Περί του εδαφίου της Β΄ Ιωάννου 7. Aπάντηση στο ανούσιο κείμενο του ακολούθου της Σκοπιάς Ευστάθιου Παπανικόλα («TheTrumpetSeventh»).

Του Παναγιώτη Μακρή

Στις 28 Σεπτεμβρίου έγινε η ανάρτηση του κειμένου με τίτλο «ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ ΠΟΥ ΔΙΕΞΗΧΘΗ ΜΕ ΤΟΝ “ΦΙΛΟΛΟΓΟ” ΤΗΣ ΣΚΟΠΙΑΣ “THETRUMPETSEVENTH” ΚΑΙ ΟΙ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΣΥΝΑΡΤΗΣΙΕΣ ΤΟΥ “ΑΠΟΛΟΓΗΤΗ” ΤΟΥ ΜΠΡΟΥΚΛΙΝ ΟΣΟΝ ΑΦΟΡΑ ΤΟ ΕΠΙΜΑΧΟ ΕΔΑΦΙΟ Β΄ ΙΩΑΝ. 7» (για όποιον ενδιαφέρεται εδώ: http://antiairetikos.blogspot.gr/2014/09/thetrumpetseventh-7.html), στο οποίο εξεταζόταν η ερμηνεία του επίμαχου χωρίου της δευτέρας επιστολής του Ευαγγελιστού Ιωάννου 7...

Στο χωρίο αυτό είναι γραμμένο το εξής: «ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι  μη  ομολογούντες  Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος». Το κείμενο γράφτηκε ως απάντηση στους ισχυρισμούς του κ Ευστάθιου Παπανικόλα (του γνωστού μας και ως «TheTrumpetSeventh»). Συγκεκριμένα η όλη διένεξη με τον κ Ευστάθιο έγινε, γύρω από τη λέξη «ερχόμενον» σχετικά με το πώς πρέπει να αποδοθεί. Το συγκεκριμένο χωρίο είναι καταπέλτης εναντίον των Μαρτύρων του Ιεχωβά, αφού αποδεικνύει με την έκφραση «ερχόμενον εν σαρκί» (έρχεται με σάρκα) ότι η Δευτέρα Παρουσία του Χριστού θα είναι ένσαρκη, κάτι το οποίο χαλάει την σαλάτα των Μαρτύρων του Ιεχωβά οι οποίοι κάνουν λόγο για πνευματική Δευτέρα Παρουσία. Ο κ. Ευστάθιος ως πιστός Μάρτυρας του Μπρούκλιν, προσπάθησε πάση θυσία, ανατρέποντας όλους τους κανόνες της Ελληνικής Γραμματικής και του Συντακτικού να αποδείξει ότι η επίμαχη λέξη «ερχόμενον» έχει παρελθοντική έννοια και αναφέρεται στην πρώτη Παρουσία του Χριστού και επομένως πρέπει να αποδοθεί ως ήλθε.
Για το λόγο αυτό την 1^η Οκτωβρίου δημοσίευσε ένα άρθρο με τίτλο «AΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΣΥΚΟΦΑΝΤΙΚΟ ΑΡΘΡΟ ΜΑΚΡΗ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΚΑΝΑΛΙΟΥ "ΤΗΕTRUMPETSEVENTH" ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΕΔΑΦΙΟ Β ΙΩΑΝΝΟΥ 7» (για όσους ενδιαφέρονται εδώ: http://pistisaklonitos.blogspot.gr/2014/10/a-trumpetseventh-7.html), στο οποίο υποτίθεται έδινε απάντηση στα όσα ισχυριστήκαμε στο άρθρο περί του επίμαχου εδαφίου.

Βεβαίως ο εν λόγω κύριος δεν απάντησε με το καινούργιο του κείμενο σε κανέναν από τους ισχυρισμούς μας. Παρόλα αυτά για αποφυγή τυχόν παρερμηνείας της σιωπής μας, ως αδυναμίας να απαντήσουμε στο ανούσιο κείμενο του «TheTrumpetSeventh», ετοιμάσαμε δεύτερη απάντηση που αφορά τους ισχυρισμούς που διατύπωσε στο κείμενό του.

Αρχικά, δεν θα σχολιάσουμε ότι το 1/3 του κειμένου του κ. Ευστάθιου ήταν εκτός θέματος. Σε ολόκληρο αυτό το 1/3 έκανε προσωπική επίθεση στο συνεργάτη μας κ. Γεώργιο Τσιμπιρίδη, σχετικά με το ότι τον ειρωνεύτηκε. Απορούμε γιατί  το έκανε αυτό; Μήπως για να κάνει το κείμενό του να φαίνεται μεγαλύτερο; Δεν θα σχολιάσουμε τα όσα έγραψε, δεν είναι δουλειά μας άλλωστε, και ούτε θα ακολουθήσουμε τη δική του τακτική να γράφουμε άσχετα με το θέμα πράγματα, για να δείχνουνε τα άρθρα μας μεγάλα, αλλά θα περάσουμε αμέσως στο κυρίως θέμα.

Παραποίηση της αλήθειας

Ο κ. Ευστάθιος ισχυρίστηκε τα εξής: «ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΜΕ ως απολογητές του Μπέθελ του Μπρούκλιν. ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕ τον οποιονδήποτε να μας δείξει ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΜΙΑ πρότασή μας που να δείχνει αυτό τον ισχυρισμό.»

Επειδή, εμάς δεν μας αρέσει να μιλάμε χωρίς αποδείξεις, ούτε να διαστρεβλώνουμε την αλήθεια σαν άλλους, για αυτό σας φέρνουμε στο φως, τι ισχυρίστηκε ο «απολογητής» του Μπρούκλιν σε Ορθόδοξο αδελφό υπό την επωνυμία gatos68, σχετικά με το αν είναι ή όχι «απολογητής»:

Ορίστε αγαπητοί αναγνώστες τι ισχυρίστηκε ο μάρτυρας Ευστάθιος: «Διαδώσατε αρκετά ψεύδη όσον αφορά τις σχέσεις Σκοπίας και ΟΗΕ, όμως δεν ξέρετε ότι ΟΧΙ μόνον ξέρω αλλά ανήκω και σε ομάδα απολογητών Μαρτύρων». Τι ισχυρίστηκε λοιπόν τώρα: «ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΤΗΚΑΜΕ ως απολογητές του Μπέθελ του Μπρούκλιν». Και τι είχε ισχυριστεί παλαιότερα: «ανήκω και σε ομάδα απολογητών Μαρτύρων». Τα περαιτέρω σχόλια πιστεύω περιττεύουν. Τέτοια όμως άτομα είναι οι απολογητές της «Σκοπιάς», διαστροφείς της αλήθειας.

Προχωράμε όμως στην απάντησή μας.

Απάντηση «μαργαριτάρι» νούμερο 1

Στη συγκεκριμένη ενότητα αποδείξαμε στο κείμενο μας, ότι σύμφωνα με την Αποκάλυψη ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός «έρχεται ταχύ». Αυτό χρειάστηκε να γίνει επειδή ο κ. Ευστάθιος ισχυρίστηκε ότι «αν κάνετε την μετοχή να ισχύει στο ΔΙΑΡΚΕΣ παρόν όπως λέτε, τότε δέχεσθε την ΤΩΡΙΝΗ Παρουσία του Χριστού εν σαρκί. Αυτό είναι absordum και αναχρονισμός». Χρησιμοποιήσαμε λοιπόν το χωρίο 22:20 της Αποκαλύψεως όπου είναι γραμμένο «λέγει ο μαρτυρών ταύτα· Ναι έρχομαι ταχύ», για να του αποδείξουμε ότι ο Κύριος έρχεται, βρίσκεται καθ’ οδόν. Και επομένως η μετοχή «ερχόμενον» μπορεί να αναφέρεται στο διαρκές παρόν.

Ο κ. Ευστάθιος στο καινούργιο του κείμενο προσπάθησε να διαστρέψει για άλλη μια φορά την αλήθεια γράφοντας: «Βλέπει κάποιος από τους αναγνώστες να ΑΡΝΟΥΜΕΘΑ ότι η μετοχή δηλώνει παρόν; Αυτό που αρνηθήκαμε είναι ότι δηλώνει το ΜΕΛΛΟΝ».

Παραπάνω όμως δήλωσε: «αν κάνετε την μετοχή να ισχύει στο ΔΙΑΡΚΕΣ παρόν όπως λέτε, τότε δέχεσθε την ΤΩΡΙΝΗ Παρουσία του Χριστού εν σαρκί. Αυτό είναι absordum και αναχρονισμός». Τα σχόλια και εδώ περιττεύουν. Από την μία ισχυρίζεται ότι είναι αναχρονισμός η μετοχή να δηλώνει παρόν, από την άλλη δέχεται ότι μπορεί να δηλώνει παρόν. Επειδή όμως, θέλαμε να βοηθήσουμε τον Μάρτυρα συνομιλητή μας να ξεφύγει από το κομφούζιο στο οποίο περιέπεσε σχετικά με τον αν μπορεί ή όχι το «ερχόμενον» να αναφέρεται στο παρόν, του κάναμε την εξής ερώτηση: «εφόσον το «ερχόμενον» μπορεί να αναφέρεται στο διαρκές παρόν, γιατί προσπαθείτε πάση θυσία να αποδείξετε ότι αναφέρεται στο παρελθόν και δεν αποδέχεστε τις ερμηνείες μας;».

Η απάντηση είναι απλή αγαπητοί αναγνώστες. Αν το «ερχόμενον» αναφέρεται στο παρόν θα πρέπει να δηλώνει μια κατάσταση που ξεκίνησε στο παρελθόν και συνεχίζεται στο παρόν αλλά τερματίζεται στο μέλλον. Δηλαδή, το «ερχόμενον» θα πρέπει να μεταφραστεί ως έρχεται, κάτι το οποίο χαλάει τη «σαλάτα του Μπρούκλιν», καθώς εάν ο Κύριος είναι τώρα με σάρκα (την εποχή που γράφει ο Ιωάννης την επιστολή του), καταρρίπτεται το πιστεύω της Σκοπιάς περί πνευματικής Δευτέρας Παρουσίας.

Κατά συνέπεια δεν μπορεί το «ερχόμενον», σύμφωνα με τους Μάρτυρες, να αποδοθεί ούτε μελλοντικά, ούτε παροντικά, αλλά μόνο παρελθοντικά και να αναφέρεται στη Πρώτη Παρουσία του Χριστού.

