήκαν και σε μια ιδιαίτερη ελίτ διότι ξαφνικά ανακάλυψαν πως δεν είναι σαν όλους τους άλλους αφού κατάγονται από το ιδιαίτερο είδος των Αρχαίων Ελλήνων – που κάποιες από τις ειδωλολατρικές αυτές ομάδες υποστήριζαν πως ήρθαν από τα άστρα! – ο οποίος έδωσε τα φώτα του πολιτισμού στον υπόλοιπο κόσμο.

Πολιτισμός ο οποίος σύμφωνα με αυτούς και τους ομοϊδεάτες τους ανακόπηκε από την λαίλαπα του Χριστιανισμού. Οπότε έμπαινε ως καθήκον τους πλέον να πολεμήσουν την λαίλαπα αυτή και να επαναφέρουν τον αρχαίο Ελληνικό Πολιτισμό μέσα από την επαναφορά της ειδωλολατρικής δωδεκαθεϊστικής Θρησκείας. Έτσι σχηματίστηκαν οι ομάδες των δωδεκαθεϊστών που με την πρόοδο της τεχνολογίας βρήκαν τρόπο έκφρασης στις διάφορες αρχαιολατρικές ιστοσελίδες και τα διάφορα αρχαιολατρικά μπλογκσποτ. Μέσα από αυτές τις ιστοσελίδες και τα μπλογκσποτ χύνουν την χολή τους κατά του Χριστιανισμού και ότι έχει σχέση με αυτόν. Όποιος επισκεφτεί τις σελίδες αυτές μένει άφωνος από την βία και την λύσσα που εκπέμπουν, που βέβαια μόνο πολιτισμό δεν εκπέμπουν αλλά πρωτογονισμό και βαρβαρότητα. Ιλαρότητα όμως προκαλούν σε κάθε νουνεχή και σκεπτόμενο, τα σχόλια που συνοδεύουν τα διάφορα δωδεκαθεϊστικά άρθρα από ομοϊδεάτες προς τον αρθρογράφο άτομα κυρίως νεαρής ηλικίας . Εκεί πράγματι διαπιστώνεται ο … πολιτισμός και το … υψηλό επίπεδο γνώσης που διακατέχει τα άτομα αυτά που αρέσκονται να αυτοπροσδιορίζονται ως συνεχιστές των αρχαίων Ελλήνων!!! Η ανορθογραφία, η ασυνταξία, η ασάφεια των σχολίων αυτών η έλλειψη ιστορικής γνώσης ξεπερνά ακόμα και την επιστημονική φαντασία! Θα τρίζουν τα κόκαλα των σοφών Ελλήνων της αρχαιότητας από τους δήθεν επίδοξους συνεχιστές τους! Και φανταζόμαστε πως πολλοί από αυτούς θα «έβγαζαν σπυράκια» όταν στο σχολείο θα είχαν Αρχαία Ελληνικά. Όσο για το τι βαθμό θα είχαν στο αντίστοιχο μάθημα καλύτερα να μην μιλάμε επ’ αυτού. Και όμως τα άτομα αυτά έχουν το θράσος να θεωρούν τον εαυτό τους ως συνεχιστές των αρχαίων σοφών. Αλλά στην Ελλάδα όπως λένε είσαι ότι δηλώσεις. Τώρα όσον αφορά την ποιότητα των διαφόρων άρθρων των ιστοσελίδων αυτών, εκτός που αναπαράγουν αναμασήματα διαφόρων αρχαιολατρικών περιοδικών, είναι ανιστόρητα και αντιεπιστημονικά αφού οι συγγραφείς τους έχουν έλλειψη γνώσης και Ιστορίας. Ποσώς βέβαια τους ενδιαφέρει αφού τα ακολουθούντα και ασπαζόμενα το περιεχόμενο των άρθρων τους άτομα έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτούς. Εκεί όμως που δεν κρύβεται η χαρά τους – λόγω του κόμπλεξ που τους συνοδεύει – είναι να ειρωνεύονται διάφορα πρόσωπα ή γεγονότα της πίστης μας κατηγορώντας μας ως οπισθοδρομικούς, απολίτιστους, δεισιδαίμονες ή ανορθολογιστές. Έχουμε όμως να τους πούμε πως στο «σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε ποτέ για σκοινί». Γι’ αυτό και τους αφιερώνουμε το παρόν άρθρο όπου θα διαπιστώσουν ποιος είναι ο οπισθοδρομικός, ο εύπιστος και ο ανορθολογιστής. Και όλα αυτά βέβαια όχι μέσα από τα «μιαρά» Χριστιανικά γραπτά αλλά από αυτά που τόσο σέβονται και έχουν περί πολλού χωρίς βέβαια να τα γνωρίζουν. Διότι, ότι κείμενο θα παραθέσουμε θα είναι από τους αρχαίους Έλληνες συγγραφείς, φυσικά ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές. Ας αρχίσουμε λοιπόν.     

