τού Γεωργίου Τσιμπιρίδη
Η Αγία Τριάς – Μοναχού Ανδρέου Ρουμπλιώφ
ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΡΩΤΟΥΝ
Στο Δευτ. 6:4 λέγει: «Άκουε, Ισραήλ: Κύριος ο Θεός ημών είναι είς Κύριος», «και ότι δεν υπάρχει κανένας άλλος Θεός παρά μόνο ένας» (1 Κορ. 8:4). Εσείς με ποιο δικαίωμα τον κάνατε Τριαδικό Θεό; Μπορείτε να μας το δείξετε αυτό είτε από τη Παλαιά είτε από τη Καινή Διαθήκη;
(Η ανωτέρω είναι μία από τις ερωτήσεις που έθεσαν γραπτώς, με συγκεκριμένη δηλαδή επιστολή, οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά την 10ην Μαρτίου 2012 εις το Αντιαιρετικό Γραφείο τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου.)
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΗΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗΣ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΠΟΥ
ΕΣΤΑΛΗ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
Οι αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά θα πρέπει να μάθουν, ότι η λέξη ‘είς’ (δηλαδή ‘ένας’) είναι απόδοση τού Εβραϊκού όρου ‘εχάντ’ (ehad) που εκτός από αριθμητικό επίθετο (‘είς’, ‘έκαστος’, ‘μόνος’, ‘ο αυτός’), εκτός από αόριστο άρθρο (ένας–μία–ένα) κι εκτός από τακτικό αριθμητικό (πρώτος–πρώτη–πρώτο), εκτός δηλαδή από την έννοια τής απολύτου μονάδος, έχει επίσης και την έννοια τής συνθέτου μονάδος ή ενότητος διαφόρων στοιχείων ή ακεραίων μερών.
Τα χωρία που ακολουθούν έχουν αντληθεί από την μετάφραση τού Εβραϊκού κειμένου υπό τού Αρχιμ. Νεοφύτου Βάμβα και αναφέρονται όλα εις την Εβραϊκή λέξη ‘εχάντ’ αποδεικνύοντας τού λόγου το ασφαλές:
1) Γεν. β:24 ο άντρας και η γυναίκα γίνονται ‘σάρκα μία’ αλλά τα πρόσωπα είναι δύο,
2) Γεν. ια:6 υπάρχει μεν ‘είς λαός’ που όμως αποτελείται από αρκετές χιλιάδες ή κι εκατομμύρια ανθρώπους,
3) Έξοδ. κδ:3 όπου ‘ο λαός απεκρίθη με μία φωνή’ αλλά αυτή η μία φωνή αποτελείτο από πλήθος ανθρώπων,
4) Κριτ. κ:1, 8, 11 όπου ο ‘είς άνθρωπος’ αποτελείται από όλο το πλήθος τής συναγωγής,
5) Α΄ Βασ. κβ:13 όπου αναφέρεται περί ‘ενός στόματος’ αποτελουμένου όμως από πολλούς προφήτες,
6) Ιεζ. λζ:17 όπου η ‘μία ράβδος’ αποτελείται από δύο ράβδους,
7-8) Έξοδ. κστ:11, λστ:13, 18 όπου η ‘μία σκηνή’ αποτελείται από 10 ή 11 παραπετάσματα,
9-13) Γεν. λδ:16, 22, Α΄ Σαμ. ια:7, Β΄ Σαμ. ιθ:14, Έσδρα β:64, γ:1, 9 εις τα οποία χωρία αναφέρεται η φράση ‘είς λαός’ αποτελούμενος όμως αυτός ο λαός από πολλά πρόσωπα.
Ό,τι λοιπόν ισχύει εις τα ανωτέρω χωρία, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, το ίδιο ισχύει και εις το Δευτ. στ:4 ή αλλιώς ‘σεμά’ (δηλ. ‘άκουε’) όπως είναι γνωστό εις τούς Εβραίους. Ο ένας Θεός, δεν είναι ένας με την έννοια τού ενός προσώπου, αλλά με την έννοια που δεικνύουν τα προαναφερόμενα χωρία, δηλαδή με την έννοια τής συνθέτου μονάδος ή τής ενότητος διαφόρων προσώπων.
Όσον αφορά τώρα εις το δεύτερο Αγιογραφικό χωρίο που ανέφεραν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά εις την επιστολή τους, έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής: Προκειμένου να αποκλείσουν την Θεότητα τού Ιησού Χριστού, επικαλούνται το Α΄ Κορ. η:4-6 νομίζοντας, ότι τα συγκεκριμένα χωρία περιορίζουν την Θεότητα εις τον Πατέρα αποκλείοντας τον Υιό ή το Άγιο Πνέυμα. Πλανώνται όμως πλάνην οικτράν, διότι ό,τι απεδείξαμε ότι ισχύει εις το Δευτ. στ:4 το ίδιο ισχύει κι εδώ. Το αριθμητικό ‘είς’ δεν απολυτοποιεί την έννοια τής προτάσεως, ούτε δακτυλοδεικτεί τον Πατέρα ως τον μόνο Θεό, αποκλείοντας κάθε άλλο πρόσωπο. Διότι εάν ακολουθήσουμε την συλλογιστική τών ακολούθων τής Εταιρίας Σκοπιά, τότε ο Πατήρ αποκλείεται από το να είναι Κύριος, εφόσον το ανωτέρω χωρίο λέγει ότι «και είς Κύριος Ιησούς Χριστός» (στίχ.6).
Δέχονται οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά ότι ο Πατήρ δεν είναι Κύριος εφόσον ο Παύλος λέει ότι ΕΝΑΣ είναι ο Κύριος κι αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός;
Αγωνιζόμενοι λοιπόν οι ακόλουθοι τής Σκοπιάς να απορρίψουν την Θεότητα τού Υιού καταλήγουν εις το εσφαλμένο συμπέρασμα που αμφισβητεί την κυριότητα τού Πατρός! Ας εφαρμόσουμε όμως την συλλογιστική τής Σκοπιάς και εις ένα ακόμη χωρίο τής Γραφής, το Ιούδ. στίχ.4 «...και τον μόνον δεσπότην και Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν αρνούμενοι». Κατ’ αυτό το χωρίο μοναδικός Δεσπότης και Κύριος είναι ο Ιησούς Χριστός.
Το δέχονται αυτό οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά; Δέχονται ότι ο Πατήρ δεν είναι Κύριος και Δεσπότης εφόσον ο μόνος Κύριος και Δεσπότης είναι ο Ιησούς Χριστός;
ΔΩΣΟΥΝ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ
Πώς, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς, από την μία μεριά μάς λέγει η Γραφή ότι υπάρχει ‘είς Κύριος’, ‘είς Θεός’, ‘είς Πατήρ’, ‘είς Ποιμήν’, ‘είς Διδάσκαλος’ και από την άλλη να κάνει λόγο για πολλούς ‘κυρίους’, ‘θεούς’, ‘πατέρες’, ‘ποιμένες’, ‘διδασκάλους’; Ορίστε και μερικά παραδείγματα τα οποία θα πρέπει να εξηγήσετε και να δώσετε μίαν ικανοποιητική απάντηση εις εμάς αλλά και εις τούς εαυτούς σας.
«είς Κύριος» (Α΄ Κορ. η:4) - «κύριοι» (Πράξ. ιστ:19, 30, Α΄ Κορ. η:5, Εφεσ. στ:9, Κολασ. δ:1) - «κυρίοις» (Ματθ. στ:24, Λουκ. ιστ:13, Πράξ. ιστ:16, Εφεσ. στ:5, Κολασ. γ:22)
«είς (ο) Θεός» (Ρωμ. γ:30, Α΄ Κορ. η:4, 6, Γαλ. γ:20, Εφεσ. δ:6, Α΄ Τιμ. β:5, πρβλ. και Ησα. μδ:6) - «θεοί» [Ψαλμ. πβ:6 (πα Ο΄)], Ιωάν. ι:34, Πράξ. ιδ:11, ιθ:26, Α΄ Κορ. η:5, Γαλ. δ:5, )
«είς πατήρ» (Ματθ. κγ:9) – «πατέρες» (Λουκ. στ:26, ια:47, Ιωάν. στ:31, 49, 58, Πράξ. ζ:2, 11-12, 15, 19, 45, 51-52, ιε:10, κβ:1, Ρωμ. θ:5, Α΄ Κορ. ι:1, Εφεσ. στ:4, Κολασ. γ:21, Εβρ. γ:9, Β΄ Πέτρ. γ:4, Α΄ Ιωάν. β:13-14) - «πατέρων» (Ματθ. κγ:30, 32, Λουκ. α:17, 72, ια:48, Ιωάν. ζ:22, Πράξ. γ:13, 22, ε:30, ζ:32, 38-39, 45, κβ:14, Ρωμ. ιε:8, Εβρ. ια:23) - «πατέρας» (Λουκ. α:55, Πράξ. ιγ:17, 32, 36, κστ:6, κη:25, Ρωμ. ια:28, Α΄ Κορ. δ:15, Εβρ. ιβ:9)
«είς ποιμήν» (Ιωάν. ι:16, Εβρ. 13:20, Α΄ Πέτρ. α:25) - «ποιμένες» (Εφεσ. δ:11) (πρβλ. και Α΄ Πέτρ. ε:4 όπου ο Χριστός χαρακτηρίζεται ως Αρχιποίμην υπονοώντας δι’ αυτού τού χαρακτηρισμού ότι άρχει πολλών ποιμένων)!
«είς διδάσκαλος» (Ματθ. κγ:8) - «διδασκάλους» (Α΄ Κορ. ιβ:28-29, Εφεσ. δ:11) – «διδάσκαλοι» (Ιακ. γ:1).
«είς αγαθός ο Θεός» (Ματθ. ιθ:17, Μάρκ. ι:18, Λουκ. ιη:19) - «αγαθούς» (Ματθ. ε:45), «ο αγαθός άνθρωπος» (Λουκ. στ:45), «Ιωσήφ...ανήρ αγαθός και δίκαιος» (Λουκ. κγ:50), ο δε Βαρνάβας χαρακτηρίζεται ως «ανήρ αγαθός» (Πράξ. ια:24).
Ο δε Παύλος ονομάζει ο ίδιος τον εαυτό του «διδάσκαλο εθνών» και τού Ευαγγελίου (Α΄ Τιμ. β:7, Β΄ Τιμ.α:11) και εις την Α΄ Τιμ. β:12 απαγορεύει εις την γυναίκα να διδάσκει (εις τις εκκλησιαστικές συνάξεις) πράγμα που αφήνει να εννοηθεί, ότι οι διδάσκαλοι πρέπει να προέρχονται από τούς άνδρες.
Εις άλλα δε σημεία τής αυτής επιστολής λέγει εις τον Τιμόθεο: «Παράγγελλε ταύτα και δίδασκε» (Α΄ Τιμ.δ:11), «ταύτα δίδασκε» (Α΄ Τιμ.στ:3). Επίσης κάνει λόγο για «πρεσβυτέρους...κοπιώντες εν λόγω και διδασκαλία» (Α΄ Τιμ.ε:17), δηλαδή για πρεσβυτέρους διδασκάλους! Ο δε αδελφόθεος Ιάκωβος εις την επιστολή του (γ:1) προτρέπει «μη πολλοί διδάσκαλοι γίνεσθε».
Η Γραφή αναφέρει την εξής ιδιότητα για τον Θεό: «ο μόνος έχων αθανασίαν» (Α΄ Τιμ. στ:16). Ερωτούμε λοιπόν τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά: «Οι άγγελοι είναι θνητοί ή αθάνατοι; Οι άγγελοι έχουν την ιδιότητα τής αθανασίας;». Κι αν είναι και αυτοί αθάνατοι, τότε πώς η Γραφή λέγει ότι ο Θεός είναι ο ΜΟΝΟΣ που είναι αθάνατος; Πώς η Γραφή λέγει, ότι ο Θεός είναι ο ΜΟΝΟΣ που έχει την ιδιότητα τής αθανασίας;
Η ΟΡΘΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ Α΄ ΚΟΡ. Η:4-6
Κατόπιν λοιπόν όλων τών ανωτέρω, τα οποία αναιρούν κι αποδεικνύουν ως εσφαλμένο το σκεπτικό τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, η ορθή ερμηνεία τού Α΄ Κορ. η:4-6 έχει ως εξής: Ο Απόστολος Παύλος ομιλεί περί τών ψευδωνύμων θεών και κυρίων τού κόσμου τούτου. Η σύγκριση, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, δεν γίνεται μεταξύ Πατρός και Υιού, αλλά μεταξύ Αληθινού Θεού και ψευδών θεών, μεταξύ τού όντως Θεού και τών ανυπάρκτων θεών.
Επικαλείται δηλαδή ο Παύλος την Θεότητα τού Πατρός προκειμένου να αποδείξει τούς ψευδείς θεούς ως ανυπάρκτους χωρίς να αποκλείει τον Υιό ως Θεό. Επικαλείται επίσης την κυριότητα τού Υιού για να αποδείξει ως ψευδείς την κυριότητα τών ανυπάρκτων θεών, χωρίς να αποκλείει βεβαίως τον Πατέρα ως Κύριο. Οι λέξεις ‘Θεός’ και ‘Κύριος’, αναφερόμενες εις τον Πατέρα και τον Υιό, είναι συνώνυμες και χρησιμοποιούνται παραλλήλως, ώστε να μην δημιουργηθεί σύγχυση ότι υπάρχουν δύο διάφοροι Θεοί και δύο διάφοροι Κύριοι και γίνει αυτό αιτία να επιστρέψουν οι Κορίνθιοι εις την πολυθεΐα.
Κατόπιν δε προσεκτικής εξετάσεως τών συγκεκριμένων χωρίων διαπιστώνουμε, ότι εφόσον το ‘είς Θεός’ τού στίχ.4 αντιτίθεται προς το ‘πολλοί θεοί’ και συνωνύμως ‘πολλοί κύριοι’ τού στίχ.5 και ισοδυναμεί προς το ‘εις Θεός, ο Πατήρ’ και συνωνύμως ‘είς Κύριος, Ιησούς Χριστός’ τού στίχ.6, τότε ο Ιησούς Χριστός, όπως και ο Πατήρ, περιλαμβάνεται εις την έννοια τού αληθινού Θεού.
Αφού δηλαδή το ‘είς Θεός’ τού στίχ.4 εκφράζεται δια τού ‘εις Θεός, ο Πατήρ’ και ‘είς Κύριος, Ιησούς Χριστός’ τού στίχ.6, Πατήρ και Υιός έχουν την ίδια ουσία. Όπως δε το ‘είς Κύριος’, προκειμένου περί τού Υιού, δεν αποκλείει από τής κυριότητος τον Πατέρα, έτσι και το ‘εις Θεός’, προκειμένου περί τού Πατρός, δεν αποκλείει από τής Θεότητος τον Υιό.
Παρόμοια διατύπωση συναντούμε εις την Β΄ Επιστολή τού Ιωάννου:«Πας ο παραβαίνων και μη μένων εν τη διδαχή τού Χριστού Θεόν ουκ έχει. Ο μένων εν τη διδαχή τού Χριστού, ούτος και τον Πατέρα και τον Υιό έχει» (Β΄ Ιωάν. στίχ.9) δηλαδή «Καθένας που εκτρέπεται και δεν μένει εις την διδασκαλία τού Χριστού, Θεό δεν έχει. Όποιος μένει εις τη διδασκαλία τού Χριστού, αυτός και τον Πατέρα και τον Υιό έχει». Αντί δηλαδή ο Ιωάννης να πει, ότι όποιος μένει εις την διδαχή τού Χριστού έχει Θεό, λέγει ότι έχει και τον Πατέρα και τον Υιό, διότι αμφότεροι περιλαμβάνονται εις την έννοια τού Θεού!
Και για να ολοκληρώσουμε την ανάλυση, είναι δηλαδή σα να λέγει ο Απόστολος, ότι για τούς άλλους υπάρχουν πολλοί κύριοι, αλλά για εμάς τούς πιστούς υπάρχει είς Κύριος, ο Ιησούς Χριστός. Οι πολλοί λέγονται κύριοι με καταχρηστική και ψευδή έννοια, ο ένας όμως είναι Κύριος με κύρια και αληθινή έννοια. Ο Ιησούς Χριστός είναι ο είς και ο μοναδικός Κύριος, διότι είναι ολόκληρος η θεία ουσία, Όπως επίσης ο Πατήρ είναι ο ‘είς Θεός’, αλλά βεβαίως είναι και ο ‘είς Κύριος’, έτσι και ο Υιός είναι ο ‘είς Κύριος’, αλλά βεβαίως είναι και ο ‘είς Θεός’. Κάθε ένα θείο πρόσωπο, επειδή είναι η όλη θεία ουσία, ο όλος Θεός, είναι ο μοναδικός Θεός και Κύριος!
Ερχόμεθα τώρα να απαντήσουμε και εις το τελευταίο σκέλος τού ερωτήματος τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά που έχει ως εξής: «Εσείς με ποιο δικαίωμα τον κάνατε Τριαδικό Θεό; Μπορείτε να μας το δείξετε αυτό είτε από τη Παλαιά είτε από τη Καινή διαθήκη;» Αφού έως τώρα απεδείξαμε, ότι το σκεπτικό τών ακολούθων τής Σκοπιάς, εις τα δύο χωρία που επικαλέστηκαν προκειμένου να απορρίψουν την Τριαδικότητα τού Θεού, είναι εσφαλμένο, τώρα θα αποδείξουμε, ότι δεν είμαστε ΕΜΕΙΣ αυτοί που εφηύραμε τον Τριαδικό Θεό, αλλά ότι η ΙΔΙΑ η Γραφή βοά γι’ αυτό! Η ΙΔΙΑ δηλαδή η Γραφή θα αποδείξει την πλάνη τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ότι αρνούνται την μεγαλυτέραν αλήθεια τής Πίστεώς μας. Θα αποδείξει, δηλαδή, ότι ο ένας όσον αφορά την ουσία Θεός, είναι Τριαδικός ως προς τις υποστάσεις ή τα πρόσωπα., Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα.
Είναι πλήθος τα χωρία που μάς δείχνουν ότι η Θεότης αποτελείται από παραπάνω από ένα πρόσωπα. Υπάρχουν αμέτρητα παράδοξα και καταπληκτικά χωρία, αδιανόητα και ανεπινόητα ανθρωπίνως, που υπονοούν ή σαφώς εννοούν το μυστήριον τού Τριαδικού Θεού. Εις την συνέχεια θα αναφέρουμε ορισμένα εξ αυτών. Ξεκινάμε από την Παλαιά Διαθήκη παραθέτοντας πάντα από την μετάφραση τού Εβραϊκού κειμένου υπό Νεοφύτου Βάμβα, μετάφραση που χρησιμοποιούσαν άλλωστε επί πολλές δεκαετίες και οι ίδιοι οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά:
ΟΠΟΙΟΥΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΔΥΟ Ή ΤΡΙΩΝ ΘΕΙΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ
1) «Και είπεν ο Θεός, Ας κάμωμεν άνθρωπον κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών...Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ’ εικόνα εαυτού· κατ’ εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν». (Γεν. α:26-27) Ο Θεός δεν είπε «Ας κάμω άνθρωπο συμφώνως προς την εικόνα ΜΟΥ», αλλά χρησιμοποίησε πληθυντικό ‘κάμωμεν’, ‘ημών’. Η Σκοπιά ισχυρίζεται, ότι ο Θεός απευθύνεται εις τον Υιό Του (Βιβλίο ‘Δάσκαλος’, κεφ.3, σελ.22, Σκοπιά, 15.01.1992, σελ.21, Σκοπιά, 01.02.1991, σελ.17, παρ.8) ή αλλιώς εις τον αρχάγγελο Μιχαήλ.
Εις την έννοια όμως τού πληθυντικού αποκλείεται να περιλαμβάνονται άγγελοι, διότι τον άνθρωπο ‘εποίησεν ο Θεός’, όχι και άγγελοι ή αρχάγγελοι όπως είναι ο Μιχαήλ. Τον εποίησε δε ‘κατ’ εικόνα Θεού’, όχι κατ’ εικόνα αγγέλου ή αγγέλων. Ο Θεός δηλαδή, κατά το ανωτέρω χωρίο, δεν είναι ΕΝΑ μόνο πρόσωπο, αλλά περισσότερα, τα οποία συνεργάστηκαν για την δημιουργία τού ανθρώπου.
Η Σκοπιά όμως, προκειμένου να αποφύγει τον ‘σκόπελο’ τής Τριαδικότητος τού Θεού, ισχυρίζεται, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με πληθυντικό ευγένειας ή μεγαλοπρέπειας, φέρνοντας το εξής παράδειγμα: «Μερικοί έχουν ισχυριστεί ότι το πρώτο πληθυντικό πρόσωπο που χρησιμοποιείται σ’ αυτή την έκφραση καταδεικνύει μια Τριάδα. Αλλά, αν εσείς λέγατε, ‘Ας κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας’, κανείς φυσιολογικά δεν θα κατανοούσε ότι αυτό υπονοεί πως μέσα σας συνυπάρχουν πολλά πρόσωπα. Απλώς εννοείτε ότι δύο ή περισσότερα άτομα θα εργαστούν μαζί για να κάνουν κάτι. Έτσι και ο Θεός όταν χρησιμοποίησε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο απλώς απευθυνόταν σ’ ένα άλλο άτομο, το πρώτο πνευματικό δημιούργημά του, τον ‘πρωτομάστορα’, τον προανθρώπινο Ιησού.» (‘Τί λέει η Αγία Γραφή Σχετικά με τον Θεό και τον Ιησού’, σελ.14, η υπογράμμιση δική μας).
Βέβαια η γελοιότητα τού επιχειρήματος είναι κραυγαλέα, διότι εάν την φράση ‘Ας κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας’ την απευθύνει κάποιος εις τον εαυτό Του, τότε βεβαίως ενδέχεται να είναι πληθυντικός μεγαλοπρέπειας, χωρίς να συνυπάρχουν πολλά πρόσωπα μέσα εις αυτόν που το λέει. Αλλά εφόσον η Σκοπιά ισχυρίζεται, ότι αυτή την φράση δεν την είπε ο Θεός εις τον Εαυτό Του, αλλά εις τον Υιό Του, τότε το επιχείρημα που επικαλείται η Σκοπιά είναι γελοίο και εντελώς άσχετο με την υπόθεση.
Πώς είναι άλλωστε δυνατόν να ομιλεί κάποιος εις τον εαυτό του με πληθυντικό μεγαλοπρέπειας και ταυτοχρόνως να ‘εννοεί ότι δύο ή περισσότερα άτομα θα εργαστούν μαζί για να κάνουν κάτι’; Ή εις τον εαυτό του θα ομιλεί κάποιος ή εις άλλους! Ή το ένα θα ισχύει ή το άλλο. Πώς είναι δυνατόν να ισχύουν ταυτοχρόνως και τα δύο; Τί παρανοϊκά και αλλοπρόσαλλα πράγματα είναι αυτά που δημοσιεύει η Σκοπιά προκειμένου να ρίξει ‘στάχτη’ εις τα μάτια τών ακολούθων της, ώστε να τούς αποπροσανατολίσει αλλοιώνοντας και διαστρεβλώνοντας την μεγαλυτέραν αλήθεια τής Πίστεως;
Και για να καταρρίψουμε άπαξ δια παντός το γελοίο, αποτυχημένο και παραπλανητικό επιχείρημα που επικαλείται η Σκοπιά, προκειμένου να παροδηγήσει τούς ακολούθους της όσον αφορά εις την Τριαδικότητα τού Θεού, θα επικαλεστούμε το Γεν. γ:22 που ξεκαθαρίζει τα πράγματα τού Γεν. α:26-27 και ξεσκεπάζει τις ψευδοδιδασκαλίες τού ‘δούλου’. Αναφέρει ο Θεός για τον Αδάμ μετά την πτώση του το εξής: «Ιδού, έγινεν ο Αδάμ ως είς εξ ημών...». Η φράση ‘είς εξ ημών’ αποκλείει να είναι το ‘ημών’ πληθυντικός μεγαλοπρέπειας, διότι ο Θεός είπε ότι ο Αδάμ έγινε ως ΕΝΑΣ από ΕΜΑΣ τα θεία πρόσωπα!
Όπως λοιπόν, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, το ‘ημών’ τού προαναφερθέντος χωρίου δεν είναι πληθυντικός μεγαλοπρέπειας, αλλά δηλώνει πλήθος θείων προσώπων, έτσι και το ‘κατ’ εικόνα ημών, καθ’ ομοίωσιν ημών’ (Γεν. α:26) δεν είναι το ‘ημών’ πληθυντικός μεγαλοπρέπειας, αλλά δηλώνει εμφανώς το πλήθος τών θείων προσώπων από τα οποία αποτελείται η Θεότης!
2) Και είπεν ο Κύριος...έλθετε, ας καταβώμεν, και ας συγχύσωμεν εκεί την γλώσσα αυτών...εκεί συνέχεεν ο Κύριος την γλώσσα πάσης τής γης» (Γεν. ια:6-9). Ευθύς αμέσως παραθέτουμε και την Μετάφραση Νέου Κόσμου για να διαπιστώσουν οι αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς, την κραυγαλέα αλλοίωση τού ιερού κειμένου εις την οποίαν προέβη ο ‘πιστός και φρόνιμος δούλος’ ή όπως υπερφιάλως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται ‘αυθεντικός προφήτης τής γενεάς μας’ και ‘αληθινός εκπρόσωπος τού Ιεχωβά’ (Σκοπιά, 01.06.1973, σελ.342):
«Εμπρός! Ας κατεβούμε και ας συγχύσουμε εκεί την γλώσσα τους ώστε να μην καταλαβαίνουν ο ένας την γλώσσα τού άλλου» (Μ.Ν.Κ. έκδ.1997, η υπογράμμιση δική μας).
Γιατί άραγε μετέφρασε η Εταιρία Σκοπιά το ‘έλθετε’ τού πρωτοτύπου κειμένου με ‘Eμπρός!’; Διότι, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, είναι εμφανέστατο, ότι εδώ δεν πρόκειται για πληθυντικό μεγαλοπρέπειας, αλλά για ΕΝΑ πρόσωπο που απευθύνεται σε τουλάχιστον άλλα ΔΥΟ πρόσωπα!
Έχουμε δηλαδή ΤΡΙΑ θεία πρόσωπα που κατέβηκαν και εσύγχυσαν την γλώσσα τών ανθρώπων τού Πύργου τής Βαβέλ. Τα δε ΤΡΙΑ πρόσωπα που ενήργησαν κατ’ αυτόν τον τρόπο εις τον στίχ.9 η Γραφή τα ενοποιεί εις ΕΝΑΝ Κύριο και λέγει, ότι ‘συνέχεεν ο Κύριος την γλώσσα πάσης τής γης’! ΤΡΙΑ πρόσωπα αλλά ΕΝΑΣ Κύριος, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, που ισχυρίζεστε, ότι η Τριαδικότητα τού Θεού είναι εφεύρεση δική μας λέγοντας: «Εσείς με ποιο δικαίωμα τον κάνατε Τριαδικό Θεό;». Σάς απαντούμε λοιπόν: «Με το δικαίωμα που μάς δίδει η ΙΔΙΑ η Αγία Γραφή»!
ΕΜΕΙΣ, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς, κηρύττουμε αυτά που λέει το ιερό κείμενο τής Γραφής. ΕΣΕΙΣ όμως, οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, και ειδικώτερα οι υπεύθυνοι ΑΝΩΝΥΜΟΙ τής ‘περίφημης’ Μεταφράσεως Νέου Κόσμου, γιατί αλλοιώνουν το κείμενο ώστε να μην μπορούν οι αναγνώστες να διακρίνουν την μεγαλυτέραν αλήθειαν τής Πίστεως, την Τριαδικότητα τού Θεού; Και για να μην υποψιαστούν οι αναγνώστες την παραχάραξη τού κειμένου, η Εταιρία Σκοπιά αλλοίωσε και το ‘έλθετε’ τών στίχ. 3 και 4 σε ‘Eμπρός!’, διότι ήταν πολύ κοντινά τα χωρία κι αν μεταφράζονταν ορθώς, δηλαδή ‘έλθετε’, θα υποψιάζονταν εύκολα οι αναγνώστες την παραχάραξη κάνοντας την σύγκριση.
Εις άλλην όμως παρομοία περίπτωση, που όμως είναι αρκετά μακριά από το υπό έρευνα χωρίο, η Εταιρία Σκοπιά μετέφρασε ΣΩΣΤΑ το ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ Εβραϊκό ρήμα (הָ֚בָה- hā·ḇāh) τού Γεν. ια:3,4,7 σε ‘Ελάτε’!!! Ας εξετάσουμε το επίμαχο χωρίο που αποδεικνύει κι επιβεβαιώνει περιτράνως την ΣΚΟΠΙΜΗ αλλοίωση τού Γεν. ια:7: «Έλθετε, ας σοφισθώμεν κατ’ αυτών, δια να μην πολυπλασιασθώσι...» (Έξοδ. α:10). Διαβάστε τώρα και την ΟΡΘΗ Μετάφραση Νέου Κόσμου: «Ελάτε! Ας φερθούμε έξυπνα απέναντί τους, μήπως και πληθύνουν...» (Έξοδ. α:10, Μ.Ν.Κ. έκδ.1997 η υπογράμμιση δική μας).
Εδώ το ‘Ελάτε!’ το απευθύνει εις τον λαό του ο καινούργιος Φαραώ που ανέλαβε βασιλεία εις την Αίγυπτο, ο οποίος δεν εγνώριζε τον Ιωσήφ. Γιατί όμως η Σκοπιά, αγαπητοί αναγνώστες, δεν μετέφρασε εδώ το ‘ελάτε’ με ‘Εμπρός!’ όπως έκανε με το Γεν. ια:7; Για τον απλούστατο λόγο, ότι το χωρίο είναι ‘ανώδυνο’ γι’ αυτήν. Το χωρίο δηλαδή δεν περιέχει κάποια δογματική αλήθεια που να εκθέτει το πιστεύω της ως πεπλανημένο και το άφησε αναλλοίωτο, κάτι βέβαια που δεν έκανε εις το αντίστοιχο τής Γενέσεως που κάνει ξεκάθαρα λόγο για Τριαδικότητα προσώπων εις την Θεότητα.
Εάν η Εταιρία Σκοπιά αλλοιώνει κατ’ αυτόν τον τρόπο τα χωρία που αναδεικνύουν και αποδεικνύουν την Τριαδικότητα τού Θεού, ΕΣΕΙΣ, οι ακόλουθοί της, που την έχετε εμπιστευθεί για την σωτηρία σας, πώς θα διακρίνετε την μεγαλυτέραν αλήθεια τής Πίστεως, την Τριαδικότητα τού Θεού;
Αντί, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, να κατηγορήσετε την Εταιρία Σκοπιά για τις εξόφθαλμες αλλοιώσεις και παραχαράξεις που έχει κάνει εις το ιερό κείμενο, κατηγορείτε ΕΜΑΣ ως εφευρέτες τού Τριαδικού Θεού, ως δήθεν δηλαδή εφευρέτες αντιγραφικών διδασκαλιών; Για σκεφτείτε καλύτερα, σάς παρακαλούμε πολύ, εάν έχουν ίχνος λογικής αυτά που λέτε.
3) Κι ερχόμαστε τώρα εις τα πιο παράδοξα και μυστηριώδη κεφάλαια τής Παλαιάς Διαθήκης, αυτά τής Γεν. ιη – ιθ κεφάλαια. Δύο κεφάλαια γεμάτα με παραδοξότητες, με μυστηριώδεις Ενικούς και Πληθυντικούς, με εκφράσεις και νοήματα που έχουν καταργήσει κάθε έννοια Συντακτικού! Θα λέγαμε, ότι εις τα συγκεκριμένα κεφάλαια, ευρίσκονται συγκεντρωμένα όλα τα στοιχεία που αναδεικνύουν και αποδεικνύουν το μεγαλείο τής Τριαδικότητος τού Θεού!
Επειδή, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, τα συγκεκριμένα δύο μυστηριώδη κεφάλαια τα έχουμε αναλύσει λεπτομερώς, σάς παραπέμπουμε επί τούτου εις την αντίστοιχη μελέτη μας που ευρίσκεται δημοσιευμένη εις το blog http://eleftheros-aitos.blogspot.gr/2011/09/blog-post.html και φέρει τον τίτλο «Η Τριαδικότης τού Θεού κατά τα μυστηριώδη ΙΗ και ΙΘ κεφάλαια τής Γενέσεως. Ο περίφημος ‘άγγελος Κυρίου’ τής Παλαιάς Διαθήκης και οι εμφανίσεις αυτού. Η μελέτη που αναδεικνύει και αποδεικνύει το μυστήριον τής Τριαδικότητος τού Θεού εις τα περίφημα και μυστηριώδη ΙΗ και ΙΘ κεφάλαια τής Γενέσεως».
Διαβάστε την με προσοχή και θα χαρούμε πολύ να την σχολιάσετε και να μάς εκφράσετε τις τυχόν απορίες, ενστάσεις ή αντιρρήσεις σας.
4) «Ούτω λέγει Κύρος ο Θεός περί τού Εδώμ· Ηκούσαμεν αγγελία παρά Κυρίου, και μηνυτής απεστάλη προς τα έθνη...» (Αβδιού α:1) Εις αυτό το παράδοξο και μυστηριώδες χωρίο ομιλεί ο Κύριος (Γιαχβέ) και λέγει: «ηκούσαμεν παρά Κυρίου»!!! Ομιλεί δε κατ’ αυτόν τον τρόπο, διότι περισσότερα από ΕΝΑ πρόσωπα, ΕΝΑΣ όμως κατά την ουσία Κύριος, άκουσαν από ΑΛΛΟΝ Κύριο, προφανώς από τον Πατέρα! Και για να προλάβουμε τυχόν ένσταση τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ότι εδώ δήθεν ομιλεί ο προφήτης Αβδιού, λέγουμε ότι για τρεις λόγους δεν ισχύει κάτι τέτοιο:
α) Εις ΟΛΕΣ τις περιπτώσεις τής Παλαιάς Διαθήκης κατά τις οποίες συναντούμε την έκφραση ‘Τάδε (ή ούτω) λέγει Κύριος», αυτή ΠΑΝΤΟΤΕ εισάγει αυτολεξεί, αυτούσιους λόγους τού Κυρίου (Γιαχβέ),
β) Ο πληθυντικός (‘ηκούσαμεν’) είναι εντελώς απίθανο να είναι τής μεγαλοπρέπειας, διότι δεν συνηθίζουν να ομιλούν κατ’ αυτόν τον τρόπο οι προφήτες τής Παλαιάς Διαθήκης, και
γ) Εάν τελικά ο πληθυντικός είναι κανονικός και όχι τής μεγαλοπρέπειας, τότε είναι εντελώς αδύνατο να συνυπονοήσουμε μαζί με τον προφήτη και τον λαό ως μέτοχο τής προφητικής εμπνεύσεως!
Να λοιπόν, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς, άλλο ένα χωρίο που αναδεικνύει την Τριαδικότητα τού Θεού, την μεγαλυτέραν αληθεία τής Πίστεως, την οποίαν όχι μόνον αρνείστε, αλλά κατηγορείτε επίσης τούς Ορθοδόξους ως εφευρέτες της.
5) «Διότι ούτω λέγει Κύριος· Ηκούσαμεν φωνή τρομεράν, φόβον και ουχί ειρήνην. Ερωτήσατε τώρα και ίδετε...» (Ιερ. λ:5-6 Εβρ.). Όπως καταλαβαίνουμε, εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα παρόμοιο με το προηγηθέν χωρίο. Ομιλεί ο Κύριος και λέγει σε πληθυντικό αριθμό ‘ηκούσαμεν’, υπονοώντας βεβαίως ότι εις την έννοια τού Κυρίου περιλαμβάνονται περισσότερα τού ΕΝΟΣ πρόσωπα! Το ότι ομιλητής είναι θείο πρόσωπο (Γιαχβέ) και ΟΧΙ ο προφήτης, συνηγορεί και το κατά δεύτερο (β΄) πρόσωπο ρήμα ‘ερωτήσατε’ υπονοώντας βεβαίως ‘εσείς οι άνθρωποι’, ξεχωρίζοντας έτσι τον Εαυτό Του από τούς ανθρώπους!
6) Είπεν ο Κύριος προς τον Κύριόν μου, κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τούς εχθρούς σου υποπόδιον τών ποδών σου. 2. Εκ τής Σιών θέλει εξαποστείλει ο Κύριος την ράβδον τής δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω τών εχθρών σου... 4. Ώμοσεν ο Κύριος, και δεν θέλει μεταμεληθεί... 5. Ο Κύριος, ο εκ δεξιών σου, θέλει συντρίψει βασιλείς εν τη ημέρα τής οργής αυτού» [Ψαλμ. ρι:1-5 (ρθ Ο΄)].
Συμφώνως προς το πρώτο χωρίο, εις αυτόν τον Ψαλμό ένας ‘Κύριος’ (ο Πατήρ) απευθύνεται προς έναν ΔΕΥΤΕΡΟ ‘Κύριο’ (τον Υιό-Μεσσία), τον οποίον θέτει εκ δεξιών Του και τού παρέχει διάφορες υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις. Ομιλώντας δε ο Πατήρ προς τον Υιό-Μεσσία εις τούς στίχ.2, 4 και 5 αναφέρει ΤΡΙΤΟ ‘Κύριο’, πιο συγκεκριμένα κάνει λόγο για ΔΕΥΤΕΡΟ Γιαχβέ (όπως αναφέρεται εις το πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο), περί τού οποίου ομιλεί σε τρίτο (γ΄) πρόσωπο (δεν λέγει δηλαδή ‘θα σού εξαποστείλω ΕΓΩ’, αλλά λέγει ‘θέλει εξαποστείλει ο ΚΥΡΙΟΣ’ στίχ.2). Συνεχίζοντας δε ο Κύριος τού στίχ.1 (ο Πατήρ) τον λόγο Του προς τον Υιό-Μεσσία, αναφέρεται εις τον ΤΡΙΤΟ Κύριο (δηλαδή εις τον ΔΕΥΤΕΡΟ Γιαχβέ) ως να παρίσταται εκ δεξιών τού Υιού-Μεσσία! (‘Ο Κύριος, ο εκ δεξιών σου’ στίχ.5)
Να λοιπόν η Τριαδικότητα τών θείων προσώπων την οποίαν οι ακόλουθοι τής Σκοπιάς αρνούνται ισχυριζόμενοι, ότι την εφηύραμε εμείς οι Ορθόδοξοι!
‘ΣΚΟΠΕΛΟ’ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΚΥΡΙΩΝ ΤΟΥ ΨΑΛΜ. ΡΙ:1-5 (ΡΘ Ο΄)
Για να αποφύγει όμως η Εταιρία Σκοπιά τον ‘σκόπελο’ τών πολλών Κυρίων, ισχυρίζεται, ότι από τον στίχ.2 κι εξής δεν ομιλεί ο Γιαχβέ, αλλά ο Δαυίδ προς τον Υιό-Μεσσία, εφόσον όλος ο ψαλμός απευθύνεται εις Αυτόν, και ότι ο Γιαχβέ τού στίχ.5 είναι ο Θεός-Πατήρ που «υποστηρίζει τον Αρχιερέα Του και ταυτοχρόνως ισχυρό πολεμιστή Του» (Σκοπιά, 01.07.1990, σελ.20, παρ.12)! Δηλαδή, με λίγα λόγια, η Σκοπιά δεν θεωρεί την παρουσία κάποιου Κυρίου εκ δεξιών τού Μεσσία κατά κυριολεκτική έννοια, αλλά την ερμηνεύει με μεταφορική έννοια ως «μία κατάσταση που χρησιμοποιείται μεταφορικά σε σχέση με την βοήθεια και την προστασία που παρέχει ο Θεός σε εκείνους που τον υπηρετούν» (Ενόραση, τόμ.2, σελ.1273 η υπογράμμιση δική μας) και ότι «ο Ιεχωβά είναι ‘στα δεξιά’ τών υπηρετών του ώστε να πολεμάει για χάρη τους. Με αυτόν τον τρόπο τούς παρέχει προστασία και βοήθεια...» (Σκοπιά, 01.09.2006, σελ.14, παρ.8).
Γνωρίζοντας λοιπόν η Σκοπιά, ότι δεν είναι δυνατόν να ομιλεί ο Δαυίδ κατ’ αυτόν τον τρόπο και να διατάζει τον Μεσσία, εφηύρε, ή κατ’ άλλην εξήγηση μιμήθηκε, εις την Μ.Ν.Κ. έναν τρόπο ώστε η επίμαχη φράση ‘κατακυρίευε εν μέσω τών εχθρών σου’ να μην υπονοεί τον Δαυίδ ως ομιλητή: πρόσθεσε την λεξούλα ‘λέγοντας’ ώστε η συγκεκριμένη φράση να αναφέρεται ως λόγος τού Γιαχβέ (προς τον Μεσσία) και όχι ως λόγος τού Δαυίδ (προς τον Μεσσία)!!! Ας θαυμάσουμε λοιπόν όλοι τον ‘πιστό και φρόνιμο δούλο’ επί το γνωστό πλέον ‘θεάρεστον’ έργον τής αλλοιώσεως και διαστρεβλώσεως τού νοήματος τού ιερού κειμένου τής Γραφής:
«Το ραβδί της ισχύος σου θα στείλει ο Ιεχωβά από την Σιών, λέγοντας: ‘Κατακυρίευε ανάμεσα στους εχθρούς σου’» (Ψαλμ. ρι:2 Μ.Ν.Κ., έκδ.1997, η υπογράμμιση δική μας)
Όσοι όμως μπορούν να διαβάσουν από το πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο ή από αντίστοιχες Αγγλικές μεταφράσεις, παρατηρούν, ότι δεν υπάρχει κάποια Εβραϊκή λέξη που να πρέπει να μεταφραστεί με την μετοχή ‘λέγοντας’ την οποία αυθαιρέτως πρόσθεσε η Μ.Ν.Κ.! Το πρωτότυπο δηλαδή Εβραϊκό κείμενο, λέει αυτό που έχει ορθώς μεταφραστεί εις την μετάφραση τού Νεοφύτου Βάμβα κι έχει ως εξής: «Εκ τής Σιών θέλει εξαποστείλει ο Κύριος την ράβδον τής δυνάμεώς σου· κατακυρίευε εν μέσω τών εχθρών σου».
Από τις 50 και πλέον Αγγλικές μεταφράσεις τού Εβραϊκού κειμένου που έχουμε υπ’ όψιν μας, μόνον εις 3 παρατηρείται η προσθήκη τής μετοχής ‘λέγοντας’, και αυτές είναι οι εξής: The New American Bible, New American Standard Bible, Today’s New International Version. Η Σκοπιά, λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, επέλεξε να ακολουθήσει και να μιμηθεί την μειοψηφία (3 μεταφράσεις) και όχι την ισχυρή πλειοψηφία (47 μεταφράσεις)!
ΨΑΛΜ. ΡΙ:1-5 (ΡΘ Ο΄)
Συνοψίζοντας λοιπόν, όσον αφορά εις το συγκεκριμένο ψαλμικό χωρίο, παρατηρούμε τα εξής:
α) Η συνάφεια τού κειμένου δεν μάς επιτρέπει να θεωρήσουμε αλλαγή ομιλητού εις τον στίχ.2 όπως διακαώς επιθυμεί η Εταιρία Σκοπιά. Οπότε για να ισχύει το σκεπτικό τού ‘δούλου’ περί αλλαγής ομιλητού (από τον Γιαχβέ δηλαδή εις τον Δαυίδ), θα πρέπει να παραθέσει και την αντίστοιχη επιχειρηματολογία και όχι να εισαγάγει επιπλέον λέξεις (π.χ. ‘λέγοντας’) για να επιτύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα.
β) Το ότι ομιλητής συνεχίζει να είναι ο Γιαχβέ ΚΑΙ εις τον στίχ.2 είναι εμφανές από την φράση ‘κατακυρίευε εν μέσω τών εχθρών σου’ και ειδικά από την προστακτική ‘κατακυρίευε’ με την οποίαν διατάσσει ο Γιαχβέ τον Μεσσία. Είναι δυνατόν να ομιλεί κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Δαυίδ εις τον Μεσσία και να τον διατάσσει να κάνει κάτι; Φυσικά και όχι!
γ) Εάν τελικά εις τον στίχ.2 συνεχίζει να ομιλεί το ίδιο πρόσωπο που ομιλεί εις τον στίχ.1, δηλαδή ο Γιαχβέ, τότε είναι εμφανέστατο ότι ο Γιαχβέ κάνει λόγο περί ΑΛΛΟΥ Γιαχβέ εφόσον λέγει: «Εκ τής Σιών θέλει εξαποστείλει ο Κύριος...».
δ) Εάν τελικά ομιλητής είναι ο Δαυίδ, όπως ισχυρίζεται η Εταιρία Σκοπιά, αυτή η άποψη έχει εναντίον της το γεγονός που ήδη προαναφέραμε, ότι δεν είναι δυνατόν να ομιλεί κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Δαυίδ εις τον Μεσσία και να τον διατάσσει να κάνει κάτι (‘κατακυρίευε’).
ε) Το ότι η Σκοπιά έχει συνταχθεί με το μέρος τών τριών (3) μεταφράσεων, οι οποίες έχουν αυθαιρέτως προσθέσει την επιπλέον λέξη ‘λέγοντας’, και όχι με το μέρος τών 47 που δεν αναφέρουν την ανωτέρω λέξη, μάς κάνει να υποπτευόμαστε ότι αγωνίζεται απεγνωσμένα να πείσει τούς αναγνώστες της, ότι ομιλητής εις το συγκεκριμένο χωρίο (και όχι μόνον εις αυτό, αλλά και εις όλο τον ψαλμό) είναι ο Δαυίδ και όχι κάποιο άλλο Θείο πρόσωπο. Οπότε, δι’ αυτής τής τακτικής, αποφεύγει τον ‘σκόπελο’ τού δευτέρου Γιαχβέ και ο ψαλμός είναι ερμηνευτικά πλέον ‘ανώδυνος’ γι’ αυτήν!
7) «Διότι αυτός είναι ο Θεός ημών·...Σήμερον εάν ακούσητε τής φωνής αυτού, 8. μη σκληρύνετε την καρδίαν σας, ως εν τω παραπικρασμώ, ως εν τη ημέρα τού πειρασμού εν τη ερήμω· 9. όπου οι πατέρες σας με επείρασαν, με εδοκίμασαν, και είδον τα έργα μου. 10. Τεσσαράκοντα έτη δυσηρεστήθην με την γενεάν εκείνη, και είπα, Ούτος είναι λαός πεπλανημένος την καρδίαν, και αυτοί δεν εγνώρισαν τας οδούς μου. 11. Δια τούτο ώμοσα εν τη οργή μου, ότι εις την ανάπαυσή μου δεν θέλουσιν εισέλθει» [Ψαλμ. 95: 7-11 (94: 8-11 Ο΄)]
Εις την ανωτέρω ενότητα ομιλεί ένα θείο πρόσωπο ως Γιαχβέ για τον Εαυτό Του (‘με επείρασαν’, ‘με εδοκίμασαν’, ‘είδον τα έργα μου’, ‘δυσηρεστήθην’, ‘τας οδούς μου’, ‘ώμοσα’, ‘εν τη οργή μου’, ‘εις την ανάπαυσή μου’), το οποίο όμως διακρίνει και ξεχωρίζει τον Εαυτό Του από άλλο θείο πρόσωπο - Γιαχβέ (‘ο Θεός ημών’), εις το οποίο αναφέρεται με την αντωνυμία ‘αυτού’. Το μυστήριο τού ομιλούντος Γιαχβέ αποκαλύπτει η Καινή Διαθήκη. Σύμφωνα με την προς Εβραίους Επιστολή, αυτός ο ομιλητής Γιαχβέ εις το υπό έρευνα χωρίο είναι ρητώς το Άγιον Πνεύμα!
«Διο, καθώς λέγει το Πνεύμα το Άγιον· σήμερον εάν τής φωνής αυτού ακούσητε…» (Εβρ. γ:7)
Ο δε άλλος Γιαχβέ, τον Οποίον το Άγιον Πνεύμα εννοεί με την αντωνυμία ‘αυτού’, δεν είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει κάποιος, ότι είναι ο Θεός Πατήρ. Εξηγούμε λοιπόν εν συντομία το Ψαλμικό χωρίο εις το οποίο το Άγιον Πνεύμα λέγει: «Σήμερα, κατά την μεσσιακή ημέρα (Εβρ. δ:7), όταν ακούσετε την φωνή Αυτού, τού Θεού Πατρός, ο Οποίος τώρα λαλεί δια τού Υιού (Εβρ. α:1), μην πράξετε τα ίδια, τα οποία έπραξαν εις Εμένα τον Παράκλητο οι πατέρες σας εις την έρημο». Δι’ αυτού λοιπόν τού τρόπου λύνεται το αίνιγμα τού παραδόξου τούτου χωρίου και αποκαλύπτεται η Δυαδικότητα τών θείων προσώπων εις την Θεότητα.
Δι’ αυτού επίσης τού τρόπου το Άγιον Πνεύμα τρανώς διακηρύσσεται υπό τής Γραφής ΟΧΙ ως ‘ενεργός δύναμις’, όπως πεπλανημένως διδάσκεται από την Εταιρία Σκοπιά και τούς ακολούθους της, αλλά ως Γιαχβέ!
ΤΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
Εσείς οι ίδιοι τώρα, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, εις τον πρόλογο τής επιστολής σας γράψατε επί λέξει τα εξής: «Σας κάνουμε λοιπόν γνωστό ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά είναι αληθινοί χριστιανοί που έχουν σαν οδηγό και καθοδηγούνται από ολόκληρη την Αγία γραφή...». (η υπογράμμιση δική μας)
Εις αυτό λοιπόν το σημείο επιθυμούμε να σάς ερωτήσουμε το εξής απλό: Εφόσον δέχεστε οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά ολόκληρη την Αγία Γραφή όπως ισχυρίζεστε, τότε λογικά θα πρέπει να δέχεστε και αυτό το χωρίο που διακηρύσσει το Άγιο Πνεύμα ως Γιαχβέ!
Δέχονται λοιπόν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, αυτή την ξεκάθαρη Αγιογραφική αλήθεια, ότι το Άγιον Πνεύμα είναι κι αυτό Γιαχβέ, δηλαδή πρόσωπο τής Θεότητος, όπως εμφανέστατα διακηρύσσεται υπό τού Αποστόλου Παύλου εις την προς Εβρ. γ:7 ή το έχουν υποβιβάσει και υποτιμήσει εις μίαν απλή απρόσωπη δύναμη;
8) «Άκουσόν μου, Ιακώβ, και Ισραήλ τον οποίον εγώ εκάλεσα· εγώ αυτός είμαι· εγώ ο πρώτος και ο έσχατος. 13. Και η χειρ μου εθεμελίωσε την γην, και η δεξιά μου εμέτρησε με σπιθαμήν τούς ουρανούς· όταν καλώ αυτούς, παρίστανται ομού. 14. Συνάχθητε, πάντες εσείς, και ακούσατε· τις εκ τούτων ανήγγειλε ταύτα; Ο Κύριος ηγάπησεν αυτόν· (ενν. τον Κύρο)...15. Εγώ, εγώ ελάλησα· ναι, εκάλεσα αυτόν· έφερα αυτόν, και εγώ θέλω ευοδώσει την οδόν αυτού. 16. Πλησιάσατε προς εμέ, ακούσατε τούτο· απ’ αρχής δεν ελάλησα εν κρυπτώ· εξότου έγινε τούτο, εγώ ήμην εκεί· και τώρα Κύριος ο Θεός απέστειλεν εμέ, και το πνεύμα αυτού» (Ησα. μη:12-16, η υπογράμμιση δική μας).
Είναι φανερό, ότι εις την ανωτέρω ενότητα ομιλεί από την αρχή ένα Θείο πρόσωπο, εφόσον λέγει για τον Εαυτό Του, ότι είναι αιώνιος (‘εγώ ο πρώτος και ο έσχατος’ στίχ.12), δημιουργός τής γης και τού ουρανού (‘η χειρ μου εθεμελίωσε την γην, και η δεξιά μου εμέτρησε με σπιθαμήν τούς ουρανούς’ στίχ.13) κι ότι είναι Αυτός που εκάλεσε τον Κύρο (‘Εγώ, εγώ ελάλησα· ναι, εκάλεσα αυτόν· έφερα αυτόν, και εγώ θέλω ευοδώσει την οδόν αυτού’ στίχ.15). Αλλά εις τον στίχ.16 το Θείο αυτό πρόσωπο παρουσιάζει τον Εαυτό Του, καθώς και το Πνεύμα, ως απεσταλμένο τού Κυρίου (Γιαχβέ)! Γίνεται δηλαδή φανερό, ότι εις αυτήν την ενότητα ομιλεί ο Υιός. Ο δε Κύριος, ο Οποίος απέστειλε Αυτόν και το Πνεύμα, είναι ο Πατήρ!
Εις επιβεβαίωσιν τής παραπάνω ερμηνείας έρχεται η Αποκάλυψη τού Ιωάννου, η οποία μάς διευκρινίζει, ότι το Θείο πρόσωπο που απεστάλη από τον Κύριο, και που εις την ανωτέρω ενότητα χαρακτηρίζεται ως ‘πρώτος και έσχατος’ (στίχ.12), δεν είναι άλλος από τον Υιό! (Αποκ. α:17, β:8, κβ:13)
Να λοιπόν τα ΤΡΙΑ θεία πρόσωπα τού Θεού που αδυνατούν να διακρίνουν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, και λόγω τής συγκεκριμένης αδυναμίας τους κατηγορούν ΕΜΑΣ τούς Ορδοδόξους ως δήθεν εμπνευστές και εφευρέτες τής Τριαδικότητος τού Θεού!
9) Εις το τελευταίο χωρίο εκ τής Παλαιάς Διαθήκης που ακολουθεί, λόγω τών πολλών επαναλήψεων τής λέξεως ‘Κύριος’, προκειμένου να διευκολύνουμε εις την κατανόηση τού νοήματος, εις ποίον δηλαδή ακριβώς Κύριο αναφέρεται κάθε φορά, προέβημεν εις ορισμένες διευκρινίσεις εντός παρενθέσεων.
«...διότι εγώ, λέγει Κύριος (το Άγιον Πνεύμα), θέλω είσθαι εις αυτήν τείχος πυρός κύκλω, και θέλω είσθαι προς δόξαν εν μέσω αυτής... 7. Ω! Διασώθητι, Σιών, η κατοικούσα μετά τής θυγατρός τής Βαβυλώνος. 8. Διότι ούτω λέγει ο Κύριος τών δυνάμεων· (ο Υιός-Μεσσίας) Μετά την δόξα με απέστειλε προς τα έθνη, τα οποία σάς λεηλάτησαν· διότι όστις εγγίζει εσάς εγγίζει την κόρη τού οφθαλμού Αυτού (τού Πατρός). 9. Διότι, ιδού, εγώ (ο Υιός-Μεσσίας) θέλω σείσει την χείρα μου επ’ αυτά και θέλουσιν είσθαι λάφυρον εις τούς δουλεύοντας αυτά· και θέλετε γνωρίσει ότι ο Κύριος τών δυνάμεων με απέστειλε. (δηλ. ο Πατήρ) 10. Τέρπου και ευφραίνου, θύγατερ Σιών· διότι, ιδού, έρχομαι, και θέλω κατοικήσει εν μέσω σου, λέγει Κύριος. (Υιός-Μεσσίας) 11. Και έθνη πολλά θέλουσιν ενωθεί μετά τού Κυρίου (τού Πατρός) εν τη ημέρα εκείνη, και θέλουσιν είσθαι λαός μου· (τού Υιού-Μεσσία) και θέλω κατοικήσει εν μέσω σου, και θέλεις γνωρίσει ότι ο Κύριος τών δυνάμεων (ο Πατήρ) με εξαπέστειλε προς σε» (Εμένα τον Υιό) [Ζαχ. β:5-11 (9-15 Ο΄)].
Ο ΠΡΩΤΟΣ Κύριος (Γιαχβέ), στίχ.5, ο οποίος λέγει «θέλω είσθαι εις αυτήν τείχος πυρός κύκλω κ.λ.π.», είναι το Άγιον Πνεύμα, το οποίο εις την συνέχεια τού λόγου αναφέρεται εις ΔΕΥΤΕΡΟ Κύριο (Γιαχβέ), στίχ.8, ο οποίος λέγει για τον Εαυτό Του, ότι απεστάλει να σείσει τα έθνη, να κατοικήσει εις την Σιών και να ελκύσει εις την πίστη έθνη πολλά. Πρόκειται προφανώς για τον Υιό-Μεσσία, ο Οποίος αναφέρεται με σειρά Του εις ΤΡΙΤΟ Κύριο (Γιαχβέ), στίχ.9, ο οποίος τον απέστειλε, όπως επανειλημμένως τονίζει, και είναι προφανώς ο Πατήρ.
Όπως βλέπουμε λοιπόν, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, εδώ έχουμε να κάνουμε με ΤΡΙΑ πρόσωπα, που ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ ονομάζονται με το όνομα ‘Κύριος’, το οποίο εις τα Εβραϊκά είναι Γιαχβέ! Επιμένετε ακόμη εις τον ισχυρισμό σας, ότι η Τριαδικότης τού Θεού είναι δική μας εφεύρεση και όχι διδασκαλία τής Γραφής;
Το μυστήριο τού Τριαδικού Θεού αποκαλύπτεται σαφέστατα ΚΑΙ εις την Καινή Διαθήκη. Αναφέρουμε ενδεικτικώς τα εξής χωρία:
1) «Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν τού Χριστού» (Β΄ Θεσ. γ:5)
Εις το καταπληκτικό τούτο χωρίο, αγαπητoί αναγνώστες, αναφέρεται ένας ‘Κύριος’, ο Οποίος κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ‘Θεού’ (Πατέρα) και εις την υπομονή τού ‘Χριστού’! Ποιος άραγε λέτε εσείς, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, να είναι ο συγκεκριμένος Κύριος, που μάς κατευθύνει εις τον Πατέρα και εις τον Υιό; Έχετε κάποιον υπ’ όψιν σας; Εις την ερώτηση που μάς θέσατε εσείς οι ίδιοι δεν ισχυριστήκατε, ότι ο Κύριος είναι ΕΝΑΣ; Έχουμε και άλλον Κύριο, εκτός από τον Πατέρα, που εδώ αναφέρεται ως ‘Θεός’, και από τον Υιό, που εδώ αναφέρεται ως ‘Χριστός’;
Ίσως για εσάς τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά το χωρίο να έχει κάποια δυσκολία εις την εξήγησή του, για εμάς όμως τούς Ορθοδόξους δεν υφίσταται ουδεμίαν δυσκολία. Εις τα χωρία τής Παλαιάς Διαθήκης που αναφέραμε προηγουμένως, είδαμε εμφανέστατα η Γραφή να κάνει λόγο για την Κυριότητα τού Αγίου Πνεύματος, ότι είναι δηλαδή ΚΑΙ Αυτό Κύριος. Οπότε το Άγιον Πνεύμα, εν προκειμένω ως Κύριος, κατευθύνει τις καρδιές τών πιστών εις την αγάπη τού Θεού και εις την υπομονή τού Χριστού!
Μήπως, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς, επειδή το χωρίο είναι εμφανέστατα Τριαδικό, γι’ αυτό και η Σκοπιά το έχει κυριολεκτικά εξαφανίσει από τις εκδόσεις της, μην τυχόν και πέσει εις την αντίληψη τών ακολούθων της;
Αναρωτιόμαστε επ’ αυτού, διότι εις την μοναδική Σκοπιά εις την οποίαν αναφέρεται (από το 1950 έως σήμερα!!!) είναι εις αυτήν τής 15.07.1961, σελ.421 («Θυμηθείτε ότι ο...υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή. Ματθ.κδ:13, Β΄ Θεσ. γ:5») χωρίς βέβαια να τολμάει ‘ο δούλος’ να σχολιάσει και να αναλύσει ποιος τελικά είναι ο εν λόγω Κύριος!
Γιατί άραγε, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, μέσα σε διάστημα 62 ολόκληρων ετών (!!!) η Σκοπιά δεν έχει τολμήσει να σχολιάσει δογματικά το συγκεκριμένο χωρίο, και να εξηγήσει εις τούς αναγνώστες ποιος τελικά είναι αυτός ο ΚΥΡΙΟΣ που κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ΘΕΟΥ και εις την υπομονή τού ΧΡΙΣΤΟΥ; Τί φοβάται και κρύβει επιμελώς το συγκεκριμένο χωρίο;
Αλλά αυτό (Β΄ Θεσ. γ:5) δεν είναι το μοναδικό σημείο εις το οποίο η Καινή Διαθήκη κάνει λόγο περί τής Κυριότητος τού Αγίου Πνεύματος. Αναφέρουμε ενδεικτικώς και το Β΄ Κορ. γ:16-17 όπου διαβάζουμε τα εξής:
«Ηνίκα δ’ αν επιστρέψη προς Κύριον, περιαιρείται το κάλυμμα. 17. Ο δε Κύριος το Πνεύμά εστιν· ού δε το Πνεύμα Κυρίου, εκεί ελευθερία» δηλαδή «Αλλά όταν ο άπιστος Ιουδαίος (επι)στρέψει προς τον Κύριο, τότε αφαιρείται το κάλυμμα. Ο δε Κύριος (σ’ αυτήν την περίπτωση) είναι το Πνεύμα. Όπου δε είναι το Πνεύμα τού Κυρίου (τού Θεού Πατρός), εκεί είναι ελευθερία».
Ρητώς εις το ανωτέρω χωρίο αναφέρεται, αγαπητοί αναγνώστες, ότι το Πνεύμα είναι ‘ο Κύριος’. Το δε ‘Κύριος’ τούτο εις την Έξοδ. λδ:34, απ’ όπου αντλείται η φρασεολογία τού χωρίου υπό τού Αποστόλου, εις τα Εβραϊκά είναι ‘Γιαχβέ’! Παραδόξως όμως, κατά μεν το Β΄ Κορ. γ:17 ο Παράκλητος είναι ‘το Πνεύμα Κυρίου’, κατά δε τον προηγούμενο στίχ.16 είναι αυτός ‘ο Κύριος’! Πράγματι, ως πρόσωπο ο Παράκλητος είναι ‘το Πνεύμα Κυρίου’, δηλαδή το Πνεύμα τού Γιαχβέ Πατρός, και ταυτοχρόνως ως ουσία είναι ‘ο Κύριος’, ο Γιαχβέ, διότι είναι η όλη Θεία ουσία, ο όλος Θεός!
[πρβλ. τον περίφημο ‘άγγελο Κυρίου’ ή ‘άγγελο Θεού’ τής Παλαιάς Διαθήκης ο Οποίος είναι ταυτοχρόνως αυτός ‘ο Κύριος’ και ‘ο Θεός’ (Γεν. ιστ:7-14, κα:17-19, κβ:11-18 κλπ). Όσοι εκ τών αναγνωστών ενδιαφέρονται να εμβαθύνουν περισσότερο εις το συγκεκριμένο θέμα, τού περιφήμου δηλαδή ‘αγγέλου’ τής Παλαιάς Διαθήκης, παραπέμπουμε εις την ειδική ημών μελέτη με τον τίτλο «Η Τριαδικότης τού Θεού κατά τα μυστηριώδη ΙΗ και ΙΘ κεφάλαια τής Γενέσεως. Ο περίφημος ‘άγγελος Κυρίου’ τής Παλαιάς Διαθήκης και οι εμφανίσεις αυτού. Η μελέτη που αναδεικνύει και αποδεικνύει το μυστήριον τής Τριαδικότητος τού Θεού εις τα περίφημα και μυστηριώδη ΙΗ και ΙΘ κεφάλαια τής Γενέσεως» που ευρίσκεται δημοσιευμένη εις το blog http://eleftheros-aitos.blogspot.gr/2011/09/blog-post.html]
2) «Υμάς δε ο Κύριος πλεονάσαι και περισσεύσαι τη αγάπη εις αλλήλους και εις πάντας, καθάπερ και ημείς εις ημάς, εις το στηρίξαι υμών τας καρδίας αμέμπτους εν αγιωσύνη έμπροσθεν τού Θεού και πατρός ημών εν τη παρουσία τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά τών αγίων αυτού» (Α΄ Θεσ. γ:12-13) δηλαδή «Εις εσάς δε ο Κύριος είθε να δώσει να έχετε πλουσίως και με το παραπάνω την αγάπη μεταξύ σας και προς όλους, όπως και εμείς έχουμε προς εσάς. Έτσι θα σάς κάνει να σταθείτε άμεμπτοι με αγιωσύνη μπροστά εις τον Θεό και πατέρα μας κατά την παρουσία τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού μαζί με όλους τούς αγίου Του».
Ό,τι ισχύει για το προηγηθέν χωρίο (Β΄ Θεσ. γ:5) το ίδιο ισχύει και εις αυτό. Ποιος είναι αυτός ο Κύριος , αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, που θα κάνει τούς πιστούς να σταθούν άμεμπτοι με αγιωσύνη μπροστά εις τον Θεό και πατέρα μας κατά την παρουσία τού Κυρίου Ιησού; Μήπως εδώ γίνεται λόγος για ακόμη μία φορά για την κυριότητα τού Αγίου Πνεύματος; Μήπως ΚΑΙ ΑΥΤΟ το χωρίο αποδεικνύει, ότι η Σκοπιά διδάσκει άλλο ευαγγέλιο ως προς το πρόσωπον τού Αγίου Πνεύματος, ευαγγέλιο όχι τού Χριστού, αλλά τού Μπρούκλιν, και κατά τον Παύλο τέτοιος ‘κήρυκας’ είναι ΑΝΑΘΕΜΑ; (Γαλ. α:8)
Και όλως τυχαίως πάλι, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς, δεν υπάρχει ΟΥΤΕ ΜΙΑ Σκοπιά τα τελευταία 62 έτη (!!!) που να σχολιάζει το συγκεκριμένο χωρίο ώστε να εξηγήσει εις τούς αναγνώστες για ποιον ακριβώς ΚΥΡΙΟ κάνει λόγο ο Απόστολος Παύλος; Σαν πολλές ‘συμπτώσεις’ δεν νομίζετε ότι έχουν μαζευτεί;
3) «Πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος» (Ματθ. κη:19).
Εδώ, αγαπητοί αναγνώστες, έχουμε να κάνουμε με ένα από τα κλασικότερα Τριαδικά χωρία τής Καινής Διαθήκης. Ερωτούμε λοιπόν τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά: Εφόσον το όνομα τού Πατρός (κατ’ αυτούς) είναι Ιεχωβά, το όνομα τού Υιού είναι Ιησούς (Λουκ. α:31, β:21) και το όνομα τού Αγίου Πνεύματος (κατά την Γραφή) είναι Παράκλητος (Ιωάν.ιδ:16, 26, ιε:26, ιστ:7), κι εφόσον οι επιτελούντες την βάπτιση είναι τρεις, (ή κατ’ άλλην διατύπωση ο πιστός βαπτίζεται εις τρία τινά Πατέρα - Υιό - Άγιον Πνεύμα), μπορούν οι ακόλουθοι τής Εταιρίας Σκοπιά να μάς εξηγήσουν, γιατί ο Χριστός χρησιμοποίησε την λέξη ‘όνομα’ εις τον ενικό αριθμό και δεν είπε: «εις τα ονόματα τού Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος»;
Κι εφόσον το Άγιον Πνεύμα (κατά τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά) δεν είναι πρόσωπο, αλλά δύναμις όπως ο ηλεκτρισμός, πώς είναι δυνατόν να συντάσσεται και να τίθεται παραλλήλως προς πρόσωπα, αλλά και πώς είναι δυνατόν οι άνθρωποι να βαπτίζονται σε πρόσωπα και σε απρόσωπες δυνάμεις ταυτοχρόνως;
Πώς είναι δηλαδή δυνατόν να ισχύει η γελοία ερμηνεία τής Σκοπιάς, ότι όταν βαπτίζεται κάποιος σημαίνει ότι για μεν τον Πατέρα: «Το να βαφτιστεί ‘εις το όνομα του Πατρός’, σημαίνει ότι ο υποψήφιος για βάφτισμα αναγνωρίζει τη θέση και την εξουσία του Θεού... (σημ. για δε τον Υιό) Το να βαφτιστεί κάποιος ‘εις το όνομα του Υιού’ σημαίνει να δεχτεί τη θέση και την εξουσία του Χριστού... (σημ. αλλά για το Άγιο Πνεύμα) Ένα άτομο πρέπει επίσης να βαφτιστεί ‘εις το όνομα του αγίου πνεύματος’. Πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι το άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο, αλλά η ενεργός δύναμη του Θεού...» (Σκοπιά, 15.01.1989, σελ.12, παρ.12-14 πρβλ.και Σκοπιά, 15.01.1992, σελ.21-22).
Κατά την Σκοπιά δηλαδή, αγαπητοί αναγνώστες, βαπτιζόμεθα εις πρόσωπα και εις απρόσωπες δυνάμεις!!!
Το ‘ευαγγέλιο’ τού Μπρούκλιν εις όλον του το μεγαλείο, που όμως, όπως προείπαμε, κατά τον Παύλο, τέτοιοι κήρυκες υπάγονται εις ΑΝΑΘΕΜΑ! (Γαλ. α:8) Κατά την Εκκλησία τού Χριστού, το συγκεκριμένο αινιγματικό χωρίο έχει την εξής εξήγηση: Τα τρία πρόσωπα που αναφέρονται (Πατήρ - Υιός - Άγιον Πνεύμα), είναι ΕΝΑ κατ’ ουσίαν ‘όνομα’, ΜΙΑ δηλαδή ουσία, ΕΝΑΣ Θεός.
ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΚΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΟΥΝ ΤΗΝ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΕΙΣ ΤΟ
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘ. ΚΗ:19
Εις αυτό το σημείο ας θυμηθούμε επίσης το παραδοξότατο και καταπληκτικότατο χωρίο Αποκ. κβ:3-4 όπου αναφέρει πλήθος ενικών, όπου κανονικώς ανεμένοντο πληθυντικοί:
«...ο θρόνος (αντί ‘οι θρόνοι’) τού Θεού και τού αρνίου εν αυτή έσται (αντί ‘έσονται’), και οι δούλοι αυτού (αντί ‘αυτών’) λατρεύσουσιν αυτώ (αντί ‘αυτοίς’) και όψονται το πρόσωπον αυτού (αντί ‘τα πρόσωπα αυτών’), και το όνομα αυτού (αντί ‘τα ονόματα αυτών’) επί τών μετώπων αυτών». Δηλαδή «...ο θρόνος τού Θεού και τού Αρνίου θα είναι σ’ αυτή (την πόλη), και οι δούλου αυτού (τού Θεού και τού Αρνίου) θα λατρεύουν αυτόν, και θα βλέπουν το πρόσωπό του (την μορφή του), και το όνομά του θα είναι στα μέτωπά τους»
Συμφώνως προς το ανωτέρω συντακτικώς ‘αλλόκοτο’ χωρίο, ‘ο Θεός’ και το ‘το Αρνίον’ είναι κατ’ ουσίαν ΕΝΑΣ Θεός και έχουν ΕΝΑ όνομα, γι’ αυτό δε τον λόγο, ενώ τα υποκείμενα τής προτάσεως είναι ΔΥΟ (‘Θεός’ και ‘Αρνίον’) όλα τα ρήματα, τα ουσιαστικά και οι αντωνυμίες αναφέρονται εις Ενικό και όχι εις Πληθυντικό αριθμό! Το μυστήριο τού Τριαδικού Θεού έχει καταργήσει πάσαν έννοια συντακτικού!