Προσπαθώντας να υπεκφύγει τη διαμάχη για το επίμαχο εδάφιο ο κ. Ευστάθιος, προσπάθησε να αλλάξει τη συζήτηση θέλοντας να μας κάνει να ψάξουμε άλλα εδάφια, που να αναφέρουν την ένσαρκη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού. Μη μπορώντας ο μάρτυρας «TheTrumpetSeventh» να στηρίξει γραμματικώς και συντακτικώς την παρελθοντική ερμηνεία του χωρίου, άρχισε να ισχυρίζεται ότι το χωρίο δεν μπορεί να αναφέρεται στην Δευτέρα Παρουσία του Χριστού, επειδή στην Αγία Γραφή είναι γραμμένο ότι η Δευτέρα Παρουσία θα είναι πνευματική. Φρίξτε, αγαπητοί αναγνώστες, διότι η Αγία Γραφή γράφει μόνον ό,τι θέλει ο «TheTrumpetSeventh». Συγκεκριμένα, όπως όλοι οι Προτεστάντες, ο κ. Ευστάθιος ισχυρίζεται ότι δέχεται μόνον ό,τι είναι γραμμένο στην Γραφή, ωστόσο εδώ τον βλέπουμε να μη δέχεται μόνον ό,τι είναι γραμμένο στην Γραφή, αλλά να δέχεται το προσωπικό του πιστεύω περισσότερο από την Γραφή. Αυτή είναι η ερμηνεία των Προτεσταντών, έτσι ερμηνεύουν τις Γραφές βάση του προσωπικού τους πιστεύω. Επειδή, για τον κ. Ευστάθιο, η Δευτέρα Παρουσία είναι πνευματική, το συγκεκριμένο χωρίο δεν μπορεί να αναφέρεται στην Δευτέρα Παρουσία παρόλο που η Γραφή είναι ξεκάθαρη. Επειδή, έτσι θέλει ο κ. Ευστάθιος, πρέπει να καταπατηθούν όλοι οι κανόνες Γραμματικής και Συντακτικού, πρέπει να κάνουμε πέρα την λογική, απλά και μόνο για να ισχύει το πιστεύω του, ώστε να μην έρχεται η Αγία Γραφή σε αντίθεση με τον εαυτό της (σύμφωνα με τον κ Ευστάθιο). Βλέπουμε επομένως ότι οι Προτεστάντες, και δη οι ψευδοΜάρτυρες  του Ιεχωβά, δεν δέχονται τι λέει η Αγία Γραφή, αλλά δέχονται μόνο ότι πιστεύουν και πάνω σε αυτό τους το πιστεύω, ερμηνεύουν την Αγία Γραφή. Για να μην αφήσουμε όμως παραπονεμένο τον κ. Παπανικόλα, του υποσχεθήκαμε καινούργια μελέτη μας, η οποία θα αποδεικνύει την ένσαρκη Δευτέρα Παρουσία του Χριστού με άλλα χωρία πέραν του επίμαχου.

Ο περί ου «φιλόλογος» κ. Ευστάθιος Παπανικόλας ισχυρίζεται τα εξής: «Απάντηση ΔΕΝ ΠΗΡΑΜΕ ΟΥΔΕΠΟΤΕ στο ερώτημά μας αυτό, αλλά ΟΥΤΕ σε σχέση με το ερώτημά μας όσον αφορά για το "τι σχέση έχει το έρχομαι ούτως ή άλλως με το ερχόμενοι που είναι μετοχή και όχι ρήμα. ΛΑΝΘΑΣΜΕΝΑ ακόμη και στο κείμενο του Αντιαιρετικού ο κ. Μακρής, αδυνατεί να απαντήσει και σχολιάζει το "έρχομαι" και όχι το «ερχόμενοι» !!!!!!!!!!! Το ίδιο κάνει και εδώ στο καινούργιο του άρθρο».

Επίσης, έγραψε τα εξής: «Ο κύριος Μακρής δεν ξέρει να ξεχωρίζει το "έρχομαι" από το «ερχόμενος» (-νον) !!!».

Φιλόλογος χωρίς γνώσεις φιλολογίας

Ο κ. Ευστάθιος ισχυρίζεται ότι είναι φιλόλογος και μάλιστα ότι έχει και μαθητές, τους οποίους διδάσκει. Ισχυρίζεται επομένως ότι έχει πτυχίο φιλολογίας, αλλά αναρωτιόμαστε τι πτυχίο μπορεί να έχει ένας άνθρωπος, ο οποίος δεν ξέρει τι σχέση έχει το ρήμα με την μετοχή που προέρχεται από το ρήμα αυτό.

Το «ερχόμενον» είναι μετοχή της λέξης έρχομαι, σαν μετοχή διατηρεί τις ιδιότητες της λέξης αυτής.

Διαβάζουμε στο Συντακτικό αρχαίας Ελληνικής Α,Β,Γ ενιαίου λυκείου του Α.Β. Μουμτζάκη: «Η μετοχή είναι και επίθετο (έχει τρία γένη και τρείς καταλήξεις) και ρήμα (έχει χρόνους και διαθέσεις).» Σαν ρήμα η μετοχή διατηρεί της ιδιότητες του ρήματος από το οποίο προέρχεται. Στην προκειμένη περίπτωση η μετοχή «ερχόμενον» (και επίθετο και ρήμα), σαν ρήμα που είναι έχει κρατήσει τις ιδιότητες του ρήματος έρχομαι και επομένως αυτά τα οποία ισχύουν για το έρχομαι ισχύουν και για το ερχόμενος, αφού πρόκειται για το ίδιο στην ουσία ρήμα. Διαβάζουμε  επίσης από το Λεξικό Ανωμάλων Ρημάτων Αρχαίας Ελληνικής του καθηγητού Νικολάου Εμμανουήλ Φραγκίσκου, τα εξής: «ΧΡΗΣΙΣ: Το έρχομαι είτε απλούν είτε σύνθετο αμτβ. δηλοί κίνησιν και δια τούτο δέχεται προσδ., ο οποίος φανερώνει την εις τόπον και την από τόπου κίνηση (έρχομαι εις τινα, παρά τινά, επί τινά, κλπ., από τινός, εκ τινός κλπ.)....Εις τους μτγν. εν τούτοις οι μετά του έρχομαι προσδιορισμοί επί της εις τόπον κινήσεως εκφέρονται συχνά με την εν και δοτική».

Επομένως το «ερχόμενον» δηλώνει την εις τόπον κίνηση.

Κάτι το οποίο το στηρίζουμε και στις ίδιες πηγές του κ. Ευστάθιου ο οποίος μεταξύ άλλων γράφει και τα εξής: «Η μετοχή κατά τον Τζάρτζανο είναι ρηματικό επίθετο, ονομάζεται δε μετοχή γιατί μετέχει στα χαρακτηριστικά και του επιθέτου και του ρήματος (707 - Αχιλλεύς Τζάρτζανος - Γραμματική της αρχαίας ελληνικής Γλωσσης - Εκδ. Καλοκάθη).». Εφόσον αυτά υποστηρίζει ο κ. Ευστάθιος, πώς μπορεί επομένως να μας ρωτάει: «τι σχέση έχει το έρχομαι ούτως ή άλλως με το «ερχόμενον» που είναι μετοχή και όχι ρήμα;»

Συνεχίζει ο «φιλόλογος» του Μπρούκλιν γράφοντας τα εξής:
«Επίσης, ακούστε και το εξής τραγελαφικό που ο κ.Μακρής είπε: "Αποδείξαμε συνεπώς, ότι ο ερχομός του Κυρίου είναι ένα γεγονός το οποίο ξεκίνησε να συντελείται την εποχή του Ευαγγελιστή Ιωάννου και συνεχίζεται έως και σήμερα"
Απαντούμε: ΠΩΣ γίνεται να έχει ξεκινήσει ο ερχομός του Κυρίου από την εποχή του Ευαγγελιστή Ιωάννη αγαπητέ κύριε Μακρή, όταν το εδάφιο Ψαλμός 110:1 "Είπεν ο Κύριος προς τον Κύριόν μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου"  Προσέξατε αγαπητοί αναγνώστες πως ο Κύριος Ιησούς θα εκάθετο (πράξη αδράνειας) στα δεξιά του Πατρός μέχρι οι εχθροί του να τεθούν υποπόδιο των ποδών Του! Αυτό δεν είχε συντελεστεί στις ημέρες των αποστόλων (αλλιώς δεν θα πέταγαν οι Ρωμαίοι Αυτοκράτορες τους Χριστιανούς στα λιοντάρια) συνεπώς ο Κύριος δεν θα μπορούσε να εξέλθει για Κρίση. Συνεπώς η έλευσίς Του θα ήταν μελλοντική, όχι παροντική στην εποχή του Ευαγγελιστού Ιωάννη !!!!!».

Εκτός βεβαίως του ότι ο κ. Ευστάθιος αδυνατεί να καταλάβει το νόημα της λέξης «ερχόμενον», αρνείται να σχολιάσει και το χωρίο της Αποκαλύψεως 22:20, ακολουθώντας τη γνωστή τακτική των ψευδομαρτύρων του Ιεχωβά. Δηλαδή, όταν κάποιο χωρίο δεν τον συμφέρει, το αφήνει ασχολίαστο και χρησιμοποιεί άλλα χωρία τα οποία θεωρεί ότι δικαιώνουν το προσωπικό του πιστεύω. Με αυτόν τον τρόπο όμως δεν καταλαβαίνει ότι κάνει την Γραφή να διαφωνεί με τον εαυτό της, γιατί ενώ από την μία ο κ. Ευστάθιος μας γράφει ότι: «ο Κύριος Ιησούς θα εκάθετο (πράξη αδράνειας) στα δεξιά του Πατρός μέχρι οι εχθροί του να τεθούν υποπόδιο των ποδών Του! Αυτό δεν είχε συντελεστεί στις ημέρες των αποστόλων» (σύμφωνα με το ψαλμικό χωρίο 110:1), από την άλλη, ο ίδιος ο Κύριος, να μας διαβεβαιώνει ότι: «Ναι έρχομαι ταχύ» (Αποκάλυψη 22:20). Τελικά τι κάνει ο Κύριος έρχεται ή κάθεται;