Ειρωνεύονται οι ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές την Ανάσταση του Κυρίου μας και υποστηρίζουν πως είναι ένα σκέτο παραμύθι που βρίσκεται στην φαντασία των αποστόλων. Αντί να ειρωνεύονται και να «χαχανίζουν» ας κάνουν καλύτερα τον κόπο ν’ ανοίξουν τον Ηρόδοτο για να δούνε τι συνέβη με  τον Αριστέα το Προκοννήσιο. Ο οποίος αν και έπεσε νεκρός εμφανίστηκε μετά από λίγο ζωντανός σε άλλη περιοχή από εκεί που έμενε και μάλιστα έπιασε και κουβέντα! Εμφανίστηκε και πάλι μετά από 7 χρόνια και έγραψε μάλιστα και έπος!! Έχει και συνέχεια όμως. Εμφανίστηκε μετά από 240 χρόνια! στην Ιταλία και ζήτησε να του στήσουν και βωμό και ισχυρίστηκε πως συνόδευε τον θεό Απόλλωνα ως κόρακας!!! Το δε Μαντείο των Δελφών όχι μόνο συμφώνησε με όλα τα παραπάνω, αλλά τους είπε και να κάνουν αυτά που τους παρήγγειλε ο Αριστέας. Και μια ερώτηση στους ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές: Μήπως εμφανίστηκε πάλι στις συνάξεις σας ο Αριστέας ο Προκοννήσιος γιατί κάπου τον πήρε το μάτι μου τώρα τελευταία;

«Θα γράψω τώρα μια ιστορία που άκουσα για τον Αριστέα, στην Προκόννησο και στην Κύζικο. Ανήκε σε μια από τις πιο αριστοκρατικές οικογένειες της γενέτειράς του. Μια μέρα, μπαίνοντας στο εργαστήριο όπου λεύκαιναν τα ρούχα, έπεσε νεκρός. Ο λευκαντής έκλεισε αμέσως το εργαστήριό του κι έτρεξε να ειδοποιήσει τους συγγενείς του νεκρού. Όμως όταν άρχισε να διαδίδεται η είδηση του θανάτου του Αριστέα, ένας άνδρας που μόλις είχε φτάσει από την Κύζικο διέψευσε τη φήμη ισχυριζόμενος ότι τον είχε συναντήσει να πηγαίνει προς την Κύζικο και μάλιστα ότι είχαν πιάσει κουβέντα. Στο μεταξύ οι συγγενείς του Αριστέα μαζί με όλα τα απαραίτητα πήγαν στο βαφείο να πάρουν το νεκρό. Όμως σαν άνοιξαν την πόρτα δεν τον είδαν, ούτε νεκρό ούτε ζωντανό. Ύστερα από εφτά χρόνια ο Αριστέας εμφανίστηκε στην Προκόννησο και έγραψε το έπος «Αριμάσπαια» και εξαφανίστηκε για δεύτερη φορά.