Εις το υπό έρευνα χωρίο, η Θεότης τού Υιού και η προσωπικότητα τού Αγίου Πνεύματος, φαίνονται και εκ τού ότι ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα τίθενται παραλλήλως προς τον Πατέρα, αναφέρονται δηλαδή μαζί με τον Πατέρα ως πρόσωπα τής ΙΔΙΑΣ φύσεως με τον Αυτόν. Επίσης φαίνεται και από την έννοια τής βαπτίσεως. Διότι ‘βαπτίζομαι εις το όνομα τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος’ σημαίνει: «παραδίδομαι δια πίστεως εις τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα και ανήκω πλέον εις Αυτούς, γίνομαι δηλαδή ιδιοκτησία Αυτών». Προφανώς ο άνθρωπος παραδίδεται και ανήκει εις πρόσωπο, όχι εις πράγμα. Με την θρησκευτική δε έννοια ο άνθρωπος παραδίδεται και ανήκει εις τον ΘΕΟ και όχι εις κάποιο κτίσμα! (Πρβλ. «Μη Παύλος εσταυρώθη υπέρ υμών; Ή εις το όνομα Παύλου εβαπτίσθητε;» Α΄ Κορ. α:13)
Ολοκληρώνοντας την ανάλυση τού υπό έρευνα χωρίου, να ενημερώσουμε τούς αγαπητούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά, οι οποίοι δεν θεωρούν καν πρόσωπο το Άγιο Πνεύμα, αλλά το εκλαμβάνουν απλώς ως δύναμη, δηλαδή ως πράγμα, ότι κατά την Γραφή ουδέποτε γίνεται κάτι ‘εις το όνομα’ πράγματος, αλλά πάντοτε ‘εις το όνομα’ προσώπου.
Δια πλήθους λοιπόν Ενικών, η ουσιαστική ενότητα τού Θεού και τού Αρνίου αναδεικνύεται και αποδεικνύεται κατά τρόπο τον οποίον θα μπορούσαμε να χαρακτηρίσουμε ως ΚΛΑΣΙΚΟ!
Ο Θεός και το Αρνίο έχουν ΕΝΑ θρόνο, ΜΙΑ μορφή, ΕΝΑ όνομα! Ιδιαιτέρως δηλαδή αξιοπαρατήρητο είναι, ότι ο Θεός και το Αρνίο έχουν ΕΝΑ ΟΝΟΜΑ, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά! Και οι πιστοί εις τον Θεό και το Αρνίο είναι δούλοι ΕΝΟΣ και λατρεύουν ΕΝΑΝ!
Παρόμοια παραδοξότατη έννοια συναντούμε και εις το Ιωάν. ι:28-30 «...καγώ ζωήν αιώνιον δίδωμι αυτοίς, και ου μη απόλωνται εις τον αιώνα, και ουχ αρπάσει τις αυτά εκ τής χειρός μου. 29. Ο Πατήρ, ός δέδωκέ μοι, (ενν. τα πρόβατα) μείζων πάντων εστί, και ουδείς δύναται αρπάζειεν εκ τής χειρός τού Πατρός μου. 30. Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν» δηλαδή «...και εγώ τούς δίνω ζωή αιώνια, και δεν θα θανατωθούν ποτέ, διότι δεν θα τα αρπάξει κανείς από το χέρι μου. Ο Πατέρας, ο οποίος μού τα έχει δώσει, είναι ανώτερος όλων, και κανείς δεν μπορεί να τα αρπάξει από το χέρι τού Πατέρα μου. Εγώ και ο Πατέρας είμαστε ένα».
Κατά τον στίχ.28 ο Χριστός για τα πρόβατά Του είπε ότι ‘δεν θα τα αρπάξει κανείς από το χέρι μου’ λόγος που σημαίνει, ότι τα πρόβατα ευρίσκονται εις το χέρι τού Χριστού. Αλλά συμφώνως προς τον αμέσως επόμενο λόγο τού Χριστού εις τον στίχ.29, παραδόξως τα πρόβατα ευρίσκονται εις το χέρι τού Πατρός, παρόλο που ο Πατήρ τα έδωσε εις τον Χριστό!!!
Πώς είναι δυνατόν, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, τα πρόβατα να ευρίσκονται συγχρόνως και εις το χέρι τού Χριστού και εις το χέρι τού Πατρός;
Εάν κάτι ευρίσκεται εις το χέρι τού Α, είναι αδύνατον να ευρίσκεται συγχρόνως και εις το χέρι τού Β. Το παράδοξο τούτο και η απορία αυτή λύνεται με την δήλωση και διακήρυξη τού Χριστού εις τον επόμενο στίχ.30 «Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν», Εγώ και ο Πατήρ είμαστε ένα! Και συνεπώς το χέρι τού Πατρός είναι ΚΑΙ χέρι τού Χριστού. Δεν υπάρχουν δύο χέρια, αλλά ΕΝΑ χέρι, δηλαδή ΜΙΑ Θεότης και ΜΙΑ δύναμη! Μπορεί τα πρόσωπα που αναφέρονται εις την δήλωση τού Χριστού να είναι ΔΥΟ, αλλά τα δύο αυτά πρόσωπα είναι ΕΝΑ πράγμα, ΜΙΑ ουσία ή Θεότης.
Ο Πατήρ και ο Υιός είναι ομοούσιοι, έχουν δηλαδή ομού την θεία ουσία, από κοινού και εξ αδιαιρέτου. Και συνεπώς ο Χριστός, κατά την ανωτέρα φύση Του, ως Υιός δηλαδή, δεν είναι κατώτερος από τον Πατέρα, όπως δίδασκαν οι Αρειανοί και διδάσκουν σήμερα οι πνευματικοί του απόγονοι Μάρτυρες τού Ιεχωβά και άλλοι Αντιτριαδίτες. Ο Χριστός ως Υιός είναι ίσος προς τον Πατέρα, ΙΣΟΘΕΟΣ, όπως ο Απόστολος Παύλος βροντοφωνάζει εις το Φιλιπ. β:6 με τις φράσεις για τον Χριστό ‘εν μορφή Θεού’ και ‘ίσα Θεώ’.
ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ (!!!) ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΕΙΣ ΤΗΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΩΣ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΦΙΛΙΠ. Β:6-7
Κι αν ενδιαφέρεστε, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, να ενημερωθείτε επιπλέον για τις όχι ΜΙΑ ούτε ΔΥΟ, ούτε ΤΡΕΙΣ, αλλά ΤΕΣΣΕΡΕΙΣ (!!!) παραχαράξεις και αλλοιώσεις εις τις οποίες προέβη η Σκοπιά εις το εν λόγω χωρίο (Φιλιπ. β:6-7), θα σάς προτείναμε ανεπιφυλάκτως να αναγνώσετε την μελέτη μας με τον τίτλο «Ουχ αρπαγμόν ηγήσατο το είναι ίσα Θεώ» (Φιλιπ. β:6). Συντακτικές παρατηρήσεις επί τού ανωτέρω δυσκόλου χωρίου τής Αγίας Γραφής, που αναδεικνύουν την πραγματική του έννοια και αναιρούν την παραχάραξη και διαστρέβλωσή του από τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά» που ευρίσκεται δημοσιευμένη εις τον ακόλουθο δεσμό: http://oodegr.com/paratir/mnk/isa2.htm
Επίσης την ισότητα τού Υιού προς τον Πατέρα αποδεικνύει και το γεγονός, ότι ο Χριστός ΠΡΟΤΑΣΣΕΙ τον Εαυτό Του από τον Πατέρα! Αναφέρει δηλαδή ΠΡΩΤΑ τον Εαυτό Του και ΜΕΤΑ τον Πατέρα! Δεν λέγει δηλαδή «Ο Πατήρ και εγώ έν εσμέν», αλλά λέγει «Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν»! Κάτι παρόμοιο απαντάται και εις το χωρίο Β΄ Κορ. ιγ:13 «Η χάρις τού Κυρίου Ιησού Χριστού και η αγάπη τού Θεού και η κοινωνία τού Αγίου Πνεύματος μετά πάντων υμών».
Οι δε Μάρτυρες τού Ιεχωβά, αρνητές τής Θεότητος τού Χριστού, ισχυρίζονται, ότι ο λόγος τού Ιησού «Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν», σημαίνει ότι συμφωνεί με τον Πατέρα, ότι ήταν ένα σε σκέψη και σκοπό μαζί Του (Σκοπιά, 01.06.1988, σελ.16, παρ.5), όχι ότι είναι ένα πράγμα, μία ουσία ή Θεότης μαζί με τον Πατέρα. Ισχυρισμός ανοητότατος, διότι και εμείς οι μηδαμινοί άνθρωποι, παραδεχόμεθα την διδασκαλία, συμφωνούμε με τον Θεό (όσοι δεν έχουμε την αυθάδεια να διαφωνούμε με τον Θεό), αλλά όταν ερωτήσουν έναν από εμάς ‘Ποιος είσαι;’ και απαντήσει «Εγώ και ο Θεός είμαστε ένα» (!!!), θα γίνει καταγέλαστος και θα κινδυνεύει να εγκλειστεί σε ψυχιατρείο.
Την δήλωση «Εγώ και ο Πατήρ έν εσμέν», ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, ούτε αρχάγγελος μπορούσε να διατυπώσει, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, αλλά μόνον ο Χριστός, διότι είχε την συνείδηση, ότι είναι ο Υιός τού Θεού, ομοούσιος και ομόθεος με τον Πατέρα.
ΤΗΝ ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ
Πλήθος χωρίων, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς, που περιλαμβάνουν μυστηριώδεις Ενικούς, εμπεριέχει η Καινή Διαθήκη, που αναδεικνύουν την ενότητα και την σχέση Πατρός-Υιού, ότι δηλαδή πρόκειται περί ΕΝΟΣ κατά την ουσίαν ΘΕΟΥ και όχι περί ‘Θεού’ και ‘κτίσματος’ (!!!), όπως εσείς οι Μάρτυρες έχετε υποβιβάσει το πρόσωπου τού Χριστού. Αναφέρουμε ενδεικτικώς μερικά ακόμη χωρία μήπως και αφυπνιστούν κάποιοι εξ υμών, συνειδητοποιήσουν την πλάνη τού ‘δούλου’ και ανανήψουν.
1) «Αυτός δε ο Θεός και πατήρ ημών, και ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, κατευθύναι την οδόν ημών προς υμάς» (Α΄ Θεσ. γ:11) δηλαδή «Ο δε Θεός και πατέρας μας και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός είθε να κατευθύνει τον δρόμο μας προς εσάς»
Αφού πρόκειται περί δύο, τού Θεού και τού Χριστού, κανονικά ο Απόστολος έπρεπε να χρησιμοποιήσει Πληθυντικό αριθμό, ‘κατευθύναιεν’ (είθε να κατευθύνουν). Αλλά εχρησιμοποίησε Ενικό αριθμό ‘κατευθύναι’ (είθε να κατευθύνει), διότι οι ΔΥΟ είναι ΕΝΑ κατά την ουσία. Είναι ΕΝΑΣ Κύριος. Παραθέτουμε και την Μετάφραση Νέου Κόσμου για να διαπιστώσουμε όλοι την ΣΚΟΠΙΜΗ αλλοίωση και παραχάραξη που υπέστη το ιερό κείμενο από τούς μεταφραστές τού Μπρούκλιν: «Είθε ο ίδιος ο Θεός και Πατέρας μας και ο Κύριός μας Ιησούς να κατευθύνουν ευνοϊκά την οδό μας προς εσάς» (Α΄ Θεσ.γ:11 - ΜΝΚ).
Γιατί όμως, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, ενώ το κείμενο είναι εις Ενικό αριθμό η Σκοπιά μετέφρασε εις Πληθυντικό; Τί προσπαθεί παντιοτρόπως να αποκρύψει από τούς αναγνώστες; Γιατί πολεμάει με ‘νύχια και με δόντια’ την μεγαλυτέραν αλήθεια τής Γραφής, την Θεότητα και ισότητα τού Υιού μετά τού Πατρός; (πρβλ. ‘είναι ίσα Θεώ’ Φιλιπ. β:6) Μήπως όλα αυτά είναι σοβαροί λόγοι και αιτίες που θα πρέπει να προβληματισθείτε και να αναρωτηθείτε εις ποίον δρόμο απωλείας σάς οδηγεί τελικά το ‘ευαγγέλιο’ και η ‘αλήθεια’ τού Μπρούκλιν;
2) «Αυτός δε ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός και ο Θεός και πατήρ ημών,...παρακαλέσαι υμών τας καρδίας και στηρίξαι ημάς εν παντί λόγω και έργω αγαθώ» (Β΄ Θεσ. β:16-17) δηλαδή «Αυτός δε ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός, και ο Θεός και πατέρας μας,...ας ενισχύσει τις ψυχές σας και ας σάς στηρίξει εις κάθε καλό λόγο και καλό έργο».
Αφού πάλι πρόκειται περί δύο, τού Χριστού και τού Θεού, κανονικά ο Απόστολος έπρεπε να χρησιμοποιήσει Πληθυντικούς, ‘παρακαλέσαιεν’, ‘στηρίξαιεν’, (είθε να παρηγορήσουν, είθε να στηρίξουν). Αλλά χρησιμοποίησε Ενικούς, ‘παρακαλέσαι’, ‘στηρίξαι’ (είθε να παρηγορήσει, είθε να στηρίξει), επειδή οι δύο είναι κατά την ουσία ΕΝΑΣ Θεός!
Τώρα γιατί η Σκοπιά, εις την ‘περίφημη’ Μετάφραση Νέου Κόσμου, έχει ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ αλλοιώσει μεταφραστικά το ιερό κείμενο έχοντας αποδώσει τούς Ενικούς με Πληθυντικούς «...να παρηγορήσουν τις καρδιές σας και να σάς κάνουν σταθερούς...», το έχουμε επανειλημμένως σχολιάσει κι έχουμε πλέον άπαντες εμπεδώσει εις ποίον πνευματικό γκρεμό οδηγεί ο ‘δούλος’ αυτούς που τον εμπιστεύθηκαν για την σωτηρία τους!
Το ότι το χωρίο (Αποκ. κβ:18-19), που κάνει λόγο για αυτόν που προσθαφαιρεί και αλλοιώνει το ιερό κείμενο τής Γραφής καθώς και την τιμωρία που τον αναμένει, και που εφαρμόζεται ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ εις την Εταιρία Σκοπιά, νομίζουμε ότι είναι εις όλους γνωστό και περιττεύει περαιτέρω σχολιασμός
3) «Εγένετο η βασιλεία τού κόσμου τού Κυρίου ημών και τού Χριστού αυτού, και βασιλεύσει εις τούς αιώνας τών αιώνων» (Αποκ. ια:15) δηλαδή «Η βασιλεία τού κόσμου περιήλθε εις τον Κύριό μας και εις τον Χριστό Του, και θα βασιλεύσει αιωνίως»
Αφού οι βασιλείες περιήλθαν εις ΔΥΟ πρόσωπα, τον Κύριο και τον Χριστό, κανονικά έπρεπε να λεχθή ‘βασιλεύσουσι’ (θα βασιλεύσουν). Αλλά εχρησιμοποιήθη Ενικός, ‘βασιλεύσει’ (θα βασιλεύσει), επειδή οι δύο είναι ΕΝΑΣ κατά την ουσία βασιλεύς, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς!
4) «...έσονται ιερείς τού Θεού και τού Χριστού και βασιλεύσουσι μετ’ αυτού χίλια έτη» (Αποκ. κ:6) δηλαδή «...θα είναι ιερείς τού Θεού και τού Χριστού, και θα βασιλεύσουν μαζί του χίλια έτη». Το ίδιο ισχύει κι εδώ. Κανονικά το ιερό κείμενο έπρεπε να λέγει ‘και βασιλεύσουσι μετ’ αυτών’, αλλά λέγει ‘και βασιλεύσουσι μετ’ αυτού’, διότι ο Θεός και ο Χριστός είναι κατά την ουσία ΕΝΑΣ Θεός!
Μετά από όλα τα ανωτέρω, καταλαβαίνουμε πλέον ευκόλως, για ποιον λόγο η λέξη ‘όνομα’ (‘εις το όνομα τού Πατρός και τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος’, Ματθ. κη:19) τοποθετήθηκε εις Ενικό και όχι εις Πληθυντικό αριθμό.
Η λέξη ‘όνομα’ αναφέρεται εις την ουσία, εις την Θεότητα, που είναι μεν ΜΙΑ, όμως αποτελείται από ΤΡΙΑ πρόσωπα ή υποστάσεις, τον Πατέρα, τον Υιό και το Άγιον Πνεύμα.
Εις την Παλαιά Διαθήκη ο Θεός αποκαλύπτεται με το όνομα ‘Γιαχβέ’. Το οποίο σημαίνει ‘ο Ων’, ‘ο Υπάρχων’. Εις την Καινή Διαθήκη αποκαλύπτεται με το βαθύτερο και υψηλότερο όνομα, το τριπλό και πλήρες όνομα ‘Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα’.
Το όνομα τής Παλαιάς Διαθήκης σημαίνει ότι ο Θεός υπάρχει, το όνομα όμως τής Καινής Διαθήκης σημαίνει ότι ο Θεός υπάρχει κατά ΤΡΕΙΣ συγχρόνως τρόπους, κατά ΤΡΙΑ δηλαδή πρόσωπα!!!
5) «Διαιρέσεις δε χαρισμάτων εισί, το δε αυτό Πνεύμα· και διαιρέσεις διακονιών εισί, και ο αυτός Κύριος· και διαιρέσεις ενεργημάτων εισίν, ο δε αυτός εστι Θεός, ο ενεργών τα πάντα εν πάσιν» (Α΄ Κορ. ιβ:4-6) δηλαδή «Υπάρχουν δε διάφορα χαρίσματα, αλλά το Πνεύμα (που τα δίδει) είναι ένα και το αυτό (το Άγιον Πνεύμα δηλαδή). Και υπάρχουν διάφορες διακονίες, αλλά ο Κύριος (που αναθέτει τις διακονίες) είναι ένας και ο αυτός (ο Κύριος Ιησούς Χριστός). Υπάρχουν επίσης διάφορες ενέργειες, αλλά ο Θεός, που ενεργεί όλα σε όλους, είναι ένας και ο αυτός (ο Θεός Πατήρ). [πρβλ. το παρόμοιο με αυτό χωρίο «Έν Πνεύμα...Είς Κύριος...Είς Θεός και πατήρ πάντων» (Εφεσ. δ:4-6)]
Το ανωτέρω χωρίο, αγαπητοί αναγνώστες, είναι εκ τών λαμπροτέρων Τριαδικών χωρίων τής Καινής Διαθήκης. Συμφώνως προς αυτό υπάρχουν πολλά χαρίσματα, αλλά το Πνεύμα, το Οποίο δίδει τα χαρίσματα, είναι ένα και το αυτό. Κατά τον στίχ.11 όλα τα χαρίσματα «...ενεργεί έν και το αυτό Πνεύμα, διαιρούν ιδία εκάστω καθώς βούλεται» δηλαδή «...ενεργεί το ένα και το αυτό Πνεύμα, και τα διανέμει ιδιαιτέρως εις τον καθένα όπως αυτό θέλει». Ως πρόσωπο το Άγιον Πνεύμα ‘βούλεται’ έχει βούληση, θέληση. Και ως Θεός ενεργεί και διαιρεί τα χαρίσματα όπως αυτό επιθυμεί.
Επίσης υπάρχουν πολλές διακονίες, αλλά ο Κύριος, ο Ιησούς Χριστός δηλαδή, ο Οποίος ορίζει τις διακονίες, είναι ένας και ο αυτός. Και τέλος υπάρχουν πολλές ενέργειες, αλλά ο ενεργών είναι ένας και ο αυτός, ο Θεός-Πατήρ. Άξιον δε ιδιαιτέρας προσοχής εις το υπ’ όψιν χωρίο είναι, ότι ο Απόστολος αναφέρει πρώτον το Άγιον Πνεύμα, δεύτερον τον Κύριο (Ιησού Χριστό) και τελευταίον τον Θεό (Πατέρα). Επειδή και τα τρία πρόσωπα είναι ίσα, τα αναφέρει χωρίς να τηρεί κάποια ορισμένη τάξη. Άλλοτε θέτει πρώτον τον Πατέρα, άλλοτε τον Υιόν και άλλοτε το Άγιον Πνεύμα.
Εάν λοιπόν, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, όπως απεδείχθη περιτράνως από την σωρεία τών χωρίων που αναφέραμε, ο Υιός δεν είναι τελικά Αρχάγγελος και το Άγιον Πνεύμα δεν είναι μία απρόσωπος δύναμη, όπως κακοδόξως διδάσκει η Εταιρία Σκοπιά, αλλά πρόσωπα τής Θεότητος, όπως απεδείχθη περιτράνως ότι είναι ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ, τότε η Καινή Διαθήκη βρίθει από Τριαδικά χωρία τα οποία δυστυχώς ΕΣΕΙΣ αδυνατείτε να αντιληφθείτε. Αναφέρουμε ενδεικτικώς μερικά εξ αυτών:
1) «Και ιδού ανεώχθησαν αυτώ οι ουρανοί, και είδε το Πνεύμα τού Θεού καταβαίνον ωσεί περιστεράν και ερχόμενον επ’ αυτόν. Και ιδού φωνή εκ τών ουρανών λέγουσα· Ούτός εστιν ο Υιός μου ο αγαπητός, εν ώ ευδόκησα» (Ματθ. γ:16-17) δηλαδή «Και ιδού άνοιξαν σ’ αυτόν οι ουρανοί και είδε το Πνεύμα τού Θεού να κατεβαίνει σαν περιστέρι και να έρχεται επάνω Του. Και ιδού φωνή ήλθε από τούς ουρανούς, που έλεγε! ‘Αυτός είναι ο Υιός Μου ο εκλεκτός (ο μονογενής), τον οποίον εξέλεξα’ (και κατέστησα Μεσσία)».
Το χωρίο αναφέρεται εις την βάπτιση τού Ιησού. Κατά το γεγονός τούτο εφανερώθη η Αγία Τριάς: Ο Υιός βαπτίζεται, ο Θεός Πατήρ ομιλεί εξ ουρανού, και το Πνεύμα το Άγιον κατέρχεται ως περιστερά, ‘σωματικώ είδει’ (με σωματική δηλαδή μορφή) κατά το παράλληλο χωρίο Λουκ. γ:22, για να δειχθεί ότι το Άγιον Πνεύμα είναι ΖΩΣΑ ΥΠΑΡΞΗ και όχι απλώς δύναμη!
2) «Ο δε Παράκλητος, το Πνεύμα το Άγιον, ό πέμψει ο Πατήρ εν τω ονόματί μου, ε κ ε ί ν ο ς υμάς διδάξει πάντα και υπομνήσει πάντα ά είπον υμίν» (Ιωάν. ιδ:26) δηλαδή «Ο δε Παράκλητος (ο Βοηθός), το Πνεύμα το Άγιον, που θα στείλει ο Πατέρας στο όνομά μου, ε κ ε ί ν ο ς θα σάς διδάξει όλα και θα σάς υπενθυμήσει όλα, όσα σάς είπα».
Εις το χωρίο τούτο ομιλεί ο Υιός και αναφέρει τον Πατέρα και το Άγιον Πνεύμα ή Παράκλητο. Αξιοπρόσεκτο επίσης, ότι ο Παράκλητος διδάσκει και υπομνήσκει (υπενθυμίζει), τα οποία δεικνύουν εμφανέστατα, ότι ο Παράκλητος είναι πρόσωπο. Το ότι είναι πρόσωπο υποδηλώνει ο χαρακτηρισμός δια τής δεικτικής αντωνυμίας ‘εκείνος’ που δεν θα μπορούσε να λεχθεί για μία απρόσωπη δύναμη καθώς και αυτό το όνομα ‘Παράκλητος’ δηλαδή Παρηγορητής ή Συνήγορος υπέρ ημών προς τον Πατέρα.
3) Όταν δε έλθει ο Παράκλητος, ον εγώ πέμψω υμίν παρά τού Πατρός, το Πνεύμα τής αληθείας ό παρά τού Πατρός εκπορεύεται, ε κ ε ί ν ο ς μαρτυρήσει περί εμού» (Ιωάν. ιε:26) δηλαδή «Όταν δε έλθει ο Παράκλητος (ο Βοηθός), τον οποίον εγώ θα στείλω από τον Πατέρα, το Πνεύμα τής αληθείας, το οποίο από τον Πατέρα εκπορεύεται, ε κ ε ί ν ο ς θα δώσει μαρτυρία για εμένα».
Και εις το χωρίο αυτό ομιλεί ο Υιός και αναφέρει τον Πατέρα και τον Παράκλητο, το Πνεύμα τής αληθείας. Άξιον δε παρατηρήσεως, ότι το Άγιον Πνεύμα ‘εκπορεύεται’ εκ τού Πατρός, το οποίο σημαίνει, ότι είναι τής ιδίας ουσίας με τον Πατέρα καθώς και η δεικτική αντωνυμία ‘εκείνος’ την οποία σχολιάσαμε ανωτέρω.
4) «...εις το είναι με λειτουργόν Ιησού Χριστού εις τα έθνη, ιερουργούντα το ευαγγέλιον τού Θεού, ίνα γενηται η προσφορά τών εθνών ευπρόσδεκτος, ηγιασμένη εν Πνεύματι Αγίω» (Ρωμ. ιε:19) δηλαδή «...για να είμαι λειτουργός τού Ιησού Χριστού εις τούς εθνικούς και να ιερουργώ το Ευαγγέλιο τού Θεού, για να προσφερθούν οι εθνικοί ως θυσία ευπρόσδεκτη, αγιασμένη από το Πνεύμα το Άγιον»
Ο Απόστολος διατυπώνει εδώ τον λόγο του κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να αναφέρει και τα τρία πρόσωπα, τον Ιησού Χριστό, τον Θεό (Πατέρα) και το Πνεύμα το Άγιο. Το ίδιο ακριβώς κάνει εις τα Ρωμ. ιε:19, Α΄ Κορ. στ:11, Β΄ Κορ. α:21-22, Γαλ. δ:6, Φιλιπ. γ:3, Εβρ. β:3-4, Α΄ Πέτρ. α:2 και Ιούδ. 20-21 κατά το οποίο χωρίο ως πηγή τού ελέους παρουσιάζεται ο Ιησούς Χριστός, ενώ αλλού παρουσιάζεται ο Θεός Πατήρ. Και από τα δύο ή μάλλον και από τα τρία πρόσωπα πηγάζει το έλεος, διότι και τα τρία πρόσωπα είναι ΜΙΑ ουσία ή Θεότης!
5) «Παρακαλώ δε υμάς, αδελφοί, δια τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και δια τής α γ ά π η ς τού Πνεύματος, συναγωνίσασθαί μοι εν ταις προσευχές υπέρ εμού προς τον Θεόν» (Ρωμ. ιε:30) δηλαδή «Σάς παρακαλώ δε αδελφοί, για τον Κύριό μας Ιησού Χριστό και για την α γ ά π η τού Πνεύματος, να αγωνίζεστε μαζί μου στις προσευχές (ή ‘με τις προσευχές’) προς τον Θεό για εμένα».
Και εδώ ο Απόστολος αναφέρει τρεις, τον Κύριο ημών Ιησού Χριστό, το Πνεύμα και τον Θεό (Πατέρα). Άξιον δε παρατηρήσεως, ότι ομιλεί περί ‘αγάπης τού Πνεύματος’.
Το Πνεύμα δηλαδή έχει αγάπη, αγαπά, άρα είναι ΠΡΟΣΩΠΟ, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά! Για τον ηλεκτρισμό που είναι μία δύναμη μπορεί να ειπωθεί ότι αγαπά; (!!!)
Άξιον παρατηρήσεως επίσης, ότι αλλού η Γραφή ομιλεί περί ‘αγάπης τού Θεού – Πατρός’ (Β΄ Κορ. ε:14, Εφεσ. γ:19) και αλλού περί ‘αγάπης τού Χριστού’ (Β΄ Κορ. ε:14, Εφεσ. γ:19).
Ό,τι δηλαδή έχει το ένα, έχουν και τα άλλα δύο πρόσωπα, διότι και τα ΤΡΙΑ πρόσωπα είναι ΜΙΑ ουσία, αγαπητοί ακόλουθοι τής Σκοπιάς!
6) «Η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη τού Θεού, και η κοινωνία τού Αγίου Πνεύματος μετά πάντων ημών» (Β΄ Κορ. ιγ:13)
Εις το ανωτέρω χωρίο απευθύνοντας ο Απόστολος την αποστολική ευλογία, μνημονεύει και τα τρία θεία πρόσωπα. Και τον μεν Κύριο Ιησού Χριστό αναφέρει πρώτο, το Θεό (Πατέρα) δεύτερο και το Άγιον Πνεύμα τρίτο. Επίσης, κατά το χωρίο τούτο, η χάρις προέρχεται από τον Κύριο Ιησού Χριστό, ενώ κατ’ άλλα χωρία προέρχεται από τον Θεό (Β΄ Κορ. η:1, Εφεσ. γ:2) και κατ’ άλλα από το Άγιο Πνεύμα (Αποκ. α:4, Εβρ. ι:29). Εις την πραγματικότητα προέρχεται και από τα ΤΡΙΑ πρόσωπα (Αποκ. α:4-5), διότι και τα ΤΡΙΑ πρόσωπα είναι ΜΙΑ ουσία ή Θεότης!
Επίσης εις το χωρίο τούτο γίνεται λόγος περί ‘αγάπης τού Θεού’, ενώ αλλού γίνεται λόγος περί ‘αγάπης τού Χριστού’ (Β΄ Κορ. ε:14, Εφεσ. γ:19) και αλλού περί ‘αγάπης τού Πνεύματος’ (Ρωμ. ιε:30). Ομοίως πάλι, εις το συγκεκριμένο χωρίο, γίνεται λόγος περί ‘κοινωνίας τού Αγίου Πνεύματος’, ενώ αλλού γίνεται λόγος περί ‘κοινωνίας τού Πατρός και μετά τού Υιού αυτού’ (Α΄ Ιωάν. α:3). Ό,τι δηλαδή ισχύει για ΕΝΑ θείο πρόσωπο, ισχύει και για τα άλλα ΔΥΟ!
Ελπίζουμε το φως όλων τών ανωτέρω χωρίων, τού πραγματικού δηλαδή ευαγγελίου τού Χριστού, να ξεδιάλυνε το σκότος και τις πλάνες τού ‘ευαγγελίου’ τού Μπρούκλιν και να ξεσκέπασε τις δήθεν ‘αλήθειες’ που κηρύττει η Εταιρία Σκοπιά, όσον αφορά εις την Τριαδικότητα τού Θεού. Ευελπιστούμε δε η παρούσα μελέτη όπως γίνη αιτία να αφυπνιστούν Ποιμένες κι Ευαγγελιζόμενοι τής Οργανώσεως, ώστε συγκρίνοντας τις ανωτέρω αλήθειες με το ‘ευαγγέλιο’ τής Σκοπιάς, να διαπιστώσουν πόσο πολύ τούς έχει πλανήσει εκτός αληθείας ο ‘πιστός και φρονίμος δούλος’ ή, όπως υπερφιάλως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται, ο ‘αυθεντικός προφήτης τής γενεάς μας’ και ‘αληθινός εκπρόσωπος τού Ιεχωβά’ (Σκοπιά, 01.06.1973, σελ.342).
Να έχουν δε υπ’ όψιν τους άπαντες οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά και να μην ξεχνούν, ότι «Υπάρχει οδός ήτις φαίνεται ορθή εις τον άνθρωπον, αλλά τα τέλη αυτής φέρουσιν εις θάνατον» (Παρ. ιδ:12, ιστ:25 Εβρ.)
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου.
Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.
229 σχόλια:
1 – 200 από 229 Νεότερο› Νεότερο»Πολύ καλό το άρθρο, με πολλές αποδείξεις μέσα από την Αγία Γραφή, συγχαρητήρια στον κ. Γεώργιο Τσιμπιρίδη.
GEORGIOS O.X.
Καλή η επανάληψη, αλλά ο ειδικός στα εν λόγω θέματα αντίχριστος εκ' Γερμανίας, θα σε κάνει σκόνη...(!) Ελπίζω πως δεν περιμένεις να απαντήσουν οι εχθροί του Χριστού, ή μήπως περιμένεις απάντηση;
Αναγνώστης
Αγαπητέ Αναγνώστη
Οι δογματικές αλήθειες τής Γραφής πρέπει να λέγονται και να δημοσιεύονται ανεξαρτήτως εάν οι εχθροί τής Χριστιανικής πίστεως έχουν το σθένος να τις αντικρούσουν ή όχι.
Το κ.Γιώργο, τον ‘πρεσβύτερο’ τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά από την Γερμανία, τον έχω επανειλημμένως προσκαλέσει-προκαλέσει να σχολιάσει και να ανατρέψει (να κάνει ‘σκόνη’ όπως λέτε) έστω ΜΙΑ από τις 13 (με την παρούσα) Αντιαιρετικές μελέτες μου που ευρίσκονται δημοσιευμένες εις τα blog τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου (http://www.agiaparaskeyh.blogspot.gr και http://www.i-m-sidhrokastrou.blogspot.gr), αλλά δυστυχώς έως τώρα «ποιείται την νήσσαν» και δεν μάς έχει κάνει την τιμή!
Ίσως όμως αυτή την φορά θελήσει να υπερασπίσει το έτερον αδελφάκι του (Φ.Κ.) που είχε το θάρρος να απαντήσει επωνύμως εις τις 9 από τις 10 ερωτήσεις (προς τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά) τής Αντιαιρετικής Εφημερίδος τής ανωτέρω Μητροπόλεως. Εμείς, εις τις 9 σελίδες απάντηση τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, απαντήσαμε με επιστολή 171 σελίδων! Όμως εδώ και σχεδόν 3 μήνες δεν έχουμε λάβει κάποια απάντηση. Μήπως ο κ.Γιώργος θέλει να αναλάβει να υπερασπίσει το πιστεύω τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά τής Βορείου Ελλάδος, διότι τα αδελφάκια του ελούφαξαν με τις απαντήσεις τής Μητροπόλεως κι έχουν έως τώρα καταπιεί την γλώσσα τους;
Εάν ναι, τότε δεν έχει παρά να επισκεφτεί τα ανωτέρω blog όπου ευρίσκονται όλες οι απαντήσεις τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά και οι αντίστοιχες τής Μητροπόλεως.
«ΙΔΟΥ Η ΡΟΔΟΣ ΙΔΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΗΔΗΜΑ», αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά!!!
Με συγχωρείς αλλά δεν γνώριζα την ιστοσελίδα αυτή, και την συμμετοχή σου με τις επιστημονικού επιπέδου αντιαιρετικές μελέτες σου.
Άλλαξες για μια ακόμη φορά διαδικτυακό ‘σπίτι’ και μόλις τώρα ενημερώθηκα διαβάζοντας το σχόλιο σου.
Γράφεις: ‘να ανατρέψει (να κάνει ‘σκόνη’ όπως λέτε) έστω ΜΙΑ από τις 13 (με την παρούσα) Αντιαιρετικές μελέτες μου που ευρίσκονται δημοσιευμένες εις τα blog τής Ιεράς Μητροπόλεως’
Και στο τέλος γράφεις: ‘διότι τα αδελφάκια του ελούφαξαν με τις απαντήσεις τής Μητροπόλεως’
Στο ίδιο σχόλιο αναιρείς αυτό που δηλώνεις. Οι απαντήσεις είναι δικές σου, δεν διεξάγει η μητρόπολη τον διάλογο, εσύ προκαλείς να απαντήσουν στις ‘μελέτες’ σου.
Αυτό για να ξέρουμε τι λέμε, και να μη προκαλούμε εντυπώσεις.
Αν ήταν οι απαντήσεις, ή ο διάλογος κάποιας μητροπόλεως θα υπήρχε χαιρετισμός, ευλογία, ή τέλος πάντων κάποια παρουσία του οικείου Μητροπολίτου.
Κάτι τέτοιο δεν πρόσεξα με την γρήγορη ματιά που έριξα στο δεσμό που δημοσίευσες.
Άρα πρόκειται για προσωπική πρωτοβουλία.
Ως αναφορά για το πρόσωπο των Μαρτύρων του Ιεχωβά (Κάλλιος Φώτιος) και τις απαντήσεις του στις ‘μελέτες ή ερωτήσεις’ σου, έχω να σχολιάσω πως σε κάθε χώρο υπάρχουν οι φανατικοί, οι εξαιρέσεις, και οι νεροκουβαλητές.
Αυτός ο δυστυχής αποτελεί μονάδα, δεν απαντά ως «θρησκευτικό σωματείο Μαρτύρων του Ιεχωβά βορείου Ελλάδος», απαντά ως μονάδα, και επαναλαμβάνει αυτά που του έμαθαν να παπαγαλίζει.
Αυτός ο δυστυχής είναι ένα άλλος Γιώργος, μόνο που δεν κατοικεί στην Γερμανία, αλλά στην βόρειο Ελλάδα, αυτή είναι η διαφορά τους.
Αυτά τα οποία κοκορευόμαστε πως ανακαλύψαμε τα έχουν αποδείξει με θαύματα ανά τους αιώνες οι άγιοι, και οι πατέρες της Εκκλησίας.
Τίποτα δεν είναι καινούργιο, και τίποτα δεν είναι δικό μας, εκτός από τον εγωισμό, την ματαιοδοξία, και την υπεροψία μας.
Ο Τριαδικός Θεός να σε έχει καλά, και να συνεχίσεις το Θεάρεστο έργο σου, με ‘καινούργιες μελέτες’ στα εν λόγω δογματικά ζητήματα με τα οποία καταπιάνεσαι, και όχι μόνο…
Αναγνώστης
Αγαπητέ ‘Αναγνώστη’
Επειδή το να προτρέχετε και να βγάζετε αυθαίρετα συμπεράσματα (εφόσον αγνοείτε και δεν είστε εις θέσιν να γνωρίζετε πρόσωπα και καταστάσεις) δεν οφελεί ΟΥΤΕ εσάς, αλλά ΟΥΤΕ και τούς αναγνώστες που διαβάζουν τον διάλογο, θα σάς συμβούλευα να επικοινωνήσετε με τον υπεύθυνο ιερέα τού Αντιαιρετικού Γραφείου τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου πατ. Παύλο Παπαδόπουλο (paulpap9@gmail.com) ώστε να σάς κατατοπίσει για τον εάν οι 171 σελίδες απαντήσεων εδόθησαν εις τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά ιδία πρωτοβουλία ή κατόπιν προτροπής τής Μητροπόλεως.
Βέβαια η γρήγορη ματιά που όπως είπατε ρίξατε εις τα blog τής Μητροπόλεως μάλλον δεν σάς βοήθησε να αναγνώσετε ευκρινώς την τεράστα επικεφαλίδα τής επιστολής που λέγει τα εξής: «Οι απαντήσεις τής Μ η τ ρ ο π ό λ ε ω ς εις τις απαντήσεις τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά όσον αφορά τις ερωτήσεις τής Εφημερίδος ‘Εκ πλάνης οδού αυτών’».
Ίσως ακόμη βέβαια και το γεγονός, ότι οι απαντήσεις εστάλησαν εις τις αρμόδιες αίθουσες βασιλείας μέσα σε ογκώδη φάκελλο με ΣΦΡΑΓΙΔΑ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ, ίσως πάλι αυτό να μην λέει κάτι για εσάς και να επιμένετε ακόμη, ότι δήθεν πρόκειται περί προσωπικής πρωτοβουλίας.
Ίσως ακόμη και το γεγονός, ότι για να αποκτήσει Αντιαιρετικό Γραφείο μία Μητρόπολη αυτό γίνεται κατόπιν ευλογίας τού ιδίου τού Σεβασμιωτάτου [άρα και οι μετέπειτα (Αντιαιρετικές) ενέργειες που γίνονται απ’ αυτό εννοείται ότι γίνονται υπό την αιγίδα τού Σεβασμιωτάτου], ακόμη κι αυτό ίσως να μην σάς λέει κάτι.
Επειδή λοιπόν είναι πολύ κρίμα να δεχόμεθα ΕΞ ΟΙΚΕΙΩΝ ΤΑ ΒΕΛΗ, προκειμένου λοιπόν να πεισθείτε περί τού λόγου το ασφαλές και να σχηματίσετε ορθή πλέον γνώμη για θέσεις και πράγματα για τα οποία προτρέξατε ασμένως να χαρακτηρίσετε, καλό θα ήταν να ακολουθήσετε την συμβουλή μου και να επικοινωνήσετε με τον αρμόδιο ιερέα τού Αντιαιρετικού Γραφείου ώστε να σάς κατατοπίσει για το είδος τής συνεργασίας που υφίσταται εδώ κι ένα χρόνο μεταξύ τού υποφαινομένου και τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Blepo oti etoimazete antiairetiko ring kai einai oti prepei gia na parel fotia to blog opos tis palies kales epoxes .Tsimpiridh mh feygeis apo thn gonia soy!!!!!!
Έγραψα στο προηγούμενο σχόλιο, πως, ΔΕΝ απάντησε το "ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΒΟΡΕΙΟΥ ΕΛΛΑΔΟΣ".
Απάντησε ο κ.Κάλλιος Φώτιος και ΜΟΝΟ ΑΥΤΟΣ.
Οι απαντήσεις ήταν ΔΙΚΕΣ ΣΟΥ, αλλά δημοσιεύτηκαν μέσω της μητροπόλεως.
Όσο για την συνεργασία σου με την μητρόπολη, δεν θέλω να πιστέψω ότι η μητρόπολη αγνοούσε τα βασικά, και έπρεπε να συνεργαστεί με εσένα (!!!)
(ή τον οποιονδήποτε άλλο) για να απαντήσει σε γνωστά στην Εκκλησία, από αιώνων, αναλυμένα δογματικά ζητήματα.
Τα υπόλοιπα που γράφεις δεν έχουν σχέση με το δικό μου σχόλιο, διότι σε δογματικά θέματα μας χαρακτηρίζει διάσταση απόψεων.
Αυτό δεν θα ήθελα να το θίξω δημοσίως, καθότι παραμένω ως Δημιουργιστής, μη εξελίξιμο είδος, και θα έχουμε πολλά απρόοπτα...
Αναγνώστης
Τσιμπιρίδης: @κατακυρίευε εν μέσω των εχθρών σου
Είναι δυνατόν να ομιλεί κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Δαυίδ εις τον Μεσσία και να τον διατάσσει να κάνει κάτι; Φυσικά και όχι!
Εάν τελικά ομιλητής είναι ο Δαυίδ, όπως ισχυρίζεται η Εταιρία Σκοπιά, αυτή η άποψη έχει εναντίον της το γεγονός που ήδη προαναφέραμε, ότι δεν είναι δυνατόν να ομιλεί κατ’ αυτόν τον τρόπο ο Δαυίδ εις τον Μεσσία και να τον διατάσσει να κάνει κάτι (‘κατακυρίευε’).@
«πρόσθες αυτοίς κακά, Κύριε, πρόσθες κακά τοις ενδόξοις της γης.» [Ησαΐας 26:15]
Δηλαδή εδώ ο Ησαΐας διατάζει τον Κύριο;
«έκχεον τον θυμόν σου επί έθνη» [Ιερεμίας 10:25]
Μήπως και ο Ιερεμίας διατάζει;
Μήπως και εσείς στα υμνολόγια και στις προσευχές σας διατάζετε τον Κύριο;
«κατάβαλε τους εχθρούς ημών», «πολέμησον τους πολεμούντας ημάς».
Για σοβαρευτείτε λιγάκι.
Θα ήθελα να σας ρωτήσω αν το δόγμα του Ιουδαϊσμού ήταν η πίστη στην Αγία Τριάδα, η πίστη σε τριαδικό Θεό. Δίδαξαν οι προφήτες στους Ισραηλίτες την πίστη σε τριαδική θεότητα; Κι αν όχι, γιατί δεν το έκαναν; Οι Ιουδαίοι πίστευαν στην Αγία Τριάδα; Ή μήπως ήταν χαμηλής νοημοσύνης για να κατανοήσουν τον τριαδικό Θεό (σύγχυση με τον πολυθεϊσμό) γι αυτό ο Γιαχβέ και οι προφήτες του, τους το απέκρυψαν;
Αν το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπο, θα μπορούσατε να εμβαθύνετε λιγάκι στα ακόλουθα χωρία:
«ευρέθη εν γαστρί έχουσα εκ Πνεύματος Αγίου»
«το γαρ εν αυτή γεννηθέν εκ Πνεύματος εστίν Αγίου»
«επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ»
«Ζαχαρίας ο πατήρ αυτού επλήσθη Πνεύματος Αγίου»
«επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου»
«Ιησούς δε πλήρης Πνεύματος Αγίου υπέστρεψεν από του Ιορδάνου»
«πλήρης Πνεύματος Αγίου και πίστεως»
Επίσης ..
«εξαπέστειλεν ο Θεός το Πνεύμα του υιού αυτού εις τας καρδίας υμών»
Ποιο είναι το Πνεύμα του υιού;
Ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, είδε τον Θεό, είδε το Αρνίο, το τρίτο πρόσωπο το είδε πουθενά; Μόνο μη μου πείτε πως τα επτά πνεύματα των επτά εκκλησιών ήταν το Άγιο Πνεύμα διότι θα ξεκαρδιστώ μ’ αυτή την αρχαιοτάτη κλωνοποίηση θεϊκού προσώπου.
Filos.
Αγαπητέ ‘File’
Από ‘Δήκτης’ εις τον διάλογο με τα άζυμα (http://www.antiairetikos.blogspot.gr/2011/04/blog-post_5722.html) έγινες ‘Filos’ για να μάς αποδείξεις ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ ότι «Άλλαξε ο Μανωλιός κι έβαλε τα ρούχα του αλλιώς»;
Δυστυχώς μόνον ψευδώνυμα ξέρεις να αλλάζεις, αλλά σού διαφεύγει να καλύψεις τα ‘δακτυλικά σου αποτυπώματα’ τα οποία σε προδίδουν και σε ταυτοποιούν, όπως π.χ. την συνήθεια που είχες ως ‘Δήκτης’ να εσωκλείεις τις παραπομπές τών συνομιλητών σου εντός συγκεκριμένων συμβόλων (π.χ. @) την οποίαν συνήθεια κατά διαβολική σύμπτωση την έχεις διατηρήσει και ως ‘Filos’!!! Αλήθεια, οποία σύμπτωση!!!
Τα λέω αυτά για να καταλάβουν οι αναγνώστες το ποιον σου κι ότι μάχεσαι ΣΚΟΠΙΜΩΣ κι ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ ΣΟΥ την αλήθεια, κι ενώ παντοιοτρόπως και λυσσαλέως «ανθίστασαι τη αληθεία» (Β΄ Τιμ. 3:8) μάς κάνεις τώρα διάφορες ερωτήσεις για να δείξεις στον κόσμο, ότι τάχα ενδιαφέρεσαι για την αλήθεια;
Από αυτό και μόνον το σχόλιό σου αποδεικνύεται εμφανέστατα η εμπάθειά σου για την αλήθεια και την Ορθοδοξία, η οποία εμπάθειά σου προδίδει επίσης και την αγραμματοσύνη σου, διότι όλες οι προστακτικές που ανέφερες (‘πρόσθες’, ‘έκχεον’, ‘κατάβαλε’, ‘πολέμησον’) δεν είναι τίποτε άλλο παρά παρακλητικές προστακτικές, ενώ εις την περίπτωση τού Ψαλμού το ‘κατακυρίευε’ είναι προτρεπτική ή αλλιώς παραινετική προστακτική.
Εάν αδυνατείς να καταλάβεις την διαφορά είναι θέμα λειτουργίας εγκεφάλου!
Άρα το ειρωνικό που είπες: «για σοβαρευτείτε λιγάκι» μάλλον θα πρέπει να το τροποποιήσουμε και να ισχύει το «άνοιξε File κανένα Συντακτικό να μορφωθείς λιγάκι»!
Εις το δεύτερο ερώτημά σου απαντάς (χωρίς να το ξέρεις;) από μόνος σου οπότε περιττεύει κάποια δική μας απάντηση. Άλλωστε, όπως προείπαμε, κάνεις ερωτήσεις χωρίς καν να σε ενδιαφέρει η αλήθεια, οπότε δεν συντρέχει και λόγος εκ μέρους μας κάποιας συγκεκριμένης απαντήσεως, εφόσον δεν πρόκειται να σε καλύψει οποιαδήποτε τυχόν απάντησή μας. Οπότε αρκέσου εις την απάντηση που ο ίδιος δίνεις μήπως τουλάχιστον καλυφθείς από αυτήν!
Όσο αφορά περί τής φύσεως τού Αγίου Πνεύματος και βέβαια θα μπορούσαμε να εμβαθύνουμε εις τα χωρία που ανέφερες αρκεί να παραδεχθείς, ότι τα χωρία που παραθέσαμε εις την μελέτη μας κάνουν λόγο περί Αγίου Πνεύματος ως πρόσωπο (Κύριο ή Γιαχβέ)και όχι ως ενεργό δύναμη, όπως κακοδόξως διδάσκει η Σκοπιά, που όποτε θέλεις ακολουθείς και υποστηρίζεις κι όποτε θέλεις ομολογείς ότι γράφει μπούρδες!
Εάν διαφωνείς εις τα χωρία που παραθέσαμε τότε να προσπαθήσεις να ανατρέψεις τα χωρία αυτά καθ’ εαυτά κι όχι να εισάγεις άλλα χωρία με σκοπό να οδηγήσεις την συζήτηση εκεί που σε συμφέρει.
Έχεις τα κότσια να ανατρέψεις τα χωρία που κάνουν λόγο περί τού Αγίου Πνεύματος ως ‘Κύριο’ και ‘Γιαχβέ’ τής Παλαιάς και τής Καινής Διαθήκης;
«Ρόδος και πήδημα», αγαπητέ ‘Δήκτη-File’! Το είπαμε μην επαναλαμβάνουμε πάλι τα ίδια!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
ELLINAS TIS OLLANDIAS είπε...
Blepo oti etoimazete antiairetiko ring kai einai oti prepei gia na parel fotia to blog opos tis palies kales epoxes .Tsimpiridh mh feygeis apo thn gonia soy!!!!!!
1 Οκτωβρίου 2012 7:01 μ.μ.
Αγαπητέ φίλε, προσωπικά δεν μάχομαι, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τρώω ότι μου πετάξουν οι "χρυσές γραφίδες" του διαδικτυακού αντιαιρετικού αγώνος.
Όταν απαντά Ε Ν Α Σ και γίνεται ολόκληρο θέμα λες και άρχισε κάποιος σοβαρός διάλογος, ε τότε δεν αντέχω από την ματαιόδοξη φιέστα, και σχολιάζω με τον δικό μου τρόπο τα γραφόμενα.
Τα σχόλια στο ιστολόγιο αυτό, όλοι γνωρίζουν ότι γράφηκαν από μερικά πρόσωπα μετρημένα στα δάκτυλα του ενός χεριού, και δεν διεξάγεται κάποιος διάλογος μεταξύ των Μαρτύρων του Ιεχωβά με τους Ορθοδόξους Χριστιανούς.
Οι επίδοξοι συγγραφείς των γνωστών από αιώνων δογματικών ζητημάτων, θέλουν να προκαλέσουν εντυπώσεις, με την μόνη διαφορά ότι δεν απευθύνονται σε αμαθείς μαθητές κατηχητικού ακριτικής περιοχής, αλλά απευθύνονται και σε πρόσωπα που έχουν φάει με το κουτάλι τα επιχειρήματα της εν λόγω σέκτας, και όχι από την ασφάλεια του καναπέ, αλλά από την φωτιά της μάχης με τεράστιο προσωπικό κόστος.
Αγαπητέ φίλε, ίσως θα πρέπει να βοηθήσουμε στην προσπάθεια αυτή, και να προσκαλέσουμε όλοι μαζί τον Γιώργο από την Γερμανία, και τον Filo ή Δήκτη, να προσέλθουν σε διάλογο στο άρθρο αυτό, μήπως και αβγατίσουν κατά μερικές χιλιάδες τα σχόλια του ιστολογίου, γιατί αν δεν έρθουν αυτοί οι δυο, άλλοι δεν πρόκειται να σχολιάσουν όσες "καινούργιες μελέτες" και αν δουν το 'φως' του διαδικτύου.
Αναγνώστης
Agaphte file Anagnosth den thelo na thikso kanena oyte protrepo se maxh antipala stratopeda , alla epesan sthn antilhpsh moy maxairomata metaksy prohn theologikon syntrofon kai exthron kai skefthka oti ean dothei mia Kalh maxh me mpolikh eilikrineia os oplo gia thn katanohsh tote pragmatika tha grafth istoria ,alhthinh theologikh istoria. Filika
Ellinas tis ollandias είπε...
Agaphte file Anagnosth den thelo na thikso kanena oyte protrepo se maxh antipala stratopeda , alla epesan sthn antilhpsh moy maxairomata metaksy prohn theologikon syntrofon kai exthron kai skefthka oti ean dothei mia Kalh maxh me mpolikh eilikrineia os oplo gia thn katanohsh tote pragmatika tha grafth istoria ,alhthinh theologikh istoria. Filika
2 Οκτωβρίου 2012 8:17 μ.μ.
Αγαπητέ φίλε, αυτό που σχολίασα αφορούσε κάποιες επισημάνσεις σε επίπεδο διαδικαστικό, και δεοντολογικό.
Σε καμία περίπτωση δεν ήταν αιχμές προς αγαπητούς εν Χριστώ αδελφούς.
Το μειονέκτημά μου είναι ότι δέχομαι την ερμηνεία της Αγίας Εκκλησίας του Κυρίου, και δεν πολεμώ τους Αγίους της Ορθοδοξίας για να περάσω προσωπικές απόψεις ως την ορθή οδό των Χριστιανών της σημερινής εποχής.
Κάτι τέτοιο μπορείς να διαβάσεις εδώ:
http://exeldim.site40.net/pateres/lathi1.htm
Αγαπητέ φίλε, γνωρίζεις πολύ καλά ότι είμαι ειλικρινής, δεν μου αρέσει η υποκρισία, και αν πιστεύω σε κάτι δεν κρύβομαι πίσω από ανώνυμες ιστοσελίδες ή δημοσιεύματα.
Θα ήθελα να με αναιρέσει όποιος το επιθυμεί, αν έχει τα κότσια να συνεχίσει τον δημόσιο διάλογο μαζί μου.
Εύχομαι φίλε μου να συμμετέχεις σε αυτό τον διάλογο, αν και είμαι σίγουρος ότι δεν θα το αποτολμήσουν.
Ξέρεις πόσο σε εκτιμώ, και πως ποτέ δεν έπαιξα μαζί σου, αλλά ότι πίστευα στο έλεγα κατάμουτρα, σε αντίθεση με άλλους...
Με αγάπη Χριστού.
Αναγνώστης
Agaphte file Anagnosth xairomai poly poy den ksefeygei h syzhthsh se anorthodoksa sxolia .kai ego ksereis oti se sympatho aneksarthtos ton eidikon antilipseon dioti auto einai poy edose o Theos eleytherh epilogh .tha hthela poly ean den soy einai dyskolo na me kaleseis ston Skype dioti se blepo synexos out na ta poyme ligo .bebaios ean theleis kai otan mporeis .Poly Filika kai Adelfika.
Τσιμπιρίδης: "Η Γραφή αναφέρει την εξής ιδιότητα για τον Θεό: «ο μόνος έχων αθανασίαν» (Α΄ Τιμ. στ:16). Ερωτούμε λοιπόν τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά: «Οι άγγελοι είναι θνητοί ή αθάνατοι; Οι άγγελοι έχουν την ιδιότητα τής αθανασίας;». Κι αν είναι και αυτοί αθάνατοι, τότε πώς η Γραφή λέγει ότι ο Θεός είναι ο ΜΟΝΟΣ που είναι αθάνατος; Πώς η Γραφή λέγει, ότι ο Θεός είναι ο ΜΟΝΟΣ που έχει την ιδιότητα τής αθανασίας;"
Θα κάνω αρχικά μια αναφορά περί αθανασίας αγγέλων.
Προφανώς οι άγγελοι δεν πεθαίνουν από μόνοι τους, ούτε και οι δαίμονες με τον Διάβολο.
Οι αναφορές της Αγίας Γραφής δείχνουν ότι θα γίνει άμεση θεϊκή επέμβαση που θα οδηγήσει σε
1.
'φυλάκιση' του Διαβόλου για 1000 χρόνια - Άρα θα βρίκσεται σε κατάσταση αδράνειας όσον αφορά την ικανότητά του επίδρασης σε ανθρώπους.
2.
αφανισμό του Διαβόλου στη λίμνη του πυρός που συμβολίζει τον δεύτερο θάνατο από τον οποίο δεν υπάρχει ανάσταση.
Άρα αυτά που λέει η Αγία Γραφή - ιδιαίτερα η Αποκάλυψη του Ιωάννη - αφήνουν να εννοειθεί ότι ο Διάβολος από μόνος του δεν πεθαίνει.
Ο άνθρωπος - μετά την αμαρτία του έγινε θνητός - πεθαίνει χωρίς να το θέλει απλώς και μόνο μέσω της αμαρτίας και χωρίς να χρειάζεται η επέμβαση του Θεού - που απλώς τότε πεθαίνουν πρόωρα όπως στον κατακλυσμό του Νώε.
Λαβαίνοντας επιπρόσθετα υπόψη την πρώτη προφητεία του Θεού στη Γένεση 3:15 για την συντριβή του Διαβόλου από τον Χριστό, φανερώνεται και πάλι ότι ο Διάβολος θα υποστεί συντριβή στο κεφάλι - άρα τελειωτικό αφανισμό - μόνο με θεϊκή ενέργεια δια μέσου του διορισμένου από τον Θεό Χριστού.
Γιώργος
συνεχίζω
Αγαπητέ κ.Γιώργο
Περάστε σάς παρακαλώ πολύ στο ‘ψητό’ κι αφήστε τα σχόλια σε ‘ανώδυνα’ σημεία τής μελέτης μας. Οπλιστείτε με θάρρος, περάστε στα ‘επώδυνα’ σημεία κι αφήστε τις αερολογίες και τις γενικότητες.
Πρόσωπο = Υπόσταση, Οντότητα
Όταν γράφω ‘ουσία ή Θεότητα’ τί δεν καταλαβαίνετε; Εάν δεν καταλαβαίνετε τί σημαίνει η λέξη ‘ουσία τουλάχιστον θα πρέπει να καταλαβαίνετε την λέξη Θεότητα’. Εκτός κι αν σάς αρέσουν τα λογοπαίγνια ώστε να ρίξετε το βάρος τής συζητήσεως σε ‘ανώδυνα’ σημεία τής μελέτης! Γι’ αυτό σάς επαναφέρω εις την τάξη και εις την ουσία τής μελέτης που είναι η ανατροπή εκ μέρους σας τών συγκεκριμένων σημείων τής μελέτης εις τα οποία αποδεικνύονται οι τρεις υποστάσεις τής Θεότητος.
Κ.Γιώργο, δεν θα μάς κάνετε την τιμή να σχολιάσετε την αρχή τής μελέτης περί τού Α΄ Κορ. 8:6 (που το πιπιλάτε ως καραμέλα επί καθημερινής σχεδόν βάσεως) ή θα το αφήσετε και τώρα ασχολίαστο ώστε να μπορείτε να αναμασάτε τακτικά κι όπου σάς συμφέρει την φράση «ΕΝΑΣ Θεός»;
Τα δε δεκάδες υπόλοιπα χωρία που παραθέτουμε κι ανατρέπουν το παραμυθάκι τής Σκοπιάς περί δήθεν ΜΗ Τριαδικότητος τού Θεού θα τα αφήσετε ασχολίαστα;
Τις παραχαράξεις και αλλοιώσεις τής ‘περιβόητης’ Μεταφράσεως Νέου Κόσμου, που έχει κυριολεκτικά κατακρεουργήσει τα νοήματα τού Αρχαίου κειμένου (Εβραϊκού κι Ελληνικού), εις επίμαχα σημεία εις τα οποία αμφότερα τα κείμενα ‘κράζουν’ κυριολεκτικά περί τής Τριαδικότητος τού Θεού (π.χ. Γεν. 11:7, Ψαλμ. 110:2 κ.ά. ), αυτές λοιπόν τις παραποιήσεις δεν θα μάς κάνετε την τιμή να μάς τις σχολιάσετε και να τις δικαιολογήσετε;
Οπλιστείτε με θάρρος κ.Γιώργο, αφήστε τα λογοπαίγνια και καταπιαστείτε με τα αυστηρώς δογματικά κι ‘επώδυνα’ σημεία τής μελέτης μας, αυτά δηλαδή που ξεχωρίζουν την ήρα από το σιτάρι, το αληθινό δηλαδή πιστεύω από το σαθρό και το ψεύτικο!
Ε Κ Ε Ι ευρίσκεται η Ρόδος ‘Γεωπολιτικά’ εις τον ‘Χάρτη’ τής μελέτης μας κ.Γιώργο κι όχι εκεί που προσπαθείτε απεγνωσμένα να την τοποθετήσετε εσείς!
Αναμένουμε το...άλμα σας επί τής πραγματικής Ρόδου!!!
Υ.Γ. Σταματείστε να στέλνετε τα ίδια μηνύματα σε δύο διαφορετικά άρθρα. Ο διάλογος δεν θα διεξαχθεί σε δύο άρθρα ταυτοχρόνως, αλλά στο παρόν εις το οποίο και σάς προσκάλεσε ο υπεύθυνος τού blog.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Τσιμπιρίδης:
"«Η χάρις τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και η αγάπη τού Θεού, και η κοινωνία τού Αγίου Πνεύματος μετά πάντων ημών»
(Β΄ Κορ. ιγ:13)"
1.
Ρωμαίους α' 7 " χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ."
2.
Α' Κορινθίους α' 3
"χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ."
3.
Β' Κορινθίους α' 2
"χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ."
4.
Γαλάτας α' 3
"χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ"
5.
Εφεσίους α' 2,3
"χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. 3Εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ,"
6.
Φιληππησίους α' 2
"χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ."
7.
Κολοσσαείς α' 1,2
"Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφὸς 2τοῖς ἐν Κολοσσαῖς ἁγίοις καὶ πιστοῖς ἀδελφοῖς ἐν Χριστῷ, χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ
πατρὸς ἡμῶν."
8.
Α' Θεσσαλονικείς α' 1
" ἐν θεῷ πατρὶ καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ, χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη."
9.
Β Θεσσαλονικείς α' 1,2
" ἐν θεῷ πατρὶ ἡμῶν καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ, 2χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς [ἡμῶν] καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ"
10.
Α' Τιμόθεον α' 2
" χάρις ἔλεος εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν."
11.
Β' Τιμόθεον α' 2
" χάρις ἔλεος εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν."
12.
Τίτον α' 4
" χάρις καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς καὶ Χριστοῦ Ἰησοῦ τοῦ σωτῆρος ἡμῶν."
13.
Φιλήμονα α' 3
"χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ."
14.
Ρβραίους α' 1,2
" ὁ θεὸς λαλήσας τοῖς πατράσιν ἐν τοῖς προφήταις 2ἐπ' ἐσχάτου τῶν ἡμερῶν τούτων ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν υἱῷ, ὃν ἔθηκεν κληρονόμον πάντων"
Στα εδάφια αυτά παραβλέπεται το άγιο πνεύμα. Γιατί αγνοείται το πνεύμα από τον θεόπνευστο απόστολο Παύλο, ενώ γίνεται αναφορά στον Θεό και στον Χριστό;
Δεν θα γινόταν παράλειψη / παράβλεψη αν το πνεύμα ήταν πρόσωπο, όπως ο Θεός και ο Χριστός που αναφέρονται.
Γιώργος
συνεχίζω
15.
Ιακωβου α' 1
"Ἰάκωβος θεοῦ καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ δοῦλος"
Ούτε ο θεόπνευστος Ιάκωβος είναι δούλος του πνεύματος παρά μόνο του Θεού και του Χριστού.
Ούτε ο Ιάκωβος θεωρεί το πνεύμα πρόσωπο όπως θεόπνευστα θεωρεί τον Θεό και τον Χριστό.
Αυτές οι πολλές και συστηματικές παραλείψεις του 'πνεύματος', ενώ γίνεται συστηματική αναφορά στον Θεό και στον Χριστό, φανερώνουν ότι το άγιο πνεύμα ανήκει σε μια διαφορετική 'κατηγορία.
Το άγιο πνεύμα απουσιάζει επίσης από τα οράματα όπου παρουσιάζεται ο Χριστός στα δεξιά του Θεού. Το άγιο πνεύμα δεν βρίσκεται ούτε δεξιά - όπου αναφέρεται ο Χριστός - ούτε αριστερά του Θεού.
Δεν παρουσιάζεται το άγιο πνεύμα ποτέ και πουθενά ως 'πρόσωπο'.
Για το άγιο πνεύμα αναφέρονται πράγματα που δεν αναφέρονται σε πρόσωπα άλλα εκτός αυτού:
1.
Πράξεις 4:8 "Πέτρος πλησθεὶς πνεύματος ἁγίου"
Ο Πέτρος ΓΕΜΙΣΕ με άγιο πνεύμα, ΔΕΝ γέμισε ούτε με Θεό ούτε με Χριστό. Άρα ανήκει σε άλλη κατηγορία.
2.
Πράξεις 4:31
"ἐπλήσθησαν ἅπαντες τοῦ ἁγίου πνεύματος "
Οι μαθητές ΓΕΜΙΣΑΝ με άγιο πνεύμα, ΔΕΝ γέμισαν ούτε με Θεό ούτε με Χριστό. Άρα το άγιο πνεύμα ανήκει σε άλλη κατηγορία, αφού γεμίζει κάποιος με αυτό, αλλά δεν γεμίζει με Θεό και Χριστό.
Σε ποια κατηγορία ανήκει το άγιο πνεύμα;
Ανήκει στην κατηγορία των πραγμάτων / ιδιοτήτων> καθώς συνήθως αναφέρεται μαζί με απρόσωπες ιδιότητες:
1.
Πράξεις 6:3
"ἑπτὰ, πλήρεις πνεύματος καὶ σοφίας"
2.
Πράξεις 4: 7
"πλήρη πίστεως καὶ πνεύματος ἁγίου"
Κάποιος είναι πλήρης πνεύματος όπως και είναι πλήρης με πίστη.
Η πίστη δεν είναι πρόσωπο, άρα και
το πνεύμα δεν είναι πρόσωπο.
Γιώργος
Τσιμπιρίδης:
"Αγαπητέ κ.Γιώργο
Περάστε σάς παρακαλώ πολύ στο ‘ψητό’ κι αφήστε τα σχόλια σε ‘ανώδυνα’ σημεία τής μελέτης μας. Οπλιστείτε με θάρρος, περάστε στα ‘επώδυνα’ σημεία κι αφήστε τις αερολογίες και τις γενικότητες.
Πρόσωπο = Υπόσταση, Οντότητα"
Εφόσον πρόσωπο = Οντότητα,
αυτό σημαίνει ότι
ένα πρόσωπο ως μια ξεχωριστή οντότητα με προσωπική νοημοσύνη
έχει ιδιαίτερα προσωπικά χαρακτηριστικά που το ξεχωρίζουν από κάθε άλλη οντότητα.
Όταν λοιπόν μιλάμε για τον Θεό και τον Χριστό ως πρόσωπα, αναφερόμαστε σε δυο ξεχωριστές οντότητες με προσωπικές ιδιότητες και ιδιαίτερα ξεχωριστά χαρακτηριστικά που τους προσδιορίζουν και τους διαφοροποιούν ως ξεχωριστές οντότητες, ήτοι υπαρξιακές μονάδες ως ξεχωριστά πρόσωπα.
Έτσι ο Θεός ως διαφορεικό πρόσωπο είναι διαφορετική οντότητα από τον Χριστό.
Ο Θεός λοιπόν ως ξεχωριστό πρόσωπο έχει ιδιαίτερα ξεχωριστά προσωπικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες που είναι μοναδικά σε Αυτόν και τον διαχωρίζουν από κάθε άλλον.
Ο Θεός λοιπόν αναφέρεται ως ο μοναδικός που είναι
'Πατέρας πάντων'. (Εφεσίους 4:6)
Εφόσον ο Θεός είναι Πατέρας πάντων, δεν είναι γιός κανενός.
Ανήκει λοιπόν μόνο στον έναν Θεό η ιδιότητα του να είναι "Πατέρας πάντων".
Αυτό το προσδιοριστικό χαρακτηριστικό του Θεού δεν συναντάται σε κανέναν άλλον στο Σύμπαν.
Ο Θεός επίσης που είναι Πατέρας όλων αναφέρεται ως ο μοναδικός Ύψιστος
ενώ
ο Χριστός αποκαλείται αγγελικά ως
Γιος του Υψίστου και
Γιος του Θεού.
Πολύ χαρακτηριστικά είναι τα λόγια του αγγέλου Γαβριήλ - προς τη Μαρία που έμεινε έγγυος 'εκ πνεύματος'.
Ο άγγελος αποκαλεί το παιδί που θα γεννιόταν
'Γιος του Υψίστου'
και
'Γιος του Θεού'
στον οποίο θα έδινε ο Θεός αιώνια βασιλική εξουσία:
Λουκάς 1:32-35
" υἱὸς ὑψίστου κληθήσεται
καὶ δώσει αὐτῷ κύριος ὁ θεὸς τὸν θρόνον Δαυὶδ τοῦ
πατρὸς αὐτοῦ,
καὶ βασιλεύσει ἐπὶ τὸν οἶκον Ἰακὼβ εἰς τοὺς
αἰῶνας καὶ τῆς βασιλείας αὐτοῦ οὐκ ἔσται τέλος... πνεῦμα ἅγιον ἐπελεύσεται ἐπὶ σέ
καὶ δύναμις ὑψίστου ἐπισκιάσει σοι·
διὸ καὶ τὸ γεννώμενον ἅγιον κληθήσεται υἱὸς θεοῦ."
Γιώργος
συνεχίζω
O ίδιος ο Χριστός, ως ο Γιος του Υψίστου,
δεχόταν ότι είχε δάσκαλο τον Πατέρα του που αποκαλείται Ύψιστος.
(Ιωάννης 8:28)
"καθὼς ἐδίδαξέν με ὁ πατὴρ ταῦτα λαλῶ." (όπως με δίδαξε ο Πατέρας, αυτά μιλάω)
Το ότι
ο Υψιστος Θεός
και
ο Γιος του Υψιστου Θεού, ο Ιησούς Χριστός,
αποτελούν δυο ξεχωριστές οντότητες με ξεχωριστά προσωπικά χαρακτηριστικά και ιδιότητες καταδεικνύεται επιπρόσθετα από την ξεχωριστή παρουσίαση στο πνευματικό βασίλειο - χώρο δράσης Θεού και συνεργατών Του -, όπως παρουσιάστηκε στον Στέφανο:
(Πράξεις 7:55,56)
"εἶδεν δόξαν θεοῦ καὶ Ἰησοῦν ἑστῶτα ἐκ δεξιῶν τοῦ θεοῦ
καὶ εἶπεν• ἰδοὺ θεωρῶ τοὺς οὐρανοὺς διηνοιγμένους καὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἑκ δεξιῶν ἑστῶτα τοῦ θεοῦ"».
Χαρακτηριστικό είναι το ότι ο Ιησούς αναφέρθηκε από τον άγγελο Γαβριήλ ως
1.
Γιος του Θεού και
2.
Γιος του Υψίστου
και ο ίδιος αναστημένος Ιησούς που πήγε στα δεξιά του Θεού χαρακτηρίζεται ως
3.
Γιός του ανθρώπου
δείχνοντας ξεκάθαρα ότι
δεν είναι άλλος ο Ιησούς που ήταν άνθρωπος και άλλος ο αναστημένος Ιησούς που πήγε στα δεξιά του Θεού.
Έτσι
ο ίδιος Χριστός που γεννήθηκε άνθρωπος,
ο ίδιος Χριστός αναστήθηκε από τους νεκρούς και
ο ίδιος Χριστός κάθησε στα δεξιά του Θεού και
στον ίδιο Χριστό θα δινόταν βασιλική εξουσία από τον Υψιστο και μοναδικό αληθινό Θεό, τον Πατέρα του.
Καταλήγουμε λοιπόν στο (γνωστό αλλά αναπόφευκτο):
[υπάρχει ένας Θεός, ο Πατέρας]
"ΕΙΣ ΘΕΟΣ Ο ΠΑΤΗΡ" (Α Κορ. 8:6)
όπως και στο
[υπάρχει ένας Θεός που είναι Πατέρας όλων]
"ΕΙΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ" (Εφεσίους 4:6)
ενώ
ο Χριστός είναι
"ο Γιος του Ύψιστου Θεού",
και
ο Γιος του Πατέρα όλων.