Γράφει ο κ. Ευστάθιος: «Συνεπώς η έλευσίς Του θα ήταν μελλοντική, όχι παροντική στην εποχή του Ευαγγελιστού Ιωάννη». Ο κ. Ευστάθιος αδυνατεί να καταλάβει την έννοια της λέξης έρχομαι-ερχόμενος-ερχόμενον. Πουθενά δεν κάναμε λόγω για έλευση, αναφέραμε ότι ο Κύριος έρχεται, δηλαδή βρίσκεται δηλαδή καθ’ οδόν, δεν έχει ακόμη έρθει, η έλευσης θα συντελεσθεί όταν έρθει, δηλαδή όταν φτάσει. Για αυτό το λόγο ο Κύριος χρησιμοποίησε και την εξής παραβολή: «Τις άρα εστίν ο πιστός δούλος και φρόνιμος, ον κατέστησεν ο κύριος αυτού επί της θεραπείας αυτού του διδόναι αυτοίς την τροφήν εν καιρώ; μακάριος ο δούλος εκείνος ον ελθών ο κύριος αυτού ευρήσει ποιούντα ούτως. αμήν λέγω υμίν ότι επί πάσι τοις υπάρχουσιν αυτού καταστήσει αυτόν. εάν δε είπη ο κακός δούλος εκείνος εν τη καρδία αυτού, χρονίζει ο κύριός μου ελθείν, και άρξηται τύπτειν τους συνδούλους αυτού, εσθίη δε και πίνη μετά των μεθυόντων, ήξει ο κύριος του δούλου εκείνου εν ημέρα η ου προσδοκά και εν ώρα η ου γινώσκει, και διχοτομήσει αυτόν, και το μέρος αυτού μετά των υποκριτών θήσει· εκεί έσται ο κλαυθμός και ο βρυγμός των οδόντων.». Τι μας λέει ο Κύριος με αυτήν την παραβολή; Μας αναφέρει την περίπτωση του κακού και του φρόνιμου δούλου. Ο Κύριος της οικίας φεύγει και βάζει ένα δούλο στην θέση του ως διαχειριστή, ο δούλος δεν γνωρίζει ποια ώρα θα επιστρέψει ο Κύριος του, ξέρει ότι ο Κύριος του έρχεται, δεν ξέρει όμως πότε θα έλθει, δεν ξέρει το πότε θα φτάσει. Ο δούλος είμαστε όλοι εμείς και ο οικοδεσπότης είναι ο Κύριος Ιησούς Χριστός, ο οποίος έρχεται αλλά δεν ξέρουμε πότε θα φτάσει για να μας κρίνει. Μέσω της παραβολής αυτής όμως ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός μάς γνωστοποιεί το ότι έρχεται, για αυτό και μας προτρέπει «γρηγορείτε ουν, ότι ουκ οίδατε ποία ώρα ο Κύριος υμών έρχεται.» (Κατά Ματθαίον 24:42) καθώς και «δια τούτο και υμείς γίνεσθε έτοιμοι» (Κατά Ματθαίον 24:44). Το πότε θα φτάσει όμως είναι δικό Του θέμα και δεν μας αφορά. Αν θέλει μπορεί να επιταχύνει το βήμα Του και να φτάσει πιο γρήγορα, αν θέλει μπορεί να βραδύνει και να φτάσει ποιο αργά. Πάντως ένα είναι γνωστό ότι βρίσκεται καθ’ οδόν και κάποια στιγμή θα φτάσει για να μας κρίνει.

Το ότι ο Κύριος έρχεται (βρίσκεται δηλαδή καθ’οδόν για την μέλλουσα κρίση), μας το γνωστοποιεί πλήθος χωρίων όπως:

Επιστολή Ιακώβου 5:8-9: «μακροθυμήσατε και υμείς, στηρίξατε τας καρδίας υμών, ότι η παρουσία του Κυρίου ήγγικε. Μη στενάζετε κατ' αλλήλων, αδελφοί, ίνα μη κριθήτε· ιδού ο κριτής προ των θυρών έστηκεν.». Ο αδελφόθεος Ιάκωβος μας γνωστοποιεί ότι η Παρουσία του Χριστού σχεδόν έφτασε βρίσκεται προ των θυρών, δηλαδή ο Κύριος έρχεται και όπου είναι φτάνει.

Αποκάλυψης 22:10: «Και λέγει μοι· Μη σφραγίσης τους λόγους της προφητείας του βιβλίου τούτου· ο καιρός γαρ εγγύς εστιν.». Ο καιρός δια ποίο πράγμα; Μήπως για την Παρουσία του Κυρίου; Ο καιρός που θα συμβούν όσα αναφέρονται στην Αποκάλυψη, ο καιρός που θα έρθει ο Κύριος πλησιάζει, δηλαδή ο Κύριος έρχεται τώρα και σε λίγο καιρό θα φτάσει για να κρίνει τη γη.

Προς Φιλιππησίους 4,5: «το επιεικές υμών γνωσθήτω πάσιν ανθρώποις. ο Κυριος εγγύς.». Ο Απόστολος Παύλος μας γνωστοποιεί ότι ο Κύριος είναι κοντά, φτάνει σε λίγο. Πώς γίνεται να φτάσει άμα δεν ξεκινήσει να έρχεται; Ο Κύριος συνεπώς έρχεται και σε λίγο φτάνει.

Μαλαχίας 4:1: «διότι ιδού ημέρα Κυρίου έρχεται καιομένη». Ήδη από την εποχή της Παλαιάς διαθήκης η ημέρα του Κυρίου έρχεται αλλά ακόμα δεν έχει έλθει.

Ψαλτήρι 96:13: «προ προσώπου Κυρίου ότι έρχεται ότι έρχεται κρίναι την γην κρίνει την οικουμένην εν δικαιοσύνη και λαούς εν τη αληθεία αυτού». Από τη εποχή της Παλαιάς διαθήκης ο Κύριος έρχεται για να μας κρίνει, έρχεται να κρίνει την οικουμένη εν δικαιοσύνη και λαούς εν τη αλήθεια αυτού. Πώς επομένως ο κ. Ευστάθιος μας γράφει ότι ο Κύριος δεν έρχεται;

Ησαΐας 13:22: «και ονοκένταυροι εκεί κατοικήσουσιν και νοσσοποιήσουσιν εχίνοι εν τοις οίκοις αυτών ταχύ έρχεται και ου χρονιεί». Ο προφήτης Ησαΐας αναφέρεται στην ημέρα του Κυρίου, η ημέρα του Κυρίου δηλαδή έρχεται από την εποχή του προφήτη Ησαΐα αλλά ακόμα δεν έχει φτάσει. Μάλιστα την έκφραση «ταχύ έρχεται» μπορούμε άνετα να την παραλληλίσουμε με την αντίστοιχη έκφραση του Κυρίου στο χωρίο της Αποκάλυψης 22:20 «έρχομαι ταχύ».

Ησαϊας 40:10: «ιδού Κυριος μετά ισχύος έρχεται και ο βραχίων μετά κυριείας ιδού ο μισθός αυτού μετ’ αυτού και το έργον εναντίον αυτού». Άλλο ένα χωρίο που μας κάνει γνωστό ότι ο Κύριος έρχεται και μάλιστα μας κάνει γνωστό πως έρχεται μετά ισχύος.

Πόσους άλλους Μάρτυρες  θέλουμε για να μας γίνει κατανοητή η έννοια της λέξης έρχεται; Πόσους άλλους Μάρτυρες  θέλουμε για να κατανοήσουμε ότι ο Κύριος έρχεται, βρίσκεται δηλαδή καθ’ οδόν; Συνεπώς τι κόπτεται ο κ. Ευστάθιος; Ήδη από την εποχή της Παλαιάς Διαθήκης ο Κύριος έρχεται για να κρίνει την γη (άρα δεν μπορεί το έρχεται να αναφέρετε στην πρώτη Παρουσία Του, εφόσον η κρίση Του θα γίνει στην Δευτέρα Αυτού Παρουσία), συνεπώς μπορεί να έρχεται και την εποχή της συγγραφής της επιστολής του Αποστόλου Ιωάννου. Επομένως, το «ερχόμενον» μπορεί εύκολα να αποδοθεί ως έρχεται, σύμφωνα με τα παραπάνω χωρία και με τους κανόνες Γραμματικής και Συντακτικού της αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας.

Από τα παραπάνω χωρία εξάγεται ασφαλέστατα το συμπέρασμα, ότι ο Κύριος έρχεται μετά ισχύος (Ησαϊας 40:10), εν σαρκί (2 Ιωάννου 7), για να κρίνει την οικουμένη εν δικαιοσύνη και λαούς εν τη αληθεία αυτού (Ψαλτήρι 96:13).

Σχετικά με τη λέξη «έρχομαι» αναφέρουμε το χωρίο της  1 Ιωάννου 2:18 όπου είναι γραμμένο το εξής: «Παιδία, εσχάτη ώρα εστί, και καθώς ηκούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται». Ο Απόστολος Ιωάννης μάς προειδοποιεί ότι ο αντίχριστος έρχεται, βρίσκεται στον δρόμο του και κάποια στιγμή θα κάνει την εμφάνιση του. Δεν γνωρίζουμε πότε αλλά ξέρουμε ότι θα γίνει. Ο Ιωάννης μας αναφέρει τη λέξη έρχεται ώστε να βρισκόμαστε σε εγρήγορση, εφόσον έρχεται, ανά πάσα στιγμή μπορεί να εμφανιστεί, αυτή την έννοια έχει η λέξη έρχεται.

Όσον αφορά το χωρίο Ψαλμός 110:1 «Είπεν ο Κύριος προς τον Κύριόν μου, Κάθου εκ δεξιών μου, εωσού θέσω τους εχθρούς σου υποπόδιον των ποδών σου», το οποίο επικαλείται ο συνομιλητής μου για να στηρίξει τους ισχυρισμούς του καλό είναι να γνωρίζει ότι την Γραφή δεν πρέπει να την λαμβάνουμε πάντα κατά γράμμα. Αλλιώς, θα πρέπει να δεχθούμε τον Χριστό ως καθήμενο επί θρόνου επί 1900 έτη σε πλήρη αδράνεια, μη κάνοντας δηλαδή τίποτα. Πιστεύει κανείς ότι ο Κύριος καθόταν σε ένα θρόνο για 1900 έτη και δεν έκανε τίποτε άλλο;
Το «κάθου εκ δεξιών μου», έχει άλλη έννοια και δεν εννοεί να κάτσει ο Χριστός σε ένα επουράνιο σκαμνάκι στα δεξιά του Θεού μέχρι να υποταχτούν οι εχθροί του. Αυτό πρώτα απ’ όλα είναι αδύνατο, επειδή ως γνωστόν αυτός που θα υποτάξει τους εχθρούς Του θα είναι ο ίδιος ο Χριστός (εκτός και άμα ξέχασε ο κ. Ευστάθιος τα περί Αρμαγεδδώνος). Συνεπώς, δεν μπορούμε να δεχθούμε το χωρίο κατά κυριολεκτική έννοια. Στο χωρίο το «κάθου εκ δεξιών μου», εννοεί την δόξα την οποία θα απολάβει ο Χριστός μετά την σταυρική Του θυσία και είναι καθαρά συμβολικό. Ως γνωστόν στα δεξιά σημαντικών προσώπων κάθονται άλλα εξίσου σημαντικά πρόσωπα. Παράδειγμα στα δεξιά των βασιλιάδων συχνά καθόντουσαν οι διάδοχοι του θρόνου τους. Δεν υπήρχε περίπτωση κάποιος να βάλει στα δεξιά του κάποιον ο οποίος δεν είχε κάποια σημαντική θέση. Η θέση στα δεξιά δείχνει αναγνώριση από αυτόν που μας τοποθέτησε στα δεξιά του ή αλλιώς η θέση ανταποκρίνεται στο εκάστοτε αξίωμα. Έτσι και ο Χριστός τοποθετείται στα δεξιά του Θεού, ακριβώς όπως ομολογούμε εμείς οι Ορθόδοξοι στο Σύμβολο της Πίστεώς μας.

Απάντηση «μαργαριτάρι» νούμερο 2

Στην συγκεκριμένη απάντηση προσπαθήσαμε να του αποδείξουμε, σύμφωνα με το Συντακτικό και την Γραμματική της Ελληνικής γλώσσας (την οποία ο κ. Ευστάθιος ως «φιλόλογος» έπρεπε να παίζει στα δάκτυλα), ότι το «ερχόμενον» δεν μπορεί να είναι τροπική μετοχή όπως ισχυρίζεται.