   Θα προσθέσω κάτι που ξέρω ότι συνέβη στους Μεταποντίους της Ιταλίας διακόσια σαράντα χρόνια μετά την δεύτερη εξαφάνιση του Αριστέα. Οι Μεταποντίνοι ισχυρίζονται ότι ο Αριστέας παρουσιάστηκε και τους είπε να στήσουν βωμό του Απόλλωνα κι ένα ανδριάντα με την επιγραφή «Αριστέας ο Προκοννήσιος». Τους τόνισε ότι ήταν ο μόνος λαός της Ιταλίας που είχε επισκεφτεί ο Απόλλωνας και ότι ο ίδιος είχε συνοδεύσει τον θεό μεταμορφωμένος σε κόρακα. Οι Μεταπόντιοι έστειλαν αντιπροσωπεία στους Δελφούς να ρωτήσουν τι σήμαινε εκείνη η οπτασία και η Πυθία τους είπε να κάνουν ό, τι τους συμβούλεψε» Ηρόδοτος 4.13,14,15  

Ειρωνεύονται οι ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές το ύδωρ του αγιασμού και την ιδιότητά του να μην μουχλιάζει και να μην μυρίζει μετά την παρέλευση ακόμα και δεκαετιών και την συνήθεια που έχουν πολλοί πιστοί να τον πίνουν επειδή εκτός των άλλων πιστεύουν πως θα θεραπευτούν από κάποιες ασθένειες. Αντί να ειρωνεύονται και να «χαχανίζουν» ας κάνουν καλύτερα τον κόπο να ανοίξουν τον Ζώσιμο να δούνε τον τρόπο που γράφει πως θεράπευσε ένας πατέρας τα άρρωστα παιδιά του. Πήρε νερό από τον ποταμό Τίβερη τον ζέστανε σ’ ένα βωμό και έδωσε στα άρρωστα παιδιά του να πιούν. Μετά από λίγο τα άρρωστα παιδιά έγιναν περδίκια! Οπότε τώρα που τους ενημερώσαμε δεν νομίζουμε πως χρειάζονται φάρμακα. Ας προμηθεύονται νερό από τον Τίβερη για να θεραπεύουν πάσα νόσο και πάσα αδυναμία.

«Ο Ουαλέσιος τότε έπεσε και προσκύνησε του θεούς για την ευτυχή αυτή σύμπτωση και έδωσε εντολή στον κυβερνήτη να σύρει στη στεριά το πλοιάριό του, κι ύστερα εξήγησε στους βοσκούς το λόγο της άφιξής του εκεί. Αμέσως πήρε νερό από τον Τίβερη, το ζέστανε σ’ ένα πρόχειρο βωμό που έφτιαξε ο ίδιος, και έδωσε στα παιδιά του να πιούν. Αφού ήπιαν και έπεσαν σε ύπνο, ξαναβρήκαν την υγειά τους» Ζώσιμος, Νέα Ιστορία Β΄, 2.2.2 - 2.2.3

Ειρωνεύονται οι ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές τις εμφανίσεις της Παναγίας ή των αγίων μας που έγιναν αιτία να κτιστούν διάφοροι ναοί. Αντί να ειρωνεύονται και να «χαχανίζουν» ας ξανακάνουν καλύτερα τον κόπο να ανοίξουν τον Ζώσιμο να διαβάσουν πως κτίστηκε ο βωμός του Άδη και της Περσεφόνης. Εμφανίστηκε ένας άνθρωπος με τερατώδη μορφή που τους παρήγγειλε να κτίσουν τον εν λόγω βωμό και μετά εξαφανίστηκε:  

