Άγνωστες διδασκαλίες της εταιρίας «Σκοπιά» (μέρος 6ο): «Άγιο Πνεύμα»

Του Αγωνιστή

Έχοντας δει τα όσα η εταιρία «Σκοπιά» γράφει για τον Πατέρα και τον Υιό, προχωρούμε στο τρίτο Πρόσωπο της Αγίας Τριάδας, το Άγιο Πνεύμα. Φυσικά η «Σκοπιά» δεν δέχεται την Αγία Τριάδα, γεγονός που θα αναλύσουμε διεξοδικότερα σε επόμενο άρθρο. Έχοντας υποβιβάσει τον Υιό σε κτίσμα* προσπαθεί να υποβιβάσει και το Άγιο Πνεύμα. Αλλά ας αφήσουμε την εταιρία να παρουσιάσει τις θέσεις της:

1917 «Τετελεσμένον Μυστήριον» σελ. 67: «Αναγνωρίζομεν ότι η προσωπικότης του Αγίου Πνεύματος είναι ο Πατήρ και ο Υιός, ότι το Άγιον Πνεύμα εκπορεύεται εξ αμφοτέρων και εκδηλούται εις πάντας τους λαμβάνοντας την αποκύησην του Αγίου Πνεύματος δια της οποίας γίνονται υιοί Θεού»...

Και μόνο από αυτό το κείμενο προκύπτουν πολλά ερωτήματα: πώς μπορεί η προσωπικότητα κάποιου να είναι άλλα πρόσωπα (όχι άλλες προσωπικότητες), πού στηρίζει η εταιρία την (παπική) άποψη περί εκπορεύσεως και εκ του Υιού, και κυρίως πώς γίνεται να εκπορεύεται το Άγιο Πνεύμα από το Θεό και από ένα κτίσμα Του ταυτόχρονα; Φυσικά επίσημη απάντηση δεν θα πάρουμε, αν και κατά καιρούς έχουν διατυπωθεί ποικίλες θεωρίες**.

1921 «Κιθάρα του Θεού» σελ. 16: «Το πνεύμα το άγιον σημαίνει την αόρατον δύναμιν ή επίδρασιν του Θεού»

1936 «Πλούτη» σελ 197: «Η λέξις πνεύμα, δεν σημαίνει όν ή πρόσωπον ή πλάσμα, αλλά την δύναμη του Ιεχωβά Θεού».

1961 «Αγιασθήτω το όνομά σου» σελ. 269: «Είναι αληθές ότι ο Ύψιστος Θεός έχει ένα προσωπικό όνομα, δηλαδή Ιεχωβά, όπως λέγει σ’ αυτόν ο Ψαλμός ΠΓ’ 18. Και ο Υιός επίσης έχει ένα προσωπικό όνομα, δηλαδή Ιησούς και με το να είναι χρισμένος με άγιο πνεύμα είναι Χριστός ή Κεχρισμένος. Αλλά το άγιον πνεύμα δεν έχει προσωπικό όνομα. Ο λόγος τούτου είναι ότι το άγιον πνεύμα δεν είναι ένα νοητικό πρόσωπο».

1976 «Το Άγιον Πνεύμα η δύναμις» σελ 12: «Στο πρώτο βιβλίο αυτών των Γραφών η λέξις που χρησιμοποιήθηκε είναι ρούαχ. Η αρχαιότερη Ελληνική μετάφρασις του πρώτου βιβλίου της Αγίας Γραφής το αποδίδει ως πνεύμα. Επειδή η Εβραϊκή λέξις ρούαχ περιέχει την ιδέα της ενεργείας και της κινήσεως, οι Άγγλοι μεταφρασταί την απέδωσαν ως «φύσημα, πνοή, αύρα, θύελλα, άνεμος, ενεργός δύναμις,» καθώς και «πνεύμα.» Γι’ αυτό τον λόγο το κείμενο στο οποίο βρίσκεται η Εβραϊκή λέξις, βοηθεί στον καθορισμό του αν η λέξις έπρεπε να μεταφρασθή «πνεύμα» ή κάπως αλλιώς».