Ο κ «TheTrumpetSeventh» όμως άρχισε να αναμασάει επιχειρήματα που είχαμε απαντήσει στο άρθρο στο οποίο υποτίθεται απάντησε γράφοντας συγκεκριμένα: « ΣΥΓΧΗΣΗ επίσης επικράτησε στο μυαλό τον αντιπάλων μας όταν είπαμε ότι η τροπική μετοχή χαρακτηρίζει το "Ιησούν Χριστόν". Μήπως να υπενθυμίζαμε τι σημαίνει Μ_Ε_Τ_Ο_Χ_Η? Να τους υπενθυμίζαμε πώς ο γενικός κανόνας για τις μετοχές είναι να εκλαμβάνονται σαν ρηματικά επίθετα επειδή έχουν τους χρόνους ρήματος αλλά τα γένη του επιθέτου; Μήπως να τους πούμε ότι οι μετοχές έχουν την έννοια του επιθέτου ανεξαρτήτoυ ιδιότητος? Η μετοχή κατα τον Τζάρτζανο ειναι ρηματικό επίθετο, ονομάζεται δε μετοχή γιατί μετέχει στα χαρακτηριστικά και του επιθέτου και του ρήματος (707 - Αχιλλεύς Τζάρτζανος - Γραμματικη της αρχαίας ελληνικής Γλωσσης - Εκδ. Καλοκαθη). Όσον αφορά την τροπική μετοχή "ερχόμενον" αυτό που εννοούσαμε ήταν ότι χαρακτηρίζει τον ερχομό του Κυρίου, και συνεπώς τον ίδιο τον Χριστό. Αυτό φαίνεται καθαρά στα σχόλιά μας τα οποία έχει αναρτήσει ο Μακρής!».

Αναφέρει ότι η μετοχή «ερχόμενον» χαρακτηρίζει τον ερχομό του Χριστού, δυστυχώς για αυτόν αυτό έχει αναλυθεί στο πρώτο άρθρο απάντηση σχετικά με το επίμαχο χωρίο. Αν είχε διαβάσει πραγματικά το άρθρο θα γνώριζε την απάντηση και δεν θα χρειαζόντουσαν οι παραπάνω αερολογίες του.

Ας δούμε την απάντηση που δώσαμε: «Γράφει ότι «Το «ερχόμενον», σας έχω ήδη απαντήσει , αναφέρει τον ΤΡΟΠΟ που ο Χριστός εμφανίστηκε στην γη». Ο καθένας νοήμων άνθρωπος όμως γνωρίζει, ότι η λέξη «ερχόμενον» δεν μπορεί να δηλώνει τρόπο, πολύ περισσότερο τον τρόπο που ήρθε (σύμφωνα με τον συνομιλητή μας) ο Χριστός στην γη. Αυτό διότι, το ότι ήλθε – σύμφωνα  με τον συνομιλητή μας – ο Χριστός στην γη, μας το γνωστοποιεί η λεξούλα «ερχόμενον». Το «ερχόμενον» υπάρχει απλά για να μας δηλώσει τον ερχομό του Χριστού. Ο τρόπος στην εν λόγω πρόταση δηλώνεται από τις λέξεις «εν σαρκί», όπως ισχυρίστηκε και ο ίδιος γράφοντας κατά λέξη τα εξής: «ΕΔΩ ΚΑΝΕΤΕ ΛΑΘΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΙΚΩΣ γιατί ο Ιωάννης δεν θέλει να χρησιμοποιήσει χρονική μετοχή Αορίστου ή παρακειμένου αλλά ΤΡΟΠΙΚΗ μετοχή ενεστώτα που ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ που ήλθε ο Χριστός και όχι αν ΗΛΘΕ ο Χριστός για να βάλει "εληλυθότα". Αυτό το δηλώνει το ΕΝ ΣΑΡΚΙ που λέει μετά».  Η πρόθεση Εν συντάσσεται με δοτική (σαρκί είναι δοτική) και δηλώνει μέσο ή τάξη (με). Συνεπώς κάνει τραγικότατο Συντακτικό λάθος ο συνομιλητής μας, όταν γράφει τα εξής: «Το «ερχόμενον», σας έχω ήδη απαντήσει , αναφέρει τον ΤΡΟΠΟ που ο Χριστός εμφανίστηκε στην γη». Το «ερχόμενον» δεν αναφέρει τον τρόπο ούτε το μέσο, το μέσο αναφέρεται στον εμπρόθετο προσδιορισμό τρόπου «εν σαρκί».

Εύκολα γίνεται αντιληπτό το λάθος του συνομιλητή μας όταν στην αρχή της απάντησής του, μας γράφει: «ΕΔΩ ΚΑΝΕΤΕ ΛΑΘΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΙΚΩΣ γιατί ο Ιωάννης δεν θέλει να χρησιμοποιήσει χρονική μετοχή Αορίστου ή παρακειμένου αλλά ΤΡΟΠΙΚΗ μετοχή ενεστώτα που ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ που ήλθε ο Χριστός και όχι αν ΗΛΘΕ ο Χριστός για να βάλει "εληλυθότα"». Όπως αποδείξαμε το «ερχόμενον» δεν δηλώνει τρόπο, δηλώνει απλά ότι κάποιος έρχεται, το πώς έρχεται αυτός ο κάποιος δηλώνεται από τον εμπρόθετο προσδιορισμό τρόπου «εν σαρκί». Εάν πράγματι το «ερχόμενον» ήταν τροπική μετοχή (που προσδιορίζει το πώς έρχεται ο Χριστός), δεν θα χρειαζόταν ο εμπρόθετος προσδιορισμός του τρόπου, για να απαντήσει στο ερώτημα πώς έρχεται (ή ήλθε σύμφωνα με τον συνομιλητή μας) ο Χριστός. Απλά και μόνο για να δείτε το μέγεθος της πλάνης του συνομιλητή μας, μεταφράστε την εν λόγω πρόταση, ΧΩΡΙΣ τον εμπρόθετο προσδιορισμό «εν σαρκί» και θα βεβαιωθείτε, ότι το «ερχόμενον» δεν μας δείχνει τον τρόπο που έγινε η πρώτη Παρουσία του Χριστού, ας το δούμε μαζί:

«ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος.» Μετάφραση: «διότι πολλοί πλάνοι εμφανίστηκαν στον κόσμο αυτοί οι οποίοι δεν ομολογούν ότι ο Ιησούς Χριστός έρχεται (ή ήλθε σύμφωνα με τον συνομιλητή μας)· αυτός είναι ὁ πλάνος καὶ ὁ ἀντίχριστος.» Πού γίνεται εδώ φανερός ή γνωστός ο τρόπος με τον οποίο ήρθε ο Χριστός; Όχι, δεν γίνεται, παρόλα αυτά η λεξούλα «ερχόμενον» και καλά τροπική υπάρχει, αλλά δεν μας δείχνει τον τρόπο με τον οποίο έρχεται (ή ήλθε όπως αρέσκεται λανθασμένα να γράφει ο Μάρτυρας), παρά μόνο μας κάνει γνωστό τον ερχομό του.

Ας θυμηθούμε όμως τι μας έγραψε ο συνομιλητής μας για να θυμηθούμε το μέγεθος της απάτης του: «ΕΔΩ ΚΑΝΕΤΕ ΛΑΘΟΣ ΣΥΝΤΑΚΤΙΚΩΣ ΚΑΙ ΝΟΗΜΑΤΙΚΩΣ γιατί ο Ιωάννης δεν θέλει να χρησιμοποιήσει χρονική μετοχή Αορίστου ή παρακειμένου αλλά ΤΡΟΠΙΚΗ μετοχή ενεστώτα που ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟΝ ΤΡΟΠΟ που ήλθε ο Χριστός και όχι αν ΗΛΘΕ ο Χριστός για να βάλει "εληλυθότα”». Ο συνομιλητής μας συνελήφθη να ψεύδεται για ακόμα μια φορά, εφόσον το «ερχόμενον» δεν μας δείχνει τον τρόπο, όπως και το «εληλυθότα» το ίδιο. Οι δύο αυτές μετοχές μας κάνουν γνωστό απλά και μόνο τον ερχομό του Χριστού, ο τρόπος φαίνεται από τον ίδιο εμπρόθετο προσδιορισμό που υπάρχει και στις δύο επιστολές: 1. εν σαρκί εληλυθότα 2. ερχόμενον εν σαρκί».
Ορίστε η απάντηση που δώσαμε και η οποία έμεινε ασχολίαστη από τον συνομιλητή μας.

Συνεχίζει και γράφει τα εξής:

Από το Συνοπτικό Συντακτικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας της Κορίνας Τσιτσιρίκου Θεοδοσιάδη, σελίδα 18

ΣΤΟ τρίτο σημείο ο αγαπητός μας φίλος Μακρής μας κατηγορεί ότι δεν ακολουθεί τα παραδείγματα που του δείξαμε ενώ στην ίδια αυτή μας απάντηση έχουμε συμπεριλάβει ένα εξ αυτών το οποίο αναλύουμε ("Στο δικό σας παράδειγμα " Εισί δε τινες των Χαλδαίων οι ληζόμενοι" αναφέρατε πολύ σωστά ο ληζόμενοι μας δείχνει πως οι Χαλδαίοι ζώσι ").»

Βεβαίως σας κατηγορούμε και συνεχίζουμε να το κάνουμε εφόσον δεν απαντάτε σε τίποτα. Χρησιμοποιείτε ένα από τα παραδείγματα που χρησιμοποιήσαμε για ένα άσχετο τελείως θέμα (ότι η τροπική μετοχή ΔΥΝΑΤΑΙ ΝΑ ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΙ ΕΠΙΣΗΣ ΩΣ ΡΗΜΑ), δεν μπορώ ούτε καν να καταλάβω γιατί επαινείτε τον εαυτό σας για αυτό σας το «κατόρθωμα». Δεν κάνατε ούτε καν τον κόπο να σχολιάσετε, έστω και ελάχιστα, ένα από τα 5 παραδείγματα που χρησιμοποιήσαμε.

Αναφέρει ο συνομιλητής μας σχετικά με το παράδειγμα που αναφέραμε «Ερχόμενος σπίτι αγόρασε μια εφημερίδα», τα εξής: « “Ερχόμενος σπίτι” δεν εννοεί ότι θα έλθει στο σπίτι, εννοεί “καθ’οδόν” προς το σπίτι ή καθώς ερχόταν προς το σπίτι.». Αρχικά αναφέρουμε ότι ο κ. Ευστάθιος δεν κατάλαβε το παράδειγμα μας, για αυτό ευθύνομαι και εγώ που δεν του διευκρίνισα τι εννοούσα. Αυτό που εννοούσα δεν το εννοούσα με αφηγητική έννοια, δηλαδή κάποιος αφηγείται ότι κάποιος «ερχόμενος στο σπίτι αγόρασε μια εφημερίδα», αλλά κάποιος λέει σε κάποιον πριν φύγει από το σπίτι «ερχόμενος στο σπίτι αγόρασε μια εφημερίδα», ή για να γίνει πιο κατανοητό «ερχόμενος στο σπίτι αγόρασε μου και μια εφημερίδα». Δηλαδή, «καθώς θα έρχεσαι (μέλλοντας) στο σπίτι αγόρασε μου και μια εφημερίδα».