«Αφορμή για να χτιστεί ο βωμός αυτός και να καθιερωθεί η τελετή ήταν τα εξής γεγονότα: Γινόταν πόλεμος μεταξύ Αλβανών και Ρωμαίων, στην διάρκεια του οποίου εμφανίστηκε μπροστά τους ένας άνθρωπος με τερατώδη μορφή, ντυμένος με μαύρο δέρμα, και φώναξε ότι, πριν αρχίσουν τη μεταξύ τους σύγκρουση, ο Άδης και η Περσεφόνη απαιτούν να τους προσφέρουν θυσία κάτω από τη γη. Μόλις τα είπε αυτά εξαφανίστηκε. Οι Ρωμαίοι τρόμαξαν από το φάντασμα και έκτισαν βωμό υπόγειο» Ζώσιμος, Νέα Ιστορία Β΄, 2.3.1 - 2.3.2

Ειρωνεύονται οι ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές τις παρακλήσεις μας προς τον Θεό και τους Αγίους για αποτροπή διαφόρων κακών όπως π.χ. σεισμών ή την θεραπεία αυτών όταν επισυμβούν π.χ. λοιμών είτε μέσω των ευχών της Θείας Λειτουργίας είτε με την διοργάνωση λιτανειών. Αντί να ειρωνεύονται και να «χαχανίζουν» ας διαβάσουν πάλι τον Ζώσιμο να δούνε τι γράφει πως σώθηκε η πόλη της Αθήνας από σεισμό, μοναδική αυτή από όλη την Ελλάδα, ενώ καταστράφηκαν πολλές πόλεις. Επειδή κάποιος ιεροφάντης Νεστόριος έφτιαξε άγαλμα στον Αχιλλέα και πρόσφερε θυσίες και σ’ αυτόν και στην θεά Αθηνά! Και όλα αυτά του είχαν αποκαλυφτεί στο όνειρό του. Είδες τι κάνει τελικά ο Αχιλλέας και η Αθηνά άμα τους «λιβανίζεις»! Σε σώζουν από σεισμό! Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στο «κατόρθωμα» που έκανε ο Άδης και η Περσεφόνη. Γιατί άμα τους προσφέρεις ένα μαύρο μοσχάρι και μια μαύρη αγελάδα σε σώζουν από λοιμό! Κάτι ήξερε λοιπόν ο Πόπλιος Βαλέριος Ποπλικόλας που έκανε την παραπάνω ενέργεια και έσωσε την Ρώμη από τον λοιμό που αποδεκάτιζε τους κατοίκους της. Και δεν τα βγάλαμε από το μυαλό μας εμείς οι «Εβραιοχριστιανοί» για να συκοφαντήσουμε εσάς τους αγνούς «Ελληναράδες». Ο «δικός» σας ο Ζώσιμος, μας τα διηγείται και πάλι:

«Μόλις πέθανε ο Ουαλεντινιανός, έπεσε κεραυνός στο Σίρμιο και προκάλεσε πυρκαγιά που έκαψε εντελώς τα ανάκτορα και την αγορά. Οι έμπειροι οιωνοσκόποι ερμήνευσαν αυτό το υπερφυσικό γεγονός ως κακό σημάδι για τις δημόσιες υποθέσεις. Και κάποιες περιοχές χτυπήθηκαν από σεισμούς. Περισσότερο σείστηκε η Κρήτη, αλλά και η Πελοπόννησος με την υπόλοιπη Ελλάδα, και καταστράφηκαν πολλές πόλεις.

   Μόνο η Αθήνα και η υπόλοιπη Αττική δεν έπαθαν τίποτα. Και λένε πως η Αττική σώθηκε για τον εξής λόγο: τον καιρό εκείνο, ιεροφάντης στην Αθήνα ήταν κάποιος Νεστόριος, ο οποίος είχε δει στ’ όνειρό του ότι του δόθηκε εντολή να οργανώσει δημόσιες τελετές προς τιμήν του ήρωα Αχιλλέα, κι ότι αυτό θα απέβαινε σωτήριο για την πόλη. Ο Νεστόριος πήγε και μίλησε στους άρχοντες της πόλης για το όραμα που είχε δει, όμως εκείνοι, επειδή ήταν πολύ γέρος, νόμισαν ότι παραληρούσε και δεν έκαμαν τίποτα από αυτά που τους είπε. Τότε αφού κάθισε ο ίδιος και σκέφτηκε τι έπρεπε να κάνει, οδηγημένος από την θεία φώτιση έφτιαξε ένα άγαλμα του ήρωα μέσα σ’ ένα σπιτάκι, κι ύστερα το έστησε κάτω από το άγαλμα της Αθηνάς στον Παρθενώνα. Στην συνέχεια, πρόσφερε στην θεά τις καθιερωμένες τιμές, καταπώς συνήθιζε, ενώ ταυτόχρονα έκανε ιεροτελεστίες προς τιμήν του ήρωα Αχιλλέα σύμφωνα με τα θέσμια, όπως το είχε αποφασίσει. Έτσι έκανε πράξη την εντολή που του είχε δοθεί, και όταν χτύπησε τη χώρα σεισμός, μόνοι από όλους σώθηκαν οι Αθηναίοι και με την βοήθεια του Αχιλλέα ευεργετήθηκε ολάκερη η Αττική. Μπορεί κανείς να βεβαιωθεί ότι τα παραπάνω είναι αλήθεια, από τα όσα έγραψε ο φιλόσοφος Συριανός, στον ύμνο που συνέθεσε προς τιμήν του Αχιλλέα.» Ζώσιμος, Νέα Ιστορία Δ΄, 4.18.1 – 4.18.4   

«Μετά από παρέλευση πολλών χρόνων, και συγκεκριμένα την πρώτη χρονιά μετά την κατάργηση της βασιλείας (509 π.Χ.), έπεσε λοιμός στην πόλη, οπότε ο Πόπλιος Βαλέριος Ποπλικόλας πήγε και θυσίασε στο βωμό αυτό του Άδη και της Περσεφόνης ένα μαύρο μοσχάρι και μια μαύρη αγελάδα, και απάλλαξε έτσι την πόλη από την αρρώστια» Ζώσιμος, Νέα Ιστορία Β΄, 2.3.3

Και μιας και μιλάμε για αρρώστιες και επιδημίες ξέρετε τι λέει ο Ζώσιμος πως θεραπεύονται όλες αυτές; Πολύ απλά. Με την τέλεση των εορταστικών εκδηλώσεων!! :

«Οι εορταστικές τελετές συντελούν στην θεραπεία λοιμών, φυματιώσεων και άλλων ασθενειών» Ζώσιμος, Νέα Ιστορία Β΄, 2.1.1

Και αν τύχει και δεν πιάσουν οι θεραπείες των ασθενειών από τις εορταστικές εκδηλώσεις και θυσίες μην ανησυχείτε και ιδιαίτερα. Ας είναι καλά ο Ασκληπιός. Πλήθος Ελλήνων και βαρβάρων έχει θεραπεύσει. Τίνι τρόπω; Μα, με το να εμφανίζεται ολοζώντανος! στα πλήθη αυτοπροσώπως και όχι το φάντασμά του. Και με την ευκαιρία της εμφάνισής τους ο Ασκληπιός δεν περιορίζεται μόνο στις θεραπείες. Προλέγει και τα μελλούμενα παριστάνοντας την «καφετζού». «Με ένα σμπάρο δυο τρυγόνια» που λέει και ο λαός. Ποιος μας τα λέει όλα αυτά; Ο «πολύς» Κέλσος που έγραψε και τον «Αληθή Λόγο» για να καταπολεμήσει την … αφέλεια και την … δεισιδαιμονία των Χριστιανών!! 

«Τον Ασκληπιό πλήθος άνθρωποι, και Έλληνες και βάρβαροι, παραδέχονται ότι τον έχουν δει πολλές φορές, κι ότι εξακολουθούν και στις μέρες μας να τον βλέπουν, και μάλιστα όχι το φάντασμά του αλλά τον ίδιο, να θεραπεύει και να ευεργετεί και να προλέγει τα μελλούμενα» Κέλσος, Αληθής Λόγος σελίδα 61, Εκδόσεις Θύραθεν Επιλογή

Αυτά λοιπόν υποστηρίζει ο «πολύς» Κέλσος, ο οποίος δεν σταματά στα παραπάνω κωμικά και ανεδαφικά αλλά συνεχίζει παρακάτω λέγοντας πως οι ελέφαντες έχουν επίγνωση της ύπαρξης του Θεού!!!!!! και πως το πουλί Φοίνικας (σ.σ. μυθικό πουλί) κουβαλά το νεκρό πατέρα του τυλιγμένο σε σμύρνα (βαλσαμόδεντρο) και τον αποθέτει στο τέμενος του ήλιου!!! Με κάτι τέτοια ο Κέλσος – όπως είπαμε και πιο πάνω – αποπειράται να καταπολεμήσει την … αφέλεια και την … δεισιδαιμονία των Χριστιανών!! Απολαύστε λοιπόν για μία ακόμη φορά τον «πολύ» Κέλσο:

«Επίσης για τους ελέφαντες λένε πως τηρούν τους όρκους τους κι είναι πιο πιστοί από οποιοδήποτε άλλο ζώο, έχοντας επίγνωση της ύπαρξης του θεού…. ένα πουλί της Αραβίας, ο Φοίνικας, κουβαλά τον νεκρό πατέρα του τυλιγμένο σε σμύρνα (βαλσαμόδεντρο) και τον αποθέτει στο τέμενος του ήλιου» Κέλσος, Αληθής Λόγος σελίδα 89, Εκδόσεις Θύραθεν Επιλογή

Τις ευεργεσίες του Ασκληπιού όμως, τις απήλαυσε και ο φιλόσοφος – αυτοκράτορας Ιουλιανός ο κατ’ εμάς Παραβάτης. Μάλιστα ο Ιουλιανός ισχυρίζεται πως ο Ασκληπιός του υπέδειξε και φάρμακα για την θεραπεία του! Είναι δυνατόν να λέει ψέματα ολόκληρος αυτοκράτορας; Όχι βέβαια! Εμείς πάντως τον πιστεύουμε! Όμως, για τους κακόπιστους και δύσπιστους έχει και μάρτυρα ο Ιουλιανός. Και όχι όποιον και όποιον. Ολόκληρο θεό. Τον Δία!  

«Εμένα τουλάχιστον, όταν ήμουν άρρωστος, ο Ασκληπιός με γιάτρεψε πολλές φορές υποδεικνύοντάς μου φάρμακα. Και μάρτυράς μου γι’ αυτά είναι ο Ζευς». Ιουλιανός, Κατά Γαλιλαίων (Χριστιανών), 235C-D

Ειρωνεύονται οι ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές την απόδοση της σωτηρίας της Κων/λης από τους Αβάρους στην Υπεραγία Θεοτόκο. Αντί να ειρωνεύονται και να «χαχανίζουν» ας διαβάσουν τον γνωστό πλέον Ζώσιμο για το πώς σώθηκε η Αθήνα και να δούμε μετά αν θα έχουν όρεξη να ειρωνεύονται και να «χαχανίζουν» και αν τα γέλια τους θα τους βγουν «ξινά». Γιατί εμείς αποδίδουμε στην Υπεραγία Θεοτόκο την σωτηρία της Κων/λης από τους Αβάρους επειδή ο Πατριάρχης Σέργιος περιέτρεχε τα τείχη με την εικόνα της της Παναγίας της Βλαχερνίτισσας και όχι τα κωμικά και ανεδαφικά που γράφει ο Ζώσιμος για την σωτηρία της Αθήνας από τον Αλάριχο και τους Γότθους. Πως ο Αλάριχος είδε στα τείχη την Αθηνά και τον Αχιλλέα και τρόμαξε τόσο πολύ που ζήτησε διαπραγματεύσεις!!!  