Η θέση της εταιρίας ξεκαθαρίζει: απορρίπτει όχι μόνο τη θεότητα του Αγίου Πνεύματος αλλά και την ύπαρξή Του ως Προσώπου, και κάνει λόγο για μια απρόσωπη δύναμη. Φυσικά δεν μπορεί να στηρίξει κάτι τέτοιο από την Αγία Γραφή, οπότε και καταφεύγει στα γνωστά της τεχνάσματα: κακοποίηση των Γραφικών εδαφίων και επίκληση αγνώστων, με παράλληλη παράθεση λογικοφανών επιχειρημάτων, που, όμως, εύκολα αναιρούνται από όποιον έχει γνώση της Αγίας Γραφής.

Θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει: Πώς μπορεί μια απρόσωπη δύναμη να ακούει (Ιωάν. ΙΣΤ’ 13), να λέγει ρητώς (Α’ Τιμ. Δ’ 1), να ερευνά τα βάθη του Θεού (Α’ Κορ. Β’ 10), να θέτει επισκόπους (Πραξ. Κ’ 28), να ικετεύει υπέρ ημών (Ρωμ. Η’ 26); Πώς μπορεί να είναι η βλασφημία κατά του Πνεύματος του Αγίου πράξη ασυγχώρητη (Ματθ. ΙΒ’ 32), εάν πρόκειται απλώς για μια απρόσωπη δύναμη όπως ο αέρας; Και γιατί η εταιρία δίνει μεγαλύτερη βαρύτητα στις γνώμες κάποιων Άγγλων μεταφραστών (τους οποίους και δεν κατονομάζει) από ότι στα πρωτότυπα κείμενα;

1988 «Αποκάλυψη» σελ. 123: «Αυτό το μεγάλο πλήθος είναι μέρος της μόνης αληθινά ενωμένης οργάνωσης που υπάρχει σήμερα στη γη και στην οποία ανήκουν άνθρωποι από πολλά έθνη. Δεν έχουν διαφορετικούς κανόνες ανάλογα με τη χώρα, αλλά εφαρμόζουν τις ορθές Γραφικές αρχές με συνέπεια οπουδήποτε και αν ζουν. Δεν αναμειγνύονται σε εθνικιστικά, επαναστατικά κινήματα, αλλά έχουν πραγματικά “σφυρηλατήσει τα σπαθιά τους σε υνιά”. (Ησαΐας 2:4) Δεν είναι χωρισμένοι σε αιρέσεις ή θρησκεύματα ώστε να μεταδίδουν συγκεχυμένα ή αλληλοσυγκρουόμενα αγγέλματα, όπως κάνουν οι θρησκείες του Χριστιανικού κόσμου. Ούτε αναθέτουν σε κάποια τάξη επαγγελματιών κληρικών να αποδίδει αίνο εκ μέρους τους. Δεν κραυγάζουν ότι οφείλουν τη σωτηρία στο άγιο πνεύμα, επειδή δεν είναι υπηρέτες κάποιου τριαδικού θεού».

1998 «Σκοπιά 15-2-1998» σελ. 13: «Όλοι αυτοί πράγματι “γεννιούνται από τον Θεό”. Απευθυνόμενος σε τέτοια άτομα, ο απόστολος Ιωάννης έγραψε: «Όποιος έχει γεννηθεί από τον Θεό δεν εμμένει στην αμαρτία, επειδή το αναπαραγωγικό σπέρμα Του [του Ιεχωβά] παραμένει σε αυτόν, και αυτός δεν μπορεί να αμαρτάνει, επειδή έχει γεννηθεί από τον Θεό». (1 Ιωάννη 3:9) Αυτό το «αναπαραγωγικό σπέρμα» είναι το άγιο πνεύμα του Θεού. Καθώς αυτό επενεργεί σε συνδυασμό με το λόγο Του, δίνει στον καθένα από τους 144.000 «μια νέα γέννηση» σε μια ουράνια ελπίδα.—1 Πέτρου 1:3-5, 23.».

2000 «Σκοπιά 1-6-2000» σελ. 5: «Αλλά κατά τον τρίτο αιώνα, ορισμένοι επιφανείς κληρικοί, γοητευμένοι από την τριαδική διδασκαλία του ειδωλολάτρη φιλόσοφου Πλάτωνα, άρχισαν να αναπλάθουν τον Θεό έτσι ώστε να ταιριάζει στο Τριαδικό πρότυπο. Στους επόμενους αιώνες, αυτό το δόγμα εξύψωσε με αντιγραφικό τρόπο τον Ιησού κάνοντάς τον ίσο με τον Ιεχωβά και μετέτρεψε το άγιο πνεύμα, δηλαδή την ενεργό δύναμη, του Θεού σε πρόσωπο».

Γίνεται, λοιπόν, φανερό ότι η «Σκοπιά» έχει τέτοιο μίσος κατά του Αγίου Πνεύματος που δεν ενδιαφέρεται για το τι θα ισχυριστεί, αρκεί με αυτό να μπορεί να Το υποτιμήσει. Μόνο ως φαιδρό μπορεί να χαρακτηριστεί το γεγονός ότι η οργάνωση που έκανε το όνομά της συνώνυμο με τις δογματικές αλλαγές ισχυρίζεται ότι δεν έχει αλληλοσυγκρουόμενα δόγματα (ενώ κατά τη γνώμη της η Εκκλησία έχει, άσχετα αν δεν μπορεί να κατονομάσει έστω και ένα) λόγω του ότι καθοδηγείται από το «πνεύμα του Ιεχωβά».

Αυτό, όμως, δεν της αρκεί: κακοποιώντας την Αγία Γραφή για ακόμα μία φορά, προσθέτει τη λέξη «αναπαραγωγικό» στην επιστολή του Ιωάννη, αλλοιώνοντας το νόημά της. Με τον τρόπο αυτό προσπαθεί να στηρίξει τη διδασκαλία της περί ενός υποθετικού «σπέρματος του Ιεχωβά», το οποίο όμως ερμηνεύει κυριολεκτικά και όχι συμβολικά. Έτσι έχουμε εξίσωση του Αγίου Πνεύματος με το ανδρικό σπέρμα. Είναι εκπληκτικό ότι μπορεί κανείς να βλασφημεί τόσο αισχρά.

Στη συνέχεια, και αφού δεν μπορεί να τεκμηριώσει σοβαρά τις θέσεις αυτές, ξεκινάει τη γνωστή της λασπολογία κατά του κλήρου, ανακαλύπτοντας δήθεν ομοιότητες της διδασκαλίας της Εκκλησίας με ειδωλολατρικές θρησκείες. Αδιαφορώντας παντελώς για το πραγματικό περιεχόμενο των λόγων των Πατέρων, οι οποίοι βασίζονται στην Αγία Γραφή, χρησιμοποιεί τη λογική των παραλλήλων για να δηλώσει ότι αφού ένας ειδωλολάτρης μιλούσε για τριάδα θεών αυτό αυτόματα σημαίνει ότι κάθε τέτοια αναφορά είναι ειδωλολατρική. Μόνο που αν χρησιμοποιήσουμε την ίδια μέθοδο στα λεγόμενά της μπορούμε να κάνουμε πολλούς παρόμοιους παραλληλισμούς (και είναι μάλιστα πιθανό να έχουμε και δίκαιο, καθώς πολλές διδασκαλίες της «Σκοπιάς» είναι δανεικές από άλλα δόγματα, κάτι που παραδέχεται και η ίδια).

Σε προηγούμενο άρθρο αποδείξαμε ότι οι ιδιότητες που η εταιρία προσδίδει στο «θεό» της παραπέμπουν μάλλον στο διάβολο παρά στο Θεό της Αγίας Γραφής. Τώρα η «Σκοπιά» έρχεται να απορρίψει τη θεότητα του Αγίου Πνεύματος, και μιλάει για μια δύναμη όπως ο αέρας, η οποία οδηγεί τους πιστούς του Ιεχωβά. Εύλογα αναρωτιέται κανείς: ποια δύναμη είναι αυτή που ενεργεί απρόσωπα και οδηγεί τους ανθρώπους μακριά από την αλήθεια; Είναι το Άγιο Πνεύμα, ή μήπως είναι η επιρροή του διαβόλου σε όσους τον αποδέχονται ως θεό τους;

*Βλέπε μέρος 5^ο – Ιησούς Χριστός

**Μία άποψη που συχνά εκφράζουν οι οπαδοί της εταιρίας όταν στριμώχνονται είναι ότι και ο Χριστός είναι θεός, αλλά όχι ο Θεός. Εύκολα, βέβαια, μπορεί κανείς να παρατηρήσει ότι τότε πρόκειται για πολυθεΐα, αφού πιστεύουν σε δύο θεούς.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.