Συνεπώς όταν γράφετε: «Ερωτούμε: ΔΥΝΑΤΑΙ ΕΛΛΗΝ ΝΑ ΑΝΤΙΛΗΦΘΕΙ ΟΤΙ Η ΦΡΑΣΗ "Ερχόμενος σπίτι αγόρασε μια εφημεριδα" είναι ισοδύναμη με μελλοντικής έννοιας φράση "Ερχόμενος σπίτι ΘΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙ μια εφημερίδα ";;;;;;;ΤΙ ΣΟΪ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ κύριε Μακρή;Και μετά μας λέτε ότι ουδέποτε μιλήσατε για σημασία μέλλοντα;;;;;Ποιον κοροϊδεύτε επιτέλους; Εμείς είμαστε οι "ψευδοφιλόλογοι" ή εσείς οι "γιαλατζί" απολογητές;». Πιστεύουμε πλέον δύναται Έλλην να αντιληφθεί ότι η φράση «ερχόμενος σπίτι αγόρασε μια εφημερίδα» είναι ισοδύναμη με μελλοντικής έννοιας φράση.

Απάντηση «μαργαριτάρι» νούμερο 3

Το συγκεκριμένο κεφάλαιο ο κ. Ευστάθιος το άφησε τελείως ασχολίαστο, και αυτό επειδή τον εκθέτει ανεπανόρθωτα. Ο καθένας αν θέλει μπορεί να διαβάσει την απάντηση στο πρώτο μέρος. Το μόνο το οποίο θα προσθέσουμε είναι ότι ο κ. Ευστάθιος ισχυρίστηκε: «Η λέξη Ιησούν Χριστόν είναι αντικείμενο στο ομολογούντες και η μετοχή ερχόμενον είναι τροπική που προσδιορίζει το αντικείμενο της μετοχής.», διαβάζουμε όμως ΣΑΕ σελ. 90-93: «Η κατηγορηματική μετοχή έχει διπλή ιδιότητα: αφ’ ενός μεν εξαρτάται από κάποιο ρήμα, αφ’ ετέρου όμως αναφέρεται και σε όνομα (στο αντικείμενο ή του υποκείμενο του ρήματος από το οποίο εξαρτάται) και του προσδίδει ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα. Με άλλα λόγια, χρησιμεύει ως κατηγορηματικός προσδιορισμός του υποκειμένου ή του αντικειμένου του ρήματος από το οποίο εξαρτάται.». Δηλαδή, καθώς αναφέρει ο κ. Ευστάθιος «Η λέξη Ιησουν Χριστόν είναι αντικείμενο στο ομολογούντες και η μετοχή ερχόμενον….προσδιορίζει το αντικείμενο της μετοχής.», δηλ. ό,τι ακριβώς αναφέρει ο Συντακτικός κανόνας. Ας το δούμε μαζί: «Η κατηγορηματική μετοχή έχει διπλή ιδιότητα: αφ’ ενός μεν εξαρτάται από κάποιο ρήμα», η μετοχή «ερχόμενον» εξαρτάται από τη μετοχή «ομολογούντες» (θυμηθείτε η μετοχή είναι και ρήμα και επίθετο), «αφ’ ετέρου…. χρησιμεύει ως κατηγορηματικός προσδιορ. του υποκειμένου ή του αντικειμένου του ρήματος από το οποίο εξαρτάται», στην προκειμένη περίπτωση όπως αναφέρει και ο κ. Ευστάθιος «η μετοχή ερχόμενον….προσδιορίζει το αντικείμενο της μετοχής.», δηλαδή το Ιησούν Χριστόν. Όπως ισχυρίζεται και ο κ. Ευστάθιος «Η λέξη Ιησούν Χριστόν είναι αντικείμενο στο ομολογούντες». Τί έτι χρείαν έχομεν μαρτύρων; Ο ίδιος ο κ. Ευστάθιος ομολόγησε, ότι η μετοχή «ερχόμενον» είναι κατηγορηματική και όχι τροπική όπως σφόδρα επιθυμεί.

Και τώρα αγαπητοί αναγνώστες μπορούμε να ισχυριστούμε αυτό το οποίο ο Πλάτωνας ισχυρίστηκε, μέσω του Σωκράτη, στον Πλατωνικό διάλογο Γοργίας: «Βλέπεις, λοιπόν, Πώλε (αντιπαρέβαλλε Ευστάθιε), ότι ο ένας έλεγχος συγκρινόμενος με τον άλλον καθόλου δεν μοιάζει, αλλά με σένα συμφωνούν όλοι οι άλλοι (βλέπεις λόγιοι), εκτός από μένα, σε μένα όμως αρκείς εσύ, αν και είσαι ένας μόνο μάρτυρας και συμφωνείς και με αυτά που λέω, και εγώ, καλώντας εσένα μόνο σε ψηφοφορία, αφήνω τους άλλους να πάνε στο καλό».

Απάντηση «μαργαριτάρι» νούμερο 4

Εδώ ο κ. Ευστάθιος προσπαθεί να υποστηρίξει το κυριότερο επιχείρημά του, ότι επειδή πολλοί ξένοι λόγιοι υποστηρίζουν ότι το χωρίο έχει παρελθοντική έννοια και ότι πρέπει έτσι να αποδοθεί. Ο κ. Ευστάθιος δεν κάνει τίποτε παραπάνω από το να αναμασάει παλαιότερα επιχειρήματα ολίγον τι εμπλουτισμένα και ενώ αναλύσαμε πάρα πολύ το συγκεκριμένο κεφάλαιο και τους λόγους για τους οποίους δεν δεχόμαστε τις ερμηνείες των εκάστοτε λόγιων, δεν έκανε καν τον κόπο να προσπαθήσει να αντικρούσει τα επιχειρήματα μας, απλά άρχισε ξανά τα ίδια γράφοντάς μας περί της σπουδαιότητας των λογίων και των γνώσεών τους.

Ας σχολιάσουμε όμως πάλι την απάντησή του:

Γράφει: «Ένας μεγάλος βιβλικός μεταφραστής και ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΗΣ της Ορθόδοξης Εκκλησίας ήταν ο Νεόφυτος Βάμβας, ο οποίος και φυσικά μεταφράζει το χωρίο όπως εμείς ("ήλθεν εν σαρκί"). Εδώ οι αντίπαλοί μας τηρούν ΣΙΓΗΝ ΙΧΘΥΟΣ για να μην αποκαλυφθεί ότι κατηγορούν ΕΝΑΝ ΙΕΡΩΜΕΝΟ-ΑΚΑΔΗΜΑΪΚΟ της ΔΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ!!». Αντιθέτως, ουδόλως τηρήσαμε σιγήν ιχθύος, αλλά απαντήσαμε πολλαπλές φορές στον κ. Ευστάθιο, μέσα και στο πρώτο μέρος της απαντήσεως μας σχετικά με την ερμηνεία του Νεόφυτου Βάμβα, γράφοντας χαρακτηριστικά: «Ο Νεόφυτος Βάμβας (1770-1855), Ορθόδοξος Αρχιμανδρίτης και Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών, εκπόνησε μαζί με άλλα άτομα μία μετάφραση της Αγίας Γραφής στην γλώσσα της εποχής του. Η μετάφραση αυτή στην ουσία αποτελεί απόδοση στην Ελληνική της Αγγλικής Βίβλου του Βασιλέως Ιακώβου….. Βλέπουμε δηλαδή ότι η μετάφραση του Βάμβα δεν έγινε απευθείας από το αρχαίο κείμενο, αλλά βασίστηκε στην άλλη δήθεν «σοβαρή» μετάφραση του Βασιλέως Ιακώβου.». Εφόσον είναι μετάφραση μεταφράσεως είναι απόλυτα λογικό να εμπεριέχει τα λάθη της μεταφράσεως από την οποία μετέφρασε.

Συνεχίζει γράφοντας: «Δεν θα δείτε στις απαντήσεις τους υποτιμητικές εκφράσεις για τον Βάμβα, μόνον για τους Μεταφραστές της Δύσης (τους οποίους κατηγορούν ως...αγράμματους...!!!!! Βέβαια τι να σου πουν Έλληνες  που δεν έχουν βγει ποτέ παραέξω για να δουν τι εστί μετάφραση και μελέτη... παρά μόνον ότι τους διδάσκει το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα το οποίο ψηφίζουν συνεχώς). Σε αυτούς λοιπόν απαντούμε πώς δεν σημαίνει ότι επειδή είναι Ἐλληνες δύνανται να κατανοήσουν και αρχαίο κείμενο. Το να το προασπίζεται κάποιος αυτό και ιδιαίτερα όσον αφορά την βιβλική γλώσσα είναι τελείως εκτός χρόνου και τόπου».

Δυστυχώς, ο κ. Ευστάθιος δεν κατανοεί ότι όσα γράφει είναι εκτός τόπου και χρόνου, γιατί ενώ όσες μεταφράσεις μάς έχει δείξει είναι οι πιο πρόσφατες, αρχές του 20^ου αιώνα, παρόλα αυτά μας γράφει περί του σημερινού τρόπου μετάφρασης και μελέτης στο εξωτερικό. Ερωτούμε τι δουλειά έχουν οι Ρώσσελ, ΒΕΝJAMIN WILSON και λοιποί των οποίων τις ερμηνείες επικαλείστε, οι οποίοι έζησαν τον 19^ο με αρχές του 20^ου αιώνα, με τον σημερινό τρόπο μελέτης και εκπαίδευσης του εξωτερικού που τόσο επαινείτε; Επίσης, ξεχνάτε ότι το Ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο κατηγορείτε, είναι ένα κακέκτυπο του δυτικού; Δεν γνωρίζετε ότι το Ελληνικό κράτος, όταν ήρθε ο Όθωνας (στην ουσία όταν τον έστειλαν οι φίλοι σας δυτικοί), οργανώθηκε το κράτος με βάση τα πρότυπα της Δύσεως, ακόμα και αυτές οι Θεολογικές σχολές;

Μετά με ρητορικά επιχειρήματα προσπαθεί να μας πείσει περί της αξιοπιστίας της μεταφράσεως του Βασιλέως Ιακώβου, θεωρώ αρκετά όσα γράφτηκαν στο πρώτο μέρος και έτσι δεν σχολιάζω επ’ αυτού.
Ένα σχολιασμό και μόνο θα κάνω, ο οποίος αφορά τα παρακάτω που είπε: «Για την υλοποίησή του, εργάστηκαν 47 λόγιοι σε έξι ξεχωριστές ομάδες σε διάφορα μέρη της χώρας ετοιμάζοντας τμήματα του κειμένου. Αξιοποιώντας το έργο τόσο του Τίντεϊλ όσο και του Κόβερντεϊλ (που φυσικά ήταν πραγματικοί λόγιοι ΑΣΣΟΙ στα αρχαία ελληνικά)». Αναρωτιέμαι ποιοι πράγματι ήταν αυτοί τους οποίους ονομάζει άσσους στα αρχαία. Από πού προκύπτει η αυθεντίας τους; Μήπως είχανε σπουδάσει στο Harvard; Πώς λοιπόν ο κ. Ευστάθιος τους αναφέρει ως άσσους στα αρχαία Ελληνικά; Ποιοι ήταν άσσοι, οι λόγιοι της Ευρώπης; Μιας Ευρώπης που δεν είχε 100 χρόνια που βγήκε από τον μεσαίωνα της; Ποιοι ήταν αυτοί οι λόγιοι και που βασίζεται η αυθεντία τους τελικά, μήπως στο ότι συμφωνούνε με τον κ Ευστάθιο; Γιατί ο κ. Ευστάθιος δεν λαμβάνει υπόψη του τους πραγματικούς άσσους της Αρχαίας Ελληνικής (βλ. Οικουμένιος), οι οποίοι όχι μόνο λόγιοι ήταν, αλλά και τα αρχαία Ελληνικά ήταν η μητρική τους και συνεπώς εννοείται ότι τα ήξεραν καλύτερα από οποιονδήποτε ξένο λόγιο, παλαιότερο ή σύγχρονο;

Ούτε επίσης είναι σοβαρό επιχείρημα το ότι επειδή ο ΒΕΝJAMIN WILSON, έκανε την μετάφραση λέξη προς λέξη, αυτή είναι σωστή.

Συνεχίζει ο κ. Ευστάθιος γράφοντας: «Όσον για τις υπόλοιπες μεταφράσεις ο αγαπητός κ.Μακρής τις αναφέρει μόνος του. Οι ατελείωτες όμως προκαταλείψεις που του έχει εμφυτέψει η θρησκεία του (και ο κ.Τσιμπιρίδης) τον κάνουν κυριολεκτικά πνευματικά τυφλό.».

Γιατί τότε δεν κάνετε τον κόπο να μας ανοίξετε τα μάτια, ανταπαντώντας στα σχόλια που έχουμε κάνει στις ερμηνείες των λογίων, αλλά απλά πετάτε τα βέλη σας εκ του ασφαλούς;

Γράφει ο μάρτυρας τα εξής: «Αν θέλετε να μάθετε το επίπεδο των ελληνικών του Meyer δεν έχετε παρά να ψάξετε και να ερευνήσετε το έργο του και τις σπουδές του. Ναι, κύριε Μακρή, το έργο του και τους 11 ΤΟΜΟΥΣ ΣΧΟΛΙΩΝ ΕΠΙ ΤΗΣ ΒΙΒΛΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ, τόμους που ούτε εσείς, ούτε κανένας από τους επωνύμους κυρίους που συναναστρέφεστε δεν έχετε καταφέρει να εκδόσει και ούτε και πρόκειται να εκδόσετε. Το να κατηγορείτε κάποιον, φυσικά όπως έχουμε ήδη αποδείξει, είναι εύκολο, το δύσκολο είναι να σταθείτε ενώπιον αυτού εις το ΙΔΙΟΝ επίπεδον γνώσης για να μπορέσετε να αποκτήσετε αξιοπιστία!».

Αγαπητοί αναγνώστες είναι αυτό τώρα σοβαρό επιχείρημα το οποίο πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη μας; Άτομα για άτομα και αιρετικοί για αιρετικοί, έχουνε κάνει ερμηνείες στην Αγία Γραφή γράφοντας ο καθένας «το μακρύ του και το κοντό του». Πολλοί εκ των οποίων έχουνε γράψει και πράγματα τα οποία ο κ. Ευστάθιος δεν αποδέχεται. Με ποιο λοιπόν κριτήριο θα δεχθούμε εμείς την κάθε μία ερμηνεία; Δεν οφείλουμε να την εξετάσουμε; Αυτό δεν είναι ούτως ή άλλως γραμμένο στην Γραφή; Για αυτό μας προειδοποιεί και ο απόστολος Ιωάννης στην 1 επιστολή 4:1 γράφοντας: «αγαπητοί μη παντί πνεύματι πιστεύετε αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα».
Έχουμε άδικο λοιπόν όταν γράφουμε στο πρώτο μέρος της απαντήσεως μας, ότι τα λόγια που χρησιμοποιεί ο Πλάτωνας, μέσω του Σωκράτη στον Πλατωνικό διάλογο Γοργίας, περί των ρητόρων: «Καλότυχε, επιχειρείς να με ελέγχεις με ρητορικό τρόπο, όπως ακριβώς κάνουν οι ρήτορες στα δικαστήρια στις θέσεις των αντιπάλων τους, που πιστεύουν ότι ασκούν έλεγχο.», βρίσκουν απόλυτη εφαρμογή στο πρόσωπο του κ. Ευστάθιου;

Ο κ. Ευστάθιος μας γράφει ότι επειδή ο  Mayer έχει γράψει 11 τόμους σχόλια στην Αγία Γραφή, έχει αξιοπιστία και συνεπώς είναι ορθή η δική του ερμηνεία. Καλό είναι να ξέρει ότι και άλλοι (Τρεμπέλας, Σωτηρόπουλος) έχουν γράψει σχόλια και υπομνήματα επάνω στην Αγία Γραφή, δεν βλέπουμε όμως να δέχεται τις δικές τους ερμηνείες, παρά μόνο όσες συμφωνούν με το προσωπικό του πιστεύω. Σίγουρο είναι ότι παρ’ όλους τους επαίνους με τους οποίους στολίζει τον Mayer, αν ο κ. Mayer ερμήνευε το χωρίο διαφορετικά από ότι θέλει ο κ. Ευστάθιος, αυτός δεν θα συμφωνούσε και πάλι μαζί του (ακριβώς όπως δεν συμφωνεί και με άλλους λογίους). Μην προσπαθεί επομένως να μας πείσει, ότι δέχεται την παρελθοντική ερμηνεία επειδή την υποστηρίζουν οι λόγιοι.

Επίσης, ενώ ο κ. Ευστάθιος μας κάνει όλη την ώρα αναφορά στην σπουδαιότητα και την αυθεντία των λογίων, έρχεται ο ίδιος αμέσως μετά σε αντίφαση με τον εαυτό του, όταν τον ρωτάμε τα εξής: « Επίσης, καταλήγουμε στο εξής συμπέρασμα: Ενώ ο Clarke ισχυρίζεται ότι το χωρίο 1 Ιωάννου 4:2  αναφέρεται στους Γνωστικούς, τότε το Pulpit Commentary (αν ισχύει η υπόθεση που κάναμε παραπάνω), μας αναφέρει ότι η 1 Ιωάννου 4:2  αναφέρεται στους Εβραίους. Ερωτούμε τον συνομιλητή μας, εφόσον δέχεστε την αυθεντία των λογίων τότε ποιόν από τους δύο λόγιους δέχεστε;». Ενώ, αρχικά μας αναφέρει περί της σπουδαιότητας των λογίων και της αυθεντίας τους, όταν αποδεικνύεται ότι οι λόγιοι μπορεί να σφάλλουν (επειδή δεν μπορεί να ισχυρίζονται δύο διαφορετικά πράγματα και να έχουν και οι δύο δίκαιο), τρέπεται σε άτακτη φυγή μην κάνοντας τον κόπο να σχολιάσει επ’ αυτής της αντίφασης των λογιών αλλά ως λαγός δια πλαγίας μεθόδου μας αναφέρει τα εξής: «ΑΠΑΝΤΟΥΜΕ: ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ εκτός της δικής σας αγαπητέ μου! Εφόσον το χωρίο είναι αμφιλεγόμενο και τα δύο μπορεί να ισχύουν. Προσωπικά δεν θα είχα πρόβλημα να το εφαρμόσω και στα δύο. Το ζήτημα είναι το Β΄ Ιωάννου 7 άλλωστε και όχι το Α΄ Ιωάννου 4:2 το οποίο εν μέρει μας ενδιαφέρει (και το "εν μέρει" το έχω εξηγήσει καλά) Είτε στους γνωστικούς, είτε στους Εβραίους το εδάφιο αναφέρεται στο ΠΑΡΕΛΘΟΝ!».

Δηλαδή, επειδή κατάλαβε το λάθος του να λαμβάνει τα όσα ισχυρίζονται οι λόγιοι ως δεδομένα, όταν διακρίνει δύο από αυτούς να διαφωνούνε μεταξύ τους, τρέπεται σε άτακτη φυγή μη δυνάμενος να σχολιάσει. Εμείς τώρα όμως είμαστε υποχρεωμένοι να αποδεχόμαστε ως δεδομένες τις ερμηνείες των λόγιων (παρόλο που μπορεί να διαφωνούνε μεταξύ τους) και να μην τις εξετάζουμε καθόλου.

Συνεχίζει ο κ. Ευστάθιος, χωρίς βεβαίως να κάνει καν τον κόπο να αγγίξει τους σχολιασμούς μας στις ερμηνείες των λογιών, αλλά ούτε καν να τολμήσει να σχολιάσει τους λόγιους που έρχονται σε αντίθεση με τις δικές του ερμηνείες, και περνάει αμέσως στην ερμηνεία του αείμνηστου Νικόλαου Σωτηρόπουλου. Αυτό βεβαίως, επειδή αδυνατεί να δώσει εξήγηση στο πως τόσοι λόγιοι έρχονται σε αντίθεση μαζί του, για να ξεφύγει λοιπόν αρχίζει μια προσωπική επίθεση στον κεκοιμημένο πλέον Σωτηρόπουλο, σχετικά με τον αφορισμό του από την Ελλαδική Εκκλησία. Αναφέροντας πως επειδή αείμνηστος Νικόλαος Σωτηρόπουλος αφορίστηκε κάνουμε λάθος που χρησιμοποιούμε την ερμηνεία του στο χωρίο αυτό. Τι δουλειά έχει τώρα ο αφορισμός του με την ερμηνεία του συγκεκριμένου χωρίου, αδυνατώ να το κατανοήσω. Καλό είναι όμως να του αναφέρουμε ότι ο εν λόγω ερμηνευτής της Γραφής ετύγχανε όχι μόνον ξακουστός και αριστούχος Θεολόγος αλλά και αριστούχος Φιλόλογος, εφόσον απεφοίτησε και τις δύο επιστήμες με άριστα, για αυτό αποφασίσαμε να χρησιμοποιήσουμε και την δική του ερμηνεία στο συγκεκριμένο χωρίο.