«Αξίζει να μην αποσιωπήσω τον λόγο για τον οποίο σώθηκε η πόλη, γιατί ήτανε θαύμα θεϊκό που εμπνέει την ευσέβεια σε όποιον το ακούει. Όταν ο Αλάριχος πολιόρκησε με όλο το στρατό του την πόλη, είδε να γυροφέρνει πάνω στα τείχη της οπλισμένη η πρόμαχος Αθηνά, όπως την βλέπουμε στα αγάλματα, έτοιμη να αντισταθεί στον εχθρό. Και πλάι στα τείχη είδε τον ήρωα Αχιλλέα, όπως τον παρουσίασε ο Όμηρος στους Τρώες, τότε που οργισμένος μαχόταν να πάρει εκδίκηση για το θάνατο του Πάτροκλου.

   Ο Αλάριχος δεν άντεξε στη θέα τους, εγκατέλειψε την προσπάθεια να εκπορθήσει την πόλη και έστειλε ανθρώπους του για διαπραγματεύσεις.» Ζώσιμος, Νέα Ιστορία Ε΄, 5.6.1 – 5.6.2

Ειρωνεύονται οι ειδωλολάτρες δωδεκαθεϊστές την αφέλεια και ευπιστία κάποιων πιστών σε εικόνες που δακρύζουν ή κουνιούνται. Ότι και να λένε όμως την αφέλεια και την ευπιστία των αρχαίων ειδωλολατρών κατοίκων της Θράκης δεν την προσεγγίζουν ούτε στο ελάχιστο οι εν λόγω πιστοί. Γιατί τέτοιο «δούλεμα» που «έφαγαν» από τον Ζάμολξι του δούλο του Πυθαγόρα μόνο ειδωλολάτρες θα μπορούσαν να το «φάνε». Διότι κρύφτηκε σε ένα δωμάτιο για τρία χρόνια και εμφανίστηκε πάλι για να επαληθεύσει τις διδασκαλίες του και έγινε πάραυτα πιστευτός αφού οι Θρακιώτες είχαν πιστέψει πως είχε πεθάνει, άλλωστε είχαν θρηνήσει κιόλας για τον χαμό του!!! 

Ηρόδοτος 4.95: Ο Ζάμολξις πρώην δούλος του Πυθαγόρα, επέστρεψε πλούσιος και μορφωμένος στην γενέτειρά του Θράκη, όπου βρήκε τους συμπατριώτες του βυθισμένους στην φτώχεια και την αμάθεια. Άρχισε λοιπόν να τους διδάσκει ότι στην πραγματικότητα δεν θα χανόταν κανείς αλλά όλοι θα κατέληγαν σ’ ένα τόπο όπου θα ζούσαν για πάντα, απολαμβάνοντας όλα τα αγαθά. Στο μεταξύ έχτιζε ένα υπόγειο δωμάτιο, και όταν ξαφνικά εξαφανίστηκε οι Θράκες τον νόμισαν νεκρό και τον έκλαψαν. Ο Ζάμολξις έζησε τρία ολόκληρα χρόνια κρυμμένος μες στο υπόγειο, προτού κάνει ξανά την εμφάνισή του για να «επαληθεύσει» τις διδασκαλίες του Κέλσος, Αληθής Λόγος σελίδα 170, Εκδόσεις Θύραθεν Επιλογή

Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα μπροστά στην αφέλεια και την ευπιστία που επέδειξαν οι σοφότεροι – κατά τον Ηρόδοτο – των Ελλήνων. Και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Αθηναίους. Οι οποίοι πίστεψαν πως μια γυναίκα από την Παιανία, η Φύα, ήταν η θεά Αθηνά η οποία παρήλαυνε μπροστά τους και άρχισαν να τις αποδίδουν και προσευχές κιόλας!!!!! Δεν λέμε περισσότερα για να μην χαλάσουμε την μαγεία της διήγησης από τον Ηρόδοτο. Αξίζει τον κόπο να την διαβάσετε. Είναι μοναδική και δείχνει το μέγεθος της αφέλειας και της ευπιστίας που μόνο ειδωλολάτρες – δωδεκαθεϊστές μπορούν να επιδείξουν:

«Δεν πέρασε πολύς καιρός και οι οπαδοί του Μεγακλή και του Λυκούργου συμμάχησαν και έδιωξαν τον Πεισίστρατο. Έτσι ο Πεισίστρατος, πριν καλά – καλά καταλάβει και θεμελιώσει για πρώτη φορά την εξουσία, την έχασε. Οι διώκτες όμως ξανατσακώθηκαν μεταξύ τους και ξεκίνησαν διαμάχη. Ο Μεγακλής, εξαντλημένος από τις προστριβές με την πολιτική του μερίδα, έστειλε μήνυμα στον Πεισίστρατο ότι θα τον βοηθούσε να γίνει ξανά τύραννος αν δεχόταν να παντρευτεί την κόρη του. Ο Πεισίστρατος δέχτηκε την πρόταση και συμφώνησαν μεταξύ τους τα εξής: Για να επιστρέψει ο Πεισίστρατος από την εξορία, μεταχειρίστηκαν ένα τέχνασμα πολύ χοντροκομμένο, κατά την εκτίμησή μου (αφού από παλιά ο ελληνικός λαός διέφερε από τα βαρβαρικά έθνη, αφού ήταν λαός με περισσότερα χαρίσματα και απαλλαγμένος από την απλοϊκή ανοησία). Μάλιστα μεταχειρίστηκαν το τέχνασμα αυτό εναντίον των Αθηναίων, οι οποίοι θεωρούνται οι εξυπνότεροι Έλληνες. Στο δήμο Παιανίας ζούσε μια γυναίκα που την έλεγαν Φύα. Ήταν ψηλή τέσσερις πήχες παρά τρία δάχτυλα και πολύ όμορφη. Αυτή τη γυναίκα την αρμάτωσαν με πανοπλία, την ανέβασαν σε άρμα και αφού της έδειξαν πως έπρεπε να στέκεται για να φαίνεται μεγαλόπρεπη, την οδήγησαν με το άρμα στην πόλη όπου πριν είχαν στείλει ντελάληδες. Αυτοί φτάνοντας στην πόλη, κατά τις εντολές που τους είχαν δώσει, έλεγαν τα εξής: «Αθηναίοι, ελάτε να υποδεχθείτε τον Πεισίστρατο, που η ίδια η Αθηνά τον εκτιμά περισσότερο απ’ όλους τους πολίτες και τον οδηγεί στην ακρόπολή της». Αυτά διαλαλούσαν οι κήρυκες κι αμέσως διαδόθηκε η φήμη στους δήμους της υπαίθρου ότι η Αθηνά οδηγούσε τον Πεισίστρατο στην ακρόπολη και οι κάτοικοι της πόλης πείσθηκαν ότι αυτή η γυναίκα ήταν πράγματι η θεά. Και προσεύχονταν σ’ αυτήν και υποδέχονταν τον Πεισίστρατο.» Ηροδότου Ιστορίαι, Βιβλίο Α, 60 

Κλείνοντας το άρθρο μας θα θέλαμε μετά τα όσα κωμικά συμβάντα περιγράψαμε να υπενθυμίσουμε στους ειδωλολάτρες – δωδεκαθεϊστές μία ακόμη σοφή παροιμία του λαού μας:

«Γελά καλύτερα όποιος γελά τελευταίος».

[1] Περισσότερα για την ιδεολογικοπολιτική ταυτότητα των μελών του Νεοπαγανισμού, βλέπε Βασίλη Ξυδιά «Οι “Έλληνες” ξανάρχονται», περιοδικό «Σύναξη», τεύχος 69 «Ελληνικός Νεοπαγανισμός» 1999

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ηροδότου Ιστορίαι, Εκδόσεις Ζήτρος

Ζώσιμος «Νέα Ιστορία», Εκδόσεις Θύραθεν

Κέλσος «Αληθής Λόγος», Εκδόσεις Θύραθεν Επιλογή

Ιουλιανός «Κατά Χριστιανών», Εκδόσεις Θύραθεν Επιλογή

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.