Η σταθερότητα της επιλογής (Εις μνήμην Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας)

Του Αρχιμ. Γρηγορίου Κωνσταντίνου Δρ. Θ.

Την Ε´ Κυριακή των Νηστειών η  Εκκλησία μας τιμά τους αγώνες, την μετάνοια και την άσκηση της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας. Και όπως αναφέρει το Απολυτίκιό της «Εν σοί Μήτερ ακριβώς διεσώθη το κατ᾽ εικόνα», είναι μητέρα μας στην πίστη και στην άσκηση. Παρόλο που ο πρότερος βίος της ήταν μέσα στην ακολασία, όπως συνέβαινε και στην εποχή του Αποστόλου Παύλου στην Κόρινθο, θέμα για το οποίο έγραψε σχετικά και ο ίδιος. Ωστόσο, παραμένουν συχνά μακριά και άγνωστα στοιχεία από τον θησαυρό της εμπειρίας της Οσίας Μαρίας της Αιγυπτίας.

Γνωρίζουμε ότι η ζωή της ήταν μέσα στην αμαρτία και φυσικά πολλοί σίγουρα θα πουν ότι δεν έχουν ζήσει τέτοια ζωή, ζωή μέσα στην ασωτία. Ύστερα διαβάζουμε στον βίο της για την γνήσια μετάνοιά της και την ριζική αλλαγή, αλλά πρέπει να παραδεχθούμε και εμείς ότι η μετάνοια μας δεν είναι γνήσια, όπως της Οσίας, ούτε περισσότερο μπορούμε να βρούμε την αποφασιστικότητα και την άμεση κίνηση προς θεραπεία των παθών, για να εκδιώξουμε την αμαρτία και να αλλάξουμε την ζωή μας, όπως ακριβώς έκανε η εκείνη. Οι αγώνες, οι ασκήσεις και οι στερήσεις στην έρημο, καθώς και το ασκητικό της τέλος, ίσως μας φαίνονται ως μια ωραία ιστορία από τα παλιά που μπορεί να μην ισχύει για τα σύγχρονα δεδομένα της καθημερινότητας.

Αλλά είναι πραγματικά έτσι ;

Ο Διάβολος, ο εχθρός του ανθρώπου, εφαρμόζει την ίδια τέχνη ανά τους αιώνες, με τις ίδιες παγίδες και τους πειρασμούς για να αιχμαλωτίσει τον άνθρωπο σήμερα, όπως ακριβώς έκανε με τους προπάτορες Αδάμ και Εύα. Αυτό συμβαίνει διότι ο Διάβολος δεν είναι ο δημιουργός και δεν μπορεί ο άνθρωπος να του μοιάσει, γιατί δεν αποτελεί το Καθ’ Ομοίωσιν. Αυτό το έχει μόνο Θεός. Εργασία του διαβόλου όμως είναι να διαστρέφει και να διαφθείρει αυτά που ο Θεός έχει δημιουργήσει και προσφέρει στον άνθρωπο. Εκείνο που δεν μπορεί να γνωρίζει είναι ακριβώς η ώρα της ριζικής αλλαγής και επιστροφής προς τον Θεό. Όπως ακριβώς έγινε με την Οσία Μαρία.

Όταν η Οσία άφησε τον επίγειο άρτο της Αιγύπτου και επέλεξε τον ουράνιο, όταν η ίδια άφησε τη χλιδάτη ζωή της Αλεξάνδρειας και επέλεξε την άσκηση της ερήμου, για τον κόσμο και τους ανθρώπους της αμαρτίας αυτό ήταν μια κακή επιλογή, μια λανθασμένη απόφαση, μια παραφροσύνη.

Έτσι δεν μπορούμε να απορούμε γιατί ο κόσμος, οι άνθρωποι της αμαρτίας αδυνατούν να κατανοήσουν τις εν Χριστώ επιλογές, όπως επιλέγουμε εμείς να ζήσουμε με το Θεό, όπως επέλεξε η ίδια η Οσία να ζήσει και αυτή. Γιατί αυτό που μας δίνει μέσα από τον ασκητικό της αγώνα, είναι η προσφορά του Χριστού, όχι για μια καλύτερη ζωή, ή μια άλλη εναλλακτική λύση, αλλά την μόνη λύση, γιατί μόνο σε Αυτόν υπάρχει αληθινή ζωή και μάλιστα περίσσεια. (Ιω.10,10).

Η αμαρτία είναι γλυκιά, οι παγίδες και οι πειρασμοί πολλοί, αλλά ο Χριστός μας ελευθερώνει από τα δεσμά των παθών, όπως και την Οσία Μαρία, η οποία μας καθοδηγεί πλέον κατά μήκος της πραγματικής πύλης, της στενής και τεθλιμμένης. Αυτή η διαδρομή δεν είναι μόνο για τους δυνατούς, για τους ασκητές, γι’ αυτούς που φοράνε τα ράσα. Η Οσία Μαρία η Αιγυπτία, μια απρόσεκτη και γεμάτο πάθος προς την αμαρτία, μια νεαρή κοπέλα, πήρε την απόφαση να ακολουθήσει τον Χριστό. Εκείνη έδωσε στο Χριστό τη σπάταλη και διεφθαρμένη ζωή της. Εκείνος την αποκατέστησε, επούλωσε τα τραύματα και την κόσμησε με το αρχαίο κάλλος και τα δώρα της χάριτος του Αγίου Πνεύματος.

Πήγε  ως δούλη της αμαρτίας και έφυγε παιδί του Θεού, όχι μόνο την έδειξε σαν παράδειγμα για τις γυναίκες αλλά και για τους άνδρες. Να μας δώσει ο Θεός δύναμη για την επιλογή μας να ακολουθήσουμε τον Χριστό να είναι σταθερή και να συνδεθεί με την Οσία Μαρία, που έκανε την σωστή επιλογή και μετέχει της αιωνίας μακαριότητας.

 

 

 

 

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Προσοχή! Χωρίς όνομα ή κάποιο ψευδώνυμο δεν γίνεται δημοσίευση σχολίου. Επίσης δεν πρέπει να είναι υβριστικό και άσχετο με το θέμα του άρθρου.