Εν συνεχεία ο κ. Ευστάθιος, σχολιάζει την ερμηνεία του Παναγιώτη Τρεμπέλα, καθηγητού της Θεολογικής σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, επειδή όμως αδυνατεί να μας εξηγήσει γιατί αρνείται την ερμηνεία του κ Τρεμπέλα καταφεύγει ξανά στην μέθοδο των Μπρουκλινιστών (την οποία έχουμε εξετάσει εκτενώς), δηλαδή να χρησιμοποιεί χωρία της Αγίας Γραφής για να αντικρούσει άλλα χωρία της Αγίας Γραφής, κάνοντας με αυτόν τον τρόπο την Αγία Γραφή να διαφωνεί με τον εαυτό της.

Βεβαίως και αναφέρει και κάτι άλλα άσχετα περί Μορμόνων τα οποία δεν θα σχολιάσουμε, επειδή δείχνουν την πλήρη άγνοιά του περί της αιρέσεως ταύτης.

Στο τέλος λοιπόν, έχοντας κολλήσει στον τοίχο ο κ. Μάρτυρας, κάνει μίαν απεγνωσμένη προσπάθεια να ξεφύγει από την δύσκολη κατάσταση στην οποία έχει βρεθεί, χρησιμοποιώντας ένα χωρίο του Αγίου Πολυκάρπου που αναφέρεται στον Χριστό. Το χωρίο έχει ως εξής: «πας γαρ ος αν μη ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθέναι, αντίχριστος έστιν» και σχολιάζει ως εξής: «Πολύ καλά βλέπουμε ότι ο Άγιος Πολύκαρπος συνδύασε τα δύο χωρία (Α΄ Ιωαν 4:2,3 και Β΄ Ιωαν 7) γράφοντας μια παραλλαγή του Β΄ Ιωάννη 7. Όπως καθαρά βλέπουμε, αντικαθιστά το "ερχόμενον" με το "εληλυθέναι" κάτι που φυσικά δείχνει παρελθόν. Η όλη φρασεολογία του χωρίου δείχνει, ότι ο Πολύκαρπος είχε το συγκεκριμένο χωρίο του Ιωάννη στο μυαλό (που μιλάει και αυτό για τον ορισμό του Αντίχριστού) και μάλιστα χρησιμοποιεί και παρόμοια φρασεολογία (ομολογεί, πας γαρ, εν σαρκι, αντίχριστος κτλ). Συνεπώς η πρώιμη χριστιανική άποψη ερμήνευε το χωρίο σε σχέση με την Πρώτη έλευση και ΟΥΔΕΠΟΤΕ με την Δευτέρα η οποία θα γινόταν εν πνεύματι».

Επειδή, ενοχλήθηκε φαίνεται από τις αρχαίες ερμηνείες και δη του Οικουμένιου που μεταφράζει το «ερχόμενον» ως έρχεται, προσπαθεί να βρει μια πιο αρχαία πηγή και χρησιμοποιεί τον Άγιο Πολύκαρπο προσπαθώντας να μας δείξει ότι «Συνεπώς η πρώιμη χριστιανική άποψη ερμήνευε το χωρίο σε σχέση με την Πρώτη έλευση και ΟΥΔΕΠΟΤΕ με την Δευτέρα η οποία θα γινόταν εν πνεύματι».

Το τελευταίο του επιχείρημα λόγω του οποίου στην ουσία γράψαμε όλο αυτό το άρθρο. Στα παραπάνω που ισχυρίζεται ο κ. Ευστάθιος απαντήσαμε ως εξής: «Ο Πολύκαρπος γράφει: πας γαρ ος αν μη ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθέναι, αντίχριστος έστιν.
Τα δύο επίμαχα χωρία έχουν ως εξής: Α΄ Ιωάννου 4,3 «παν πνευμα ο μη ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκί εληλυθοτα εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστου». Το δε 2 Ιωάννου 7 έχει ως εξής: «ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος»
Δυστυχώς για εσάς, ο Πολύκαρπος παραφράζει το 1 Ιωάννου 4:3 και δεν αναφέρετε στο 2 Ιωάννου 7. Προκύπτει από την όμοια φρασεολογία, και όχι μόνο όμοια αλλά σχεδόν ίδια. Εφόσον αναφέρεται στην 1 Ιωάννου ουδεμία σχέση έχει με το επίμαχο χωρίο της 2 Ιωάννου 7. Η μόνη κοινή λέξη με την 2 Ιωάννου 7 είναι η λέξη αντίχριστος στο τέλος και ούτε καν αυτό.

Ο κ. Ευστάθιος μας απάντησε: «ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ και τόσο Ο ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ???? Το ήξερα! Το ήξερα ότι θα έφερνες και την συγκεκριμένη αντίρρηση επίσης, ότι τάχα παίρνει μόνον το εδάφιο Α Ιωάννου 4,3. Κρίμα που οι καθηγητές των ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Webster (που και συ και εγώ δεν θα περάσουμε ποτε απέξω) ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ κάθετα μαζί σου και μας λένε στις υποσημειώσεις (φαίνεται στην φωτογραφία) ότι ο Πολύκαρπος συνδυάζει και τα δύο εδαφια. ΑΠΟΔΕΙΞΗ?? Ο Πολύκαρπος χρησιμοποίησε αυτήν την λεξούλα που προσπαθείτε να εξωβελίσετε για να μην καταρρεύσει η "επιχειρηματολογία" σας. Ναι, καλά καταλάβατε αγαπητέ μου, είναι η λέξη "αντίχριστος". Ο Πολύκαρπος δεν παραφράζει το Α Ιωάννου 4,3 που μιλάει για το ΠΝΕΥΜΑ του αντιχρίστου και όχι για τον ίδιο τον αντίχριστο. Κοιτάξτε τα δύο εδάφια και την απόδοση του Πολύκαρπου που είναι οφθαλμοφανής (για αυτούς που έχουν μάτια να το δουν) παράφραση του Β Ιωάννου 7 (συναρτήσει και του Α Ιωάν 4,3
Α Ιωάννου 4,3: παν ΠΝΕΥΜΑ ο μη ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκί εληλυθοτα εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστου
Β Ιωάννου 7: ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος
Φιλιπ. 7:7 (Πολυκαρπ.): Πας γαρ, ος αν μη ομολογή, Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθέναι, αντίχριστός εστιν
Παρακαλώ , ειλικρινά μην απαντάτε άλλο, εκτίθεστε ακόμη περισσότερο».

Βεβαίως δώσαμε απάντηση στον κ. Ευστάθιο, απάντηση η οποία αφού όμως είδε το φως της δημοσιότητας για λίγο, αμέσως μετά εξαφανίστηκε μαζί και με άλλες απαντήσεις. Ο κ. Ευστάθιος γνωρίζοντας ότι δεν μπορεί να απαντήσει εξαφάνισε την απάντησή μας για να μην εκτεθεί. Δυστυχώς δεν περιμέναμε από τον κ. Ευστάθιο να κάνει κάτι τέτοιο, ο οποίος πολυμερώς και πολυτρόπως μας επιβεβαίωνε ότι στο κανάλι του στο youtube (και επομένως και στην σελίδα του), υπάρχει πλήρης δημοκρατικότητα σε αντίθεση με τον Αντιαιρετικό (που διαμαρτύρεται ότι του κόβει τα υβριστικά του σχόλια). Για να μην εκτεθούμε όμως ότι ισχυριζόμαστε ανακρίβειες θα χρησιμοποιήσουμε την μαρτυρία ενός άλλου αδελφού που σχολίαζε επίσης στην σελίδα του Μάρτυρα.

Ο ίδιος ο αδελφός ο οποίος σχολιάζει με το ψευδώνυμο «gatos68» γράφει στην σελίδα του «Αντιαιρετικού» τα παρακάτω:

Τα παραπάνω βασίζονται και σε μαρτυρίες του ίδιου του Μάρτυρα.

Οι καλόπιστοι αναγνώστες θα καταλάβουν τον τρόπο δράσης πλέον του συγκεκριμένου κύριου καθώς και των υπόλοιπων Μαρτύρων του Ιεχωβά.

Εμείς όμως δεν το αφήνουμε έτσι και βλέποντας τη διαγραφή των σχολίων μας γράφουμε καινούργιο άρθρο στο οποίο γράφουμε πλέον την σβησμένη μας απάντηση εμπλουτισμένη.

Ας δούμε πάλι την τελευταία απάντηση του Μάρτυρα: «ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕ και τόσο Ο ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΣ ???? Το ήξερα! Το ήξερα ότι θα έφερνες και την συγκεκριμένη αντίρρηση επίσης , ότι τάχα παίρνει μόνον το εδάφιο Α Ιωάννου 4,3. Κρίμα που οι καθηγητές των ελληνικών στο Πανεπιστήμιο του Webster (που και συ και εγώ δεν θα περάσουμε ποτε απέξω) ΔΙΑΦΩΝΟΥΝ κάθετα μαζί σου και μας λένε στις υποσημειώσεις (φαίνεται στην φωτογραφία) ότι ο Πολύκαρπος συνδυάζει και τα δύο εδαφια. ΑΠΟΔΕΙΞΗ?? Ο Πολύκαρπος χρησιμοποίησε αυτήν την λεξούλα που προσπαθείτε να εξωβελίσετε για να μην καταρρεύσει η "επιχειρηματολογία" σας. Ναι, καλά καταλάβατε αγαπητέ μου , είναι η λέξη "αντίχριστος". Ο Πολύκαρπος δεν παραφράζει το Α Ιωάννου 4,3 που μιλάει για το ΠΝΕΥΜΑ του αντιχρίστου και όχι για τον ίδιο τον αντίχριστο. Κοιτάξτε τα δύο εδάφια και την απόδοση του Πολύκαρπου που είναι οφθαλμοφανής (για αυτούς που έχουν μάτια να το δουν) παράφραση του Β Ιωάννου 7 (συναρτήσει και του Α Ιωάν 4,3
Α Ιωάννου 4,3: παν ΠΝΕΥΜΑ ο μη ομολογει ιησουν χριστον εν σαρκί εληλυθοτα εκ του θεου ουκ εστιν και τουτο εστιν το του αντιχριστου
Β Ιωάννου 7: ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος
Φιλιπ. 7:7 (Πολυκαρπ.): Πας γαρ, ος αν μη ομολογή, Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθέναι, αντίχριστός εστιν
Παρακαλώ , ειλικρινά μην απαντάτε άλλο, εκτίθεστε ακόμη περισσότερο».

Σ’ αυτό του απαντάμε ως εξής:

Διαβάζοντας κάποιος το χωρίο του Πολύκαρπου «Πας γαρ, ος αν μη ομολογή, Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθέναι, αντίχριστός εστιν», διακρίνει ότι το συγκεκριμένο χωρίο ουδεμία σχέση έχει με το επίμαχο χωρίο Ιωάννου Β 7 «ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος.», αντιθέτως σχετίζεται με το χωρίο Α΄ Ιωάννου 4,2 «και παν πνεύμα ο μη ομολογεί τον Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού ουκ έστι· και τούτό εστι το του αντιχρίστου».

Ο κ. Ευστάθιος Παπανικόλας, για να υπερασπιστεί τις αερολογίες του, γράφει τα εξής: «Ο Πολύκαρπος δεν παραφράζει το Α Ιωάννου 4,3 που μιλάει για το ΠΝΕΥΜΑ του αντίχριστου και όχι για τον ίδιο τον αντίχριστο». Ειλικρινά ο κ. Παπανικόλας δεν γνωρίζει πλέον τι γράφει, ισχυρίζεται ότι η 1 Ιωάννου 4:2 αναφέρεται στο Πνεύμα του αντίχριστου, ενώ η 2 Ιωάννου 7 στον ίδιο τον αντίχριστο, συνεπώς εφόσον ο Πολύκαρπος αναφέρεται και αυτός στον αντίχριστο τότε αναφέρεται σε αυτούς που αναφέρονται στην 2 Ιωάννου 7. Προκύπτει σύμφωνα με τον συλλογισμό των καθηγητών του Webster που επικαλείται, ότι η λέξη «ερχόμενον» στο 2 Ιωάννου 7, με το «εληλυθέναι» του Πολύκαρπου που αναφέρεται στην πρώτη Παρουσία του Χριστού και συνεπώς και αυτό το «ερχόμενον», αναφέρεται στην πρώτη του Χριστού Παρουσία.

Ας δούμε όμως μαζί σε ποιους αναφέρεται το χωρίο της 1 Ιωάννου 4:2. «Αγαπητοί, μη παντί πνεύματι πιστεύετε, αλλά δοκιμάζετε τα πνεύματα ει εκ του Θεού εστιν, ότι πολλοί ψευδοπροφήται εξεληλύθασιν εις τον κόσμον. 2 εν τούτω γινώσκετε το πνεύμα του Θεού· παν πνεύμα ό ομολογεί Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού έστι· 3 και παν πνεύμα ό μη ομολογεί τον Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού ουκ έστι· και τούτό εστι το του αντιχρίστου ό ακηκόατε ότι έρχεται, και νυν εν τω κόσμω εστίν ήδη», (1 Ιωάννου 4:1-3). Προσέξτε ότι εδώ υπάρχει το δίδυμο: «ψευδοπροφήτες» και «αντίχριστοι», συνδεδεμένο. Μάλιστα εδώ ο Ιωάννης, ταυτίζει τους ψευδοπροφήτες με το πνεύμα τού Αντιχρίστου, θέτοντάς τους μέσα στο σχήμα: «αντίχριστος» - «αντίχριστοι». Σαφέστατα ο Ιωάννης εξηγεί τι ακριβώς εννοεί, ταυτίζοντας τους ψευδοπροφήτες μέσα στην έννοια «πνεύμα τού αντιχρίστου». Εξηγεί καθαρά, ότι πρόκειται για «ΠΑΝ ΠΝΕΥΜΑ» που δεν ομολογεί τον Ιησού Χριστό «εν σαρκί εληλυθότα». Συνεπώς για τον Ευαγγελιστή της αγάπης, «αντίχριστος»-«αντίχριστοι», είναι ο οποιοσδήποτε δεν ομολογεί «Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα». Ομοίως, ο Πολύκαρπος αυτό ακριβώς εξηγεί στην Φιλιπ. 7:7 γράφοντας: «Πας γαρ, ος αν μη ομολογή, Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθέναι, αντίχριστός εστιν». Το χωρίο της 1 Ιωάννου 4:3 αναφέρει τα εξής: «και παν πνεύμα ο μη ομολογεί τον Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθότα, εκ του Θεού ουκ έστι· και τούτό εστι το του αντιχρίστου», δηλαδή «οποιοσδήποτε δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε με σάρκα, δεν είναι του Θεού αλλά είναι του αντιχρίστου». Ο απόστολος Ιωάννης κάνει αναφορά δηλαδή σε όλους όσους, δεν αναφέρουν ότι ο Χριστός ήρθε με σάρκα, μας αναφέρει ότι όποιος δεν ισχυρίζεται αυτό, δεν είναι του Θεού αλλά του αντιχρίστου, δηλαδή εν ολίγοις είναι «αντίχριστος». Το χωρίο του Πολύκαρπου έχει ως εξής: «Πας γαρ, ος αν μη ομολογή, Ιησούν Χριστόν εν σαρκί εληλυθέναι,αντίχριστός εστιν», δηλαδή «οποιοσδήποτε δεν ομολογεί ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε με σάρκα, είναι αντίχριστος». Πραγματικά απορούμε με τις παράξενες εξηγήσεις του κ. Ευστάθιου. Και τα δύο χωρία κάνουν αναφορά σε αυτούς που δεν παραδέχονται την πρώτη ένσαρκη Παρουσία του Χριστού. Τι σχέση λοιπόν έχει ο αντίχριστος και το πνεύμα του που αναφέρει ο κ. Ευστάθιος; Αφού και τα δύο αυτά χωρία, αναφέρονται στους διάφορους αντίχριστους που υπήρχαν και υπάρχουν ακόμα, για αυτό διαβάζουμε στην 1 Ιωάννου 2:18 «Παιδία, εσχάτη ώρα εστί, και καθώς ηκούσατε ότι ο αντίχριστος έρχεται, και νυν αντίχριστοι πολλοί γεγόνασιν· όθεν γινώσκομεν ότι εσχάτη ώρα εστίν», σε αυτούς τους «αντίχριστους» αναφέρετε ο Ευαγγελιστής Ιωάννης κ. Ευστάθιε. Γίνεται φανερό πλέον το μέγεθος της πλάνης και της απάτης του κ. Ευστάθιου. Τι σχέση έχει τώρα το χωρίο Ιωάννου Β 7 «ότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οι μη ομολογούντες Ιησούν Χριστόν ερχόμενον εν σαρκί· ούτός εστιν ο πλάνος και ο αντίχριστος», με τα παραπάνω απορούμε πραγματικά. Τι σχέση και τι κοινό υπάρχει μεταξύ των τριών αυτών χωρίων; Ψάξτε αγαπητοί αναγνώστες και πείτε μας σε όλους τους υπόλοιπους άμα βρείτε κάτι κοινό, ακόμα και η λέξη που χρησιμοποιείται είναι διαφορετική 1 Ιωάννου 4:2 «εληλυθότα», Πολυκάρπου «εληλυθέναι», τι σχέση λοιπόν έχει το ρήμα της 2 Ιωάννου 7 «ερχόμενον» με τα παραπάνω; Αλλά αυτή είναι η γνωστή τακτική του κ. Ευστάθιου, την οποία εκθέσαμε πολλαπλές φορές, δηλαδή αναγάγει το ζητούμενο σε δεδομένο και το δεδομένο σε ζητούμενο. Το αν το χωρίο της Β΄ Ιωάννου 7 είναι το ίδιο με τα δύο προαναφερόμενα 1 Ιωάννου 4:2 και Πολυκάρπου προς Φιλιππησίους 7:7, γίνεται φανερό μόνο και μόνο από την επίμαχη λέξη «ερχόμενον» που μας ενδιαφέρει. Το ότι και τα τρία αυτά χωρία αναφέρονται σε αντιχρίστους, καθόλου δεν δικαιολογεί ότι αναφέρονται στους ίδιους αντιχρίστους. Εύκολα θα μπορούσαν να αναφέρονται σε διαφορετικά πρόσωπα.

Ισχυρίζεται ότι το χωρίο αναφέρεται στην πρώτη Παρουσία και αυτό το βασίζει στην αυθεντία των καθηγητών του Πανεπιστημίου του Webster.

Όμως ενώ ο Οικουμένιος κάνει ξεκάθαρη ερμηνεία στην 2 Ιωάννου και μας ερμηνεύει μέχρι και τη λέξη «ερχόμενον» τι σημαίνει, ο Πολύκαρπος δεν αναφέρει τίποτα σχετικό με την 2 Ιωάννου 7, αυτό είναι κάτι το οποίο αυθαίρετα ισχυρίζονται οι καθηγητές του Webster και το αναμασά ο κ. Ευστάθιος «φιλόλογος» ον. Τελικώς, δεν έχουμε το δίπολο Οικουμένιος εναντίον Πολυκάρπου, όπως σφόδρα επιθυμεί ο Μάρτυρας, αλλά το δίπολο Οικουμένιος εναντίον καθηγητών του Webster και αυτό, καθώς από πουθενά δεν προκύπτει ότι ο Πολύκαρπος αναφερόταν στην 2 Ιωάννου 7, αλλά αυτό είναι προσωπικός ισχυρισμός των εν λόγω καθηγητών. Αντί δηλαδή ο κ. Ευστάθιος να κάνει τον κόπο να μας φέρει αρχαία ερμηνεία του χωρίου, όπως κάναμε εμείς και συγκεκριμένα σχετικά με την λέξη «ερχόμενον» στο χωρίο, μας φέρνει την άποψη των καθηγητών του Webster. Τα σχόλια περιττεύουν.

Κάνουμε απλά την ερώτηση ποιος νοήμων άνθρωπος θα θεωρήσει τις λέξεις Α΄ Ιωάννου 4,2 «εληλυθότα», Πολυκάρπου «εληλυθέναι», 2 Ιωάννου 7 «ερχόμενον», ως ταυτόσημες; Είναι δυνατόν κάποιος που διατείνεται ότι είναι «φιλόλογος» να θεωρήσει τις λέξεις εληλυθότα (μετοχή παρακειμένου), εληλυθέναι (απαρέμφατο παρακειμένου) και ερχόμενον (μετοχή ενεστώτα) ως ταυτόσημες;

Εφόσον οι λέξεις μεταξύ της 2 Ιωάννου 7 «ερχόμενον» και της Φιλιπ. 7:7 του Πολυκάρπου «εληλυθέναι» διαφέρουν μεταξύ τους, ποιο το νόημα να μας χρησιμοποιήσει το συγκεκριμένο χωρίο ο Μάρτυρας για να μας αποδείξει ότι το «ερχόμενον» έχει παρελθοντική έννοια; Πως μπορεί να λέει ότι τα δύο χωρία σχετίζονται μεταξύ τους, τη στιγμή που διαφέρουν οι επίμαχες λέξεις των χωρίων μεταξύ τους;

Επίλογος

Αυτά τα λίγα όσον αφορά το ανούσιο κείμενο που δημοσίευσε ο κ. Ευστάθιος. Ο κάθε αναγνώστης, μπορεί να διακρίνει ότι ο κ. Ευστάθιος στην ουσία, δεν απάντησε σε τίποτε από όσα τον ερωτήσαμε. Αλλά ακόμα και όσα καινούργια απεύθυνε προς εμάς, ήταν στην πραγματικότητα μια ανασκευή παλαιότερων απόψεων του. Για αυτό και σε σχόλιο μας, αναφέραμε ότι ουδόλως υπήρχε λόγος να συγγράψουμε καινούργια μελέτη, εφόσον είχαμε ήδη στο Α΄ μέρος απαντήσει σε όλα του τα επιχειρήματα. Ενημερώνουμε ότι θα ακολουθήσει και δεύτερο μέρος, ως απάντηση στο δεύτερο άρθρο του κ Ευστάθιου, στο οποίο επικαλείται τον αγαπημένο του Μπρούκλιν, Κάρολο Ρώσσελ, για να υποστηρίξει τις πλάνες του.

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.