Δεν σχηματίζεται λοιπόν ούτε 'δυάδα' με την 'τριαδική' έννοια, καθώς ο Χριστός ως ξεχωριστή και αυτούσια οντότητα δεν αποτελεί 'τμήμα' θεότητας.
Επαρκεί 100% ο Ύψιστος Θεός για να είναι ο μοναδικός αληθινός Θεός και Πατέρας όλων
ενώ
ο Χριστός αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη προσωπικότητα στο Σύμπαν που λαβαίνει από τον Θεό τη μεγαλύτερη δυνατή εξουσία που δόθηκε ποτέ σε κάποιον στο Σύμπαν.
Γιώργος
ένα από τα τυπογραφικά και ... λόγω ταχύτητας:
όχι έγγυος σαν να είχε σχέση με το - άσχετο - 'εγγύς',
αλλά έγκυος (= εν κυήσει, σε κατάσταση κύησης) όπως εγκυμοσύνη.
H porosh skotonei thn pisth ,thn pisth poy sthrizetai sthn alhtheia ,ean telika yparxei mesa APO toses alhthines sygkroyseis .Arxizo na mhn katalabaino pos ginetai na lene xilioi thn alhtheia kai na thn katalabainoyn oloi diaforetika.
Αυτός που μάχεται για την θρησκεία του είναι χαμένος από χέρι. Μια σταγόνα ψεύδους σε ένα ποτήρι με καθαρό νερό, δημιουργεί ένα ακάθαρτο ποτήρι με νερό.
Γι' αυτό η Ορθοδοξία δεν είναι μια ακόμη θρησκεία. Η Ορθοδοξία είναι η αλήθεια, και η αλήθεια δεν αντιπαλεύεται. Αυτός είναι ο λόγος που επί δυο χιλιάδες χρόνια η Ορθοδοξία πολεμιέται από όλους, και παραμένει ισχυρή.
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά έχουν φτάσει σε τέτοιο σημείο κατάπτωσης, να μην αποδέχονται ούτε τον ιδρυτή τους Κάρολο Ρώσσελ.
Προκαλούμε άπαντες τους αιρετικούς, να μας δείξουν το παραμικρό που έχουμε αλλάξει στην Ορθοδοξία εδώ και είκοσι αιώνες.
Τίποτα δεν έχουμε αλλάξει, πιστεύουμε επί είκοσι αιώνες ακριβώς τα ίδια, διότι η αλήθεια δεν γίνεται να αλλάξει, είναι μια και μοναδική.
Αναγνώστης
Αγαπητοί αναγνώστες
Ο κ.Γιώργος, ο ‘πρεσβύτερος’ τών εν Γερμανία (Ψευδο) Μαρτύρων τού Ιεχωβά, προκειμένου να μην αποδεχθεί μία από τις μεγαλύτερες αλήθειες τής Γραφής, την προσωπικότητα δηλαδή αλλά και Θεότητα τού Αγίου Πνεύματος, επιθυμεί διακαώς να μάς τρελάνει και να μάς κάνει να πιστεύσουμε, ότι η Γραφή αντιφάσκει προς εαυτήν!
Τού κ.Γιώργου δυστυχώς δεν τού κάνουν ΚΑΜΙΑ εντύπωση η πληθώρα τών χωρίων, που αναφέρονται εις την μελέτη μας, εις τα οποία το Άγιον Πνεύμα μνημονεύεται ταυτοχρόνως μετά τού Πατρός και τού Υιού (πχ. Ματθ. 3:16-17, Ρωμ. 15:19, Α΄ Κορ. 6:11, 12:4-6, Β΄ Κορ. 1:21-22, Γαλ. 4:6, Εφεσ. 4:4-6, Φιλιπ. 3:3, Εβρ. 2:3-4, Α΄ Πέτρ. 1:2, Ιούδ. στίχ.20-21, κ.ά.), αλλά αντιθέτως το μάτι του είναι ‘γαρίδα’ εις το να βλέπει και να διακρίνει ΟΛΑ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΧΩΡΙΑ εις τα οποία το Άγιον Πνεύμα δεν μνημονεύεται με τα υπόλοιπα δύο πρόσωπα τής Θεότητος.
Οπότε, αγαπητοί αναγνώστες, εις τί συμπέρασμα μάς οδηγεί η Ιεχωβίτικη τακτική και νοοτροπία τού συγκεκριμένου ‘πρεσβυτέρου’; Ότι η Γραφή αντιφάσκει προς εαυτήν, εφόσον Θεόπνευστα είναι ΜΟΝΟΝ τα χωρία που επιθυμεί ο κ.Γιώργος (με απώτερο βεβαίως σκοπό να δικαιώσει την Οργάνωση εις την οποίαν ανήκει) ενώ τα υπόλοιπα δεν είναι Θεόπνευστα, εφόσον αντιστρατεύονται και κατεδαφίζουν το σαθρό και ψεύτικο πιστεύω του!!!
Άλλωστε, αγαπητοί αναγνώστες, ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ δεν σημαίνει και ο χαρακτηρισμός ‘αιρετικός’; Αυτός που επιλέγει αυτό που τον συμφέρει και τον βολεύει! Αυτό ακριβώς κάνει και ο κ.Γιώργος, ο οποίος από μελέτη 24 σελίδων φροντίζει επιλεκτικά να απομονώνει τα ‘ανώδυνα’ σημεία, αυτά δηλαδή που δεν θίγουν το πιστεύω του ενώ εις τα ‘επώδυνα’ σημεία ‘ποιείται την νήσσαν’!
Αποφεύγει δηλαδή ‘σαν τον διάβολο το λιβάνι’ να σχολιάσει συγκεκριμένα σημεία τής μελέτης μας εις τα οποία είναι ηλίου φαεινότερον το πλήθος τών προσώπων τής Θεότητος, σημεία επίσης εις τα οποία εκτίθεται η Μετάφραση Νέου Κόσμου και γενικά το σαθρό και ψεύτικο πιστεύω του!
ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ - ΠΡΟΚΛΗΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΚ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΠΑΝΤΟΣ ΑΛΛΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΟΥ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΙΑΣ ΣΚΟΠΙΑ
Ας υπενθυμήσουμε λοιπόν, εις τον αγαπητό κ.Γιώργο, μερικά από αυτά τα σημεία εις τα οποία παντιοτρόπως αποφεύγει να πάρει θέση και για τα οποία τον προσκαλούμε - προκαλούμε να παύσει να παριστάνει την ‘νήσσαν’ και να τα σχολιάσει αποδεικνύοντας δι’ αυτού τού τρόπου το πόσο εσφαλμένο είναι το πιστεύω μας και την ‘αλήθεια’ τού δικού του πιστεύω:
1) Να λάβει θέση και να αντικρούση την ερμηνεία μας εις το Δευτ. 6:4 και το Α΄ Κορ. 8:6 τα οποία οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά πιπιλίζουν καθημερινώς σαν καραμέλα, ότι δήθεν ο Θεός είναι «ΕΝΑΣ» με την έννοια τής απολύτου μονάδος. Εμείς, εξηγώντας τα συγκεκριμένα χωρία, απεδείξαμε, εις την αρχή τής μελέτης μας, ότι ο Θεός είναι «ΕΝΑΣ» με την έννοια τής συνθέτου μονάδος.
Καλείστε κ.Γιώργο και αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά να ανατρέψετε την ερμηνεία μας και να δικαιώσετε το σαθρό και ψεύτικο πιστεύω σας!
2α) Όταν ο Παύλος λέγει «είς Θεός ο Πατήρ» (Α΄ Κορ. 8:6), η σύγκριση που κάνει είναι μεταξύ Πατρός και Υιού ή μεταξύ Αληθινού Θεού και ψευδωνύμων θεών;
2β) Εάν, κατά τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά, η φράση τού Αποστόλου «είς Θεός ο Πατήρ» αποκλείει από την Θεότητα τον Υιό, τότε κατ’ αντιστοιχίαν και ο Πατήρ αποκλείεται από το να είναι Κύριος, εφόσον το ανωτέρω χωρίο λέγει «και είς Κύριος Ιησούς Χριστός»; (στίχ.6)
Δέχονται οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά ότι ο Πατήρ δεν είναι Κύριος εφόσον ο Παύλος λέει ότι ΕΝΑΣ είναι ο Κύριος κι αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός;
Αναμένουμε από τον κ.Γιώργο και τούς αγαπητούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά να λάβουν θέση και να δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις εις τα ανωτέρω ερωτήματα!
3) Γιατί η Σκοπιά, εις την Μετάφραση Νέου Κόσμου εις το Γεν. 11:7 το «Έλθετε» ή «Ελάτε» τού πρωτοτύπου Εβραϊκού κειμένου το μετέφρασε ΣΚΟΠΙΜΩΣ ως «Εμπρός!», ενώ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ Εβραϊκό ρήμα (הָ֚בָה- hā•ḇāh) εις το Έξοδ. 1:10 το μετέφρασε ΟΡΘΩΣ ως «Ελάτε!»;
Τί προσπαθεί απεγνωσμένα η Σκοπιά να αποκρύψει από τούς αναγνώστες και ακολούθους της;
4) Εις τα Ιερ. 30:5-6 Εβρ. και Αβδιού 1:1 Εβρ. ομιλεί ο Κύριος και λέγει «ηκούσαμεν...παρά Κυρίου»! Εφόσον, κατά το πιστεύω το Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ο Κύριος είναι «ΕΝΑΣ», γιατί εδώ χρησιμοποιείται α΄ πληθυντικό πρόσωπο; Μήπως εις την έννοια τού Κυρίου περιλαμβάνονται περισσότερα τού ενός πρόσωπα ή υποστάσεις;
Έχουν να σχολιάσουν κάτι επ’ αυτού ο κ.Γιώργος ή οποιοσδήποτε Μάρτυρας τού Ιεχωβά;
5α) Εις τον Ψαλμ. 110:1-5 απευθύνεται ο Γιαχβέ εις τον Μεσσία και εις τον στίχ.5 κάνει λόγο για ΑΛΛΟΝ Γιαχβέ εκ δεξιών τού Μεσσία!
Τελικά, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, για πόσους Κυρίους (Εβρ. Γιαχβέ) κάνει λόγο η συγκεκριμένη ενότητα τού ανωτέρω Ψαλμού;
5β) Γιατί εις την ‘περίφημη’ Μετάφραση Νέου Κόσμου η Σκοπιά έχει προσθέσει μία επιπλέον λεξούλα (‘λέγοντας’ στίχ.2) που δεν υπάρχει εις το πρωτότυπο Εβραϊκό κείμενο;
Τι κρύβεται πίσω από αυτή την (πονηρή;) ενέργεια τής Σκοπιάς;
6) Ο Παύλος εις την προς Εβρ. 3:7 λέγει, ότι το Άγιον Πνεύμα είναι ο Κύριος (ή Γιαχβέ) ομιλητής τού Ψαλμ. 95:7-11. Συμφωνεί επ’ αυτού ο κ.Γιώργος και οι λοιποί Μάρτυρες τού Ιεχωβά;
Εάν όχι, μπορούν να ανατρέψουν το οφθαλμοφανέστατο αυτό χωρίο, που μόνον πνευματικά τυφλοί και ψυχικά πορωμένοι άνθρωποι αδυνατούν να διακρίνουν την προσωπικότητα, Κυριότητα και Θεότητα τού Αγίου Πνεύματος;
7) Εις την Β΄ Κορ. 3:17 το Άγιον Πνεύμα εμφανέστατα αναφέρεται, όχι ως ενεργός δύναμη (όπως κακοδόξως διδάσκει η Σκοπιά), αλλά ως Κύριος! «Ο δε Κύριος το Πνεύμά εστιν».
Ρητώς λοιπόν εις το ανωτέρω χωρίο αναφέρεται, αγαπητέ κ.Γιώργο, ότι το Πνεύμα είναι ‘ο Κύριος’. Το δε ‘Κύριος’ τούτο εις την Έξοδ. λδ:34, απ’ όπου αντλείται η φρασεολογία τού χωρίου υπό τού Αποστόλου, εις τα Εβραϊκά είναι ‘Γιαχβέ’!
Δέχονται ο κ.Γιώργος και οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά την ανωτέρω διακήρυξη τού Αποστόλου, ότι δηλαδή το Άγιον Πνεύμα είναι ‘ο Κύριος’ (Εβρ. ‘Γιαχβέ’);
8) Εις το Ησα. 48:12-16 ομιλεί ο Κύριος (ή Γιαχβέ) και λέγει, ότι απεστάλη υπό (άλλου) Κυρίου και Θεού (Εβρ. Αδωνάι Γιαχβέ).
Μπορεί ο κ.Γιώργος ή οποισδήποτε Μάρτυρας τού Ιεχωβά να μάς εξηγήσει ποιος είναι ο ΕΝΑΣ Κύριος ή Γιαχβέ που ομιλεί και ποιος ο ΑΛΛΟΣ Κύριος ή Γιαχβέ που αποστέλλεται;
9) Το Ζαχ. 2:5-11 μπορεί ο κ.Γιώργος ή κάποιος Μάρτυρας τού Ιεχωβά να μάς εξηγήσει για πόσους Κυρίους κάνει λόγο;
Πόσοι τελικά Κύριοι ομιλούν εις την συγκεκριμένη ενότητα;
10α) Εις το περίφημο Τριαδικότατο χωρίο Β΄ Θεσ. 3:5 μπορεί ο κ.Γιώργος ή οποιοσδήποτε Μάρτυρας τού Ιεχωβά να μάς εξηγήσει ποιος είναι ο ‘Κύριος’, ο Οποίος κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ‘Θεού’ (Πατέρα) και εις την υπομονή τού ‘Χριστού’;
Μήπως. Αγαπητοί Μάρτυρες, έχουμε και άλλον Κύριο, εκτός από τον Πατέρα, που εδώ αναφέρεται ως ‘Θεός’, και από τον Υιό, που εδώ αναφέρεται ως ‘Χριστός’;
10β) Γιατί αγαπητέ κ.Γιώργο και αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά το συγκεκριμένο χωρίο η Σκοπιά, εις διάστημα 62 ολόκληρων ετών (!!!), έχει ΕΠΙΜΕΛΩΣ αποφύγει να το σχολιάσει και η μοναδική Σκοπιά από το 1950 έως σήμερα (!!!) που κάνει λόγο γι’ αυτό το χωρίο (αποσιωπώντας βεβαίως να εξηγήσει εις τούς αναγνώστες περί τού προσώπου τού εν λόγω Κυρίου) είναι η Σκοπιά τής 15.07.1961, σελ.421; («Θυμηθείτε ότι ο...υπομείνας έως τέλους, ούτος θέλει σωθή. Ματθ.κδ:13, Β΄ Θεσ. γ:5»)
11α) Τα ίδια ακριβώς ισχύουν και περί τού Α΄ Θεσ. 3:12-13. Ποιος κ.Γιώργο και αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά είναι ο Κύριος που μάς βοηθάει να σταθούμε άμεμπτοι και με αγιωσύνη μπροστά εις τον Θεό και πατέρα μας κατά την παρουσία τού Κυρίου μας Ιησού Χριστού;
11β) Γιατί αγαπητέ κ.Γιώργο και αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά το συγκεκριμένο χωρίο η Σκοπιά, εις διάστημα 62 ολόκληρων ετών (!!!), έχει ΕΠΙΜΕΛΩΣ αποφύγει να το σχολιάσει και η μοναδική Σκοπιά από το 1950 έως σήμερα (!!!) που κάνει λόγο γι’ αυτό το χωρίο (αποσιωπώντας βεβαίως να εξηγήσει εις τούς αναγνώστες περί τού προσώπου τού εν λόγω Κυρίου) είναι η Σκοπιά τής 01.10.1986, σελ.11, παρ.4-5;
Σύμπτωση κι αυτό ή σκόπιμη απόκρυψη σημαντικότατων αληθειών τής Γραφής εκ μέρους τής Σκοπιάς;
Εσείς κ.Γιώργο τί λέτε επ’ αυτού; Μήπως έχετε να κάνετε κάποιο σχόλιο εις τα δύο ανωτέρω χωρία τής προς Α΄ και Β΄ Θεσ. Επιστολής;
(Όλες οι ανωτέρω ερωτήσεις ετέθησαν συμφώνως προς την σειρά που έχουν διατυπωθεί και καταγραφεί εις την ανωτέρω μελέτη μας)
Α Υ Τ Η, αγαπητέ κ.Γιώργο, είναι η ‘ραχοκοκκαλιά’ τής μελέτης μας. Α Υ Τ Α, κύριε Γιώργο, είναι τα ‘επώδυνα’ σημεία τής μελέτης που ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΩΣ αποφεύγετε να λάβετε θέση και να σχολιάσετε!
Θέλετε κ.Γιώργο να αποδείξετε εις τα εν Σκοπιά αδελφάκια σας, ότι κατέχετε από...ά λ μ α τ α; (!!!) Οπλιστείτε με θάρρος και τολμήστε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να σχολιάσετε οποιοδήποτε από τα προαναφερθέντα ‘επώδυνα’ σημεία τής μελέτης μας.
Ι Δ Ο Υ Η Ρ Ο Δ Ο Σ Ι Δ Ο Υ Κ Α Ι Τ Ο Π Η Δ Η Μ Α!!!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Εδώ και μερικές μέρες όλο για το πήδημα διαβάζω στα σχόλια σας, και πήδημα δεν βλέπω. Γιώργο ετοιμάσου, ενημέρωσε και τους αδελφούς στην Γερμανία, να το απολαύσουμε όλοι μαζί.
Αναγνώστης
Gia poia Podo Milame to nhsi? Giati eken ginontai polla .........almata .kalo etsi!!!
Τσιμπιρίδη, ειλικρινά αν δεν σοβαρευτείς μόνο παραεκκλησιαστικά παραμάγαζα και ημιμαθείς του διαδικτύου θα σε παίρνουν στα σοβαρά. Συνέχισε έτσι και θα κάνεις μεγάλη καριέρα σαν trash αντιαιρετικός.
Το αν μια προστακτική είναι παρακλητική ή παραινετική ή προτρεπτική είναι θέμα ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ. Εσύ όλες τις άλλες περιπτώσεις τις θεωρείς “παρακλητικές” και μόνο μία επειδή έτσι γουστάρεις κι έτσι σε βολεύει τη βαφτίζεις “προτρεπτική” άρα απαράδεκτο να ειπώθηκε από το θνητό Δαβίδ. Ό,τι πεις αγόρι μου. Κάνει κρύο; Ναι κάνει κρύο.
Οι Ιουδαίοι ήταν χαμηλής νοημοσύνης για να τους αποκαλυφθεί ο τριαδικός θεός. Και οι προφήτες μούγκα για χίλια χρόνια. Είστε γιδοβοσκοί κι αγράμματοι. Θα τα πούμε στους Έλληνες που σκαμπάζουν κάτι παραπάνω ένεκα φιλοσοφίας. Ο περιούσιος λαός του Θεού ανάξιος να του ανακοινωθεί η τριαδικότητα του Θεού. Ό,τι πεις αγόρι μου.
Περί Αγίου Πνεύματος απάντησε αν θες μόνο σ’ αυτή την ερώτηση: Ποιο ΠΡΟΣΩΠΟ ήταν υπεύθυνο για την εγκυμοσύνη της Μαρίας;
Filos.
Αγαπητέ κ. Γεώργιε Τσιμπιρίδη, τι να καταλάβει ο Γιώργος o «ΜτΙ» από την Γερμανία περί Προσωπικότητας του Αγίου Πνεύματος, τον ανέφερα εκατοντάδες εδάφια στο άρθρο ("Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ ή ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ"). Eίτε μιλούσα σε εκείνον είτε σε ένα "ντουβάρι" ήταν το ίδιο πράγμα! Κάποιες διδασκαλίες των «Μαρτύρων του Ιεχωβά» ή της «Σκοπιάς», έχουν ΟΜΟΙΟΤΗΤΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥ «ΤΑΛΜΟΥΔ»!!!
Ο πλανών την Οικουμένη Διάβολος και πνευματικός τους πατέρας, σίγουρα νιώθει μεγάλη ικανοποίηση για τις πνευματικές διαστροφές που υπάρχουν στη «ΜΝΚ».
Χωρίς αμφιβολία, είναι επίσης πολύ ευχαριστημένος από την επίδοση αυτή των πνευματικών του τέκνων!!!
Μπορεί να είναι σκληρά τα λόγια μου, αλλά αυτή είναι ή αλήθεια! Τους έχει «βαθμολογήσει με άριστα»!!!!!! (Δευτ. ΙΗ’ 20-22. Α’ Βασιλέων ΚΒ’ 21-23. Ματθ. ΚΔ’ 4-5,11,23-24. Πραξ. ΙΓ’9-10. Β’ Κορ. ΙΑ’13-15. Γαλ. Α’6-8. Α’ Τιμ. Δ’1-2. Α’ Ιωάν. Δ’1 και Αποκ. ΙΒ’ 9).
GEORGIOS O.X.
Αν θέλετε να κάνετε εξάσκηση έχει καλώς. Αλλά αν περιμένετε να πείσετε φανατικούς πολέμιους της Θεότητας του Κυρίου, τότε είναι μάταιος ο κόπος σας.
Ο μετέπειτα απόστολος Παύλος, ο διώκτης της Εκκλησίας, τι λέτε δεν είχε γνώσεις; Δεν γνώριζε; Ήταν αγράμματος;
Και όμως, αν δεν γίνονταν το θαύμα στην ζωή του, ποτέ δεν θα γνώριζε τον Κύριο.
Πολλοί μαθαίνουν από τους διαλόγους, και εμείς ομολογούμε την πίστη μας.
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αλλάξει ο Γιώργος, και να γίνει Χριστιανός, αν δεν γίνει θαύμα στη ζωή του από την Αγία Τριάδα.
Για τον Filos δεν μπορώ να μιλήσω με σιγουριά, πολλές φορές ο Διάβολος μετασχηματίζεται σε άγγελο φωτός, και δεν γνωρίζω αν φέρει το ψευδώνυμο FILOS.
Αναγνώστης
Αγαπητέ Αναγνώστη, είναι γνωστό τοις πάσι, πως είναι άνθρωποι του Διαβόλου οι πολέμιοι της θεότητας του Κυρίου και οι πολέμιοι του Μωάμεθ.
Salaam Malekum.
Filos.
Αγαπητέ Αναγνώστη, είναι γνωστό τοις πάσι, πως είναι άνθρωποι του Διαβόλου οι πολέμιοι της θεότητας του Κυρίου και οι πολέμιοι του Μωάμεθ.
Salaam Malekum.
Filos.
4 Οκτωβρίου 2012 12:21 π.μ.
Filos, δεν συζητώ για τον Μωάμεθ,
μιλώ για τον Κύριο μου και Θεό μου, δεύτερο πρόσωπο της Παναγίας Τριάδος, δημιουργό των πάντων, Υιό του Πατρός, τον πολυαγαπημένο μου Κύριο Ιησού Χριστό.
Αν θέλεις να δημιουργήσεις εντυπώσεις συσχετίζοντας με ανθρώπους, κάνεις μεγάλο σφάλμα. Ο Ιησού Χριστός είναι πάνω απ' όλους, και δεν συγκρίνεται με κανέναν.
Αυτός που πολεμά την Θεότητα του Κυρίου είναι ο Διάβολος, και όσοι άνθρωποι το κάνουν, είναι υιοί του. Αυτό πέρα από Θεολογική τοποθέτηση, είναι και θέμα λογικής.
Το ότι ειρωνεύεσαι το όνομα του Ιησού Χριστού, αυτό και μόνο σημαίνει ότι είσαι αντίχριστος, πολέμιος του Κυρίου.
Αλλά μη περιμένεις αντιδράσεις από άλλους, αυτοί ενοχλούνται μόνο όταν αποκαλώ τον Γιώργο "γύφτο", αυτό είναι προσβολή, τα δικά σου σχόλια για τον Ιησού Χριστό, δεν ενοχλούν καθόλου, είναι ok!
Αναγνώστης
Αν έχετε την αλήθεια «Μάρτυρες του Ιεχωβά» και δεν φοβάστε, βγέστε από την κρυψώνα σας και απαντήστε μας εδώ σε αυτό το άρθρο. Ο Γιώργος ο συνάδελφο σας από την Γερμανία, μας είπε: «Απλώς τι ξαναλέω δεν βρέθηκε ακόμα δάσκαλος για μένα» 19 Σεπτεμβρίου 2011 3:49 μ.μ. Μάλλον βρήκε τους δασκάλους του(!!!)
GEORGIOS O.X.
Κυρίες και κύριοι,
Συγχαρητήρια στον κύριο Γεώργιο Τσιμπρίδη για τα άρθρα που γράφει και να συνεχίσει έτσι ώστε με τη βοήθεια του ΘΕΟΥ να ανοίξει τα μάτια στους ανθρώπους που έφυγαν από τον ίσιο δρόμο και έχουν τραβήξει τον δρόμο προς την πλάνη του ΔΙΑΒΟΛΟΥ.
Είμαι από ένα μικρό χωριό του νομού Αχαΐας και ζω σε μία κωμόπολη του ίδιου νομού.Είμαι παντρεμένος με μια κοπέλα η οποία είναι πρώην μάρτυρας του Ιεχωβά. Ο πεθερός μου είναι Μάρτυρας των Ιεχωβάδων και πρεσβύτερος μαζί με έναν άλλο μάρτυρα ,με προκάλεσαν σε συζήτηση μεταξύ ορθοδόξων και μαρτύρων .εγώ φυσικά δέχθηκα να γίνει .Κάλεσα τον κύριο Γεώργιο Τσιμπιρίδη και μετά από συνομιλία που είχε ο ίδιος με τον πεθερό μου και πρεσβύτερο των μαρτύρων στη κωμόπολη δέχθηκε να γίνει συζήτηση επιτέλους γιατί είχε αναβληθεί δύο φορές διότι δεν βόλευαν οι ημερομηνίες του σ «φίλους» μας .Η συζήτηση κανονίστηκε επιτέλους για Σεπτέμβρη του 2012,με δικούς τους πάντα όρους για να μην έχουν κάποιο πρόβλημα ή παράπονο.
Περνούσε ο καιρός ,έφτασε και ο Σεπτέμβριος και κουβέντα οι φίλοι μας μάρτυρες για την συζήτηση μεταξύ μας… Πάω και τους λέω «Τι θα γίνει ρε παιδιά ,θα γίνει αυτή η συζήτηση επιτέλους;» Ε !εκεί άρχισαν τα παρατράγουδα !Με φώναξε ο πεθερός μου με τον άλλο κύριο ιδιαιτέρος και άρχισαν να μου αραδιάζουν διάφορες φτηνές δικαιολογίες προκειμένου να αποφύγουν τη συζήτηση ,γιατί ήξεραν ότι με του συγκεκριμένους που μιλούσαν δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη .Στη συζήτηση θα παρεβρίσκονταν κόσμος απ’ όλες τις πλευρές και Ορθόδοξοι και Μάρτυρες ,ακόμη και Άθεοι ,για να βγάλει ο καθένας τα συμπεράσματά του!
Ο κουμπάρος μου ο Αλέξανδρος (και αυτός πρώην μάρτυρας) ήταν απόλυτα σίγουρος εξ’ αρχής ότι δεν θα δέχονταν την συζήτηση! Γιατί ;Ο λόγος είναι ότι τα ίδια έκανε και ο ίδιος όταν ήταν πρεσβύτερος στη ΑΜΕΡΙΚΗ !Όταν τους προσκαλούσαν σε συζήτηση είχαν εντολή απ’ τα κεντικά να αρνηθούν .’Ετσι και αυτή τη φορά οι μάρυτες αφού είχαν δώσει «τον λόγο τους» στο τέλος την έκαναν με ελαφρά ,αφήνοντας να εννοηθεί ότι όπου τα βρούμε σκούρα εξαφανιζόμαστε σαν «λαγοί».
‘Ετσι ο Αλέξανδρος βγήκε αληθείς στα λεγόμενά του περί άρνησης των μαρτύρων για την συζήτηση ενώ κουβεντιάζοντας με τον πατέρα του,ο οποίος είναι ακόμα στην οργάνωση,του είπε πως δεν έπρεπε να το κάνουν αυτό γιατί είναι μικρή η κοινωνία και μαθαίνονται και γίνονται ξεφτύλα με αυτόν τον τρόπο.
Κρίμα όμως γιατί στην κωμόπολη περίμεναν να ακούσουν τις απόψεις για τα θέματα που είχαν τεθεί και από τις δύο πλευρές .Μόλις ανακοίνωσα ότι δυστυχώς δεν θα γίνει η συζήτηση γιατί αρνήθηκαν έγινε χαμός και ο κόσμος έλεγε « ’ετσι κάνουν αυτοί ,μόλις τα βρουν σκούρα φεύγουν ,έτσι είναι η τακτική τους!!!»
Μόνιμα ψέματα!Από τις ανεκδήλωτες «προφητείες» περί του αρμαγεδώνα μέχρι και μια απλή συζήτηση!’Ετσι για να καταλάβετε ότι η συγκεκριμένη οργάνωση είναι ένα παραμύθι με πολλά ψέματα και μόνο εάν φύγετε από εκεί θα γλιτώσετε την ψυχή σας φίλοι μου !Ο Χριστός και ο Θεός μας μας δεν μας δίδαξαν το ψέμα ,την αλήθεια μας δίδαξαν και όποιος έχει την αλήθεια δεν φοβάται τίποτα ,πόσο μάλλον μια απλή συζήτηση.
Αυτή είναι η ιστορία μου με τους «φίλους» μας, για να καταλάβετε ποιοι είναι ,και μιλάω επειδή τους ζω προσωπικά.
Ζήτω η Ορθοδοξία , Ζήτω το ‘Εθνος !Μην φοβάστε Έλληνες ,ο Θεός είναι μαζί μας
Βασίλης
ΛΟΥΚΑΣ 18 -11,13
ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης·
....ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Φαρισαίος στάθηκε και άρχισε να προσεύχεται από μέσα του τα εξής: “Θεέ μου, σε ευχαριστώ που δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή ακόμη και όπως αυτός ο εισπράκτορας φόρων.
....αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: “Θεέ μου, σπλαχνίσου με, τον αμαρτωλό”
ΨΑΛΜΟΣ 45 6-7(ΕΒΔ.44 7-8)
ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ράβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου. 8 ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεὸς ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Θεός είναι ο θρόνος σου στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα·
Το σκήπτρο της βασιλείας σου είναι σκήπτρο ευθύτητας.
7Αγάπησες τη δικαιοσύνη και μισείς την πονηρία.
Γι’ αυτό και ο Θεός, ο Θεός σου, σε έχρισε με το λάδι της αγαλλίασης πιο πολύ από ό,τι τους εταίρους σου.
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:
ΣΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΔΑΦΙΑ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΚΟΠΙΑ ΚΑΠΟΥ ΜΠΕΡΔΕΥΤΙΚΕ...
ΕΝΩ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΙ ΤΗΝ ΛΕΞΗ "Ο ΘΕΟΣ" ΩΣ "Ω ΘΕΕ"ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ ΛΟΥΚΑ (ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΤΗΝ ΕΝΟΧΛΕΙ ΔΟΓΜΑΤΙΚΑ)ΣΤΟΥΣ ΨΑΛΜΟΥΣ ΤΟΥ ΔΑΥΙΔ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΕ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΑΜΗΧΑΝΙΑ....ΟΠΩΣ ΠΑΡΑΤΗΡΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΤΙΧΟ
ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος,
ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΙ ΩΣ ΕΞΕΙΣ
Ο Θεός είναι ο θρόνος σου στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα
ΕΔΩ ΛΟΙΠΟΝ ΔΕ ΒΟΛΕΥΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΤΟ
"Ο ΘΡΟΝΟΣ ΣΟΥ Ω ΘΕΕ"ΚΑΙ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ΤΟΝ ΘΕΟ ΣΕ....ΘΡΟΝΟ..ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΟΛΕΥΕΤΑΙ...
ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΑΦΟΥ ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ ΣΤΙΧΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ "ΘΡΟΝΟ" διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεὸς ὁ Θεός σου
ΤΟ ΑΦΗΝΕΙ ΑΜΕΤΑΦΡΑΣΤΟ... Γι’ αυτό και ο Θεός, ο Θεός σου, σε έχρισε με το λάδι .....
ΑΡΑΓΕ ΠΟΣΟ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΟΗΜΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΞΕΧΩΡΙΣΕΙ ΟΛΑ ΑΥΤΑ?ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΟΣ Η ΕΠΙΛΕΚΤΙΚΗ ΠΙΣΤΗ....ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΟΜΩΣ ΚΑΙ ΣΤΟ ΨΕΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ???
Kala Re paidia ti derby einai auto me mia omada mono? Poy einai oi alloi thn kopanhsan mono o termatofylakas ths germanikis omadas paizei ? Re paidia tha ton trelanetai sta gol ! Georgië tis Germanias meno sto Venlo tis OLLANDIAS poly konta soy ean theleis mporoyme na synanththoyme thn epomenh ebdomada kai na ta poyme APO konta .
Αγαπητέ Βασίλη, ωραία τα σχόλια σου 5 Οκτωβρίου 2012 2:31 μ.μ.
Μια που είναι και το άρθρο περί ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ, αγαπητοί αναγνώστες και Βασίλη, θα σας εξομολογηθώ κάτι που με έχει συμβεί στις « 11-4-2012, την Μ. ΤΕΤΑΡΤΗ».
Συνάντησα σε μία λαϊκή έναν «Μάρτυρα του Ιεχωβά», ο οποίος ήθελε να του δείξω από την Αγία Γραφή αν υπάρχει η Τριαδικότητα του Θεού.
Όταν άρχισε να δυσκολεύεται σε μια στιγμή θύμωσε και μου είπε: ΑΝ ΜΟΥ ΕΔΙΝΕ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΑΔΕΙΑ, ΘΑ ΣΕ ΤΡΑΒΟΥΣΑ ΕΝΑ ΣΚΑΜΠΙΛΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΕΡΙΧΝΑ ΚΑΤΩ!!!
Είναι αληθινό γεγονός αυτό που με συνέβαινε, έχω και δύο μάρτυρες!
Η πρώτη ξαδέλφη μου είχε γνωρίζει έναν «ΜτΙ» από την Γερμανία, η οποία είχε σχέσεις αρκετό καιρό μ’ αυτόν.
Αυτός όμως ο (ΜτΙ), την απειλούσε με ξυλοδαρμό αν δεν πήγαινε στην «αίθουσα Βασιλείας»!!!
Έχω δύο επιστολές από μια δυστυχισμένη μητέρα πρώην «Μάρτυς του Ιεχωβά», δύο παιδιών η οποία λέγει.
Μας κατάστρεψαν οι απάνθρωποι και ψευδομάρτυρες του Ιεχωβά, υλικός, σωματικώς, ψυχικώς… Πριν εγκαταλείψει το σπίτι μας ο σύζυγο μου (ΜτΙ), εκτός από ξύλο, ύβρεις, συκοφαντίες…
Όταν τα βρουν σκούρα οι «Μάρτυρες Ιεχωβά», γίνονται «λιοντάρια», απειλούν με ξύλο, με συκοφαντίες…
Για μένα προσωπικά οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά», είναι μια μεγάλη πληγή, είναι πνευματικά άρρωστοι, ο καλός Τριαδικός Θεός να τους δώσει μετάνοια.
GEORGIOS O.X.
ΠΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟ ΞΕΡΕΤΕ ΟΤΙ ΕΔΩ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΟΙ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΔΕΝ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΡΩΣΣΕΛ ΕΧΕΙ ΣΧΗΜΑ ΠΥΡΑΜΙΔΑΣ ΚΑΙ ΜΟΛΙΣ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΔΕΙΞΑ ΦΡΙΚΑΡΑΝ ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΑΝ ΟΜΩΣ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΔΕΙΞΑ ΣΕ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΤΟΤΕ.... ΜΟΥ ΑΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΤΑ ΞΕΡΟΥΝ ΟΛΑ ΑΥΤΟΙ ΡΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΝ ΤΙ ΣΧΗΜΑ ΕΙΧΕ Ο ΤΑΦΟΣ ΤΟΥ ΙΔΡΥΤΗ ΤΟΥΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΑ Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ...... ΒΑΣΙΛΗΣ...
Φυσικά αγαπητέ Βασίλη, δεν είναι τυχαίο στο τάφο του Ρώσσελ, να έχει την ΠΥΡΑΜΙΔΑ!
Στο βιβλίο του (ΕΛΘΕΤΩ Η ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΣΟΥ ΤΟΜΟΣ Γ’ το 1891, επανέκδοση 1923 στην σελ. 350 μέχρι 433), εκεί μιλάει για την ΜΕΓΑΛΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΗΣ ΑΙΓΥΠΤΟΥ.
Ξέρεις πως την ονόμασε;;; Ο ΛΙΘΙΝΟΣ ΜΑΡΤΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!!!!!
Στην σελίδα 388, διαβάσουμε: « Αι εκ των Γραφών εξητάσαμεν, δεικνύουσιν ότι ο καιρός της θλίψεως ταύτης άρχεται από της δευτέρας του Χριστού παρουσίας εν τω κόσμω ( Οκτώβρ. 1874), οπότε ήρχισεν η κρίσις των εθνών… Η αλήθεια αύτη δεικνύεται εν τη Μεγάλη Πυραμίδι… Και πολλά άλλα έχει γράψει ο Ρώσσελ, για την ΜΕΓΑΛΗ ΠΥΡΑΜΙΔΑ!
Οι περισσότεροι «Μάρτυρες του Ιεχωβά», έχουν μεσάνυχτα για την παλιά τους διδασκαλία!!!
Εδώ στο «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ» λέγονται πολλές αλήθειες.
Εσύ Βασίλη, πες στους « Μάρτυρες του Ιεχωβά», αν θέλουν να μπαίνουν στο «ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟ».
GEORGIOS O.X.
ELLINAS TIS OLLANDIAS είπε...
Kala Re paidia ti derby einai auto me mia omada mono? Poy einai oi alloi thn kopanhsan mono o termatofylakas ths germanikis omadas paizei ? Re paidia tha ton trelanetai sta gol ! Georgië tis Germanias meno sto Venlo tis OLLANDIAS poly konta soy ean theleis mporoyme na synanththoyme thn epomenh ebdomada kai na ta poyme APO konta .
5 Οκτωβρίου 2012 5:25 μ.μ.
Την επόμενη εβδομάδα θα είμαι Ελλάδα. Που σε βολεύει να συναντηθούμε κατά τον Νοέμβριο / Δεκέμβριο; Στο Krefeld (που είναι πιο κοντά σε σένα), Düsseldorf. Duisburg; (Στους κεντρικούς σταθμούς;) Και σε αυτά αλλά και στο Πανεπιστήμιο - π.χ σε κεντρική Βιβλιοθήκη - του Bochum ή του Dortmund αν θελεις, η και οπουδήποτε αλλού εντός NRW.
Ο Γιώργος ο συνάδελφο σας από την Γερμανία, μας είπε: «Απλώς τι ξαναλέω δεν βρέθηκε ακόμα δάσκαλος για μένα» 19 Σεπτεμβρίου 2011 3:49 μ.μ. Μάλλον βρήκε τους δασκάλους του(!!!)
GEORGIOS O.X.
GEORGIE O.X σου αφιερώνω το τραγούδι
ΟΝΕΙΡΟ ...απατηλό"
Επειδή συζητάμε για την έννοια 'Θεός',
πιστεύω καταρχήν πως είναι ευκολονόητο από την Καινή Διαθήκη τουλάχιστο,
ότι ο Χριστός ως ο 'Γιος του Ύψιστου Θεού' είναι η δεύτερη μεγαλύτερη προσωπικότητα στο Σύμπαν που έλαβε εξουσία από τον Ύψιστο Θεό.
Ο Χριστός άξιζε, επειδή έμεινε πιστός στον Θεό μέχρι θανάτου,
έστω και με πολλά δάκρυα και φρικτούς πόνους που υπέφερε τις τελευταίες ώρες της ζωής του ως άνθρωπος στη γη.
Αναφορικά δε με το άγιο πνεύμα είναι ατέλειωτα τα εδάφια που φανερώνουν ότι δεν συνυπολογίζεται θεόπνευστα ως κάποιο πρόσωπο,
που κανονικά ούτε καν θα έπρεπε να γίνεται θέμα συζήτησης,
αλλά και αυτό παίρνεται ως δεδομένο - ως θέμα συζήτησης -,
οπότε ...
βασιζόμαστε στην Αγία Γραφή με τους θεόπνευστους συγγραφείς της.
Έτσι θεώρησα - απλώς με μια ματιά στο πρωτότυπο κείμενο - ότι η προς Γαλάτας επιστολή του αποστόλου Παύλου με την έναρξή της δίνει μερικά στοιχεία που συμβάλουν στο υπό συζήτηση ζήτημα.
"Παῦλος ἀπόστολος οὐκ ἀπ' ἀνθρώπων οὐδὲ δι' ἀνθρώπου ἀλλὰ διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ θεοῦ πατρὸς τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ νεκρῶν, 2καὶ οἱ σὺν ἐμοὶ πάντες ἀδελφοί ταῖς ἐκκλησίαις τῆς Γαλατίας, 3χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ 4 τοῦ δόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν, ὅπως ἐξέληται ἡμᾶς ἐκ τοῦ αἰῶνος τοῦ ἐνεστῶτος πονηροῦ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν, 5ᾧ ἡ δόξα εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων, ἀμήν."
Είναι απλό το να ξεχωρίσει κάποιος τις λέξεις:
1. διὰ Ἰησοῦ Χριστοῦ
2. καὶ θεοῦ πατρὸς τοῦ ἐγείραντος αὐτὸν ἐκ νεκρῶν,
3. εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν
4. καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ
5. τοῦ δόντος ἑαυτὸν ὑπὲρ τῶν ἁμαρτιῶν ἡμῶν
6. κατὰ τὸ θέλημα τοῦ θεοῦ καὶ πατρὸς ἡμῶν.
Καταλαβαίνει κάποιος τα αυτονόητα, ότι γίνεται αναφορά
1. στον Θεό τον Πατέρα και
2. στον Ιησού Χριστό.
Δεν γίνεται καμιά θεόπνευστη αναφορά στο άγιο πνεύμα.
Γιατί;
Επειδή απλώς τπ άγιο πνεύμα δεν είναι πρόσωπο.
Γι' αυτό παραλείπεται εντελώς στην εισαγωγή της προς Γαλάτας επιστολής, ενώ αν ήταν πρόσωπο δεν θα ξεχνιόταν από τον απόστολο Παύλο.
Γιώργος
συνεχίζω
Και η έναρξη της Α' Κορινθίους (1:1-9) παρουσιάζει παρόμοια εικόνα που πιστοποιεί την απουσία του αγίου πνεύματος από του να εκλαμβάνεται ως πρόσωπο, καθώς δεν θεωρείται καθόλου έτσι:
"Παῦλος κλητὸς ἀπόστολος Ἰησοῦ ⇔ Χριστοῦ διὰ θελήματος θεοῦ καὶ Σωσθένης ὁ ἀδελφός 2τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ, ἡγιασμένοις ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, κλητοῖς ἁγίοις, σὺν πᾶσιν τοῖς ἐπικαλουμένοις τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐν παντὶ τόπῳ αὐτῶν καὶ ἡμῶν· 3 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
4 Εὐχαριστῶ τῷ θεῷ πάντοτε περὶ ὑμῶν ἐπὶ τῇ χάριτι τοῦ θεοῦ τῇ δοθείσῃ ὑμῖν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ, 5ὅτι ἐν παντὶ ἐπλουτίσθητε ἐν αὐτῷ, ἐν παντὶ λόγῳ καὶ πάσῃ γνώσει, 6 καθὼς τὸ μαρτύριον τοῦ Χριστοῦ ἐβεβαιώθη ἐν ὑμῖν, 7 ὥστε ὑμᾶς μὴ ὑστερεῖσθαι ἐν μηδενὶ χαρίσματι ἀπεκδεχομένους τὴν ἀποκάλυψιν τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ· 8 ὃς καὶ βεβαιώσει ὑμᾶς ἕως τέλους ἀνεγκλήτους ἐν τῇ ἡμέρᾳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. 9 πιστὸς ὁ θεὸς, δι' οὗ ἐκλήθητε εἰς κοινωνίαν τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ κυρίου ἡμῶν."
Κι εδώ κατανοητά απουσιάζει παντελώς το άγιο πνεύμα από το να εκλαμβάνεται ως πρόσωπο, καθώς αναφέρεται πολλαπλώς ο Θεός και ο Ιησούς Χριστός αλλά όχι τυχαία δεν γίνεται καμιά αναφορά στο άγιο πνεύμα, επειδή δεν πρόκειται για πρόσωπο, οπότε και πάλι καταρρίπτεται η θεωρία της ανύπαρκτης 'υπερδυάδας' (δική μου λέξη - δεν νομίζω να την έχετε ξαναδεί πουθενά!!!).
Ούτε βέβαια και η Β Κορινθίους 1:1-5 παρουσιάζει μια διαφορετική εικόνα.
"Παῦλος ἀπόστολος Χριστοῦ Ἰησοῦ διὰ θελήματος θεοῦ καὶ Τιμόθεος ὁ ἀδελφός τῇ ἐκκλησίᾳ τοῦ θεοῦ τῇ οὔσῃ ἐν Κορίνθῳ σὺν τοῖς ἁγίοις πᾶσιν τοῖς οὖσιν ἐν ὅλῃ τῇ Ἀχαΐᾳ, 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3 Εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὁ πατὴρ τῶν οἰκτιρμῶν καὶ θεὸς πάσης παρακλήσεως, 4ὁ παρακαλῶν ἡμᾶς ἐπὶ πάσῃ τῇ θλίψει ἡμῶν εἰς τὸ δύνασθαι ἡμᾶς παρακαλεῖν τοὺς ἐν πάσῃ θλίψει διὰ τῆς παρακλήσεως ἧς παρακαλούμεθα αὐτοὶ ὑπὸ τοῦ θεοῦ. 5 ὅτι καθὼς περισσεύει τὰ παθήματα τοῦ Χριστοῦ εἰς ἡμᾶς, οὕτως διὰ τοῦ Χριστοῦ περισσεύει καὶ ἡ παράκλησις ἡμῶν."
Και πάλι για δύο πρόσωπα γίνεται λόγος,
1. για τον Θεό και
2. για τον Χριστό.
Και πάλι δεν υπάρχει πρόσωπο άγιο πνεύμα, γι' αυτό και απουσιάζει εντελώς.
Βέβαια ο θεόπνευστος απόστολος Παύλος γνώριζε πολύ καλά τι έγραφε.
Ο απόστολος Παύλος αναγνώριζε μόνο δύο ξεχωριστές οντότητες / προσωπικότητες, τον Θεό και τον υπάκουο Χριστό.
Ισχύει λοιπόν καταλυτικά το 'ξεκαθάρισμα λογαριασμών' ενάντια σε κάθε άλλη άποψη που κάνει ο θεόπνευστος απόστολος που συντρίβει κάθε αντιγραφική τριαδιστική θεωρία και αντίληψη:
ἡμῖν εἷς θεὸς ὁ πατήρ
...
καὶ
εἷς κύριος Ἰησοῦς Χριστός"
(Α Κορ. 8:6)
και
"ΕΙΣ ΘΕΟΣ και ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ". (Εφεσ.4:6 )
Γιώργος
Αγαπητοί αναγνώστες τού Αντιαιρετικού
Διαβάζοντας πλέον τα τελευταία σχόλια τού αγαπητού πρεσβυτέρου τών εκ Γερμανίας Μαρτύρων τού Ιεχωβά, διαπιστώνουμε άπαντες το πόσο δικαιωνόμεθα όταν λέμε, ότι αποφεύγει «σαν το διάβολο το λιβάνι» να σχολιάσει και να ανατρέψει ΕΣΤΩ ΕΝΑ από τα 15 κύρια σημεία τής μελέτης μας που τού υπεδείξαμε ανωτέρω (Σχόλια 3 Οκτωβρίου 2012 8:40 μ.μ. – 8:42 μ.μ.).
Το σαθρό και ψεύτικο πιστεύω του δεν επαρκεί για να ανατρέψει τις αλήθειες που με την χάρη τού Θεού εκθέσαμε εις την ημετέρα μελέτη και οι οποίες αλήθειες αποδεικνύουν περιτράνως την πλάνη τής Σκοπιάς (και κατά συνέπεια και τού δικού του πιστεύω) εις το θέμα τής Τριαδικότητος τού Θεού!
Παρόλο όμως την διαπίστωση που όλοι κάναμε σχετικά με την αδυναμία τού συγκεκριμένου πρεσβυτέρου εις το να αντικρούσει και να διαψεύσει ΕΣΤΩ ΜΙΑ από τις 15 ανωτέρω αλήθειες τής ημετέρας μελέτης, βλέπουμε, ότι συνεχίζει ακάθεκτος να βάλει εναντίον τής Θεού και πλέον συγκεκριμένως εναντίον τής προσωπικότητος και Θεότητος τού τρίτου προσώπου, τού Αγίου Πνεύματος!
Συνεχίζει ακάθεκτος να μάς λέει το Ιεχωβίτικο «ποιηματάκι», ότι εφόσον το Άγιον Πνεύμα σε ορισμένα χωρία δεν μνημονεύεται ταυτοχρόνως μετά τού Πατρός και τού Υιού, άρα δεν είναι πρόσωπο, ΑΠΟΣΙΩΠΩΝΤΑΣ ΣΚΟΠΙΜΩΣ και αρνούμενος να σχολιάσει (ΕΘΕΛΟΤΥΦΛΩΝΤΑΣ ΔΗΛΑΔΗ) την πληθώρα τών χωρίων που έχουμε παραθέσει εις την μελέτη μας, εις τα οποία το Άγιον Πνεύμα μνημονεύεται, υπό τών συγγραφέων τής Καινής Διαθήκης, ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ μετά τού Πατρός και τού Υιού (πχ. Ματθ. 3:16-17, Ρωμ. 15:19, Α΄ Κορ. 6:11, 12:4-6, Β΄ Κορ. 1:21-22, Γαλ. 4:6, Εφεσ. 4:4-6, Φιλιπ. 3:3, Εβρ. 2:3-4, Α΄ Πέτρ. 1:2, Ιούδ. στίχ.20-21, κ.ά.)
Τελικά κ.Γιώργο θα μάς πείτε εάν αυτά τα χωρία είναι Θεόπνευστα;
Είναι τέλος πάντων τα συγκεκριμένα χωρία Θεόπνευστα ή να τα αποφεύγουμε, διότι...κάνουν κακό στην (πνευματική) μας υγεία; (!!!)
Οποία πόρωσις και ψυχική διαστροφή!!!
Λυπούμαι ειλικρινά κ.Γιώργο, διότι ενώ είστε ευφυής άνθρωπος, έχετε δοθεί σώμα, ψυχή και πνεύμα στον ψευδοπροφήτη τού Μπρούκλιν, ή, (όπως υπερφιάλως αρέσκεται να αυτοαποκαλείται), στον ‘αυθεντικό προφήτη τής γενεάς μας’ και ‘αληθινό εκπρόσωπο τού Ιεχωβά’ (Σκοπιά, 01.06.1973, σελ.342) έχοντας μονίμως έμπροσθεν τής κεφαλής σας το κάλυμμα ή τυφλοπάνι τής Σκοπιάς (για το οποία κάνει λόγο ο Απόστολος Παύλος εις την Β΄ Κορ. 3:14-17), το οποίο αρνείστε ΠΑΝΤΙΟΤΡΟΠΩΣ να απομακρύνετε ώστε πλέον «ανακεκαλυμμένω προσώπω» (στίχ.18) να αντικρύσετε τις αλήθειες τής Γραφής και να απαλλαγείτε από τις ψευδοδιδασκαλίες τού κατ’ εξοχήν ψευδοπροφήτου τής γενεάς μας, τής Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά!
Εύχομαι ολόψυχα ο Θεός να σάς δώσει πνεύμα συντριβής (τής πλάνης) και μετανοίας ώστε να σταματήσετε να μάχεστε ΣΚΟΠΙΜΩΣ τις αλήθειες τής Γραφής και να παύσετε ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ να παροδηγείτε ΕΣΚΕΜΜΕΝΩΣ τούς εν αγνοία συνανθρώπους μας εις οδόν πλάνης και απωλείας, διότι κάποτε θα δώσετε λόγο γι’ αυτό που κάνετε και να έχετε υπ’ όψιν σας και να μην ξεχνάτε, ότι είναι «φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού ζώντος» (Εβρ. 10:31)
Υ.Γ. Σε ποια ακριβώς περιοχή θα μείνετε όταν με το καλό θα έλθετε στην Ελλάδα;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ είπε...
10α) Εις το περίφημο Τριαδικότατο χωρίο Β΄ Θεσ. 3:5 μπορεί ο κ.Γιώργος ή οποιοσδήποτε Μάρτυρας τού Ιεχωβά να μάς εξηγήσει ποιος είναι ο ‘Κύριος’, ο Οποίος κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ‘Θεού’ (Πατέρα) και εις την υπομονή τού ‘Χριστού’;
Μήπως. Αγαπητοί Μάρτυρες, έχουμε και άλλον Κύριο, εκτός από τον Πατέρα, που εδώ αναφέρεται ως ‘Θεός’, και από τον Υιό, που εδώ αναφέρεται ως ‘Χριστός’;
K.Τσιμπιρίδη, παρατηρώ ότι η φαντασία σας δουλεύει στο φούλ - όχι μόνο βέβαια η δική σας - μήπως και τυχόν βρεθεί με μεγάλη αγωνία κάποιος τρίτος 'κύριος'.
Ο απόστολος Παύλος όμως δεν κάνει τέτοιες 'χάρες'.
Αρχίζει πάλι με τη συστηματική παράλειψη κάποιου διακαώς ζγητούμενου τρίτου προσώπου προσπαθώντας να δικαιολογήσετε τα αδικαιολόγητα:
Ας 'μιλήσει όμως και πάλι ο θεόπνευστος απόστολος Παύλος:
(Β' Θεσσαλονικείς 1ο κεφάλαιο)
"1Παῦλος καὶ Σιλουανὸς καὶ Τιμόθεος τῇ ἐκκλησίᾳ Θεσσαλονικέων ἐν θεῷ πατρὶ ἡμῶν καὶ κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ, 2 χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
3 Εὐχαριστεῖν ὀφείλομεν τῷ θεῷ ...
ἐν ταῖς ἐκκλησίαις τοῦ θεοῦ ...
τῆς δικαίας κρίσεως τοῦ θεοῦ ...
τῆς βασιλείας τοῦ θεοῦ...
δίκαιον παρὰ θεῷ ...
ἐν τῇ ἀποκαλύψει τοῦ κυρίου Ἰησοῦ
...τοῖς μὴ εἰδόσιν θεὸν ...
εὐαγγελίῳ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ, ...
ὁ θεὸς ἡμῶν
...
τὸ ὄνομα τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ ...
κατὰ τὴν χάριν τοῦ θεοῦ ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ"
Πολλά λοιπόν γράφει ο απόστολος Παύλος
1. για τον Θεό
2. για τον Χριστό και
3. τίποτα για το πνεύμα επειδή γνωρίζει καλά ότι δεν πρόκειται για πρόσωπο.
Aς έλθουμε τώρα στο περήφημό σας
Β' Θεσσαλ. 2. κεφάλαιο
για να εντοπίσουμε τον 'Κύριο" που τον θέλετε ξαφνικά τρίτο:
"... προσεύχεσθε
... ἵνα ὁ λόγος τοῦ κυρίου τρέχῃ
...πιστὸς δέ ἐστιν ὁ κύριος
...πεποίθαμεν δὲ ἐν κυρίῳ
...
ὁ δὲ κύριος κατευθύναι ὑμῶν τὰς καρδίας
εἰς τὴν ἀγάπην τοῦ θεοῦ
καὶ
εἰς τὴν ὑπομονὴν τοῦ Χριστοῦ.
...ἐν ὀνόματι τοῦ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ
...παρακαλοῦμεν ἐν κυρίῳ Ἰησοῦ Χριστῷ
Αὐτὸς δὲ ὁ κύριος τῆς εἰρήνης δῴη ὑμῖν τὴν εἰρήνην διὰ παντὸς ἐν παντὶ τρόπῳ.
ὁ κύριος μετὰ πάντων ὑμῶν.
...
18 ἡ χάρις τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ μετὰ πάντων ὑμῶν"
ΠΟΛΥ ΑΓΩΝΙΑ.
Δεν είναι δα και θρίλερ τα λόγια του Παύλου.
Να ξαναμετρήσουμε - μαζί με τις αναφορές για Θεό και Χριστό - πόσες φορές αναφέρεται η λέξη 'Κύριος';
1. ο λόγος του Κυρίου
2. πιστός ο Κύριος
3. πεποίθαμεν εν Κυρίω
4. ο δε Κύριος κατευθύναι
5. αγάπην του Θεού
6. υπομονήν Χριστού
7. του Κυρίου Ιησού Χριστού
8. εν Κυρίω Ιησού Χριστώ
9. ο Κύριος της ειρήνης
10. ο Κύριος μετά πάντων υμών.
11. η χάρις του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού μετά πάντων ημών.
ΠΑΛΙ ο απόστολος Παύλος ΔΕΝ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΠΝΕΥΜΑ.
Δεν κάνει καμιά νύξη για 'άγιο πνεύμα' καθώς μιλάει για Θεό και για Χριστό.
Η αγωνία κορυφώνεται,
η φαντασία οργιάζει, ...
η ασάφεια υποτίθεται ότι παραμένει
και 'πνεύμα' πάλι δεν βγαίνει...
Πάλι 'τα χάλασε' ο απόστολος Παύλος... δεν βοηθάει τους 'υπερδυαδιστές' καθόλου!
Ποιος είναι λοιπόν
ο Κύριος
που κατευθύνει
στην αγάπη του Θεού και
στην υπομονή του Χριστού;
Σίγουρα 'τρίτος' Κύριος δεν υπάρχει.
Γιατί;
Απλούστατα, επειδή ο Χριστός ως ο 'Κύριος' μπορεί να οδηγήσει στην υπομονή που ο ίδιος εξάσκησε αλλά και στην αγάπη του Θεού που ο ίδιος τόσο γεύτηκε από τον Πατέρα του όσο και ο ίδιος εκδήλωσε, άρα είναι κατάλληλος ως προς αυτό.
Εννοείται ότι αντίστοιχα το ίδιο ισχύει και για τον Πατέρα του από τη δική του μεριά, ελπίζω αυτό να είναι υπερκατανοητό.
(Άλλωστε ο Χριστός είπε: 'ο Πατέρας μου εργάζεται κι εγώ εργάζομαι' - για τον ίδιο σκοπό φυσικά)
Δεν πιστεύω κ.Τσιμπιρίδη να κοπεί και κανενός η ανάσα από τη μεγάλη αγωνία...
Γιώργος
Υ.Γ. Σε ποια ακριβώς περιοχή θα μείνετε όταν με το καλό θα έλθετε στην Ελλάδα;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
7 Οκτωβρίου 2012 5:07 π.μ.
Θα μείνω στην περιοχή αυτή! κ.Τσιμπιρίδη
είπα να διορθώσω κάτι ορθογραφικό...
περίφημο
(πρόθεση 'περί' + φήμη)
Κατά τα άλλα απλώς το πρώτο σημείο προς συζήτηση στο οποίο έπεσε το μάτι καθώς 'ξεφύλλιζα' στα γρήγορα την παρούσα ιστοσελίδα ήταν το σημείο
10α κ.Τσιμπιρίδη.
Για να το ΄βγάλω' προχωρούσα συστηματικά και διαδοχικά χωρίς ιδιαίτερη προμελέτη.
Σίγουρα το καθένα από τα 15 αναφερόμενα σημεία προς απάντηση κ. Τσιμπιρίδη θα έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες, αλλά δεν νομίζω να υπάρχει κάτι το εντελώς ακατόρθωτο - αρκεί βέβαια να υπάρχουν χρονικά περιθώρια.
-, χωρίς να θέλω να υπερτιμήσω ικανότητες ούτε να δηλωθεί παντογνωσία που δεν υπάρχει αυτονόητα σε κανέναν άνθρωπο και χωρίς να θέλω να πω ότι όλα τα ερωτήματα είναι απλά και ... απαντημένα σαν να μη χρειάζεται να τα ερευνήσει κάποιος.
Και αν θα θεωρούσα τον συνομιλητή μου στην 'αντίπερα όχθη',
εντούτοις ήδη έχω εκφραστεί ότι ανήκει σε 'ξεχωριστό επίπεδο'.
Άρα ταυτόχρονα σαν το γνωστό "μ' ένα σμπάρο δυο τρυγόνια" έδωσα και την απάντηση στο επόμενο ερώτημα:
2β) Εάν, κατά τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά, η φράση τού Αποστόλου «είς Θεός ο Πατήρ» αποκλείει από την Θεότητα τον Υιό, τότε κατ’ αντιστοιχίαν και ο Πατήρ αποκλείεται από το να είναι Κύριος, εφόσον το ανωτέρω χωρίο λέγει «και είς Κύριος Ιησούς Χριστός»; (στίχ.6)
Δέχονται οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά ότι ο Πατήρ δεν είναι Κύριος εφόσον ο Παύλος λέει ότι ΕΝΑΣ είναι ο Κύριος κι αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός;
Και πάλι αυτονόητα, ο ίδιος ο Θεός εξαιρεί τον εαυτό του - ασυζητητί - ως αδιαμφισβήτητο "Κύριο" των πάντων, ενώ διόρισε τον Χριστό ως τον ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ διορισμένο από τον ίδιον ως 'Κύριο'.
4) Εις τα Ιερ. 30:5-6 Εβρ. και Αβδιού 1:1 Εβρ. ομιλεί ο Κύριος και λέγει «ηκούσαμεν...παρά Κυρίου»! Εφόσον, κατά το πιστεύω το Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ο Κύριος είναι «ΕΝΑΣ», γιατί εδώ χρησιμοποιείται α΄ πληθυντικό πρόσωπο; Μήπως εις την έννοια τού Κυρίου περιλαμβάνονται περισσότερα τού ενός πρόσωπα ή υποστάσεις;
Έχουν να σχολιάσουν κάτι επ’ αυτού ο κ.Γιώργος ή οποιοσδήποτε Μάρτυρας τού Ιεχωβά;
Στο Ιερ. 30:5 όταν λέει ο Ιεχωβά "ήχο τρόμου ακούσαμε"
εννοεί ότι αυτό δεν το άκουσε μόνο ο Ιεχωβά αλλά και πολλοί άλλοι, π.χ. πολλοί άγγελοι. Τόσο απλό είναι.
Και το Αβδιού 1:1 είναι απλούστατο.
Το εδάφιο το λέει από μόνο του.
Στο όραμα ο Αβδιού είδε το αποτέλεσμα της δράσης του απεσταλμένου - προφήτη - από τον Ιεχωβά. Και επειδή οι Εδωμίτες θα έλεγαν 'Είδηση ακούσαμε από τον Ιεχωβά, και απεσταλμένος έχει σταλεί ανάμεσα στα έθνη', οι ίδιοι παίρνουν μια απόφαση: 'Σηκωθείτε, και ας σηκωθούμε εναντίον του σε μάχη'
Όπως και να πάρει κάποιος την πρόταση, αυτή εξηγείται άνετα χωρίς πρόβλημα και χωρίς δήθεν υπονοούμενα.
Καλείστε κ.Γιώργο και αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά να ανατρέψετε την ερμηνεία μας και να δικαιώσετε το σαθρό και ψεύτικο πιστεύω σας!
2α) Όταν ο Παύλος λέγει «είς Θεός ο Πατήρ» (Α΄ Κορ. 8:6), η σύγκριση που κάνει είναι μεταξύ Πατρός και Υιού ή μεταξύ Αληθινού Θεού και ψευδωνύμων θεών;
1. κ.Τσιμπιρίδη, δεν διάβασα την ερμηνεία σας και ως εκ τούτου δεν μπορώ να κρίνω αν είναι λανθασμένη ή αν περιέχει κάποια ενδιαφέροντα σημεία ή άλλα στα οποία πιθανώς υπάρχει έστω και μεμονωμένη ταύτιση άποψης.
2. Υπό αυτές τις προϋποθέσεις θα απαντήσω μόνο στην ερώτηση.
Παραθέτω τα εδάφια:
"οὐδεὶς θεὸς εἰ μὴ εἷς.
5 καὶ γὰρ εἴπερ εἰσὶν λεγόμενοι θεοὶ εἴτε ἐν οὐρανῷ εἴτε ἐπὶ γῆς
ὥσπερ εἰσὶν θεοὶ πολλοὶ καὶ κύριοι πολλοί,
6 ἀλλ' ἡμῖν εἷς θεὸς ὁ πατήρ
...
καὶ εἷς κύριος Ἰησοῦς Χριστός"
Εδώ ο απόστολος Παύλος ξεκαθαρίζει περισσότερα πράγματα. Είναι όπως λέμε: 'μ΄ένα σμπάρο δυο τρυγόνια'.
Έτσι ο απόστολος Παύλος ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας (άλλος) Θεός παρά μόνο ένας.
Mε το "ἀλλ' ἡμῖν εἷς θεὸς ὁ πατήρ"
δηλώνει την αντίθεση ανάμεσα στους πολλούς Θεούς και στους πολλούς κυρίους με τον ΕΝΑ Θεό που όμως τον προσδιορίζει ως τον ΠΑΤΕΡΑ και συνεπώς δεν συγχωνεύει αλλά ξεκαθαρίζει πεντακάθαρα το θέμα του ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ο ΕΝΑΣ Θεός.
Δεμ λέει απλώς δηλαδή ότι σ' εμάς υπάρχει ένας Θεός αλλά ότι πρόκειται για τον Πατέρα. Με αυτόν τον τρόπο ξεκαθαρίζει ότι όχι μόνο για τον ίδιο τον απόστολο Παύλο υπάρχει ο ΕΝΑΣ Θεός που είναι ο Πατέρας αλλά και για όλους "εμάς", δηλαδή όσους περιλαμβάνει ο απόστολος Παύλος με τον εαυτό του.
2.
Ο απόστολος Παύλος όμως αναφέρθηκε και στους "πολλούς κυρίους".
Ως προς αυτό ισχύει το
ἀλλ' ἡμῖν ... εἷς Κύριος Ιησούς Χριστός
Πως και είναι ο Χριστός ΕΙΣ Κύριος;
Ο Θεός τον ΕΚΑΝΕ ΕΝΑΝ και μοναδικό 'Κύριο' καθώς του έδωσε μοναδική κυριότητα, όπως φανερώνεται στο Πράξεις 2:36
" καὶ κύριον αὐτὸν καὶ Χριστὸν ἐποίησεν ὁ θεός τοῦτον τὸν Ἰησοῦν"
Ωστε ο ΕΝΑΣ και μοναδικός Θεός ΕΚΑΝΕ τον Ιησού και ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ Κύριο και ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ Χριστό.
Ο Χριστός συνεπώς έχει ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΩΣ ΚΥΡΙΟΣ από τον Πατέρα του.
Δεν υπάρχει λοιπόν όπως θα λέγαμε στα μαθηματικά "Αμφιμονοσήμαντος απεικόνιση / αντιστοιχία" (σαν να υπήρχε ταυτοσημότητα) μεταξύ Θεού και Χριστού.
Άρα αδιαφιλονίκητα υπάρχει
ΕΝΑΣ μόνο ΘΕΟΣ, Ο ΠΑΤΕΡΑΣ
και
ΕΝΑΣ - ΩΣ μοναδικός ΔΙΟΡΙΣΜΕΝΟΣ - Κύριος, ο Χριστός.
Μ' έναν σμπάρο,
ο απόστολος Παύλος
1.
διαχωρίζει τους πολλούς θεούς από τον ΕΝΑΝ και παράλληλα
2.
τον προσδιορίζει ως τον ΠΑΤΕΡΑ.
Δεν υπάρχει λοιπόν αμφιβολία ότι ο μόνος Θεός είναι ξεκάθαρα ο Πατέρας
και
ο μόνος Κύριος - εννοείται ως διορισμένος στην 'θέση' του μοναδικού Κυρίου από τον Πατέρα (όπως φαίνεται πολλαπλώς στην Καινή Διαθήκη) - ο Ιησούς Χριστός.
Ενννοείται ότι όταν ο Θεός υποτάσσει τα ΠΑΝΤΑ στον Χριστό εξαιρείται αυτονόητα ο ίδιος ο Θεός - κάτι που αν δεν το έλεγε επί λέξει ο απόστολος Παύλος, πολλοί ούτε που θα ήθελαν να το καταλάβουν.
Α Κορινθίους 15:27,28
"πάντα γὰρ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. ὅταν δὲ εἴπῃ ὅτι πάντα ὑποτέτακται, δῆλον ὅτι ἐκτὸς τοῦ ὑποτάξαντος αὐτῷ τὰ πάντα. 28 ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα, ἵνα ᾖ ὁ θεὸς [τὰ] πάντα ἐν πᾶσιν"
Εδώ βλέπουμε λοιπόν ένα παράδειγμα φανερής εξαίρεσης καθώς
ΟΛΑ θα υποταχθούν στον Χριστό
με φανερή / αυτονόητη εξαίρεση τον ίδιο τον Θεό που δεν περιλαμβάνεται στα ΠΑΝΤΑ που υποτάσσονται στον Χριστό.
Γιώργος
Γιώργος είπε...
GEORGIE O.X σου αφιερώνω το τραγούδι
ΟΝΕΙΡΟ ...απατηλό"
7 Οκτωβρίου 2012 2:14 π.μ.
Αγαπητοί αναγνώστες, παρακολουθείστε το στρίμωγμα του Γιώργου από την Γερμανία (ΜτΙ).
Τι είπες Γιώργο, ύστερα από το διάλογο στο άρθρο (Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ ή ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ, στις 18 Σεπτεμβρίου 2012 3:41 π.μ.)
Ακούστε αγαπητοί μου ομόδοξοι.
«Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα.»
Γιώργος
18 Σεπτεμβρίου 2012 3:41 π.μ.
Η απάντηση μου προς στον Γιώργο.
Ένα βιβλίο σας που είναι «Εκδ… των ΜτΙ, το 1978 στην Ελληνική», ξέρεις πως λέγετε; Το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ Δύναμις… Στα περιεχόμενα όπως και στο τίτλο του βιβλίο σας, έχετε το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ με κεφαλαία «Α και Π»!!!
Και σε πολλά άλλα βιβλία σας το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ το έχετε με κεφάλαια «Α και Π»!!!
Εσύ το είπες «Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα»!!! Άραγε, Γιώργο, εφόσον το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ γράφετε με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' είναι ΠΡΟΣΩΠΟ!!!
Βλέπετε αγαπητοί, ότι και να πει ο Γιώργος o (ΜτΙ), περά από αυτά που έγραψε για το Άγιον Πνεύμα ΕΙΝΑΙ ΨΕΥΤΗΣ!!!
«ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΨΕΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ»
( Σκοπιά 1 Δεκ. 1991, 7 σελ.) Εντούτοις, αν μας πιάσουν να λέμε ένα ψέμα, μπορεί να αμφιβάλουν για το πόσο αληθινό είναι οτιδήποτε θα πούμε στο μέλλον». ( Σκοπιά 1 Αυγ. 16 σελ. το 2003). Καθαρή ομιλία: «Οι υπηρέτες του Θεού πρέπει ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.» ( Τι Απαιτεί ο Θεός από Εμάς; Το 1996, σελ.19).
Στους αιρετικούς ο Διάβολος εμβάλει ενέργειαν πλάνης και φέρει σκοτισμόν, σύγχυσιν και ασυναρτησίαν!!!
GEORGIOS O.X.
Άγιον Πνεύμα κεφ. 6 σ. 107-108 παρ. 14
[Επί σαράντα μέρες μετά την ανάστασι του Ιησού από τους νεκρούς, δηλαδή από την Κυριακή 16 Νισάν του έτους 33 μ.Χ., ο Ιησούς παρέμενε εδώ στη γη, αλλά η παρουσία του ήταν αόρατη. Κατά καιρούς υλοποιείτο με ανθρώπινη μορφή, όπως έκαναν οι άγιοι άγγελοι στην αρχαιότητα, για να παράσχη στους μαθητάς του απόδειξι ότι είχε αληθινά αναστηθή από τους νεκρούς, αλλά ως πνεύμα.]
Εδώ μπορούμε να διαπιστώσουμε, την πλύση εγκεφάλου των ρομπότ του Μπρούκλιν.
Ο Ιησούς Χριστός πέθανε ως άνθρωπος, αναστήθηκε ως Πνεύμα, έπαιρνε ανθρώπινο σώμα, όχι το δικό του, κάποιο άλλο, και δεν μας λένε που πήγαν αυτά τα σώματα, έγιναν αέρια; Σαράντα μέρες πως υπήρχε ο Ιησούς Χριστός; Ως Πνεύμα;
Άρα δεν ήταν μόνο άνθρωπος, τότε πως αναστήθηκε κάτι που δεν πέθανε; Ανασταίνεται αυτό που πεθαίνει.
Δεν είναι δυνατόν, άλλο να πέθανε, και άλλο να αναστήθηκε.
Πως θα μπορούσε να αποδείξει ότι αναστήθηκε,δίχως να αναστηθεί το σώμα του; Άλλο σώμα είχε τα σημάδια απ' τα καρφιά; Πήρε άλλο σώμα, και το τρύπησε;
Δηλαδή τα ρομπότ του Μπρούκλιν, μας λένε ότι η ανάσταση δεν ισχύει ως ανάσταση αυτού που πέθανε, αλλά μπορεί αυτό που πέθανε, δηλαδή το νεκρό σώμα, να ανασταίνεται σε άλλου τύπου ύπαρξη, όπως (λένε) στην περίπτωση του Ιησού Χριστού, που το σώμα κατά την ανάσταση έγινε πνεύμα, και μετά, το πνεύμα αυτό, έπαιρνε διαφορετικά σώματα, τα οποία τα τρυπούσε για να μοιάζουν με το σώμα που σταυρώθηκε, ώστε να πειστούν οι μαθητές του, πως πρόκειται για τον ίδιο νεκρό που αναστήθηκε.
Αλλά και έτσι αν ήταν τα πράγματα, τότε τα ρομπότ του Μπρούκλιν, πως περιμένουν να αναστηθούν με ανθρώπινα σώματα, και όχι να αναστηθούν ως πνεύματα; Άλλου τύπου ανάσταση περιμένουν, και διδάσκουν;
Ο Ιησούς Χριστός, δεν διδάσκουν πως, είναι ο πρώτος εκ' των νεκρών; Τότε πως ο πρώτος εκ' των νεκρών αναστήθηκε, και παρέμεινε στην γη σαράντα ημέρες, ως πνεύμα, και ουδέποτε δεν αναστήθηκε με το σώμα με το οποίο πέθανε; Τότε πως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά περιμένουν την ανάσταση;
Ιδού η πλάνη των αιρετικών! Ο Διάβολος τύφλωσε τον νου των ανθρώπων, τους στράβωσε τελείως!
Αναγνώστης
Ο Διάβολος; Δε νομίζω. Ο Θεός σου το έκανε:
«τετύφλωκεν αυτών τους οφθαλμούς και πεπώρωκεν αυτών την καρδίαν, ίνα μη ίδωσι τοις οφθαλμοίς και νοήσωσι τη καρδία και επιστραφώσι, και ιάσομαι αυτούς.» [Ιωάν. 12:40].
Αν σου φαίνεται για έργο του Διαβόλου, έχεις δίκιο, είναι εντελώς διαβολικό.
Filos.
Βασίλη, μη πετάς πυροτεχνήματα. Με αυτό το τρόπο δεν σε παίρνει στα σοβαρά κανείς. Εκτός αν είναι η νυχτερινή σου προσευχή, δεν ησυχάζεις αν δεν κάνεις το κακό.
Αναγνώστης
Αγαπητοί αναγνώστες τού Αντιαιρετικού
Μετά την πίεση που εδέχθη ο αγαπητός ‘πρεσβύτερος’ τών εν Γερμανία Μαρτύρων τού Ιεχωβά, θέλοντας μάλλον να αποδείξει και εις τούς καινούργιους αναγνώστες τού Αντιαιρετικού, ότι η «αλήθεια» που πρεσβεύει δεν φοβάται κανέναν «Τσιμπιρίδη», οπλίστηκε με το κατάλληλο θάρρος και δειλά-δειλά άρχισε να σχολιάζει (το κατά δύναμιν βεβαίως) κάποια από τα 15 σημεία τής μελέτης εις τα οποία τον έχουμε επανειλημμένως προσκαλέσει-προκαλέσει να τοποθετηθεί και να ανατρέψει.
Ας σχολιάσουμε όμως κι εμείς με την σειρά μας τις πρώτες απαντήσεις, που σχεδόν ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΘΟΥΣΑ ΝΥΧΤΑ έγραφε ο αγαπητός κ.Γιώργος, ώστε άπαντες να διαπιστώσουμε την τακτική τού συγκεκριμένου Μάρτυρος (αν και αυτή είναι γνωστή από πολλά έτη) προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα τού πιστεύω του και τής Εταιρίας Σκοπιά που ανήκει.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΣ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΙΣ ΤΟ Β΄ ΘΕΣ. 3:5
«Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν τού Χριστού» (Β΄ Θεσ. γ:5)
Εις το περίφημο αυτό Τριαδικότατο χωρίο (Β΄ Θεσ. 3:5) ζητήσαμε από τον κ.Γιώργο (ή από οποιονδήποτε Μάρτυρα τού Ιεχωβά) να μάς εξηγήσει ποιος είναι ο ‘Κύριος’, ο Οποίος κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ‘Θεού’ (Πατέρα) και εις την υπομονή τού ‘Χριστού’.
Εις την απάντησή του, ο αγαπητός ‘πρεσβύτερος’, συνεχίζει να «πιπιλίζει την καραμέλα» περί μη ταυτοχρόνου αναφοράς τού Αγίου Πνεύματος μετά τού Πατρός και Υιού αποφεύγοντας όμως ΣΚΟΠΙΜΩΣ ο ίδιος να σχολιάσει και να μάς δώσει μίαν ικανοποιητική εξήγηση, για ποιο λόγο, σε πλείστα άλλα χωρία τής Γραφής, το Άγιον Πνεύμα πολλάκις αναφέρεται ταυτοχρόνως μετά τού Πατρός και τού Υιού. Όσο όμως αυτός θα «ποιείται την νήσσαν» επ’ αυτού, άλλο τόσο εμείς θα τού τα υπενθυμίζουμε και θα τον προσκαλούμε-προκαλούμε να πάρει θέση και να μάς εξηγήσει τα εξής:
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙ ΚΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΩΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
1) Τα χωρία εις τα οποία το Άγιον Πνεύμα αναφέρεται ταυτοχρόνως μετά τού Πατρός και τού Υιού (πχ. Ματθ. 3:16-17, Ρωμ. 15:19, Α΄ Κορ. 6:11, 12:4-6, Β΄ Κορ. 1:21-22, Γαλ. 4:6, Εφεσ. 4:4-6, Φιλιπ. 3:3, Εβρ. 2:3-4, Α΄ Πέτρ. 1:2, Ιούδ. στίχ.20-21, κ.ά.) είναι παρμένα από το Κοράνι ή από την Αγία Γραφή;
2) Εάν είναι παρμένα από την Αγία Γραφή για ποιον λόγο αποφεύγει να πάρει θέση να τα σχολιάσει, να μάς τα εξηγήσει ή ακόμη και να τα ανατρέψει;
3 Η Γραφή τελικά αντιφάσκει προς εαυτήν; Εφόσον Θεόπνευστα (κατά τον κ.Γιώργο) είναι ΜΟΝΟΝ τα χωρία που επιθυμεί αυτός (με απώτερο βεβαίως σκοπό να δικαιώσει ΠΑΝΤΙΟΤΡΟΠΩΣ την Οργάνωση εις την οποίαν ανήκει) τα υπόλοιπα δεν τα θεωρεί Θεόπνευστα, εφόσον αποφεύγει να τα σχολίασει, διότι προφανώς αντιστρατεύονται και κατεδαφίζουν το σαθρό και ψεύτικο πιστεύω του;;;
4) Γιατί άραγε, αγαπητέ ‘πρεσβύτερε’ τών εν Γερμανία Μαρτύρων τού Ιεχωβά, μέσα σε διάστημα 62 ολόκληρων ετών (από το 1950 έως σήμερα!!!) η Σκοπιά δεν έχει τολμήσει να σχολιάσει δογματικά, ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ, τα συγκεκριμένα ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΑΤΑ χωρία (Α΄ Θεσ. 3:12-13, και Β΄ Θεσ. 3:5) και να εξηγήσει εις τούς αναγνώστες ποιος τελικά είναι αυτός ο ΚΥΡΙΟΣ που κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ΘΕΟΥ και εις την υπομονή τού ΧΡΙΣΤΟΥ;
Τί φοβάται και κρύβει επιμελώς τα συγκεκριμένα χωρία;
Γιατί από το 1950 έως σήμερα ‘ο δούλος’ δεν έχει τολμήσει να κάνει αυτό που ΕΣΕΙΣ επιχειρήσατε να κάνετε με τα σχόλιά σας; Να εξηγήσει δηλαδή και να διευκρινήσει τα χωρία εις τούς αναγνώστες;
Μήπως, αγαπητέ κ.Γιώργο, επειδή τα συγκεκριμένα χωρία είναι εμφανέστατα Τριαδικά, γι’ αυτό και η Σκοπιά τα έχει κυριολεκτικά εξαφανίσει από τις εκδόσεις της, μην τυχόν και πέσουν εις την αντίληψη τών ακολούθων της;
Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΧΩΡΙΟ Β΄ ΘΕΣ. 3:5
Παραθέτουμε κατωτέρω την τελική ερμηνεία τού κ.Γιώργου εις το Τριαδικό χωρίο Β΄ Θεσ. 3:5 κι εν συνεχεία θα την σχολιάσουμε καταλλήλως.
«Ποιος είναι λοιπόν ο Κύριος που κατευθύνει στην αγάπη του Θεού και στην υπομονή του Χριστού; Σίγουρα 'τρίτος' Κύριος δεν υπάρχει. Γιατί; Απλούστατα, επειδή ο Χριστός ως ο 'Κύριος' μπορεί να οδηγήσει στην υπομονή που ο ίδιος εξάσκησε αλλά και στην αγάπη του Θεού που ο ίδιος τόσο γεύτηκε από τον Πατέρα του όσο και ο ίδιος εκδήλωσε, άρα είναι κατάλληλος ως προς αυτό».
Προσέξτε καλά, αγαπητοί αναγνώστες, την ερμηνεία που διετύπωσε ο κ.Γιώργος και τί ακριβώς ΣΚΟΠΙΜΩΣ παρέλειψε να μάς εξηγήσει, ώστε να αποφύγει διακριτικά τον σκόπελο τής Τριαδικότητος τού συγκεκριμένου χωρίου.
ΕΙΠΕ:
«...ο Χριστός ως ο 'Κύριος' μπορεί να οδηγήσει στην υπομονή που ο ίδιος εξάσκησε, αλλά και στην αγάπη του Θεού που ο ίδιος τόσο γεύτηκε από τον Πατέρα του...»
Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ Β΄ ΘΕΣ. 3:5 ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ
1η Παρατήρηση:
Σταμάτησε αποτόμως την ερμηνεία του εις την φράση «να οδηγήσει στην υπομονή που ο ίδιος εξάσκησε», ενώ το ιερό κείμενο λέγει, ότι ο ‘Κύριος’ (ή ‘Χριστός’ κατά τον κ.Γιώργο) οδηγεί τούς πιστούς εις την υπομονή προς κάποιον συγκεκριμένο ‘Κύριο’.
2η Παρατήρηση:
Συμφώνως λοιπόν προς την ανωτέρω εξήγηση που διετύπωσε ο κ.Γιώργος, εφόσον μάς λέγει ότι το κείμενο κάνει κάνει λόγο για τον Χριστό ως τον ‘Κύριο’ που κατευθύνει, τότε η λογική εξήγηση τού αγαπητού πρεσβυτέρου εις το συγκεκριμένο χωρίο έχει ως εξής:
«Ο δε Χριστός κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν τού Χριστού»!!! (Β΄ Θεσ. γ:5)
ο Χριστός μάς κατευθύνει στον Θεό και στον Χριστό!!! Ο Χριστός δηλαδή μάς κατευθύνει στον Χριστό!!!
Η ερμηνεία αυτή συντακτικώς ονομάζεται ΤΑΥΤΟΛΟΓΙΑ! (Μερικά παραδείγματα ταυτολογίας: δωρεάν δώρο, νέα καινοτομία, αρωματικό άρωμα, είναι ξενιτεμένος στα ξένα κ.ά).
Μία λοιπόν τέτοια ερμηνεία, που είναι εμφανώς ταυτολογία, είναι απαράδεκτη, διότι εάν ο Απόστολος ήθελε να πει αυτό που απεγνωσμένα προσπαθεί ο κ.Γιώργος θα εκφράζετο ως εξής:
«Ο δε Χριστός κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν του» ή κατ’ άλλην διατύπωση:
«Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν του»
Ο Απόστολος Παύλος γνώριζε καλά την Ελληνική, αγαπητέ ‘πρεσβύτερε’ τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ΕΣΕΙΣ δεν ξέρω κατά πόσον την κατέχετε!
Μην προσπαθείτε λοιπόν απεγνωσμένα, με τις αλλοπρόσαλες ερμηνείες σας, να μάς κάνετε να ξεχάσουμε και τα Ελληνικά που γνωρίζουμε. Κι όλα αυτά για να υπερασπίσετε και να δικαιώσετε παντιοτρόπως και πάση θυσία τον κατ’ εξοχήν ψευδοπροφήτη τής γενεάς μας, την Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά.
Έχουν γνώση οι φύλακες τού Αντιαιρετικού, αγαπητέ ‘πρεσβύτερε’!!!
ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΙΣ ΤΗΝ Α΄ ΚΟΡ. 8:6
1η Παρατήρηση
Μία πρώτη παρατήρηση που θα θέλαμε να κάνουμε εις τον κ.Γιώργο είναι, ότι κανείς λογικός άνθρωπος δεν προσπαθεί να αναιρέσει, να ανατρέψει ή να περάσει ως σωστή την δική του ερμηνεία σε ένα χωρίο τής Γραφής, εάν πρωτίστως δεν έχει διαβάσει την ερμηνεία τού (ετεροδόξου) συνομιλητού του.
Δηλαδή κ.Γιώργο προσπαθείτε να περάσετε εις τούς αναγνώστες την ορθότητα τών σκέψεών σας , χωρίς προηγουμένως να έχετε καν διαβάσει την αρχή τής μελέτης μας, εις την οποίαν έχουμε ανατρέψει (και κατά συνέπεια απορρίψει) την εξήγηση τής Σκοπιάς ως εμφανώς εσφαλμένη;
Εις την οποίαν μελέτη μας άλλωστε, αναλύοντας και σχολιάζοντας εις βάθος το Δευτ. 6:4 με σοβαράν επιχειρηματολογίαν επί τού πρωτοτύπου Εβραϊκού κειμένου τής Γραφής, έχουμε αποδείξει, ότι η «καραμελίτσα» σας περί τού ΕΝΟΣ Θεού ως έννοια τής απολύτου μονάδος δεν ισχύει, αλλά η ορθή ερμηνεία είναι με την έννοια τής συνθέτου μονάδος!
Δεν έχετε κ.Γιώργο να σχολιάσετε κάτι επ’ αυτού;
Αφήστε λοιπόν την δικαιολογία, ότι δήθεν δεν έχετε διαβάσει την αρχή τής μελέτης μας, διότι μάλλον έχετε βρει ένα πολύ καλό άλλοθι προκειμένου να αποφύγετε τον σχολιασμό τών επιχειρημάτων μας που εμφανώς καταρρίπτουν τις σαθρές και Αντιγραφικές ερμηνείες τής Σκοπιάς.
Μην κοιμάστε λοιπόν ήσυχος τα βράδια, διότι έχετε πολύ δουλειά ακόμη και χρωστάτε αρκετές απαντήσεις επί π ο λ λ ώ ν ακόμη σημείων τής ημετέρας μελέτης!
2η Παρατήρηση
Ρωτήσαμε τον κ.Γιώργο και τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά:
Όταν ο Παύλος λέγει «είς Θεός ο Πατήρ» (Α΄ Κορ. 8:6), η σύγκριση που κάνει είναι μεταξύ Πατρός και Υιού ή μεταξύ Αληθινού Θεού και ψευδωνύμων θεών;
Η απάντηση που έδωσε ο κ.Γιώργος είχε ως εξής:
«Έτσι ο απόστολος Παύλος ξεκαθαρίζει ότι δεν υπάρχει κανένας (άλλος) Θεός παρά μόνο ένας. Mε το "ἀλλ' ἡμῖν εἷς θεὸς ὁ πατήρ" δηλώνει την αντίθεση ανάμεσα στους πολλούς Θεούς και στους πολλούς κυρίους με τον ΕΝΑ Θεό που όμως τον προσδιορίζει ως τον ΠΑΤΕΡΑ και συνεπώς δεν συγχωνεύει αλλά ξεκαθαρίζει πεντακάθαρα το θέμα του ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ο ΕΝΑΣ Θεός. Δεν λέει απλώς δηλαδή ότι σ' εμάς υπάρχει ένας Θεός αλλά ότι πρόκειται για τον Πατέρα. Με αυτόν τον τρόπο ξεκαθαρίζει ότι όχι μόνο για τον ίδιο τον απόστολο Παύλο υπάρχει ο ΕΝΑΣ Θεός που είναι ο Πατέρας αλλά και για όλους "εμάς", δηλαδή όσους περιλαμβάνει ο απόστολος Παύλος με τον εαυτό του». (η υπογράμμιση δική μας)
Παρατηρούμε, δηλαδή, ότι ενώ εις την ερώτησή μας ήμασταν κατανοητοί και ζητήσαμε από τον κ.Γιώργο να μάς απαντήσει με ποιον τελικά ο Απόστολος Παύλος κάνει την σύγκριση και την αντίθεση προς τον Πατέρα, με τούς ψευδωνύμους θεούς ή με τον Ιησού Χριστό, ο κ.Γιώργος, όντας ευφυέστατος και πονηρότατος, ‘παντρεύει’ και συνδυάζει ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ!!! Ο Απόστολος Παύλος δηλαδή, κατά τον κ.Γιώργο, ναι μεν συγκρίνει τον πραγματικό και αληθινό Κύριο και Θεό με τούς ψευδωνύμους κυρίους και θεούς, αλλά ταυτοχρόνως απορρίπτει από την έννοια τής Θεότητος ΚΑΙ τον Ιησού Χριστό!!!
Καταλαβαίνετε τώρα, αγαπητοί αναγνώστες, πόσες και ποιες ΚΑΛΟΣΤΗΜΕΝΕΣ ΠΑΓΙΔΕΣ στήνουν οι ακόλουθοι τής Εταιρίας Σκοπιά, προκειμένου να πέσουν εις τα δίχτυα τής Οργανώσεως απλοϊκοί Χριστιανοί που έχουν άγνοια τής Γραφής και τών εννοιών αυτής;
3η Παρατήρηση
Εις την ερώτησή μας:
2β) Εάν, κατά τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά, η φράση τού Αποστόλου «είς Θεός ο Πατήρ» αποκλείει από την Θεότητα τον Υιό, τότε κατ’ αντιστοιχίαν και ο Πατήρ αποκλείεται από το να είναι Κύριος, εφόσον το ανωτέρω χωρίο λέγει «και είς Κύριος Ιησούς Χριστός»; (στίχ.6)
Δέχονται οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά ότι ο Πατήρ δεν είναι Κύριος εφόσον ο Παύλος λέει ότι ΕΝΑΣ είναι ο Κύριος κι αυτός είναι ο Ιησούς Χριστός;
Αναμένουμε από τον κ.Γιώργο και τούς αγαπητούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά να λάβουν θέση και να δώσουν ικανοποιητικές απαντήσεις εις τα ανωτέρω ερωτήματα!
ο κ.Γιώργος απάντησε ως εξής:
«Ο απόστολος Παύλος όμως αναφέρθηκε και στους "πολλούς κυρίους". Ως προς αυτό ισχύει το ἀλλ' ἡμῖν ... εἷς Κύριος Ιησούς Χριστός. Πώς και είναι ο Χριστός ΕΙΣ Κύριος; Ο Θεός τον ΕΚΑΝΕ ΕΝΑΝ και μοναδικό 'Κύριο' καθώς του έδωσε μοναδική κυριότητα, όπως φανερώνεται στο Πράξεις 2:36 " καὶ κύριον αὐτὸν καὶ Χριστὸν ἐποίησεν ὁ θεός τοῦτον τὸν Ἰησοῦν". Ώστε ο ΕΝΑΣ και μοναδικός Θεός ΕΚΑΝΕ τον Ιησού και ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ Κύριο και ΕΝΑΝ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ Χριστό. Ο Χριστός συνεπώς έχει ΜΟΝΑΔΙΚΟΤΗΤΑ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΩΣ ΚΥΡΙΟΣ από τον Πατέρα του. Δεν υπάρχει λοιπόν όπως θα λέγαμε στα μαθηματικά "Αμφιμονοσήμαντος απεικόνιση / αντιστοιχία" (σαν να υπήρχε ταυτοσημότητα) μεταξύ Θεού και Χριστού.
Εις την ανωτέρω απάντησή του έχουμε να παρατηρήσουμε τα εξής σημαντικά:
1ον) Εκμεταλευόμενος ο κ.Γιώργος την ρήση τού Αποστόλου «...και Κύριον και Χριστόν αυτόν ο Θεός εποίησε, τούτον τον Ιησούν...» (Πράξ. 2:36) κάνει λόγο περί διορισμένης κυριότητος τού Θεού προς τον Χριστό, αποφεύγοντας ή στην καλύτερη περίπτωση αγνοώντας ο κ.Γιώργος, ότι ο Ιησούς ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ κάποια χρονική στιγμή Κύριος, αλλά ΗΤΟ ΠΡΟΑΙΩΝΙΩΣ Κύριος, διότι ήτο και ΠΡΟΑΙΩΝΙΩΣ Θεός!
Ας αναφέρουμε όμως και μερικά παραδείγματα που επιβεβαιώνουν τού λόγου το ασφαλές, όχι βεβαίως μήπως και αλλάξει μυαλά ο κ.Γιώργος [εφόσον ισχύει ο εύστοχος χαρακτηρισμός τού GEORGIOU O.X. «είτε μιλάω σε εκείνον είτε σε ένα ‘ντουβάρι’ είναι το ίδιο πράγμα» (3 Οκτωβρίου 2012 10:49 μ.μ.)], αλλά χάριν τών καλοπροαίρετων αναγνωστών που οφελούνται από αυτούς τούς διαλόγους.
ΧΡΙΣΤΟΣ: Ο ΠΡΟΑΙΩΝΙΟΣ ΚΥΡΙΟΣ
α) «Είπεν ο Κύριος προς τον Κύριόν μου...» (Ψαλμ. 110:1 Εβρ.) Ο Μεσσίας, 1000 σχεδόν έτη προ τής ενανθρωπίσεως, είναι ΗΔΗ Κύριος τού Δαυίδ! Ο Χριστός, ως Θεός δηλαδή, προϋπήρχε τού Δαυίδ και ήταν Κύριός του!
β) «και πολλούς τών υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τον Θεόν αυτών• 17. και αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτού εν πνεύματι και δυνάμει Ηλιού, επιστρέψει καρδίας πατέρων επί τέκνα και απειθείς εν φρονήσει δικαίων, ετοιμάσαι Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον. 76. Και συ, παιδίον, προφήτης υψίστου κληθήση• προπορεύση γαρ προ προσώπου Κυρίου ετοιμάσαι οδούς αυτού» (Λουκ. 1:16-17, 76)
«Και πολλούς από τούς Ισραηλίτες θα επιστρέψει εις τον Κύριο τον Θεό τους. 17. Αυτός δε θα προπορευθεί απ’ αυτόν (τον Κύριο τον Θεόν) με ισχύ και δύναμη Ηλιού, για να επιστρέψει καρδίες γονέων εις τα τέκνα, και απειθείς εις την φρόνηση τών ευσεβών, και έτσι να ετοιμάσει για τον Κύριο λαό με προορισμό. 76. Και συ, παιδί, θα αναγνωρισθείς προφήτης τού Υψίστου. Διότι θα είσαι πρόδρομος τού Κυρίου, για να ετοιμάσεις τούς δρόμους του (για να διαβεί).
Ο άγγελος προείπε εις τον Ζαχαρία, ότι ο Ιωάννης θα επέστρεφε πολλούς Ισραηλίτες εις Κύριον τον Θεόν αυτών, αυτός δε ο Ιωάννης θα προεπορεύετο Κυρίου τού Θεού, για να προετοιμάσει τον λαό προς υποδοχή Αυτού. Είναι προφανές (εις όλους τούς υγειώς σκεπτομένους ανθρώπους) ότι ‘Κύριος ο Θεός’ τού Οποίου προεπορεύθη ο Ιωάννης (εξ ου και Πρόδρομος), είναι ο Χριστός. Σημειωτέον δε, ότι το ‘Κύριος ο Θεός’ εις τα Εβραϊκά είναι Γιαχβέ Ελοχείμ.
Άξιον δε άλλης παρατηρήσεως είναι, ότι με αυτό το όνομα ‘Κύριος ο Θεός’, με το οποίο εδώ ονομάζεται ο Χριστός, εις τούς στίχ.32 και 68 ονομάζεται ο Θεός. Θεός και Χριστός έχουν το ίδιο όνομα, διότι έχουν την ίδια ουσία, είναι ΕΝΑΣ Θεός!
γ) Και πόθεν μοι τούτο ίνα έλθη η μήτηρ τού Κυρίου μου προς με;» (Λουκ. 1:43)
Η Ελισάβετ, εν Πνεύματι Αγίω ομιλούσα, ονομάζει την Παρθένο Μαρία μητέρα τού Κυρίου της! Ως Εβραία όμως τής Παλαιάς Διαθήκης (δεν υφίστατο ακόμη η Καινή Διαθήκη εφόσον ο Ιησούς ήτο ακόμη αγέννητος) ποιον εγνώριζε κι ανεγνώριζε (ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ) ως Κύριόν της η Ελισάβετ, παρά μόνον τον Θεό τού Ισραήλ; Η φράση λοιπόν τής Ελισάβετ ‘μήτηρ τού Κυρίου’ ισοδυναμεί με την φράση ‘μήτηρ τού Θεού’ και προς το όνομα ‘Θεοτόκος’!
Το ασχημάτιστο ακόμη έμβρυο εις τα αίματα τής Θεοτόκου, ο Ιησούς, είναι ο Κύριος τής Ελισάβετ, τών Εβραίων κι εν γένει ο (προαιώνιος) Κύριος τής Παλαιάς Διαθήκης ΕΙΣ ΠΕΙΣΜΑ ΒΕΒΑΙΩΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΦΡΟΝΟΥΝΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ!!!
Εάν αυτά τα χωρία δεν είναι αρκετά να πείσουν έναν ΚΑΛΟΠΡΟΑΙΡΕΤΟ Μάρτυρα τού Ιεχωβά (κι όχι κάποιον που μάχεται ΕΝ ΓΝΩΣΕΙ του την αλήθεια) περί τού προσώπου τού Κυρίου Ιησού Χριστού, τότε «ουδέ εάν τις εκ νεκρών αναστή πεισθήσονται» (Λουκ. 16:31)
2ον) Εφόσον ο Χριστός, όπως διεπιστώσαμε από τα ανωτέτω χωρία, είναι ο προαιώνιος Κύριος, τότε πώς θα εξηγήσουμε την ρήση τού Αποστόλου Παύλου «...και Κύριον και Χριστόν αυτόν ο Θεός εποίησε, τούτον τον Ιησούν...» (Πράξ. 2:36); Εφόσον ο Χριστός είναι ο προαιώνιος Κύριος, τότε με ποια έννοια ο Θεός ‘τον εποίησε Κύριο’;
Εάν δεχθούμε τον Χριστό ΜΟΝΟΝ άνθρωπο, όπως τον πιστεύουν οι ακόλουθοι τής Σκοπιάς, πώς είναι δυνατόν να ισχύουν ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΩΣ και τα δύο; ΚΑΙ να είναι δηλαδή ο προαιώνιος Κύριος (τής Παλαιάς Διαθήκης), αλλά ΚΑΙ ταυτοχρόνως να τον εποίησε ‘Κύριο’ ο Θεός;
Το αίνιγμα, αγαπητοί αναγνώστες, λύεται υπό το φως τών δύο φύσεων τού Χριστού. Ως Θεός είναι ο προαιώνιος Κύριος που ενηνθρώπισε, αλλά ως άνθρωπος είναι αυτός που έλαβε εξουσία («εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» Ματθ. 28:18) και έγινε από τον Θεό ‘Κύριος’. Κι έγινε ο Χριστός ‘Κύριος’ ως άνθρωπος, «πάντων Κύριος» (Πράξ. 10:36), διότι ήταν Κύριος ως Θεός. Ως Υιός και Λόγος δηλαδή ήταν ‘Κύριος’ ΠΑΝΤΟΤΕ, διότι ήταν Θεός και ως Θεός άλλωστε ο Ιησούς ήταν Αυτός που ανέστησε ο ίδιος το σώμα Του, ΑΥΤΟΑΝΕΣΤΗΘΗ (Ιωάν. 2:19, 10:18).
Απλώς άνθρωπος ή Αρχάγγελος (όπως πιστεύουν το Χριστό οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά) δεν θα μπορούσε να γίνει «πάντων Κύριος». Λόγω τής υποστατικής ενώσεως τών δύο φύσεων, ο Ιησούς έλαβε και ως άνθρωπος ό,τι είχε ως Θεός, την ΚΥΡΙΟΤΗΤΑ δηλαδή!
Γιατί λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, ο κ.Γιώργος αποκρύπτει αυτήν την μεγάλη αλήθεια, ότι ο Χριστός ήταν ΠΑΝΤΟΤΕ Κύριος, ο προ τών αιώνων Κύριος; Διότι άπαντες οι ακόλουθοι τής Σκοπιάς αρέσκονται εις το να υπερτονίζουν χωρία και έννοιες που αναφέρονται εις την ανθρωπίνη φύση τού Χριστού και να υποτιμούν ή να αποκρύπτουν χωρία κι έννοιες που αφορούν την Θεότητα τού Χριστού.
Εφόσον αυτό προστάζει η «μαμά Σκοπιά» θα το τηρήσουν εκόντες άκοντες!
Οπότε, αγαπητοί αναγνώστες, τα παραμυθάκια και οι εξηγήσεις τού κ.Γιώργου περί ΜΟΝΟΝ «διορισμένης κυριότητος» να τού προτείνουμε να πάει καλύτερα να τα διδάξει εις τις εν Γερμανία αίθουσες βασιλείας και όχι εις τον Αντιαιρετικό.
ΑΝΑΙΡΕΣΗ ΚΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΙΣ ΤΟΝ ΙΕΡ. Λ:5 (37: 5 Ο΄) ΚΑΙ ΑΒΔΙΟΥ 1:1
«Διότι ούτω λέγει Κύριος• Ηκούσαμεν φωνή τρομεράν, φόβον και ουχί ειρήνην. Ερωτήσατε τώρα και ίδετε...» (Ιερ. λ:5-6 Εβρ.)
«Ούτω λέγει Κύρος ο Θεός περί τού Εδώμ• Ηκούσαμεν αγγελία παρά Κυρίου, και μηνυτής απεστάλη προς τα έθνη...» (Αβδιού α:1)
Εις τα ανωτέρω χωρί ομιλεί ο Κύριος και λέγει σε πληθυντικό αριθμό ‘ηκούσαμεν’, υπονοώντας βεβαίως ότι εις την έννοια τού Κυρίου περιλαμβάνονται περισσότερα τού ΕΝΟΣ πρόσωπα!
Ο κύριος Γιώργος μάς απήντησε, ότι «αυτό δεν το άκουσε μόνο ο Ιεχωβά αλλά και πολλοί άλλοι, π.χ. πολλοί άγγελοι. Τόσο απλό είναι».
Όχι κ.Γιώργο, για μία ακόμη φορά θα διαφωνίσουμε μαζί σας. Δεν είναι τόσο απλό όσο πιστεύετε. Ποτέ ο Θεός δεν θα συνέτασσε τον Εαυτό Του με τούς αγγέλους ή θα έβαζε συμμέτοχους τούς αγγέλους σε μία ενέργεια που θα έκανε Αυτός. Αυτές είναι Ιεχωβίτικες ερμηνείες κι ελιγμοί προκειμένου να αποτραπεί ο σκόπελος τών πολλών προσώπων εις την Θεότητα.
Η ΟΡΘΗ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΔΟΞΟΥ ΛΕΞΕΩΣ ‘ΗΚΟΥΣΑΜΕΝ’
Το ‘ηκούσαμεν’ τών ανωτέρω χωρίων, κατά το οποίο ούτε ο προφήτης ομιλεί σε πληθυντικό μεγαλοπρέπειας, ούτε άγγελοι συνυπονοούνται, γίνεται κατανοητό υπό το φως τής Καινής Διαθήκης. Ο ένας κατ’ ουσίαν Κύριος λέγει ‘ηκούσαμεν’, διότι εις τα προκείμενα χωρία πρόκειται περί ΔΥΟ προσώπων, τού Υιού και τού Αγίου Πνεύματος. Αυτά τα δύο πρόσωπα ακούουν παρά τού Πατρός ως αρχής εις την Θεότητα. Επειδή δε αυτά τα δύο πρόσωπα κατ’ ουσίαν είναι ΕΝΑΣ Θεός (όπως άλλωστε και τα τρία πρόσωπα), γι’ αυτό εις το χωρίο τού Ιερεμίου μετά το ‘ηκούσαμεν’ λέγουν ‘βλέπω’, σε ενικό αριθμό (‘εώρακα’ Ο΄).
Από την Καινή λοιπόν Διαθήκη αναφέρουμε τον λόγο τού Χριστού εις τον Νικόδημο: «Αμήν αμήν λέγω σοι, ότι ό οίδαμεν λαλούμεν και ό εωράκαμεν μαρτυρούμεν και την μαρτυρία ημών ου λαμβάνετε» (Ιωάν. 3:11)
Εις αυτόν το παράδοξο λόγο του ο Ιησούς χρησιμοποιεί κάποιους πληθυντικούς που δεν είναι πληθυντικοί μεγαλοπρέπειας (‘οίδαμεν’, ‘λαλούμεν’, ‘εωράκαμεν’, ‘μαρτυρούμεν’, ‘ημών’), για τον απλούστατο λόγο, ότι ο Χριστός εις αυτόν τον λόγο δεν εκφράζεται μόνο κατά α΄ πληθυντικό πρόσωπο, αλλά και κατά α΄ ενικό (‘λέγω’), εις δε τον επόμενο στίχ.12 τον λόγο στρέφει εξ ολοκλήρου εις α΄ ενικό (‘είπον’, ‘είπω’) οπότε είναι αδύνατον να δεχθούμε, ότι το ίδιο πρόσωπο, σχεδόν συγχρόνως και εις την ίδια γραμμή τού λόγου του, χρησιμοποιεί και κανονικό τρόπο εκφράσεως και συγχρόνως πληθυντικό μεγαλοπρέπειας.
Και σήμερα που χρησιμοποιούμε πληθυντικό μεγαλοπρέπειας ή ευγένειας, δυσκόλως κάποιος σε δύο συνεχόμενες προτάσεις τού λόγου θα έλεγε για τον εαυτό του: «Λέγω εις υμάς ότι γνωρίζομεν τούτο». Ή θα έλεγε: «Λέγω...ότι γνωρίζω...», ή θα έλεγε: «Λέγομεν...ότι γνωρίζομεν...».
Το πλέον όμως σοβαρό επιχείρημα, ότι εδώ δεν έχουμε πληθυντικό μεγαλοπρέπειας ή ευγένειας είναι το γεγονός, ότι σε ΚΑΝΕΝΑ άλλο χωρίο ο Ιησούς χρησιμοποιεί τέτοιον πληθυντικό!
Ο Χριστός χρησιμοποιεί πληθυντικό α΄ προσώπου (‘οίδαμεν’, ‘λαλούμεν’, ‘εωράκαμεν’, ‘μαρτυρούμεν’, ‘ημών’), διότι μαζί με τον Εαυτό Του συνυπονοεί και το Άγιον Πνεύμα. Εις τον στίχ.32 ο Πρόδρομος Ιωάννης ομιλώντας για τον Ιησού ΩΣ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ λέγει: «ό εώρακε και ήκουσε, τούτο μαρτυρεί». Εις τον στίχ.34 ομιλώντας ο Πρόδρομος για τον Ιησού ΩΣ ΑΝΘΡΩΠΟ λέγει, ότι «τα ρήματα τού Θεού λαλεί• ου γαρ εκ μέτρου δίδωσιν ο Θεός το Πνεύμα».
Εις το δε βιβλίο τής Αποκαλύψεως τα λόγια τού Χριστού, εις τις Επιστολές προς τούς αγγέλους-επισκόπους τών επτά Εκκλησιών, παρουσιάζονται και ως λόγια τού Αγίου Πνεύματος (Αποκ. 2:1, 7). Ομοίως τα λόγια τού Χριστού παρουσιάζονται και ως λόγια τού Αγίου Πνεύματος εις τις υπόλοιπες έξι Επιστολές προς τούς αγγέλους-επισκόπους τών Εκκλησιών.
Εις την αρχή τής Α΄ Καθολικής Επιστολής του ο Απόστολος Ιωάννης χρησιμοποιεί α΄ πληθυντικό πρόσωπο, «ό ακηκόαμεν, ό εωράκαμεν τοις οφθαλμοίς ημών, ό εθεασάμεθα...» (στίχ.1-5), διότι μαζί με τον εαυτό του συνυπονοεί και τούς άλλους Αποστόλους, πρόσωπα τής ίδιας με αυτόν τάξεως! Έτσι και ο Χριστός, εις τον παρόντα διάλογο με τον Νικόδημο, χρησιμοποιεί α΄ πληθυντικό πρόσωπο (‘οίδαμεν’, ‘λαλούμεν’, ‘εωράκαμεν’, ‘μαρτυρούμεν’, ‘ημών’), διότι μαζί με τον Εαυτό Του συνυπονοεί και το Άγιον Πνεύμα, ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ ΤΑΞΕΩΣ!
Βεβαίως ο Νικόδημος δεν ήταν σε θέση να καταλάβει την έννοια, που είχαν αυτοί οι μυστηριώδεις πληθυντικοί τού Ιησού, αλλά ο Χριστός, αγαπητοί αναγνώστες, δεν ωμιλούσε μόνον για εκείνη την ώρα, αλλά ωμιλούσε για όλους τούς αιώνες! Επίσης δεν ωμιλούσε μόνον για τον Νικόδημο, αλλά ωμιλούσε για όλους τούς ανθρώπους!
Αυτός είναι ο σωστός και ομαλός τρόπος ερμηνείας τής Γραφής και τών δυσκόλων χωρίων της, αγαπητέ κ.Γιώργο, και όχι αυτός ο αλλοπρόσαλλος που μάς προτείνεις. Δι’ αυτού τού τρόπου εξηγούνται οι δύσκολες και λεπτές έννοιες τού Ιερού Κειμένου, και όχι αυτές οι «άρες-μάρες-κουκουνάρες» που μάς σερβίρεις κάθε τρεις και λίγο, όπως καλή ώρα σού λέει συχνά και ο διαχειριστής τού παρόντος blog.
Και μετά το σημερινό Αγιογραφικό μάθημα που σού παρέδωσα, αναμένω κ.Γιώργο να σχολιάσεις και τα υπόλοιπα ‘επώδυνα’ σημεία τής ημετέρας μελέτης ώστε να προχωρήσουμε και εις το επόμενο μάθημα, που έχω όλη την διάθεση να σού κάνω, παρόλο που όλοι λένε ότι είσαι...ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΟΥ ΜΑΘΗΣΕΩΣ!!!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
ΡΕ ΠΑΙΔΙΑ ΤΙ ΝΑ ΜΑΣ ΠΟΥΝΕ ΟΙ ΙΕΧΩΒΑΔΕΣ ΠΟΥ ΕΔΩ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΤΟΥΣ ΕΧΟΥΝ ΦΥΓΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΑΠ ΟΛΛΟΥΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΩΤΑ ΓΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ΚΑΙ ΑΣ ΠΑΝΕ ΜΕΤΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΥΡΗΓΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ.... ΒΑΣΙΛΗΣ. ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ
@ Μία λοιπόν τέτοια ερμηνεία, που είναι εμφανώς ταυτολογία, είναι απαράδεκτη, διότι εάν ο Απόστολος ήθελε να πει αυτό που απεγνωσμένα προσπαθεί ο κ.Γιώργος θα εκφράζετο ως εξής:
«Ο δε Χριστός κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν του» ή κατ’ άλλην διατύπωση:
«Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν του» @
Τσιμπιρίδη, εκτός κι αν είσαι ο Μέγας Βασίλειος αυτοπροσώπως, καλό θα ήταν όταν χρησιμοποιείς την επιχειρηματολογία του, να το αναφέρεις και όχι να την παρουσιάζεις ως δική σου.
Για το ποιος “Κύριος” κατευθύνει τις καρδιές εις την αγάπην του Θεού και εις την υπομονήν του Χριστού, δεν θα έχεις αντίρρηση φαντάζομαι, πως είναι ο ίδιος Κύριος που ανέκαθεν τις κατεύθυνε:
«πας ανήρ φαίνεται εαυτώ δίκαιος, κατευθύνει δε καρδίας Κύριος.» [Παροιμ. 21:2].
Και ποιος είναι αυτός; «’Ωσπερ ορμή ύδατος, ούτως καρδία βασιλέως εν χειρί Θεού, ου εάν θέλων νεύση, εκεί έκλινεν αυτήν.» [Παροιμ. 21:1].
@ Όταν ο Παύλος λέγει «είς Θεός ο Πατήρ» (Α΄ Κορ. 8:6), η σύγκριση που κάνει είναι μεταξύ Πατρός και Υιού ή μεταξύ Αληθινού Θεού και ψευδωνύμων θεών@
Και γιατί δεν λέει «εις Θεός η Αγία Τριάς»; Γιατί επιμένει στο «Θεός ο Πατήρ»; Μήπως για να προλάβει αυτούς που ήθελαν ως Θεό τον υιό;
Ποιος είχε δέσει τη γλώσσα του Παύλου και όλων των αποστόλων και δεν ξεστόμισαν ποτέ τις λέξεις “Αγία Τριάς”, “Τριαδικός Θεός”;
@ «Και πόθεν μοι τούτο ίνα έλθη η μήτηρ τού Κυρίου μου προς με;» (Λουκ. 1:43)
Η Ελισάβετ, εν Πνεύματι Αγίω ομιλούσα, ονομάζει την Παρθένο Μαρία μητέρα τού Κυρίου της! Ως Εβραία όμως τής Παλαιάς Διαθήκης (δεν υφίστατο ακόμη η Καινή Διαθήκη εφόσον ο Ιησούς ήτο ακόμη αγέννητος) ποιον εγνώριζε κι ανεγνώριζε (ΜΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΗ ΕΝΝΟΙΑ) ως Κύριόν της η Ελισάβετ, παρά μόνον τον Θεό τού Ισραήλ; Η φράση λοιπόν τής Ελισάβετ ‘μήτηρ τού Κυρίου’ ισοδυναμεί με την φράση ‘μήτηρ τού Θεού’ και προς το όνομα ‘Θεοτόκος’! @
Σοβαρά;;; Τι μας λες! Δεν γνώριζε η Ελισάβετ ως Κύριο τον Ιησού που επρόκειτο να γεννηθεί, παρά μόνο τον Θεό του Ισραήλ; Τσιμπιρίδη, ξέρεις κάτι; Το γνώριζε. Της το είπε ένα πουλάκι. Το ίδιο πουλάκι που της είπε πως η Μαριάμ είναι έγκυος. “ΕΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙ ΑΓΙΩ ομιλούσα” (επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ και ανεφώνησε). Το πρόσεξες; Μάλλον δεν το πρόσεξες.
@ Ποτέ ο Θεός δεν θα συνέτασσε τον Εαυτό Του με τούς αγγέλους ή θα έβαζε συμμέτοχους τούς αγγέλους σε μία ενέργεια που θα έκανε Αυτός. @
Ο δικός σου Θεός μπορεί να είναι ακατάδεκτος και υπερόπτης. Αυτός όμως που έστειλε τον Γαβριήλ, μάλλον δεν έχει καμιά σχέση με τον δικό σου Θεό.
«εγώ είμι Γαβριήλ ο παρεστηκώς ενώπιον του Θεού, και απεστάλην λαλήσαι πρός σε και ευαγγελίσασθαι σοι ταύτα.»
@ Εις το δε βιβλίο τής Αποκαλύψεως τα λόγια τού Χριστού, εις τις Επιστολές προς τούς αγγέλους-επισκόπους τών επτά Εκκλησιών, παρουσιάζονται και ως λόγια τού Αγίου Πνεύματος (Αποκ. 2:1, 7). Ομοίως τα λόγια τού Χριστού παρουσιάζονται και ως λόγια τού Αγίου Πνεύματος εις τις υπόλοιπες έξι Επιστολές προς τούς αγγέλους-επισκόπους τών Εκκλησιών.@
Αν έχεις διαβάσει την Αποκάλυψη θα γνωρίζεις πολύ καλά πως “ΑΓΙΟ Πνεύμα” δεν υπάρχει σ’ αυτήν. Ούτε μία φορά ο Ιωάννης δεν χρησιμοποιεί την έκφραση “Άγιο Πνεύμα” αλλά γράφει “Πνεύμα” σκέτο. Κι αν την έχεις διαβάσει, θα ξέρεις πως “Πνεύμα” αποκαλεί τον άγγελο:
«Εγώ Ιησούς έπεμψα τον άγγελον μου μαρτυρήσαι υμίν ταύτα επί ταις εκκλησίαις. εγώ είμι η ρίζα και το γένος Δαυΐδ, ο αστήρ ο λαμπρός ο πρωϊνός. Και το Πνεύμα και η νύμφη λέγουσιν, έρχου.» [Αποκ. 22:17-18].
Και πριν προχωρήσεις στο επόμενο μάθημα, καλό θα ήταν να μάθεις πως δεν λέμε “είσαι...ΑΝΕΠΙΔΕΚΤΟΥ ΜΑΘΗΣΕΩΣ” αλλά “είσαι ανεπίδεκτος μαθήσεως”.
Filos.
Ο Βασιλάκης μας κάνει μαθήματα...έλα τώρα κ.Τσιμπιρίδη μου, απάντησε στον Βασιλάκη.
Είδες τι συμβαίνει αν δεν τα πνίξεις όταν είναι μικρά, στον νεροχύτη;
Μεγαλώνουν και σε τρώνε.
Ο Βασιλάκης θα σου κάνει μάθημα κ.Τσιμπιρίδη μου.
Ορίστε; Πως είπατε;
Αναγνώστης
Αναγνώστη, από την πόλη έρχεσαι και στην κορφή σουβλάκι με απ’ όλα.
Ως απολίτιστος και πνευματικά αναλφάβητος, διαθέτοντας μικρό εγεφαλικό όγκο και φαιά ουσία που χωρά σε ηλιόσπορο που μεγαλώνοντας θα μετουσιωθεί σε εκκωφαντική βλακεία, βάλε τα δυνατά σου ώστε να κατανοήσεις: 1) Δεν είμαι ο Βασίλης ή ο Βασιλάκης, 2) Εκφράσεις του τύπου “Είδες τι συμβαίνει αν δεν τα πνίξεις όταν είναι μικρά, στον νεροχύτη;” χαρακώνουν το δημοκρατικό προσωπείο της Ορθοδοξίας, προσφέροντας έτσι σε μένα τις καλύτερες υπηρεσίες.
Περαστικά σου.
Filos.
Αγαπητέ File
Βλέπω η συμμαχία σου με τον κ.Γιώργο καλά κρατεί! Όταν ξεκουράζεται ο ένας, για να ανακτήσει δυνάμεις, ‘μάχεται’ ο έτερος και το αντίστροφο. Ο ‘εχθρός’ άλλωστε είναι κοινός, η Ορθοδοξία, οπότε κρίνεται απαραίτητη η συμμαχία, έστω και με έναν άθεο, όπως δήλωσες ως ‘Δήκτης’ στον Έλληνα τής Ολλανδίας, έστω και με έναν Μάρτυρα τού Ιεχωβά (τον κ.Γιώργο δηλαδή), ασχέτως εάν «δεν συμφωνώ με όσα ισχυρίζονται οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά», όπως αναγκάστηκες να δηλώσεις (επίσης ως ‘Δήκτης’) μετά την πίεση που εδέχθης από τον υποφαινόμενο εις τον διάλογο εις την μελέτη περί τής πλάνης τών αζύμων τής Αναμνήσεως τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά (http://antiairetikos.blogspot.gr/2011/04/blog-post_5722.html#more)
Οπότε με ένα άτομα σαν εσένα, που όποτε τον συμφέρει παριστάνει τον Μάρτυρα τού Ιεχωβά, αλλά όταν στριμώνεται άσχημα κι είναι αναγκασμένος να δικαιολογήσει τις «μπούρδες που γράφει η Σκοπιά», (όπως δεν δίστασες να ομολογήσεις σε διάλογο με κοινό γνωστό μας κι ενώπιον ομοπίστων σου), με άτομο δηλαδή που σε διάλογο με τον υποφαινόμενο δεν αισχύνεται να λέει ενώπιον Μαρτύρων κι Ορθοδόξων (και να μην αποκόπτεται, αλλά να παραμένει εντός Οργανώσεως ώστε να συνεχίσει το ‘θεάρεστον’ έργο του), ότι εάν δεν ισχύει το 1914 (ως έτος τής δήθεν Β΄ Παρουσίας τού Χριστού) ισχύει το 1934 (!!!) (εφόσον δεν ισχύει το παραμυθάκι τής Σκοπιάς περί 607 π.Χ. ως το δήθεν έτος καταστροφής τής Ιερουσαλήμ, αλλά το αποδεκτό υπό πάντων τών ιστορικών 587 π.Χ.).
Με τέτοιο δηλαδή άτομο που δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο πιστεύω να υπερασπίσει και φροντίζει επισταμένως να έχει από παντού στεγανά ώστε να ελίσσεται ανενόχλητος και να βάλλει με άνεση κι εκ τού ασφαλούς προς την αλήθεια τού Ευαγγελίου και την Ορθοδοξία, δεν νομίζω να χρειάζεται να διεξαχθεί κάποιος διάλογος, για τον απλούστατο λόγο ότι ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΟΥΤΕ ΚΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΟ ΠΙΣΤΕΥΩ.
Αισθάνομαι πάντως την ανάγκη να σε ευχαριστήσω για δύο πράγματα:
1ον) Για το ειρωνικό μεν από πλευράς σου σχόλιο: «Τσιμπιρίδη, εκτός κι αν είσαι ο Μέγας Βασίλειος αυτοπροσώπως, καλό θα ήταν όταν χρησιμοποιείς την επιχειρηματολογία του, να το αναφέρεις και όχι να την παρουσιάζεις ως δική σου», αλλά κολακευτικό από δικής μου πλευράς, διότι ΑΠΟ ΕΣΕΝΑ μαθαίνω, ότι επιχειρηματολόγησα κατά τον ίδιο τρόπο με αυτόν τον ΓΙΓΑΝΤΑ τής Εκκλησίας, τού οποίου δεν είμαι άξιος ούτε τα υποδήματά του να ξεσκονίσω. Εάν έχεις την καλοσύνη στείλε μου και την συγκεκριμένη παραπομπή για να το διαπιστώσω κι εγώ.
«Το πνεύμα όπου θέλει πνει» (Ιωάν. 3:8), αγαπητέ File!
2ον) Σε ευχαριστώ επίσης και για την διόρθωση τού «ανεπιδέκτου μαθήσεως» σε «ανεπίδεκτος μαθήσεως». Για κάποιον λόγο μού είχε μείνει η εσφαλμένη έκφραση στην γενική πτώση.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Ο χρήστης "Filos" είναι πλέον γνωστός όχι βεβαίως για τα εύστοχα επιχειρήματά του, αλλά για την άκρως διαταραγμένη συμπεριφορά του. Ένας άνθρωπος που ανάλογα με την διάθεση της ώρας και ανάλογα με την πλευρά του στριμώγματος που έχει υποστεί, είναι ικανός να μιλά ως Μάρτυρας του Ιεχωβά έως και άθεος ακόμη, έχοντας κατ' επανάληψη βλαστημήσει με χυδαίο τρόπο τον Θεό, τον Χριστό και τα Θεία γενικότερα στο παρόν πεδίο συζητήσεων.
Ακόμη και η παραμικρή σκέψη που έχει τολμήσει να διατυπώσει εδώ, έχει υποστεί ολοκληρωτική συντριβή με πολύ συγκεκριμένη επιχειρηματολογία και βιβλιογραφία ακόμη.
Εντούτοις συνεχίζει να έρχεται όποτε το θυμάται, και να επαναλαμβάνει το ίδιο ακριβώς πλαίσιο απόψεων για 2η, 3η, 4η, 20η φορά, παρουσιάζοντας την ίδια σχιζοφρενική διαταραχή στις τοποθετήσεις του, καταφέρνοντας να θυμίζει Προτεστάντη, Άθεο και νεοπαγανιστή... ταυτόχρονα!
Θα πρέπει όμως να γνωρίζεις αγαπητέ, ότι οι άνθρωποι που έχουν αποφασίσει να είναι σοβαροί και συνεπείς στις συζητήσεις τους επάνω σε σοβαρά θέματα, δεν είναι δυνατόν να εμπλέκονται διαρκώς σε συζητήσεις με ανθρώπους που δεν παίρνουν στα σοβαρά ούτε τον εαυτό τους, όπως εσύ για παράδειγμα.
Είναι ευνόητο, για να αντλήσω από ένα τηλεοπτικό παράδειγμα, ότι, προφανώς και δεν θα αποπάρει εξαρχής κάποιος την Ελένη Λουκά επειδή η ίδια απαιτεί να πάρει κάποιος στα σοβαρά την συνθηματολογία της. Το να ξεκινήσει όμως κάποιος κατ' επανάληψη, μια προσπάθεια να συνεννοηθεί και να μιλήσει με τρόπο σοβαρό και για θέματα σοβαρά με κάποιο πρόσωπο που ούτε δείχνει, ούτε και έχει την αντίστοιχη διάθεση και ικανότητα, αυτομάτως, αυτό χαρακτηρίζει αρνητικά και το σύνολο της προσπάθειας και υποβαθμίζει την σοβαρότητα ενός ζητήματος.
Βάλε λοιπόν τον εαυτό σου στη θέση της Ελένης Λουκά, και έτσι θα καταλάβεις για ποιον λόγο αντιμετωπίζεσαι απ' όλους με τον τρόπο που βλέπεις...
[ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ]
[Αναγνώστη, από την πόλη έρχεσαι και στην κορφή σουβλάκι με απ’ όλα.
Ως απολίτιστος και πνευματικά αναλφάβητος, διαθέτοντας μικρό εγεφαλικό όγκο και φαιά ουσία που χωρά σε ηλιόσπορο που μεγαλώνοντας θα μετουσιωθεί σε εκκωφαντική βλακεία, βάλε τα δυνατά σου ώστε να κατανοήσεις: 1) Δεν είμαι ο Βασίλης ή ο Βασιλάκης, 2) Εκφράσεις του τύπου “Είδες τι συμβαίνει αν δεν τα πνίξεις όταν είναι μικρά, στον νεροχύτη;” χαρακώνουν το δημοκρατικό προσωπείο της Ορθοδοξίας, προσφέροντας έτσι σε μένα τις καλύτερες υπηρεσίες.
Περαστικά σου.
Filos.
9 Οκτωβρίου 2012 12:58 π.μ.]
Ο ιδιοκτήτης του ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ δεν διακρίνει καμία αντιδεοντολογική μομφή προς το πρόσωπό μου, και θεωρεί φυσιολογικά τα γραφόμενα του κ.Βασίλη.
Βεβαίως, έσπευσε να διαφυλάξει την τιμή, και την αξιοπρέπεια του κ.Γιώργου από την Γερμανία, όταν τον αποκάλεσα "γύφτο", το οποίο θεώρησε ως μεγάλη προσβολή, και έσπευσε να τον υπερασπιστεί, από την δική μου επιθετικότητα, αποκαλώντας με, φανατικό θρησκόληπτο, και τονίζοντας πως δεν έχω αντιληφθεί την ουσία της Ορθοδόξου πίστεως.
Τα όσα μου προσάπτει ο Βασίλης, είναι όλα ok! για τον ιδιοκτήτη του ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΥ.
Όσο για τον συμπαθέστατο κ.Βασίλη, έχω να πω τα εξής: Συμφωνώ κ.Βασίλη με τα γραφόμενά σας προς το πρόσωπό μου.
Η Ορθοδοξία δεν έχει ανάγκη από μένα, ούτε από κανέναν άλλον. Η Ορθοδοξία έχει κεφαλή, και αρχηγό, τον Ιησού Χριστό, ο Οποίος την προστατεύει, και δεν έχει ανάγκη προστασίας από κανέναν άλλον.
Η Ορθοδοξία δεν ασπάζεται την Δημοκρατία.
Η Ορθοδοξία κυβερνάται Θεοκρατικά.
Σε όποιον δεν αρέσει αυτό, μπορεί να αποχωρίσει, ή να βγάλει περισσότερη χολή, δικαίωμά του.
Σχετικά με τα υπόλοιπα που θίξατε κ.Βασίλη, συμφωνώ, και γι'αυτό σας παραπέμπω εις τον κ.Τσιμπιρίδη, καθώς τυγχάνει ο επιστήμων συγγραφέας των πρωτοτύπων, και μοναδικών στο είδος τους, παγκοσμίου επιπέδου αντιαιρετικές μελέτες, τις οποίες δημοσιεύει εις το παρών ιστολόγιο, και όχι μόνο.
Αναγνώστης
κακομοιροι ιεχωβαδες που απο την μια ανεκπληρωτη προφητεια πεφτετε στην αλλη σας λεω πωσ στην μερα την δικη μου θα τελειωσετε τουλαχιστον εδω στα καλαβρυτα γιατι εδω ειναι μικρη η κοινωνια και οι ψευτιεσας μαθενονται πολυ γρηγορα και καθε χρονο μειωνεστε μεχρι να εξαφανιστειτε και να πατε εκει που σας αξιζει μαζι με τον θεο αυτου του κοσμου τον θεο που εσεις πιστευετε... φιλακια δουλοι και σκλαβοι της σκοπιας και τωρα τρεξτε γρηγορα για εργο πριν σας δει κανενας αδερφος και σας βαλει τιμωρια... ορθοδοξια η θανατος..βασιλησ
Filos, βλέπω να υπερασπίζεσαι τους «Μάρτυρες του Ιεχωβά», όπως και παλιότερα το έχεις απόδειξη στους διαλόγους που κάναμε μαζί. Θα σε κάνω ένα ερώτημα, το οποίο οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» με αποφεύγουν να μου απαντήσουν! Ίσως εσύ ποιο «έξυπνος» και γνώστης της Γραφής που είσαι, θα μου απαντήσεις.
Που γράφει στην Αγία Γραφή ότι ο Ιησούς απέθανε από διάρρηξι (συγκοπή) καρδίας;;;
Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» το λένε σε ένα βιβλίο τους, «ΠΡΑΓΜΑΤΑ, ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΨΕΥΣΘΗ Ο ΘΕΟΣ, εκδόθηκε στην Ελλην. Το 1966, σελ. 93». Το άκουσες καλά Filos, το βιβλίο τους πως λέγετε;
Συμφωνείς μαζί τους ότι ο Χριστός πέθανε πάνω στο Σταυρό από συγκοπή καρδίας;;; Αν ναι, δείξτε το μου από την Αγία Γραφή!
GEORGIOS O.X.
ΦΙΛΕ ΓΙΩΡΓΗ ΟΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΙΣ ΣΕ ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΣΑ ΝΑ ΜΙΛΑΣ ΣΕ ΤΟΙΧΟ ΟΤΙ ΠΕΙ Η ΣΚΟΠΙΑ ΚΑΝΟΥΝ ΑΥΤΟΙ. ΚΑΙ ΣΥ ΜΑΓΚΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΠΝΙΞΕΙΣ ΣΕ ΝΕΡΟΧΥΤΗ ΕΛΑ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΘΑ ΜΕ ΒΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΤΙΣ ΣΚΟΠΙΑΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΕ ΓΡΑΒΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΟΜΩΣ..... ΒΑΣΙΛΗΣ
K Giorgo mti soy esteila email se dieythynsh poy moy edose kapoios ean to elabes kai theleis na synanththoyme apanthse moy gia na milhsoyme thlefonikos h meso Skype gia to pos tha brethoyme kai pote.Nomizo h polis den einai problhma dioti oles einai konta moy kai elpizo kai konta soy.Filikotata .
Aγαπητέ Βασίλη, για μένα προσωπικά δεν έχουν αξία αυτοί οι άνθρωποι είτε ο Filos, είτε Γιώργος ο «ΜτΙ».
Ότι γράφω στο «Αντιαιρετικό» το κάνω για τους αγαπητούς αναγνώστες που μπαίνουν στο «Αντιαιρετικό».
Ξέρω ότι δεν θα βρω άκρη με αυτούς του ανθρώπους, ο Θεός να τους δώσει μετάνοια.
Με αγάπη Χριστού
GEORGIOS O.X.
ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗ, νομίζω ότι αντιφάσκεις και αυτοαναιρείσαι. Γράφεις για μένα: «όπως δεν δίστασες να ομολογήσεις σε διάλογο με κοινό γνωστό μας κι ενώπιον ομοπίστων σου» και λίγο πιο κάτω ...«Με τέτοιο δηλαδή άτομο που δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο πιστεύω να υπερασπίσει». Αυτά τα δύο, δεν μπορούν να ισχύουν ταυτοχρόνως. Αν δεν έχω “πιστεύω”, δεν γίνεται να έχω “ομοπίστους”.
Αντιθέτως πάντως με αυτό που ισχυρίζεσαι (“ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ Η ΑΛΗΘΕΙΑ”), με ενδιαφέρει μόνο η αλήθεια, την οποία δεν μπορείς να την προσεγγίσεις αντικειμενικά και επιστημονικά όταν είσαι έγκλειστος σε δογματικές στάνες.
Αδυνατώ να πιστέψω πως κάποιος που θέλει να πιστεύει ότι κάνει αντιαιρετικό αγώνα αγνοεί τα γραπτά του Μ. Βασιλείου περί του Αγίου Πνεύματος αλλά ας είναι. Ιδού η παραπομπή:
ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΜΕΓΑΛΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Εισαγωγή: Στυλ. Παπαδόπουλος, Απόδοση: Βασ. Μουστάκης
Αποστολική Διακονία της Εκκλησίας της Ελλάδος.
ΚΑ'. Μαρτυρίες από τις Γραφές για το ότι το Πνεύμα λέγεται Κύριος.
52. “ ......... Βρήκαμε λοιπόν στα αποστολικά κείμενα: «Ο δε Κύριος να κατευθύνει τις καρδιές σας στην αγάπη του Θεού και στην υπομονή του Χριστού για τις θλίψεις». Ποιος είναι ο Κύριος που κατευθύνει στην αγάπη του Θεού και στην υπομονή των για χάρη του Χριστού θλίψεων; Ας μας αποκριθούν αυτοί που μεταβάλλουν το Πνεύμα σε ολότελα δουλικό ον. Γιατί, αν ο λόγος είναι για το Θεό και Πατέρα, θα είχε ειπωθεί: Ο δε Κύριος να σας κατευθύνει στην αγάπη του....”
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗ τι ναρκωτικά παίρνεις; Διότι μου είναι αδύνατον να πιστέψω ότι το λιβάνι στις εκκλησίες σας είναι τόσο ισχυρό ώστε, έστω και σωρευτικά, η δράση του να προκαλεί τόσο βαριές εγκεφαλικές βλάβες.
Φίλτατε GEORGIE στην Αγία Γραφή δεν υπάρχει ιατρικό πιστοποιητικό θανάτου του Ιησού ούτε και του έγινε νεκροτομή αλλά μου φαίνεται εντελώς παράλογο να είχε πεθάνει και να συνέχιζε να λειτουργεί η καρδιά του. Ο Ιησούς πέθανε όταν σταμάτησε η καρδιά του, κατά πάσα πιθανότητα από ανακοπή καρδιάς. Τι άλλο μπορεί να επέφερε το θάνατό του;
@για μένα προσωπικά δεν έχουν αξία αυτοί οι άνθρωποι είτε ο Filos, είτε ο Γιώργος@
Για μένα πάντως Γεώργιε, έχουν αξία ΟΛΟΙ οι άνθρωποι. Δεν ξέρω πώς κατάφερε η Ορθοδοξία και σας έκανε μισάνθρωπους. Για ψάξου λιγάκι.
Filos.
Filos, εμείς οι ορθόδοξοι και εγώ προσωπικά δεν μισώ κανέναν άνθρωπο, αλλά την πλάνη και την αίρεση που κουβαλάει ο άνθρωπος. Μήπως ο Άρειος, ο Διοκλητιανός, ο Δέκιος, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο Μαξιμιανός… αυτούς τους ανθρώπους οι Ορθόδοξη Εκκλησία τους έχει δώσει καμία αξία;
Η Γραφή λέει για το Χριστό «Και αφού έγειρε το κεφάλι, παρέδωσε το πνεύμα» ( Ιωάν. ΙΘ’ 30).
Βλέπουμε εδώ ο Χριστός πέθανε όποτε ήθελε αυτός!
Πρώτα έγειρε το κεφάλι και αμέσως παρέδωσε το Πνεύμα του! Βλέπε και (Ιωάν. Ι’17).Εμείς οι άνθρωποι όταν πεθαίνουμε αφήνουμε πρώτα το πνεύμα μας και μετά κλίνομαι το κεφάλι μας!
Οι «Μάρτυρες του Ιεχωβά» ισχυρίζονται ότι πιστεύουν μόνο στη Γραφή και πουθενά αλλού. Ο ισχυρισμό τους περί του θανάτου του Χριστού είναι αντιγραφικός.
GEORGIOS O.X.
[ΚΑΙ ΣΥ ΜΑΓΚΑ ΠΟΥ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΕΙΣ ΒΑΣΙΛΑΚΗ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΠΝΙΞΕΙΣ ΣΕ ΝΕΡΟΧΥΤΗ ΕΛΑ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΘΑ ΜΕ ΒΡΕΙΣ ΚΑΙ ΠΑΡΕ ΚΑΙ ΟΛΟ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ ΤΙΣ ΣΚΟΠΙΑΣ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΜΕ ΓΡΑΒΑΤΕΣ ΤΟΥΣ ΘΕΛΩ ΟΜΩΣ..... ΒΑΣΙΛΗΣ
9 Οκτωβρίου 2012 6:29 μ.μ.]
Αγαπητέ φίλε, δεν αναφέρομαι σε εσάς.
Δεν σας γνωρίζω καν. Άλλωστε, αν κρίνω από το ύφος της γραφίδος σας, σας διακατέχει άγνοια των εν λόγω δογματικών θεμάτων, και τακτικών του παρόντος διαλόγου.
Σας ενημερώνω σχετικά με το σχόλιο, πως, ο βλάσφημος Filos, ονομάζεται Βασίλης, και φοράει γραβάτα.
Αναγνώστης
Ακολουθεί απόσπασμα από βιβλίο
των Μαρτύρων του Ιεχωβά:
Άγιον Πνεύμα κεφ. 6 σ. 107-108 παρ. 14
[Επί σαράντα μέρες μετά την ανάστασι του Ιησού από τους νεκρούς, δηλαδή από την Κυριακή 16 Νισάν του έτους 33 μ.Χ., ο Ιησούς παρέμενε εδώ στη γη, αλλά η παρουσία του ήταν αόρατη. Κατά καιρούς υλοποιείτο με ανθρώπινη μορφή, όπως έκαναν οι άγιοι άγγελοι στην αρχαιότητα, για να παράσχη στους μαθητάς του απόδειξι ότι είχε αληθινά αναστηθή από τους νεκρούς, αλλά ως πνεύμα.]
Εδώ μπορούμε να διαπιστώσουμε, την πλύση εγκεφάλου των ρομπότ του Μπρούκλιν.
Ο Ιησούς Χριστός πέθανε ως άνθρωπος, αναστήθηκε ως Πνεύμα, έπαιρνε ανθρώπινο σώμα, όχι το δικό του, κάποιο άλλο, και δεν μας λένε που πήγαν αυτά τα σώματα, έγιναν αέρια; Σαράντα μέρες πως υπήρχε ο Ιησούς Χριστός; Ως Πνεύμα;
Άρα δεν ήταν μόνο άνθρωπος, τότε πως αναστήθηκε κάτι που δεν πέθανε; Ανασταίνεται αυτό που πεθαίνει.
Δεν είναι δυνατόν, άλλο να πέθανε, και άλλο να αναστήθηκε.
Πως θα μπορούσε να αποδείξει ότι αναστήθηκε,δίχως να αναστηθεί το σώμα του; Άλλο σώμα είχε τα σημάδια απ' τα καρφιά; Πήρε άλλο σώμα, και το τρύπησε;
Δηλαδή τα ρομπότ του Μπρούκλιν, μας λένε ότι η ανάσταση δεν ισχύει ως ανάσταση αυτού που πέθανε, αλλά μπορεί αυτό που πέθανε, δηλαδή το νεκρό σώμα, να ανασταίνεται σε άλλου τύπου ύπαρξη, όπως (λένε) στην περίπτωση του Ιησού Χριστού, που το σώμα κατά την ανάσταση έγινε πνεύμα, και μετά, το πνεύμα αυτό, έπαιρνε διαφορετικά σώματα, τα οποία τα τρυπούσε για να μοιάζουν με το σώμα που σταυρώθηκε, ώστε να πειστούν οι μαθητές του, πως πρόκειται για τον ίδιο νεκρό που αναστήθηκε.
Αλλά και έτσι αν ήταν τα πράγματα, τότε τα ρομπότ του Μπρούκλιν, πως περιμένουν να αναστηθούν με ανθρώπινα σώματα, και όχι να αναστηθούν ως πνεύματα; Άλλου τύπου ανάσταση περιμένουν, και διδάσκουν;
Ο Ιησούς Χριστός, δεν διδάσκουν πως, είναι ο πρώτος εκ' των νεκρών; Τότε πως ο πρώτος εκ' των νεκρών αναστήθηκε, και παρέμεινε στην γη σαράντα ημέρες, ως πνεύμα, και ουδέποτε δεν αναστήθηκε με το σώμα με το οποίο πέθανε; Τότε πως οι Μάρτυρες του Ιεχωβά περιμένουν την ανάσταση;
Ιδού η πλάνη των αιρετικών! Ο Διάβολος τύφλωσε τον νου των ανθρώπων, τους στράβωσε τελείως!
Αναγνώστης
@ εμείς οι ορθόδοξοι και εγώ προσωπικά δεν μισώ κανέναν άνθρωπο, αλλά την πλάνη και την αίρεση που κουβαλάει ο άνθρωπος. Μήπως ο Άρειος, ο Διοκλητιανός, ο Δέκιος, ο Ιουλιανός ο Παραβάτης, ο Μαξιμιανός… αυτούς τους ανθρώπους οι Ορθόδοξη Εκκλησία τους έχει δώσει καμία αξία; @
Όταν μισείς τη διαφορετική άποψη αργά ή γρήγορα θα μισήσεις και τον φορέα της δηλαδή τους ανθρώπους. Τη διαφορετική άποψη δεν θα πρέπει να την μισείς αλλά να τη σέβεσαι αλλιώς η θέση σου είναι στο Ιράν, στο Αφγανιστάν ή στο μακρυνό μεσαιωνικό παρελθόν.
@ Η Γραφή λέει για το Χριστό «Και αφού έγειρε το κεφάλι, παρέδωσε το πνεύμα» ( Ιωάν. ΙΘ’ 30).
Βλέπουμε εδώ ο Χριστός πέθανε όποτε ήθελε αυτός! @
Αυτό το βρίσκω αρκετά ανατρεπτικό. Σταμάτησε δηλαδή την καρδιά του όταν το θέλησε αυτός. Αυτό όπως καταλαβαίνεις σημαίνει πως πονούσε όποτε ήθελε αυτός, νύσταζε όποτε ήθελε αυτός, πεινούσε όποτε ήθελε αυτός και γενικότερα αν ισχύει αυτό που λες, μετατρέπει την ανθρώπινη φύση του Ιησού σε καρικατούρα και θέατρο.
Filos.
Βασίλη, (Filos) εμείς οι υπόλοιποι είμαστε "λίγοι" εμπρός σε ογκόλιθους γνώσης όπως ο κ.Τσιμπιρίδης.
Γιατί δεν αποκαλύπτεις το ονοματάκι σου (και εσύ, γιατί εμείς το γνωρίζουμε) ώστε να αρχίσει ένας διάλογος μεταξύ σας, για να σε αποτελειώσει ο κ.Τσιμπιρίδης, καθώς κατέχει γνώσεις που εμείς οι υπόλοιποι δεν έχουμε;
Οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, ως δημοκρατική σέκτα, φαντάζομαι θα σου επιτρέψει να συζητήσεις με τον κ.Τσιμπιρίδη, έστω και με το μικρό ονοματάκι σου Βασίλης, το επώνυμο μπορείς να το κρατήσεις κρυφό.
Ως γνωστόν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά τρέμουν τις αντιαιρετικές μελέτες του κ.Τσιμπιρίδη, και κανείς τους δεν τολμάει να απαντήσει στις αιχμές του συγγραφέως, καθώς τυγχάνουν αποκαλύψεις επιστημονικού επιπέδου απροσπέλαστης ερμηνευτικής οδού προς όλους τους αμαθείς μελετητές ερασιτεχνικού επιπέδου.
Βασίλη, περιμένουμε να δούμε αν σε διακατέχει η τόλμη που μόνο το πνεύμα του Ιεχωβά δίνει, για να δοκιμάσεις την ισχυρά γραφίδα του κ.Τσιμπιρίδη, συγγραφέως του εν λόγω πονήματος.
Δεν θα επαναλάβω την ρόδον δια να μη θεωρηθώ μίμος, θα παραμείνω εις το πήδημα στο οποίο επιδίδεστε αγαπητέ κ.Βασίλη, δια μανίας, έστω και ως παθητικός ισοβίως.
Αναμένουμε τον διάλογο σας, μετά του κ.Τσιμπιρίδη, έτσι ώστε να διαπιστώσουμε αν όντως είστε γνώστης, ή απλώς σας αρέσει να σας μνημονεύουμε μετά των οικείων σας, όταν κοιτάζουμε προς την αντίπερα όχθη, των εμετικών αποβρασμάτων, τα οποία ανέχεται ο φιλεύσπλαχνος Πανάγιος Τριαδικός Θεός.
Αναγνώστης
αλλο ενα που θελω να πω ειναι γιατι οι μαρτυρες μολις τους λιβανιζω εδω στα καλαβρυτα αρχιζουν και φωναζουν....τι τους ενοχλει αραγε..... βασιλης
Βασίλη από Καλάβρυτα, δεν ξέρω αν αστειεύεσαι, αλλά εγώ σοβαρολογώ, όταν εντοπίζω Μάρτυρες του Ιεχωβά, βγαίνω απ' το σπίτι τους λιβανίζω, και βάζω τέρμα στο στερεοφωνικό Βυζαντινή Υμνολογία που μου αρέσει πολύ.
Αν έβλεπες τα δαιμόνια που έχουν εντός τους, πως τρελαίνονται, και αρχίζουν, άλλοι να βρίζουν, και άλλοι να γουρλώνουν τα μάτια αφρίζοντας από μίσος.
Δεν έχω καμία αμφιβολία πως είναι δαιμονισμένοι.
Τους προκαλώ να μου επιτεθούν, ή να μου κάνουν μήνυση, θα γίνει μεγάλος σάλος στο δικαστήριο, θα ξεσκεπαστεί η πλάνη τους.
Δυστυχώς, έχουν εντολές να χτυπούν πισώπλατα, και να φεύγουν σαν τους κλέφτες μέσα στο σκοτάδι.
Τώρα σκέφτομαι να εφαρμόσω άλλο σύστημα. Σχεδιάζω να την στήσω έξω απ' την παρασυναγωγή τους, την οποία αποκαλούν: "κέντρο της αγνής λατρείας της περιοχής" και να αρχίζω να τους λιβανίζω, να τους θυμιατίζω καθώς μπαίνουν στην παρασυναγωγή τους, και να έχω τέρμα την Βυζαντινή Μουσική, για να ακούγεται καλά σε όλη την γύρω περιοχή.
Άλλωστε αν δεν είναι ώρα κοινής ησυχίας, έχω κάθε δικαίωμα να θυμιατίζω, και να ακούω την μουσική που επιθυμώ.
Τότε να σε είχα από μια μεριά, να έβλεπες τα δαιμόνια που έχουν μέσα τους, πως θα ούρλιαζαν, απ' τον πόνο, όταν θα τους έλουζε το λιβάνι...
Αναγνώστης
ΝΑΙ ΣΟΒΑΡΟΛΟΓΩ ΚΑΙ ΝΑ ΔΕΙΣ ΡΕ ΦΙΛΕ ΠΩΣ ΚΙΤΡΙΝΙΖΟΥΝ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΙ ΑΓΡΙΕΥΟΥΝ ΣΑΝ ΣΚΥΛΙΑ ΚΑΙ ΠΡΩΤΟΣ ΑΠ ΟΛΟΥΣ Ο ΠΕΘΕΡΟς ΜΟΥ ΜΟΛΙΣ ΒΛΕΠΕΙ ΛΙΒΑΝΙ Η ΑΓΙΑΣΜΟ ΠΟΥ ΡΙΧΝΩ ΣΤΟ ΜΑΓΑΖΙ ΓΙΑΤΙ ΑΥΤΟΙ ΕΧΟΥΝ ΜΑΓΑΖΙ ΔΙΠΛΑ ΑΠΟ ΜΕΝΑ ΜΕΤΑΜΟΡΦΟΝΟΝΤΕ ΑΠΟ ΥΣΗΧΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΣΕ ΑΓΡΙΑ ΛΥΣΑΣΜΕΝΑ ΣΚΥΛΙΑ ΠΟΥ ΣΕ ΒΛΕΠΟΥΝ ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΣΕ ΞΕΣΚΙΣΟΥΝ ΑΛΛΑ Ο ΔΑΙΜΟΝΑΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΕΥΕΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΣΕ ΜΑΣ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ... ΒΑΣΙΛΗΣ
Βασίλη Καλάβρυτα, είναι ο πεθερός σου μέσα στη σέκτα; Πως και δεν σε χώρισε από την γυναίκα σου;
Εδώ στην περιοχή που κατοικώ, έχουν διαλύσει πολλές οικογένειες, πολλά παιδιά έχουν μείνει ορφανά.
Στην δική μου οικογένεια έχουν χωρίσει συγγενείς μου, έμειναν ορφανά ανήλικα παιδιά, και προσφάτως αυτοκτόνησε ένας πρώτος μου ξάδελφος είκοσι δύο ετών, δεν άντεξε την ψυχολογική πίεση, και τα βασανιστήρια από τους δικούς του, (φανατικοί) Μάρτυρες του Ιεχωβά, (ο θείος μου έχει αποκοπεί).
Τον θάψαμε δίχως κηδεία, δεν δέχτηκαν να τον κηδέψουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά, επειδή ήταν αποκομμένος, ούτε οι Ορθόδοξοι γιατί δεν είχε προλάβει να βαπτιστεί, και ήταν αυτόχειρας.
Απαγόρευσαν στην θεία μου να βρίσκεται στην κηδεία, γιατί θα ήταν παρών ο θείος μου που ήταν αποκομμένος.
Η μάνα δεν ήρθε στην κηδεία του παιδιού της, επειδή το απαγόρευσε το Μπρούκλιν. Αν είχε παραστεί στην κηδεία, θα την αφόριζαν και την ίδια.
Υ.Γ: Θα χαρώ αν βρεθεί τρόπος να επικοινωνήσω μαζί σου.
Αναγνώστης
ΤΙ ΝΑ ΜΕ ΧΩΡΙΣΕΙ ΡΕ ΦΙΛΕ? ΔΕΝ ΚΟΛΑΤΣΙΖΟΥΝ ΣΕ ΜΕΝΑ ΟΙ ΙΕΧΩΒΑΔΕΣ... Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΦΥΓΕΙ. ΕΙΔΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ ΤΙΣ ΣΚΟΠΙΑΣ ΤΑ ΣΥΓΚΡΙΝΕ ΜΕ ΤΟΥΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥΣ ΕΙΔΕ ΤΗΝ ΠΛΑΝΗ ΚΑΙ ΕΦΥΓΕ.. ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΞΥΠΝΗΣΟΥΝ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΕΚΤΑ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ ΟΠΩΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ... ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
ΝΑΙ Ο ΠΕΘΕΡΟΣ ΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΣΤΑ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ ΑΛΛΑ Η ΠΡΩΤΗ ΠΟΥ ΕΦΥΓΕ ΗΤΑΝ Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ.. ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΒΑΠΤΙΣΜΕΝΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΓΙΝΕ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ. ΒΑΣΙΛΗΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ
Βασίλη Καλάβρυτα, αν θέλεις στείλε μου μήνυμα στο:
antiairetikos@yahoo.gr
Θα χαρώ πολύ να μιλήσουμε.
Αναγνώστης
Αγαπητέ κ. Γεώργιε Τσιμπιρίδη, τι να καταλάβει ο Γιώργος o «ΜτΙ» από την Γερμανία περί Προσωπικότητας του Αγίου Πνεύματος, τον ανέφερα εκατοντάδες εδάφια στο άρθρο ("Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ ή ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ"). Eίτε μιλούσα σε εκείνον είτε σε ένα "ντουβάρι" ήταν το ίδιο πράγμα!...
GEORGIOS O.X. 3 Οκτωβρίου 2012 10:49 μ.μ.
Αγαπητέ GEORGIE O.X
όταν έχω αποκτήσει σφαιρική και ολοκληρωμένη άποψη περί του αγίου πνεύματος με βάση ολόκληρη την Αγία Γραφή, τι να πεις εσύ;
Δεν το κατάλαβες ακόμα ότι δεν είμαι "υπο ανέμου φερόμενος";
Μήπως θεωρείς ότι υποτιμώ εσένα;
Μήπως ότι δεν σε θεωρώ του επιπέδου μου;
Τουλάχιστο σταμάτα να έχεις ελπίδες ότι θα με κάνεις εσύ - ή κάποιος άλλος - να δεχτώ αυτό που γνωρίζω ότι είναι λάθος!
Εδώ απλώς συζητάμε, παρουσιάζουμε απόψεις και ο καθένας αποφασίζει τι θα δεχτεί ως αληθινό, καθώς πάντα ισχύει το Α κορ. 3:5,6
"ἑκάστῳ ὡς ὁ κύριος ἔδωκεν. ἐγὼ ἐφύτευσα, Ἀπολλῶς ἐπότισεν, ἀλλὰ ὁ θεὸς ηὔξανεν".
Έτσι τα θέμα της άποψης κάποιου και πολύ περισσότερο το θέμα της αποδοχής κάθε θεϊκής διδασκαλίας αφορά τον ίδιο τον Θεό.
Συνεπώς αν ο Θεός "δεν αυξάνει",
ο ίδιος ο Θεός γνωρίζει ακριβώς το λόγο και είναι ο αρμόδιος.
Εννοείται ότι ο Θεός γνωρίζει πολύ καλά πως ενεργεί.
Άλλωστε ο καθένας στον Θεό θα δώσει τελικά λογαριασμό.
Γιώργος
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να αλλάξει ο Γιώργος, και να γίνει Χριστιανός, αν δεν γίνει θαύμα στη ζωή του από την Αγία Τριάδα. Αναγνώστης 3 Οκτωβρίου 2012 11:09 μ.μ.
Χριστιανός είμαι ως Μάρτυρας του Ιεχωβά και αναγνωρίζω όλες τις διδασκαλίες του ΜΟΝΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΘΕΟΥ όπως αναφέρονται στην Αγία Γραφή και γνωστοποιήθηκαν ιδιαίτερα από τον Χριστό, τον μονογενή Γιό του ΜΟΝΟΥ αληθινού Θεού.
Αν έχετε την αλήθεια «Μάρτυρες του Ιεχωβά» και δεν φοβάστε, βγέστε από την κρυψώνα σας και απαντήστε μας εδώ σε αυτό το άρθρο. Ο Γιώργος ο συνάδελφο σας από την Γερμανία, μας είπε: «Απλώς τι ξαναλέω δεν βρέθηκε ακόμα δάσκαλος για μένα» 19 Σεπτεμβρίου 2011 3:49 μ.μ. Μάλλον βρήκε τους δασκάλους του(!!!)
GEORGIOS O.X. 4 Οκτωβρίου 2012 10:11 μ.μ
GEORGIE O.X., το λες αυτό για να γελάσουμε; Ή αστειεύεσαι;
κληρης είπε...
ΛΟΥΚΑΣ 18 -11,13
ὁ Φαρισαῖος σταθεὶς πρὸς ἑαυτὸν ταῦτα προσηύχετο· ὁ Θεός, εὐχαριστῶ σοι ὅτι οὐκ εἰμὶ ὥσπερ οἱ λοιποὶ τῶν ἀνθρώπων, ἅρπαγες, ἄδικοι, μοιχοί, ἢ καὶ ὡς οὗτος ὁ τελώνης· ....ἀλλ᾿ ἔτυπτεν εἰς τὸ στῆθος αὐτοῦ λέγων· ὁ Θεός, ἱλάσθητί μοι τῷ ἁμαρτωλῷ.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Φαρισαίος στάθηκε και άρχισε να προσεύχεται από μέσα του τα εξής: “Θεέ μου, σε ευχαριστώ που δεν είμαι όπως οι υπόλοιποι άνθρωποι, άρπαγες, άδικοι, μοιχοί, ή ακόμη και όπως αυτός ο εισπράκτορας φόρων. ...αλλά χτυπούσε το στήθος του, λέγοντας: “Θεέ μου, σπλαχνίσου με, τον αμαρτωλό”
ΑΚΡΙΒΗΣ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ
Πρόκειται για άμεση αναφορά / παράθεση της προσευχής του Φαρισαίου και του Τελώνη.
ΨΑΛΜΟΣ 45 6-7
ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος, ράβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου. ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε ὁ Θεὸς ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου.
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Ο Θεός είναι ο θρόνος σου στον αιώνα, και μάλιστα για πάντα·
Το σκήπτρο της βασιλείας σου είναι σκήπτρο ευθύτητας.
Αγάπησες τη δικαιοσύνη και μισείς την πονηρία.
Γι’ αυτό και ο Θεός, ο Θεός σου, σε έχρισε με το λάδι της αγαλλίασης πιο πολύ από ό,τι τους εταίρους σου.
Και πάλι η μετάφραση είναι ΑΚΡΙΒΗΣ.
Πρόκειται για αναφορά του Ψαλμωδού και όχι για παράθεση λόγων κάποιου άλλου, όπως στο εδάφιο ΛΟΥΚΑΣ 18:11,13.
Γιώργος
Άρα δεν ήταν μόνο άνθρωπος, τότε πως αναστήθηκε κάτι που δεν πέθανε; Ανασταίνεται αυτό που πεθαίνει.
Δεν είναι δυνατόν, άλλο να πέθανε, και άλλο να αναστήθηκε.
Αναγνώστης 7 Οκτωβρίου 2012 2:20 μ.μ.
Αναγνώστη, θα πρέπει να αντιληφθείς το ζήτημα ως εξής:
Ο Χριστός προϋπηρχε στους ουρανούς ως ο Λόγος του Θεού.
Ο Λόγος έγινε άνθρωπος, έγινε ο Χριστός, υποβιβάζοντας τον εαυτό του σύμφωνα με το Φιλιππησίους 2:7 "ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών".
Έτσι εφόσον ο Λόγος έγινε άνθρωπος, δεν υπήρχε στους ουρανούς πλέον.
Όταν πέθανε ο Ιησούς Χριστός και παρέδωσε την ανθρώπινη ζωή του, δεν θα γινόταν να αναστηθεί ως άνθρωπος και να χαθεί ως "ο Λόγος" στους ουρανούς.
Έτσι ο Χριστός που θυσίασε την ανθρώπινη ζωή του,
αναστήθηκε ως πνευματικό πρόσωπο
όπως ήταν πριν έρθει στη γη και γίνει άνθρωπος,
έγινε δηλαδή όταν αναστήθηκε και πάλι ο ίδιος "ο Λόγος" που υπήρχε προηγουμένως στους ουρανούς - πριν 'κενώσει' τον εαυτό του γινόμενος άνθρωπος - με τις επιπρόσθετες εμπειρίες της ανθρώπινης ζωής του.
Γιώργος
Έτσι η ανάσταση του Χριστού διαφέρει
από τη γενική ανάσταση των νεκρών
και
από την ειδική ανάσταση των 144.000 που θα συμβασιλεύσουν μαζί του (με ομοιότητα στο 'είδος' της ανάστασής τους)- και οι οποίοι αυτονόητα δεν ζούσαν προηγουμένως στον ουρανό.
«Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν τού Χριστού» (Β΄ Θεσ. γ:5)
Εις το περίφημο αυτό Τριαδικότατο χωρίο (Β΄ Θεσ. 3:5) ζητήσαμε από τον κ.Γιώργο (ή από οποιονδήποτε Μάρτυρα τού Ιεχωβά) να μάς εξηγήσει ποιος είναι ο ‘Κύριος’, ο Οποίος κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ‘Θεού’ (Πατέρα) και εις την υπομονή τού ‘Χριστού’.
κ.Τσιμπιρίδη, ψάχνεις απεγνωσμένα για τριαδιστικά σημεία και καταλήγεις σε άτοπες φαντασιώσεις με κενό περιεχόμενο.
Από κάθε "σκιά" που δεν καταλαβαίνεις, προσπαθείς να δημιουργήσεις ένα "φάντασμα".
Το εδάφιο πολύ απλό είναι - άλλωστε το ανέλυσα - και δεν κρύβει κανένα 'φάντασμα' που είναι αποτέλεσμα μεγάλης 'φαντασίας' .
1) Τα χωρία εις τα οποία το Άγιον Πνεύμα αναφέρεται ταυτοχρόνως μετά τού Πατρός και τού Υιού (πχ. Ματθ. 3:16-17, Ρωμ. 15:19, Α΄ Κορ. 6:11, 12:4-6, Β΄ Κορ. 1:21-22, Γαλ. 4:6, Εφεσ. 4:4-6, Φιλιπ. 3:3, Εβρ. 2:3-4, Α΄ Πέτρ. 1:2, Ιούδ. στίχ.20-21, κ.ά.)
Άξιος συγχαρητηρίων ο κ.Τσιμπιρίδης που βρήκε τόσα εδάφια αλλά παθαίνει αμνησία σε ΟΛΑ τα άλλα που είναι πολύ περισσότερα αλλά δεν του ταιριάζουν στην φαντασίωσή του να αλλάξει το περιεχόμενο της Κ.Δ.
Εν καιρώ βέβαια θα επανέλθω με λεπτομέρειες, ακόμα και στα αυτονόητα.
3 Η Γραφή τελικά αντιφάσκει προς εαυτήν; Εφόσον Θεόπνευστα (κατά τον κ.Γιώργο) είναι ΜΟΝΟΝ τα χωρία που επιθυμεί αυτός (με απώτερο βεβαίως σκοπό να δικαιώσει ΠΑΝΤΙΟΤΡΟΠΩΣ την Οργάνωση εις την οποίαν ανήκει) τα υπόλοιπα δεν τα θεωρεί Θεόπνευστα, εφόσον αποφεύγει να τα σχολίασει.
ΟΛΑ τα εδάφια είναι θεόπνευστα.
Το μόνο που χρειάζεται είναι να τα κατανοεί κάποιος σωστά και τότε μπορεί να τα εξηγεί - στην πλειοψηφία - και απλά, χωρίς να λέμε ότι δεν είναι και μερικά δυσνόητα τα οποία μόνο 'οι αμαθείς και αστήρικτοι διαστρεβλώνουν... προς δική τους απώλεια' (Β Πέτρου 3:16!
Αγαπητέ κ.Γιώργο, πρεσβύτερε τον εν Γερμανία ΜτΙ, καλοσόρισες και πάλι εις τον Αντιαιρετικό!
Μετά την μακράν αποχή σας [διότι μάλλον σάς ζητήσαμε να λάβετε θέση εις τα 15 κύρια σημεία τής μελέτης μας ενώ εσείς προτιμήσατε το γνωστόν πλέον εις εσάς «στρίβειν δια τού αρραβώνος» (!!!)], επανήλθατε για να μάς πείτε, ότι ΔΗΘΕΝ δώσατε και ικανοποιητική ή αποστομωτική απάντηση εις το χωρίο Β΄ Θεσ. 3:5!
Μα ήδη εις μακροσκελέστατο σχόλιο (http://antiairetikos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_30.html 8 Οκτωβρίου 2012 6:02, 6:05, 6:06 π.μ.), σάς απαντήσαμε και σάς ανατρέψαμε την γελοία όσο και ανυπόστατη συντακτικώς απάντηση που δώσατε! Επί τής απαντήσεώς μας δεν έχετε να κάνετε κάποιο σχόλιο ή κάποια ανάλυση; Αρκείστε εις το «φάντασμα» τής συντακτικώς αλλόκοτης απαντήσεώς σας, κι ύστερα έχετε και το κουράγιο (το θράσος κανονικά πρέπει να πω) να κάνετε ΕΣΕΙΣ λόγο για ΔΙΚΕΣ ΜΑΣ «φαντασιώσεις», «σκιές» και «φαντάσματα»;;;
Ή μήπως θα αρκεστείτε εις την υποκφυγή σας «Εν καιρώ βέβαια θα επανέλθω με λεπτομέρειες, ακόμα και στα αυτονόητα»; Αυτό το «εν καιρώ» φοβάμαι κ.Γιώργο ότι δεν πρόκειται να έλθει ποτέ, διότι όπως έχει επανειλημμένως παρατηρηθεί απ’ όλους τούς συνεργάτες, αρθρογράφους και αναγνώστες τού Αντιαιρετικού, ΟΤΑΝ ΤΑ ΒΡΙΣΚΕΤΕ «ΜΠΑΣΤΟΥΝΙΑ» ΤΗΝ ΚΑΝΕΤΕ ΜΕ ΕΛΑΦΡΑ!
Μήπως εις το σημείο αυτό πρέπει να σάς υπενθυμήσω τον «εφιάλτη» που ζήσατε εις το παρελθόν με το αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956, που όταν σάς απαντήσαμε κι ανατρέψαμε και ξεσκεπάσαμε την ΑΠΑΤΗ και το «μοντάζ» τής Σκοπιάς, ΕΞΑΦΑΝΙΣΤΗΚΑΤΕ ΓΙΑ 35 ΟΛΟΚΛΗΡΕΣ ΗΜΕΡΕΣ κι επανήλθατε μετά για να μάς πείτε ότι δεν σάς απαντήσαμε κιόλας; (!!!)
Παραθέτουμε και το αντίστοιχο link τής τότε απαντήσεώς μας εις το «μοντάζ» τής Σκοπιάς εις το αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956, ώστε να θυμηθούν οι παλαιοί αλλά να μαθαίνουν και οι νέοι αναγνώστες τις «ταπεινώσεις» που έχει υποστεί (λόγω τού ψεύτικου πιστεύω του) ο εν λόγω πρεσβύτερος τών εν Γερμανία ΜτΙ:
http://antiairetikos.blogspot.gr/2009/04/blog-post_20.html?commentPage=6
Ξεσκέπασμα τής ΑΠΑΤΗΣ τής Σκοπιάς για το αστρονομικό ημερολόγιο VAT4956: Σχόλια 18 Οκτωβρίου 2011 5:44, 5:46, 5:49, 5:50, 5:51 μ.μ., 21 Οκτωβρίου 2011 8:46, 8:47 μ.μ. και 1 Νοεμβρίου 2011 1:35 μ.μ.
Εξαφάνιση κ.Γιώργου κι επανεμφάνιση μετά από 35 ολόκληρες ημέρες για να μάς πει ότι δεν τού απαντήσαμε ΤΙΠΟΤΑ!
Σχόλια: 22 Νοεμβρίου 2011 3:15 και 3:18 μ.μ., 1 Δεκεμβρίου 2011 5:55, 6:12 μ.μ. και 2 Ιανουαρίου 2012 12:44 π.μ.
Ξαναδημοσίευση κι υπενθύμιση εις τον κ.Γιώργο τής απαντήσεώς μας (διότι μάλλον την «ξέχασε» μετά από 35 ημέρες που εξαφανίστηκε)!
Σχόλια: 23 Νοεμβρίου 2011 1:39, 1:43 π.μ. και 3 Ιανουαρίου 2012 03:08, 3:10, 3:12, 3:14, 3:15, 3:17, 3:20, 3:22, 3:24, 4:00 π.μ.
Εφόσον λοιπόν εθελοτυφλείτε ή «ξεχνάτε» τόσο εύκολα, εμείς δεν έχουμε παρά να σάς υπενθυμήσουμε τα σχόλια και τις απαντήσεις που σάς δώσαμε, προ ενός ακριβώς μηνός, κι εσείς ευελπιστούμε αυτή την φορά, να μην εξαφανιστείτε ούτε και να «ποιήσετε την νήσσαν», αλλά να απαντήσετε, όχι μόνον εις τα σχόλια που προ μηνός δεν απαντήσατε, ΑΛΛΑ ΝΑ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΚΥΡΙΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ ΜΑΣ ΕΙΣ ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΚΑΛΕΣΕΙ-ΠΡΟΚΑΛΕΣΕΙ ΝΑ ΛΑΒΕΤΕ ΘΕΣΗ.
Η προ μηνός λοιπόν απάντησή μας (το link τής οποίας και παραθέτουμε για τού λόγου το ασφαλές: http://antiairetikos.blogspot.gr/2012/09/blog-post_30.html Σχόλια: 8 Οκτωβρίου 2012 6:02, 6:05 και 6:06 π.μ.) είχε ως εξής:
Αγαπητοί αναγνώστες τού Αντιαιρετικού
Μετά την πίεση που εδέχθη ο αγαπητός ‘πρεσβύτερος’ τών εν Γερμανία Μαρτύρων τού Ιεχωβά, θέλοντας μάλλον να αποδείξει και εις τούς καινούργιους αναγνώστες τού Αντιαιρετικού, ότι η «αλήθεια» που πρεσβεύει δεν φοβάται κανέναν «Τσιμπιρίδη», οπλίστηκε με το κατάλληλο θάρρος και δειλά-δειλά άρχισε να σχολιάζει (το κατά δύναμιν βεβαίως) κάποια από τα 15 σημεία τής μελέτης εις τα οποία τον έχουμε επανειλημμένως προσκαλέσει-προκαλέσει να τοποθετηθεί και να ανατρέψει.
Ας σχολιάσουμε όμως κι εμείς με την σειρά μας τις πρώτες απαντήσεις, που σχεδόν ΟΛΗ ΤΗΝ ΠΑΡΕΛΘΟΥΣΑ ΝΥΧΤΑ έγραφε ο αγαπητός κ.Γιώργος, ώστε άπαντες να διαπιστώσουμε την τακτική τού συγκεκριμένου Μάρτυρος (αν και αυτή είναι γνωστή από πολλά έτη) προκειμένου να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα τού πιστεύω του και τής Εταιρίας Σκοπιά που ανήκει.
ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΩΣ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΙΣ ΤΟ Β΄ ΘΕΣ. 3:5
«Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν τού Χριστού» (Β΄ Θεσ. γ:5)
Εις το περίφημο αυτό Τριαδικότατο χωρίο (Β΄ Θεσ. 3:5) ζητήσαμε από τον κ.Γιώργο (ή από οποιονδήποτε Μάρτυρα τού Ιεχωβά) να μάς εξηγήσει ποιος είναι ο ‘Κύριος’, ο Οποίος κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ‘Θεού’ (Πατέρα) και εις την υπομονή τού ‘Χριστού’.
Εις την απάντησή του, ο αγαπητός ‘πρεσβύτερος’, συνεχίζει να «πιπιλίζει την καραμέλα» περί μη ταυτοχρόνου αναφοράς τού Αγίου Πνεύματος μετά τού Πατρός και Υιού αποφεύγοντας όμως ΣΚΟΠΙΜΩΣ ο ίδιος να σχολιάσει και να μάς δώσει μίαν ικανοποιητική εξήγηση, για ποιο λόγο, σε πλείστα άλλα χωρία τής Γραφής, το Άγιον Πνεύμα πολλάκις αναφέρεται ταυτοχρόνως μετά τού Πατρός και τού Υιού. Όσο όμως αυτός θα «ποιείται την νήσσαν» επ’ αυτού, άλλο τόσο εμείς θα τού τα υπενθυμίζουμε και θα τον προσκαλούμε-προκαλούμε να πάρει θέση και να μάς εξηγήσει τα εξής:
ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΕΠΑΝΕΙΛΗΜΜΕΝΩΣ ΕΧΟΥΜΕ ΘΕΣΕΙ ΚΙ ΑΠΟΦΕΥΓΕΙ ΕΠΙΣΤΑΜΕΝΩΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ Ο ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΣ ΤΩΝ ΕΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
1) Τα χωρία εις τα οποία το Άγιον Πνεύμα αναφέρεται ταυτοχρόνως μετά τού Πατρός και τού Υιού (πχ. Ματθ. 3:16-17, Ρωμ. 15:19, Α΄ Κορ. 6:11, 12:4-6, Β΄ Κορ. 1:21-22, Γαλ. 4:6, Εφεσ. 4:4-6, Φιλιπ. 3:3, Εβρ. 2:3-4, Α΄ Πέτρ. 1:2, Ιούδ. στίχ.20-21, κ.ά.) είναι παρμένα από το Κοράνι ή από την Αγία Γραφή;
2) Εάν είναι παρμένα από την Αγία Γραφή για ποιον λόγο αποφεύγει να πάρει θέση να τα σχολιάσει, να μάς τα εξηγήσει ή ακόμη και να τα ανατρέψει;
3) Η Γραφή τελικά αντιφάσκει προς εαυτήν; Εφόσον Θεόπνευστα (κατά τον κ.Γιώργο) είναι ΜΟΝΟΝ τα χωρία που επιθυμεί αυτός (με απώτερο βεβαίως σκοπό να δικαιώσει ΠΑΝΤΙΟΤΡΟΠΩΣ την Οργάνωση εις την οποίαν ανήκει) τα υπόλοιπα δεν τα θεωρεί Θεόπνευστα, εφόσον αποφεύγει να τα σχολίασει, διότι προφανώς αντιστρατεύονται και κατεδαφίζουν το σαθρό και ψεύτικο πιστεύω του;;;
4) Γιατί άραγε, αγαπητέ ‘πρεσβύτερε’ τών εν Γερμανία Μαρτύρων τού Ιεχωβά, μέσα σε διάστημα 62 ολόκληρων ετών (από το 1950 έως σήμερα!!!) η Σκοπιά δεν έχει τολμήσει να σχολιάσει δογματικά, ΣΕ ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ, τα συγκεκριμένα ΤΡΙΑΔΙΚΟΤΑΤΑ χωρία (Α΄ Θεσ. 3:12-13, και Β΄ Θεσ. 3:5) και να εξηγήσει εις τούς αναγνώστες ποιος τελικά είναι αυτός ο ΚΥΡΙΟΣ που κατευθύνει τούς πιστούς εις την αγάπη τού ΘΕΟΥ και εις την υπομονή τού ΧΡΙΣΤΟΥ;
Τί φοβάται και κρύβει επιμελώς τα συγκεκριμένα χωρία;
Γιατί από το 1950 έως σήμερα ‘ο δούλος’ δεν έχει τολμήσει να κάνει αυτό που ΕΣΕΙΣ επιχειρήσατε να κάνετε με τα σχόλιά σας; Να εξηγήσει δηλαδή και να διευκρινήσει τα χωρία εις τούς αναγνώστες;
Μήπως, αγαπητέ κ.Γιώργο, επειδή τα συγκεκριμένα χωρία είναι εμφανέστατα Τριαδικά, γι’ αυτό και η Σκοπιά τα έχει κυριολεκτικά εξαφανίσει από τις εκδόσεις της, μην τυχόν και πέσουν εις την αντίληψη τών ακολούθων της;
Η ΤΕΛΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΙ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΤΡΙΑΔΙΚΟ ΧΩΡΙΟ Β΄ ΘΕΣ. 3:5
Παραθέτουμε κατωτέρω την τελική ερμηνεία τού κ.Γιώργου εις το Τριαδικό χωρίο Β΄ Θεσ. 3:5 κι εν συνεχεία θα την σχολιάσουμε καταλλήλως.
«Ποιος είναι λοιπόν ο Κύριος που κατευθύνει στην αγάπη του Θεού και στην υπομονή του Χριστού; Σίγουρα 'τρίτος' Κύριος δεν υπάρχει. Γιατί; Απλούστατα, επειδή ο Χριστός ως ο 'Κύριος' μπορεί να οδηγήσει στην υπομονή που ο ίδιος εξάσκησε αλλά και στην αγάπη του Θεού που ο ίδιος τόσο γεύτηκε από τον Πατέρα του όσο και ο ίδιος εκδήλωσε, άρα είναι κατάλληλος ως προς αυτό».
Προσέξτε καλά, αγαπητοί αναγνώστες, την ερμηνεία που διετύπωσε ο κ.Γιώργος και τί ακριβώς ΣΚΟΠΙΜΩΣ παρέλειψε να μάς εξηγήσει, ώστε να αποφύγει διακριτικά τον σκόπελο τής Τριαδικότητος τού συγκεκριμένου χωρίου.
ΕΙΠΕ:
«...ο Χριστός ως ο 'Κύριος' μπορεί να οδηγήσει στην υπομονή που ο ίδιος εξάσκησε, αλλά και στην αγάπη του Θεού που ο ίδιος τόσο γεύτηκε από τον Πατέρα του...»
Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ Β΄ ΘΕΣ. 3:5 ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ
1η Παρατήρηση:
Σταμάτησε αποτόμως την ερμηνεία του εις την φράση «να οδηγήσει στην υπομονή που ο ίδιος εξάσκησε», ενώ το ιερό κείμενο λέγει, ότι ο ‘Κύριος’ (ή ‘Χριστός’ κατά τον κ.Γιώργο) οδηγεί τούς πιστούς εις την υπομονή προς κάποιον συγκεκριμένο ‘Κύριο’.
2η Παρατήρηση:
Συμφώνως λοιπόν προς την ανωτέρω εξήγηση που διετύπωσε ο κ.Γιώργος, εφόσον μάς λέγει ότι το κείμενο κάνει κάνει λόγο για τον Χριστό ως τον ‘Κύριο’ που κατευθύνει, τότε η λογική εξήγηση τού αγαπητού πρεσβυτέρου εις το συγκεκριμένο χωρίο έχει ως εξής:
«Ο δε Χριστός κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν τού Χριστού»!!! (Β΄ Θεσ. γ:5)
ο Χριστός μάς κατευθύνει στον Θεό και στον Χριστό!!! Ο Χριστός δηλαδή μάς κατευθύνει στον Χριστό!!!
Η ερμηνεία αυτή συντακτικώς ονομάζεται ΤΑΥΤΟΛΟΓΙΑ! (Μερικά παραδείγματα ταυτολογίας: δωρεάν δώρο, νέα καινοτομία, αρωματικό άρωμα, είναι ξενιτεμένος στα ξένα κ.ά).
Μία λοιπόν τέτοια ερμηνεία, που είναι εμφανώς ταυτολογία, είναι απαράδεκτη, διότι εάν ο Απόστολος ήθελε να πει αυτό που απεγνωσμένα προσπαθεί ο κ.Γιώργος θα εκφράζετο ως εξής:
«Ο δε Χριστός κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν του» ή κατ’ άλλην διατύπωση:
«Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν του»
Ο Απόστολος Παύλος γνώριζε καλά την Ελληνική, αγαπητέ ‘πρεσβύτερε’ τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά, ΕΣΕΙΣ δεν ξέρω κατά πόσον την κατέχετε!
Μην προσπαθείτε λοιπόν απεγνωσμένα, με τις αλλοπρόσαλες ερμηνείες σας, να μάς κάνετε να ξεχάσουμε και τα Ελληνικά που γνωρίζουμε. Κι όλα αυτά για να υπερασπίσετε και να δικαιώσετε παντιοτρόπως και πάση θυσία τον κατ’ εξοχήν ψευδοπροφήτη τής γενεάς μας, την Βιβλική και Φυλλαδική Εταιρία Σκοπιά.
Έχουν γνώση οι φύλακες τού Αντιαιρετικού, αγαπητέ ‘πρεσβύτερε’!!!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Γιώργος (Μ.τ.Ι)
Όταν πέθανε ο Ιησούς Χριστός και παρέδωσε την ανθρώπινη ζωή του, δεν θα γινόταν να αναστηθεί ως άνθρωπος και να χαθεί ως "ο Λόγος" στους ουρανούς.
8 Νοεμβρίου 2012 1:33 π.μ.
Γιώργο, όντως κάνετε τεράστια προσπάθεια εσείς οι Μ.τ.Ι για να βρείτε κάποιο θύμα να προσηλυτίσετε.
Μόνο και μόνο, να δουν τα θύματά σας αυτές τις απαντήσεις σας, αυτό αρκεί να φύγουν μακριά σας.
Γράφεις πως, αν πέθαινε ως άνθρωπος ο Χριστός,τότε δεν θα ήταν πλέον ο Λόγος. Δηλαδή δηλώνεις ότι, όσο ήταν στη γη ο Χριστός, υπήρχε ΚΑΙ ως ο Λόγος του Θεού.
Τότε πως αρνείσαι τις δυο φύσεις του Χριστού;
Αν αυτό που απάντησες σε μένα, έχει την παραμικρή λογική συνάφεια, θα ήθελα να το εξηγήσεις εσύ, ή όποιος άλλος κατάλαβε αυτό που έγραψες.
ΑΠ ΟΤΙ ΒΛΕΠΩ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΚΑΠΟΙΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ....
ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ ΔΕΝ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΝΑ ΠΑΊΖΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ ...
ΛΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΤΕΛΩΝΗ ΕΧΟΥΜΕ "" άμεση αναφορά / παράθεση της προσευχής του Φαρισαίου και του Τελώνη."
ΕΝΩ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ "ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΑ/ΠΑΡΑΘΕΣΗ"ΚΑΙ ΕΧΟΥΜΕ "αναφορά του Ψαλμωδού και όχι για παράθεση λόγων κάποιου άλλου"
ΚΑΙ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ Κ ΓΙΩΡΓΟ?ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΣΑΣ ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ....ΑΛΛΑ ΠΡΙΝ ΔΟΥΜΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΣΤΕΚΕΙ ΚΑΙ ΣΑΝ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΤΕ....ΕΓΩ ΘΑ ΞΕΚΙΝΗΣΩ ΜΕ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΣΑΣ
ΛΕΤΕ ΛΟΙΠΟΝ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ "ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΚΑΠΟΙΟΥ ΑΛΛΟΥ"ΤΗΝ ΛΕΞΗ "Ο ΘΕΟΣ"ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΟΥΜΕ ΩΣ "Ω ΘΕΕ"
ΑΛΗΘΕΙΑ??????
ΕΒΡΑΙΟΥΣ 1,7-9
μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει· ὁ ποιῶν τοὺς ἀγγέλους αὐτοῦ πνεύματα, καὶ τοὺς λειτουργοὺς αὐτοῦ πυρὸς φλόγα· 8 πρὸς δὲ τὸν υἱόν· ὁ θρόνος σου, ὁ Θεός, εἰς τὸν αἰῶνα τοῦ αἰῶνος· ῥάβδος εὐθύτητος ἡ ῥάβδος τῆς βασιλείας σου. 9 ἠγάπησας δικαιοσύνην καὶ ἐμίσησας ἀνομίαν· διὰ τοῦτο ἔχρισέ σε, ὁ Θεός, ὁ Θεός σου ἔλαιον ἀγαλλιάσεως παρὰ τοὺς μετόχους σου·
ΕΔΩ ΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ ΕΧΟΥΜΕ ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΤΩΝ ΛΟΓΩΝ ΤΟΥ ΘΕΟΥ"μὲν τοὺς ἀγγέλους λέγει..πρὸς δὲ τὸν υἱόν·.."ΕΔΩ ΕΧΟΥΜΕ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΟΥ "ΛΕΓΕΙ"ΠΡΟΣ ΑΓΓΕΛΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΙΟΝ ,ΟΠΟΤΕ ΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ ΕΧΟΥΜΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΓΙΝΕΙ Η ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ΤΟΥ "Ο ΘΕΟΣ" ΩΣ "Ω ΘΕΕ"ΠΑΝΤΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ ΣΑΣ ΤΟ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΩ ΟΤΙ "Πρόκειται για άμεση αναφορά / παράθεση "
ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΟΤΑΝ ΕΧΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΑ /ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΟΠΩΣ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ Ο ΑΠ.ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΝΕΙ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΠΩΣ ΜΕΤΑΦΡΑΖΕΙ Η ΑΓΑΠΗΤΗ ΣΚΟΠΙΑ.....
Επίσης, αναφορικά με τους αγγέλους λέει: «Και κάνει τους αγγέλους του πνεύματα, και τους δημόσιους υπηρέτες του φλόγα φωτιάς».8Αλλά αναφορικά με τον Γιο: «Ο Θεός είναι ο θρόνος σου στους αιώνες των αιώνων, και το σκήπτρο της βασιλείας σου είναι το σκήπτρο της ευθύτητας.9Αγάπησες τη δικαιοσύνη και μίσησες την ανομία. Γι’ αυτό και ο Θεός, ο Θεός σου, σε έχρισε με το λάδι της αγαλλίασης πιο πολύ από ό,τι τους εταίρους σου».
ΕΔΩ ΛΟΙΠΟΝ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΛΕΞΗ "ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ"Η ΜΝΚ ΤΟ ΒΑΖΕΙ (ΠΡΩΣΟΠΙΚΑ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΦΗΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ Η ΣΚΟΠΙΑ ,ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟ ΞΕΡΕ ΟΤΙ Ο Κ ΓΙΩΡΓΟΣ ΘΑ ΕΚΑΝΕ ΤΗΝ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ -ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ "ΓΚΑΦΑ")Η ΙΔΙΑ ΛΟΙΠΟΝ Η ΣΚΟΠΙΑ ΣΑΣ ΑΝΑΙΡΕΙ Κ ΓΙΩΡΓΟ
ΣΤΗΝ ΠΡΟΣ ΕΒΡΑΙΟΥΣ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΛΟΙΠΟΝ ΕΧΟΥΜΕ ΑΜΕΣΗ ΑΝΑΦΟΡΑ/ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΟΡΘΗ ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ ...
ΑΥΤΑ Κ ΓΙΩΡΓΟ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΤΟ ΟΤΙ ΒΕΒΑΙΑ ΔΕΝ ΣΤΕΚΕΙ ΚΑΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΤΕ ΠΕΡΙ ΑΜΕΣΗΣ ΑΝΑΦΟΡΑΣ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΝΑΦΟΡΑ ΑΠ ΕΥΘΕΙΑΣ ΘΑ ΤΑ ΣΥΖΗΤΗΣΟΥΜΕ ΑΦΟΥ ΔΕΙΤΕ ΚΑΙ ΣΚΕΦΤΗΤΑΙ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΣΑΣ ΓΚΑΦΑ
κ. Τσιμπιρίδη συνέχισε τις φαντασιώσεις και τις εντυπώσεις γύρω από το "αστρονομικό ημερολόγιο VAT4956". Στο προκείμενο δεν έγραψες τίποτα νεώτερο παρά μόνο τα γνωστά παλιότερα στοιχεία που αποδείχτηκαν εσφαλμένα, επειδή απλώς δεν είχες τίποτα ουσιαστικό να πεις περί αυτού.
Συνεχίζω λοιπόν με την επόμενη φαντασίωσή σου πάνω στη διατύπωση:
«...ο Χριστός ως ο 'Κύριος' μπορεί να οδηγήσει στην υπομονή που ο ίδιος εξάσκησε, αλλά και στην αγάπη του Θεού που ο ίδιος τόσο γεύτηκε από τον Πατέρα του...»
Και γράφεις:
Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΧΩΡΙΟΥ Β΄ ΘΕΣ. 3:5 ΣΥΜΦΩΝΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ κ.ΓΙΩΡΓΟΥ
1η Παρατήρηση:...
2η Παρατήρηση:...
Ο λόγος για το εδάφιο:
«Ο δε Κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν του»
Εγώ κ.Τσιμπιρίδη θα το έλεγα "Επεκτατικό τονισμό" και όχι απλώς 'Ταυτολογία', απλώς επειδή στην πρόταση περιέχεται ένα ολοκληρωμένο νόημα που δεν περιορίζεται σε κάποια απλή ταυτολογία.
Το θεωρώ και αυτό αυτονόητο για όποιον διαβάζει το αναφερόμενο εδάφιο.
Από την άλλη κ.Τσιμπιρίδη σκέψου το εξής:
Μήπως ο απόστολος Παύλος αγνοούσε το άγιο πνεύμα; Φυσικά όχι.
Άρα κ.Τσιμπιρίδη, αν ο απόστολος Παύλος ήθελε να μιλήσει για το άγιο πνεύμα δεν θα έλεγε 'κύριος' αλλά εφόσον γνώριζε τι ήταν το άγιο πνεύμα ΘΑ ΤΟ ΕΛΕΓΕ κ.Τσιμπιρίδη.
ΔΕΝ ΤΟ ΕΙΠΕ όμως, και ήξερε τι έλεγε.
Έτσι εφόσον και πολλαλώς η λέξη 'κύριος' εφαρμόζεται από τον ίδιο τον απόστολο
1. Στον Ιεχωβά Θεό ως Υπέρτατο Κύριο όλων και
2. στον διορισμένο 'Κύριο' Ιησού Χριστό,
είναι και πάλι αυτονόητο ότι:
ο θεόπνευστος απόστολος Παύλος
δεν ήθελε να αναφερθεί ούτε και αναφερόταν στον άγιο πνεύμα.
Εγινα αντιληπτός κ.Τσιμπιρίδη;
Μη μου πείτε λοιπόν ότι
δεν ήξερε Ελληνικά και ο απόστολος Παύλος,
ούτε και ήξερε να γράφει "άγιο πνεύμα", επειδή απλώς δεν αναφερόταν σε αυτό στο προκείμενο εδάφιο.
Δώστε λοιπόν το σφάλμα στον θεόπνευστο απόστολο Παύλο που δεν μίλησε για κανένα άγιο πνεύμα και για καμιά τριάδα στο:
«Ο δε κύριος κατευθύναι υμών τας καρδίας εις την αγάπην τού Θεού και εις την υπομονήν τού Χριστού»!!! (Β΄ Θεσ. γ:5)
Δεν είπε επίσης ο ίδιος ο απόστολος Παύλος:
ΕΙΣ ΘΕΟΣ Ο ΠΑΤΗΡ
ΚΑΙ
ΕΙΣ ΚΥΡΙΟΣ, (με την έννοια του διορισμένου 'Κυρίου') ο Ιησούς Χριστός;
(Α Κορ. 8:4-6)
"οὐδεὶς θεὸς εἰ μὴ εἷς. ...
ἡμῖν εἷς θεὸς ὁ πατήρ ...
καὶ
εἷς κύριος Ἰησοῦς Χριστός"
Δεν είπε;
(Β Κορινθίους 1:2,3 και Εφεσίους 1:2,3)
"χάρις ὑμῖν καὶ εἰρήνη ἀπὸ θεοῦ πατρὸς ἡμῶν καὶ κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ... Εὐλογητὸς ὁ θεὸς καὶ πατὴρ τοῦ κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ";
Δεν αναγνώριζε ο θεόπνευστος απόστολος Παύλος συνεπώς καθόλου το άγιο πνεύμα ως κάποιο 'τρίτο' πρόσωπο, ούτε ως έναν άλλο Γιο του Πατέρα όλων (Εφεσίους 4:5,6
"εἷς κύριος, μία πίστις ἓν βάπτισμα,
εἷς θεὸς καὶ πατὴρ πάντων,
ὁ ἐπὶ πάντων" ).
Γιώργος
τυπογραφικό:
πολλαπλώς η λέξη 'κύριος' εφαρμόζεται από τον ίδιο τον απόστολο
1. Στον Ιεχωβά Θεό ως Υπέρτατο Κύριο όλων και
2. στον διορισμένο 'Κύριο' Ιησού Χριστό,
είναι και πάλι αυτονόητο ότι:
ο θεόπνευστος απόστολος Παύλος
δεν ήθελε να αναφερθεί ούτε και αναφερόταν στον άγιο πνεύμα.
«Εδώ απλώς συζητάμε, παρουσιάζουμε απόψεις…»
Γιώργος «8 Νοεμβρίου 2012 12:18 π.μ.»
Γιώργο «ΜτΙ», σε θέματα δογματικά δεν υπάρχουν απόψεις, εμείς λέμε το «ναι» να είναι ναι, «όχι» να είναι όχι (ο λόγος δηλαδή ν’ ανταποκρίνεται προς την αλήθεια), κάθε πέρα απ’ αυτά προέρχεται εκ του πονηρού» ( Ματθ. Ε’ 37).
Το κατάλαβες Γιώργο; Δεν ανταποκρίνεσαι στην αλήθεια του Ευαγγελίου, τα όσα λες είναι εκ του πονηρού!
GEORGIOS O.X.
Να πάμε τώρα κ.Τσιμπιρίδη και στην αναφερόμενη 'ΓΚΑΦΑ'/Δώρο (για να χαρείτε και λίγο) θεωρώντας ότι το προηγούμενο ολοκληρώθηκε ή να τελειώσουμε πρώτα το τελευταίο;
Όπως θέλετε!
Αγαπητέ GEORGIE O.X. σου απάντησα στο άλλο ιστολόγιο (http://www.blogger.com/comment.g?blogID=3834582806412640366&postID=4568996807960105910&page=2&token=1352416322985)
Δες και το τελευταίο σχόλιό μου εκεί, εφόσον έφτασες και εδώ.
Γιώργος είπε...
«GEORGIE O.X., το λες αυτό για να γελάσουμε; Ή αστειεύεσαι;»
8 Νοεμβρίου 2012 12:33 π.μ.
Γιώργο, δεν αστειεύομαι το πήρα σοβαρά αυτά που έγραψες στο άρθρο (Η ΤΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΑΝΑΜΝΗΣΗΣ ή ΤΟ ΑΣΑΝΣΕΡ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ, στις 18 Σεπτεμβρίου 2012 3:41 π.μ.).
«Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα.»
Η απάντηση μου σε εσένα είναι:
Ένα βιβλίο σας που είναι «Εκδ… των ΜτΙ, το 1978 στην Ελληνική», ξέρεις πως λέγετε; Το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ Δύναμις… Στα περιεχόμενα όπως και στο τίτλο του βιβλίο σας, έχετε το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ με κεφαλαία «Α και Π»!!!
Και σε πολλά άλλα βιβλία σας το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ το έχετε με κεφάλαια «Α και Π»!!!
Εσύ το είπες «Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα»!!! Άραγε, Γιώργο, εφόσον το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ γράφετε με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' είναι ΠΡΟΣΩΠΟ!!! (19 Σεπτεμβρίου 2012 2:52 π.μ.).
Γιώργο το πιστεύεις αυτό που έγραψες, ότι «Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα.»;;;
Αν κοροϊδεύεις το εαυτό σου τότε να ΓΕΛΑΣΟΥΜΕ!!!
«ΜΙΑ ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΕΙ ΨΕΜΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΗ»
( Σκοπιά 1 Δεκ. 1991, 7 σελ.) Εντούτοις, αν μας πιάσουν να λέμε ένα ψέμα, μπορεί να αμφιβάλουν για το πόσο αληθινό είναι οτιδήποτε θα πούμε στο μέλλον». ( Σκοπιά 1 Αυγ. 16 σελ. το 2003). Καθαρή ομιλία: «Οι υπηρέτες του Θεού πρέπει ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ. ΟΙ ΨΕΥΤΕΣ ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΥΝ ΣΤΗ ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.» ( Τι Απαιτεί ο Θεός από Εμάς; Το 1996, σελ.19).
Είσαι σίγουρος ότι λες αλήθεια; Αν ναι, τότε το Άγιον Πνεύμα για σένα είναι ΠΡΟΣΩΠΟ,σύμφωνα με τα λόγια σου «Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα.»;;;
Aν λες ψέματα τότε δεν θα μπεις στην ΒΑΣΙΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ!!! Σύμφωνα με το περιοδικό (Τι Απαιτεί ο Θεός από Εμάς; Το 1996, σελ.19). Οι υπηρέτες του Θεού πρέπει ΠΑΝΤΟΤΕ ΝΑ ΛΕΝΕ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ!
GEORGIOS O.X.
Τυπογραφικό:
«σύμφωνα με τα λόγια σου Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα.»!!!
GEORGIOS O.X.
Δεν μπορώ βα αφήσω να 'περάσει έτσι το επ΄πομενο του κ.Τσιμπιρίδη:
"... Το αίνιγμα, αγαπητοί αναγνώστες, λύεται υπό το φως τών δύο φύσεων τού Χριστού. Ως Θεός είναι ο προαιώνιος Κύριος που ενηνθρώπισε, αλλά ως άνθρωπος είναι αυτός που έλαβε εξουσία («εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» Ματθ. 28:18) και έγινε από τον Θεό ‘Κύριος’. Κι έγινε ο Χριστός ‘Κύριος’ ως άνθρωπος, «πάντων Κύριος» (Πράξ. 10:36), διότι ήταν Κύριος ως Θεός. Ως Υιός και Λόγος δηλαδή ήταν ‘Κύριος’ ΠΑΝΤΟΤΕ, διότι ήταν Θεός και ως Θεός άλλωστε ο Ιησούς ήταν Αυτός που ανέστησε ο ίδιος το σώμα Του, ΑΥΤΟΑΝΕΣΤΗΘΗ (Ιωάν. 2:19, 10:18)"
Λάθος κ.Τσιμπιρίδη. Τα λόγια του Χριστού: "«εδόθη μοι πάσα εξουσία εν ουρανώ και επί γης» (Ματθ. 28:18)"
ειπώθηκαν από τον ίδιο μετά την ανάστασή του και έτσι δεν επρόκειτο απλώς για άνθρωπο,
ούτε για δυο φύσεις που το έβγαλαν άνθρωποι που δεν καταλάβαιναν τι έλεγαν.
Να το εξηγήσω λίγο "το ανόητο των δύο φύσεων"
Ένας άνθρωπος ζει στον τρισδιάστατο υλικό κόσμο που υπάγεται και υπόκειται στο χωροχρόνο.
Δεν συγκρίνεται η ανωτερότητα των υπερδιάστατων αγγελικών πλασμάτων με τον τρισδιάστατο άνθρωπο, όπως δεν συγκρίνεται ένα τρισδιάστατο αεροπλάνο με μια κατ' ουσία δισδιάστατη απεικόνισή του στο χαρτί.
Στην απεικόνιση του αεροπλάνο στο χαρτί δεν μπορεί κάποιος να μπεί για να ταξιδέψει.
Ένα αεροπλάνο δεν μπορεί να λειτουργεί ως τρισδιάστοτο και ως δισδιάστατη απεικόνιση συγχρόνως, έστω κι αν μπορεί να φωτογραφηθεί κάθε φορά.
Έτσι κι ένας άγγελος μπορεί ανά πάσα στιγμή να εμφανιστεί ως άνθρωπος, όμως η φύση του είναι ανώτερη του ανθρώπου και ανήκει υπαρξιακά στο υπερδιάστατο πνευματικό βασίλειο.
Έτσι και ο Χριστός ανήκει όπως και οι άγγελοι στο ανώτερο της ύλης υπερδιάστοτο πνευματικό βασίλειο.
Οπως είναι ανόητο το να λέμε ότι λόγω της απεικόνισης του αεροπλάνου σε χαρτί, ότι
"το αεροπλάνο είναι τρισδιάστατο ΚΑΙ δισδιάστατο",
άλλο τόσο ανόητο είναι να λέμε ότι ο Χριστός έχει ή είχε δύο φύσεις, την υπερδιάστατη άϋλη πνευματική και τρισδιάστατη υλική ανθρώπινη.
Ακόμα χειρότερο δεν ταιριάζει αυτή η άποψη των δύο φύσεων σε τριαδιστές που ισχυρίζονται ότι ο Χριστός είναι το ίδιο αδημιούργητος όπως ο Υπερτατος Άύλος και αδημιούργητος Θεός, όταν υποβιβάζουν τον Χριστό σε δημιουργημένη ύλη, κατώτερη και από την φύση των αγγέλων.
Οι άγγελοι είναι ανώτερα της ύλης ΑΥΛΑ πνευματικά πλάσματα.
Ο Χριστός ως ανώτερης εξουσίας από αγγέλους γιατί να είναι συγχρόνως κατώτερη δημιουργημένη ύλη και άϋλος δηλαδή μίγμα 'αϋλοϋλης';
Γιώργος
Πάμε τώρα στην "αυτοανάσταση"
που παρουσιάζει ο κ.Τσιμπιρίδης.
Ο Θεός κ.Τσιμπιρίδη ΔΕΝ πεθαίνει ΠΟΤΕ και δεν πέθανε ποτέ.
Ούτε το ένα τρίτο
ούτε το ένα χιλιοστό τρίτο του Θεού πέθανε ποτέ.
Ο Χριστός όμως πέθανε ως ξεχωριστή οντότητα και ήταν νεκρός - χωρίς ζωή - μέχρι να αναστηθεί.
Όταν αναστήθηκε ζούσε.
Εφόσον ο Χριστός έξησε μετά την ανάστασή του, εμφανιζόταν στους μαθητές του και κατόπιν πήγε στα δεξιά του Θεού, στο πνευματικό βασίλειο, υπεράνω του υλικού χωροχρόνου (αναφέρομαι στο χρόνο που είναι συνυφασμένος με το χώρο και όχι γενικά στην έννοια του χρόνου εκτός του υλικού χώρου)
Ο ίδιος ο Χριστός στην Αποκάλυψη δήλωσε ότι έγινε νεκρός και ότι ήρθε στη ζωή και - εννοείται - δεν ξαναπεθαίνει, ως ο πρώτος στον οποίο έχει χορηγηθεί αθανασία.
Επανειλλημένα αναφέρεται στην Καινή Διαθήκη ότι τον Ιησού τον ανέστησε Αυτός που μπορούσε να τον σώσει από τον θάνατο, δηλαδή ο ουράνιος Πατέρας του, ο μόνος αληθινός Θεός, ο Πατέρας όλων.
Η 'αυτοανάσταση' του Ιησού λοιπόν δεν 'κολλάει' σε καμιά περίπτωση κ.Τσιμπιρίδη,
όπως δεν κολάει και ο 'αυτοθάνατος' ή η 'αυτοκτονία'
απλώς και μόνο επειδή δέχτηκε τον θάνατο που του προκάλεσαν οι εχθροί του ως θυσία για την ανθρωπότητα.
Γιώργος
...
Ούτε βέβαια μπορεί να γίνει σύγκριση 'αυτόχειρα' / 'αυτοκτονόμενου' σαν να μπορούσε ένας τέτοιος να αναστήσει και τον εαυτό του.
Για τον Χριστό, εφόσον είναι αληθινό ότι πέθανε πραγματικά και όχι εικονικά, δεν θα μπορούσε να 'αυτοαναστηθεί', επειδή τότε αυτονόητα δεν θα είχε πεθάνει.
Ο θάνατος όμως όπως και η ανάσταση του Χριστού είναι επιβεβαιωμένα πολλαπλώς ατην Κ.Δ., όπως και η δύναμη του Θεού να ανασταίνει νεκρούς ακόμα και μέσω ανθρώπων ή και με οποιονδήποτε τρόπο θελήσει ο Θεός (γνωστό παράδειγμα από την Π.Δ.).
Γιώργος
Γιώργο «ΜτΙ» θα επιμένω, το πιστεύεις αυτό που έγραψες ότι «Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα.»;;;
GEORGIOS O.X.
περί κεφαλαίου ή μικρού αρχικού γράμματος αναφορικά με το 'άγιο πνεύμα':
Αναφέρω απλώς ένα παράδειγμα:
Ο νόμος όπως και να γραφεί
'νόμος' ή 'Νόμος'
παρσμένει απρόσωπος.
Ο απρόσωπος χαρακτήραε του νόμου
δεν αλλάζει ούτε με άρθρο, έστω και αν τότε αποκτά συγκεκριμένη σημασία, που προσδίδεται με βάση τους γραμματικούς κανόνες μιας γλώσσας.
Έτσι όπως ο ν/Νόμος δεν αλλάζει σε πρόσωπο αν γραφεί με μικρό ή μεγάλο 'ν' / 'Ν'
έτσι και το πνεύμα του Θεού - που είναι 'άγιο πνεύμα', δηλαδή η ενεργός δύναμη του Θεού -
δεν μεταβάλλεται σε πρόσωπο παρόμοια,
όπως δεν μεταβάλλονται σε πρόσωπο
ούτε η αγάπη του Θεού,
ούτε η σοφία του Θεού,
ούτε η δικαιοσύνη του Θεού,
ούτε το έλεος του Θεού,
ούτε ο νόμος του Θεού
μόνο και μόνο από το αν γραφούν με μεγάλο / κεφαλαίο αρχικό γράμμα.
Σε αυτό το σκεπτικό, το θέμα μας είναι
"πρόσωπο ή όχι πρόσωπο"
- και το επεκτείνω -
για:
ο νόμος του Θεού
η αγάπη του Θεού
η δικαιοσύνη του Θεού
η σοφία του Θεού
το έλεος του Θεού και
το πνεύμα του Θεού
και όχι σχετικά με άλλα στοιχεία της ειδικής χρήσης κεφαλαίων αρχικών γραμμάτων (ειδικός τίτλος, κύριο όνομα κλπ) με βάση τους κανόνες της Ελληνικής Γραμματικής.
Βέβαια
ούτε ο νόμος του Θεού
ούτε η αγάπη του Θεού
ούτε η δικαιοσύνη του Θεού
ούτε η σοφία του Θεού
ούτε το έλεος του Θεού και
ούτε το πνεύμα του Θεού
αποτελούν ειδικό τίτλο ούτε κύριο όνομα αλλά αναφέρονται σε ιδιότητες του Θεού (π.χ. η αγάπη του Θεού)
ή κάτι που προήλθε από τον Θεό (π.χ. ο νόμος του Θεού).
Σε όλες αυτές τις ιδιότητες και ενέργειες του Θεού (αγάπη, νόμος κλπ.) πρέπει να προσδιορίίσουμε από που προέρχονται και σε ποιον ανήκουν.
Γι' αυτό αν πούμε
το πνεύμα
η αγάπη
ο νόμος κλπ.
χωρίς να προσθέσουμε "του Θεού",
( το πνεύμα του Θεού,
η αγάπη του Θεού,
ο νόμος του Θεού )
έχουν αόριστο και απροσδιόριστο χαρακτήρα.
Συμπερασματικά:
1. Δεν χρειάζεται να 'παίζει' κάποιος με (μ)ικρό ή (Μ)εγάλο αρχικό γράμμα που δεν μετατρέπει τις ιδιότητες σε ξεχωριστό πρόσωπο - επειδή περί αυτού μιλάμε.
2. Το 'πνεύμα', η 'αγάπη', ο 'νόμος' κλπ. από μόνα τους δεν προσδιορίζουν τον 'κάτοχό τους', άρα δεν αποτελούν 'κύριο όνομα' και έτσι δεν γράφονται με μεφαλαίο αρχικό γράμμα
ούτε αν - για άλλους λόγους - γραφούν με αρχικά κεφαλαία μετατρέπονται σε πρόσωπο.
Επιπρόσθετα για το 'πνεύμα':
Υπάρχει
το πνεύμα του κόσμου
το πνεύμα του αντίχριστου
το πνεύμα του ανθρώπου
το πνεύμα του Θεού
το πνεύμα του νόμου
κλπ.
Τίποτα από αυτά δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόσωπο.
Γιώργος
«έτσι και το πνεύμα του Θεού - που είναι 'άγιο πνεύμα', δηλαδή η ενεργός δύναμη του Θεού…»
«1. Δεν χρειάζεται να 'παίζει' κάποιος με (μ)ικρό ή (Μ)εγάλο αρχικό γράμμα που δεν μετατρέπει τις ιδιότητες σε ξεχωριστό πρόσωπο…»
Γιώργος
1) Καλά λέω Γιώργο «ΜτΙ», ότι δεν πιστεύετε σε καμία από της αλήθειες της Αγίας Γραφής! Που λέγετε στην Αγία Γραφή στο αρχαίο κείμενο ότι το Άγιο Πνεύμα είναι η ενεργός δύναμη του Θεού; Μόνο στην διαστρεβλωμένη «ΜΝΚ» υπάρχει!
Γεν. Α’ 2. Εβρ. «… Και Πνεύμα (Ρούαχ Εβρ.) Θεού εφέρετο επί της επιφανείας των υδάτων».
Γεν. Α’ 2. (Ο’). «…και πνεύμα Θεού επεφέρετο επάνω του ύδατος». Έχουμε πλήρη ταύτιση στο νόημα μεταξύ του Εβραϊκού κειμένου και των (Ο’).
Στο εδάφιο αυτό το Άγιο Πνεύμα χαρακτηρίζεται ως Πνεύμα Θεού…
Γεν. 1:2, Η «Σκοπιά» μετέφρασε στη ΜΝΚ, σελ. 7, ως εξής. «… και η ενεργός δύναμη του Θεού περιφερόταν πάνω από την επιφάνεια των νερών».
Η «Σκοπιά» τη λέξη «Πνεύμα» του κειμένου δεν τη μετάφρασε με τη λέξη «Πνεύμα» αλλά τη μετέφρασε με τρεις λέξης, «η ενεργός δύναμη».
Χωρείς δισταγμό και φόβο «διόρθωσε» τον Μωυσή, ο οποίος έγραψε «Πνεύμα Θεού» και όχι « η ενεργός δύναμη του Θεού»!!!
To αποτέλεσμα της διαστροφής και της πλάνης είναι χιλιάδες «Μάρτυρες του Ιεχωβά» να πλανιούνται από την «ΜΝΚ», νομίζοντας ότι η Αγία γραφή χαρακτηρίζει το Άγιο Πνεύμα, ως ενεργός δύναμη του Θεού!!!
Γιώργο ΜτΙ, σε υπενθυμίζω ότι έχω γράψει για το Άγιον Πνεύμα, πολλά εδάφια αποδεικνύουν ότι είναι Πρόσωπο.
«ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ ΦΙΜΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜτΙ». Στις (4 Ιουνίου 2012 9:10 μ.μ. και 4 Ιουνίου 2012 9:11 μ.μ.)
2) Ναι Γιώργο, εσύ έπαιξες και έβγαλες ψεύτη τον εαυτό σου! Με τα λόγια σου «Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα»!!!
GEORGIOS O.X.
GEORGIE O.X. δεν έγραψα λάθος όταν έγραψα «Το 'άγιο πνεύμα' θα γραφόταν με μεγάλα αρχικά γράμματα 'Α' και 'Π' αν ήταν μια ξεχωριστή προσωπικότητα»!
Αυτό θα ήταν υποχρεωτικό και απαραίτητο,
αλλά και πάλι θα στο πω με μαθηματικό λογισμό δια της πρότασης περί ισχύος (δυσκολεύεσαι να καταλαβαίνεις προτάσεις από απλά μαθηματικά;) ενός θεωρήματος:
"Ικανή και αναγκαία συνθήκη" ισχύος.
Τα μεγάλα αρχικά γράμματα είναι 'αναγκαία συνθήκη'
για να θεωρηθεί πρόσωπο εξ αυτού,
αλλά δεν εκπληρώνει την
'ικανή συνθήκη' ως συντρέχουσα προϋπόθεση.
Οπότε δεν αλλάζουν τα πράγματα, όπως δεν αλλάζουν με το αν κάποιος γράψει
"ο Νόμος" αντί "ο νόμος".
Αν 'ο Νόμος επρόκειτο να θεωρηθεί ως 'πρόσωπο', τότε θα ήταν αναγκαίο να γράφεται με Κεφαλαία αρχικά.
Αυτό όμως δεν είναι 'ικανό', δεν είναι 'επαρκές' για να θεωρηθεί ο νόμος ως πρόσωπο.
Έτσι και το άγιο πνεύμα:
θα ήταν "αναγκαίο" να γράφεται με κεφαλαία αρχικά γράμματα για να θεωρείται ως πρόσωπο αλλά δεν θα ήταν "ικανό".
Μη κολλάς λοιπόν στο 'παιχνίδι' του μικρού και του Μεγάλου γράμματος.
Όπως έγραψα:
Υπάρχει
το πνεύμα του κόσμου
το πνεύμα του αντίχριστου
το πνεύμα του ανθρώπου
το πνεύμα του Θεού
το πνεύμα του νόμου
κλπ.
Τίποτα από αυτά δεν αποτελεί ιδιαίτερο πρόσωπο.
Γιώργος
Αγαπητέ κ.Γιώργο, ‘πρεσβύτερε’ τον εν Γερμανία ΜτΙ
Επειδή βλέπουμε, ότι συνεχίζετε να «πιπιλάτε την καραμελίτσα» περί τού ότι δεν σάς δώσαμε και καμία απάντηση τής προκοπής όσον αφορά την ΑΠΑΤΗ τής Σκοπιάς εις το αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956, αναδημοσιεύουμε για ΤΡΙΤΗ φορά την απάντησή μας για να διαπιστώσουν και οι πιο πρόσφατοι αναγνώστες ΣΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΕΧΕΤΕ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΣΕ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΔΥΝΑΤΕΙΤΕ ΝΑ ΑΡΘΡΩΣΕΤΕ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΙΚΡΗ ΚΟΥΒΕΝΤΑ.
Όσο δηλαδή ΕΣΕΙΣ θα επιμένετε να λέτε ότι δεν σάς απαντήσαμε επί τού «μοντάζ» τής Σκοπιάς, άλλο τόσο ΕΜΕΙΣ θα αναδημοσιεύουμε την απάντησή μας δια τής οποίας ξεσκεπάσαμε την ΑΠΑΤΗ τής Σκοπιάς, 01.11.2011, σελ.25 εις το περίφημο αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956.
Εν συνεχεία θα ακολουθεί η απάντησή μας με τα Αγιογραφικά ντοκουμέντα περί τής αυτοαναστάσεως τού Ιησού Χριστού.
Θέμα προς συζήτησιν με τον αγαπητό κ.Γιώργο, ‘πρεσβύτερο’ τών εν Γερμανία ΜτΙ, καθώς και με ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ ΜτΙ που επιθυμεί να συμμετάσχει εις αυτήν:
«Η ΣΦΑΛΜΕΝΗ ΧΡΟΝΟΛΟΓΗΣΗ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ ΕΙΣ ΤΟ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ VAT 4956»
«Τι δείχνουν τα κείμενα; Εξετάσετε για παράδειγμα την πινακίδα VAT 4956. Η πρώτη γραμμή της αναφέρει: ‘Έτος 37 του Ναβουχοδονόσορα, βασιλιά της Βαβυλώνας’. Στη συνέχεια, περιγράφει λεπτομερώς τη θέση της σελήνης και κάποιων πλανητών σε συνάρτηση με διάφορα άστρα και αστερισμούς. Περιλαμβάνει επίσης μία σεληνιακή έκλειψη. Οι λόγιοι λένε ότι όλες αυτές οι θέσεις σημειώθηκαν το 568/567 Π.Κ.Χ., πράγμα που θα σήμαινε ότι το 18ο έτος τού Ναβουχοδονόσορα Β΄, οπότε αυτός κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ, ήταν το 587 Π.Κ.Χ. Αλλά υποδεικνύουν αδιάσειστα αυτές οι αστρονομικές αναφορές μόνο το έτος 568/567 Π.Κ.Χ.;
Η πινακίδα κάνει λόγο για μία σεληνιακή έκλειψη που, βάσει υπολογισμών, συνέβη τη 15η ημέρα τού τρίτου βαβυλωνιακού μήνα, του Σιμάνου. Και όντως συνέβη μιά σεληνιακή έκλειψη τη βαβυλωνιακή ημερομηνία που αντιστοιχεί στις 4 Ιουλίου (σύμφωνα με το Ιουλιανό ημερολόγιο) του 568 Π.Κ.Χ. Εντούτοις, συνέβη και μία άλλη είκοσι χρόνια νωρίτερα, στις 15 Ιουλίου του 588 Π.Κ.Χ.
Αν το 37ο έτος του Ναβουχοδονόσορα Β΄ ήταν το 588 Π.Κ.Χ., τότε το 18ο έτος του ήταν το 607 Π.Κ.Χ. – αυτό ακριβώς που υποδηλώνει η Βιβλική χρονολόγηση ως το έτος καταστροφής τής Ιερουσαλήμ»! (Σκοπιά, 01.11.2011, σελ.25)
Πριν προχωρήσουμε εις την ανάλυση τού συγκεκριμένου αστρονομικού ημερολογία, να αναφέρουμε ενημερωτικά, ότι το αστρονομικό πρόγραμμα που εχρησιμοποιήθη για την εξέταση είναι το Chris Marriott’s SkyMap Pro 11.04, το οποίο χρησιμοποιεί την σύγχρονη ολοκληρωμένη Σεληνιακή θεωρία ΕLP2000-82B.
Η τιμή ‘delta-T’ που εχρησιμοποιήθη για την κοσμική επιτάχυνση τής Σελήνης είναι 1,7 milliseconds ανά αιώνα, η οποία είναι το αποτέλεσμα τής εκτενούς ερεύνης τού Richard Stephenson εις το έργο του Historical Eclipses and Earth’s Rotation, Cambridge, 1997. Το πρόγραμμα ως εκ τούτου διατηρεί υψηλή ακρίβεια εις βάθος χρόνου. Τοιαύτη ακρίβεια δεν υφίσταται εις πολλά άλλα σύγχρονα αστρονομικά προγράμματα
Εις την παραδοσιακή χρονολόγηση για το 37ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος, δύναται ευκόλως να ταυτοποιηθεί με την έκλειψη τής 4ης Ιουλίου 568 π.Χ. (κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο). Έτσι, η Βαβυλωνιακή ημερομηνία τής 15ης τού 3ου μήνα, αντιστοιχεί προς την 4ην Ιουλίου 568 π.Χ.
Από αυτήν την ημερομηνία δυνάμεθα να μετρήσουμε προς τα πίσω προς την 1ην τού 3ου μήνα, η οποία ήτο η 20η/21ην Ιουνίου 568 π.Χ. (από ηλιοβασίλεμα εις ηλιοβασίλεμα). Όπως επιπλέον δείχνει η πινακίδα, ότι δηλαδή ο προηγηθείς 2ος μήνας (Ayyaru) είχε 29 ημέρες και ο 1ος μήνας (Nisannu) 30 ημέρες, είναι εύκολο να διαπιστώσουμε, ότι η 1η Ayyaru πέφτει εις την 22αν/23ην Μαΐου 568 π.Χ. και ότι η 1η Nisannu, δηλαδή η πρώτη ημέρα τού 37ου έτους τού Ναβουχοδονόσορος, εις την 22αν/23ην Απριλίου 568 π.Χ.
Μετακινώντας όμως προς τα πίσω το 37ο έτος τού Ναβουχοδονόσορος, δηλαδή εις το 588/587 π.Χ., όπως προτείνει η Σκοπιά αγαπητοί αναγνώστες, ευρίσκουμε, ότι και εις αυτό το έτος επίσης υπήρξε μία Σεληνιακή έκλειψη (η οποία όμως δεν ήτο ορατή από τον Βαβυλωνιακό ορίζοντα) και η οποία έλαβε μέρος την 15ην Ιουλίου 588 π.Χ.
Συμφώνως προς την Σκοπιά, αυτή είναι η έκλειψη που το αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956 χρονολογεί εις την 15ην τού 3ου μήνα (Simanu). Μετρώντας τώρα προς τα πίσω από την 15ην Ιουλίου, η Σκοπιά υπολογίζει την 1η τού 3ου μήνα (Simanu) εις την 30ην Ιουνίου 588 π.Χ., την 1ην τού 2ου μήνα (Ayyaru) εις την 1ην Ιουνίου 588 π.Χ. και την 1ην τού 1ου μήνα (Nisannu) εις την 1ην Μαΐου 588 π.Χ.
Οι δύο λόγοι που εκθέτουν ως εσφαλμένη την χρονολόγηση τής Σκοπιάς όσον αφορά εις την γραμμή 1 τού αστρονομικού ημερολογίου VAT 4956.
Εις το σημείον όμως αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, με την συγκεκριμένη χρονολόγηση που προτείνει και αποδέχεται η Εταιρία Σκοπιά, αναφύονται τα εξής προβλήματα, για τα οποία βεβαίως δεν τολμάει να ενημερώσει τούς αναγνώστες:
1ον) Η πρώτη ημέρα τού Βαβυλωνιακού έτους, δηλαδή η 1η Nisannu, ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟΣΟ ΑΡΓΑ, όσο προτείνει η Σκοπιά, δηλαδή τον Μάιο μήνα! Όπως άλλωστε φαίνεται από τούς πίνακες τών Parker & Dubberstein, εις μίαν περίοδο 700 ετών (626 π.Χ.–75 μ.Χ.), η 1η Nisannu ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΥΝΕΠΕΣΕ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΜΑΙΟ ΜΗΝΑ!!!
Η ίδια δε διαπίστωση υφίσταται και για τούς ακόλουθους μήνες: Η 1η Ayyaru ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟΣΟ ΑΡΓΑ, όσο προτείνει η Σκοπιά, δηλαδή τον Ιούνιο μήνα, όπως και η 1η Simanu ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΑΡΧΙΣΕ ΤΟΣΟ ΑΡΓΑ, όσο προτείνει η Σκοπιά, δηλαδή εις την 30ην Ιουνίου! (όρα R.A. Parker & W.H. Dubberstein, Babylonian Chronology: 626 Β.C.–AD 75, Providence: Brown University Press, 1956, σελ.27-47)
ΓΙ’ ΑΥΤΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ, η συγκεκριμένη Σεληνιακή έκλειψη (που το υπό έρευναν αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956 χρονολογεί εις την 15ην τού 3ου μήνα Simanu), δεν δύναται να είναι αυτή που προτείνει η Εταιρία Σκοπιά, δηλαδή η 15ην Ιουλίου 588 π.Χ. Με την ανωτέρω λοιπόν επιχειρηματολογία, καταρρίπτεται ο ισχυρισμός ‘τού πιστού και φρονίμου δούλου’, ότι ΔΗΘΕΝ το συγκεκριμένο αστρονομικό ημερόλογιο υποδεικνύει ως το 37ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος το 588 π.Χ., και άρα, το 18ον έτος του που κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ, το 607 π.Χ.!
Συνεχίζοντας την μελέτην μας, αγαπητοί αναγνώστες, θα παραθέσουμε επιπλέον πληροφορίες τις οποίες η Σκοπιά ΕΠΙΜΕΛΩΣ ΑΠΟΚΡΥΠΤΕΙ από τους αναγνώστες.
2ον) Ο δεύτερος λοιπόν λόγος για τον οποίον δεν ισχύει η χρονολόγηση τής Σκοπιάς, είναι ο εξής: Η συγκεκριμένη Σεληνιακή έκλειψη τής 15ης Ιουλίου 588 π.Χ., για την οποίαν ποιείται λόγο η Σκοπιά, κατεγράφει υπό τών Βαβυλωνίων εις ΑΛΛΗΝ σφηνοειδή πινακίδα με την κωδική ονομασία BM 38462, που είναι το No 1420 εις τον κατάλογο LBAT τού A. J. Sachs (Late Babylonian Astronomical and Related Texts) και Nο 6 εις τον κατάλογο ADT τού Hermann Hunger (Astronomical Diaries and Related Texts from Babylonia, τόμ.1, Βιέννη, 2001).
Η χρονολογική αξία αυτού τού αστρονομικού ημερολογίου είναι τής ιδίας βαρύτητος με αυτήν τού VAT 4956. Περιλαμβάνει ετήσιες ημερολογιακές αναφορές Σεληνιακών εκλείψεων, από το 1ον έως το 29ον βασιλικόν έτος τού Ναβουχοδονόσορος (604/603-576/575 π.Χ.). Τα διασωθέντα τμήματα αυτής τής πινακίδος, περιέχουν 37 καταγραφές εκλείψεων, 22 εκ τών οποίων είχαν προβλεφθεί, 14 είχαν παρατηρηθεί και μία που είναι αβέβαιη.
Όπως προείπαμε, έχει καταγεγραμμένη εις την πρόσοψη (γραμμή 16-18), την έκλειψη τής 15ης Ιουλίου 588 π.Χ. (αυτήν δηλαδή που η Σκοπιά ισχυρίζεται, ότι ΔΗΘΕΝ αναφέρεται εις το VAT 4956), η οποία όμως χρονολογείται εις το 17ον ΚΑΙ ΟΧΙ εις το 37ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος!
Η πινακίδα περιγράφει δύο σεληνιακές εκλείψεις εις αυτό το έτος (17ον). Η μία εχρονολογήθη εις την 15ην Ιουλίου 588 π.Χ., κατά τον 4ον μήνα Duzu, και όχι εις τον 3ον μήνα (Simanu), όπως ψευδώς ισχυρίζεται η Εταιρία Σκοπιά ότι συνέβη η συγκεκριμένη έκλειψη: «Εντούτοις, συνέβη και μία άλλη είκοσι χρόνια νωρίτερα, στις 15 Ιουλίου του 588 Π.Κ.Χ.» (Σκοπιά, 01.11.2011, σελ.25).
Οπότε, αγαπητοί Μάρτυρες τού Ιεχωβά, δεν υπάρχει ουδεμία περίπτωση να είναι αυτή η έκλειψη που καταγράφεται εις τον 3ον μήνα (Simanu) εις το αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956!!!
Το ότι αυτή η έκλειψη (κατά τον 4ον μήνα Duzu) είναι πράγματι η έκλειψη τής 15ης Ιουλίου 588 π.Χ., επιβεβαιώνεται από τις λεπτομέρειες που αναφέρονται όσον αφορά εις την δευτέραν έκλειψη, η οποία και χρονολογείται εις τον 10ον μήνα (Tebetu) τού 17ου έτους τού Ναβουχοδονόσορος. Οι πληροφορίες σχετικά με τον χρόνο τής συγκεκριμένης εκλείψεως αποτελούν μεγίστη βοήθεια, αλλά και αίρουν οποιαδήποτε αμφιβολία για την ταυτοποίησή της.
Το κείμενο λοιπόν, τού υπό εξέτασιν αστρονομικού ημερολογίου BM 38462, συμφώνως προς την μετάφρασιν τού Hermann Hunger (Astronomical Diaries and Related Texts from Babylonia, τόμ.5, Βιέννη, 2001, σελ.29), έχει ως εξής:
«[Year] 17, Month IV, [omitted.]
[Month] X, the 13th, morning watch, 1 beru 5o [before sunrise?]
All of it was covered. [It set eclips]ed.»
Η δευτέρα λοιπόν έκλειψη κατά τον 10ον μήνα (Tebetu, 6 μήνες μετά την πρώτην), έλαβε χώρα την 8ην Ιανουαρίου 587 π.Χ. Αυτή η ημερομηνία επομένως αντιστοιχεί εις την 13ην τού 10ου μηνός εις το Βαβυλωνιακό ημερολόγιο. ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΣΥΜΦΩΝΟΥΝ με την χρονολόγηση τών Parker & Dubberstein, η οποία υποδεικνύει, ότι η 1η τού 10ου μηνός (Tebetu) συνέπεσε την 26ην/27ην Δεκεμβρίου 588 π.Χ. (όρα R.A. Parker & W.H. Dubberstein, Babylonian Chronology: 626 Β.C.–AD 75, Providence: Brown University Press, 1956, σελ.28).
Οι Βαβυλώνιοι υποδιαιρούσαν τις 24 ώρες τής ημέρας εις 12 beru ή 360 USH (μοίρες), έτσι το 1 beru αντιστοιχούσε εις 2 ώρες και 5 USH (= μοίρες, τών 4 λεπτών εκάστης), δηλαδή εις 2 ώρες και 20 λεπτά. Συμφώνως τώρα προς την πινακίδα, αυτή η έκλειψη ξεκίνησε 2 ώρες και 20 λεπτά προ τού ηλιοβασιλέματος, ήταν ολική ‘All of it was covered’ και ‘[It set eclips]ed’, δηλαδή έλαβε τέλος μετά την δύση τής Σελήνης.
Μετά από την παρένθεση που κάναμε, για να αποδείξουμε ποία ήτο και πότε ακριβώς έλαβε χώρα η έκλειψη εις την οποίαν αναφέρεται η Εταιρία Σκοπιά, επανερχόμεθα ήδη εις το υπό έρευνα αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956, το οποίο εις την πρόσοψη και εις την γραμμή 1, αναφέρει τα εξής:
«Έτος 37 τού Ναβουχοδονόσορος, βασιλέως τής Βαβυλώνος. Μήνας 1, (η πρώτη τού οποίου συνέπεσε με) την 30ην (τού προηγηθέντος μηνός), η Σελήνη έγινε ορατή ΠΙΣΩ από τον Ουράνιο Ταύρο» (τα κεφαλαία δικά μας)
Εξέταση χρονολογήσεως ιστορικών: Nisannu 1=22/23 Απριλίου 568 π.Χ.
Η πληροφορία, ότι η 1η τού 1ου μηνός (Nisannu) συνέπεσε με την 30ην τού προηγηθέντος μηνός αναγράφεται για να δείξει, ότι ο προηγηθέν Σεληνιακός μήνας (Addaru τού 36ου έτους τού Ναβουχοδονόσορος, όπως φαίνεται επίσης εις την πρόσοψη τής πινακίδος εις την γραμμή 5 τού κειμένου), είχε μόνον 29 ημέρες. Το 568 π.Χ. η 1η Nisannu συνέπεσε με την 22αν/23ην Απριλίου (από το απόγευμα τής 22ας έως το απόγευμα τής 23ης) κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο.
Μετά το ηλιοβασίλεμα (περίπου 18:30) και προ τής δύσεως τής Σελήνης (περίπου 19:30), εις την 22αν Απριλίου, η Νέα Σελήνη, έγινε ορατή περίπου 5.50 (μοίρες) ανατολικά, ΠΙΣΩ από τον Α΄ τού Ταύρου, το πιο λαμπερό άστρο εις τον αστερισμό τού Ταύρου (‘the Bull of Heaven’). Όλα αυτά τα στοχεία ταιριάζουν αρκετά εις την θέση τών ουρανίων σωμάτων που αναφέρονται εις το αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956.
Εξέταση χρονολογήσεως Σκοπιάς: Nisannu 1=1ην Μαΐου 588 π.Χ.
Κατά την χρονολόγηση τής Σκοπιάς τώρα, το 588 π.Χ. η 1η Nisannu συνέπεσε κατά την 3ην/4ην Απριλίου, συμφώνως προς τούς συγχρόνους υπολογισμούς τής πρώτης θεάσεως τής νέας Σελήνης. Μεταξύ ηλιοβασιλέματος (περίπου 18:18) και δύσεως Σελήνης (περίπου 19:14) εις την 3ην Απριλίου, η νέα Σελήνη έγινε ορατή εις την δυτική άκρη τού αστερισμού τού Ταύρου, περίπου 14ο (μοίρες) δυτικά, ΕΜΠΡΟΣΘΕΝ από τον Α΄ τού Ταύρου.
Έτσι η Σελήνη, εμφανέστατα πλέον αγαπητοί αναγνώστες, δεν ήτο ΠΙΣΩ από τον αστερισμό τού Ταύρου την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, όπως απαιτεί η περιγραφή τού αστρονομικού ημερολογίου VAT 4956!!!
Η θέση λοιπόν τών ουρανίων σωμάτων καθώς και η εξήγηση που προσπαθεί να δώσει η Εταιρία Σκοπιά, επί σκοπώ βεβαίως να παραπλανήσει τούς αναγνώστες, δεν ταιριάζουν με αυτά που περιγράφονται εις την γραμμή 1 τού αστρονομικού ημερολογίου VAT 4956!
Όπως λοιπόν διεπιστώσατε αγαπητέ κ.Γιώργο, ‘πρεσβύτερε’ τών εν Γερμανία Μαρτύρων τού Ιεχωβά, πιστός εις την υπόσχεσή μου, όχι μόνον σάς απήντησα ΕΝΤΟΣ τής εβδομάδος, αλλά με ισχυράν επιχειρηματολογίαν σάς απέδειξα, ότι η ανεκδιήγητος Εταιρία Σκοπιά, δεν διστάζει, όχι μόνον Θεολογικώς και Αγιογραφικώς, αλλά και Αστρονομικώς πλέον, να συνεχίζει το ‘θεάρεστον’ έργον τής παραπλανήσεως τών ανθρώπων που τής εμπιστεύτηκαν την σωτηρίαν των.
Η δική σας στάση τώρα κ.πρεσβύτερε ποία θα είναι; Θα συνεχίσετε να υποστηρίζετε την Σκοπιά εις το ‘θεάρεστον’ έργον της; Μα για να το κάνετε αυτό θα πρέπει να ανατρέψετε ΟΛΑ τα ανωτέρω προαναφερθέντα ντοκουμέντα και να καταρρίψετε την ημετέραν επιχειρηματολογίαν, με αντίστοιχα ντοκουμέντα και αντίστοιχην επιχειρηματολογίαν και ΟΧΙ με ‘άρες-μάρες-κουκουνάρες’, όπως έχετε συνηθίσει έως τώρα να απαντάτε, όταν δεν έχετε συγκεκριμένες να εκφράσετε απαντήσεις!
Αυτά όλα που μόλις διάβασατε, αγαπητέ κ.Γιώργο, είναι απλώς ΕΝΑ ΜΙΚΡΟΥΛΗ ΔΕΙΓΜΑ τού τί μέλλει δημοσιεύεσθαι σε 1-2 μήνες, και θα αφορά αποκλειστικά και μόνον την απάτη τής Σκοπιάς εις το 607 π.Χ. Εάν ενθυμήσαι καλώς, έχουμε δεσμευθεί δημοσίως, ότι το συγκεκριμένο διπλό άρθρο τής Σκοπιάς (01.10 & 01.11.2011) θα το περιποιηθούμε καταλλήλως, δηλαδή θα το κάνουμε ‘φύλλο και φτερό’. Κάτι πού ελπίζω ΗΔΗ να το διεπιστώσατε.
Εις μίαν απάντησή σας εις τον αγαπητόν GEORGIO είπατε τα εξής:
«Ας έρθει ένας ιστορικός, αν είναι σε θέση και έχει όχι μόνο επιστημονική κατάρτηση ως ιστορικός, αλλά και αν μπορεί να αξιολογήσει τα στοιχεία που δείχνει η σφηνοειδής γραφή της πινακίδας VAT 4956 η οποία αναφέρει στην 1η γραμμή της: ‘Έτος 37 του Ναβουχοδονόσορα, βασιλιά της Βαβυλώνας’... Θεωρώ προφανές ότι κανένας Έλληνας ιστορικός δεν έχει τα απαραίτητα στοιχεία, την πρόσβαση αλλά και την ειδικότητα να αξιολογεί στοιχεία πάνω σε πινακίδες με σφηνοειδή γραφή. Η μελέτη των αναφερόμενων στοιχείων - από πρώτο χέρι - αφορά μόνο μετρημένους στα δάκτυλα ξενόγλωσσους ιστορικούς.» (17 Οκτωβρίου 2011 12:34 π.μ.)
Είπατε επίσης εις απάντησής σας προς τον γράφοντα:
«Για το θέμα τού 607 π.Χ. μου θυμίζετε δυστυχώς την παροιμία ‘Σκύλος που γαβγίζει δεν δαγκώνει’» (16 Οκτωβρίου 2011 11:07 μ.μ.)
Φαντάζομαι λοιπόν, τα ημέτερα επιχειρήματα που προαναφέραμε, εφόσον δεν είμαστε και ιστορικοί, να είναι για την αφεντιά σας παιχνιδάκι να τα ανατρέψετε! Επειδή λοιπόν κανένας Έλληνας, όπως είπατε, δεν είναι εις θέσιν να αξιολογεί στοιχεία επάνω σε πινακίδες με σφηνοειδή γραφή, γι’ αυτό κι εμείς εις την ημετέραν βιβλιογραφία, παραπέμπουμε ΜΟΝΟΝ εις ειδήμονες κι αυθεντίες επί τού συγκεκριμένου θέματος, γι’ αυτό κι αναμένουμε εναγωνίως να αμφισβητίσετε το κύρος και την αυθεντία τών απόψεων τών επιστημόνων που παραθέτουμε.
Α! Κλείνοντας να μην ξεχάσω να σάς ερωτήσω το εξής βασικό:
«Τελικά κ.Γιώργο, αυτό το ‘παλιόσκυλο’ δαγκώνει κιόλας ή μόνον να ‘γαβγίζει’ ξέρει;;;»!!!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Αγαπητέ κ.Γιώργο, πρεσβύτερε τών εν Γερμανία ΜτΙ
Λυπούμαι που έγινα αιτία να σταματήσετε να γράφετε εις τον Αντιαιρετικό, αλλά όπως σάς είπα και εις το τελευταίο μου σχόλιο, όλα αυτά που περνάτε τώρα δεν τίποτε άλλο παρά τα αποτελέσματα τής πλάνης τής Σκοπιάς, τήν οποίαν επιλέξατε να υπηρετήσετε, κι έτσι να γίνετε κι εσείς βοηθός (τής Σκοπιάς) εις την παραπλάνηση και απώλεια κι άλλων συνανθρώπων μας.
Εάν είστε ειλικρινής με τον εαυτό σας κι αγαπάτε την αλήθεια, όπως θέλω να πιστεύω, θα πρέπει να θέσετε υπ’ όψιν σας κάποια πράγματα και να πάρετε ορισμένες αποφάσεις, οι οποίες άπτονται τής αιωνιότητός σας. Θέλετε να παραμείνετε εις την Σκοπιά απατώντας τον εαυτό σας και τούς συνανθρώπους σας, ενώ εν γνώσει σας γνωρίζετε, ότι δεν ισχύει ούτε το 607 π.Χ. ούτε και κατ’ επέκτασιν το 1914, κι άρα δεν υπάρχει κανένας ‘πιστός και φρόνιμος δούλος’ (τουλάχιστον εις το πρόσωπον τής Βιβλικής και Φυλλαδικής Εταιρίας Σκοπιά);
Μπορείτε να συνεχίσετε να ζείτε το όνειρο και το παραμύθι τής Σκοπιάς και να δικαιώσετε για ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ φορά τον γράφοντα όταν έλεγε και ξαναέλεγε, ότι είστε τού δόγματος και τής νοοτροπίας «Μην με ξυπνάτε μην με ενοχλείτε»!
Εάν όμως είστε τίμιος και ειλικρινής με τον εαυτό σας και λάτρης τής αληθείας (ένεκα τής οποίας ΥΠΟΤΙΘΕΤΑΙ εγκαταλείψατε την Ορθοδοξία κι ενταχθήκατε εις την Σκοπιά) και δεν σάς αρέσει να κοροιδεύετε εαυτόν αλλά και τούς συνανθρώπους σας, τότε πρέπει να κοστολογήσετε και να αξιολογήσετε τα ντοκουμέντα που σάς εκθέσαμε και να πάρετε κάποιες σοβαρές αποφάσεις.
Εχθές εδημοσιεύθη το Β΄ Μέρος τής μελέτης μας που αφορά εις την εσφαλμένη χρονολόγηση τής Σκοπιάς εις το αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956 κι αφορά πλέον την ανάλυση τής γραμμής 3 που επικαλείται η Σκοπιά εις το τεύχος τής 01.11.2011 σελ.26-27. Το Α΄ Μέρος τής μελέτης μας αφορούσε εις την γραμμή 1 τής πινακίδος.
Θέλω να έχετε μίαν πλήρη απάντηση ΚΑΙ γι’ αυτό το θέμα, διότι το cope-paste που μάς κάνατε από την συγκεκριμένη Σκοπιά περιελάμβανε ΚΑΙ ΑΥΤΟ το επιχείρημα, ότι ΔΗΘΕΝ το VAT 4956 εις την γραμμής 3 υποδεικνύει το 588 π.Χ. ως το 37ον έτος τής βασιλείας τού Ναβουχοδονόσορος!
Σάς αφιερώνω λοιπόν την μελέτη μας για την γραμμή 3 τού αστρονομικού ημερολογίου VAT 4956 την οποίαν μπορείτε να διαβάσετε εδώ: http://oodegr.com/paratir/meletes/xronologisi/587_vat4956_2.htm#3 με την ελπίδα, ότι θα αξιολογήσετε και θα εκτιμήσετε καταλλήλως τα ντοκουμέντα που παραθέτουμε και ότι θα πράξετε κατά συνείδησιν!
Με αγάπη Χριστού
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Η ΑΥΤΟΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΡΑΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ ΚΙ ΑΡΑ ΤΗΣ ΘΕΟΤΗΤΟΣ ΤΟΥ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΚΑΘΩΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΕΩΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΩΣ ΨΥΧΗ Η ΠΝΕΥΜΑ ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ. Τ Ρ Ε Ι Σ ΒΑΣΙΚΕΣ ΔΟΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΕΣ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ ΚΑΤΑΡΡΕΟΥΝ!
Αγαπητοί αναγνώστες, ακολουθεί αυτούσιο το άρθρο με τον ανωτέρω τίτλο που δημοσιεύσαμε εις την Αντιαιρετική Εφημερίδα «Εκ πλάνης οδού αυτών» τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου εις την στήλη μας «Φωνή βοώντος» που ανατρέπει τούς ισχυρισμούς τού κ.Γιώργου (όπως και όλων εν γένει τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά), ότι ο Χριστός «εφόσον είναι αληθινό ότι πέθανε πραγματικά και όχι εικονικά, δεν θα μπορούσε να 'αυτοαναστηθεί', επειδή τότε αυτονόητα δεν θα είχε πεθάνει» (Σχόλιο 9 Νοεμβρίου 2012 4:00 π/μ.)
Το παρόν άρθρο, τις Εφημερίδες τής Μητροπόλεως, τούς πραγματικούς λόγους τής αποσυνταυτίσεως πρώην Μαρτύρων τού Ιεχωβά, τις 171 σελίδες με τις Αγιογραφικές απαντήσεις μας εις την επιστολή τών Μαρτύρων τού Ιεχωβά καθώς και τις 14 έως τώρα δημοσιευμένες Αντιαιρετικές μας μελέτες δύναται ο κάθε αναγνώστης να τις διαβάσει εις τα αντίστοιχα blog τής Ιεράς Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου:
http://www.agiaparaskeyh.blogspot.gr
http://www.i-m-sidhrokastrou.blogspot.gr
Αγαπητοί αναγνώστες, με την βοήθεια κι ευλογία τού Θεού, θα προσπαθήσουμε να εξετάσουμε πέντε χωρία (τρία από την Παλαιά και δύο από την Καινή Διαθήκη), εις τα οποία εμπεριέχονται νοήματα που φυσικώς και ανθρωπίνως είναι αδιανόητα και ανεπινόητα και τα οποία, όχι μόνον αποδεικνύουν την θεοπνευστία τής Αγίας Γραφής, αλλά αποδεικνύουν επίσης ως πλάνες και αντιγραφικές τρεις από τις βασικότερες διδασκαλίες τής Εταιρίας Σκοπιάς και κατ’ επέκτασιν τών λεγομένων Μαρτύρων τού Ιεχωβά:
α) αυτή περί τού προσώπου τού Χριστού όχι ως Θεού αληθινού, αλλά ως (άπαγε τής βλασφημίας) Αρχαγγέλου Μιχαήλ,
β) τής κατ’ αυτούς πνευματικής και όχι σαρκικής αναστάσεώς Του, και
γ) τής δήθεν μετά θάνατον εκμηδενίσεως τού ανθρώπου και μη υπάρξεως αυτού ως ψυχή ή πνεύμα.
Από την Παλαιά Διαθήκη θα αναλύσουμε και θα ερμηνεύσουμε λεπτομερώς τα πέντε πρώτα χωρία τού ξγ (63) κεφαλαίου τού προφήτου Ησαΐου, και θα αναφερθούμε ακροθιγώς εις τα υπόλοιπα δύο, διότι είναι σχεδόν πανομοιότυπα με το προαναφερθέν. Το κείμενο, και εις τα δύο χωρία τού Ησαΐου, το παραθέτουμε από το Εβραϊκό ή Μασοριτικό κείμενο, διότι κατά την μετάφραση τών Ο΄, όπως εξηγούμε κι εν συνεχεία, η παραδοξότης αυτών τών χωρίων δεν έχει αποδοθεί ευστόχως.
Η συγκεκριμένη περικοπή περιγράφει μία μάχη. Ένας πολεμιστής έδωσε μάχη και επιστρέφει. Η μάχη παρουσιάζεται ως ένα πάτημα σταφυλιών. Ο μαχητής–πολεμιστής πατάει σταφύλια και τα συνθλίβει. Τα σταφύλια είναι οι εχθροί και ο κόκκινος χυμός τών σταφυλιών είναι το αίμα τών εχθρών. Η ανωτέρω ενότητα είναι ένας δραματικός διάλογος μεταξύ τού προφήτου και τού πολεμιστού που επιστρέφει από την μάχη. Ο πολεμιστής είναι μεγαλοπρεπής, ένδοξος και η στολή του πορφυρά, κόκκινη. Κι ενώ επιστρέφει από την μάχη δεν είναι καθόλου κουρασμένος ή εξηντλημένος, αλλά συμφώνως προς την μετάφρασιν τών Ο΄, τρέχει μετά βίας, μετά σπουδής.
Επειδή η Εδώμ (ή Ιδουμαία Ο΄) ήτο έθνος εχθρικό προς το Ισραήλ, γι’ αυτό και οι Εδωμίτες έγιναν σύμβολα τών νοητών και αοράτων εχθρών τού Θεού και τού ανθρώπου, δηλαδή τών δαιμόνων. Εκεί λοιπόν, στην Εδώμ, μέσα εις το κράτος τών σκοτεινών δυνάμεων, στην πρωτεύουσα Βοσόρρα, εις την καρδιά δηλαδή τού κράτους τού σκότους, ο συγκεκριμένος πολεμιστής έδωσε την μάχη εναντίον τών εχθρών του κι επιστρέφει από την μάχη ένδοξος, μεγαλοπρεπής, χωρίς καμιά κόπωση, με όλη την δύναμή του και την ακμαιότητά του.
Ο προφήτης, βλέποντας τούτον τον λαμπρόν άνδρα με την κόκκινη στολή, ρωτά: «Τις ούτος ο ερχόμενος εξ Εδώμ, με ιμάτια ερυθρά εκ Βοσόρρας;» Εις αυτό το ερώτημα απαντά ο ίδιος ο πολεμιστής: «Εγώ, ο λαλών εν δικαιοσύνη, ο ισχυρός εις το σώζειν» (στίχ.1). Είναι φανερό, από την ανωτέρω απάντηση, ότι ήταν ο Θεός με μορφή ανθρώπου. Εις το ‘Εγώ’ υπάρχει ισχυροτάτη έμφαση και μεγάλος τονισμός.
Εάν αυτό το ‘Εγώ’ το έλεγε ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος με τέτοιο τονισμό, θα ήτο πολύ εγωιστικό. Αυτός όμως που το λέει, με όση έμφαση κι αν το πει, δεν είναι εγωιστικό, διότι είναι το υπέρτατο και απόλυτο ‘Εγώ’, η απόλυτος αυτοσυνειδησία και ύπαρξις. Είναι ‘ο Ων’. Από εκείνο το ‘Εγώ’ έλαβαν αρχή όλα τα μικρά και ταπεινά ‘Εγώ’. Εγώ, που διακηρύσσω δικαιοσύνη, δηλαδή δικαίωση και σωτηρία (για τον άνθρωπο), που είμαι ισχυρός εις το να σώζω. Είμαι ο Σωτήρ, ο ίδιος ο Θεός.
Ο προφήτης όμως απορεί, διότι βλέπει κατακκόκινα τα ενδύματά του και ρωτά: «Δια τί ερυθρά η στολή σου, και τα ιμάτιά σου όμοια ανθρώπου πατούντος ληνώ;» (στίχ.2). Αναρωτιέται ο προφήτης: «Γιατί είναι η στολή σου κόκκινη και τα ενδύματά σου είναι όμοια σαν ενός ανθρώπου που πάτησε μέσα εις το πατητήρι πολλά κατακκόκινα σταφύλια και πιτσιλίστηκε η στολή του από τα σταφύλια κι έγινε κόκκινη;» Απαντάει ο πολεμιστής Θεός: «Επάτησα μόνος τον ληνόν, και ουδείς εκ τών λαών ήτο μετ’ εμού» (στίχ.3). Μπήκα δηλαδή μέσα σ’ ένα πατητήρι και πάτησα τα σταφύλια μόνος. Δεν ήτο κανείς από τούς λαούς μαζί μου. Τόσους λαούς έχει δημιουργήσει ο Θεός κι όμως κανένας δεν τον βοήθησε εις το έργο Του!
Εις το σημείον δε αυτό φαίνεται και η ταπείνωσις τού Θεού, διότι το πάτημα τών σταφυλιών είναι δουλειά που την κάνουν οι δούλοι ή κατωτέρας κοινωνικής τάξεως άτομα. Φτωχοί αγρότες, εργάτες ή γεωργοί πατούν τα σταφύλια, διότι θεωρείται μία ταπεινή εργασία. Δεν την κάνουν άρχοντες ή αφεντικά! Ε, λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, ο Θεός έκανε για εμάς αυτήν την ταπεινή εργασία! Πάτησε μέσα στο πατητήρι τα σταφύλια, που συμβολίζουν, όπως προείπαμε, τούς εχθρούς Του και τούς εχθρούς τού λαού Του, τούς δαίμονες.
Ο διάλογος συνεχίζει ως εξής: «και κατεπάτησα αυτούς εν τω θυμώ μου, και κατελάκτισα αυτούς εν τη οργή μου• και το αίμα αυτών ερραντίσθη επί τα ιμάτιά μου, και εμόλυνα όλην μου την στολήν» (στίχ.3) δηλαδή «τούς κατεπάτησα επάνω εις την οργή Μου, και τούς κατεκλώτσησα, τούς συνέθλιψα επάνω εις τον θυμό Μου• και το αίμα τών εχθρών Μου ραντίστηκε επάνω εις την στολή Μου και την εμόλυνε όλη κι έγινε κόκκινη». Είναι δηλαδή σαν να λέγει ο πολεμιστής, ότι έγινε μεγάλο μακελειό!
Εις την συνέχεια ο πολεμιστής εξηγεί για ποίον λόγο έγινε αυτή η μάχη: «Διότι η ημέρα τής εκδικήσεως ήτο εν τη καρδία μου, και έφθασεν ο ενιαυτός τών λελυτρωμένων μου» (στίχ.4). «Είχα», λέγει ο Θεός, «μέσα εις την καρδιά Μου την ημέρα τής εκδικήσεως». Για ποίαν εκδίκηση γίνεται εδώ λόγος αγαπητοί αναγνώστες; Ο Θεός εδημιούργησε τον άνθρωπο με τα ίδια Του τρόπον τινά τα χέρια. Οι δαίμονες, όμως, εφθόνησαν τον άνθρωπο κι επιβουλεύθηκαν το πλάσμα τού Θεού και τον γκρέμισαν εις την αμαρτία και την δυστυχία. Ε, λοιπόν, αυτό ο Θεός δεν το συγχωρούσε εις τον Διάβολο. Δεν υπέφερε ο Θεός την κατάσταση εις την οποίαν ευρέθη το πλάσμα Του, και το έβαλε βαθιά μέσα στην καρδιά Του, ωρκίσθηκε τρόπον τινά (όπως το παρουσιάζει εδώ η Γραφή με γλαφυρά και συγκινητικά λόγια), να εκδικηθεί μία ημέρα τον Σατανά.
Κι έφθασεν ο καιρός! Ήλθε το πλήρωμα τού χρόνου για τούς εκλεκτούς Του! Το έργο όμως τής λυτρώσεως, αγαπητοί αναγνώστες, δεν ήταν το ίδιο εύκολο όπως αυτό τής Δημιουργίας. Για όλο το σύμπαν ο Θεός είπε, τρόπον τινά, έναν λόγο, δηλαδή απλώς θέλησε ή κατ’ άλλην έκφραση ‘εσκέφθη’ ο Θεός κι έλαβε υπόσταση το σύμπαν. Δεν εστοίχησε τίποτα κυριολεκτικά εις τον Θεό η δημιουργία τού σύμπαντος. Η λύτρωση όμως ή αλλιώς αναδημιουργία εστοίχησε, και μάλιστα πολύ. Θέλοντας λοιπόν ο Θεός να λυτρώσει τον κόσμο, η Γραφή λέγει, ότι περιέβλεψε και δεν υπήρχε ο βοηθών.
Κοίταξε δηλαδή γύρω του για να δει εάν υπήρχε κανείς να βοηθήσει εις αυτό το δύσκολο έργο, αλλά δεν υπήρχε κανείς! «Όθεν», συνεχίζει ο πολεμιστής-Θεός, «ο βραχίων μου ενήργησε σωτηρίαν εις εμέ» (στίχ.5). Αφού δεν υπήρχε κανείς να βοηθήσει, τότε ‘ο βραχίων μου’, δηλαδή το χέρι Μου, η δύναμή Μου ‘ενήργησε εις Εμέ σωτηρία’, με έσωσε! ‘Ο ισχυρός εις το σώζειν’, ο Παντοδύναμος Θεός Σωτήρ, χρειάσθηκε και Αυτός σωτηρία!
Εις το σημείο αυτό, αγαπητοί αναγνώστες, ευρίσκεται ο παραδοξότατος λόγος τού προφήτου, ο οποίος λέγει, ότι η δύναμη τού Θεού Τον έσωσε! Η θεία δύναμη έσωσε ΤΟΝ ΙΔΙΟ τον Θεό! Αυτή όμως η σωτηρία προϋποθέτει κίνδυνο. Βρέθηκε ποτέ σε κίνδυνο ο Θεός; Βρέθηκε ποτέ ο Θεός σε κατάσταση που είχε ανάγκη σωτηρίας; Ο Θεός δεν είναι ανενδεής; Δεν είναι Αυτός που δεν έχει καμιά ανάγκη, δεν υφίσταται κανένα πάθος και δεν κινδυνεύει από τίποτε; Πώς λέγει εδώ ο Ησαΐας, ότι ο Θεός ΑΥΤΟΣΩΘΗΚΕ; Πώς σώθηκε ο ίδιος ο Θεός με την δύναμή Του;
Αυτό το χωρίο, αγαπητοί αναγνώστες, ήτο ένα άλυτο αίνιγμα για την προ Χριστού εποχή. Κανείς δεν μπορούσε να το ερμηνεύσει. Εξ ου και η δυσκολία τών Εβδομήκοντα μεταφραστών οι οποίοι προκειμένου να εξομαλύνουν την υφισταμένη δυσκολία αυτού, αλλά και τού ακριβώς αντιστοίχου χωρίου τού ιδίου προφήτου (νθ:16), μετέτρεψαν την προσωπική αντωνυμία α΄ ενικού προσώπου σε δεικτική γ΄ πληθυντικού προσώπου (‘αυτόν’ σε ‘αυτούς’ και ‘εμέ’ σε ‘αυτούς’), και δι’ αυτής τής μεταφράσεως εχάθη πλέον η παραδοξότης που εμπεριέχεται εις τα συγκεκριμένα χωρία.
Το συγκεκριμένο αίνιγμα λύνεται υπό το φως τής Καινής Διαθήκης, με το ευλογημένο πρόσωπο τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Ο Θεός έπαθε κι εσώθη! Πώς συνέβη αυτό; Έγινε άνθρωπος ο Θεός, πήρε σάρκα και οστά, και ως άνθρωπος δίνοντας την μάχη εναντίον τών εχθρικών δυνάμεων, έπαθε κι Αυτός! Κοίταξε γύρω να δει εάν μπορούσε κάποιος να τον βοηθήσει. Έριχνε ο Χριστός το βλέμμα Του επάνω από τον Σταυρό, αλλά κανείς δεν μπορούσε να τον βοηθήσει. Γι’ αυτό ο ίδιος ‘ενήργησε εις αυτόν σωτηρία’ (Ησα. νθ:16), έσωσε δηλαδή ο ίδιος τον Εαυτό Του!
Εδώ η λέξη ‘σωτηρία’ σημαίνει ανάσταση. Και σε άλλα χωρία τής Γραφής η ανάσταση λέγεται και χαρακτηρίζεται ως σωτηρία. Επειδή πολλές φορές η καταστροφή μεταφορικώς εκφράζεται δια τού ‘πίπτειν’ (π.χ. Ησα. η:15, κα:9) η δε σωτηρία δια τού ‘ανίστασθαι’ [π.χ. Β΄ Βασ. κβ:39 (Β΄ Σαμ. Εβρ.), Αμώς η:14], γι’ αυτό τον λόγο η λέξη ‘ανάσταση’ προσέλαβε την έννοια ‘σωτηρία’ (πρβλ. Ιουδίθ ιβ:8, Εβρ. ια:35).
Ο Κύριος έσωσε ο ίδιος τον Εαυτό Του από τον θάνατο. Δεν έσωσε τον Εαυτο Του ΠΡΙΝ να επέλθει ο θάνατος, αλλά έσωσε τον Εαυτό Του ΑΦΟΥ επήλθε ο θάνατος! Το να προλάβει να σώσει κάποιος έναν συνάνθρωπό του προτού φθάσει ο θάνατος είναι σπουδαίο και σημαντικό πράγμα. Αλλά να πεθάνει και μετά να τον σώσει από τον θάνατο, αυτό είναι θαύμα κορυφαίο!
Ο Θεός λοιπόν πήρε σάρκα, έπαθε και πέθανε ως άνθρωπος (εφόσον η Θεότης δεν πάσχει) και Ο ΙΔΙΟΣ έσωσε τον Εαυτό Του από τον θάνατο! Παρόμοιο γεγονός αναφέρεται και εις τα εξής χωρία: «Και είδε Κύριος και δυσηρεστήθη ότι δεν υπήρχε κρίσις• και είδεν ότι δεν υπήρχε άνθρωπος, και εθαύμασεν ότι δεν υπήρχε ο μεσιτεύων• όθεν ο βραχίων αυτού ενήργησεν εις αυτόν σωτηρίαν• και η δικαιοσύνη αυτού, αυτή εβάστασεν αυτόν» (Ησα. νθ:15-16 Εβρ.) και «Ψάλλατε εις τον Κύριον άσμα νέον• διότι έκαμε θαυμάσια• η δεξιά αυτού, και ο βραχίων ο άγιος αυτού, ενήργησαν εις αυτόν σωτηρίαν» [Ψαλμ. 98:1 (97 Ο΄)].
Αυτές λοιπόν οι παραδοξότατες ρήσεις τής Παλαιάς Διαθήκης εκπληρώθηκαν εις την Καινή Διαθήκη, εις το πρόσωπον τού Μεσσίου. Ας εξετάσουμε και τις δύο περιπτώσεις: «απεκρίθησαν ουν οι Ιουδαίοι και είπον αυτώ• τί σημείον δεικνύεις ημίν ότι ταύτα ποιείς; απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτοίς• λύσατε τον ναόν τούτον, και εν τρισίν ημέραις εγερώ αυτόν...εκείνος δε έλεγε περί τού ναού τού σώματος αυτού» (Ιωάν. β:18-19, 21).
Το υπογραμμισμένο ρήμα ‘εγερώ’ είναι η σημαντικώτερη λέξη εις αυτόν τον λόγο τού Χριστού και σημαίνει πράγμα παραδοξότατο και ανθρωπίνως αδιανόητο. Οι Ιουδαίοι εζήτησαν από τον Χριστό τί θαύμα μπορεί να κάνει προκειμένου να αποδείξει, ότι έχει εξουσία να κάνει αυτά που κάνει• να αποδείξει ότι είναι μέγας και τρανός κι ότι έχει δικαίωμα να τούς κυνηγάει με τα μαστίγια.
Ο Ιησούς τούς απαντάει με μίαν παραδοξότατη φράση που δεν θα πήγαινε ποτέ εις το μυαλό τού ανθρώπου: «Θέλετε να δείτε ποιος είμαι; Θέλετε να δείτε τί δύναμη έχω; Θέλετε να δείτε τί θαύμα μπορώ να κάνω; Ε, λοιπόν, θανατώστε αυτό το σώμα και σε τρεις ημέρες ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ θα το εγείρω, θα το αναστήσω»!
Είναι δηλαδή σαν να τούς λέει: Να ποιος είμαι. Δεν είμαι μόνον άνθρωπος, όπως εσείς νομίζετε. Είμαι και Θεός. Παντοδύναμος είμαι. Μπορώ να κάνω όλων τών ειδών τα θαύματα. Το σώμα Μου είναι ναός (Κολασ. α:19). Μέσα Του κατοικεί η Θεότης, οργανικώς ενωμένη με την ανθρωπίνη φύση Μου (Κολασ. β:9). Ως άνθρωπο θα με θανατώσετε. Το προλέγω. Σάς αφήνω να με θανατώσετε. Αλλά ως Θεός δεν πεθαίνω. Ως Θεός θα ζω, και την τρίτη ημέρα ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ θα αναστήσω το σώμα Μου!
Ακριβώς η πραγματοποίησις τών λόγων τού Ησαΐου και τού Ψαλμωδού που προφήτευσαν ότι «Δεν με βοήθησε κανείς. ΕΓΩ ο ίδιος έσωσα τον Εαυτό Μου. ΕΓΩ ο ίδιος ο Θεός αυτοαναστήθηκα. Πέθανα ως άνθρωπος, αλλά ως Θεός ζούσα και ανέστησα τον Εαυτό Μου»!
Ποιος τόλμησε, ή μάλλον, ποιος διανοήθηκε ποτέ να πει: «Θανατώστε με κι εγώ ο ίδιος θα αναστήσω το σώμα μου»; Μόνον ο Ιησούς είπε τέτοιον λόγο, διότι είχε την συνείδηση, ότι δεν είναι απλώς άνθρωπος, αλλά Θεός και άνθρωπος, Θεάνθρωπος. Πού είναι οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά που ισχυρίζονται και κηρύσσουν, ότι ο Χριστός δεν είναι Θεός, αλλά Άγγελος ή Αρχάγγελος και ότι το σώμα Του διαλύθηκε, ότι ο Θεός τον ήγειρε με ένα άλλο σώμα δήθεν πνευματικό, κι ότι ο άνθρωπος εκμηδενίζεται μετά τον θάνατο;
Για να ενεργήσει ο ίδιος ο Χριστός (μετά την θανάτωσή Του) την ανάσταση τού σώματός Του, αυτό είναι τρανή απόδειξις τής μετά θάνατον υπάρξεως τού Χριστού (κι εν γένει τού ανθρώπου) ως ψυχή ή πνεύμα. Ο ναός που καταλύθηκε, αυτός ο ίδιος ανηγέρθη. Το σώμα που θανατώθηκε, αυτό το ίδιο ανεστήθη κι όχι κάποιο άλλο δήθεν πνευματικό. Και το ανέστησε ο ίδιος ο Χριστός, διότι είναι Θεός, Θεός αληθινός (Α΄ Ιωάν. ε:20).
Ο Χριστός δεν είναι τίποτα από αυτά που διδάσκουν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, αλλά είναι ο Κύριος και Θεός τής Παλαιάς Διαθήκης, «ο λαλών εν δικαιοσύνη, ο ισχυρός εις το σώζειν» (Ησα. ξγ:1). Ο άνθρωπος δεν εκμηδενίζεται μετά θάνατον, συμφώνως προς την ψευδοδιδασκαλία τής θνητόψυχης Εταιρίας Σκοπιά, αλλά ζει ως ψυχή ή πνεύμα και το απέδειξε αυτό ο Χριστός εγείροντας μετά θάνατον το σώμα Του.
Η δευτέρα περίπτωση που διακηρύσσει την αυτοανάσταση τού Χριστού έχει ως εξής: «Δια τούτο ο Πατήρ με αγαπά, ότι εγώ τίθημι την ψυχήν μου, ίνα πάλι λάβω αυτήν. Ουδείς αίρει αυτήν απ’ εμού, αλλ’ εγώ τίθημι αυτήν απ’ εμαυτού• εξουσία έχω θείναι αυτήν, και εξουσίαν έχω πάλι λαβείν αυτήν• ταύτην την εντολήν έλαβον παρά τού Πατρός μου» (Ιωάν. ι:17-18). Ο Χριστός με το ‘εγώ τίθημι την ψυχήν μου’ προείπε την θυσία Του, τον εκούσιο θάνατό Του, και με το ‘ίνα πάλι λάβω αυτήν’ προείπε την ανάστασή Του.
Γι’ αυτό δηλαδή ο Πατέρας με αγαπά, διότι εγώ θυσιάζω τη ζωή Μου, για να την πάρω πάλι. Κανείς δεν μπορεί να την αφαιρέσει από εμένα, αλλά εγώ τη θυσιάζω οικειοθελώς. Έχω την δύναμη, τον ηρωισμό, να την θυσιάσω, και έχω την δύναμη να την πάρω πάλι. Η φράση τού Χριστού ‘εξουσίαν έχω πάλι λαβείν αυτήν’, έχω την δύναμη να πάρω πάλι την ζωή μου, είναι ισοδύναμη με το ‘έχω την δύναμη να αναστήσω το σώμα Μου’. Ο Χριστός αναστήθηκε αυτεξουσίως, αυτοδυνάμως. Με άλλα λόγια, ανέστησε ο ίδιος τον Εαυτό Του, ΑΥΤΟΑΝΑΣΤΗΘΗΚΕ.
Το σώμα τού Χριστού, συμφώνως προς άλλα χωρία τής Γραφής, ανέστησεν ο Θεός Πατήρ (Ρωμ. στ:4), συμφώνως προς άλλα ανέστησε το Άγιον Πνεύμα (Ρωμ. α:4, Α΄ Τιμ. γ:16), και συμφώνως προς τα υπό εξέτασιν χωρία ανέστησεν ο ίδιος ο Χριστός. Το να διδάσκει η Γραφή άλλοτε μεν, ότι το σώμα τού Χριστού ανέστησεν ο Θεός Πατήρ, άλλοτε δε, ότι ανέστησεν αυτό το Άγιον Πνεύμα, και άλλοτε, ότι ανέστησεν αυτό ο ίδιος ο Χριστός, τούτο είναι παράδοξο τής Αγίας Γραφής. Αντιφάσκουν μεταξύ τους τα χωρία τής Γραφής; Ποίος τελικώς ανέστησεν το σώμα του Χριστού; Και οι τρεις ανέστησαν το σώμα, διότι και οι τρεις, Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα είναι μία ουσία ή θεότης και μία δύναμη.
Η Αγία Γραφή, αγαπητοί αναγνώστες, έχει πολλές ΦΑΙΝΟΜΕΝΙΚΕΣ, αλλά καμία πραγματική αντίφαση. Όλα τα παράδοξα χωρία που προαναφέραμε, τα αδιανόητα και ανεπινόητα φυσικώς και ανθρωπίνως, και η μεταξύ των συμφωνία, αποδεικνύουν, όπως είπαμε εις την αρχήν τής μελέτης μας, την θεοπνευστία τής Γραφής, αλλά αποδεικνύουν επίσης περιτράνως τις αντιγραφικές διδασκαλίες που κηρύσσει ‘ο πιστός και φρόνιμος δούλος’ και αναδεικνύουν εμφανέστατα την Εταιρία Σκοπιά ως τον κατ’ εξοχήν ψευδοπροφήτη, δηλαδή τον κατ’ εξοχήν ψευδοδιδάσκαλο τών ημερών μας, τα δίχτυα τού οποίου (ή τής οποίας) έχουν αλιεύσει πλήθος δυστυχώς πρώην Ορθοδόξων Χριστιανών!
Ευχόμεθα και προσευχόμεθα όπως οι παρούσες μελέτες και το φως τού πραγματικού Ευαγγελίου (εν αντιθέσει με αυτό τού Μπρούκλιν που διδάσκουν), γίνουν αιτία και αφορμή αφυπνήσεως και ανανήψεως τινών εξ αυτών. Είθε.
Κύριε Γιώργο, ‘πρεσβύτερε’ τών εν Γερμανία (ψευδο) Μαρτύρων τού Ιεχωβά, τί έχετε να πείτε την αυτοσωτηρία τού Γιαχβέ τής Παλαιάς Διαθήκης [Ησα. 59-16, 63:1-5 και Ψαλ. 98:1 (97 Ο΄)] εν σχέσει προς την αυτοανάσταση τού Χριστού την οποίαν Ο ΙΔΙΟΣ εμφανώς διακηρύττει εις τον Ιωάν. 2:19 και 10:18; Συσχετίζονται μεταξύ τους αυτά τα χωρία; Έχετε να μάς σχολιάσετε κάτι επ’ αυτών ή το μόνο που θα μάς πείτε πάλι είναι ότι ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΜΕ ΤΙΠΟΤΑ, όπως ισχυρίζεστε περί τού αστρονιμού ημερολογίου VAT 4956;
Αναμένουμε...
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να καθήσω σήμερα να διαβάσω 12 σχόλια απανωτά.
Αύριο , σκοπεύω να αφιερώσω όλο το απόγευμα στην ανάγνωση των σχολίων.
Λάκης
Ακολουθούν δύο ακόμη σχόλια με ημερομηνία 21 Οκτωβρίου 2011 8:46 και 8:47 μ.μ. αντίστοιχα από τον διάλογο που έγινε εδώ:
http://antiairetikos.blogspot.gr/2009/04/blog-post_20.html?commentPage=6
Αγαπητέ κ.Γιώργο, πρεσβύτερε τών εν Γερμανία ΜτΙ
Λυπούμαι που σάς στεναχωρήσαμε και κατάπιατε την γλώσσα σας για ακόμη μία φορά, αλλά αυτά που περνάτε τώρα δεν είναι τίποτε άλλο παρά τα αποτελέσματα τής πλάνης που επιλέξατε να υπηρετήσετε. Ελπίζουμε τώρα, μετά το κάζο που πάθατε, να εμπεδώσατε πλέον καλά, ότι τον Τσιμπιρίδη δεν τον προκαλεί ΚΑΝΕΙΣ Μάρτυς τού Ιεχωβά σε συζήτηση για την απάτη τής Σκοπιάς ως προς το έτος 607 π.Χ.
Σάς προειδοποιήσαμε επανειλημμένως, ότι εντός εβδομάδος σάς περιμένει τέτοια ψυχρολουσία, που ούτε καν την φαντάζεστε. Μάς ακούσατε; Όχι! Απεναντίας συνεχίσατε να μάς προκαλείτε κάνοντας αλλεπάληλα cope-paste από το περίφημο άρθρο τής Σκοπιάς 01.11.2011, για το οποίο σάς είχαμε και πάλι επανειλημμένως προειδοποιήσει, ότι θα το κάνουμε ‘φύλλο και φτερό’! Λάβατε υπ’ όψιν τις προτροπές μας; Και πάλιν όχι!
Τώρα τί μέλλει γενέσθαι κ.Γιώργο; Θα παραμείνετε εις μίαν Οργάνωσιν εις την οποίαν, όπως περιτράνως απεδείχθη, κάνει μοντάζ τις Σεληνιακές εκλείψεις, προκειμένου να προκύψει το ποθούμενο (607 π.Χ.);
Και για ποίο ακριβώς μοντάζ εννοώ θα το αναλύσουμε πολύ συνοπτικώς, για να καταλάβουν άπαντες οι αναγνώστες, τί ακριβώς εστί Εταιρία Σκοπιά. Θα καταλάβουν άπαντες πλέον, ότι η Σκοπιά δεν ‘κόβει-ράβει’ ΜΟΝΟΝ την Γραφή εις τα δογματικά της μέτρα, αλλά πλέον επεκτάθηκε και εις την Αστρονομία!!!
ΣΥΝΟΠΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΜΕ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟ ΜΟΝΤΑΖ ΠΟΥ ΕΠΕΧΕΙΡΗΣΕ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΣΕΙ Η ΣΚΟΠΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΑΠΑΤΗΣΕΙ ΤΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΑ ΑΣΤΡΟΝΟΜΙΚΑ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΑ VAT 4956 ΚΑΙ ΒΜ 38462
Aγαπητοί αναγνώστες, αυτή τη φορά θα απλουστεύσουμε κατά πολύ τα πράγματα, και χωρίς να αναφέρουμε λεπτομερώς Σεληνιακές εκλείψεις και δύσκολους υπολογισμούς, θα περιγράψουμε πολύ συνοπτικώς τί ακριβώς προσεπάθησε η αδίστακτη Εταιρία Σκοπιά να κάνει, προκειμένου να εξαπατήσει τούς απληροφόρητους αναγνώστες, ότι ΔΗΘΕΝ το αστρονομικό ημερολόγιο VAT 4956 αναφέρεται εις το 588 π.Χ. ως το 37ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος, άρα το 18ον που κατέλαβε και κατέστρεψε την Ιερουσαλήμ ταυτίζεται προς το 607 π.Χ.!
Έχουμε δύο αστρονομικά ημερολόγια που έκαστο αναφέρει τα εξής:
VAT 4956 = Περιγράφει εις την πρόσοψη εις την γραμμή 1 μίαν Σεληνιακή έκλειψη που συνέβη το 37ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος, εις την 15ην ημέρα τού 3ου μήνα (Simanu), την οποίαν οι επιστήμονες ταυτίζουν χρονολογικώς προς την 4ην Ιουλίου 568 π.Χ.
ΒΜ 38462 = Περιγράφει εις την πρόσοψη εις τις γραμμές 16-18 μίαν Σεληνιακή έκλειψη που συνέβη το 17ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος, εις τον 4ον μήνα (Duzu), την οποίαν οι επιστήμονες ταυτίζουν χρονολογικώς προς την 15ην Ιουλίου 588 π.Χ.
Η Σκοπιά λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, έκανε το εξής τέχνασμα:
Πήρε την έκλειψη τού αστρονομικού ημερολογίου ΒΜ 38462 (τού 4ου μήνα τού 17ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος, τού 588 π.Χ.) και προσπαθεί να πείσει τούς απληροφόρητους αναγνώστες, ότι είναι ΑΥΤΗ για την οποίαν κάνει λόγο το έτερον αστρονομικόν ημερολόγιον VAT 4956 (που όμως η έκλειψη που περιγράφει αυτό είναι τού 3ου μήνα τού 37ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος, τού 568 π.Χ.!!!)
Γιατί όμως να το κάνει αυτό η Σκοπιά; Τί κρύβεται άραγε πίσω από αυτήν την ενέργεια;
Η αδίστακτη Εταιρία Σκοπιά, αγαπητοί αναγνώστες, προέβη εις αυτό το τέχνασμα ή μοντάζ, μεταξύ τών δύο ημερολογίων, για τον απλούστατο λόγο, ότι θέλει να ΤΑΥΤΙΣΕΙ το 37ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος (για το οποίο κάνει λόγο το VAT 4956) προς το 588 π.Χ. (για το οποίο κάνει λόγο το ΒΜ 38462!!!)
Ερμηνεύοντας λοιπόν το VAT 4956 με βάση, ΟΧΙ το έτος 568 π.Χ., αλλά με βάση πλέον το έτος τού ΑΛΛΟΥ αστρονομικού ημερολογίου (ΒΜ 38462), δηλαδή το 588 π.Χ., να κατορθώσει, ΕΞΑΠΑΤΩΝΤΑΣ τούς αναγνώστες, να φθάσει εις το ποθούμενον σφόδρα και παντιοτρόπως, 607 π.Χ.!!!
Διότι, εάν κατορθώσει να ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΕΙ τούς αναγνώστες, ότι το VAT 4956 ταυτίζει το 37ον έτος τού Ναβουχοδονόσορος προς 588 π.Χ., τότε το 18ον έτος του είναι το 607 π.Χ. και άρα φθάνει εις το ποθούμενον! (Για να θυμηθούμε και λίγο τον Άγιον Κοσμά τον Αιτωλό)
Τέλεια η προσπάθεια ΕΞΑΠΑΤΗΣΗΣ τών αναγνωστών εκ μέρους τής Σκοπιάς, αγαπητέ κ.Γιώργο, πρεσβύτερε τών εν Γερμανία Μαρτύρων τού Ιεχωβά, αλλά....
ΕΧΟΥΝ ΓΝΩΣΗ ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ!!!
Να ενημερώσεις λοιπόν τούς υπευθύνους σου και τα ανώτερα στελέχη, ότι απεκαλύφθησαν πλέον οι μέθοδοι εξαπάτησης ‘τού πιστού και φρονίμου δούλου’, ώστε να ψάξουν να αναζητήσουν έτερους νέους τρόπους προς εξαπάτησιν τών ανθρώπων που τούς ενεπιστεύθησαν την σωτηρίαν των!
Υ.Γ. Μην ντρέπεσαι κ.πρεσβύτερε τών ΜτΙ, βγες από την κρυψώνα σου, διότι θα βάλουμε την κ.Νικολούλη να σε αναζητήσει και τότε θα σε ξετρυπώσει όπουδήποτε κι αν έχεις κρυφτεί!!!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
“Μη κολλάς λοιπόν στο 'παιχνίδι' του μικρού και του Μεγάλου γράμματος.”
Γιώργος
«11 Νοεμβρίου 2012 12:02 π.μ»
Εγώ δεν παίζω μετά μικρά και τα μεγάλα γράμματα.
Για μας είτε γράφετε το Άγιο Πνεύμα με μικρό (π) είτε με μεγάλο (Π) είναι το τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδος!
Εσείς παίζετε με τα γράμματα, στο βιβλίο σας που είναι «Εκδ… των ΜτΙ, το 1978 στην Ελληνική» λέγετε το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ Δύναμις… Στα περιεχόμενα όπως και στο τίτλο του βιβλίο σας, έχετε το ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ με κεφαλαία «Α» και Π». Ενώ στην «ΜΝΚ» το Άγιον Πνεύμα το γράφετε με μικρό «π»!
Ο Διάβολος είτε γράφετε με μικρό (δ) ή με (Δ) κεφ. είναι ένα πραγματικό πρόσωπο που το πιστεύει και ή «Σκοπιά»!
Γιώργο «ΜτΙ»¨ από την Γερμανία, στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα!
GEORGIOS O.X.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ είπε...
Αγαπητέ κ.Γιώργο, πρεσβύτερε τών εν Γερμανία ΜτΙ
Λυπούμαι που έγινα αιτία να σταματήσετε να γράφετε εις τον Αντιαιρετικό...
Δεν το νομίζω κ.Τσιμπιρίδη πως έτσι είναι. Και άλλοι μίλησαν παρόμοια στο παρελθόν.
Επειδή μπαίνουν πολλά διαφορετικά θέματα θα ασχοληθώ με τα πιο 'άμεσα' στις αναφορές της Αγίας Γραφής.
Έτσι ως πρώτο αναφέρομαι σε αυτό που γράφει ο κ.Τσιμπιρίδης
"Η ΑΥΤΟΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑΧΒΕ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΤΡΑΝΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗΣ ΣΩΜΑΤΙΚΗΣ ΑΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ"
Αυτό από μόνο του είναι ΛΑΘΟΣ, επειδή απλώς ο Θεός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και από τίποτα να χρειαστεί να σωθεί.
Αυτό συμβαίνει επειδή ο Θεός 'Γιαχβέ' / Ιεχωβά είναι ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ ΘΕΟΣ.
Υπάρχει κανένας που να αμφιβάλλει για αυτό;
Ως ο μοναδικός Παντοδύναμος ο Ιεχωβά δεν κινδυνεύει από κανέναν ώστε να χρειαστεί να αυτοσωθεί.
Είναι δυνατόν να βάλουμε να αναμετρηθούν
ένα μυρμηγκάκι ενός εκατοστού του μέτρου
με ένα λιοντάρι;
Πολύ λιγότερο θα μπορούσε να αντισταθεί ο Σατανάς στον Ιεχωβά / Γιαχβέ.
Δεν πρόκειται λοιπόν απλώς περί αγγέλων που έχει παρασύρει ο Σατανάς ούτε περί του Χριστού που προσπάθησε να ξεγελάσει με τρεις πειρασμούς. (Ματθαίος 4:1-10)
1. Αν είσαι Γιος του Θεού, πες τις πέτρες να γίνουν ψωμί.
2. Αν είσαι Γιος του Θεού, πέσε από το πτερύγιο του ναού, γιατί θα δώσει εντολή στους αγγέλους του για να σε προφυλάξουν' (να σε κρατήσουν ώστε να μη προσκόψης σε λίθο το πόδι σου)
3. Όλα - τα βασίλεια - θα σου τα δώσω αν πέσεις και με προσκυνήσεις.
Αυτοί φυσικά ήταν 'πειρασμοί' για τον Γιο του Θεού και αυτονόητα όχι για τον ίδιο τον ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟ / ΠΑΝΤΟΚΡΑΤΟΡΑ Θεό.
Κινδύνεψε λοιπόν ποτέ ο Παντοδύναμος Θεός από κανέναν ώστε να χρειάζεται να αυτοσωθεί;
Φυσικά ΟΧΙ.
Ο Διάβολος μόνο θα ήθελε να διαδώσει την ιδέα κάποιας δήθεν αυτοσωτηρίας του Γιαχβέ, για να αυτοεξυψωθεί ο ίδιος, ο οποίος όμως θα είναι ανίκανος ακόμα και να αντισταθεί στον Χριστό - ως άγγελο που θα τον ρίξει στην άββυσο για 1000 χρόνια.
Αποκ. 20:1,2
"εἶδον ἄγγελον καταβαίνοντα ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔχοντα τὴν κλεῖν τῆς ἀβύσσου καὶ ἅλυσιν μεγάλην ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ. καὶ ἐκράτησεν τὸν δράκοντα, ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος, ὅς ἐστιν Διάβολος καὶ ὁ Σατανᾶς, καὶ ἔδησεν αὐτὸν χίλια ἔτη"
Από ποιον λοιπόν έχει κινδυνεύσει ο Γιαχβέ/Ιεχωβά ώστε να χρειάζεται αυτοσωτηρία;
Γιώργος
κ.Τσιμπιρίδης:
"Απαντάει ο πολεμιστής Θεός: «Επάτησα μόνος τον ληνόν, και ουδείς εκ τών λαών ήτο μετ’ εμού» (στίχ.3). Μπήκα δηλαδή μέσα σ’ ένα πατητήρι και πάτησα τα σταφύλια μόνος. Δεν ήτο κανείς από τούς λαούς μαζί μου. Τόσους λαούς έχει δημιουργήσει ο Θεός κι όμως κανένας δεν τον βοήθησε εις το έργο Του!"
Σε τι να βοηθήσει κάποιος αγαπητέ κ.Τσιμπιρίδη τον Θεό;
Ο Παντοδύναμος μπροστά στα μάτια του οποίου τα έθνη λογίζονται ως ΜΗΔΕΝ, χρειάζεται ΄βοήθεια΄ από το 'ΜΗΔΕΝ' σαν να μη μπορούσε να επιτελέσει το θέλημά Του χωρίς το 'ΜΗΔΕΝ';
κ.Τσιμπιρίδης
"Ο διάλογος συνεχίζει ως εξής: «και κατεπάτησα αυτούς εν τω θυμώ μου, και κατελάκτισα αυτούς εν τη οργή μου• και το αίμα αυτών ερραντίσθη επί τα ιμάτιά μου, και εμόλυνα όλην μου την στολήν» (στίχ.3) δηλαδή «τούς κατεπάτησα επάνω εις την οργή Μου, και τούς κατεκλώτσησα, τούς συνέθλιψα επάνω εις τον θυμό Μου• και το αίμα τών εχθρών Μου ραντίστηκε επάνω εις την στολή Μου και την εμόλυνε όλη κι έγινε κόκκινη». Είναι δηλαδή σαν να λέγει ο πολεμιστής, ότι έγινε μεγάλο μακελειό! "
Εδώ πρόκειται για ανθρωπομορφισμό.
Σε άλλη περίπτωση μετά από προσευχή του Εξεκία
ένας άγγελος του Ιεχωβά
θανάτωσε σε μια νύχτα 185.000 ασσυρίους στρατιώτες
που είχαν περικυκλώσει την Ιερουσαλήμ.
(2 Βασιλέων 18:13· 19:32-36)
"αυτό είπε ο Ιεχωβά για το βασιλιά της Ασσυρίας: «Δεν θα μπει σε αυτή την πόλη ούτε θα τοξεύσει βέλος εκεί ούτε θα έρθει εναντίον της με ασπίδα ούτε θα ανεγείρει πολιορκητικό πρόχωμα εναντίον της. 33 Από το δρόμο από τον οποίο ήρθε θα επιστρέψει, και σε αυτή την πόλη δεν θα μπει, λέει ο Ιεχωβά. 34 Και θα υπερασπίσω οπωσδήποτε αυτή την πόλη ώστε να τη σώσω για χάρη δική μου και για χάρη του Δαβίδ του υπηρέτη μου»”».
35 Και εκείνη τη νύχτα βγήκε ο άγγελος του Ιεχωβά και πάταξε εκατόν ογδόντα πέντε χιλιάδες στο στρατόπεδο των Ασσυρίων. Όταν σηκώθηκαν νωρίς το πρωί, τι να δουν! ήταν όλοι τους νεκρά σώματα"
Προφανώς δεν βάφηκε με αίμα ανθρώπων ο ΑΎΛΟΣ άγγελος του Θεού.
Στην περίπτωση επίσης των Σοδόμων άγγελος έριξε φωτιά από τον ουρανό και κατέστρεψε τους Σοδομίτες.
Έτσι και πάλι ο Θεός μπορεί να χρησιμοποιεί ισχυρούς αγγέλους για να επιτελέσουν τις κρίσεις του ώστε να μην μπορεί κανείς - ούτε ο Σατανάς - να αντισταθεί στις ενέργειες του Θεού.
Γιώργος
κ.Τσιμπιρίδης:
"«ο βραχίων μου ενήργησε σωτηρίαν εις εμέ» (στίχ.5). Αφού δεν υπήρχε κανείς να βοηθήσει, τότε ‘ο βραχίων μου’, δηλαδή το χέρι Μου, η δύναμή Μου ‘ενήργησε εις Εμέ σωτηρία’, με έσωσε! ‘Ο ισχυρός εις το σώζειν’, ο Παντοδύναμος Θεός Σωτήρ, χρειάσθηκε και Αυτός σωτηρία! "
Προφανέστατα όχι κ.Τσιμπιρίδη.
Ο Θεός δεν χρειάζεται σωτηρία του Εαυτού Του, σαν να είχε χάσει την Παντοδυναμία Του και να κινδύνευε από τον Σατανά ή από χωματένιους ανθρώπους.
Τι δεν καταλαβαίνεις κ.Τσιμπιρίδη;
Ρίξε και μια ματιά στην Αποκάλυψη.
Περιμένω να μπορείς να το εξηγήσεις σωστά και όχι λανθασμένα όπως κάνεις μέχρι τώρα.
Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο κ.Τσιμπιρίδη.
Αν είναι δυνατόν δηλαδή να μη καταλαβαίνεις την πραγματική σημασία.
Γιώργος
Γιώργος είπε...
Επειδή μπαίνουν πολλά διαφορετικά θέματα θα ασχοληθώ με τα πιο 'άμεσα' στις αναφορές της Αγίας Γραφής.
Έχετε δίκιο κ Γιώργο στο ότι δεν μπορείτε να απαντάται στα πάντα, αλλά τουλάχιστον μην διασύρεται την ελληνική γραμματική με "κόλπα ζόρικα που κάνουν στις Ινδίες"
Πάμε παρακάτω διακρίνω αρκετές φορές να λέτε τα εξής:"επειδή απλώς ο Θεός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί και από τίποτα να χρειαστεί να σωθεί."
η σε άλλο σημείο "Ως ο μοναδικός Παντοδύναμος ο Ιεχωβά δεν κινδυνεύει από κανέναν ώστε να χρειαστεί να αυτοσωθεί."
οπως επίσης "Σε τι να βοηθήσει κάποιος αγαπητέ κ.Τσιμπιρίδη τον Θεό;
Ο Παντοδύναμος μπροστά στα μάτια του οποίου τα έθνη λογίζονται ως ΜΗΔΕΝ, χρειάζεται ΄βοήθεια΄ από το 'ΜΗΔΕΝ' σαν να μη μπορούσε να επιτελέσει το θέλημά Του χωρίς το 'ΜΗΔΕΝ'"
ενα τελευταίο "Προφανέστατα όχι κ.Τσιμπιρίδη.
Ο Θεός δεν χρειάζεται σωτηρία του Εαυτού Του, σαν να είχε χάσει την Παντοδυναμία Του και να κινδύνευε από τον Σατανά ή από χωματένιους ανθρώπους."
και κλείνεται με ενα σλόγκαν που στην Ελλάδα οπως (μάλλον) και στην Γερμανία ειναι πασίγνωστο......
"Τι δεν καταλαβαίνεις κ. Τσιμπιρίδη;"(με την διαφορά ότι δεν υπάρχει ο κος Τσιμπιριδης)
Τώρα στο ζουμί της υπόθεσης.....
Κ Γιωργο θα πρέπει να κατανοήσετε μια μεγάλη δογματική διαφορά μεταξύ
ορθής αποστολικής χριστιανικής πιστής και την εκ Μπρούκλιν αμερικάνικης πίστης!!!!!
ΣΤΗΝ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΙΣΤΗ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑΣ ΘΕΟΣ ΤΡΙΩΝ ΥΠΟΣΤΑΣΕΩΝ ΠΑΤΗΡ ΥΙΟΣ ΚΑΙ ΑΓΙΟΝ ΠΝΕΥΜΑ....ΕΝΩ ΤΟ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ ΔΙΑΔΑΣΚΕΙ ΟΤΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΙΝΑΙ ,Ο ΙΕΧΩΒΑ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ, ΜΟΝΟ ΔΗΛΑΔΗ.
ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΉΣΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΒΑΣΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΟΡΟΙΕΣ ΘΑ ΕΧΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ...ΛΥΠΑΜΑΙ....
ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΜΩΣ ΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ......ΤΗΝ ΑΓ.ΓΡΑΦΗ ΤΗΝ ΔΕΧΕΤΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΣΚΟΠΙΑ....ΟΠΩΣ ΔΗΛΑΔΗ ΤΗΝ ΘΕΣΠΙΣΕ Η ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ(ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ "ΑΠΟΣΤΑΤΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ")
ΘΑ ΕΞΗΓΗΣΩ ΑΜΕΣΩΣ ΤΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΩ (ΠΡΩΤΑ ΘΑ ΒΑΛΩ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΓΙΑ ΝΑ ΦΑΊΝΕΤΑΙ ΣΥΝΕΧΕΣ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΥΣΤΕΡΑ ΘΑ ΠΑΡΑΘΕΣΩ ΤΑ ΕΔΑΦΙΑ......)
Κατά τό έτος εν ώ απέθανεν Οζίας ο βασιλεύς, είδον τόν Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού καί επηρμένου, καί τό κράσπεδον αυτού εγέμισε τόν ναόν.
2 Ανωθεν αυτού ίσταντο Σεραφείμ ανά έξ πτέρυγας έχοντα έκαστον μέ τάς δύο εκάλυπτε τό πρόσωπον αυτού καί μέ τάς δύο εκάλυπτε τούς πόδας αυτού καί μέ τάς δύο επέτα.
3 Καί έκραζε τό έν πρός τό άλλο καί έλεγεν, Αγιος, άγιος, άγιος ο Κύριος τών δυνάμεων πάσα η γή είναι πλήρης τής δόξης αυτού.
4 Καί οι παραστάται τής θύρας εσείσθησαν εκ τής φωνής τού κράζοντος, καί ο οίκος επλήσθη καπνού.
5 Τότε είπα, Ω τάλας εγώ διότι εχάθην επειδή είμαι άνθρωπος ακαθάρτων χειλέων καί κατοικώ εν μέσω λαού ακαθάρτων χειλέων επειδή οι οφθαλμοί μου είδον τόν Βασιλέα, τόν Κύριον τών δυνάμεων.Αλλ' ενώ έκαμε τόσα θαύματα έμπροσθεν αυτών, δέν επίστευον εις αυτόν·
38 διά νά πληρωθή ο λόγος τού προφήτου Ησαίου, τόν οποίον είπε· Κύριε, τίς επίστευσεν εις τό κήρυγμα ημών; καί ο βραχίων τού Κυρίου εις τίνα απεκαλύφθη;
39 Διά τούτο δέν ηδύναντο νά πιστεύωσι διότι πάλιν είπεν ο Ησαίας·
40 Ετύφλωσε τούς οφθαλμούς αυτών καί εσκλήρυνε τήν καρδίαν αυτών, διά νά μή ίδωσι μέ τούς οφθαλμούς καί νοήσωσι μέ τήν καρδίαν καί επιστρέψωσι, καί ιατρεύσω αυτούς.
41 Ταύτα είπεν ο Ησαίας, ότε είδε τήν δόξαν αυτού καί ελάλησε περί αυτού.
42 Αλλ' όμως καί εκ τών αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, πλήν διά τούς Φαρισαίους δέν ωμολόγουν, διά νά μή γείνωσιν αποσυνάγωγοι.
43 Διότι ηγάπησαν τήν δόξαν τών ανθρώπων μάλλον παρά τήν δόξαν τού Θεού.
εδω εχουμε τα εξεις πολυ ξεκαθαρα :
ΑΝ Κ. ΓΙΩΡΓΟ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΘΕΟΣ ΕΞΗΓΗΣΤΕ ΤΑ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΕΔΑΦΙΑ(ΗΣΑΙΑΣ 6 1-6...ΙΩΑΝ 12 37-43)
ΚΑΝΩ ΜΙΑ ΜΙΚΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΤΑΙ ΔΩΣΤΕ ΠΡΟΣΟΧΗ...
Αλλ' ενώ έκαμε τόσα θαύματα έμπροσθεν αυτών, δέν επίστευον εις αυτόν·(ΜΙΛΑΕΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ)
Ταύτα είπεν ο Ησαίας, ότε είδε τήν δόξαν αυτού καί ελάλησε περί αυτού.(ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ)
ΤΕΛΟΣ
Αλλ' όμως καί εκ τών αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, πλήν διά τούς Φαρισαίους δέν ωμολόγουν, διά νά μή γείνωσιν αποσυνάγωγοι.(ΚΑΙ ΠΑΛΙ Ξ Ε Κ Α Θ Α Ρ Α ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ)
ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΙΟΝ ΕΙΔΕ ΤΕΛΙΚΑ Ο ΗΣΑΙΑΣ???
Κατά τό έτος εν ώ απέθανεν Οζίας ο βασιλεύς, είδον τόν Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού καί επηρμένου, καί τό κράσπεδον αυτού εγέμισε τόν ναόν.(ΜΝΚ ο έτος, λοιπόν, κατά το οποίο πέθανε ο Βασιλιάς Οζίας, είδα εγώ τον Ιεχωβά να κάθεται σε έναν θρόνο ψηλό και ανυψωμένο, και το κάτω μέρος της φορεσιάς του γέμιζε το ναό.)
ΟΟΟΟΠΑ ΤΙ ΛΕΕΙ ΕΔΩ Η ΜΝΚ???ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΕΙΔΕ Ο ΗΣΑΙΑΣ???ΓΙΑ ΠΑΜΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΚΑΤΩ ΚΑΠΟΙΟ ΛΑΘΟΣ ΘΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΠΡΙΝ Ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΕΛΕΓΕ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΟΤΙ ΕΙΔΕ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ ΑΛΛΑ ΑΣ ΔΙΑΒΑΣΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΚΑΤΩ..
Τότε είπα, Ω τάλας εγώ διότι εχάθην επειδή είμαι άνθρωπος ακαθάρτων χειλέων καί κατοικώ εν μέσω λαού ακαθάρτων χειλέων επειδή οι οφθαλμοί μου είδον τόν Βασιλέα, τόν Κύριον τών δυνάμεων.(ΜΝΚ Και εγώ είπα: «Αλίμονο σε εμένα! Διότι ουσιαστικά έχω κατασιωπηθεί, επειδή άνθρωπος ακάθαρτος στα χείλη είμαι εγώ και ανάμεσα σε λαό ακάθαρτο στα χείλη κατοικώ· διότι τα μάτια μου είδαν τον ίδιο τον Βασιλιά, τον Ιεχωβά των στρατευμάτων!»)
ΚΑΛΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ Κ ΓΙΩΡΓΟ Ο ΓΧΒΧ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΑΣ ΔΙΑΘΗΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΜΑΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ όστις ών απαύγασμα τής δόξης καί χαρακτήρ τής υποστάσεως αυτού, καί βαστάζων τά πάντα μέ τόν λόγον τής δυνάμεως αυτού, (ΕΒΡΑΙΟΥΣ 1,3)
ΔΕΝ ΣΑΣ ΜΠΕΡΔΕΨΑ ΕΛΠΙΖΩ...ΔΥΟ ΕΔΑΦΙΑ ΕΙΠΑ....ΚΑΛΗ ΜΕΛΕΤΗ....ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΕΙΠΑΜΕ Ε ΠΡΟΣΟΧΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΟ ΔΝΤ.....(ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΑΤΕ ΣΤΑ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΣΑΣ ΚΑΛΥΨΑ)
κλήρης: "ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΝΟΉΣΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΒΑΣΙΚΗ ΔΟΓΜΑΤΙΚΗ ΜΑΣ ΔΙΑΦΟΡΑ ΤΕΤΟΙΕΣ ΑΠΟΡΟΙΕΣ ΘΑ ΕΧΕΤΑΙ ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΑ ...ΛΥΠΑΜΑΙ.... "
Εννοείται ότι μια ανύπαρκτη φαντασtική 'τριπλοθεότητα' τα μπερδεύει όλα:
Από την άλλη, ο αληθινός Θεός είναι μόνο ΕΝΑΣ και μοναδικός, όπως φανερώνει ο λόγος της Αλήθειας, ήτοι:
"ΕΙΣ ΘΕΟΣ Ο ΠΑΤΗΡ" (Α Κορινθίους 8:6)
και
"ΕΙΣ ΘΕΟΣ ΚΑΙ ΠΑΤΗΡ ΠΑΝΤΩΝ" (Εφεσίους 4:6).
Αυτός ο ΕΝΑΣ και μοναδικός Θεός είναι ΜΟΝΟ ο Πατέρας του Χριστού και όλων.
Αυτόν αποκάλεσε ο Χριστός "ΣΕ ΤΟΝ ΜΟΝΟΝ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΘΕΟΝ" (Ιωάννης 17:3)
Πως να το κάνουμε λοιπόν που καμιά τριπλότητα / τριάδα δεν έχει θέση στην Αγία Γραφή;
Γιώργος
από Κλήμη:
(ΗΣΑΙΑΣ 6 1-6)
Κατά τό έτος εν ώ απέθανεν Οζίας ο βασιλεύς, είδον τόν Κύριον καθήμενον επί θρόνου υψηλού καί επηρμένου, καί τό κράσπεδον αυτού εγέμισε τόν ναόν.
(ΜΝΚ το έτος, λοιπόν, κατά το οποίο πέθανε ο Βασιλιάς Οζίας, είδα εγώ τον Ιεχωβά να κάθεται σε έναν θρόνο ψηλό και ανυψωμένο, και το κάτω μέρος της φορεσιάς του γέμιζε το ναό.)
Τότε είπα, Ω τάλας εγώ διότι εχάθην επειδή είμαι άνθρωπος ακαθάρτων χειλέων καί κατοικώ εν μέσω λαού ακαθάρτων χειλέων επειδή οι οφθαλμοί μου είδον τόν Βασιλέα, τόν Κύριον τών δυνάμεων.
(ΜΝΚ Και εγώ είπα: «Αλίμονο σε εμένα! Διότι ουσιαστικά έχω κατασιωπηθεί, επειδή άνθρωπος ακάθαρτος στα χείλη είμαι εγώ και ανάμεσα σε λαό ακάθαρτο στα χείλη κατοικώ· διότι τα μάτια μου είδαν τον ίδιο τον Βασιλιά, τον Ιεχωβά των στρατευμάτων!»)
(ΙΩΑΝ 12 37-43)
Αλλ' ενώ έκαμε τόσα θαύματα έμπροσθεν αυτών, δέν επίστευον εις αυτόν 38 διά νά πληρωθή ο λόγος τού προφήτου Ησαίου, τόν οποίον είπε· Κύριε, τίς επίστευσεν εις τό κήρυγμα ημών; καί ο βραχίων τού Κυρίου εις τίνα απεκαλύφθη;
39 Διά τούτο δέν ηδύναντο νά πιστεύωσι διότι πάλιν είπεν ο Ησαίας·
40 Ετύφλωσε τούς οφθαλμούς αυτών καί εσκλήρυνε τήν καρδίαν αυτών, διά νά μή ίδωσι μέ τούς οφθαλμούς καί νοήσωσι μέ τήν καρδίαν καί επιστρέψωσι, καί ιατρεύσω αυτούς.
41 Ταύτα είπεν ο Ησαίας, ότε είδε τήν δόξαν αυτού καί ελάλησε περί αυτού.
42 Αλλ' όμως καί εκ τών αρχόντων πολλοί επίστευσαν εις αυτόν, πλήν διά τούς Φαρισαίους δέν ωμολόγουν, διά νά μή γείνωσιν αποσυνάγωγοι.
43 Διότι ηγάπησαν τήν δόξαν τών ανθρώπων μάλλον παρά τήν δόξαν τού Θεού.
Δεν υπάρχει τίποτα το ακατανόητο σε αυτές τις περικοπές.
ΟΛΑ είναι πολύ απλά:
Αλλωστε είναι γνωστός ο Ψαλμός 2:1-8
"Οι βασιλιάδες της γης λαβαίνουν θέσεις
Και οι ανώτεροι αξιωματούχοι έχουν συγκεντρωθεί σαν ένας άνθρωπος
Εναντίον του Ιεχωβά
και εναντίον του χρισμένου του,
...
Ο Ιεχωβά θα τους χλευάσει.
5 Τότε θα τους μιλήσει μέσα στο θυμό του,
Και μέσα στην έντονη δυσαρέσκειά του θα τους αναστατώσει,
6 Λέγοντας: «Εγώ εγκατέστησα το βασιλιά μου
Πάνω στη Σιών, το άγιο βουνό μου».
7 Ας αναφερθώ στο διάταγμα του Ιεχωβά·
Αυτός μου είπε: «Γιος μου είσαι εσύ·
Εγώ σήμερα έγινα πατέρας σου.
8 Ζήτησέ μου, και θα σου δώσω έθνη ως κληρονομιά σου
Και τα πέρατα της γης ως ιδιοκτησία σου."
Και αυτό το μέρος φανερώνει ότι ο Ιεχωβά/Γιαχβέ έχει διορίσει τον Γιο Του, όπως και το επόμενο από τον προφήτη Δανιήλ:
(Δανιήλ 7:13, 14)
"Εξακολούθησα να βλέπω στα οράματα της νύχτας, και ορίστε! με τα σύννεφα των ουρανών ερχόταν κάποιος που ήταν σαν γιος ανθρώπου· και απέκτησε πρόσβαση στον Παλαιό των Ημερών, και τον έφεραν μπροστά σε Εκείνον. 14 Και σε αυτόν δόθηκε εξουσία διακυβέρνησης και αξιοπρέπεια και βασιλεία, ώστε όλοι οι λαοί, οι εθνότητες και οι γλώσσες να υπηρετούν αυτόν. Η εξουσία του για διακυβέρνηση είναι εξουσία που θα διαρκέσει στον αιώνα και δεν θα παρέλθει, και η βασιλεία του είναι βασιλεία που δεν θα καταστραφεί"
Ετσι και στην Π.Δ. και στην Κ.Δ.
γίνεται αναφορά και στον Χριστό ως τον Γιο του Θεού στον οποίο δίνεται Βασιλεία.
Αρα ξεχωρίζουν πάντα ο Ιεχωβά / Γιαχβέ
και ο Ιησύς Χριστός ως ο Γιος του Ιεχωβά / Γιαχβέ.
Γιώργος
κυριεεεεε Γιωωωωργοοοο...... διάλεξες την λάθος κουρτίνα δυστυχώς.....
πρώτα απ όλα ποιος σου ζήτησε να βρεις το ακατανόητο??????
δεύτερον δεν κάνεις καμιά αναφορά στα εδάφια που παρέθεσα.Αντι να "στριβεις δια του αραβωνος "κάνοντας ενα απλό copy paste στα εδάφια, να τα εξηγήσεις πρώτα απ όλα μέσα σου , ύστερα στο μπλοκ,
Για ποιον κάνει αναφορά ο Ιωάννης για το ποιον είδε ο Ησαΐας, λέει η δεν λέει ότι ειδε τον Χριστό ?
Οταν διάβασες την παλαιά διαθήκη στην μνκ λέει η δεν λέει οτι ο Ησαΐας είδε το Ιεχωβά?
σε εσένα απάντα κ Γιώργο μέσα σου να απαντήσεις......και μετά γράψε και κάτι για εδώ.....
και τώρα να δούμε την λάθος κουρτίνα......(ελπίζω να μην αναλύσεις μόνο την λάθος κουρτίνα σε επόμενο μήνυμα σου αλλά να απαντήσεις και μέσα σου στα προηγούμενα .. ευχαριστώ πολύ)
παμε λοιπον: Ψαλμός 2:1-8
Διά τί εφρύαξαν τά έθνη καί οι λαοί εμελέτησαν μάταια;
2 Παρεστάθησαν οι βασιλείς τής γής, καί οι άρχοντες συνήχθησαν ομού, κατά τού Κυρίου, καί κατά τού χριστού αυτού, λέγοντες,
3 Ας διασπάσωμεν τούς δεσμούς αυτών, καί άς απορρίψωμεν αφ' ημών τάς αλύσεις αυτών.
4 Ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει· ο Κύριος θέλει εκμυκτηρίσει αυτούς.
5 Τότε θέλει λαλήσει πρός αυτούς εν τή οργή αυτού, καί εν τώ θυμώ αυτού θέλει συνταράξει αυτούς.
6 Αλλ' εγώ, θέλει ειπεί, έχρισα τόν Βασιλέα μου επί Σιών, τό όρος τό άγιόν μου.
7 Εγώ θέλω αναγγείλει τό πρόσταγμα· ο Κύριος είπε πρός εμέ, Υιός μου είσαι σύ· εγώ σήμερον σέ εγέννησα·
8 Ζήτησον παρ' εμού, καί θέλω σοί δώσει τά έθνη κληρονομίαν σου, καί ιδιοκτησίαν σου τά πέρατα τής γής·
ΣΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ 1-4 Ο ΨΑΛΜΟΔΩΣ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΚΥΡΙΟ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ ΤΟΥ,ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΑ ΕΘΝΟΙ ΠΟΥ ΘΑ ΠΟΛΕΜΗΣΟΥΝ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΚΑΙ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΧΡΙΣΜΕΝΟΥ ΤΟΥ
ΛΕΕΙ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ΟΤΙ "Ας διασπάσωμεν τούς δεσμούς αυτών, καί άς απορρίψωμεν αφ' ημών τάς αλύσεις αυτών."ΑΥΤΑ ΕΛΕΓΑΝ ΟΙ"οι βασιλείς τής γής, καί οι άρχοντες συνήχθησαν "ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΟΜΩΣ ΣΤΙΧΟ "Ο καθήμενος εν ουρανοίς θέλει γελάσει· ο Κύριος θέλει εκμυκτηρίσει αυτούς "ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΜΑΣ ΔΗΞΕΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΘΑ ΕΠΙΚΡΑΤΗΣΕΙ ΤΟ "ΚΑΚΟ"
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΖΟΥΜΙ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ.....
ΛΕΕΙ Ο ΨΑΛΜΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΣΤΙΧΟ 5
"Τότε θέλει λαλήσει πρός αυτούς εν τή οργή αυτού, καί εν τώ θυμώ αυτού θέλει συνταράξει αυτούς."
ΘΑ ΛΑΛΗΣΕΙ ΛΕΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΘΥΜΟ ΑΥΤΟΥ ΘΑ ΣΥΝΤΑΡΑΞΕΙ ΑΥΤΟΥΣ....
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΣΗΜΕΙΟ....Αλλ' εγώ, θέλει ειπεί, έχρισα τόν Βασιλέα μου επί Σιών, τό όρος τό άγιόν μου.
ΤΙ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΣΤΙΧΟ 6 ΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ??ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΕΓΩ ΤΙ ΛΕΕΙ
"ΑΛΛΑ ΕΓΩ 'ΘΕΛΕΙ ΕΙΠΕΙ'(ΟΠΟΤΕ ΠΛΕΟΝ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ)ΕΓΩ ΛΕΕΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΙΕΧΩΒΑ έχρισα τόν Βασιλέα μου επί Σιών, τό όρος τό άγιόν μου.ΕΧΡΙΣΕ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΣΙΩΝ...
ΚΑΙ.....ΣΤΟΝ ΣΤΙΧΟ 7....ΛΕΕΙ Ο ΙΕΧΩΒΑ....Εγώ θέλω αναγγείλει τό πρόσταγμα· ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ο Κύριος είπε πρός εμέ, Υιός μου είσαι σύ· εγώ σήμερον σέ εγέννησα·
ΤΙ?????????ΠΟΙΟΣ ΚΥΡΙΟΣ ΕΙΠΕ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΕΧΩΒΑ ΥΙΟΣ ΜΟΥ ΕΙΣΑΙ ΕΣΥ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΕΓΕΝΝΗΣΑ??
ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΣΑ ΠΡΙΝ ΒΑΛΕΙΣ ΚΑΠΟΙΟ ΕΔΑΦΙΟ ΝΑ ΤΟ ΜΕΛΕΤΑΣ ΠΡΩΤΑ....ΚΑΙ ΜΗΝ ΠΕΙΣ ΠΩΣ ΤΟ ΣΥΜΠΕΡΑΝΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΝΑΛΥΣΗ ΣΟΥ ΕΚΑΝΑ ΑΝ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΠΕΞΗΓΗΣΗ
ΥΓΙΑΊΝΕΤΕ.....
Υ.Γ
ΟΤΑΝ ΛΕΩ "ΛΑΘΟΣ ΚΟΥΡΤΙΝΑ"ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΗΝ ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΩ ΩΣ ΥΒΡΙΣΤΗΣ ΔΕΝ ΛΕΩ ΟΤΙ ΕΝΑ ΕΔΑΦΙΟ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΓΡΑΦΗΣ ΕΙΝΑΙ ΚΟΥΡΤΙΝΑ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΦΟΡΙΚΗ Η ΠΡΟΤΑΣΗ ΔΕΙΧΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΛΑΘΟΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΓΙΩΡΓΟΥ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΔΑΦΙΟ
Μιλάμε για μεγάλο σόου......
Ο Γιώργος απαντάει σε κάποιον "κλημη" την στιγμή που τον ρωτάει κάποιος "κληρης", εκτός απ' αυτό, ο κληρης τον ρωτάει για τα χωρία ΗΣΑΙΑΣ 6 1-6 & ΙΩΑΝ 12 37-43, και ο Γιώργος του απαντάει για τα χωρία Ψαλμός 2:1-8 & Δανιήλ 7:13, 14.
Μιλάμε για το θέατρο του παραλόγου!!!
Για να μη σχολιάσω πως εγώ ρώτησα τον Γιώργο για το νέο φως της αναστάσεως των Σοδομιτών, και αυτός απάντησε για τον Μωυσή στην έρημο!!!
Γιώργο, για ένα πράγμα σε παραδέχομαι, κατάφερες να φέρεις σε αδιέξοδο τον Τσιμπιρίδη, και απ' ότι έμαθα σκέφτεται πολύ σοβαρά να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά(!)
Άντε με το καλό, και αν χρειαστείτε νονό, εδώ είμαι εγώ...
Μα ακριβώς γι' αυτό έχω ονομάσει τον κ. Γιώργο (ΜτΙ)"άρα - μάρα - κουκουνάρα", αγαπητέ Αναγνώστη. Μόνο αυτός μπορεί να γράφει τις μοναδικές άρες - μάρες - κουκουνάρες του. Άλλωστε τι θα ήταν ο "Αντιαιρετικός" χωρίς τις άρες - μάρες - κουκουνάρες του κ. Γιώργου; Απλώς τσίχλα δίχως ζάχαρη.
Ας προσδεθούμε λοιπόν να απολαύσουμε τις επόμενες άρες - μάρες - κουκουνάρες του κ. Γιώργου.
Χρήστος - αντιαιρετικός
Δυστυχώς, υπάρχουν θύματα, και μικρά παιδιά που υποφέρουν ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ στα άδυτα της αδίστακτης εταιρείας, την οποία υπηρετεί με τόσο φανατισμό ο Γιώργος.
Για να καταλάβετε τι εννοώ διαβάστε τμήμα της εσωτερικής Σκοπιάς του Ιανουαρίου 2013, Σκοπιά που απαγορεύεται να δίδουν στους ανθρώπους, αλλά είναι αποκλειστικά για εσωτερική χρήση ΜΟΝΟ για τους οπαδούς.
Δείτε πως αντιμετωπίζουν οι γονείς, τα παιδιά τους, τα οποία έχουν φύγει από την εταιρεία Σκοπιά.
ΣΚΟΠΙΑ (εσωτερική) 15 Ιανουαρίου 2013 σελ. 16:
Εντολή προς τους γονείς, από τον πιστό και φρόνιμο δούλο, κυβερνών σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
"Μη ψάχνετε δικαιολογίες για να συναναστρέφεστε το αποκομμένο παιδί σας, λόγου χάρη, μέσω τηλεφώνου ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το μόνο που σας επιτρέπουμε είναι να τρέφετε ελπίδες, πως κάποτε ίσως γυρίσει στην οργάνωση του Ιεχωβά".
Γιώργο, αν έχεις αντίρρηση για αυτό που δημοσίευσα, σε προκαλώ να δημοσιεύσεις ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που γράφει το κυβερνών σώμα, στην εσωτερική ΣΚΟΠΙΑ 15 Ιανουαρίου 2013 σελ. 16.
Τα συμπεράσματα δικά σας...
Αγνωστος αναγνώστης:
Μιλάμε για μεγάλο σόου......
Ο Γιώργος απαντάει σε κάποιον "κλημη" την στιγμή που τον ρωτάει κάποιος "κληρης", [ΔΕΝ ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΔΗΛΑΔΗ ΚΑΝΕΝΑ ΛΑΘΟΣ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ; Τι Κλήμης, τι κλήρης; - άσε που το Κλήρης μου θυμίζει είτε κληρικό είτε κλινήρη] εκτός απ' αυτό, ο κληρης τον ρωτάει για τα χωρία ΗΣΑΙΑΣ 6 1-6 & ΙΩΑΝ 12 37-43, και ο Γιώργος του απαντάει για τα χωρία Ψαλμός 2:1-8 & Δανιήλ 7:13, 14.
[Αφού λοιπόν ο Κλήρης τα κάνει θάλασσα με τα εδάφια που παρουσιάζει - μάλλον για μπεμπάκια γράφει -,
είπα να παρουσιάσω κάποια εδάφια που δίνουν τη σωστή διάσταση στο υπό συζήτηση θέμα]
Μιλάμε για το θέατρο του παραλόγου!!!
[Έτσι είναι, θέατρο στο οποίο πρέπει να διορθώνω όλα τα λάθη σας και κάθε παράτυπη φαντασίωση που 'ξεπροβάλετε' στη θεατρική παράσταση!]
Για να μη σχολιάσω πως εγώ ρώτησα τον Γιώργο για το νέο φως της αναστάσεως των Σοδομιτών, και αυτός απάντησε για τον Μωυσή στην έρημο!!!
[Πες, τι δεν κατάλαβες;
Τι δεν ξέρεις;
Οι ορθόδοξοι σιωπούν εντελώς επ' αυτού. 'ΓΚΙΚ' δεν βγάζουν για τους Σοδομίτες]
Γιώργο, για ένα πράγμα σε παραδέχομαι, κατάφερες να φέρεις σε αδιέξοδο τον Τσιμπιρίδη, και απ' ότι έμαθα σκέφτεται πολύ σοβαρά να γίνει Μάρτυρας του Ιεχωβά(!)
[Καλά, να το πιστέψω!!!
Αυτό θα μπορούσε να γίνει αφού πρώτα πεθάνει πριν τον Αρμαγεδδώνα και εφόσον μετά αναστηθεί και διαπιστώσει σε τι "κο......" πίστευε!
Αλλιώς δεν διαπιστώνω ότι είναι σε θέση να καταλάβει κάτι από την Αγία Γραφή, εφόσον ακόμα και τα απλούστατα τα μπερδεύει όσο μπορεί περισσότερο!]
Άντε με το καλό, και αν χρειαστείτε νονό, εδώ είμαι εγώ...
14 Νοεμβρίου 2012 9:34 μ.μ.
[Ρε φίλε 'αναγνώστη', βάλε και κανένα όνομα, μήπως δεν έχεις;
Πάλι ξεχνιέσαι από την πολύ σκέψη επί του θέματος. Ούτε ένα όνομα δεν βάζεις]
Γιώργος
Γιώργο, ονομάζομαι "Αναγνώστης" και διαβάζω πολύ!
Την Σκοπιά (την εσωτερική) 15 Ιανουαρίου 2013 σελ. 16, την έχεις;
Για άνοιξε, και γράψε ΑΚΡΙΒΩΣ αυτό που διατάζει το κυβερνών σώμα, τους γονείς των παιδιών που απέκοψαν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά.
Απαγορεύεται στους γονείς να καλούν στο τηλέφωνο το παιδί τους, και να του στέλνουν e-mail.
Αυτά τα γράφετε στις εσωτερικές Σκοπιές, για να μη τα μαθαίνει ο κόσμος.
Όταν κάποιος φάει το τυράκι, και πιαστεί στη φάκα, τότε τον αρχίζετε στην πλύση εγκεφάλου, και τον φτιάχνετε ρομποτάκι κανονικό.
Έτσι δεν είναι αδελφέ Γιώργο;
Δυστυχώς, υπάρχουν θύματα, και μικρά παιδιά που υποφέρουν ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ στα άδυτα της αδίστακτης εταιρείας, την οποία υπηρετεί με τόσο φανατισμό ο Γιώργος.
Για να καταλάβετε τι εννοώ διαβάστε τμήμα της εσωτερικής Σκοπιάς του Ιανουαρίου 2013, Σκοπιά που απαγορεύεται να δίδουν στους ανθρώπους, αλλά είναι αποκλειστικά για εσωτερική χρήση ΜΟΝΟ για τους οπαδούς.
Δείτε πως αντιμετωπίζουν οι γονείς, τα παιδιά τους, τα οποία έχουν φύγει από την εταιρεία Σκοπιά.
ΣΚΟΠΙΑ (εσωτερική) 15 Ιανουαρίου 2013 σελ. 16:
Εντολή προς τους γονείς, από τον πιστό και φρόνιμο δούλο, κυβερνών σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
"Μη ψάχνετε δικαιολογίες για να συναναστρέφεστε το αποκομμένο παιδί σας, λόγου χάρη, μέσω τηλεφώνου ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το μόνο που σας επιτρέπουμε είναι να τρέφετε ελπίδες, πως κάποτε ίσως γυρίσει στην οργάνωση του Ιεχωβά".
Γιώργο, αν έχεις αντίρρηση για αυτό που δημοσίευσα, σε προκαλώ να δημοσιεύσεις ΑΚΡΙΒΩΣ αυτά που γράφει το κυβερνών σώμα, στην εσωτερική ΣΚΟΠΙΑ 15 Ιανουαρίου 2013 σελ. 16.
Γιώργο Μάρτυρα του Ιεχωβά.
Παράτα τα, δε κάνεις.
Δε το΄χεις πώς το λένε;
Ζέπος
Επειδή δεν ξέρω για ποιο λόγο το σχόλιο του κ. Γιώργου (ΜτΙ), ενώ ήρθε στο ιμέηλ μου δεν φαίνεται στα σχόλια, το δημοσιεύω εγώ και ακριβώς μετά, δημοσιεύω και την απάντηση, στο συγκεκριμένο σχόλιο.
Ο/Η Γιώργος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ Π...":
Αναγνώστης:
"ΣΚΟΠΙΑ (εσωτερική) 15 Ιανουαρίου 2013 σελ. 16:
Εντολή προς τους γονείς, από τον πιστό και φρόνιμο δούλο, κυβερνών σώμα των Μαρτύρων του Ιεχωβά.
"Μη ψάχνετε δικαιολογίες για να συναναστρέφεστε το αποκομμένο παιδί σας, λόγου χάρη, μέσω τηλεφώνου ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το μόνο που σας επιτρέπουμε είναι να τρέφετε ελπίδες, πως κάποτε ίσως γυρίσει στην οργάνωση του Ιεχωβά".
Φίλε δεν γράφει η Σκοπιά 15.1.2013 όπως τα γράφεις εσύ.
Εκεί γράφει τα ακόλουθα από σελίδα 15 § 16:
<< Ο δεσμός μεταξύ γονέα και παιδιού είναι τόσο ισχυρός ώστε ο Ιεχωβά τον χρησιμοποίησε για να δείξει τη δική του αγάπη για το λαό του (Ησ. 49:15) Επομένως είναι φυσιολογικό να λυπάμαστε βαθιά όταν κάποιο αγαπημένο μέλος της οικογένειας εγκαταλείπει τον Ιεχωβά. "Έγινα ράκος", λεει μια αδελφή της οποίας η κόρη αποκόπηκε. "Αναρωτιόμουν γιατί εγκατέλειψε τον Ιεχωβά. Ένιωθα ένοχη και έριχνα το φταίξιμο στον εαυτό μου".
§ 17 Ο Ιεχωβά κατανοεί τον πόνο σας. Και εκείνος "ένιωσε λύπη στην καρδιά του" όταν στασίασε το πρώτο μέλος της ανθρώπινης οικογένειάς του και αργότερα οι περισσότεροι άνθρωποι της προκατακλυσμιαίας εποχής. (Γεν. 6:5,6) Ισως είναι δύσκολο για αυτούς που δεν έχουν ζήσει ποτέ μια τέτοια απώλεια να αντιληφθούν πόσο συντριπτική μπορεί να είναι. Εντούτοις, θα ήταν άσοφο να αφήσετε την ανάρμοστη πορεία κάποιου αποκομμένου μέλους της οικογένειας να σας απομακρύνει από τον Ιεχωβά. Πως μπορείτε λοιπόν να αντιμετωπίσετε τα αισθήματα βαθιάς λύπης όταν κάποιος από την οικογένεια εγκαταλείπει τον Ιεχωβά;
§ 18
Μη ρίχνετε το φταίξιμο στον εαυτό σας για ό,τι συνέβη. Ο Ιεχωβά έχει θέσει μια επιλογή ενώπιον των ανθρώπων, και κάθε αφιερωμένο και βαφτισμένο μέλος της οικογένειας πρέπει να "βαστάξει το δικό του φορτίο" ευθύνης. (Γαλ. 6:5) Σε
- σελίδα 16 -
τελική ανάλυση, ο Ιεχωβά θεωρεί τον αμαρτωλό - όχι εσάς - υπεύθυνο για την επιλογή του. (Ιεζ. 18:20) Επίσης, μη ρίχνετε το φταίξιμο σε άλλους. Να σέβεστε τη διευθέτηση του Ιεχωβά για διαπαιδαγώγηση. Ταχθείτε εναντίον του Διαβόλου - όχι εναντίον των ποιμένων που μεριμνούν για την προστασία της εκκλησίας. - 1 Πέτρ. 5:8,9
§ 19
Ωστόσο, αν επιλέξετε να δυσανασχετήσετε με τον Ιεχωβά, θα απομακρυνθείτε από αυτόν. Εκείνο που πραγματικά χρειάζεται το αγαπημένο μέλος της οικογένειάς σας είναι να δει ότι είστε αποφασισμένοι να βάλετε τον Ιεχωβά πάνω από οτιδήποτε άλλο - περιλαμβανομένου και του οικογενειακού δεσμού...
Μη ψάχνετε δικαιολογίες για να συναναστρέφεστε με το αποκομμένο μέλος της οικογένειας, λόγου χάρη, μέσω τηλεφώνου ή ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. (1 Κορ. 5:11) Να παραμένετε απορροφημένοι σε πνευματικές δραστηριότητες (1 Κορ. 15:58) Η αδελφή που αναφέρθηκε προηγουμένως λέει: "Ξέρω ότι πρέπει να είμαι πολυάσχολη στην υπηρεσία του Ιεχωβά και να κρατηθώ πνευματικά ισχυρή ώστε, όταν η κόρη μου επιστρέψει στον Ιεχωβά, να είμαι σε θέση να τη βοηθήσω".
§20
Η Γραφή λέει ότι η αγάπη "ελπίζει τα πάντα". (Α Κορ. 13:4,7) Δεν είναι λάθος να τρέφετε την ελπίδα ότι το αγαπημένο σας πρόσωπο θα επιστρέψει. Κάθε χρόνο πολλά αποκομμένα άτομα μετανοούν και επιστρέφουν στην οργάνωση του Ιεχωβά. Ο Ιεχωβά δεν δυσφορεί με τη μετάνοιά τους. Απεναντίας, είναι "πρόθυμος να συγχωρεί". - Ψαλμ. 86:5 ..."
ΕΤΣΙ ΤΙ ΘΑ ΠΕΙ ΑΝΑΓΝΩΣΤΗ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ:
"Το μόνο που σας επιτρέπουμε [ΤΟ ΜΟΝΟ ;;; ΠΟΥ ΣΑΣ Ε_Π_Ι_Τ_Ρ_Ε_Π_Ο_Υ_Μ_Ε ;;; ] είναι να τρέφετε ελπίδες, πως κάποτε ίσως γυρίσει στην οργάνωση του Ιεχωβά".>>
Aναγνώστη,
δεν είναι κατά λάθος αυτό που γράφεις.
ΕΠΙΤΗΔΕΣ το γράφεις για να δώσεις λανθασμένη εντύπωση, λέγοντας "το μόνο που σας επιτρέπουμε..."
ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΑΠΛΩΣ ΨΕΜΑ.
Γιώργος
Ανάρτηση από τον/τη Γιώργος στο ΑΝΤΙΑΙΡΕΤΙΚΟΣ τη 15 Νοεμβρίου 2012 12:53 π.μ.
Γιώργο, αυτό ακριβώς έγραψα και εγώ.
Μήπως ξεχνάς ότι, ανταρσία κατά του "δούλου" σημαίνει ανταρσία κατά του Ιεχωβά;
Εσύ με συμπλήρωσες, και πολύ ορθά έγραψες ότι, αυτές οι διαταγές δεν ισχύουν μόνο για τα παιδιά των οικογενειών, αλλά ισχύουν για ΟΛΑ τα μέλη της οικογένειας, και γενικότερα για ΟΛΟΥΣ τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, που κάποια στιγμή θελήσουν να αλλάξουν, να φύγουν από την οργάνωση, και να ασπαστούν τον Χριστιανισμό.
Τώρα αν κόλλησες στην φράση: "δεν σας επιτρέπουμε", αυτό είναι θέμα λογικής, εφόσον ξεκάθαρα διατυπώνεται, όπως και εσύ έγραψες, ότι απαγορεύεται οι γονείς, ακόμη και να σκεφτούν, το να τηλεφωνήσουν στο αποκομμένο μέλος, ή να του γράψουν κάποιο μήνυμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
Σκοπιά (εσωτερική) 15 Ιανουαρίου σελ. 16
Επίσης, στην εσωτερική Σκοπιά του Δεκεμβρίου 2012, στις ερωτήσεις από τους αναγνώστες, το κυβερνών σώμα, επιτρέπει την δολοφονία ασθενών στα νοσοκομεία, ή αλλού, καθώς και την δολοφονία των εμβρύων, και των γονιμοποιημένων ωαρίων, των κατεψυγμένων εμβρύων, αν κάποιο ζευγάρι το θεωρήσει σωστό. Αλλά επειδή θέλεις να ακριβολογούμε, και συμφωνώ και εγώ με αυτό, θα παραθέσω με ακρίβεια τις λέξεις του κυβερνώντος σώματος, για την εσκεμμένη δολοφονία των εμβρύων.
"Οι γονείς μπορούν να επιτρέψουν την απόψυξη των εμβρύων που έχουν καταψυχθεί σε άζωτο. Χωρίς το τεχνητό περιβάλλον της κατάψυξης, σύντομα τα έμβρυα δεν θα είναι βιώσιμα. Το αντρόγυνο πρέπει να αποφασίσει αν θα το επιτρέψει αυτό".
(Εσωτερική Σκοπιά του Δεκεμβρίου 2012 στις ερωτήσεις από τους αναγνώστες).
Αν κάποιος ασθενής βρίσκεται υπό τεχνητή υποστήριξη της ζωής, τότε το αν θα πεθάνει, ή αν θα ζήσει, αυτό το αποφασίζουν τα μέλη της οικογένειας. Όπως και στην περίπτωση των εμβρύων που αποκτήθηκαν με εξωσωματική γονιμοποίηση.
"Αν η μηχανική υποστήριξη είναι το μόνο μέσο που διατηρεί κάποιον στη ζωή. Τα μέλη της οικογένειας πρέπει να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν ή αν θα διακόψουν την τεχνητή υποστήριξη".
Εσωτερική Σκοπιά Δεκεμβρίου 2012. Ερωτήσεις από αναγνώστες.
Γιώργο, τι έχεις να πεις, για αυτές τις μεθόδους δολοφονίας που προτρέπει το κυβερνών σώμα, να εφαρμόσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
οτι να ναι ....κ Γιωργο....
δεν εχεις τι να πεις και αρχιζεις με τις θαλασσες...αν κρινω στο οτι ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕΣ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠ ΟΣΑ ΕΓΡΑΨΑ ισως να αφυπνησα λιγο αυτο που εχεις βαλει σε λιθαργο....ΤΗΝ ΣΚΕΨΗ....
Αγαπητέ κ.Κληρη,
δεν υπάρχει δυνατότητα σκέψης, ούτε κρίσης, ούτε καν το δικαίωμα να έχουν άποψη δεν επιτρέπει το κυβερνών σώμα, στα βαπτισμένα μέλη.
Όπως ίσως γνωρίζετε, κατά το βάπτισμα τους ως Μάρτυρες του Ιεχωβά, δηλώνουν, και υπογράφουν, την απόλυτη υποταγή τους, και την απόλυτη υπακοή, και ταύτιση τους, ακόμη και αν αντιμετωπίσουν τον θάνατο, στην εταιρεία Σκοπιά.
Είναι αυτό που λέμε: "πουλημένα τομάρια".
Αν δεν γίνει θαύμα, και αν ο Τριαδικός Θεός δεν σπάσει τις αλυσίδες του διαβόλου, και της αίρεσης, αν δεν συμβεί αυτό, τότε τίποτα και κανένας στον κόσμο, δεν δύναται να σώσει τον αιρετικό εκ' της πλάνης αυτού.
Να σημειώσουμε εδώ, ότι οι Μάρτυρες του Ιεχωβά δεν είναι μια απλή αίρεση. Αποτελούν το σύνολο όλων των αιρέσεων, και των κακοδοξιών, που δημιούργησε ο διάβολος εδώ και είκοσι αιώνες.
Ο Διάβολος φοβάται τους Μάρτυρες του Ιεχωβά περισσότερο από κάθε άλλον.
Γι' αυτό προσπάθησε να τους εξοντώσει - όπως ο Χίτλερ - αλλά δεν τα κατάφερε ούτε και θα τα καταφέρει.
Άλλωστε το γράφει και η Αποκάλυψη!
Αναγνώστης:
"Γιώργο, τι έχεις να πεις, για αυτές τις μεθόδους δολοφονίας που προτρέπει το κυβερνών σώμα, να εφαρμόσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
15 Νοεμβρίου 2012 2:03 μ.μ."
Προτείνω όσοι ακούν τέτοιες διαδόσεις
να διαβάσουν οι ίδιοι προσωπικά την Σκοπιά για να διαπιστώσουν οι ίδιοι τι λέει η Σκοπιά και όχι να παρασύρονται από λασπολογίες άλλων.
Τότε θα διαπιστώσουν ότι η Σκοπιά γράφει πολύ λογικά και σωστά από γραφική άποψη.
Γιώργο, εγώ παραθέτω από την Σκοπιά.
Η Σκοπιά τα γράφει όλα αυτά, μέσω του αγίου πνεύματος, που έρχεται από τον αγωγό του Ιεχωβά.
Τα υπόλοιπα που γράφεις είναι περιττά.
@ Δείτε πως αντιμετωπίζουν οι γονείς, τα παιδιά τους, τα οποία έχουν φύγει από την εταιρεία Σκοπιά. @
Συνεπέστατους με τας Γραφάς τούς βρίσκω. Τι έλεγε ο Ιησούς;
«Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος, και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος.»
Άλλωστε το είχε ξεκαθαρίσει:
«ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής. Και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.»
Filos.
Όταν είδε ο Filos, ότι ο Γιώργος "τα βρήκε μπαστούνια", τότε, έτρεξε προς βοήθεια, με άσχετο σχόλιο - δόλωμα.
Αναγνώστης:
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟ ΖΟΥΜΙ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ.....
ΛΕΕΙ Ο ΨΑΛΜΟΔΟΣ ΣΤΟΝ ΣΤΙΧΟ 5
"Τότε θέλει λαλήσει πρός αυτούς εν τή οργή αυτού, καί εν τώ θυμώ αυτού θέλει συνταράξει αυτούς."
ΘΑ ΛΑΛΗΣΕΙ ΛΕΕΙ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ ΚΑΙ ΕΝ ΤΩ ΘΥΜΟ ΑΥΤΟΥ ΘΑ ΣΥΝΤΑΡΑΞΕΙ ΑΥΤΟΥΣ....
ΜΠΡΑΒΟ. 'και εν τω θυμώ ...'
ΕΙΔΕΣ τι καλα που το λέει;
Διαφώνησε κανένας;
ΚΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΩΡΑΙΟ ΣΗΜΕΙΟ....Αλλ' εγώ, θέλει ειπεί, έχρισα τόν Βασιλέα μου επί Σιών, τό όρος τό άγιόν μου.
ΤΙ ΛΕΕΙ ΣΤΟΝ ΣΤΙΧΟ 6 ΚΥΡΙΕ ΓΙΩΡΓΟ??ΘΑ ΣΑΣ ΠΩ ΕΓΩ ΤΙ ΛΕΕΙ
"ΑΛΛΑ ΕΓΩ 'ΘΕΛΕΙ ΕΙΠΕΙ'(ΟΠΟΤΕ ΠΛΕΟΝ ΞΕΚΙΝΑΝΕ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ)ΕΓΩ ΛΕΕΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΙΕΧΩΒΑ έχρισα τόν Βασιλέα μου επί Σιών, τό όρος τό άγιόν μου.ΕΧΡΙΣΕ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΙΕΧΩΒΑ ΤΟΝ ΒΑΣΙΛΕΑ ΤΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΣΙΩΝ...
ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ. Διαφώνησε κανένας θεωρώντας ότι ο Βασιλιάς Χριστός δεν είναι ο διορισμένος Βασιλιάς του Θεού και θεωρώντας ότι είναι κάποιος ξένος άγνωστος στον Θεό, και ότι δεν είναι ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑΣ διορισμένος από τον ίδιο του Θεό;
Γιώργος
Ο Αναγνώστης είπε...
Όταν είδε ο Filos, ότι ο Γιώργος "τα βρήκε μπαστούνια", τότε, έτρεξε προς βοήθεια, με άσχετο σχόλιο - δόλωμα.
16 Νοεμβρίου 2012 11:40 π.μ.
Μπαστούνια από εδώ,
δολώματα από εκεί...
σιγά - σιγά κάποιος θα αεχίσει να φοβάται και τη σκιά του... σαν να τον κυνηγάει.
... θα αρχίσει...
«Ο φιλών πατέρα ή μητέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος, και ο φιλών υιόν ή θυγατέρα υπέρ εμέ ουκ έστι μου άξιος.»
Άλλωστε το είχε ξεκαθαρίσει:
«ήλθον γαρ διχάσαι άνθρωπον κατά του πατρός αυτού και θυγατέρα κατά της μητρός αυτής και νύμφην κατά της πενθεράς αυτής. Και εχθροί του ανθρώπου οι οικιακοί αυτού.»
Filos.
Η Αγία Γραφή αποτελεί 'δόλωμα' για τον Αναγνώστη.
Άρα όταν 'φταίει η Αγία Γραφή και ο Θεός', επειδή ο Γιος του Θεού είπε τέτοια πράγματα - που δεν βολεύουν - μετά το φταίξιμο πέφτει στη Σκοπιά, σαν να μη το λέει η Α.Γ.
Ο/Η Χρήστος - αντιαιρετικός είπε...
Επειδή δεν ξέρω για ποιο λόγο το σχόλιο του κ. Γιώργου (ΜτΙ), ενώ ήρθε στο ιμέηλ μου δεν φαίνεται στα σχόλια, το δημοσιεύω εγώ και ακριβώς μετά, δημοσιεύω και την απάντηση, στο συγκεκριμένο σχόλιο.
Ο/Η Γιώργος άφησε ένα νέο σχόλιο για την ανάρτησή σας "ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΣ ΤΗΝ ΕΡΩΤΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ Π...":
Ευχαριστώ κ.Χρήστο.
Και σε άλλες περιπτώσεις εχω διαπιστώσει ότι τα σχόλιά μου που ήταν αρχικά, μετά είχαν έξαφανιστεί.
Καμιά φορά οι υπολογιστές ίσως είναι υπερφορτωμένοι ή γίνονται τυχαίες παραλείψεις από τον Server στην καταχώριση απαντήσεων.
Γιώργο, αυτό ακριβώς έγραψα και εγώ.
Μήπως ξεχνάς ότι, ανταρσία κατά του "δούλου" σημαίνει ανταρσία κατά του Ιεχωβά;
Εσύ με συμπλήρωσες, και πολύ ορθά έγραψες ότι, αυτές οι διαταγές δεν ισχύουν μόνο για τα παιδιά των οικογενειών, αλλά ισχύουν για ΟΛΑ τα μέλη της οικογένειας, και γενικότερα για ΟΛΟΥΣ τους Μάρτυρες του Ιεχωβά, που κάποια στιγμή θελήσουν να αλλάξουν, να φύγουν από την οργάνωση, και να ασπαστούν τον Χριστιανισμό.
Τώρα αν κόλλησες στην φράση: "δεν σας επιτρέπουμε", αυτό είναι θέμα λογικής, εφόσον ξεκάθαρα διατυπώνεται, όπως και εσύ έγραψες, ότι απαγορεύεται οι γονείς, ακόμη και να σκεφτούν, το να τηλεφωνήσουν στο αποκομμένο μέλος, ή να του γράψουν κάποιο μήνυμα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο.
Σκοπιά (εσωτερική) 15 Ιανουαρίου σελ. 16
Επίσης, στην εσωτερική Σκοπιά του Δεκεμβρίου 2012, στις ερωτήσεις από τους αναγνώστες, το κυβερνών σώμα, επιτρέπει την δολοφονία ασθενών στα νοσοκομεία, ή αλλού, καθώς και την δολοφονία των εμβρύων, και των γονιμοποιημένων ωαρίων, των κατεψυγμένων εμβρύων, αν κάποιο ζευγάρι το θεωρήσει σωστό. Αλλά επειδή θέλεις να ακριβολογούμε, και συμφωνώ και εγώ με αυτό, θα παραθέσω με ακρίβεια τις λέξεις του κυβερνώντος σώματος, για την εσκεμμένη δολοφονία των εμβρύων.
"Οι γονείς μπορούν να επιτρέψουν την απόψυξη των εμβρύων που έχουν καταψυχθεί σε άζωτο. Χωρίς το τεχνητό περιβάλλον της κατάψυξης, σύντομα τα έμβρυα δεν θα είναι βιώσιμα. Το αντρόγυνο πρέπει να αποφασίσει αν θα το επιτρέψει αυτό".
(Εσωτερική Σκοπιά του Δεκεμβρίου 2012 στις ερωτήσεις από τους αναγνώστες).
Αν κάποιος ασθενής βρίσκεται υπό τεχνητή υποστήριξη της ζωής, τότε το αν θα πεθάνει, ή αν θα ζήσει, αυτό το αποφασίζουν τα μέλη της οικογένειας. Όπως και στην περίπτωση των εμβρύων που αποκτήθηκαν με εξωσωματική γονιμοποίηση.
"Αν η μηχανική υποστήριξη είναι το μόνο μέσο που διατηρεί κάποιον στη ζωή. Τα μέλη της οικογένειας πρέπει να αποφασίσουν αν θα συνεχίσουν ή αν θα διακόψουν την τεχνητή υποστήριξη".
Εσωτερική Σκοπιά Δεκεμβρίου 2012. Ερωτήσεις από αναγνώστες.
Γιώργο, τι έχεις να πεις, για αυτές τις μεθόδους δολοφονίας που προτρέπει το κυβερνών σώμα, να εφαρμόσουν οι Μάρτυρες του Ιεχωβά;
Αγαπητέ κ.Γιώργο ‘πρεσβύτερε’ τών εν Γερμανία ΜτΙ
Εντύπωση προκαλεί εις πάντας τούς αναγνώστες τού Αντιαιρετικού η στάση που έχετε υιοθετήσει το να μην θέλετε να καταλάβετε πράγματα που τα καταλαβαίνει ακόμη κι ένα μειράκιον. Κι όχι μόνον αρνείστε παντιοτρόπως να τα εννοήσετε, αλλά μεταβιβάζετε κιόλας την ευθύνης τής μη κατανοήσεως εις τον συνομιλητή σας κι έτσι αισθάνεσθε αμέτοχος ευθυνών.
Επειδή λοιπόν αισθάνομαι ότι απέναντι μου, δεν έχω πλέον έναν ευφυή άνθρωπο (εφόσον αρνείται πεισματικά να καταλάβει τα αυτονόητα), αλλά έναν συνομιλητή ΠΟΛΥ ΚΑΤΩΤΕΡΟΥ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΟΥ ΕΠΙΠΕΔΟΥ (και μην το θεωρείτε αυτό προσβολή εφόσον ΕΣΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ με την συμπεριφορά σας υποβιβάζετε τον εαυτό σας εις αυτό το επίπεδο), τότε πέφτω κι εγώ εις το δικό σας επίπεδο και αρχίζουμε την «αλφάβητο» από το πρώτο γράμμα, το Α.
Δεν θα σάς βομβαρδίζω εφεξής με ολόκληρα κείμενα γεμάτα από χωρία, αλλά θα ξεκινήσουμε σιγά-σιγά (στράτα–στρατούλα δηλαδή) μήπως και κατορθώσουμε να θέσουμε σε λειτουργία τον κάτοικο εντός τής κεφαλής σας (ΕΑΝ βεβαίως κατοικείται!)
«απεκρίθησαν ουν οι Ιουδαίοι και είπον αυτώ• τί σημείον δεικνύεις ημίν ότι ταύτα ποιείς; απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτοίς• λύσατε τον ναόν τούτον, και εν τρισίν ημέραις ΕΓΕΡΩ αυτόν...εκείνος δε έλεγε περί τού ναού τού σώματος αυτού» (Ιωάν. β:18-19, 21)
Μπορείτε σάς παρακαλούμε, κ.Γιώργο, να μάς εξηγήσετε, ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ εννοούσε ο Χριστός όταν έλεγε: «Θανατώστε αυτό το σώμα και σε τρεις ημέρες ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ αυτό θα το εγείρω, θα το αναστήσω»;;;
ΥΠΕΝΘΥΜΙΣΗ:
Δεν επιθυμούμε κ.Γιώργο να μάς κάνετε την γνωστή εις τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά Αγιογραφική «βόλτα» και να μάς υποδεικνύετε χωρία εις τις Πράξεις ή εις τούς Αποστόλους που να κάνουν λόγο ότι τον Χριστό τον ανέστησε ο Πατέρας Του! Όχι, κ.Γιώργο. Επιθυμούμε σφόδρα να μάς απαντήσετε ΕΠ’ ΑΥΤΟΥ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ τού χωρίου χωρίς να αναφέρετε οποιοδήποτε άλλο εδάφιο.
Δηλαδή για να καταλάβετε, δεν επιθυμούμε να μάς το εξηγήσετε μέσω Λαμίας (δηλαδή μέσω Χρήστου Αντιαιρετικού!!!). Δεν θέλουμε δηλαδή να μάς το εξηγήσετε χρησιμοποιώντας ως άλλοθι άλλα χωρία, αλλά θέλουμε να επικεντρωθείτε εις ΑΥΤΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ το χωρίο και να μάς εξηγήσετε ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ εννοούσε ο Χριστός όταν είπε: «ΕΓΕΡΩ το σώμα Μου»!
Αναμένουμε μία ΣΟΒΑΡΗ εκ μέρους σας ερμηνεία
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
τυπογραφικό:
προσπάθησα να μη προσφύγω...
γιατί δεν εμφανίζεται η απάντηση που μόλις έγραψα για τον κ.Τσιμπιρίδη παρά μόνο μια μικρή τυπογραφική διόρθωση;
Να τη ξαναγράψω ή ο κ.Χρήστος θα την αντιγράψει ξανά από το Ιμέηλ του;
Ευχαριστώ κ.Χρήστο
ΕΛΠΙΖΩ ότι θα καταχωρηθεί αυτή τη φορά
κ.Τσιμπιρίδης:
"«απεκρίθησαν ουν οι Ιουδαίοι και είπον αυτώ• τί σημείον δεικνύεις ημίν ότι ταύτα ποιείς; απεκρίθη Ιησούς και είπεν αυτοίς• λύσατε τον ναόν τούτον, και εν τρισίν ημέραις ΕΓΕΡΩ αυτόν...εκείνος δε έλεγε περί τού ναού τού σώματος αυτού» (Ιωάν. β:18-19, 21)"
Πρέπει λοιπόν κ.Τσιμπιρίδη να μη χρησιμοποιήσω άλλα εδάφια, όπως ζητάτε, παρόλο που η Αγία Γραφή αυτοερμηνεύεται ως σύνολο, καθώς άλλα εδάφια αποσαφηνίζουν το ίδιο θέμα, ώστε να γίνεται κατανοητό.
Αλλά ας κάνω αυτό που ζητάτε.
Απομονώνοντας λοιπόν το εδάφιο από κάθε άλλο και κάνοντας την παρένθεση ότι ο Χριστός γνώριζε τι θα έκανε - ενώ ταυτόχρονα δεν γνώριζε τη ώρα και την ημέρα της 2ας παρουσίας του.
(Αυτονόητα γνώριζε μόνο ό,τι του αποκάλυπτε ο Πατέρας του.)
Ο Χριστός λοιπόν προγνώριζε τι θα έκανε με το σώμα του.
Θα το ΗΓΕΙΡΕ.
Αυτό εξηγείται ως εξής:
Θα μπορούσε να το "εγείρει", μετά την ανάστασή του ως πνεύμα, εφόσον ξαναέγινε ο ίδιος "ο Λόγος" που υπήρχε δίπλα στον Θεό προτού έρθει στη γη.
Εφόσον το υλικό σώμα του δεν βριστόταν πλέον στον τάφο, ο Χριστός απέδειξε ότι ήταν σε θέση να λαμβάνει το ίδιο σώμα - όπως και οποιοδήποτε άλλο υλικό σώμα - ΑΠΟ ΑΝΩΤΕΡΗ ΘΕΣΗ ΠΛΕΟΝ και ΑΠΟ ΑΝΩΤΕΡΗ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΜΕ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΙΜΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΣΩΜΑ, εφόσον το θαύμα της ανάστασης μπορούσε να το πιστοποιεί κάθε φορά που εμφανιζόταν με το σώμα το γνωστό ΚΑΙ ΜΕ ΑΝΩΤΕΡΟ ΤΡΟΠΟ, επειδή δεν περιοριζόταν στο σώμα αυτό, αλλά μπορούσε να εμφανίζεται με κάθε σώμα που επέλεγε.
Αν και στον Θωμά
- βλέπετε ότι δεν μπορούμε να αποφύγουμε τη χρήση γραφικών εδαφίων, έστω κι αν δεν τα καταγράφουμε, επειδή οι αναφορές από τους τέσσερεις ευαγγελιστές αποτελούν τη βάση αυτών που λέμε -
εμφανίστηκε με πληγές που είχε υποστεί από καρφιά,
δεν είχε γίνει το ίδιο όταν τον είδε για πρώτη φορά μετά την ανάστασή του η Μαρία η Μαγδαληνή
- ούτε τον αναγνώρισε
(Δεν αναγνωριζόταν ούτε από τα ενδύματά του ούτε από τη μορφή του / εμφάνισή του)
- ούτε και άλλοι μαθητές τον αναγνώριζαν επίσης (αναφέρομαι στους δύο μαθητές που περπατούσε μαζί τους προς την Εμμαούς και μετά "αὐτὸς ἄφαντος ἐγένετο ἀπ' αὐτῶν" Λουκάς κεφ. 24 ) -
ούτε από την ομιλία του που θα έπρεπε να ήταν χαρακτηριστικά γνωστή,
ούτε από την εμφάνισή του,
ούτε από τα ενδύματα που "φορούσε".
Το ρήμα 'εγείρω' βέβαια έχει και τη σημασία 'σηκώνω" όπως π.χ.
στο
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 12:11
"ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς· τίς ἔσται ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃς ἕξει πρόβατον ἓν καὶ ἐὰν ἐμπέσῃ τοῦτο τοῖς σάββασιν είς βόθυνον, οὐχὶ κρατήσει αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ;"
και στο ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:46 "ἐγείρεσθε ἄγωμεν"
Εδώ ζωντανοί "ἐγείρονται" για να φύγουν και δεν 'ανασταίνονται'.
Έτσι το εν λόγω εδάφιο αφήνει ανοιχτή και τη σημασία αυτή.
Ο αναστημένος πλέον Ιησούς,
το επόμενο δευτερόλεπτο θα μπορούσε - με κάθε εξουσία από τον πατέρα του να "σηκώσει" το ανθρώπινο θυσιασμένο σώμα,
ώστε να μη δημιουργηθεί η ισχυρότατη εντύπωση ότι δεν αναστήθηκε - άλλωστε γνώριζε ο Χριστός ήδη ότι αυτό ακριβώς έπρεπε να γίνει, εφόσον είπε "ΘΑ ΕΓΕΙΡΩ ΑΥΤΟΝ (τον ναό - το σώμα που θυσίασε)"
Έτσι το εν λόγω χωρίο εξηγείται και με αυτό τον τρόπο,
ήτοι
"ΕΓΕΙΡΕ", 'σήκωσε' / απομάκρυνε το θυσιασμένο σώμα του αμέσως μετά την ανάστασή του σε ανώτερη πνευματική μορφή
ή
εκτός το ότι είχαν ήδη δοθεί σχετικές οδηγίες στον Χριστό από τον Πατέρα του, ώστε να μπορούσε να μιλήσει με απόλυτη σιγουριά και βεβαιότητα ("ΘΑ ΕΓΕΙΡΩ ΑΥΤΟΝ"), όπως και στο θάνατό του με τα λόγια "τετέλεσται" (= έχει επιτελεστεί / έχει αποπερατωθεί) Ιωάννης 19:28,30
Γιώργος
Υ.Γ. Αν και προσπάθησα να μη προσφύγω σε όλα τα άλλα σχετιζόμενα εδάφια που "φωτίζουν" το εν λόγω εδάφιο, εντούτοις όλες οι αναφορές σχετίζονται γενικά αναγκαστικά με την Α.Γ. αλλιώς δεν θα μιλούσαμε για τον Χριστό.
Εφόσον η απάντησή μου καταχωρήθηκε δεν χρειάζεται κ.Χρήστο να τη ξανακαταχωρήσετε.
Σας ευχαριστώ!
Κ. Γιώργο καλησπέρα. Διαπίστωσα τελικά τι φταίει, και τα 2 σχόλια σου δεν εμφανίστηκαν. Τα πηγαίνει - δεν ξέρω για ποιο λόγο - στα "Ανεπιθύμητα", οπότε πρέπει να τα εγκρίνω εγώ για να δημοσιευτούν. Τώρα που βρήκα την αιτία δεν θα υπάρχει πρόβλημα, μόνο όταν θα είμαι εκτός υπολογιστή.
Χρήστος - αντιαιρετικός
Επιπρόσθετα σε αυτό που έγραψα:
Έτσι το εν λόγω χωρίο εξηγείται και με αυτό τον τρόπο,
ήτοι
"ΕΓΕΙΡΕ", 'σήκωσε' / απομάκρυνε το θυσιασμένο σώμα του αμέσως μετά την ανάστασή του σε ανώτερη πνευματική μορφή
ή
εκτός το ότι είχαν ήδη δοθεί σχετικές οδηγίες στον Χριστό από τον Πατέρα του, ώστε να μπορούσε να μιλήσει με απόλυτη σιγουριά και βεβαιότητα ("ΘΑ ΕΓΕΙΡΩ ΑΥΤΟΝ"), όπως και στο θάνατό του με τα λόγια "τετέλεσται" (= έχει επιτελεστεί / έχει αποπερατωθεί) Ιωάννης 19:28,30
θα μπορούσε να έχει δοθεί η εξουσία στον αναστημένο Χριστό να διαχειριστεί ο ίδιος προσωπικά - τα επόμενα δευτερόλεπτα μετά την ανάστασή του σε ανώτερη πνευματική μορφή (έχοντας υπόψη το γνωστό 'σάρκα και αίμα δεν κληρονομούν τη Βασιλεία') το θυσιασμένο για την ανθρωπότητα ανθρώπινο σώμα του που κείτονταν στον τάφο.
Ο αναστημένος Χριστός γνώριζε τι έπρεπε να κάνει.
Γιώργος
Ευχαριστώ κ.Χρήστο
Αγαπητέ κ.Γιώργο
Πριν σχολιάσω την απάντησή σας, για να έχω μία πληρέστερη άποψη τού σκεπτικού σας, θα σάς παρακαλούσα να μού απαντήσετε και εις τις εξής δύο ερωτήσεις:
1) Όταν ο Χριστός έλεγε «ΕΓΩ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν» (Ιωάν. 10:30) μιλούσε ως Ιησούς ή ως Λόγος (Μιχαήλ); Δηλαδή αυτό το «εγώ» σε ποιον ακριβώς αναφέρεται; Απαντήστε μου σάς παρακαλώ ΜΟΝΟΝ σε αυτό που σάς ρωτάω χωρίς να επεκταθείτε σε αναλύσεις και σχολιασμούς εις το τί ακριβώς συνίσταται η ισότητα Πατρός-Υιού.
2) «ὅτε οὖν ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν, ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγε, καὶ ἐπίστευσαν ΤΗ ΓΡΑΦΗ καὶ τῷ λόγῳ ὃν εἶπεν ὁ Ἰησοῦς» (Ιωάν. 2:22).
Όταν κ.Γιώργο το κείμενο λέγει, ότι οι μαθητές «ἐπίστευσαν τῇ γραφῇ» μπορείτε να μάς διευκρινήσετε για ΠΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ Γραφή γίνεται λόγος και ΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ τής Γραφής εδώ υπονοείται;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ
Φέρουμε εις γνώση των συμμετεχόντων στο διάλογο τα εξής: Στις 19 Δεκεμβρίου ο «Αντιαιρετικός» κλείνει 5 χρόνια. Επ’ ευκαιρία λοιπόν αυτού του γεγονότος, αποφάσισα ως διαχειριστής του, να αλλάξω στάση απέναντι στα σχόλια των αναγνωστών, επειδή διαπίστωσα πως πολλάκις δημιουργείται κυκεώνας σχολίων και συσκοτίζεται παρά διαφωτίζεται το οποιοδήποτε θέμα, με αποτέλεσμα ο οποιοσδήποτε αναγνώστης όχι μόνο να μην μπορεί να παρακολουθήσει το διάλογο αλλά και τελικά να μην βγαίνει τίποτα χρήσιμο και ωφέλιμο, στην ουσία δηλαδή να αποτυγχάνει ο οιοσδήποτε διάλογος. Έτσι από την 20η Δεκεμβρίου η στάση μου απέναντι σε οποιοδήποτε σχόλιο θα είναι άκρως αυστηρή. Οποιοδήποτε σχόλιο ανώνυμο, υβριστικό και μη έχων σχέση με το θέμα του άρθρου θα διαγράφεται πάραυτα. Βεβαίως θα υπάρχει ενημέρωση του κοινού στην πρώτη σελίδα του «Αντιαιρετικού» σε περίοπτη θέση ώστε να είναι διακριτό σε όλους.
Σας ευχαριστώ
Χρήστος – αντιαιρετικός
Αγαπητέ κ.Γιώργο
Πριν σχολιάσω την απάντησή σας, για να έχω μία πληρέστερη άποψη τού σκεπτικού σας, θα σάς παρακαλούσα να μού απαντήσετε και εις τις εξής δύο ερωτήσεις:
1) Όταν ο Χριστός έλεγε «ΕΓΩ καὶ ὁ πατὴρ ἕν ἐσμεν» (Ιωάν. 10:30) μιλούσε ως Ιησούς ή ως Λόγος (Μιχαήλ); Δηλαδή αυτό το «εγώ» σε ποιον ακριβώς αναφέρεται; Απαντήστε μου σάς παρακαλώ ΜΟΝΟΝ σε αυτό που σάς ρωτάω χωρίς να επεκταθείτε σε αναλύσεις και σχολιασμούς εις το τί ακριβώς συνίσταται η ισότητα Πατρός-Υιού.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
κ.Τσιμπιρίδη, ο Ιησούς μιλούσε ως αυτό που ήταν τότε, ως ο άνθρωπος Ιησούς.
Ο Ιησούς με το να πει "ΕΓΩ και ο Πατέρας ΕΝ [όχι 'ένας'] είμαστε"
δεν αναφέρεται σε ισότητα
αλλά
σε συνεργασία και ενότητα 'επί σκοπώ',
ακριβώς όπως ο απόστολος Παύλος και ο Απολλώς ήταν "ΕΝ", ενωμένοι ως συνεργάτες,
(Α Κορινθίους 3:6-8)
"ἐγὼ ἐφύτευσα, Ἀπολλῶς ἐπότισεν...
ὁ φυτεύων δὲ καὶ ὁ ποτίζων ἕν εἰσιν"
Άρα έχουμε μια παρόμοια περιγραφή ενότητας και συνεργασίας 'επί σκοπώ'
1.
ανάμεσα στον Ιησού και στον Θεό
όπως και
2.
ανάμεσα στον απ. Παύλο και στον Απολλώ,
χωρίς να γίνεται σύγκριση μεταξύ τους όσον αφορά την 'ποιότητα', 'πολυτιμότητα' και 'ποσότητα' συμμετοχής και προσφοράς.
Γιώργος
«ὅτε οὖν ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν, ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγε, καὶ ἐπίστευσαν ΤΗ ΓΡΑΦΗ καὶ τῷ λόγῳ ὃν εἶπεν ὁ Ἰησοῦς» (Ιωάν. 2:22).
Όταν κ.Γιώργο το κείμενο λέγει, ότι οι μαθητές «ἐπίστευσαν τῇ γραφῇ» μπορείτε να μάς διευκρινήσετε για ΠΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ Γραφή γίνεται λόγος και ΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ τής Γραφής εδώ υπονοείται;
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
18 Νοεμβρίου 2012 3:32 π.μ.
Για τον Χριστό υπήρχαν πολλές προφητείες.
Εφόσον οι μαθητές του τον δέχθηκαν και τον αναγνώρισαν ως 'Μεσσία',
γνώριζαν αρκετές προφητείες που εφαρμοζόταν σε αυτόν,
αλλά δεν κατανοούσαν αυτές που αναφερόταν στο θάνατό του και στην ανάστασή του, όπως π.χ.
1.
(Ησαΐας 53:5-7)
"Αυτός, όμως, διατρυπήθηκε για την παράβασή μας· συντρίφτηκε για τα σφάλματά μας ... Σαν πρόβατο φέρθηκε στη σφαγή"
2.
(Ψαλμός 16:10)
"Διότι δεν θα αφήσεις την ψυχή μου στον Σιεόλ."
Στην αρχή οι μαθητές του Χριστού δεν καταλάβαιναν όλες τις προφητείες στη ΓΡΑΦΗ (Π.Δ.), όπως αναφέρεται:
1.
(Ιωάννης 12:16)
"Αυτά οι μαθητές του δεν τα κατάλαβαν στην αρχή, όταν όμως ο Ιησούς δοξάστηκε, τότε θυμήθηκαν ότι αυτά ήταν γραμμένα σχετικά με αυτόν"
[KEIMENO: "ταῦτα οὐκ ἔγνωσαν αὐτοῦ οἱ μαθηταὶ τὸ πρῶτον ἀλλ’ ὅτε ἐδοξάσθη Ἰησοῦς τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ’ αὐτῷ γεγραμμένα"]
2.
(Ιωάννης 20:9)
"Διότι δεν είχαν διακρίνει ακόμη τη γραφή, ότι πρέπει να αναστηθεί από τους νεκρούς."
[ΚΕΙΜΕΝΟ: "οὐδέπω γὰρ ᾔδεισαν τὴν γραφὴν ὅτι δεῖ αὐτὸν ἐκ νεκρῶν ἀναστῆναι."]
Γιώργος
Αγαπητέ κ.Γιώργο
Σε προηγούμενο σχόλιό μας σάς ζητήσαμε να αναλύσετε την παράδοξη ρήση τού Ιησού Χριστού «« λύσατε τον ναόν τούτον, και εν τρισίν ημέραις ΕΓΕΡΩ αυτόν...εκείνος δε έλεγε περί τού ναού τού σώματος αυτού» (Ιωάν. β:19, 21)
Μεταξύ άλλων μάς είπατε τα εξής:
«Ο Χριστός λοιπόν προγνώριζε τι θα έκανε με το σώμα του. Θα το ΗΓΕΙΡΕ...
Το ρήμα 'εγείρω' βέβαια έχει και τη σημασία 'σηκώνω" όπως π.χ. στο ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 12:11 "ὁ δὲ εἶπεν αὐτοῖς• τίς ἔσται ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃς ἕξει πρόβατον ἓν καὶ ἐὰν ἐμπέσῃ τοῦτο τοῖς σάββασιν είς βόθυνον, οὐχὶ κρατήσει αὐτὸ καὶ ἐγερεῖ;" και στο ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ 26:46 "ἐγείρεσθε ἄγωμεν" Εδώ ζωντανοί "ἐγείρονται" για να φύγουν και δεν 'ανασταίνονται'. Έτσι το εν λόγω εδάφιο αφήνει ανοιχτή και τη σημασία αυτή. Ο αναστημένος πλέον Ιησούς, το επόμενο δευτερόλεπτο θα μπορούσε - με κάθε εξουσία από τον πατέρα του να "σηκώσει" το ανθρώπινο θυσιασμένο σώμα, ώστε να μη δημιουργηθεί η ισχυρότατη εντύπωση ότι δεν αναστήθηκε - άλλωστε γνώριζε ο Χριστός ήδη ότι αυτό ακριβώς έπρεπε να γίνει, εφόσον είπε "ΘΑ ΕΓΕΙΡΩ ΑΥΤΟΝ (τον ναό - το σώμα που θυσίασε)" Έτσι το εν λόγω χωρίο εξηγείται και με αυτό τον τρόπο, ήτοι "ΕΓΕΙΡΕ", 'σήκωσε' / απομάκρυνε το θυσιασμένο σώμα του αμέσως μετά την ανάστασή του σε ανώτερη πνευματική μορφή».
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1) Εις την ανωτέρω απάντησή σας διακρίνουμε μία απέλπιδα προσπάθεια εις το να αποδείξετε Αγιογραφικώς, ότι το ρήμα «εγείρω», εις τον παράδοξο λόγο τού Χριστού «εγερώ αυτόν», δεν έχει την έννοια τής αναστάσεως, αλλά τής «εγέρσεως», δηλαδή τής «απομακρύνσεως»!!! Και προκειμένου να στηρίξετε αυτήν την γελοία ερμηνεία, δεν διστάζετε να παραπέμψετε και εις δύο χωρία τού κατά Ματθαίον Ευαγγελίου (12:11 και 26:46), κατά τα οποία όμως, ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΕΣΕΙΣ Ο ΙΔΙΟΣ ΠΑΡΑΔΕΧΕΣΤΕ, ότι κάνουν λόγο, όχι για νεκρά σώματα αλλά για ζωντανά! Δηλαδή όχι για νεκρούς αλλά για ζωντανούς! Ταυτίζετε δηλαδή ή παραλληλίζετε την έγερση (το σήκωμα) ενός ανθρώπου, ζώου ή πράγματος από το έδαφος με την «έγερση» (την ανάσταση) ενός νεκρού σώματος!!!
Γελάει δηλαδή και ο κάθε πικραμμένος με αυτές τις γελοίες εξηγήσεις σας!
Παρόλ’ αυτά δεν διστάζετε να συγκρίνετε «μήλα με πορτοκάλια και μυρμήγκια με ελέφαντες» προκειμένου να βρείτε μία διέξοδο εις το αδιέξοδο που σάς έφερε η «απαίτησή» μας να σχολίασετε την συγκεκριμένη παράδοξη ρήση τού Ιησού Χριστού, αυτή καθ’ εαυτήν, χωρίς να επικαλεστείτε και να ανακατέψετε (κατά την προσφιλή τακτική σας) προς ερμηνευτικό βοήθημα ή άλλοθι ΚΑΝΕΝΑ ΑΛΛΟ ΧΩΡΙΟ!
2) Το αποτέλεσμα λοιπόν τού στριμώγματος που δεχθήκατε, ήταν να έλθετε εις ΚΑΤΑΦΑΝΗ ΑΝΤΙΘΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΣΚΟΠΙΑ, η οποία δεν τολμάει βεβαίως να κάνει λόγο περί «εγέρσεως» ή «απομακρύνσεως» τού νεκρού σώματος τού Χριστού, αλλά περί «διαλύσεως» κι «εξαφανίσεως» αυτού!!!
«Το σώμα τού Χριστού διελύθη εις αέρια...» (Γραφικαί Μελέται, τόμ.Β΄, έκδ.1891, σελ.146)
«Το σώμα τού Χριστού κατηναλώθη επάνω στη γη και δεν ελήφθη στον ουρανό» (Πράγματα εις τα οποία είναι αδύνατον να ψευσθή ο Θεός, έκδ.1965, σελ.355)
«Ο Θεός προφανώς εξαφάνισε το σώμα του Χριστού ώστε να μην μπορή να λατρεύεται» (Ξύπνα, 22.02.1977, σελ.27 και Σκοπιά, 01.09.1976, σελ.543)
Ώρα είναι τώρα κ.Γιώργο να μάς πείτε, ότι η διάλυση ή η εξαφάνιση τού νεκρού σώματος αποτελεί και ΕΓΕΡΣΗ!!!
3) Εις την απάντησή σας είπατε επίσης τα εξής: «Θα μπορούσε να το ‘εγείρει’, μετά την ανάστασή του ως πνεύμα, εφόσον ξαναέγινε ο ίδιος ‘ο Λόγος’ που υπήρχε δίπλα στον Θεό προτού έρθει στη γη... Θα μπορούσε να έχει δοθεί η εξουσία στον αναστημένο Χριστό να διαχειριστεί ο ίδιος προσωπικά - τα επόμενα δευτερόλεπτα μετά την ανάστασή του σε ανώτερη πνευματική μορφή (έχοντας υπόψη το γνωστό 'σάρκα και αίμα δεν κληρονομούν τη Βασιλεία') το θυσιασμένο για την ανθρωπότητα ανθρώπινο σώμα του που κείτονταν στον τάφο. Ο αναστημένος Χριστός γνώριζε τι έπρεπε να κάνει».
Όταν κ.Γιώργο λέτε ότι: «Θα μπορούσε να το ‘εγείρει’, μετά την ανάστασή του ως πνεύμα, εφόσον ξαναέγινε ο ίδιος ‘ο Λόγος’», προφανώς εννοείτε, ότι θα μπορούσε να το εγείρει ως Μιχαήλ! Ναι, αλλά όταν ο Χριστός είπε εις τούς
Ιουδαίους «ΕΓΩ εγερώ αυτό», μάς είπατε ότι αυτό το «ΕΓΩ» (όπως π.χ. Ιωάν. 10:30) ανήκει εις τον Ιησού και ΟΧΙ εις τον Μιχαήλ ή Λόγο!!! Άρα, κ.Γιώργο, το νεκρό σώμα, προλέγει ότι θα το εγείρει Ο ΙΗΣΟΥΣ και ΟΧΙ ο Μιχαήλ! Άρα, κ.Γιώργο, πάνε περίπατο ΟΛΑ τα φανταστικά σενάρια που πλάσατε με το μυαλό σας περί τής δικαιολογήσεως τής εγέρσεως τού νεκρού σώματος τού Ιησού, τα οποία όπως προείπαμε έρχονται εις καταφανέστατη αντίθεση με την εξήγηση τού «πιστού και φρονίμου δούλου»!
Η δευτέρα τώρα ερώτηση που σάς θέσαμε είχε ως εξής:
«ὅτε οὖν ἠγέρθη ἐκ νεκρῶν, ἐμνήσθησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἔλεγε, καὶ ἐπίστευσαν ΤΗ ΓΡΑΦΗ καὶ τῷ λόγῳ ὃν εἶπεν ὁ Ἰησοῦς» (Ιωάν. 2:22). Όταν κ.Γιώργο το κείμενο λέγει, ότι οι μαθητές «ἐπίστευσαν τῇ γραφῇ» μπορείτε να μάς διευκρινήσετε για ΠΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ Γραφή γίνεται λόγος και ΠΟΙΑ ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ ΠΡΟΦΗΤΕΙΑ τής Γραφής εδώ υπονοείται;
Μάς απαντήσατε τα εξής:
«Για τον Χριστό υπήρχαν πολλές προφητείες. Εφόσον οι μαθητές του τον δέχθηκαν και τον αναγνώρισαν ως ‘Μεσσία’, γνώριζαν αρκετές προφητείες που εφαρμοζόταν σε αυτόν, αλλά δεν κατανοούσαν αυτές που αναφερόταν στο θάνατό του και στην ανάστασή του, όπως π.χ. 1. (Ησαΐας 53:5-7) ‘Αυτός, όμως, διατρυπήθηκε για την παράβασή μας· συντρίφτηκε για τα σφάλματά μας...Σαν πρόβατο φέρθηκε στη σφαγή’ 2. (Ψαλμός 16:10) ‘Διότι δεν θα αφήσεις την ψυχή μου στον Σιεόλ.’»
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ:
1) Να λοιπόν ΕΝΑ ΑΚΟΜΗ σημείο εις το οποίο έρχεστε σε μετωπική σύγκρουση με την Σκοπιά, διότι ενώ εσείς ισχυρίζεστε ότι ως «Γραφή» εδώ εννοείται η Παλαιά Διαθήκη, ενώ ως «Γραφή» η Σκοπιά διδάσκει ότι εννοείται εδώ η Καινή Διαθήκη!!!
Ενώ δηλαδή ΕΣΕΙΣ κ.Γιώργο καταλαβαίνετε, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ρήση τής Παλαιάς Διαθήκης που προφητεύεται η ΑΝΑΣΤΑΣΗ τού Μεσσία, η Σκοπιά διδάσκει ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με τον ΤΡΟΠΟ που έγινε αυτή η ανάσταση ή αλλιώς με το ΠΟΙΟΣ επετέλεσε αυτήν την ανάσταση! Με άλλα λόγια δηλαδή προσπαθεί απεγνωσμένα να απορρίψει την ΑΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΗ τού Χριστού (Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΗΜΟΣ) γι’ αυτό και παραπέμπει εις το βιβλίο τών Πράξεων τών Αποστόλων καθώς και εις τον Απόστολο Παύλο προκειμένου να «ρίξει στάχτη εις τα μάτια» τών ακολούθων της όσον αφορά την ΑΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΗ τού Χριστού!
Και για τού λόγου το ασφαλές παραθέτουμε και την αντίστοιχη παραπομπή, ώστε να θαυμάσουν οι αγαπητοί αναγνώστες τον ‘αυθεντικό προφήτη τής γενεάς μας’ και ‘αληθινό εκπρόσωπο τού Ιεχωβά’ (Σκοπιά, 01.06.1973, σελ.342) επί το «θεάρεστον» έργον τής διαστρεβλώσεως τών Γραφών!!!
Ερωτήσεις από Αναγνώστας
Το εδάφιο Ιωάννης 2:19 δεν δείχνει ότι ο Ιησούς θα ανάσταινε τον εαυτό του;
Όπως καταδεικνύεται από τα συμφραζόμενα, το εδάφιο Ιωάννης 2:19 αναφέρεται στον θάνατο και την ανάστασι του Κυρίου Ιησού Χριστού. Διαβάζομε: «Απεκρίθη ο Ιησούς και είπε προς αυτούς, Χαλάσατε τον ναόν τούτον, και διά τριών ημερών θέλω εγείρει αυτόν.» Κατόπιν οι Ιουδαίοι είπαν: «Εις τεσσαράκοντα και εξ έτη ωκοδομήθη ο ναός ούτος, και συ θέλεις εγείρει αυτόν εις τρεις ημέρας; Εκείνος όμως έλεγε περί του ναού του σώματος αυτού. Ότε λοιπόν ηγέρθη εκ νεκρών, ενεθυμήθησαν οι μαθηταί αυτού ότι τούτο έλεγε προς αυτούς· και επίστευσαν εις την γραφήν, και εις τον λόγον τον οποίον είπεν ο Ιησούς.»—Ιωάν. 2:19-22.
Πρέπει να σημειωθή ότι όταν η Αγία Γραφή λέγη για την εκπλήρωσι της δηλώσεως του Ιησού δεν λέγει ότι αυτός ‘ήγειρε τον εαυτό του εκ νεκρών’ αλλά λέγει ‘ηγέρθη εκ νεκρών’. Αλλά Γραφικά εδάφια σαφώς τονίζουν ότι ο Θεός ήταν εκείνος που ανέστησε τον Υιόν του. Ο απόστολος Πέτρος είπε στον Κορνήλιο και στους συγγενείς του και στους στενούς φίλους του: «Τούτον ο Θεός ήγειρεν εν τη τρίτη ημέρα.» (Πράξ. 10:40, Κείμενον) το εδάφιο Εβραίους 13:20 λέγει ότι ο Θεός ‘ανεβίβασεν εκ των νεκρών τον μέγαν ποιμένα των προβάτων διά του αίματος της αιωνίου διαθήκης, τον Κύριον ημών Ιησούν.’ Και ο απόστολος Παύλος, στην προς Ρωμαίους επιστολή του γράφει: Εάν δε κατοική εν υμίν το πνεύμα του αναστήσαντος [του εγείραντος, Κείμενον] τον Ιησούν εκ νεκρών, ο αναστήσας [ο εγείρας, Κείμενον] τον Χριστόν εκ νεκρών θέλει ζωοποιήσει και τα θνητά σώματα υμών, διά του πνεύματος αυτού του κατοικούντος εν υμίν.» (Ρωμ. 8:11) Συνεπώς, ο Ιησούς Χριστός απλούστατα δεν θα μπορούσε να εννοή ότι αυτός θα ήγειρε τον εαυτό του από τους νεκρούς. [...]
Επί πλέον, το θέλημα, η εντολή η προσταγή του Θεού εν σχέσει με τον Υιόν του ήταν να πεθάνη και να επανέλθη στη ζωή. Ο Ιησούς εκουσίως παρέδωκε τη ζωή του σύμφωνα με τον σκοπό του Πατρός του. Ο Ιησούς μπορούσε λοιπόν να εγείρη το ναό του σώματός του με την έννοια ότι είχε την εξουσία να λάβη πάλι ζωή. Την τρίτη μέρα ο Θεός διέταξε τον Ιησού να εγερθή από τους νεκρούς, και ο Ιησούς το έκαμε αυτό με το να δεχθή, δηλαδή να λάβη ζωή από το χέρι του Πατρός του, με την εξουσία του Θεού. (Σκοπιά, 01.09.1973, σελ.540)
ΣΚΟΠΙΜΗ ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ‘ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟ’ ΤΩΝ ΕΝ ΓΕΡΜΑΝΙΑ ΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ
2) Το χωρίο με την προφητεία τής Παλαιάς Διαθήκης περί τής αναστάσεως τού Μεσσία το παραθέσατε ως εξής:
«Διότι δεν θα αφήσεις την ψυχή μου στον Σιεόλ» (Ψαλμ. 16:10)
ΜΟΝΟΝ αυτό αναφέρει το χωρίο, κ.Γιώργο; ΜΟΝΟΝ δηλαδή εις την ψυχή αναφέρεται, ή το χωρίο κάνει λόγο και για το νεκρό σώμα τού Μεσσία κι εσείς το παραθέσατε ΜΙΣΟ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΛΟΓΟΥΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ ΚΑΛΑ; Παραθέτουμε ολόκληρο το χωρίο ώστε να διαπιστώσουν οι αναγνώστες (και ειδικώς οι εν Γερμανία αναγνώστες που έχουν παρασυρθεί από τον συγκεκριμένο ‘πρεσβύτερο’ εις την πλάνη τής Σκοπιάς) ΜΕ ΤΙ ΔΟΛΙΟ ΤΡΟΠΟ ΧΕΙΡΙΖΕΤΕ Ο κ.ΓΙΩΡΓΟΣ ΤΗ ΓΡΑΦΗ: (Με πλάγια έντονα γράμματα έχουμε σημειώσει αυτά πού «παρέλειψε» ο κ.Γιώργος)
«ἔτι δὲ καὶ ἡ σάρξ μου κατασκηνώσει ἐπ’ ἐλπίδι, ὅτι οὐκ ἐγκαταλείψεις τὴν ψυχήν μου εἰς ᾅδην, οὐδὲ δώσεις τὸν ὅσιόν σου ἰδεῖν διαφθοράν» [Ψαλμ. 15 (16 Εβρ.) 9-10 και Πράξ. 2:26-27) δηλαδή «ακόμη δε και η σάρκα μου θα κατοικήσει στον τάφο με ελπίδα (αναστάσεως), διότι δεν θα εγκαταλείψεις την ψυχή μου στον Άδη, ούτε θ’ αφήσεις τον όσιό σου (ως προς το σώμα) να γνωρίσει φθορά (σήψη, αποσύνθεση)»
Όπως καταλάβατε, αγαπητοί αναγνώστες, ο κ.Γιώργος, δεν τόλμησε να παραθέσει το χωρίο ως έχει, δηλαδή ολόκληρο για δύο λόγους:
1) Το χωρίο είναι Μεσσιακό γι’ αυτό και παρατίθεται εις τις Πράξ. 2:26-27 από τον Απόστολο Πέτρο. Σύμφωνα με αυτό, η σάρκα τού Μεσσία κατοίκησε εις τον τάφο με ελπίδα. Ποιά ελπίδα μπορεί να έχει ένα νεκρό σώμα εκτός από αυτήν τής αναστάσεως;
Πράγματι, όπως λέγει και ο Απόστολος, «προϊδὼν (ο Δαυίδ) ἐλάλησε περὶ τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ὅτι οὐ κατελείφθη ἡ ψυχὴ αὐτοῦ εἰς ᾅδου οὔτε ἡ σὰρξ αὐτοῦ εἶδε διαφθοράν» (Πράξ. 2:26-27). Τονίζει δηλαδή εις τούς Ιουδαίους, ότι αυτά τα λόγια δεν τα είπε ο Δαυίδ για τον εαυτό του, διότι αυτός πέθανε κι ετάφη και το μνήμα του είναι εδώ μέχρι σήμερα. Είναι δηλαδή σαν να τούς έλεγε ο Πέτρος: «Ερευνείστε το μνήμα. Περιέχει τα οστά, δεν είναι άδειο όπως είναι το μνήμα τού Χριστού. Οπότε ο Δαυίδ δεν ανέστη εκ νεκρών, άρα τα λόγια του δεν ήταν για τον εαυτό του, αλλά για τον Χριστό»!
Εν αντιθέσει λοιπόν με τούς Μάρτυρες τού Ιεχωβά που διδάσκουν, ότι το σώμα τού Χριστού εξαφανίστηκε (Ξύπνα, 22.02.1977, σελ.27), ο Απόστολος βεβαιώνει, ότι το σώμα Του δεν εγνώρισε φθορά και αποσύνθεση, αλλά ανέστη εκ τού τάφου! (Το ίδιο ακριβώς αναφέρεται και εις τις Πράξ. 13:35-37)
Οπότε, αγαπητοί αναγνώστες, τί δεν ήθελε ο αγαπητός ‘πρεσβύτερος να ενημερωθείτε; Ότι η σάρκα τού Χριστού δεν υπέστη αποσύνθεση, σήψη (το ακριβώς αντίθετο δηλαδή απ’ αυτό που ισχυρίζεται η Σκοπιά), αλλά κατοίκησε εις τον τάφο «επ’ ελπίδι» αναστάσεως! Αλλά και κάτι άλλο λέγει το χωρίο αυτό που μάλλον ο κ.Γιώργος δεν ήθελε να πληροφορηθείτε.
2) Εις το ανωτέρω χωρίο γίνεται σαφής διάκριση μεταξύ «σώματος» και «ψυχής». Η ψυχή πηγαίνει στον Άδη και το σώμα στον τάφο. Άρα ο άνθρωπος ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΗ, όπως εσφαλμένως διδάσκουν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, αλλά ΕΧΕΙ ΨΥΧΗ!!!
Οπότε, κ.Γιώργο, όσο να χτυπιέστε κάτω εσείς και η Σκοπιά, και να πλάθετε παραμυθάκια και φανταστικά σενάρια, ότι το κείμενο δεν ομιλεί περί ΑΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ Χριστού, αλλά περί δήθεν περί αναστάσεως υπό τού Πατρός κι εξαφανίσεως, διαλύσεως ή απομακρύνσεως τού νεκρού σώματος τού Ιησού, η Γραφής σάς διαψεύδει πανηγυρικώς, διότι...«ΕΚΕΙΝΟΣ ήγειρε ΑΥΤΟ»!!!
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Κύριε Γιώργο πρεσβύτερε ο εν Γερμανίας - άστο καλύτερα, παράτατα, δεν το΄χεις.. Δε κάνεις βρε παιδάκι μου πώς το λένε;
Πολύ μπέρδεμα ρε παιδάκι μου! Τελικά το σώμα του Ιησού ποιος το ανέστησε; Ο άνθρωπος Ιησούς ή ο θεός Ιησούς;
O Ιησούς μόλις πέθανε χωρίστηκε στα τρία; Αλλού η ψυχή αλλού το σώμα αλλού ο Λόγος;
Αγαπητέ ανώνυμε αναγνώστη
Πριν απ’ όλα να σού υπενθυμίσω, ότι το επόμενό σου σχόλιο πρέπει να έχει ένα οποιοδήποτε ψευδώνυμο, διότι εάν δεν έχει να είσαι σίγουος ότι ο διαχειριστής τού blog θα σού το διαγράψει.
Έκανες λοιπόν την εξής ερώτηση:
«Τελικά το σώμα του Ιησού ποιος το ανέστησε; Ο άνθρωπος Ιησούς ή ο θεός Ιησούς;»
Απάντηση:
Από την στιγμή που εις την υπόσταση τού Λόγου έχουν ενωθεί οι δύο φύσεις, Θεία και ανθρώπινη (ασυγχύτως, αδιαιρέτως, αχωρίστως και ατρέπτως), κι επειδή και τών δύο φύσεων (θείας και ανθρωπίνης) υπόσταση είναι ο Λόγος, τότε η αντίδοση τών ιδιωμάτων (αλλά και ονομάτων όπως θα δείξουμε κατωτέρω) γίνεται εις το πρόσωπο τού Λόγου ή Χριστού ή Θεανθρώπου! Οι δύο φύσεις δηλαδή ενεργούν στην ενιαία υπόσταση του Λόγου!
Οπότε μετά την ένωση τών δύο φύσεων δεν μπορούν να υφίστανται αυτές οι φύσεις στον Χριστό ως ιδιοϋπόστατες και χωρισμένες φύσεις, δηλαδή δεν υφίστανται χωριστά ως ιδιαίτερες υποστάσεις. Έτσι οι δύο φύσεις στον Χριστό, μετά την υποστατική ένωση, δεν υπάρχουν ως ξεχωριστές, ανεξάρτητες μεταξύ τους και αυθυπόσταστες (αφού και των δύο φύσεων υπόσταση έγινε ο Λόγος) ώστε να ξεχωρίζουμε τις ενέργειες και να λέμε, ότι το νεκρό σώμα το ανέστησε η μία φύση ή ή άλλη. Αυτοί δηλαδή οι προβληματισμοί δεν υφίστανται κατά την Ορθοδοξία και τούς Πατέρες που δογμάτισαν το Θεανθρώπινο πρόσωπο τού Λόγου.
Είτε λοιπόν πούμε ότι το νεκρό σώμα το ανέστησε ο άνθρωπος Ιησούς είτε ο Θεός Ιησούς είναι ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ εφόσον και οι δύο αυτές φύσεις ευρίσκονται ενωμένες εις την ΜΙΑ υπόσταση τού Λόγου ή Χριστού ή Θεανθρώπου!
Ένα Αγιογραφικό παράδειγμα για να γίνει πιο κατανοητό είναι αυτό που ακολουθεί:
«Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἀπ' ἄρτι ὄψεσθε τὸν οὐρανὸν ἀνεῳγότα, καὶ τοὺς ἀγγέλους τοῦ Θεοῦ ἀναβαίνοντας καὶ καταβαίνοντας ἐπὶ τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου» (Ιωάν. 1: 52) δηλαδή «Αληθινά αληθινά σάς λέγω, από τώρα και εις το εξής θα βλέπετε τον ουρανό ανοικτό και τούς αγγέλους τού Θεού ν’ ανεβαίνουν και να κατεβαίνουν προς τον Υιόν τού ανθρώπου».
Πώς εννοείται να ανεβαίνουν οι άγγελοι εις τον ουρανό επί τον «υιόν τού ανθρώπου», δηλαδή επί τον ΑΝΘΡΩΠΟΝ Ιησού; Εφόσον ο Ιησούς ως άνθρωπος είναι εις την γη, πώς εννοείται οι άγγελοι να ανεβαίνουν επί τον άνθρωπο Ιησού εις τον ουρανό; Ο παράδοξος αυτός λόγος εξηγείται από τις σκέψεις που αναπτύξαμε ανωτέρω. Η ιδιότητα δηλαδή τής πανταχού παρουσίας τής Θείας φύσεως μεταβιβάζεται και εις την ανθρωπίνη φύση εφόσον αμφότερες είναι ενωμένες εις την υπόσταση τού Λόγου. Εξ ού και οι εκφράσεις «ο Θεός πάσχει» (ως άνθρωπος) και «ο Θεός έχυσε το αίμα Του» (και πάλι ως άνθρωπος). Αποδίδουμε δηλαδή εις την θεϊκή φύση ανθρώπινες ιδιότητες εφόσον αμφότερες είναι ενωμένες εις την ΜΙΑ υπόσταση τού Λόγου!
Το θέμα είναι αρκετά δυσνόητο και θεωρείται «σκληρή τροφή». Συγχώρεσέ με αλλά πιο κατανοητό κι εύπεπτο δεν μπορώ να το κάνω.
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ
Όταν προσπαθούμε να εξηγήσουμε τα του Θεού με τη λογική, τότε έχουμε πέσει ήδη σε αίρεση. Και ποιός είπε ότι όλα εξηγούνται με τη λογική;
Ποιός είπε ότι τα πάντα είναι γνώση;
Αν μπορούσαμε να τα εξηγήσουμε όλα δια της λογικής, τότε ποιό το νόημα της πίστης;
Όταν κάποιος σου λέει: ένα και ένα κάνουν δύο το πιστεύεις! Γιατί; Γιατί στο επιβεβαιώνει η επαλήθευση και ικανοποιείται η λογική σου δια της πράξεως 1+1=2
Για το λόγο αυτό δεν τίθεται και θέμα πίστεως.
Το μήνυμα του Χριστού ήταν ξεκάθαρο.
''Η πίστη σου σε έσωσε΄΄ είπε,
δεν είπε σε έσωσε η λογική σου ούτε οι γνώσεις σου.
Αυτά τα λίγα για πνευματικό προβλήματισμό προς τους αγαπητούς φίλους των άλλων θρησκειών που όλα τα ζητούν δια της λογικής και δια της γνώσεως.
Ο ΝΕΟΝΤΑΣ
Οι δύο φύσεις δηλαδή ενεργούν στην ενιαία υπόσταση του Λόγου!
Οπότε μετά την ένωση τών δύο φύσεων δεν μπορούν να υφίστανται αυτές οι φύσεις στον Χριστό ως ιδιοϋπόστατες και χωρισμένες φύσεις, δηλαδή δεν υφίστανται χωριστά ως ιδιαίτερες υποστάσεις. Έτσι οι δύο φύσεις στον Χριστό, μετά την υποστατική ένωση, δεν υπάρχουν ως ξεχωριστές, ανεξάρτητες μεταξύ τους και αυθυπόσταστες (αφού και των δύο φύσεων υπόσταση έγινε ο Λόγος) ώστε να ξεχωρίζουμε τις ενέργειες και να λέμε, ότι το νεκρό σώμα το ανέστησε η μία φύση ή ή άλλη.
Είτε λοιπόν πούμε ότι το νεκρό σώμα το ανέστησε ο άνθρωπος Ιησούς είτε ο Θεός Ιησούς είναι ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ εφόσον και οι δύο αυτές φύσεις ευρίσκονται ενωμένες εις την ΜΙΑ υπόσταση τού Λόγου ή Χριστού ή Θεανθρώπου!
Τώρα με μπέρδεψες περισσότερο. Αφού είναι έτσι, τότε γιατί λέτε συχνά για εδάφια της Γραφής “εδώ ομιλεί ο Ιησούς ως άνθρωπος” ή “εδώ ομιλεί ο Ιησούς ως Θεός ”; Τα όσα λέει ο Ιησούς δεν θα έπρεπε να τα λέει ως Λόγος και μόνον ως Λόγος;
Τις ώρες του θανάτου του Ιησού, δεν διαχωρίστηκε ο Λόγος από την ανθρώπινη υπόσταση; Εννοώ φυσικά αν διαχωρίστηκε ο Λόγος από την ψυχή του Ιησού, αφού το σώμα ήταν νεκρό.
Μπερδεμένος.
Μπερδεμένος :”Οι δύο φύσεις δηλαδή ενεργούν στην ενιαία υπόσταση του Λόγου!.Οπότε μετά την ένωση τών δύο φύσεων δεν μπορούν να υφίστανται αυτές οι φύσεις στον Χριστό ως ιδιοϋπόστατες και χωρισμένες φύσεις, δηλαδή δεν υφίστανται χωριστά ως ιδιαίτερες υποστάσεις.”
Λάθος!.Οι δυο φύσεις υφίστανται ασυγχύτως δηλ. ως χωρισμένες
Μπερδεμένος :”Έτσι οι δύο φύσεις στον Χριστό, μετά την υποστατική ένωση, δεν υπάρχουν ως ξεχωριστές, ανεξάρτητες μεταξύ τους και αυθυπόσταστες»
Λάθος!Υπάρχουν ως ξεχωριστές φύσεις όχι όμως ως αυθυπόστατες αφού υποστασιάζονται στην υπόσταση του Θεού Λόγου.
Μπερδεμένος :” (αφού και των δύο φύσεων υπόσταση έγινε ο Λόγος) ώστε να ξεχωρίζουμε τις ενέργειες και να λέμε, ότι το νεκρό σώμα το ανέστησε η μία φύση ή ή άλλη. Είτε λοιπόν πούμε ότι το νεκρό σώμα το ανέστησε ο άνθρωπος Ιησούς είτε ο Θεός Ιησούς είναι ΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΑΥΤΟ εφόσον και οι δύο αυτές φύσεις ευρίσκονται ενωμένες εις την ΜΙΑ υπόσταση τού Λόγου ή Χριστού ή Θεανθρώπου! »
Λάθος! Η Θεία Φύση ανέστησε την ανθρώπινη αφού η ανθρώπινη από μόνη της δεν μπορεί να αναστηθεί επειδή κανένας άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να αυτοαναστηθεί. Η Θεία Φύση από την άλλη δεν πέθανε ποτέ αφού είναι αθάνατη εκ φύσεως.
Μπερδεμένος :” Τώρα με μπέρδεψες περισσότερο. Αφού είναι έτσι, τότε γιατί λέτε συχνά για εδάφια της Γραφής “εδώ ομιλεί ο Ιησούς ως άνθρωπος” ή “εδώ ομιλεί ο Ιησούς ως Θεός ”; Τα όσα λέει ο Ιησούς δεν θα έπρεπε να τα λέει ως Λόγος και μόνον ως Λόγος;»
Λέμε συχνά διότι πότε ενεργεί η Θεία Φύση και πότε η ανθρώπινη φύση διότι αυτές ενεργούν στην υπόσταση του Λόγου και άλλοτε ο Θεάνθρωπος Ιησούς ομιλεί ως άνθρωπος και άλλοτε ως Θεός.
Μπερδεμένος :”Τις ώρες του θανάτου του Ιησού, δεν διαχωρίστηκε ο Λόγος από την ανθρώπινη υπόσταση; Εννοώ φυσικά αν διαχωρίστηκε ο Λόγος από την ψυχή του Ιησού, αφού το σώμα ήταν νεκρό.»
Η ανθρώπινη φύση δεν έχει δική της υπόσταση αλλά υποστασιάζεται στην υπόσταση του Λόγου.
Ξεμπερδεμένος
Στο σχόλιό μου πιό πάνω εκεί που γράφω : "Λάθος! Η Θεία Φύση ανέστησε την ανθρώπινη αφού η ανθρώπινη από μόνη της δεν μπορεί να αναστηθεί επειδή κανένας άνθρωπος δεν έχει τη δύναμη να αυτοαναστηθεί. Η Θεία Φύση από την άλλη δεν πέθανε ποτέ αφού είναι αθάνατη εκ φύσεως", εννοώ πως ο Θεός ανέστησε τον άνθρωπο.Aυτή είναι η σωστή έννοια των όρων.
Ξεμπερδεμένος
Ξεμπερδεμένε, και συ μπερδεμένος είσαι. Αυτά που είναι με έντονα γράμματα τα λέει ο Τσιμπιρίδης και όχι εγώ. Βλέπω ότι διαφωνείς με τον Τσιμπιρίδη.
Ξεμπερδεμένος:Η ανθρώπινη φύση δεν έχει δική της υπόσταση αλλά υποστασιάζεται στην υπόσταση του Λόγου.
Αυτό όμως σημαίνει ότι κάποια υπόσταση έχει καταργηθεί αφού και ο Λόγος έχει υπόσταση και ο Ιησούς όπως κάθε άνθρωπος. Εννοείς ότι ο Ιησούς δεν είχε ανθρώπινη υπόσταση;
Μπερδεμένος.
Τελικά η ψυχή του νεκρού Ιησού τι ήταν;
Συμπεριλαμβάνει και τον Λόγο;
Μπερδεμένος.
Μπερδεμένος : «Ξεμπερδεμένε, και συ μπερδεμένος είσαι. Αυτά που είναι με έντονα γράμματα τα λέει ο Τσιμπιρίδης και όχι εγώ. Βλέπω ότι διαφωνείς με τον Τσιμπιρίδη»
Μπερδεμένε δεν ξέρω εγώ τι λέει ο Τσιμπιρίδης ή εσύ. Εγώ ξέρω ότι έχουμε 2 φύσεις και μία υπόσταση. Αυτό μας λέει η Δογματική.
Τα υπόλοιπα είναι περιττά.
Μπερδεμένος : «Αυτό όμως σημαίνει ότι κάποια υπόσταση έχει καταργηθεί αφού και ο Λόγος έχει υπόσταση και ο Ιησούς όπως κάθε άνθρωπος. Εννοείς ότι ο Ιησούς δεν είχε ανθρώπινη υπόσταση;»
Την ορολογία «αυτό σημαίνει» τη χρησιμοποιούν οι ΜτΙ μαζί με το ανάλογο σκεπτικό.Ο Ιησούς είναι Υιός με δύο φύσεις και μία υπόσταση όπως λέει το αναστάσιμο τροπάριο «εἷς ἐστιν Υἱός, διπλοῦς τὴν φύσιν, ἀλλ' οὐ τὴν ὑπόστασιν»
Μπερδεμένος : «Εννοείς ότι ο Ιησούς δεν είχε ανθρώπινη υπόσταση;»
Εννοώ ότι ο Ιησούς είναι τέλειος Θεός και τέλειος άνθρωπος όπως λέει το αναστάσιμο τροπάριο και τίποτα παραπάνω“ διὸ τέλειον αὐτὸν Θεόν, καὶ τέλειον ἄνθρωπον, ἀληθῶς κηρύττοντες, ὁμολογοῦμεν Χριστὸν τὸν Θεὸν ἡμῶν»
Ξεμπερδεμένος
Άρα ο Ιησούς είχε μία υπόσταση. Μία είχε και κατά τη διάρκεια του θανάτου;
Μπερδεμένος.
Ξεμπερδεμένος: Λέμε συχνά διότι πότε ενεργεί η Θεία Φύση και πότε η ανθρώπινη φύση διότι αυτές ενεργούν στην υπόσταση του Λόγου και άλλοτε ο Θεάνθρωπος Ιησούς ομιλεί ως άνθρωπος και άλλοτε ως Θεός.
Ο Λόγος δηλαδή υποτάσσεται στην ανθρώπινη φύση, όταν ο Ιησούς ομιλεί ως άνθρωπος;
Μπερδεμένος.
Μπερδεμένος:"Άρα ο Ιησούς είχε μία υπόσταση. Μία είχε και κατά τη διάρκεια του θανάτου;"
Αν είχε 2 Υποστάσεις τότε δεν θα ήταν " Υἱός, διπλοῦς τὴν φύσιν, ἀλλ' οὐ τὴν ὑπόστασιν».
Μπερδεμένος:"Ο Λόγος δηλαδή υποτάσσεται στην ανθρώπινη φύση, όταν ο Ιησούς ομιλεί ως άνθρωπος;"
Tίποτα παραπάνω από ότι ξαναέγραψα σε προηγούμενο σχόλιο: " Λέμε συχνά διότι πότε ενεργεί η Θεία Φύση και πότε η ανθρώπινη φύση διότι αυτές ενεργούν στην υπόσταση του Λόγου και άλλοτε ο Θεάνθρωπος Ιησούς ομιλεί ως άνθρωπος και άλλοτε ως Θεός.
Ξεμπερδεμένος
Ο ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΗΣ είπε...
3) Εις την απάντησή σας είπατε επίσης τα εξής: «Θα μπορούσε να το ‘εγείρει’, μετά την ανάστασή του ως πνεύμα, εφόσον ξαναέγινε ο ίδιος ‘ο Λόγος’ που υπήρχε δίπλα στον Θεό προτού έρθει στη γη... Θα μπορούσε να έχει δοθεί η εξουσία στον αναστημένο Χριστό να διαχειριστεί ο ίδιος προσωπικά - τα επόμενα δευτερόλεπτα μετά την ανάστασή του σε ανώτερη πνευματική μορφή (έχοντας υπόψη το γνωστό 'σάρκα και αίμα δεν κληρονομούν τη Βασιλεία') το θυσιασμένο για την ανθρωπότητα ανθρώπινο σώμα του που κείτονταν στον τάφο. Ο αναστημένος Χριστός γνώριζε τι έπρεπε να κάνει».
Όταν κ.Γιώργο λέτε ότι: «Θα μπορούσε να το ‘εγείρει’, μετά την ανάστασή του ως πνεύμα, εφόσον ξαναέγινε ο ίδιος ‘ο Λόγος’», προφανώς εννοείτε, ότι θα μπορούσε να το εγείρει ως Μιχαήλ! Ναι, αλλά όταν ο Χριστός είπε εις τούς
Ιουδαίους «ΕΓΩ εγερώ αυτό», μάς είπατε ότι αυτό το «ΕΓΩ» (όπως π.χ. Ιωάν. 10:30) ανήκει εις τον Ιησού και ΟΧΙ εις τον Μιχαήλ ή Λόγο!!! Άρα, κ.Γιώργο, το νεκρό σώμα, προλέγει ότι θα το εγείρει Ο ΙΗΣΟΥΣ και ΟΧΙ ο Μιχαήλ! Άρα, κ.Γιώργο, πάνε περίπατο ΟΛΑ τα φανταστικά σενάρια που πλάσατε με το μυαλό σας περί τής δικαιολογήσεως τής εγέρσεως τού νεκρού σώματος τού Ιησού, τα οποία όπως προείπαμε έρχονται εις καταφανέστατη αντίθεση με την εξήγηση τού «πιστού και φρονίμου δούλου»!
κ.Τσιμπιρίδη το σκεπτικό που παρουσιάζετε είναι κατανοητό.
Διευκρινίζω λοιπόν ότι δεν υπάρχει αλλαγή προσώπου, εφόσον ο Λόγος έγινε σάρκα δηλαδή άνθρωπος (Ιωάννης 1:14 "ὁ λόγος σὰρξ ἐγένετο καὶ ἐσκήνωσεν ἐν ἡμῖν, καὶ ἐθεασάμεθα τὴν δόξαν αὐτοῦ, δόξαν ὡς μονογενοῦς παρὰ πατρός,")
Έτσι, δεν πέθανε ο 'Λόγος' παρά το ότι δεν συνέχισε να βρίσκεται στο πνευματικό βασίλειο /ουράνιους χώρους δράσης, καθώς η δύναμη της ζωής του μεταφέρθηκε στη μήτρα της παρθένου Μαρίας για να γεννηθεί ο Ιησούς.
Έχουμε λοιπόν ταύτιση της προσωπικότητας του Λόγου - Μιχαήλ - Ιησού. Εφόσον ο Λόγος "σάρξ εγένετο" έχουμε υπαρξιακή ταύτιση του Λόγου - Ιησού με διαφορά στο "είδος" και στον ρόλο αλλά όχι στην ύπαρξη καθαυτή.
Με την ανάσταση του ίδιου του Ιησού που ταυτίζεται με τον Λόγο και τον Μιχαήλ δεν έχουμε αλλαγή συνειδητής προσωπικότητας / οντότητας αλλά μόνο αλλαγή στο "είδος" της ίδιας οντότητας.
Άλλωστε απλώς υπενθυμίζω τα λόγια του Παύλου (Α Κορ. 15:49-54)
" καθὼς ἐφορέσαμεν τὴν εἰκόνα τοῦ χοϊκοῦ, φορέσωμεν καὶ τὴν εἰκόνα τοῦ ἐπουρανίου.
... σὰρξ καὶ αἷμα βασιλείαν θεοῦ κληρονομῆσαι οὐ δύναται...
πάντες οὐ κοιμηθησόμεθα, πάντες δὲ ἀλλαγησόμεθα, ἐν ἀτόμῳ, ἐν ῥιπῇ ὀφθαλμοῦ, ἐν τῇ ἐσχάτῃ σάλπιγγι· σαλπίσει γάρ καὶ οἱ νεκροὶ ἐγερθήσονται ἄφθαρτοι καὶ ἡμεῖς ἀλλαγησόμεθα. δεῖ γὰρ τὸ φθαρτὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀφθαρσίαν καὶ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσασθαι ἀθανασίαν. ὅταν δὲ τὸ θνητὸν τοῦτο ἐνδύσηται ... ἀθανασίαν"
Αυτά τα λόγια αναφέρονται στην 'αλλαγή' / μετατροπή ΣΕ ΑΘΑΝΑΣΙΑ χωρίς σάρκα και αίμα - που δεν μπορούν να κληρονομήσουν τη Βασιλεία του Θεού - όχι προσωπικοτήτων αλλά στο "είδος" της ίδιας ύπαρξης, συμπεριλαμβανομένου και του αποστόλου Παύλου .
Οι "ἁλλαγησόμενοι" παραμένουν ως υπάρξεις ακριβώς οι ίδιοι.
Το ίδιο έχει συμβεί και στον Χριστό. Δεν άλλαξε ο Ιησούς ως ύπαρξη αλλά υπάγεται και ο ίδιος στους "αλλαγησόμενους" καθώς άλλαξε στο "είδος", αλλά παρέμεινε ο ίδιος ως υπαρξιακή οντότητα.
Επιπλέον η Σκοπιά προσπάθησε να εξηγήσει με απλούστατο τρόπο σχετικά με την 'εξαφάνιση' του θανατωμένου υλικού σώματος του Ιησού που φανερώνει / καταδεικνύει την προφητευμένη 'έγερση' από τους νεκρούς [αλλιώς θα υπήρχε αδυναμία αποδοχής και πιστοποίησης της ανάστασής του, αν το νεκρό σώμα παρέμενε στον τάφο, εξ ού και η σχετική προφητεία αποδείχτηκε ως μη τυχαία], χωρίς να έχουν ιδιαίτερη σημασία οι "τεχνικές λεπτομέρειες".
Γιώργος
κ.Τσιμπιρίδης
"Ενώ δηλαδή ΕΣΕΙΣ κ.Γιώργο καταλαβαίνετε, ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με ρήση τής Παλαιάς Διαθήκης που προφητεύεται η ΑΝΑΣΤΑΣΗ τού Μεσσία, η Σκοπιά διδάσκει ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με τον ΤΡΟΠΟ που έγινε αυτή η ανάσταση ή αλλιώς με το ΠΟΙΟΣ επετέλεσε αυτήν την ανάσταση! Με άλλα λόγια δηλαδή προσπαθεί απεγνωσμένα να απορρίψει την ΑΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΗ τού Χριστού (Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΚΑΗΜΟΣ) γι’ αυτό και παραπέμπει εις το βιβλίο τών Πράξεων τών Αποστόλων καθώς και εις τον Απόστολο Παύλο προκειμένου να «ρίξει στάχτη εις τα μάτια» τών ακολούθων της όσον αφορά την ΑΥΤΟΑΝΑΣΤΑΣΗ τού Χριστού!"
Η Κ.Δ. δεν αφήνει καθόλου να εννοηθεί κάποια φαντασική αυτοανάσταση.
Εδώ τουλάχιστο εσείς οι ορθόδοξοι - αν δέχεστε κάτι τέτοιο ή αποτελεί 'θεολογική' υπολογισμένη εκτίμηση - έρχεστε σε αντίφαση με το πιστεύω σας.
Στη φαντασίωσή σας είναι σαν να δέχεστε ότι το Σύμπαν επί 3 ημέρες ήταν 'άθεο', σαν να μην υπήρχε Θεός, εφόσον εσφαλμένως δέχεστε φιλοσοφικές τριαδιστικές εκτιμήσεις /φαντασιώσεις.
Μια υποτιθέμενη αυτοανάσταση - δεν υπάρχει λόγος άλλωστε - δημιουργεί και πρόβλημα αυτουποταγής.
Όπως δεν θα είχε νόημα μια αυτουποταγή έτσι και δεν έχει νόημα μια υποτιθέμενη 'εξώλογη' αυτοανάσταση.
(Α Κορ. 15:27,28)
"πάντα γὰρ ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ. ὅταν δὲ εἴπῃ ὅτι πάντα ὑποτέτακται, δῆλον ὅτι ἐκτὸς τοῦ ὑποτάξαντος αὐτῷ τὰ πάντα. ὅταν δὲ ὑποταγῇ αὐτῷ τὰ πάντα, τότε καὶ αὐτὸς ὁ υἱὸς ὑποταγήσεται τῷ ὑποτάξαντι αὐτῷ τὰ πάντα"
Εδώ αναφέρει ότι ο Θεός υποτάσει στον Χριστό τα πάντα, αλλά ΔΕΝ υποτάσσεται ο ίδιος ο Θεός στον Χριστό.
Κάποια στιγμή όμως και ο Γιός στον οποίο θα υποταχθούν τα πάντα με φανερή εξαίρεση τον Υποτάξαντα σε αυτόν τα πάντα, ΘΑ ΥΠΟΤΑΧΘΕΙ στον Θεό.
Δεν αυτουποτάσσεται λοιπόν ο Χριστός - αν υπήρχε τριάδα - αλλά θα αυτουποταχθεί;
Παρόμοια και το Ρωμαίους 5:19 μιλάει για την ΥΠΑΚΟΗ του Χριστού.
"διὰ τῆς ὑπακοῆς τοῦ ἑνὸς δίκαιοι κατασταθήσονται οἱ πολλοί".
Και εδώ είναι άτοπη κάθε αυτοϋπακοή.
Αυτή η εξωπραγματική και 'εξώλογη' [μάλλον καταλαβαίνεται γιατί 'εισάγω' μια 'καινούρια' λέξη ] φιλοσοφική τριαδιστική αντίληψη τα γυρίζει όλα ανάποδα και επιπλέον το ότι ο Χριστός έδωσε τη ψυχή του - το δικαίωμα της επίκτητης ανθρώπινης ύπαρξης - ως "Λύτρο αντί πολλών".
Κάνετε δε και τον Θεό ανίκανο να έχει βρεί κάποιον στο Σύμπαν που να μπορούσε να είχε θυσιάζει δικαιώματα ζωής ως τέλειος άνθρωπος ως αντιστάθμισμα για την αμαρτία του Αδάμ.
Αυτό ακριβώς όμως καταδεικνύει και αποδεικνύει ο απόστολος Παύλος επανειλημμένα, καθώς αποκαλεί τον Χριστό 'τελευταίο /έσχατο' Αδάμ και "δεύτερο άνθρωπο". .
(Α Κορ. 15:45)
Επιπλέον δεν επαρκεί μόνο η πίστη στον Χριστό αλλά είναι απαραίτητη αι η πίστη στον ΕΓΕΙΡΑΝΤΑ τον Ιησού από τυος νεκρούς.
Ρωμ. 4:24 "τοῖς πιστεύουσιν ἐπὶ τὸν ἐγείραντα Ἰησοῦν τὸν κύριον ἡμῶν ἐκ νεκρῶν"
Έτσι ο Ιησούς είχε πεθάνει και ο Πατέρας του τον 'ήγειρε' από τους νεκρούς.
Δεν υπάρχει λοιπόν
ούτε αυτοανάσταση,
ούτε αυτοϋποταγή,
ούτε αυτοϋπακοή,
για να μη πούμε ότι δεν υπάρχει
ούτε και αυτοπροσευχή.
Το ένα άτοπο λοιπόν (μια εξωπραγματική, 'εξώλογη' αυτοανἀσταση)
φέρνει πολλά άτοπα (αυτοϋποταγή, αυτοϋπακοή, αυτοπροσευχή, αυτοπεριστροφή / αυτοπορεία - όταν είπε: "πρὸς τὸν πατέρα ὑπάγω / πορεύομαι πρὸς τὸν πατέρα" (Ιωάννης 16:10, 16:28)
αυτοδοξαζόμενος / αυτοδοξασμένος
που όμως να ζητάει να τον δοξάσει ο Πατέρας του
"ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς ...
νῦν δόξασόν με σύ πάτερ" (Ιωάννης 17:4)
κλπ.
Αμέτρητα τα άτοπα συνεπώς που συνυπάγονται με τη φαντασίωση / την άτοπη και πολλαπλώς αντιφατική αυτοανάσταση / αυτοπροσευχή / αυτουποταγή / αυτουπακοή /αυτοπεριστροφή.
Γιώργος
κ.Τσιμπιρίδης:
"«Διότι δεν θα αφήσεις την ψυχή μου στον Σιεόλ» (Ψαλμ. 16:10)
ΜΟΝΟΝ αυτό αναφέρει το χωρίο, κ.Γιώργο; ΜΟΝΟΝ δηλαδή εις την ψυχή αναφέρεται..."
ΜΟΝΟ, ΜΟΝΟ, κ.Τσιμπιρίδη.
Τίποτα άλλο δεν αναφέρει ΕΔΩ, πέρα από αυτό το ουσιαστικό και σημαντικό που αφορά την ανάσταση του Χριστού.
ΤΟ «ΝΕΟ ΦΩΣ» Ή ΑΛΛΙΩΣ Η ΝΕΑ «ΚΩΛΟΤΟΥΜΠΑ» ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΒΑΣΙΚΗ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΔΙΟΡΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ ΤΟ 1919 ΕΠΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΥΠΑΡΧΟΝΤΩΝ ΤΟΥ!
Αγαπητέ κ.Γιώργο, ‘πρεσβύτερε τών εν Γερμανία ΜτΙ
Το να προσπαθήσουμε να ανοίξουμε το κεφάλι σας και να βάλουμε μέσα την ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ αλήθεια τού Ευαγγελίου, ΟΤΑΝ ΒΕΒΑΙΩΣ ΕΣΕΙΣ ΔΕΝ ΤΟ ΕΠΙΘΥΜΕΙΤΕ, καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι ανέφικτο αλλά και κατά κάποιον τρόπο θεωρείται «παραβίασις προσωπικών δεδομένων»!
Έχετε συνειδητοποιήσει, αγαπητέ ‘πρεσβύτερε’, ότι εφόσον ΑΔΥΝΑΤΕΙΤΕ να αποδείξετε το 1914 ως το έτος τής Β΄ Παρουσίας τού Χριστού και κατά συνέπεια τού υπ’ Αυτού διορισμού τής Σκοπιάς ως «πιστού και φρονίμου δούλου», όλοι εμείς ΚΑΤΑΧΡΗΣΤΙΚΩΣ κάνουμε συζήτηση μαζί σας; Εφόσον το κεντρικότερο και βασικότερο δόγμα σας είναι εις τον αέρα (και κατά συνέπεια ΟΛΑ όσα απορρέουν εξ αυτού και βασίζονται εις αυτό), ΕΣΕΙΣ τώρα για τί πράγμα ακριβώς προσπαθείτε απογνωσμένα να μάς πείσετε; Για ΠΟΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ «αλήθεια» τής Οργανώσεως προσπαθείτε να μάς πείσετε, αγαπητέ κ.Γιώργο, όταν σιγά-σιγά και με τρόπο η Σκοπιά, με την μόνιμη δικαιολογία τού «ζωηροτέρου φωτός», αλλάζει την μία διδασκαλία μετά την άλλη;
Έχετε, κ.Γιώργο, συνειδητοποιήσει, ότι η Σκοπιά, απαλά-απαλά και με το «γάντι», αρχίζει να αλλάζει και να τροποποιεί διδασκαλίες που αφορούν και βασίζονται τώρα πλέον ΑΚΟΜΗ εις το 1914; Γι’ αυτό το «νέο φως» γιατί δεν λέτε κουβέντα; Μήπως δεν έφθασε ακόμη εις την αίθουσα βασιλείας τής οποίας είστε ‘πρεσβύτερος’;
Το «νέο φως» τής Οργανώσεως, αγαπητοί αναγνώστες, ΑΝΑΙΡΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ μία προηγουμένη διδασκαλία (που όμως εκηρύσσετο επί σχεδόν ΕΝΑ ΑΙΩΝΑ) κι έχει σχέση με τον διορισμό τού «πιστού και φρονίμου δούλου» επί όλων τών υπαρχόντων τού Χριστού, που ενώ αυτό συνέβη το 1919, όπως εκήρυτταν οι Μάρτυρες τού Ιεχωβά, τώρα πλέον είναι ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΘΕΙ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΘΛΙΨΕΩΣ!!!
Παραθέτουμε λοιπόν, αγαπητοί αναγνώστες, από το ΕΠΙΣΗΜΟ SITE τής Εταιρίας Σκοπιά (http://www.jw.org/en/news/events-activities/annual-meeting-report-2012), απόσπασμα τού «νέου φωτός» που ανακοινώθηκε εις την Ετήσια Συνέλευση που έγινε εις το New Jersey τών Ηνωμένων Πολιτειών στις 6 Οκτωβρίου τού 2012:
When Does Jesus Appoint the Slave “Over All His Belongings”?
Jesus said that the “master on arriving” (literally, “having come”) will appoint the slave “over all his belongings.” When does the Master, Jesus, arrive? The expression translated “on arriving” is a form of the Greek word er′kho•mai. Verses 42 and 44 of chapter 24 translate a form of er′kho•mai as “coming.” In those verses, Jesus is referring to his coming as Judge during the great tribulation.—Matthew 24:30; 25:31, 32.
Jesus’ appointment of the “slave” over his “belongings,” then, must also be a future event. He will make that appointment during the great tribulation.
What Are Jesus’ “Belongings”?
Jesus said: “All authority has been given me in heaven and on the earth.” (Matthew 28:18) Jesus’ “belongings” thus include more than just his earthly interests. They include the Messianic Kingdom.—Philippians 2:9-11. Consequently, Jesus will reward “the faithful and discreet slave” by resurrecting the individual members of that group to heavenly life and by giving them royal authority over all Christ’s belongings in heaven and on earth. This is the same reward promised to all faithful anointed Christians.—Luke 22:28-30; Revelation 20:6.
Μήπως γνωρίζετε, κ.Γιώργο, για πόσες δεκαετίες εκηρύσσετο από την Εταιρία Σκοπιά, ως «ΤΡΟΦΗ ΕΝ ΚΑΙΡΩ» και «ΦΩΣ ΤΟΥ ΙΕΧΩΒΑ» η συγκεκριμένη διδασκαλία περί διορισμού τού «πιστού και φρονίμου δούλου» επί όλων τών υπαρχόντων τού Χριστού κατά το 1919;
Ας πάρουμε μία γεύση από την ΕΩΣ ΤΩΡΑ «ΤΡΟΦΗ ΕΝ ΚΑΙΡΩ» που ξαφνικά «μπαγιάτεψε», «μούχλισε» δηλαδή, διότι δήθεν άστραψαν και βρόντισαν εις τον «ναό» εκλάμψεις νέου «φωτός»:
Η ΕΩΣ ΤΩΡΑ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ ΠΟΥ ΤΕΛΙΚΑ ΑΠΕΔΕΙΧΘΗ ΟΤΙ ΗΤΑΝ...ΣΚΟΤΟΣ ΕΞΩΤΕΡΟΝ!!!
«Ο Ιησούς είπε ότι αν εύρισκε τον «δούλο» να δίνη στους «υπηρέτες» την ‘τροφή τους στον κατάλληλο καιρό,’ θα τον «καθιστούσε επί πάντων των υπαρχόντων αυτού.» (Ματθ. 24:45-47) Μια τέτοια επιπρόσθετη ευθύνη, που ήταν πιο μεγάλη απ’ την παροχή πνευματικής τροφής στους κεχρισμένους μαθητές, θα περιελάμβανε την διακήρυξι των κρίσεων του Θεού στα έθνη και την χρησιμοποίησί του, σαν οργάνου στα χέρια του Θεού για να συναχθή ο «πολύς όχλος», ανδρών και γυναικών απ’ όλα τα έθνη και να συνταυτισθή με την εκκλησία. Η προσέλευσις αυτών των «άλλων προβάτων» και η παροχή πνευματικής τροφής σ’ αυτά θα οικοδομούσε την ελπίδα τους να κερδίσουν αιώνια ζωή στη γη» (Σκοπιά, 01.07.1981, σελ.29 η υπογράμμιση δική μας)
Τόσα χρόνια, κ.Γιώργο, «ο δούλος» δεν ήταν «όργανο στα χέρια του Θεού» εφόσον δεν κατεστάθη το 1919 επί όλων τών υπαρχόντων Του; ΠΟΙΑΝΟΥ εντολές εκτελούσε και ΠΟΙΟΥ το θέλημα έκανε, εφόσον ο διορισμός του επί όλων τών υπαρχόντων τού Χριστού είναι ακόμη ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟΣ;;;
«Αληθινά, ο Κύριος, εμπιστεύθηκε σ’ αυτόν τον ‘δούλο’—αποκλείοντας τον άπιστο Χριστιανικό κόσμο—όλα τα «υπάρχοντά» του, την εκτέλεσι του έργου της Βασιλείας στη γη... Το 1971, το Κυβερνών Σώμα της τάξεως του ‘δούλου’ άρχισε να διευρύνεται για να προσδώση ευρύτερη πνευματική επισκόπησι στα «υπάρχοντα» του Κυρίου εδώ στη γη. Αυτή η επισκόπησις περιλαμβάνει φροντίδα για τα συμφέροντα του ‘πολλού όχλου.’ Περιλαμβάνει επίβλεψι της προετοιμασίας των εκδόσεων της Βασιλείας, της διδασκαλίας του λαού του Θεού και της υποβοηθήσεώς του στην υπηρεσία του αγρού» (Σκοπιά, 01.04.1977, σελ.210, παρ.11 και 14 η υπογράμμιση δική μας).
ΠΟΙΟΣ όμως έδωσε την εντολή να τα πράττει ΟΛΑ ΑΥΤΑ «ο δούλος» εφόσον ΔΕΝ διορίσθηκε υπό τού Χριστού το 1919;
«Τα γεγονότα της συγχρόνου ιστορίας δείχνουν ότι το έτος 1919 αναζωογόνησε αυτούς τους πολύ θλιμμένους μαθητάς και τους συγκέντρωσε σ’ ένα ενωμένο σώμα. Κατόπιν τους διώρισε ως την τάξι του «δούλου» του «επί πάντων των υπαρχόντων αυτού,» δηλαδή, επάνω σ’ όλα τα βασιλικά συμφέροντά του στη γη. (Αποκάλ. 11:7-12) Αυτό το δραστήριο σώμα των αφιερωμένων, κεχρισμένων Χριστιανών είναι εκείνοι οι οποίοι το καλοκαίρι του 1931 έλαβαν ένα όνομα για να τους διακρίνη από τις αιρέσεις του Χριστιανικού κόσμου, δηλαδή, μάρτυρες του Ιεχωβά» (Σκοπιά, 15.03.1972, σελ.174, παρ.10 η υπογράμμιση δική μας)
Τα οποία «βασιλικά συμφέροντα» είναι ακόμη ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΑ, όταν με το «καλό» διορισθεί «ο δούλος» επί όλων τών υπαρχόντων τού Χριστού!!!
«Επιπρόσθετα, ο Ιησούς Χριστός έχει διορίσει τον πιστό και φρόνιμο δούλο «υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του»—δηλαδή σε όλα τα συμφέροντα της Βασιλείας στη γη. (Ματθ. 24:47) Αυτά τα υπάρχοντα περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τις εγκαταστάσεις στα παγκόσμια κεντρικά γραφεία των Μαρτύρων του Ιεχωβά, στα γραφεία τμήματος σε διάφορες χώρες και στις Αίθουσες Συνελεύσεων και Αίθουσες Βασιλείας σε όλο τον κόσμο. Περιλαμβάνεται επίσης το έργο κηρύγματος της Βασιλείας και μαθήτευσης. Θα ανέθετε κανείς σε κάποιον που δεν εμπιστεύεται να κρατάει και να χειρίζεται τα πολύτιμα πράγματά του;» (Σκοπιά, 15.02.2009, σελ.26, παρ.9 η υπογράμμιση δική μας)
Εφόσον η Σκοπιά δεν διορίσθη υπό τού Χριστού επί όλων τών υπαρχόντων το 1919, τότε ΑΠΟ ΠΟΙΟΝ ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΕΝΤΟΛΗ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΩΡΕΙΤΑΙ ΕΚΠΡΟΣΩΠΟΣ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΕΠΙ ΤΗΣ ΓΗΣ;;;
«Ο ΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ προσδιορίζει τους χρισμένους Χριστιανούς οι οποίοι διαχειρίζονται τα συμφέροντα του Χριστού στη γη ως τον “πιστό και φρόνιμο δούλο”. Όταν ο Χριστός επιθεώρησε το “δούλο” το 1918, διαπίστωσε ότι εκείνοι οι χρισμένοι στη γη παρείχαν πιστά πνευματική “τροφή στον κατάλληλο καιρό”. Κατά συνέπεια ο Ιησούς, ο Κύριος, ευαρεστήθηκε κατόπιν να τους διορίσει “υπεύθυνους σε όλα τα υπάρχοντά του”. Με αυτόν τον τρόπο, προτού λάβουν ουράνια κληρονομιά, οι χρισμένοι υπηρετούν τους άλλους λάτρεις του Ιεχωβά εδώ στη γη. Ένας κύριος έχει εξουσία πάνω στα υπάρχοντά του, ή αλλιώς στα αποκτήματά του, και μπορεί να τα χρησιμοποιεί όπως επιλέγει. Τα υπάρχοντα του Ιησού Χριστού, του ενθρονισμένου Βασιλιά του Ιεχωβά, περιλαμβάνουν όλα τα συμφέροντα της Βασιλείας στη γη. Μεταξύ αυτών είναι και «ένα μεγάλο πλήθος» το οποίο είδε σε όραμα ο απόστολος Ιωάννης. (Σκοπιά, 15.01.2008, σελ.24-25, παρ.1-2 η υπογράμμιση δική μας)
Εφόσον όμως το 1919 ΔΕΝ διορίσθηκε «ο δούλος» επί όλων τών υπαρχόντων τού Ιησού, αλλά αυτό πρόκειται να γίνει εις το μέλλον, ΕΑΝ μεταξύ τών υπαρχόντων τού Χριστού περιλαμβάνεται και «το μεγάλο πλήθος» (κατά το πιστεύω τής Σκοπιάς), τότε, η οποιαδήποτε εξουσία τού «δούλου» επί τού «πολλού όχλου» είναι ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΞΑΣΚΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΤΩΡΑ όπως εφαρμόζει η Σκοπιά τα τελευταία 100 έτη!
«Τι θα λεχθεί για σήμερα; Όταν άρχισε η παρουσία του το 1914, βρήκε άραγε ο Ιησούς κάποια ομάδα χρισμένων Χριστιανών που διένεμαν πιστά τροφή στον κατάλληλο καιρό; Και βέβαια βρήκε. Αυτή η ομάδα προσδιοριζόταν εύκολα λόγω των καλών καρπών που παρήγε. (Ματθαίος 7:20) Έκτοτε, η ιστορία απέδειξε ότι αυτός ο προσδιορισμός ήταν ορθός....«Ναι, όταν έφτασε ο Κύριος, βρήκε τον πιστό δούλο του να τρέφει ευσυνείδητα το υπηρετικό προσωπικό καθώς επίσης να κηρύττει τα καλά νέα. Μεγαλύτερες ευθύνες περίμεναν τώρα εκείνον το δούλο. Ο Ιησούς είπε: «Αληθινά σας λέω: Θα τον διορίσει υπεύθυνο σε όλα τα υπάρχοντά του». (Ματθαίος 24:47) Ο Ιησούς το έκανε αυτό το 1919, αφού πρώτα ο δούλος είχε περάσει μια περίοδο δοκιμής. Γιατί, όμως, έλαβε «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» μεγαλύτερες ευθύνες; Επειδή τα υπάρχοντα του Κυρίου είχαν αυξηθεί. Ο Ιησούς έλαβε τη βασιλεία το 1914» (Σκοπιά, 01.03.2004, σελ.11, παρ.16 και σελ.12, παρ.18)
Το ότι έλαβε την βασιλεία το 1914 (εκτός τού ότι πρόκειται για το μεγαλύτερο ψέμα τής Σκοπιάς), ακόμη όμως και να δεχθούμε κάτι τέτοιο, αυτό (η αόρατη Παρουσία τού Χριστού δηλαδή) ΔΕΝ αποδεικνύει, ότι ΔΗΘΕΝ «ο δούλος» έλαβε μεγαλύτερες ευθύνες κι ότι ΔΗΘΕΝ τα υπάρχοντά του αυξήθηκαν, όπως ισχυρίζεται η ανωτέρω Σκοπιά, για τον απλούστατο λόγο, ότι μετά από 100 σχεδόν έτη αυτό το διαψεύδει Η ΙΔΙΑ Η ΣΚΟΠΙΑ, εφόσον ο διορισμός τού «δούλου» επί όλων τών υπαρχόντων είναι πλέον κάτι το ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ και ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ!!!
Ποια είναι τα υπάρχοντα στα οποία διόρισε υπεύθυνο ο νεοεστεμμένος Κύριος τον πιστό δούλο του; Όλα τα πνευματικά πράγματα που ανήκουν σε Αυτόν εδώ στη γη. Για παράδειγμα, δύο δεκαετίες μετά την ενθρόνιση του Χριστού το 1914, προσδιορίστηκε «ένα μεγάλο πλήθος» “άλλων προβάτων”. (Αποκάλυψη 7:9· Ιωάννης 10:16) Δεν επρόκειτο για χρισμένα μέλη “του Ισραήλ του Θεού”, αλλά για ειλικρινείς άντρες και γυναίκες με επίγεια ελπίδα, που αγαπούσαν τον Ιεχωβά και ήθελαν να τον υπηρετούν όπως και οι χρισμένοι. Στην ουσία, είπαν στον “πιστό και φρόνιμο δούλο”: «Θα πάμε με εσάς, γιατί ακούσαμε ότι ο Θεός είναι με εσάς». (Ζαχαρίας 8:23) Αυτοί οι νεοβαφτισμένοι Χριστιανοί λάβαιναν την ίδια πλούσια πνευματική τροφή όπως και το χρισμένο υπηρετικό προσωπικό, και έκτοτε οι δύο τάξεις μοιράζονται αυτό το πνευματικό τραπέζι. Τι ευλογία έχει αποδειχτεί αυτό για τα μέλη του “μεγάλου πλήθους”!
Τα μέλη του “μεγάλου πλήθους” ενώθηκαν χαρούμενα με τη χρισμένη τάξη του δούλου ως κήρυκες των καλών νέων. Καθώς κήρυτταν, τα επίγεια υπάρχοντα του Κυρίου αυξάνονταν, με αποτέλεσμα να προστίθενται και άλλες ευθύνες στον “πιστό και φρόνιμο δούλο”. Επειδή ο αριθμός των εκζητητών της αλήθειας μεγάλωνε, απαιτούνταν επέκταση των εκτυπωτικών εγκαταστάσεων ώστε να ικανοποιηθεί η ζήτηση για Βιβλικά έντυπα. Ιδρύθηκαν γραφεία τμήματος των Μαρτύρων του Ιεχωβά στη μία χώρα μετά την άλλη. Στάλθηκαν ιεραπόστολοι «ως το πιο απομακρυσμένο μέρος της γης». (Πράξεις 1:8) Από πέντε χιλιάδες περίπου χρισμένους το 1914, οι τάξεις των υμνητών του Θεού έχουν αυξηθεί ξεπερνώντας τα έξι εκατομμύρια άτομα σήμερα, τα περισσότερα από τα οποία ανήκουν στο «μεγάλο πλήθος». Ναι, όντως, τα υπάρχοντα του Βασιλιά έχουν πολλαπλασιαστεί από τον καιρό της στέψης του το 1914!» (Σκοπιά, 01.03.2004, σελ.11, παρ.16 και σελ.12, παρ.18-20 η υπογράμμιση δική μας)
Μόνο που σε αυτά τα υπάρχοντα ΔΕΝ υπάγεται το «μεγάλο πλήθος» εφόσον ο διορισμός τού «δούλου» επί όλων τών υπαρχόντων τού Χριστού είναι κάτι το ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ και ΑΝΑΜΕΝΟΜΕΝΟ! Άρα, ένα ακόμη συμπέρασμα που αβιάστως εξάγεται, είναι ότι η ένωση τού «μεγάλου πλήθους» τών «άλλων προβάτων» με την χρισμένη τάξη τού «δούλου» ΔΕΝ ήταν εκ Θεού, εφόσον ΔΕΝ είχε «ο πιστός και φρόνιμος δούλος» διορισθεί επί όλων τών υπαρχόντων, αλλά ούτε είχε και την εντολή για κάτι τέτοιο!!!
«Ο καιρός του θερισμού είναι χαρωπή περίοδος. (Ψαλμός 126:6) Εύλογα, λοιπόν, όταν το 1919 ο Ιησούς ανέθεσε στους πιστούς χρισμένους αδελφούς του αυξημένες ευθύνες, είπε: «Ήσουν πιστός σε λίγα. Θα σε διορίσω σε πολλά. Μπες στη χαρά του κυρίου σου». (Ματθαίος 25:21, 23)» (Σκοπιά, 01.03.2004, σελ.17, παρ.17 η υπογράμμιση δική μας)
Μόνο που τελικά ΔΕΝ τον διόρισε, αλλά ΟΥΤΕ και μπήκε εις την χαρά τού Κυρίου του, όπως πίστευε επί 100 σχεδόν έτη έως τώρα η Σκοπιά!
Δημοσίευση σχολίου