Έχοντας
μελετήσει την ιστορία της Υπατίας όπως έχει διασωθεί από ιστορικά αποσπάσματα
μπορούμε να δούμε, πιο καθαρά από πριν, τον κοινό παρονομαστή των λογοτεχνικών
δημιουργημάτων και των προσωπογραφιών της φιλοσόφου όπως διαμορφώθηκε τους δύο
τελευταίους αιώνες· όλοι έχουν χρησιμοποιήσει την προσωπικότητά της για να
καθορίσουν τη στάση τους απέναντι στον χριστιανισμό, στην εκκλησία, στους
κληρικούς της, στον Πατριάρχη Κύριλλο, κ.λ.π. Όπως θυμόμαστε, αυτή η στάση δεν
είναι καθαρά αρνητική. Για τον Λεκόντ ντε Λιλ, τον Ροέρο ντι Σαλούτσο και τον
Μάριο Λούτσι η Υπατία είναι ηρωίδα και μάρτυρας, αλλά ο θάνατός της στα χέρια
των χριστιανών (ο Σαλούτσο εκφράζει μια κάπως διαφορετική άποψη) δεν οριοθετεί
το τέλος της αρχαιότητας. Διαβάστε περισσότερα στο ιστολόγιο “Ως μηδέ έχοντες, μα τα πάντα κατέχοντες”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου